29 Ocak - 4 Şubat 2012

ULUSLARARASI MÜZELER KONSEYİ - ICOM, TÜRKİYE'Yİ BİRLİKTEN ATTI!

Art Newspaper dergisinin internet sitesinde yer alan habere göre, müzeler ve kültürel varlıkların korunması konusunda dünya çapında önemli çalışmalara imza atan ICOM (International Council of Museums / Uluslararası Müzeler Konseyi), Kültür Bakanlığı tarafından desteklenen Türkiye Milli Komitesi'nin akreditasyonunu fesh etti. UNESCO'nun desteklediği ICOM'un Genel Müdürü Julien Arfurns, Art Newspaper'a yaptığı açıklamada karar yetkisi bulunan ve 1960'larda kurulan Türkiye Milli Komitesi'ni fesh etme nedenleriyle ilgili olarak "2010 yılından bu yana süren tartışmalara rağmen, hala zamana ayak uyduramadılar" dedi.

'Yeni komite siyasallaştırılmayacak'

Habere göre şu sıralar fesh edilen komite yerine ICOM Türkiye adıyla kurulacak bağımsız bir komitenin hazırlıkları sürüyor. Yeni komite, Türkiye'nin dört bir yanından müze profesyonellerinden oluşacak. Fesh edilen eski komite üyelerinden bazıları da yeni komitede yer alacak. Anforns, "Yeni komite kesinlikle siyasallaştırılmayacak" diye konuştu. ICOM'un yayımladığı bildiride 2011'in son üçte birlik döneminde Türkiye'nin ekonomisinin yüzde 8.2 oranında büyümesine rağmen, kültüre ayrılan bütçenin sadece yüzde 0.04 arttığı ifade edildi: "Devlet desteği ile kurulan müzelerin sayısı artarken, Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın bütçesi şaşırtıcı şekilde düşük kalıyor. Görünen o ki, bakanlık bu müzeler için tek taşıyıcı güç olarak kalmayı sürdüremeyecek".

Elleri kolları bağlı

Bildiride, müzelerde özel sektör gibi başka finans yöntemlerinin aranması gerektiği ve Türkiye'de müze sektörünün elinin kolunun bağlı olduğu ima edildi: "Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndaki merkezi, bürokratik ve karmaşık sistem, devlet ile müzeler arasında bağlantı/iletişim sorununa neden oluyor. Kanunlarla düzenlenmiş bu sistemde, müze yönetimleri kendileri karar verme sistemlerini kurmak yerine bakanlıktan karar beklemek zorunda kalıyor".

Beyoğlu ve Galata Salt Galeri'nin Müdürü Vasıf Kortun da Art Newspaper'a konuyla ilgili açıklamada bulundu. Kortun, "Türkiye heyetinin Kültür ve Turizm Bakanlığı dışında olmasını tercih ederim. Ama ICOM'un çağdaş ve modern sanat müzeleriyle ilgili konulara dahil olmasıyla ilgili kafamda soru işaretleri var. Onlara bağlı komiteler ve birlikler var. Ki bunlar ulusal veya uluslararası olabiliyor. Mesela CIMAM müze pratiği ile ilgili çalışmalarda daha aktif" diye konuştu.

Kültür yatırımları için 271 milyon lira

Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan yapılan açıklamaya göre 2011 yılında Kültür ve Turizm Bakanlığı'na gelen bütçeden ayrılan pay binde 40'tı. Bu rakam 2012'de yüzde 25'lik bir artışla binde 50'ye çıkarıldı. Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın kültür yatırımları için 2011 bütçesinden ayrılan kaynak 199 milyon 500 bin TL'ydi. 2012 bütçesinde ise kültür yatırımları için 271 milyon 350 bin TL ayrıldı. Bu da yüzde 36'lık artışa denk geliyor. Türkiye'nin 2011 yılı Gayrisafi Milli Hasılası 1,28 trilyon TL. Bu bilgiler doğrultusunda Türkiye'de 2011 yılı kültür harcamalarının Gayrisafi Milli Hasıla'ya oranı 0.00015.
Milliyet, 02.02.2012


******


ULUSLARARASI MÜZECİLİK KURULUŞU BAKANLIĞI GÖZDEN ÇIKARDI

ICOM un Türkiye temsilciliğini Suay Aksoy un başkanı olduğu Müzecilik Meslek Kuruluşu Derneği yürütecek.

 

Uluslararası müzeciler birliği ICOM, temsilciliğini Kültür Bakanlığı’ndan alıp, sivil topluma devretti. UNESCO’nun himayesinde bir kuruluş olan ICOM, Aralık ayında Türkiye’nin akreditasyonunun iptal etmişti. Geçtiğimiz günlerde bir mektupla, Türkiye temsilciğini Müzecilik Meslek Kuruluşu Derneği’nin sürdümesini istediklerini bildirdi.

International Council of Museums (ICOM), 1970 yılından bu yana Türkiye’de Milletlerarası Müzeler Konseyi (ICOM) Türkiye Milli Komitesi tarafından temsil ediliyordu. Kültür Bakanlığı’nın Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü’ne bağlı olan milli komitenin ‘tabii üyeleri’ de genel müdürlük yöneticileriydi. Bakanlığa bağlı müzecilerin üye olduğu kurumun, sivil müzecilik uzmanları ve özel müze çalışanlarını üye yapmakta isteksiz davranması ICOM’un kararında etkili oldu.

Defalarca Milli Komite’ye başvurdukları halde üye kabul edilmeyenlerin şikayetlerini ICOM’a iletmesi sonuç verdi. ICOM merkezi, “Yeni üye kabul etmekten kaçındığı ve son yıllarda ICOM Genel Kurullarına katılmadığı” için Türkiye’nin akreditasyonunu kaldırdığını duyurdu. ICOM’un Türkiye temsilciliğini Suay Aksoy’un başkanı olduğu Müzecilik Meslek Kuruluşu Derneği yürütecek.

Radikal, 02.02.2012

AKM İHALESİ BU AY

 

Kültür ve Turizm Bakanlığı, Taksim'deki AKM'nin restorasyonu için ihale yapılmasına ilişkin gerekli hazırlıkları tamamladı. AKM'nin tadilat, tamirat ve depreme karşı güçlendirilmesi için bu ay içinde ihaleye çıkılacak. Tadilat, tamirat ve güçlendirme, mevcut bina korunarak gerçekleştirilecek, binada herhangi bir değişiklik yapılmayacak. Kültür ve Turizm Bakanlığı, yakın bir zamanda, sponsorla da protokol imzalayacak. Tadilat, tamirat ve güçlendirme çalışmalarının ekim ayında başlaması ve en geç 2013 yılının 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı'na yetiştirilmesi öngörülüyor.

AKM'nin, dünya standartlarında bir kültür ve sanat merkezine dönüştürülmesi için Kültür ve Turizm Bakanlığı ile İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı arasında 8 Ekim 2008'de işbirliği protokolü imzalandı. AKM'nin ilk mimarı Hayati Tabanlıoğlu'nun oğlu mimar Murat Tabanlıoğlu'nunn hazırladığı proje de 29 Mayıs 2009'da Koruma Kurulu'nca onaylandı. Bu proje, 29 Haziran 2009 tarihinde ihale edildi. Ancak bu sırada Kültür, Sanat ve Turizm Emekçileri Sendikası (Kültür Sanat- Sen), Koruma Kurulu kararının iptali için dava açtı. İstanbul 9. İdare Mahkemesi yürütmeyi durdurma kararı aldı. Bunun üzerine çalışmalar durdu. Avrupa Kültür Başkenti Ajansı, itirazlara konu olan değişiklik taleplerini görüşmek ve tarafları uzlaştırmak amacıyla Devlet Tiyatroları Genel Müdürü, Devlet Opera Balesi Genel Müdürü, yürütmeyi durdurma kararı aldıran Kültür, Sanat ve Turizm Emekçileri Sendikası, ilgili meslek örgütleri temsilcileri, projeyi hazırlayan mimari büro temsilcilerini bir araya getirdi ve uzlaşma sağlandı. Ancak sendika davayı geri çekmeyince Koruma Kurulu projeyi değerlendirmeye almadı. Mahkeme de Koruma Kurulu kararını iptal edince onarıma ilişkin süreç kesin olarak durdu.

Sabah, 03.02.2012

ATLANTİK'TEN 30 KASA DOLUSU HAZİNE ÇIKARDI

 

Amerikalı hazine avcısı, Atlantik'in 213 metre dibinde II. Dünya Savaşı'ndan kalma bir İngiliz gemisinde altın, elmas ve platinden oluşan piyasa değeri 3 milyar dolar olan 30 kasa dolusu hazine buldu.

Denizaltı araştırma uzmanı Greg Brooks, BBC'ye yaptığı açıklamada, batık bir İngiliz ticaret gemisini Atlantik sahillerinde 213 metre derinlerde keşfettiklerini aktardı. Alman torpido tarafından 1942 yılında batırılan Port Nicholson 4 yıl önce keşfedilmiş; ancak gemi üzerindeki hakların müzakereleri nedeni ile açıklamanın geciktiği kaydedildi. İddiaya göre; gemide Sovyet dönemine ait 30 kasa değerli eşya bulunuyor.

"700 YILLIK ESER, AYAKLAR ALTINA ALINMAZ ANCAK BAŞTACI EDİLİR"

Zaman, 03.02.2012

AMASYA'DA DEFİNE KAZISI SIRASINDA TARİHİ MEZAR ORTAYA ÇIKTI

Amasya’da Müze Müdürlüğü başkanlığında gerçekleştirilen define kazısı sırasında Roma dönemine ait bir mezarın ortaya çıktığı bildirildi.

Amasya Müze Müdürlüğü’nde Sanat Tarihçisi ve Araştırmacı olarak görev yapan Muzaffer Doğanbaş, AA muhabirine yaptığı açıklamada, bir vatandaşın talebi doğrultusunda Gökmedrese Mahallesi’nde define kazısı çalışmaları gerçekleştirdiklerini söyledi.

Doğanbaş, ilgili kurumların yetkilileri ile güvenlik güçleri nezaretinde 70 metrekarelik bir arazide 6 kişilik ekiple gerçekleştirilen kazı çalışmaları sırasında, yaklaşık 2.5 metre yüksekliğinde kiremit kapaklı Roma dönemine ait mezar çıktığını belirtti.

Bunun üzerine kazı çalışmalarının durdurulduğunu ifade eden Doğanbaş, ”Define kazısında ilk bulgulara göre Roma dönemine ait olduğunu düşündüğümüz mezarın ortaya çıkmasının ardından kazı çalışmalarını durdurduk. Söz konusu yerde kurtarma kazısı başlatmak için Ankara Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü’ne yasal izinler için başvurduk. Gerekli izinlerin ardından bölgede kurtarma kazısı çalışmalarına başlanacak” dedi.

Zaman, 02.02.2012

BAK ŞU 16-9'UN YAPTIĞINA!

 

Zeytinburnu’na Astay İnşaat tarafından yapılan 16-9 adlı proje ‘İstanbul silueti bozuluyor’ tartışması yaratmıştı. Bu projenin ardından İstanbul Büyükşehir Belediyesi İmar ve Bayındırlık Komisyonu toplandı ve özellikle tarihi yarımadanın siluetinin bozulmaması için 10 ilçede ve 100’e yakın mahallede yükseklik sınırı getirdi. 16-9 neredeyse bitme aşamasına geldiği için bu kuralın dışında kaldı ancak henüz inşaatına başlanmamış onlarca proje bu sınıra takıldı. Temeli atılmış, inşaatına başlanmış bazı projeler de bu sınır yüzünden yeniden şekillenmek zorunda kalıyor.

Bugünlerde, İstanbul’da konut sahibi olma hayali kuran ve satın aldığı projenin tamamlanmasını bekleyen bazı vatandaşlara, satın alma işlemini gerçekleştirdiği inşaat firmalarından mektup ya da bilgilendirme mail’leri gidiyor.

Konut edinme hayali kuran vatandaşlarda şok etkisi yaratan bu maillerde ve bilgilendirme mektuplarında şu ortak ifadeler dikkat çekiyor:

“İstanbul’da Tarihi Yarımada’nın siluetinin korunması amacıyla Büyükşehir Belediyesi İmar ve Bayındırlık Komisyonu kararı ile bazı mahallelerde yükseklik sınırı getirilmiştir. Dolayısıyla daha önce 20 kat olarak projelendirdiğimiz inşaatı, yeni sınırlamalar dikkate alarak 15 kata indirmek zorunda kaldık. Üzgünüz ancak planda size ait görünen 18’inci kattaki daireniz fiilen ortadan kalkmıştır. Yükseklik sınırlanmış ancak emsal değişmemiştir. Proje imkanlar çerçevesinde yatay olarak büyütülecek ve size veremediğimiz 18’inci kattaki daire yerine alt katlardan başka bir daire verilecektir.”

Proje değiştirten karar
Söz konusu maillere İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi’nin 13 Ocak 2012’de aldığı bir karar sebep oluyor. Pek çok inşaat şirketini zor durumda bırakan, daha önce yüzbinlerce dolar ödenerek çizilmiş mimari projeleri bir anda çöpe attıran ve yeni proje çizilmesini gerektiren karar İstanbul’un siluetinin bozulması kaygısıyla alındı.

Bu tartışmalara neden olan yapı ise Zeytinburnu’nda Astay İnşaat tarafından yapılan 16-9 projesi oldu. İzinler alındıktan, inşaat tamamlandıktan sonra bu projenin tarihi yarımadanın siluetini bozduğuna yönelik tartışmalar başladı. Söz konusu yapının 5 katının traşlanması bile tartışıldı. Ancak kazanılmış hakkın üstelik inşaat tamamlandıktan sonra yatırımcının elinden alınması imkansızdı. 16-9’un inşaatı planlandığı gibi bitiriliyor ancak onlarca yeni yapı siluet sınırlamasına takıldı.

Komisyon’un aldığı karara göre, tarihi kent merkezinin siluetini batı ve kuzeybatı yönlerinde etkileme potansiyeline sahip çeper bölgeler belirlendi. Bu belirlemeler çerçevesinde Zeytinburnu, Küçükçekmece, Bağcılar, Bahçelievler, Esenler, Güngören, Bakırköy, Bayrampaşa, Eyüp ve Gaziosmanpaşa ilçelerinde bazı mahallelerde yapılacak yeni inşaatlara yükseklik sınırı getirildi. Yükseklik sınırı getirilen mahallelerin sayısı ise 100’ü buluyor. Örneğin Eyüp İlçesine bağlı Topçular’da daha önce 60 metreye kadar yüksekliğe izin verilirken Komisyon’un yeni kararı ile bu yükseklik sınırı 35 metreye çekildi. Benzer bir şekilde, Kazlıçeşme’de de yükseklik sınırı sıfır kota göre 70 metre olarak belirlendi.

Daha önce planları çizilmiş imar izinleri ve ruhsatları alınmış onlarca proje sözkonusu karardan sonra sıkıntıya düştü. Bazı projelerde manevra yapılarak binalar boyuna değil enine genişletilmeye çalışılırken, enden genişleme imkanı olmayan küçük parsellerde yapılan projelerde ise sıkıntı ortaya çıktı.

Ruhsatını henüz alamayan firmaların elini kolunu bağlayan, ruhsatı alarak inşaata başlayan firmaları da mecburi olarak proje revizyonuna iten yükseklik değişiklikleri, en çok satışı başlamış projeler için sıkıntı yaratacak.

Satılmış projelerde revizyonun her zaman problem olacağını ancak projenin yeni halinden memnun olmayan mağdur müşterilerin haklarını savunabileceklerini ifade eden Sinpaş GYO İcra Kurulu Başkanı ve KONUTDER Başkanı Ömer Faruk Çelik, “Müşteriler dilerlerse para iadelerini alıp gidebilir. Tüketici kanununa göre, projenin revizyondan sonraki haline göre aldığı evin değer kaybına uğradığını tespit ettirirlerse, aldıkları zamanki değeriyle oluşan fark kadar bedeli talep etme hakkı da doğabilir” dedi.

TADEM Taşınmaz Değerleme Yönetim Kurulu Başkanı Ali Çetin Önder ise müşterilerin bu değer farkını mahkeme yoluyla direkt firmadan tazmin edebileceğini, ilgili firmanınsa bunu gerek görürse daha sonra belediyeden tazmin etme isteme yoluna gideceğini söyledi.

Siluet tartışması yüzünden ruhsatı alınmış ve imar planına göre inşa edilen binaların yüksekliklerini değiştirmeyi ‘devam eden oyunun kurallarını değiştirmek’ olarak tanımlayan Ömer Faruk Çelik, “İmar planına uygun iş yapan bir projeye herhangi bir gerekçeyle kamu yararı gözeterek de olsa ‘dur’ diyorsanız, burada yatırımcının da zararı tazmin edilmeli. Örneğin ‘tıraşlayın’ deniliyorsa, 5 katı kamulaştırıp burayı yık deniliyorsa, bunun yatırımcıya reel zararı neyse ödenmeli” diye konuşmuştu.

Sıfır kota göre yükseklikleri yeniden belirlenen mahalle sayısı 100’ü buluyor
Zeytinburnu Maltepe 55 m - Zeytinburnu Seyitnizam 45 m - Zeytinburnu Gökalp 45 m - Zeytinburnu Kazlıçeşme 70 m - Zeytinburnu Yenidoğan 45 m - Zeytinburnu Beştelsiz 45 m - Zeytinburnu Çırpıcı 45 m - Zeytinburnu Maltepe 55 m - Zeytinburnu Merkezefendi 55 m - Zeytinburnu Nuripaşa 45 m - Zeytinburnu Sümer 45 m - Zeytinburnu Telsiz 45 m - Zeytinburnu Veliefendi 45 m - Zeytinburnu Yeşiltepe 45 m - Küçükçekmece Atakent 135 m - Küçükçekmece Halkalı merkez 120 m - Küçükçekmece İstasyon 135 m - Küçükçekmece Kanarya 135 m - Küçükçekmece Yarımburgaz 135 m - Küçükçekmece Atatürk 120 m - Küçükçekmece Mehmet Akif 115 m - Küçükçekmece Beşyol 55 m - Küçükçekmece Fatih 135 m - Küçükçekmece Kartaltepe 120 m - Küçükçekmece İnönü 120 m - Küçükçekmece Söğütlüçeşme 115 m -
Küçükçekmece Cennet 95 m - Küçükçekmece Cumhuriyet 135 m - Küçükçekmece Fevzi Çakmak 75 m - Küçükçekmece Sultan Murat 75 m - Küçükçekmece Yenimahalle 95 m - Küçükçekmece Yeşilova 75 m - Küçükçekmece Gültepe 75 m - Küçükçekmece Kemalpaşa 75 m - Küçükçekmece Tevfikbey 120 m - Bağcılar Esenler as. böl. 100 m - Bağcılar Göztepe 100 m - Bağcılar Mahmutbey 120 m - Bağcılar 100. yıl 80 m - Bağcılar Bağlar 120 m - Bağcılar Barbaros 100 m - Bağcılar Çınar 80 m - Bağcılar Demirkapı 100 m - Bağcılar Evren 120 m - Bağcılar Fatih 100 m - Bağcılar Fevzi Çakmak 100 m - Bağcılar Güneşli 80 m - Bağcılar Hürriyet 80 m -
Bağcılar İnönü 100 m - Bağcılar K. Karabekir 100 m - Bağcılar Kemalpaşa 100 m - Bağcılar Kirazlı 100 m - Bağcılar Merkez 80 m - Bağcılar Sancaktepe 80 m - Bağcılar Yavuz Selim 100 m - Bağcılar Yenigün 90 m - Bağcılar Yenimahalle 100 m - Bağcılar Yıldıztepe 100 m - Bayrampaşa Ortamahalle 55 m - Bayrampaşa Yenidoğan 55 m - Bayrampaşa Muratpaşa 55 m - Bayrampaşa Cevatpaşa 35 m - Bayrampaşa Muratpaşa 55 m - Bayrampaşa Yıldırım 55 m - Bayrampaşa Terazidere 75 m - Bayrampaşa Vatan 75 m - Bayrampaşa Altıntepsi 85 m - Bayrampaşa İsmetpaşa 55 m - Bayrampaşa Kartaltepe 55 m - Bayrampaşa Kocatepe 85 m - Bayrampaşa Askeri bölge 65 m - Bahçelievler Bahçelievler 80 m - Bahçelievler Cumhuriyet 115 m - Bahçelievler Çobançeşme 105 m - Bahçelievler Fevzi Çakmak 105 - Bahçelievler Hürriyet 85 m - Bahçelievler Siyavuşpaşa 100 m - Bahçelievler Kocasinan mrkz 115 m - Bahçelievler Yenibosna mrkz 120 m - Bahçelievler Zafer 105 m - Bahçelievler Soğanlı 115 m - Bahçelievler Şirinevler 85 m - Esenler Oruçreis 65 m - Esenler Tuna 80 m - Esenler Askeri Bölge 65 m - Esenler Birlik 80 m - Esenler Çifte Havuzlar 75 m - Esenler Davutpaşa 80 m - Esenler Fatih 80 m - Esenler Havaalanı 65 m - Esenler Kazım Karabekir 80 m - Esenler Kemer 65 m - Esenler Menderes 80 m - Esenler Mimar Sinan 80 m - Esenler Namık Kemal 80 m - Esenler Nine Hatun 80 m - Esenler Turgut Reis 80 m - Esenler Yavuz Selim 80 m - Esenler Fevzi Çakmak 80 m - Esenler Kemer 65 m - Esenler Rami Yeni 35 m - Güngören Gençosman 80 m - Göngören Güneştepe 90 m - Güngören Mareşal Çakmak 80 m - Güngören Ab. Gürman 80 m - Güngören Güven 80 m - Güngören Haznedar 80 m - Güngören M. Nesih Özmen 80 - Güngören Sanayi 80 m - Güngören Tozkoparan 65 m - Güngören Akıncılar 80 m - Güngören Merkez 80 m - Bakırköy Ataköy 1. kısım 70 m - Bakırköy Ataköy 7-8-9-10. kıs. 55 m - Bakırköy Yeşilköy 70 m - Bakırköy Yeşilyurt 60 m - Bakırköy Kartaltepe 45 m - Bakırköy Osmaniye 45 m - Bakırköy Zuhuratbaba 45 m - Bakırköy Basınköy 65 m - Bakırköy Yenimahalle 70 m - Bakırköy Ataköy 2-5-6. kısım 70 - Bakırköy Ataköy 3-4-11. kısım 55 m - Bakırköy Şenlikköy 65 m - Bakırköy Sakızağacı 70 m - Eyüp Rami Cuma 35 m - Eyüp Rami Yeni 35 m - Eyüp Nişanca 35 m - Eyüp Topçular 35 m - Eyüp Defterdar 35 m - Eyüp Düğmeciler 35 - G.O.Paşa Merkez 45

Vatan, 02.02.2012

TARİHİ BOSTANCI MEKTEBİ, EĞİTİM YUVASI OLDU

Zaman, Haber: İlkay Göçmen, 02.02.2012

6 ASIR SONRA İLK GÜNKÜ İHTİŞAMIYLA KAPILARINI AÇIYOR

 

Tarihi Mahkeme Hamamı, 591 yıl sonra yeniden eski ihtişamına kavuşuyor. Hamam ve kültür merkezi olarak restorasyonu yapılan tesis, yok olmaktan kurtarıldı. Daha önce yapılan restorasyon çalışmalarında 3 bin ton hatalı dolgu malzemesi kullanıldığı ortaya çıkarılırken, tarihi esere zarar veren duvarlardaki sıvalar da kazındı.

Zaman, Haber: Ensar Tuna Alatürk, 02.02.2012

EFES ALAN YÖNETİMİ BAŞKANLIĞI'NA EFES MÜZE MÜDÜRÜ CENGİZ TOPAL GETİRİLDİ

 

Efes antik kentinin 'UNESCO Dünya Miras Listesi'ne girmesinin ana koşullarından biri olan 'Alan yönetimi' kurularak başkanlığına Efes Müze Müdürü Cengiz Topal getirildi. Selçuk Belediyesi'nden yapılan yazılı açıklamaya göre, Selçuk Belediye Başkanlığı ile Kültür ve Turizm Bakanlığı arasında imzalanan protokol gereğince, Efes Alan Yönetim Başkanı ve Danışma Kurulu üyeleri belediye tarafından belirlenerek, Kültür ve Turizm Bakanlığı'na bildirildi.
    
Buna göre, Efes Alan Yönetim Başkanlığı görevine Efes Müze Müdürü Cengiz Topal getirildi. Danışma Kurulu ise şu isimlerden oluştu:
    
''Selçuk Belediye Başkanı Hüseyin Vefa Ülgür, Efes Kazı Heyeti ve Avusturya Arkeoloji Enstitüsü Başkanı Doç.Dr. Sabine Ladstatter, Ayasuluk Kalesi ve St. Jean Kilisesi Kazı Başkanı Yrd. Doç.Dr. Mustafa Büyükkolancı, Mimarlar Odası İzmir Şubesi Başkanı Hasan Topal, Efes Vakfı Yönetim Kurulu Üyesi Yasemin Pirinçcioğlu, ÇEKÜL Vakfı Batı Anadolu Koordinatörü Emin Başaranbilek, YTÜ Mimarlık Fakültesi Şehir ve Bölge Planlama Bölümü Öğretim Görevlisi Prof.Dr. İclal Dinçer, İYTE Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü Öğretim Görevlisi Yard. Doç.Dr. Zeynep Aktüre, Ege Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Öğretim Görevlisi Prof.Dr. İlhan Kayan, DEÜ Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Görevlisi Yard. Doç.Dr. Akın Ersoy, Selçuk Belediyesi Kültür ve Eğitim Müdürü Mimar Müge Kılınç, Selçuk Belediyesi arkeologlarından Yusuf Yavaş, DEÜ Mimarlık Fakültesi Şehir Bölge Planlama Bölümü Öğretim Görevlisi Prof Dr. Emel Göksu ve Efes Müzesi'nde görevli arkeolog Halil Bölge.''

Yapı, 02.02.2012

VAKIF MÜZELERİNE ZİYARETÇİ AKINI

Türk-İslam sanatının nadide eserlerine ev sahipliği yapan vakıf müzeleri ziyaretçi akınına uğruyor.

Vakıflar Genel Müdürü Adnan Ertem, ecdat yadigarı binlerce esere sahip olduklarını, bu eserleri korumak ve gelecek nesillere ulaşmalarını sağlamak için müzeler kurduklarını belirtti.

Yurt genelinde, İstanbul Halı Müzesi, Kilim ve Düz Dokuma Yaygılar Müzesi, Türk Vakıf Hat Sanatları Müzesi, Türk İnşaat ve Sanat Eserleri Müzesi, Akaretler Mustafa Kemal Müzesi, Edirne Selimiye Vakıf Müzesi, Kastamonu Şeyh Şaban-ı Veli Müzesi, Gaziantep Mevlevihanesi Müzesi ve Tokat Mevlevihane Müzesinin yanı sıra Ankara Vakıf Eserleri Müzesi ile Tacettin Dergahı ve Mehmet Akif Ersoy Kültür Merkezi olmak üzere 12 vakıf müzeye sahip olduklarını ifade eden Ertem, bu müzeleri geçen yıl 656 bin kişinin ziyaret ettiğini bildirdi.

Ertem, Tacettin Dergahı ve Mehmet Akif Ersoy Kültür Merkezi en çok ziyaret edilen müze olurken, bunu Edirne Selimiye Müzesi ile Konya Sahip Ata Müzesinin takip ettiğini söyledi.

BİLMEYENLER İÇİN VAKIF MÜZELERİ
Mimar Kemalettin tarafından Ulus'ta inşa edilen ve Vakıflar Genel Müdürlüğünce restore ettirilen ''Hukuk Mektebi'' binasındaki Vakıf Eserleri Müzesi, Ankara'nın gezilebilecek mekanları arasında yer alıyor.

En eski eseri, 16. yüzyıla ait ejder desenli Kafkas halısı olan müzede, Ladik ve Kula seccadesinden, yıldızlı ve madalyonlu Uşak halılarına, Doğu Anadolu yörük halılarından, çeşitli boy ve oymaklar tarafından dokunan geleneksel kilimlere kadar çeşitli yaygılar sergileniyor.

Birbirinden değerli şamdanlar, Kur'an-ı Kerimler, padişah vakfiyeleri, saatler, hat levhaları, Kabe örtüleri, para keseleri, çini panolar ile ahşap kapı ve pencere kanatları, ahşap panolar ve kürsü gibi Türk ahşap-oyma sanatının seçkin örnekleri de müzede yer alıyor.

Tacettin Dergahı ve Mehmet Akif Ersoy Kültür Merkezi, Milli Şairimiz Mehmet Akif Ersoy, İstiklal Savaşı sırasında I. TBMM Burdur Mebusu iken, kendisine büyük hayranlık duyan Tacettin Şeyhi tarafından selamlık bölümü kendisine tahsis edilen bu evde yaşamış ve İstiklal Marşı'nı bu evde yazmıştır.

Bu ev 30 Ekim 1949 tarihinde Şehir Meclisi kararı ile Mehmet Akif Ersoy Evi adını almış ve müzeye dönüştürülmüş ise de bakımsız kalmış ve zamanla harap olmuştur.

Hacettepe Üniversitesi Merkez Kampüsü'nün kuruluşu sırasında, Rektör Prof.Dr. İhsan Doğramacı yapının eski durumuna sadık şekilde onarımını sağlamış ve yapı ziyarete açılmıştır.

Yapının geçen yıllar içinde yıpranan kısımlarının yeniden onarılması için Üniversite Rektörlüğünün teşebbüsü ile 1982 yılında Kültür Bakanlığı, Vakıflar Genel Müdürlüğü, Türkiye Diyanet Vakfı ve bazı özel şahısların katkıları ile bir fon oluşturulmuş ve binanın onarım ve döşemesi tamamlanarak 27 Aralık 1984 günü yapılan bir törenle yeniden ziyarete açılmıştır.

Müzede, Mehmet Akif Ersoy'a ait fotoğrafların yanı sıra Ersoy'un cep saati, gözlük, tespih, tüfek ve büyük şairin yüzünün kalıbı müzede teşhir edilen manevi değeri yüksek eserler arasında yer alıyor.

PADİŞAH YAPIMI RAHLELER
Padişahların yaptığı rahleleri ve hat eserlerini görmek isteyenler, İstanbul'da Beyazıt Medresesi içinde yer alan Türk Vakıf Hat Sanatları Müzesini ziyaret edebilir.

Müzede, Sultan II. Abdülhamid tarafından yapılan ceviz ve gül ağacından rahlelerle, Vahdeddin Efendi, Sultan Abdülmecid, III. Ahmet ve II. Mahmud'un hatları teşhir ediliyor.

Müzeyi ziyaret edenler, kutsal emanetler bölümünde orijinal Kabe Kapısı örtüsü, Kabe iç örtüsü, Sakal-ı Şerif, Hazreti Muhammed'in kabir toprağı ve Kuşağı Şerifi'nin bir parçasını da görebiliyor.

Sultanahmet'teki Halı Müzesinde de Anadolu'nun en nadir halıları ziyaretçilerin ilgisine sunuluyor. Müzede, XIV. yüzyıldan günümüze gelen Anadolu Beylikleri dönemine ait örnekler de bulunuyor.

Sultanahmet Camisi'nin altındaki fil ahırları bölümünde yer alan Kilim ve Düz Yaygılar Müzesi'nde de vakıf camilerinden seçilmiş kilim, sicim ve zili dokumalarla Osmanlı saray ve çadır kilimleri üç ayrı salonda sergileniyor.

MUSTAFA KEMAL MÜZESİ
İstanbul Beşiktaş Akaretler'de yer alan ve Atatürk'ün annesi, kız kardeşi Makbule hanım ve manevi oğlu Abdürrahim Tuncak'ın 1912-1919 yılları arasında kaldığı ev, müzeye dönüştürülerek geçen yıl açıldı.

Üç katlı evin, Atatürk'ün İstanbul'da kiraladığı ilk ev olduğu ve Atatürk'ün Balkan ve I. Dünya savaşları sırasında cephelerden ayrılıp İstanbul'a geldiği günlerde bu evde kaldığı biliniyor.

Müzenin girişinde, Atatürk'ün vakıflar üzerine söylemleri, Atatürk ve vakıflar, çocuk alanı, Akaretlerin vakfiyesi, mimarı, inşası, kullananlar ve ünlüleri anlatılıyor. Birinci katta, Balkan Savaşları ve göç, Çanakkale'de Mustafa Kemal, Mustafa Kemal'in çalışma odası canlandırmaları bulunuyor. İkinci katta, Mustafa Kemal ve ailesi, yazdığı mektuplar, İstanbul'daki son günleri anlatılıyor.

ANADOLU'DAKİ VAKIF MÜZELERİ
Edirne'deki Selimiye Camisi Külliyesi içinde bulunan ve Mimar Sinan tarafından 1569-1575 yılları arasında yapılan Dar'ül Kurra Medresesi, tarihi yapısına uygun şekilde restore edildikten sonra müze olarak hizmet veriyor.

Müzede, camilerde kullanılan çini, şamdan, alem, sancak, saat, rahle, ahşap kapı kanadı, Kur'an muhafazası, mermer kitabe, hilye, berat, hatlı levha ve el yazması gibi eserler sergileniyor. Osmanlı döneminde medrese olarak kullanılan müzenin bir bölümünde bir müderrisin talebeleri ile ders verme durumu, mankenlerle canlandırılıyor.

Gaziantep'te Türkmen ağalardan Mustafa Ağa tarafından 1639 yılında yaptırılan Mevlevihane restore edilerek, müze haline getirildi. Mevlevilik kültürü ile Türk vakıf hat sanatlarından örneklerin bulunduğu müzede, arakiyye, sikke, istiva, tennure, hırka, kemer ve habbesi ile Mevlevi dervişlerinin kıyafetlerinden örnekler sergileniyor. Mevlevi dervişlerinin maketlerle canlandırıldığı müzede, sazendelerin ney ve bendiri ile ruh kattığı bir sema ayini tasvir ediliyor.

Konya'daki Sahip Ata Vakıf Müzesi, 13. yüzyılın izlerini günümüze taşıyor. Selçuklu Veziri Ata Fahrettin tarafından mescit, türbe, hanigah ve hamam olarak yaptırılan külliye, geçirdiği restorasyonun ardından, Konya'daki camilerde bulunan yaklaşık 200 bin halı, kilim, seccade, çini ve şamdan gibi eserlere ev sahipliği yapıyor.

Restore edilerek vatandaşların ziyaretine açılan Kastamonu'daki Şeyh Şaban-ı Veli Vakıf Müzesi'nde, çevre illerdeki vakıf cami, medrese, han, türbe, hamam ve külliyelerden toplanan halı, kilim, Kur'an-ı Kerim, hat levha, kandil, mumluk, şamdan, buhurdan, sadaka taşı gibi antik ve tarihi değer taşıyan eşyalar sergileniyor.

Evliya Çelebi'nin seyahatnamesine de konu olan Tokat'taki mevlevihane de yüzyıllar öncesinden günümüze gelen ata mirasları arasında yer alıyor.

Habertürk 02.02.2012

TARİHİ YENİDEN YAPACAKLAR

 

Çengelköy'de bulunan ve 1955 ve 1984 yıllarında alınan iki ayrı kararla 'restore edilmesi' öngörülmesine rağmen, uzun yıllar ihmal edilerek kendi haline terk edilen 'Vahdeddin Köşkleri' "güçlendirme çalışmalarının ekonomik olmaması" gerekçesiyle iki rapor ve iki onayla yıkıldı. İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ) ve özel bir müşavirlik firması tarafından hazırlanan raporu onaylayan İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) ile 6 No.'lu Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu tarihi köşklerin yıkılmasına olur verdi. Köşklerin en büyüğü olan ve padişahın şehzade iken ikamet olarak kullandığı Soğanbaşlı Sultan Vahdeddin Köşkü'nün yer aldığı Köçeoğlu, Ağalar ve Kadınefendi köşkleri 60 dönümlük koru içinde bulunuyordu.

Bir yangında harabeye dönen bu en büyük köşk, merhum Özal döneminde Cumhurbaşkanlığı Konukevi olmak üzere yeniden yapılmıştı. Kırım Harbi sırasında İtalyan askerlerinin hastanesi olarak kullanılan Köçeoğlu Köşkü ise, Cumhuriyet döneminde Ağalar Köşkü ile birlikte yıktırılıp yeniden yapılmıştı. Kagir bodrum katı üzerine 2 katlı bu köşk yıkım öncesinde zaten harabe olarak bekliyordu. İstanbul silueti için oldukça önemli olan bu 4 köşkün yıkılması için, "köşklerin deprem güvenirliklerinin yetersiz olduğu, güçlendirme ya da yenilenmelerinin gerektiği, yenilenmenin daha uygun ve gerekli görüldüğüne" ilişkin İTÜ raporu ile özel bir müşavirlik firması tarafından hazırlanan iki rapor yetti.

6 No.'lu Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu'nun kararı ve İBB Boğaziçi İmar Müdürlüğü'nce düzenlenen yapı söküm belgesi ile birlikte yıkılan tarihi köşklerin yeniden yapılması, güçlendirilmesi ekonomik bulunmadığı gerekçesiyle daha uygun bulundu. 4 köşk için aslında onarım kararlarının ilki aslında 1955 yılında çıkmıştı. 1955 yılında alınan kurul kararı ile havuzu bulunan Köçeoğlu Köşkü hariç, diğer 3 köşkün yıkılmasında sakınca olmadığına karar verilmiş, Köçeoğlu Köşkü'nün ise "Korunması Gerekli Kültür Varlığı" olarak tesciline karar verilmişti. 1984 yılında alınan kurul kararında ise diğer üç köşk için de tescil kararı alınarak restorasyonunun yapılması kararlaştırılmıştı. Ancak 80'li yıllarda yapılması gereken onarım ve koruma çalışmalarının yıllarca ihmal edilmesi yapıların bugüne kadar büyük hasar almasına neden oldu. 1990'a gelindiğinde ise köşkler, Diyanet Vakfı tarafından satın alınmıştı. Köşkler, şimdi aslına uygun olarak yeniden yapılacak.

Padişah Vahdeddin Han'ın daha şehzadeyken yaşadığı köşk, Osmanlı hanedanının sürgüne gönderildiği 1924 sonrası kalfalarından birinin üzerine kaydedildi. Köşke hanedan mensupları ise 1952'den sonra geçebildi. Sonraki yıllarda parçalar halinde satışa çıkarılan arazi birçok defa el değiştirdi.

Yeni Şafak'a konuşan dönemin Anıtlar Kurulu üyesi ve Türkiye'nin ünlü sanat tarihi uzmanı Prof.Dr. Semavi Eyice, köşklerin Diyanet Vakfı'nca kullanılmak üzere 1980'de restore edilmeye başlandığını; ancak restorasyonun dönemin Başbakanı Turgut Özal'ın eşi Semra Özal'ın isteği doğrultusunda yarım kaldığını söyledi. Eyice, vakfın yenileme çalışmasını yürütürken Semra Özal'ın köşkü görüp çok beğendiğini söyleyerek, "Vahdeddin Köşkleri, kamulaştırılarak Başbakanlık Konutu olarak yapılmak istendi. Özal vefat edince yenileme çalışmaları da durdu" dedi.

Yeni Şafak, Haber: Şamil Kucur, 02.02.2012

EMEK DAVASINDA BİLİRKİŞİ HAMLESİ

Hürriyet, Haber: Tuba Parlak, 02.02.2012

TARİHİ KİLİSEDE ZAMAN YOLCULUĞU

Kula’da, 1922 yılında Yunanistan ile yapılan nüfus mübadelesi öncesi yörede yaşayan Ortadoks cemaatinden günümüze ulaşabilen iki kilisenin biri olan Meryem Ana Kilisesi’ nin kültür merkezi olarak kullanılmak üzere yapılan restorasyonu devam ediyor.

Zaferiye Mahallesi’ndeki Meryem Ana Kilisesi, Yunanistan ile 1922 yılında gerçekleşen mübadelesinin ardından cemaatini kaybedince, 90 yıl boyunca depo olarak kullanıldı.

Milliyet Ege, 02.02.2012

MONA LİSA'NIN KOPYASI BULUNDU

Zaman, Haber: Atacan Cumayev, 02.02.2012

KALCIK'TA TARİH SULAR ALTINDA

 

Söke'ye bağlı Bağarası beldesinin köyü olan Kalcık, her kış olduğu gibi yine sular altında kaldı.

Büyük Menderes nehrinin taşması sonucu su baskınına uğrayan 500 yıllık tarihe sahip ova köyünde her evin bir sandalı var. Her yıl sular altında kalan köyün sakinleri su baskınına alışkın olduklarını söylerken, kış aylarının en önemli ulaşım aracı traktör ve sandal oldu. Öte yandan, Kalcık'ın mezarlığı da sular altında kalırken, Kuşadası Ekosistemi Koruma ve Doğasevenler Derneği (EKODOSD) Osmanlı mezar taşlarına sahip çıkılması gerektiğini açıkladı. Kuşadası EKODOSD Başkanı Bahattin Sürücü, kışın ölen olduğunda gömecek yer bulamayan Kalcık'ın mezar taşlarının da toprak altına gömüldüğünü ve önemli bir kültür mirası olan Osmanlı mezar taşlarına sahip çıkılması gerektiğini açıkladı.

Kalcık, Büyük Menderes Nehri ile Beşparmak Dağları'ndan gelen Sarıçay arasında, Söke Ovası'nın ortasında kurulan bir ova köyüdür. Kalcık Köyü'nde Büyük Menderes Nehrinde yaşanan taşkınlarla birlikte araştırma yapan Ekosistemi Koruma ve Doğasevenler Derneği (EKODOSD), köyün tarihi konusunda da ilginç bilgiler edindi. EKODOSD Kalcık'ta bulunan mezar taşlarındaki bilgilere göre, köyün tarihi tam 500 yıl öncesine kadar gittiğini tespit etti.

Yapılan araştırmalarda edinilen bilgilere göre; Kalcık'lıların daha önceki yerleşiminin Büyük Menderes Nehrinin yanı başında kurulan Kadıköy olduğu yöre insanları tarafından belirtilirken, su taşkınları nedeniyle daha güneyde bulunan şimdiki yerine taşındığı bilinmektedir.

Kalcık'a gelen Osmanlıca uzmanı birisi tarafından okunan mezar taşlarında, döneminin kaymakamı ve eşinin mezarlarının da köy mezarlığında bulunduğu belirlenirken, Kalcık'ın Osmanlı Dönemi'nde ilçe merkezi olduğu ve günümüzde bir zamanlar kendisine bağlı bir köy olan Bağarası Beldesi'ne bağlı bir köy haline geldiği öğrenildi.

Bağarası Beldesi'ne yaklaşık 10 kilometre uzaktaki Kalcık'ta yaşayan yöre sakinleri, menderes taşkınlarının getirdiği olumsuz yaşam koşullarından dolayı, beldedeki Hürriyet Mahallesi'ne yerleşmişler. Her yıl kış aylarında kaderi pek fazla değişmeyen Kalcık, bu yıl yine sular altında kaldı.

Çağdaş yaşamın getirdiği olanaklardan yoksun bir şekilde yaşayan Kalcıklılar, içme sularını tankerlerle dışarıdan getirmekte kış aylarında en önemli ulaşım aracı olarak yüksek tekerlekli traktörleri kullanmaktalar. Ama ova köyünde kış aylarında traktörden daha önemli olan ulaşım aracı ise sandal. Çünkü köyde her evin bir sandalı bulunuyor.

Camisinin minaresi yıkılan Kalcık'ta, merkezi sistemle ezan okunuyor. Her yıl meydana gelen taşkınlarla boğuşan Kalcık, çok önemli tarihsel miraslara da ev sahipliği yapıyor. Birçok yerde tahrip edildiği görülen ve yapılaşma nedeniyle yok olan tarihi mezar taşlarının çok önemli örnekleri Kalcık'ta sağlam olarak bulunuyor. Ancak yazın sağlam şekilde duran mezar taşları, kış aylarında yaşanan taşkınlarda köy ile birlikte sular altında kalıyor.

Özellikle birçok yerde kırılan ve çalınan tarihi Osmanlı Mezar Taşı başlıkların, Kalcık mezar taşlarında büyük ölçüde sağlamlığını koruduğu görülürken, her birinin formu birbirinden farklı olan mezar taşlarının, uzman kişilerin araştırmalarıyla buradaki kültürün ve tarihin meydana çıkmasında önemli bir rol oynayacağı belirtiliyor.

Genellikle mermerden yapılan bu tarihi mezar taşlarının başlıkları sarıklı, üzerinde bitkisel motifleri ve geometrik desenleri bulunan, Osmanlıca yazıtlar bulunan farklı sarık ve işlemeleri olan taşlardaki süslemelerin ve başlıkların türüne göre ölen kişinin hayattayken sosyal statüsünü, kişi hakkındaki bilgileri ve ölüm tarihlerini içerdiği görülüyor. Hepsi birer sanat eseri olan Kalcık mezar taşlarındaki estetik işçilikler, bir heykeltıraş titizliğiyle çalışan mermer ustalarının, hattatların ve nakkaşların emek verdiği nadide eserler olarak dikkat çekiyor.

Bağarası Beldesi'ne bağlı olması nedeniyle Kalcık'taki mezar taşları temiz görünsün diye beyaz boyayla boyanırken, mezar taşlarına belki de iyi niyetle yapılmış bu boyama işi, yapan kişinin bilinçsizliği nedeniyle tarihi Osmanlı mezar taşlarından çoğuna da uygulanmış.

Kalcık'lılar "Bugünlerde kimse ölmesin diye dua ediyoruz, çünkü gömecek yerimiz yok, her taraf sular altında. Bizlere kıymet vermiyorlar, bari atalarımızdan kalan tarihimiz yok olmasın, onlarla da ilgilenen yok" diyorlar. Soğuktan dudakları moraran Kalcık'ın güzel kızı Hayriye, her türlü olumsuz koşullara rağmen yüzündeki gülümsemeyi hiç ihmal etmeden, "Bizim buralara kimse gelmiyor, hep gelin siz. Ben sizlere ot kavururum, çay yaparım, mezarlarımızdaki nergisleri gösteririm" diyerek EKODOSD ekibine ilgi gösterdi.

Doğaya yapılan müdahalelerin acı faturasını büyükleri gibi, doğduğu günden beri Küçük Hayriye de çekiyor. Su baskınlarını normal olarak kabul eden Hayriye, her taşkında ?geceleri sular altında kalır mıyız?' diye korkarak uyurken, gündüz olduğunda yine çocuk haliyle hayatla dalga geçiyor.

Kalcık'ta bulunan tarihi Osmanlı Mezar taşlarının bir açık hava müzesi niteliğinde olduğunu açıklayan EKODOSD Başkanı Bahattin Sürücü, Kalcık ziyaretiyle ilgili açıklamasında; "Özellikle fotoğraf meraklılarının harika kareler yakalayacağı Kalcık, Söke Ovası'nın ortasında hindileri, koyunları, inekleri, leylekleriyle, yanı başından geçen azmaklarıyla, yıkık minareli camisi ve tarihin izlerini taşıyan Osmanlı mezar taşlarıyla ziyaret edilmeyi hak ediyor. İlgililerden bir an önce çare bulunmasını, Kalcık'ın Venedik görünümünden kurtarılmasını ümit ediyoruz. Kalcık mezar taşları tamamen yok olmadan gelecek kuşaklara aktarılabilmesi, gerekli koruma önlemlerinin alınmasıyla gerçekleşecektir. Osmanlı döneminden bize kalan tarihsel miraslarımızdan olan mezar taşları, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu'yla 'korunmaları gerekli kültür varlıkları' olarak kabul edilmiştir. Taşkınların getirdiği alüvyonlar tarihin izlerini her yıl biraz daha kapatmakta, birçok tarihi mezar taşları toprak altında kalmaktadır. Acil önlem alınmalı ve bu mezar taşları bir an önce kurtarılmalıdır." dedi.

Habertürk, Haber: Zafer Hacısalihoğlu, 01.02.2012

ÇERÇEVESİ OLMAYAN SERGİ VAN GOGH ALİVE!

 

100. yılında yenilikçi bir projeye imza atan Abdi İbrahim geleneksel sanat ve modern teknolojinin sentezlendiği Van Gogh Alive Dijital Sanat Sergisi’ni Türk sanatseverleri için Türkiye’ye getiriyor.

Yüksek çözünürlüklü 40 projektörünün oluşturduğu dünyanın en heyecan verici tek multi-projeksiyon sisteminin elde edilmesiyle hazırlanan dijital sanat sergisi, Van Gogh’un yaşamının son 10 yılında yarattığı eserinden kristal netliğinde görseller elde ediliyor, ziyaretçileri Van Gogh’un zihin ve duygu haritasına derinliklerine sürüklüyor.





Dev ekranlar, duvarlar, kolonlar, zemin ve hatta tavanı kaplayan 3000’den fazla dev boyuttaki Van Gogh görseliyle, ziyaretçilerine geleneksel müze ziyaretlerinde bildiklerini unutturan sergi, sanatla olan bağı değiştiriyor. Sessiz sanat galerilerinde, ayakucunda yürüyerek uzaktan izlediğimiz başyapıtları unutturan Van Gogh Alive, ışık, renk ve seslerin etkileyici uyumunu kullanarak duyuları uyarıyor ve bir serginin nasıl olabileceğine dair oluşan tüm düşüncelere meydan okuyor.

Geleceğini, insan kaynağı, teknolojik alt yapısı, yatırımları ve köklü geçmişinden aldığı güçle şekillendiren Abdi İbrahim, 100. yılını da aynı perspektiften bakarak bilim ve sanatı bir arada sunan bir sergiyle kutluyor.





İzleyenlere unutamayacakları çok hisli bir senfoni yaşatmaya hazırlanan Abdi İbrahim “Van Gogh Alive” Digital Sanat Sergisini, 10 Şubat – 15 Mayıs 2012’de İstanbul Karaköy, Antrepo 3 ve 15 Ekim – 30 Aralık tarihleri arasında ise Ankara Cer Modern’de ziyaretçileriyle buluşturuyor.

Habertürk, 31.01.2012

İŞTE ÖZBEKLER'DEN ÇALINAN ESERLER

 
Kurtuluş Savaşı sırasında Anadolu’ya geçerek Mustafa Kemal’in saflarına katılmak isteyenlerin ilk durağı olan Üsküdar’daki tarihi Özbekler Tekkesi’nden geçen yıl çalınan eserlerin listesine Habertürk ulaştı.

Kurtuluş Savaşı sırasında Anadolu'ya geçmek isteyenlerin ilk durağı olan Üsküdar'daki tarihi Özbekler Tekkesi'nden geçtiğimiz yıl Ekim ayında restorasyon çalışması sırasında çalınan ve halen bulunamayan 22 parça tarihi eserin listesini Habertürk ele geçirdi. Olayla ilgili operasyon düzenleyen polis, tekkedeki hırsızlık olayına karışan 5 kişiyi yakalayıp tutuklanmasını sağlarken, çalınan 43 tarihi eserden 21'i de bulunmuştu. Ancak birçoğu hat levha olan ve paha biçilemeyen 22 tarihi eser ise henüz bulunamadı. İstanbul Emniyet Müdürlüğü, 18. ve 19. yüzyıldan kalan paha biçilmez eserlerin bulunması için 80 ilin Emniyet Müdürlüğünü de uyardı. Polis sınır kapılarına da yazı gönderdi.

İŞTE ARANAN PAHA BİÇİLEMEYEN O 22 ESER:

1-Hat levha: 19 yüzyıl, kağıt ve yaldız mürekkep malzemeli, siyah renkli zemin üzerine, Celi sülüs istifli hat ile "Fallahü hayrün hafizen..." ibareli İzzet ketebeli hat levha.

2-Hat levha: 19.yüzyıl, kağıt ve altın mürekkebi malzemeli, kırmızı renkli zemin üzerine, 4 satır halinde talik hat ile zerendüd tekniğinde, Ali Haydar ketebeli hat levhadır. Yazının etrafından çividi mavi zemin üzerine yaldız kullanıralarak rokoko bezemeler yapılmıştır.

3-Hat levha: 19.yy ait, mürekkep ve kağıt malzemeli, 2 satır halinde "Muhammed..." olarak başlayan muhakkak hat ile yazılmış, ketebesiz ve tarihsiz hat levhası. Etrafında sarı cetveli bulunur, cetvel dışı mavi renklidir.

4-Hat levha:18.yy, mürekkep, kağıt ve ahşap malzemeli, ahşap üzerine yazılmış, muhammed ketebeli hat levha

5-Hat levha: 18.yy, is mürekkebi ve kağıt malzemeli, 2 satır mukakkak hat ile "Habib Allah" diye başlayan ketebesiz ve tarihsiz hat levha

6-19.yy, siyah kağıt ve altın mürekkep malzemeli, siyah renk zemin üzerine, "Ya Hazreti...Geylani." İbaresi, zerendüd tekniğinde, talik hatlı, "Ali Haydar" ketebeli, hat levhası. Yazının zigzaglar şeklinde dönen bezemeli cetveli vardır.

7-19.yy, siyah kağıt ve beyaz üstü beç mürekkebi malzemeli, siyah rent zemin üzerine 2 satır halinde beyaz üstü beç mürekkebi kullanılarak talik hat ile yazılmış hat levhasıdır. Yazılar cetvel ile birbirinden ayrılmıştır.

8-19.yy, beyaz kağıt ve is mürekkebi malzemeli, beyaz renkli zemin üzerine, 2 satır halinde sülüs hat ile siyah is mürekkebi kullanılarak yazılmış, ketebesiz tarihsiz hat levhasıdır.

9-19.yy, beyaz kağıt ve is mürekkebi malzemeli, beyaz renkli zemin üzerine 4 satır halinde talik hat ile siyah is mürekkebi kullanılarak yazılmış, ketebesiz hat levhasıdır.

10-18.yy, ahşap, kağıt ve is mürekkebi malzemeli, ahşap zemin üzerine Tuğra istifli hat levhadır. Kurt yenikli olduğundan tarihi ve ketebesi okunamamıştır. Tuğranın solunda çelebi lalesi sağında açılmış ve gonca gül minyatürleri yeralmaktadır.

11-Hicri 1296, beyaz renkli kumaş ve sarı iplik malzemeli, beyaz renkil zemin üzerine sarı renkli iplik ile sarma tekniğinde işleme olarak istifli celi sülüs mihrap üstü ayeti yazılmıştır.

12-Hicri 1279 tarihli, kağıt ve is mürekkebi malzemeli, krem renkli zemin üzerine siyah is mürekkebi ile "En Mecati Fi Sıddık" ibaresi istifli celi sülüs hat ile Şevki tarafından yazılmıştır.

13-Hicri 1323 tarihli, kağıt ve zırmık mürekkebi malzemeli, siyah renkli zemin üzerine 4 satırlı talik hatlı Muhammed aziz ketebeli hat levha

14-Hicri 1325 tarihli, kağıt ve siyah is mürekkebi, hatip ebrusu, Nohudi renkli zemin üzerine tek satır halinde talik hat ile yazılmış, Necmettin ketebeli hat levhadır. Sarı cetvelin etrafında hatip ebrusu vardır.

15-Hicri 1375 tarihli, mürekkep kağıt ebru, Sülüs hat ile Allah (C.C.), Muhammed (A.S.) yazılı ketebesi okunamayan hat levhası.

16-Hicri 1291 tarihli, siyah kağıt, altın mürekkep, siyah zemin üzerine, talik hat ile zerendüd tekniğinde istifli, "Ya Hazreti Pir...nakşibendi" (K.S.) yazılı "Arif" ketebeli hat levhasıdır.

17-Hicri 1325 tarihli, cam ve altın mürekkepli, kırmızı zemin üzerine, cam altı tekniği ile "Rabbiyesir..."ibareli istifli sülüs hat ile yazılmış, ketebesiz hat levhasıdır. Cetvelli olup cetvel köşeleri baklava şeklinde düzenlenmiştir.

18-Hicri 1281 tarihli, mavi kağıt ve altın mürekkepli, mavi renk zemin üzerine, zerendüd tekniğinde istifli sülüs hat ile yazılmış, "Alimi" ketebeli hat levhasıdır. Yazının üst kızmında sağ ve sol köşelerde rokoko üslupta Türk buketleri, cetvel dışında da geometrik ve bitkisel motifler yapılmıştır.

19-Hicri 1273 tarihli, mavi kağıt ve altın mürekkepli, mavi renkli zemin üzerine, zerendüd tekniğinde 2 satır istifli sülüs hat ile yazılmış, "Abdullah" ketebeli hat levhası, Hattat imzası sol altta bulunup, ters lale formundadır. Satır araları bezemeli cetvellerle ayrılmış olup en dışta ikinci bir cetvel ile çevrilidir.

20-Hicri 1313 tarihli, beyaz renkli zemin üzerine 2 satır halinde is mürekkebi kullanılarak istifli sülüs hat ile yazılmış hat levhasıdır. Sabri ketebelidir.

21-Hicri 1309 tarihli, beyaz kağıt, kırmızı, altın ve is mürekkebi kullanılmıştır. "el gazi" mahlaslı tuğralı "mahmud saad" ketebeli hat levhasıdır.

22-Hicri 1314 tarihli, beyaz kağıt is mürekkebli malzeme kullanılmıştır. Beyaz renkli zemin üzerine, 13 satır halinde talik hat ile siyah is mürekkebi kullanılarak yazılmış, ketebesiz hat levhasıdır.at ile yazılmış, ketebesiz hat levha.

Habertürk, Haber: Nihat Uludağ, 31.01.2012

BİZ İSTANBUL'U YENEMEDİK AMA İSTANBUL HAYDARPAŞA'YI YENDİ

 
Gurbet Kuşları

Yarından itibaren Haydarpaşa Garı'nı atıl hale getirecek sürecin önü açılıyor. İstanbul ile Anadolu'yu bağlayan 'demir ağlar' kopartılıyor. Oysa Yeşilçam filmlerinde İstanbul hikayeleri hep oradan başlardı...

Halit Refiğ’in 1965 tarihli ‘Gurbet Kuşları’ filminde Bakırcıoğlu Ailesi Haydarpaşa Garı’nda trenden indiğinde Baba Tahir Efendi “Allah’ın izniyle ‘şah’ olacağız İstanbul’a şah. Sırt sırta verdik mi, kolay. Dağları bedesten ederiz, vallahi” diye umut verir çocuklarına.

Yeşilçam filmlerine mal edilen “İstanbul, ya sen beni yeneceksin ya da ben seni” repliği, bir klişeden çok daha fazlasını ifade eder. Bu ifadeye anlam katan şey, Haydarpaşa Garı’nın önünden İstanbul’a bakıp söylenmiş olmasıdır. Bugün ‘kaybolmakta’ olduğu ifade edilen ‘siluet’tir Anadolu’dan kopup gelenlerin ilk gördüğü. Haydarpaşa’dan bakan bu siluetin perdesinde İstanbul’un karmaşasını, tarihini, korkulası ve cezbedici yanlarını görür. Haydarpaşa, Anadolu’nun İstanbul’a açılan yüzüdür. “İstanbul, ya sen beni yeneceksin ya da ben seni” repliği bir klişe değil gerçeğin ta kendisidir bu yüzden. Bakırcıoğlu Ailesi, Haydarpaşa’dan vapura binip karşıya geçerken yüzlerinde fethetme korku aynı anda belirir.

Ama artık Anadolu’dan gelen hiçbir yolcu valizini burada indirmeyecek. Fethetme duygusuyla İstanbul’un görüntüsüne bakıp iç geçirmeyecek, vapura binip Şehr-i İstanbul’u seyretmeyecek. Bütün bunları görmeden yer altından karşıya geçecek, hızla otobüse, taksiye, dolmuşa binip kalabalığa karışacak. Ve muhtemelen kentin karmaşası içerisinde bir kez daha durup İstanbul üzerine düşünme fırsatı olmayacak.





Filmlere ev sahipliği yaptı
Agah Özgüç’ün Horizon Yayınları’ndan çıkan 2010 tarihli ‘Türk Sinemasında İstanbul’ isimli kitabında ‘Haydarpaşa Garı’ bölümünde anılan filmlerden bir tanesi de Cengiz Tuncer’in ‘Sevmek Seni’ isimli filmidir. Filmde ana mekan olarak hiç kullanılmayan tarihi gar birçok kadrajın içinde bütün görkemiyle yer alır. Semih Evin’in 1950 tarihli ‘Sihirli Define’ filminde ise Safiye Ayla ve Sadi Işılay sazları eşliğinde garın basamaklarında konser verir. Yavuz Özkan’ın demiryolu işçilerin grevini anlatan ‘Demiryol’ filminde ise gar ‘siyasi’ anlam yüklenerek tasarlanmıştır. Ziya Öztan’ın 1998 tarihli ‘Cumhuriyet’, Nejat Saydam’ın 1966 tarihli ‘Boğaziçi Şarkısı’ filmlerine de ev sahipliği yapmıştır Haydarpaşa Garı. Agah Özgüç’ün verdiği bilgiye göre, Fransız yönetmen Philippe Venault’un çektiği ‘Avrenos’un Müşterileri’ filminin birçok sahnesi burada çekilmişti.

Tarihi garı mekan olarak kullanan son dönem filmlerinden birisi de Tayfun Pirselimoğlu’nun 2002 tarihli ‘Hiçbiryerde’si oldu. Filmin ana karakteri Şükran, garın gişesinde çalışmaktadır. ‘Gurbet Kuşları’ndan neredeyse 40 yıl sonra yol tersine döner ve Şükran kaybolan oğlunu aramak için Haydarpaşa’dan yola çıkarak Anadolu’nun içlerine doğru yolculuk etmek zorunda kalır.

Bir şehri fethetme hayali
Haydarpaşa’nın ev sahipliği yaptığı film ve diziler bunlarla sınırlı değil hiç kuşku yok ki. Amacımız hepsini birer birer ortaya koymak da değil. Haydarpaşa’nın İstanbul için, en önemlisi de İstanbullular için taşıdığı anlamı bir kere daha hatırlatmak.

‘Gurbet Kuşları’nın finalinde Bakırcıoğlu Ailesi Maraş’a dönmeye karar verir. Genç oğulları Kemal durumu şu sözlerle özetler: “Bu şehri fethetmek hayaline kapılmak hatanın başlangıcı. Sırt sırta verip çalışacağımıza herkes kendi havasına daldı. Kendimizden hiçbir şey katmadan bu şehrin nimetlerinden istifadeye kalktık. İşte bunun için başaramadık.”

Bu sözlerden bizler için de bir sonuç çıkmalı mutlaka. Önce Haydarpaşalı filmlerinin mekanı Emek, şimdi bu İstanbul’un başladığı yer Haydarpaşa atıl duruma düştü.

Gar’da veda yemeği
19 Ağustos 1908 tarihinde hizmete açılan Haydarpaşa Garı’nın tüm dış hat bağlantıları yarından itibaren kaldırılıyor. Gebze-Haydarpaşa hattı, birkaç ay daha hizmet verecek. Haydarpaşa esnafı bir süre daha orada. Haziranda ise tüm tren seferlerinin durdurulması gündemde. İki-üç yılı bulacak hızlı tren çalışmaları tamamlandığında, son durağın Söğütlüçeşme olması planlanıyor. Yani Haydarpaşa, artık İstanbul’a açılan kapı olma vasfını yitiriyor. Ne olacağı ise şimdilik belirsiz. Gar çalışanları ve yakınları bu akşam saat 20.00’de Haydarpaşa Gar Restaurant’da veda yemeği yiyecek.
Radkal, Haber: Şenay Aydemir, 31.01.2012

 

******


HAYDARPAŞA 'KÜLTÜREL TESİS TURİZM VE KONAKLAMA ALANI' OLACAK, TREN SEFERLERİ SÜRECEK

İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) Meclisi’nde onaylanan Haydarpaşa Gar, Liman ve Geri Sahası Koruma Amaçlı Nazım İmar Planı'na göre yıllardır “Otel olacak mı olmayacak mı” diye çok tartışılan tarihi gar binası ‘Kültürel Tesis, Turizm Konaklama’ alanı olarak ayrıldı. Radikal Gazetesi'nden Serkan Ocak'ın haberine göre, plana uygun proje de hazırlandığında 1 milyon metrekarelik ‘Haydarpaşa Port’ta Harem Otogarı’ndan Kadıköy Moda’ya kadar olan kısım dev bir turizm ve ticaret merkezi haline gelecek. Haydarpaşa’ya yeni bir kruvaziyer limanın yanı sıra, alan içerisine toplam 4 adet de dini tesis yapılacak. 941 bin metrekarelik alanın 817 bin metrekaresine inşaat yapma serbestliği getirildi.

8 yıl önce Haydarpaşa’ya 7 gökdelen yapılacak söylentileriyle gündeme gelen ancak zaman içerisinde çeşitli değişikliklere uğrayan ‘Haydarpaşa Port’ projesi tamamlandı. Projede son yapılan değişikliklere göre mevcut gar binasının giriş katı, demiryolu ulaşım hizmetleri vermeye devam edecek. Ancak üst katlarda TCDD’nin kullandığı ofisler, müze, konser, sergi ve kültürel tesis ve konaklama olarak hizmet verecek.

