31 Ağustos - 6 Eylül 2014

KELİMENİN TAM ANLAMIYLA SIRADIŞI: TİRAJE

89 yaşında hayata veda eden ressam Tiraje Dikmen, kelimenin tam anlamıyla sıradışı bir yaratıcıydı. 'Kendi doğruları' çerçevesinde sıkı bir kumaş gibi dokuyarak oluşturduğu resim diliyle Tiraje, farklı açılımları olan bir kurgu ve renk anlayışı geliştirmişti. 'Göç' temalı etkileyici diziler gerçekleştiren Tiraje, has ressamların ulaşabileceği imge yoğunluğuna sahipti.

1925 yılında Büyükada’da doğan ressam Tiraje Dikmen’i 1 Eylül 2014’te kaybetmemiz, sadece Türk resmi açısından değil, giderek çoraklaşan kültür ortamamız açısından da önemli bir kayıp. Çünkü kelimenin tam anlamıyla ‘sıradışı’ bir yaratıcı olan Tiraje, Paris ve İstanbul arasında şekillendirdiği sanat ve yaşam modeliyle ayrıcalıklı bir konuma sahipti. Son kişisel sergisini 2002 yılında Ankara Galeri Nev’de açan sanatçının resimlerinde geliştirmiş olduğu ‘anlatım dili’, ülkemizin sanat gündemine uymadığı; dahası bu sığ gündemi aşan uluslararası bir boyuta sahip olduğu için anlaşılamamış, bu yüzden de yadırganmıştı.

GERÇEK BİR ÖNCÜ
Hiçbir gruba katılmadan, herhangi bir akımın peşişnde giden yolda değil de, ‘kendi doğruları’ çerçevesinde sıkı bir kumaş gibi dokuyarak oluşturduğu resim diliyle Tiraje, farklı açılımları olan bir kurgu ve renk anlayışı geliştirmişti. Bu özellikleriyle Türk Sanatı içinde tekil bir konuma sahipti. Onu bu denli farklı kılan elbette yaşam öyküsünden kaynaklanan değerlerinin üzerine kurduğu ‘karakteriydi’. Mutlak doğrunun peşinde, erişilmez kompozisyonları kurgulayarak daha önce yapılmayanın, görülmeyenin şekillendirilmesinde Tiraje gerçek bir öncüydü.

YOL GÖSTERİCİSİ LEOPALD LEVY 

Muammer Yanmaz, 40 İSTASYON PARİS serisinden

Veteriner Cafer Dikmen’in küçük kızı olan Tiraje, ablası Şükriye gibi sanata çok küçük yaşta gönül vermişti. Işık Lisesi’nin ardından İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’nde Prof. Kessler yönetiminde ‘İstanbul’daki Kadın İşçilerin Çalışma Koşulları’ konulu doktarasını verdi. 1939’da İstanbul Akademisi’ne resim atölye şefi olarak atanan Léopold Lévy (1882-1966) ile resim çalışmaya başladı. Lévy Tiraje’nin hayatında çok önemli bir rol oynamıştı. Onun hocası, yol göstericisi olmuştu. 1949’da Fransız Hükümeti bursu ile Paris’e giden Tiraje, 1955’e kadar Fransız başkentinde hem farklı müzelerde stajer olarak çalışmış hem de büyük bir tutkuyla bağlı olduğu resim sanatını kendisine tek varoluş nedeni olarak seçmeye kesin karar vermişti.

MAX ERNST İKİ DESENİNİ SATIN ALDI
Lévy Akademi’deki görevinden ayrılıp 1949’da Paris’e döndükten sonra bu şehire yerleşmiş olan öğrencileriyle (Nejad Devrim, Selim Turan, Avni Arbaş) ilişkisini kesmeden sürdürmüş, Tiraje ile özel olarak ilgilenmişti. Paris’e yerleşip sanat ortamıyla yakın ilişki içine giren Tiraje, 1956’te ünlü Galerie Edouard Loeb‘da desenleriyle ilk kişisel sergini açtığında Max Ernst iki desenini satın almıştı. Bu yıllarda Man Ray, George Braque, André Breton, Yves Tanguy, George Herold, Victor Brauner başta olmak üzere dönemin kalburüstü sanatçılarıyla yakın ilişki içinde olan Tiraje, Gerçeküstücü çevrelere yakın olmasına rağmen çalışmalarında Sürrealist denemelere girmemiştir. İnsan figürünü anlatıcı olmayan öğelerle yorumlayan Tiraje, kompozisyonlarında „bireyin dramını“ derinlemesine irdelerken hayatın getirilerine resimlerini açık tutarak son derece etkileyici bir tarz geliştirmeyi başardı.

ETKİLEYİCİ ‘GÖÇ’ DİZİSİ

 

1960 yılında Paris’te bu kez yağlıboyalarıyla Galerie Edouard Loeb’da ikinci kişisel sergisini açan Tiraje, son derece olumlu eleştiriler almıştı. Lévy 1966’da vefat ettiğinde atölyesini ve resimlerini Tiraje’nin sorumluluğuna bırakarak genç sanatçının omuzlarına kaldırılması kolay olmayan bir yük bırakmıştı. Buna paralel olarak ailevi nedenlerle daha sık İstanbul’a gelmesi Tiraje’nin kendi çalışmalarına yoğunlaşmasını engellemeye başlamıştı. Paris’te 1968 protestolarının tanıklığını yapması Onun dünyaya bakış açısını derinden etkiledi. 1970’te İstanbul’da Galeri 1’de açtığı sergisinden tam 15 yıl sonra 1985’te Ankara Galeri Nev’de çalışmalarını sergileyen sanatçı, 1980’li yılların tamamını elinde kalması için mücadele ettiği Büyükada’daki doğduğu köşkte geçirdi. Bu dönemde yoğun olarak çalışan sanatçı özellike ‘göç’ teması üzerine giderek arkası etkileyici diziler gerçekleştirdi.

HAS RESSAMLARIN ULAŞABİLECEĞİ İMGE YOĞUNLUĞU
Zamanın tanıklığını yaparken ancak ‘has ressamların’ ulaşabileceği imge yoğunluğuna varan Tiraje, hem etkin bir desen anlayışına, hem de bildik kalıpları aşan ‘renk yorumuyla’ 1990’lı yıllar boyunca ‘göç’ temasına farklı boyutlardan yakınlaşmayı elden bırakmadı. Hareket halindeki figür grupları, Tiraje’nin resimlerinde giderek belirginleşmeye başladı. Genelde semi figüratif karakterli olsa da, hareket halindeki insan kümeleri Onun resmine büyük bir dinamizm kazandırdı. Çünkü O, çizgi ve lekeleriyle, bir ağaçla insan, bir köpekle martı arasındaki farklılıkları yok ederek ‘tanımsız varlıklar’ ortaya koymayı başardı. Betimlemenin, dramın, anlatımcılığın tamamen kapı dışına itildiği 2000’li yıllara ait çalışmaları büyük süprizlerle doludur.

Tiraje Dikmen, 2012, Büyükada, Fotoğraf: Necmi Sönmez


‘ZAMANIN HAFIZASI’NI KURGULADI
Soyut, figüratif gibi kategorilerin ötesinde Tiraje’nin resmini ilginç kılan, Modernizme tanıklık etmesine rağmen en ilkel duygu yoğunluklarına açılan bir pencereden kendisine ve dünyaya bakabilmesiydi. Küçük bir leke, belli belirsiz bir çizgiyle yaşamın dramını ustalıkla imgelere aktaran sanatçı, ünlü yazar Patrick Waldberg’in kendisi için kaleme aldığı ustalıklı metinde ele aldığı gibi ‘Zamanın Hafızası’nı kurgulamıştı. Bu tür bir bellek anlayışı onu gerçekten tekil kılıyordu.

TÜRK SANATINDA EŞİ BENZERİ YOK
İstanbul’daki konuşmalarımızda Paris’e ilk kez gittiği 1949 yılında kaldığı ilk otel odasını anlatırken sanki ‘dünden’ bahsediyordu. Paris’teki buluşmalarımızda Charles Estienne’in sevdiği patates püresi için nasıl özel bir mutfak aleti aradığını yana yakıla dile getirirken, birazdan olacaklardan bahseder gibiydi. Gel zaman, git zaman arasında Tiraje, güncelin, geçmişin ötesine geçerek hayatın kurgusunu dile getiriyordu. Adeta bunun resmini yapıyordu. Zamansız, konusuz ama gören gözlerin kavrayabileceği imgelerle damıtılmış olan bu kompozisyonların, Türk sanatında eşi benzeri yoktu.

BÜYÜK KİTABINI TAMAMLAYAMADAN...
1985’ten beri tanıdığım Tiraje ile üzerine hazırladığımız büyük kitabını tamamlayamadan onu son yolculuğuna uğurlamak kabul edilemiyecek kadar ağır benim için. Kelimenin bittiği yerde şiire başvurmaktan başka ne çaremiz var ki? Behçet Necatigil’in bir dörtlüğü imdatıma yetişiyor bu noktada:

“Kaynaşır birbirine gün olur zamanlar;
Geçmiş, gelecek birleşir tek kesitte.
Sanki ilk kez yaşarız yaşanması dünlerde
Ya da başlar ansızın ta ilerde olacaklar.”

Tiraje Dikmen'in Büyükada'daki atölyesi, Fotoğraf: Necmi Sönmez

Radikal, Haber: Necmi Sönmez, 03.09.2014

 

******


BÜYÜKADA TİRAJE'SİNİ KAYBETTİ

Tiraje Dikmen, Türkiye'nin dünya çapında etkisi hissedilen önemli ressamlarındandı. İki gün önce, Büyükada'daki aile mezarlığına sessiz sedasız yolcu ettik...

ANTİK KENTE BEZLİ KORUMA!

Kültür ve Turizm Bakanlığı'na bağlı ören yeri statüsünde koruma altında bulunan Anemurium antik kentindeki mozaikler içler acısı durumda. 1600-1700 yıllık mozaikler çuha bezlerle koruma (!) altında tutuluyor.

Anemurium antik kentinde her türlü fiziki müdahaleye açık durumda bulunan eşsiz mozaikler için ne kamera ne de uyarı levhası var. Mozaiklerin bir kısmı ise parçalanmış. Bazıları ise tesseralar (mozaiği oluşturan küçük renkli taşlar) dağılmasın diye etrafı betonla sıvanmış.

Dağlık Klikye bölgesinin en eski yerleşim yerlerinden biri Anemurium. Akdeniz’in en uç noktası Anamur Burnu’nda asırlık yapılarıyla dimdik ayakta olan antik şehir hem gereken ilgiyi görmüyor hem de istenilen şekilde korunamıyor. Antik şehrin en önemli özelliği ise taban mozaikleri. Bugün bu mozaiklerin pek çoğu maalesef yok. Ya çalınmış ya da gerektiği gibi korunamadığı için dış etkenlere maruz kalarak yok edilmiş. 

Anamur gezisi sırasında ziyaret ettiğimiz Anemurium antik kentinin girişinde 4. Yüzyıl'dan kalma kilisenin içine girdik. Kiliseden geriye temel duvarları ile apsisli yapının bir bölümü ayakta kalmayı başarmıştı. Fotoğraf çekerken yerde üzeri çakıl örtülü bez çuha dikkat çekiciydi. Genelde arkeolojik kazılarda taban mozaikleri ilk bulunduklarında bilimsel inceleme için bu koruma yöntemi uygulanırdı. Altında mozaik olduğunu tahmin ederek örtüyü biraz araladım. İnanılmaz güzellikte bir mozaik tabanla karşı karşıyaydık. Örtüyü biraz daha kaldırsak belki üzerinde kuş figürinli yada mitolojik tanrı betimli bir mozaik görebilirdik. Ancak bu durum mozaiği daha da güvensiz hale getirir endişesiyle sadece örtünün uç kısmını araladık. 

 

Aslında dünya müzelerinde en ilgi çekici objelerden biri olan mozaiklerin böyle korunması içler acısıydı. Etrafta ne bir uyarı levhası, ne tanıtım bilgisi ne de koruma bandı vardı. Üstelik bir saatten fazla kaldığımız mozaik başında ören yerini koruyan bir bekçi olmasına rağmen kimse yanımıza uğramadı. Denizden ve karadan antik kente ulaşmanın çok kolay olduğu, güvenlik önlemlerinin alınmadığı bu eşsiz antik kentte mozaiklerin daha önceki yıllarda nasıl yağmalandığını anlamak hiç de zor olmadı. 

Antik kentte gezmeye devam ettiğimizde karşılaştığımız manzara daha da korkunçtu. 3. Yüzyıl'dan kalma bazilikanın içine girdiğimizde eşsiz mozaiklerin örtü bile kullanılmadan açıkta bırakıldıklarına şahit olduk. İnanılması güç bir manzaraydı. Bazilika içindeki mozaiklerin üzerinde daha önce kilisede gördüğümüz o basit koruma yöntemi bile yoktu. Mozaikler alenen açıkta duruyor. Ziyaretçiler mozaiklerin üzerinde geziyordu. Her türlü dış etkene maruz bırakılan 1800 yıllık mozaiklerin –muhtemelen tesseralar dağılmasın diye- kenarları çimento harcı ile sıvanmıştı. Ancak tesseralar hem doğal etkenlere maruz kaldıklarından hem de hiçbir koruma önlemi olmadığından berbat durumdaydılar. İnsanın bu güzellikteki bir antik kenti turizme, arkeoloji bilimine kazandırmak yerine neden bu şekilde hunharca yok ettiğini anlayamadık. 

 

Anemurium kentini 19. yüzyılda İngiliz Francis Beaufort'un Akdeniz'de yaptığı keşiflerden sonra batı dünyasına tanıtmış. İlk kazılar 1960 yılında Toronto Üniversitesinden Elisabeth Alfoldi Rosenbaum tarafından başlatılmış, daha sonra Kanadalı Prof. James Russel tarafından kazılar ve diğer bilimsel çalışmalar 2000 yılına kadar sürmüş. Yaklaşık 15 yıldır kentte bilimsel çalışma yürütülmüyor. Örenyeri TURSAB’a devredildikten sonra sadece yabancı otlardan arındırılarak çevre düzenlemesi yapılmış. 

Anamur’da konuştuğumuz insanlar geçen yıla kadar ot bastığı için kentin tamamen çalılarla kaplı olduğunu belirterek bu halinin bile sevindirici olduğunu söylüyorlar. İlçede 40 yaş üzerindekiler taban mozaiklerinin her evin altında bulunduğunu ancak bunların zaman içinde çalındığını örnekleriyle anlatıyorlar. Özellikle deniz yolundan yatla gelip şehrin tahrip edildiği vurgulanıyor. 

 

Tarihi geçmişi antik çağlara uzanan kentte Luviler, Arzavalar, Klikyalılar (Likyalılar), Kueler, Selefkozlar, Kızuvatnalılar, Hititler, Asurlular, Persler, Romalılar, Bizanslılar ve Araplar uzun süre egemenliklerini sürdürmüşler.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 05.09.2014

KADERİNE TERK EDİLEN MÜZE, İSTANBUL SU MEDENİYETLERİ

 

Titanik’teki buharlı makinelerin benzerlerini görmek ister miydiniz? Peki bir zamanlar çeşmelerden akan suyun hangi serüvenlerden geçip evlere kadar geldiğini öğrenmeyi... Bunların hepsi su medeniyetleri müzesi ile mümkün olacak. Ah bir açılsa…

Suyun evdeki musluktan değil, meydandaki çeşmeden aktığı zamanlarda Terkos ve Cendere pompa istasyonları şehr-i İstanbul’un susuzluğunu gidermiş. O kadar ki bunlardan ilki suyla müsavi olmuş ve sadece İstanbul’da değil, Anadolu’nun kimi yerlerinde bile su yerine ‘terkos’ denilmiş. Cendere ise ünlü Hamidiye Suları’nın bir ayağını oluşturmuş. İlki 19. yüzyılın sonunda, diğeri ise 20. yüzyılın hemen başında yapılmış. Osmanlı Devleti’nin son yılları ve Cumhuriyet döneminde çalışan istasyonlar, uzunca bir süre metruk kaldıktan sonra yaklaşık dört sene önce restore edildi. ‘İstanbul Su Medeniyetleri Müzesi’ olacak tesisler, dev pompa makineleri, yer altındaki su kanalları ve tarihi belgelerle suyun gündelik hayattaki dönüşümünü sergileyecek. Müzedeki makineler arasında Titanik’teki pompaların dünyada sayılı kalan örneklerinden biri bulunuyor. Hatta daha eskileri de var. Bu makineleri önemli kılan bir diğer özellik, şu an üretici ülkelerde bile olmaması. Buraya kadar her şey kulağa hoş geliyor. Fakat yaklaşık dört sene önce restorasyonu biten müze bir türlü açılmıyor. Yenilenen binalar tekrar eski hallerine dönüyor. Makineler kuşlardan, bahçeler de yabani otlardan mustarip. İşte akıbeti belli olmayan bu müzenin hikayesi:

 

Su yerine geçen Terkos, Abdülaziz’in yadigarı

Terkos Pompa İstasyonu, İstanbul’un modern yöntemle işletilen ilk su kaynağı olan Terkos Gölü’nden şehre su taşımış. Terkos Gölü’nün hemen yanı başında olan istasyonun hikayesi Sultan Abdülaziz döneminde başlıyor. Sultan, Avrupa seyahati sırasında doğal filtrasyon sistemiyle şehirlere su verildiğini görür. İstanbul’a da Terkos Gölü’nden aynı şekilde su taşımak ister. Bu amaçla 1874’te önce Hariciye teşrifatçısı Kamil Bey ve mühendis Ternau Bey’e, 1882’de ise Dersaadet Anonim Su Şirketi’ne işletme imtiyazı verilir. Tesis, 1883-85 yılları arasında altı adet pompayla devreye alınır. Bu pompalar aynı zamanda Titanik gemisindekilerin bir benzeri. İlk buharlı pompa istasyonu olan tesiste o zamanlar günde 33 bin metreküp su basma kapasitesi var. Bu sular biri Edirnekapı, diğeri Feriköy olmak üzere şehre iki noktadan giriyor. Şirket, isteyenlere suyu satıyor. Böylece isteyenlerin evlerine kadar döküm borularla su geliyor. Tabii bu ancak yeni binalara uygulanabiliyor. Şehrin eski mahallerinde evlere kadar su gelmesi daha uzun sürüyor. Cumhuriyet’in ilanından sonra ise şirket satın alınarak faaliyetleri İstanbul Sular İdaresi’ne devrediliyor. 1951’de Silahtar-Terkos Havai Elektrik Hattı inşasıyla buharlı pompaların yerini elektrikle çalışanlar alıyor. Ama sadece güç kaynağı değişiyor, makineler değil. Daha sonraki yıllarda elektrikle çalışan makineler alınsa da hepsinde buhar kazanları da bulunuyor. 1967 yılına kadar aktif olan tesiste bulunan 132 yaşındaki pompalar İstanbul’un kültür varlıkları arasında.

 

Hamidiye Suları’nın bir kolu: Cendere

Cendere Pompa İstasyonu’nun hikayesi ise II. Abdülhamid devrine uzanıyor. Sultanın ünlü Hamidiye Suları’nın bir kolu 1902 yılında devreye giriyor. Bu tesise bağlanan yaklaşık 18 pınarın suyu buharlı makinelerle Levent’teki su kulesine, oradan da Balmumcu’daki su deposuna gönderiliyor. Bu depo kültür varlığı olarak tescil edilmediği için önce özelleştiriliyor, sonra yerine otel yapılıyor. Deponun ardından da su Beşiktaş, Yıldız, Maçka, Boğaz ve Karaköy’e kadar bulunan birçok çeşmeye geliyor. Bunlar arasında Ortaköy Camii, Yahya Efendi Dergahı ve Yıldız Camii’nin önünde bulunan çeşmeler de var. Pompa istasyonlarının restorasyonunu yürüten İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Bölümü öğretim görevlisi Yrd. Doç.Dr. Gülsün Tanyeli, “O dönemde Hamidiye suyu çok değerli. Çünkü o zaman hem suyun içme sertliği açısından bir ayrıcalığı var hem de mikropsuz. Millet o dönemde koleradan telef oluyor. Çeşmelerdeki su halka hizmet ediyor. Tabii önce Yıldız Sarayı’nda oturan padişahın kullanımına.” diyor. Hamidiye’nin bir hayrat olduğuna işaret eden Tanyeli, yakın zamana kadar bu suyun aktığı çeşmeler olduğunu söylüyor. Terkos’ta buhar makineleri hala sağlamken Cendere’dekilerin nerede olduğu bilinmiyor. Tanyeli, “Cendere’de buhar gücüyle çalışan makineler bulamadık. Sanırım elektrikli motorlara geçildiğinde sökülmüş. Terkos’unkiler yerinde duruyor.” diyor.

 

İstanbul’un ilk su müzesine doğru…

İstanbul’a uzun yıllar şehre su taşıyan istasyonların müzeleşme hikayesi 2000’li yıllarda başlıyor. Öncelikle Cendere müze olarak değil, İSKİ’nin eğitim tesisi olarak İTÜ tarafından projelendiriliyor ve 2006’da ihalesi yapılıyor. Tam bu sırada Yıldız Teknik Üniversitesi’nde Terkos konusunda çalışmalar yapılıyor ve müze olarak sergilenmesi için rapor alınıyor. Tanyeli, “Bu rapor kapsamında her iki istasyonun da müzeye dönüştürülme kararı alındı. Bizim onaylı projemiz revize edildi. 2008’de tekrar ihale yapıldı ve çalışmalar gerçekleşti. Kültür Bakanlığı özel müze izni verdi. 2011’de restorasyon tamamlandı. Cendere daha önce bitti. Avrupa Kültür başkentine yetişsin istedik. Oradan bir destek çıktı. İSKİ, ‘Biz kendi kaynaklarımızla yapacağız.’ diyerek reddetti.” diyor. Tanyeli, müzenin eğitim amaçlı kullanılacağını anlatıyor: “Görselleri ve içi hazırlandı. Sadece film, dijital gibi şeyler eksik. Buhar makineleri olduğu zamandaki eski kazanların baca bağlantılarını bulduk, onları düzenledik. İçinde kocaman bir Valens Kemeri maketi, Kırkçeşme Suları’ndan Mağlova Kemeri’nin parçasının maketi var. Sergilerin anlatımı da olacak. Depoları düzenlenip, özel peyzaj yaptırıldı. Yürüme platformları, aydınlatmalar yapıldı. Hatta engelliler de düşünülerek rampalar yapıldı. Müzenin denetimi de Kültür Bakanlığı’nın Türk İslam Eserleri Müzesi’ne verildi.”

Terkos’ta idare, kazan ve pompa binalarının olduğu beş yapı bulunuyor. Bunlardan kazan dairesi, içindeki her şey önceden söküldüğü için sergi alanı olarak iklimlendirilmiş. Burada restorasyon sırasında Cendere’de bulunan 1913 tarihli dört cilt çizimler ve eski haritalar gösterilecek. Bununla birlikte İSKİ’nin su kayıtları da sergilenecek.

İstanbul Su Medeniyetleri Müzesi’nin önemini Gülsün Tanyeli’den dinleyelim: “Burası kentsel su nasıl sağlanmış, bunun hikayesini anlatıyor. Kentsel suyun teknolojik tarihi burada yatıyor. Endüstriyel miras açısından benzersiz. Çünkü buradaki makineler artık üretilen ülkelerde bile yok. Yapılmış ve orijinal yerinde kalabilmiş olmalarından dolayı çok özel. Bizde binayı koruyup içindekileri hurdacıya vermek bir alışkanlık olduğu için binayla birlikte içindekilerin kaldığı pek örneğimiz yok. Endüstri mirası insana olağan gibi geliyor, musluğu açtığında suyun akması normal geliyor. Akmadığı zamansa hayatımız felç oluyor. Müze deneyimleme alanıdır. Gezen insanı uyarmalı. Gündelik tarih bilgisi birçok insanın farkında olmadığı bir bilgi. Eğitim sisteminde bu tür detaylara yer verilmez. Herkes ecdadını bilir ama fizik, kimya kitabında okuduğu şeylerin gündelik yaşama nasıl yansıdığının farkında olmaz. Burada bunlar görülecek.”

 

Kaderine terk edilmiş binalar

Yolunuz Ayazağa Kavşağı’ndan aşağıya düşerse solda Cendere’nin kaderine terk edilmiş tarihi binalarını görebilirsiniz. İçinde güvenlik görevlileri ve köpekler beklese de zamana yenik düşüyor yenilenen yapılar. Bahçede yaban otları, binalarda dökülmeler... Makinelerin üzerlerindeki örtüler kaldırıldığı için içeri giren kuşlar ve kuş pislikleri endüstri mirasına zarar veriyor. Terkos’un durumu da pek farklı değil. Çok ciddi bir yatırım yapıldığına dikkat çeken Yrd. Doç.Dr. Gülsün Tanyeli, müzenin açılmama sebebini bilmiyor: “Terkos için Kanal İstanbul ile bağlantılı kulağımıza gelen birtakım şeyler var. Bir taraftan İSKİ işletemez deniliyor. Kendi görev tanımının içinde yok. Sonuç olarak İSKİ Büyükşehir Belediyesi’nin birimi. Kulağımıza gelen bir sürü şey var. Asıl sebep ne biz de bilmiyoruz. En azından bir rehberi, müdürü olsa.”

 

400 yaşındaki çınar

Tarihi tesisler sadece kentin su hafızasını ve endüstri mirasını canlı tutmuyor. Aynı zamanda 400 yıllık bir çınara da ev sahipliği yapıyor. İstanbul’un en büyük ve en eski çınarlarından olan ağacın bir kolu 17-18 metre.

Zaman, Haber: Tuba Öcek, 05.09.2014

DÜNYANIN EN BÜYÜK DİNOZORLARINDAN BİRİNE AİT FOSİLLER BULUNDU

 

Bilim insanları, dünya üzerinde yaşamış en büyük canlı olduğu iddia edilen yeni bir dinozor türüne ait fosiller ortaya çıkardı. ‘Dreadnoughts’ adı verilen dev canlının, yaşadığı dönemde 65 ton ağırlığa ve 26 metre uzunluğa sahip olduğu belirtildi.

Arjantin’in güney Patagonya bölgesinde, 2005’ten bu yana sürdürülen kazılarda ortaya çıkarılan ve yeni bir türe ait olan kemik fosillerinin, 77 milyon yıl önce yaşamış otobur bir dinozorun olduğu açıklandı. Omuzlarına kadar iki katlı bir bina yüksekliğinde olan ‘Dreadnoughts’, vahşi etobur Tyrannosaurus Rex (T-Rex)’ten tam 7 kat büyük.

Fosili bulan ekibin başındaki kişi ise ABD’nin California eyaletindeki Drexel Üniversitesi’nden Kenneth Lacovara. Konuyla ilgili bir basın açıklaması yayınlayan Lacovara, “Dinozor, bir düzine Afrika fili kadar ağır. Şok edici olan ise, iskelet yapısının bize onun öldüğü zaman hakkında da fikir vermesi. Yani tam anlamıyla büyümeden, en büyük haline ulaşmadan ölmüş. Dreadnoughts, dünya üzerinde yaşamış en büyük yaratıkların en güzel örneği” ifadelerini kullandı.

