|
©Türkiye Arkeolojik Yerleşmeleri - TAY Projesi
|
|
|
|
|
|
Hacımusalar / Beyler |
|
|
Çizimler için tıklayın...  |
Fotoğraflar için tıklayın...  |
|
Türü:
|
Höyük |
|
Rakım:
|
1070 m |
|
Bölge:
|
Akdeniz |
|
İl:
|
Antalya |
|
İlçe:
|
Elmalı |
|
Köy:
|
Beyler |
|
Araştırma Yöntemi:
|
Kazı |
|
Dönem:
|
İTÇ I İTÇ II |
|
|
|
  |
|
| Yeri: Antalya İli; Elmalı İlçesi'nin 15-20 km kadar güneybatısında; Hacımusalar Köyü'ne 300 m mesafede; Beyler ve Hacımusalar köylerinin arasında; yolun güneydoğusunda yer alır. Elmalı Ovası'nda yer alan höyük; Beyler Höyük olarak da bilinmektedir. |
| Konumu ve Çevresel Özellikleri: Eski bir gölün kıyısında; verimli bir ovada yer alan höyük 300x350x13 m boyutlarındadır [Gates 1996:315]. |
| Tarihçe: |
| Araştırma ve Kazı: 1949'dan itibaren M.S.F. Hood ve M. Mellink tarafından ziyaret edilerek toplama yapılmış; Hood'un yüzey araştırmasında ise tek bir çanak çömlek parçası ele geçmiştir [Eslick 1992:63]. J. Mellaart tarafından da bölgedeki İTÇ I ve II yerleşmeleri arasında gösterilmektedir. 1994 yılında ise Bilkent Üniversitesi'nden İ. Özgen başkanlığında kazı çalışmaları başlamıştır. Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından hazırlanmış tescilli arkeolojik sit alanları listesinde yer almaktadır. |
| Tabakalanma: Kazılar beş alanda sürdürülmektedir. Batı Yamaç (İTÇ tabakaları); Kuzey Kenar (erken şehir duvarı ve Demir Çağı-Roma Dönemi tabakaları); Doğu Yamaç (erken ve geç şehir duvarı; Roma Dönemi tabakaları); Merkez Alan ("Merkez Bina" ve Klasik ve Geç Roma dönemlerine ait tabakalanmayı ortaya koyan sondaj) ve Bizans Katedrali'nde çalışılmaktadır [Garrison et al. 2001]. |
| Buluntular: 1993 yılında höyüğün yüzeyinden toplanan çanak çömlek parçaları önemli bir İTÇ dolgusuna işaret etmektedir. Bu malzemenin büyük bir çoğunluğu höyüğün batı yamacında yer almaktadır. İTÇ dolgusunun derinliğini anlamak için batı yamaçta etekten tepeye kadar uzanan kesimde D1b10; D2b2; D2c3; D2b4; D2c5 and D2b6 çalışılmıştır. Etek kesimindeki açmalarda yüzey toprağının hemen altında İTÇ tabakalarına ulaşılmıştır. Bu durum tepeye kadar aynı şekilde devam etmektedir. İTÇ tabakalarının yayılımı görece küçük olsa da kazılar sonucunda mimari evrelerin birbirini izlediği anlaşılmıştır. Her mimari evrede yaklaşık kuzeybatı-güneydoğu doğrultusunda uzanan (muhtemelen dörtgen planlı) yapılar açığa çıkartılmıştır. Bu yapıların tam bir planı çıkarılamamışsa da; görülen mimari Troia da dahil diğer batı Anadolu İTÇ yerleşmelerinden bilinen "megaronumsu" yapılarla benzemektedir. Bu mimari evrelerdeki buluntuların hepsi İTÇ'ye aittir. Buluntular arasında kırmızı ve siyah açkılı çanak çömlek parçaları ve pişmiş toprak figürler vardır. Mimari evrelere ek olarak; bulunan bir mühür de yerleşmelede idari işler yapıldığına dair bir ipucu olarak değerlendirilmektedir [Garrison et al. 2001]. 2007 yılında kuzey yamacında kazılan dört açmada ise İT tabakaları incelenmiştir. Büyük ölçüde erozyona uğramış olan bu alanda taş temel duvarlar üzerinde ahşap iskeletli ve saz bağdadi üzerine kireç ve toprak sıvalı olarak inşa edilmiş yapılara ait olduğu düşünülen, üzerinde saz izleri bulunan sıva parçaları vardır. Bir kiln ile büyük miktarda keramik bulunan bu alanda bir seramik atölyesi bulunduğu düşünülmektedir. Elde edilen diğer buluntular arasında ağırşaklar, tezgah ağırlıkları ve tunç iğneler yer almaktadır. Bu alandaki birikintiler, büyük olasılıkla eskiden bir akarsuyun yatağını oluşturan, alüvyon niteliğinde çakıllı bir zemin üzerine yerleşmiştir [http://cat.une.edu.au/page/hacimusalar; 24.11.2009, 11:43]. |
| Kalıntılar: |
| Yorum ve tarihleme: |