Projede ‘konaklama’ diye geçen yerler ‘otel’ olacak. Alanın çeşitli yerlerine 4 adet dini tesis yapılacak. Bu tesislerin toplam alanı ise yaklaşık 15 bin metrekare. İdari bölümlerin toplam alanı 7 bin metrekare ile sınırlandırıldı. Kültür, turizm ve konaklama için 30 bin metrekarelik alan ayrılırken, 5 adet ticaret alanı içinse 132 bin metrekarelik alan öngörüldü. 145 bin metrekarelik 3 adet başka bir yapıysa turizm ve ticaret merkezi olarak hizmet verecek.

Kültür ve Tabiat Varlıkları, Koruma Kurulu, plan düzenlemesinin Üsküdar ve Kadıköy olarak iki parça halinde yapılmasına karar verdi. Projenin bir ucu Harem Otogarı’ndan başlarken, diğer ucu Kadıköy’de Moda sahiline kadar uzanıyor. Kurulun en önemli değişikliklerinden biri de kazı çalışmalarıyla ilgili oldu. Genel hükümler maddesine “İlgili müze müdürlüğü kazı çalışması gerçekleştirecek” notu eklendi. Gerekli görülen alanda müze müdürlüğü denetiminde kazı yapılacak. Haydarpaşa alanında bazı atıl halde bulunan binalar var. Bunlardan askeri bina, muhacir misafirhanesi ve toprak Mahsulleri Ofisi’nin bir binası ile elektrik santralı gibi tarihi yapılar tescilli durumda. Koruma Kurulu bu binaların yıkılmasına izin vermiyor.

Koruma Kurulu’nca onaylanan planda, kat yükseklikleri 4 kat. Daha önce bu yükseklik, 5 kat ve maksimum 27 metre olarak belirlenmişti. Yapılacak yeni binalar Haydarpaşa Garı’ndan daha yüksek olamayacak. Kültürel tesis alanlarında ticari merkez alanlarının oranı ise yüzde 20 olarak sınırlanacak. Planda ‘yolcu limanı’ olarak gösterilen bu bölge, uluslararası turistik gezilerin yapıldığı kruvaziyer liman olduğunda halkın kullanımına tamamen kapatılacak.

Birleşik Taşımacılık Sendikası, Koruma Kurulu’na Haydarpaşa Port ile ilgili olarak itiraz etti. İtiraz gerekçeleri şöyle:

İşlevi, doğal ve tarihsel değerleriyle bağdaşmayan, şehircilik ilkelerine, ulusal ve evrensel koruma hukukuna açıkça aykırı.
Korumacı yaklaşım yerine ticari yaklaşım dikkate alınarak turizm, konaklama ve ticaret vurgusunun öne çıkarıldığı, bazı parsellerde emsal yapılaşma oranının ucunun açık bırakıldığı görülüyor.
Ne TCDD’nin ne de planı hazırlayan İBB’nin bu bölge için mevcut ve kayıp eserlere ilişkin bir kaydı vardır. Yeniden yapım bir restorasyon yöntemi olarak yer alır. Ancak bu yöntem, savaş, deprem gibi ani bir felaket ile yıkılmış, toplumsal hafıza için vazgeçilmez, ulusal kimliğin bir parçası olan yapılar için söz konusu olabilir. Mostar Köprüsü gibi.
Haydarpaşa Limanı kruvaziyer limana çevrilmektedir. Bu kapsamda bir yapılaşma ve limana yanaşacak gemiler Selimiye Kışlası ve Marmara Üniversitesi siluetinin görünmesini engelleyeceklerdir.
Alanın yüzde 60’ının konaklamaya ayrılması, bu alanı oteller bölgesine çeviriyor.
Haydarpaşa gar binası temeline ağaç kazıklar çakılarak deniz üzerinde özel konumlandırılmış. Yapımında kullanılan inşaat teknolojisi açısından büyük değer taşımakta. Bu bina çevresinde düzenlenecek konserlerdeki yüksek desibel ve sesin oluşturacağı titreşimler binada tahribata neden olacak.

26 Kasım 2010’da Haydarpaşa Tren Garı tarihinin en ağır hasarlarından birini aldı. Garın çatısı restorasyon sırasında tamamen yandı. Tam adı ‘Haydarpaşa Gar, Liman ve Geri Sahası Koruma Amaçlı Nazım İmar Planı’ olan ölçekli plan da bu yangının yıldönümünden tam bir gün önce, 25 Kasım 2011’de İBB Meclisi tarafından onaylandı. Radikal’in detaylarına ulaştığı plan henüz askıya çıkmadı. Başkan Topbaş’ın imzasının ardından plan, 30 gün askıda kalacak. Ardından projeler hazırlanacak. Bu süre zarfında da plana itirazlar yapılabilecek. Birleşik Taşımacılık Çalışanları Sendikası ve Mimarlar Odası ise askıya çıkacak planla ilgili şimdiden dava hazırlığı içerisinde.

Yapı, 01.02.2012

 

******


"İSTANBUL İÇİN KAYIP OLUR"

 

Haydarpaşa’yı kapsayan imar planında tarihi garın kültürel tesis, turizm ve konaklama alanı olarak ayrılması tartışmaları da beraberinde getirdi. Plan mevcut gar binasının giriş katının demiryolu ulaşım hizmetleri vermesine devamını öngörüyor. Ancak üst katlarda, TCDD’nin kullandığı ofisler; müze, konser, sergi salonu, kültürel tesis ve konaklama alanı olarak hizmet verecek.

Radikal’in detaylarına ulaştığı imar planı, Belediye Meclisi’nde onaylandı. Şimdi askıya çıkacak. Ardından bu imar planına uygun olarak Haydarpaşa Projesi hazırlanacak. Haydarpaşa Garı’nın işlevini yitireceği konusunda hemfikir olan uzmanlar ise endişeli.

Cemal Gökçe/İnşaat Mühendisleri Odası Başkanı
Birçok insanın İstanbul’a ilk ayak basışına tanıklık eden Haydarpaşa Garı’nın şanına ve tarihine uygun bir şekilde değerlendirilmesi gerekir. Gara yeni ticari fonksiyonlar yüklenmesini uygun bulmuyorum. Otel olarak kullanılması garın tarihsel yapısına uygun değildir. Yer mi kalmadı da Haydarpaşa otel olarak düşünülüyor?

Bir sergi yeri, tarihsel yapıya uygun eserlerin sergilendiği bir müze olarak kullanılmasınaysa hiç itirazım olmaz. Gara ticari bir fonksiyon yüklenmesini doğru bulmuyorum.

Eyüp Muhcu/Mimarlar Odası Başkanı
Haydarpaşa Garı bir kıyı ve liman alanı. İstanbul’un en önemli kamusal alanlarından bir tanesi. Tarihsel ve doğal özellikleriyle öne çıkan bir bölge. İstanbul’un siluet ve tarihsel değerleri açısından son derece önemli bir yer ve toplum belleğinde iz bırakan en önemli kent parçalarından bir tanesi.

Bu özellikleri nedeniyle de geçmişte Koruma Kurulu tarafından korunması gereken kentsel ve tarihsel sit alanı olarak ilan edildi. 2003 yılından itibaren bölgeye gökdelenlerin dikilmesi gündeme gelmiş fakat kamuoyunun gösterdiği büyük tepki sonucunda bu girişim engellenmişti.

Şimdiyse koruma amaçlı bir plan adı altında bölge yeniden ticaret, turizm, otel ve benzeri fonksiyonlar taşıyan bir yağma projesine kurban edilmek isteniyor. Ne yazık ki Bölge Koruma Kurulu ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi bu planı onaylamak suretiyle kendi anayasal ve yasal sorumluluklarını çiğneyerek bölgenin yağmalanmasına onay verdi. Bir başka deyişle bağlı oldukları yasal sorumlulukları yok saymak suretiyle suç işlediler.

Gar fonksiyonunun zeminde kalacak olması tamamen toplumsal tepkileri bertaraf etmek ve bu yağma projesini meşrulaştırmaya yönelik bir girişimdir. Gara otel ve benzeri fonksiyonların yüklenecek olması, Haydarpaşa Garı’nın işlevinin değiştirilmesi anlamına gelir. Bu girişim hem uluslararası hem de ulusal koruma hukuku ilkelerine açıkça aykırıdır. Onay sürecinin olması projenin mutlaka hayata geçirileceği anlamına gelmez. Haydarpaşa Dayanışması ve İstanbullular projenin durdurulması için tüm demokratik ve yasal hakları kullanacak.

Prof.Dr. Gül Akdeniz/ Yıldız Teknik Üniversitesi Öğretim Üyesi
Haydarpaşa Garı’nın ticari olarak ele alınması doğru bir yaklaşım değil. Özgün durumuyla korunması gerekir. Gar, o şekilde kurulmuş, kullanılmış, varsın o şekilde devam etsin. Asıl yapılması gereken garın güzelleştirilmesi, eğer oraya akan insan sayısında problem varsa, yönetilmesidir.

Erhan Demirdizen/Kentbilimci
Meslek odaları, sivil toplum örgütleri ve üniversitelerden gelen görüşler nedeniyle gar işlevi buradan tamamen kaldırılmıyor. Sembolik olarak kalmaya devam ediyor. Fakat günde birkaç trenin yolcu indirme bindirme yaptığı bir gar, Haydarpaşa’nın işlevine uygun değildir. Garın, orada otelin kenarına iliştirilmiş, adeta bir peyzaj unsuru olarak düşünülmesi doğru değildir. Kentin stratejik ve sembolik tarihi yapılarına otel gibi ticari fonksiyonların yüklenmesini doğru bulmuyorum. Haydarpaşa gibi tarihi bir yapının esas işlevini yitirmesi İstanbul açısından büyük bir kayıp olur.

Radikal, Haber: Şükrü Oktay Kılıç, 02.02.2012

 

******


TOPBAŞ: HAYDARPAŞA GAR FONKSİYONUNU BİR MİKTAR YİTİRECEK

"Almanya’nın Ortasında Alman - Türk Başarı Öyküleri " kitabının tanıtımı İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin Saraçhane’deki binasında yapıldı. Törene İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş ve Almanya’nın Stutgart Belediye Başkanı Wolfgang Schuster katıldı. Kitap tanıtımının ardından Kadir Topbaş gazetecilerin gündemle ilgili sorularını yanıtladı.

İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş’a, Haydarpaşa Garı’nda son seferlerin yapıldığı hatırlatıldı. Topbaş, Haydarpaşa Garı’nın yerine ne yapılacağı sorusuna, "Hızlı tren ve hatların rehabilitasyonu için bir çalışma başlatıldı. Bu tabii ki mevcut banliyö hatlarını da etkiliyor ve Haydarpaşa, Marmaray’dan sonra gar fonksiyonunu bir miktar yitirmiş oluyor. Artık trenler mevcut Marmaray’ı kullanmak suretiyle kesintisiz geçecekler. Yani bir gar ihtiyacı kalmayacak. İnsanlar istedikleri herhangi bir istasyondan inip binebilecekler" dedi.

Topbaş, "İstanbul için önemli bir eser kabul ettiğimiz önemli yapının çevresiyle ilgili nazım plan çalışmaları yapıldı. Bu çalışmalar belediye meclisimizden geçti. 1 / 5000’lik koruma amaçlı imar planı hazırlandı. Haydarpaşa tren garını burada verilen fonksiyon sanatsal kültürel aktiviteler kısmen belki bir konaklama fırsatı verebilecek şekilde değerlendirilebileceğiz. İtirazlar olmazsa değişmezse ki itirazlara da açıktır biliyorsunuz bu planlar, ona göre verilmiş olan plan düzenine göre fonksiyonunu alacaktır. Daha çok kültürel sanatsal aktiviteler merkezi ve konaklama ihtiyacını karşılayacak bir değerlendirme yapıldı" şeklinde konuştu.
Radikal, Haber: Pınar Çıtak Koygun - Özgür Arslan, 02.02.20212

 

******


TARİHİ GARLA BİRLİKTE SİTESİ DE KAPATILDI

Yüksek Hızlı Trene uygun ray döşemesi için 30 aylığına trenlerin girişine kapatılan Tarihi Haydarpaşa Gar sessizliğe büründü.

24 ayrı tren yolunun birleştiği tarihi gara sadece bir banliyo treni girerken rayları örten kar Haydarpaşa’nın sessizliğini artırdı. TCDD’ye ait tarihi garın internet sitesinde ise hemen kapatıldığı görüldü.

Ankara-İstanbul arasında Hızlı Tren Projesi kapsamında yürütülen yol çalışmaları nedeniyle tüm bölgesel ekspresler (Kocaeli, Adapazarı) ile uzun yıllardır hizmet veren Eskişehir, Başkent, Sakarya, Cumhuriyet, Anadolu, Ankara, Fatih, Meram, Doğu, Güney/Kurtalan, Vangölü, Transasya, Boğaziçi ve İçanadolu Mavi Ekspresleri iptal edildi. 1908’de II. Abdülhamit tarafından Alman mimarisiyle yaptırılan Tarihi Haydarpaşa Gar, böylece sadece Gebze yönündeki banliyo trenlerine hizmet veriyor. Toplumun her kesiminden büyük tepkiler alan uygulamanın ardından tarihi gara sadece Gebze yönüne gidip gelen banliyo trenler giriş yapıyor. Bölgesel ekspreslerin ve ana hat trenlerinin iptal edilmesinin ardından gara giren tren yollarında sadece bir banliyo treni görülüyor. Eski görüntülerinde ise rayların üzerindeki lokomotif ve vagonların fazlalığı nedeniyle boş yer bulunmayan gar sessizlik içinde.

TCDD Genel Müdürlüğü’ne ait haydarpasagar.com adlı site de kapatıldı. Sitenin girişinde Haydarpaşa’dan Türkiye’nin şehirlerine giden trenlerin gösterildiği haritada kullanılamaz hale geldi.

Milliyet, Haber: Gökhan Karakaş, 03.02.2012

KAYAKAPI KÜLTÜREL VE DOĞAL ÇEVRE KORUMA VE CANLANDIRMA PROJESİ'YLE 27 BİN METREKARELİK ALAN CANLANACAK

 

Türkiye'nin önemli turizm merkezlerinden Kapadokya bölgesinde hayata geçirilecek Kayakapı Kültürel ve Doğal Çevre Koruma ve Canlandırma Projesi'yle 27 bin metrekarelik alandaki yüzlerce yıllık onlarca tarihi eser restore edilerek turizme kazandırılacak.

Nevşehir'in Ürgüp İlçesi'nde Türkler ile Rumların yıllarca birlikte yaşadığı, bin 215 kayadan oyma ev, tarihi konaklar, kiliseler, camiler ve Aziz Yuhannes'in evini barındıran tarihi Kayakapı Mahallesi'nde hayata geçirilecek Kayakapı Kültürel ve Doğal Çevre Koruma ve Canlandırma Projesi kapsamında restorasyon yapılacak.

Ürgüp Belediye Başkanı Fahri Yıldız ile projenin uygulayıcısı ve Kayakapı Turizm Yatırım AŞ Genel Müdürü Mustafa Dinler, Kayakapı Mahallesi'ni basın mensuplarına gezdirdi.

Gezinin ardından Ürgüp Dinler Otel'de düzenlenen bilgilendirme toplantısında konuşan Dinler, UNESCO'nun kültür mirası kapsamına alınan Göreme Milli Parkı ve Kapadokya kayalık alanları sınırlarına giren Kayakapı ile ilgili projenin Ürgüp Belediyesince 2002'de hayata geçirilen bir proje olduğunu, projenin gerek Ürgüp gerekse Kapadokya için ''yüzyılın projesi'' olarak adlandırıldığını söyledi.

Tamamı 27 bin metrekare olan, yaklaşık 212 parseli içeren proje alanının önemli bir bölümünün yoğun olarak yapılaşmış kentsel dokudan oluştuğunu kaydeden Dinler, Kayakapı alanında Nevşehir Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunca belirlenip tescillenmiş, aralarında kayadan oyma kilise, camiler, çeşmeler ve tarihi Roma hamamlarının olduğu yaklaşık 20 adet yapının da bulunduğunu projenin tahmini bedelinin 30 milyon dolar olduğunu ifade etti.

Projeyle tarihi mekanların müzeye dönüştürüleceğini belirten Dinler, şöyle konuştu:
''Kayakapı'da yol ve alan içi temizliğimiz devam ediyor. Temizlenen kısımlarda ise belgeleme çalışmalarımız yapılmış ve yapılmaya devam etmektedir. Belgelemesi tamamlanan kısımların projeleri mimarlarımızca yapılarak etap etap Nevşehir Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu'na onay için sunulacaktır. Hedefimiz Mart 2012 itibarıyla onayı alınan kısımlarda restorasyon çalışmalarına başlamaktır. Ürgüp Belediyesi ile yapılan sözleşme gereğince inşaat çalışmalarını 5 yılda tamamlayacağız. Günübirlik alan, camiler, kaya kiliseler, Aziz Yuhannes Evi Müzesi, el sanatları merkezi, kafeler ve restoranlar ve Kayakapı yamaçlarında bulunan tarım alanları tanzim edilerek etap etap konaklama ünitelerimizle birlikte hizmete girecek. Günübirlik alan halka açık olacak. Proje hayata geçirildiğinde karlı bir turizm yatırımı olmaktan öte başta Ürgüp olmak üzere Kapadokya'nın sosyoekonomik ve kültürel yaşantısına yapacağı katkıyı, bölgeye gelecek turist sayısında önemli artış sağlayacağını ve istihdamı artıracağını da unutmamak gerekir.''

Ürgüp Belediye Başkanı Fahri Yıldız da bölgenin 1970'li yıllarda afet bölgesi ilan edilmesiyle kaderine terk edildiğini kaydederek, ''Kayakapı Mahallesi'nde bulunan büyük kaya kütlesinin düşme tehlikesi olmasından dolayı 1970'li yıllarda alınan kararla burası afet bölgesi ilan edildi. Bu bölgede yaşayanlar, devletin 370 Evler Mahallesi'nde yaptırdığı evlere taşındı. Taşınmadan sonra bu tarihi mahalle kaderine terk edildi'' diye konuştu.

Söz konusu projeyi gerçekleştirilecek firmaya alanın 49 yıllığına kiralandığını ifade eden Yıldız, ''Burada sadece konaklama tesisleri olamayacak, restore edilen camiler, kaya kiliseler, hamamlar, müzeler de yer alacak ve halkın ziyaretine açılacak'' dedi.

Yapı, Fotoğraflar: Murat Asıl /AA, 31.01.2012

TAHA TOROS 100 YAŞINDA SESSİZ SEDASIZ VEFAT ETTİ

Zaman, 31.01.2012

TARİHİ KİTABE AYAKLAR ALTINDA

Zaman, Haber: Mehmet Şükrü Ocak, 31.01.2012

CEMAAT VE BÜROKRASİYE ÇAĞRI: HAYDİ HIZLANIN

 

Cemaat vakıflarına ait gayrimenkullerin iadesine imkan sağlayan kanun hükmünde kararnamenin devreye girmesinin üzerinden 5 ay geçmesine rağmen başvuruların az sayıda kaldığını gören Vakıflar Genel Müdürlüğü (VGM), süreci hızlandırmak için düğmeye bastı. Bölge müdürlüklerine başvuruların hiç bekletilmeden merkeze iletilmesi talimatı veren Vakıflar Genel Müdürü Dr. Adnan Ertem, "Şubat ayı ikinci toplantısında ilk değerlendirmeyi yapacağız. Şartları taşıyanlarla ilgili olumlu kararımızı vereceğiz. Şubat ayında ilk karar çıkabilir" dedi. SABAH'a konuşan Ertem, 27 Ağustos 2011'de çıkartılan kararnamenin üzerinden yaklaşık 5 ay geçtiğini belirterek şu ana kadar 164 cemaat vakfından 14'ünün 35 gayrimenkulün iadesi için başvurduğunu söyledi. 130 cemaat vakfının, 500 gayrimenkul için başvuru beklediklerini belirten Ertem, "Cemaat vakıfları son günü bekleyecekler diye düşünüyorum. Temmuz, ağustos aylarında yoğun bir müracaatın olacağını düşünüyoruz. Bir önceki düzenlemede 18 aylık süre vardı. VGM, 18 aylık süre bitmeden değerlendirme yapmadı. Bütün müracaatları topladı. Ondan sonra değerlendirme yaptı. Vakıflarda yine böyle olacağına dair bir düşünce var. Bunu kırmaya çalışıyoruz. Bu sefer beklemeyeceğiz. Hangi müracaat olursa olsun Vakıflar Meclisi'ne alıp değerlendirmesini yapacağız. Başvuruların hepsi nasıl olsa toplanacak, şu an müracaat etmemizin bir anlamı yok gibi bir algı var. Bu yüzden müracaatları geciktiriyorlar. Biz de bilgilendirme atağı yaptık. Müracaatlar gelecek. Hızlandıracağız ama temmuz ağustos ayında yoğunluğu azaltmayacağız gibi geliyor" dedi.

Değerlendirme sürecinin hızlandırılması talimatını verdiğini kaydeden Ertem, "Bölge müdürlükleri eksik belge gerekçesiyle başvuruyu tutuyordu. Şimdi eksik de olsa belgeleri bize gönderin talimatı verdik. Eksik de olsa biz bakalım dedik. Eksikliğine biz karar vereceğiz. Varsa eksik, tamamlanmasını biz isteyeceğiz" diye konuştu. Ertem "Cemaat vakıfları müsterih olsun. Yapılan müracaatlarla ilgili zamana yayma, geciktirme veya göz ardı etme gibi bir durum söz konusu değil. Yaptığımız düzenleme sıfır problemli çözüm getirecek" dedi.

Süreci hızlandırmaya çalıştıklarını kaydeden Ertem, "Müracaatlarınızı yapın, beklemeyin, biz değerlendireceğiz diye bilgilendirmeler yapıyoruz. 35 dosya, Vakıflar Meclisi'nin şubat ayının ikinci toplantısında ele alınacak. İlk değerlendirmeyi bu toplantıda yapacağız. Karar da çıkabilir, eksikliklerin giderilmesiyle ilgili dosya bekletilebilir. Şartları taşıyanlarla ilgili olumlu kararımızı vereceğiz. Şubat ayında ilk karar çıkabilir" diye konuştu. Meclisten karar çıktığı zaman sürecin de hızlanacağını belirten Ertem, "Örnek olsun diye ilk etapta bir karar verelim diye çaba sarf ediyorum, hızlandırmak istiyorum. Bunu gören vakıflar bir an önce gayrimenkullerine kavuşmak için zamana yayılan bu tembelliği giderecektir" dedi.

Cemaat vakıflarının gayrimenkul sorununun çözülmesi için çalışmaların 2002'de başladığını ve bugüne kadar 2 kanun, 1 kanun hükmünde kararname çıkartıldığını anlatan Ertem, "2013 şubat-mart aylarında problemlerin yüzde 99'nun çözüleceğine inanıyorum. Yüzde 1 ihtimalde şu anda göremediğimiz, bilemediğimiz, belki süreç esnasında göreceğimiz bazı problemler çıkabilir diye bir ihtimal veriyorum. Ama evet problemleri çözülecek" diye konuştu. Cemaat vakıflarının gayrimenkulleriyle ilgili AİHM'de az sayıda dosya olduğunu kaydeden Ertem, "Biz bu düzenlemeyi yaptıktan sonra var olan bir, iki dosyanın da geri çekileceğin tahmin ediyorum. İyi niyetle bakıldığı zaman bu düzenlemelerin, isteklerinin çok çok ötesinde ihtiyaçlarını karşıladığını düşünüyorum" dedi.

Sabah, Haber: Hasan Ay, 31.01.2012

AYNALI ÇARŞI'DA BİR TEK AYNA SATILMIYOR

 

"Çanakkale içinde Aynalı Çarşı, 'Ana ben gidiyom düşmana karşı', Gençliğim eyvah" cümleleriyle başlayan ve dilden dile dolaşan türkünün geçtiği Aynalı Çarşı Çanakkale'nin en işlek caddesinde bulunuyor.

Zaman, Haber: Mehmet Güler, 31.01.2012

ANITKABİR = YUNAN TAPINAĞI MIDIR?

İnternette gördüm. Yeni Akit gazetesi bir dernek başkanının beyanatını baş tacı etmiş. Atatürk’ün mozolesi, ‘’Anıtkabir’’, Yunan tapınağına benziyormuş. Ziyaretçileri ‘’Sözde Atatürkçüler’’, gidip gidip Kudüs’teki ‘’Ağlama Duvarı’’ gibi orada ağlar ve dert yanarlarmış. Tez elden bu tapınağı (!) yıkıp, onun yerine Selçuklu kümbet mimarisinde bir mezar yapılmalı imiş. Bu zat yine insaflı davranmış; bir de Anıtkabir’i - Mason mimarisi her ne ise - Mason mabedine benzetenler var.‘’Ağlama Duvarı’’ ve ‘’Tapınak’’ ithamı, konumun dışında kalıyor.Aslında bu ithama değer verip yanıtlamaya bile değmediği kanısındayım. Ben konuya mimari açıdan yaklaşacağım.

 

Her halde Anıtkabir mozole kitlesi dış cephelerinin, kolon ve galerilerle çevrelenmiş olması, bazı kişilerde Yunan mabetlerini çağrıştırıyor. Mimarlık, elbette ki insanlığın geçmiş kültür ve sanatından ders alır. Ne var ki geçmişi taklide kalkarsa gülünç duruma düşer. Zira mimarlık, insan uygarlığından bu yana kültür ve sanat birikimlerinin bileşkesi üzerine yeni bir değer yaratabildiği oranda bir değer ifade eder. Başka bir deyişle, günümüz mimarlığı, geçmiş kültür birikimlerinden ve yerel öğelerden de yararlanabilen, hepsinin üstünde çağdaşolabilen bir sanattır. Tekrar ediyorum; mimarlık, geride kalmış olanı tekrarlarsa ona sanat demek bile caiz değildir.

Evet, sadece Atina,Parthenon’da, Hepaistos mabedinde, Anadolu’daki birçok İyon mabedinde ve Bodrum’daki ‘’Halikarnas Mozole’’de değil, Rönesans eseri Viyana Parlamento binasında da, Avrupa’nın diğer Rönesans yapılarında da, Amerika’da da çevre kolonlu ve galerili anıtsal yapılara rastlayabilirsiniz. Ama bu yapılara Yunan tapınağı diyemezsiniz.

Bu beyanatı veren arkadaş her kimseonun milli gelenekten gelen mimari anlayışı Selçuklu’da kalmış.Tamam da, Osmanlı bile Selçuklu mimarisini devam ettirmedi de biz mi bu yüzyılda devam ettireceğiz? Evet, Selçuklu kümbetlerinin her biri birer mimari şaheserdir. Beyanatı veren arkadaş, her halde Selçuklu kümbetlerinin tepesindeki piramitlerin Ermeni ve Gürcü mimarisinde kullanıldığını bilmek istemiyor. Lütfen kümbetlerdeki piramidal örtü ile Ermeni ve Gürcü kiliselerindeki piramidal örtüyü bir karşılaştırsın. Bunda gocunacak bir şey yok. Her dönem mimarisi, çevre mimarilerinden etkilenmiş ve o mimarinin ustalarını kullanmıştır.

 

Ne olur artık bu eserleri kendi dönemlerinde bırakalım;onları dönemlerinin tanığı olarak takdir edelim ve de dönemimize kopyalarını aktarıp onları yozlaştırmayalım. Bu sözüm sadece beyanat veren zatı değil, son günlerde mimariye kendi görüşleri paralelinde hükmetmeye, eskiyi dirilmeye çalışan politikacılarımızıda kapsamaktadır.

Anıtkabir projesi, Prof. Emin Onat - Doç. Orhan Arda ile beraber Prof. Kruegerve Prof. Feschini’nin, üç projenin birden birincilik aldığı uluslararası bir yarışmadır. Devlet, bu üç birinciden Türk mimarlarının projesini tercih etmiştir. O zamanlar Türkiye, mimari açıdan ‘’İkinci Ulusalcılık’’ dönemini yaşıyor ve seçilen proje, ‘’Türk Klasizmi’’ olarak nitelendiriliyordu. Ne var ki projenin kitle izleniminde Selçuk ve Osmanlı’yı ararsanız bulamazsınız. Zaten bulsaydınız anıt, dönemlerini doldurmuş devletlerden sonra kurulmuş bulunanTürkiye Cumhuriyetini ve Cumhurbaşkanını temsil edemezdi. Anıtların, kunt bir taş yapı olmaktan öte, temsil ettikleri ‘’idea’’yı ifade edebilme ödevlerivardır. Yine de Anıtkabir, kitlesi ile olmasa bile Selçuklu ve Osmanlı’ya ayrıntılarında sahip çıkmıştır.

İki yanına Sfenks dizili giriş allesi geleneği, Mısır uygarlığında,Karnak ve Luxor tapınaklarında da vardır.Alle, ziyaretçiyi yürüterek ulu kişinin huzuruna hazırlar. Anıtkabir’de bu, Aslanlı Yol olarak yerini almıştır.İki yana dizili 24 Hitit aslanı, 24 Oğuz boyunu simgeler. Aslan, Hitit ve eski Türk mitolojisinde kuvvet ve kudret timsali olup, hücumda değil, oturur durumda olmaları barışseverliği anlatır. Arası çimli aralıklı taş döşeme,yürüyenin yere dikkat ederek başını öne eğmesini sağlar. İki yana dikilen yüksek ağaçlar, ana kitleyi gizler ve meydana ulaştığınızdasürpriz etkisi yaratır.

15 bin kişi alan ‘’Tören alanı’’ zeminine renkli travertenlerle Anadolu halı ve kilim desenleri işlenmiştir. Alanı çevreleyen revaklar, Osmanlı dini mimarisini çağrıştırır.

 

Yontucu Hüseyin Anka eseri, taş üzerine işlenmiş röliyefler (kabartma heykeller), Kurtuluş Savaşınıve Atatürk’ün savaş günlerini anlatır. Yeni Türkiye’nin benimsediği evrensel sanatın bir nevi ifadesidir. Mozole ve galeri tavanı düzdür. İlk projede iç mekanı kubbeli bir taç kitlesi vardı. Ekonomik nedenlerle ve inşaatın bitimini çabuklaştırmak amacıyla kaldırıldı. Yapılsa idi Yunan tapınağı diyenlerin sayısında önemli oranda azalma olurdu. Yine de Yunan mabedinde görülen, beşikörtüsü meyilli çatınınön görünümüne yansıyan üçgen alınlık (fronton)Anıtkabirdeyoktur. Bu daana kitleyi algılamada, Yunan mabedikitle algılamasını çağrıştırmaz.Mozole kitlesinin döşeme ve tavan süslemeleri, mimar Nezih Eldem eseri olup 15’inci ve 16’ncı yüzyıl Osmanlı halı ve kilim desenlerinden alınan esinle işlenmiştir. Dış çevre kolonları Yunan ve İyon tapınaklarında olduğu gibi daire kesitli, ince ve konik değil, dikdörtgen kesitlidir. Açıklık ve doluluk oranları farklıdır. Keza taban ve sütun başlıkları ile antik silmeleri içermez. Cephe klasik mimari oranlara göre düzenlenmiş olup Yunan tapınaklarındaki cephe oranlarını burada göremezsiniz.

Ata’nın İslami inançlar paralelinde toprağa verildiği ‘’Mezar Odası’’Selçuk kümbetlerindeki gibidir. Planı Selçuk kümbetlerinde ve bazı Osmanlı türbelerinde olduğu gibi sekizgendir. Keza piramidal tavanı, Selçuklu kümbetlerini çağrıştırır.

‘’Anıtkabir’’in antik Yunan mabetlerine olan farklılıklarını görebilmek için bir nebze de olsa mimarlıknosyonu sahibi olmak ve de mimarlık tarihini bilmek gerekmektedir.

Kent Haber, Yazı: Yılmaz Ergüvenç, 30.01.2012

DİNSİZLEŞTİREN HEYKELE DEFALARCA SALDIRDILAR

Edirne’de muhafazakar çevreler, Türk Kadınlar Birliği Edirne şubesi tarafından cumhuriyetin 80. yılı anısına Fatih mahallesine yapılan “Özgür ve Çağdaş Kadın” heykelinin kaldırılması için çalışma başlattı. Milli Gazete’nin haberinde; “başörtüsünü atan erotik” kadın heykeliyle çağdaşlık kisvesi altında Türk halkının manevi değerleriyle alay edildiği savunularak heykelin bir an önce kaldırılması istendi. Ayrıca habere göre istenmediği için halkın defalarca kırdığı ve yıktığı heykel, birlik tarafından her seferinde yeniden yapılmış.

 

Milli Gazete’nin üst başlığında “Çağdaş yobazlığı yansıtan bu heykel serhat şehri Edirne’ye yakışmıyor” dediği ve “Yobazlığın Heykeli” başlıklı haberde şu ifadelere yer veriliyor:

"Bir toplumu dininden uzaklaştırırsan o toplumu yok edebilirsin" diyerek tepki gösteren Milli Türk Talebe Birliği Başkan Yardımcısı Yasin Sadıkoğlu: "Sapkın zihniyetler bugün de Türk Kadınının çağdaş oluşunu Edirne'de başörtüsünü çıkaran bir kadın heykeli ile karşımıza çıkarıyorlar. Amerika Afganistan'a girdikten sonra da bir kadın fotoğrafı yer almadı mı dünya basınında? Bir kadın var eliyle başörtüsünü çıkarıyor. Neymiş efendim Afganistan kadını özgürleşti. Allah'tan o kadının bir gazetenin muhabiri olduğu ortaya çıktı da susmak zorunda kaldılar. Türk basınında da manşetten verilmedi mi bu haber? Hem de günlerce manşetlerde yer almadı mı? Bakıldığı zaman Afganistan kadını yiyecek ekmeğin sıkıntısının yaşarken başörtüsünü çıkararak rahat bir nefes alıyor sanki. Bugüne kadar hep kadının başörtüsüyle uğraşıldı. Nereye özgürlük getirilecek dendiyse kadının başındaki eşarbı çıkartıldı. Bunun bilerek ve isteyerek uygulanan bir politika olduğu aşikardır. Dinsizleştirme politikasıdır bu. Çünkü bir toplumu dininden uzaklaştırırsan o toplumu yok edebilirsin" dedi.

Bu ahlaksız heykel Müslüman- Türk Milletine hakarettir" diyerek tepki gösteren Alperen Ocakları Edirne İl Başkanı Alparslan Cankanoğlu şunları söyledi: "Türk Kadınlar Birliği Edirne Şubesi tarafından 2004 yılında Türkiye Cumhuriyeti'nin 80'inci yıldönümü anısına Fatih Mahallesi'ne dikilen "Özgür ve Çağdaş Kadın" olarak isimlendirilen başörtüsünü atan çıplak kadın heykeli bizi ziyadesiyle üzmektedir. Hele hele bu heykelin başörtüsüne hakaret edercesine başörtüsünü çıkarmış şekilde ve çıplak olarak gösterilmesi Müslüman -Türk Milletine ağır hakaret olarak görüyoruz".

Cankanoğlu, "Cumhuriyet demek çıplaklık demek değildir, çıplaklık hiçbir zaman medeniyet ölçüsü değildir. Bu durumu Milli şairimiz Mehmet Akif Ersoy'un dediği gibi "Medeniyet dediğin eğer açmaksa bedeni hayvanlar sizden daha medeni" olarak özetliyor. Manevi değerlerimize aykırı olan milli değerlerimizle bağdaşmayan bu heykelin kaldırılmasını başta Edirne Belediyesi olmak üzere diğer yetkililerden şiddetle istiyoruz" dedi.

Halkın tepkisine neden olan Başörtüsünü atan erotik heykel Türk Kadınlar Birliği Edirne Şubesi tarafından Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşunun 80'nci yıldönümü anısına yaptırılmıştı. 400 kilogramağırlığındaki bu bronz 'Özgür ve Çağdaş Kadın Heykeli' halkın defalarca yerinden söküp kırmasına rağmen Türk kadınlar Birliği tarafından inatla tekrar yapılmıştı."

Milliyet, 30.01.2012

 

******


MİLLİ GAZETE'DEN HEYKEL YOBAZLIĞI

Milli Gazete, özgür kadın heykeli için 'sapkın ve erotik' dedi, sansürledi...

Edirne'de muhafazakar çevreler, Türk Kadınlar Birliği Edirne şubesi tarafından cumhuriyetin 80. yılı anısına Fatih mahallesine yapılan "Özgür ve Çağdaş Kadın" heykelinin kaldırılması için çalışma başlattı.

Milli Gazete'nin haberinde; "başörtüsünü atan, sapkın ve erotik" kadın heykeliyle çağdaşlık kisvesi altında Türk halkının manevi değerleriyle alay edildiği savunularak heykelin bir an önce kaldırılması istendi. Haberdeki görsellerde, çıplak olmamasına rağmen kadın heykelinin fotoğrafı pikselleştirilerek sansürlendi.

Ayrıca habere göre istenmediği için halkın defalarca kırdığı ve yıktığı heykel, birlik tarafından her seferinde yeniden yapılmış.

Milli Gazete'nin üst başlığında "Çağdaş yobazlığı yansıtan bu heykel serhat şehri Edirne'ye yakışmıyor" dediği ve "Yobazlığın Heykeli" başlıklı kışkırtıcı haber şöyle:

 

"Osmanlı'ya 92 yıl başkentlik yapmış olan serhat şehri Edirne'de milletimizin manevi değerleriyle alay edercesine Türk Kadınlar Birliği tarafından çağdaşlık kisvesi altında 'Başörtüsünü atan erotik kadın heykeli' dikildi. Sivil toplum kuruluşları ve vatandaşlar, adeta Çağdaş Yobazlığın yansıması olan bu heykelin Edirne'ye yakışmadığını ve derhal kaldırılmasını istiyor.

Osmanlı'ya 92 yıl Başkentlik etmiş serhat şehir Edirne'nin Fatih Mahallesinde skandal yaratacak bir heykelin olduğu ortaya çıktı. Türk Kadınlar Birliği Edirne Şubesi tarafından 20 Ocak 2004 yılında yaptırılan "başörtüsünü başından atan erotik" bir kadın heykelinin olduğu görüldü. İlk görüşte insanlarımız pek fark etmeseler de dikkatli bakınca insanları şoka sokan bu heykel inançlı yaşayan insanların tepkisini çekti. Başörtülü kadınları rencide etmek amacıyla yapılan bu heykelin altına "Özgür ve Çağdaş Kadın" yazılmıştı. Geçtiğimiz yıllarda kimliği belirsiz bir vatandaş halat bağlayıp heykeli yerinden sökmüştü. Daha sonra Türk Kadınlar birliği tekrar o heykeli yaptırdı fakat tepkilerden dolayı "Özgür ve Çağdaş Kadın" yazısını kaldırdıkları öğrenildi. Edirne denilince akla Osmanlı ve Selimiye başta olmak üzere önemli mimari özelliklere sahip manevi mekanlar gelirken yapılan bu sapkın ve ahlaksız erotik heykel insanları derinden yaralıyor.

Yapılan bu ahlaksız faaliyetler "Cumhuriyeti böyle mi kurduk?" sorusunu akla getiriyor. Sözde çağdaşlık kisvesi altında yapılan bu bağnaz ve ahlaksız heykele inançlı yaşayan insanlar, "Edirne'yi düşmanlardan kurtaranlar, çağdaş ve çıplak kadınlar değildi, Edirne'yi müdafaa edenler imanlı, inançlı ve ahlaklı kadınlardı" diyerek tepki gösterdiler.

Heykelin Osmanlı'ya 92 yıl başkentlik yapmış bir şehre yakışmadığını dile getiren Anadolu Gençlik Derneği Başkanı Abdülhamit İriş: Anadolu Gençlik Derneği Başkanı Abdülhamit İriş: "Osmanlıya 90 küsur yıl başkentlik yapmış bu şehrimize böyle şeyler yakışmıyor. Ecdadımız 600 yıl hiçbir insanının rencide edilmesine izin vermemiş. Her kesime sonuna kadar hoşgörülü davranmıştır. Gelin görün ki o ecdadın torunları kendi ülkesine yabancı kalmış ve kendi insanını yok sayarak rencide etmeye çalışıyor. Başörtülü, inancının gereğini yerine getirerek yaşamaya çalışan insanlara psikolojik bir baskı uygulamak için yapılan bu sapkın çalışmalar Edirne'ye hiç yakışmıyor, yakışmazda. Edirne'nin böyle anılmasını sebebiyet verenler, bu durumu derhal düzeltmeliler." şeklinde konuştu.

"Bir toplumu dininden uzaklaştırırsan o toplumu yok edebilirsin" diyerek tepki gösteren Milli Türk Talebe Birliği Başkan Yardımcısı Yasin Sadıkoğlu: "Sapkın zihniyetler bugün de Türk Kadınının çağdaş oluşunu Edirne'de başörtüsünü çıkaran bir kadın heykeli ile karşımıza çıkarıyorlar. Amerika Afganistan'a girdikten sonra da bir kadın fotoğrafı yer almadı mı dünya basınında? Bir kadın var eliyle başörtüsünü çıkarıyor. Neymiş efendim Afganistan kadını özgürleşti. Allah'tan o kadının bir gazetenin muhabiri olduğu ortaya çıktı da susmak zorunda kaldılar.

Türk basınında da manşetten verilmedi mi bu haber? Hem de günlerce manşetlerde yer almadı mı? Bakıldığı zaman Afganistan kadını yiyecek ekmeğin sıkıntısının yaşarken başörtüsünü çıkararak rahat bir nefes alıyor sanki. Bugüne kadar hep kadının başörtüsüyle uğraşıldı. Nereye özgürlük getirilecek dendiyse kadının başındaki eşarbı çıkartıldı. Bunun bilerek ve isteyerek uygulanan bir politika olduğu aşikardır. Dinsizleştirme politikasıdır bu. Çünkü bir toplumu dininden uzaklaştırırsan o toplumu yok edebilirsin" dedi.

"Bu ahlaksız heykel Müslüman- Türk Milletine hakarettir" diyerek tepki gösteren Alpere Ocakları Edirne İl Başkanı Alparslan Cankanoğlu şunları söyledi: "Türk Kadınlar Birliği Edirne Şubesi tarafından 2004 yılında Türkiye Cumhuriyeti'nin 80'inci yıldönümü anısına Fatih Mahallesi'ne dikilen "Özgür ve Çağdaş Kadın" olarak isimlendirilen başörtüsünü atan çıplak kadın heykeli bizi ziyadesiyle üzmektedir. Hele hele bu heykelin başörtüsüne hakaret edercesine başörtüsünü çıkarmış şekilde ve çıplak olarak gösterilmesi Müslüman -Türk Milletine ağır hakaret olarak görüyoruz".

Cankanoğlu, "Cumhuriyet demek çıplaklık demek değildir, çıplaklık hiçbir zaman medeniyet ölçüsü değildir. Bu durumu Milli şairimiz Mehmet Akif Ersoy'un dediği gibi "Medeniyet dediğin eğer açmaksa bedeni hayvanlar sizden daha medeni" olarak özetliyor. Manevi değerlerimize aykırı olan milli değerlerimizle bağdaşmayan bu heykelin kaldırılmasını başta Edirne Belediyesi olmak üzere diğer yetkililerden şiddetle istiyoruz" dedi.

Halkın tepkisine neden olan Başörtüsünü atan erotik heykel Türk Kadınlar Birliği Edirne Şubesi tarafından Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşunun 80'nci yıldönümü anısına yaptırılmıştı. 400 kilogramağırlığındaki bu bronz 'Özgür ve Çağdaş Kadın Heykeli' halkın defalarca yerinden söküp kırmasına rağmen Türk kadınlar Birliği tarafından inatla tekrar yapılmıştı.

Edirne Kent Haber, 30.01.2012

HIRSIZLAR EN ÇOK PICASSO SEVİYOR

 

İngiltere’de yapılan araştırmaya göre hırsızlar en çok Picasso tablosu çalıyor. Uzmanlar “Picasso’nun kayıp tablo sayısı 1147” diyor.

Dünya sanat piyasasının canlandığı son 20 yılda çok sayıda eser hırsızların hedefi oldu. İngilteremerkezli, kayıp sanat eserlerinin kaydını tutan Art Loss Register kuruluşunun hazırladığı listeye göre hırsızlar en çok İspanyol ressamPablo Picasso’nun yapıtlarını çalıyor. Kuruluşun yaptığı araştırmaya göre Picasso’nun çalınan, kaybolan ve nerede olduğu bilinmeyen 1147 tablosu bulunuyor. Picasso’nun “Kadın Başı” tablosu Atina’daki Ulusal Sanat Galerisi’nden, “Güvercin ve Yeşil Bezelyeler” adlı tablosu ise 2010’da Paris’teki Modern Sanat Müzesi’nden çalınmıştı. Picasso’yu kayıp 557 tablosuyla ABD’li ressamNick Lawrence ve 516 tablosuylaMarc Chagall izledi.

Uzmanlara göre çalınan yapıtların bazıları özel koleksiyoncuların eline geçti, bir kısmı isemafya çetelerinin elinde pazarlık malzemesi olarak kullanıldı. Hırsızlıkların yüzde 40’ı İngiltere’de, yüzde 16’sı ise ABD’de gerçekleşti.

Eserleri en çok çalınan 10 sanatçı
1. Pablo Picasso - 1147
2. Nick Lawrence - 557
3. Marc Chagall - 516
4. Karel Appel - 505
5. Salvador Dali - 505
6. Joan Miro - 478
7. David Levine - 343
8. Andy Warhol - 343
9. Rembrandt - 337
10. Peter Reinicke - 336

Habertürk 30.01.2012

ANADOLU TARİHİNE HACILAR MÜHRÜ DAMGASINI VURACAK

Zaman, 30.01.2012

150 YIL SONRA YENİDEN HAYAT BULDU

 

Dantel gibi işlenen ahşap merdivenleri, balkon korkulukları, gökyüzüne açılan cihannüması ile Tanzimat dönemi mimarisinin nadide örneklerinden biri olan 150 yıllık Mirgün Köşkü'nün restorasyonu tamamlandı.

İstanbul İl Özel İdaresinin katkılarıyla restore edilen köşk, sahibi İstanbul Üniversitesine önümüzdeki günlerde teslim edilecek.

Adını 1900'lü yıllarda yaşayan ressam Ahmet Mirgün'den alan Emirgan'daki ''Mirgün Köşkü''nün ilk sahibinin, Hıdiv İsmail Paşa'nın torunu Mehmet Tahir Paşa olduğu biliniyor.

Ressam Ahmet Mirgün, Boğaziçi'nin mimarisine şekil veren Hıdiv Ailesi tarafından yaptırılan köşkü, 1985 yılında İstanbul Üniversitesine bağışladı.

İstanbul Üniversitesi (İÜ) Rektörü Prof.Dr. Yunus Söylet, göreve geldikten sonra dantel gibi işlenen ahşap merdivenleri, balkon korkulukları, gökyüzüne açılan cihannüması ile Tanzimat dönemi mimarisinin nadide örneklerinden biri olan Mirgün Köşkü'nün restorasyonu için kolları sıvadı.

İstanbul İl Özel İdaresinden restorasyon konusunda destek alan Söylet, yıllar içinde harap hale gelen tarihi köşkü eski görkemli günlerine dönmesi için çalışmaları yakından takip etti.

Mirgün Köşkü'nün 2010 yılında başlayan restorasyon tamamlandı. İstanbul İl Özel İdaresinin katkılarıyla gerçekleştirilen restorasyonda köşkün doğal yapısı korunarak birçok çalışma gerçekleştirildi. Restorasyon sırasında zarar görmüş parçalar özüne uygun olarak onarılırken, çürümüş kısımlar yenileri ile değiştirildi.

İstanbul İl Özel İdaresi, kısa bir süre sonra Mirgün Köşkü'nü İstanbul Üniversitesi'ne teslim edecek.

İÜ Rektörü Prof.Dr. Yunus Söylet, yaptığı açıklamada, göreve geldiğinde üniversitenin kültür varlıklarını ve envanterini çıkarırken, o güne kadar kimsenin gündeminde olmayan ve çok fazla konuşulmayan Mirgün Köşkü'ne de rastladıklarını belirterek, ''Üniversitenin Baltalimanı tesislerinin üst tarafındaki köşkü hemen gidip gördüm. İl Özel İdaresine çok teşekkür ediyorum, teklifimi hemen kabul ettiler'' dedi.

Söylet, 4 katlı ahşap köşkün 1500 metrekare arsa üzerinde, boğaz gören, Emirgan'ın tepesinde güzel bir köşk olduğunu belirterek, şöyle konuştu:
''Köşkü, sosyal tesis olarak kullanmayı düşünüyorum. Köşk, harap bir haldeydi, şimdi pırıl pırıl oldu. Her katı yaklaşık 120 metrekare. En üst katını prestijli konuklara misafirhane olarak düşündüm. En alt kat, teknik işlerin, mutfak ve diğer hizmetlerin kotarıldığı bir yer olacak. Bahçe yazın değerlendirilebilecek, yarı açık, yarı kapalı bir camlı bir kafe olabilir. Diğer iki kat da toplantılar ve workshoplar için son derece uygun olabilir.''

Köşkün yol tarifinin karışık olduğunu ve otopark sorunu bulunduğunu ifade eden Söylet, özellikle otopark konusundaki sıkıntının giderilmesi için çözüm üretilmesi gerektiğini söyledi.

Bu arada, tarihi Mirgün Köşkü'nün belgeseli de çekiliyor. ''Seracem'' adı verilecek belgesel, 4 bölüm ve 120 dakika olacak. Proje kapsamında köşkün mimari özellikleri, yapıldığı dönem itibariyle yaşamsal geçmişi ve bölgedeki etkileşimler belgesele aktarılacak. Ayrıca restorasyon süreci de safha safha çekilerek, üniversitelerdeki ilgili bölümlerde öğrencilere aktarılacak.

Habertürk, 30.01.2012

KİLİSESİNDE HAZİNE ARAYAN RAHİBE BASKIN

Yunanistan’ın Fyska kasabasında ilginç bir hazine arama olayı yaşandı. Carkand adındaki rahip görevli olduğu kilisede bir polis komiseri ile hazine ararken yakalandı. Rum Politis gazetesinin haberine göre, rahip ve komiser “efsaneye göre kilisede gizlenmiş olan hazineyi bulmak için” kilisenin içinde arama çalışması başlattı. Bir ihbar üzerine kiliseye baskın yapan Yunan polisi kilisenin içinde rahip ve komiseri hazine ararken yakaladı. Yakalanan rahip, “Burada hazine arıyorduk” dedi. Bazı haber siteleri ve gazeteler, “Kutsal ve aziz ne? Bazı rahiplerin hiç bir korkusu yok” yorumlarını yaptı.

Polisler kilise içinde yaptıkları aramada, kilisenin içerisinde bulunan sunağın arkasında rahip ve komiserin hazine için iki metrelik delik açtığını belirledi. Hazine için delinen yerde; eldivenler, kürekler, kazmalar ve kum torbaları bulundu. Rahip ve komiser, “Kaçak kazı yapmak ve eski eserlere zarar vermek” suçlarından tutuklandı. Hazine aramasına 4 kişinin daha karıştığı ancak polisler gelmeden önce olay yerinden ayrıldığı belirtildi. Olayı savcılığa havale eden polis şimdi bu kişilerin peşinde.

Milliyet, 30.01.2012

HASANKEYF'E ÇILGIN PROJE!

 

Ilısu Barajı’nın yapımıyla Hasankeyf’in sular altında kalması tartışmaları devam ederken, su üstünde kalacak kısmın korunması amacıyla Batman Üniversitesi Rektörü Abdüsselam Uluçam’ın hazırladığı proje şaşkınlık yarattı. Projeye göre, Hasankeyf Kalesi’nin çevresi 250 metre yüksekliğinde duvarla örülecek.

Batman Üniversitesi Rektörü’nün Hasankeyf Kalesi’ni koruma amacıyla Kültür ve Turizm Bakanlığı’na sunduğu proje kafaları karıştırdı ve uzmanları şaşırttı. Hasankeyf Kazı Çalışmaları Sorumlusu Batman Üniversitesi Rektörü Abdüsselam Uluçam, İçkale ile ilgili iyileştirme projelerinin olduğunu belirtti. Uluçam bu projeyi şöyle anlattı: “Kalenin korunması amacıyla baraj projesine dahil olmak üzere kayalık kesimin korunması için duvar örülmesi önerisinde bulunduk. Aşaması henüz yapılandırılmadı. Kültür ve Turizm Bakanlığı adına yapıyoruz. Hasankeyf’in su üstünde kalacak kesiminin tamamını kapsıyor proje.”

2014 yılından sonra Ilısu Barajı’nın tamamlanmasının planlandığını belirten yetkililer ise, son durum ile ilgili şu bilgileri verdi: “Baraj için tarih vermek henüz erken. Yarın su tutulacakmış gibi de çalışmalar sürdürülüyor. Yeni yerleşke alanında resmi kurumlar ile Hasankeyflilere örnek evlerin yapımı devam ediyor. Aşağı şehirdeki tarihi eserlerin nasıl korunacağı konusunda henüz çalışmalar kesinleşmiş değil. Ancak kaledeki tarihi eserlerin restorasyon çalışmaları devam ediyor. Büyük saray, paratoner, küçük sarayın bir bölümü ve gezi parkurlarının restorasyon çalışmaları aralıksız sürüyor. Baraj su tutsa da kaleye bir şey olmayacak. DSİ’nin devasa beton duvarları bir yerde burayı koruyacak.” 

Batman Hasankeyfliler Derneği Başkanı Arif Arslan, duvar inşa edilmesini komik bulduğunu söyledi. Beton duvarın, Hasankeyf’in siluetini kötü etkileyeceğini söyleyen Arslan, “Şehrin kale kesimi dışındaki Zeynel türbesi, eski tarihi köprü, Koç Camii, El-Rızk Minaresi ve eski çarşı nasıl sular altından kurtulacak, bunlar bilinmiyor” dedi. Arslan, kayalık ve mağaraların sudan zarar göreceğini göz önünde bulunduran DSİ’nin kale etrafına çekmek istediği devasa beton duvarın da görüntü kirliliğine neden olacağını vurguladı. Batman Belediye Başkan Vekili Serhat Temel ise “Kalenin Dicle’den yüksekliği 150 ile 200 metre arasında. Bu duvar ‘ucube’ olur” dedi.

Uzmanlar ne diyor?
Doğa Derneği Hasankeyf Kampanya Koordinatörü Dicle Tuba Kılıç, Hasankeyf’e bütün olarak bakmak gerektiğini vurguladı. Tuba Kılıç, ‘duvar projesi’nin ise bilimdışı olduğunu söyledi. Kılıç, öneriyi şöyle değerlendirdi:
“Kaleyi ve oradaki şehri koruduğunuzda Hasankeyf’i korumayacaksınız. Fiziki olarak neye benzeyeceğini hayal edemiyorum. Vadi eko-sistemin üzerine kurulmuş kale mağaraları, kuyuları, gizli geçitleri olan bir yer. Vadinin etrafı çevrilemez, yine bir şeylere zarar verirsiniz. Kale altı ve üstü kireçten oluşan bir yapı. Etrafını beton ile çevirseniz bile su sızacaktır. Bunlar oyalama taktikleri. Ne bilimsel ne de kültür varlıklarını koruma kanunumuza uygun. Kurtarma projeleri de bu şekilde yapılmamalı. Parçalı düşünülemez. Hasankeyf’te kaç tarihi eser olduğu bile belli değil, hangisinin en önemli olduğunu bilmeden en görünen yer kale diye etrafını çevirmek kabul edilebilir değil. Gerçek değil.“ 

Arkeologlar Derneği İstanbul Şube Başkanı Doç.Dr. Necmi Karul ise rektörün önerisinin iyi niyetli bir çözüm arayışı olsa da projeyi çok gerçekçi bulmadığını vurguladı. Karul, “Buranın sular altında kalacak olması sorun. Bunun çözümü tek bir baraj değil daha fazla sayıda küçük ve kısa mesafelere dik alanları sular altında bırakacak baraj göllerinin yapılması” şeklinde konuştu. 

İnşaat Mühendisleri Odası İstanbul Şube Başkanı
Cemal Gökçe’ye göre ise 250 metre yüksekliğindeki duvar projesi çok iddialı: “Oraya yeniden bir kale yapmak gibi. Projeye bakmak lazım. 250 metrelik bir duvarın kalınlığı, temeli nasıl olur, bunları da düşünmek lazım. Oturacağı yerle birlikte düşünmek lazım.”

Radikal, Haber: Fatih Yağmur, 30.01.2012

 

******


ULUÇAM HASANKEYF DUVAR PROJESİ'NE AÇIKLIK GETİRDİ

Zaman, Haber: Medeni Akbaş, 31.01.2012

MUMYADA KANSER ÇIKTI

Zaman, 30.01.2012

KİMSE ONLARLA BAŞEDEMİYOR

 

Tarihe köstebek talanı… Çatalca’da kaderine terk edilen İnceğiz Mağaraları ve Bizans mezarları defineciler tarafından delik deşik edildi. Kaymakam ‘Baş edemiyoruz’ dedi.

Tarihe geçecek ihmal… Çatalca İnceğiz Mağaraları ve İnceğiz Maltepe Nekropolü define avcılarının saldırısına uğradı. 1994′te İstanbul 2 Numaralı Kültür Varlıkları Koruma Kurulu tarafından birinci derecede arkeolojik sit alanı olarak ilan edilen bölge yıllardır oyuluyor.

1995′ten sonra kaderine terk edilen mezarlıklar Türkiye’nin dört bir yanından kazma kürekle gelen define avcılarının hedefi oldu. Sit alanı bölge adeta köstebek yuvasına döndü. Çatalca Kültür ve Turizm Derneği oluşan tahribat ile definecilerin fotoğraflarını Çatalca Kaymakamlığı’na sundu.

Dernek Başkanı Ahmet Rasim Yücel, şu bilgileri verdi: ’1995′ten sonra nekropol alanında Arkeoloji Müzesi tarafından kazı çalışmaları sonlandırılınca mezar soyguncuları bölgeye akın etti. Kaçak kazılar, taş kapaklar kırılıp açılarak kayaya oyulmuş mezarların içersinde yapılıyor. Bir tarih yok ediliyor. Kurtarma kazıları yapılmazsa tahribatın telafisi olmaz. Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’dan mirasa sahip çıkmasını bekliyoruz. Nekropol alanının koruma altına alınmış sınırları da genişletilmeli.’

Çatalca Kaymakamı Nevzat Taşdan ‘İnceğiz Mağaraları’nın bulunduğu yerde çevre düzenlemeleri yaptık. Görevlilerimiz mevcut. Burayla ilgili gerek sözlü gerekse de fotoğraflı ihbarlar yapıldı. Jandarma sürekli devriye geziyor. Ama alan çok geniş olduğu için yetişemiyor. Biz de tarihimize sahip çıkmak istiyoruz. İmkanlarımız çok kısıtlı’ diye dert yandı.

İnceğiz Maltepe Nekropolü’nde 1992′de başlatılan ve üç yıl süren kazılarda 40 mezar açıldı. 500′e yakın toprak çömlek, Aphrodite heykelcikleri, kandiller, kaplar, tabaklar, güller, boğa başları, sikkeler ve cam eserler bulundu. Bu eserler İstanbul Arkeoloji Müzesi’nde sergileniyor.

Yöredeki İnceğiz Mağaralarında yapılan araştırmalar antik çağlarda burada bir yerleşim olduğunu gösteriyor. Metra ismi ile bilinen Çatalca, Bizans döneminde önemli bir yerleşim yeri konumuna geldi. Özellikle İnceğiz Mağaraları’nda Hıristiyan keşişler yaşadı. Tarih boyunca çeşitli dönemlerde saldırılara uğradı. MS.447′de Hunlar Çatalca üzerinden Büyükçekmece’ye kadar geldiler. Ardından 616′da Avarlar, 813′te Bulgarlar, 1090′da Peçenekler Çatalca’dan geçerek Büyükçekmece’ye indiler. Bu nedenle Bizans İmparatoru Anastasius (507-511) Karadeniz kıyılarında Evcik İskelesi’nden Silivri’nin batısındaki Karınca Burnun’a kadar uzanan surları yaptırdı.

Prof.Dr. Gülgün Köroğlu (MSÜ. Sanat Tarihi Öğretim Üyesi): İnceğiz kalıntısının olduğu bölge, Bizans döneminden kalan manastır ve mezarlıklara ait bir alan. Uhrevi hayatın sürdüğü ve keşişlerin yaşadığı bir alan olarak biliniyor. Buradaki yaşam Roma dönemine kadar uzanıyor. Yani Roma ve Bizans’a ev sahipliği yapmış bir bölge. Adeta definecilerin uygulama alanı gibi. Daha sık önlemler almak lazım. Çok yazık.

Prof.Dr. Semavi Eyice (Bizantolog Sanat Tarihçisi): Definecilik, memlekette köylüden kentliye, bürokratından tutun da sıradan insana kadar herkesin yakalandığı bir hastalık. Nelerle karşılaştık. Hatırlarsanız adamın biri Sirkeci Garı’nın önünde ‘define var’ deyip orayı kazmaya kalkışmıştı.

Milliyet, 30.01.2012

TAŞ DEVRİNDE YENİŞEHİR

 

Yenişehir’de Hollanda Araştırma Enstitüsü tarafından 2007’den bu yana sürdürülen bilimsel kazılarda önemli bulgular elde ediliyor.

Yenişehir’de 5. yılına giren arkeolojik kazılar, kentin tarihine dair önemli bilgileri gözler önüne seriyor. Hollanda Araştırma Enstitüsü tarafından 2007 yılında başlatılan çalışmada, daha önce, yerleşim yerinin Batı Anadolu’da ilk süt üretim merkezlerinden biri olduğu belirlenmişti.

Boğaziçi Üniversitesi Kimya Bölümü’nden Prf. Dr. Hadi Özbal, Hollanda Araştırma Enstitüsü Müdürü Yrd. Doç.Dr. Fokke Gerritsen ve Koç Üniversitesi Arkeoloji ve Sanat Tarihi Bölümü Üyesi Yrd. Doç.Dr. Rana Özbal’dan oluşan ekip tarafından yönetilen Barcın Köyü yakınlarındaki kazılarda elde edilen bulgular da paylaşıldı.

2011 sezonu kapsamında bir birlerine bitişik toplam 8 farklı açmada kazı çalışmalarının gerçekleştiğinin belirtildiği açıklamada, bu kapsamda Bizans, Erken Tunç Çağı, Geç Kalkolitik ve Geç Neolitik dolguların kazıldığı kaydedildi.

Tüm çalışmaların kronolojiyi sabitleştirmeye yönelik olarak yapıldığının vurgulandığı açıklamada şu bilgilere yer verildi:

‘Marmara Bölgesi’nin Neolitik Dönemi nispeten az bilindiğinden Barcın Höyük’ün Neolitik Dönem gelişim sürecini izleme fırsatı vermesi önemlidir. Bu kapsamda kazı çalışmaları kronolojik sorulara stratigrafik verileri incelemişlerdir. Çanak çömlek analizi, hayvan kemikleri çalışmaları, küçük buluntu morfolojisi ve benzeri çalışmalar da söz konusu 4 farklı evreyi ve evreler arasındaki farklılıkları anlamaya yönelik ilerlemiştir. Dr. Laurens Thissen 2011 yılında Barcın Höyük kazılarında ele geçen Neolitik çanak çömlekler üzerinde yaptığı derinlikli çalışmayı sürdürmüştür.

Bu analizler sonucunda yeni bir kap tipi tanımlanmıştır. Bu tip mallara henüz Doğu Marmara ya da diğer bölgelerde rastlanmamıştır ve şimdiye kadar bilinmeyen daha eski bir çanak çömlek geleneğini temsil etmektedir. Daha sonraki geleneklerden açık bir şekilde farklı olmakla beraber onların bir öncülü gibi görünmekte ve zaman içinde Fikirtepe kültüründe geliştiği görülebilen bir takım özellikler sergilemektedir.

Koç Üniversitesi Arkeoloji ve Sanat Tarihi Bölümü Üyesi Yrd. Doç.Dr. Rana Özbal, günümüzden 8 bin 500 yıl öncesine ait Neolitik Çağ tabakasında, dal örgü tekniğiyle yapılmış biri yanık toplam 7 yapı kalıntısı, iyi korunmuş bir yapının tabanı, çok sayıda fırın ve yetişkin ve çocuklara ait mezarlar bulunduğunu anlattı. Yapıların oluşturulmasında geçirilen evrelerin saptandığını söyleyen Özbal, ’’Dal örgü tekniğiyle yapılmış yapıların birinde, kapıyı kapatmışlar, başka yerden yeni bir kapı açmışlar. Bir avlunun tabanını başka bir yerden getirdikleri dolgu toprağıyla doldurmuşlar. Ayrıca çakıl taşları dökülmüş bir dış mekan da saptadık’’ dedi.

Ayrıca Boğaziçi Üniversitesi Arkeometri Uygulama ve Araştırma Merkezi’nden Prf. Dr. Hadi Özbal ve Dr. Ayla Türkekul lipit kanıtı programını sürdürmüşlerdir. Elde edilen bulgular Marmara Bölgesi’nin MÖ yedinci bin yılda süt üretiminin başlangıcında önemli bir konumda olduğunda dair yeni kanıtlar sunmuştur..’’