Şu ana kadar kemiklerinin yüzde 70’i açığa çıkarılan dinozorun, 80 milyon yıl önceki Cretaceous döneminin sonlarına doğru yeryüzünde yüksek rakımlarda ve ağaçlık vadilerde yaşadığı düşünülüyor. Titanosaurs adı verilen otçul dinozorların bir akrabası olduğu kaydediliyor.

Başka bir araştırma ekibi, Patagonya’da geçtiğimiz Mayıs ayında da devasa bir dinozorun fosillerini bulmuş, 77 ton ağırlığındaki canlının dünyada şimdiye kadar bilinen en büyük dinozor türü olan Arjantinozor'dan yedi ton daha ağır olduğunu iddia etmişlerdi.

Merhaba Haber, 05.09.2014

TOPKAPI HENÜZ MÜZE DEĞİLKEN...

 

Osmanlı’nın ihtişamlı yıllarına ev sahipliği ettikten sonra müzeye dönüştürülen Topkapı Sarayı’nın imparatorluk devri gün yüzüne çıktı. Siyah beyaz karelerde saray adabı ve adetlerinin kalıntıları seziliyor.

 

19. asrın ilk yarısında icad edilen fotoğraf makinesi, Osmanlı vakanüvislik an’anesine başka bir gözle bakma fırsatı sağladı. Hayalin ve hislerin karıştığı görsel tarih bu sayede kaybolmaya yüz tutarken, yeni bir usul olan fotoğraf, sarayla ve saray üzerinden imparatorluk halkıyla tanışmış oluyordu. Tabii Sultan II. Abdülhamid Han’ı bu meyanda yad etmemek olmaz. Yıldız Sarayı’nda kurdurduğu fotoğrafhane sayesinde ülkenin dört bir yanı tarihe mal olacak mekanlar, insanlar ve birçok törenler kayıt altına alınarak, eski devrin görsel bakiyesi böylece muhafaza edilecekti.

Batı’ya intibak hareketleriyle yeni bir hüviyete kavuşan Osmanlı aristokrasisi, fotoğrafın gelmesiyle minyatürü terk edeceği gibi eski saraydan modern bir mekana taşınarak, yeni bir devre de kapı aralamıştı. Mevcut adres, Abdülmecid Han’ın Boğaz sahilinde barok tarzda yaptırdığı Dolmabahçe Sarayı idi. Beri taraftan, saray yaşamının başka bir merkeze kayması eski sarayı şaşaalı günlerinden alarak sessizliğe sürüklemişti. Topkapı Sarayı artık zaman zaman çeşitli törenler ve ziyaretler için gelen misafirlerini ağırlıyor, onlara istirahat imkanı sunuyordu. Bu sayede, namı diğer Saray-ı Cedid, mazideki debdebesini yitirse bile, kadim kültürünü koruyacak bir avuç hizmetkarla hayatını devam ettirdi. Saray hadimleri, mukaddes emanetleri ve bilumum saray hazinelerini muhafaza görevine devam ettiler. Ta ki takvimler 3 Nisan 1924’ü gösterdiği güne kadar… Yeni rejimin kararıyla Topkapı Sarayı, bundan böyle Batılı manada modern bir müze halini alacak, ihtişamlı bir geçmişin enmüzeci olan saray tavrı, dili ve adabı da kesinkes feda edilmiş olacaktı.

Hilmi Aydın’ın hazırladığı ve İBB Kültür AŞ’den çıkan ‘Resimli Belgelerde Topkapı Sarayı’ kitabı, işte bu kopuş devresine şahitlik edecek fotoğrafları ihtiva ediyor. Üç ana kısımda toplanan sarayın tarihi seyri; evvela, Osmanlı suret sanatı minyatür, akabinde Batılı tasvir sanatı gravürlerin mevcut olduğu iki bölümde anlatılmış. Bahsettiğimiz fotoğraflar kitabın son kısmını teşkil ediyor. Devrin iki mühim fotoğraf topluluğu, Sebah-Joaillier ve Abdullah Biraderler’in çektiği karelerde henüz müzeye çevrilmemiş Saray’ın eski devirden izlerine rastlamak mümkün. Fotoğraflarda göreceğiniz kişiler sarayın eski ahalisi ya da yeni müzenin görevlileri. Her ne kadar sarayda da yaşasalar, ilk bakışta sade ve vakur halleriyle dikkat çekiyorlar. Kitabın içinden seçtiğimiz fotoğraflardan eski saray adetlerini teşhir eden kısa bir okuma yaptık.

 

‘Hikmetin başı Allah korkusudur’

Babüssade Kapısı, Saray’ın en eski yapılarından biri. Fatih döneminde yapılmış dört sütunlu kapıya daha sonra değiştirilerek yeni bir biçim verilmiş. Kapının tam üzerindeki besmele sultan II. Mahmut’un hattı. Biraz içeride görünen kemerli kapının yanlarında Akağalar Koğuşu ve Babüssade Ağası Dairesi yer alıyor. İç tarafta görülen Arz Odası’nın kapısının üzerinde III. Ahmet’in yazdığı ‘Re’sü’l-hikmeti mehafetullah/Hikmetin başı Allah korkusudur’ yazısı dikkat çekici. Saraydaki bayramlaşma ve cülus yani tahta çıkış törenleri işte burada yapılıyor. Peygamber Efendimiz’den yadigar Sancak-ı Şerif de törenlerde kapının hemen önündeki mermer yüksekliğin üzerine konuyor. Buranın ardı sultanın şahıs ikametgahına açıldığı için Sadrazam’ın bile geçmesi izne tabi idi. İki yanda görünen derinlikli resimler ise bugüne kadar çıkmayı başaramamış. Duvarların bugünkü boş hali, karakuşi bir restoratörün maharetli ellerinden çıkmış.

 

Adalet Kulesi yüksekte olur  

Sarayın uzaktan çekilen fotoğrafında Sur-ı Sultani’yi müşahede edebilmek mümkün. Saray bahçeleri, bugün halka açık olarak ziyaret edilebilen Gülhane Parkı, siyah beyaz fotoğrafta seçilebiliyor. Sarayın en mümeyyiz işareti ise adaletin herşeyden yüksek olduğunu temsil eden Adalet Kulesi.

 

Hazine dairesinde eller cebe sokulmaz

Fotoğrafta Hazine dairesinden sorumlu eski saray çalışanları görülüyor. Üzerinde tuğranın bulunduğu ahşap kapının önündeki kişi, Hazine Kethüdası. Saray içinde her yerin ayrı bir usulü olduğu gibi buranın da usulü kalabalık çalışanlar güruhuyla hep birlikte girmek. Elleri önünde bağlı bulunması başka bir hassasiyeti işaret ediyor. Hazine odasında ellerini ceketin cebine sokmak suiistimale yol açmaması için yasak. Buradan alınan eşya her kim olursa olsun titizlikle kayda geçirilir, hatta padişah emri bile olsa müsamaha gösterilmez, iade edildiğinde kayıttan düşülür. Padişah öldüğünde de bu defter çıkarılarak üzerinde hazineye ait bir emanet olup olmadığı kontrol edilir. Bu hassasiyetle sadece hazine eşyası değil, sarayda yenen meyveye kadar her şey kayda geçmiş.

 

Silahtar ağanın silahları

Artık bir müzeye dönüşen Topkapı Sarayı’nın Hazine kısmı. Eski bir yeniçeriden baki kalan silahlar sergileniyor. Meşherde tahta mankene giydirilen silahtar ağasına ait ihtişamlı börk, nakışlı kaftan, kınları içinde kılıçlar, ok torbası (sadak), yaylar ve başlıklar görülüyor.

 

Şehzadelerin mektebi

Surları içinde her ihtiyacı karşılayacak kurumları barındıran sarayın eğitim ihtiyacının bir bölümü için de kapısı görünen Şehzadegan Mektebi tahsis edilmişti. Padişahın oğul ve kızları dört yaşına geldiğinde lala eşliğinde buraya getirilip bed-i besmele merasimi yapılırdı. Yani devletin yüksek erkanının katıldığı eğitime başlama töreni. Bu derste bizzat şeyhülislam ilk dersi vererek şehzadeye besmeleyi öğretir ve muvaffakiyeti için dua ederdi. Dışarıdan gelen mütehassıs hocalar da diğer derslerini burada tedris ederdi.

 

Saraylılar dinleniyor

Saray hizmetlileri, sıcak bir günde bahçelerin birinde kurulmuş çardağın etrafında sohbet ediyor. Ortada şadırvan benzeri yapıyı seçebilmek mümkün.

 

Kara Ağalar Taşlığı

Şadırvanlı sofadan Kara Ağalar Koşuşu’na açılan bu mermer döşeli yolun iki tarafı da revak ve saçakla örtülü. Kapının üzerinde bulunan perdelerin yamalı olduğu görülüyor. Bu da sarayın Osmanlı’nın son dönemlerinde bakımsız kaldığını gösteriyor. Yolun sonundaki ahşap paravanlar bugün yok. Kapının eşiğindeki koyun postu ve eşiğe bırakılmış ayakkabılar, saraydaki canlı hayatın bir göstergesi.

Kubbealtı sahanlığında tütün tellendirmek

Kubbealtı, Topkapı Sarayı’nın en mühim kısımlarından. Sadrazam ve yüksek devlet ricali, siyasi gelişmeler hususundaki istişarelerini burada gerçekleştiriyor. Fatih devrine kadar sultanların da iştirak ettiği görüşmeleri daha sonra padişahlar ayrı bir hücreden takip etmeye başlamış. Devlete yön verilen bu önemli mahfilin duvarları fotoğrafta görüldüğü üzere sanatlı süslemelerle bezenmiş. Pencerelerin önündeki peykeye oturan eski bir saray görevlisinin ahvali ise dikkate değer. Üzerinde setresini çekmiş, bir elinde sigarası, bir elinde gümüş saplı bastonuyla siyahi saray ağası uzakları temaşa ediyor. Püsküllü aziziye fesi ile eski devrin son mümessillerinden.

 Hekimbaşının ilaçları

Hekimbaşı odasında tıbbi araç gereç ihtiyacı temin edilmekteydi. Padişah ve ailesini iyi edecek ilaçlar buradaki bitkiler ve kimyevi maddelerden üretilip, cam kaplara konarak muhafaza ediliyordu. Hassas ölçüyle imal edilen tiryaklar, görünen bu teraziler yardımıyla tartılıyordu. İlber Ortaylı, yakut ezilerek yapılan macunlar, bitki reçeteleri, fosiller, sürüngen fosilleri, kimi cenin iskeletinin de burada muhafaza edildiğini söylüyor.

Zaman, Haber: Erkam Emre, 05.09.2014

EFES 2014 KAZILARINDAN 2600 YILLIK HEYKELCİK

Bakanlığımız izinleri ile Avusturyalı bilim heyeti tarafından sürdürülen 2014 yılı kazı çalışmalarında, Artemis’in Potnia Theron (vahşi hayvanlar hakimi) olarak tasvir edildiği fildişi bir heykelcik bulundu.

Başı, vücudunun üst kısmı ile kol ve kanatlarının bir bölümü korunmuş durumda olan heykelcik, Erken Arkaik Dönem’e (MÖ 650) tarihlenmekte olup, Efes’in en erken Potnia Theron tasviri olması nedeniyle son derece önemlidir.

Öte yandan, Geç Bronz Çağı’ndan beri Asya’da Efes Artemisi ile ilişkilendirilen giyimli bir Potnia Theron tanrıçanın olabileceği düşünüldüğünden, bulunan heykelciğin bu teoriyi desteklemesi açısından oldukça önemli olduğu mütalaa ediliyor.

Artemis Potnia Theron Heykelciği

Louvre Muzesi’nde bulunan çeşitli Potnia Theron tasvirleri

kulturvarliklari.gov.tr, 04.09.2014

BİR RESTORASYON REZALETİ DAHA

Restorasyon ülkemizde maalesef yenileme olarak algılanıyor. İşte Anamur Mamure kalesi restorasyon rezaletine yeni bir örnek.

Anamur Mamure kalesi 2012 yılında UNESCO Dünya Mirası geçici listesine girmeyi başarmıştı. Geçmişi 3. Yüzyıl'a kadar dayanan 39 kuleli tarihi kale listeye alınınca restorasyon başlatıldı. Mersin Valiliği’nce yürütülen restorasyon 'keşke yapılmasaydı' denilecek hale geldi. Çimento kullanılarak yürütülen restorasyon görenleri hayrete düşürüyor. Günümüz çimentosuyla yapılan restorasyon kalenin orijinal dokusunu bozdu.

Yüzölçümü 23 bin 500 metrekare olan kale, Anadolu Selçuklu Sultanı Aleaddin Keykubat tarafından 1221’de fethedilirken çok yıprandı. Daha sonra kale yeniden yapıldı. 1300’lü yılların başında Karamanoğlu Mehmet Bey tarafından kale kuşatma yoluyla alınınca yine büyük zarar gördü. Mehmet Bey kaleyi mamur (yeniden imar) edince de adını 'Mamuriye' koydu. O tarihten sonra da Osmanlı döneminde kale birkaç kez onarım gördü. 

 

Restorasyonu yürüten firma harcın içindeki oranların Koruma Kurulu tarafından onaylandığını açıklıyor. Hatta izolasyon maddesi olarak da kaktüs bitkisini kaynatarak elde ettikleri bir tutkaldan faydalandıklarını belirtiyor.

3 yıl süreceği belirtilen restorasyon için derhal bilimsel bir heyet hazırlanıp restorasyonun bir an önce denetlenmesi gerekir. Lakin restorasyon bu şekilde sürdürülecek olursa Mamure Kalesi’nin UNESCO Dünya Mirası listesine girmesi mümkün değil.

Dünya Mirası Geçici Listesi'ne tarihi kalenin alınması için uğraş veren Türkiye Genç İşadamları Derneği Başkanı Ali Yücelen de restorasyona isyan etti. Yücelen, ‘burçlara beyaz mermer koymuşlar, çimento ile duvarları sıvamışlar. Eski hali bile daha güzeldi’ şeklinde tepki gösteriyor.

RESTORASYON ŞİRKETİ: ÇİMENTO KULLANMADIK!
Mamure Kalesi restorasyonunu yapan Yakupoğlu İnşaat firmasının sahibi Zeki Şentürk aradı. Şentürk kesinlikle çimento kullanmadıklarını ileri sürerek şöyle konuştu; ‘’Horosan harç yapıyoruz. İçinde hidrolik kireç, söndürülmüş kireç, kiremit tozu kullanıyoruz. Derz dolgu ile yer yer horosan harcı enjekte ediyoruz. Çalışanlarımız çimento kullandıklarını sanıyor oysa o İtalya’dan özel getirttiğimiz hidrolik kireç. Çimento sıvalar olan duvarlar 1980’li yıllarda yapılan onarımlardan kalma. Biz kesinlikle çimento kullanmıyoruz. Çimento sıvalı yerleri de temizliyoruz. Kaktüs yaprağı fikri en başından vardı daha sonra ondan vazgeçildi. İzolasyon malzemesi kullanmıyoruz. Beyaz mermer olarak görünenlerde kaleye uygun sert taşı. Asla Adana Koruma Kurulu’nun onaylamadığı, proje dışında bir uygulama yapmıyoruz.’’

Radikal, Haber: Ömer ERbl, 04.09.2014

YERLİ DİNOZORCUYA TEŞVİK!

Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü 4 tane taklit dinozor iskeleti alacak. Yerli dinozorcular yüzde 15 fiyat avantajıyla desteklenecek.

 

Türkiye gelecek hafta ilginç bir ihaleye sahne olacak. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü (MTA) dinozor iskelet örnekleri alımı için 9 Eylül salı günü ihaleye çıkacak.

MTA, 4 tane dinozor alacak. Bunlar 1 adet Triceratops, 1 adet Ichthyosaurus, 1 adet Allosaurus ile 1 adet Stegosaurus iskeleti. Taklit iskeletler MTA Genel Müdürlüğü Merkez Tabiat Tarihi Müzesi’nin ambarına teslim edilecek. İhaleyi kazanan 90 gün içinde iskeletleri teslim edecek. İskeleti herkes yapamayacak. Ticaret, sanayi ya da meslek odasına kayıt istenecek. İskeleti gönderecek şirketin ekonomik ve mali yeterliğe ilişkin kriter ise aranmıyor.

En düşük teklifi veren işletme ihaleyi kazanacak. İhale yerli - yabancı tüm isteklilere açık ancak, Kamu İhale Kurumu tarafından belirlenen esaslar çerçevesinde yerli malı dinozor teklifiyle gelenlere yüzde 15 fiyat avantajı uygulanacak.

Konsorsiyum yasak
İstekliler, ihale dokümanını MTA’dan 50 liraya alabilecek. Teklifler, ihale tarihine kadar MTA Genel Müdürlüğü’ne elden ya da posta ile teslim edilebilecek. İstekliler tekliflerini, dinozor başına “birim fiyatlar üzerinden” verecek.

Dinozor iskeleti üreticileri, teklif ettikleri bedelin yüzde 3’ünden az olmamak üzere geçici teminat verecekler. MTA, dinozor alımında konsorsiyum kabul etmeyecek.

MTA, 5 tonluk Allosaurus’a da talip...

 

Her biri ‘dev’ gibi

MTA’nın istediği dinozorlar dev boyutlarıyla dikkat çekiyor. İhale konusu dinozorlar şu özelliklere sahip:
Allosaurus: Kuzey Amerika’nın en büyük etobur dinozoru. İki ayağı üzerinde yürüyen bu dinozor, güçlü bir kuyruğa, iri bir gövdeye, üç parmaklı ön ayaklara sahipti. Pençeleri 15 cm olan bu dinozor, 12 m uzunluğa, 5 ton ağırlığa ulaşabiliyordu.

Triceratops: 68 - 65 milyon yıl kadar önce yine Kuzey Amerika’da yaşayan bu dinozor otla besleniyordu. Dünyaya düşen büyük göktaşıyla ortadan kaybolan bu dinozorun üçlü boynuzu vardı. Boynuzunu avcılara karşı kendini savunmak ve dişilere kur yapmak için kullanıyordu.

Su dinozoru lazım
Ichthyosaurus: Erken Jura dönemi su dinozoruydu. Avrupa’da yaşayan yunus benzeri bu dinozor, su titreşimlerini duyu organlarıyla algılayıp avlanmakta kullanabiliyordu.

Stegosaurus: Yaklaşık 150 milyon yıl önce Avrupa ve Kuzey Amerika’da yaşadı. Otobur bir hayvan olan bu dinozor 9 metre uzunluğa ve 4 metre yüksekliğe kadar büyüyebiliyordu ve bir otobüsü andırıyordu. Ancak beyni 100 gram büyüklüğe bile ulaşmıyordu. Sırtında kalkan şeklinde 1 metrelik dikenleri vardı.

Milliyet, Haber: Mithat Yurdakul, 04.09.2014

RAFFAELLO'YU KLİMA ÇARPTI

Raffaello Sanzio’nun ‘İsa’nın Çarmıhtan İndirilmesi’ tablosu bulunduğu müzenin havalandırmasından zarar gördü.

 

Independent’ta yer alan habere göre Rönesans’ın yükseliş döneminin büyük ustası Raffaello Sanzio’nun Galleria Borghese’de bulunan ‘İsa’nın Çarmıhtan İndirilmesi’ tablosu, Roma’da bulunduğu müzenin havalandırmasının çalışmaması nedeniyle zarar gördü. Yetkililer olaydan sonra eseri kurtarmak için yanına nem alıcı cihaz yerleştirmek zorunda kaldı. Altı ay boyunca çalışmayan havalandırma İtalya’nın nemli ve sıcak yazında Rönesans’ın önemli eserlerinden birinin deforme olmasına sebep oldu. Roma’daki müzenin direktörü Anna Coliva 1997 yılında yapılan havalandırma sisteminin iki aydır çalışmadığı konusunda mayıs ayında uyarı yapmıştı. Coliva, sistemin yıllardır bakım görmemesinin önemli bir faktör olduğunu söyledi. Tablo, şimdi alınan acil durum önlemleriyle kurtarılmaya çalışılıyor.

Milliyet, 04.09.2014

CAN YÜCEL'İN KIRILAN MEZAR TAŞI YENİDEN YAPILDI

 

Muğla'nın Datça İlçesi'nde, 2011 yılı Ağustos ayında meydana gelen olayda bazı kişi ya da kişilerce parçalanan, Türk Edebiyatı'nın usta şairi Can Yücel'in anıt mezarı yeniden yapıldı. Heykeltıraş Mehmet Aksoy tarafından yaklaşık bir buçuk ay süren çalışmalar sonucu yapılan mezar taşı, düzenlenen törenle yerine konuldu.

İskele Mahallesi Belediye Mezarlığı'ndaki törene, CHP'li Datça Belediye Başkanı Şener Tokcan, Heykeltıraş Mehmet Aksoy, Can Yücel'in kızı Güzel Yücel ve çok sayıda kişi katıldı. Can Yücel'in eşi Güler Yücel, rahatsızlığı nedeniyle törene katılamazken, heykeltıraş Mehmet Aksoy için kaleme aldığı mektubu kızı Güzel Yücel tarafından okundu.

Belediye Başkanı Şener Tokcan törende yaptığı konuşmada, Can Yücel'in anıt mezarına üç yıl önce yapılan saldırının herkesi derinden yaraladığını söyledi. Tokcan, "Bugün mutlu muyuz, hüzünlü müyüz? 3 yıl önce Datça'da hiç alışık olmadığımız olayla karşılaştık. Datça için hiç güzel olmadı. Hoşgörünün, Türkiye'de belki de en fazla var olduğu bir coğrafya köşesinde bir takım, insanlar, bir takım düşüncelerle, ne amaçla olursa olsun Can Yücel'in mezarını parçaladılar. Bu aslında, Can Yücel'in fikrinin, felsefesinin, parçalanmasıdır. Ona olan bir husumettir. Bu güzelliğe olan düşmanlıktır" dedi.

Heykeltıraş Mehmet Aksoy da konuşmasında, mezarlıkların yaşamla ölümün barıştığı yerler olduğunu belirterek, "Buraya gelen insanlar eski hırslarından sıyrılmışlardır. Hayata daha barışçıl bakarlar. Kibirli değillerdir" dedi.

Son yıllarda mezarlıkların tek düze ve kişiliksiz olmaya başladığını ifade ederek konuşmasını sürdüren Aksoy, Can Yücel'in mezar taşı için kendisine teklif gelince araştırma içine girdiğini söyledi. Can Yücel'i tanımak için şiirlerini yeniden okuduğunu hatırlatan Aksoy, "Can Yücel mezarında bile dik duran, hiçbir zaman umudunu yitirmeyen bir insandı. Hayat doluydu. Ve yalansız yaşadı. Bir onurun temsilcisiydi. İyiliğin ve güzelliğin bir zaman gelecek kazanacağına inanıyorum. Ben umudumu yitirmedim. Bugünde umuttan, güzelliklerden yanayım. Bu düşüncelerle onun mezar taşını yaptım. Burada can taşının içinden çıkan ışıklı çocuğu görüyorsunuz. Her gün batımında bu görünecek. Buradaki sutaşı da, Can'ın hayatla olan bağlantısını anlatıyor" diye konuştu.

BARIŞIN VE EMEĞİN SİMGESİ

Can Yücel'in kızı Güzel Yücel ise konuşmasında, "Burada sizlerle, bu Can taşının yapımında emeği geçenlerle, bu işe yürek koyanlarla birlikte olmak yalnız olmadığımızı görmek, bizim için umudumuzu hiç kaybetmememiz için bir nedendir. Babamın mezar taşını balyozla indirdiklerinde, bunu karanlıkta yaptılar. Şurada yazılı olan, 'ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi' sözünü görmediler, onu yıkamadılar. Bilmediler ki tekrar yaparız. Bu saldırı sadece bir güç gösterisi değildi. Bu sanatın, güzel insanların yaşama umudunun olduğunun göstergesiydi" dedi. Güzel Yücel, daha sonra, mektubunu okuduğu annesi Güler Yücel'in "Bu Can taşı, barışın, emeğin, vefanın, insanlığa ışık olacak bir simgesidir" sözleriyle konuşmasını tamamladı.

NELER YAŞANMIŞTI?

 

Şair Can Yücel'in Datça Belediye Mezarlığı'ndaki anıt mezarı 19 Ağustos 2011 yılında saldırıya uğrayıp, tahrip edildi. Olayın ardından 22 yaşındaki Ş.K. ile 72 yaşındaki amcası T.K. gözaltına alındı. Suçlamaları kabul etmeyen amca ve yeğen hakkında Datça Asliye Ceza Mahkemesi'nde, 'İbadethanelere ve mezarlıklara zarar vermek' suçundan 4 yıla kadar hapis istemiyle dava açıldı. Tutuksuz yargılanan amca-yeğen beraat etti. Kararın ardından Güler Yücel, önce eşinin mezarının onarılmasına karşı çıktı, sonra kabul etti.

Habertürk, 04.09.2014

DELİL İÇİN SİT ALANINI KAZAN POLİE SORUŞTURMA

Adana’nın Merkez Seyhan İlçesi'nin Kayalıbağ Mahallesi’ndeki bir iş merkezinde bulunan Güven Parti Adana İl Başkanlığı’nda tombala oynatıldığını belirleyen polis ekipleri, baskın düzenledi.

Geçen Mayıs ayındaki operasyonda, binada arama yapan ekipler, tombala malzemelerinin foseptiğe atıldığını belirledi. ASKİ’den çağrılan iş makinesiyle foseptiği kazdıran polis tombala pulları, projektör makinesi ve kartlar ele geçirdi. Operasyon düzenleyen polisin sit alanı olan sokakta kazı yaptığını öğrenen Adana Rölöve ve Anıtlar Müdürlüğü görevlileri polisler ve iş makinesinin operatörü hakkındı suç duyurusunda bulundu. Suç duyurusu üzerine polisler ve iş makinesi operatörü S.C. hakkında ’sit alanında izinsiz kazı’ yaptıkları iddiası ile soruşturma başlatıldı.

Milliyet, Haber: Fatih Karaçalı, 04.09.2014

AKROPOLÜN ŞEHİR PLANI MERCEK ALTINDA

 

Form ve planlama bakımından kent düzeni “eşsiz örnek” olarak gösterilen Bergama (Pergamon) Akropol Ören yerindeki kazılarda, antik kentin yol ve yamaç sistemlerinin araştırıldığı bildirildi.

Alman Arkeoloji Enstitüsü Müdürü ve Bergama Kazı Başkanı Prof.Dr. Felix Pirson, AA muhabirine, Akropol Ören yerinde bu yıl, hem kazı hem restorasyon hem de konservasyon çalışması yaptıklarını belirtti.

Bu yıl, özellikle bilimsel ve sondaj kazılarına ağırlık verdiklerini dile getiren Pirson, “Ağırlıklı olarak agora, yamaç ve yol sistemleri ve nekropolde çalışıyoruz. Henüz 2,5 hafta oldu. Enteresan sonuçlar elde ettik ama açıklamak için erken” dedi.

