|
©Türkiye Arkeolojik Yerleşmeleri - TAY Projesi
|
|
|
|
|
|
Hasköy |
|
|
Çizimler için tıklayın...  |
Fotoğraflar için tıklayın...  |
|
Türü:
|
Höyük |
|
Rakım:
|
70 m |
|
Bölge:
|
Marmara |
|
İl:
|
Edirne |
|
İlçe:
|
Enez |
|
Köy:
|
Hasköy |
|
Araştırma Yöntemi:
|
Yüzey Araştırması |
|
Dönem:
|
|
|
|
|
  |
|
| 1991 yılı Enez Kazıları sırasında, A. Erzen ve S. Başaran tarafından bölgede yüzey araştırmasında iki höyük saptanmıştır [Erzen-Başaran 1993:211]. Bu höyüklerden bir tanesi Hasköy'ün dışında, Enez-Keşan karayolunun sol tarafındaki doğal yükseltiler arasında, köy sağlık ocağının doğusunda, yoldan yaklaşık 100 m kadar içeridedir. Güney ve doğusundaki doğal yükseltiler ile bunların üzerinden geçen karayolundan daha alçak konumda olan höyüğün, çevreden görülüp seçilebilmesi oldukça zordur. Kuzeyindeki sırtla aynı düzeyde birleştiğinden, höyük kayalık sırtın bir uzantısı görünümündedir. Batı tarafındaki tarladan yaklaşık 9 m daha yüksek durumda olan höyüğün doğu ve batısından, kuzeyden güneye doğru akıp giden ve güneybatı köşesinde birleşen dereler, höyüğü adeta bir ada biçimine sokmaktadır. Höyük, kuzey-güney doğrultusunda yaklaşık 65 m uzunluğa ve 30 m genişliğe sahip oval biçimlidir. Güney yamacı üzerinde kullanılmakta olan bir pınar, çınar ağacı ile ağıl bulunmaktadır. Höyük üzerinde İlk Tunç Çağı I ve II çanak çömleği yanında, özellikle batısındaki sırtlarda bol miktarda Yunan, Roma ve Bizans Dönemi'ne tarihlenen seramikler bulunmuştur. |
| Yeri: Edirne il merkezinin güney-güneybatısında; Enez İlçesi'nin güneydoğusunda; Enez-Keşan karayolunun kuzey kesiminde; Hasköy Sağlık Ocağı'nın doğusundadır. Karayolundan 100 m uzakta olduğu için ulaşımı çok kolaydır. Höyüğün uzaktan saptanmasının zor olduğuna değinilmektedir. |
| Konumu ve Çevresel Özellikleri: Höyük; güney ve doğusunda kot olarak kendinden daha yüksek tepeler arasında 65x30 m ölçülerinde; yassı oval biçimli bir tepedir. Kuzeyindeki sırtla aynı düzlemde birleştiğinden sanki kayalık sırtın bir uzantısı durumunda görülmektedir. Buna karşılık batı kesimindeki tarla seviyesinden 9 m yüksekliktedir. S. Başaran; doğu ve batısından geçen derelerle höyüğün bir ada şeklinde ortada kaldığını belirtmektedir. Tepenin soğuk kış rüzgarlarından korunmalı oluşu; burada yalnız prehistorik değil, geç devir yerleşmelerinin de var olmasına yol açmıştır. Güney yamacındaki pınar günümüzde de köyün su ihtiyacı için karşılamaktadır. Olasılıkla burada yaşamış olanlar da bu pınarı kullanmıştır. |
| Tarihçe: |
| Araştırma ve Kazı: |
| Tabakalanma: |
| Buluntular: |
| Kalıntılar: |
| Yorum ve tarihleme: |