8 bin 500 yıl öncesinin Neolitik Çağ tabakasının alt katmanlarına indikçe çanak çömlek pişirme biçimlerinden değiştiğinin,aynı hayvanlara ait kemiklerin yapısında da birtakım farklılıkların görüldüğünü söyleyen Özbal sözlerini şöyle tamamladı: ‘Neolitik Çağ’ın daha alt katmanlarına inildikçe çanak çömleklerin biçimlerinde ve pişirme sıcaklıklarında değişiklikler olduğu anlaşılıyor. Alt katmanlardaki çanak çömleklerin üst katmanlarda bulunan kemiklerin arasında çeşitli farklılıklar olduğunu görüyoruz.’

2010’daki buluntuların analizlerinin süt üretiminde bu bölgenin ve özellikle Barcın Höyük’ün öneminin altını çizen Prf. Dr. Hadi Özbal ise çanak çömleklerin kalan süt yağlarını araştırmaya devam ettiğini belirtti. Bunun yanında tarımın Avrupa’ya yayılışında Marmara Bölgesi’nin önemini kaydeden Özbal, buluntuların İznik Müze Müdürlüğü’nden izin alınarak analizlerinin ve radyokarbon testlerinin yaptırılacağını kaydetti. Özbal, 2011 kazı sezonunun sonunda çok sayıda kemik kaşık ve iğneler, taş baltalar, öğütme taşları, topraktan yapılmış hayvan heykelcikleri, sapan taşları, deniz kabuğundan ve taştan yapılmış boncuklar ve kolye uçları ve çanak çömlekten kap ve kaselerin gün ışığına çıkarıldığını sözlerine ekledi.

Bursa Olay, 29.01.2012

HOLLANDA'NIN ALTIN ÇAĞI İSTANBUL'DA

 

Türkiye-Hollanda diplomatik ilişkilerinin 400'üncü yılı dolayısıyla Sakıp Sabancı Müzesi'nde, Hollanda resim sanatının iki büyük usta ismi Rembrant ve Vermeer'in eserlerinin sergileneceği bir sergi açılıyor. Sergi, müzenin 10'uncu yılına denk gelmesi açısından önemli.

Zaman Pazar, Haber: Reyhan Türk, 29.01.2012

KUDÜS'ÜN İSLAMİ VE KÜLTÜR MİRASI KORUMA ALTINDA

Zaman, Haber: Derviş Genç, 29.01.2012

MAORİ KAFATASLARI 200 YIL SONRA İADE

Yeni Zelanda'nın savaşçı kabilelerinden Maoriler'e ait 20 kafatası 200 yıl sonra ülkelerine iade edildi. Dünya genelinde çalınan en ünlü vücut parçalarından biri olarak görülen dövmeli kafatasları Fransa'daki 9 üniversite ve bir müzeden toplandı. Maori geleneklerine göre, halk, atalarına ait kafataslarına dövme yapıyor ve bunlara "toi moko" adıyla biliniyor. Geçmiş yüzyıllarda kolonileşen adada kazançlı bir ticaret oluşmasına neden olan kafatasları, fırsatçılar tarafından 19'uncu yüzyılda Avrupa'ya götürülmeye başlandı. Ancak bu kafataslarının birçoğu Maori halkının atalarına değil, kölelere aitti.

Bugün Avrupa ve Amerika müzelerinde birçok kurutulmuş kafatası var. Avrupa'da 500'den fazla Maori kafatası müzelerde sergilendi. Ancak insan hakları örgütleri ve Yeni Zelanda hükümetinin çabaları sonucu bugüne dek yüzlercesi iade edildi. Profesör Pou Temara, şu ana kadar 130 "toi moko"nun Yeni Zelanda'ya döndüğünü söyledi.

Yeni Şafak, 28.01.2012

TALAN EDİLEN KRAL MEZARI İÇİN ÇATI YARIŞMASI

 

Muğla'nın Milas İlçesi'nde define avcıları tarafından talan edildikten sonra farkedilen Uzunyuva Anıtmezarı için mimarlık öğrencilerine yönelik olarak çatı tasarım yarışması düzenlendi.

Milas'taki Uzunyuva Anıtmezarı için mimarlık öğrencilerine yönelik koruyucu çatı yarışması düzenlendi. TMMOB- Mimarlar Odası, İstanbul Büyükkent Şubesi'nin katkılarıyla ÇATIDER - Çatı Sanayicileri Derneği tarafından düzenlenen Ulusal Öğrenci Mimari Fikir Projesi Yarışması'nın ana konu başlığı "Arkeolojik Alanda Çatı" olarak belirlenirken yarışma başlığı ise "Milas - Uzunyuva Anıtmezarı Arkeoparkı Koruyucu Çatısı" olarak açıklandı. Yarışmaya katılan mimarlık öğrencilerinin projelerini 27 Mart 2012 tarihine dek teslim etmeleri gerekiyor.

30 Temmuz 2010'da Milas Jandarması'nın yaptığı bir operasyonla defineciler tarafından kaçak kazı yapıldığı ortaya çıkarılan Milas ilçe merkezindeki sit alanındaki Uzunyuva Anıtmezarı'nda bulunan lahit, arkeologlarca "yüzyılın arkeolojik buluşu" olarak nitelendirilmişti. MÖ 4. yüzyıla tarihlenen Uzunyuva Anıtmezarında başlatılan kurtarma kazısı Milas Müzesi tarafından sürdürülürken Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay'ın da büyük ilgi gösterdiği bu alanın "arkeopark" olarak düzenlenmesi kararlaştırılmıştı. Definecilerin, lahdin bulunduğu mezar odasının tavanındaki 182 cm.lik mermeri delmek amacıyla karot delgi aygıtı çalıştırırken kullandıkları tonlarca su nedeniyle mezar odasındaki altın varaklı duvar resimlerinin çok zarar gördüğü belirlenmişti. Mezar odasında Alman arkeologların da desteği ile nemin kurutulması amacıyla iklimlendirme çalışmaları sürdürülürken aynı zamanda devam eden kurtarma kazısı nedeniyle açılan çukurlara biriken yağmur sularının da mezar odasına sızma veya nemi arttırma olasılığı üzerine kazı alanının üzerinin çatıyla kaplanması gündeme gelmişti. Bunun üzerine İstanbul Mimarlar Odası Büyükkent Mimarlar Odası Şubesinin de katkılarıyla Çatı Sanayicileri ve İşadamları Derneği- ÇATIDER tarafından Uzunyuva'nın çatıyla korunması amacıyla mimarlık öğrencilerine yönelik olarak bir tasarım yarışması düzenlendi.

Yarışma duyurusunda yarışmanın hedefleri şöyle açıklandı: "Ülkemizdeki zengin kültürel mirasın korunmasına yönelik çalışmalara katkı sağlamak. Toplumun arkeolojik alanlara erişebilirliğini sağlayarak kültürel mirasa yönelik farkındalığı ve duyarlığı arttırmak. Kültürel mirasın yerinde korunarak sergilenmesi olanaklarını arttırmak. Sektörünün bu alandaki araştırma ve geliştirme çalışmalarına katkıda bulunmak. Öğrencilerin bu korudaki farkındalıklarını ve duyarlıklarını arttırarak sektörle tanıştırmak ve bu alandaki çalışmaları desteklemek.

Yarışmanın danışman jüri üyeleri; Prof.Dr. Nihal Arıoğlu (İTÜ), Prof.Dr. Nilüfer Akıncıtürk (UÜ), Yard. Doç.Dr. Cem Altun (İTÜ), Yard. Doç.Dr. Erkan Avlar (YTÜ), Atila Gürses (İTÜ)'ten oluşuyor. Asıl jüride ise Doç.Dr. N.Oğuz Özer (MSGSÜ), Yard. Doç.Dr. Yüksel Demir (İTÜ), Han Tümertekin (İTÜ), Nevzat Sayın (EÜ), Zeki Şerifoğlu (YTÜ).

Habertürk, Haber: Mehmet Akdemr, 28.01.2012

"KİSEBÜKÜ'NÜ GAPTIRMİCEZ"

 

Bodrum İlçesi'nde 1'inci derece Doğal ve Arkeolojik sit alanı Kisebükü Koyu'na tesis yapılmasını engellemek için her türlü yasal ve eylemsel mücadelenin verileceği açıklandı.

Muğla'nın Bodrum İlçesi'nde Mazı Köyü sınırları içerisindeki kalan 1'inci derece Doğal ve Arkeolojik sit alanı Kisebükü Koyu'ndaki 230 dönümlük ormanlık arazinin tahsis edilerek 2 bin 550 yataklı üç turistik tesis yapılmak istenmesi, düzenlenen basın toplantısıyla eleştirildi. Basın toplantısında, mavi yolculuğun en önemli duraklarından biri olan koya tesis yapılmaması ve bakir kalması için her türlü yasal ve eylemsel mücadelenin verileceği açıklandı.

Kumbahçe semtindeki Mahfel Cafe'de bugün düzenlenen 'Kisebükü'nü Gaptırmıcez' konulu basın toplantısına Mavi Yol Girişimi Sözcüsü Filiz Dizdar, Deniz Ticaret Odası Meclis Üyesi Rüştü Tezcan, Bodrum Denizciler Derneği Başkanı Mustafa Demiröz, Deniz Ticaret Odası Meslek Komitesi Başkanı Arif Yılmaz konuşmacı olarak katıldı.

Deniz Ticaret Odası Meclis Üyesi Rüştü Tezcan, Kisebükü Koyu'nun ranta kurban gitmemesi için yaklaşık 20 yıldır mücadele verdiklerini, 2005 yılında yapılan tahsislerle ilgili olarak Deniz Ticaret Odası Bodrum Şubesi tarafından açılan dava ile yürütmeyi durdurma kararı aldıklarını hatırlattı. 15 Mayıs 2008 tarihli 5761 sayılı Turizmi Teşvik Kanununda değişik yapan kanunun Resmi Gazete'de yürürlüğe girmesi ile yeni bir durum ortaya çıktığını ve tahsis edilen alanlara inşaat izninin yeniden gündeme geldiğini kaydeden Tezcan, "Çünkü bu yasa ile belirli turizm vasıflarına sahip arazilerin Çevre ve Şehircilik Bakanlığı'ndan alınıp Kültür ve Turizm Bakanlığı'na tahsis edilmesine karar verildi. Böylece önceden yapılan tahsislere yeniden ışık yakılmış oluyor" dedi. Yasa değişikliğinin orman vasfını yitirmiş yerlerin kullanıma açılması, ölü arazilerin cazibe merkezi haline getirilip turizme kazandırılması için doğru ve geçerli olabileceğini ifade eden Tezcan, "Ancak Kisebükü, Gökova'nın en güzel. en önemli ormanlık alanlarındandır. Tescilli anıt ağaçlar ve tarihi eserler vardır. Yıllardır deniz turizmcileri-mavi yolcular olmak üzere trekkingciler, cip safariciler ve yöre halkı tarafından kullanılmaktadır" dedi. Yedi yıl önce ilk tahsisler çıktığında 130 bin doğa ve denizsever imza topladığını hatırlatan Tezcan, "20 yıldır girişimciler, yatırımcılar burada yapılaşma çabası içerisindedir. Bizler de 20 yıldır burayı korumaya çalışıyoruz. Bu mücadele bitmeyecekmiş gibi duruyor. Yatırımcılara, doğaya, tarihe, deniz turizmine zarar vermeyecek başka yerler önermenize rağmen buradan vazgeçmiyorlar ama biz de mücadelemizden vazgeçmeyeceğiz" diye konuştu.

Mavi Yol Girişimi adına açıklama yapan Filiz Dizdar da Kisebükü koyu, tahsis alanları ve haritalarını gösteren fotoğrafların önünde konuştu. Tahsislerin yapıldığı koy içerisindeki Adalıyalı mevkisinin rantın pençesine düştüğünü savunan Dizdar, "Bu koya sadece teknelerin yakıştığını görüyor ve böyle kalmasını istiyoruz. Bu nedenle mücadelemizi sürdüreceğiz. Bu koy aynı şekilde kalacak" dedi. Gökova'ya açılan pencere olan Kisebükü'nün, sürdürülebilir deniz turizminin giriş kapısı olduğunu ifade eden Dizdar, "Yaban hayatı, kültür, tarih ve doğal doku niteliklerine sahiptir ve burası teşvik edilecek bir alan olamaz. Tahsisi yapılan üç turizm alanı 1'inci Derece Doğal ve Arkeolojik SİT Alanı'dır. Bizans, Osmanlı ve Hellenistik döneme ait eserler vardır. Bu tesisleri her yere yapabilirsiniz ama Türkiye'de Kisebükü gibi bir koy daha bulamazsınız. Bu nedenle Kisebükü'nü vermiyoruz, vermeyeceğiz, vermemek için elimizden geleni yapacağız" dedi.

Deniz Ticaret Odası Yönetim Kurulu Üyesi Arif Yılmaz ise Turizm Teşvik Kanunu Yasası'nın cennet koyları cehenneme çevireceğinin anlaşıldığını belirterek Deniz Ticaret Odası Bodrum Şubesi olarak dava açıldığını ve davanın kazanılmasına rağmen tahsislerin yapıldığını ve bunlara rağmen yasalarda yeni değişiklikler yapılarak cennet koy üzerinden ranttan vazgeçilmediğini söyledi.

Denizciler Derneği Başkanı Mustafa Demiröz de, turizmin temelinde deniz ve denizcilik bulunduğunu belirtti. Demiröz, "Deniz olmaz ise turizm yapamazsınız, cennet koyları ormanlık alanları yapılaşmaya açıp koyları teknelere kapatırsanız turizmi öldürürsünüz. Eğer turizmden ekmek yeniliyorsa deniz olduğu içindir, deniz yoksa turizmden bahsedemezsiniz. Sıra mavi yolculukta kullanılan bakir koylara mı geldi? Bu nedenle Kisebükü halka açık kalmalı, vatandaş kullanmalı. TC vatandaşının hakkı, dünya mirası olan bir koyun birilerine rant amacıyla peşkeş çekilmesine karşıyız. Bu tesisler yapılırsa kimseye bir faydası olmayacak. Koyları yapılaşmaya açarak turizmin geleceğinin karartıldığını Ankara çok iyi bilmeli" dedi.

Habertürk, 28.01.2012

HAYDARPAŞA ÖLDÜ!

 

Mendil sallayan bir yakınımız... Camdan bakan  genç kız... Buharlı fotoğraflar... Birbirine koşan sevgililer... Garın merdivenlerinden elindeki küçük bavulla inen Muhterem Nur...Veya Türkan Şoray... Gelip de dönemeylenler... Gidip de gelmeyenler...

Artık hepsi kaybolan bir tarihin kahramanlarıdır...
Haydarpaşa Garı’ndan ay sonundan itibaren artık tren kalkmayacak...
Gara yorgun ve bezgin gece trenleri gelmeyecek. Tren öldü...

Köseköy-Gebze hattı hızlı tren yüzünden kapanıyor, peşinden Marmaray inşaatı başlıyor, derken Haydarpaşa’nın Anadolu’yla bağı kopuyor. Daha sonra Marmaray inşaatı başlıyor. Banliyö seferleri de 2013 yılı ortasında bitiyor. Haydarpaşa sadece kartpostal olarak kalıyor.

Birleşik Taşımacılık Sendikası hattın tamamen kapatılmasına gerek olmadığını, iki hattan birini kapatıp seferleri durdurmadan inşaatın sağlanabileceğini bildiriyor.

Ne var ki, TCDD yönetimi bu zahmete girmemiştir. Daha doğrusu halk için girmemiştir. Ama iş adamları için girmiştir. Köseköy ile Derince arasındaki iki hattan biri, sanayi kuruluşlarının yüklerinin taşınması için sürekli açık tutulacaktır.

Haydarpaşa-Adapazarı arasında her gün 15 bin yolcu taşınıyor... Çoğu öğrenci ve işçi...

Adapazarı-İstanbul arası otobüs 15, tren ise 5 lira... Hattı kapatan TCDD’nin otobüs kiralayıp hatta koyması gerekirdi ya da otobüs firmalarını örgütlemesi ve ucuz taşımacılığı sağlaması... Bu yönde bir girişimden kimsenin haberi yok...

Haydarpaşa ile birlikte Sirkeci de ıssızlaşacak, her iki tarihi tren garı, otel, alışveriş merkezi gibi mekanlara dönüştürülecek... Kente ve tarihe karşı hainlik değilse nedir bunun adı...

Milliyet, Yazı: Melih Aşık, 28.01.2012

İSTANBUL'UN HAMAMLARI PAZARLANACAK

 

İst'daki tarihi hamamlar yenilenerek Türk turizminin tanıtımında yeni bir pazarlama unsuru haline geldi. Tarihçilerin danışmanlığında yenilenen İstanbul'un tarihi hamamlarında Osmanlı hamam ritüelleri turistler için canlandırılıyor. Son olarak Ayasofya Camii'nin hemen karşısında bulunan ve Kanuni Sultan Süleyman tarafından Hürrem Sultan adına Mimar Sinan'a yaptırılan 450 yıllık Ayasofya Hamamı, yenilerek turistlerin hizmetine sunuldu. Sultanahmet'te tarihi eserleri gezdikten sonra mola vermek isteyen turistler 75 dolar ila 165 dolar arasında değişen "sultan sefası" yapıyor.

2010'da işadamı Ergin İnan tarafından alınan Tophane'deki Kılıç Ali Paşa Hamamı'nın renovasyonu da bu sene tamamlanıyor. Lüks hamama sadece rezervasyonla giriş yapılacak. Ortaköy'de bulunan ve Mimar Sinan'ın son eseri olarak bilinen Ortaköy Hamamı da Delta Mimarlık'ın sahibi Adem Yılmaz tarafından yenilendi. Yılmaz, 1.5 milyon dolara renove ettiği eski hamamı tasarım merkezine dönüştürdü. Renovasyonu iki yıl süren merkezin açılışını ise nisanda ABD'li tasarımcı Vladimir Kagan'ın yapması bekleniyor. The Marmara Otelleri'nin de sahibi Kiska Holding ise 2010'da Fatih'teki tarihi Çinili Hamam'ı satın almıştı. Tarihi Beyazıt Hamamı'nda ise restorasyonun hala devam ettiği biliniyor.

Yabancı turistler tarafından ilgi gören lüks hamamlar otantik görünümüyle dünyaca ünlü markaların da dikkatini çekiyor. Tarihi hamamlar son dönemde moda çekimlerinin de merkezi durumuna geldi. Geçtiğimiz haftalarda lüks moda markası Louis Vuitton, 2012 yılı katalog çekimlerini Ayasofya Hamamı'nda gerçekleştirdi. Yenilenen hamamlar son yıllarda "gelin hamamı" geleneğini de canlandırarak iç pazarda da bu anlamda yeni bir ekonominin kapısını açtı. Gelin hamamlarında da fiyatlar kişi başı 70 eurodan başlıyor.

Sabah, Haber: Dilek Taş, 28.01.2012

AGORADA TARİHİ İMZA

 

İzmir'de tarihin ortaya çıkması için ciddi çalışmalar gerçekleştiren Büyükşehir Belediyesi, tarihi Agora kazılarına maddi destek vermek için protokol imzaladı. Agora Ören Yeri'nde imzalanan protokol ile İzmir Büyükşehir Belediyesi, Agora kazılarına her ay 75 bin lira katkı sağlayacak.
İzmir Büyükşehir Belediyesi, Smyrna Agorası kazılarına destek vermek için yıllık 900 bin TL verecek. Büyükşehir Belediyesi'nin, Agora'ya daha önce işçi ve malzeme desteği gibi ayni yardımlar verdiğini söyleyen Başkan Aziz Kocaoğlu, yasal düzenlemeler çerçevesinde artık nakdi yardım vereceklerini ifade etti.

İzmir Büyükşehir Belediyesi ve Kazı Başkanı Yrd. Doç.Dr. Akın Ersoy arasında imzalanan protokole göre, aylık 75 bin TL tutarındaki destek miktarı, tarihin gün yüzüne çıkması için kazı başkanlığına aktarılacak. Tarihi Agora ören yerinde gerçekleşen protokol imza törenine Başkan Kocaoğlu ve Akın Ersoy'un yanı sıra, Milletvekili Mustafa Moroğlu, Narlıdere Belediye Başkanı Abdül Batur, Ticaret Odası Meclis Başkanı Selami Özpoyraz, İzmir İl Kültür ve Turizm Müdürü Abdülaziz Ediz, İzmir Arkeoloji Müzesi Müdürü Mehmet Tuna, belediye bürokratları ve basın temsilcileri katıldı.

İzmir Büyükşehir Belediyesi'nin tarihi ayağa kaldırmak için yaptığı çalışmalar hakkında bilgi veren Başkan Aziz Kocaoğlu, Kadifekele- Kemeraltı- Basmane arasında kalan 270 hektarlık tarihi bölgenin "İzmir'in kalbi" olduğunu söyledi.

Anafartalar Caddesi'ndeki cephe düzenlemesi, Kadifekale'deki kentsel dönüşüm çalışmaları ve Agora kazılarına bugüne kadar toplam 250 milyon TL üzerinde para harcandığı bilgisini veren Başkan Kocaoğlu, "2014'e kadar hedefimiz kentin tüm altyapı sorunlarını bitirmek, Körfez ve kıyı düzenlemeleri başta olmak üzere üst düzenlemeleri yapmak ve kentsel dönüşümü hayata geçirmek" dedi.

İzmir'in 2014 sonrasında iki ana önemli görevi kalacağını söyleyen Başkan Kocaoğlu, "Bunlardan birisi kent tarihinin gün yüzüne çıkması ve her türlü restorasyon çalışmalarının tamamlanması, diğeri ise kent dönüşümünü tamamlamak olacak. Büyükşehir Belediyesi, 2014'ten itibaren bütçesinin büyük bir bölümünü bu iki konuya ayırmak zorunda. Biz de bugünden bu konuların altyapısını, stratejisini oluşturuyoruz" dedi.

İzmirlilere ve işadamlarına çağrıda bulunan Başkan Kocaoğlu, "Maddi durumu uygun olanlar tescilli-tarihi yapılardan satın alarak restore etsin. Bu yapıları hem kente kazandırırlar hem de ilerleyen zamanda bu mekanların değeri daha da artar" dedi.

Kazı Başkanı Yrd. Doç.Dr. Akın Ersoy da konuşmasında İzmir Büyükşehir Belediyesi'ne ve destek veren herkese teşekkür ederek, "Büyükşehir Belediyesi İzmir'de kültürün öncülüğünü yapıyor. Kültür ve tarih için önemli bir duruş sergiliyor" diye konuştu.

Yeni Asır, Haber: Ertan Gürcaner, 27.01.2012

ARKEOLOJİK ALANLARDA ÖNCELİKLİ ALANLAR BELİRLENDİ

Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü 2863 Sayılı Kanun’un 35. maddesi kapsamında yapılacak arkeolojik kazılar için öncelikli alanlar listesini belirledi.

Listede 28 arkeolojik alan bulunuyor. Arkeolojik kazılar için öncelikli alanlar, bulundukları il ve ilgili müzeler şöyle:

Anzavurtepe (Ağrı – Patnos), Giriktepe Höyüğü (Ağrı-Patnos), Nysa Antik Kenti (Aydın-Sultanhisar), Tralleis Antik Kenti (Aydın-Merkez), Akropol (Bartın-Amasra), Bayburt Kalesi (Bayburt – Merkez), Saka Köyü Ören Yeri (Bitlis-Ahlat), Kef Kalesi (Bitlis-Adilcevaz), Tripolis Antik Kenti (Denizli-Buldan), Satala Antik Kenti (Gümüşhane-Kelkit), İssos (Epifonie) Antik Kenti (Hatay-Erzin), Hipodrum, Tapınak, Saray, Hamam (Hatay-Antakya), Hereke Kalesi (Kocaeli-Körfez), Vasada Antik Kenti (Konya-Seydişehir), Dara Antik Kenti (Mardin-Merkez), Knidos Antik Kenti (Muğla-Datça), Dolabaş Höyüğü (Muş-Malazgirt), Bostankale Höyüğü (Muş-Malazgirt), Konakkuran Höyüğü (Muş-Malazgirt), Alyar Köyü Mezarlığı (Muş-Malazgirt), Sobesos Antik Kenti ( Nevşehir-Ürgüp), Kurul Kayası (Ordu-Merkez), Çarmelik Kervansarayı, Cami, Hamam, Su Sarnıcı (Şanlıurfa-Bozova), Sebastopolis Antik Kenti (Tokat-Sulusaray), Akçakale (Trabzon-Akçaabat), Eski Van Şehri (Van Merkez), Aşağı ve Yukarı Anzaf Urartu Kaleleri (Van-Merkez), Zaynel Höyüğü Tümülüsü (Yozgat-Sorgun).

Turizm Gazetesi, 27.01.2012

İSMD: HALİÇ KÖPRÜSÜ YENİDEN PLANLANMALI

 

İstanbul SMD (İstanbul Serbest Mimarlar Derneği), hakkında tartışmaların artarak sürdüğü, uygulama aşamasındaki yeni Haliç köprüsü ile ilgili olarak, daha önce çeşitli platformlarda dile getirdiği görüşlerini bir bildiri halinde yayımladı. Bildiride, “Haliç’te kent siluetini olumsuz etkilemeyecek bir köprü yapmak mümkün, proje yeniden tasarlanmalı” deniliyor.

İstanbulSMD Yönetim Kurulu Başkanı Oğuz Öztuzcu imzasıyla yayımlanan bildiri şöyle:
"İstanbul Serbest Mimarlar Derneği olarak, kentimizin kesintisiz çalışan, yaşamı  ve ulaşım olanaklarını geliştiren bir metro ağı oluşturulmasına ihtiyacı olduğuna kesinlikle inanmakta ve bu konuda yapılan her türlü çalışmayı şüphesiz desteklemekteyiz. Bununla birlikte, yapılacak çalışmalarda sadece mühendislik çözümlerinin değil aynı zamanda ve hatta öncelikle tarihi doku ve yakın çevresiyle kurduğu ilişkinin de düşünülmesi gerektiğine inanıyoruz. Kentte yapılacak her türlü altyapı ve özellikle üstyapı faaliyeti, tüm parametreler düşünülerek titizlikle yapılmalıdır.

D100 karayolu bağlantısı köprüsü dışında, bugüne kadar Haliç üzerinde yapılmış olan köprüler kent siluetini bozmamıştır. Ancak yeni köprü, şu ana kadar yayımlanan kaynaklardaki görsellerinden anladığımız projeye göre uygulanırsa, İstanbul’un tarihi kent silueti ve görünümünü çok büyük ölçüde olumsuz yönde etkileyecektir.  Çok yüksek pilonlar ve perde şeklinde gergi kabloları gerektiren bu köprü tipi çok yanlış bir seçimdir. Tasarlanan köprünün, geçilen açıklık düşünüldüğünde bu derece vurgulanmış ve dokuyu zedeleyen taşıyıcılara ihtiyacı yoktur. Aynı verileri dikkate alan farklı statik çözümlerle bu köprü tipolojisine mahkum olmaktan kurtulabiliriz.

Öte yandan böylesine  önemli bir proje için müellif seçim yöntemi de ciddi soru işaretleri içermektedir.  Müellif mimar meslektaşımızın hangi kriterlere göre proje için görevlendirildiği yetkililerce açıklanması gereken bir husustur.

Konuyla ilgili olarak UNESCO gibi bir kuruluştan çevreye yeterli duyarlılığın gösterilmediği uyarısını almayı üzüntü verici buluyoruz. Proje UNESCO’ya sunulmadan önce yetkililer gerekli duyarlılığı göstermiş olsalardı böyle bir durum söz konusu olmayacaktı.

Kendi kültürel mirasımızı koruyacak bilince ve gelecek nesillere örnek tasarımlar bırakacak tasarımcılara sahip olduğumuz konusuna inancımız tamdır.

Özetle, İstanbul Serbest Mimarlar Derneği olarak, şu andaki proje sahiplerinin iddialarının aksine,  olumlu etki yaratan bir köprü yapmanın mümkün olduğunu düşünüyor, daha fazla geç kalmadan, kısıtlı kaynaklarımızı doğru şekilde kullanarak İstanbul’umuzu bu köprünün yaratacağı olumsuz etkilerden kurtarmak amacıyla projenin yeniden tasarlanması gerektiğine inanıyoruz".

Yapı, 27.01.2012

İNŞAAT KAZISINDA DOĞU ROMA DÖNEMİNE AİT MEZAR BULUNDU

Balıkesir şehir merkezinde inşaat yapmak için yapılan kazıda, Doğu Roma İmparatorluğu dönemine ait mezar, seramik ve kandil bulundu. Tarihi eserler, Kuvayi Milliye Müzesi yetkilileri tarafından koruma altına alındı.

Paşaalanı Mahallesi’nde bir vatandaş, 3. derece sit alanındaki arsasına inşaat yapmak için müze yetkililerine başvurdu. Yetkililer, beş parselden oluşan toplam 750 metrekarelik arsada kontrollu yapılaşma için sondaj kazısı başlattı. 2011 Ekim ayında yapılan incelemede, Doğu Roma dönemine ait bir mezar bulundu. Müze yetkilileri, mezarın askıda kalması tehlikesi sebebiyle kazıyı durdurarak üstünü tekrar kapattı. Kazılarda ayrıca aynı döneme ait seramikler, bina kalıntıları, duvar ve parçalı bir kandile rastlandı. Kandil, restorasyon için Kuvayi Milliye Müzesi’ne götürüldü.

Bunun üzerine kazılara ara veren müze yetkilileri, durumu Bursa Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Bölge Kurulu’na bildirdi. Kurul, bölgenin haritasını isteyerek inceleme başlattı. Balıkesir Kültür ve Turizm İl Müdürü Mustafa Çaltı, sondaj kazılarında kültür varlığına rastlandığı belirterek, ortaya çıkan buluntuların fotoğraflarının çekildiğini söyledi. Müdür Çaltı, daha sonra ayrıntılı kazı çalışması yapılacağını bildirdi. Sit alanlarında arsası olan vatandaşların, kuruldan inşaat izni çıkmaması halinde bölgede sadece tarım yapılabileceği ifade edildi.

haberler.com, 27.01.2012

22 - 28 Ocak 2012

 

Samsun Emniyet Müdürlüğü Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Şube Müdürlüğü Mali Şube Büro Amirliği ekipleri, eski bir kuyumcunun evine yaptığı baskında Roma dönemine ait çok sayıda tarihi eser ele geçirdi.

Edinilen bilgiye göre, Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Şube Müdürlüğü ekipleri alınan istihbarat doğrultusunda İlkadım İlçesi Bahçelievler Mahallesi`nde bulunan ve eski kuyumcu olduğu öğrenilen A.A.`nın (66) evinde operasyon düzenledi. Evde yapılan aramada 264 adet altın, gümüş ve metal olan üzerinde çeşitli figürler bulunan sikke, 2 adet metal mühür, 1 adet bakır haç, 1 adet cam gözyaşı şişesi, 1 adet cam kapak, 2 adet pişmiş toprak sikke, 10 adet metal obje, 1 adet işlemeli altın para, 3 adet metal bileklik, 1 adet göz bandı ve 4 parçası, 1 adet altın yüzük, 3 adet altın halka, 1 adet altın yüzük parçası ve 2 adet heykelcik, 1 adet tabanca ve 50 adet mermi ele geçirildi. Ele geçen eserlerin büyük bölümünün Roma dönemine ait olduğu ve bulundurulması, satışı ve alımının yasak olduğu öğrenildi.

Mali Büro Amirliği ekipleri tarafından gözaltına alınan A.A.`nın, kendisinin kuyumculuk yaptığı dönemlerde vatandaşları satmaya getirdiği ürünlere değer vererek evinde merakından dolayı muhafaza ettiğini belirttiği öğrenildi. Polisteki sorgusu tamamlanan A.A., çıkarıldığı nöbetçi mahkeme tarafından tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldı. Ele geçen tarihi eserler ise Samsun Müze Müdürlüğü`ne teslim edildi.

Samsun Haber, 27.01.2012

ALLİANOİ ALTIN ARAMA ŞİRKETLERİNE Mİ KURBAN EDİLDİ?

Kültür Bilincini Geliştirme Vakfı’nın dün İstanbul Kültür ve Sanat Vakfı salonunda düzenlediği etkinlikte ‘Allianoi’nin Ardından’ adlı bir konferans verildi. Konuşmacı Dr. Ahmet Yaraş, dünyada bir eşi daha olmayan 2 bin yıllık sağlık merkezinin bütün ulusal ve uluslar arası çabaya karşın neden baraj suyu altına gömüldüğünü bir türlü anlayamadıklarını söyledi.

Böyle bir inatlaşmanın arkasında ne gibi nedenler olabileceğini çok düşündüklerini vurgulayan Dr. Yaraş, inşa edilen barajın gelecekte burada açılacak altın madenlerinin su gereksinimini karşılamak için inşa edildiğinin akla geldiğine işaret etti.

2001 yılında kurulan Kültür Bilincini Geliştirme Vakfı bugüne kadar yurtdışından sağlanan fonlarla çocuklar ve yetişkinler için birçok etkinlik ve projeye imza attı. Son olarak 24 Ocak 2012 günü İstanbul Kültür ve Sanat Vakfı’nın Şişhane’deki binasında bulunan konferans salonunda Trakya Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç.Dr. Ahmet Yaraş’ı konuk etti.

Farklı meslek gruplarından ve kuşaktan kalabalık bir dinleyici topluluğuna ‘Allionoi’nin Ardından’ adlı bir konferans veren Dr. Yaraş, konuşmasına Mustafa Kemal Atatürk’ün 1934 yılında Bergama’yı ziyaretini ve buradaki Asklepion’un onarımı için direktif verdiğini hatırlatarak başladı.

Dr. Yaraş “Allianoi Kazıları süresince yaşananlar Türkiye’de kültür politikaları bakımından nereden nereye gelindiğini açıkça göstermektedir” dedi.

Allianoi’de yaptığı bilimsel kazılar nedeniyle mahkemeye düştüğünü ve çalıştığı kurumda beş kez soruşturma geçirdiğini söyleyen Dr. Yaraş, gerekçelerin çok hızlı çalışmak, çok yer kazmak ve doğa tahribatı olduğunu belirtti. Oysa gösterdiği fotoğraflar örnek bir arkeoloji projesine ve inşa edilen barajın su toplama alanında bütün ağaçların katledildiğine tanıklık ediyordu.

Allianoi ile birlikte sadece bir sağlık merkezinin su altında bırakılmadığını, 448 parçayla dünyanın en zengin tıp aletleri koleksiyonunun çıktığı bir ameliyathanenin sular altında bırakıldığını söyleyen Dr. Yaraş, yok olan tarihsel kalıntılar arasında dünyanın en uzun suyolunun üçte birinin de artık yok olduğunu söyledi. Allianoi’de ayrıca iki Roma köprüsü, bir kilise, bir sinagog, bir hamam, bir çeşme yapısı, Anadolu’da hiç benzeri olmayan bir kült yapısı, bir balık üretme havuzu, çok sayıda konaklama yapısı ve yol döşemeleri bulunuyordu.

Bugün Bergama Müzesi’nde Nyphe heykeli dışında, sergilenmeyip depolara yerleştirilen, aralarında tıbbın ve sağlığın tanrısı Asklapios’un başlarının da bulunduğu 40 kadar heykeltıraşlık eseri, çok sayıda tıp ve eczacılık aleti, 400 kadar kandil, bir o kadar cam eser, 11 bin kadar eski para ve yüzlerce seramik kap yer alıyor. Tüm bulgular bu yerin antik kaynaklarda adı geçen Bergama yakınlarındaki Allianoi adlı sağlık merkezi olduğunu kanıtlıyor.

Dr. Yaraş konferansında özetle şunları söyledi: “1998 yılında başlatılan kazılar sırasında bu eşsiz sağlık merkezini ziyaret etmek isteyenler için hazırlanan yön tabelaları sürekli söküldü ya da tahrip edildi. Hazırlanan çok sayıda yerli ve yabancı gezi rehberinde yer alan Allianoi artık yok. Başta DSİ olmak üzere bazı kurumlar böyle bir yeri adeta yeryüzünden ve belleklerden silmek için birbirleriyle yarıştı. Buna karşılık Türkiye’de arkeolojik bir kazı alanı için ilk kez toplumsal bir hareket oluştu; 45 bin imza toplandı, bazı sendikaların ve siyasi partilerin desteği sağlandı, Avrupa Birliği Allianoi’nin kurtarılması için karar çıkardı, devlet yetkililerimize mektuplar yazıldı…

Ancak sonuç başarısız oldu, kazı bütçesinden fazla bir ödenek harcanarak Antik kalıntıların üzeri örtüldü ve Allianoi yok edildi. Üstelik kalıntıları örtmek için kullanılan kum yakındaki bir birinci derece sit alanından getirildi. 2006’dan itibaren şahsen benim arkeolojik kazı alanına girmem yasaklandı, buna karşın Allianoi’de her türlü defineci kazısı yapıldı. Tarkan ve Sezen Aksu’nun da aralarında bulunduğu çok sayıda sanatçı Allianoi’ye destek verdi, Bakanlar Kurulu ikiye bölündü. Yine de antik duvarların üzerine beton döküldü ve kazı alanları kumla dolduruldu. Kazılar sırasında açılan 17 davayı kazandım, ancak bunlar da yapılan itirazlar nedeniyle referandumdan sonraki süreçte aleyhime dönmeye başladı.

Bugün Türkiye’de duble yollarla, barajlarla ve HES’lerle ne gibi kültürel ve doğal varlık yok edildi ve ediliyor bilemiyoruz. Ama Allianoi’nin böyle bile isteye yok edilmesinin nedenleri üzerinde çok düşündük. Sulama için yapıldığı söylenen barajın başka amaçlara göre planlandığı anlaşılıyor. Zira barajın sulama kanalları inşa edilmedi. Ayrıca yeraltı suları çekildiğinden bölgede artık tarım yapılamıyor. Çifti zor durumda bırakıldı. Biz bu barajın önümüzdeki dönemde bölgede açılacak altın madenlerinin su gereksinimini karşılamak amacıyla inşa edildiğinden kuşkulanıyoruz.”

anabasis.com.tr, 26.01.2012

TEKEL BİNASI İÇİN TERHAN'A ONAY ÇIKTI

Özelleştirme Yüksek Kurulu, Pasaport'ta bulunan tarihi Tekel binasının 20 milyon 5 bin liraya Terhan Demir'in sahibi Özcan Terhan'a satışına onay verdi. Terhan'ın peşinatı ödememesi halinde ise binanın ihalede ikinci en yüksek teklifi veren Nail Özkardeş'e verilmesine karar verildi.

Geçtiğimiz ay yapılan ihaleyi kazanan Terhan, binayı butik otel yapacak. Özelleştirme Yüksek Kurulu, Özelleştirme İdaresi Başkanlığı'nın 10.1.2012 tarihli ve 263 sayılı yazısına istinaden; mülkiyeti Tütün, Tütün Mamulleri, Tuz ve Alkol İşletmeleri A.Ş'ye ait 314.00 metrekare yüzölçümlü taşınmazın satış yöntemiyle özelleştirilmesi için 23 Aralık 2011'de yapılan ihaleyi onayladı. Dün Resmi Gazete'de yayınlanan ilanda, ihale konusu taşınmazın 20 milyon 5 bin lira bedelle en yüksek teklifi veren Özcan Terhan'a, ihale şartnamesi çerçevesinde satılmasına karar verdi.

ÖYK kararının kendileri için beklenen sonuç olduğunu belirten Özcan Terhan, "İhaleyi 27 Aralık'ta ÖİB Başkanımız onayladı. Ocak'ın ilk haftasında Maliye Bakanımızın ve Başbakanımızın imzalarından sonra dün itibariyle ÖYK kararı yayınlandı. 2 ay içinde ücreti yatırmak zorundayız. Hatta o zamanı beklemeden hepsini ödeyeceğiz. Buraya esasa uyarak 30 ya da 33 odalı butik otel yapacağız. İsim hakkı ile ilgili görüşmeler yapacağız. Daha zamanımız var" dedi.

Yeni Asır, Haber: Sinan Doğan, 26.01.2012

BALAT'I BALTALASAK DA MI SAKLASAK?

 

Bugünlerde kentin bir yanı ışıl ışıl parlatılırken, bir yanı da yıkım korkusu içinde sırasını bekliyor. Tarihi kent merkezleri, gecekondu mahalleleri... İstanbul’un yoksulları derme çatma evlerinde ‘kentsel dönüşüm’ ile bir başka kabuğa bürünecekleri günün endişesiyle yaşıyor. Usul usul kentin tarihine kadar sokulan, sosyo-ekonomik yapıyı tersyüz ederek kent içinde başka kentler yaratan bu dönüşümün Tarlabaşı ve Sulukule’den sonra -temeli 2007’de atılsa da- yeni durağı Haliç kıyısı, ‘Fener Balat Yenileme Projesi’. Her seferinde ‘Başka bir yolu yok mu?’ dedirten bu süreç, yoluna kattığı her semti aynı görüntüler ile yutuyor. Evini terk etmek istemeyen yoksullar, sürece bir yerinden dahil olup, ‘kar’ derdine düşen zenginler... Şimdilerde aynı senaryo UNESCO’nun kültür mirası listesine de giren binlerce yıllık tarihe sahip Balat’ta oynanıyor.

‘İşgalci değiliz, hak sahibiyiz!’

Balat halkı kendi deyişleriyle hızla yaklaşan felaket için toplanmış, bir dernek kurmuş, mücadele yollarını arıyor. Daha önce de ‘Evime Dokunma’ diyerek projeyi protesto eden derneğin adı da FEBAYDER. Başında babasından kalma üç katlı evi dernek işlerine ayıran İbrahim Güntekin var. Güntekin, Balat’a duyulan bağlılığın altını çizerek başlıyor söze: “Tarihi yok olacak. 8500 yıllık tarihin üzeri betonla kaplanacak. Geriye dönüşü yok.” Projenin şu anda ‘bir restorasyon çalışması’ gibi gösterilmeye çalışıldığını ileri süren Güntekin, ilginç iddialarına şöyle devam ediyor: “Bize gösterilen projeye karşı çıkmıştık. Ancak bunun uygulama projesi olmadığını söylediler. Fakat 18.7.2007 tarihinde ihalesi yapılmış. Üstelik ihaleden üç ay önce yani 30.4.2007 tarihinde ise yüklenici firma ile sözleşme imzalanmış. Yani ihaleden üç ay önce bunu hangi firmanın yapacağı belliymiş. Bizi muhatap almıyorlar ama biz işgalci değiliz, tapulu mülk sahibiyiz.”

Ya evini sat, ya beş katına borçlan!

İddialar yine ranta işaret ediyor. Buna göre, belediye ilk olarak mülk sahibine gidiyor ve iki seçenek sunuyor. Ya evini değerinden çok ucuza satarak, ‘hak sahibi’ sıfatından çıkacak. Ya da projede kalmak için arsasının ancak üçte birine razı olacak. Tamamını istiyorsa da proje bitiminde beş-altı katına alabilecek. Metrekaresi 1000-1500 TL arasında alınan evlerin, daha sonra 5-6 bin liraya satılacağı konuşuluyor.

Yabancılar da bölgede rant peşinde

Balat’da da daha şimdiden Sulukule’de yaşanan ‘hak sahibi’ karmaşası yaşanmaya başlamış. Çünkü proje bitiminde kar etmek isteyenler şimdi ucuza alıp, sonra birkaç katına satmak için bölgeye adeta üşüşmüş. Yatırımcılar arasında İtalyan, İngiliz, Alman ve Amerikalılar da var.

Balatlılar anlatıyor: Teklif onda biri

Ayvansaraylı Selahattin Güçlü belediyenin teklifini şu şekilde anlatıyor: “İki seçenek var. Ya değerinin onda biri 1 milyon TL’yi kabul edip, ‘hak sahibi’ sıfatından çıkacağım. Ya da arsamın üçte birine razı olacağım. Tamamını istersem de borçlanacağım. Şu anda mahkemeliğiz.” Mehmet Tüfekçi de, sunulan 180 bin TL’lik tekliften yakınıyor.

Radikal, Yazı: Nuriye Doğu, 26.01.2012

137 YILLIK SIR FOTOMONTAJ

Mimar Sinan Genim, uzun bir çalışmanın ardından kişisel arşivinden derlediği 417 eski İstanbul fotoğrafını 2 cilt halinde bastırdı. “Konstantiniyye’den İstanbul’a 19.yüzyıl Ortalarından 20. Yüzyıla Boğaziçi’nin Anadolu Yakası Fotoğrafları” ismini taşıyan eserden seçilen 182 eski Boğaziçi fotoğrafı ise Pera Müzesi’nde sergilemeye başladı. Aralarında Caranza, Robertson, Pascal Sebah gibi fotoğraf sanatçılarının çektikleri fotoğraflar, İstanbul’un bir asır önceki fiziksel ve sosyo-kültürel yapısını gözler önüne seriyor.  Mimar Sinan Genim sergide ilginç bir fotoğrafın hikayesini de anlatıyor: “Pascal Sebah’ın 1865’te Kız Kulesi önünde çektiği çok hoş bir sandal ve kayıkçılar fotoğrafı var. Fotoğrafta yer alan sandal ve kayıkçıların aynısı 1875’te fotoğrafçı Berggren’in Küçüksu Kasrı fotoğrafına montajlanarak yerleştiriliyor. Berggren sandalcıların görüntüsünü alıp kendi çektiği fotoğrafa kopyalıyor. Fotomontaj yapıyor. O tarihlerde bunu nasıl başardığını ise kimse bilmiyor.”

Vatan, Haber: Mert İnan, 26.01.2012

TOPKAPI SARAYI'NDA HASANKEYF EYLEMİ

 

Doğa Derneği üyeleri ve bir grup Hasankeyfli baraj suları altında kalma tehlikesi ile karşı karşıya olan Hasankeyf için Topkapı Sarayı'nda eylem yaptı.

Saray kapısında 'Unesco Dünya Kültür Mirasları Topkapı ve Hasankeyf Taşınamaz' yazılı pankart açan eylemciler, Hasankeyf'in taşınmak istendiğini bu duruma dikkat çekmek istediklerini belirtti. Eylemcilere müdahale eden Saray görevlileri, açılan pankart ve fotoğrafları toplamaya çalıştı. Bu sırada görevliler ile eylemciler arasında kısa süreli arbede yaşandı.

Doğa Derneği üyeleri ve bir grup Hasankeyfli, Hasankeyf'in Ilısu barajının sularına gömülme tehlikesi altında olduğunu belirterek, Topkapı Sarayı'nda protesto eylemi yaptı. Sarayın iç kapısına kadar yürüyen eylemci grup burada pankart açarak saray girişini geçici bir süre için ziyaretçi girişine kapattı. Görevliler, eylemcilerin açtıkları pankartları ve fotoğrafları toplamaları için uyarıda bulundu. Bu sırada eylemciler ile görevliler arasında arbede ve sözlü tartışmalar yaşandı. Sivil polislerin de gelmesi üzerine eylemciler pankartı ve fotoğrafı topladı.

Eylem ile ilgili açıklama yapan Doğa Derneği Genel Müdürü Engin Yılmaz, "Hasankeyf'in, Dünya Kültür Mirası alanı olması için gerekli girişimlerde bulunulmadı. Bu tarihi ve eşsiz mekan Ilısu barajının suları altında kalacak. Kültürel yaşam ve doğa yok olacak. Yetkililer burayı taşıyacağız diyorlar. Biz bu saçmalığı göstermek için burada bulunuyoruz. Nasıl ki Dünya Kültür Miras Alanı olan Topkapı Sarayı'na insanların girmesini engelleyemezseniz, Topkapı Sarayı'nı taşıyamazsanız, Hasankeyf'i de taşıyamazsınız diyoruz." şeklinde konuştu.

Eylem için Hasankeyf'ten gelen emekli imam İsmail Koçyiğit de tarihi Hasankeyf'in sular altında kalmasını ya da taşınmasını istemediklerini belirtti. Hasankeyf'ten eşi ve kızı ile birlikte gelen Mehmet Şahin Öztekin ise "Hasankeyf'in Kapadokya Dünya Kültür Mirası alanı olmasını istiyoruz. Baraj suları altında kalmasın istiyoruz. Turizme kazandırılsın. Gelir elde edilecekse bu şekilde değerlendirilsin." diye konuştu. Hasankeyf'te çalıştığını belirten bir arkeolog, "Hasankeyf ve Dicle vadisi sular altında bırakılmak istenmektedir. Hasankeyf Dünya Kültür Mirası olmak için gerekli on şartın dokuzunu taşıyor. Ancak Kültür ve Turizm Bakanlığı buranın kültür mirası alanı olması için gerekli başvuruları yapmadı. Biz burası sular altında kalmasın, taşınmasın ve yerinde korunsun istiyoruz." ifadelerini kullandı. Yaşanan arbede ve tartışmanın ardından eylemlerini sona erdiren göstericiler, gişeden bilet alarak Topkapı Sarayı'nı ziyaret etti.

Habertürk, 26.01.2012

TARİHİ KUTLUCA KÖPRÜSÜ GÜN YÜZÜNE ÇIKIYOR

Kocaeli’de bulunan tarihi Kutluca Köprüsü, gün yüzüne çıkarılıyor. Tarihi köprünün rölöve, restitüsyon ve restorasyon projelerinin 2012′de başlaması bekleniyor.

Tarihi ve turistik miras bakımında oldukça önemli bir yere sahip olan Kocaeli’nde tarihi eserler gün yüzüne çıkartılmaya devam ediliyor. Antik çağda İzmit ile İstanbul arasındaki bağlantıyı sağlayan tarihi Roma Yolu üzerindeki köprünün aslına uygun olarak yeniden inşa edilmesi için, projeler hazırlandı. Böylece Körfez İlçesi Kutluca Köyü çevresinde bulunan köprünün gelecek nesillere ulaşması için en önemli adım atılmış oldu.

1940 yılında Kocaeli’de araştırma yapan Alman Karl Dörner Kutluca Köprüsü’nün mimari özelliklerine bakarak köprünün İmparator Cladius döneminde inşa edildiğini belirtiyor. 7 gözlü ve 5 kemerli olan köprü yöresel kesme taş malzeme kullanılarak yapılmış. Milattan sonra birinci yüzyılda inşa edilmiş olan köprünün duvar işçiliği ve kemer tekniği dikkat çekiyor. Köprünün bir benzeri ise Amasra’da bulunuyor.

Roma dönemi köprülerinin özelliklerini üzerinde barındıran ve Kocaeli’deki orjinalliğini yitirmemiş nadir köprülerden olan Kutluca Köprüsü için rölöve, restitüsyon ve restorasyon projeleri titizlikle hazırlandı. Osmanlı ve Cumhuriyet Dönemi’nde de aktif olarak kullanıldığı bilinen hasarlı köprünün yeniden inşa edilmesi için projeler Büyükşehir Belediyesi İmar Daire Başkanlığı Tarihi Mekanlar ve Kent Estetiği Şube Müdürlüğü tarafından hazırlandı. Restorasyon çalışmalarının ise Karayolları Genel Müdürlüğü tarafından 2012 yılı içinde başlanması planlanılıyor.

Zaman, 25.01.2012

AYDOS KALESİ'NDEKİ KAZI ÇALIŞMALARI BELGESEL OLDU

 

İstanbul'un fethine giden süreçte stratejik öneme sahip Sultanbeyli'deki Aydos Kalesi'nde yapılan arkeolojik kazı çalışmaları, belgesel oldu.

Danışmanlığını tarihçi Prof.Dr. Halil İnalcık'ın, yönetmenliğini ise Emine Çaykara'nın yaptığı ''İstanbul'a açılan kapı: Aydos'' belgeselinin ilk gösterimi Sultanbeyli Kültür Merkezi'nde yapıldı.

Belgeselin gösteriminden önce bir konuşma yapan Sultanbeyli Belediye Başkanı Hüseyin Keskin, belediye olarak İstanbul'da ilk fethedilen kalelerden biri olan Aydos Kalesi'ni ilçe sınırları içinde barındırmanın mutluluğunu yaşadıklarını söyledi.

Yıllarca ağaçlar altında kalmış bu tarihi değeri, son 2 yıldır yaptıkları çalışmalarla gün yüzüne çıkardıklarını belirten Keskin, ''Şimdi belgesellere tanık olacak değeri kazandırdık'' dedi.

Keskin, İstanbul'un fethine giden yolun Sultanbeyli ile kesişmesi nedeniyle, İstanbul'un fethinin Aydos'tan başladığı düşüncesinde olduklarını ifade ederek, ''Bir kenarı kalmış Aydos Kalesi, bu gün sempozyumlarla, konserlerle, canlı yayınlarla fethin ruhunu yaşatıyor. Kalenin fetihteki rolü bu gün kitaplara konu oluyor. Belediye olarak geçmişi unutmamak, ayakta durmaktır anlayışı ile bu çalışmalar sonucunda kalemizi herkese tanıtmayı amaçlamaktayız. Belgeselle fethe giden sürecin uzun yılları kapsadığını, yıllar evvelinden bu hazırlıkların başladığını göreceğiz'' diye konuştu.

Kalede 2 yıldır süren kazılar sonucu ortaya çıkarılan eserlerin kaleyle ilgili tüm bilinmeyenleri gözler önüne sereceğini kaydeden Keskin, ''Kalemizle ilgili yapılan araştırmalar, anlatılan efsanevi hikayeler bu belgeselin sürprizlerini barındırıyor'' şeklinde konuştu.

Belgesel filminin yönetmeni Emine Çaykara da, kültür, tarih ve dilin sürekliliği olan algılar olduğunu belirterek, ''O algılar kırılmaya uğrarsa, taşınamazsa toplumlar ne gelişme gösterebilir, ne de bireyler kendilerini bir topluma ait hissedebilir. Aydos Kalesi gerçekten çok etkileyici bir kale ve kazandırılması, restorasyonu, restitüsyonu yapılarak gelecek kuşaklara tarih bilinciyle aktarılması önemli. Ancak bu şekilde taşıyabilir ve gelişebiliriz'' dedi.

Belgeselin profesyonel bir şekilde hazırlandığını dile getiren Çaykara, belgeselde kalenin tarihi ile ilgili konuşmacıların yer aldığını söyledi.

Konuşmaların ardından belgeselin 43 dakikalık özel gösterimi yapıldı. Programa Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, Başbakan Yardımcısı Beşir Atalay, Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay ve çok sayıda milletvekili de kutlama telgrafı gönderdi.

Akşam, 25.01.2012

800 YILDA BİR MİLİMETRE DAHİ KAYMAMIŞ

 

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu'nun (UNESCO) “Dünya Kültür Mirası Listesinde” yer alan Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası'ndaki yapısal hareketin bilgisayar sisteminden izlenmesi ve yapısının değerlendirilmesi projesi kapsamında yapılan araştırmada, eserin yapıldığı tarihten bu yana yapısında bir milimetre dahi kayma olmadığı ortaya çıktı.

Divriği Kaymakamı Salih Ayhan, Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası'ndaki yapısal hareketin bilgisayar sisteminden izlenmesi ve yapısının değerlendirilmesi projesi kapsamında yapılan inceleme raporunun sonucunun ellerine ulaştığını kaydetti.

2010 yılının ekim ayından bu yana devam eden izleme projesinin sonucu konusunda tedirginlik duyduklarını, ancak bu final raporuyla çok mutlu oldukları bir netice aldıklarını ifade eden Ayhan, şöyle konuştu:
“Belki kamuoyunun somut olarak gördüğü, izlediği bir proje değildi, bilimsel bir ortamda sensörlerle izlenen bir projeydi. Divriği Kaymakamlığı Köylere Hizmet Götürme Birliği ile Kültür ve Turizm Bakanlığı desteğiyle yapılan bu projenin detaylı bilgileri elimize geldi. Bu raporumuzda sevindiren husus ecdat yadigarı olan eserde, 800 yıllık eserde bir milimetre dahi kayma yoktur. Binde bir hassasiyetle yapılan, bu çok yüksek teknolojik ekipmanlarla yapılan çalışmada 78 sensör kullanıldı. Bu sensörler duvarlardaki eğim, nem ölçer, sıcak ölçer ve tüm duvar hasar ölçümleri yaptı. Bu ölçümler sonucunda eserde zerre kadar kayma olmadığı rapor edildi. Bu bizi hakikaten çok mutlu etti.”

Projenin en ilgincinin eserin etrafına kazılan kuyuların içerisine yerleştirilen sensörler olduğunu, bunların yer altında su seviyesini ölçtüğünü ifade eden Ayhan, şunları kaydetti:
“Bu cihazlarla su seviyesinin yoğunluğunun olup olmadığı, binanın temeline zarar verip vermediği incelendi ve raporumuzun neticesinde hiçbir olumsuz sonuca rastlamadık. Binadaki kayma, göçme, renk değişiminden kaynaklanan sorunların sadece halk dilinde olduğunu öğrenmiş olduk ve eser sapasağlam ayakta durmaktadır. Buradaki amaç 'Ulu Camii yıkılıyor, elden gidiyor' gibi söylemleri bertaraf etmek değildir. Bilinmesi gereken 800 yıl önce yapılan bu eserin bugüne kadar muhteşem duruşu, sağlamlığı bilimsel bir veriyle ispatlanmış oldu.”

Eser üzerinde 25 adet çatlak-ölçer cihazı konulduğunu ve bu çatlakların çıkış nedeninin araştırıldığını bildiren Ayhan, “Bu çatlaklar arasına yerleştirilen cihazlarla eserin kaymasından mı yoksa farklı bir sebepten mi olduğunu tespit etmesine yönelik yerleştirilmişti. Raporumuzda gördüğümüz kadarıyla kesinlikle kaymadan dolayı değil, lokal, sıcaklık ve soğuktan kaynaklanan mevsim faktöründen oluşan çatlaklar olduğunu gördük” diye konuştu.

Yaşanan depremlerden eserin zarar görmediğini de vurgulayan Ayhan, sözlerini şöyle sürdürdü:
“En son iki adet deprem kaydedilmiş, bu depremlerden bir tanesi de Refahiye'de oluşan yerin 16 metre altındaki 4.3 civarındaki deprem, bu depremin Ulu Camii'ye etkisi ne olur, o da hesaplandı ve bu depremin Ulu Camii'ye hiçbir etkisi olmadı. Raporun sonunu da çok güzel bir noktayla bitirmişler arkadaşlarımız, bu raporu hazırlayan ODTÜ'deki hocalarımı, Kültür ve Turizm Bakanlığındaki üst düzey bürokratlarımız ve SANGARİ firmasının çok değerli yetkilileri, ben kendilerine teşekkür ediyorum, 'anıta sahip olmak önemli değil, önemli olan onu korumaktır' diye son noktayı koymuşlar, biz de bu işin hassasiyetinde tüm birimlerimizle Divriği Ulu Camii'ni en güzel şekilde koruyup gelecek nesillere aktaracağız.”

Batı kapısının yatay olması nedeniyle ziyaretçilerin en fazla tedirginlik duyduğu konu olduğunu bildiren Ayhan, şunları söyledi:
“Binanın batıya doğru hafiften yatay olmasından dahi ziyaretçilerin tedirginliği vardı. Bu raporda gördük ki batıya doğru yatay olmasının, binanın kuruluşundaki paralellikten kaynaklandığıdır. Bazı bilim adamlarımızın burada bir kayma olduğu yönünde bilgileri vardı. Bu bilimsel bir bilgi, biz bunu sorgulayacak değiliz. Hocalarımızın, akademisyenlerimizin üstün hassasiyetleri, bu muhteşem esere, insanlık eserine olan hürmetlerinden, saygılarındandır. Bu rapor, kesinlikle onların fikirlerini, düşüncelerini, hassasiyetlerini, kaygılarını bertaraf etmek için değil, bundan sonra bu eser hakkında yapılacak çalışmalara temel argüman oluşması için yapılmıştır. Bu raporla 'artık Divriği Ulu Camii'ne hiçbir şey olmuyor, bundan sonra bir şey olmaz, herhangi bir şey yapılmayacak' diye bir algı da doğmasın, böyle bir durum söz konusu değil. En azından şüpheler ortadan kalktı.”

Proje kapsamında esere 2010 yılının ekim ayında çok sayıda sensör takıldığı, eserin duvarlarına yerleştirilen çatlak ölçerler, sıcaklık ölçerler ve eğim ölçerlerin yanı sıra, eserin etrafına 7 adet sondaj kuyusu kazılarak bu kuyulara da 3 adet toprağın kayıp kaymadığını gösteren inclinometre, 2 tane eserin çöküp çökmediği, çöküyorsa hangi hızla çöktüğünü gösteren extensometre, 2 adet ise yapının altında bulunan yer altı sularının yukarıya nasıl bir basınç yaptığını ve alttaki su basıncı muhteviyatını gösteren basınç ölçer cihazları yerleştirildiği belirtildi. Ayrıca darüşşifanın merkez tavanına 360 derece görebilecek şekilde kamera, eserin ön ve arka cephelerine bütün bölgeyi izleyebilecek iki kamera yerleştirildiği kaydedildi.

Anadolu beyliklerinden Mengücekoğulları döneminde hükümdar Süleyman Şah'ın oğlu Ahmed Şah tarafından 1228 yılında yaptırılan Divriği Ulu Camii bin 280 metrekare alana, caminin bitişiğinde Behram Şah'ın kızı Melike Turan Melek'in de aynı yıl yaptırdığı darüşşifa ise 768 metre kare alana sahip.

İnanç ve tarih turizmi açısından önemli bir eser olarak gösterilen Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, mimari üslubuyla dikkati çekiyor. Avrupalı bilim adamları tarafından “Anadolu'nun El-Hamrası” olarak görülen tarihi yapı, mimari yapısı ile başta sanat tarihçileri olmak üzere mimar ve mühendisleri büyülüyor. Süsleme ve örtü biçimlerinin dengeli ve uyumlu bir şekilde ayarlanmasıyla başlı başına kendine özgü bir yapı olan Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası'nda, ışık ve gölge oyunları güçlü şekilde hissediliyor.

Evliya Çelebi'nin, “Üstad-ı mermer bu camiye öyle emek sarf edip, kapı ve duvarları öyle nakış bukalemun eylemiş ki, methinde diller kısır, kalem kırıktır” ifadesini kullandığı, “Görmeden Ölmeyin” sloganıyla tanıtılan ve 1985 yılında UNESCO'nun “Dünya Kültür Mirası Listesi”ne alınan eseri, her yıl çok sayıda turist ziyaret ediyor.

Ruh hastalarının musiki, su sesi ve Kur'an dinletisiyle tedavi edildiği darüşşifada, hasta ve tabip odaları bulunuyor. Darüşşifanın içerisinde Ahmet Şah, eşi Turan Melek ve ailesinin türbeleri de yer alıyor. İki kubbe ve 23 tonoz çatı ile örtülü olan tarihi eserdeki mihrabın biçim ve bezemelerinin Anadolu'da başka bir örneği bulunmuyor.

Mengücekoğulları'nın Divriği'ye kazandırdığı Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası'nın batı kapısında (taç kapı) ikindi vakti görülen namaz kılan erkek silueti, cennet kapısında saat 07.00 sıralarında çıkan namaz kılan kadın silueti ve şah kapısında saat 09.00 sıralarında oluşan ve eseri yaptıran Ahmet Şah'ın başını temsil ettiğine inanılan erkek silueti, görenleri adeta büyülüyor.

Radikal, 25.01.2012

SİDE'DE TARİHİ ESERLERİ AYAĞA KALDIRMA PROJELERİNE DESTEK

Zaman, Haber: Abdurrahman Büyükkeksin, 25.01.2012

BİN 800 YILLIK ESRARENGİZ YAPIYI KİM İNŞA ETTİ?

 

İngiltere’nin doğusundaki Norfolk bölgesinde, Roma döneminden kaldığı anlaşılan esrarengiz bir yapı keşfedildi. Arkeologlar, Roma mimarisinde bir benzeri daha bulunmayan yapının hangi amaçla yapılmış olduğunu anlamaya çalışıyor.

Yaklaşık bin 800 yıl önce yapıldığı düşünülen gizemli yapı, antik Venta Icenorum kentinin güneyinde kalıyor. Romalıların hiçbir mimari eseriyle örtüşmeyen yapının merkezinde yatay bir oda, bu odanın üzerinde de dikdörtgen şeklinde ayrı bir oda bulunuyor. Merkezdeki odanın kenarlarından kanat gibi uzanan diğer iki odaysa yapıya üçgene benzeyen bir görünüm kazandırıyor. 

 

Nottingham Üniversitesi’nden William Bowden, Roma döneminden kalan ve bir benzeri daha bulunmayan yapının, “dini ayinler için kullanılan bir tapınak" olduğunu düşünüyor.

 

Bölgenin kuş bakışı fotoğrafı, esrarengiz yapının civarında bir büyük villa, eve benzeyen iki bina ve çok köşeli bir başka yapının da bulunduğunu gösterdi.