Pirson, gimnasyum alanındaki kapalı tiyatronun yüksek duvarının yıkılma tehlikesinin bulunduğuna değinerek, bu tehlikenin ortadan kaldırılmaya çalıştıklarını kaydetti.

Kentin tepeye kurulduğuna işaret eden Pirson, şöyle konuştu:

“Dik olan batı ve doğu yamaçlarında, bugüne kadar arkeolojik araştırma olmadı. Sadece yol sistemi üzerinde hipotetik rekonstrüksiyon oldu. Hellenistik zamanın tipik yerleşimi, ızgara şeklinde, 90 derece yol sistemi üzerine. Pergamon’da dik ve kayalık olan yamaçlar ise ızgara sistemi için pek uygun değil. 2006 yılından beri hem doğu hem batı yamaçlarında jeofizik kazı ve yüzey araştırmaları yapmıştık. Bu yıl, çalışmalarımızı ilerlettik. Çok akıllı şehir planlaması sistemi çünkü hem araba kullanmak için yollar var hem de dik merdiven yollar var. Bu yollar da tüm tepenin şaşırtıcı estetiğine destek veriyor. O zaman için çok farklı bir sistem ve Hellenistik zamanda biraz anormal ama bulduklarımız, Pergamon’un tüm Avrupa ve dünya şehir planlaması tarihinde çok ileri bir örnek olduğunu gösteriyor.”

-”Çok güzel mühendislik örnekleri”

Pirson, yağmur suyu ve atık suyun kentten tahliyesi için kentteki su kanal sisteminin çok akıllıca yapıldığını ifade ederek, “Eğer öyle sistem kurulmasa, binaların temel terasları yıkılabilirmiş. Örneğin batı yamacında çok enteresan kanallar bulduk, bazı kanallar 70 metre tepenin derinliğinden geliyor. Bunlar, antik zaman için çok güzel mühendislik örnekleri” diye konuştu.

Bergama’nın, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası Listesi’ne alınmasını da değerlendiren Pirson, “Tüm Bergama’da, restorasyonlar devam ediyor. Ayrıca bakım projeleri var. Hep birlikte Pergamon’u korumak için çalışıyoruz. Bergama’nın UNESCO Dünya Mirası Listesi’ne alınması dolayısıyla çok mutluyuz. Bergama için büyük bir şans” ifadelerini kullandı.

Bergama Müze Müdür Vekili Nilgün Ustura ise Akropol Ören yeri ile dönemin en büyük sağlık yurdu Asklepion’da iki yıl önce başlanan çevre düzenleme çalışmalarında, sona gelindiğini belirtti.

Bergama’nın, “Çok Katmanlı Kültürel Peyzaj Alanı” dosyasıyla UNESCO Dünya Mirası Listesi’ne girdiğine işaret eden Ustura, “SİT alanları ve ören yerlerindeki tüm çalışmalar, uluslararası standartlarda olmak zorunda. Bu sorumluluğu yerine getirmeye çalışacağız” dedi.

haberler.com, Haber: Emre Umurbilir, 03.09.2014

"KİBİRYATİS ARAŞTIRMALARI YERLEŞİM TARİHİNE IŞIK TUTACAK"

Burdur Kültür ve Turizm Müdürü Mehmet Tanır;“Gölhisar ve çevresini (Kibiryatis) kapsayan yüzey araştırma çalışmaları yerleşim tarihine yönelik yeni bilgiler ortaya çıkaracak“ dedi.

Geçen yıllarda Kültür ve Turizm Bakanlığımız onayıyla İl Kültür ve Turizm Müdürlüğümüz kontrolünde Prof.Dr. Thomas Corsten başkanlığında Tefenni bölgesi Çaylı Büyükkeklik Tepesi, Salda Gölü Kayadibi, Söğüt Ambarcık Yazır bölgesi, Bubon bölgesi, Uylupınar bölgesi ve Bayır Söğütte yüzey araştırmaları yapılmıştı. Yapılan araştırmalarda yeni tümülüsler, yerleşim yerleri, nekropol, kaya kabartmaları, kale kalıntısı, antik mermer parçaları bulunmuştu. 2013 yılında Tefenni, Karamanlı, Kemer ve Yeşilova'nın yüksek yerleşimlerine yoğunlaşılmıştı.

Bu yıl yapılan araştırma Kibiryatis'in MÖ 700'den MS 600'e kadar olan yerleşim tarihini açıklığa kavuşturmayı amaçlamaktadır. Harita ve planlar için GPS cihazıyla alan ölçümleri yapılacaktır. 2012 ve 2013 yılında keşfedilen, çok sayıda pres ağırlığı ve demir işçiliğine işaret eden kanıtlara sahip yerleşim yerleri özellikle Karamanlı Barajındaki ve Yusufça yakınındaki alan oldukça önem taşımaktadır. Arkeolojik kalıntıların ve yazıtlardan gelen kanıtların birleştirilmesiyle Kibiryatis'te olduğu bilinen geniş toprak mülkiyetinin gelişiminin ve Roma Dönemi'nden Geç Antik dönemlere kadar gelen süreçteki değişimlerin ve değişikliklerin taslağı çıkarılacaktır.

Yusufça Villa Cloudii, Yusufça yaylasındaki yerleşimler, Karamanlı/ Sazak'taki Villa Calpurnii Karamanlı barajındaki yerleşim, Kramusa'daki ve Çaltepedeki çiftlikler ve Kozluca yakınındaki Gavurörendeki yerleşimlerin detaylı planları GPS total sattion ile alınacaktır.

Araştırma ekibi, tarihçi, epigraf, arkeolog, arazi ölçüm memuru ve öğrencilerden olmak üzere 13 kişiden oluşmaktadır. Fransa'da Universitat Wien hocası olan Prof.Dr. Thomas Corsten 20 yıldır Bursa Gemlik, Mudanya Denizli Leodikya ve Burdur çevresinde çalışmalarını yürütmektedir. Yüzey araştırması Kibiyra antik kenti hariç Gölhisar ve çevresini kapsamaktadır. Bakanlık temsilcisi Gülseren Boz çalışmaları takip edecektir. Yüzey araştırması ve satampaj çalışmaları 4 hafta sürecektir.
Turizm Haberleri, 03.09.2014

1600 YILLIK TEDAVİ MERKEZİNE RESTORASYON

 

Pamukkale'nin kırmızı suyuyla ünlü Karahayıt Mahallesi'nde geçen yıl Denizli Müze Müdürlüğü arkeologlarının bulduğu termal tedavi merkezi restorasyona alındı. Anadolu topraklarında ilk kez karşılaşılan ve termal suyla tedavi amacıyla inşa edildiği tespit edilen yapının büyük bölümü ayağa kaldırıldı.

Denizli Kültür ve Turizm Müdürü Mehmet Korkmaz, yapının milattan sonra 3 ya da 4'ncü yıla ait olduğunu ve tamamen tedavi maksatlı olduğunu söyledi. Korkmaz, "Kazı çalışmalarında toplam 4 havuz ve yıkanma yerleri ortaya çıkarıldı. MS 4. ve 5. yüzyıla tarihlenen yapının yuvarlak planlı olan orta mekanında sağlık amaçlı kullanılan havuz ortaya çıkarıldı. Basamaklı olan havuzun yüzme amaçlı değil, tedavi amaçlı kullanıldığı belirlendi" dedi.

MERKEZİ SİSTEM ISITMA

Binada o dönem ender rastlanan merkezi ısıtma maksatlı hipokaust sistemi bulunduğunu da kaydeden Korkmaz, "Bu sistem bir yapının zeminine inşa edilen bir fırınla işliyordu. Fırının ürettiği sıcak hava sütunlardan oluşmuş 'hipokaust' adlı kanallardan geçiyor ve buradan da bir bacayla evin duvarlarına veriliyordu. Genel olarak halka açık hamamların ısıtılmasında kullanılsa da soğuk aylarda evlerin ısıtılmasında da kullanılmıştır" diye konuştu.

Karahayıt'ın geçmişten bu yana tedavi merkezi olarak kullanıldığının kanıtı niteliğindeki binanın restorasyonunun bu yıl içinde tamamlanacağını belirten Korkmaz, "Anadolu topraklarında ender bulunan ve günümüzde halen devam eden Karahayıt bölgemizin 4 - 5. Yüzyıl'dan bu yana sağlık amaçlı kullanılan bir turizm merkezi olduğu, İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Müze arkeologları tarafından bu yaptığımız çalışmalarda elde edilen bilgi ve belgelerle ortaya çıktı" dedi.

Bursa'da Bugün, 03.09.2014

BLAUNDUS ANTİK KENTİNİ MUTLAKA GÖRMELİSİNİZ

Büyük İskender’in Anadolu Seferleri’nden sonra Makedonya’dan gelenler tarafından kurulan ve bugün Uşak'ın Ulubey İlçesi Sülümenli Köyü sınırları içerisinde yer alan Blaundus antik kenti fotoğraf tutkunlarının geceleri yıldız pozlama tekniğini kullanarak çalıştıkları bölgelerden birisi haline geldi.

 

Derin vadilerle çevrili bir yarımada üzerinde yer alan antik kentin kalıntıları arasında Kutup Yıldızı merkezli yapılan yıldız pozlama fotoğrafları ilgi görüyor.

Milliyet, 03.09.2014

HARRAN'DA BİN 400 YILLIK HAMAM KALINTILARI BULUNDU

 

Dünyanın en eski yerleşim yerleri arasında bulunan Harran Örenyeri’ndeki kazı çalışmalarında bin 400 yıllık hamam kalıntılarına rastlandı.

Milattan önce 6000′li yıllardan günümüze kadar kesintisiz yerleşim yeri olma özelliğine sahip Ören yerinde kazı çalışmaları sürüyor. Tarih boyunca okul, tapınak, cami, sur ve medreseleriyle öne çıkan Ören yerindeki kazılarda bu yıl önemli bulgulara ulaşılması planlanıyor. Asur ve Emevilere bir dönem başkentlik yaptığı bilinen antik kentin birçok yerindeki tarihi eserleri ayağa kaldırma amacıyla yürütülen arkeolojik kazılarda, 3 kat ve 150 odadan oluşan kale surlarının içi temizlendi. Roma dönemine ait sütun tamburları ve başlıklarının bulunduğu Harran Örenyeri’ndeki kazılarda, 14 adet olduğu rivayet edilen hamamlardan birinin izine rastlandı. Harran Örenyeri Kazı Başkanı Prof.Dr. Mehmet Önal, AA muhabirine yaptığı açıklamada, bu yıl tarihe ışık tutacak pek çok kalıntıya ait izleri gün yüzüne çıkarmayı hedeflediklerini söyledi. Geçen yıl ortaya çıkan büyük yazıtın hemen yanı başında su kuyusuna rastladıklarını belirten Önal, bu tür bulguların kazı çalışmalarında hamamları işaret ettiğini ifade etti.

Önal, küçük kalıntıların hamam izlerini belirginleştirdiğine işaret etti.

O dönem bölgeye Eyyübilerin hakim olduğunu anlatan Önal, şöyle konuştu:

“Duvarların sıvalı olması ve hemen yanı başında su kuyularının ortaya çıkarılması nedeniyle kalıntının büyük ihtimale hamama ait olduğunu değerlendiriyoruz. Burası büyük ihtimal caminin temizliğiyle ilgili bir hamam. Abdest alma yerleri buradaki çalışmaların devamında meydana çıkacak. Hamamın yaklaşık 1400 yıllık olduğu tahmin ediliyor.”

Önal, hamam kalıntılarının yakın bir bölümünde ayrı kazı çalışması yürüttüklerini anımsattı.

Burada da küçük şekilli oda ve ona bağlı kiler izlerine rastladıklarının altını çizen Önal, “Söz konusu alandaki kalıntıların da Harran Okulları’na ait olabileceğini tahmin ediyoruz” diye konuştu.

haberler.com, 03.09.2014

TARİHİ DOKUZ GÖZ KÖPRÜSÜ AYAĞA KALDIRILACAK

Kütahya`nın Simav İlçesi`ndeki tarihi Dokuzgöz Köprüsü`nün, Karayolları 14. Bursa Bölge Müdürlüğü ekiplerince yapılan ihalenin ardından onarımına başlandı.

15. yüzyılın ilk çeyreğinde inşa edildiği tahmin edilen 41.5 metre uzunluğundaki tarihi Dokuzgöz Köprüsü`nün onarımının 300 günde tamamlanacağı bildirildi. Karayolları 14. Bursa Bölge Müdürlüğü`nde görevli Mimar Çiğdem Uzun, "2014 yatırım planında olan tarihi Dokuzgöz Köprüsü`nün onarımını ihale ettik. 300 gün gibi kısa bir sürede tamamlanacak olan köprünün etrafı da mesire alanı olarak dizayn edip, Simav halkının hizmetine sunacağız" dedi.

Haber 48, 03.09.2014

OLİMPOS ANTİK KENTİ KAZILARI DEVAM EDİYOR

 

Antalya’nın Kumluca İlçesi'nde bulunan Olimpos antik kentinde bu yılki kazılarda genel onarım ve piskoposluk sarayı içinde kazı ve projelendirme çalışmalarının yürütüldüğü belirtildi.

Kumluca’ya bağlı Yazır Mahallesi’ndeki Olimpos antik kenti 2014 yılı yaz dönemi kazı çalışmaları Anadolu Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü Öğretim Üyesi Prof.Dr. Yelda Olcay Uçkan başkanlığında yürütülüyor.

Kumluca Belediye Başkanı Hüsamettin Çetinkaya, Ak Parti ilçe Başkanı Arif Yavuzer ve belediye meclis üyesi Halil Karataş ile birlikte Olimpos antik kentini ziyaret ederek, kazı çalışmalarını ile ilgili olarak Prof.Dr. Yelda Olcay Uçkan’dan bilgi aldı.

Olimpos antik kentinde bu yılki kazılarda genel onarım, piskoposluk sarayı içinde kazı ve projelendirme çalışmaları yaptıklarını ifade eden Prof.Dr. Uçkan, çalışmaların planlandığı gibi devam ettiğini söyledi.

Kumluca Belediye Başkanı Hüsamettin Çetinkaya da Olimpos’un tarih, turizm ve yaşanmış kültür olarak Kumluca için çok önemli olduğunu, bundan dolayı Olimpos’a ve antik kent kazılarına ayıca önem verdiklerini söyledi.

Milliyet, 03.09.2014

İMZALAR ATILDI, GERÇEK MİRO'LAR YOLA ÇIKTI

20. yüzyılın büyük ressamı Joan Miro'nun torunu Joan Punuet Miro, 23 Eylül'de Sabancı Müzesi'nde açılacak Miro sergisi için gerekli izin belgelerini imzaladı ve ünlü ressamın orijinal eserleri İstanbul'a doğru yola çıktı.

 

İspanya’nın Mallorca Adası’nda bulunan Juan Miro Vakfı, Türkiye sergisi için eserleri paketleyip gönderdi. Bu sabah başlayan işlemler, öğlen saatlerinde tamamlandı ve orijinal Miro tabloları sanatçının torunu Joan Punuet Miro’nun izin belgelerini imzalamasının ardından Istanbul’a doğru yola çıktı.

Özellikle 20. yüzyılın ikinci yarısında etkili olan büyük Katalan sanatçı Joan Miró’nun olgunluk dönemine odaklanacak ‘Joan Miro: Kadınlar, Kuşlar, Yıldızlar’ başlıklı kapsamlı Joan Miro sergisi 23 Eylül ’de S.Ü. Sakıp Sabancı Müzesi’nde (SSM) açılacak. Sabancı Holding sponsorluğu ile düzenlenecek sergi, Barselona’daki Joan Miró Vakfı, Mallorca’daki aile koleksiyonu Successió Miró ve yine Mallorca’daki Pilar ve Joan Miró Vakfı işbirliğiyle gerçekleştirilecek ve 23 Eylül 2014 - 1 Şubat 2015 tarihleri arasında görülebilecek. Akdeniz coğrafyası ve insanına dair gözlemlerinden ilham alan Miró’nun, kadın , kuş ve yıldız temalarına yoğunlaşan sergi, resim, baskı, heykel ve seramiklerin bulunduğu zengin bir seçkiyle sanatçının sembolik dilini anlama olanağı sunacak. Miró’yla İstanbul ‘da buluşacak olan sanatseverler, sanatçının Akdeniz kültüründen aldığı enerjinin farklı formlardaki izdüşümlerine tanık olacaklar.

 

Sergiyle ilgili bilgi veren SSM müdürü Dr. Nazan Ölçer, “Sergi, kariyerinin erken döneminde sürrealizme yakın duran Miró’nun sanata ve hayata dair bakış açısını ve resimlerinin ayırt edici özelliğini sanatseverlerle buluşturmayı amaçlıyor. Bize göre müze, sanatçıyı, onun eserlerini ve çevresini her yönüyle değerlendirerek, geniş kapsamlı bir bakış açısı sağlayan kurumdur. Esasen, bir müzeyi, galerilerden ve sanat fuarlarından ayıran en önemli özellik de budur. ‘Joan Miró. Kadınlar, Kuşlar, Yıldızlar’ isimli sergi, ‘Müze, sergi ve sanat fuarı nedir, nasıl olmalıdır’ gibi konuları tartışabileceğimiz bir fırsat sunacak. Böylece sergi, son yıllarda İstanbul sanat çevrelerini de içine alarak yaşadığımız bazı kavram karmaşasına yol açan deneyimlerin daha iyi irdelenmesine yardımcı olacak” dedi.

 

Geçen yıl İstanbul’da açılan bir Miro sergisi, bizzat Miro Vakfı’nın girişimleriyle eserler sahte olduğu gerekçesiyle kapatılmıştı. İstanbul’da daha önce Pera Müzesi’nde de bir Miro sergisi açılmıştı.

Radikal, 03.09.2014

NEANDERTALLER SANATÇIYDI!

Cebelitarık'ta bir mağarada Neandertal dönemde üretilen 'sanat eserleri'ne rastlandı. Dolomit taşına kazınan eser, şaşkınlık yarattı.

 

Neandertaller ile ilgili bildiklerini değiştirme zamanı geldi. Avrupa ’nın güneyinde Cebelitarık’ta bir mağaranın duvarlarına kazınan geometrik desenler, neandertallerin sanatsal yönünü tartışmaya açtı. BBC Türkçe’nin haberine göre Cebelitarık’ta, mağarada bulunan geometrik desen, el değmemiş kaya tabakaları arasından Neandertal döneme ait aletlerle beraber gün ışığına çıkarıldı. Uluslararası bir araştırmacı ekip tarafından ulaşılan bulgular PNAS isimli dergide yayımlandı.
Haberde özetle şöyle denildi:

ÖLÜLERİNİ GÖMÜYOR, VÜCUTLARINI BOYUYOR VE MUHTEMELEN FLÜT ÇALIYORLARDI

 

Neandertallerin entelektüel yeteneklerinin küçümsenmiş olabileceğine dair şu anda çok sayıda kanıt var. Son zamanlarda edinilen bulgular, Neandertallerin ölülerini gömdüğünü, kendilerini tüylerle süslediklerini, vücutlarını kırmızı ve siyaha boyadıklarını ve daha önce tahmin edilenden çok daha zengin bir beslenme biçimine sahip olduklarını ortaya koydu.

Daha önce de Fransa’nın ortalarında mücevherat olabileceği düşünülen parçalar bulunmuş, hatta Slovenya’da Divje Babe’de bulunan kemikten yapılma bir flütün erken dönem bir Neandertal müzik aleti olabileceği iddia edilmişti.

Daha önce de bir takım mağaralarda ‘soyut düşünce’ eseri oldukları düşünülen bazı izlere rastlanmıştı. Ancak bunlar tartışmalıydı. Son olarak Gorham mağarasının duvarlarında bulunan izler ise ‘et keserken kazara oluşamayacak’ biçimde düzenli. 

DOLOMİT ÇOK SERT BİR KAYA

 

Araştırma ekibi desenlerin nasıl yapıldığını anlamak için mağaradakine benzer dolomit kayaları üzerine farklı aletler ve oyma biçimleri kullanılarak oluklar açıldı. Bordeaux’daki Fransız Bilimsel Araştırmalar Merkezi’nin (CNRS) direktörü Francesco d’Errico “Dolomit çok sert bir kayadır, dolayısıyla olukları oluşturmak büyük enerji gerektirir” diyor.

Arkeoloğa göre tüm desen bir taş kesme aletiyle yapılan 200-300 vuruşu gerektiriyor ve en az bir saat zaman alıyor. “Eğer deseni tek seferde yaptıysanız elinizin incinme ihtimali çok yüksek” diyor.

YOKSA BİR HARİTA MI?
Ekipten Clive Finlayson ise bulgular üzerine spekülasyon yapmaktan hoşlanmadıklarını söylüyor ancak diyor ki desen mağarada bir kesişme noktasında bulunuyor, tıpkı bir kavşak gibi. “Spekülasyon yapıyorum ama desen size bunun bir harita olup olmadığını, şu anda bulunduğunuz yeri gösterip göstermediğini merak ettiriyor” diyor.

Deseni ilk fark eden ise 2012 yılının Temmuz ayında El Puerto Santa Maria Arkeoloji Müzesi’nin kartal gözlü yöneticisi Francisco Giles Pacheco olmuş. Araştırmacılar deseni yapan kişin solak olup olmadığını, deseni çizerken hangi noktada durduğunu anlamak için de bir takım araştırmalar yaptıklarını ancak şu anda bu bulguları açıklamayı düşünmediklerini söylüyor.

Radikal, 03.09.2014

HÜSEYİN AVNİ PAŞA KÖŞKÜ YANGININA TAKİPSİZLİK KARARI

ş adamı Mehmet Cengiz'e ait Hüseyin Avni Paşa Köşkü'nde çıkan yangına ilişkin köşk bekçisine başlatılan soruşturmada takipsizlik kararı verildi. Savcılık karara, itfaiyenin 'yangının kasten çıkarıldığına dair dosyada yeterli delil yok' raporunu gösterdi.

 

Hüseyin Avni Paşa Korusu'nda bulunan Hüseyin Avni Paşa Köşkü'nde geçtiğimiz Haziran ayında çıkan yangına ilişkin köşk bekçisi hakkında başlatılan soruşturmada takipsizlik kararı verildi.

‘YANGININ ÇIKIŞ SEBEBİ BELİRLENEMEDİ’
Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından köşkün bekçisi Şevket Cengiz hakkında "Taksirle yangına neden olma" suçlamasıyla başlatılan köşk yangınına ilişkin soruşturma tamamlandı. Savcılık tarafından verilen takipsizlik kararında, Üsküdar'daki Sultantepe Mahallesi Münir Ertegün Sokak'ta Hüseyin Avni Paşa isimli Cengiz İnşaat adlı firmaya ait köşkün çatı kısmında çıkan yangın nedeniyle köşkün yandığı ifade edildi. Yangına ilişkin alınan itfaiye raporuna da yer verilen takipsizlik kararında, rapora göre yangının çıkış sebebinin belirlenemediği belirtildi.

‘KUNDAKLAMAYA DAİR DELİL YOK’
Yangın sonucunda küle dönen köşkte yangının kasten çıkarıldığına dair dosyada yeterli delil de bulmadığını kaydeden savcılık, şüpheli bekçi Şevket Cengiz'in söz konusu olayda kusurunun olmadığını belirtti. Böylelikle yangına ilişkin başlatılan ve köşk bekçisi Şevket Cengiz'in şüpheli olduğu soruşturma dosyasında takipsizlik kararı verilmiş oldu.

NASIL OLMUŞTU?
Geçtiğimiz haziran ayında Üsküdar'daki Hüseyin Avni Paşa Korusu'nda bulunan Hüseyin Avni Paşa Köşkü'nde saat 16.30 sıralarında yangın çıktı. Görgü tanıklarının verdiği bilgiye göre çatıda başlayan yangın ahşap olan köşkte hızlıca yayıldı. İhbar üzerine olay yerine çok sayıda itfaiye ekibi sevk edildi. İtfaiye ekiplerinin müdahalesine rağmen köşk kısa sürede küle dönüştü. Alevler koru içindeki ağaçlara da sıçradı. Küle dönen köşkün içindeki ahşapların bir kısmı yangın nedeniyle yıkıldı. Köşkü tamamen söndürmek için havadan helikopterle de müdahale edildi.

MEHMET CENGİZ'E AİT KÖŞK
Öte yandan yangınla beraber köşk ve içinde 3 bine yakın ağaç bulanan korunun 17 Aralık Yolsuzluk soruşturmasında ifadesine başvurulan işadamı Mehmet Cengiz'e ait olduğu öğrenilmişti. Geçtiğimiz Mart ayında 81 bin 511 metrekarelik ormanlık arazinin 0 bedelle satıldığı iddia edilmişti. Cengiz İnşaat San. ve Tic. A.Ş. avukatı aracılığıyla açıklama yaparak Hüseyin Avni Paşa Korusu olarak anılan gayrimenkulu ihalede en yüksek teklifi vererek 31 milyon 690 bin 132 TL bedelle satın alındığını açıklamıştı.

Radikal, Haber: Arzu Kaya, 03.09.2014

İSPANYA, KOLOMBİYA'NIN 691 YAPITINI İADE ETTİ

İspanya, 11 yıl önce düzenlenen bir operasyon sırasında polis tarafından bulunan 691 sanat eserini Kolombiya’ya iade etti.

Eserler, uyuşturucu çetesi için para aklayan bir adam tarafından kaçak yolla ülkeye sokulmuştu.

Kolombiyalı yerlilerin yaptığı, çoğunluğu seramik olan ve bir kısmının geçmişi MÖ 1400’e dayanan yapıtlar konusunda iki ülke arasında uzun süren hukuk mücadelesi yaşandı. Mahkeme, İspanya’da tutuldukları süre boyunca başkent Madrid’deki Amerika Müzesi’nde sergilenen eserlerin Kolombiya’ya iade edilmesini kararlaştırdı. Kolombiyalı yetkililere teslim edilen ve başkent Bogota’ya götürülen yapıtlar Kolombiya Dışişleri Bakanlığı’nda sergileniyor.

Habertürk, 03.09.2014

EMEK SİNEMASI'NI ÖNCE YIKTILAR SONRA VAKIF KURDULAR

Mayıs 2013’te iş makineleriyle tamamen yıkan buna karşın “Emek’i yıkmıyoruz, taşıyoruz” diyen “yenileme” projesi sahipleri Emek Sineması için vakıf kurdu! Emek Sineması ve çevresinde Kamer İnşaat tarafından sürdürülen “yenileme” projesi inşaatı ise kamuoyu tepkilerine karşın devam ediyor.

 

Mayıs 2013’te iş makineleriyle tamamen yıkan buna karşın “Emek’i yıkmıyoruz, taşıyoruz” diyen “yenileme” projesi sahipleri Emek Sineması için vakıf kurdu!

Sinan Çetin'in oğlundan şoke eden sözler
Emek Sineması ve çevresinde Kamer İnşaat tarafından sürdürülen “yenileme” projesi inşaatı ise kamuoyu tepkilerine karşın devam ediyor.