Araştırmacılar, geçici olarak inşa edildiği düşünülen yapının bir kez düzenlenen bir etkinlik veya ayin için kullanıldığını tahmin ediyor.

Esrarengiz yapının kanatlarını oluşturan odaların ve dikdörtgen odanın temelinde, balçık ve kireç taşı bulundu. Bowden, “Bu maddeler yapının oldukça hafif olduğuna, muhtemelen balçık duvarlardan ve samanla örtülmüş çatıdan oluştuğuna işaret ediyor” dedi.

Bowden, yapının merkezindeki odanınsa kireç harcı, balçık ve çakmak taşıyla tuğla parçalarının karıştırılmasından oluşan daha sert bir maddeyle yapıldığıı belirtti. Odanın çatısınınsa kiremitlerden yapıldığı tahmin ediliyor.

Arkeologlar, araştırma alanında bazı eşyalar bulsa da, eşyaların kanatlı yapıyla doğrudan ilişkisini kuramadı. Bowden, kırsal alanda toprağın sürülmesi, aynı zamanda metal detektörlerle hazine avcılığı yapılmasının araziye zarar verdiğini belirtti.

ICEI UYGARLIĞININ TOPRAKLARI

 

Roma İmparatorluğu’nun fethetmesinden önce bölgede yaşayan uygarlık Iceni halkı olarak biliniyordu. Kanatlı yapının Iceni’lerin soyundan gelen insanlar tarafından yapıldığı öne sürülse de, iki bulgu bu görüşle çelişiyor.

Bowden, Iceni’lerin mimarisinin basit yapılardan oluştuğunu ve kanatlı yapı kadar özenli olmadığını belirtti. Yapının inşa edildiği alan ise Roma öncesi eski uygarlıkların sahip olduğu çok tanrılı inancı ortaya koyuyor. Bowden, “Iceni tanrıları, nehirler, ağaçlar, kutsal korular gibi yerlerle özdeşleştirilmişti” dedi.

Roma, İngiltere fethini İmparator Cladius önderliğinde MS 43 yılında başlattığında, Iceni halkının sert direnişiyle karşılaştı. Liderleri Prasutagus MS 60 yıllarında öldüğünde, Iceni halkı Roma’ya bağlı bir krallık haline geldi.

Prasutagus’un karısı Boudicea, atalarından kalan kutsal topraklarına el konması ve kızlarının işkenceden geçirilmesi üzerine ordu kurarak ayaklandı. Yollarına çıkan Roma birliklerini yenerek Londinium’u (bugünkü Londra) yağlamayan Boudicea, Watling Savaşı’nda Roma ordusuna yenildi.

Eski çağların az bilinen savaşçı kadın liderlerinden olan Boudicea’nın yenilgisiyle, Iceni uygarlığı tarih sahnesinden silindi ve topraklarına Venta Icenorum inşa edildi.

Hürriyet, 25.01.2012

İNÖNÜ STADI KAVGASI BİR DE TİYATRO DOĞURDU

 

“İnönü Stadı yıkılsın mı yıkılmasın mı” tartışmaları sürerken 1945 yılında İnönü Stadı yapılırken yol ve çevre düzenlemesine kurban giden İstanbul’un ilk tiyatrosu da gündeme geldi. TBMM Milli Saraylar Daire Başkanlığı Dolmabahçe Sarayı müştemilatından sayılan saray tiyatrosuna ait binanın fotoğraflarına ve planlarına ulaştı. Şimdi binanın yeniden yapılması gündemde.

İnönü Stadı yapılırken, 1863 yılındaki yangından sonra uzun süre bakımsız kalan Dolmabahçe Saray Tiyatrosu, tamamen yıkıldı. Binanın üzerinden yol geçti. Geriye kalan bir müştemilatsa Gümüşsuyu Parkı içinde, uzun yıllar umumi tuvalet olarak kullanıldı. Milli Saraylar Daire Başkanlığı tuvaletin kaldırılması için mücadele ettiyse de başarılı olamadı.

Daha sonra Büyükşehir Belediyesi tuvaleti iptal ederek müştemilatı sosyal tesise çevirdi.

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay ise son “İnönü Stadı yıkılsın mı” tartışması sırasında, ‘‘Stadın altından Dolmabahçe Sarayı’nın has ahırları çıkar, birileri de bunları yeniden yapalım diyebilir. Ben de ona destek veririm’’ demişti. Ancak bu tartışmada İstanbul’un ilk tiyatrosu unutuldu.

Milli Saraylar Daire Başkanlığı yetkilileri şimdi belediye uhdesindeki binayı alıp eski tiyatro binasını yeniden canlandırmanın yollarını arıyor. Önemli bir kısmı yola giden binanın tüm fotoğraf ve planlarına ulaşıldı. Gümüşsuyu Parkı içinde tiyatroyu yeniden hayata geçirmek mümkün olabilir.

Eğer bu mümkün olmazsa, İstanbul’un ilk sinema sarayı Majik ve Emek Sineması da yıkıldığında sanat dünyamızın ilkleri tamamen yok olacak.

İstanbul’un ilk tiyatro binası, Sultan Abdülmecid tarafından yaptırıldı. 12 Ocak 1859’da Naum Tiyatrosu tarafından sergilenen Luigi Ricci’nin ‘Scaramuccia’ operasıyla açıldı. Mızıka-i Hümayun Okulu’nun öğrencileri tarafından da kullanıldı. İlk Türkçe oyun ‘Şair Evlenmesi’ de bu tiyatroda oynanmak üzere ısmarlanmıştı.

Tiyatro binası, Dolmabahçe Sarayı ile Has Ahırların (halen İnönü Stadı’nın olduğu bölge) arasında, Gümüşsuyu’na çıkan yokuşun başındaydı.

300 seyirci kapasiteli tiyatronun zemin katında parter ve localar, birinci katta yine localar, ikinci katta ise saray kadınları için kafesli localar vardı. Bu tiyatronun küçüğü daha sonra Sultan II. Abdülhamid tarafından Yıldız Sarayı’na yaptırıldı.

Mimar Sinan Genim, tiyatronun fotoğraflarını ‘Konstantiniyye’den İstanbul’a’ isimli kitabında bastı. Bu bölgede Koruma Kurulu Başkanlığı da yapan Genim tarihi tiyatro için şunları söyledi:
‘‘Yazık olmuş işlerden bir tanesi. Lütfi Kırdar döneminde Taksim’i Dolmabahçe-Beşiktaş yoluna bağlamak için yıkılıyor. Çok hoş bir binaydı. Restore edilebilirdi ama cumhuriyetin o sıradaki öncelikleri farklı. Reddettikleri bir kültürün yapılarını korumak öncelikli bir anlayış değildi. Yol yapmak o dönemin insanları için herhalde daha öncelikliydi.”

Genim, “1935-50 arasındaki bu yıkımlardan kimse bahsetmek istemez ama Menderes’in Millet Caddesi, Vatan Caddesi için yıktıkları hep gündeme gelir. Anadolu sahilinde 1925’te Boğaz yolu yapılırken Anadolu Hisarı’nı ortasından yarıp geçiyoruz ve öyle yapıyoruz. O, İstanbul’daki ilk Türklerin ilk yapısı. Yani biraz sağından solundan geçirilebilirdi. Bizim şehirlerimiz çağdaş ve modern olacak deniliyordu....Tiyatro başka bir alanda yapılabilir ama o bölgede çok zor. O parkın içinde olmaz. Yolun üstünde kaldı, tüneller falan...Çok zor’’ dedi.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 25.01.2012

ÇIPLAK HEYKELE 'TEPKİ' SANSÜRÜ

Diyarbakır Cezaevi’nde 12 Eylül darbesinde yaşanan işkenceyi anlatmak için 78’liler Girişimi tarafından düzenlenen “Diyarbakır Hapishanesi Ne Yana Düşer?” adlı resim ve heykel sergisi, İstanbul ve Diyarbakır’ın ardından Şanlıurfa’da açıldı.

Sergide, 78’liler Girişimi üyeleri, kafes içerisinde işkence gören bir kişinin anlatıldığı heykeli, çıplak olduğu ve cinsel organı gözüktüğü için tepki çekebileceği endişesiyle sergilemedi. Heykel, sergi salonundaki merdiven altına konulup, üzeri de bez ile örtüldü.

Sergiyi gezmeye gelenleri bilgilendiren 78’liler Girişimi Meclis Üyesi Abdurrahman Pişkin, kendi istekleri ile heykeli sergilemediklerini belirterek, “Şanlıurfa’da toplumun yapısını göz önüne alarak, heykeli müstehcen olduğu gerekçesiyle tepki çekebileceğini düşünerek sergilemeyi uygun görmedik” dedi. Pişkin, Diyarbakır Cezaevi’ndeki olaylarla sanatla bakış açısıyla yüzleşilmesi için böyle bir sergi düzenlediklerini ifade etti. Sergiyi dolaşan vatandaşlar ise, yakından inceledikleri eserlerin bol bol fotoğrafını çekti.

Habertürk, 25.01.2012

TARİHİ KÖŞK KENT MÜZESİ'NE DÖNÜŞÜYOR

Bornova Belediyesi, restorasyonunu yaptığı Dramalılar Köşkü’nü, önümüzdeki mayıs ayında ‘Bornova Kent Müzesi’ olarak hizmete açacak.

Açılışa, Yunanistan’ın Drama Kenti Belediye Başkanı Kyriakos M. Charakidis de katılacak. Yunanistan’ın Drama Kenti Belediye Başkanı Kyriakos M. Charakidis Bornova Belediye Başkanı Prof.Dr. Kamil Okyay Sındır’ı ziyaret etti. Başkan Sındır ve Charakidis, mayıs ayında yapılacak Dramalılar Köşkü açılışında buluşmak üzere sözleşti.

Bornova Belediyesi’nin kent kültürüne kazandırmak için restorasyon çalışmalarını başlattığı Dramalılar Köşkü hem ‘Bornova Kent Müzesi’ olarak hizmet verecek hem de iki kültürün yakınlaşmasına katkıda bulunacak. Köşk Dramalı ailelerin anılarını yaşatacak. Dramalılar Köşkü ziyaret edip ailelerinin Bornova’daki yaşantılarıyla ilgili fikir sahibi olabilecek.

Milliyet Ege, 25.01.2012

SAĞLIK MÜZESİ 94 YIL SONRA ASLINA DÖNÜYOR

Zaman, 25.01.2012

REZİDANSA SİLUET FRENİ

Haliç'te bir firma, Edirnekapı'da Nef 2 Haliç isimli bir rezidans projesi başlattı. Üst Haliç'te, dört blok halinde yapımı düşünülen Nef 2 Haliç'te blokların biri ofis, diğer üçü konut bloku olarak tasarlandı. 25 Şubat 2011'de temeli atılan projenin 10 Mayıs 2013'te tamamlanacağı kamuoyuna duyuruldu. Eyüp Belediyesi, ruhsat için kendisine başvuran şirketin projesini İstanbul 2 Numaralı Koruma Kurulu'na gönderdi. Kurul projeye onay vermeyerek siluet çalışması kapsamında değerlendirilmek üzere Büyükşehir Belediyesi İmar ve Şehircilik Daire Başkanlığı'na göndermeye karar verdi. Kurul incelemesinde, 20 kat olarak planlanan blokların 60 metre yüksekliğe ulaşacağı, 90 metre zemin kotuna oturtulduğunda ise toplam yüksekliğinin 150 metreyi bulacağı belirlendi. Bu, tartışmalara neden olan 140 metre yüksekliğindeki 16/9 İstanbul projesinden bile yüksekti.

Büyükşehir Belediyesi'nin bina yüksekliklerine ilişkin çalışmasında ise Nef 2 Haliç projesinin yer aldığı Topçular Mahallesi'nde 90 metre kotta kalan binalara maksimum 35 metre yükseklik izni veriliyor. Firma yeni yükseklik değerlerine göre bir proje hazırlarsa dosya yeniden kurul gündemine gelebilecek. Koruma Kurulu Başkanı Mete Tapan, "Tarihi silueti korumak adına böyle bir hassasiyet gösterdik. Projenin yapılmak istendiği nokta çok yüksek bir noktaydı, silueti olumsuz etkileyeceğini düşündüğümüz için izin vermedik" dedi.

Sabah, Haber: Nazif Kahraman, 25.01.2012

ZEYTİNBAĞI'NIN ADI TİRİLYE OLDU

Mudanya İlçesi'ne bağlı Zeytinbağı beldesinin ismi ’Tirilye’ olarak değiştirildi.

Bursa Olay, 25.01.2012

VAN GOGH TABLOSU
YENİ SAHİBİNİ ARIYOR

Hollandalı ressam Vincent Van Gogh’un (1853-1890) “Saint-Remy Şapeli” adlı tablosu İngiltere’nin başkenti Londra’daki Christie’s Müzayedeevi’nde 7 Şubat’ta yapılacak açık artırmada yeni sahibine kavuşacak.

6 ila 8.5 milyon Euro arasında bir fiyata satılması beklenen tablo, geçen yıl hayatını kaybeden Elizabeth Taylor’un koleksiyonunda yer alıyordu.

Taylor’ın babası Francis Taylor, tabloyu 1963’te Londra’da Sotheby’s Müzayedeevi’nden 257 bin 600 dolara kızı için satın almıştı. 

Habertürk, 25.01.2012

HZ. SÜLEYMAN CAMİİ'NİN RESTORASYONU TAMAMLANDI

 

Anadolu'nun keşfedilmeyi bekleyen hazinelerden biri olan Hz. Süleyman Camii'nin restorasyonu tamamlandı.

Zaman, Haber: İsmal Avcı, 25.01.2012

"SIFIRDAN OLUŞTURACAĞIZ"

 

Malatya Valiliği tarafından başlatılan ''Malatya Kültür Sokağı'' projesi ile kentin geçmişteki tüm tarihi özelliklerini taşıyan kerpiç ve ahşap malzemeden yapılacak tarihi Malatya evlerinden kurulu bir mahalle oluşturulacak. 
     
Malatya Valisi Ulvi Saran, AA muhabirine yaptığı açıklamada, şehirlerin mimari dokusunu hızla kaybettiğini, geleneksel evlerin bulunduğu bölgelerin de hızla tahrip edildiğini ve ortadan kalktığını söyledi. 
     
Malatya'nın sivil mimari örneklerini korumak adına Valilik bünyesinde Koruma Uygulama Denetim Bürosunu kurduklarını anımsatan Saran, bu kapsamda ayakta kalan birçok tarihi Malatya evini restore ettiklerini kaydetti. 
     
Geleneksel Malatya evlerinin taş, kerpiç ve ahşaptan oluştuğuna işaret eden Saran, bu evlerin ortadan kalkmasının Malatya'nın bu özelliğinin kaybı anlamına geldiğini ifade etti. 
     
Elde kalan tarihi yapıların ne kadar onarılması için çalışılsa da, mahalle dokusunu bir bütün olarak gösterme şansını kaybettiklerini kaydeden Saran, ''Aralarına betonarme ev girmeyen, tamamen tarihi Malatya evlerinden oluşan bir sokak elimizde yok. Madem ki bir bütün olarak tarihi Malatya evlerinin bulunduğu sokağı kaybettik, o zaman sıfırdan bir Malatya sokağı oluşturalım dedik'' diye konuştu. 
     
Çalışmasına başladıkları ''Malatya Kültür Sokağı'' adlı projeye değinen Saran, uygulamanın Türkiye'de bir benzeri olmadığını belirterek, Yeni Kongre ve Kültür Merkezi'nin yanında 17 tarihi Malatya evi inşa edeceklerini, bu evlerin 4 sokağa yapılacağını, bu sokakların da bir meydana açılacağını belirtti. 
     
Bu evleri taş, kerpiç ve ahşaptan yapacaklarını anlatan Saran, ''Küçük bir mahalle şeklinde inşa edeceğiz. Tarihi Malatya evlerinin bulunduğu dönemin mimari yapısıyla yapacağız'' dedi. 
     
Kentte yürütülen kültür ve sanat faaliyetlerinin tamamını bu mahallede toplayacaklarını bildiren Saran, ''Çeşitli köşelerde, merdiven altlarında, dairelerde sürdürülmeye çalışılan sanat etkinliklerini bir araya toplayacağız'' ifadelerini kullandı. 
     
Saran, inşa edilecek 17 tarihi Malatya evinin alt katlarının ressamların eserlerini satabilecekleri resim evi, müzik yapan insanların çalışma yapabilecekleri müzik evi, fotoğraf sanatçılarının toplanacağı fotoğraf kulübü, insanların kitap okuyabilecekleri kütüphane, kuru kayısının satılabileceği bir dükkan, yerel yemeklerin pişirildiği bir lokanta, insanların çay, kahve içip sohbet edebileceği bir kıraathane olarak değerlendireceklerini anlattı. 
     
Yine bu evlerin alt katlarının çocukların geldiğinde oynayabileceği bir oda, geleneksel el sanatlarının üretildiği ve satıldığı bir yer ve etnografya müzesi olarak değerlendirileceğini kaydeden Saran, evlerin üst katlarının da Malatya'nın yetiştirdiği kültür, sanat ve tasavvuf erbabının hayatlarına, ekollerine ve sağladıkları katkılara dair hatıralarının ve bilgilerin yer alacağı hatıra evlerine dönüştürüleceğini belirtti. 

Saran, bu evlerde 8. Cumhurbaşkanı Turgut Özal, 2. Cumhurbaşkanı İsmet İnönü, ünlü mutasavvıf Niyazi Mısri, sinema oyuncusu Kemal Sunal için hatıra evi olacağını dile getirdi. 
 
Bu evlerin üst katlarından birinin ise konuk evi olacağını bildiren Saran, ''Mimari anlayış bir yapının bundan daha önceki biçimiyle tekrar üretilmesini doğru bulmuyor. Geçmişin birebir üretimi çok benimsenen bir şey değil. Biz bunu bu mahalleyi kaybettiğimiz için yapacağız'' diye konuştu. 
 
Malatya'nın muhtelif yerlerinde zamanında var olup da yıkılan eski konaklardan ve evlerin yıkıntılarından arta kalan kapı tokmağı, merdiven tırabzanı, tavan göbeği, davlumbaz, dolap kapağı, dolap, kapı gibi unsurları da bu evlerde kullanacaklarını ve üzerine de hangi eşyanın hangi evin yıkıntısından alındığını yazacaklarını aktaran Saran, ''Bu nedenle bu evler geleneksel yapı elemanlarının hayatiyet bulduğu bir müze gibi olacak'' dedi. 
 
Temeli taş, duvarları kerpiç ve diğer kısımları ahşap olacak olan bu evlerin aynı zamanda bir film platosu olarak da işlev göreceğini ifade eden Saran, ''Dönem filmi çevirmek isteyenler burayı kullanabilecekler. Böylece film endüstrisini de buraya çekeceğiz'' şeklinde konuştu. 
 
Saran, bu evlerin inşası için Beylerderesi mevkisinde kerpiç imalatına başladıklarını da sözlerine ekledi. 

Malatya Haber, 24.01.2012

BAKANLIKLAR, HALFETİ ULU CAMİİ'Nİ KURTARMAK İÇİN PROTOKOL İMZALADI

 

1807 yılında bir Ermeni taş ustası tarafından yapılan ve bölgede 'barışın sembolü' olarak bilinen tarihi Halfeti Ulucamii'nin Birecik Barajı'nın suları altında kalmaması için çaba gösteren TBMM, ilgili kurumlara adım attırmayı başardı.

Zaman, Haber: Habib Güler, 24.01.2012

ADANA'DA YERALTI MEZARLARI BULUNDU

Zaman, Haber: Abdullah Özyurt, 24.01.2012

DÜNYANIN EN ESKİ DİNOZOR YUVASI BULUNDU

Dinozorlara ait en eski yuva, Güney Afrika’da Golden Gate Highlands Ulusal Parkı’nda bulundu.

Keşfi yapan araştırma ekibinde yer alan Toronto Üniversitesi'nden Robert Reisz, Discovery News'e buldukları dinozorların otçul olduğunu, çok küçük bir kafaya ve oldukça uzun bir boyna sahip olduklarını söyledi.

Hürriyet'in haberine göre; Massospondylus türünün bir araya getirilen kemiklerinin en fazla 6 metre olduğunu belirten Reisz, elde ettikleri bulgulardan bu canlıların aslında daha fazla büyüdüklerini düşündüklerini anlattı.

Araştırmacılar, dünyanın "en düzenli" yuvası olarak nitelendirdikleri alanı dinozorların çok uzun zaman boyunca yumurtalarını bırakmak için kullandığını ifade etti.

Akşam, 24.01.2012

IŞIK VE NEŞEDEN PARLAYAN RESİMLER

 

Rezan Has Müzesi, 'ışığın ressamı' olarak bilinen Nazmi Ziya Güran'ı 75. ölüm yıldönümünde anmaya hazırlanıyor. 'Işığın Ressamı: Nazmi Ziya Güran' başlıklı sergi 18 Şubat'ta açılacak ve 17 Nisan'a dek görülebilecek. 60 eserin yer alacağı serginin açılışını Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay yapacak. Güran, perspektif ve biçim arayışlarının yanı sıra ışık ve renkle değişik denemeler yapmasıyla tanınıyor.

Zaman, 24.01.2012

ANKARA'DA 487 PARÇA TARİHİ ESER ELE GEÇİRİLDİ

Zaman, 23.01.2012

ARAPGİR KÜLTÜR ENVANTERİ YAPILACAK

Arapgir İlçesi'ndeki tarihi eserlerin envanteri ile turizm haritalarının yapılacağı bildirildi. 
 
Alınan bilgiye göre, Arapgir Kaymakamı Ercan Turan'ın başlattığı çalışmaya kapsamında, ilçedeki eserlerin öncelikli olarak envanterleri çıkartılacak. Çalışma kapsamında Arapgir İlçesinin genel turizm haritası, ilçe merkezi turizm haritası ve Eski Arapgir'in haritası çıkartılacak. 
 
Çalışmaların 2012 yılında bitirilmesinin hedeflendiği bildirildi. 

Malatya Haber, 23.01.2012

PULLUĞA TARİH TAKILDI

Traktörü ile tarlasını süren çiftçinin traktörü aniden durdu. Pulluğa takılan beton blok açılığında büyük bir delik ortaya çıktı...

Adana’da traktörle tarlasını süren çiftçi Ahlat Gezer, tarihi mezarı ortaya çıkardı. Traktörün pulluğuna takılan ve Bizans Döneminden kalma olduğu anlaşılan 3 odalı mezardan çıkan 7 insan iskeleti, Adana Arkeoloji Müzesi’ne götürüldü.

Merkez Sarıçam İlçesi’ne bağlı Gökbuket Köyü’nde Orman Bölge Müdürlüğü’nden kiraladığı tarlayı süren Ahlat Gezer’in traktörü, aniden durdu. Traktörü yeniden çalıştıran Gezer’in pulluğuna takılan beton blok hareket ettiğinde, büyük bir delik açıldı. Deliği merak edip kontrol eden Ahlat Gezer, insan iskeletleriyle karşılaştı. Gezer durumu jandarmaya bildirdi. Gezer’in ihbarı üzerine tarlaya gelen jandarma ekibi, yaptığı incelemede, 170 santimetrelik alanlarda 3 bölümden oluşan mezar olduğunu belirledi.

Adana Arkeoloji Müzesi Müdürlüğü’nden çağrılan görevlilerce incelenen mezarın Roma-Bizans Dönemine ait olduğu saptandı. İskeletler, Müze Müdürlüğü görevlilerince koruma altına alınırken, mezar ve çevresinde kazı çalışması yapılabilmesi için girişimler başlatıldı.

Milliyet, 23.01.2012

"ARKEOLOJİK OLABİLİR"

Diyarbakır ve Şırnak’taki kazıları yürüten Başsavcı Vekili Ahmet Karaca, VATAN’a konuştu: “Bulunan kemik ve kafatasları 1990’lardan çok daha eski görünüyor. Bu muhtemelen eski yaşama ait, arkeolojik kemikler gibi geliyor bana”

Diyarbakır’da bir dönem JİTEM merkezi binasının bulunduğu tarihi İç Kale’de yapılan kazı çalışmaları devam ediyor. 11 Ocak’ta başlayan kazılarda bugüne kadar 19 kişiye ait kafatası ve kemikler bulundu. Diyarbakır İçkale ve Şırnak’taki Görümlü Jandarma Tabur Komutanlığı yakınındaki kazıları yürüten Diyarbakır Cumhuriyet Savcılığı Başsavcı Vekili Ahmet Karaca VATAN’a açıklamalarda bulundu. Karaca, “Mevcut kazılar devam ediyor, önce kazıların bitmesini bekliyoruz. Ondan sonra başka kazı alanlarının genişletilmesi gibi durumunu değerlendireceğiz. Şırnak’taki kazılar bitti, onların hedefleri belliydi hedef geçekleşti bitti. Diyarbakır İç Kale devam edecek” dedi.

Kafatası ve kemiklerin bulunduğu, 1987 ila 2000’li yıllara kadar, JİTEM’in İçkale’deki sorgu ve gözaltı merkezinde görev yapan kişilerin başında dönemin JİTEM kurucularından Arif Doğan, Cem Ersever, Albay Aytekin Özen, Binbaşı Cahit Aydın, Albay Nurettin Ata, Binbaşı Abdülkerim Kırca, Yüzbaşı Ali Yıldız, Yüzbaşı Ersin Baçaksız, Astsubay Ali Kaya gibi isimler vardı. Başsavcı Karaca, “Soruşturmayı genişletmek için JİTEM merkezinde görev yapan kişilerin ifadelerini alacak mısınız?” sorumuza, şu yanıtı verdi: “JİTEM tabir edilen merkezle ilgili elimizde faili meçhul tabir edilen zaten bir sürü dosyamız var. Özel bir soruşturmamız yok.

O merkezde çalışanlar ya da isimlerle ilgili daha önce çalışmalar yapılmış, sorguları zaten daha önceden var. Bu kazılarda belki kaçırılan, sağ olup olmadığı tespit edilemeyen, cesedine ulaşılamayan insanlarla ait belki çıkabilir düşüncesiyle çalışmalar var. Bu kemikler yakın zamana ait değil, çok daha eski gibi görülüyor. 1990’lı yıllardan çok daha eski gibi görülüyor. Kemik örneklerini Adli Tıp’a gönderdik, raporu ne zaman bize gönderirse açıklayacağız.”

Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı Mehdi Eker Eker kazı alanında yaptığı inceleme sonrası “Çok geniş bir alan değil 4-5 metrekare diyebileceğimiz bir alanda ilk 70-80 santim kazılırken kemikler ve kafatasları bulunmuş. Sonra aşağı doğru inince biraz daha fazla bulunmuş. Benim izlenimim, dini bir gömülme tarzı pek görünmüyor, dolayısıyla lalettayin atılmış gibi görünüyor” açıklamasına, Başsavcı Vekili Karaca şu yorumu yaptı: “Düzenli bir mezar bulamadık, hep böyle karışık şekilde atılmış gibi cesetler. Bakan Eker’in de belirttiği düzenli bir mezar gibi değil. Kemik ve kafatası bütünlüğü yok. Teknik olarak toprak yapısı da etkiler bunu belki, ama en doğru cevap adli tıp raporunu bekleyip görmek lazım. Hassas olarak en yakın zamanda rapor çıkacak.”

Karaca, arkeolojik alandaki bu kazılarda bulunan kemik ve kafataslarının faili meçhul cinayetlerin en yoğun olduğu 1990’lı yıllara ait değil, daha eski dönemlere ait olabileceğini vurguluyor. Karaca, “Bulunan kemik ve kafatasları 1990’lardan çok daha eski görünüyor. Bu muhtemelen eski yaşama ait, arkeolojik kemikler gibi geliyor bana. Ama hepsi yorum bunların şimdi” dedi. İç Kale bölgesi Diyarbakır geçimini de içinde barındıran bir alan. Arkeologlar üzerinde bir Artuklu sarayının da bulunduğu Virantepe Höyüğü’nü Diyarbakır’ın geçmişi olarak görürler. Karaca, DNA testi yaptırmak için savcılığa başvuran yakınlarını kaybeden ailelere de şu mesajı veriyor: “Bekleyin dedik. Kemikler çok daha eskiyse DNA testine gerek görmeyebiliriz dedik. Zaten DNA testi çok masraflı iş. Bu nedenle adli tıp raporu beklenmeli. Yeraltı arama radarı istendi diye haberler var, bunlar inandırıcı değil. Madem böyle bir şey vardı başka kazılarda neden kullanılmadı? Ticari söylentiler gibi geliyor bana.”

Şırnak Güçlükonak İlçesi Özbaşoğlu Köyü'nde yapılan kazılarda, 3 köylünün cesedine ulaşıldı. Öldürülen ve cesetleri araziye gömülen köylülerin cesetleri 19 yıl sonra gün yüzüne çıkartıldı. Bu olayın tek sağ kurtulan tanığı Ahmet Güler, katliam günü yaşadıklarını anlattı. 1993’ün ilkbaharında PKK’ya yardım ettiği iddiasıyla askerlerce gözaltına alınan ve daha sonra ölüleri bulunarak, alelacele defnedilen 5 kişiden üçünün cesetlerine ulaşıldı. Bu olaydan sağ kurtulan Ahmet Güler hala korku içinde yaşadığını belirterek şunları söyledi: “İki arkadaşımızı köyde öldürdüler, sonra kamuflajlı asker ve korucular benle birlikte 4 köylüyü dağlık alana götürdü. Bize ‘örgüte yardım ediyorsunuz, her şeyi biliyoruz’ diye bağırıyorlardı. Biz köylü olduğumuzu söyledikçe onlar bize zulmetti. Bizi bir kuyunun içine attılar. O sırada silahlar patladı. Diğer köyülüler benim üstüme düştü. Bağırış çağırış ortasında bir de bomba attılar. Üstüm cesetlerle kaplanmıştı. Sonra içeriye bomba attılar. Ölüm kuyusundan bir gün sonra sağ çıktım. Güç bela köye gittim. Herkes korku içindeydi. Zaten olaydan sonra köyümüzü boşalttık. 1993’te oldu olay, o zaman 28 yaşındaydım 47 yaşındayım şimdi. ‘Öldürün’ emrini verenler askerlerdi, korucular da ateş açtı. Subay ve asker üniforması vardı bizi alanlarda. Çok fazla hatırlamak istemiyorum. Korkuyorum. Batman’a yerleştik. 5 çocuğum var.”

Diyarbakır ve Şırnak’taki kazıları yürüten Başsavcı Vekili Ahmet Karaca, VATAN’a konuştu: “Bulunan kemik ve kafatasları 1990’lardan çok daha eski görünüyor. Bu muhtemelen eski yaşama ait, arkeolojik kemikler gibi geliyor bana”

Diyarbakır’da bir dönem JİTEM merkezi binasının bulunduğu tarihi İç Kale’de yapılan kazı çalışmaları devam ediyor. 11 Ocak’ta başlayan kazılarda bugüne kadar 19 kişiye ait kafatası ve kemikler bulundu. Diyarbakır İçkale ve Şırnak’taki Görümlü Jandarma Tabur Komutanlığı yakınındaki kazıları yürüten Diyarbakır Cumhuriyet Savcılığı Başsavcı Vekili Ahmet Karaca VATAN’a açıklamalarda bulundu. Karaca, “Mevcut kazılar devam ediyor, önce kazıların bitmesini bekliyoruz. Ondan sonra başka kazı alanlarının genişletilmesi gibi durumunu değerlendireceğiz. Şırnak’taki kazılar bitti, onların hedefleri belliydi hedef geçekleşti bitti. Diyarbakır İç Kale devam edecek” dedi.

Vatan, Haber: Burak Kara, 23.01.2012

BİGA'DA 300 YILLIK CAMİ RESTORE EDİLECEK

Çanakkale'nin Biga İlçesi Gümüşçay beldesindeki yaklaşık 300 yıllık tarihi Nasuh Çelebi Camisi restore edilecek.

Gümaşçay Belediye Başkanı Adnan Pastırmacı, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Sultan 1. Mahmud döneminde inşa edilen caminin restorasyonu için Balıkesir Vakıflar Bölge Müdürlüğü'nce ihale yapıldığını söyledi.

Gelecek ay başlayacak çalışmalar kapsamında caminin aslına uygun restore edileceğini dile getiren Pastırmacı, ''Caminin hemen yanında bir mezarlık bulunuyor. Mezar taşlarının üzerindeki yazılardan mezarlığın Çelebizadeler'e ait olduğu belirlendi. Bu bilgilerle, beldenin Selçuklular tarafından Türk topraklarına katıldığı ve Karesioğlu Beyliği'nce Osmanlı'ya bağlandığı anlaşılıyor'' dedi.

Pastırmacı, ahşaptan yapılmış caminin muhteşem iç dizaynı, içinde barındırdığı tarihi buhurdanlık, avize ve el yazması Kur'an-ı Kerim ile görülmeye değer bir sanat eseri olduğunu kaydetti.

Akşam, 23.01.2012

TARİHİ ERZURUM EVLERİ ARKEOLOJİK ÇALIŞMA HASSASİYETİ İLE KURTARILIYOR

Erzurum Gazetesi, Haber: Osman Yakut, 23.01.2012

KAYIP OSMANLI MÜZİKLERİ GÜN YÜZÜNE ÇIKIYOR

İstanbul Üniversitesi Osmanlı dönemine ait müzikleri ortaya çıkarmak için uygulama ve araştırma merkezi kurdu.

İstanbul Üniversitesi Osmanlı Dönemi Müziği Uygulama ve Araştırma Merkezi kurulmasına ilişkin yönetmelik bugünkü Resmi Gazete'de yayımlandı.
       
Merkez, Osmanlı dönemine ait müzik eser birikimini saptayarak, müzikoloji çalışmaları yoluyla Türk musikisinin günümüzdeki standartlaşmış yazım ve icra biçimlerine geçmişteki nüansları kazandırmaya çalışacak. Farklı icra kanallarının ve müzik üretim ortamlarının Osmanlı müzik dağarına yaptığı katkıların izini sürmek ve bütün bu çalışmalar doğrultusunda elde edilecek birikimle Osmanlı kültür, sanat ve özellikle müzik tarihi için güvenilir bir arşiv oluşturmak için yola çıkan Merkez, araştırmacı, müzikolog ve sanatçıların arşivden yararlanmasını sağlayacak.
       
Yirminci yüzyıla doğru başlatılan ve yoğunlukla bu yüzyılın ilk çeyreğinde yazıya geçirilerek kalıcı hale getirilen ve Darülelhan'a intikal etmiş geleneksel Türk müziği malzemelerini, günümüzün bilimsel kriterleri ile inceleyerek tasnif edecek olan İstanbul Üniversitesi Osmanlı Dönemi Müziği Uygulama ve Araştırma Merkezi, İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi'nde bulunan nazariyat ve nota külliyatını farklı malzemelerle genişletmek ve çeşitli koleksiyonlardan derlenen ve farklı müzik ortamlarından beslenerek gelen versiyonların edisyon kritik çalışmalarını yapmayı da planlıyor.
   
Konservatuvarın geleneksel müzik ve diğer bölümlerine çalışma ve faydalanma alanı açmak, bu bağlamda eğitim ve uygulama sahalarına günümüzün standartlaşmış teorik bilgi ve müzik eserlerinin yanı sıra alternatif malzemeler üretmek isteyen Merkez, Osmanlı kültürünün tarih içinde ulaştığı coğrafyadaki müzik birikimine ait yazılı, görsel ve sesli birincil ve ikincil kaynakları tarayarak bu eserlerin bestecileri, güfteleri, türleri, formları, makam ve usul yapıları, kaynakları gibi ayrıntılı bilgileri içerecek envanter çalışmalarını da yapacak.
   
Makam, form, usul gibi eserle ilgili; bestecinin adı, dönemi, biyografisi gibi besteciyle ilgili; güfteci/şair, güftenin farklı kaynaklardaki şekli gibi güfteyle ilgili bilgileri; özgün kaynaklardan elde edilen, farklı ustalardan gelen el yazması ve basılı notaları, piyasa için basılmış veya modern yorumlarla değiştirilmiş olan notaları; taş plaklardan, radyo yayınlarından, özel meclislerden, konserlerden elde edilecek icraları ve kaynakları tarayarak hazırlanacak bilgi fişine sistemli olarak girmek isteyen Merkez, müzikle ilgili el yazmaları, eski ve yeni yazıyla basılı özgün yapıtlar, notalar ve ses kayıtları gibi birinci dereceden kaynakların; bir araştırmaya ve gözleme dayanan çalışmalar olan ikincil kaynakların asıllarını veya birer kopyasını da ekleyerek kapsamlı bir müzik kitaplığı oluşturmayı hedefliyor.
   
Seslendirilmemiş veya kaydı olmayan eserlerin seslendirilip kaydedilmesini sağlamak; bu amaçla konservatuvarın Türk Musikisi İcra Heyeti ile koordineli çalışmalar yapmayı planlayan İstanbul Üniversitesi Osmanlı Dönemi Müziği Uygulama ve Araştırma Merkezi, envanter ve diğer çalışmalara ilişkin veri tabanı, internet sitesi ve yönetim bilgi sistemleri oluşturmak ve işletmek için çalışma yapmayı hedefliyor.

Habertürk, 23.01.2012

ÜÇBİNDEN FAZLA TÜRK ESERLERİN PEŞİNDE

 

Türk Tarih Kurumu (TTK) tarafından yurt dışındaki tüm Türk mimari ve kültürel eserlerinin tespiti yapılıyor. Tespit edilen yurt dışındaki mimari eserlerden birçoğu TİKA tarafından ayağa kaldırılıyor.

Hürriyet, 23.01.2012

O DA ELDEN GİDERSE

 

Veliahd Dairesi'ndeki Resim ve Heykel Müzesi güncel olanı yakalamak için değil, tam tersine bir tarihi korumak, hatırlamak ve gerekirse müzenin aracılığıyla bir dönemin eleştirisini yapmak için gereklidir.

Türkiye’nin ilk modern sanat müzesi olan İstanbul Resim ve Heykel Müzesi’nin asıl mekanı Dolmabahçe Sarayı’ndaki Veliahd Dairesi’nin restorasyonu bitene kadar, İstanbul Modern’in yan tarafındaki 5 numaralı Antrepo’ya taşınacağı haberi, müzeyle ilgilenenleri hayli şaşırtmıştı.

İstanbul’un kültürel dönüşüm anlamında gözde alanlarından Antrepo’nun hızlı biçimde bir kamu kurumuna verilmesi beklenmedik bir olaydı. Atatürk’ün emriyle 1937’de müze olarak kullanılmak üzere Güzel Sanatlar Akademisi’ne devredilen Veliahd Dairesi’nin bu manevrayla boşaltılıp farklı amaçlar için kullanılacağına dair spekülasyonlar yapıldı. Ancak yetkili ağızlardan üniversitenin bu mekanı vermek gibi bir niyetinin olmadığı defalarca açıklandı. Restorasyon bittikten sonra Resim ve Heykel Müzesi’nin 1950’lere kadar erken dönem koleksiyonu Veliahd Dairesi’nde, daha yakın dönem ise Antrepo’da sergilenmeye devam edecekti.

Milliyet gazetesinde 07.01.2012 tarihinde yayımlanan “Dolmabahçe’ye Meclis Baskını” başlıklı habere göre korkulan oldu! Haberde Meclis Başkanlık Divanı’nın geçtiğimiz hafta Veliahd Dairesi’ne bir baskın yaparak gördükleri üzücü manzara karşısında mekanın İstanbul Resim ve Heykel Müzesi’ne tahsis kararını iptal ederek geri aldığı söyleniyordu. Hatta “...Binanın mezbeleye döndüğünü gören Başkanlık Divanı üyeleri, kendi aralarında ‘bekçi polisler olmasa, şarapçıların mekanı olur’ şeklinde yorum” yapmışlardı. “Tarihe zarar verenler hakkında suç duyurusunda bulunmak” gibi sözlerle mangalda kül bırakılmadan sonunda tarihe sahip çıkılmıştı. Emek sinemasından tutun siluetine kadar bütün İstanbul’un tarihi yerle birle olurken... 

Sorular, sorular, sorular
Bari daha mantıklı bir bahane ve daha düzeyli bir üslupla bu operasyon gerçekleşseydi. Meclis Divan üyeleri Veliaht Dairesi’nin bakımının kendilerine bağlı olan Milli Saraylar Daire Başkanlığı’nın sorumluluğunda olduğundan hiç söz etmemiş. 2006’dan beri bu mekanın aynı kurum tarafından restore edildiği, ortada var olan şantiye görünümünün de halen devam eden süreçten kaynaklanmış olabileceği sorgulanmamış. Sözü edilen bu halin Milli Saraylar ile üniversite arasında yıllardır devam eden anlaşmazlığın bir sonucu olduğunu her iki taraf da çok iyi bilmesine rağmen nedense bundan da söz edilmemiş... Şimdi Resim ve Heykel Müzesi’nin koleksiyonu buradan çıkarılacak, Veliahd Dairesi hızla restore edilecek ve burada Milli Saraylar’a ait koleksiyon sergilenecekmiş.

Madem böyle hızlı bir restorasyon olabiliyordu, neden Resim ve Heykel Müzesi için yapılmadı? Devlet ideal olarak her türlü kültürel mirasa sahip çıkmakla sorumluysa, neden Türkiye’de başka hiçbir kurumun elinde olmayan müthiş bir modern sanat koleksiyonuna sahip, ulusal nitelikte bir kamusal sanat müzesini kurulduğu mekandan çıkarıp başka yer kalmamış gibi Milli Saraylar koleksiyonuna yer bulma çabasına giriyor? Türkiye’nin ilk modern sanat müzesi olarak paha biçilmez bir koleksiyona sahip olan, neredeyse ulusal sanat galerisi konumundaki bir kurum için devletin bütün kademelerinin birleşerek çalışması gerekmez miydi? Sonuçta ne İstanbul Resim ve Heykel Müzesi sıradan bir sanat müzesi, ne de Veliahd Dairesi salt saraya ait bir mekan... Pek çok yönüyle Fransız Devrimi’ni örnek alan Cumhuriyet ideolojisi sanat söz konusu olduğunda, diğer pek çok Avrupa devletleri gibi, kraliyet koleksiyonlarını yurttaşına daha önce aristokrasinin gezindiği saray koridorlarında sergileyerek devreden devrimci devlet anlayışının temsili olan Louvre Müzesi’ni izledi. Yeni Türkiye Cumhuriyeti’nin Louvre’u da, yıkılan Osmanlı İmparatorluğu’nun en can alıcı yerinde, Padişah’ın veliahdının kaldığı dairede kuruldu. Sanat tarihinin ulus tarihiyle örtüştüğü, modernizm ile ulus devletin kamusal sanat müzesini ortaya çıkardığı pratiğin sonucu olarak, bu ikili aslında Türkiye’nin tarihidir. Müze, ancak o dönemin ideolojisine göre dönüştürülmüş Veliahd Dairesi’nde kendini tanımlayabilir, koleksiyonu mekanın taşıdığı özgün “aura” ile beslenebilir. Veliahd Dairesi de ancak Türkiye’nin ilk kamusal sanat müzesinin kurulduğu bir mekan olduğu sürece önemini koruyabilir. Veliahd Dairesi’ndeki Resim ve Heykel Müzesi güncel olanı yakalamak için değil, tam tersine bir tarihi korumak, hatırlamak ve gerekirse müzenin aracılığıyla bir dönemin eleştirisini yapmak için gereklidir.

Bu durum asıl meselenin Veliahd Dairesi’nin uzun zamandır öngörülen ve kimi yerde dillendirilen daha geniş ve siyasi bir proje için kullanılma olasılığını akla getiriyor. Sarayların birer birer otel zincirlerine teslim edildiği ve kültürel dönüşüm adı altında AVM’lerin tarihin yerini aldığı bir dönemden söz ediyoruz. Veliahd Dairesi de, Akaretlerin dönüştüğü ve iktidarın Saraylı olma hevesiyle müzenin yanındaki alanı hükümet konağı haline getirdiği bir alanın merkezinde. Bu yüzden “Meclis baskınının” ardında ihmal edilen kültüre sahip çıkma hizmetinin olduğuna inanmak pek kolay değil. 

Hala tepki yok
Bu hareketin müzeye yapılan operasyonun ilk adımı olabileceğini düşünmek de artık o kadar spekülatif değil! Asıl hedefin İstanbul Resim ve Heykel Müzesi’nin paraya, politikaya, imaja dönüşebilecek o paha biçilmez koleksiyonu olduğu söylense artık şaşırır mısınız? Son derece basit bir üslupla apar topar Veliahd Dairesi’nden çıkarılan Resim ve Heykel Müzesi’nin, Galataport adı verilen bir kentsel dönüşüm projesinin altında Antrepo’dan da aynı üslupla atılmayacağının ve koleksiyona “aynı duyarlılıkla” devlet tarafından el konmayacağının garantisini kim verebilir?
Son olarak ilginç bir biçimde, Veliahd Dairesi’nin Resim ve Heykel Müzesi’nden alınmasıyla ilgili olarak, sanatın her alanına (özellikle sansüre!) bu derece duyarlı basın ve sanat çevrelerinden halen bir tepki gelmedi. Evet, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi güncel sanat kadar hayatımıza dokunmadı, ama mesele sadece tarihe ve kente sahip çıkmaksa, bazen hiç dokunulmamış daha çok korunmalı. 
Radikal, Yazı: Ayşe H. Köksal, Dr., Sanat Tarihçisi, 22.01.2012

2 BİN 300 YILLIK ŞARKIMIZI GERİ VERİN

 

Aydın Kültürel Araştırmalar Yayıncılık Tiyatro Drama Derneği (ARKARYAY), Aydın'daki Tralleis antik kentini tanıtmak amacıyla her yıl yaptığı tiyatro şenliğinin bu yıl 7'ncisini düzenledi. Şenlik kapsamında dernek tarafından Aydın'da mezarı bulunan Seikilos'un 1966 yılında Danimarka'ya götürülen mezar taşını geri getirmek için imza kampanyası başlatıldı. ARKARYAY Başkanı Hüsnü Ertung, söz konusu mezar taşının 1883 yılında Aydın-İzmir demiryolunun inşaatları sırasında Tralleis'te bulunduğunu anlatarak, "Önce İzmir-Buca'daki bir villanın bahçesine götürülen mezartaşı, 1923 ayaklanmaları sırasında İzmir'den İstanbul'a, daha sonra da yurtdışına kaçırıldı. Mezartaşının bugün Danimarka'nın Kopenhag Müzesi'nde sergilenmekte olduğu, üstelik üzerinde bulunan notalardan bestelenen şarkının da enstrüman ve solist ile seslendirilerek CD haline getirildiği belirtiliyor" dedi.

Ertung, 2300 yıl önce Aydın'da yaşamış olan Seikilos'un mezartaşına kazınmış halde bulunan notaların, tarihte bilinen ilk müzik parçasının notaları olduğunu belirterek şunları söyledi: "Tralleis'te bulunan bu mezartaşının üzerinde yer alan notalardan bestelenen, orijinali Grekçe olan şarkıda, 'Yaşadığın müddetçe dert tasa edinme ve hiçbir şeyin seni üzmesine izin verme, hayat çok kısa ve zaman her şeye gebedir' sözleri yer alıyor. Bu kısacık şarkı 2300 yıl önce Aydın topraklarında söylenmekteydi. Aydınlılar olarak kendi toprağımızdan çıkan bu şarkıya sahip çıkmalıyız. Seikilos'un mezarının bulunduğu şehir olan Aydın'a getirilmesi için imza kampanyası başlattık. Hedefimiz 200 bin imza. Ayrıca Aydınlılara dağıtmak üzere bu şarkının bulunduğu 10 bin adet CD bastırdık" diye konuştu.

Mezar taşı, sütun gövdesi şeklindeki bir kolonun üzerine kazınmış ve iki bölümden oluşuyor. Antik Grek müzik notalı lirik şiir/şarkı sözü notaları ve mezar yazıtı alt alta yazılmış. Şiiri oluşturan sözler, 6/8'lik nota ölçüleriyle ezgiye dönüştürülmüş. Şu anda Batı dünyasında müzik marketlerde, özgün antik müzik olarak müzikseverlere sunuluyor.

Tralleis'te bulunan bu mezartaşının üzerinde yer alan notalardan bestelenen, orijinali Grekçe olan şarkının sözleri şöyle:
'Yaşadığın müddetçe dert tasa edinme
Ve hiçbirşeyin seni üzmesine izin verme
Hayat çok kısa
Ve zaman her şeye gebedir.'

Yeni Asır, Haber: Kazım Yörükce, 23.01.2012

 

******


SEİKİLOS DA GELİYOR

 

Aydın İl Kültür ve Turizm Müdürü Nuri Aktakka, dünyada notaya dökülmüş en eski yazılı kayıt kalıntısı olan ''Seikilos Mezar Yazıtı''nın, çıkarıldığı Aydın'a geri getirilmesi için çalışma başlattıklarını bildirdi.

1882-1883 yıllarında Aydın-İzmir demiryolu inşaatı sırasında Tralleis Antik Kenti'nde bulunan ve MÖ 200 ile MS 100 tarihleri arasında yapıldığı tahmin edilen ''Seikilos Mezar Yazıtı''nın önce İzmir'e ardından yurt dışına kaçırıldığını söyledi.

Yazıtın 1966 yılından bu yana Danimarka'nın Kopenhang Müzesi'nde sergilendiğini ifade eden Aktakka, şöyle konuştu:
''Aydın'da yurt dışına çıkarılmış olan tarihi eserlerimizi araştırarak, bunlarla ilgili Kültür ve Turizm Bakanlığımıza bilgi veriyoruz. Bunların Aydın'a kazandırılmasını Bakanlığımızdan istiyoruz. Seikilos Mezar Yazıtı için bakanlık nezdinde girişimlerimize başladık. Bu yazıtın üzerindeki yazı ve notalar, Aydın ve Tralleis Antik Kenti için önemlidir. Yazıtın yeniden Aydın'a kazandırılması için elimizden geleni yapacağız.''

SEİKİLOS MEZAR YAZITI
1882-1883 yıllarında Aydın-İzmir demir yolunun inşaatları sırasında Tralleis'te bulunan Seikilos Mezar Yazıtı, Seikilos adlı kişinin karısı Euterpe'nin mezar taşına yazdırdığı sözlerden oluşuyor.

Mezar taşı, sütun gövdesi şeklindeki bir kolonun üzerine kazınmış, iki bölümden meydana geliyor. Antik Grek müzik notalı lirik şiir, şarkı sözü notaları ve mezar yazısı alt alta yazılmış Seikilos Mezar Yazıtı tamamen müzik kompozisyonu örneği olması yanında dünyada müzikal nota olarak bilinen en eski yazılı kayıt kalıntısı.

Yazının transkripsiyonunda, müzik sözleri harflerle sembolize edilerek kısa bir müzik notası ortaya çıkarılmış. Müzik, MÖ 2. yüzyılda Phrygia'da bilinen nota sistemine uygun yazılmış.

Şiiri oluşturan sözler, 6/8'lik nota ölçüleriyle ezgiye dönüştürülerek batıda müzik marketlerde özgün müzik olarak müzikseverlere sunuluyor.

Grekçe olan şiirin Türkçe sözlerini ise şöyle:
''Yaşadığın müddetçe dertsiz tasasız ol/Hiçbir şeyin seni üzmesine izin verme/Hayat çok kısa/Ve zaman her şeye gebedir.''

Habertürk, 25.01.2012

GERMENİCİA'DA KAMULAŞTIRMA ÇALIŞMALARI SÜRÜYOR

 

Kahramanmaraş’ta 2007 yılında kaçak kazılar sonucu bulunan Germenicia antik kentinde kamulaştırma çalışmalarının devam ettiği bildirildi.

Kahramanmaraş turizminin geleceği olarak gösterilen Germenicia antik kentinde kazı ve kamulaştırma çalışmaları devam ediyor. Roma İmparatoru Kaligula’nın babası Germenicia’nın ismini taşıyan antik kentin, 4 mahallenin altında olduğu ve 100′ün üzerinde yamaç villasının bulunduğu tahmin ediliyor.

Çalışmalar kapsamında bu güne kadar çok sayıda mozaik gün yüzüne çıkartılırken, İl Kültür ve Turizm Müdürü Seydihan Küçükdağlı, 22 parsellik yeni bir alanı kamulaştırmak için gayret gösterdiklerini ifade etti. Geç Roma Dönemi, sosyal yaşamını anlatan mozaiklerin bulunduğu kazılarla ilgili bilgiler veren Küçükdağlı, kazıların tamamlanmasıyla birlikte bin 500 yıllık bir tarihi zenginliğin gün yüzüne çıkacağını söyledi. Bu çalışmaların çok uzun bir süreç olduğuna işaret eden Küçükdağlı, çıkartılacak eserlerin ise bulunduğu bölgede kurulacak açık hava müzesinde sergileneceğini kaydetti.

Bulunan eserlerde, o dönemde yaşayan Romalıların giyim ve kuşamı, hangi hayvanların yaşadığı ve hangi meyvelerin tüketildiğinin mozaiklere resmedildiğini işaret eden Küçükdağlı, şöyle konuştu:

“Bu mozaikler bize sosyal yaşamı anlatıyor. Diğer Zeugma mozaiklerinde, Efes Yamaç Villaları’nda hep mitoloji anlatılır ama bizim bulduğumuz, ortaya çıkardığımız bu mozaikte günlük yaşam, sosyal yaşam anlatılıyor. Mozaiklere bakarak Germenicia evlerinin, villalarının nasıl olduğunu, hangi hayvanların o dönemde yaşadığını, hangi bitkilerin, hangi meyvelerin yetiştiği, bir Romalının ne giydiği, ayakkabısının nasıl olduğunu, avcılıkla uğraştıklarını hepsini bu mozaiklere bakarak anlayabiliyoruz.”

Mozaiklerin arkeoloji dünyası açısından da büyük önem taşıdığını dile getiren Küçükdağlı, Kahramanmaraş’ta düzenlenen Uluslar arası Türkiye Mozaik Sempozyumu ile de bu eserlerin dünya literatürüne girdiğini vurguladı. Küçükdağlı, sözlerini şöyle tamamladı:

“Bu mozaikler sayesinde Maraş’ta kayıp bir kent gün yüzüne çıkarıldı. Eserlere paha biçmekte mümkün değil. Geçmişte bazı define avcıları bölgede kaçak kazılar yapsa da bu kültürel mirasın geleceğe taşınmasının bilincinde olan vatandaşlar kendi rızalarıyla bize bilgi verdiler. Şimdi kazılarda belli bir aşamaya geldik, 22 adet parselde yapacağımız kamulaştırmanın ardından da bu kazılar aralıksız devam edecek.”

haberler.com, 22.01.2012

KABE'DE YIKIM BAŞLIYOR

 

Her yıl yaklaşık 10 milyon Müslümanın hac ve umre görevlerini yerine getirebilmek için akın ettiği Mekke'de Kabe'nin genişletilmesi çalışmalarına hız verildi. Kabe'nin en işlek yolu üzerindeki Gazze caddesinde yüzlerce otel ve iş yeri, evler yıkılıyor.

Kabe'ye en yakın cadde olan ve peygamber efendimizin hemen evinin bulunduğu cadde üzerindeki oteller, iş yerleri ve evler boşaltılarak, 24 saat aralıksız çalışmalarla yıkımlar gerçekleştiriliyor. Aralarında Türklere ait iş yerlerinin de bulunduğu caddenin tamamen boş bir alan haline getirilmesi sonrası Kabe'ye ulaşımın da rahatlayacağı Suudi basınında yer alıyor.

Bu arada Mekke Belediye Başkanı Osama Al Bar, Kabe'nin genişletilmesi ve Kabe'ye giden yolların, tünellerin daha hızlı bitirilmesi için 1,2 milyar Riyal (320 milyon dolar) değerinde yeni projelerin hayata geçirileceğini açıkladı.

Bu projeler içerisinde Diyanet İşleri başkanlığının merkez binası ve Türklerin daha çok yerleştiği otellerin bulunduğu Aziziye bölgesi ile şeytan taşlama olarak bilinen Jamarat bölgesini bir tünel ile buluşturmak da bulunuyor. Ayrıca Jamarat bölgesinin genişletilmesi de bu projeler içerisinde yer alıyor.

Mina'da hac döneminde 3 milyona yakın insan çadırlarda hac görevlerini yerine getirmek için özellikle yiyecek satın alımı ve restaurantlar konusunda sıkıntı yaşarken, Belediye Başkanı Osama Al Bar model restaurantların yer alacağı ciddi bir projenin de hayata geçirileceğini bildirdi.

Mina'nın hac döneminde en büyük sorunu haline gelen temizlik işlerinin yapılması konusunda da büyük bir temizlik projesinin bulunduğunu açıklayan Al Bar, "Hac döneminde Mina'da temizlik yapmak bizim için çok ciddi bir sorun. Çünkü aynı anda bir bölgede 3 milyona yakın insan hac görevlerini yerine getiriyor. Bu sorunu çözmek için de ciddi projelerimiz var" dedi.

Sadece temizlik için 375 milyon dolarlık bir bütçenin ayrıldığını açıklayan Belediye Başkanı Al Bar, Mekke'de karşılaşılan tüm sorunların çözümü için ciddi çalışmaların yapıldığını, büyük bütçelerin ayrıldığını ifade etti.

Al Bar, Kabe etrafında yapılacak olan yeni otellerin veya iş merkezlerinin yüksekliklerinin de çok fazla olmayacağını kaydetti.

Öte yandan Mekke'deki genişletme projelerine bir çok Türk firması teklif veriyor.

Bu şirketlerden birisi olan ve 8 yıldır bir çok tünel, inşaat projelerine imza atan 12 tünelin de yapımını gerçekleştiren Ekol ve Asdem Şirketi Genel Müdür Yardımcısı Sami Açıksöz, AA'ya yaptığı açıklamada, yeni genişletme planları çerçevesinde yaklaşık 200 milyon dolar değerindeki bazı ihalelere girdiklerini söyledi.

Sami Açıksöz, 1400 metre uzunluğundaki yeni proje olan tünelin Kabe'nin elektrik ve servis hizmetlerini rahatlatacağını dile getirdi.

Sabah, 22.01.2012

METRUK TARİH BİNA KENT MÜZESİ OLACAK

Zaman, Haber: Ayhan Yetim, 22.01.2012

TÜRKİYE UYGARLIKLAR MÜZESİ KURULUYOR

 
Kültür Bakanlığı ile Ankara Büyükşehlir Belediyesi, başkentte Türkiye Uygarlıklar Müzesi kurulması için ilk adımı attı.

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, "Bugün 25 bin metrekare sergi salonu ve 50 bin metrekareye kadar müze mekanı olan, toplamda kapsadığı alan itibariyle 80 bin metrekare kapalı alanı olan bir müze tasarısının altını imzalayacağız" dedi.

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay ve Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Melih Gökçek, Atatürk Kültür Merkezi'nde (AKM) yer alacak 'Türkiye Uygarlıklar Müzesi'nin kompleksine ve 'Augustus Tapınağı Koruma Projeleri' ve uygulamalarına ilişkin protokolü, Cer Modern'de düzenlenen törenle imzaladı. Günay, yaptığı konuşmada, "Büyükşehir Belediye Başkanımız Sayın Melih Gökçek arkadaşımızla birlikte uzun zamandır birlikte değerlendirdiğimiz üzerinde çalıştığımız projenin protokolünü imzalamak için toplandık" dedi. Günay, dünyada bir bölge gücü haline gelmiş bir ülkenin Başkentinin çok daha büyük bir uygarlıklar müzesine ihtiyacı olduğunu belirterek, Büyükşehir Belediyesi ile bir zamandır bu proje üzerinde çalışıldığını kaydetti. Uygarlıklar müzesi için en önemli yerin Başkent olduğunu anlatan Günay, şu anda 100'den fazla Bakanlığa bağlı müze olduğunu ve çok sayıda objenin teşhir ve depolarda olduğunu söyledi. Günay, "Dünya müzeleri bunların bir kısmının alabilmek için uzun müzakere süreçlerini bizimle paylaşıyor. Biz depolarımızdaki yeni kazılarımızdan ortaya çıkan bir çok eseri burada sergileyebilir düşüncesindeyiz. Bugün imzalayacağımız protokolle, 25 bin metrekare sergi salonu ve 50 bin metrekareye kadar müze mekanı olan toplamda kapsadığı alan itibariyle 80 bin metrekare kapalı alanı olan bir müze tasarısının altını imzalayacağız" diye konuştu.

"Hayalimiz, Dünyanın en büyük müzelerinden bir tanesini Ankara'ya yapmak" diyen Günay, konuşmasını şöyle sürdürdü: "Klasik tabirle Ortadoğu ve Balkanların değil, dünyanın en büyük müzelerinden bir tanesi. Topkapı Sarayı saray olarak büyük bir müze onlar içinde sergiledikleriyle ve yapının kendisiyle özgün müzeler. Ama biz doğrudan doğruya müze olarak dünyada bu alandaki müzelerle yarışmak ve dünyanın en büyük müzelerinden birisine Ankara'ya kurmak istiyoruz." Günay, bu kararın yürürlüğe girmesinin başka bir süreci de beraberinde getirdiğini belirterek, "Bu alan 1980'den sonra milli komite denilen Sayın Cumhurbaşkanlığının başkanlığında toplanan kapsamlı bir devlet biriminin bir ön karar almasını gerektiriyor. Bu karardan sonra, bizim bugün attığımız protokol altındaki imza yürürlük kazanacak" dedi. 'Augustus Tapınağı Koruma Projesi' hakkında da bilgiler veren Günay, Augustus Tapınağı'nın bir süre öncesinde sabitlendiğini ve yıkılmasının önlendiğini şimdi ise projesinin tamamlanacağını kaydetti. Günay, Kültür Bakanlığı olarak 'Augustus Tapınağı Koruma Projesi'ni üstlendiklerini söyleyerek, uygulamasının kuruldan geçtikten Büyükşehir Belediyesi tarafından yapılacağını anlattı.

Gökçek ise, "Roma tiyatrosu projesi çizildi, bir sene içerisinde bitireceğiz. Roma tiyatrosu üzerine yol yapılmış, kaleye çıkan yol aslından roma tiyatrosunun bir kısmının üstüne oturuyor. Yarım bir tiyatro olacak, netice itibariyle tarihi yeniden canlandırması açısından son derece önemli. Şimdiye kadar biterdi ama maalesef mahkeme kararları dolayısıyla beklemek zorunda kalıyoruz. Mahkeme kararları çıkar çıkmaz kale eteklerinde cami ve kümbet hariç bütün binaların hepsi yıkılıyor, onların hiçbir tarihi özelliği yok. Kale bütün güzelliği ve çıplaklığıyla inşallah ortaya çıkacak. Hacı Bayram'da da aynı temizlikleri yapıyoruz" diye konuştu.

Gökçek, konuşmasında şunları kaydetti: "Sayın Bakanımızla en büyük arzumuz, ulus tarihi kent merkezindeki Ulus İşhanı, Anafartalar İşhanı, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü, Gümrük Bakanlığı ve valiliğe ait Yüzüncü Yıl Çarşısı'nın tamamıyla yıkılarak o kısmın ortaya çıkartılması ve tarihi bir meydanın ortada olması. Bunu da gerçekleştireceğiz. Ulus'taki Roma yolu üzerindeki bina da yıkılacak ve kamulaştırılacak. Sümerbank'ın arkasındaki ek binanın yıkılması da gündeme gelecek."

Habertürk, 21.01.2012

TELMESSOS ANTİK TİYATROSU TURİZM BAKANLIĞI'NIN YATIRIM PROGRAMINDA

Zaman, Haber: Fatih Yılmaz, 21.01.2012

BÜYÜK BALIKLI HAN
OTEL OLUYOR

The House Hotel, Karaköy'de mülkü Balıklı Rum Vakfı'na ait olan Büyük Balıklı Han'ın işletmesini alıyor.

The House Cafe'nin de sahibi olan girişimci Ferit Baltacıoğlu'nun, 136 yıllık Büyük Balıklı Han'ı otel olarak işletmek için görüşmeler yaptığı öğrenildi.

Neo klasik mimariyle yapılan Han, renove edilerek 25 yıllığına otel olarak işletmeye açılacak.

Büyük Balıklı Han önce hastane ardından ise Mimar Ariditi Razi tarafından yenilenerek ticari hal olarak kullanılmıştı.

Sabah, 21.01.2012

DALİ ASLINDA NE SÖYLÜYOR?

 

20. yüzyılın en önemli sanatçılarından Salvador Dali’in eserleri dört haftadır İstanbul’da, Tophane-i Amire’de sergileniyor. Ziyaretçi sayısı 21 bini geçti.

Sergi çıkışı “Dali ne anlatmak istemiş” diye sorulsaydı kaç kişi parmak kaldırırdı acaba? Fakat bunun endişenecek bir durum olmadığını bizzat Dali söylüyor:
“Düşmanlarımın, arkadaşlarımın ve halkın resimlerime aktardığımimgelerin anlamını çözemediklerini söylemeleri bence son derece anlaşılır bir durum. Onları yapan kişi olarak ben bile anlayamazken, başkaları nasıl olur da bu imgeleri anlamayı umabilir.” Yine de biz şansımızı denemek istedik. Ve serginin küratörü Dündar Hizal yardımıyla İstanbul’da Tophane-i Amire’de sergilenen Dali eserlerindekimananın peşine düştük.