İstanbul’da “Emek Sanat ve Kültür Vakfı” (ESKV) adıyla kurulan vakıfın yönetim kurulunda Ahmet Akbalık, Dursun Ali Alp, Mehmet Saat, Osman Ağca, Levent Eyüboğlu, Alper Işıkal ile Sabahaddin Özkan yer alıyor.

Vakfın amacı ise şu sözlerle özetleniyor:
“Ulusal ve uluslararası alanda kültür ve sanat üretiminin, özellikle sinema ve sahne sanatı üretiminin önde gelen örneklerini, yeni girişim ve fikirleri takip etmek, böylece Türkiye’deki geleneksel sanatları ve özellikle sinema ve sahne sanatlarını geliştirmek ve zenginleştirmek, uluslararası standartlara kavuşturmak, bu sayede evrensel düzeyde üretimlere imza atmak, aynı zamanda Türkiye’nin geleneksel sanatlarını özellikle sinema ve sahne sanatında üretimlerini ve kültürel zenginliğini dünyaya tanıtmak ve örnek olmak; Kültür ve sanat severlerinin sayısını artırmak onları bilinçlendirmek, bu alanda sosyal etkinlikler seminerler, paneller düzenlemek, evrensel ölçütlerde kültür ve sanat politikası oluşturmak, değişim ve yeniliklerin getirdiği diğer katkıları sağlamak.”

‘675 koltuklu performans sanatları merkezi’
Vakfın Genel Müdürü olarak seçilen eski DOB Genel Müdürü Remzi Buharalı, Andante müzik dergisine konuştu. Buhuralı, Emek Sineması’nın 2015 yılı Nisan ayından itibaren 675 koltuklu bir performans sanatları merkezine dönüştürüleceğini söylüyor. Buharalı, “Film gösterimlerine devam edilecek olan Emek Sineması dahil olmak üzere, kompleksteki 11 sinema salonundaki tüm etkinliklerden elde edilecek gelir ESKV’ye devredilecek. Tarihi sinema salonunun tüm orijinal süslemeleri olduğu gibi korunacak ve sanatsal performanslar için gerekli olan akustik düzenlemelerin titizlikle hayata geçirilecek” diyor.

Mimarlar Odası ile eylemciler sürekli olarak Emek Sineması’nı da içeren yapı kompleksinin, sunulduğu şekliyle bir kültür kompleksi olmadığı, projenin ticaret ve eğlence merkezi olarak tasarlandığını sürekli olarak vurguluyorlar.

Cumhuriyet, Haber: Ceren Çıplak, 03.09.2014

KADIKÖY BELEDİYE BAŞKANI'NDAN HAYDARPAŞA AÇIKLAMASI

 

Uzun zamandır tartışmalara neden olan, otel ya da AVM'ye dönüştürüleceği yönündeki iddialar adeta bir şehir efsanesi haline gelen Haydarpaşa Garı hakkındaki gerçeği Kadıköy Belediye Başkanı açıkladı: "Planlarda Gar için belirlenen ise ’Kültürel Tesis, Turizm ve Konaklama Alanı’ olarak ifade edilmiştir."

Kadıköy Belediye Başkanı Aykurt Nuhoğlu, Koruma Kurulu ve TCDD’den gelen Haydarpaşa Garı Projesi ile ilgili olarak belediyede basın toplantısı düzenledi. Ortak yeni bir projenin bulunmadığı ifade eden Nuhoğlu, "Yapılan planlamada, sadece tarihi Haydarpaşa Garı değil, çevresindeki yaklaşık 1 milyon metrekarelik arazi ile ilgili 2012 yılında Büyükşehir Belediyesi tarafından hazırlanan Haydarpaşa Gar, Kadıköy Meydanı ve Çevresi Koruma Planı ve Harem Bölgesi Haydarpaşa Limanına ilişkin iki plan yapıldığı görülmektedir. Bu planlarda Gar için belirlenen tanım ise ’Kültürel Tesis, Turizm ve Konaklama Alanı’ olarak ifade edilmiştir. Yani Haydarpaşa Garı’nın otele dönüştürülmesi fiili olarak kayıtlara geçmiştir. Bu plana gerek Kadıköy Belediyesi gerekse Haydarpaşa Dayanışması ve binlerce vatandaşımız tarafından yapılan itirazlarda dile getirilen talep şudur; Haydarpaşa, asli işlevi olan İstanbul kentinin tren garı olarak kullanılmalıdır. Çevresindeki alanlar da sermayeye ve ticarete peşkeş çekilmemeli, halkın doğrudan kullanımına yönelik, İstanbul’un ihtiyaç duyduğu, toplumun beklentilerine dönük yeşil ve sosyal alanlar olarak kullanılmalıdır. Zira endüstriyel bir miras olan Haydarpaşa Garı, kent siluetinin kuvvetli bir imgesel değeri niteliğindedir. Tarihi Bağdat Demiryolu’nun başlangıç noktası olan Gar, kent belleğine katkı sağlayacak ve sürekli canlı tutacak biçimde korunmalıdır. Dahası bugün Haydarpaşa Garı, bu bölge için planlanan projelerde büyük resmin sadece bir parçasıdır. İstanbul’un adeta kalbi olarak nitelendirebileceğimiz, henüz rant yağmasına uğramamış bu bölgenin kimi gayrimenkul fuarlarında uluslararası sermayeye tanıtıldığı kamuoyunun malumudur."

DAVALARDAN BİRİNDE PLANIN BİR BÖLÜMÜ İPTAL EDİLDİ
Geçtiğimiz günlerde Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in söz konusu 102 dönümlük arazinin "imar çalışmaları sonrasında" özelleştirme programına alındığını belirten Nuhoğlu, iktidarın ve Büyükşehir Belediyesi’nin ısrarının sürdüğünü söyleyerek, "Kadıköy Belediyesi olarak İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin 2012 tarihli Haydarpaşa Garı’nı otele dönüştüren, çevresindeki 1 milyon metrekarelik bölgeyi ise ticaret ve turizm alanı olarak gösteren planına karşı 6. İdare Mahkemesi’nde iptal davası açıldığını, keza 13 Aralık 2013’te söz konusu planda TCDD alanının çevresindeki "Ticaret Alanı" olarak belirlenen bölgelerin zemininde de otopark yapılmasına ilişkin plan notuna ayrıca dava açıldığını kaydeden Nuhoğlu, nihayetinde 28 Mayıs 2014 tarihinde açılan davalardan birinde planın bir bölümünün iptal edildiğini kaydetti.

MİLYAR DOLARLA İFADE EDİLEN RANT BÖLGESİNİN GÖZDEN IRAK KALMASI AMAÇLANMIŞTIR
2010 yılında çıkan yangından itibaren Haydarpaşa Garı’nın adeta kendi kaderine terk edildiğini söyleyen Nuhoğlu, "Yanan çatının onarımı yapılmamış, sonrasında da tarihi Gar tren istasyonu kimliğini yitirerek, İstanbul halkından kaçırılmış, adeta yalnızlaştırılarak unutturulmak istenmiştir. Böylece milyar dolarla ifade edilen rant bölgesinin gözden ırak kalması amaçlanmıştır. İstanbullunun tarihi ve kültür mirası yok sayılmak istenmiş, dünyanın bütün büyük metropollerinde olagelen Gar anlayışı İstanbul’un Anadolu yakasına kapatılmıştır. Ancak gerek Kadıköy Belediyesi’nin kent yaşamına ve kültürüne sahip çıkan tavrı gerekse İstanbulluların ve Haydarpaşa Dayanışması’nın aktif yurttaşlık ile kamusal alanlar konusundaki duyarlılığı ile bu oyun bozulmuştur. Tarihi Haydarpaşa Garı’nın gar olarak kalmasına ilişkin istek ve irade sonunda başarılı olmuş ve TCDD tarafından belediyemize yapılan 14 Ağustos tarihli başvuru ile 5 No’lu Koruma Kurulu tarafından onaylanan röleve çalışmalarına başlanması için imar durumu talebinde bulunulmuştur. Başvuru sonucu ve basına yansıyan haberler, Haydarpaşa Garı’nın tarihi misyonuna yeniden geri döneceğini, hızlı tren istasyonu olarak kullanılacağını göstermektedir. Haydarpaşa Garı’nın aradan geçen neredeyse 5 yıldan sonra yeniden tarihi işlevine uygun biçimde kullanılması kararı sevindiricidir." dedi.

BELEDİYEMİZİN DEĞİL, İSTANBULLULARIN ÖĞRENMESİ GEREKEN BİR HAKTIR
Gar için planlanan sergi salonları, kafeterya, tarihi Gar’ın çatısının kullanıma açılması düzenlemeler için Kadıköy Belediyesi’ne bir başvuru yapıldığını belirten Nuhoğlu, "Ancak bir kez daha bölgeyi rant için kullanacakların tuzağına düşmeden sorulması gereken son derece önemli sorularımızın hala yanıtını alamadığımız anlaşılmaktadır. Gar çevresindeki 1 milyon metrekarelik arazi ile ilgili siyasi otorite ve büyük şehir belediyesi ne planlamaktadır? Bu projeler niçin İstanbul halkıyla paylaşılmamakta ve onların görüşleri sorulmamaktadır? Geçmişte üretilecek bir geminin tipinin bile İstanbul halkına sorulduğu dikkate alınırsa, 5 milyar dolarlık rant yaratan, özelde Kadıköy ve Üsküdar’da yaşayanları genelde ise bütün İstanbul ve Türkiye’yi ilgilendiren böylesi devasa bir arazide için ne düşünülmektedir? Niçin Üsküdar-Kadıköy halkından, yani kamudan bu alanların tüm tarihi dokusunun değişeceği gerçeği gizlenmektedir? Tarihi Gar’ın istasyon olması yeterli değildir. Bu kararın zaten çok önceden alınması gerekirdi. Bu tutumu, kamuoyunun ağzına bir parmak bal çalınmasından ibaret bir anlayış olarak görmekteyiz. Zira Haydarpaşa Garı ve çevresindeki bütün alanların halkın ihtiyaç, beklenti ve kamusal kullanımına açılacak biçimde yeniden düşünülmesi için çaba göstermeliyiz. Kentin hava koridorlarından biri olan bu bölgenin her metrekaresinin gelecekte ne olacağı sadece belediyemizin değil, İstanbulluların öğrenmesi gereken bir haktır."

YENİ BİR YAPILAŞMA İÇERDİĞİ VE STATİK SİSTEM ÇÖZÜMÜ GEREKTİRDİĞİ GÖRÜLMEKTEDİR
Nuhoğlu, Kadıköy Beldiyesi’ne Devlet Demiryolları İşletmesi Genel Müdürlüğü’nden gelen yazıda "Haydarpaşa Gar Binası" ve müştemilatı olan "5 nolu Eski Liman ve Gümrük Binası"nın rölöve, restitüsyon, restorasyon projelerinin 5 Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu tarafından onaylandığı belirtilerek "Yapı Ruhsatı" düzenlenmesi talep edildiğini belirterek, "Ancak; kurul tarafından tasdiklenen restorasyon projeleri, restorasyon müdahale paftaları incelendiğinde, çatı arası döşemesinin çelik sistemle yükseltilerek gabarinin (binanın yüksekliği) değiştirildiği ve çatıya gelen yük sebebiyle statik sistemin yeniden hesaplanması gerektiği, daha önce fonksiyonu olmayan çatı arasına sergi salonu, kafeterya, konferans salonu fonksiyonu verilerek statik yük hesabının değiştirildiği, yangın merdiveninin çatıya çıkarılarak bu alanda döşemenin kesildiği, yeni asansör ilavesi yapılarak döşemelerin her katta açılarak statik sistemin bu bölümde değiştirildiği, iç avluda şeffaf asansör ve bağlantı köprüsü ile çatı arasına kadar yeni ilave yapılaşma olduğu, avlunun üzerini tamamen kapatan bir çatı örtüsü ile binanın bu cephesinde, görünüşün tamamen değiştirildiğini, bu örtünün çözümü itibariyle yeni bir yapılaşma içerdiği ve statik sistem çözümü gerektirdiği görülmektedir." dedi.

PROJESİNE ONAY VERMEMİZ MÜMKÜN DEĞİLDİR
Bu planların, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Mesleki Hizmetler Müdürlüğü "I. Grup Tescilli tarihi yapının planlama ile kontur (binanın kapladığı alan) ve gabarisi (bina yüksekliği) değişmeme" şartı ile verdiği olumlu görüş yazısına uygun olmadığını belirten Nuhoğlu, "Söz konusu düzenleme ile binanın yüksekliği ve kapladığı alanda ciddi değişiklikler olacaktır. Öte yandan 1/5000 ölçekli Nazım İmar Planına belediyemiz ve çeşitli şahıslar tarafından açılan dava süreçleri de devam etmektedir. İstanbul 2. İdare Mahkemesi 1/5000 ölçekli Koruma Amaçlı Nazım İmar Planının Fuar Alanı Fonksiyonuna ilişkin kısmının iptaline karar vermiştir. Ayrıca bu plana uygun henüz 1/1000 ölçekli uygulama imar planları yapılmamıştır. Bu nedenle yasal olarak plan süreçleri tamamlanmayan ve eski eser binaya ilave yapılaşma getiren bir restorasyon projesine onay vermemiz mümkün değildir." dedi. Nuhoğlu, Devlet Demiryolları İşletmesi Genel Müdürlüğü’nün Haydarpaşa Gar Binası’nın rölöve, restitüsyon, restorasyonu ile ilgili ruhsat başvurusunun da Kadıköy Belediyesi tarafından reddedildiğini söyledi.

ALIŞVERİŞ MERKEZİ GİBİ YAPILARIN OLMAMASI GEREKİR
Konuşmasının ardından bir basın mensubunun "Belediye olarak sizin alternatif bir plan öneriniz varmı?" şeklindeki soruya Nuhoğlu, "Şu anda bunlarla ilgili mahkemeler devam ediyor. Bizim önerimiz özellikle ticari alandan çıkartılması. Daha çok sosyal, kültür anlamında bir yapılaşmanın ortaya çıkartılarak ona göre düzenleme yapılması. Bunun dışında alışveriş merkezi gibi ticarete tamamen dönük yapıların olmaması gerekiyor." dedi.

Hürriyet, Haber: Taner Yener, 03.09.2014

BAZI EMANETLER YÜREĞE SIĞMADI!

‘Bazı emanetler yürekte taşınır’ sloganıyla Fox TV’de yayına başlayan Emanet dizisinin çekildiği tarihi Meryem Ana Kilisesi’ni ayakta tutan demir gergiler kesildi. Kapadokyalılar suç duyurusunda bulundu; yapım şirketi ise iddiayı yalanlıyor.

 

Nevşehir'de 1849 yılında inşa edilen Meryem Ana Kilisesi'nde sütunları birbirine bağlayan, bakımsızlıktan yıkılmak üzere olan yapının ayakta durması için hayati önem taşıyan 2 gergi demir kesildi. Demirlerin, fox tv’de başlayan 'Emanet' dizisi ekibince daha rahat çekim yapabilmek için kesildiği öne sürülüyor; yapım şirketi iddiayı yalanlıyor.   

Kapadokya’da, 1924’teki mübadelede gönderilen Rumlardan kalan tarihi kilise, kültür varlığı olarak tescil edilmesine rağmen restorasyon bir türlü başlatılmadığı için yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya. Adını duvarlarındaki Hz. Meryem'in ölümünün (Koimesis) tasvir edildiği mozaiklerden alan kilise, Rumların gönderilmesinden sonra 1950-1983 yılları arasında Nevşehir cezaevi olarak kullanıldı. 1983 yılında boşaltılan kilise, 1986 yılında Milli emlak Müdürlüğü tarafından kültürel faaliyetlerde kullanılmak şartıyla Nevşehir Belediyesi'ne tahsis edildi. O günden beri restore edilmeyen ve kaderine terk edilen kilisede, geçen haftalarda Fox Tv'de yayınlanacak ‘Emanet’ dizisinin çekimleri yapıldı. İddialara göre çekim ekibi, kilise içerisine yerleştirilemeyen kameraları gerekçe göstererek yapının sütunlarını birbirine bağlayan iki gergi demirini kesti. Kesilen demirler kilise içine bırakıldı.

Meryem Ana Kilisesi’ni ayakta tutan sütunların arasındaki demir gergiler kesildi.

Demir gergilerin dikkatlice kesildiği görülüyor.

 

‘Babalarının çiftliği mi?’  
Savcılığa suç duyurusunda bulunan Kapadokya Tarih Kültür Araştırma ve Koruma Derneği Başkanı Mükremin Tokmak, "Demirlerden ikisi elektriğin olmadığı bir yerde 'spiral' kullanılarak kesilmiş. Demirlerin dışarı çıkarılmamış olması hırsızlık ihtimalini düşürüyor" dedi. Tokmak, dizi çekimleriyle ilgili ise "Kapadokya'yı babalarının çiftliği gibi kullanıyorlar. Bu demirlerin kesilmesi durumunda çatı, çok ağır olduğundan mutlaka çöker. Müze Müdürlüğü 'Biz karışamayız' diyor. Bakanlık kiliseyi belediyeye tahsis etmiş ki belediye ise bu bölgede bulunan 3 bin adet eski Rum evlerini kentsel dönüşüm adı altında yıktı. Tahribat çok büyük" diye konuştu.    

Kilisenin yapısını iyi bilen Nevşehirli restorasyon uzmanı mimar Doğan Onur Araz da kilisede kesilen gergi demirlerinin yapının ayakta durabilmesi için hayati önem taşıdığını belirtti.

‘Zaten harabe’ymiş!
Dizinin yapımcılığını yürüten Gold Yapım Şirketi yetkilileri ise iddiaların gerçeği yansıtmadığını söyledi. Yapım şirketi yetkililerinden Ahsen Tüzün, ekiplerinin tarihi yapılarda son derece titizlikle çalıştığını belirterek "Kilisede birkaç kez çekim yaptık. Zaten oldukça bakımsız ve harabeyi andıran bir yapı. Tarihi mekanlarda herhangi bir çivi dahi çakmadan, sanat tarihçileriyle çalışıyoruz. Bizle ilgili bir durum değil. Zaten savcılıkta da bu yönde ifade kullandık" diye konuştu.

Dizinin sahnelerinden birinde de demir gerginin yerinde yeller esiyor.

 

Herkes topu birbirine attı 

Meryem Ana Kilisesi'nin mülkiyeti hazineye ait. 1996 yılında Nevşehir Belediyesi'ne tahsis edilen kilisede 2003 yılında restorasyon çalışmaları başladı ancak bugüne kadar kurul onayına sunulmadı. Tokmak, kurumların topu sürekli birbirlerine attığını belirterek “Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu, İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü ve Müze Müdürlüğü, yapı hakkında tüm sorumluluğun belediyeye ait söylüyor. Herkes topu birbirine atıyor" dedi. Yapı ile ilgili bilgi veren Nevşehir Belediyesi, çalışmaların kısa zamanda başlayacağını söylese de içinden çıkılamaz hal alan restorasyon süreci binanın günden güne çökmesine neden oluyor.

Kilisenin cezaevi olarak kullanıldığı dönemde yönetmen Yılmaz Güney, yazar Kemal Tahir tutuklu kalmıştı. Kilisede daha önce de Türkan Şoray ve Hakan Balamir’in oynadığı 1973 yılı yapımı Mahspus filmi çekilmişti.

Milliyet, Haber: Arif Balkan, 03.09.2014

 

******


MERYEM ANA KİLİSESİ'NDEKİ SKANDAL YARGIYA TAŞINDI

Nevşehir kent merkezinde 1849 yılında inşa edilen ve bakımsızlıktan harabeye dönen Meryem Ana Kilisesi'nde sütunları birbirine bağlayan 2 gergi demirinin bir televizyon kanalında yayınlanan dizinin çekimleri öncesi kesildiği iddiası yargıya taşındı.

 

Nevşehir Belediye Başkanı Hasan Ünver, "Burada gelip bizden izinsiz olarak çekimler yapmışlar. Demirleri onlar mı kesti henüz bilemiyoruz. Duyarlı bir vatandaş olayı yargıya intikal ettirmiş. Biz de müdahil olacağız. Konu bilirkişilerin yapacağı tespitten sonra netlik kazanacak" dedi.

Bölgede yaşayan Rumlar tarafından yapılan, Kapadokya bölgesinin en büyük ikinci kilisesi olan Meryem Ana Kilisesi, mübadele sonrası 1950-1983 yılları arasında, Yılmaz Güney ve Kemal Tahir gibi ünlü isimlerin de yattığı cezaevi olarak kullanıldı. Kilise bazı filmlerde de çekim mekanı oldu. Tarihi kilise, 'Kültür Varlığı' olarak tescil edilmesine rağmen restorasyon bir türlü başlatılmadığı için yıllar geçtikçe harabeye döndü. 

KUBBEYİ TUTAN DEMİRLER KESİLMİŞ
Tek parça olarak yapılan kilisenin sütunlarını ayakta tutan ve üzerindeki devasa kubbenin ağırlığının zemine yayılmasını sağlayan 4 gergi demirinden 2’sinin, bir süre önce kesildiği ortaya çıktı. Bu durumu ortaya çıkartan Kapadokya Tarih, Kültür Araştırma ve Koruma Derneği Başkanı Mükremin Tokmak, bunun bir televizyon kanalında yayınlanan dizinin çekimleri sırasında kesildiği iddialarının bulunduğunu söyleyip, olayla ilgili savcılığa suç duyusunda bulundu. Tarihe büyük saygısızlık yapıldığını belirten Tokmak, şunları söyledi:

"Ağustos ayının 28’inde buraya geldiğimizde, gergi demirlerinden 2’sinin, elektriğin olmadığı bir yerde spiralle kesilmiş olduğunu gördük. Demirleri aradık ve hemen yan taraftaki odada bulduk. Demirler, hırsızlık amacıyla kesilmemiş. Çünkü, demirler burada. Bu tarihi mekanda bir film şirketi dizi çekimi yapıyordu. Nevşehirliler, demirleri film şirketinin rahat hareket etmek için kestiklerini söylüyorlar. Ama bu sadece bir iddia. Film şirketi ile görüştük. Onlar da tarihe saygısızlık yapmadıklarını ve demirleri kendilerinin kesmediğini ifade ettiler." 

'DEMİRLER DİZİ İÇİN Mİ KESİLDİ ARAŞTIRIYORUZ'
Tarihi yapının eskisinden daha fazla yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu ifade eden Mükremin Tokmak, "Bu tarihi yapı, Nevşehir Belediyesi’ne verilmiş. Belediye burada bir türlü restorasyon çalışması başlatamadı. Şimdi bir de demirler kesildi ve çok ağır olan çatı mutlaka çökecektir. Demirlerin kesilmesiyle ilgili olarak savcılığa suç duyurusunda da bulunduk" diye konuştu.

Tokmak, tarihi yapının bir an önce restorasyonunun yapılarak aslına döndürülmesi ve turizme açılması gerektiğini de sözlerine ekledi.

NEVŞEHİR BELEDİYE BAŞKANI: BİZ DE MÜDAHİL OLACAĞIZ
Nevşehir Belediye Başkanı AKP'li Hasan Ünver de Meryem Ana Kilisesi'nde sütunlar arasındaki demirlerin kesildiğini kendilerinin gördüğünü, konunun yargıya intikal ettiğini söyledi.

Başkan Ünver, "Burada bir firma gelip bizden izinsiz olarak çekimler yapmış. Çekim yapıldığını daha sonra duyduk. Demirlerin de çekimlerden önce mi, sonra mı kesildiğini bilemiyoruz. Ancak, duyarlı bir vatandaş olayı yargıya intikal ettirmiş. Biz de müdahil olacağız. Konu, yargının yapacağı veya bilirkişilere yaptıracağı tespitten sonra netlik kazanacak" dedi. Başkan Ünver, yıkılma tehlikesi bulunan tarihi kilisenin bundan sonraki durumuyla ilgili ise şunları söyledi:

"Kilise bize tahsisli. Ancak, yeniden dönüşüm bölgesinde ıssız bir yerde kaldı. Buranın hudutlarının belirlenmesi için Kültür ve Turizm Bakanlığı'na başvuruda bulunmuştuk. Yazıya dün itibarıyla yanıt geldi ve kilisenin bulunduğu oturumun hudutları belli oldu. Şimdi Koruma Kurulu'nun onayıyla gereken düzenlemeler ve onarım yapılabilecek. Bu karar olmadan, girişimde bulunamıyorduk."

Radikal, Haber: Zafer Barış, 03.09.2014

HZ. MUHAMMED'İN MEZARI TAŞINACAK İDDİASI

 

Suudi Arabistan'ın Medine kentinde bulunan Mescid-i Nebevi'yi genişletme projesi kapsamında Hazreti Muhammed'in kabrinin yerinin değiştirilebileceği iddia edildi.

Müslüman dünyasında tartışmalara sebep olabilecek iddiayı haberleştiren İngiliz Independent gazetesine göre, Mescid-i Nebevi'yi genişletme çalışmalarına ilişkin 61 sayfalık öneriyi hazırlayan Riyad Üniversitesi'nden Suudi akademisyen Dr. Ali bin Abdulaziz al-Shabal'ın, Hz. Muhammed'in, eşlerinin ve kızlarının kabirlerinin yerinin değiştirilmesini önerdiği öne sürüldü.

Independent'ın haberine göre öneride, milyonlarca Müslümanın ziyaret ettiği kabrin, kutsal alanın yakınlarındaki El Baki mezarlığına taşınması yer alıyor. Haberde ayrıca, bu plan üzerinde henüz herhangi bir karara varılmadığı belirtildi.

Gazete, öneride Hz.Muhammed'in kabrini çevreleyen, eşleri ve kızları tarafından kullanılan odaların yıkılmasına dair planların yer aldığını yazdı.

Milliyet, 02.09.2014

 

******


"KABRİN TAŞINMASI GÜNDEMİMİZDE YOK"

Suudi Arabistan yönetimi, Hz. Muhammed'in Medine'de bulunan kabrinin yıkılarak, mezarın taşınacağı haberlerini yalanladı. Yapılan resmi açıklamada, "Böyle bir düşünce gündemimizde bulunmamaktadır" denildi. İngiltere'de yayımlanan Independent gazetesi, Mescid-i Nebevi'de önümüzdeki yıl başlayacak genişletme çalışmaları çerçevesinde kabrin taşınacağını yazmıştı.

Sabah, 04.09.2014

PARİON ANTİK KENTİ KAZILARINDAN 2 BİN YILLIK YAZIT ÇIKTI

Biga İlçesi Kemer Köyü yakınında yer alan Hellenistik dönemin önemli antik liman kenti Parion'da bulunan 2 bin yıllık yazıt, bu bölgenin Roma'nın en görkemli koloni kentlerinden biri olduğunu ortaya çıkardı.

 

Antik kentteki sezon kazılarına, güney nekropol, tiyatro, odeon, Roma hamamı, yamaç ve sondaj yapıları başta olmak üzere 7 bölgede devam ediliyor. Bunun yanı sıra kentin farklı noktalarında sondajlar yürütülüyor.

Restorasyon ve konservasyon çalışmalarının da yapıldığı bölgede, önceki yıllarda ortaya çıkarılan ve kazısı biten erken Bizans şapeliyle ilgili arkeopark projesinin bitirilmesi hedefleniyor.