Eriyen saatler: İlk kez 1931’de yaptığı “Belleğin Israrı” adlı resimde kullanıyor. Dali, bir akşamyemeğinde peynirin ağzında bıraktığı “yumuşak” tatdan etkileniyor. Yatağına gitmeden önce resmin önünden geçerken yediği peynirin de katkısıyla “eriyen saatler” olgusu aklına geliyor. Ve resmi iki saat içinde bitiriyor. Peki eriyen saatler bize ne anlatıyor? Zaman akıp gidiyor. Tutamıyoruz. Ama saatler zamanı kavramamızı sağlayan yegane öğe.

Krallığı simgeleyen imgeler: Dali bir Katalan ama İspanya’yı ve İspanya Kralı’nı çok seviyor. Ölmeden önce son cümlesi “Yaşasın İsyanya, yaşasın İspanya Kralı.”

Yumurta: Dali’nin en çok kullandığı formlardan biri. Önemli birmetafor. İçinde hayat var, kabuğu kırıp dışarı çıkmak doğmak anlamına geliyor.

Gala: Dali’nin en büyük aşkı. Aynı zamanda menajeri, finansörü. Aristokrat bir kadın. Dali’nin elit kesimler tarafından tanınmasını sağlıyor. Resimlerinde kutsal kadınları ve bütün güzelleri Gala olarak resmediyor. Sevgilisinin vücudunu gözler önüne seren eserleri de var.

Koltuk değnekleri: Freud’dan esinlenme söz konusu. İnsanın ruhsal ve psikolojik olarak desteksiz yaşayamayacağına dair bir gönderme.

Kelebek: Mutlak güzelliği ve yeniden doğuşu temsil ediyor.

Yemek: Dali 6 yaşından beri aşçı olmak isteyen biri. Gastronomiye büyük ilgi duyuyor. Resimlerinde sıkça kullandığı yemek öğeleri kadının ya da erkeğin cinsel olarak birbirlerine duydukları isteğin, yemeği yemek gibi temel bir duyguyla eşdeğer olduğununu savunan Freud düşüncesine bir gönderme. Bu bağlamda ortaya koyduğu en büyük eserlerinden biri Ben Gala’yı yerimadlı tablo. Yemek yemek aynı zamanda yamyamlıkla ilişkilendiriliyor.

Leylek bacaklar: Dali’nin resimlerinde filler çoğunlukla leylek bacaklıdır. Güçlü ve kalıcı olanı işaret ederler.

Uyuyan kafa: Anlatmaya çalıştığı şey uykunun, aslında rüyanın pek çok gerçeği içinde barındırdığı...

Çıplak/ giyinik: Çıplaklık sıklıkla sorunlaştırdığı ve resmetmeye çalıştığı bir durum. Dali’nin en büyük aşklarından birimeşhur İspanyol şair Lorka, sonra hayatına Gala giriyor. Yani önce eşcinsel sonra biseksüel eğilimlere sahip. İnsanın.....

İlahi Komedya: 1950’li yılların başlarında dönemin İtalyan hükümetinin, Dante’nin 700’üncü doğum günü şerefine Dali’den İlahi Komedya’yı resimlemesini istemesi üzerine sanatçının ortaya koyduğu eserler sergileniyor.

Gala ile Akşam Yemeği: 12 adet renkli litografiden oluşuyor. Çocukluğundan beri aşçı olmayı hedefleyen Dali, bu hayalini 68 yaşında, sürrealist gastro-estetik hikayeleri bir araya getirdiği bu seride gerçekleştirmiş. Bu bölümdeki eserler açlıktan ölmek üzere olan sanatçıya vurgu yapıyor. Sanatçı, yemek parası olmadığı için aç kalan birisi olarak değil, tutkularıyla yanıp tutuşan, sanatı, aynı yemek yer gibi hazla, abartıyla ve gösterişle sindiren biri olarak betimliyor. “Gala ile Akşam Yemeği tamamen haz almaya adanmıştır ve diyet reçeteleri içermez” demiş Salvador Dali.

Sürrealizmin İzleri: “Ben sürrealizmin ta kendisiyim” diyen Dali’nin 9 adet renkli basım litografilerini içeriyor.

Habertürk Cumartesi, Haber: Pınar Erbaş, 21.01.2012

ATEŞLİER: KARYA'NIN GİZEMİNİ ÇÖZECEĞİZ

 

Anadolu’nun en önemli uygarlıklarından olan Karya’nın Alabanda Antik Kenti’nin kazı çalışmalarını yürüten ADÜ Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü öğretim üyesi Doç.Dr. Suat Ateşlier, “Karya’nın gizemini çözeceğiz” dedi.

Ünlü filozoflar yetiştiren, şairlere ilham olan, sanatçılarıyla gururlanan, savaşçıları ile cesaret hikayeleri yazan Karya Bölgesinin gizemi çözülüyor. Dilinin henüz anlaşılamaması ve dağlık bir bölge üzerine kurulu olması nedeniyle gizemi bu güne kadar çözülememiş bu muhteşem uygarlık, Aydın’ın tanıtımına, turizmine, ekonomisine katkı sağlamak üzere Adnan Menderes Üniversitesi (ADÜ) tarafından gün yüzüne çıkartılıyor.

Karya uygarlığının en ünlü antik kentlerinden olan ve bu uygarlığın adeta bir prototipi olarak görülen Alabanda antik kentinde kazı çalışmalarına start veren ADÜ, Hitit metinlerinde adı geçen, ünlü tarihçi Herodot ve Cicero tarafından sık sık isminden söz edilen bu kentin gizemini çözmeyi hedefliyor. Hatip ve mimar yetiştiren kent olarak bilinen ve bölgeye özgü gnays taşını sıva ile kaplayarak mermer görünümü verdikleri muhteşem mimari eserlerin ortaya konduğu Alabanda Antik Kenti kazı çalışmaları nihayetlendiğinde sadece Aydın turizmi değil Türkiye’nin tarih ve kültür turizminin de büyük bir sıçrama yaşaması bekleniyor.

Bakanlar Kurulu onaylı ilk resmi kazısı olması ile dikkat çeken Alabanda kazı çalışmaları Adnan Menderes Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü öğretim üyesi Doç.Dr. Suat Ateşlier başkanlığında yürütülüyor.

Doç.Dr. Suat Ateşlier, Karya’nın gizemini çözmeye kararlı olduklarını söyledi. Karya ve Ionya Bölgesi hakkında geniş bilgiye sahip olan ve sadece Türkiye’de değil dünyada da Karya bölgesi hakkında sözü geçen bilim adamları arasında gösterilen Doç.Dr. Suat Ateşlier, yurtdışından gelen bilim adamları ile desteklediği kazı çalışmalarını emekli oluncaya kadar sürdürmeye kararlı olduğunu vurguladı. Türkiye’nin yurt dışına kaçırılan pek çok eserinin Türkiye’ye geri döndürülmesi çalışmalarında görev almış, Aydın’ın üzerine kurulduğu antik bölgede defalarca yüzey araştırmaları ve kazı çalışmaları yapmış aynı zamanda iyi bir arkeoloji fotoğrafçısı olan Ateşlier, henüz çözülememiş bir dil olan Karca üzerine dünyanın en önemli uzmanı olarak kabul edilen Ignacio J. Adiego kazı ekibinin bir üyesi olduğunu belirterek Alabanda’nın gelecekte Karca’nın çözülmesine yardımcı olabileceğini belirtti.

Önümüzdeki yıllarda farklı ülkelerdeki üniversitelerden öğrenci ve öğretim üyelerini kazıya davet edeceklerini belirten Ateşlier, yapılan anlaşmalar doğrultusunda kendi öğrencilerinin de yurt dışındaki önemli kazı çalışmalarına yollanacağını kaydetti. “Alabanda antik kenti ortaya çıkıp, Karya’nın görünmeyen yüzü su yüzüne çıktıkça Üniversitemizin tanınırlılığı daha da artacak” diyen Ateşlier, “Alabanda’ya bir şeyler vermek, değerini ortaya çıkarmak için yola çıkmış olsak da o bize, ona verdiğimizden çok daha fazlasını verecek.” diye konuştu.

Ateşlier Alabanda antik kentinin yönlendirme levhaları, tabelalar, gişeler, otopark ve gezi parkurları yaparak turistin başıboş ve bilinçsiz bir şekilde antik kenti gezmesinin engelleneceğini de kaydederek kısa, orta ve uzun gezi parkurları yaparak her ilgi seviyesine hitap etmek istediklerini belirtti. Suat Ateşlier sözlerini şöyle sürdürdü: “Kısa parkur meclis binası, tiyatro ve tapınağı kapsarken, orta parkur Zeus Tapınağını ve nekropol alanlarını içine alacak. En uzun parkur ise trekking tutkunlarına hitap edecek. Bu konuklar tüm kenti gezebilecek. Gelecek yıl Güney Ege Kalkınma Ajansı’na bununla ilgili bir proje sunarak tüm bu amaçlarımıza ulaşacağız diye düşünüyorum”.

Mücadele, 20.01.2012

BİNLERCE TARİHİ ESER YURDA DÖNDÜ

 

5 bin yıldır birçok medeniyete ev sahipliği yapan Anadolu'dan yasa dışı yollarla yurt dışına kaçırılan eserlerden 3611'i, Türkiye'ye iade edildi.

Son 5 yılda, aralarında Boğazköy Sfenksi ve Herakles heykelinin de aralarında bulunduğu eserler, Bulgaristan'dan 1865, Almanya'dan 1236, Avusturya'dan 319, Hırvatistan'dan 133, Birleşik Arap Emirlikleri'nden 23, İngiltere'den 20, ABD'den 14 ve İsviçre'den 1 tarihi eser Türkiye'ye getirildi.

Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü'nden , 5 bin yıldır üzerine yerleşen medeniyetlerin, paha biçilmez eserlerini barındıran Anadolu topraklarından yasa dışı yollarla kaçırılan eserlerin iadesi için yürütülen çalışmalar meyvelerini veriyor.

Kültür ve Turizm Bakanlığı ile Dışişleri Bakanlığı'nın yürüttüğü diplomasi, 2007 ile 2011 yılları arasında 3 bin 611 tarihi eserin ana yurduna dönmesini sağladı.

Son 5 yılda Bulgaristan'dan 1865, Almanya'dan 1236, Avusturya'dan 319, Hırvatistan'dan 133, Birleşik Arap Emirlikleri'nden 23, İngiltere'den 20, ABD'den 14 ve İsviçre'den 1 tarihi eser Türkiye'ye getirildi. Getirilen eserler ve öyküleri şöyle:

- Avusturya'da bir otoyolda 20 Şubat 2005'te ele geçirilen 316 parça Anadolu kökenli eser, 11 Nisan 2007'de Türkiye'ye getirildi.

- İngiltere'de East Midland Havalimanı'ndan giriş yapan bir yolcunun üzerinde bulunan ve Efes antik kentinden götürülen Roma dönemine ait yüzük, 22 Haziran 2007'de Türkiye'ye teslim edildi.

- Birleşik Arap Emirlikleri Şarika Eyaleti Havaalanı'nda gümrük kontrolü sırasında 23 parça Roma dönemine ait tarihi eserin, yasa dışı yollarla Türkiye'den getirildiği tespit edildi. Eserler, 10 Temmuz 2007'de Ankara Anadolu Medeniyetleri Müzesi'nde koruma altına alındı.

- Almanya'da biri Türk iki vatandaşın Münih Başkonsolosluğu'na teslim ettiği 4 sikke, 25 Eylül 2007'de Ankara'ya getirildi.

- 12 Eylül 2007'de Almanya'nın Nürnberg kentinde ele geçirilen iki stel parçası, 5 Ekim 2007'de Türkiye'ye iade edildi.

- Denizli Laodikya antik kenti kazı deposundan 2 Mayıs 2005'te çalındığı tespit edilen Roma Dönemi'ne ait bir bronz heykelin sağ eli, İsviçre'nin Basel kentinde ele geçirildi. Girişimler sonucunda iadesine karar verilen eser, 1 Kasım 2007'de Denizli Müzesi Müdürlüğü'nde teslim edildi.

- İzmir Agora Örenyeri deposundan 16 Şubat 2004'te çalınan heykel başı, 16 Haziran 2004'te Gorny & Mosch Müzayede Evi'nde açık artırmaya sunulmak üzereyken Almanya Interpolü tarafından ele geçirildi. 1 Kasım 2007'de teslim edilen heykel başı, İzmir Müzesi'nde sergileniyor.

- Balıkesir Marmara Saraylar Açıkhava Müzesi'nden 16 Ekim 2001'de çalınan zırhlı imparator heykelinin başı, 27 Eylül'de 2005'te Almanya'nın Münih kentinde ele geçirildi. Eser, 28 Aralık 2007'de teslim alındı ve Balıkesir Müzesi'ne konuldu.

- Kocaeli Müzesi Müdürlüğü fuar alanında sergilenirken, 19 Aralık 2001'de kırılarak çalınan heykel başı, 16 Kasım 2004'te Interpol tarafından Münih'te bulundu. Eser, 8 Mayıs 2008'de teslim alındı ve Kocaeli Müzesi Müdürlüğü'ne verildi.

- Almanya'nın Bremen kentinde 29 Şubat 2002'de Anadolu kökenli eserler ele geçirildi. Grek, Roma ve Bizans dönemine ait 716 sikke ile 466 madeni süs eşyaları, mücevher, haç ve mızrak uçları olmak üzere toplam 1182 eser, dava açılmak suretiyle 17 Aralık 2008'de teslim alındı ve Ankara Anadolu Medeniyetleri Müzesi Müdürlüğü'ne konuldu.

- Hırvatistan'ın Macelj uluslararası karayolunda 2007 yılında bir araçta yapılan aramada 115 sikke, 7 yüzük, 9 kurşun madde ve 2 ok ucundan oluşan toplam 133 parça kültür varlığı ele geçirildi. Araştırmalar sonucunda şahsın yakalanmadan birkaç gün önce Edirne Hamzabeyli Karayolu'ndan çıkış yaptığı saptandı. 2009 yılı Haziran ayında iadeleri sağlanan eserler, Ankara Anadolu Medeniyetleri Müzesi'nde sergileniyor.

- ABD'nin Arizona eyaleti Phoenix kentinde ikamet eden R.V. Stephens, Sardes antik kentine ait olduğunu belirttiği tıp aletleri koleksiyonunu 6 Ekim 2008'de Türkiye'ye yaptığı ziyaret sonrasında bağışlamak istediğini belirtti. Eserler, 21 Temmuz 2009'da İstanbul Arkeoloji Müzesi Müdürlüğü'nde düzenlenen bir törenle teslim alındı. İstanbul Arkeoloji Müzesi uzmanları tarafından eserler üzerinde yapılan inceleme sonucunda, eser grubunun Roma Dönemi'ne ait 12 bronz cerrahi alet ile 1 sarkaçtan oluştuğu anlaşıldı.

- Alman vatandaşı Ilse Wigand Efes Müze Müdürlüğü'ne bir dilekçe vererek, Efes kökenli steli iade etmek istediğini belirtti. Eser, 3 Ekim 2009'da Efes Arkeoloji Müzesi Müdürlüğü'ne teslim edildi.

- Avusturya Innsbruck'daki “Tyrol Museum Landesmuseum Ferdinandeum” isimli müzeye bir Türk vatandaşı tarafından getirilen bir kandil ve bir sikkeye Avusturyalı yetkililer tarafından el konuldu. Araştırmalarda eserlerin Türkiye kökenli olabileceği belirlendi ve iade çalışmalarına başlandı. Bu eserlere ek olarak Nişan Bagos Aşçiyan isimli bir vatandaş da el yazması Kur'an-ı Kerim yapraklarını Türkiye'ye hediye etmek istedi. Her iki grup eser, 3 Şubat 2009'da Türkiye'ye getirildi.

- Almanya'nın Münih Arkeoloji Müzesi'nde sergilenen ve yaklaşık MÖ 453'e tarihlenen 4 boyalı ahşap kalas üzerinde yapılan analiz sonucunda, ahşapların halen Afyonkarahisar Müzesi Müdürlüğü'ndeki ahşap friz parçalarıyla birleştiği ve Tatarlı Tümülüsü'nden çalınan eserler olduğu tespit edildi. Almanya'daki ahşapların muhtemelen 1969 yılında Tatarlı Tümülüsü'nde yapılan kaçak kazılarda bulunarak, yurt dışına kaçırıldığı düşünülüyor. Tatarlı Tümülüsü'ne ait 4 kalas ve 38 ahşap parça, 2010 yılında Türkiye'ye getirildi ve Afyonkarahisar Müzesi Müdürlüğü'ne teslim edildi.

- Muğla'nın Datça İlçesi Knidos Antik Kenti'nden 1971'de alınarak İngiltere'ye götürülen bir seramik parçası ve 1 kaba ait tıpa, Türkiye'nin Londra Büyükelçiliğine teslim edildi. Klasik döneme tarihlenen eserler, 8 Haziran 2010'da Ankara Anadolu Medeniyetleri Müzesi Müdürlüğü'ne teslim edildi.

- Bulgaristan'dan yola çıkan Bulgar plakalı bir otobüste 12 Aralık 2004'te Batrovci sınır kapısında ele geçirilen eserlerin Anadolu kökenli olabilecekleri belirlendi. Ortak bir mutabakat sağlanması için 2009 yılında Sırbistan'a bir heyet gönderildi. Tetkik ve müzakerelere ilişkin 16 Ekim 2009 tarihli raporda, söz konusu eserler arasındaki objelerin büyük bir oranda Türkiye kökenli olabileceği, Sırbistan ile gelişen kültürel dostluk ilişkileri kapsamında eserlerin iadesinin gerektiği belirtildi. İade çalışmaları olumlu sonuç verdi ve 1865 eser 25 Şubat 2011'de Anadolu Medeniyetleri Müzesi Müdürlüğü'ne teslim edildi.

- Bir İngiliz vatandaşı, çeşitli dönemlere ait ve çok iyi durumda olan eserleri, 30 Aralık 2010'da Türkiye'ye iade etmek istedi. Milattan önce 3000'li yıllara tarihlenen 2 altın diadem, 1 bronz boğa sistrumu, 1 pişmiş toprak kaplumbağa ritonu, 1 pişmiş toprak depas, 2 pişmiş toprak tek kulplu maşrapa, 3 pişmiş toprak ip delikli çömlek, 6 pişmiş toprak çömlek ve 1 pişmiş toprak minyatür vazocuktan oluşan 17 eser, 29 Mart 2011'de Türkiye'ye getirildi. Eserler, Ankara Anadolu Medeniyetleri Müzesi Müdürlüğü'nde sergileniyor.

- Boğazköy'de, 1906-1907 ve 1911-1912 yıllarında Müze-i Hümayun başkanlığında ve Alman heyet üyelerinin de katılımıyla yapılan kazılarda Hitit Kraliyet Arşivi'ne ait 10 bin 400 civarında tablet ve iki sfenks bulundu.

Yapılan anlaşma gereğince, 1915 ve 1917 tarihlerinde tabletler ve sfenksler, temizleme, onarım ve yayın çalışmaları için iade edilmek üzere Alman kazı ekibi üyeleri tarafından Berlin'e götürüldü. Onarımları tamamlanan 3 bin civarında tablet ile sfenkslerden biri ve bu sfenkse ait kanat parçaları, 1924-1942 yılları arasında iade edildi. Almanya'da kalan sfenksin iadesi için 1938 yılına kadar görüşmelere devam edildi. Ancak II. Dünya Savaşı'nın başlaması ve savaş sonrası Berlin müzelerinin Doğu Almanya'da kalmasından dolayı ilişkiler, Türkiye'nin Doğu Almanya'yı 1973 yılında resmi olarak tanıması ile 1974 yılında sfenksin iadesine ilişkin görüşmelere yeniden başlandı.

Doğu Almanya ile geliştirilen iyi ilişkiler neticesinde, 1987 yılında geriye kalan yaklaşık 7 bin 400 tabletin iadesi sağlandı ve Ankara Anadolu Medeniyetleri Müzesi'nde koruma altına alındı. Aynı yıl içinde sfenksin iadesi amacıyla UNESCO'ya başvuru yapıldı. Birincisi, 18 Nisan 2011'de Ankara'da, ikincisi, 13 Mayıs 2011'de Berlin'de gerçekleştirilen toplantılar sonucunda, bir anlaşma metni üzerinde mutabakata varıldı ve eserin iadesi 27 Temmuz 2011'de sağlandı.

MÖ 1300 yıllarına, Hitit İmparatorluk dönemine tarihlendirilen Boğazköy Sfenksi yaklaşık 3300 yıllık. Kireç taşından yapılan, 258 santimetre boyunda, 175 santimetre eninde, 80 santimetre derinliğinde olan eser, yaklaşık olarak 1700 kilogram ağırlığında.

İstanbul Arkeoloji Müzeleri Müdürlüğü'nde restorasyon çalışmaları tamamlanan eser, diğer eşiyle birlikte Boğazköy Müzesi'ne taşındı.

- Almanya Münih'te bulunan Hitit dönemine ait 19 santimetre uzunluğunda bronz balta, 26 Ağustos 2011'de teslim alındı.

- Perge Örenyeri'nden 1980 yılında bilimsel kazılar sonucu alt yarısı çıkarılan Herakles Heykeli'nin, üst yarısının Boston Güzel Sanatlar Müzesi'nde bulunduğu 1990 yılında tespit edildi. İade girişimleri, Dışişleri Bakanlığı ile koordineli olarak uzun yıllar devam etti. Özellikle 2011 yılında artan görüşmeler sonucunda, bakanlık heyetinin 22-23 Eylül 2011 tarihleri arasında Amerika'da Boston Güzel Sanatlar Müzesi yetkilileri ile karşılıklı iyi niyet çerçevesinde gerçekleştirdikleri müzakereler ve girişimler sonucu bir mutabakat zaptı metninde anlaşıldı ve 22 Eylül 2011'de Herakles Heykeli'nin üst yarısı teslim alındı.

Heykel 25 Eylül 2011'de Türkiye'ye getirildi ve Antalya Müzesi Müdürlüğü'ne teslim edildi. Heykelin alt kısmıyla üst bölümü birleştirildi ve 9 Ekim 2011'de sergilenmeye başlandı.

Habertürk, 20.01.2012

KIZ KULESİ EFSANELERİ ZİYARETÇİLERİ ETKİLİYOR

 

Efsanelere konu olan ve birçok medeniyete tanıklık eden 2 bin 500 yıllık Kız Kulesi'ni son 4 yılda 750 bin kişi ziyaret etti.

Kendine özgü kimliğine, geleneksel mimariye bağlı kalınarak 2000 yılında restorasyonu tamamlandıktan sonra kapılarını ziyaretçilere açan kule, kentin en gözde mekanları arasında bulunuyor.

AA muhabirinin edindiği bilgiye göre, İstanbul'un sembollerinden birisi olan ve tarih içinde karantina odası, gözetleme kulesi, deniz feneri olarak kullanılan Kız Kulesi'ni sadece geçen yıl 305 bin kişi ziyaret etti. Kuleyi son 4 yılda ise yaklaşık 750 bin kişi gezdi.

Ulaşımın teknelerle yapıldığı gizemli yapıda, ziyaretçiler, İstanbul'un doyumsuz manzarasını izleme imkanı buluyor. Üsküdar'da Bizans devrinden kalan tek eser olan Karadeniz'in Marmara ile birleştiği yerde küçük bir ada üzerinde kurulan kule, şairlere, yazarlara, müzisyenlere, yönetmenlere, fotoğrafçılara ilham kaynağı olmaya devam ediyor.

İstanbul'un tarihine zenginlik kazandıran Kız Kulesi, Antik Çağ'da başlayan geçmişiyle, Eski Yunan, Doğu Roma ve Osmanlı İmparatorluğu dönemlerine tanıklık ederek günümüze kadar ulaştı.

İstanbullu bir Rum olan araştırmacı Evripidis'in tezinde, önceleri Asya sahillerinin bir çıkıntısı olan kara parçasının, zamanla sahilden koparak kulenin üzerinde bulunduğu adacığı oluşturduğu belirtiliyor.

OSMANLI DÖNEMİNDE KIZ KULESİ
Atinalı komutan Alkibiades, Boğaza girip çıkan gemileri denetlemek ve vergi almak amacıyla bu küçük ada üzerine MÖ 410 yılında bir kule inşa ettirdi.

Zaman zaman harap olan ve yeniden onarılan Kız Kulesi, İstanbul'un fethi sırasında Venedikliler tarafından üs olarak kullanıldı. Fatih Sultan Mehmet İstanbul'u kuşattığı sırada Bizans'a yardım etmek için Venedik'ten Gabriel Treviziano komutasında gelen bir filo burada üslendi.

İstanbul'un fethinden sonra Fatih Sultan Mehmet, bu küçük kaleyi yıktırır ve yerine taştan, etrafı mazgallarla çevrili küçük bir kalecik yaptırdı ve buraya toplar yerleştirdi. Ancak kule, Osmanlı döneminde savunma kalesi olmaktan çok bir gösteri platformu olarak kullanıldı. Bugün görülen kulenin temelleri ve alt katın önemli kısımları Fatih devri yapısıdır. 1510 yılında meydana gelen depremde İstanbul'daki pek çok yapı gibi kule de büyük hasar gördü ve onarımı Yavuz Sultan Selim döneminde yapıldı. Çevresinin sığ olması sebebiyle 17. asırdan sonra kuleye bir de fener konuldu. Bu tarihten itibaren kule, artık bir kale değil bir deniz feneri olarak hizmet verdi.

KARANTİNA HASTANESİ
1719 yılında yağ kandilinin rüzgar etkisiyle etrafı tutuşturması sonucu çıkan yangında, tamamen yanan ahşap kulenin, 1725 yılında Nevşehirli Damat İbrahim Paşa tarafından kapsamlı bir onarımdan geçirilmesi sağlandı.

Kule, 1830-1831'de ise kolera salgınının şehre yayılmaması için karantina hastanesine dönüştürüldü. Daha sonra 1836-1837'de görülen ve 20-30 bin kişinin öldüğü veba salgını sırasında hastaların bir kısmı burada kurulan hastanede tecrit edildi. Kız Kulesi'nde tesis edilen hastanede uygulanan karantina ile salgının yayılması önlendi.

Kız Kulesi'nin Osmanlı dönemindeki son büyük onarımı II. Mahmud döneminde yaptırıldı. Kulenin bugünkü şeklini veren 1832-33 yılındaki tadilat sonrasında, ünlü hattat Rakım'ın yazısı ile kulenin kapısının üzerindeki mermere Sultan II. Mahmut'un tuğrasını taşıyan bir kitabe yerleştirdi. Bu restorasyonda kuleye dilimli kubbe ve kubbe üzerinden yükselen bayrak direği ilave edildi. Ayrıca, 1857 yılında kuleye yeni bir fener yaptırıldı.

CUMHURİYET DÖNEMİNDE VE BUGÜN KIZ KULESİ
İkinci Dünya Savaşı döneminde yenileme çalışması yapılan kulenin çürüyen ahşap kısımları tamir edildi ve bazı bölümleri yıkılarak betonarmeye çevrildi. 1943'de yeniden büyük bir onarım geçiren kulenin çevresine büyük kayalar yerleştirilerek denize kayması önlendi.

1959 yılında askeriyeye devredilen kule, Deniz Kuvvetleri Komutanlığına bağlı olarak, boğazın deniz ve hava trafiğinin denetlenmesini sağlayan bir radar istasyonu olarak kullanıldı. 1983 yılında Denizcilik İşletmeleri'ne bırakılan kule, 1992 yılına kadar ara istasyon olarak kullanıldı.

Antik Çağ'da Arkla (küçük kale), Damialis (dana yavrusu) ve Leandros'un kulesi olarak anılan yapı, günümüzde ise Kız Kulesi ismi ile bütünleşti.

Bir şirket tarafından 1995 yılında işletmesinin alınmasıyla Kız Kulesi'nin tekrar restorasyonu yapıldı. Binlerce yıllık gizemli bir tarihe sahip bu özel mekan, kendine özgü kimliğine ve geleneksel mimarisine bağlı kalınarak tamamlanan restorasyon çalışması sonrasında 2000 yılında kapılarını ziyaretçilere açtı.

YILANLI EFSANE
Kız Kulesi hakkında en çok bilinen efsaneye göre, kızının doğum gününü bayram ilan eden Bizans imparatoru, her yıl prensesin doğum gününü görkemli bir şekilde kutlardı.

Bilginlerden, kızının tahta hazırlanması için eğitilmesini isteyen imparatora, bilginlerin en yaşlısı, kızının 18 yaşına basmadan bir yılan tarafından sokularak öleceği kehanetini söyledi. Bunun üzerine imparator, denizin ortasındaki küçük bir adacık üzerinde yer alan kuleyi onararak kızını buraya yerleştirdi.

Ancak kuleye gönderilen üzüm sepetinden çıkan bir yılanın, kuledeki prensesin tenine süzülerek zehirleyip ölümüne yol açtığına inanılıyor.

Habertürk, 20.01.2012

15 - 21 Ocak 2012

SHAKESPEARE'İN YÜZÜ İLK KEZ SERGİDE

Ünlü İngiliz şair ve oyun yazarı William Shakespeare'in ölümünün ardından yüzünden alınan kalıbı, ilk kez sergilenecek. 1616'da ölen yazarın yüz kalıbı, İngiltere Edinburgh'daki Anatomi Müzesi'nde ziyarete açılacak. Teviot Tıp Okulu içindeki Edinburgh Anatomi Müzesi'ni ziyaret edecek olan sanatseverler, Shakespeare'inki dışında ünlü fizikçi Isaac Newton ve İskoç yazar Walter Scott'un yüz kalıplarını da görebilecek. Ancak müze yetkilileri, Shakespeare kadar, ünlü seri katil Dr. William Burke'ün kafatası ve iskeletinin de büyük ilgi çekeceğini sanıyor. 1829'da ölen Dr. Burke, Edinburgh Tıp Okulu'nda kullanılması için 16 kadavra satmıştı. Ancak daha sonra bu kadavraların, Burke tarafından öldürülen kimsesizler olduğu ortaya çıkmıştı. İşlediği cinayetler ortaya çıkan Dr. William Burke idam edilmişti. 28 Ocak'tan itibaren ziyarete açılacak koleksiyonda 40'tan fazla yüz kalıbı ve maske yer alıyor. Uzmanlar, yüz kalıplarının insanların karakterlerini yansıttığını ve tarihi şahsiyetleri günümüz insanlarına yaklaştırdığını belirtiyor. Geçmişte ölülerin yüz kalıbı sadece hatıra amaçlı alınmıyor; kriminal vakalarda ve cinayet davalarında delil olarak da kullanılıyordu.

Sabah, 20.01.2012

500 MİLYON YILLIK FOSİL BULUNDU

Toronto Üniversitesi Ekoloji ve Biyoloji Departmanı'ndan Lorna O'Brien ile Royal Ontario Müzesi'nden profesör Jean Bernard Caron'un birlikte yürüttüğü araştırmaya göre, 'Siphusauctum Gregarium' adlı lale çiçeği benzeri canlı yaklaşık 20 santimetre uzunluğunda. Orta Kambriyen döneminde yaşadığı belirtilen Siphusauctum'un eşsiz bir süzgeçli beslenme ve sindirim sistemi bulunuyor. Uzun bir gövde üzerindeki soğan benzeri yapısıyla dikkat çeken deniz canlısının, sudaki partikülleri süzgeçlerinden geçirerek küçük kanallar yardımıyla midesine pompaladığı düşünülüyor. Gövdesi, deniz tabanıyla birleşmesini sağlayan küçük bir diskle son bulan Siphusauctum'un kümeler halinde yaşadığı, 65'i aşkın türünün bulunduğu sanılıyor.

Araştırma sonuçlarının yayınlandığı bilim haberleri internet sitesi PLos ONE'a konuşan Lorna O'Brien, "İşin en ilginç tarafı, diğer hayvanlarda rastlanmayan eşsiz bir beslenme sistemine sahip olması. Yaşadığı dönemde bildiğimiz diğer canlıların hiçbirinde buna rastlamadık. Bu fosilin şeklinde ötürü, 1100 kadar başka fosil bulduğumuz bölgeye Lale Yatakları ismini verdik" dedi.

Keşiflerin yapıldığı Kanada Burgess Shale bölgesinde 505 milyon yıl önce yaşamış pek çok canlının fosili bulunmuştu.

Sabah, 20.01.2012

GÜNAY: CAMİ REHBERLİĞİ MEVZUATA AYKIRI

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, tarihi camilerde uygulamaya konulması planlanan ‘cami rehberliği’ konusunda açıklamalarda bulundu. Günay, “Kokart sahibi bir rehberin eşliğinde olmaksızın, sadece din görevlilerimiz tarafından rutin bir uygulama olarak yapılması mümkün değildir” dedi.

Bakan Günay camilerin din adamları ile tanıtılmasının mevcut mevzuata aykırı bir durum oluşturacağını belirterek, “Bilgilendirmenin, kokart sahibi bir rehberin eşliğinde olmaksızın, sadece din görevlilerimiz tarafından rutin bir uygulama olarak yapılması mümkün değildir” diye konuştu.

Bakan Günay Turizmdebusabah’a konuyla ilgili şunları söyledi:

“Rehberlik hizmeti; kokart olarak da adlandırabileceğimiz ‘profesyonel turist rehberliği kimlik kartı’ olmadan verilemez. Dolayısıyla, tarihi camilerin turist rehberleri yerine din adamları tarafından tanıtılması düşüncesi bu bağlamda, yasal mevzuata aykırı bir durum oluşturmaktadır.

Elbetteki, cami ve diğer kutsal mekanların gezilmesi sırasında görevliler o mekanla ilgili bilgi ve birikimlerini o esnada orada bulunan rehber aracılığıyla turistlerle paylaşabilirler. Mamafih, bu bilgilendirmenin, kokart sahibi bir rehberin eşliğinde olmaksızın, sadece din görevlilerimiz tarafından rutin bir uygulama olarak yapılması mümkün değildir.

Zaten Diyanet İşleri Başkanlığı ile yaptığımız yazışmalarda da camilerde görevlendirilecek rehberlere ilişkin olarak tahsis edilen kadrolara atama yapıldığı takdirde, Bakanlığımız ile işbirliğine gidilmesinin; atanacak kişilerin görev, yetki ve sorumluluk alanlarının yanlış anlamalara mahal vermeyecek şekilde düzenlenmesinin ve de yetki karmaşasını önlemek amacıyla sözkonusu kişilerin camileri ziyaret edecek gruplara ve Bakanlığımdan belgeli rehberlere yardımcı olmalarının sağlanması hususunda Bakanlığım ile işbirliği yapılması gerektiğinin altı çizilmiştir.”

Turizm Habercisi, 19.01.2012

TÜRBE ÇÖKMEK ÜZERE

Tefsir uleması Sinaneddin Yusuf Efendi'nin Amasya'da bulunan türbesi göçme tehlikesiyle karşı karşıya bulunuyor.

1507-1591 yılları arasında yaşayan ve şehirdeki medreselerde müderrislik yapan Sinaneddin Yusuf Efendi'nin 1576'da müderrisliği terk edip hacca gittiğini ve ardından Mekke'ye yerleştiğini belirten araştırmacı-yazar Hüseyin Menç, "Sinaneddin Yusuf Efendi davranışlarındaki düzgünlük, her türlü kötülüklerden sakınan biri olarak tanındı. Harem-i Şerif'te dersler verdi. Hac mevsiminde her taraftan gelen Türklere vaaz ve nasihat etti.

Mekke'de yaşadığı dönemde Kur'an-ı Kerim'de haram kılınan şeylerin haramlığının nedenlerinden ve hikmetlerinden bahseden ayetleri toparlayıp, bunları 99 bölüme ayırarak 'Tebyinü'l-Maharim' adını verdiği büyük bir tefsir yazmıştır" dedi.

Sinaneddin Yusuf Efendi'nin yazdığı tefsirin diğer İslam ülkelerinin alimleri tarafından büyük ilgi gördüğünü anımsatan Menç, "1580'de 'Şeyhü'l-Harem' olup Mekke alimlerine reislik yaptı. Bu şöhretin de kendisine afet getireceğinden korktuğundan 1585'te Harem-i Şerif Şeyhliği'nden de vazgeçip Amasya'ya tekrar geri geldi. Halktan uzaklaşıp köşesine çekildi ve evinden dışarı çıkmadı. Kendisini tamamen ibadete verdiği bilinmektedir" diye konuştu.

Sinaneddin Yusuf Efendi'nin Amasya merkez Üçler Mahallesi'nde bulunan türbesinin bakımsız olduğunu ve acilen onarımdan geçmesi gerektiğini belirten Gümüşlü Mahallesi Muhtarı Asuman Topuz da türbeye zaman zaman kedilerin de sığındığı yönünde şikayetler aldıklarını kaydetti.

Amasya Kent Haber, 19.01.2012

"ÇİNİLERİ BİZ KAÇIRMADIK"

 
Fransa Kültür Bakanı Frederic Mitterrand, Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’a gönderdiği mektupta, Louvre Müzesi’nde sergilenen İznik çinilerinden yapılmış panonun Ayasofya’daki 2. Selim Türbesi’nden kaçırılıp Fransa’ya getirildiği iddialarını reddetti.

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, Fransa’da bulunan ve iadesi istenen tarihi eserlerle ilgili, Fransa Kültür Bakanı Frederic Mitterrand’dan mektup aldı. Mektupta, Ayasofya’daki 2. Selim Türbesi’nden çinilerin kaçırılmadığı iddia edildi. Bakan Günay ise “Mektubun gelmesini önemsiyorum ancak içeriğini inandırıcı bulmuyorum” dedi.

Yurtdışında bulunan eserlerin Türkiye’ye iadesi konusunda yoğun bir çaba sarf eden Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’a gelen mektupta Fransa Kültür Bakanı Frederic Mitterrand, çinilerin Türkiye’den izinsiz çıkmadığı, replikalarının izinle yapıldığını vurguladı. Çinilerin restorasyonda çalışan uzman tarafından İstanbul’un çeşitli bölgelerinden toplanarak yurtdışına götürüldüğü belirtildi.

Ayasofya’daki 2. Selim Türbesi’nden çalınıp Fransa Louvre Müzesi’nde sergilenen çinilerle ilgili Bakan Günay ise şunları söyledi:

“Mektubun gelmesini önemsiyorum ancak içeriğini inandırıcı bulmuyorum. Kendisi ikna olduysa eğer, konuyu benim kadar yüreğinde hissetmiyor demektir. Konuyu irdelediğinizde ciddi bir sorun var. Fransa ile yeteri kadar sorunumuz var, ben yeni bir sorun ortaya çıkarmak istemiyorum. Bu konu iyi niyetle çözülürse belki Fransa’nın tarihi olarak Türkiye’den görmüş olduğu dostluğun bir karşılığı olabilir. Son günlerde kötü karşılık görüyoruz. Yine de bakanın uzun bir mektup yazmasına teşekkür ediyorum. Bakanın konuya dikkatini önemsiyorum.”

Habertürk, Haber: Refika Karabacak, 19.01.2012

KEPÇEYLE KAZI YAPARKEN YAKALANDILAR

Bolu'nun Dörtdivan İlçesi'nde İl Jandarma Komutanlığı’na bağlı ekipler kaçak kazı yapan 5 kişiyi suç aletleriyle birlikte suçüstü yakaladı.
 
Olay, Dörtdivan İlçesi Çetikören Köyü Pelitcik Yaylası’nda meydana geldi. Jandarma ekipleri, kaçak kazı yapıldığı ihbarı üzerine Pelitcik Yaylası’na gitti. Ellerinde kazma kürekle define arayan 5 kafadar, jandarmanın operasyonu sonrası suçüstü yakalandı. 2863 sayılı “Kültür ve Tabiat Varlıları Koruma Kanunu”na muhalefet ederek izinsiz kazı yapan S.B, F.B, K.B, D.Ö. ve Ö.K. isimli şahıslar birlikte kazıda kullandıkları bir adet iş makinesi, bir adet jeneratör, iki adet hitli ve dört adet muhtelif kazı malzemeleriyle suçüstü ele geçirildi.

 
Yakalanan şahıslar Gerede Cumhuriyet Başsavcılığı’nın talimatı doğrultusunda sertbest bırakılırken, ele geçirilen malzemeler ise muhafaza altına alındı.

Bolu'nun Sesi, 19.01.2012

TARİHİ DEĞİŞTİREN TÜRK KIZI

İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ) Avrasya Yerbilimleri Enstitüsü doktora öğrencisi Saniye Atayman, Güney Afrika’da tez çalışmaları sırasında kıtanın en eski dinozor devri öncesi fosilini buldu. Atayman sayesinde geçmişin yeryüzü haritası yeniden şekillenecek

İstanbul Teknik Üniversitesi, Avrasya Yerbilimleri Enstitüsü öğrencisi Saniye Atayman, Güney Amerika’da yaptığı doktora çalışmaları sırasında da geçmişi değiştirecek bir buluşa imza attı. Atayman, doktora hocası Juan Carlos Cineros’un 2008’de Brezilya’nın güneyindeki Rio Grande du Sul’da bulduğu bir kafatası fosilinin, bu kıtada bulunan en eski fosil olduğu ve dinozor devri öncesine ait olduğunu kanıtladı. Doktora çalışmasını özellikle “Sinopsis” denilen tarih öncesi memeliler üzerine yapan Atayman, tarihin yeniden yazılmasını sağladı.

Taş devrine ait olan ve 250 ila 290 milyon yıl önce yaşadığı tahmin edilen “Pampaphoneus” türü bu hayvanlar memelilerin ilk ataları kabul ediliyor. 250 milyon yıl önce türlerde yaşanan çatallaşma ile canlılar “diapsid” ve “sinopsit” olmak üzere iki gruba ayrılmışlardı. Atayman, Brezilya’da bulunan 35 santimetrelik bu kafatasının etçil bir Sinopsit’e ait olduğunu belirledi. Daha önce Pampaphoneus türü fosillere sadece Rusya ve güney Afrika’da rastlanmıştı. 250 milyon yıl önce dünya kıtalarının birbirinden ayrılmadığı “Permiyen” döneminde yaşayan bu türlerin Güney Amerika’ya coğrafi koşullardan ötürü gidemediği sanılıyordu. Ancak bu buluş sayesinde dinozor devri öncesinde yaşayan ve bir leopar büyüklüğünde olduğu sanılan bu türlerin kıtanın batı yönünde de yayıldıkları tespit edildi. Böylece o tarihe ait olan haritalar şimdi yeniden şekillenecek.

İstanbul Teknik Üniversitesi’ne (İTÜ), Prof.Dr. Celal Şengör’ün devreye girmesiyle ancak kabul edilen Saniye Atayman, hocası Şengör ile birlikte “yok oluş” teorisini dünyaya kazandırmıştı. Şengör’ün, Güney Amerika’ya gönderdiği Aytaman’la ilgili olarak, “Permiyen yok oluş üzerine tez çalışmasında Saniye sık sık bana karşı çıkarak fikirlerimin değişmesine neden oldu. O olmasaydı yok oluş teorisi olmazdı. Yine aynı şekilde Saniye olmasaydı Brezilya’daki bu fosilin hangi döneme ait olduğu da ortaya çıkmazdı” dedi.

Vatan, 19.01.2012

MEZAR TAŞLARI ŞEHRİN TARİHİNİ AYDINLATACAK

 

Sivas Belediyesi'nce başlatılan çalışmayla, Osmanlıca yazılmış mezar taşlarının çözümü yapılarak şehrin tarihi hakkında bilgi toplanıyor.

Sivas Belediye Başkanı Doğan Ürgüp, AA muhabirine yaptığı açıklamada, eski mezar taşlarını okutma çalışması başlattıklarını belirterek, ''Osmanlıca yazılmış mezar taşlarının latin harfleriyle çözümünü yapıyoruz'' dedi.

Mezar taşlarının okunmasıyla birlikte Sivas'ın geçmiş tarihiyle ilgili daha detaylı bilgilere ulaşmak istediklerini ifade eden Ürgüp, Halifelik Mezarlığı'ndaki birçok mezar taşını okuttuklarını, Yukarı Tekke Mezarlığı'ndaki mezar taşlarının da fotoğraf ve görüntüleri çekilerek okuma işleminin gerçekleştirileceğini söyledi.

Yürütülen bir çalışma esnasında çıkan mezar taşını da çözümünü yaptıktan sonra makam odasında bulunduran Ürgüp, Halifelik Mezarlığı'nın Sivas tarihi açısından çok önemli olduğunu belirterek, şunları söyledi:

''Bu mezar taşlarının okunması benim bu konuya ilgimden kaynaklanıyor. Sivas'ta Osmanlıca metinler okuyan birkaç kişiden birisi olan İsmail Karadağ isimli bir hemşehrimizden bu konuda yardım aldık. Mezar taşlarının fotoğraflarını çekip o arkadaşımıza verdik ve o da bu mezar taşlarını okudu. Sıra Yukarı Tekke Mezarlığındaki taşlara geldi. Onları da okutturacağız. Mevlana Caddesinde bir mezarlık var. Nakşi şeyhlerinden birisi Şeyhülislam Efendi'nin mezarı var, onları da okutturarak tarihimize kazandıracağız. Bu bir kültürel mücadeledir. Aynı zamanda inanç mücadelesidir. Geçmişine sahip çıkmayanın geleceğini oluşturması, organize etmesi mümkün değildir. Bu mezar taşlarının okunmasıyla birlikte Sivas'ın geçmiş tarihiyle ilgili daha detaylı bilgilere ulaşabileceğimizi düşünüyorum. Bunlar Sivas'ın geçmişiyle ilgili bizlere mutlaka birtakım bilgiler, ipucları verecektir. Sadece mezar taşlarının değil eski birtakım kitabeleri okutmak lazım.''

Şu ana kadar okutulan mezar taşları arasında 1323 yılına kadar gidebildiklerini ifade eden Ürgüp, bunlar arasında 1323 yılına ait Abdurrahman Paşa'ya ait bir mezar taşı, Hazreti Peygamber'in torunlarından bir Seyyid'e ait mezar taşı çıktığını söyledi.

Bu mezarların kendileri tarafından tespit edilenler olduğunu belirten Ürgüp, ''Bunlar sadece kalanlar. Bunların birçoğunu maalesef biz muhafaza edemedik. Sivas eski belediye başkanları, valileri, Sivas eşrafından birtakım veliyullahtan zatlar, Şakir Baba, Aziz Baba, Törnük Hoca gibi bazı Sivas evliyalarının kabir taşları var. Sivas'ın yerlisi birçok insanın burada dedesi vardır'' dedi.

Okunan mezar taşlarının çözümünü de isteyen vatandaşlara verdiklerini aktaran Ürgüp, Abdurrahman Paşa'nın torunu olduğunu söyleyen bir vatandaşa çözümlenen mezar taşının fotokopilerini ilettiklerini anlattı.
Habertürk, 19.01.2012

ŞİFAHANEDE 'BEDDUA' YAZILI KİTABE

 

Osmanlı Devleti'nin sosyal devlet anlayışını en iyi yansıtan örneklerinden Edirne'deki Sultan II. Beyazid Külliyesi Şifahanesi'ndeki eczanenin kapısında bulanan ve üzerinde ''beddua'' yazılı kitabe görenlerin dikkatini çekiyor.

15. yüzyıl sonlarında Sultan II. Beyazid tarafından dönemin sosyal devlet ve sağlık anlayışının bir yansıması olarak Edirne'de yaptırılan şifahane, batının akıl hastalarını dışladığı dönemde Osmanlı'nın su, müzik sesi ve güzel kokuyla ''akıl yoksunu kişileri topluma kazandırma mücadelesinin de bir simgesi'' olarak değerlendiriliyor.

Tarihi kaynaklara göre, şifahanede 10 kişiden oluşan sazende grubunun haftada 3 gün verdiği konser, su sesi ve güzel koku, tedavi araçlarının başında geliyor, ayrıca tedavinin parasız olduğu şifahanedeki eczanede haftada 2 gün şehirdeki hastalara da parasız ilaç dağıtılmış.

Şifahane eczanesinden ihtiyacı olmadığı halde ilaç alanlar ya da ihtiyacı fazlası ilaç isteyenler için yazılan ''beddualı'' uyarının yer aldığı kitabe ise Osmanlı Devleti'nin insan haklarına ve adalete verdiği önemin bir göstergesi olarak hala şifahanedeki eczanenin kapı üzerinde yer alıyor.

17. yüzyıl ortalarında Edirne'ye gelen ünlü seyyah Evliya Çelebi'nin de ilgisini çeken bu beddua ifadesinin yer aldığı kitabe, seyyahın ünlü eseri Seyahatname'de de yer alıyor.
        
"FİRAVUN VE KARUN'UN LANETİ ÜZERİNE OLA..."        
Evliya Çelebi, seyahatnamesinin Edirne gezilerine ayırdığı ve kentteki şifahaneyle ilgili anekdotları aktardığı bölüme, şifahanenin güzelliğini aktarıyor. Şifahanedeki eczaneyi de anlatan Evliya Çelebi, kitabede yazan kısmına eserinde şöyle yer vermiş:

''...Libase, kebabe, kaküle, zencefil, emleç, kebed, murabbanın ne kadar çok dağıtıldığının hesabını Allah bilir. Ama şifa yurdunun üst eşiği üzerine vakıf tarafından (sağlıklı olan adam bu ilaçlardan bir kırat alırsa hastalanıp Firavun ve Karun'un laneti üzerine ola) diye lanet yazısı yazılmıştır. Yapan ve vakfedene Allah rahmet eyleye vesselam.''
 
Hala 3 boyutlu görseller ve mankenlerle dönemin sağlık hizmetlerinin canlandırıldığı şifahanenin, eczane bölümünün kapısında yer alan kitabe, okuyanları o döneme götürüyor.
        
"ŞİFAHANE HEM MİMARİ HEM TIP TARİHİ AÇISINDAN ÖNEMLİ"        
Sultan II. Beyazid Külliyesi Sağlık Müzesi Müdürü Enver Şengül, AA muhabirine yaptığı açıklamada, şifahanenin hem tıp hem de mimari tarihinde önemli bir yeri olduğunu söyledi.

Müze Müdürü Şengül, şifahanenin tıp tarihindeki önemini dönemine göre ileri tekniklerle tedavi yöntemleri sunulması, mimarideki önemini de merkezi planlı hastahanelerin ilk örneklerinden olması olarak özetledi.

Şifahanede hem tedavinin hem de ilaçların ücretsiz olduğunu aktaran Şengül, ''Evliya Çelebi'nin notlarından ve tarihi vesikalardan öğrendiğimiz kadarıyla haftada iki gün açılan eczaneden, ücretsiz olarak ihtiyacı olan halka ilaç dağıtılıyormuş. Tabii gelen hastalar israf yapmasınlar diye atalarımız eczane kapısına beddua ifadeli bir kitabe asmışlar'' diye konuştu.

Şengül, Osmanlıca yazan kitabenin Türkçe'ye çevirerek eczane bölümünün girişinde sergilediklerini ve müzeyi gezenlerin de buna yoğun ilgi gösterdiklerini kaydetti.
        
MÜZENİN TARİHÇESİ        
1488 yılında yapılan, hastaların dönemin hekimlik bilgilerinin yanı sıra müzik ve su sesiyle tedavi edildiği Sultan II. Beyazid Külliyesi, 1900'lü yıllarla birlikte kaderine terk edildi. 1984 yılında Trakya Üniversitesi tarafından devralınan külliye, restorasyondan geçirildikten sonra üniversitenin bazı bölümlerinin uygulama alanı olarak kullanıldı.

Daha sonra bu bölümler yeni yapılan binalarına taşınınca, tarihi mekan 23 Nisan 1997 tarihinde müzeye dönüştürüldü. Ruh Hastalarını Rehabilitasyon Derneğinin katkılarıyla 30 Haziran 2000 tarihinde de şifahane bölümü, psikiyatri tarihi bölümü olarak düzenlendi. Sanat yönetmenliğini Türkan Kafadar'ın yaptığı çalışmalarla düzenlenen, dönemin bütün özelliklerini yansıtan kostüm ve aksesuarla donatılan bu bölüme müzeyi gezenler büyük ilgi gösteriyor.

2004 yılında Avrupa Konseyi'nce ''En iyi müze'' seçilen sağlık müzesi, 2007 yılında da Avrupa'nın en köklü müzelerinin buluşmasında ''En İyi Sunum Ödülü'' aldı.

Habertürk, 19.01.2012

İSTANBUL'UN KAYIP KAPILARI

Edirnekapı

 

Bir zamanlar çevresi surlarla çevrili olan İstanbul'a giriş ve çıkışların yapıldığı yaklaşık 60 kapının bazıları, zaman içinde bulunduğu semte adını verirken, birçoğu da sadece tarihin tozlu sayfalarında kaldı. Bizans ve Osmanlı dönemlerinde İstanbul'u çevreleyen 'Marmara', 'Haliç' ve 'kara' surlarındaki kapılar, sabah saatlerinde açılır, akşam kapatılırdı. Kentte yıllarca hizmet veren tarihi kapıların birçoğu günümüze kadar ayakta kalamazken, bazıları bulunduğu bölgeye verdiği isimle yaşamaya devam ediyor. Adı yaşanan bir olay sonrasında oluşan ve bir dönem yoğun olarak kullanılan, günümüzde ise sadece tarih kitaplarında anılan kapılar, İstanbul'un görülmesi gereken yerlerin de başında geliyor.
    
Bizans ve Osmanlı döneminde açılan Marmara surları üzerindeki kapılar şöyle:
- Yedikule'de sahil yolu üzerindeki 'Mermerkule Kapısı',
- Çevresindeki nar ağaçlarından adını alan 'Debbağ Kapı' da denilen 'Narlı Kapı',
- Bizanslıların 'Porta Psamatia' dedikleri 'Samatya Kapısı',
- 'Davutpaşa Kapısı',
- Bizans döneminde 'Blanga veya Vlanga Kapısı', Osmanlı döneminde önce 'Yeni Langa Kapısı' denilen 'Yenikapı', - Piri Reis'in 'Bab-ı Kum' adını verdiği, bir iskeleye ve kumluğa açılan ve günümüzde olduğu gibi 18. yüzyılda da 'şen meyhaneler'in yer aldığı 'Kumkapı',
- Küçük Ayasofya Kilisesi'ne gidenlerin kullandığı, Osmanlı zamanında adı 'Kadırga Limanı Kapısı' olarak değiştirilen 'Sofia Kapısı',
- Bizanslıların 'Porta Ferrata' ve 'Porta Marina' dedikleri, Osmanlı dönemindeki adı 'Çatladısu Kapısı' olan 'Çatladıkapı'. Osmanlı zamanında kapının adı 1532 yılında yaşanan depremde burçlarından birinin çatlaması üzerine 'Çatladıkapı' olarak değiştirildi. Kapının önünde Türk cündileri cirit oynar, halk da alanın çevresini hıncahınç doldurup müsabakaları izlermiş. Evliya Çelebi'nin seyahatnamesinde, Çatladıkapı civarında Bizanslılar devrinde 4 köşe bir dev sureti olduğunu, Akdeniz'den düşman gemileri göründüğü zaman bu dev suretinden ateş çıktığını ve düşman gemilerini yaktığını öğreniyoruz.
- Bizans Sarayı'na açılan 'Bukoleon Sarayı Kapısı',
- Topkapı Sarayı'nın ahırlarına açılan 'Ahırkapı'. Burada ahırların bulunduğu kaynaklarda yer alsa da kimi İstanbullulara göre bu kapının adı 'ahir (son)' kelimesinden geliyor.
- 'Balıkhane Kapısı',
- Sepetçiler Kasrı'nın yanında olduğu var sayılan 'Hasırcılar Kapısı'. Kapının sur penceresinden sarayda boğdurulanların cesetleri denize atılırmış.
- 'Ayia Maria Hodegetria Kapısı',
- Adını Bizans döneminin Mangana Sarayı'ndan alan ve artık kapalı bulunan 'Mangana Kapısı',
- Adını Bizans'ın azizlerinden Ayios Yeoryios'ten alan 'Aya Yorgi Kapısı',
- Osmanlı döneminde açılan 'Demirkapı',
- Osmanlı döneminde büyük olasılıkla değirmene açılan 'Değirmen Kapısı',
- Topkapı Sarayı'nı korumak için yerleştirilen toplardan adını alan 'Top Kapı'. Kapı, Fatih Sultan Mehmet'in yaptırdığı 'Saray-ı Cedid-i Amire' adlı saraya da ''Topkapı Sarayı'' olarak adını verdi.''

Edirnekapı Gravürü

 

Haliç kapıları     
Marmara'dan Haliç'in içine doğru uzanan surlar üzerinde bulunan ve çoğu günümüze ulaşamayan kapıların isimleri de şunlar:

- (Eugenios Kapısı) ya da 'Kentenarios Kapısı',
- Osmanlı döneminde açılan 'Uğrakkapı',
- Fatih Sultan Mehmet'in açtırdığı ve bir zamanlar kıyıdaki yalıya gidilen 'Yalı Köşkü Kapısı',
- Sirkeci'deki 'Porta Veteris Rectoris' ya da 'Porta Bonu',
- Türklerin 'Bahçekapısı' veya 'Cıfıt/Cühut Kapısı' da dedikleri 'Tersane Kapısı'. Bu kapı mezbahaların bulunduğu alandaydı ve her gün burada yüzlerce hayvan kesiliyordu. Bahçe Kapısı'nın 1850 yılında yıktırıldığı rivayet edilir.
- 'Yeni Cami Kapısı',
- Mısır Çarşısı cümle kapısının tam karşısına düşen 'Balıkpazarı (Perama) Kapısı',
- Fetih'ten önceki adı 'Porta Saint Jean de Cornibus' olan ve yanında borçlarını veremeyenlerin hapsedildiği bir zindan bulunmasından adını alan 'Zindan Kapısı',
- Osmanlılardan önce işkence yapılan bölgede bulunan 'Odun Kapısı/Porta Droungarion Viglae',
- 'Ayazma (Agisma) Kapısı'. Eskiden, altından kentin lağım suları Haliç'e aktığından buradaki iskele de 'Bokluk İskele' olarak adlandırıldı.
- Bizanslıların 'Porta Platea' dedikleri 'Unkapanı' veya 'Dakik Kapanı' kapısından kente giren her türlü zahirenin içerideki kapan denilen toptancı pazarına taşındığı biliniyor.
- Osmanlılar zamanında açılan 'Yeni Cami Kapısı',
- 'Tüfenkhane Kapısı'. Evliya Çelebi, İstanbul'daki 5 baruthaneden birinin burada olduğunu yazmaktadır.
- 'Cibali Kapısı'. Mısır Sultanı Kladon'un şeyhi olan ve at kılından bir cübbe giydiği için 'Cebe Ali' olarak adlandırılan kişinin, İstanbul'a saldırdığı kapıdır. Fatih Sultan Mehmet, ordusu ile İstanbul surlarını sardığı zaman ekmekçi başı olan ve askerlere ekmek yetiştiren Cebe Ali vefat ettiğinde de kapı civarına gömülür.
- 'Porta İspigas',
- 'Aya Kapısı', şehrin fethi sırasında 'Ayadede' namında birinin 300 Nakşibendi ile buradan kaleye hücum ederken şehit düşmesi ve kapının civarına gömülmesi nedeniyle bu adla anılır.
- 'Profitu Prodorumu Kilisesi Kapısı',
- Bizans döneminde olmayan, Kanuni Sultan Süleyman'ın açtırdığı 'Ayakapı',
- Geride kapısı kalmasa da 'Porta Petrion', 'Porta Sidera', 'Pili Petriou' adlarını bırakan 'Petri Kapısı'ndan içeride eski zamanlarda Rum beyzadelerin görkemli konakları bulunuyordu.
- 'Porta Faros' ve 'Porta Fenari' diye adlandırılan 'Fener Kapısı'. Kapının iç ve dış taraflarında Rum evleri, patrikhanenin ve metropolitlerin ikametgahları vardı.
- 'Diplofaros Kapısı',
- Bizans döneminden kalan ve 'İmparatorluk Kapısı' da denilen 'Basileos Kapısı',
- Bizans dönemindeki adı 'Kinegion Kapısı' olan 'Küngoz Kapısı',
- Rumca saray anlamındaki 'palatiyon' kelimesinin Türkçede 'Balat Kapusu'na dönüşmesinden oluşan 'Balat Kapısı', Blahernai Sarayı'na açılıyordu.
- Adını II. Beyazıt'ın sadrazamlarından olan ve Yavuz Sultan Selim'in öldürttüğü Atik Mustafa Paşa'dan alan 'Atik Mustafa Paşa Kapısı', Bizans döneminde 'Ayia Anastasia Kapısı' olarak biliniyor.
- Adını 'Ayvan Saray'dan alan 'Ayvansaray Kapısı'. Osmanlı döneminde Bizans surlarındaki mahzenlere hayvan konulduğu ve bu yüzden semte 'Hayvan Sarayı' denildiği söyleniyor. Osmanlı, buradaki Bizans sarayına kemerli yüksek bina anlamında 'Eyvan' denildiği için 'Eyvan Saray' adı ortaya atılıyor. Kapının Bizans dönemindeki adı 'Kliomenes Kapısı'.
- 'Dideban Kapısı', Bizans dönemindeki 'Ksiloporta Kapısı'. Haliç surlarının en uç noktasındaki bu kapı bir ara 'Eyyub el-Ensari Kapısı' adıyla da anılıyor. Osmanlı'nın Farsçadan aldığı dideban, nöbetçi karakol, bekçi anlamına geliyor.''

Kara surlarındaki kapılar     
İstanbul'un Haliç kıyısından Marmara kıyısına doğru olan kara surlarındaki kapılar ise şöyle:

- 'Blahernai Kapısı',
- 'Porto Regia' veya 'Regia Kapısı',
- Adını eğriliğinden alan 'Eğri Kapı'dan Tekfur Sarayı'na giriliyor. Eğrikapı ile ilgili olarak tarihe geçen bir vaka da Topkapı Sarayı hazinelerinin en değerli objelerinden olan Kaşıkçı Elması'nın buradaki çöplükte bulunması.
- Eğrikapı ile Edirnekapı arasında 'Saray Kapısı' ve 'St. Callinique Poternası' adlı örülmüş ve gömülü kalmış iki küçük kapı bulunuyor.
- Bizanslıların 'Pempton Kapısı' dedikleri 'Sulukule Kapısı' adını mahallede sakalarla yapılan su kavgalarından aldı.
- Bizans dönemindeki adı 'Rhesium Kapısı' olan 'Mevlevihane Kapısı', 'İçeri Yeni Kapı' veya 'Cibali Yeni Kapısı', günümüzde 'Mevlana Kapı' olarak biliniyor. Adı Osmanlı döneminde buradaki Mevlevi tekkesinden gelen kapı, İstanbul'un fethinden sonra açıldı.
- Bizansların 'Porta tou Kalagru' olarak adlandırdıkları 'Kalagru Kapısı',
- 'Silivri Kapısı'na Bizans döneminde 'Pege Kapısı' denilirdi. Kapının Grekçe kitabesinde 'Hayat verici kaynağın tanrıca korunan bu kapısı, dindar imparator İoannis ile İmparatoriçe Maria Paleologos'un ortak hükümdarlıkları döneminde 1438 (veya 1433) yılının Mayıs ayında Manuel Bryennios Leontari'nin emeği ve harcamaları ile yapılmıştır' yazılı.
Balıklı Ayazması'nın karşısında bulunması dolayısıyla Bizanslılar zamanında Silivrikapı'nın ayrı bir önemi vardı. İmparator Mihail Paleologos'un generali Alexios Stategopulos, 1261 yılında bu kapıyı zorlayarak şehre girmiş ve Latin İmparatorluğu'na son vermişti. 1422'de 2. Murat İstanbul'u kuşattığı zaman çadırını bu kapının karşısında, Balıklı Ayazması sahasına kurdu. Fatih'in kuşatmasında da bu kapı karşısına 3 top yerleştirildi. Silivrikapısı, 1509 depreminde zarar görüp 2. Beyazıt tarafından onarıldı.
- Bizans döneminde 'Ksilokerkos Kapısı' olarak bilinen 'Belgrad Kapısı',
- Bizanslıların 'Porta Auera/Güzel Kapı' dedikleri 'Yaldızlı Kapı' veya 'Altın Kapı' bugün Yedikule Surları'nın içinde ve ayakta duruyor. 'Yaldızlı Kapı', Bizans döneminde seferden dönen imparatorun şehre büyük bir törenle giriş yaptığı kapı olarak biliniyor.
    
İstanbul'un fethindeki 2 önemli kapı     
Osmanlı padişahı 2. Mehmet'in İstanbul'un fethi sırasında ordularını konuşlandırdığı 'Topkapısı' ve 'Edirnekapısı', günümüzde de kentin önemli merkezlerini oluşturuyor.
    