Kazı Heyeti Başkanı ve Atatürk Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Doç.Dr. Vedat Keleş, Parion'da 2014 yılı kazılarının tamamlanmak üzere olduğunu söyledi.

Kazılarda bu yıl çok önemli bir bulguya rastladıklarını aktaran Keleş, şunları kaydetti:

"Bu yıl kazılara 15 gün gecikmeli başladık. 10'uncu yıl kazıları bizim için çok verimli geçti. Çalışmalara 7 üniversiteden 60 kişilik teknik ekip, bunun dışında ana sponsorumuzun sağladığı 70 işçi olmak üzere 130 kişiyle devam ettik. Kazılarımızda bizim için çok önemli olan belge niteliğindeki bulgular ortaya çıkardık. Bunlardan en önemlisi tiyatro bölgesinde çıkardığımız 2 bin yıllık yazıtlar. Zaten yazıtların üzerinden öğrendiklerimizi tahmin ediyorduk ancak burada kesin bir bilgiye ulaştık."

"Parion antik kenti, tahminlerimizin çok üzerinde büyük bir kent"

Keleş, yazıtlardan Parion'un, Roma'nın en görkemli koloni kentlerinden biri olduğunun tescillendiğini vurguladı.

Bunun son derece önemli bir veri olduğuna değinen Keleş, "Buradan şu anlaşılıyor; Parion, Roma döneminde belki bölgenin, belki de Anadolu'nun en önemli koloni kenti" ifadesini kullandı.

Bir kentte koloni olduğuna dair verilere ulaşılmasının önemine dikkati çeken Keleş, bunun ekonomik, askeri ve mimari faaliyetler bakımından ciddi ip uçları verdiğini dile getirdi.

Parion'da bazı tarihi bilgiler de elde ettiklerini anlatan Keleş, şöyle konuştu:

"Parion, koloni olmayı iki kez elde etmiş bir kent; bir kez Hadrian, bir kez de Augustus dönemlerinde. Yani böyle bir şeyi Anadolu'da iki kez elde etmiş kent sayısı yok denecek kadar az. Bu açıdan bakıldığında kazı yaptığımız Parion Antik Kenti, tahminlerimizin çok üzerinde büyük bir kent. Tiyatro kazıları da bunu bize çok net olarak gösteriyor. Odeon bin 200 kişilik bir alan. Böyle bir büyüklük Anadolu'da yok. Tiyatronun sahne binasına baktığımızda da belki 3 katlı bir cephe karşımıza çıkıyor. 5-6 bin kişilik büyük bir tiyatrodan söz ediyoruz. Oldukça büyük. Bunları zaten biliyorduk ama tiyatro bölgesinden bulunan bu yazıt, arkeolojik olarak ortaya çıkardıklarımız ve düşündüklerimizin tescili anlamına geliyor."

Antik kentte önceki yıllarda yürütülen kazılarda, meşe yapraklı altın taç, Eros figürlü altın küpe, altın pulun da bulunduğu 260 envanterlik tarihi esere ulaşılmıştı. Bölgede, Hellenistik kültür öncesi Pers dönemine ait 4 lahit, 60 mezar, altın takıların yanı sıra başka tarihi eserler, cadde ve bunun iki yanında sıralanan yapılar, nekropol, saray veya villa benzeri bir binayla antik tiyatro da gün ışığına çıkarılmıştı.

Yapı 02.09.2014

ÖZEL MÜZELER DEVLETİ GEÇTİ

Türkiye'de 41 ilde bulunan özel müzelerin sayısı ilk kez Kültür ve Turizm Bakanlığı'na bağlı müzelerin sayısını aştı.

Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü’nün verdiği bilgiye göre, Türkiye'de bakanlığa bağlı 192 müze bulunurken özel müze sayısı ise 193'e ulaştı. Türkiye'de 2000'de 89 olan özel müze sayısı, 2007'de 108'e ulaştı ve her yılı artışla kapatıldı. Özel müzeler 2008'de 124, 2009'da 139, 2010'da 146, 2011'de 157, 2012'de 174'e, 2013'te de 184'e çıktı. Bu yıl da bakanlığa bağlı müzelerin sayısını geçerek, 193'e yükseldi. 

Ziyaretçi sayısında da artış var

Özel müze sayısının çoğalmasına paralel olarak ziyaretçi sayısında da artış yaşandı. 2011'de 5,5 milyon olan ziyaretçi sayısı 2012'de yaklaşık 8 milyon kişiye ulaştı. Bakanlığa bağlı müzelerde daha ziyade arkeolojik ve etnografya ağır basarken özel müzeler konu itibarıyla sanattan mutfak kültürüne, tarımdan hayvancılığa, medyadan sanayiye çeşitleniyor. Özel müzelerde İstanbul 46 müzeyle başı çekerken Ankara 32 müzeyle ikinci, İzmir ise 14 müzeyle üçüncü sırada yer aldı. Türkiye'de 41 ilde özel müze bulunuyor.

Tabiat da var oyuncak da

Türkiye'deki özel müzelerden bazıları ise şöyle: 
- İstanbul: Yerebatan Sarnıcı, Masumiyet Müzesi, Florya Model Uçak Müzesi, Okçular Tekkesi Müzesi, Oyuncak Müzesi, Kont Szechenyi İtfaiye Müzesi, Pera Müzesi, Minitürk Mini Türkiye Parkı, Orhan Kemal Müzesi. 
- Ankara: MTA Tabiat Tarihi Müzesi, Çengelhan Rahmi Koç Müzesi, PTT Pul Müzesi, Çocuk Müzesi, Sanayi ve Teknoloji Müzesi, Somut Olmayan Kültürel Miras Müzesi, Çankara Atatürk Köşkü Müzesi, Ulucanlar Cezaevi Müzesi, 
- İzmir: Ahmet Piriştina Kent Arşivi Ve Müzesi, Neşe ve Karikatür Müzesi, Kağıt ve Kitap Sanatları Müzesi, Radyo ve Demokrasi Müzesi, Mask Müzesi. 
- Amasya: Şehzadeler Müzesi 
- Bayburt: Baksı Müzesi. 
- Bursa: Basın Tarihi Müzesi, Ormancılık Müzesi, Karagöz Müzesi
- Çanakkale: Kent Müzesi ve Arşivi, Antika Tarım Aletleri ve Traktör Müzesi. 
- Hakkari: Kilim Müzesi.

Akşam, 02.09.2014

 

******


ÖZELMÜZE PATLAMASI

"Tuğb Özgür’ün (Anadolu Ajansı) özel müzelerle ilgili haberi, Türkiye’de sanatın, görsel bilginin gelişmesini isteyen herkesi sevindirmiştir.

Haberi bir kez daha yayınlıyorum:
“Türkiye’de, gerçek ve tüzel kişilere verilen teşviklerle özel müze sayısı ilk kez Kültür ve Turizm Bakanlığı’na bağlı müzelerin sayısını aştı. Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü yetkililerinin verdiği bilgiye göre, Türkiye’de Bakanlığa bağlı 192 müze bulunurken özel müze sayısı ise 193’e ulaştı. Türkiye’de 2000 yılında 89 olan özel müze sayısı, 2007 yılında 108’e ulaştı ve bu tarihten sonra her yıl artışla kapatıldı. Özel müzeler 2008’de 124, 2009’da 139, 2010’da 146, 2011’de 157, 2012’de 174’e, 2013’te de 184’e çıktı. Bu yıl ise özel müzelerin sayısı Bakanlığa bağlı müzelerin sayısını geçerek, 193’e yükseldi. Özel müze sayının çoğalmasına paralel olarak ziyaretçi sayısında da artış yaşandı. Buna göre özel müzeleri 2011’de 5.5 milyon, 2012’de yaklaşık 8 milyon kişi ziyaret etti.

Bakanlığa bağlı müzelerde daha ziyade arkeolojik ve etnografya ağır basarken özel müzeler konu itibarıyla sanattan mutfak kültürüne, tarımdan hayvancılığa, medyadan sanayiye çeşitleniyor. Özel müzelerde İstanbul 46 müzeyle başı çekerken Ankara 32 müzeyle ikinci, İzmir ise 14 müzeyle üçüncü sırada yer aldı. Bursa, Gaziantep, Çanakkale, Kütahya, Eskişehir, Balıkesir ve Aydın 5’in üzerinde müzeye sahip. Türkiye’nin 41 ilinde özel müze bulunuyor.”

Haberde müze çeşitliliği dikkatinizi çekmiştir.

* * *

Özel müzeler Türkiye’nin görsel tarihine, gelişimine neler kattı?

Bu sorunun yanıtını çeşitlendirirsek, özel müzelerin artışının neleri getirdiği üzerine düşüncelerimi ileteyim.
Elbette müze kavramını ben sadece, sanat dalında algılamıyorum.
Her kentin tarihine dair şehir müzeleri, o yörenin ekonomik özgünlüğünü simgeleyen konuda müzeler, sanayiden ticarete sanata uzayan müze çalışmaları olabilir.
Hiç kuşkusuz devletin, kurumların yanı sıra özel kişilerin müzeleri de bu alandaki zenginliği sağlıyor.
Ben müze kavramını sanat açısından değerlendireceğim.

İstanbul’da özel müze denince hangi müzeler aklımıza geliyor: Sadberk Hanım Müzesi, Rahmi M. Koç Sanayi Müzesi, İstanbul Modern, Pera Müzesi, Sakıp Sabancı Müzesi.

Büyük özel müzeler yalnızca sergileme işlevini yerine getirmiyorlar. Yan çalışmalarla gezenleri bilgilendiriyorlar. Hazırladıkları kataloglar sergilere kalıcılık kazandırıyor.

Özel müzelerle dünya resminin, heykelinin büyük ustalarını tanıyoruz. Bunun, tanımanın başka bir uzantısı olduğuna inanıyorum. Gerek Türkiye gerek yurtdışındaki turistik gezilerde, o sanatçının ülkesine, kentine uğrayanların bu müzeleri ziyaret ettikleri kanısındayım.

Retrospektif sergiler özellikle Türk sanatçılarını tanımamızda etkin oluyorlar. Çünkü önce yaşadığınız ülkenin sanatını/sanatçısını öğrenmelisiniz, sanat tarihini bilmelisiniz.

Özel müzelerde konferanslar veriliyor, yapıtları sergilenen sanatçının daha iyi tanınması mümkün oluyor. Sanat filmleri gösterilmesi de sinema seyircilerinin sinematek ihtiyacını karşılıyor.
Böylece müzeler birer kültür merkezinin görevini üstleniyor.

Çocuklar için yapılan çalışmaları çok önemli buluyorum. Görsel eğitim, onları çirkinliklerden uzak tutmaya yarar, ileride iyi bir sergi ziyaretçisi olmalarını sağlar. Hatta yetenekli olanlar meslek olarak ressamlığı, heykeltıraşlığı seçebilirler.

Bu artışta İKSV’nin düzenlediği İstanbul Bienali’nin de etkisi olduğunu anımsatalım.

* * *

Devletin sanatın gelişmesini teşvik etmesi, bir ülkenin geleceğine yapılan en gerçekçi yatırımdır.

Hürriyet, Yazı: Doğan Hızlan, 03.09.2014

IŞİD, DİNİ MİRASI DA YOK EDİYOR

 

Suriye ve Irak’ta yaptığı katliamlarla gündemden düşmeyen terör örgütü IŞİD, bölgedeki tarihi binaları da yerle bir etti. Veysel Karani Türbesi, Hz. Şid Peygamber Camii  yıkılan yerlerden bazıları. Eserlerin koruma altına alınması gerektiğini söyleyen Fatih Üniversitesi Tarih Bölümü Başkanı Prof.Dr. Erdoğan Keskinkılıç, “UNESCO ve IRCICA harekete geçmeli.” dedi.

Ortadoğu’da süren savaşlarda hayatını kaybeden insanların yanı sıra kültürel miras da yok oluyor. Suriye’deki iç savaşta UNESCO Dünya Mirası listesinde yer alan Halep Antik Kenti, Şam Antik Kenti, Bosra Antik Kenti zarar görmüştü. Halep’teki Emevi Camii’nin minaresi yıkılmıştı. Çatışmalar sonrasında bulunan çok sayıda elyazması Kur’an-ı Kerim de yağmalanmıştı. Suriye ve Irak’ta tarihi cami ve türbeleri yakıp yıkanlara IŞİD de eklendi. Veysel Karani Türbesi, Hz. Yunus Türbesi, Yahya Abul Qasim Camii, IŞİD’in yıktığı tarihi yerlerden bazıları.

IŞİD’in son dönemde yıktığı tarihi eserlerin başında Suriye’nin Rakka kentinde yer alan Veysel Karani Türbesi geliyor. IŞİD militanları 22 Haziran’da ortaya çıkan video görüntülerde patlayıcı madde yerleştirdikleri türbeyi kısa sürede yerle bir ediyor. Görüntülerde türbenin bombalanması esnasında teröristler, caminin Şiilere ait olduğunu ve şirk olduğunu iddia ediyor. Geçtiğimiz 10 Haziran’dan itibaren Irak’ın 2. büyük kenti Musul’un kontrolünü ele geçiren IŞİD militanları, bu şehirde bulunan Hz. Yunus Türbesi’ni dinamitle havaya uçurdu. Daha önce Musul, Telafer ve Kerkük’te din adamlarına ait türbeleri ve Şii camilerini dinamit kullanarak yıkan örgüt, 25 Temmuz’da ise Hz. Yunus peygamberin türbesisi dinamitle patlatarak, türbeye büyük zarar verdi. 12. yüzyıl tarihçisi İbn el Ethir’in türbesini de yerle bir etti. 23 Temmuz’da ise Musul içindeki 1400 yıllık Yahya Abul Qasim Camii’ni yıktı. IŞİD militanları Musul’da 19. yüzyıl müzisyeni Osman el Musuli ve Abbasi dönemi şairi Ebu Temmam’ın heykellerini yıktı.

21 Temmuz’da ise Irak’ın Musul yakınlarındaki 4’üncü yüzyıldan kalma tarihi Mar Behnam Manastırı’na el koydu. IŞİD, Mar Behnam Manastırı görevli rahiplerini manastırdan zorla çıkardı. 26 Temmuz tarihinde ise Musul kentinde Osmanlı zamanında inşa edilen Hz. Şid Camii’ni yıktı. Dönemin Osmanlı valisi Mustafa Paşa tarafından 1057 hicri yılında yapılan Hz. Şid Peygamber Camii, IŞİD tarafından bomba ile patlatıldı. IŞİD, tarihi camiyi cuma namazından sonra boşalttı. Daha sonra ise içine uzaktan kumandalı bombalar yerleştirilerek havaya uçuruldu. Patlama anı kameralar tarafından saniye saniye kaydedildi.

UNESCO harekete geçmeli  

Fatih Üniversitesi Tarih Bölümü Başkanı Prof.Dr. Erdoğan Keskinkılıç, eserler için UNESCO’nun harekete geçmesi gerektiğini söylüyor. Keskinkılıç, “Şam ve Kuzey Suriye topraklarında Emevi, Abbasi ve Osmanlı Devleti’nin çok değerli İslam eserlerine rastlıyoruz. Bunlar birçoğu sivil ve askeri mimari dediğimiz, cami, türbe, askeri karargah gibi yerler. IŞİD bunları yıkıyor. Bu konuda UNESCO (Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu) ve İslam Tarih, Sanat ve Kültür Araştırma Merkezi (IRCICA) harekete geçmeli. Bu eserler koruma altına alınmalı.” diye konuşuyor. Uluslararası yetkileri olan kuruluşların vazifelerini yapmadığını belirten Keskinkılıç,  “Türkiye’de bu eserlerin korunması adına uluslararası bu kuruluşlar ile irtibat halinde olmalı. Adım atmalı. Yaşanan kültür ve tarih katliamı bir an önce son bulmalı.” ifadelerini kullanıyor.

Zaman, Haber: Kamil Arlı, 02.09.2014

 

******


IŞİD TARİH YAĞMACILIĞINI İŞ EDİNDİ

 

IŞİD Suriye ve Irak'ta tarihi eser yağmacılığını bir gelir kapısına dönüştürdü. Antik kentlerde kazılar yapılmasını teşvik ediyor ve satışlardan pay alıyor. İddialara göre bütün eski eserler Türkiye üzerinden dünyaya yayılıyor.

Savaşan tarafların tarihi yapılara karşı kayıtsızlığına, otorite boşluğundan faydalanan uluslararası kaçakçılar da eklenince tarih yağması akıl almaz boyutlara ulaşmış durumda. Binlerce yıllık tarihi alanlar, sistematik biçimde yağmalanıyor. Devlet güçleri ve muhalifler bu yağma ve yıkıma karşı birbirlerini suçlarken, bölgenin karanlık gücü IŞİD bu konuda da pervasız. Bir süredir Suriye’de tarihi eser yağmasını sistematikleştirip gelir kapısına dönüştüren IŞİD’in benzer şekilde Irak’ı da talan etmesinden korkuluyor.

IŞİD'in kendi inancı dışındaki hiçbir şeye saygısı olmadığı, Şii türbelerini ve camilerini, Hristiyanlara ait kiliseleri bombalayıp yıkmaktan çekinmediği hatta bunu vazife bildiği herkesin malumu. Taşınmaz kültürel mirası yıkıp geçen örgüt, taşınabilir olanları ise Batılı kaçakçılara satmakta bir sakınca görmüyor. Son bir kaç aydır uluslararası basında bu konuda çıkan haberler dehşet verici. IŞİD'in en önemli gelir kapısının tarihi eser yağması olduğunu söyleyenler bile var. Bunlara göre örgüt bağışlar ve zorla topladığı vergiler kadar tarihi eser yağmasından da para kazanıyor ve faaliyetlerini böyle finanse ediyor.

Kontrolündeki bölgelerde kazı yapılmasını teşvik ediyor. Bulunan her şey uluslararası kaçakçılar yardımıyla Batı piyasalarına gönderiliyor. Başlarda IŞİD militanları bizzat bu yağmaya katılıyordu. Ancak egemenlik alanında ‘devlet’ ilan eden örgüt, daha sistematik davranmaya başladı. Kazı alanlarında militanlar denetim yapıyor ve kaçakçılardan, beşte bir yağma vergisi alınıyor. The Guardian'ın haberine göre IŞİD sadece Al-Nabuk bölgesinde çıkartılan, kimisi 8 bin yıllık tarihe sahip eski eserlerden 36 milyon dolar kazandı. Örgüt Irak’ta bazı bölgeleri ele geçirince, ABD işgalinin kültürel yıkımını telafi edememiş bu ülkede yeni bir endişe dalgası yayılmaya başladı. Irak Turizm Bakanlığı’nın geçen ay yaptığı açıklamaya bakılırsa şimdiden 4500 civarında tarihi eser tahrip edilmiş ya da kaçırılmış vaziyette. Bakanlık ayrıca aşiretlere ve UNESCO'ya "Aşur, Hadar ve Nemrud şehirlerinin korunması çağrısında bulundu…

Suriye’de Dünya Mirası listesine girmiş altı yer var ve ülkenin tarihi mirasının yüzde doksanının çatışma alanları içinde kaldığı söyleniyor. Uzunca bir süredir devam eden mesele öyle bir boyuta ulaşmış durumda ki bir süre önce ICOM (Uluslararası Müzeler Birliği) acil koduyla bir rapor yayımladı. Burada Suriye'deki tehdit altındaki kültürel objelerin bir listesi yer alıyor ve dünyadaki tüm müzeler, koleksiyoncular, müzayede evleri bu ve benzeri eserleri alıp satmamak konusunda uyarılıyor. ICOM çok kültürlü yapısıyla dünya mirasına katkıda bulunan Suriye'nin kültürel birikiminin yok olma tehlikesi karşısındaki endişesini belirtiyor; tabii anlayana. Çünkü açık ki bu ticaret batılı koleksiyoncuların bitmek bilmez iştahından besleniyor.

 

GOOGLE FOTOĞRAFLARI HER ŞEYİ GÖSTERİYOR

Apamea 2012...

Apamea 2013...

 

İnternette kolayca bulabileceğiniz Google fotoğraflarında, bir yıl içinde çok önemli ören yerlerinin nasıl köstebek tarlası gibi delik deşik edildiğini görebiliyorsunuz. Temmuz ayında bu fotoğrafları yayımlayan National Geographic, Dünya Mirası Listesi'nde yer alan Suriye'deki Apamea antik kentinin halini gözler önüne serdi. (Trafficing Culture’da daha detaylı görüntüler var!) Bu önemli Roma kenti adeta iki bin yıldır görmediği bir yağmaya maruz kalmış durumda. 2011’deki Google görüntülerinde antik kentin bulunduğu alanda her şey sakin. Bir yıldan az bir süre sonra Nisan 2012’de ise kentin kaçak kazılar sırasında açılan çukurlarla tam anlamıyla köstebek tarlasına dönüştüğü görülüyor. Kenti tarumar eden soyguncuların buldukları eserleri Batılı koleksiyonculara aktardıkları kesin. Otorite boşluğundan beslenen bu yağmanın bir benzerinin şu sıralar IŞİD tarafından yürütüldüğü düşünülüyor.

IŞİD dünyanın en zengin terör örgütlerinden biri. Tahminlere göre kontrol ettiği eski eser kaçakçılığı bir milyar dolar düzeyinde. UNESCO 'savaş antikaları' adını verdikleri, çatışmalı alanlardan kaçırılan eski eserlerin dünya çapında yıllık 2.2 milyar dolarlık bir yasa dışı piyasa oluşturduğunu hesaplıyor. İşin kötüsü, savaşçı gruplar bunun farkına vardıkça rakam büyüyor. Bu, silah ve uyuşturucudan sonra en büyük üçüncü suç piyasası!

IŞİD-TÜRKİYE HATTI
Bir dönem Şam’daki restorasyon merkezinin yöneticiliğini yapan Prof. Amr Al-Azm, bölgeyi iyi tanıyan bir arkeolog. Şimdi ABD’de yaşıyor ve konuyla ilgili görüşlerine başvurulan biri. Al Azm'ın en son Chasing Afrodit kitabının yazarı Jason Felch'in internet sitesinde bir söyleşisi çıktı. Al-Azm’a göre Suriye devleti de yağmaya göz yumuyor. IŞİD ise hükmettiği bölgedeki insanlara tarihi eserleri arayıp bulup satabileceklerini söylüyor, tabii vergisini ödemek koşuluyla. Bu nedenle bölgeye aralarında Türkler'in de olduğu pek çok eski eser kaçakçısı neredeyse buldozerleriyle dalmış vaziyette.

Al Azm'ın verdiği bilgilere bakılırsa Türkiye’nin ve Türkler’in bu utanç verici hikayede rolleri büyük. Kaçakçılık otobanı Türkiye'den geçiyor. Bütün eski eserler Türkiye üzerinden dünyaya yayılıyor. "İç savaş başladığında bazı uluslararası eski eser tacirleri Suriye'ye gelmişti ama kısa sürede bölge onlar için çok tehlikeli bir hal aldı. Şimdi bu insanlar sınırın ötesinde Türkiye'de bekliyor. Suriye'ye artık sadece Türkler gelebiliyor. Yerel satıcılarla buluşup, eserleri Türkiye'ye taşıyorlar. Eski eser ticaretinin en önemli merkezlerinden biri Suriye tarafındaki Tal Abiab, burası Urfa'ya yakın. Kilis de büyük bir kaçakçılık merkezi. Orada el değiştiren eserlerin nereye gittiğini ise bilmiyoruz." diye anlatıyor. Yine Al-Azm’a göre ünlü ören yerleri bazı koleksiyoncuların siparişiyle yağmalanıyor. Mesela hala rejimin kontrolünde olan Palmyra'daki Üç Kardeşler Mezarı gibi…
Bölgedeki savaşların yol açtığı ölüm, göç, yıkım o kadar büyük ki işin kültürel boyutu yine daha sonra hayıflanılacak bir mesele olarak arka planda bırakılıyor. Yağma ve talan, o topraklarda yaşayanların kimliğini de yok eden acımasız bir süreç. Uzun vadeli etkisi telafi edilemeyecek bir facia. Türkiye’nin savaşçılara olduğu gibi kaçakçılara da göz yumduğu iddiaları ise korkunç. Keşke ‘inanılmaz’ diyebilseydik…

Radikal, Yazı: Cem Erciyes, 02.09.2014

OSMANLI ARŞİVİ BİNASI ADIM ADIM BÖYLE YOK OLDU

Geçtiğimiz hafta Sultanahmet'teki Başbakanlık Osmanlı Arşivi eski binasının otele dönüştürüldüğü haberleri büyük yankı uyandırmıştı.

 

Kamuoyundan büyük tepki çeken dönüşüm, Sultanahmet'te bir vatandaş tarafından da yakından incelendi ve adım adım fotoğraflandı. Yayınlanan haberler üzerine arşiv binasının otele dönüşümüne dikkat çekmek isteyen duyarlı vatandaş, projeye dair bildiklerini ve gözlemleri sırasında kaydettiği fotoğraflarını Arkitera.com ile paylaştı.

Orjinal Yapının Tipolojisi Bozuldu

Mülkiyeti İstanbul İl Özel İdaresi'nde olan arşivlere ait binalar İpekyolu Kuyumculuk Kıymetli Taşlar Turizm Otelcilik San.Tic.Ltd.Şti tarafından kiralanmış, arşivler taşınır taşınmaz da apar topar inşaata başlanmış. Otelin, belediyeden işletme ruhsatı almadığını belirten vatandaş şunları dile getiriyor:

Bahsi geçen firma, 100-120 adet oda olması gerektiren binalara 246 oda yapmış, ayrıca bodrum katına yaptığı odalarla turizme de balta vurup belediyeden işletme ruhsatı dahi alamazken 5 yıldızlı otel tabelasını girişine asmıştır.

Tarihi yarımadada çivi bile çakılmazken bina üzerine 1 kat kaçak ve altına 1 kat daha kaçak olmak üzere bina araları kapatılıp 2.600-2.800 m² arası kaçak inşaat yapılıyor ve binaya bilinçsizce tonlarca ağırlık yükleniyor. Bir yandan Yerebatan Sarnıcı'nın üzerindeki ağırlık kaldırılmak için uğraşılırken diğer yandan Sura Hotel tonlarca ağırlık yüklemiştir.

İnşaat esnasında pekçok ağaç iş makinaları-kepçelerle sökülmüş, tarihi çınarlar çıkar uğruna katledilip heba olmuştur, Osmanlı Arşivleri zamanında bahçede bulunan bir çok dehliz de molozlarla beraber çöpe gitmiş, tarihimiz resmen katledilmiştir.



 

Fotoğraflar incelendiğinde orjinal yapının tipolojisinin zarar gördüğü, restorasyon adı altında binaya birçok ekleme yapıldığı görülüyor. Ayrıca binanın çevresindeki yeşil alanın da inşaata dahil edilmiş olması, birçok ağacın kesilmesi ve yapının altında bulunan dehlizlerdeki sütunların da bir köşeye öylece atılması üzücü bir manzara ortaya koyuyor.

 

Arşivden Otele Dönüşüm

Osmanlı Arşivleri geçtiğimiz sene Sultanahmet'ten, Kağıthane'de TOKİ tarafından inşa edilen Kağıthane Milli Arşiv Sitesi'ne taşınmıştı.

T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü olarak kullanılan eski binanın ise yakın zamana kadar restorasyonu sürüyordu. Restorasyonu tamamlanan yapı yaklaşık 4 ay önce Sura Hotel olarak hizmete açıldı. 

Arkitera, Derleyen: Bahar Bayhan, 02.09.2014

AKDENİZ'İN EN ESKİ BATIĞI URLA'DA MI?

Urla'da depremle suya gömülen antik Klozemenai kentinin limanında yapılan kazılarda farklı dönemlere ait çok sayıda batık saptandı. 4 bin yıllık olduğu tahmin edilen batığın Akdeniz'de saptanmış en eski batıklardan biri olabileceği belirtildi.

 

İzmir'in Urla İlçesi'nde gerçekleştirilen su altı kazılarında çeşitli dönemlerine ait çok sayıda batık saptandı. Ankara Üniversitesi Sualtı Arkeolojik Uygulama ve Araştırma Merkezi'nin (ANKÜSAM) Urla İskele'deki kampüsünde yoğun bir kazı sezonu yaşanıyor. Türkiye 'nin su altında devam eden ender kazı alanlarından olan bölgede kara kazılarından daha fazla miktarda bulgu ve eser su üstüne çıkarılarak müzelerin yolunu tutuyor.

KENT 8’NCİ YÜZYILDA DEPREMLE SUYA GÖMÜLDÜ
Antik Klozemenai kentinin deniz altında kalan bölümü olan Limantepe Kazıları'na başkanlık eden Prof.Dr. Hayat Erkanal’ın verdiği bilgiye göre tarihi MÖ 6500 yıllarına dayanan kent 8'inci yüzyılda yaşanan bir depremle su altında kaldı. Kuruluşundan bu yana bir liman kenti olan Klozemenai çeşitli dönemlere ait çok sayıda batığa ev sahipliği yaptı.

Limantepe'de 17. yüzyıl Osmanlı teknelerinin yanında MÖ 2 binli yıllara ait tekneleri de saptandı. Bulunan bir batığın ise 4 bin yıllık olduğu tahmin ediliyor:
Erkanal, "Batığın 4 bin yıllık olduğunun kesinleşmesi halinde arkeoloji açısından önemli bir bulguya da ulaşmış olacağız. Kaş açıklarından çıkarılarak Bodrum'da sergilenen Uluburun, 3 bin 500 yıllık. Mısır'da bulunan ve Uluburun'dan 150 yıl daha eski olduğu ifade edilen kadın firavun Hatşepsut dönemine ait bir batık daha var. Bulduğumuz batık üzerindeki çalışmalar, tahminlerimizi kesinleştirirse bu batıklardan daha önceki yıllara ait, Akdeniz'in en eski batığına ulaşmış olacağız" diye konuştu.

OSMANLI SAVAŞ TEKNESİ HEMEN LİMANA DAYALI DURUMDA...
ANKÜSEM bünyesinde Urla'da açılan Mustafa Vehbi Koç Deniz Arkeolojisi Araştırma Merkezi ve Arkeoparkı'nda daha geniş restorasyon ve konservasyon laboratuvarlarlarına sahip olduklarını bildiren Erkanal, sözlerini şöyle sürdürdü:
"Batıkların çıkarılması konusunda önceliğimiz Türk tarihinde önemli bir eksiklik olan bir Osmanlı gemisinin çıkarılarak sergilenmesi olacak. Bir dönem Akdeniz'e hükmetmiş bir deniz gücünü göstereceğimiz tek bir örneğin olmaması büyük eksiklik. Limantepe'de saptadığımız birkaç Osmanlı dönemi batığı var. Örneğin hemen limana dayalı durumda olan bir Osmanlı savaş teknesi var. Henüz hangi batığın çıkarılacağı belli değil. Bir batığın çıkarılması 7-8 yılı alan bir süreç. Önümüzdeki yıl muhtemelen böyle bir çalışmaya başlamış olacağız."

Radikal, 02.09.2014

ÜÇÜZLERİ NE ZAMAN YIKACAKSINIZ?

İstanbul ile özdeş hale gelen tarihi silüetin orta yerine hançer gibi saplandı Zeytinburnu sahilindeki o üç gökdelen.

Ecdadın emanetine ne kadar bigane kaldığımızı, 16:9 ismini taşıyan üçüzler Sultan Ahmet Camii’nin minarelerinin arasında sonradan görmelere has mağrur bir eda ile arz-ı endam eylediğinde fark edebildik. Sokaktaki insanın mesuliyeti bir yere kadar. Genel yayın editörlerimizden Ali Akkuş ağabeyin dozer teorisinden mülhem aktaralım: Kendi mazisi, hatıraları dozerlerle sökülüp atılırken olup biteni büyük bir keyifle seyreden yığınlardan aktivizm beklemek ne derece gerçekçi. Bundan daha vahim ise; Fatih Sultan Mehmet’in şehri, modern zamanların Moğol istilasını andıran tarih ve çevre yağması altında inlerken onu korumakla mükellef idarecilerin vazifelerini ihmal etmesidir. Kaçak binadan bahsetmediğimize göre izinli tarih katliamına en hafif tabirle göz yumulmuştur. Hatta bazı zevatın her safhası şaibeli projede milyon dolarlık dairelerden koleksiyon yapma yarışına girdiği anlaşılıyor ki ehli vicdan hiç kimse ‘afiyette olsunlar’ deyip geçemez.

Neyse ki İstanbul ve Ankara’da hakimler var da makul tenkitleri bile vatana ihanet perspektifinden ele alanlara söz yetiştirme derdinden kurtulduk. Danıştay’ın 20 Ağustos’ta verdiği karar, İstanbul’u idare edenlere vahim hatadan geç de olsa dönme fırsatı sunuyor. Zira başka İstanbul yok. Yargı, sahip çıkamadığımız milli mirasa sahip çıkarak milletin hissiyatına tercüman oldu. 4. İdare Mahkemesi’nin 28 Mayıs 2014’te verdiği yıkım kararına İstanbul Büyükşehir ile Zeytinburnu belediyelerinin itirazı Danıştay tarafından reddedildi.

Danıştay kararı ne manaya gelir? Mahkeme safahatı tükendi. Türkiye hukuk devleti ise belediyenin bir an evvel yıkım kararı alması gerekiyor. Davacı Avukat Cihat Gökdemir’in şu sözleri İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş’a açık çağrı niteliğinde: “Danıştay’ın verdiği bu onama kararından sonra artık belediyenin yetkili birimlerinin mutlaka bu karara uyarak yıkım kararını vermeleri ve yıkım için ihaleye çıkmaları lazım.” Danıştay’ın verdiği karar bağlayıcıdır ve 30 gün içinde uygulanmalıdır.

Mahkemeler son sözü söylediğine göre Sayın Topbaş ve mesai arkadaşlarının kararı kaale almaması mümkün değil. Birkaç yıldır yargı kararlarını umursamayan tarz-ı siyasetin bir anda kötü alışkanlığı bırakıp Zeytinburnu’nda hukuka hürmete rücu edeceğine dair emare yok. Mamafih bizler bıkmadan, usanmadan hukuk vurgusu yapmalıyız.  

İstanbul Büyükşehir’in Danıştay’ın onayladığı yıkım kararını tatbik etmesi için 17 günü var. Bu süre zarfında silüeti bozan 3 binaya dokunulmazsa belediye başkanları ve imza yetkisi bulunan öteki memurlar ağır bir suç işlemiş sayılacak. Halihazırda İçişleri Bakanı Efkan Ala’nın adli tahkikata müsaade etmeyeceğine itimat edenler, devir değiştiğinde aynı suçlardan sigaya çekileceklerini unutmamalı. Üstelik belediye reisleri, kararı tatbik etmezse son dönemdeki bina yahut duvar yıkma performansları ile ciddi ölçüde çelişmiş olacaktır(!) Eğitim hizmeti veren okulların, yurtların kapısına gece yarısı dayanan, çocukların oyun oynadığı, spor yaptığı alanlardan yol geçiren, okul binasının bulunduğu araziyi ‘paşa keyfim bilir’ diyerek yeşil alana çeviren belediye reisleri, gökdelenlere gelince yandı bitti kül oldu masalını anlatamaz. Devlet okullarında, Bilal Erdoğan’ın TÜRGEV’ine ait okul ve yurtlarda da aynı denetimleri gerçekleştirmezseniz vergilerimizle adaletsizlik yaptığınız tescillenecek.

Sayın Topbaş, Türkiye hukuk devletidir. Danıştay kararı net. Geri sayım sürüyor. Silüeti bozan gökdelenler hakkında 17 gün içinde gereğini yapın. Gökdelen vak’ası, yeni Türkiye’den neyin kastedildiğini anlamak adına çok öğretici olacak.

Zaman, Yazı: Turhan Bozkurt, 02.09.2014

NACİOĞLU: HATAY MÜZESİ VE SAIN PIERRE KİLİSESİ AÇILACAK MI?

Geçtiğimiz aylarda yapımı tamamlanan ve sadece çevre düzenleme çalışmaları kalan Yeni Hatay Arkeoloji Müzesi ile birlikte çevre düzenlemesi tamamlanan Saint Pierre Kilisesi’nin bu zamana kadar açılmamasının ardından yazılı açıklama yapan Hatay Turizm Derneği Başkanı Sabahattin Nacioğlu; “Artık umudumuzu yitirmeye başladık. Üzüntümüz şudur; Hatay iline turist getiren acentelere verdiğimiz sözü tutamadık.” diye konuştu.

Hatay Müzesi ve Saint Pierre Kilisesi’nin sözde sezondan önce açılacağını ama açılmadığını belirten Hatay Turizm Derneği Başkanı Sabahattin Nacioğlu; “İkinci sezonda açılacaktı, yine açılması zor görünüyor. Artık umudumuzu yitirmeye başladık. Üzüntümüz şudur; Hatay iline turist getiren acentelere verdiğimiz sözü tutamadık. Çoğu acente gruplarını ya iptal etti, ya da güzergahı değiştirdi. Halen Türkiye'deki seyahat acenteleri bizlere telefon açıp yeni müzenin ve Saint Pierre Kilisesi’nin ne zaman açılacağını soruyorlar. Bizlerde sizin gibi ne zaman açılacağını bilmiyoruz demekle yetiniyoruz. Belki de hedef 2023 ! o yılda açılır. Hatay ilini ziyarete gelen yerli ve yabancıların bu iki önemli yeri ziyaret etmeden gitmeleri üzüntü vericidir. Dünyanın birçok ülkesinden İtalya'dan,  Fransa'dan, Almanya'dan, Amerika'dan, Kanada'dan, Kore'den ve Türkiye'nin çeşitli illerinden gelen turistler keşke buraya gelmeseydik diye bizlere sitemde bulunmaktadırlar. Peki, bu insanlar haklı değil mi?” diyerek yetkililere seslendi.

Neden turizm sektörüne sahip çıkılmıyor?

Gaziantep iline imrendiğini söyleyen Hatay Turizm Derneği Başkanı Sabahattin Nacioğlu; “Oysa şu an hem Müze hem de Saint Pierre Kilisesi ziyaretçiye hazır. Peki, açılmamasının sebebi nedir acaba? Turizm sektörü zaten Ortadoğu’dan aldığı darbe ile aldığımız zarar yetmiyor mu? Allah aşkına artık bu iki yeri açın. Hatay Turizm Derneği olarak Kültür Turizm Bakanlığı’na, Müzeler Genel Müdürlüğü’ne yazı yazdık, bir cevap alamadık. Bu şehir niye bu kadar sahipsiz? Neden bu sektöre sahip çıkılmıyor? Gaziantep şehrine imreniyorum. Her istedikleri anında yapılıyor. Oradaki halk iline sahip çıkıyor. Hep beraber ilinin menfaatleri için birlikte hareket ediyorlar. Darısı Hatay halkının başına belki iline sahip çıkar.” diyerek Hatay halkının iline sahip çıkmasını istedi.

Hatay Gazetesi, Haber: Murat Mutlu, 01.09.2014

VEZNECİLER'DE LAHİT KAPAKLARI BULUNDU

 

İstanbul Üniversitesi ana kapısı önündeki Vezneciler Darülfünun alt geçidinin iyileştirme çalışmaları sırasında bulunan iki lahit kapağı İstanbul Arkeoloji Müzesi’ne götürüldü. Konuyla ilgili açıklama yapan Arkeologlar Derneği’nden bir yetkili, “Önemli bir nekropol alanı, orada kazı yapılması gerekir” dedi.

Vezneciler’deki alt geçitte iyileştirme çalışmaları sırasında Bizans dönemine ait iki lahit kapağı bulundu. Taşeron bir firma tarafından yapılan çalışma sırasında asfaltın yaklaşık 1 buçuk metre altında bulunan lahit kapakları hasar gördü. Görevli bir arkeologun olmadığı kazılar sırasına bulunan lahit kapağı İstanbul Arkeoloji Müzesi’ne bildirildi. Müze görevlilerinin yerinde incelemelerinin ardından lahit kapakları bulunduğu yerden uzun uğraşlar sonrası çıkartılarak bir kamyonun kasasına yüklendi. Kapaklar İstanbul Arkeoloji Müzesi’ne götürüldü. 

Konuyla ilgili görüştüğümüz Arkeologlar Derneği’nden bir yetkili, lahit kapaklarının bulunduğu yerin nekropol (mezarlık) alanı olduğunu, oradan birçok lahitin çıkmasının normal olduğunu belirterek, “Kazı yapılması gerekiyor. Bulunan lahitlerin İstanbul Arkeoloji Müzesi’ne götürüldüğünü biliyoruz. İnşaat işleri taşerona verildiği için taşeron firmalar tarihi eser çıkınca ihbarda bulunmuyor. Bunlar kültür mirası, o bölgede kazı yapılması lazım” diye konuştu.

Akşam, 01.09.2014

TARİHİ SİLİFKE KALESİ GÜN YÜZÜNE ÇIKIYOR

 

Selçuk Üniversitesi (SÜ) tarafından 4 yıldır Mersin’in Silifke İlçesi'ndeki Silifke Kalesi kazı ve restorasyon çalışmaları sürdürülüyor.

Kültür ve Turizm Bakanlığı’na bağlı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü’nün izni ile Selçuk Üniversitesi tarafından 2011 yılından bu yana sürdürülen Silifke Kalesi kazı ve restorasyon çalışmaları kapsamında toplam 11 bin 365 metrekarelik alandan 5 bin 365 metrekarelik alanda çalışma yapıldı. SÜ Edebiyat Fakültesi Öğretim Üyesi Prof.Dr. Ali Boran başkanlığında yaklaşık 50 kişilik kazı ekibi, tarihi kaleyi yüzyıllar sonra yeniden gün yüzüne çıkarmak için kazı çalışmalarını 2011 yılından bu yana sürdürüyor. Çalışmalara ilişkin bilgi veren Prof.Dr. Ali Boran, “Temmuz-Ağustos 2011 tarihleri arasında gerçekleştirilen kazılarda daha çok alanda hazırlık çalışmaları ve temizlik ile 330 metrekarelik açma yapılmıştır. 2012 yılında 23 Ağustos-10 Ekim tarihleri arasındaki kazı çalışmaları sonucu 2 bin 920 metrekarelik alanda daha açma yapılmış, yapılan bu çalışmalar son derece başarılı ve verimli olmuştur” dedi.

“700 YILLIK CAMİ BULUNDU”
Prof.Dr. Boran, 2012 yılında dünyaca ünlü seyyah Evliya Çelebi’nin eserinden yola çıkılarak yapılan araştırmalarda 700 yıllık Kale Camii’nin gün yüzüne çıkartıldığını belirterek, “2013 yılında ise 12 Ağustos-11 Kasım tarihleri arasında 2 bin 115 metrekarelik alanda açma yapılmıştır. 2014 yılı kazı çalışmaları ise 20 kişilik kazı heyeti ve 30 işçi ile geçtiğimiz haftalarda başlatılmış olup, çalışmalar halihazırda 6 bin metrekare ölçülerindeki açılmayı bekleyen alanda yürütülmektedir. 2011 yılından bu yana sürdürülen Silifke Kalesi kazı ve restorasyon çalışmaları kapsamında toplam 11 bin 365 metrekarelik alandan 5 bin 365 metrekaresi açıldı. Üç yıl içinde kalede önemli çalışmalar yürütülmüş ve bölge tarihine ışık tutacak veriler bulunmuştur. Özellikle kalenin ortasında cami merkezli sokak ve Osmanlı dönemi yerleşim yeri ortaya çıkarılmaktadır” diye konuştu.

“ORİJİNAL HALİNE EN YAKIN DURUMA GETİRİLECEK”
Kazı ve restorasyon çalışmalarının amacının kaleyi orijinal haline en yakın duruma getirmek olduğunu anlatan Prof.Dr. Boran, “Böylece surlar, kuleler, cadde ve sokaklar, konutlar, dini, askeri ve sivil mimari kalıntıları yüzyıllar sonra yeniden gün yüzüne çıkarmayı ve kaleyi yeniden ayağa kaldırmayı planlıyoruz. Ayrıca kazı sonucu elde edilen bilgi ve bulgularla bilimsel yayınlar yapmak kaydıyla kale tarihi hakkında bilim dünyasını ve kamuoyunu bilgilendirmek, yakın tarihimizin çok önemli bir kültür varlığı olan kalenin ayağa kaldırılarak, tahrip edilmiş, harabe ve yıkıntı görüntüsünden kurtarılmasını sağlamak, toplumda tarih ve tarihi eser bilincini oluşturmaya ve farkındalık yaratmaya katkı sağlamak istiyoruz” şeklinde konuştu.

Milliyet, 01.09.2014

ÇINAR'DA İKİ HÖYÜK SİT ALANI, BİR CAMİ KÜLTÜREL VARLIK İLAN EDİLDİ

Kültür ve Turizm Bakanlığı, Diyarbakır’ın Çınar İlçesi'ndeki iki höyükü birinci derece sit alanı, Şehy Ahmet Camisini ise taşınmaz kültürel varlık kapsamına aldı.

Kültür Ve Turizm Bakanlığı Diyarbakır Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü’nün girişimleri ile Kültür Ve Turizm Bakanlığı Diyarbakır’ın Çınar İlçesi Altınakar Köyü sınırları içinde bulunan Tavşantepe Höyüğü ile Çukurbaşı (Ruberi) Köyü'nde bulunan Çukurbaşı Höyüğü’nü Kültür Varlıklarını Koruma Kanunu kapsamında birinci dereceden sit alanı ilan etti.

Ayrıca aynı kanun kapsamında Çınar’a bağlı Meydan (Sorşip) Köyü'nde bulunan Şeyh Ahmet Camisi “korunması gerekli taşınmaz kültürel varlıklar” kapsamına alındı. Karar 15 Temmuz 2014 yılında alındı.

haberler.com, 01.09.2014

TÜRK ARKEOLOGLAR KOSOVA'DA KİLİSE BULDU

 

Türk arkeologlar, Kosova'nın başkenti Priştine yakınlarındaki Graçanitsa'da, 4. yüzyıla ait bir kilise buldu.

Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç.Dr. Haluk Çetinkaya başkanlığındaki arkeologlar, Ulpiyana yerleşkesinde 4. yüzyıla ait bir Roma kilisesinin izlerini buldu.

Roma İmparatorluğu döneminde bölgenin en önemli ve en büyük yerleşim yerlerinden biri olan Ulpiyana'daki (Ulpiana) kazı çalışmalarına 2012 yılında Kosova Kültür Bakanlığı ile imzalanan işbirliği anlaşması sonrasında başladıklarını anlatan Çetinkaya, kazılarda önce vaftizhaneyi bulduklarını, ardından kilisenin bir bölümüne ulaştıklarını kaydetti.

Çetinkaya, kilisenin iki farklı yüzyıla aile kalıntıları bulunduğunu belirterek, 4. yüzyılın sonlarında yaşanan Deprem sonucunda yıkılan kilisenin, 5. yüzyılda tadilattan geçtiğini söyledi.

Kazılar sonucunda üçte biri ortaya çıkan kilisenin, yaklaşık 19 metre yüksekliğinde olduğu tahmin edilirken, orta kısmı toprakla dolu olan kilisenin tamamının önümüzdeki yıldan itibaren daha net bir şekilde ortaya çıkacağı kaydedildi.

Kilisenin hangi döneme ait olduğunu tespit ederken birden fazla hususu göz önünde bulundurduklarına dikkati çeken Çetinkaya, şunları söyledi:

"Bunlardan bir tanesi burada kullanılmış olan malzeme, ikincisi burada bulunan paralar ve üçüncüsü de burada bulunan iskeletlerin tarihlendirilmesi. Mesela, vaftizhanenin hemen yanında gömülme sözkonusudur. Orada bulunan iskeletlerin laboratuvar tetkiklerini yaptık. Bunun sonucunda, 5. yüzyılın başlarına ait olduklarını tespit ettik. Burada, bu sene de dahil olmak üzere, 101 tane sikke bulduk. Bu sikkelerin okunabilirlerinin hemen hemen tamamı 4. yüzyıla ait. Bu, tarihleme için önemli bir kriterdir. Aynı zamanda kullanılan malzemeler içerisinde tuğla bize tarihleme için önemli bir ipucu verir. Bunlardan hareketle kilise 4. yüzyıla ait diyoruz. Öte yandan, kilise söz konusu olduğunda, kiliselerin zemininde haç kullanımının bir yasağı var. 5. yüzyılın ilk çeyreğinde, zeminde haç kullanılması yasaklanmıştır. Burada ise zeminde haç kullanıldığı için biliyoruz ki kilise 5. yüzyıl başlarının öncesine ait."

- Araştırmalar 2008'de başladı

Kosova Arkeoloji Enstitüsü'nden Milot Berisha da tarihi bir Roma şehri olan Ulpiyana'daki çalışmalara 2008 yılında Alman uzmanlarla başladıklarını ve bu dönemde yaklaşık 50 hektarlık bir alanda en modern yöntemlerle jeofizik araştırmalarının yapıldığını söyledi.

Türk arkeologlarla işbirliğinin 2012 yılında başladığını belirten Berisha, kazı çalışmalarıyla eş zamanlı olarak duvarların restorasyonunu da yaptıklarını, amaçlarının Ulpiyana'yı turizme bir an önce kazandırmak olduğunu ifade etti.

Star Gündem, 01.09.2014

BARAJLARA KURBAN EDİLEN BİR KÜLTÜR MİRASI DAHA!

Baraj yapımı ile kültürel mirasın sular altında kalması sonucu yitirilmesi, maalesef alışık olduğumuz bir konu. Yapımına 2013 yılında başlanan Gemlik-Büyükkumla Barajı alanı içinde kalan tarihi yapılar, acilen müdahale edilmezse, yok olma tehlikesi ile karşı karşıya...

 

Türkiye’de baraj yapımı ile kültürel mirasın sular altında kalması sonucu yitirilmesi maalesef alışık olduğumuz bir konu. Zeugma ve Allianoi gibi büyük ölçekli antik kentlerin ses getiren trajik sonları ile kamuoyu bu konuda bilinçlenmişti. Günümüzde Hasankeyf ile devam eden bu süreçte henüz haberdar olmadığımız yeni bir baraj yapılıyor: Gemlik-Büyükkumla Barajı.

Konum olarak denize yakın ve vadi içerisinde yer alan bölgede daha önce bir Osmanlı Köyü bulunmakta idi. Burada 17. yy ve önceki dönemlere ait olan Bakkal Piri Camii, Taş köprü, Büyük hamam ve küçük hamam olarak adlandırılan yapılar grubu bulunmaktadır. Ancak zamanında sel sularından etkilenen köy, daha üst kotlara doğru nakledildikten sonra bu yapılar kaderine terk edilmiştir.

Yapımına 2013 yılında başlanan Büyükkumla baraj alanı içinde kalan bu yapılar acilen müdahale edilmezse yok olma tehlikesi ile karşı karşıyadır.

Bakkal Piri Camii

Mescidin yapılış tarihi bilinmemektedir. Ancak haziresinde yer alan bir mezar taşında 17. Yy dönemine tarihlendiği anlaşılmaktadır. Mescit, kare planlı bir harim ve dikdörtgen planlı son cemaat mahalinden oluşmaktadır. Günümüzde ana mekanı ve son cemaat yerini örten ahşap kırma çatı ve son cemaat sundurması yıkılmış durumdadır. Yapının ana malzemesi moloz taş-tuğladır. Ana yapının duvarları alt pencerelerin üstü seviyesinde ve üst pencerelerin kemer başlangıçları hizasında ahşap hatıllıdır. Harim mekanına giriş, tuğla malzemeli tek merkezli teğet kemerli bir kapı nişi içinde, mermer basık kemerli ve söveli bir kapı ile sağlanmaktadır. Kapı kanatları mevcut değildir. Ana mekanın zemini zaman içinde toprak dolgu ile yükselmiştir. Yarım daire planındaki mihrap kapı aksında yer almaktadır. Duvar yüzeyinde çıkıntılıdır. Tuğla malzemeli mihrap kemeri tek merkezli teğet kemerdir. Mihrap duvarı üzerinde iki adet sivri kemerli pencere açıkları mevcuttur. Sağ ve sol yan duvarlarında ve giriş duvarında ikişer adet olmak üzere dikdörtgen ebadında toplam 6 adet pencere açıklığı mevcuttur. Sol yan duvarda bir niş yer almaktadır. Pencerelerin üstlerinde 6 adet sivri kemerli tepelik pencereleri bulunmaktadır. Sadece birinde görülen pencere doğraması ahşaptır. Mescit içinde girişin önünde iki adet 10x10 dikme ve taban kirişleri görülmüştür. Taban kirişlerinin üzerinde ahşap profilli bir korkuluğa rastlanılmıştır.

Bu kalıntıların kadınlar mahfili olduğu tespit edilmiştir. Ana iç mekanın duvarları horasan sıva üzeri ince alçı sıvadır. Alçı sıva üzerinde dönemin mahalle mescitlerinde görülen kalem işi bezemeler göze çarpmaktadır. Tepelik pencerelerinin arasında devam eden madalyon formlu mavi renkli çerçevelerin içine siyah hat yazılar yazılmıştır. Alt sıra pencerelerin aralarında, üst hizalarında dikdörtgen mavi çerçeve içine yine siyah renkte hat yazılar yazılmıştır. Mihrap ve kemer iç yüzeyleri bu renkler kompozisyonundadır. Kemerin iç yüzeyi şemsiye formunu anımsatan kalem işi dilimler şeklinde yapılmıştır. Mihrap nişinin iç yüzeyinin sağ tarafında siyah boyayla barok dönemi bir sütun ve başlığı işlenmiştir. Bezemeler barok dönemi etkisini göstermektedir.

Yapının son cemaat bölümü dikdörtgen planlıdır. İki adet mermer sütuna oturan üç adet tuğla kemer mevcuttur. Kemerlerin iç dolgusu moloz taşlıdır. Mermer sütun başlarının kenarları üçgen şeklinde pahlıdır. Son cemaat bölümünün sağ ve sol yan duvarlarında birer adet dikdörtgen çerçeveli pencere açıklığı ve üstlerinde sivri kemerli tepelik pencereleri bulunmaktadır. Ahşap sundurma olan çatı günümüzde yıkılmıştır.