Bizans dönemindeki adıyla 'Porta Charsius' ve 'Porta Myriandron/Mezarlık Kapısı' adlarıyla bilinen 'Edirnekapı', şehrin 7 tepesinin en yükseğinin (86 metre) üzerinde bulunuyor. Osmanlı zamanında Edirne yönünden gelen sultan, Edirnekapı'dan içeri girer, çarşı meydanından başlayan uluyol kentin en büyük caddesi olarak Ayasofya Meydanı'na ve sarayın ''Bab-ı hümayun'' denilen kapısına ulaşırdı. Bizans imparatorları gibi Osmanlı padişahları da sefere çıkarken askeri ve dini törenlerde zafer alaylarında daima bu yolu ve bu kapıyı kullanırdı. 2. Mehmet, kuşatma sırasında karargahını Bizans'taki adı 'Ayios Romanos Kapısı' olan 'Top Kapısı' önüne kurdu. En ağır top atışları da buradan yapıldı.

'Topkapı' ve 'Edirnekapı', İstanbul'un fethinde önemli rol oynadı. Yeniçeriler, şehre bu 2 kapı arasında açılan gediklerden girdi. Fetih gününün şiddetli savaşlarında Edirnekapı yakınındaki Antemiyus surunun son kule kapısından geçen yeniçeriler, iç surun üzerine çıktı. İç ve dış sur arasındaki yeri müdafaa eden Bizans askerleri geriye bakıp Türkleri görünce kaçmaya çalıştı, fakat kalabalıktan Edirnekapı'dan içeriye giremediklerinden birbirlerini çiğneyip ölü olarak yığıldılar.
Son Bizans imparatoru Konstantin'in de Topkapı'nın iç taraflarında yapılan çarpışmalarda öldüğü biliniyor.
    
Bu arada, Galata'daki Azapkapı ve Üsküdar'daki Paşakapısı da İstanbul'un kapılı semtleri olarak hala varlıklarını koruyor.

Yapı, 19.01.2012

ALİNDA ANTİK KENTİ GÜN YÜZÜNE ÇIKARILIYOR

 

Karpuzlu'da bulunan ve Karya döneminin önemli merkezlerinden olan Alinda antik kentinin gün yüzüne çıkarılması için başlatıan çalışmalar devam ediyor.

Karpuzlu Belediye Başkanı Hilmi Dönmez, Alinda antik kentinin gün ışığına çıkmasıyla birlikte ilçelerine gelecek turist sayısında büyük bir artış yaşanacağı için Karpuzlu’nun gelişeceğini söyledi. Başkan Dönmez, Alinda antik kentindeki çalışmaların, Avusturya Bilimler Akademisi'nden Arkeolog Dr. Peter Ruggendorfer’ın başkanlığında ve Kültür ve Turizm Bakanlığı gözetiminde sürdürüldüğünü ifade etti.

Yüzey araştırmalarının yaklaşık olarak 3 yıl daha süreceğini belirten Dönmez, “Alinda antik kentinin gün yüzüne çıkarılması çalışmaları çok gecikmesine rağmen başlamış olması bile son derece sevindirici. Çalışmalar, Avusturya Bilimler Akademisi'nden Arkeolog Dr. Peter Ruggendorfer’ın başkanlığında ve Kültür ve Turizm Bakanlığı gözetiminde sürdürülüyor. Kazı heyetinden aldığım bilgilere göre, kentin tamamen gün yüzüne çıkması belki yüzyıllar alacak. Fakat kazı çalışmalarının başlamasından itibaren kente ziyaret edecek turist sayısında büyük artış olacağı kaçınılmaz. Alinda’yı tanıtmak için iyi bir model oluşturulup, buraya gelen turistlere kent hakkında detaylıca bilgiler verildiği takdirde burada ziyaretçi sayısı büyük oranda artacaktır. Bu ilçe açısından elde edilecek kazanımlardan sadece bir tanesi. Bunun yanı sıra dünya kamuoyunun dikkatini çekecek bir kent olduğu için bilimsel açıdan çok konuşulan bir yer olacak Alinda ve bu kenti içinde barındıran Karpuzlu çok şeyler kazanacak. Burada yapılacak her bir çalışmada Karpuzlu kazanacak” dedi.

Başkan Dönmez, Alinda antik kentinin gün ışığına biran önce çıkartılması için belediye olarak çalışmaları yakından takip ettiklerini ve bütün imkanları ile tam destek verdiklerini ve vermeye de devam edeceklerini sözlerine ekledi.

Habertürk, 19.01.2012

HAYDARPAŞA'DA FATURA 3 KİŞİYE KESİLDİ

 

Haydarpaşa Garı’nda çıkan yangına ilişkin soruşturma tamamlanarak hazırlanan iddianamede, garda çıkan yangında sabotaj ve kastın bulunmadığı belirtildi.

İddianamede, garın çatısında izolasyon çalışması yapan 2 işçi ve şirket sahibinin “taksirle yangına  sebebiyet vermek” suçundan 3 aydan 1 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılması talep edildi.

Hazırlanan daha önce İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) İtfaiye Müdürlüğü tarafından hazırlanan raporda, yangının elektrik tesisatında meydana gelen kısa devreden kaynaklandığı belirtilmiş ise de, bilirkişi raporunda, yangının elektrik kontağından kaynaklanmadığı tespiti yer alıyor. Yangının çıkışının sabotaj ve kasıt sonucu olmadığı ifade edilen iddianamede, bilirkişi raporuna göre, garın çatısında izolasyon çalışması yapan 2 işçinin dikkatsizlik ve tedbirsizlik sonucu yangını çıkardığı anlatılıyor. İddianamede, bu nedenle 2 işçi ve izolasyon çalışmasını yürüten şirketin sahibinin “taksirle yangına sebebiyet vermek” suçundan 3 aydan 1 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılmasını isteniyor.

Milliyet, 19.01.2012

 

******


HAYDARPAŞA'DAKİ YANGINDA SABOTAJ YOK; AMA SÖNDÜRME SIRASINDA 'TAKSİR' VAR

Zaman, 19.01.2012

KİRALIK AKROPOL

 

İçinde bulunduğu derin borç krizinden bir türlü çıkamayan Yunanistan, tarihi eserlerini kiralamayı ele aldı.

AFP haber ajansına göre, Yunanistan Kültür Bakanlığı'ndan yapılan açıklamada, ülkenin önde gelen arkeolojik sit alanlarının reklam şirketlerine ve ilgilenen diğer kuruluşlara kiralanabileceği duyuruldu.  

Açıklamada, bu kararın ülkenin antik değerlerine daha kolay ulaşılmasının sağlanması için alındığı ve elde edilecek paranın arkeolojik alanların bakım ve onarımı için kullanılacağı belirtildi. Bakanlık açıklamasında, kiralama şartlarının çok sıkı olacağının da altı çizildi.

Kiralanacak arkeolojik alanların başında, ünlü Akropol bulunuyor.

Kültür Baknalığı ayrıca, Aralık ayı sonundan itibaren firmaların profesyonel fotoğraf çekimi için Akrapol'ü 1600 Euro'ya kiralayabildiğini de duyurdu.

Yunanistan'da arkeolojik alanlar, bugüne dek, arkeolojik alanların kullanımında çok seçici davranmasıyla tanınan, Arkeoloji Konseyi adlı kurumun sorumluluğunda bulunuyordu. Geçmiş yıllarda pek çok talep gelmesine rağmen Yunanistan doğumlu Kanadalı film yapımcısı Nia Vardalos ve ünlü yönetmen Francis Ford Coppola gibi çok az kişi Akropol'ü kullanabilmek için izin alabilmilşti. Pek çok film ve reklam çekimi talepleri ise reddedilmişti.

Habertürk, 18.01.2012

DARWIN'E AİT KAYIP FOSİLLER 165 YIL SONRA BULUNDU

İngiliz paleontolog Dr. Howard Falcon-Lang, British Geological Survey bilim merkezindeki çalışmaları esnasında, eski ahşap bir dolabın içinde Charles Darwin'e ait 165 yıllık fosilleri buldu.

Merkezin yıllardan beri el değmeyen bölmelerindeki çekmecelerini gözden geçiren Falcon-Lang, üzerine “C.Darwin Esq.” yazılı bir numune buldu.

Falcon-Lang, ilk şaşkınlığın ardından, bulduğu numunenin üzerindeki yazının evrim teorisinin sahibi Charles Darwin’e ait olduğunu anladı.

Falcon-Lang, araştırdığı çekmecelerde ünlü bilim insanı ve onun yardımcılarına ait 314 parça fosil buldu.

Fosillerin ait olduğu diğer isimlerden ikisinin, Darwin’le beraber çalışan botanikçi John Hooker ve Darwin’in Cambridge’deki akıl hocası John Henslow olduğu belirtildi.

Radikal, 18.01.2012

ARKEOLOJİ MÜZESİ GÜNLÜK 25 BİN, TOPKAPI SARAYI 20 BİN LİRA

Kültür ve Turizm Bakanlığı, 2012’de kültürel alanların kültür ve sanatsal faaliyetlerde kullanımında tahsis edeceği fiyatları belirledi.

Topkapı Sarayı’nda haftasonunda gerçekleştirilecek bir günlük etkinliğin maliyeti 20 bin lira olurken, Van Akdamar Kilisesi’nde ise bu rakam 1000 lira olarak açıklandı. Döner Sermaye İşletmesi Merkez Müdürlüğü (DÖSİM) Bakanlığa bağlı müze, örenyeri, kültür merkezi salonlarını ve galerileri kültürel, bilimsel, sanatsal ve diğer etkinlikler için süreli kullanıma sunuyor. Her yıl kullanım fiyatlarını güncelleyen Müdürlük, 2012 fiyat düzenlemesini de yaptı. En çok talep gören tarihi yapılar arasında olan Aya İrini Müzesi’nin sadece klasik müzik konserleri ve özel sergiler için tahsis edilmesine karar verilirken, Ayasofya Müzesi ile Antalya Aspendos ve Side Antik Tiyatrosu da bu yıl etkinliklere kapalı olacak.

Kültürel alanların süreli kullanımlarında en pahalı yapı ise İstanbul Arkeoloji Müzesi’nin bahçeleri oldu. Bahçelerin kullanımının günlük cuma günü ve haftasonu bedeli 25 bin, diğer günler ise 20 bin lira olarak belirlendi. Organizasyon şirketlerinin büyük ilgi gösterdiği Topkapı Sarayı’nın ise sadece Birinci Avlusu etkinliklere açık olacak. Avlunun da kullanımının cuma günü ve haftasonu bedeli 20 bin, diğer günler ise 15 bin lira. Bakanlığa bağlı bazı önemli alanların kullanım ücretleri de şöyle oldu:

Yıldız Sarayı Müzesi cuma ve haftasonu 7 bin diğer günler 5 bin, Yıldız Sarayı Hasbahçe günlük 10 bin, Yıldız Sarayı Saray Tiyatrosu günlük 7 bin, Galata Mevlevihanesi Müzesi cuma ve haftasonu 1000, diğer günler 800, Rumeli Hisarı cuma ve haftasonu 15 bin, diğer günler 12 bin, İzmir Celcius Kütüphanesi cuma ve haftasonu 10 bin, diğer günler 8 bin, Efes Örenyeri Liman Hamamları cuma ve haftasonu 8 bin, diğer günler 7 bin, İzmir Odeon cuma ve haftasonu 10 bin, diğer günler 8 bin, Bergama Asklepion cuma ve haftasonu 5 bin, diğer günler 4 bin, Bodrum Sualtı Arkeoloji Müzesine Bağlı Antik Tiyatro cuma ve haftasonu 15 bin, diğer günler 12 bin, Ağrı İshakpaşa Sarayı cuma ve haftasonu 4 bin, diğer günler 2 bin 500, Ankara Anadolu Medeniyetleri Müzesi cuma ve haftasonu 2 bin 500, diğer günler 2 bin lira.

Hürriyet, Haber: Umut Erdem, 18.01.2012

İSTANBUL'UN GEÇMİŞ ASIRLARI PERA MÜZESİ'NDE

Zaman, 18.01.2012

SOLİ SÜTUNLARI AYAĞA KALKIYOR

 

Mersin merkez ilçe Mezitli Belediye Başkanı Uğur Yıldırım, Soli Pompeiopolis antik kentindeki 200 sütunu ayağa kaldıracaklarını belirterek, “İlk etapta Soli sütunlarından 14′ünü bu yıl ayağa kaldırıyoruz” dedi.

Mezitli Belediye Başkanı Yıldırım, Soli sütunları ile ilgili çalışmaları İHA muhabirine anlattı. Soli Pompeiopolis antik kentinde bir taraftan kazı çalışmaları devam ederken, bir taraftan da uzun yıllardır yerde yatan sütunları ayağa kaldırmak ve bu eşi bulunmaz tarihi değeri ‘Güneş Kenti’ adına yakışır hale getirmek için 2010 yılında harekete geçtiklerini ifade eden Yıldırım, bu çerçevede proje hazırlamaya başladıklarını bildirdi. Proje çalışmalarının 2011 yılının Mayıs ayına kadar sürdüğünü dile getiren Başkan Yıldırım, bu kapsamda Adana Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’ndan restorasyon onayı aldıklarını, Röleve Müdürlüğü’nün de yaklaşık maliyeti hesaplanmasının ardından işe koyulduklarını kaydetti. Soli Pompeiopolis antik kentinde toplam 200 sütun bulunduğunu ve bunlardan sadece 33′ünün ayakta olduğunu aktaran Yıldırım, “Soli Pompeiopolis antik kentimizin çarşısında güney ucundaki karşılıklı 7′şer sütunun ayağa kaldırılabilmesi için bir çalışma başlattık. İhalesini 2011 Mayıs’ta yaptık, 2012 Mart sonuna kadar da tamamlanması gerekiyor. Ancak ihaleyi alan firma, uzun süre o sütunlara uygun taşı bulmak için zaman harcadı, sonunda Taşucu’nda bulundu bu taş, şimdi oradan taş getiriliyor. Böylece 14 sütunu ayağa kaldırmış olacağız. Antik kentimizin çarşısı olan sütunlu yolda önümüzdeki süreçte 200 sütunun da ayağa kaldırılmasını hedefliyoruz ve bu yönde çalışmalar gerçekleştireceğiz. Sadece bunların ayağa kaldırılması da yetmiyor, limanla olan bağlantısının da sağlanması gerekiyor. Bütün bu çalışmalar tamamlandığında çok önemli bir tarihi kentimizi gün ışığına çıkarmış olacağız” dedi.

Sütunlarla ilgili çalışmanın çok önemli bir proje olduğunun altını çizen Yıldırım, projenin toplam maliyetinin 800 bin lira olduğunu, gecikmelere karşın karşılıklı 7′şer sütunu Mart ayında ayağa kaldırmayı planladıklarını aktardı. Liman bağlantısının sağlanması için de çalışma yürüttüklerine işaret eden Yıldırım, Mersin Valisi Hasan Basri Güzeloğlu’nun konuya son derece duyarlı olduğunu vurgulayarak, “Eğer oradaki kamulaştırma çalışmaları da hızlandırılarak tamamlanabilirse, dünyanın her yerinden insanlar buraya antik kentimizi görmek için koşarak geleceklerdir. Bizim için de çok önemli bir turizm kaynağı olarak karşımıza çıkacak” diye konuştu.

Başkan Yıldırım, Soli Pompeiopolis antik kenti sütunlu yolunu aynı zamanda bir açıkhava müzesi olarak düşündükleri bilgisini de verdi. Böylesine önemli tarihi değerlerin yer aldığı, insanlık tarihi açısından çok önemli bir merkezde kesinlikle bir müzenin oluşturulmasına ihtiyaç olduğuna dikkat çeken Yıldırım, şöyle devam etti: “Mersin Müzesi’nde sergilenen çok önemli tarihi eserlerin büyük bölümünün Soli Pompeiopolis antik kentinden çıktığını biliyoruz. Ancak, çalışmalarımızla ilgili olarak sevindirici bir yanını daha bugünlerde öğrendik. Kültür Bakanlığı da 1. derecede SİT alanı dediğimiz 300 dönümlük alanın bir bölümünü 2012 bütçesi içerisinde kamulaştırma kararı almıştı. Bir süre önce bununla ilgili bilgi bize ulaştı. Bu kamulaştırma çalışmaları sonlandırılabilirse, 12 yıldan bu yana en çok 40-45 günlük süreyle yapılan kazıların çok daha geniş bir alan içerisinde yapılabilmesini de sağlamış olacağız. Bir höyüğümüz var, burada da son derece önemli kazılar yapılıyor. Orada bir amfi tiyatro var. Ayrıca, İsa’dan 312 yıl önce yaşamış bir şair olan Aratos’un mezarının orada olduğu biliniyor ama şu anda onun çıkartılması söz konusu olamıyor. Amerikalılar ayda buldukları son kratere de yıldızlarla ilgili şiirler yazan Aratos’un ismini vermişlerdi. Bu da bizim için son derece önemli bir adlandırma.”

2011 yılında ikincisini yaptıkları Güneş Festivali’ni de çok önemsediklerini belirten Mezitli Belediye Başkanı Yıldırım, “Güneş Festivali hem güneşin ön plana çıkartılması, güneş enerjisinden yararlanabilmenin ne kadar önemli olduğunu vurgulayabilmek anlamında bir bilinç oluşturabilmek hem de Soli Pompeiopolis antik kentimizin ayağa kaldırılmasında halkımızın duyarlığını artırmaya yönelik bir çalışmadır. Dünya Güneş Günü olan 21 Haziran’ı içine alacak şekilde 3 gün yaptığımız festivalimizi halkımız tarafından son derece benimsenen ve bundan sonra da artık vazgeçilmez diyebileceğimiz bir noktaya getirdik. Festivali önümüzdeki yıl daha da etkili bir biçimde gerçekleştirmeyi hedefliyoruz” ifadelerini kullandı.

haberler.com, 17.01.2012

EVRİME İNANAN VAR İNANMAYAN VAR DEMEK TÜBİTAK BAŞKANINA MI DÜŞER?

TÜBİTAK, yani ülkemizin üniversite dışı ve üstü bilimsel kurumunun yeni Başkanı Yücel Altunbaşak haftasonu gazetelerin Ankara temsilcileri ile biraraya gelmiş.

Kendince pek çok projesini anlatmış. Bu arada evrim teorisiyle ilgili olarak sorulan bir soru üzerine de, ‘Evrime inanan var inanmayan var’ deyivermiş.

Mesele ‘inanmak’ veya ‘inanmamak’sa eğer, evet doğru, dünya üzerindeki türlerin, insan dahil, evrimleşerek bugünkü hallerine geldiğini ve bu evrimleşmenin halen de devam etmekte olduğunu söyleyen ‘Evrim teorisi’ne inanan var, inanmayan var.

Ama burada bir kahve sohbetinden veya bir üniversitenin teoloji kürsüsünden söz etmiyoruz. Burada, TÜBİTAK’tan ve onun başkanından söz ediyoruz.

Normal şartlarda TÜBİTAK Başkanı’nın bilimin ne olup ne olmadığı, bilimsel yöntemin ne olup ne olmadığı konusunda en azından bilimi savunur tarzda konuşmasını beklemek sanırım hakkımız. Çünkü o, din veya kültür veya sosyal anlaşmalarımız konusundaki bilgisi sebebiyle değil, bilim insanı kimliğiyle o koltukta oturuyor. En azından öyle olmalı.

Bilim ve bilimsel düşünce açısından baktığınızda, her gündeme geldiğinde siyaset ve sosyal alanlarda kavgalara neden olan evrim teorisi bilimsel bir teoridir.

Bilimle ilgili konular, bilimcilerin arasında ‘inanmak’ veya ‘inanmamak’ kelimeleriyle konuşulmaz. ‘Doğrulamak’ ve ‘yanlışlamak’tır kullanılan kelime.

Evrim, evet kimi parçaları hala tartışılmakla ve eski bilgiler sürekli yenileriyle değiştirilmekle birlikte kendi alanında rakipsiz bir teoridir, bugüne kadar milyonlarca kez sınanmış ve her seferinde genel teori bir kez daha kanıtlanmıştır.

Zaten, ‘Evrim teorisinin yanlışlanması’ diye bir şey söylenecek olursa, o zaman bu teorinin yerine başka bir teorinin konması gerekir. Ortada böyle bir ‘rakip teori’ de yok.

Hemen, ‘akıllı tasarım’cılar itiraz edecek ama unutmamak gerek, canlı türlerinin tesadüfen oluşamayacağını, onları bir ‘akıllı tasarımcı’nın tasarladığını söyleyen bu akım, son kertede bir inanç sistemidir, bilimselliğin taşıdığı en temel özelliklerden birinden yoksundur: Akıllı tasarımcı yanlışlanamaz bir aksiyomdur çünkü.

TÜBİTAK Başkanı, bilimsel düşünce sistematiğinin bu en temel kuralından, yani yanlışlanabilirlik ilkesinden kısmen haberdar anlaşılan.

Evrim teorisinin yanlışlanabilir olduğunu düşünmek bilimsel düşüncedir; ama onu yanlışlayan ‘teori’nin de yanlışlanabilir olduğunu kabul etmek gerekir.

Oysa inanç yanlışlanamaz.

TÜBİTAK’ın başında böyle birini görmek gerçekten çok üzücü.

İnançla bilim çatıştığında...
İtalya’nın başkenti Roma’da en sevdiğim meydanların başında Campo de Fiori gelir. Meydanın adı ‘çiçek tarlası’ veya ‘çiçek bahçesi’ olarak tercüme edilebilir.

Meydanı sevme sebeplerimden biri, buradaki bir heykel. Ortaçağın yakılarak idam edilen din adamlarından biri, Giordano Bruno’nun heykeli var bu meydanda. Tam da onun yakıldığı yerde.

 

Bruno, dini dogmaların yerine bilimsel düşünceyi savunduğu için engizisyon tarafından yakılarak idam edilmeye mahkum edilmiş. Onu mahkum edenlerin adını bilen yok ama Bruno’nun heykeli orada duruyor işte.

Katolik kilisesi, İncil’e sadece bir kutsal kitap değil aynı zamanda dünyayı ve evreni açıklayan yegane kaynak olarak baktığı için zaman içinde dogmalar geliştirmişti. Bu dogmalar arasında dünyanın yaradılış anı da vardı, evrenin merkezinde dünyanın yer alması da.

Hepimiz, Kepler’in dünya merkezli olmayan evren teorisini açıklamakta ne kadar zorluk çektiğini, aynı teoriyi gözlemleriyle kanıtlayan Gelileo’nun engizisyonda yargılanıp kendi bulgularını redde zorlandığını biliriz. Bunlar bize okullarımızda ‘Ortaçağ karanlığı’ olarak öğretilir.

Karanlıktır, çünkü inanca ait dogmaları aklın karşısına koyar o çağ.

Astronomi söz konusu olduğunda okul kitaplarımıza rahatça giren bilimsel düşünme yüceltmesi neden Darwin ve evrim teorisinden esirgenir?

Sanmayın ki Türkiye bu konuda yalnız. Amerika’da da durum bizden farklı değil.

Kıta Avrupasında evrim teorisi dışındaki sözde teorilerin biyoloji ders kitaplarında anlatılması yasaktır ama bizde ‘rakip teori’ adı altında, Amerikalı evangelistlerin geliştirdiği ‘akıllı tasarım’ biyoloji ders kitaplarına çoktan girdi.

Ve bakın şimdi TÜBİTAK Başkanı tarafından da dile getirildi.

İncil’den feyz alan İslamcılar
Eskive Yeni Ahit’te anlatılan ‘yaradılış’ öyküsünü eğer kelime kelime okuyacak ve oradan hareketle bir hesap yapacak olursanız, sadece dünyanın ne zaman yaratıldığını değil ne zaman sona ereceğini de hesaplayabilirsiniz.

Buna göre, dünya bugünden yaklaşık 7 bin yıl önce ve tam da bugünkü haliyle yaratılmış olmalıdır.

Kutsal kitap böyle diyor ama fosil kanıtları bunun tersini söylüyor. Milyonlarca yıl önceden kalma dinozorlar, onbin yıldan daha geriye tarihlenen insan yerleşimleri, yüzbinlerce yıllık insan ve insansı fosilleri...

Tabii tutarlı olmak lazım. Hemen birileri çıkıyor, ‘Bu fosil kanıtları yalandır’ diyor, kendi fosil kanıtlarını ortaya çıkarıyor, bilmem ne kertenkelesinin hiç evrim geçirmediğini kanıtlamaya çalışıyor vs.

Bana tuhaf geleni, ‘İslamcı’ olarak bilinen Türkiyeli bir grubun da bu akıma katılması, köktenci hristiyan inancından kaynaklanan bu propagandanın tıpkısının aynısını burada da yapması, sözde ‘fosil’lerle gezici sergiler düzenlemesi, propaganda yapması.

‘Müslüman mahallesinde salyangoz satma’ eylemi nedense hiç yadırganmıyor.

Hürriyet, Yazı: İsmet Berkan, 17.01.2012

KUVAYI MİLLİYE MÜZESİ KEŞFEDİLMEYİ BEKLİYOR

 

Geyve'ye bağlı Alifuatpaşa beldesindeki Kuva-yı Milliye Müzesi tarih meraklılarını bekliyor.

Zaman, Haber: Duran Savaş, 17.01.2012

TAYLOR'IN VAN GOGH'U SATILIYOR

 

Elizabeth Taylor'ın özel resim koleksiyonunda yer alan Hollanda'nın izlenimci ressamı Vincent van Gogh'un (1853-1890) eseri gelecek ay Londra'da Christie's müzayede evinde satışa çıkacak.

ABD'de Hollywood sinemasının en parlak döneminin yıldızı Elizabeth Taylor'ın (1932-2011) koleksiyonundaki 38 önemli resim, Christie's açık artırmasına çıkıyor.

Van Gogh'un sonbahar şaheserlerinden "Vue de l'Asile et de la Chapelle de Saint-Remy" adlı eseri 11 milyon dolardan açılacak.

Edgar Degas, Camille Pissarro ve Auguste Renoir'nın başyapıtlarından resimler de Christie's'e giren örnekler içinde Taylor'ın koleksiyonunda bulunuyor.

Elizabeth Taylor'ın babası Francis Taylor, Vincent van Gogh'un bu eserini yine Londra'da 1963'te Sotheby's müzayede evinden 257 bin 600 dolara kızı için satın almıştı. Tablonun asıl sahibi hususunda açılan dava 2007'de sonuçlandı. 1939 yılında Nazi Almanyası'ndan kaçan Musevi kadının eskiden açtığı dava, varisleri aleyhine 2007'de ABD Yüksek Mahkemesi'nin kararıyla çözüldü. Eser, Taylor'ın mülkiyetinde kaldı.

Taylor'ın iki kez evlendiği İngiliz sinema oyuncusu ve tiyatrocusu Richard Burton'ın (1925-1984) ona hediye ettiği 33,19 karatlık (6,7 gram) pırlanta yüzük 8,8 milyon dolara satılmıştı.

Taylor Vakfı yararına, eşsiz koleksiyon parçası 2-7 Şubat'ta Christie's'in sergi salonunda görülebilecek.

Habertürk, 17.01.2012

KORUMA ALTINDAKİ AHŞAP BİNA KÜL OLDU

İstanbul Kadıköy'de koruma altında bulunan tarihi ahşap bina, henüz belirlenemeyen bir nedenle çıkan yangında büyük zarar gördü. İtfaiye ve polis ekipleri kundaklama olasılığına karşı olay yerinde inceleme yaptı. Yangın dün sabah saatlerinde Rasimpaşa Mahallesi Feritbey Sokağı'nda bulunan 3 katlı ahşap binada çıktı. Sebebi belirlenemeyen yangın kısa sürede ahşap binayı sarınca Kadıköy ve Üsküdar itfaiye ekipleri olay yerine geldi. Sokakların dar olması ve kaldırıma park eden araçlar nedeniyle itfaiye ekipleri yangına müdahale etmekte güçlük çekti. Alevlerin birbirine yapışık diğer ahşap binalara sıçrama ihtimali üzerine vatandaşlar büyük panik yaşadı. Yangın yaklaşık 1 saat süren çalışmadan sonra kontrol altına alındı ancak ahşap bina tamamen kullanılamaz hale geldi. Binanın çökme ihtimaline karşı önlem alınırken; polis de kundaklama olasılığına karşı delil aradı. Olayla ilgili soruşturma başlatıldı.

Sabah, Haber: Erdoğan Yapık, 17.01.2012

TARİHİ ÇEŞMENİN DOKUSU SIVAYLA YOKEDİLDİ

Çanakkale Savaşları’nın yapıldığı Gelibolu Yarımadası’nda bulunan tarihi bir çeşmenin dokusu, üstü sıvanarak yok edildi.

Savaş sırasında askerlerin su içtiği, Eceabat İlçesi’yle Şehitler Anıtı Yolu üzerinde bulunan Havuzlar Şehitliği yanındaki çeşme, tamamen taşlardan yapılmış. Üzerinde Osmanlıca yazılar bulunan çeşme, zamanla yıpranınca aslına uygun olarak restore edilmesi yerine üzeri sıvandı. Çeşmenin yazıların bulunduğu taşlar ve kemeri dışındaki bütün yüzeyi sıvayla kapatılarak tarihi doku yok edildi.

Habertürk, 17.01.2012

SELİMİYE CAMİİ'NDEKİ TERS LALE MOTİFİ KORUMAYA ALINACAK

Zaman, 17.01.2012

HAÇLI İMPARATORUNUN ANITI İÇİN YER BULMA TELAŞI

Silifke-Antalya karayolunun genişletilmesi nedeniyle ana yoldan uzak kalan Alman İmparatoru Friedrich 1’in (Barbarossa) anıtının yeni bir yere taşınması için çalışma başlatıldı. Barbarossa 1190’da Filistin’e haçlı seferine giderken Göksu Nehri’nde zırhları ağır geldiği için boğulmuştu.

Silifke-Mut karayolu üzerinde yapımı devam eden duble yol çalışmaları sırasında ana yoldan uzak kalan Germen İmparatoru Friedrich 1 (kızıl sakallı olduğu için Barbarossa lakabıyla da anılıyor) anıtı, Karayolları 51’inci Şube Şefliği ve Silifke Belediyesi tarafından yürütülecek bir çalışmayla tekrar ziyaretçilerin hizmetine açılacak. Silifke Belediye Başkanı MHP’li Bayram Ali Öngel, Karayolları 51’inci Şube Şefi Mustafa Ersöz, Trafik Teknik Sorumlusu Volkan Yavuzyolcu, Silifke Belediyesi Fen İşleri Müdürü Murat Ayaş ve Belediye İnşaat Mühendisi Semih Yılmaz, Silifke- Konya karayolu üzerindeki Germen İmparatoru Friedrich Barbarossa’nın anıtının çevresinde ve Almanya Federal Cumhuriyeti Ankara Büyükelçiliği’nde görevli elçi Prof.Dr. Pascal Hector’un anıt için belirlediği yeni yerde incelemelerde bulundu.

Başkan Öngel, incelemenin ardından yaptığı açıklamada, yeni bir anıt yapmak üzere Almanya’daki kardeş şehir Hassloch’tan bir heyet gönderilmesi amacıyla resmi yazı yazıldığını söyledi. Anıtın gerek kardeş şehirden gelecek olan heyetle gerekse Silifke Belediyesi ve Karayolları 51’inci Şube Şefliği işbirliğiyle yeniden yapılacağını ifade eden Öngel, çalışmalara kısa bir süre sonra başlanarak Göksu Nehri’nde boğulan Germen İmparatoru Friedrich Barbarossa’nın anıtını tekrar turizme açacaklarını belirtti.

Selçuklu Sultanı II’nci Kılıç Arslan ile barış içinde serbest geçiş için bir anlaşma yapan Barbarossa’nın, III’üncü Haçlı Seferi’nde Filistin’e giderken, Göksu Nehri’nde boğulduğunu anlatan Belediye Başkanı Bayram Ali Öngel şunları söyledi: “3 bini tam zırhlı toplam 15 bin askeriyle ülkesinden 11 Mayıs 1189’da çıkan Friedrich Barbarossa, 10 Haziran 1190 tarihinde ulaştığı Silifke’deki Göksu Nehri’ni geçerken üzerindeki zırhların ağırlığı nedeniyle 67 yaşında boğulmuş. Bu nedenle Alman vatandaşları halen Silifke bölgesine geldiğinde, 1971 yılında Alman Büyükelçiliği tarafından Silifke- Konya karayolunun 9’uncu kilometresinde hemen yol kenarına yaptırılan Barbarossa’nın anıtını mutlaka ziyaret ediyor. Ancak Karayolları tarafından yapılan yol çalışması nedeniyle anıt yoldan görülmez olmuş. Biz de bir çalışma başlattık ve anıtı Alman Elçisi Pascal Hector’un tespit ettiği yere daha güzel bir şekilde yapacağız.”

Vatan, 16.01.2012

DÜNYANIN
EN YAŞLI
SELVİ AĞAC YANDI

 ABD'nin Florida eyaletindeki bir parkta bulunan ve "Senatör" adı verilen 36 metrelik selvi ağacı, sabah erken saatlerde alev aldı.

İtfaiye ekipleri, içten içe yanan ağacı kurtarmak için büyük çaba harcadı ancak ağacın önce 6 metrelik bir kısmı, sonra da tamamı devrildi.

Longwood kentindeki "Big Tree Park"ta yer alan ağaç, yaklaşık 3500 yaşındaydı.

Dünyanın en yaşlı beşinci ağacı olan Senatör'ün yüksekliği, 1925 yılındaki kasırgada tepe kısmı kopmadan önce 50 metreye erişmişti.

Radikal, 16.01.2012

TOPKAPI SARAYI'NDA DEPREM ALARMI

Kandilli Rasathanesi olası İstanbul depremine karşı Topkapı Sarayı Müzesi çalışanlarına eğitime başladı. Müze Müdürü İlber Ortaylı'nın da katıldığı ilk seminerde Jeofizik Yüksek Mühendisi Seyhun Püskülcü, toplam 120 müze çalışanına 'ABCD Temel Afet Bilinci' eğitimi verdi. Sabah Gazetesi'nde yer alan habere göre, 10 Şubat'ta düzenlenecek ikinci seminerde mimar Bilgen Sungay, 40 kişilik teknik personele 'Müze Koleksiyonlarının Depreme Karşı Korunması ve Yapısal Olmayan Tehlikelerin Azaltılması' eğitimi verecek.

Topkapı Sarayı'nın sadece Türkiye için değil dünya mirası için önemli bir eser olduğunu söyleyen Seyhun Püskülcü, "Bu mirası korumak ve geleceğe taşımak hepimizin tarihi sorumluluğudur. Öncelikle müze personelinin başta kendini, daha sonra müzedeki değerli koleksiyonları depreme karşı nasıl koruyacağını bilmesi büyük önem teşkil ediyor. Boğaziçi Üniversitesi Kandilli Rasathanesi ve Deprem Araştırma Enstitüsü olarak biz, üzerimize düşeni yaptık ve müze personeline yönelik bir dizi eğitim oluşturduk. İlk seminerde ABCD Temel Afet Bilinci eğitimi kapsamında deprem öncesinde, sırasında ve sonrasında ne yapması gerektiğini öğrenen müze çalışanlarına ikinci seminerde 'Müze Koleksiyonlarının Depreme Karşı Korunması ve Yapısal Olmayan Tehlikelerin Azaltılması' konusunda bilgi verilecek." dedi.

Yapı, 16.01.2012

RESİM VE HEYKEL MÜZESİ'Nİ TARİHİNDEN KOPARMA DARBESİ, YA DA VELİAHT DAİRESİ'Nİ İŞGAL ET!

Yetmiş dört yıldır İstanbul Resim ve Heykel Müzesi’ne ait olan Dolmabahçe Sarayı Veliaht Dairesi’nin bir türlü bitmek bilmeyen restorasyonu bitene kadar, Müze’nin geçici olarak İstanbul Modern’in yan tarafındaki 5 numaralı Antrepo’ya taşınacağı haberi yeni değil.

Şaşırtıcı olan, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi yıllardan beri Veliaht Dairesi’nin restorasyonu için uğraşırken, birdenbire, İstanbul’un en gözde alanındaki bir antreponun görülmemiş bir süratle müzeye verilmesi. Dolayısıyla, Türkiye’de iyi bir şey olmayacağına dair artık içimize yerleşmiş kötümserliğimiz bu olumlu gelişmenin ardında da bir bit yeniği aradı durdu. Atatürk’ün emriyle 1937 yılında, o dönemdeki adıyla Güzel Sanatlar Akademisi’ne müze olarak kullanılmak üzere devredilen Veliaht Dairesi’nin bu manevrayla boşaltılacağına ve çeşitli amaçlar için kullanılacağına dair pek çok spekülasyon yapıldı. Ancak, yetkili ağızlardan Üniversite’nin bu mekanı vermek gibi bir niyetinin olmadığı defalarca açıklandı. Projeye göre restorasyon bittikten sonra Resim ve Heykel Müzesi’nin 1950’lere kadar erken dönem koleksiyonu Veliaht Dairesi’nde, daha yakın dönem ise Antrepo’da sergilenmeye devam edecekti. Acaba sadece siyasi erkin ve sermayenin oportünizmine bağlı olarak yaşamın örgütlendiği bir zamanda bu gerçekleşebilecek miydi?

 

Milliyet gazetesinde 07 Ocak 2012 tarihinde yayınlanan “Dolmabahçe’ye Meclis Baskını” başlıklı habere göre “hayır, gerçekleşebilemezdi”. Çünkü haberde Meclis Başkanlık Divanı’nın geçtiğimiz hafta Veliaht Dairesi’ne bir baskın yaptığı ve gördükleri manzara karşısında bu mekanın İstanbul Resim ve Heykel Müzesi’ne tahsis kararını iptal ettiği ve mekanı geri aldığı söyleniyordu. Hatta “...Binanın mezbeleye döndüğünü gören Başkanlık Divanı üyeleri, kendi aralarında –bekçi polisler olmasa, şarapçıların mekanı olur– şeklinde yorum” yapmışlardı. Haberi okuyunca, ister istemez en azından daha mantıklı bir bahane ve daha düzeyli bir üslupla bu operasyon gerçekleşseydi diye düşünüyor insan. Anlaşılan Meclis Divan üyeleri gördükleri bu mezbeleliğin müze ya da üniversiteyle ilgili değil, kendilerine bağlı Milli Saraylar Daire Başkanlığı’nın üstlendiği bir restorasyon sürecinin sonucu olduğunu algılayamamış. Elbette ki, Veliaht Dairesi şu anda bir şantiye alanı halinde. Öte taraftan, yine habere göre Resim ve Heykel Müzesi’nin koleksiyonu buradan çıkarılacak, Veliaht Dairesi hızla restore edilecek ve burada Milli Saraylar’a ait koleksiyon sergilenecekmiş. Pekala, madem hızlı bir restorasyon olabiliyordu, bütçe ayrılabiliyordu, bu neden Resim ve Heykel Müzesi için yapılmadı? Devlet adı verilen sistem ideal olarak her türlü kültürel mirasa sahip çıkıp korumaktan sorumlu değil mi? O zaman neden Osmanlı döneminden itibaren 1970’lere kadar Türkiye’nin en kapsamlı modern sanat koleksiyonuna sahip bir müzeyi kurulduğu mekandan çıkarıp, başka yer kalmamış gibi Milli Saraylar koleksiyonuna yer bulma çabasına giriyor?  Bu durumda da ister istemez asıl meselenin Veliaht Dairesi’nin uzun zamandır öngörülen ve kimi yerde dillendirilen daha geniş ve siyasi bir proje için kullanılma olasılığı akla geliyor...

Sarayların birer birer otel zincirlerine teslim edildiği ve “kültürel dönüşüm” adı altında AVM’lerin tarihin yerini aldığı bir dönemden söz ediyoruz. Veliaht Dairesi de iktidarın “Saraylı” olma hevesiyle Müze’nin çevresini adeta bir hükümet konağı kompleksi haline getirdiği bir alanın merkezinde. Bu yüzden “Meclis baskınının” ardında ihmal edilen kültüre sahip çıkma hizmetinin olduğuna inanmak pek kolay değil. Bir ülkenin sanat tarihine vurulan bu darbenin altında imzası bulunan kişiler için bu olay tarih önünde ne büyük bir talihsizliktir...

İlginç bir biçimde, Veliaht Dairesi’nin Resim ve Heykel Müzesi’nden alındığına dair bu haberle ilgili olarak basın ve sanat çevrelerinden halen bir tepki gelmedi. Emek Sineması’nda olduğu gibi kültürel belleğine sahip çıkan kitlelerin şu andaki sessizliğini anlamak mümkün değil! İstanbul Resim ve Heykel Müzesi’nin Veliaht Dairesi’nde kalmasının önemine dair bir tartışma için belki de artık çok geç... Ama en azından söz konusu karar ve gerekçeleri hakkında sessizliği bozmak için bir çift laf etmenin tam  zamanıdır.

İstanbul Resim ve Heykel Müzesi, Türkiye’nin ilk modern sanat müzesidir. 1970’lere kadar ülkenin tek sanat müzesi olduğu için şu anda başka hiçbir kurumun sahip olmadığı müthiş bir koleksiyonu vardır. Ve bu müze Veliaht Dairesi’nde kurulmuştur. Bilindiği gibi, pek çok yönüyle Fransız Devrimi’nden esinlenen Cumhuriyet ideolojisi, sanat söz konusu olduğunda da kraliyet koleksiyonlarını yurttaşına devreden ve bu kararını da koleksiyonları daha önce aristokrasinin gezindiği saray koridorlarında sergileyerek pekiştiren devrimci devlet anlayışının temsili olan Louvre Müzesi modelini izlemiştir. O dönemde bütün büyük Avrupa şehirlerinin takip ettiği bu model ulus-devlet, modernite ve kamusal sanat müzesinin doğuşunun birbiri içine geçmiş ilişkilerinin bir uzantısıdır. Yeni Türkiye Cumhuriyeti’nin Louvre’u da, Atatürk’ün emriyle elbette yıkılan Osmanlı İmparatorluğu’nun en can alıcı yerinde, Padişah’ın veliahdının kaldığı dairede, yeni ulus-devletin simgesi olarak kurulmuştur.

O nedenle ne Veliaht Dairesi sadece Dolmabahçe Sarayı’na ait bir mekan, ne de Resim ve Heykel Müzesi salt bir sanat koleksiyonudur. Sanat tarihinin ulus tarihiyle örtüştüğü bir sürecin sonucu olarak, bu ikili birarada Türkiye’nin tarihinin bir parçasıdır. Dolayısıyla müze, ancak o dönemin ideolojisine göre dönüştürülmüş Veliaht Dairesi’nin içinde kendini tanımlayabilir, koleksiyonu bu mekanın taşıdığı bu özgün ve tarihsel “aura” ile beslenebilir. Veliaht Dairesi de ancak Türkiye’nin ilk kamusal sanat müzesinin kurulduğu bir mekan olduğu sürece önemini koruyabilir. Bu ikisi, ancak birarada, eleştirilsin eleştirilmesin Türkiye’nin geçirdiği önemli dönüşümün görsel temsili olduğu sürece anlamını devam ettirebilir. Tam da bu nedenle, Louvre Müzesi, giderek büyüyen koleksiyonuna rağmen Louvre Sarayı’ndan çıkıp modern ve büyük bir binaya geçmek yerine, müzenin imajını çağdaşlaştıran mimar I. M. Pei’in Piramid’ine milyonlarca avro harcamıştır. Fransa Louvre Müzesi’yle sadece sanatına değil, geçmişine sahip çıkmaktadır. Veliaht Dairesi’ndeki Resim ve Heykel Müzesi güncel olmak için değil, bir tarihi korumak, hatırlamak ve gerekirse müzenin aracılığıyla bir dönemin eleştirisini yapmak için vardır.

Esas olarak kamusal müze, tarihyazımı, modernlik ve ulus-devlet arasındaki bu ilişki, sanatın örgütlenmesi ve sanat tarihinin yapılanmasını da ortaya çıkaran bir mekanizma olduğuna göre, Resim ve Heykel Müzesi ile Veliaht Dairesi arasındaki bu semiyolojik ilişkinin bozulması, Türkiye’deki sanatı ve tarihini etkileyen ciddi bir darbe olarak görülmeli. Ağırlıklı olarak Veliaht Dairesi ile ilgili sorunlardan ötürü Resim ve Heykel Müzesi’nin uzun dönem aralıklarıyla kapalı kaldığı ve sanat ortamının işlevsiz bir müzeyle baş başa kaldığı gerçeği yadsınamaz. Her şeye rağmen Resim ve Heykel Müzesi, Akademi’nin yıllardır sürdürdüğü çaba sayesinde yok olmamış, müzeolojik bir tartışmayı canlı tutmuş, müzenin sanat ortamındaki varlık ile yokluk arası konumu aslında Türkiye’ye özgü bir sanat tarihi yaratmıştır. Bu geçmiş, belki beş sene önce bu kadar önem taşımıyordu. Ama sanatın finans dünyasıyla eklemlendiği, özel müzelerin sanat tarihi yazmaya başladığı, sanatın modernizmini tanıyamadan onun ötesine geçtiği bir deneyimin yaşandığı bu dönemde artık tarihe eskisinden daha fazla ihtiyacı var. Giderek eksikliği daha fazla hissedilen, modernizmin dinamikleriyle oluşmuş bir sanat tarihi Veliaht Dairesi’nin tamamladığı bir Resim ve Heykel Müzesi’nde yazılmalıdır ki, ondan sonra çoklu anlatılarla beslenen alternatif sanat tarihleri de yazılabilsin…

Ama kabul etmek gerekir ki, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi bu görünmez haliyle, ne koleksiyonunu piyasanın baskısına karşı koruyabilir, ne de Veliaht Dairesi’ni elinde tutabilir. Açık ki yeni düzenin, Resim ve Heykel Müzesi’nin sessiz sedasız bile olsa Veliaht Dairesi’nde kalmasına tahammülü yok! Müze tamamen yok olmamak için görünür olmak zorunda. Türkiye’de artık kamuoyunun, en azından oy potansiyeli düşük kesimin fikrinin hiçbir şeyi etkileyemeceğini kabul etmiş durumdayız. Ancak, müzenin şu anda müthiş bir gücü var: sanat... Paraya, politikaya, İstanbul’un küresel imajına dönüşebilen sanat... Resim ve Heykel Müzesi Antrepo’da elindeki koleksiyonun değerini gürültülü, tantanalı bir biçimde göstermeyi başarırsa, müzenin İstanbul’un küreselleşme projesi için vazgeçilmez bir unsur olduğu konusunda karar verici aktörleri ikna edebilir. Bu noktada, büyük sermayelerin sahip olduğu sanat kurumları söz konusu olduğunda sonsuz bir hoşgörü ve iyi niyetle desteğini gösteren, ya da sadece güncel sanatla ilgilenen artokratlar güruhunun da heyecan dolu mesailerinin bir kısmını müzeye ayırmalarının faydası olacaktır kuşkusuz. Böylelikle Veliaht Dairesi’nin restorasyonu bittiğinde, Resim ve Heykel Müzesi Antrepo’yu da içeren ikili bir sergileme düzeniyle hem sanat tarihini hem de çağdaşa yakın sanat üretimlerini birarada sunabilen güçlü bir kamusal sanat müzesi olarak cümle alemin karşısına çıkabilir. Yoksa ne tarihi, ne aurası dikkate alınmadan, son derece basit bir üslupla apar topar Veliaht Dairesi’nden çıkarılan Resim ve Heykel Müzesi’nin, birkaç yıl içinde Galataport adı verilen bir kentsel dönüşüm projesinin altında Antrepo’dan da aynı üslupla atılmayacağının garantisini kim verebilir? Belki müze hiçbirimizin hayatına Emek Sineması ya da Beyoğlu kadar dokunamadı. Ama bazı tarihi değerler vardır ki, bizimle hiç konuşmasalar bile onları korumak kendimizi korumaktır. Müze yıllardır bizden bir ses bekledi. Artık zamanıdır! Bütün dünya “işgal et” (occupy) furyasıyla sallanırken belki şimdi de bizim işgal zamanımız gelmiştir! Sadece sanata değil, tarihe sahip çıkmak için... Halen birilerinin umurundaysa...

e-skop.com, 16.01.2012

JİTEM KAZISI ARKEOLOG DENETİMİNDE SÜRÜYOR

 

Diyarbakır'da 1993-1999 yılları arasında JİTEM karargahı olarak kullanılan binanın yan tarafında başlatılan ve şu ana kadar 11 kafatası ile çok sayıda insan kemiği bulunan bölgede kazı çalışmaları sürüyor.

Diyarbakır'da 1993-1999 yılları arasında JİTEM karargahı olarak kullanılan binanın yan tarafındaki kazı çalışması sürüyor. Son 4 gün içinde bulunan 11 kafatası ve çok sayıda kemik adli tıpta muhafaza altına alındı. Faili meçhul cinayetlere ışık tutması beklenen kemiklerin kimlere ait olduğu, yapılacak DNA testi ardından netlik kazanacak.

Diyarbakır özel yetkili cumhuriyet savcıları Osman Coşkun ve Mustafa Baklacı gözetiminde gerçekleştirilen kazı çalışmaları büyük titizlik içinde yapılıyor. Bölge sit alanı olduğu için iş makineleri kullanılamıyor. Arkeologların denetimindeki kazılar kazma ve küreklerle yapılıyor. Polisin olağanüstü güvenlik önlemi aldığı bölgeye basın mensupları dahil kimse yaklaştırılmıyor.

Kültür Bakanlığı tarafından restorasyon çalışmaları sürdürülen Diyarbakır'ın Suriçi semtindeki İç Kale bölgesinde, doğalgaz boruları döşemek için Çarşamba günü kazı yapılmıştı. JİTEM Grup Komutanlığı'nın, 1999 yılına kadar sorgu ve işkence üssü olarak kullandığı eski Merkez Kapalı Cezaevi'nin yan tarafında yapılan kazıda insanlara ait olduğu değerlendirilen 6 kafatası ve çok sayıda kemik bulundu.

Hz. Süleyman Camii'nin arka tarafında eski cezaevinin duvarının dibinde kafatası ve kemik parçalarına rastlanınca durum polise ve savcıya bildirildi. Olay yerine gelen savcı, bütün bölgenin güvenlik çemberine alınmasını istedi. Genişletilen kazı çalışmalarında 5 kafatasına daha ulaşıldı. Güneydoğu'daki faili meçhuller sebebiyle isminden sıkça söz edilen Sur İçi'ndeki Jitem merkezinin bulunduğu bölgede çıkan kemiklerin, faili meçhule kurban giden kişilere ait olabileceği ihtimali üzerinde duruluyor.

Güneydoğu'da 1990'lı yıllarda işlenen faili meçhul cinayetlere ilişkin olarak son 2 yılda 7 farklı ilde yapılan kazılarda 938 kemik bulundu. Adli Tıp Kurumu, bunların 530 tanesinin hayvanlara ait olduğunu açıkladı, diğer kemiklerle ilgili DNA araştırması ise sürüyor.

Habertürk, 16.01.2012

 

******


KAFATASI 15'E ÇIKTI, BÜTÜN İÇKALE KAZILACAK

 

Diyarbakır'da 'karanlık dönem' olarak bilinen 1990'lı yıllarda işlenen faili meçhul cinayetlerle ilgili başlatılan kazı çalışmasında sürpriz bir gelişme yaşandı.

Zaman, Haber: İsmail Avcı, 18.01.2012

ÇİN'DE YENİ DİNOZOR TÜRÜ KEŞFEDİLDİ

 

Çin ve Japon bilimadamları, Çin’in doğusundaki Cıciang eyaletinde yeni dinozor türü keşfedildiğini duyurdu.

Ulusal basındaki haberlerde, yeni keşfedilen türün Ornithischian türünde olan ve kuş kalçalı dinozorlar olarak da adlandırılan bir dinozor türünün iskeletlerinin incelenmesi sonucu ortaya çıktığı kaydedildi.

Bilimadamlarının üç yıl boyunca iyi bir şekilde muhafaza edilmiş iskeletleri incelemesinin ardından bir hükme vardığı belirtilirken, yeni bulunan türe "Yueosaurus Tiantaiensis" adı verildiği, Çince olarak da "Tientay Yüe Dinozoru" dendiği kaydedildi.

Yeni türün bugünlerde Tientay olarak adlandırılan kasabada bulunması ve eski dönemlerde 2 bin 500 yıl evvel Yüe devletinin o bölgede yaşaması nedeniyle bu ismin verildiği belirtildi.

Keşfedilen yeni türle ilgili çalışmanın bir İngiliz dergisi olan Mesozoik Araştırmalar dergisinde basıldığı ifade edildi.

Ornithischian türündeki Ornitopod ailesinden olan dinozorun Asya’da nadir görülen bir tür olduğu, bu türün otçul, hızlı koşabilen iki ayaklı küçük dinozorlar olduğu kaydedildi.

Bu türler yoğun bir şekilde Kuzey Amerika’da görülüyor ve Asya’da nadir olarak bulunduğu belirtiliyor.

Çin’de bulunan yeni türün ise gagalı, otçul ve 1,5 metre boyunda olduğu, eyalette bulunan en küçük dinozor türü olarak kayda geçtiği ifade edildi.

Cıciang eyaleti Çin’de dinozor ve dinozor yumurtası fosilleri açısından zengin bir bölge olarak biliniyor. Bu yeni türün keşfinden evvel yine aynı bölgede 3 otçul ve bir etçil tür keşfedilmişti.

Akşam, 16.01.2012

İŞKENCELERİYLE ÜNLÜ SANSARYAN HAN PAYLAŞILAMIYOR

Ermeni Patrikliği’nin işkencehaneleriyle ünlü İstanbul Sirkeci’deki Sansaryan Han’ı geri almak için mahkemeye başvurması, Vakıflar Genel Müdürlüğü’nü harekete geçirdi.

Habertürk’e konuşan Vakıflar Genel Müdürü Adnan Ertem, “Sansaryan Han 76 yıldır mazbut vakıf statüsünde. Hiçbir zaman cemaat vakfı olmadı” dedi. “Ermeni Patrikliği iyi niyetli davranmıyor” ifadesini kullanan Ertem “İyi niyetli olsalardı önce mazbut vakıf statüsünün kalkması için hukuki yollara başvururlardı. Ama bu duruma itiraz edemezler. Sansaryan Han’ın mazbut vakıf olmasının üzerinden 76 yıl geçmiş. İdari işleme itiraz 60 günle sınırlıdır. En önemlisi ise kanun hükmüyle mazbut vakıf statüsüne alınan bir gayrimenkulün geri verilmesi mümkün değil. Karara itiraz edeceğiz. Gerekli hazırlıkları yapıyoruz” ifadesini kullandı.

İstanbul 13. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin Sansaryan Han hakkında kendi görüşlerine başvurmadan tedbir kararı aldığını belirten Ertem, şöyle konuştu: “Basında çıkan bazı haberlerde tedbir kararından dolayı Vakıflar Genel Müdürlüğü olarak Sansaryan Han’ı kiralayamayacağımız yazıldı. Bu doğru değil. Tedbir kararı, satış ve el değiştirmeyle ilgili. Vakıflar olarak idare ettiğimiz hiçbir gayrimenkulü satma yoluna gitmediğimiz gibi Sansaryan Han’ı da satma gibi bir düşüncemiz zaten olamaz. O yüzden böyle bir kararın alınmasına gerek yok. Ancak satış hali dışında her türlü yatırım tasarrufunda bulunabiliriz.’’

Habertürk, Haber: Bülent Günal, 16.01.2012

MOR LOOZOR'U DEFİNECİLERDEN KORUYAN YOK

Mor Lazoor daki rahip ve rahibelerin, üzerine çıkıp çile çektikleri İnziva Kulesi ayakta kalan son kule. Ama o da kazılarla yıkılmak üzere.

 

Mardin’in Midyat İlçesi'ne bağlı Habsunnes Köyü’ndeki Mor Lazoor Manastırı son yıllarda definecilerin uğrak yeri haline geldi. Devlet, 2008’de manastırın yolunu ihale açıp sattı. Dünyaca ünlü kanser uzmanı Prof.Dr. Fuat Oduncu, İsviçreli dünya şampiyonu boksör Roberto Belge ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in büyükannesinin köyü olan Habsunnes’teki manastırın en önemli özelliği, güneşe tapanlardan kalma bir tapınağın üzerine inşa edilmiş olması. 

Ne var ki son yıllara kadar sağlam olan tapınak artık içler acısı halde. Manastır aynı zamanda bölgede sağlam kalan son inziva kulesine de sahip. Rahip ve rahibelerin yaz kış üzerine çıkıp çile çektikleri kule, temeline yapılan kazılar yüzünden yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya.

Mıhallemi Dinler Diller ve Medeniyetler Arası Diyalog Derneği Başkanı Mehmet Ali Aslan ve Midyat Süryani Derneği Başkanı Yuhanna Aktaş’ın umutları tükeniyor.

2008’e kadar neredeyse hiç dokunulmayan manastırın, bu tarihten sonra garip bir biçimde define avcılarının hedefi haline geldiğini belirten Aktaş, “2008’de şikayet ettik. Rapor tutuldu. O rapordan sonra manastır daha fazla tahrip edildi” diyor. Noel’de kaymakama sözlü olarak şikayetini ilettiğini belirten Aktaş, “Gereğini yapacağız dedi.

1 hafta içinde daha fazla kazılmaya başladı. Bilinçli bir tahrip var. Hem din düşmanlığı ve hem definecilikten şüpheleniyorum” diyor. Aktaş’ın ‘aydın ve sosyal demokrat’ olarak tanımladığı Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’a da bir mesajı var: “Yıkılan yıkıldı, yakılan yakıldı. Camileştirilen camileştirildi. Ortak miras olan bu yapıları bir avuç insan koruyamıyoruz. Bari kalanları korumak için yardım edin.”

Tapınağı korumak için 2008’de mücadeleye başlayan Mehmet Ali Aslan ise kaymakamlık ve valiliğe 10’a yakın başvuru yapıldığını anlatıyor. 2011 sonbaharında bir gece gördükleri ışık üzerine 3-4 köylüyle manastıra gittiklerini ve iki korucuyla karşılaştıklarını anlatan Aslan, “Nöbet tuttuklarını söylediler. Ama nöbet tutuluyorken bu yağma oluyorsa daha feci” diyor.

Radikal, Haber: Enis Tayman, 16.01.2012

 

******


MANASTIRA İNSANSIZ HAVA ARAÇLI KORUMA TALEBİ

 

Mardin’in Midyat İlçesi Mercimekli Köyü'nde Süryanilere ait olan 3 bin yıllık tarihi Mor Loozor Manastırı define avcıları ve tarihi eser yağmacıları tarafından talan edildi.

Süryaniler manastırın korunma altına alınmasını istedi. Mıhallemi Dinlerarası Diyalog Derneği Başkanı Mehmet Ali Aslan, “Burası ciddi anlamda korunana kadar geceleri insansız hava araçları tarafından gözetlenmesini istiyoruz. Çünkü başka bir çaremiz kalmadı” dedi. 1970’lere kadar içinde ibadet edilen manastır, Süryani vatandaşların köyden göç etmesiyle sahipsiz kaldı. Yıllardır turizme kazandırılması gündemde olan manastır, define arama kazıları nedeniyle harabeye döndü. Midyat Süryani Kültür Derneği Başkanı Yuhanna Aktaş ve Mıhallemi Dinler Arası Diyalog Derneği Başkanı Mehmet Ali Aslan bu duruma tepki gösterdi. Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’dan yardım isteyen Dernek Başkanı Yuhanna Aktaş, manastırın koruma altına alınması talebinde bulundu.

Milliyet, Haber: Mehmet Halis İş, 18.01.2012

BİN YILLIK TEKNE DENİZLE BULUŞACAK

 

Marmaray ve metro projeleri kapsamında yürütülen arkeolojik kazılar sırasında Yenikapı'da bulunan ve ''Dünyanın en büyük batık gemi koleksiyonu'' olarak kabul edilen 36 eserden ''Yenikapı 12'' adlı teknenin replikasyonu yapılacak. Orta çağ dönemine ait olduğu tahmin edilen 9,64 metre uzunluğunda ve 2,60 metre genişliğindeki teknenin kopyası, 2013 yılında denize indirilecek.

İstanbul Üniversitesi (İÜ) Taşınabilir Kültür Varlıklarını Koruma ve Onarım Bölümü öğretim üyesi Yrd. Doç.Dr. Işıl Kocabaş, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Yenikapı'da 2004 yılında başlayan ve hala devam eden kazılarda binlerce eserin yanında 36 adet ahşap tekne ve gemi kalıntısının bulunduğunu belirtti.

MS 5 ve 10. yüzyıllar arasında inşa edilen bu batıkların ''Dünyanın en büyük batık gemi koleksiyonu'' olarak kabul edildiğini aktaran Kocabaş, batık gemilerden 28'i üzerinde bilimsel çalışmaların üniversitenin Taşınabilir Kültür Varlıklarını Koruma ve Onarım Bölümü (TKVKO) Sualtı Kültür Kalıntılarını Koruma Anabilim Dalı uzmanları tarafından, bölüm ve proje başkanı Ufuk Kocabaş'ın liderliğinde sürdürüldüğünü hatırlattı.

Kocabaş, Yenikapı batıklarının çok az bilinen bir dönemin teknolojisini temsil ettiğini, bir arkeolojik sitede toplu halde bulunduğunu ve oldukça sağlam durumda günümüze ulaştığını kaydetti.

Gemi yapım teknolojisinde erken ve Orta Bizans döneminin, babadan oğula geçen geleneksel inşa yönteminden, günümüzde hala kullanılmaya devam eden yeni bir tarzın tasarlanmaya ve uygulanmaya başlandığı dönem olarak bilindiğini aktaran Kocabaş, şöyle konuştu:
''400 ile 600 yıllık bir periyotta batmış olan Yenikapı tekne ve gemileri, bu teknoloji evriminin izlerini ahşapları üzerinde günümüze taşımış. Bu aşamalı geçişin en güzel örneklerinden biri Yenikapı 12 batığı. Geleneksel yapım felsefesinin karakteristik özelliklerine sahip olan Yenikapı 12 batığı, bu yapım yönteminin MS 9. yüzyıla kadar sürdüğünü kanıtlamakta; aynı zamanda modern yönteme geçişte, ustasının yaptığı inşa çözümlemelerini yansıtmaktadır. Tekne, amfora yükünün yanı sıra gövde elemanlarının çoğunun dağılmadan, orijinal yerlerinde günümüze ulaşmış olması nedeniyle biçimi, tasarımı ve döneminin gemi inşa teknolojisi hakkında eşsiz bilgileri barındırmaktadır.''

"YENİ KAPI 12"NİN ÜZERİNE DOKTORA TAEZİ
Kocabaş, projenin birinci basamağını ''Yenikapı 12''nin yapım tekniği ve rekonstrüksiyonu üzerine yapılan doktora tezinin oluşturulduğunu, tezde ''Yenikapı 12'' batığının nasıl tasarlandığı, nasıl inşa edildiği ve yapım tekniğinin Akdeniz gemi inşa yöntemleri arasındaki yerinin araştırıldığını ve tekne kalıntısının müzede yeniden kurulma ve replika yapımı süreçlerinin yer aldığını belirtti.

Bu kapsamda kazı alanında ''Yenikapı 12'' gövdesinin kütlesinin 3 boyutlu olarak kaydedildiğini, foto-mozaiklerinin yapıldığını bildiren Kocabaş, ''Kazı laboratuvarında teknenin tüm ahşap elemanları ayrı ayrı faroarm cihazı ile gerçek boyutlarında çizilerek 3 boyutlu olarak bilgisayar ortamında çizilmiştir. Ahşaplar üzerindeki yapılan detaylı analizler sonucunda, inşasında kullanılan standart birimler, yapım ustasının işaretleri, kullandığı aletler, ahşap elemanın bir ağacın neresinden elde edildiği gibi pek çok bilgiye ulaşılmıştır. Üç yıl süren değerlendirmeler sonucunda 'Yenikapı 12'nin boyutları, kaybolmuş kısımlarının biçimi ve tasarım ilkeleri belirlenmiştir. Bu verilere göre teknenin restitüsyon çizimleri yapılmıştır. Daha sonra bu çizimler etlendirilerek teknenin deniz üzerinde ve liman içindeki durumunu gösteren illüstrasyon ve animasyonları hazırlanmıştır'' ifadelerini kullandı.

"YENİKAPI 12"NİN ÖZELLİKLERİ
Kocabaş, ''Yapılan araştırmaların sonuçlarına göre 'Yenikapı 12', MS 9. yüzyılda denizlerde seyir eden, tek direkli ve Latin yelkenli küçük bir ticaret teknesidir. Kapasitesi için tasarlanmış ve inşa edilmiş olan teknenin gövdesi fazla yük alabilmek için düz dipli ve kavisli bir karinaya sahiptir. Düz dipli gövde yapısı, sığ limanlara ve koylara kolayca girebilme; baş kısmının daha geniş inşa edilmesi, teknenin güçlü dalgalarda kullanılma kabiliyetini arttırmaktadır. 9,64 metre uzunluğunda ve 2,60 metre genişliğindeki 'Yenikapı 12' teknesi, ambarında ortalama 180 adet şarap dolu amfora taşımaktadır'' dedi.

''Yenikapı 12'' teknesinin bir replikasının yapılmasına karar verildiğini dile getiren Kocabaş, şunları kaydetti:
''Burada hedeflenen amaç, elde edilen teorik bilgiler ışığında MS 9. yüzyıla ait bir Ortaçağ teknesinin o zamanki şartlarıyla inşa edilerek teknenin yapımı ve o sırada yaşananlar hakkında daha fazla bilgiye ulaşmaktır. İnşasında kaç usta çalışmış, malzemenin temini, gövde ahşaplarının birbirine hizalanması, bunların monte edilmesi gibi aşamalar ne kadar sürmüş, usta geleneksel yapım tarzında ne gibi zorluklar yaşamış, iki farklı yapım yöntemini nasıl bir araya getirmiş ve bunun gibi pek çok merak edilen hatta akla gelmeyen soruya cevap aramaktır. Deneysel arkeoloji konusuna giren bu çalışmada 'Yenikapı 12', yapımında kullanılan aletlerle, ustasının ağacı işlemesinden başlayarak, tekneyi oluştururken izlediği kurulum sırası ve inşa yöntemine sadık kalarak tekrardan inşa edilecektir.''

Projenin hazırlıklarının devam ettiğini vurgulayan Kocabaş, ''Başlangıç için belirlenen tarih 2012 yılı yaz ayları. 2013 yılı ortalarında da geminin tamamlanarak denize indirilmesi hedefleniyor. Ancak başlama tarihini belirleyen en önemli faktör gerekli olan finansmanın bulunması'' dedi.

"REPLİKA TAMAMLANDIKTAN SONRA DENİZE İNDİRİLECEK"
''Yenikapı 12'' replikasının, İstanbul Arkeoloji Müzeleri bahçesinde ya da İstanbul Üniversitesi Rektörlüğünün Beyazıt'taki tarihi bahçesinde halka açık olarak yapılmasının planlandığını belirten Kocabaş, şunları kaydetti:

''Bu sayede müzeyi gezenler, aynı zamanda bu çalışmaları seyretme ve o dönem gemi inşası hakkında bilgi sahibi olma şansına ulaşacak. Ayrıca bu sürece paralel olarak çeşitli etkinlikler ve konunun uzmanı kişilerin verecekleri konferanslar da olacak. Tüm sürecin bir belgesel olarak hazırlanması da proje kapsamında gerçekleştirilecek. Replika tamamlandıktan sonra denize indirilecek ve 'Yenikapı 12', müze ziyaretçilerine bir Orta Çağ teknesinde muhteşem bir seyir tecrübesi yaşatarak, denizlerdeki yarım kalan hayatına farklı bir amaçla devam edecek.''

Habertürk, 16.01.2012

SGK ÜSTÜNE ALINMIYOR, KARAR MAHKEMENİN

 

Emek Sineması’nın geleceğine ilişkin tartışmalar sürerken, Emekli Sandığı’ndan binanın satışıyla ilgili yetkiyi ve işlemleri devralan Sosyal Güvenlik Kurumu topu tamamen mahkemeye attı. Mahkeme, Koruma Kurulu’nun verdiği onayın yürütmesini durduran idare mahkemesinin kararını bozmazsa SGK restorasyon sürecinin başlamasına itiraz etmeyecek.

Emek Sineması tartışmasında, Kamer İnşaat temsilcisi Levent Eyüboğlu, Bakan Ertuğrul Günay, Mimarlar Odası gibi ilgili taraflar görüşlerini açıklamıştı. Kamer İnşaat, Emekli Sandığı ile 1993’te yapılan, ancak kiracıların tamamen boşaldığı tarih olan 2008’den sonra geçerli olacak sözleşme gereği yapılacak restorasyon projesinin Emek Sineması’nı ortadan kaldırmayacağı görüşünde. Bakan Günay, Kamer İnşaat’ın sinemayla ilgili taahhütlerinden ikna olmuş görünüyor. Mimarlar Odası ise başlattıkları ve ilk raundunu aldıkları hukuk mücadelesini sonuna dek sürdürme kararlılığında. Ancak, binayı 1993’te 25 yıllığına Kamer İnşaat’a kiralayan Emekli Sandığı’nı çatısı altına alan SGK, konuyla ilgili sessizliğini koruyor. 

Emek’le ilgili tartışmaları başından beri sayfalarına taşıyan Radikal, konuyla ilgili görüşlerini almak için SGK Başkanı Fatih Acar’a başvurdu. Acar, konuyla ilgili konuşmak yerine basın müşavirliği aracılığıyla mesaj göndermeyi tercih etti:
“Sözleşme Emekli Sandığı döneminde imzalanmış. Uzun süre binadaki kiracılar boşaltılamadığı için sözleşme yükümlülükleri yerine getirilememiş. Bina boşaldığında, kiracı şirketin projesi Anıtlar Yüksek Kurulu tarafından onaylanmış. Ancak Mimarlar Odası konuyu yargıya taşımış ve İdare Mahkemesi kurulun kararının yürütmesini durdurmuş. Şimdi konu temyiz aşamasında. Eğer Temyiz Mahkemesi Anıtlar Kurulu kararını uygun bulursa, SGK sözleşme yükümlülüklerine uygun davranacak. Mahkeme olumsuz görüş bildirirse projenin başlaması mümkün görünmüyor. Dolayısıyla mahkeme kararı çıkıncaya dek Emek Sineması konusunda herhangi bir adım atılmayacak.”

Radikal, 15.01.2012

 

******


ÜST KATA TAŞINACAKMIŞ!

 

Emek Sineması'nda projenin mimarı Fatih Kesgün, Emek Sineması'nın kapılarını basın mensuplarına açtı.

Tartışmalara neden olan Cercle D'oirent ve Emek Sineması projesini üstlenen Kamer İnşaat yetkilileri ve projenin mimari Fatih Kesgün, Emek Sineması'nın kapılarını basın mensuplarına açtı.

Emek Sineması salonundan hiçbir parçanın sökülmediğini, her bir metrekaresinin rölevesinin yapıldığını belirterek Emek Sineması'nın yıkılmayacağını birebir haliyle projede üst kata taşınacağını tekrarladı. Kesgün, "Proje tamamlandığında Emek Sineması'nda şu an dokunduğunuz duvarlara dokunacak, şu an durduğunuz tavanın altında oturacaksınız" dedi.

Projenin Cercle D'orient (Serkıldoryan) binası, Melek Apartmanı ve İsketinj Apartmanı olmak üzere üç ayrı noktada gerçekleştirileceğini hatırlatan Mimar Fatih Kesgün, geziye de İstiklal Caddesi'ne en uzun cephesi olan 1884 Mimar Alexandre Vallaury yapımı Cercle D'Orient binasından başladı. Binanın pasaj girişine sonradan yapılan küçük dükkanların zamanla yapıya izinsiz müdahalelerde bulunduğunu belirten Kesgün, taşıyıcı duvarların yıkılmış olduğunu söyledi. Bu dükkanların binanın ilk yapıldığı günlerdeki haline dönüştürüleceğini belirten Kesgün, binanın süslemelerinden yer döşemesine kadar en özgün haliyle plan şeması değiştirilmeden korunacağını belirtti. Kesgün, Cercle D'Orient binasının otel yapılmasının sözkonusu olmadığını, salonların ofis veya toplantı salonları olarak kullanılabileceğini kaydetti.

1974 yılında çıkan yangından etkilenen ve kullanılmaz hale gelen Cercle D'Orient, aradan geçen 38 yıla rağmen yangının izlerini taşıyor. 40 yıllık zaman zarfında el değmediği ve kaderine terkedildiği açıkça görülen bina projeye göre olduğu gibi korunacak.

Projenin koruma kurulu tarafından 45 gün boyunca en ince ayrıntısına kadar değerlendirildiğini söyleyen Kesgün, İsketinj Apartmanı'nın da mimari özellikleri nedeniyle kurul kararıyla olduğu gibi korunacağını söyledi.

Kompleks içinde yer alan Melek Apartmanı'nın cephesinin ve merdiven kovasının aynen korunacağını ancak binanın iç kısmının yıkılarak projeye dahil edileceğini söyleyen Kesgün, şöyle konuştu:

CEPHE DÜZENİ BOZULMUŞ
"Emek Sineması, özgün bir mekan değil. Bu sinemayı yapabilmek için binanın taşıyıcı duvarları yıkılmış, mevcut döşeme sistemi bilimsellikle uzaktan yakından ilgisi olmayan bir yöntemle oluşturulmuş. Cephe düzeni bozularak emek sinemasına giriş yapmışlar. Defalarca tadilat görmüş. Emek Sineması'nı arkada kalan diğer mekanlarla beraber kullanım sağlanabilmesi için üst katlara taşınması gerektiğine karar verdik. Ama bu bir firmanın, bir mimarın inisiyatifine bırakılmış bir süreç değil. Proje kurul tarafından değişikliğe de uğratıldı. Artık 'Emek Sineması yıkılıyor, yıkılmıyor' yerine artık 'Emek Sineması salonumuz aynı kotta mı kalsın, üst kota mı taşınsın' konusunu tartışıyoruz. Yıkım sözkonusu değil. Salonu nasıl bir yöntemle nakil edeceğimizi ortaya koyduk. Şu an dokunduğunuz duvara proje bittiğinde dokunamazsanız o zaman ben suç işleyen bir mimar olurum."

GELİR KAMUYA AKACAK
Fuayenin ve salonun günümüz standartlarına da uymadığını hatırlatan Kesgün, AVM olacağı eleştirilerine de "Yüzdelik dilime göre projenin yaklaşık 7 bin 500 metrekarelik kısmı sinemalar için ayrılmış durumda. Bir alışveriş merkezi düşünün. Hangi AVM'nin yüzde 40'ı sinemalara ayrılmıştır. Bu bir yaşatma, birlikte yaşam senaryosunun ve daha sonra da hiçbir vakfa veya kuruma ihtiyaç duymadan kendi gelirleriyle bakımını onarımını sürdürebileceği gelire sahip olmasıdır. Bu gelir proje nezdinde süresi tamamlandığında bütünüyle kamu mülkiyetine kalacaktır ve bu gelir kamuya akacaktır" diye konuştu.

Kesgün, şu anda inşaat ruhsatı alımı için herhangi bir engelleri olmadığını belirterek, kiracı tahliye işlemleri tamamlandıktan sonra ruhsat buşvurusunda bulunacaklarını belirtti.

Habertürk, Haber: Serkan Akkoç, 17.01.2012

 

******


"EMEK SİNEMASI BU HALİYLE KORUNABİLİR, FAKAT..."

 

Emek Sineması'nın kapıları uzun bir aradan sonra tekrar açıldı. Başlıktaki 'eksik' cümle, tarihi Serkil Doryan (Cercile D'Orient) binası ile Emek Sineması'nın da içinde bulunduğu alanın yenileme projesinin mimarı Fatih Kesgün'e ait.

Zaman, Haber: Ali Koca, 18.01.2012

 

******


İSTİKLAL'İN UNUTULMUŞ SARAYI

 

Önünden her gün iki milyon kişinin geçtiği metruk Serkildoryan binası kırk yıl sonra kamuoyuna açıldı. Binayı eski görkemine kavuşturacak proje, ne yazık ki Emek'i yutmaktan vazgeçmiş değil.

Korkulukları yıkılıp gitmiş, havada uçar gibi dönen geniş merdivenler bittiğinde terk edilmiş bir saraya varıyorsunuz. İşlemeli tavanlar, doğramasından kurtulup kaymış büyük kapılar, iç içe geçen büyük salonlar... Hepsinde Serkildoryan (Cercle d’Oryan) için zamanı durduran yangının izleri var.

Emek Sineması’yla gündeme gelen Serkildoryan projesi, öncelikle tam 40 yıldır terk edilmiş bu yapının restorasyonunu kapsıyor. Bu vesileyle, belki de yıllar sonra ilk defa, bu metruk yapı kapılarını kamuoyuna açtı. 1884’te yapılan, İstiklal Caddesi’nin en geniş cepheye sahip bu binası, bir zamanlar bütün Osmanlı elitini bir araya toplayan bir kulüptü. Yakın tarih kitaplarında İngiliz, Rus elçilerinin ülkeyi yöneten Osmanlı paşalarıyla oturup kağıt oynadıkları görkemli günlerine dair çok şey vardır. Arkasındaki İpek Sineması’nı mahveden yangında kullanılmaz hale geldikten sonra terk edilen yapı, hala o eski görkemini taşıyor. Asma katta, yakın zamana kadar kafe olarak kullanılan bölümleri herkes bilir. Birinci ve ikinci katlarda, üyelerin vakit geçirdiği salonlar ya da konakladıkları odalar ise uzun zamandır terkedilmiş durumda. Yine de zemindeki özgün parkeler, duvarları kaplayan süslemeler, görkemli doğramalardan bazıları duruyor. Bu haliyle yok olup gitmiş şatafatlı bir geçmişin simgesi gibi duran binanın aslına en uygun şekilde yenilenmesi planlanıyor.

Tabii ki Büyük Kulüp olarak faaliyet göstermeyecek. Muhtemelen o birbirine açılan salonların her biri şık birer ofise, görkemli rezidanslara, davetler verilen salon ya da iddialı restoranlara dönüşecek. Ama vaadet tikleri gibi bugüne ulaşabilmiş her bir tahta parçasını dahi koruyarak binayı hayata döndüreceklerse, sorun yok.

Serkildoryan’ın arka cephesini 1920’lerden bu yana kapatan iki sinema, İpek ve Emek ise yeni projede yer almayacak. Proje bir yandan binanın arka cephesini de görünür hale getirecek ama daha önce de sıkça söylediğimiz gibi, Emek Sineması’nın da bulunduğu alanı kapsayan yeni bir kütleyle desteklenecek. Bu mekanın içinde de on yeni sinemayla birlikte yukarıya ‘taşınacak’ Emek Sineması, lokantalar, dükkanlar vs. olacak. Bu arada Emek’in üzerinde yükselen Melek Apartmanı’nın da sadece dış cephesi korunacak. O da yeni kütleye dahil edilecek. 

Festival afişleri duruyor
Serkildoryan’ın ardından içine girdiğimiz Emek Sineması’nın fuayesinde üç yıl önceki Film Festivali’nin afişleri duruyor. Kısa zamanda hafiften metruk bir hal almış sinema. Projenin mimarı Fatih Kesgün, binanın statik sorunları olduğunu anlatıyor. Yapacakları işin ‘yıkım’ değil, ‘taşıma’ olduğunun altını çiziyor. Tamam biz de ‘taşıma’ diyelim, ama Mimar Kesgün de bu işlemin bir zorunluluk olmadığını, sinemanın yerinde korunabileceğini kabul ediyor. “Biz başka bir şey öneriyoruz” diyor. Kesgün’e göre projenin oluşmasında Koruma Kurulu’nun da katkısı büyük. Kurulun da önerileriyle projenin bu halini aldığını anlatıyor. Yani, kültürel değerleri koruması için oluşturulan kurul, Emek’in korunmamasında bir beis görmemiş; bu zaten verdikleri onaydan da belli.

Kesgün, sinemayı günümüz koşullarına uygun, daha geniş, daha konforlu bir fuayeyle yukarıya taşıyacaklarını anlatıyor, “Bittiğinde yine bu duvarlara dokunacaksınız” diyor, ıssız sinema salonunu gösterirken. Yaklaşık 30 bin metrekarelik projenin 7-8 bin metrekarelik bölümü sinemalara ayrılmış. Şimdi Emek Sineması’nın bulunduğu yer alışveriş merkezi gibi kullanılacak alana dahil edilecek. Yerin bir kat altına inilip ilk iki kat dükkanlara ayrılacak. Bir üstünde yeme içme alanları, en üstte de Emek Sineması’nın yeni hali... 

Bunlar son kareler mi?
Metruk yapılar arasındaki Kutsal Hazine Avcıları turumuzu tamamladıktan sonra hala Emek konusundaki fikrimiz değişmedi. Belli ki Melek Apartmanı’nın yıkılması ve Emek’in ‘taşınması’, bu projenin daha karlı olması için şart. Kamer İnşaat bunu ‘sürdürülebilirlik’le açıklıyor. Oysa Emek’in bir kültür mirası olması, bulunduğu yerle çok ilgili. Serkildoryan gibi bir mücevher değil sonuçta. Günümüze kadar işlevini sürdürmüş olması, anılar barındırması, sokaktan doğrudan girilebilmesi onu değerli kılıyor. Yoksa asansörlerle çıkıp dükkanların ve lokantaların arasından geçerek ulaşılacak, adı ve tipi Emek’e benzeyen o planlanmış salon, ‘soyut kültürel miras’ adına tüm anlamını yitirdiği için Emek olmayacak.

Neyse, bunları bir kez de mimar Fatih Kesgün’e anlattık. Hasret giderip Emek’le bol bol fotoğraf çektirdik ve çıktık. ‘O hatıra fotoğrafları, oradaki son görüntülerimiz olmasın’ dileğiyle.

Radikal, Haber: Cem Erciyes, 18.01.2012

******


EMEK SİNEMASI 4. KATA TAŞINIR MI?

Geçenlerde Eczacıbaşı Holding Yönetim Kurulu Başkanı Bülent Eczacıbaşı’nın başkanlığını yürüttüğü İstanbul Kültür Sanat Vakfı’na (İKSV) uğradım.
 

Bülent Eczacıbaşı, İKSV’deki en büyük destekçisi Borusan Holding Yönetim Kurulu Başkanı Ahmet Kocabıyık’la o gün İKSV’nin 2011 faaliyetlerini özetlemiş, 2012’ye dönük planlarını anlatmıştı. Emek Sineması’yla ilgili sorulara da şu yanıtı vermişti:
- İKSV olarak Emek Sineması, bulunduğu yerde ve özgün haliyle korunmalı. Ticari kaygılar taşımayan, kar odaklı olmayan bir proje geliştirilmeli. Biz İKSV olarak buna talibiz.
Eczacıbaşı ve Kocabıyık’la toplantı sonrasında biraz daha sohbet ettim. Eczacıbaşı’na sordum:

- Siz de İş Bankası’yla ortaklaşa eski holding merkezinizin bulunduğu yere Kanyon Alışveriş Merkezi’ni yaptınız. Emek Sineması’nı da kapsayan proje bir işadamı olarak neden sizi rahatsız etti?
- Projenin ayrıntılarını bilmiyorum. Ancak, Emek Sineması gibi mekanların aynen korunmasını savunuyoruz. Emek Sineması’nın bulunduğu alan da alışveriş merkezine dönüşmemeli.
Birkaç gün sonra Türkiye İhracatçılar Meclisi’nde (TİM) Başkanvekili olan Özak Grubu Yönetim Kurulu Başkanı Ahmet Akbalık’la karşılaştım. Emek Sineması’nı da kapsayan projeyi yürüten Kamer İnşaat’ta hissesi bulunan Özak Grubu Yönetim Kurulu Başkanı Ahmet Akbalık’a sordum:

- Emek Sineması’nı da kapsayan projenize Bülent Eczacıbaşı ve Ahmet Kocabıyık gibi sizi en kolay anlaması beklenen işadamları bile karşı çıkıyor. Bu durumda o projeyi nasıl yürütebileceksiniz?
- Birkaç gün içinde Kamer İnşaat’taki ortağımız Levent Eyüboğlu projeyi anlatma turuna çıkacak.
Derken Multi Grubu ve Forum Alışveriş Merkezleri projeleriyle tanıdığımız, şimdi Turkmall’la yoluna devam eden, Kamer İnşaat’ın ortağı Levent Eyüboğlu çıktığı tur kapsamında bana da uğradı:

- Emek Sineması projesine İKSV talip oldu. Projeyi onlara bırakır mısınız?
- Neden bırakalım ki? Kaç yıldır Cercle d’Orient, İsketinj Apartmanı, Melek Apartmanı, Rüya Sineması ve İpek Sineması’nı kapsayan projeyle uzun süredir uğraşıyoruz. Tam yargıdaki sorunlar çözülme ve ruhsat aşamasına gelmişken neden projeyi bırakalım.

- Tepkilere rağmen yapmakta kararlı mısınız?
- Tepki gösterenler, “Emek Sineması yok oluyor” mesajlarıyla ortaya çıkıyor. Emek Sineması’nı niye yok edelim ki? Ben Galatasaray Lisesi mezunuyum. Öğrencilik yıllarım oralarda geçtiği için Emek Sineması’nın değerini gayet iyi bilirim.

- Öyleyse neden orjinal haliyle korumayı düşünmediniz?
- Emek Sineması, mevcut haliyle Melek Apartmanı’nın alt bölümünde. Eğer 1 yıl daha oraya dokunulmazsa, kendiliğinden yıkılacak. Biz projemizin önemli parçalarından biri olan Emek Sineması’nı aynı binada 4’üncü kata taşıyacağız. Ana sinema salonumuz Emek olacak. Binada 10 küçük sinema daha yapacağız. Yani 3-4 bin metrekarelik toplam sinema salonu alanı olacak.

- Neden o kadar çok?
- Sinema işletmesinin ayakta kalması ancak bu tür modellerle mümkün. Tek sinemayla işi döndürmek mümkün değil.

- Ne kadarlık bir harcama söz konusu projenin tümüne?
- 30 milyon Euro’yu aşabilir.

Tepkiler Emek Sineması özeline yöneliyor... Oysa ortada başta Cercle d’Orient olmak üzere, 3-4 binanın elden geçmesini içeren 30 milyon Euro’luk proje var...
Bu durumda iş, Kamer İnşaat’ın ortakları Levent Eyüboğlu ve Ahmet Akbalık’a düşüyor...

“Emek Sineması yıkılmıyor” demek yetmiyor... Başta Bülent Eczacıbaşı ve Ahmet Kocabıyık gibi konuya İKSV penceresinden bakan işadamları olmak üzere, kamuoyunu ikna etmeleri gerekiyor...

Beyoğlu zaten alışveriş merkezi

Levent Eyüboğlu’na projenin alışveriş merkezi yönünü sordum:
- Gerek Cercle d’Orient, gerekse Emek Sineması’nın bulunduğu Melek Apartmanı alışveriş merkezi mi olacak? Siz, Türkiye’de çok sayıda modern alışveriş merkezi projesine imza attınız, burası da onlar arasına mı girecek?
- Öncelikle şunu belirtmeliyim ki, Beyoğlu’nun kendisi tümüyle bir alışveriş merkezi. Kapalıçarşı, Mısır Çarşısı da alışveriş merkezi örnekleri. Beyoğlu, bizim modern alışveriş merkezi yapabileceğimiz bir yer değil. Orada modern alışveriş merkezi yapmak zaten ticari hata olur.

- Peki ne olacak?
- Beyoğlu’na uygun işler yapılacak.

Hürriyet, Yazı: Vahap Munyar, 20.01.2012

CİHANGİR'DE 17. YÜZYILA AİT ARKEOLOJİK YAPI HALKI AYAKLANDIRDI

 

Cihangir Salı Pazarı Yokuşu’nda 17’ci yüzyıldan kalan zemininde paha biçilmeyecek mozaikler bulunan arkeolojik yapı için semt halkı ayaklanınca Müzeler Müdürlüğü araştırma yapmaya başladı. Ancak mahalleli “Beyoğlu Belediyesi’nin hazırladığı imar planlarına yıkılacak arkeolojik kalıntının yerine ise 12.5 metre yüksekliğinde inşaat yapılacak işi örtbas etmeye çalışıyorlar” diyerek mahkemeye başvurdu. Semt halkı “İstanbul’un her yanı tarih dolu. Onları yıkıp yerinebeton binalar yapılırsa İstanbul’da turizm adına gösterecek yerimiz kalmaz. Tarihi değerleri betonlaşmaya kurban edemeyiz. Salı Pazarı Yokuşu’ndaki tarihi eser kemerleri, süslemeleri, yapılış şekli ile 17′ci yüzyıla ait bir yerleşim modelidir. Başka ülkeler en küçük taş parçası için yıllarca kazı yaparken biz hazinemizi yoketmeye çalışıyoruz” dediler.

Beyoğlu’nda Cihangir’in arka tarafı olan Pürtelaş Hasan Mahallesi Salı Pazar Yokuşu’nda bulunan arkeolojik yapının yıkılacaklar arasında yer alması mahalleliyi öfkelendirdi.

Yıkılacak arkeolojik kalıntının yerine ise 12.5 metre yüksekliğinde inşaat yapılabilecek. 2011 yılının başında, ‘Beyoğlu’nun gelecek planı hazır’ başlığıyla medyada yer alan Beyoğlu Belediyesi’nin hazırladığı imar planlarına göre bir çok yer yıkılıp, yeniden inşa ediliyordu.

17. yüzyıldan kaldığı, önceleri sarnıç ve su haziresi gibi kullanımlar için inşa edildiği, ancak daha sonra hamam olarak kullanıldığı arkeologlar tarafından belirlenen yapı için mahalleli harekete geçti.

Arkeolojik yapının toprak altında kalan kısmı bu hareketlenme sayesinde açığa çıkarıldı. İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü’ne bağlı İstanbul Arkeoloji Müzeler Müdürlüğü geçen Temmuz ayında yaptığı arkeolojik kazı çalışmalarıyla tarihi yapının tamamını gün yüzüne çıkardı.

Aralarında kamuoyunun yakından tanıdığı Prof.Dr. Gençay Gürsoy’un da aralarında bulunduğu bir grup mahalleli de, TMMOB’nin daha önce iptali için başvurduğu planın, tarihi kalıntıyla ilgili kısmının yürütmesinin durdurulması ve iptali istemiyle İstanbul İdare Mahkemesi’ne bir dava açtı. Gençay Gürsoy, tarihi değeri olan bir yapının muhafaza edilmesini istediklerini ve bu nedenle davayı açtıklarını ifade etti.

Türkiye Turizm, 15.01.2012

KRALLAR VADİSİ'NDE BİR İLK

 

Mısır'ın ünlü Krallar Vadisi'nde kazı yapan arkeologlar, bir kadın şarkıcının yaklaşık 1100 yıllık mezarını ortaya çıkararak nadir görülen bir keşfe imza attı.

Eski Eserler Bakanlığından üst düzey bir yetkili, Krallar Vadisi'nde şimdiye kadar ilk kez hanedanlar ve aileleri ile herhangi bir akrabalık bağı bulunmayan bir kadının mezarının bulunduğunu açıkladı.

"Kedi tanrıça Bastet tarafından korunan" anlamına gelen Nehmes Bastet adlı şarkıcının tabutunun, hafta içinde açılması bekleniyor.

İsviçre'nin Basel Üniversitesi'nden arkeologlarla işbirliği içinde yürütülen kazılara başkanlık eden Elena Pauline-Grothe, şans eseri ortaya çıkarılan mezarın yaklaşık 100 yıl önce keşfedilen bir başka mezarın yakınlarında yer aldığını açıkladı.

Pauline-Grothe, mezarın içinde bulunan eşyalardan mezarın aslında şarkıcı için yapılmadığının, şarkıcının mezarın ikinci sahibi olduğunun anlaşıldığını söyledi. Şarkıcının mumyasının içine konduğu tabutun ise 22. hanedanlık döneminden üst düzey bir rahibin kızına ait olduğu belirlendi.

Arkeologlar, Nehmes Bastet'in firavunlar döneminin en ünlü ve en büyük tapınaklarından biri olan Karnak Tapınağı'nda şarkıcılık yaptığına inanıyor.

Nehmes Bastet'in öldüğü sırada Mısır, Libya kralları tarafından yönetiliyordu, ancak Luksor kenti içinde yer alan Thebes'teki yüksek rahipler bağımsızlıklarını korumuştu. Sahip olduğu otorite, rahiplere hanedanlar ve aileleri için yapılan mezar yerlerini kullanmaları için olanak tanıyordu.

Şarkıcının mezarı, Krallar Vadisi'nde keşfedilen 64. mezar oldu.

1922 yılında arkeologlar, Mısır'ın en önemli turistik merkezlerinden Luksor'daki Krallar Vadisi'nde yaklaşık 3 bin yıl önce hüküm süren firavun Tutankhemon'un mezarını ortaya çıkarmıştı. Mezarda firavunun altın maskesi ve diğer eşyaları bulunmuştu.

Radikal, 15.01.2012

SAAT KULESİ 38 YIL SONRA 'ÇAN'LANACAK

 

İzmir'in asırlık simgesi Konak Saat Kulesi'nin çanı yıllar sonra yeniden çalacak. Saat kulesinin, 1974 yılında meydana gelen 5.2 şiddetindeki depremden bu yana çalışmayan çanı, artık İzmirlilere saat başlarını haber verecek. 2. Abdülhamit'in tahta çıkışının 25. yıldönümü nedeniyle 1901 yılında Sadrazam Mehmet Sait Paşa tarafından Raymond Charles Pere'ye yaptırılan ve zaman içinde İzmir'in simgesi haline gelen Konak Meydanı'ndaki tarihi saat kulesinin tepe kısmında her saat başı çalan çan, İzmir Büyükşehir Belediyesi tarafından tamir edildi.

Geçtiğimiz hafta cuma günü sabah saatlerinde Konak Meydanı'nda geçen vatandaşlar saat başlarında tarihi saat kulesinden gelen çan sesleri ile şaşkınlık yaşadı. İzmir Büyükşehir Belediyesi yetkilileri bir vatandaşın başvurusu üzerine uzun zamandan bu yana çalışmayan çanı gerekli bakım yapıldıktan sonra aktif hale getirdiklerini söyledi.

Çan her saat başı çalacak şekilde ayarlanırken, şimdilik sistem devre dışı bırakıldı. Belediye yetkilileri çanın bağlı olduğu konstrüksiyonun saat kulesinden bağımsız olduğunu söyledi.

Yetkililer, "Proje müellifi ile görüşeceğiz. Çan her saat başı çalacak" diye konuştu. Belediye yetkilileri çalışmayı bir vatandaşın belediyeye yaptığı dilekçeli başvuru üzerine yaptıklarını, vatandaşın dilekçesinde bir zamanlar saat kulesinin tepesindeki çanın her saat başı çaldığını söylediğini belirterek, "Vatandaş yaptığı dilekçeli başvuruda eski değerlerin günümüzde bir bir yok olduğuna dikkat çekerek çanın aktif hale getirilmesini ve her saat başı çalabilmesi için gerekli bakım onarım çalışmasının yapılmasını, orijinal haline getirilmesini talep etti. Biz de vatandaşın başvurusu üzerine proje müellifi aracılığı ile gerekli tamir işlerini gerçekleştirdik. Bundan böyle her saat başı çan bir kez çalarak İzmirlilerin dikkatini zamana ve saate çekmiş olacak" dedi. Belediye yetkilileri, saat kulesinin içindeki mekanik aksamın her ay periyodik olarak bakım ve onarımının yapıldığını da sözlerine ekledi.

Yeni Asır, Haber: Ertan Gürcaner, 15.01.2012

ARKEOLOJİ MÜZESİ'NE TÜRSAB ÖPÜCÜĞÜ

Arkeoloji Müzesi'ne TÜRSAB öpücüğü İstanbul'daki müzelerde acayip bir modernleşme söz konusu. Modern gişeler, sesli rehber cihazlar ve dahası... Bu çalışmanın arkasında TÜRSAB'ın imzası var. Bu sayede müzelerden elde edilen geliri de bir yılda yüzde 50'dan fazla artırmışlar.

Uzun yıllar sonra kızıyla birlikte Avustralya’dan ziyaretimize gelen kardeşimle günlerden beri İstanbul sokaklarını geziyoruz. Galata Kulesi, Topkapı Sarayı, Ayasofya, Arkeoloji Müzesi olmazsa olmazlardan.

Ayasofya’dan, Arkeoloji’den ilk izlenim şu: Gişeler acayip modernleşmiş durumda ve sesli rehber cihaz kiralamak mümkün.

Müzelere değmiş bu sihirli değneği merak ettim. Arkasından TÜRSAB-MTM ortaklığı çıktı.

Öğrenciliğimden beri İstanbul’da en sevdiğim yerlerden Arkeoloji Müzesi’nde bir süredir yoğun bir restorasyon çalışması vardı.

Bu çalışmanın arkasından da TÜRSAB (Türkiye Seyahat Acenteleri Birliği) çıkınca, birlik başkanlığını yıllardır kimselere kaptırmadığı için zaman zaman 'atıştığımız' Başaran Ulusoy ile Arkeoloji Müzesi’nde buluştuk.

TÜRSAB, MTM ortaklığıyla 48 müzenin gişe işletme hakkını altı yıllığına devralmış. Gişelerin modernizasyonu öncelikle kaçak girişleri önlemiş. Dolayısıyla 2010 yılında müze girişlerinden 156 milyon lira kazanan Kültür ve Turizm Bakanlığı 2011'de 236 milyon lira elde etmiş.

HEDEF 2 MİLYON ZİYARETÇİ

Konuşurken Ulusoy elindeki kartı gösteriyor. 'Müze Kart Artı'nın bedeli 40 lira ve bununla Sabancı, Koç, İstanbul Modern, Pera gibi müzeleri de geziyorsunuz.

Ulusoy, “İnsanımızı müzelere alıştırmak için her yolu deniyoruz” diyor. Nitekim Arkeoloji Müzesi’ne 2011'de yüzde 40 oranında ziyaretçi artışı kaydedilmiş.

Buna karşılık 19. yüzyılın sonunda dünyadaki en önemli 10 binadan biri olan bu müzeyi 2011'de gezenlerin sayısı sadece 390 bin.

Başaran Ulusoy, “Restorasyon tamamlandığında hedefimiz 2 milyon ziyaretçi” diyor. Tam adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri kompleksi için bu sayı bile az.

Kompleksin içinde Eski Şark Müzeleri, Fatih Sultan Mehmed’in İstanbul’da yaptırdığı ilk binalardan Çinili Köşk ve Osman Hamdi’nin kapılarını 1891'de açtığı esas müze binası var.

Müzenin envanterinde 707 bin 121 eser kayıtlı ki bunları 550 bini Bizans ve Osmanlı sikkeleri.

Bizim gezip görebildiğimiz eser sayısıysa sadece 9 bin. Yani sikkeler hariç depolardaki eserlerin sergilenme oranı yüzde 6.

Şimdi gelelim restorasyon çalışmalarına.

DÜŞÜNEN ADAM POZUNDA

Müzenin restorasyonunu, Boğaziçi’ndeki Mısır Başkonsolosluk Binası, Ortaköy Camii, Süleymaniye Camii, Galata Mevlevihanesi gibi başarılı işlere imza atmış Gürsoy Grubu üstlenmiş.

Müzenin sergileme alanları büyütülüyor ama en önemlisi binalar depreme karşı güçlendiriliyor.

Deprem güçlendirme çalışmalarının sürdüğü 'Anadolu’da Antik Çağ Heykeltıraşlığı' bölümüne girdik. Eserler buradan taşınmış. Duvarların, sütunların 'kabukları' soyulmuş, hepsi çırılçıplak.

Şimdiye kadar Arkeoloji Müzesi için 3 milyon dolar harcamış. Ulusoy 2016'ya kadar bu rakamın 15 milyon doları bulacağını söylüyor.

TÜRSAB, müzenin girişinin tam karşısına düşen Darphane’yi de elden geçirecek. Yani nereden bakarsanız uzun soluklu bir çalışmanın içersinde.

Bu yüzden fotoğrafından anlayacağınız gibi Başaran Ulusoy, Arkeoloji Müzesi gibi bir 'dipsiz kuyu'ya el attığı için hep 'Düşünen Adam' pozunda.

TÜRSAB’a kısa bir süre önce 'aday çıkmadığı' için 8'inci kez başkan seçilen Ulusoy 2013 seçimlerine kesinlikle adaylığını koymayacağını söylüyor ama bilinmez tabii ki...

GARİBALDİ BİNASI ÇELİK GÜLERSOY MÜZESİ OLACAK

Başaran Ulusoy bir süreden beri Turing’in de başkanı. Anladığım kadarıyla Çelik Gülersoy’un ölümünden sonra toparlanamayan kurumu canlandırmayı planlıyor. Umarım başarır ve Çelik Gülersoy’un İstanbul’a kazandırdığı mekanlar eski güzel günlerine döner.

Ulusoy’un Turing ile paylaştığı bilgilerden biri Beyoğlu’ndaki ünlü Garibaldi binasıyla ilgili. Bildiğim kadarıyla şimdi bu bina Dirimart tarafından çağdaş sanat etkinliklerini için kullanılıyor.

Garibaldi’yi yıllar önce bir bienal sırasında gezmiştim. İtalyan İşçi Yardımlaşma Derneği’ne ait bina Beyoğlu’nun en tarihi yerlerinden biri. Gülersoy bununla ilgili “İtalyanlardan aldık. Buraya Çelik Gülersoy Müzesi yapacağız” diyor. Bakalım bu açıklaması sanat çevreleri tarafından nasıl karşılanacak?

Hürriyet, Yazı: Gila Benmayor,15.01.2012

TARİHİ HAMAM RESTORE EDİLEREK HİZMETE GİRDİ

Zaman, Haber: Ensar Tuna Alatürk, 14.01.2012

REMBRANDT VE ÇAĞDAŞLARI SSM'DE

Sabancı Üniversitesi Sakıp Sabancı Müzesi (SSM), Hollanda ve Türkiye arasındaki diplomatik ilişkilerin 400. yıl dönümünün kutlanacağı 2012 yılında, Hollanda resimsanatının klasiklerini kapsamlı bir sergiyle sanatseverlerle buluşturacak.

22 Şubat’ta açılacak sergide, Rijksmuseumile dünyanın önde gelen özel koleksiyonlarına ait olan eserler, Türkiye’de ilk kez izleyicilerle buluşacak. “Karanlıkla Işığın Buluştuğu Yerde... Rembrandt ve Çağdaşları” başlıklı sergide, Rembrandt’ın yanı sıra; Hollanda resminin en önemli isimlerinin bulunduğu 59 sanatçıya ait 74 tablo, 19 desen ve 18 obje yer alacak.

Habertürk, 14.01.2012

LOUVRE'A FUKUŞİMA ELEŞTİRİSİ

Dünyanın en çok ziyaret edilen müzesi olan Louvre Müzesi, geçen yıl mart ayında deprem ve tsunami felaketinin ardından nükleer bir facianın eşiğinden dönen Japonya’ya yapmayı düşündüğü jest nedeniyle sert eleştirilerin hedefi oldu.

Nükleer santralın sadece 65 kilometre uzaklığındaki Fukuşima kentinde sergilenmek üzere nisan ayında yaklaşık 20 sanat eserini Japonya’ya göndermeyi planlayan müze yönetimi, Fransa’nın sanat mirasını gereksiz yere riske atmakla suçlanıyor.

Habertürk, 14.01.2012

TATARLI HÖYÜK'TE 444 ESER BULUNDU

 

Adana’nın Ceyhan İlçesi'nde Tatarlı Höyüğü’ndeki 3 bin 500 yıllık Kizzuwatna Uygarlığı’na ait antik kentte yapılan kazı çalışmalarında geçen yıl 444 esere ulaşıldığı bildirildi.

Adana’nın Ceyhan İlçesi'nde Çukurova tarihine ışık tutan Tatarlı Höyüğü’ndeki 3 bin 500 yıllık Kizzuwatna Uygarlığı’na ait antik kentte yapılan kazı çalışmalarında geçen yıl 444 esere ulaşıldığı bildirildi.

Çukurova Üniversitesi (ÇÜ) Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç.Dr. Serdar Girginer, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Tatarlı Höyüğü’nde geçen yıl beşincisini gerçekleştirdikleri kazı çalışmalarını 35 kişilik bir ekiple tamamladıklarını söyledi.

Girginer, kazı çalışmalarını Kültür ve Turizm Bakanlığı, Çukurova Üniversitesi Rektörü Prof.Dr. Alper Akınoğlu, Ceyhan Belediyesi, Türk Tarih Kurumu ve Suna-İnan Kıraç Vakfı Akdeniz Medeniyetlerini Araştırma Enstitüsü’nün katkıları ile sürdürdüklerini belirterek, kazılarda Kizzuwatna Uygarlığı’na ait kentin gün ışığına çıkarmaya çalıştıklarını ifade etti.

2007 yılından bu yana Ceyhan İlçesi sınırlarında bulunan Tatarlı Köyü'nde yaklaşık 3 dönümlük bir alanda çalışmalarını sürdürdüklerini anlatan Girginer, 2011 yılı kazılarında taşınabilir nitelikte envanterlik ve etütlük toplamda 444 esere ulaşıldığını bildirdi.

”Hitit Dönemi Sur Sistemi”

Girginer, 5 yıldır kazılan Tatarlı Höyük’te, sitadelin (yukarı şehrin) doğusunda yer alan ve Geç Tunç Çağı’nda farklı evreleriyle kullanılmış bir yapıya ait kalıntılara ulaşıldığını belirterek, şunları kaydetti:

”Son veriler ışığında yapının bir ‘Sur Yapısı’ olması olasılığı kuvvetlenmektedir. Bu yapının özellikle batısındaki çalışmalarda Geç Tunç Çağı’nın (GTÇ) evrelerinde alanda farklı savunma sistemlerinin varlığı, dönemin başlarına ait evrede açık hava kutsal alanı olduğu gibi veriler 2011 yılı kazılarının önemli sonuçları arasındadır. Bu kutsal alan içindeki taş döşeme üzerinde bol sayıda dini tören kapları (askoslar, halka biçimli sunu kabı, riton vs.) bulunması yıllardır savunduğumuz gibi, Tatarlı Höyüğün kutsal bir merkez olması ile ilgili kanıtları arttırmıştır. Bu alanda ele geçirilen kutsal sunu kapları Hatti dünyası, dolayısıyla Hititlerle ilişkilidir. Bunların dışında özellikle GTÇ Tatarlı Höyük yerleşimlerinin ana giriş kapıları hakkında da verilere ulaşılması bu sezonun önemli sonuçları arasındadır. Tatarlı Höyüğün özellikle GTÇ Sitadel giriş kapılarıyla ilgili çalışmaların 2012 sezonunda da yapılması planlanmaktadır. Sitadelin batısında birkaç yıldır izlenen yine aynı dönemin şehir surlarının bir kısmı daha açığa çıkartılmıştır. Bu savunma sisteminin A Yapısı ve çevresindeki oluşumlardan farklı olması GTÇ’deki Kizzuwatna savunma sistemleri konusundaki bilgilerimizi çok artıracaktır.”

Girginer, höyüğün tarihsel önemine dikkati çekerek, şöyle devam etti:

”Tatarlı Höyük, Hititlerle çağdaş dönemlerde uzun bir süre bağımsız bir ülke olarak varlığını sürdüren son dönemlerinde Hititlerin hakimiyetine giren, ancak Hitit dünyası ile hiçbir zaman kültürel bağlarını koparmayan Kizzuwatna’nın en önemli yerleşmelerinden birisidir. Tatarlı Höyüğün Kizzuwatna ülkesinin MÖ II. bin yıl yazılı belgelerinde adı geçen önemli yerleşmelerinden birisi olması gerekmektedir. Gerek MÖ. II. bin yılda, gerek Demir çağında ve gerekse Hellenistik dönemlerinde Tatarlı Höyük hep kutsal özellikler sunmaktadır. Çalışmalarımız esnasında bulduğumuz eserler ve bu eserlerin bize verdiği bilgiler hep bu yöndedir.”

Girginer, höyükte her döneme ait çok fazla sayıda ve çeşitli tiplerde tezgah ağırlıkları bulunduğunu belirterek, ”Bu da bölgenin şimdilik en azından 2 bin 500 yıllık dokuma merkezi olduğunu kanıtlamaktadır. Bu sene yapılan çalışmalarda bir dokuma atölyesi bulunmuştur. İhtiyatlı olunmakla birlikte, 5 yıllık kazılar sonucunda karşımıza çıkan tüm veriler Tatarlı Höyüğün Hititlerin Kizzuwatna ülkesinde yer alan önemli kutsal merkezi Lawazantiya ile aynı olabileceğini düşündürmeye devam etmektedir” dedi.

Girginer, bu yılki kazı çalışmalarına Haziran ayında başlamayı planladıklarını sözlerine ekledi.

Sabah, 14.01.2012

DEFİNECİLER KÜLTÜR HAZİNESİ TEKKEKÖY MAĞARALARINI DELİK DEŞİK EDİYOR

İnsanlığın Karadeniz’deki ilk yerleşkesi olan ve 1. derece arkeolojik sit alanı ilan edilen Tekkeköy mağaralarındaki kaçak kazılar devam ediyor.

Yöre halkı tarafından ‘delikli kayalar’ olarak da bilinen doğa harikası Tekkeköy mağaraları, definecilerin hışmına uğradı. Turizme kazandırılma çalışmalarının sürdüğü MÖ. 600 bin yıl öncesine ait mağaralar, çok sayıda uygarlığın da izlerini taşıyor.

Mağaraların bulunduğu 23 Nisan Mahallesi’ndeki 1. derece arkeolojik sit alanının 1. etap kamulaştırması yapılmıştı. 5′i ev 12 adet yerleşim yeri, 25 bin 611 metrekarelik alan ile 19 parsellik özel mülkiyet Tekkeköy Belediyesi tarafından kamulaştırılmıştı. 2012 yılında Tekkeköy Belediyesi tarafından yapılacak restorasyon ve çevre düzenlemesi çalışmaları ile mağaralar ve üç müze turizmin hizmetine sunulacak.

Tekkeköy Belediye Başkanı Hayati Tekin’in mağaraları turizme açmak amacıyla sürdürdüğü çalışmalar olumlu şekilde devam ediyor. Altın ve tarihi eser bulmak için Tekkeköy mağaralarının çevresinde ve içinde kaçak kazılar yapıldığına dikkat çeken Tekkeköy Belediye Başkanı Hayati Tekin, “Defineciler kaçak kazılarla tarihi mekanı tahrip ediyorlar. Acilen bu bölgenin korumaya alınması, ışıklandırılması gerekiyor. Böyle giderse insanlığın kültür mirası olan bu mekan yerle bir olacak. Bu biraz kanunların gevşekliğinden, bölgemizin insanlarının bilinçsizliğinden ve sahipsizlikten de kaynaklanıyor. Bu maalesef acı bir gerçek. Biz bunları önleyeceğiz. Tarihi dokulara sahip çıkıldıkça bu tür olayları önleyebilirsiniz.” diye konuştu.

Zaman, 13.01.2012

OKMEYDANI TARİHİ SİT ALANI KORUMA PLANI DA KABUL EDİLDİ

 

İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi, Beyoğlu ve Şişli ilçelerini kapsayan Okmeydanı Tarihi Sit Alanı Koruma Planı'nı oy çokluğuyla kabul etti.

İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi Ocak ayı 4. birleşiminde gündeme alınan raporda verilen bilgiye göre, 1961 yılında Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu tarafından inşaata müsaade edilmeyecek alan ilan edilen bölge, 1976 yılında sit alanı olarak belirlenmiş; ayrıca, 1986 ve 1988 yıllarında yeşil alan olarak belirlenen menzil taşlarıyla çevrili alanın hiçbir şekilde iskana açılamayacağı ve açık hava müzesi olarak korunması kararlaştırılmıştı.

Planlama Müdürlüğü, Koruma Kurulu'na 26 Ağustos 2010 tarihinde gönderdiği yazıyla bölgede korunması gerekli alanlara açıklık getirilerek belirlenmesi talebinde bulundu. 2 Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kurulu da 175 hektar alanı içeren Piyalepaşa, Kaptanpaşa, Fethipaşa ve Keçecipiri mahalleleri sınırları içerisinde 14 bölge ve mezarlığın etrafı çevrili kontrollü girişi olan açık hava müzesi kurulmasına karar verdi.

Buna göre 14 bölge olarak belirlenen sit alanında kalan sanat değeri açısından önemli nişan taşlarının ve daha sonra yapılacak araştırmalar çalışmalarda elde edilecek nişan taşlarının açık hava müzesine taşınmasına, taşınan taşların yerine replikalarının (tıpkı yapım) yerleştirilmesine, yerinde kalacak taşlarla etraflarının birlikte düzenlenerek parmaklıklar ile çevrilerek muhafaza edilmesine, taşların rölöve, restitüsyon ve restorasyon projelerinin en geç bir yıl içinde Kurula iletilmesi şartıyla Büyükşehir Belediyesine gönderildi.

Raporda, Beyoğlu ve Şişli ilçelerinin mücavir alanında kalan alanın planın hazırlık sürecinde, ilçe sivil toplum kuruluşları ve belediyelerle ortak toplantılar düzenlenerek fikir alındığı ifade edildi. Bu kapsamda plan hazırlığıyla ilgili tüm aşamaların tamamlandığı belirtilerek, gereğinin yapılması için belediye meclisine havale edildi. Komisyon tarafından değerlendirilen Tarihi Okmeydanı Sit Alanı imar planı teklifi İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi tarafından oy çokluğuyla kabul edildi.

Yapı, Fotoğraf: okmeydanininsesi.blogspot.com, 13.01.2012

TARİHE TANIKLIK EDEN OKULLAR

 

İstanbul Milli Eğitim Müdür Yardımcısı Şerafettin Turan seyyah oldu, yollara düştü. İstanbul'u köşe bucak dolaşıp tarihi eser niteliği taşıyan 170 okulu tespit etti. Dört yıllık çalışma sonucunda ortaya çıkan bilgi, belge ve fotoğraflar "Tarihe Tanıklık Eden Okullar" adlı iki ciltlik kitapta toplandı. Çalışma meyvelerini verdi. Tarihi okulların hepsi şu an koruma altında.

Zaman Cuma, Haber: Reyhan Gül, 13.01.2012

TARİHİ YARIMADA SİLUETİ KORUMA ALTINA ALINDI

İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi, Tarihi Yarımada’nın siluetinin korunması amacıyla 10 ilçeye inşa edilecek binaların yüksekliğini sınırlandırdı. AKP Grup Başkan Vekili Ergün Turan, “Tarihi Yarımada’nın arkasında kalan tüm silüeti etkileyecek her bir noktada inceleme yapıldı ve planlarda yüksekliklere kısıtlama getirildi” dedi.

İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi, Ocak ayı toplantılarının 5. birleşiminde “Tarihi Kent Merkezi Görünümünü (Silüetini) Etkileyen Alanlarda Olumsuz Yapılaşma Koşullarının Engellenmesine Yönelik 1/5.000 Ölçekli NİP Plan Notu İlavesi”ni oybirliğiyle kabul etti. 1/100 bin ölçekli Çevre Düzeni İmar Planı'na eklenen düzenlemenin ardından ilçeler bazında binaların yükseklik seviyeleri de belirlendi.

Bu düzenlemeyle İstanbul'un siluetini etkileyeceği düşünülen Bağcılar, Bahçelievler, Bakırköy, Bayrampaşa, Esenler, Eyüp, Gaziosmanpaşa, Güngören, Küçükçekmece ve Zeytinburnu'nda yapılan tespitler uyarınca belirlenen yüksekliklerden fazla inşaat yapılamayacak.

Raporda, Tarihi Yarımada siluetinin Haliç'in karşı yamaçlarından, Beyoğlu-Galata kesimlerinden, Üsküdar, Harem, Kadıköy kıyı ve yamaçlarından gören kesimlerinde inceleme yapıldı. Silueti olumsuz etkilenmelerin tekrar yaşanmaması için ''deniz seviyesine ya da doğal zemin kotuna göre maksimum saçak kotları ile ilgili plan notlarının eklenmesi'' talep edildi. Mahallelerde yapılan tespitlerde ilçelerin yüksek mevkilerinde inşaat seviyeleri düşük tutulurken, çukur ve kot farkı düşük mevkilerde yüksek tutuldu.

Müdürlüğün teklifinde İstanbul'un özgün siluetini oluşturan alanlar ile silueti etkileme potansiyeline sahip çeper alanlarda siluetteki değişimi kontrol etmek amacıyla imar planlarında verilen yapılaşma haklarının yeniden ele alınması gerektiği belirtildi. Komisyon tarafından değerlendirilen teklif aynen kabul edilerek, ilçe belediyeleri tarafından yapılacak uygulama planlarına da işlenmesi notu ilave edildi.

Raporun oylanması öncesinde konuşan AKP Grup Başkanvekili Ergün Turan, İstanbul için önemli bir karar alındığını belirterek, “Tarihi siluet uzun yıllar boyunca korunmuş, ancak modern inşaat tekniklerinin geldiği nokta bina yüksekliklerini arttırdı. Tarihi Yarımadanın arkasında kalan tüm bölgedeki silueti etkileyecek her bir noktada inceleme yapıldı. Bundan sonra planlarda yüksekliklere kısıtlama getirildi. Bu işe emek veren arkadaşlarımıza teşekkür ediyorum” diye konuştu.

CHP Grubu Meclis üyesi konuşan Mehmet Yıldız da “Tarihi Yarımada için yapılan bu çalışmanın İstanbul'un tamamı için de yapılmasını ümit ediyorum” dedi. Has Parti Meclis Üyesi Ahmet Sadıkoğlu ise, raporun tüm meclis üyelerince saklanması gerektiğini ifade ederek, “Çok güzel bir çalışma. Raporla İstanbul'da inşaat şirketlerinin yapmak istediği çok büyük binaların da önüne geçilmiş olacak” şeklinde konuştu. Rapor, daha sonra İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi üyelerinin oybirliğiyle kabul edildi.

İstanbul Büyükşehir Belediyesi, 13.01.2012

 

******


HANGİ BİRİNİ YIKACAKSINIZ?

 

Şimdilerde 'Nasıl kurtarırız' diye planlar yapılan asırlar önce seyyahların hayran olduğu İstanbul siluetine bir de bu açıdan bakın! O tarihi siluetin ardında artık neredeyse yıkımı imkansız olan dev gökdelenler var.

Asırlar önce seyyahlar tarafından belirlenen tarihi İstanbul silueti geri dönülmez bir yola girmiş durumda. Eski İstanbul 3 No’lu Koruma Kurulu Başkanı Mimar Sinan Genim’in Ayasofya ve Sultanahmet camilerini perspektifine oturtarak çektiği fotoğraf, Levent, Mecidiyeköy, Taksim’deki gökdelenlerin tarihi yapıların ardında dev gölgeler oluşturduğunu ortaya koyuyor. Yani pek çok gezginin Marmara Denizi’nden girerken hayran oldukları o İstanbul siluetinin yerini şimdi yeni bir görüntü almış durumda. ‘Tarihi Yarımada’ya Üsküdar Salacak sahilinden baktığınızda sadece Zeytinburnu’nda yapılan ‘Onaltı Dokuz’ gökdelenleri siluete giriyor. Dolmabahçe Sarayı’nın üzerindeki gökdelen trafiği de önlenemez bir noktaya gelmiş halde.
 
İnşaatı halen devam eden Zorlu Grubu’nun Karayolları arazisine yaptığı gökdelenler hem Dolmabahçe Sarayı’nın üzerinde hem de Tarihi Yarımada’ya deniz tarafından baktığınızda heybetiyle mimari eserleri bastırıyor. Bu yeni görüntünün gölgesi altında son günlerde kentin siluetinin nasıl kurtulacağının tartışması yapılıyor. Son olarak Kültür Bakanı Ertuğrul günay, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın ‘silueti bozan binaların yıkılması talimatı verdiğini’ açıklamıştı. Fotoğrafları çeken mimar Sinan Genim ise ‘‘Hangisini yıkacaksınız? Avrupalı seyyahlar denizden gördükleri siluete hayran kalırlardı. 2007 yılından beri arada çıkar bu resimleri çekerim. Her geçen gün daha kötüye gidiyor” diyor. ‘İstanbul’un en etkileyici olan silüetinin Marmara’dan tekneyle gelirken görünen silueti’ olduğunu belirten Genim şu bilgileri aktarıyor: 

“Tüm Batılı yazarlar 16. 17. 18. 19. yüzyıllarda istanbul’a tekneyle gelir. Oradan gördükleri manzara Yedikule’den başlar, peşinden Sultanahmet, Ayasofya, Topkapı Sarayı, hemen Burnu dönünce Süleymaniye’nin Haliç’e etkin silueti. Bütün bunları görür ve yazarlar. Asıl etkileyici olan budur.” Genim “Siluete nereden bakmalıyız” sorusunu ise şöyle yanıtlıyor: “‘Sana bir tepeden baktım aziz İstanbul gibi’... Herhangi bir tepeden bakıyorsun deniz kıyısından bakıyorsun.” İstanbul’da ilk gökdeleni olan Ceylan Otel’in yapımına 1969 yılında başlandığını, 1971’de de tamamlandığını söyleyen Genim, Hemen ardından Harbiye Ordu Evi yapılıyor. Peşi sıra Odakule yapılıyor. Hemen hemen aynı sıralarda Etap Tepebaşı galiba şimdi Marmara Pera oldu. Taksim’de The Marmara. O zaman kimse sesini çıkarmıyor. Şehirin bu kadar merkezinde bu yükseltiler nedir diye? Herkesin hoşuna gidiyor, sonra sağda solda herkes bina çıkmaya başlıyor. 

Çünkü arazi pahalı. İnşaat emsalleri böyle bir bölge için yüksek. Ancak boş alanlara insanlar yüksek binalar yapıyor, Bunları kamusallaştırmak yıkmak falan Türkiye Cumhuriyeti’nin bütçesini aşan şeylerdir. Tüm dünyada da böyle bir gidiş var, tüm şehirler yükseliyor böyle bir özlem var” diye konuşuyor. “New York’ta da gökdelen var ama bunlar arasında 100 metre 150 metre güneşin açısını dahi gözönünde bulunduran hesaplar yapılıyor” diyen Genim, şöyle devam ediyor: “Bizde bakıyorsun binalar dip dibe. İstanbul’un neresinden fotoğraf çekersen arkasında mutlaka bir rezil yapı çıkıyor. Burada kamunun devletin kabahati var. Anadolu yakasında hiç yüksek yapı yoktu kamu başlattı. Bir tanesi Siyami Hersek, diğeri de Acıbadem’deki Telekom binası. Sen devlet olarak yaparsan ben yaparım ama sen yapma diyemezsin. Yok böyle bir şey biri başlarsa herkes yapar. “

Siluet Topkapı Sarayı’yla başlıyor
İstanbul’un ilk tepesinde Topkapı Sarayı bulunuyor ve siluet buradan başlıyor. İkinci tepede Ayasofya ve Sultanahmet yer alıyor. Aşağıdan yukarıya doğru, Topkapı Sarayı, Aya İrini, Ayasofya ve Sultanahmet Camisi yer alıyor. Haliç’ten bakıldığında ise bu siluet içine Sultanahmet Camii yerine Süleymaniye Camii giriyor. Dördüncü tepede ise Fatih Camii bulunuyor. Siluete Üsküdar sahilinden ve biraz yukarıları çıkıp Salacak’tan baktığınızda ise yine aynı sıralamayla karşılaşıyorsunuz. Ve bu kez Sultanahmet Camii yine siluete dahil oluyor.

Seyyahları aşık ettirdi
Yanında taşıdığı defterlere gezdiği yerlerin görüntü ve krokilerini çizen ünlü mimar Le Corbusier, İstanbul’un silueti hakkındaki düşüncelerini de defterine yazmış. Mimarın Topkapı Sarayı, Sultanahmet Camii, Ayasofya ve surların belirlediği silueti ana hatlarıyla gösteren bir krokisinin altında şöyle bir not bulunuyor: “İşte sayın şehirciler, defterlerinize not ediniz: Siluetler!” Edmondo de Amicis ise İstanbul’un kimseyi hayal kırıklığına uğratmadığını söylüyor.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 15.01.2012

 

******


İSTANBUL SİLUETİNE RADİKAL KORUMA

Radikal’in gündeme getirdiği siluet skandalının ardından İstanbul Büyükşehir Belediyesi, Tarihi Yarımada’nın siluetini korumak için alınacak önlemleri belirledi. Büyükşehir Belediyesi İmar Komisyonu Başkanı Sefer Kocabaş, alınacak önlemleri ve yapılan çalışmaların detaylarını ilk kez Radikal’e anlattı.

Kocabaş, Tarihi Yarımada’da lazerle yapılan ölçümlerle yükseklik sınırının belirlendiğini ayrıca Tarihi Yarımada’nın bir maketinin çıkarılması ve her bir projenin bu maket üzerinde de değerlendirilmesine karar verildi. 

 

Önce maket, sonra izin
Kocabaş, ‘‘Tarihi Yarımada’nın ve Tarihi Yarımada’ya etki edecek alanların maketi çıkarılacak. Gökdelen yapıldığında bu maket üzerine oturtulacak. Örneğin siluete etkisi değerlendirildikten sonra imar izni verilecek. Sadece siluet değil, kuşbakışı alana etki edecek yapılar içinde çalışmalar yapıldı’’ dedi.

Zeytinburnu’nda yapımı devam eden ‘onaltıdokuz’ kulelerinin Tarihi Yarımada’nın siluetini bozmasının tepkileri sürerken Büyükşehir Belediyesi geçtiğimiz hafta Belediye Meclisi’nde aldığı kararla Tarihi Yarımada’nın siluetine etki edecek alanlar için yükseklik sınırı getiren projeyi kabul etmişti.

 

Ölçüm noktaları
Ölçümler ve yükseklik sınırları tarihi Yarımada siluetinin görüldüğü şu noktalardan bakılarak oluşturuldu:
Beyoğlu-Haliç kıyılarından siluetin görülebildiği alanlar
Haliç kıyısından Boğaz kıyılarına kadar olan alanlar
Üsküdar-Beylerbeyi ve Üsküdar-Harem arası
Bakırköy-Samatya tarafından Anadolu yakasına bakılabilen alanlar.

Yükseklik sınırları tek tek belirlendi
Tarihi Yarımada’da silueti bozabilecek alanlar için belirlenen yükseklik sınırları ise şöyle:
Zeytinburnu: Sahil şeridinde 70 metre, diğer bölgelerde ise 35-55 metre.
Bakırköy: 60-70 metre.
Bayrampaşa, Güngören ve Esenler: Arazi yapısına göre 20-90 metre.
Bahçelievler: 60-120 metre.
Küçükçekmece: 80-135 metre.
Eyüp: 20-35 metre.

Radikal’in siluet haberi projeye vesile oldu
İmar Komisyonu tarafından gerçekleştirilen projede 6 üniversite ve çeşitli meslek odaları da yer aldı. İstanbul’da bugüne kadar böyle bir çalışmanın yapılmadığına değinen Sefer Kocabaş, siluetle ilgili böyle bir durumun oluşmasının normal olduğuna değinerek; ‘‘Bugüne kadar böyle bir çalışma düşünülmedi. İşte ancak başına bir şey gelecek ki önlem alabilesiniz. ‘Onaltıdokuz’ binası da bu çalışmaya vesile oldu’’ dedi. 

Kriter, uçaklardı
Siluete etki eden binalarla ilgili ise Kocabaş şunları söyledi: ‘‘Dönüşüm alanları belirlendiğinde Ataköy-Yedikule arası Turizm Bakanlığı’nca turizm alanı olarak planlanmıştı. Bu alanda yükseklik sınırı 117 metre olarak belirlenmişti. Bu da uçakların iniş-kalkışlarına engel olmayacak sınır olduğu için belirlendi. Eğer yapıların arka planda çıkacağı bilinseydi izin verilmezdi. İstanbul’un planı zamanında yapılsaydı bu görüntüler oluşmazdı.’’

Radikal, 18.01.2012

GÖLMARMARA'DA BİR UYGARLIK ARANIYOR

İl Kültür ve Turizm Müdürü Erdinç Karaköse, ABD Boston Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Görevlisi Doç Dr. Christopher H. Roosevelt ile birlikte Salihli, Sart ve Gölmarmara Bölgesindeki Arkeolojik çalışmalarla ilgili Vali Halil İbrahim Daşöz’e bilgi verdi.Karaköse, Dr. Roosevelt’in Gölmarmara çevresinde elde ettiği bulguların MÖ 2000′li yıllardaki Tunç Çağı dönemindeki Seha Nehri Ülkesi’ni işaret ettiğini düşündüklerini belirterek, “Kendisi buralarının gün ışığına çıkarılması için Arkeolojik kazı çalışması yürütmek istiyor. Bununla ilgili Bakanlığımıza da başvurusunu yaptı” dedi.

ABD Boston Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Görevlisi Doç Dr. Christopher H. Roosevelt ile birlikte yaptıkları ziyarette Vali Daşöz’e bilgi veren İl Kültür ve Turizm Müdürü Erdinç Karaköse, “Doç.Dr. Roosevelt, Manisa ve çevresinde özellikle Salihli, Sart ve Gölmarmara’da arkeolojik araştırmalarını 15 yıldır sürdürüyor. Özellikle 5-6 yıldır Bakanlığımızın izniyle yürüttüğü Gölmarmara ve çevresi Arkeolojik yüzey araştırma çalışmalarında değişik bulgulara ulaştılar. Çalışmalarda elde ettikleri bulguların, MÖ 2000′li yıllardaki Hitit Devleti bünyesindeki Arzava Krallığı’na bağlı Pisidia şehirlerinden biri olan Seha Nehri Ülkesi olduğunu düşünmekte. Hitit Uygarlığı dönemlerine ait Tunç Çağı kalıntılarının varlığını tespit etmiş. Buralarının yeniden Arkeolojik kazı olarak gün ışığına çıkarılması ile ilgili kazı çalışması yürütmek istiyor. Bununla ilgili Bakanlığımıza da başvurusunu yaptı” dedi.