Mescidin minaresi son cemaat bölümünün sağ yan duvarındadır. Genel olarak iyi durumdadır. Minare gövdesi, şerefe ve petek kısmı tuğla ile inşa edilmiştir. Şerefe altında 4 sıra halinde tuğla mukarnaslar mevcuttur. Minarenin pabuç kısmı moloz taştır. Girişi ana mekandan bir kapıyla sağlanmaktadır. Minare sereni yaklaşık 20-25 cm. çapındadır. Basamakları yaklaşık 8x27cm. ölçülerinde ahşap basamaklar arası tuğla dolgudur. Rıht yükseklikleri, ahşap basamaklar ve ara tuğla dolguları ile yaklaşık 30cm.’dir.

Mescidin bahçesinde küçük bir hazire mevcuttur. Mermer mezar taşları yıkılmış kaçak kazılar ve defineciler tarafından tahrip olmuştur.

 

Hamam

Hamamın yapılış tarihi bilinmemektedir. Hamamın dış duvarları moloz taş-tuğla almaşık düzenindedir. Hamamın zemin seviyesi belli bir kota kadar toprak altında kalmış durumdadır. Günümüzde yıkıntı halindeki bir açıklıktan girilmektedir. Hamam boyutları itibariyle küçüktür. Ancak genel planlama esasları olan sıcaklık, soğukluk,soyunma bölümü ve buhar odası gibi mekanları mevcuttur. Hamamın sıcaklık kısmının üst örtüsü tuğla kubbedir. Kare planlı sıcaklık kısmının kubbe geçişleri 4 adet tromp ile sağlanmıştır. Kubbenin tepelik kısmı olan aydınlık feneri yıkılmış durumdadır. Kubbede 8 adet fil gözü pencere mevcuttur. Hamamın iç sıvaları günümüzde nadir olarak görülen horasan sıva üzeri alçı malakaridir. İç duvarlarda alçı sıva üzerine rumi bezemeler göze çarpmaktadır. Bir bordür dizisi şeklinde planı dönen bu bezemeler bir sıra rumi madalyonlar  bir sıra rumi lale palmetler düzenindedir. Araları bir düz bir ters küçük üçgen formlarıyla çerçevelenmiştir. Yapı günümüzde dış etkenlere açık ve her türlü tahribata müsait durumdadır. Hamamda zaman içinde meydana gelen yangınların izleri görülmektedir. Yapı gün geçtikçe yok olma tehlikesi ile karşı karşıyadır.

 

Taş köprü

Köprünün hangi tarihte yapıldığı bilinmemektedir. 2009 yılında yapılan gözlemde köprü, yerinde varlığını koruyordu. Ancak günümüzde köprü baraj yapımı sonrası tamamen yıkılmıştır. Gemlik körfezine dökülen dere üzerinde bulunan bu taş köprü denizden yaklaşık 4-5 km. kadar içeride idi. Moloz taş örme tekniğinde yapılmış olan köprü, 2009 yılında yapılan gözlemde derenin aktığı orta büyük kemerin yarısına kadar yıkılmış durumda idi. Yıkılan köprünün döneminde üç gözlü olduğu simetrik olarak incelendiğinde anlaşılmaktadır. Orta kemerin sol yanında küçük bir kemerli pencere ve onun yanında köprünün ikinci göz kemeri bulunmaktadır. Ana yapının inşasında moloz taş kullanılmıştır. Kemer taşları düzgün kesme taş olup çerçeveleri tuğla şeritlerle zenginleştirilmiştir. Yıkık orta kemerin sol yanında bulunan küçük pencere niteliğindeki kemerin taşları ise bir sıra taş, iki sıra tuğla düzenindedir.

Yapı, Haber: Serdar Yaşar /Restoratör, 01.09.2014

HİTİT PRENSESİNİN İSMİ MÜHÜRDEN ÖĞRENİLDİ

Hitit Prensi Tuthaliya'nın eşinin isminin "Asnu-Hepna" olduğu Hatay'da bulunan bir mühürden anlaşıldı.

Hatay Reyhanlı'daki Tell Aççana kazılarında bulunan bir mühür baskısı, 100 yıl önce bulunan Hitit Prensi Tuthaliya'nın yazışmalarında kendisinden isim vermeden söz edilen Hitit Prensesi'nin ismini ortaya çıkardı. Filologlar Prof.Dr. Belkıs Dinçol ve Yrd. Doç.Dr. Hasan Peker, prensesin adının "Asnu-Hepa" olduğunu belirledi. Anadolu'nun ilk imparatorluğu Hititlerin önemli merkezlerinden biri olan Alalah'ta prens Tuthaliya'nın bir yönetici olarak hüküm sürdüğü, Hitit Büyük Kralı ile mektuplaştığı hatta eşinin de bu yazışmalara Hitit Büyük Kraliçesi nezdinde dahil olduğu arkeologlarca tespit edilmişti. Buluntular üzerindeki çalışmaların devam ediyor.

Sabah, Haber: Hasan Ay, 01.09.2014

"BU PROJEYLE TAKSİM MEYDAN ÖZELLİĞİNİ YİTİRECEK"

Beyoğlu'ndan sorumlu koruma kurulu, İBB'nin hazırlattığı 'Taksim Meydanı düzenleme projesi'ni onayladı. Meydana ağaçlar dikilerek süs havuzları yapılmasını öngören projeye itiraz eden Mimarlar Odası ve Şehir Plancıları Odası, 'Taksim bu projeyle meydan özelliğini yitirir' diyerek alanın yarışmayla tasarlanması gerektiğini belirtti.

 

Beyoğlu’ndan sorumlu 2 No’lu Koruma Kurulu, Taksim meydanı için İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından özel firmalara hazırlattırılan ‘düzenleme projesi’ni 16 Temmuz’da kabul etti. Kurul kararında 'Taksim Meydanı ve Yakın Çevresi Düzenleme projesi ile Taksim Gezi Parkı Yaya Geçidi Projesi'nin 2863 Sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu açısından sakıncası olmadığı belirtildi.

Projeye göre meydanın çeşitli yerlerine ağaçlar dikilecek, süs havuzları ve oturma grupları yapılacak. Projenin görsellerinde Cumhuriyet Caddesi boyunca, AKM önünde, Gezi Parkı'yla Marmara Oteli arasında ve Tarlabaşı tarafında ağaçlı yeşil adalar gözüküyor. Ayrıca Cumhuriyet Caddesi üzerindeki oturma gruplarının yanına süs havuzları çizilmiş. 

 

Mimarlar Odası ve Şehir Plancıları Odası yetkilileri, bu düzenlemelerin Taksim’in meydan özelliğini yok edeceğini, koruma kurulu projeyi görüşürken dile getirdikleri itirazların dikkate alınmadığını belirtti. Oda yetkilileri ayrıca meydanın yarışmayla tasarlanması gerektiği görüşünde.

‘FONKSİYONU DEĞİŞTİRMEYE YÖNELİK’ 
Mimarlar Odası’ndan Mücella Yapıcı, "Bu ağaçlar meydanın toplu kullanılmasını engeller, dolayısıyla proje meydan fonksiyonunu değiştirmeye yöneliktir. Kararın meslektaşımız Mimar Cengiz Can’ın görev süresi dolmadan 2 No’lu Koruma Kurulu’nun başkanlığında alınmasının hemen ardından alelacele onaylanması manidardır. Kentin en önemli merkezinden sorumlu kültür varlıklarını koruma kurulunun başkanlığını şu anda bir avukatın yürütüyor olması da ayrı bir problemdir. Mimarlar Odası olarak projenin iptal edilmesi için üzerimize düşeni yapacağız" diye konuştu.

‘PARKTAN 750 METREKARE ÇALINMIŞ’ 
Yapıcı, ayrıca parkın Divan Otel tarafından 750 metrekarelik bir alanın eksiltildiğini belirterek, "27 Mayıs 2013 akşamı yaya yolu yapılma bahanesiyle, hiçbir izin olmadan iş makinalarıyla parktan çalınan alan, yani Gezi olaylarının başlamasına neden olan kaçak işlem bu projeyle meşrulaştırılmaya çalışılmakta. Parktan 750 metrekarelik alan çalınmış. Bu konuda defalarca suç duyurusunda bulunduk ancak kurul görmezden geldi, şimdi de bu hukuksuzluğa suç ortaklığı ediyor" dedi. 

 

‘YARIŞMAYLA YAPILMALI’ 
Şehir Plancıları Odası İstanbul Şube Başkanı Tayfun Kahraman da projedeki ağaçlar ve yeşil alanların Taksim’in meydan vasfını yitirmesine neden olacağını söyledi. Kahraman, meydanın mevcut haliyle bırakılmasının da kabul edilemez olduğunu belirterek, "Gezi direnişiyle demokrasinin merkezi olan bu meydan için yapılacak düzenleme ortak akılla araştırılmalı ve bir yarışma düzenlenerek projelendirilmelidir" dedi.

Gezi Parkı’nın üç boyutlu görsellerde yer aldığını, ancak projenin orijinalinde boş alan olarak gözüktüğünü belirten Kahraman, bunun Topçu Kışlası’nın ihya edilmesi ihtimalini düşündürttüğünü söyledi. Kahraman’ın dikkat çektiği bir diğer nokta da Danıştay’ın iptal kararıyla kaçak durumuna düşen araç tünelinin projede yer alması oldu. 

 

‘KULLANILAN BİR YER HALİNE GETİRİLECEK'
Tümaş ve On Tasarım firmalarının imzasının yer aldığı proje raporunda, "İstanbul’un en önemli meydanı" olan ancak mevcut haliyle bir "boşluk ve mekansızlık hissi uyandıran" Taksim’e proje sayesinde "bir kent meydanı olma özelliği" getirildiği öne sürüldü.

Oturma birimleri, süs havuzları ve ağaçların "duraklama ve dinlenme alanları" yaratarak meydanı "kullanılan bir yer" haline getirdiği, "meydanın simgesi Cumhuriyet Anıtı’nın daha tanımlı hale" gelecek şekilde düzenlendiği ve Tarlabaşı yönündeki yükseltilmiş bahçeyle "araç tüneli çıkışından kaynaklanabilecek gürültü ve kirliliğin meydandan yalıtılarak mekanın konforunun artırılmasının" hedeflendiği belirtildi. 

Topbaş ‘meydanda ağaç olmaz’ demişti

İstanbul Büyükşehir Belediyesi Başkanı Kadir Topbaş Eylül 2013’te bir açıklama yaparak, "Esasında meydanlarda ağaç olmaz. Ama bizim insanlarımız meydanda da ağaç istiyor. Dünyanın gelişmiş kentlerin meydanlarına bakınız ağaç yoktur. Biz burada yeşillendirme, ağaçlandırma, şehir mobilyaları ve zemin kaplaması gibi çalışmalar yapacağız, daha bitmedi" demişti.

Radikal, Haber: Elif İnce, 01.09.2014

******


TAKSİM MEYDANINI NE YAPMALI?

Taksim Meydanı özelinde yarışmanın en iyi yöntem olduğunu düşünmüyorum. Evet, mevcut yöntemden daha iyi. Ancak olması gereken değil.

 

Taksim Yayalaştırma Projesi'nin hukuksuzluğu, kentsel muhalefeti Meydan tasarımı konusunda hareketsiz bıraktı. Sonuçta Meydan'ın altındaki tünel ile birlikte tasarlanması, hukuksuzluğu da kalıcılaştıracak. Haliyle yapılan çalışmalar seminerlerin ötesine geçemedi. İBB'nin bekletme, soğutma taktikleri, Meydan'ın OHAL uygulamaları ile siyasetten arındırılması kentsel toplumsal aktörlerin ayağının ve aklının Gezi Parkı ve Taksim Meydanı'ndan 'kesilmesine' vesile oldu. Tabii Gezi'den beri araya giren makro siyaset ve seçimler maratonunu da buna eklemek gerekir.

Arkitera, Yazı: Yaşar Adanalı, 01.09.2014

ULUSLARARASI HİTİTOLOJİ KONGRESİ

 

Hitit Üniversitesi'nin ev sahipliğinde düzenlenen 9. Uluslararası Hititoloji Kongresi, 23 ülkeden 196 akademisyenin katılımıyla başladı.

Hitit uygarlığının ve Anadolu medeniyetlerinin bilimsel olarak tartışılması amacıyla ilk kez 1990 yılında Çorum'da gerçekleştirilen ve daha sonra 3 yılda bir olmak üzere çeşitli ülkelerde yapılan Uluslararası Hititoloji Kongresi'nin 9'uncusu, Hitit Üniversitesi'nin ev sahipliğinde gerçekleştiriliyor.

Rektörlük konferans salonunda yapılan kongrenin açılış toplantısında konuşan Vali Sabri Başköy, Hitit Medeniyeti denilince Çorum'un ön plana çıktığını belirterek, Çorum'un, tarih boyunca Hititlerin yanı sıra birçok medeniyete ev sahipliği yaptığına dikkati çekti.

Çorum topraklarının birçok zenginliği barındırdığını ifade eden Başköy, "İl genelinde 5 ayrı yerde arkeolojik kazı çalışmaları devam ediyor. Hattuşa, Alacahöyük, Şapinuva, Eskiyapar ve Resuloğlu ören yerlerinde kazı çalışmaları uzun yıllardır sürüyor. Biz de valilik olarak kazı çalışmaları yapıldığı alanları ziyaret ederek, eksikliklerin giderilmesine katkı yapıyoruz. Bir önceki kongre 6 yıl önce yine Çorum'da yapılmıştı. Hafta sonu gittiğinizde göreceksiniz, kazı alanlarımızda 6 yıl içerisinde çok ciddi değişiklikler oldu" diye konuştu.

Kazı alanlarında her yıl yeni bir eser ve arkeolojik veriyle karşılaşıldığına dikkati çeken Başköy, "Bu, kazı heyetleri kadar bizleri de ciddi oranda heyecanlandırıyor. Her yıl kazı sezonunun bitiminde bir çalıştay düzenliyoruz. Kazılarda bulunan eserler ve diğer bilimsel araştırmalar masaya yatırılıyor. Hititlerle ilgili tüm bu veriler, hem çalıştaylarımızda hem de bu kongrelerimizde değerlendirilecek ve dünya medeniyetler tarihine ayrı bir zenginlik kazandıracaktır. Bu kongrenin de Hitit Medeniyeti ile ilgili güzel çalışmaların ortaya konulacağı, çok verimli geçecek bir etkinlik olacağına inanıyorum" ifadelerini kullandı.

Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdür Yardımcısı Zülküf Yılmaz da Türk toplumunun farkında olarak ya da olmayarak Hititlere karşı bir sempati ve sevgisi bulunduğunu söyledi.

"Buradaki herkes, bu işin içerisinde belirli bir aşamaya gelmiş ya da en üst seviyelerde işin ehli olmuş kişiler" diyen Yılmaz, şöyle devam etti:

"Tarihte pek çok yeniliklerin ve ilklerin yaşandığı, yaşatıldığı bir uygarlıktan bahsediyoruz. Milattan önce 1700-1800'lü yıllardan itibaren Hititleri Anadolu coğrafyasında görmekteyiz ancak hiçbir mukavemetin, kayda değer olmayan hiçbir savaşın, büyük bir çarpışmanın yaşandığına dair emareleri görmeden, Hititlerin ve Hitit öncülerinin Anadolu'ya geldiğini, buradaki yerli halk ile muazzam bir birliktelik kurduğunu, buradaki kültürleri özümseyerek, insanlarla kaynaştığını, buranın değerlerine muazzam bir saygıyla yaklaştığını ve buraya yatırım yaptığını biliyoruz. Hititlerin bu coğrafyada pek çok şeyi geliştirdiğini, ilk büyük antlaşmaların, sözleşmelerin yapıldığını biliyoruz."

Hititoloji Kongresi Başkanı Prof.Dr. Aygül Süel ise çeşitli ülkelerinden katılımcıların, dünyadaki en önemli uygarlıklardan biri olan Hitit Medeniyetini konuşmak ve bilimsel araştırmaları paylaşmak üzere bir araya geldiklerini söyledi.

Hitit Medeniyeti'nin başkentini sınırları içerisinde barındıran Çorum'un, bugüne kadar 5 kez Hititoloji Kongresi'ne ev sahipliği yaptığını dile getiren Süel, şunları kaydetti:

"Bu kongreler, günümüzde, bu alanda çalışan her bilim adamının merakla beklediği değerli toplantılar haline gelmiştir. Anadolu'nun hemen hemen altı asırlık bir dönemine damgasını vuran ve çağının en büyük güçlerinden biri olan Hitit devletinin yarattığı uygarlık, özellikle idari yapısı, hukuku, din anlayışı, mimarisi, kadın hakları gibi hususlarda son derece ileri seviyede olması nedeniyle hayranlık duyulması gereken bir medeniyettir. Hitit devletinin yaptığı uluslararası antlaşmalar tüm dünyaya örnek olmuştur. Birçok medeniyete temel olan Hitit Uygarlığı'nın dünya konjonktüründeki yeri tartışılmazdır.

Konuşmaların ardından İtalyan akademisyen Prof.Dr. Alfonso Archi'nin başkanlığını yaptığı kongrenin ilk oturumu gerçekleştirildi.

Pazar gününe kadar sürecek kongreye Türkiye'nin yanı sıra Almanya, İtalya, Amerika, İngiltere, Rusya, Fransa, Japonya, Hollanda, Arjantin, İspanya ve İsrail'in de aralarında bulunduğu 23 ülkeden 116'sı yabancı 196 akademisyen ve araştırmacı katılıyor. İngilizce dilinde 36 oturumun yapılacağı kongrede sunulan bildirilerin daha sonra kitaplaştırılacağı öğrenildi.

Trt Türk, 01.09.2014

2700 YILLIK ANTİK KENT İMARA AÇILDI

MÖ 7. yüzyıla ait Myrelia antik kenti, Bursa Büyükşehir Belediyesi'nin hazırladığı imar planı ile ticaret ve turizm alanı ilan edilerek imara açıldı.

 

Uludağ Üniversitesi Arkeoloji Bölümü, 2010 yılında Bursa’nın Mudanya İlçesi'nde Myrelia antik kentin yakınında yaptığı yüzey çalışması sırasında yoğun seramik parçalarına rastlayınca, Bursa Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Bölge Kurulu’na başvurarak bölgenin 1. Derece Sit Alanı ilan edilmesini istedi. Bölgede incelemelerde bulunan Koruma Kurulu ise bölgeyi 3. Derece arkeolojik sit alanı ilan etti.

2012 yılında Tesco Kipa Kitle Pazarlama Şirketi, Mudanya Belediyesi’nden aldığı ruhsatla bölgede bir süpermarket yapmaya başladı. Ancak süpermarketin temel kazıları sırasında antik kentin MÖ 7. yüzyıla ait duvarı ile heykellere rastlanınca bölge halkı süpermarket inşaatının durdurulması için Bursa 1. İdare Mahkemesi’ne başvurdu. Mahkeme devam ederken Bursa Büyükşehir Belediyesi Mudanya için yeni bir 1/5000 Ölçekli Koruma Amaçlı Nazım İmar planı hazırladı. Yeni plan, Myrelia antik kentin MÖ 7. yüzyıla ait duvarı ile heykellerinin bulunduğu yaklaşık 10 bin metrekarelik alanı ‘ticaret alanı’ ilan ederek imara açmayı hedefliyordu. Antik kentin sahil kısmında bulunan 50 bin metrekarelik alanı da ‘turizm alanı’ ilan ederek imara açan plan, Bursa Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Bölge Kurulu’na gönderildi. Koruma Korulu planı onayladıktan sonra plan askıya çıkarıldı. Böylelikle Myrelia antik kentinin 60 bin metrekaresi imara açılmış oldu.

SÜPERMARKET BODRUMUNDA ANTİK KENT
2012 yılında yapımına başlanan süpermarketin antik kentin kalıntıları üzerinde yapıldığını belirten bölge halkı, süpermarketin yıkılması için Bursa Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Bölge Kurulu’na başvurmuştu. Ancak Koruma Kurulu tarihi Myrelia kenti üzerine yapılan alışveriş merkezinin devam ettirilmesine karar verince, 20 metre uzunluğa ve iki metre genişliğe sahip 2 bin 700 yıllık kent duvarları ile tarihi kalıntılar süpermarketin bodrum katında cam çerçeveler içine konuldu. Yeni hazırlanan plana göre üzerinde süpermarket yapılan Myrelia antik kent duvarının etrafı da böylelikle imara açıldı.

‘PLAN İPTAL EDİLSİN’
Antik kent üzerine inşa edilen süpermarket için açılan davanın devam ettiğini söyleyen Bursa Şehir Plancıları Odası Başkanı Hakan Karademir sözlerine şu şekilde devam etti: "Süpermarketin yıkılması için açılan dava devam ediyor. Dava sonuçlanmadan bölgenin imara açılması bir felakettir. Koruma Kurulu daha önce Mudanya Belediyesi tarafından hazırlanan 1/1000 Ölçekli planı değerlendirirken süpermarket hakkında açılan mahkeme sonuçlanınca bu bölge hakkında karar vereceğini belirtmiş, süpermarketin üzerinde yapıldığı alanı plan dışı bırakmıştı. 1/1000 Ölçekli planda plan dışı bırakılan alanın 1/5000 ölçekli planda ticaret alanı ilan edilerek imara açılması çelişkidir. Planı incelediğimizde sosyal donatı alanı olan 50 bin metrekarelik alanın turizm alanı ilan edilerek imara açıldığını, antik kentin bazı bölgelerinin de konut alanı ilan edildiğini görüyoruz. Antik kenti imara açan bu planın iptal edilmesi için hukuki yollara başvuracağız."

Radikal, Haber: İdris Emen, 01.09.2014

TANRIKULU: KULELERİN TIRAŞLANMASI İSTANBUL'UN SİLUETİNİ KURTARIR MI?

 

CHP Genel Başkan Yardımcısı Sezgin Tanrıkulu, tarihi silüeti bozan İstanbul Zeytinburnu’ndaki 16:9 kulelerini Meclis gündemine taşıdı.

Danıştay’ın, toplam 25 katın yıkılması kararının İstanbul’un silüetinin korunması için yeterli olup olmadığını sordu. Kültür ve Turizm Bakanı Ömer Çelik tarafından yazılı olarak cevaplanması talebiyle TBMM Başkanlığı’na soru önergesi veren Sezgin Tanrıkulu, şu soruları yöneltti: “Bakanlığınız uzmanlarının Zeytinburnu’ndaki 16:9 kulelerinin İstanbul’un silüetini bozması ile ilgili hazırladığı rapor bulunmakta mıdır? Bakanlığınızda İstanbul’un silüeti ile ilgili uluslararası standartlarda rapor hazırlayabilecek uzman bulunmakta mıdır? İstanbul’un silüetinin korunmasına yönelik tedbirlerin alınmasından kim sorumludur? İstanbul’un silüetinin korunması amacıyla standartlar belirlenmiş midir? Belirlenmişse bu standartlar nelerdir? Bakanlığınız birimlerinin Zeytinburnu’ndaki 16:9 kuleleri hakkında aldığı kararlar nelerdir? Danıştay, İstanbul 4. İdare Mahkemesi’nin 36, 32 ve 26 kat 16:9 kuleleri hakkında verdiği toplam 25 kat yıkılması kararı İstanbul’un silüetinin korunması açısından yeterli midir?”

Zaman, Haber: Selçuk Kapuci, 01.09.2014

KAYMAKAM KAPIYI GÖREMEDİ

Fatih'te bir otelin, otopark girişi için Bizans surlarını delmesi üzerine, olayda sorumluluğu olan kamu görevlileri için Kaymakamlık soruşturma izni vermedi. Surdaki deliklere rağmen, somut bir delil bulunamadığı iddia edildi.

 

İstanbul Fatih’te tarihi surların delinmesine ve ‘ihya’ projesine ilişkin süren soruşturmada, Fatih Kaymakamlığı, Belediye’deki memurlar hakkında soruşturmaya gerek olmadığına karar verdi. Fatih, Sultanahmet’te park alanına ‘ihya’ projesi kararı ile yapılmak istenen otel inşaatı ve tarihi surların delinmesine ilişkin süren soruşturmada Kaymakamlık, Fatih Belediye Başkanlığındaki memurlar hakkında soruşturma yapılmasına izin vermedi.

Fatih Belediyesi’ne bağlı Sultanahmet Kadı çıkmazında imar planlarında park alanı olarak görülen yere otel yapılması ve tarihi surların delinmesine ilişkin Taraf’ta yayımlanan haberden sonra İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı harekete geçmişti. Başsavcılık konuya ilişkin soruşturma başlatmasının ardından Fatih Belediye Başkanlığında görevli bölge mühendisleri hakkında soruşturma açılacaktı. Ancak Fatih Kaymakamlığı buna gerek görmedi. Gerekçesinde ise “iddiaların sübut bulmadığı yapılan ön inceleme ile sonuç ve kanaatine varıldığı”nı yazdı. Dava süreci devam ediyor.

2 BİN YILLIK BİZANS SURLARINA ARAÇ GİRİŞİ
Fatih İlçesi Sultanahmet Mahallesi, Oyuncu Çıkmazı Sokak’ta, Fatih Belediyesi imar planlarında park alanı olarak görünen 80 ada 13 parsel alanda şahsa ait arsa 2011 yılında Sultanahmet’teki Seven Hill Hotel’nin sahibi Cemil Çelik tarafından satın alındı. Ancak alan imar planında park olarak görülüyordu ve inşaat izni yoktu. Bunun üzerine arsayı satın alan firma inşaat yapabilmek için “tarihi yapıları ihya kararı”na dayanarak 1900’lü yıllara ait bir fotoğrafla söz konusu yerde bir yapılaşma olduğunu öne sürerek “ihya” projesi için Belediye’ye başvuruda bulundu. İstanbul 4 Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu’na sunulan fotoğraf, 28.02.2012 gün ve 4426 sayılı kararıyla onaylandı ve inşaat yapımının önü açıldı. Otelin inşaatı sırasında hemen önündeki iki bin yıllık Bizans surlarına da araç girişi için üç kapı açıldı. Uzmanlar bu uygulamayı skandal olarak değerlendirdi. Otelin inşaatı hala sürüyor.

Taraf: Ayfer Çalıkıran, 01.09.2014

KONYA'DA TARİH GÜN YÜZÜNE ÇIKTI

Selçuklu Belediyesi, Kültür Bakanlığı, Konya Müzeler Genel Müdürlüğü ve Necmettin Erbakan Üniversitesi’nin iş birliği ile 2012 yılında başlatılan Gevale Kalesi kazı çalışmaları devam ediyor. 1700 metre rakımda devam eden kazı çalışmalarında Selçuklu ve çeşitli dönemlere ait birçok bulguya rastlandı.