Karaköse, Gölmarmara gölü ve çevresinin kırsal turizm bakımından zengin değerlere sahip olduğunu, bir yandan Bintepeler Tümülüsü (Kral Mezarları), diğer yandan altyapının geliştirilmesi ve kazı çalışmalarıyla birleştirildiğinde yörenin turizm çekim alanı haline geleceğini söyledi.

Gölmarmara Gölü etrafında 2005 yılında kazı çalışmalarına başladıklarını belirten Doç.Dr. H. Roosevelt ise “Kaymakçı Köyü Bölgesi'nde bulunan kalıntılardan burada Tunç Çağa ait Seha Nehri ülkesinin başkentinin bulunduğunu düşünüyoruz. Bölgedeki kazı amacımız, bu uygarlığı, aynı zamanda Lidyalıların ataları ve Hitit dönemine ait uygarlıklara ait kalıntıları gün ışığına çıkarmak. Doğal, kültürel ve kırsal turizm için Gölmarmara Gölü etrafı çok güzel ve turizm potansiyeli çok yüksek olan bir bölge. Kazı çalışmalarının gerçekleştirilmesi ve hayata geçmesi sürecinde desteklerinizi bekliyoruz” diye konuştu.

Vali Daşöz de ziyaretten duyduğu memnuniyeti belirterek, “Bölgemizi turizm yönünden nasıl geliştirebilirizin arayışı içerisindeyiz. Çalışmalarınız arayışımıza büyük bir katkı olur. Bu çalışmalar Manisa ve bölgemiz için çok müthiş. Bundan heyecan duyarız” dedi.

Manisa Haber, 11.01.2012

8 - 14 Ocak 2012

MİLLİ REZALETİN RESİMLERİDİR

 

Dolmabahçe Sarayı’ndaki Veliaht Dairesi’ne el koyan TBMM Başkanlığı’nın bu ani kararında tarihi yapının içler acısı hali etkili oldu. Meclis Başkanı Çiçek’e sunulan fotoğraflardan da görüldüğü gibi bina harap halde, kıymetli tabloların akıbeti bilinmiyor.

İstanbul’da Dolmabahçe Sarayı’nın yapılar topluluğu içinde bulunan 80 oda 9 salondan oluşan 2 katlı Veliaht Dairesi, Sultan Abdülaziz’den beri sultanların veliahtlık dönemlerini geçirdikleri mekan oldu. Resim Heykel Müzesi olarak kullanılan bina, 1985’te Mimar Sinan Üniversitesi’ne tahsis edilmişti. Tarihi daireyi geçen hafta gezen TBMM yönetimi, tahsisi kaldırdı. Başkanlık Divanı’nın Milli Saraylar Dairesi’ne bağlı binaya el koymasıyla sonuçlanan süreçte TBMM Başkanı Cemil Çiçek’e sunulan fotoğraflar etkili oldu. TBMM Başkanlığı, kayıtlara göre 200 kadar değerli tablonun ve tahsis dönemindeki zararların tespit edilmesi için mahkemeye başvurdu.

Başkanlık Divanı’nın CHP’li üyesi Tanju Özcan, tarihi binadaki gözlemlerini aktardı: “Sayın Meclis Başkanı bu rezilliği görmemizi istedi, mekanı gezerken korkunç bir manzarayla karşılaştık, tüylerimiz diken diken oldu. 1800’lerden beri duran taban döşemeleri son yıllarda mahvolmuş.”

Tarihi binada gözlemler yapan CHP’li Tanju Özcan, buradaki tablolarla ilgili de bilgi verdi: “Kayıtlara göre 200 civarında, bazılarının değeri 10 milyon doları bulan tabloların bulunduğu bir bölüm de var. O bölümü biz de gezemedik. Tabloların gerçekten orada olup olmadığı veya orijinalliğini ne ölçüde koruduğu konusunda kuşkuya kapıldım. Burada bir mahkeme tespiti olacak. Kapalı kapılar ardında ne var bakacağız.”

Hürriyet, Haber: Bülent Sarıoğlu, 14.01.2012

İNGİLİZDEN TARİHİ ESER JESTİ

İngiliz vatandaşı David Tombs'un Türkiye'de bulunduğu süre içinde edindiği tarihi eserler Türkiye'ye iade edildi. Türkiye'nin Londra Büyükelçiliği'nden yapılan açıklamada, "Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde 1963-1970 yıllarında görev yapan Dr. David Tombs'un oğlu Sebastian Tombs, babasının Türkiye'de bulunduğu yıllarda edindiği eserleri ülkemize iade etmek üzere Büyükelçiliğimize teslim etmiştir" denildi.

Sabah, 14.01.2012

Andr Vincent in Üç Kişinin Portresi eseri.

LOUVRE'A 'JEST' ELEŞTİRİSİ

Paris’teki Louvre Müzesi, geçen yıl mart ayında deprem ve tsunami felaketinin ardından nükleer bir facianın eşiğinden dönen Japonya’ya yapmayı düşündüğü jest nedeniyle sert eleştirilerin hedefi oldu. Nükleer santralın sadece 65 kilometre uzaklığındaki Fukuşima kentinde sergilenmek üzere nisan ayında yaklaşık 20 sanat eserini Japonya’ya göndermeyi planlayan Louvre Müzesi yönetimi, eserleri gereksiz yere riske atmakla suçlanıyor. Japonya’da üç farklı kenti dolaşacak ‘Louvre Koleksiyonlarında Buluşma, Aşk, Arkadaşlık ve Dayanışma’ adlı sergide François Boucher’in ‘Eros’u Taşıyan Üç Güzel’, François-André Vincent’in ‘Üç Kişinin Portresi’ ve Antik Mısır’dan tanrıça İsis’in heykeli de yer alıyor.Louvre Müzesi yetkilileri, serginin yapılacağı müzelerin depremde hasar görmediğini belirterek eserlerin tehlike altında olmayacağını vurgulayarak, sanat uzmanları, Fransa’nın sanat mirasının gereksiz yere riske atıldığını iddia ediyor.

Radikal, 14.01.2012

BULGUR PALAS İLE İLGİLİ ÖNERİLERİNİ SERGİLEDİLER

İtalyan mimar Giulio Mongeri tarafından 1912'de Cerrahpaşa'da inşa edilen Bulgur Palas ile ilgili Yıldız Teknik Üniversitesi'nden yaklaşık 40 öğrenci önerilerini sergiledi. Öğrencilerin bina ve çevresinin fiziksel ve sosyolojik açıdan nasıl daha iyi değerlendirilebileceği konusunda yaptıkları çalışma, Fatih Belediyesi Sergi Salonu'nda sergilendi. Çalışmanın ana fikri binanın kültür ve sanat etkinliklerinin bir mekanı olması.

Sabah, 14.01.2012

ANTİK ÇIPALAR SERGİ BEKLİYOR

Ankara Üniversitesi Sualtı Arkeolojik Araştırma ve Uygulama Merkezi (ANKÜSAM) ile 360 Derece Tarih Araştırmaları Derneği’nin antik çıpalar konusundaki araştırmaları hızlandı.

Örneği olmayan çalışma hakkında bilgi veren Arkeolog Osman Erkurt, çalışmanın 4 bin senelik dönemi kapsadığını belirtti. Gemi çıpaları hakkında tipolojik bir çalışma yaptıklarını, bunun Oxford Üniversitesi ile beraber yürüttükleri tez çalışması olduğunu dile getiren Erkurt, “Şu an 27 çıpamız var. Deneysel arkeoloji adına şunu söylemek gerekir; bugüne kadar dünyada bunu denemiş olan kimse yok” dedi.

Milliyet Ege, 14.01.2012

ASKER KALEYİ BOŞALTACAK

 

Mardin’de Tarihi Dönüşüm Projesi için düğmeye basıldı, Tarihi Mardin Kalesi’ndeki Hava Kuvvetleri’ne ait radar mevzi turizm için boşaltılacak.

Güneydoğu’nun incisi Mardin son 10 yılda turizmde dev adımlar atıyor. Çok yıldızlı oteller bir bir Mardin’de boy gösterirken Mardin’e 10 yıl önce gelen turist sayısı 150 binken bu rakam 2011’de 1 milyon 100 bine yükseldi.

Şiir gibi bir şehir Mardin. Uçsuz bucaksız Mezopotamya’ya yukarıdan bakışıyla, ışıl ışıl gerdanlığıyla, mistik kokan taş binalarıyla adeta zamanın durduğu bir kent. Mardin, özellikle turizm alanında yaptığı hamlelerle adından söz ettiriyor. 10 yıl içinde kente gelen turist sayısının 150 binden, 1 milyon 100 bine yükselmesi kentin gelişimini gösterir nitelikte. Bacasız sanayi Mardin’de tütmeye başlayınca oteller de bir bir hizmete giriyor, girmeye de devam ediyor. Mardin Belediye Başkanı Mehmet Beşir Ayanoğlu, kentin altyapı sorununa el attıklarını söylerken, özellikle tarihi mekânların yenilenmesi ve turizme kazandırılmasıyla ilgili yoğun bir çaba içine girdiklerini gururla anlatıyor. Hava Kuvvetleri’ne bağlı Radar Mevzi, Mardin Kalesi’ni turizm amaçlı boşaltmaya hazırlanıyor. Peki kentteki sanayi? Kentin ekonomisinde söz sahibi olan isimler birkaç yıl öncesine kadar Mardin ve ihracat kelimelerinin yan yana bile gelmediğini söylerken son tabloyu umutla özetliyorlar: ‘’İhracatta artık biz de varız. Hedef 500 milyon dolar!’’ Son 10 yıllık rakamlar gösteriyor ki Mardin önümüzdeki yıllarda adından daha çok söz ettirecek.

Mardin’in simgesi olan ve kenti bir gerdanlık gibi süsleyen Mardin Kalesi, 50 yıl aradan sonra dünya turizmine açılmayı bekliyor. 20 milyon TL’ye mal olacak restorasyon çalışmalarının 2013 yılında bitmesi planlanıyor. 20 milyon TL’ye yenilenip 2013’te turizme açılacak

Habertürk (kısaltarak), Haber: Bülent Günal, 13.01.2012

2023 YAŞINDA SATILIK SARAY

Roma tarihte çok önemli rol oynamış şehirlerden biridir ve tüm izleri hala bünyesinde barındırır. Antik kalıntılar, taş sokaklar, tiyatrolar, binalar tarihin görkemini ve hikayelerini anlatmak üzere hala ayakta ve kullanımdadır. Roma'nın görkemli tarihinin parçalarından biri olan Palazzo Orsini (Orsini Sarayı) aynı zamanda şehrin satıştaki en pahalı yapısı.

Bina milattan önce 13. yılında İmparator Augustus tarafından başlatılmış. MÖ 11 yılında yapımı biten tiyatro zaman içinde kullanım alanları değişse de hep Roma tarihinin gözde yapılarından olmuş. 1600'lü yıllarda Roma tarihinin en önemli klanlarından Orsini ailesi tarafından; saraya dönüştürülmüş.  İmparator tiyatroya yeğeni Marcus Marcellus'a ithafen onun adını vermiş. Mimari olarak ünlü arena/amfitiyatro Kolezyum'a (Colosseum) ilham veren bu yapı ondan 85 yıl eski. Orijinal yapı 20 bin seyirci alacak şekilde inşa edilmiş.

Sarayın içinde yaşayan son sahibi Irıs Origo zengin bir Amerikalı ailenin kızı. İtalyan bir aristokratla evlenerek Roma'da yaşamaya başlamış ve 1950'lerde sarayı önce kiralamış sonra da satın almış. 1984'te 85 yaşında vefat eden Iris Origo'nun varisleri bilinmeyen bir sebeple sarayı 40 milyon dolardan satışa çıkardılar. Sarayın balo odası, kendine ait mini bir müzesi, açık hava müzesi sınıfında görkemli bir bahçesi bulunuyor. Muhteşem peyzaj mimarisine sahip bahçede pek çok antik heykel, portakal ağaçları ve fıskiyeler var. Elbette binayı çerçeveleyen antik tiyatronun mermer sütunlarının görkemi sarayın belki de en önemli özelliği.

Habertürk, 13.01.2012

TARİHİ CAMİ KÜL OLDU

 

Gümüşhane'nin Kelkit İlçesi'ne bağlı Sadak Köyü'nde bulunan 182 yıllık tarihi cami, çıkan yangın sonucu kül oldu.

Dün gece saat 02.00 sıralarında elektrik kontağından çıktığı tahmin edilen yangına, ilk müdahaleyi köylüler yaptı. Kelkit Belediyesi ve Jandarma ekiplerinin de daha sonra söndürme çalışmalarına katıldığı yangın sabah saatlerinde tamamen söndürüldü.

Ahşap işçiliğinin nadide örneklerini taşıyan caminin çatısı yangının ardından tamamen çökerken, camiden geriye sadece yan duvarları kaldı. Caminin karşısında ve yanında bulunan evlerinde etkilendiği yangının ardından bölgeye giden Gümüşhane Valisi Dr. Yusuf Mayda, son durum hakkında bilgi aldı.

Köydeki tek cami olan Sadak Köyü camisinin, 1830 yılında yapıldığını ve yangının ardından kullanılamaz hale geldiğini ifade eden Vali Mayda, "Yangının elektrik kontağından çıktığını tahmin ediyoruz. Tarihi bir camimiz idi. Tahkikat sonucuna göre tekrar aslına uygun bir şekilde inşallah onarırız ve vatandaşlarımızın hizmetine sunarız" dedi.

Köy muhtarı Ziver Nair, yangını caminin imamının haber etmesiyle öğrendiklerini belirterek, "Yangını öğrendikten sonra hemen ilgili ve yetkili mercileri aradım ve muhtarlıktan köylüye anons yaptım. Köylülerle birlikte ilk müdahaleyi biz yaptık. Caminin çatısı hiç direksiz 130 metrekarelik bir yapı idi. Yazık oldu" diye konuştu.

Öte yandan, yangın sırasında amatör kameraya yansıyan görüntülerde, alevlerin 35 metrelik minarenin neredeyse boyuna kadar yükseldiği görüldü.

Habertürk, 13.01.2012

ST PETERSBURG VE KARS'TA HEYKEL

Kars'ı bezeyen heykellere saldırmak, ne kentin kültürel birikimleri ne de herkesin imrendiği tarihsel kimliğine ve çağdaşlığına yakışıyor.

2011'in sonlarına doğru gazetelerdeki haber özetle şöyleydi: "Başbakan'ın 'ucube' demesiyle yıkılan 'İnsanlık Anıtı'ndan sonra Gazi Ahmet Muhtar Paşa Konağı bahçesindeki 'Dört Mevsim Heykeli' de tahrip edildi. Güzel Sanatlar Galerisi olan binanın süs havuzuna konulan 4 kadın heykelinden yaz mevsimini simgeleyeni 22 Aralık gecesi yıktılar."

Habere göre parkları, caddeleri, meydanları heykellerle donatan önceki Başkan Naif Alibeyoğlu demiş ki: "100 yıllık bu eseri 2003'te Belçika'dan getirtmiştik. Haydar Aliyev Parkı'ndan çok sayıda kadın ve kaz heykeli de depolara kaldırıldı. Heykellere soykırım yapıyorlar."

Kars'ta İnönü Caddesi'ndeki ozan heykellerine de saldırmışlar. Ünlü halk ozanı ve Devlet Sanatçısı Şeref Taşlıova heykelinin bile sazını kırmışlar. (25 Aralık 2011-ajanslar)

Bütün bu olanlara, kentin heykellerini koruması ve sanatsal tarihi mimarisine ne denli yakıştığını savunması gereken Belediye Başkanı Nevzat Bozkuş üzülüyor mu; bilen yok... ancak "heykelsi" Kars'ı heykellerle yaşatmanın değerini bilenler çok üzülüyor.

Gerek Başkan Bozkuş'un, gerekse Vali Ahmet Kara'nın bu inanılmaz "kültürel soykırım"a karşı sessiz ve umarsız kalmaları ise sanat ve kent kültürü adına duyulan kaygıları arttırıyor.

'Kuzeyin Venedik'i'

Bu haberleri okudukça aklıma hep, halkın ve yöneticilerin St. Petersburg'un heykellerine nasıl sahip çıktıkları geliyor.

Çünkü bugün Kars'ta "kültür mirası" olarak koruduğumuz, Çarlık Rusyası'nın işgali sırasında (1870-1910) yapılmış olan anıtsal taş "Baltık Mimarisi" yapıların başkenti, St. Petersburg'dur...

Rusya'nın, "Kuzeyin Venedik'i" de denilen zarif kentine Sovyet döneminde "Leningrad" adı verilmişti... 2003'te 300'üncü yaşını kutlayan kentin, halkoylamasıyla yeniden 'tarihi adı'na kavuşması hakkında şunu yazmıştım: "2. Dünya Savaşı'ndaki Alman kuşatmasında tümüyle yıkılan Leningrad; 18 ve 19. yy mimarisi aynen korunarak yeniden inşa edildiği için, aslında 'St. Petersburg' olduğunu hiçbir zaman unutmadı." (Cumhuriyet- 30 Mayıs 2003)

Tarih kitaplarımızda "Deli Petro" olarak anılan, ancak Rusların "en akıllı Çar" saydıkları ve sanatseverliğiyle tanınan 1. Peter, ülkesinin en güzel kentini Neva Irmağı'nın Kuzey Denizi'ne kavuştuğu delta üzerinde İtalyan ve Fransız mimar ve heykeltıraşlarıyla 1703'te kurmuştu.

Kentin yaşgünü kutlamalarına katılanlar, karşılarındaki "tarihi kent dokusu"nun aslında 300 yıllık değil, sadece "50-60 yıllık" olduğunu ise "Kahramanlık Müzesi"nde fark edip savaş sonrası kentsel "yeniden canlandırma"nın mimarlarını da geçmişi yarınlara armağan ettikleri için şükranla anmışlardı...

Nitekim bu sayede eski "ad"ına "geçmişiye birlikte" kavuşan St. Petersburg için Putin konuklarına diyordu ki; "Rusya'da tarih adına böylesi büyük bir proje yapılmamıştır."

Kent, 2. Dünya Savaşı'nda tam 3 yıl Hitler ordusunun kuşatması ve bomba yağmuru altında kaldı. Yaklaşık 2 milyon sivil ve askerini yitirdi. Kuşatmada, hemen tüm yapıları yerle bir olan Leningrad'ı yeniden "St. Petersburg kimliği"yle imar etmek üzere harekete geçen "sosyalist mimarlar", eski fotoğraflar ve hayatta kalanların anılarından yararlanarak dünyanın en büyük "kentsel restitüsyon"unu (yeniden eskisi gibi inşaası) gerçekleştirdiler. Bunu, "tarihi mimariye tam bir saygı içinde" başardıkları için de dönemin en büyük onur belgesi olan "Lenin Nişanı" ile ödüllendirildiler.

'Su Altında' Korundular

Yerle bir olan binalar yeniden asıllarına sadık kalınarak yapılabilmişlerdi ama kentte, her biri 200-300 yaşındaki "3 bin" heykel de o bombalar altında mutlaka "parçalanmış" olmalıydı. Peki, buna rağmen nasıl "ilk yapıldıkları gibi" onarılabilmişlerdi?

Yanıt aslında kolaydı; çünkü onca bomba yağmuruna rağmen heykeller aslında "parçalanmamış"tı!

Gerisini St. Petersburg Mimarlar Odası'nda fotoğraflarla sergilenen kentsel restitüsyon belgelerinden özetleyelim:

"Alman bombardımanı başlarken sirenlerin çalması üzerine harekete geçen halk, sığınaklara girmeden önce belediye görevlileriyle birlikte kentteki tüm heykelleri kaidelerinden alarak kanalların içine attılar... Böylece 3 yıl suyun altında kalarak bombalardan korunan heykeller, savaştan sonra kanallardan mancınıklarla çıkarılarak eski yerlerine hasarsız dikilmiş oldular..."

Bugün St. Petersburg'da gezinirken Baltık mimarisi yapılarla birlikte hayranlıkla izlenen heykeller işte onlardır.

Ne dersiniz, aynı mimarinin görkemli örnekleriyle gurur duyan Kars'ı yönetenlerin ve Kars'taki kamuoyu önderlerinin de bu destansı öykünün müzesini ve kentini, bombalardan "kahramanca" korunmuş heykelleriyle birlikte gidip görmelerinde yarar yok mu?

Cumhuriyet, Yazı: Oktay Ekinci, 13.01.2012

DÖRT DUVAR ARASINDAN SANAT GALERİSİNE

 

Bursa cezaevinde Nazım Hikmet ile tanışması sonucu resim yapmaya merak salan ve 70 yıldır elinden fırçayı bırakmayan İbrahim Balaban'ın 140 eserinin yer aldığı retrospektif niteliğindeki ''Balabanizm'' adlı sergi, 14 Ocak'ta Üsküdar'daki International Art Center'da açılacak.

Sergide, Balaban'ın ilk hapishane duvarları arasındaki oto portresinden Nazım Hikmet imzalı Balaban'ın portresine, gün yüzüne çıkmamış çini, desen, halı ve tuval çalışmalarına kadar birçok eser görülebilecek.

AA muhabirine açıklama yapan Balaban, Bursa'da doğduğu köyün 3 yıllık okulunda eğitim gördüğünü, resme olan merakının Bursa cezaevinde ''Şair Baba'' olarak tanımladığı Nazım Hikmet ile tanışmasıyla başladığını söyledi.

Balaban, Nazım Hikmet'in desteği ve ilgisi sayesinde resim yeteneğinin ortaya çıktığını ve geliştiğini belirterek, Nazım Hikmet ile 7 yıl süren bir birlikteliklerinin olduğunu aktardı.

İlk kişisel sergisini 1953 yılında İstanbul'da açtığını dile getiren Balaban, sonraki yıllarda hem Türkiye'de, hem de yurt dışında pek çok sergi açtığını kaydetti.

Balaban, bir dönem tablolarından dolayı yargılandığını, ancak aklandığını anlatarak, Adana'daki bir sergide de eserlerinin saldırıya uğradığını ifade etti.

Bugüne kadar 2 binden fazla tablo ve bunun birkaç katı desen ürettiğini belirten Balaban, ayrıca yayınlanmış 11 kitabının bulunduğunu söyledi.

Balaban, ''Konu bir özdür, her öz kendi kabuğunu yapar'' düşüncesi ile yola çıktığını aktararak, ''Bir ressam için resim yapmak hava almak gibidir. Eğer bir insan hava almazsa nefesi tıkanır. Resim çizmek de ressamın birinci soluk alma unsurudur'' diye konuştu.





Nazım Hikmet'in ilk sergisini kendisine adamasını istediğini anlatan Balaban, şöyle devam etti:
''O dönemde sergiyi Nazım Hikmet'e adayamadım. 'Şair babanın' önerisi, aydınlığı dahilinde ressam Balaban ortaya çıktı. Kendisi bana 'sen dünyanın en büyük ressamısın' dedi. Ben dünyanın en büyük ressamı olduğumu biliyordum ama bir de dünyanın en büyük şairi bunu tasdik etti. Bütün dünyaya benim adımı yaydı. Ben bu sergiyi 'Şair Baba' Nazım Hikmet'e adıyorum.''

İbrahim Balaban, sergide Nazım Hikmet imzalı portresinin de görücüye çıktığına işaret ederek, konuşmasını şöyle sürdürdü:
''Cezaevindeyken Nazım Hikmet'in mahkumların resimlerini çizdiğini söylediler. Ben de kendi resmimi çizdirdim. Bana resmi gösterip 'bitti' dedi. Ben resmi beğenmedim, çünkü resimde üzerimdeki kravat ve ceket yoktu. Kendisine bunu söyledim. O da bana 'seni tahsildara benzetmemek için yapmadım' dedi. 'Sen yapmasan ben yaparım' dedim ve aşağı koğuşa inip 6 tane renkli kalem ısmarladım. Onları zeytinyağına batırdım resme kravat ile gömleği yaptım.''

Sergide, Nazım Hikmet'in şiirlerinden esinlenerek yaptığı tabloların olduğunu aktaran, bunlardan birinin ''Bugün Pazar'' isimli şiirden ilham alarak geçen yıl yaptığı ''Mapushane Avlusu'' adlı resim olduğunu anlatan Balaban, ''Bugün pazar/ bugün, beni ilk defa güneşe çıkardılar/ ve ben, ömrümde ilk defa gökyüzünün/ bu kadar benden uzak/ bu kadar mavi/ bu kadar geniş olduğuna şaşarak/ kımıldamadan durdum/ sonra, saygıyla toprağa oturdum/ dayadım sırtımı duvara/ bu anda ne düşmek dalgalara/ bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım/ toprak, güneş ve ben/ bahtiyarım...'' şeklindeki şiiri okudu.

Sergide, Nazım Hikmet'in eşi Piraye Hanım koleksiyonunda yer alan ve ilk kez görücüye çıkan Balaban'ın 1946 yılında İmralı Cezaevinde aynaya bakarak yaptığı oto portresi ile ''Çeşme Başı'' isimli eserleri de görülebilecek.

Piraye Hanım'ın torunu Kenan Bengü de, Piraye Hanım'ın Nazım Hikmet'le ilgili sakladığı pek çok eser, resim ve mektup olduğunu söyledi.

Bengü, Balaban'a ait bu iki resmin de bunlara bir örnek olduğunu belirterek, ''İbrahim Balaban bu resimleri İmralı Cezaevindeyken yapmış ve Bursa Cezaevinde bulunan Nazım Hikmet'e göndermiş. Nazım Hikmet de belli bir süre sonra bunları Piraye Hanım'a vermiş, oradan da bugüne kadar gelmiş'' diye konuştu.

Ellerindeki arşivi 2000'li yıllardan sonra değerlendirmeye başladıklarını ve eserleri ortaya çıkarmak için çalışmalar yaptıklarını ifade eden Bengü, şunları kaydetti:
''Yıllarca bu resimler tavan aralarında veya gizli saklı köşelerde saklandı. Oto portrenin Balaban'a ait olduğunu bilmiyordum. Bir ortak arkadaşımız vasıtasıyla yaklaşık 15 gün önce İbrahim beyle bir araya geldik ve bu resimleri ona gösterdim. Resimleri görünce çok heyecanlandı. O da ilk yaptığı çalışmalar arasında yer alan bu resimleri unutmuş. Resimlerin bu sergide olmasını istedi, biz de severek bu sergide bu resimlerin ortaya çıkmasını sağladık.''

İbrahim Balaban da oto portresini tekrar gördüğünde mutluluktan tabloyu öptüğünü söyledi.

Sergi, 14 Şubat tarihine kadar ziyarete açık kalacak.

Habertürk, 13.01.2012

500 YILLIK ŞAMDANI ÇALDILAR

Şile'de Günani Camisi'ne 5 Aralık 2011'de akşam namazı öncesinde kimliği belirsiz hırsız veya hırsızlar girdi. Pencereden girdiği tahmin edilen hırsızlar, 16 yıldır camide bulunan yaklaşık 500 yıllık pirinç şamdanı çaldı. Camiden 2001'de deHz. Muhammed'in sakal-ı şerifi çalınmıştı.

Sabah, Haber: Hasan Ay, 13.01.2012

GÜNAY: İSTANBUL'UN SİLUETİNİ BOZAN YAPILARA "YIK" EMRİ VAR

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, Başbakan’ın İstanbul’un siluetini bozan yapıların gerekirse yıkılması için talimat verdiğini açıkladı.

Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın İstanbul’un siluetini bozan yapılara ilişkin önemli açıklamalarda bulundu. Günay, Başbakan'ın bu tür yapıların gerekirse yıkılması için talimat verdiğini açıkladı. Başbakan’ın bu konudaki talimatını ilk kez dile getiren Günay, "Hepimizi rahatsız eden siluet tartışmasıyla ilgili Sayın Başbakan belediyelere yeni plan yapmaları, rahatsız edici görüntüleri düzeltmeleri talimatını verdi. Mevcut yapılar düzeltilecek.Tabiki yıkım da gündeme gelecek. Sözen döneminde Park Otel’in birkaç katı yıkıldıysa, İstanbul’da yıkılmayacak hiçbir yapı tanımıyorum. Bundan sonra rahatsız edici yapılar katiyen olmayacak." dedi.

Turizm Gazetesi, 13.01.2012

SARAY ÖNÜNDEKİ KULÜBE NÖBETİ YENİDEN BAŞLADI

Milli saraylarda askerlerin görevini polise devretmesininardından Dolmabahçe Sarayı'nın önünde boş kalan cam kulübede tekrar nöbete başlandı. Yerli ve yabancı turistlerin önlerinde fotoğraf çektirdiği Saltanat kapısındaki iki kulübenin boş durmaması ve tekrar polis tarafından nöbetlerin başlatılması için Başbakan tarafından talimat verildi. Bunun üzerine iki kulübede birer saat arayla 8 polis nöbete başladı.

Sabah, Haber: Mustafa Kaya, 13.01.2012

OLTU TARİHİNE DİKİLİTAŞ DAMGASI

 

Oltu İlçesi'nde 5 metre uzunluğunda 2.7 metre kalınlığındaki dikili taş, 25 Mart Gençlik Parkı'na yerleştirildi.Oltu Belediye Başkanı İbrahim Ziyrek, dikili taş ile ilgili yaptığı açıklamada, "Yıllar önce Yolboyu Köyümüzün yakınlarında bir kazıda ortaya çıkan milattan önce 9-10 yüzyıla ait olduğu sanılan dikili taş Oltu Meslek Yüksek Okulu bahçesine getirilerek konulmuştu. Okul şehrimizin çıkışında oraya herkesin gidip görme imkanı olmuyor. Biz de ilçemizin merkezinde bulunan parkımıza koyduk insanlarımız taşa bakarak geçmişle ilgili fikir ve değerlendirme yapsınlar. Ayrıca dikili taşın doğru bilgilerinin tamamına ulaştığımızda yaşın yanına bir kitabe yazdıracağız" dedi.

Yıllar önce Oltu'nun Yolboyu Köyü'nde köylülerce kazı yapılırken bulunan taşın, geçtiğimiz ay hayatını kaybeden Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi öğretim üyelerinden rahmetli Doç.Dr. Tahsin Parlak'ın desteği ve gayretleri sonucu Oltu Garnizon Komutanlığı'nın yardım ve desteğiyle Oltu Meslek Yüksekokulu bahçesinde koruma altına alarak bir süre burada tutulmuştu.

Oltu Belediye Başkanı İbrahim Ziyrek'in katkı ve desteğiyle taş buradan alınarak Oltu merkezindeki 25 Mart Parkı'na yerleştirildi.

Atatürk Üniversitesi Oltu Meslek Yüksekokulu El Sanatları Bölüm Başkanı Öğr. Gör. Mevlüt Kaplanoğlu, "Üzerinde kabartma ve rölyefler işlenen 5 metre boyundaki bu taşın dikili taş olduğu tahmin edilerek, kısa zamanda rahmetli Doç.Dr. Tahsin Parlak'ın sağlığında göremediği ve hayalinde hep var olan düşünceyi gerçekleştirerek bir nebze de olsa yüreğimizin acısını hafifletmek ve hocamızın düşüncesini gerçekleştirmek adına güzel bir anı olacağına kanaat ediyoruz. Dikili taşın üzerinde bulunan kabartma ve rölyeflerin ilgili makam ve üniversitelerin ilgili fakülte ve bölümlerle görüşülüp bilgi ve görüşleri alınarak bir kitabe hazırlatarak ziyaretçilerin bilgisine sunulacaktır" dedi.

Erzurum Gazetesi, Haber: Dursun Murat, 13.01.2012

BAŞBAKAN'IN EVİNİN YAKININDA DEFİNE KAZISI

 

Üsküdar'da Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın evine 900 metre mesafede bulunan Nafız Paşa Konağı'nın yanında 2 metre çukur kazan şüpheliler, suikastçı sanıldı ancak defineci çıktı.

Üsküdar Kısıklı Caddesi Neşet Bey Sokağı'nda 19. yüzyılda inşa edilen II. Abdülhamid'insaray doktoru Nafiz Paşa'ya ait konakta meydana gelen ilginç olay iddialara göre şöyle gelişti: Belediye işçisi kılığındaki A.G. (46), N.G. (36) ve İ.H. (31), İstanbul Kültür Mirası ve Kültür Ekonomisi Sivil Mimari Yapılar envanterinde bulunan konağın Kısıklı Caddesi'ne bakan tarafına yılbaşı gecesi bir konteyner koydu.

Şüpheliler, dikkat çekmemek için çevre sakinlerine "Biz belediye çalışanıyız. Bu konteynerı soyunma kabini olarak kullanacağız" dedi. Üzerinde "Türkiye" yazan konteynera İstanbul Büyükşehir Belediyesi'ne ait olduğunu gösteren bir tabela da asıldı. Konteynera girerken işçi tulumu giyen şüpheliler, ilerleyen günlerde konteynerın altını delerek, 2 metre derinliğinde çukur kazdı. Ancak şüphelilerin konteynırı halatla kaldırırken düşürmesi üzerine çevredeki güvenlik görevlileri durumu fark ederek polise haber verdi. Olay yerine gelen polis ekipleri, konteynerın alt kısmında bir delik açıldığını ve bu delikten inen şüphelilerin yaklaşık 2 metre derinliğinde çukur kazdığını, toprağı da konteynerın içinde gizlediğini belirledi.

Kazı alanının Başbakan Erdoğan'ın eski evine 250 metre, yeni evine ise 900 metre mesafede bulunması nedeniyle İstanbul İstihbarat Şube Müdürlüğü, Terörle Mücadele Şube Müdürlüğü, Asayiş Şube Müdürlüğü ve Olay Yeri İnceleme Şube Müdürlüğü ekipleri olay yerini inceledi. İlk olarak muhtemel suikast girişimi üzerinde duran polis, define arama ihtimalini de değerlendirdi.

İncelemenin ardından konteyner da Üsküdar'daki yediemine götürüldü.

Polis ekiplerinin güvenlik kamera görüntülerini incelemesi sonucu kısa sürede yakalanan şüpheliler, A.G.'nin borçları yüzünden define aradıklarını iddia etti. Emniyetteki ifadelerinin ardından Üsküdar Adliyesi'ne sevk edilen şüpheliler, tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldı.

40 yıldır Üsküdarlı olduğunu söyleyen İbrahim Kılıçaslan, "Burası tarihi bir yer. Namazgah diyorlar. İki gün önce burada konteyner vardı. Konteyner altını kazmışlar define aramışlar" dedi.

Radikal, 12.01.2012

ŞEHZADELERİN YAŞADIĞI BEYAZ KÖŞK RESTORE EDİLDİ

 

İstanbul İl Özel İdaresi, Yıldız Sarayı içerisinde yer alan ve Osmanlı şehzadelerinin yaşadığı ''Beyaz Köşk''ü restore ettirdi.

İstanbul İl Özel İdaresinden yapılan açıklamaya göre, Yıldız Sarayı şehzade köşklerinden biri olan ''Beyaz Köşk''ün restorasyonu, 1 milyon 234 bin liraya mal oldu.

Dış renginin beyaz olmasından dolayı ''Beyaz Köşk'' olarak adlandırılan yapı, 4 köşkün içerisinde ilk sırada yer alıyor.

II. Abdülhamid tarafından yaptırılan bina, bodrum, zemin ve birinci kattan oluşuyor. İç mekanlardaki duvar ve tavan resimleri ile oldukça dikkat çeken köşk, zaman içinde duvarlara konan radyatörler, bunları birbirine bağlayan borular ve klima sistemleri yüzünden ciddi zararlar gördü. Yapıda gerçekleştirilen restorasyon çalışmaları ağırlıklı olarak iç mekanlardaki orijinal bezemelerin konservasyonunu kapsadı.





Yapı içerisinde elektrik altyapısı tamamen yenilendi. Ayrıca tarihi yapılarda yeni uygulanmaya başlanan wireless anahtar uygulaması gerçekleştirildi. Mekanik tesisat tümüyle yenilenerek, tüm tesisat bakır olarak yeniden döşendi.

Böylece duvar ve tavan resimleri 18. yüzyıl ikinci yarısından itibaren süren bir geleneğin son aşamasını yansıtan ''Beyaz Köşk'', Türkiye'de tarihi yapılar içerisinde gelenek ve teknolojinin buluştuğu nadir örnekler arasına girdi.

Habertürk, 12.01.2012

İADE İÇİN BAŞVURDU

Ermeni Patrikliği Patrik Genel Vekili Başepiskopos Aram Ateşyan, işkencehaneleriyle Türkiye siyasi tarihine giren Sansaryan Han’ı Vakıflar Genel Müdürlüğü’nden geri almak için mahkeme sürecini başlattı.

Nazım Hikmet, Vedat Türkali, Ece Ayhan, Attila İlhan, Mihri Belli, Ahmet Arif, Ruhi Su’nun yanı sıra 68 kuşağından Cihan Alptekin, Ömer Ayna gibi pek çok ismin tabutluklarından geçtiği Sansaryan Han için mahkemenin ilk adımı, “Tedbir kararı” almak oldu. Patrikliğin avukatı Ali Elbeyoğlu tarafından İstanbul 13’üncü Asliye Hukuk Mahkemesi’ne açılan ve geçen haftaki duruşmada alınan tedbir kararı uyarınca Vakıflar, hana yeni kiracı alamayacak. Ateşyan, “Tapunun usulsüz ve hukuka aykırı işlemlerle önce İl Özel İdaresi, daha sonra Vakıflar Genel Müdürlüğü adına geçirilmesinin iptali için davamızı açtık” dedi. Gerçek ismi “Sanasaryan Han” olan han, İstanbul Emniyet Müdürlüğü ve İstanbul Adliyesi olarak kullanılmıştı. Bir süredir de ağırlıklı olarak avukatlık bürolarının bulunduğu han, İstanbul Adliyesi’nin Çağlayan’a taşınması sonrasında boşalmaya başlamıştı. Ateşyan, “Bizim arzumuz hükümetimizin ya da Vakıflar Genel Müdürlüğü’nün bir jest yapması. Nasıl ki Rum Patrikhanesi’ne Yetimhane’yi verdiler bize de Sanasaryan’ı verebilirler” değerlendirmesini yaptı.

Hürriyet, Haber: Okan Konuralp, 12.01.2012

2 BİN YILLIK MİĞFER İNGİLTERE'NİN KADERİNİ DEĞİŞTİREBİLİR

 

İngilizler, tarih kitaplarından 2 bin yıl önce topraklarını işgal eden Romalılara karşı atalarının kahramanca savaştığını öğrense de 10 yıl önce bulunan bir miğfer bu gerçeği tersine çevirebilir.

Sadece üst rütbeli askerlere verilen gümüş kaplı süvari miğferi, İngiliz kabile liderlerinin birinin mezarlığında bulundu. İngiliz arkeologlara göre, göz alıcı el işlemelerine sahip olan miğfer, tarihe bakış açısını önemli şekilde değiştirebilir.

Leicestershire kentinin eteklerinde bulunan ve parçaları 10 yıl süren ve 1 milyon dolara mal olan çalışmaların sonunda bir araya getirilen miğfer, işgal yıllarında bazı İngilizlerin Romalıların safında savaşmayı tercih ettiğinin kanıtı olarak görüldü.

Miğferin sergilendiği İngiltere Müzesi’nde yürütülen araştırmanın başkanı Dr. J.D Hill, “Bu miğfer, İngilizlerle Romalılar arasındaki ilişkiyi yeniden değerlendirmemiz gerektiğini gösteren çok önemli bir keşif. Bundan sonra Romalılarla ilgili tüm tarih kitaplarında bu miğferden bahsedilecek” dedi.

ASLANLARIN EŞLİK ETTİĞİ TANRIÇA

Hallaton Miğferi olarak adlandırılan kalıntı, MS 43 yılında İmparator Cladius’un döneminde başlatılan sefer sırasında kullanılmış. Miğferin üzerinde, aslanların eşlik ettiği bir Roma tanrıçası ve barbarları ayaklarının altında çiğneyen Roma İmparatoru tasviri bulunuyor.

Miğfer, 2000 yılında 400 dolarlık bir metal detektörüyle hazine avına çıkan Ken Wallace tarafından keşfedildi. Wallace, “O gün şanslı günümdü. Miğfere rastlamadan önce 200 tane metal para buldum… Sonra ilk gördüğüm şey gümüş bir kulak oldu” dedi.

İngiltere Hazine Bakanlığı, bugün 71 yaşında olan Wallace ve arazi sahibine 230 bin dolar para ödülü verdi.

Miğferin bulunduğu mezarlıkta ayrıca 5 bin 500 sikke bulundu. Arkeologlar, sikkelerin İngiltere’de Demir Çağı’ndan kalan en büyük hazine olduğunu belirtti.

Wallace ve 10 yıl önce bulduğu miğfer

Hürriyet, 12.01.2012

İSTİKLAL'İN 'TARİHİ SANAT MERKEZİ' GARİBALDİ

Beyoğlu, değişimin eşiğinde. 2010'dan bu yana 'Yıkılacak mı yıkılmayacak mı?' tartışmaları süren ve nasıl bir dönüşüm geçireceği konuşulan Emek Sineması, yine yıkılması planlanan 97 yıllık Majik Sineması'na karşın; olduğu haliyle korunan, üzerine bir tek çivi çakılmasına izin verilmeyen öyle bir örnek var ki, istenirse neler yapılabileceğini anlamamızı sağlıyor: Garibaldi Binası. Sanat merkezi olarak işlev gören bina, diğer yapılara örnek teşkil ediyor. Üstelik o da Emek Sineması'nın binasını inşa eden, 19. yüzyılın ünlü mimarı Vallury tarafından restore edilmiş. O dönemde kurulan bugün hala faaliyetlerine devam eden İtalyan İşçi Yardımlaşma Derneği'ne ait Garibaldi Binası'nı şimdi İstanbul'un önemli galerilerinden Dirimart, sanat merkezi olarak kullanıyor. Binada haziran sonuna dek ücretsiz film gösterimleri yapılacak. Garibaldi Binası'nın ağırladığı ilk sanat etkinliği bu değil elbette. Bina 1860'ın başında İtalyan hükümeti tarafından satın alınmış, adını da İtalyan Birliği'nin kurucusu Giuseppe Garibaldi'den alıyor. O günden bugüne de İtalyan işçilere destek olmak amacıyla kurulan İtalyan İşçi ve Yardımlaşma Derneği'ne ait. Kuruluşundan itibaren özellikle en parlak dönemi olan 1920'lerde dernek lokalinde çok sayıda konser, dans hatta opera gibi etkinlik ağırlayan bina, 1960'larda İstanbul'daki İtalyanların azalmasıyla bu işlevini kaybetmiş. Bunun yerini ise belli aralıklarla düzenlenen sergi, tiyatro gösterileri almış. 2005 yılında 9. İstanbul Bienali'nin ev sahiplerinden biri olmuş.

Dirimart'ın sahibi Hazer Özil, burayı proje mekanı yapmalarında, ABD'nin en önemli çağdaş sanatçılarından Sarah Morris'in projesine uygun yer aramalarının etkili olduğunu söylüyor. İtalyan derneği başkanı Enrico Boari ve yardımcısı Efi Özber de Garibaldi Binası'nın çağdaş sanat hayatının bir parçası olacak olmasından çok etkilenmiş. Ancak Garibaldi'nin tarihi yapısı Özil'i yeni çözümler üretmeye itmiş: "Tarihi bir bina olduğundan çivi bile çakmamız mümkün değildi. Gösterim için uygun bir alan elde etmek için salonda çelik konstrüksüyonlarla yeni duvarlar inşa ettik."

Binayı kültür ve sanat etkinliği için kiralamak isteyenler, İtalyan İşçi Yardımlaşma Derneği'ne başvuruyor. Eğer projeleri kabul edilirse, burada yapılacak etkinlikler ve kiralama için hiçbir ücret ödemiyorlar. Derneğin başkan yardımcısı Efi Özber, "Ticari bir şey yapmıyoruz. Kar amacı güdülmüyor. Tek isteğimiz, Garibaldi'nin yaşatılması, buraya daha çok insanın gelmesi," diyor.

- Dirimart, Garibaldi Binası'nda altı ay boyunca altı film gösterecek. Ancak bunlar sinemada izlemeye alışık olduğumuz filmlerin aksine, sanatsal yönleri öne çıkan çağdaş sanat filmleri.

- Dirimart Garibaldi'de bu ay, Julian Rosefeldt'in Asylum adlı filmi izleyici ile buluşacak. Filmde Almanya'daki Pakistanlı, Afrikalı, Çinli ve Türk göçmenler anlatılıyor.

- Şubat ayında ise Garibaldi Binası'nda İngiliz sanatçı Isaac Julien'in İtalya ve İtalyan sinemasına saygı duruşunda bulunan, 2010 Venedik Bienali Film Festivali'nde prömiyerini yapan filmi The Leopard yer alıyor.

Sabah, Haber: Fisun Yalçınkaya, 11.01.2012

TAKSİM MEYDANI'NDA VAROLMAYAN BİR TESCİLLİ YAPI

 

Taksim Meydanı'nın yayalaştırılmasını öngören proje, ulaşım, kamusal alan ve Taksim Kışlası gibi konularla ilgili kararlar içermekte.
 

Proje ne zaman uygulamaya geçer tartışmaları sürerken, Büyükşehir Belediyesi'nin 15 Aralık 2011 Perşembe günü saat 11:00'de brifing verdiği toplantıda henüz Koruma Kurulu'nun meclis onayı yani bir nevi plan tadilatı beklediği ima edilmişti.

Ve beklenen karar geldi. İBB, İmar ve Bayındırlık Komisyonu'nun Taksim Meydanı Yayalaştırma Projesine ilişkin 1/5000 ölçekli Koruma Amaçlı Nazım İmar Plan tadilatı ile 1/1000 ölçekli Koruma Amaçlı Uygulama İmar Planı tadilatı teklifini uygun gören raporunu kabul etti. ("...Şeklinde hazırlanan İmar ve Bayındırlık Komisyonu raporu; İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisinin 6. Seçim Dönemi 3. Toplantı Yılı, Eylül Ayı Toplantılarının 16 Eylül 2011 tarihli 5. birleşiminde okunarak, müzakereye açıldı. Yapılan müzakere ve işaretle oylama neticesinde raporun aynen ve Oybirliği ile kabulü kararlaştırılmıştır...")

Varolmayan Tescilli Bir Yapı

Plan tadilatının onaylanmasıyla yeniden gündeme gelen bir konu ise 1939 yılında Henri Prost'un planları dahilinde yıkılan Taksim Kışlası'nın yeniden yapılması oldu.

Bir replikanın çok öznel ve tartışmalı olduğu, Kışla'nın işlevinin ne olacağı vb yönünde tartışmalar devam ederken, İBB meclisi tarafından kabul edilen raporda yer alan "09.02.2011 gün ve 4225 sayılı İstanbul II Nolu K.ve T.V.K.B. Kurulu Kararı ile korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil edilen "Taksim Kışlası" Kentsel Tasarım Projesi ile bir bütünlük içerisinde değerlendirilecektir." maddesi ile mevcut olmayan bir yapının kültür varlığı olarak tescil edilip edilemeyeceği sorusu bir tartışma konusu olarak Taksim Kışlası ile ilgili gündemdeki yerini almış oldu.

Var olmayan bir yapının nasıl olup da tescillendiği ve koruma altına alındığı sorusu özellikle konuyla ilgili uzmanların ve akademisyenlerin en büyük tartışma konusu. Bazı uzmanlar ise "Mevcut olmayan bir kültür varlığından geriye birtakım izler kalmışsa, örneğin temel buluntuları mevcutsa bunlar tescil edilebilir" görüşünde. Ancak Gezi Parkı'nda herhangi bir kazı çalışması yapılmadı.

Dolayısıyla yapılan bu plan tadilatının projeyi meşru kılmak için yapıldığı yönünde bir uzlaşma söz konusu. Uluslararası Kültürel Varlıkları Koruma Araştırma Merkezi'nin (ICCROM) eski genel müdürü Prof.Dr. Cevat Erder'in sözleri dikkate değer: "Rekonstrüksiyon yapı bir kopyadır; tarihi eser değildir. Dünya, 1930'lardan beri tekrar inşa edilen yapıları tarihi eser olarak tescillemiyor. Taksim Kışlası'nın yeniden inşasının tarihi korumayla ilgili olduğunu sanmıyorum. Ama var olan ideoloji için uygun görünüyor."

Yapılacak projenin niteliği göz önüne alınırsa, Taksim Kışlası, Taksim Yayalaştırma Projesi'nin en çok tartışılan konularından biri olacak gibi gözüküyor.

Arkitera, 11.01.2012

BEYOĞLU'NDA HER ŞEY SATILIK!

 

Emek Sineması'nın da içerisinde bulunduğu Cercle D'Orient binasının satışı ile gündeme gelen Beyoğlu'nda aslında tüm ilçe satılığa çıkarılmış durumda. Tokatlıyan Han, Danişment Geçidi, Alkazar Sineması, Elhamra... Tarlabaşı...

Sanatçı ve soL yazarı Orhan Aydın, İstanbul'un tarihi ve kültürel zenginliği açısından en önemli ilçelerden biri olan Beyoğlu'nun tamamen satılığa çıkartılması ile ilgili dün önemli bir yazı kaleme aldı. Misbah Emlak ve... başlıklı yazısında Aydın, Beyoğlu'nda satılığa çıkartılan tarihi yapılar konusunda önemli bilgiler paylaştı.

Aydın, satılığa çıkartılan yapıların fotoğraflarını da facebook hesabında paylaştı.

Aydın'ın dünkü yazısını paylaştığı fotoğraflar ile birlikte tekrar yayınlıyoruz:

Misbah Emlak ve…

”Beyoğlu’nda yabancı sermaye gruplarının olması gerekiyor. Buradan alacakları ilhamla geleceği tasarlayanlar bu gruplar olacaklardır.”

Bu sözler Belediye Başkanı’na ait.

Adam oturtulmuş koltuğa, tüm ilçeyi ‘babalar gibi’ satıyor.

Nasıl olsa Beyoğlu’nun, taşı-toprağı altın.

Para eden ne varsa elden çıkarmaya çalışıyor.

Bizler buz dağının görülen yüzü (AKM, Emek) ilgilenirken, adam el altından tüm ilçeyi pazarlıyor.

‘Beyoğlu’nu Koruma Amaçlı İmar Planı’ adıyla yapılan ve yürürlüğe giren düzenleme sayesinde, tutana aşk olsun!

Hanlar, apartmanlar, okullar, kiliseler, sinemalar, tiyatrolar her şey satılık!

Vakıflar Müdürlüğü’nün malı olarak bilinen Mis Sokağı’nın köşesindeki Vakıf Gökçek İş Hanı, Çalık Grubuna verilmiş!

Yıkıp yerine otel dikme isteği olan Çalık, binada işlerini sürdüren esnafa ‘31 Aralık son gün’ diyerek ‘tahliye’ bildirimleri yolladı. Açılan davalarla itiraz edildi ve ‘şimdilik’ işlem durduruldu. Ama kimselere sormadan bu en merkezi yerdeki bina, Çalık’a peşkeş çekilmiş oldu. Hukuk savaşını kimin kazanacağını tahmin etmeye gerek bile yok!

İstiklal Caddesi’nin en merkezi yerindeki Refia Övüç K.T.Ö Olgunlaşma Enstitüsü ve yine Caddenin paralelindeki Taksim Ticaret Lisesi de satılıklar listesinde!

Bu binaların ikisi de kamu malları ve hizmetlerine devam ediyorlar.

Alkazar Sineması

Alkazar yıllardır kapalı.

Sahipleri artık yıldırılmış durumda. Kültür hayatımıza tiyatro ve sinema salonu olarak hizmet vermiş bu bina yok pahasına el değiştirmek üzere.

‘Alkazar Apart’ İstiklal Caddesi’ne pek yakışacak!

Tokatlıyan Han

 

Tokatlıyan Han için teklif üstüne teklif alınıyor. İçerde barınan esnaf, yoğun kira baskısı ve yaptırımlarla yıldırılıp, binanın boşaltılması için her tür madrabazlık yapılıyor.

Bu bina bölgenin en önemli tarihsel ve kültürel dokusu olarak bilinen yapısıdır. Tokatlıyan’ın Pera Palas değerinde bir otele dönüştürülmesi kimlerin çıkarına olacaktır?

Danişment Geçidi

 

Danişment Geçidinin açıldığı avlu, bu avluyu çevreleyen tüm yapılar projelendirildi. “Butik otelin çevrelediği küçük bir alış-veriş alanı” diye tanımlanan yerin tahliye edilmesi için bildirimlerin başlatılması yakındır.

Elhamra

 

Elhamra, bin yıllık bir güzelliktir.

Yıllarca tiyatro ve sinema salonu olarak kullanılan bu büyülü mekan şimdilerde gece kulübü olarak çalışıyor.

Mekanın göğe doğru uzanan bir ‘eğlence merkezi’ olması an meselesi.

Narmanlı Han

 

Tünel’de dillere destan bir başka bina Narmanlı Han, ‘antik otel’ yapmak için paketleniyor!

Bir zamanlar Galata bankerlerine, Cumhuriyet sonrası yayıncılara, ressam ve edebiyatçılara ev sahipliği yapan bu kültürel kalıta değer biçmek bile olanaksız iken, şimdi haraç-mezat satılacak.

Bu yapı, kültür ve sanat alanı olarak ilan edilip, içinde atölyelerinin, sergi salonlarının, kitapçıların, yayıncıların olduğu bir alan olarak düzenlenmesi ve kamu yararına kullanıma açılması gerekirken, ‘antik otel’ oluyor.

Oysa ‘göçmüş kediler bahçesi’ gibi onlarca kediye ev sahipliği de yapan ve şimdilerde noter olarak işlev gören avludaki o şirin bina, olağanüstü bir oda tiyatrosu olabilirdi!

2007 yılında yıkıma ve talana açtıkları Tarlabaşı’nda bu güne kadar onlarca ev yerle bir edildi. Mahalleden iş makinaları horultuları, yıkım sesleri ile toz-duman yükseliyor.

İnsanlar gerektiğinde zorla ‘kapı dışarı’ ediliyorlar.

Bölgedeki tüm vakıf malları, azınlıklara ait yapılar, üç kilise, yeşil alanlar, parklar, çeşmeler, güzelim Levanten yapılar şimdi Çalık Grubunun malı.

Bir butik otel ve AVM çılgınlığıdır gidiyor.

Durdurabilen beri gelsin!

Başkan, “Beyoğlu turizmin atar damarı olacak” dedikçe satışlar hızlanıyor, pazarlıklar çoğalıyor.

Bugün Beyoğlu’na gözünü dikmeyen sermaye grubu yok gibi.

Tünel-Kuledibi ve çevresinde, Cihangir-Çukurcuma bölgesinde eli çantalı insanlar, koruma ordularıyla sokak sokak ‘mal alımı’ yapıyorlar.

Aynı çete kılıklı yaratıkların geçtiğimiz aylarda Sütlüce ve Ok Meydanı çevresini talan ettikleri, tarihsel dokuya sahip onlarca binayı satın aldıkları biliniyor.

Bu insanların Belediye ile mahalleler arasında mekik dokudukları gözleniyor!

Bedrettin Mahallesi dönüşüm projesi, Perşembe Pazarı, Tophane ve Şişhane bölgesi yenileme projeleri, Galataport, Park Otel, Gümüşsuyu yenileme projeleri ise iştah kabartıyor.

Anlayacağınız Belediye Başkanlığı Emlak Ofisi gibi çalışıyor!

Masa-sandalye toplayarak sermaye gruplarına yer açan A. Misbah Demircan, elbette kendine verilen görevi yapıyor.

Başbakan ne derse o!

Taksim trafiğini yer altına almaya hazırlanan Büyükşehir Belediyesi de öyle.

Mahkeme kararı nedeniyle yıkamadıkları AKM için yatıp-kalkıp bize küfür eden bu akıl, Gezi Parkı’na AVM yapma hazırlığında.

Proje hazır.

CHP Büyükşehir Meclis üyelerinin itirazlarına karşın, ‘Taksim Kışlasını İhya Projesi’, ‘Meydanı Yayalaştırma’ projesinin içine yedirilecek!

Oradaki güzelim ıhlamur ağaçları kesilecek ve kışla görünümlü AVM Taksim’in göbeğine dikilecek.

Meydan ölecek.

1 Mayıs Meydanı olarak söke söke geri alınan Taksim Meydanı, tüm etkinliklere kapatılacak.

Görüldüğü gibi 2. Cumhuriyet, talan politikalarını en gözde alanlarda, kültürel ve tarihsel dokuları tahrip ederek ve varımızı yoğumuzu hiç kimseye danışmadan, yargı kararlarına, koruma kurulları kararlarına, halkın gösterdiği dirençlere inat; uluslararası sermaye guruplarına güzelleyerek ‘babalar gibi’ satmaya devam ediyor.

Sırada ormanlar, sahiller, köyler, ovalar ve dağlar var.

Bakan açıkladı, “2B yasası son halini aldı, ilgili komisyonda görüşülüp karara bağlanacak.”

Talan, içimizdeki düşman olarak büyüyüp hayatlarımızı kuşatmaya ve birarada yaşama kültürü üstüne tuz-biber ekmeye son hızıyla devam ediyor.

Ya biz, ne yapıyoruz?

Haber Sol, 11.01.2012

SSM, ÜNLÜ İSLAM SANATI TARİHÇİSİ GRABAR'I ANDI

SSM, en büyük İslam sanatı tarihçilerinden Prof.Dr. Oleg Grabar’ı anmak üzere 8 Ocak'ta, Sabancı Üniversitesi Mütevelli Heyeti Başkanı Güler Sabancı ve SSM Müdürü Dr. Nazan Ölçer’in evsahipliğinde bir anma toplantısı ve konferans dizisi düzenledi.
 

"Oleg Grabar'ın Türk İslam Sanatı ve Mimari Tarihi Araştırmalarına Katkıları" başlığını taşıyan konferas dizisinde, kuruluş aşamasından itibaren Sakıp Sabancı Müzesi'nin Danışma Kurulu'nda yer alan, İslam sanat ve mimarlık tarihinin alanlarında dünyaca ünlü bu değerli bilim adamının vefatının 1. yıldönümünde, günümüzün seçkin akademisyenleri ve müzecileri olan eski öğrencileri, Prof. Grabar'ı verdikleri bildirilerle andılar.

Harvard Üniversitesi'ndeki Ağa Han Kürsüsü'nü Grabar'ın ardından devralan, ünlü profesörün öğrencisi ve halefi olan Gülru Necipoğlu'nun "Oleg Grabar Anısına (1929-2011)" başıklı konuşmasıyla açılan konferans, Esin Atıl'ın "Oleg Grabar'a ithafım: Levni ve Surname", Ülkü Ü. Bates'in "Hocam Oleg Grabar'dan Öğrendiklerim" ve Ayda Arel'in "Hocam Oleg Grabar" başlıklı konuşmalarıyla sürdü.

Konferansın ikinci bölümündeyse Grabar'ın "torunlarım" diye andığı ikinci kuşak öğrencilerinin sunumlarına yer verildi. Bu bölümün açılışını Tülay Artan, "Osmanlı Mimarisinde Anlam Üzerine Düşünceler" başlıklı konuşmasıyla yaparken, Scott Redford "Oleg Grabar ve Selçuklu Devri Sanat Tarihi", Oya Pancaroğlu "Oleg Grabar'ın Objeler Üzerine Düşünceleri: Estetik Zevkler ve Tarihsel Çerçeve", Çiğdem Kafesçioğlu "Oleg Grabar'ın Çalışmalarında Şehirler ve Şehirlerin Tarihi" ve Barry Wood "Süsleme Üzerine Bir Grabar-Sonrası Yorum" konulu sunumlarını gerçekleştirdi.

Grabar'ın hem insani, hem de akademik yönleri üzerine uzun uzun konuşulan anma toplantısı, ünlü bilim adamına yapılan ve tüm katılımcıları derinden etkileyen duygu yüklü bir saygı duruşu niteliğindeydi.

Yapı, 11.01.2011

ÜSKÜDAR'DA TARİHİ AHŞAP BİNALAR ÜCRETSİZ YENİLENİYOR

Zaman, 11.01.2011

MÜZE VE ÖRENYERLERİ 2011'DE PARA BASTI, GELİRLER 3 MİLYON LİRA ARTTI

Zaman Haber: Özkan Mayda, 11.01.2011

İSTANBULKAPI'YA VEFA YATIRIMI

 

Erzurum'un en önemli tarihi mekanlarından biri olan İstanbul Kapı, sarhoşların mekanı olmaktan kurtuluyor. Yıllardır gazetelerde “İstanbul Kapı Sarhoşlara, tinercilere mekan oldu” şeklinde çıkan haberlere duyarsızlık nihayet son buluyor. Yakutiye Belediye Başkanı Ali Korkut İstanbul Kapı’nın restore edileceğini ve kafeterya şeklinde işletmeye dönüşeceğini açıkladı. Bu yıl itibariyle projenin hayata geçeceğini dile getiren Korkut, İstanbul Kapı’nın restore edilmesiyle, sarhoşların ve tinercilerin mekanı olmaktan kurtulacağını aktararak, tarihi bir kafeteryanın da halkın hizmetine açılacağını bildirdi.

Fosfor Mustafa Paşa tarafından 1876–1877 yıllarında, şehrin güvenliği amacıyla yaptırılan Osmanlı Eseri Tarihi İstanbul Kapı’nın içler acısı görüntüsü karşısında vatandaşlar belediyeleri göreve davet etmişlerdi. Kısa bir süre önce semt sakinleri , " Böylesine ilkel görüntülerin yaşanmasına anlam veremiyoruz. Tarihi mekanlar, olumsuz olayların yaşandığı yerler olmamalıdır. Çevre sakinleri olarak bizler bu konudan oldukça rahatsızız. Sorunun aşılması noktasında duyarlılık bekliyoruz. Tarihi mekanlar böylesine ilkelliklerin yaşandığı mekanlar olmamalıdır. Belediyeler ve tarihi eserlerin restorasyonu ile ilgili kurumlar bu konuda duyarlılık göstermelidir. Ata yadigarı eserler, böyle olumsuzluklarla gündeme gelmemelidir" şeklinde açıklamalarda bulunmuşlardı.

Erzurum Gazetesi, Haber: Mahmut Akdağ, 11.01.2011

AYASULUK KALESİ AÇILIYOR

Selçuk’taki Ayasuluk Kalesi’nin kazı ve onarım çalışmalarının tamamlanmasıyla ekim ayında ziyarete açılmasının hedeflendiği bildirildi.

Kalenin içinde bir de müze oluşturulacağı belirtildi. Pamukkale Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç.Dr. Mustafa Büyükkolancı başkanlığındaki bilim ekibi tarafından 2007 yılında başlayan Ayasuluk Kalesi kazı ve onarım çalışmaları, Selçuk Belediyesi’nin işçi, usta ve malzeme desteğiyle 2011 yılında büyük ölçüde tamamlandı.  Kazı Başkanı Yrd. Doç.Dr. Mustafa Büyükkolancı “Ayrıca kale içindeki caminin onarımını tamamlayıp kazılarda bulunan objelerin sergileneceği bir müze haline getirmek için de önemli çalışmalarımız var” diye konuştu.

Milliyet Ege, Haber: Veysel Erol, 11.01.2012

İSLAMİ ESER KAÇAKÇILIĞININ KALBİ İSTANBUL

Uluslararası sanat çevrelerinin İslami sanat eserlerine artan ilgisi sebebiyle İstanbul, çalıntı sanat eseri ticaretinin merkezi haline geldi. Polis raporlarına göre 2010 yılında ele geçirilen tarihi eser sayısı 68 bin. İstanbul’da yaşayan bağımsız muhabir Dorian Jones, Eurasianet.org sitesinde 6 Ocak tarihinde yayınlanan haberinde bu konuya değindi.

YAKIN zamanda restorasyonu tamamlanan Süleymaniye Camii güvenlik önlemlerinin artırıldığı mekanların başında yer alıyor. 16. yüzyılda yapılan cami onlarca güvenlik kamerasıyla 24 saat izleniyor, hem kapalı hem de açık alanları güvenlik görevlilerinin gözetimi altında. Caminin imamı Ayhan Mansız alınan önlemlerden memnun olduğunu ifade ediyor: “Güvenlik görevlilerinin varlığı bizi güvende hissettiriyor. Allah’a şükür bizim camide herhangi bir hırsızlık yaşanmadı. Yenilenme çalışmaları sonrası her şey kayıt altına alındı ve çok değerli eşyalar müzeye kaldırıldı.”

Sayıları tam olarak belirlenemese de çalınan kıymetli eşyaların arasında tarihi Kuran-ı Kerim’ler, el işlemesi çiniler hatta ahşap duvar paneller olduğu biliniyor.

Londra merkezli Christie’s Müzayede Evi’nde İslami Sanatlar ve Halı Bölümü’nün başındaki isim William Robinson son yıllarda İslami sanat eserlerine duyulan ilginin arttığını doğruluyor: “1997 yılında Katar piyasaya girdiğinden beri talep giderek artıyor. Özellikle son üç senedir bu eserler çok revaçta. Geçen yıldan bu yana talepte yüzde 30 ila 40 arasında bir artış gerçekleştiğini söyleyebilirim.”