 

Konya’nın önemli silüetlerinden olan Takkeli Dağ’da bulunan Gevale Kalesi ve çevresinde 2012 yılında başlatılan arkeolojik kazı çalışmaları devam ediyor. Konya’nın silüetini değiştirecek proje kapsamında devam eden kazı çalışmalarında Selçuklu ve çeşitli dönemlere ait birçok bulguya rastlandı. Daha önceki kazılarda 100’e yakın sarnıç, bir sarnıçtan kaleye giden yol ve kale surları gibi birçok tarihi kalıntıya rastlanılmıştı. 2014 yılında devam eden kazı çalışmalarında ise birçok madeni ve seramik bulguların yanı sıra yeni mekanlar ve mekanların arasında ibadet alanlarının olduğunu gösteren bir mihrap tespit edildi. Konya’nın tarihine ışık tutacak ve turizmine de önemli bir kazanç sağlayacak bu çalışmalar ile ortaya çıkarılan eserler restore edilerek turizme kazandırılacak.

 

Gevale Kalesi’ndeki tarihi gün yüzüne çıkarmak için uzman bir ekiple çalışmalarını sürdürdüklerini söyleyen Necmettin Erbakan Üniversitesi Sanat Tarihi Bölüm Başkanı Prof.Dr. Ahmet Çaycı, “Kültür Bakanlığı, Selçuklu Belediyesi, Konya Müzeler Genel Müdürlüğü ve Necmettin Erbakan Üniversitesi’nin ortaklaşa yürütmekte olduğu Gevale Kalesi kazı çalışmalarının 2014 yılı çalışmalarına başlamış bulunuyoruz. İlk çalışmalara 2012 yılında başlamıştık. 2013 yılında ilk kazıyı yaptık. 2014 yılında da 2013 yılından kalan kazı faaliyetlerine devam ediyoruz. 2013 yılında özellikle kalenin eteklerinde bulunan sarnıçta ve İbrahim Hakkı Konyalı’nın tapınak olarak ifade ettiği mekanın kazısıyla başlamıştık. Geçen yıl bu iki mekanda kazı çalışmalarını büyük oranda tamamlamıştık. 2014 yılında ise 4 Ağustos tarihinden itibaren geçen seneki kazıdan arta kalan kısımlardaki çalışmalara başlamış durumdayız” dedi.

 

Yürütülen kazı çalışmalarında gelinen son aşama hakkında bilgiler veren Çaycı, “Bu senede özellikle o tapınağın devamı durumundaki mekanları ortaya çıkardık, oralarda yeni yeni mekanlar tespit ettik. Özellikle bir mihrabın tespiti o mekanın bir ibadet mekanı olduğuna dair önemli bir delil teşkil etmektedir. Bunun dışında kalenin zirvesindeki yapılar topluluğu etrafındaki çalışmalarımıza başlamış durumdayız. Şu anda yüzeydeki çalışmalar devam ediyor. Bol miktarda küçük obje diyebileceğimiz buluntular elde ettik. Bunların içerisinde seramik parçaları ilk sırayı almaktadır. Maden buluntular bir hayli zengin bir şekilde çıkmıştır. Dolayısıyla 2014 yılının kazı çalışmaları tüm hızıyla devam etmektedir. Özellikle çalışmalarımıza olan katkılarından dolayı Selçuklu Belediyesine hassaten teşekkürlerimi sunuyorum. 1700 metre rakımda, zor şartlar altındaki bütün ihtiyaçlarımızı teminde her türlü kolaylığı sağlıyorlar. Tekrar teşekkür ediyor, çalışmaların hayırlı olmasını diliyorum” dedi.

konhaber.com, 31.08.2014

TARİHİ BOSTANA AVM PLANI!

Zeytinburnu’nda sur koruma bandında yer alan 17. yüzyıldan kalma bir bostanın ‘ticaret alanına’ alınarak imara açıldığı ortaya çıktı. Yıkılmak istenen bostanda imar planına göre AVM ve rezidans yapılabilecek. 400 yıllık su kuyuları ve taş havuzlar ise tehdit altında.

 

İstanbul’da Fatih Belediyesi ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) tarafından molozlarla kaplanan Yedikule bostanlarında yıkım durdurulurken, surların dışında yer alan tarihi bir bostanın daha imara açıldığı ortaya çıktı. Zeytinburnu’nda UNESCO’nun sur koruma bandı olarak belirlediği alanda yer alan ve 2011’de hazırlanan Tarihi Yarımada Yönetim Planı’na göre 2. derece koruma bölgesi olan Yedikule Göğüs Hastalıkları Hastanesi’nin bostanı, korunması gerekirken yıkılmak isteniyor. Daha önce plansız olan bostan arazisi 2012’de Zeytinburnu Belediyesi tarafından sur tecrit bölgesi için hazırlanan 1/1000 ölçekli imar planı ile ticaret alanı ve turizm alanı olarak planlandı.

Bostanın bir bölümü geçen yıl İmar Kanunu’nun 18. maddesi kapsamında yol ve park alanına dönüştürüldü. Planda otel alanı olarak belirlenen parsel ise yıkılarak şantiye alanına dönüştürüldü. Yıkımların ardından 24 dönümlük bostandan yaklaşık 14 dönüm kaldı. İçinde Osmanlı dönemine ait en az 400 yıllık su kuyuları ve taş havuzlar barındıran tarihi bostanın son kalan bölümü de yıkılırsa imar planına göre buraya AVM, rezidans, özel sağlık ve eğitim tesisleriyle yer altı otoparkı yapılabilecek.

SU KUYUSUNA BETON DÖKÜLDÜ
Osmanlı tarım teknolojisi üzerine Harvard Üniversitesi’nde doktora yapan tarihçi Aleksandar Sopov bostan alanına ilişkin gözlemlerini paylaştı. Arazide en geç 17. yüzyıldan bu yana tarım yapıldığı tespit edildi. Bostan alanında geçen yılki yıkımdan önce üç su kuyusu ve iki taş havuz bulunuyordu. Otel alanı olarak planlanıp şantiyeye dönüştürülen 3339 ada 4 parselde Bizans dönemine ait olduğu tahmin edilen 12 metre derinliğinde 3 metre çapında bir su kuyusunun geçen yıl belediye tarafından hafriyatla kaplanarak, kuyunun üzerinden yol geçtiği iddia ediliyor. Bu alanda bir taş havuzun üzeri ise kapatılmış durumda. Ticaret alanı olarak planan 5 ile 6 parsellerde ise bostan arazisine su sağlayan 27 metre derinliğinde 5 metre çapında Osmanlı döneminden kalma iki su kuyusu ve bir taş havuz yer alıyor. Bostanda aynı hatta üç su kuyusu bulunması nedeniyle bölgeye ‘üçüz kuyular’ deniliyor. Bostan alanının yakınında bulunan bir ayazmanın (Ortodoks Hristiyanlarca kutsal sayılan kaynak suyu) da yıllar önce yıkıldığı belirtiliyor.

SON BOSTANLAR TEHDİT ALTINDA
Tarihçi Aleksandar Sopov, bostan arazisinin surların dışında kalan son tarihi tarım arazisi örneklerinden olduğunu söyledi. Sopov, “Su kuyularının çapı, derinliği ile kuyu ve su havuzu arasındaki mesafeyi düşündüğümüzde bu bostan Yedikule’de 17. yüzyılda vakıf kayıtlarında gördüğümüz sadrazamların ve ağaların bostanlarıyla benzerlik gösteriyor.  Bölgede bostan alanı dışında da çok sayıda tarihi su kuyusu var. Zaten bu bölge Balıklı Ayazması ve Ayia Paraskevi Ayazması gibi ayazmalarla da zengin bir bölge.Yedikule’de sur dışında yer alan Zeytinburnu bostanlarının son örneklerinden biri olan bu bostan ve su kaynakları mutlaka korunmalı. Geçen sene Yedikule’de üç bostan yıkıldı. Türkiye’deki ve Harvard Üniversitesi gibi yurtdışındaki üniversitelerde İstanbul’un tarihi bostanları üzerine dersler verilirken bu bostanlar  belediyeler tarafından imara açılıyor. Dünya kültürel mirası olarak kabul edilen bostanların  ve orada tarım yapan bostancıların İstanbullular tarafından bir an önce sahiplenilmesi lazım.  Eğer yıkımlar devam ederse, artık İstanbul’da Osmanlı tarım teknolojisini anlayabileceğimiz tarihi bir bostan ve mevcut yeraltı suyu kalmayacak” dedi.





HASTANENİN KAPISI BOSTANA AÇIK
Bostanın yıkılmasıyla araziyi 25 yıldır ekip biçen 30 kişilik Kastamonulu bir aile de geçim kaynaklarını yitirme tehdidiyle karşı karşıya kalacak. Bir kapısı bostana açılan Yedikule Göğüs Hastalıkları Hastanesi’nin çalışanları ve ziyaretçileri bostanda yetişen kıvırcık, nane, roka, karalahana, tere gibi taze sebzelerin daimi alıcıları arasında.

Birgün, Haber: Olgu Kundakçı, 31.08.2014

8 BİN 400 YILLIK AYAK İZLERİ BULUNDU

 

Bursa'nın Yenişehir İlçesi'ndeki Barcın Höyüğü kazılarında Neolitik döneme ait bir çift ayak izi bulundu.

Kazı ekibinde görevli Koç Üniversitesi İnsani Bilimler ve Edebiyat Fakültesi Arkeoloji ve Sanat Tarihi Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç.Dr. Rana Özbal, AA muhabirine, Barcın Höyüğü'nde Kültür ve Turizm Bakanlığının onayıyla Hollanda Araştırma Enstitüsü koordinatörlüğünde 2007 yılından bu yana kazı yaptıklarını söyledi.

Özbal, bölgenin en eskisi olduğu bilinen höyükteki yerleşimin 8 bin 600 yıl öncesine uzandığına dikkati çekerek, "Höyükte evler bitişik yapılmış. Buraya has bir düzen. Tabakalanmanın alt seviyelerinde çanak çömleklerde birtakım farklılıklar gördük. Bunlar da bize bu bölgede çanak çömleğin doğmaya başladığını gösterdi. Bu da Marmara için bilmediğimiz bir şey olduğundan yeni veriler sağlayan bir durum" ifadesini kullandı.

Ayak izleri, MÖ 6 bin 450 yılına tarihlendirildi

Höyükteki evin birinde bir çift iki ayak izi bulduklarını aktaran Özbal, bunun nasıl oluştuğunu araştırdıklarını dile getirdi. İzlerin, evin çıkışında yer aldığı bilgisini veren Özbal, şöyle devam etti: "Evin zeminini ilk önce sıvamışlar. Çok güzel, saman katkılı, düzgün sıva katmanı vardı.

Bu sıvayı ahşap kalasların üzerinde de bulduk. Onun üzerine sıva yaptıktan sonra sıva hala yaşken bastıkları zaman ayak izleri oluşmuş. Bu, sıvanın alt tabakası oluyor. Üst tabaka da tekrar sıvandıktan sonra ev yanmış. Bu sayede de izler korunmuş. Yani iki tabaka var. Alt tabakada izler, üst tabakada tekrar sıva var. 'Belki de izlerden dolayı zemin bozuldu' diye tekrar sıvamışlar.

Onun üzerinden de belli süre geçtikten sonra ev yanmış. O sayede de izler bugüne ulaşmış. Ayak izi, radyokarbon tahminlerine göre MÖ 6 bin 450 yılına denk geliyor. Yuvarlarsak '6 bin 400' diyebiliriz." Marmaray'ın inşası sırasında Yenikapı kazılarında da çok sayıda ayak izleri çıktığını hatırlatan Özbal, Yenişehir'dekilerin bundan daha önce oluştuğunu tahmin ettiklerine değindi.

Özbal, "Marmara Bölgesi için konuşacak olursak Neolitik dönem için en eskisi burada" değerlendirmesinde bulundu.

İzler, yangın nedeniyle pişerek sertleşmiş

Türkiye'deki bazı arkeolojik alanlarda görev yapan Konservasyon Uzmanı Evren Kıvançer de Barcın Höyüğü'ndeki izlerle ilgili çalıştığını belirtti. Bu izlerin, kazı alanında tutulamayacağını vurgulayan Kıvançer, "Eser konumuna getirebilmemiz için o ayak izlerini kazı alanından alıp stabil hale getirmemiz gerekiyordu. Öncelikle izlerin bulunduğu koşullar bizim için çok önemliydi.

Çıkan izler, yangın tahribatı sonucunda pişmiş ve sertleşmişti. Bu durum işimizi kolaylaştırdı" diye konuştu. Kıvançer, izlere dokunduğunda, sağlamlaştırmak ve stabil hale getirmenin mümkün olduğunu anladığını aktardı. Önce alt yüzeyden başlayarak küçük kazıma işlemleriyle, daha sonra sabitleyerek sağlamlaştırdıklarına işaret eden Kıvançer, şu bilgiyi paylaştı: "Eseri, arazide güçlendirdik.

Sağlamlaştırma işlemi bittikten sonra arazide silikonla izlerin kalıbını aldık. Bu arada eserimizin altından bazı buluntular, kemik eserler ve bazı objeler çıktı. Onları da yavaş yavaş çok küçük hareketlerle alt kısımdan çıkardık. Bütün bu işlemler 4-5 gün sürdü. Bu, bizim için oldukça yavaş bir süreçti.

İzlerin bulunduğu bölgeyi pasta dilimi gibi keserek ve altına metal plaka sürerek çıkardık ve üzerindeki kalıpla laboratuvarımıza getirdik. Laboratuvarda da sağlamlaştırma işlemlerini geliştirdik, kenarlarını birtakım malzemeler ve harçla destekledik. Bu sayede eser müzede sergileninceye kadar korunacak." Daha önce benzeri eser üzerinde çalışmadığını, buluntunun anı belgelediğine dikkati çeken Kıvançer, izlerle ilgili bilimsel çalışma yapılabileceğini söyledi.

Kıvançer, "Uzmanların araştırmalarıyla boy, ağırlık hatta cinsiyete varıncaya kadar açılımları olabilecek bir eser" diyerek, "Bu eser, diğerlerinden farklı olarak mevcut alanının içinde bulunuyor ve mevcut koşulları stabilize edilerek oradan kaldırılıyor. Çok nadir karşılaşabilecek, özgün, özel bir durum oldu. Bunun gelecek nesillere aktarılmaması için artık hiçbir sebep yok" bilgisini verdi.

Haber 7, 31.08.2014

BURSA'DAKİ BEY SARAYI YENİDEN AYAĞA KALDIRILACAK

 

Osmanlı'nın, Bursa'nın fethinden sonra yaptırdığı ilk saray olan Bey Sarayı'nı yeniden canlandırmak için gezginlerin notları, gravürler ve haritalardan yararlanılarak restitüsyon çalışması yapıldı.

Günümüzde tek duvarının kaldığı ve üzerinde Garnizon ve Orduevi binalarının bulunduğu Bey Sarayı'nın yeniden canlandırılması için Genelkurmay ile yapılan görüşmelerde mutabakat sağlandı. Genelkurmay Başkanlığı'nın vereceği onayın ardından, garnizon komutanlığı ve orduevinin buradan taşınması ile saray Büyükşehir Belediyesi tarafından yeniden eski görünümüne kazandırılacak.

Osmanlı Devleti'ne 130 yıl başkentlik yapan Bursa'da, Orhan Bey tarafından 1326 yılında gerçekleştirilen fethin ardından Tekfur Sarayı üzerine Bey Sarayı yapıldı. Birinci Murad döneminde Türk İslam gelenek ve göreneklerine göre yeniden inşa ettirilen Bey Sarayı, Yıldırım Bayezid'ın düğününe, Çelebi Mehmed'in sünnet törenine ev sahipliği yaptı. Bursa'ya gelen bir çok gezginin anlatımlarında yer alan Bey Sarayı, İstanbul'un fethinden sonra eski değerini yitirdi. 6 kapı ve 14 burcun bulunduğu saray yıllar içinde yıkıldı, üzerine ise Garnizon Komutanlığı ve Orduevi yapıldı. Günümüzde tek duvarın kaldığı Bey Sarayı, Bursa Büyükşehir Belediyesi tarafından surlarla birlikte ayağa kaldırılmak isteniyor. Genelkurmay Başkanlığı ile görüşmeler yapılırken, Büyükşehir Belediyesi Kültür ve Turizm Dairesi, Uludağ Üniversitesi (UÜ) Fen Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç.Dr. Doğan Yavaş, Mimar Dr. İbrahim Yılmaz'ın desteği ile 5 ay süren restitüsyon çalışması gerçekleştirdi. Kapı girişleri, gezginlerin anlattıkları, gravürler ve haritalardan yola çıkarak çizilen saray şimdi uygulanmayı bekliyor.

BİRİNCİ DERECE SİT ALANI

Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı AKP'li Recep Altepe, dönemin mimari özelliklerini göz önünde bulunduklarını belirterek, saray tamamen yıkıldığı için tüm özelliklerinin bilinmesinin mümkün olmadığını kaydetti. Hazırlanan çalışmanın katkılara açık olduğunu söyleyen Başkan Altepe, Osmanlı'ya başkentlik yapmış Bursa'da Bey Sarayı'nın yeniden ayağa kalkacağını vurguladı. Sarayın herkesin rahatça girip çıkabileceği, sosyal-kültürel bir alan olarak kullanılacağını ifade eden Altepe, 1'nci Derece Arkeolojik Sit Alanı içinde bulunan garnizon komutanlığı ve orduevinin yeni bir yere taşınması konusunda Genelkurmay Başkanlığı ile mutabık kaldıklarını dile getirdi. Yeni yer ile ilgili kesin bir cevap beklediklerini söyleyen Altepe, mevcut binaların ömrünü tükettiğini, SİT alanı olduğu içinde yenilerinin yapılmasının mümkün olmadığını sözlerine ekledi.

Bursa'da Bugün, 31.08.2014

ANTALYA'DAKİ TARİHİ SURLARIN İÇİNE BETON DÖKTÜLER

 

Kaleiçi'nde, yüzyıllar öncesine ait surlardan bugün ayakta kalabilen ve Orta Burç olarak bilinen surların içindeki galerilerin beton sıvayla donatılarak, sıradan beton bir yapıya dönüştürüldüğü görüldü. Üzerinde seyir terasları da bulunan ve tatilci ve turistlerin en çok ilgi gösterdiği tarihi değerlerden burçların içindeki galerin tamamen betonla kaplanması, şaşkınlıkla karşılandı.

Yıllarca Kültür ve Turizm Bakanlığı bünyesindeki vakıf tarafından işletilen Türk Evleri ve burçlar, bir özel sektör firması tarafından kafe- restoran ve pansiyon şeklinde hizmet veriyor. İşletme yetkilileri, galeri içine yapılan betonla ilgileri olmadığını öne sürdü. Antalya Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü'nün kontrolündeki surlarla ilgili inceleme yapılması istendi.

 

SURLARDAN ÇOK AZI AYAKTA

Büyük bölümü yıkılmış ve yok olmuş at nalı şeklinde içten ve dıştan surlarla çevrili Kaleiçi'nde Hellenistik, Roma, Bizans, Selçuklu ve Osmanlı devirlerinin ortak eserlerinden olan surlardan bugün çok az bir kısmı ayakta. Suna- İnanç Kıraç Kaleiçi Müzesi Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü eserlerinden 'Antalya Kenti Kalesinin Tarihi Burçlar, Kapılar, Sur Duvarları' adlı eserde de B63 koduyla belirtilen Orta Burç'un içinde Yat Limanı'nı tam karşıdan gören bir teras bulunuyor.

ensonhaber.com, 31.08.2014

BİNLERCE YILLIK HAZİNE 'FRİG VADİSİ'

 

Eskişehir ve Afyonkarahisar il sınırları içerisinde de bulunan vadide, kaya mezarları, kiliseler, sığınma ve barınma amaçlı oyulan mağaralar, MÖ 900-600 arasında Frigler tarafından kullanılmış.

Kütahya-Eskişehir karayolunun 35. kilometresindeki Sofça Köyü'ndeki Porsuk Barajı'nın karşı yakasında yer alan Elbeyi, Yılanlıdere, Pireli ve Karadede mevkilerindeki mağaralarda, taşlara oyulan koltuk, odalar ve kilise olarak kullanılan yerdeki haç işaretleri görenlerin ilgisini çekiyor.

Kütahya Müze Müdürü Metin Türktüzün, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Türkmen Dağı'nın tüfleri ile örtülü olan Frigya yaylalarının çok eski çağlardan beri çeşitli kavimlere ev sahipliği yaptığını söyledi.

Volkan tüfünün kolaylıkla işlenebilir kayaç olması nedeniyle Friglilerin bunları daha kolay yontmasına sebep olduğunu belirten Türktüzün, "İl merkezine en uzak yeri 55 kilometre uzaklıktaki Ovacık Köyü'nün İnlice Mahallesi'dir. Ovacık, İnli, Ahmetoluğu Çiftliği, Fındık, Söğüt, Armutlu, Sökmen, Sofça köyleri ile Sabuncupınar beldesinde geniş bir alana yayılmış mağara, mezar ve şapel kalıntılarını barındırmaktadır. Bölge, MÖ 900-600 yılları arasında Frigler, daha sonra Romalılar ve Bizanslılar tarafından kullanılmıştır" diye konuştu.

Türktüzün, Frigya vadilerinde, kayaların el ile oyularak mezar odaları, samanlık, sarnıçlar, ambarlar, küçük kiliseler yapıldığını dile getirdi.

Ovacık İnli'de tekli ve çiftli kilisede, fresk izlerinin hala seçilebildiğini ifade eden Türktüzün, şunları söyledi:

"Ayrıca kök boya ile yazılmış Bizans döneminden yazılar, meander motifleri ve haç işaretleri de görülebilmektedir. Bölgemizde yüzlercesi bulunan bu mekanların büyük bir kısmı kendi hallerine terk edilmekle birlikte, hemen tamamı zamanın ve tabiat şartlarının tahribine maruz kalmaktadır. Günümüzde bazıları barınak, ambar ve samanlık olarak işlevlerini sürdürmektedir. Ovacık'taki Deliktaş ve Penteser kaleleri ile Fındık Köyü'ndeki kale, savunma amaçlı olup Deliktaş kalesinde girişten sonra koridorlardan geçerek, katlardan aşağı inilebilmekte ve odalardan birbirlerine geçilebilmektedir. Her türlü tarih ve tabiat güzelliklerinin mevcut olduğu Frigya vadileri, sizler tarafından görülmeye değer ender yerlerden biridir."

Türktüzün, Frig Vadisi'nin Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından birinci derece arkeolojik ve doğal sit alanı olarak tescillendiğini sözlerine ekledi.

Star Gündem, 31.08.2014

PERRE'NİN ÇEHRESİ DEĞİŞİYOR

 

Kommagene Uygarlığı’nın 5 büyük kentinden biri olan ve şehir merkezine 3 kilometre uzakta olan Perre antik kentinin turizme kazandırılması amacıyla Adıyaman Valiliği koordinesinde yürütülen çevre düzenleme çalışmalarında sona gelindi.

Tarihi kentte yürütülen çalışmaları yerinde incelemek üzere Perre’ye giden Vali Mahmut Demirtaş, yürütülen çalışmalarla ilgili bilgi alarak, Perre antik kentinde yürütülen çalışmaların tarihi kentin doğal yapısına uygun bir şekilde yapılması konusunda ilgili müteahhidi uyardı.
Adıyaman Valiliği olarak turizme büyük önem verdiklerini belirten Demirtaş, "İlimizin tarihi ve turistik noktalarında turizm amaçlı yapılacak çevre düzenleme ve alt yapı çalışmalarına büyük önem veriyoruz. Tarihi süreç içerisinde bugüne kadar birçok uygarlığın büyüleyici kalıntılarına ev sahipliği yapan Adıyaman’ın sahip olduğu doğal, kültürel ve tarihi değerlerini ortaya çıkarmak ve bunları turizme kazandırmak amacıyla çok yönlü projeler uyguluyoruz. Perre’yi cazibe merkezi haline dönüştürmek amacıyla Valiliğimiz koordinesinde yürütülen çevre düzenleme çalışmalarında sona gelinerek bu çalışmalar yüzde 80 oranında tamamlanmıştır. Çalışmalar kapsamında Perre’de karşılama merkezi, sergi salonları, çevre ihata duvarları, 3,5 kilometre uzunluğunda travers yapı yürüyüş yolları, çıkan eserlerin özellikle mozaikli alanların korunma evleri ile festival alanı yapılmaktadır. Buradaki çalışmalar tamamlandıktan sonra bu alan TÜRSAB tarafından işletmeye açılacak ve profesyonel anlamda turizm hizmeti sunulacaktır. Çalışmaların bitirilmesi ile Perre Antik Kenti bir cazibe merkezine dönüştürülerek, tarih ve doğanın bütünleştiği muazzam bir yer olacaktır. Bununla birlikte yerli ve yabancı turist sayısında artış yaşanacaktır. Ayrıca, 2003 yılından beri devam etmekte olan arkeolojik kazılar sonucunda ortaya çıkan eserler koruma altına alınmış olacaktır" dedi.

Milliyet, 31.08.2014

17 MAĞARA BULUNDU

 

Kırklareli Kültür ve Turizm Müdür Vekili Fikret Macit, Istranca Dağları'nda 17 mağaranın tespit edildiğini, 5'inin turizme açılabilecek nitelikle olduğunu bildirdi.

Macit, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Kırklareli'de deniz ve doğa turizmini geliştirmek için çalıştıklarını söyledi.

Maden Tetkik Araştırma Enstitüsü ekiplerince Istranca Dağları'nda yapılan sismografik çalışmaların tamamlandığını belirten Macit, 17 mağara tespit edildiğini ifade etti.

Istranca Dağları'nın altında uzunlukları bilinmeyen onlarca mağara galerilerinin bulunduğunu vurgulayan Macit, "Girişleri bulunamayan ve uzunlukları bilinmeyen muazzam galeriler, su havuzları ve göletlerin olduğunu biliyoruz. Istranca Dağları'nda yapılan araştırmalarda 17 mağara tespit edildi. Yapılan teknik çalışmalara göre 5'i turizme açılabilecek nitelikte. Tespit edilen mağaralar ile ilgili araştırmalarımız sürüyor" diye konuştu.

Bölgenin geçim kaynağı olan turizmi canlandırmak istediklerini anlatan Macit, şöyle devam etti:

"Istrancalar doğa turizmi açısından son derece önemli bir bölge. Kırklareli’de turizmi geliştirmek için çalışmalar yapıyoruz. Turizmin gelişmesiyle turizme yönelik otel, pansiyon, kır kafesi, restoran, rehberlik hizmetleri, alışverişlerin yapılacağı iş sektörlerinin de artacağına inanıyorum.

Bu sayede bölgedeki işsizlik sorunu da oldukça azalacaktır. Istranca Bölgesi'nin turizm açısından gelişmesiyle birlikte ekonomik alanda büyük bir canlılık yaşanacaktır. İşsizlikten dolayı genç nüfus oldukça azaldı. Turizm hareketliliği arttıkça genç nüfus kendi doğdukları, büyüdükleri topraklarda istihdam edilecek."

Akşam, 31.08.2014

ATAKÖY SAHİLİ İÇİN 'KAMU MALI' KARARI

TOKİ'nin 4 yıl önce ihaleyle sattığı Ataköy sahilindeki arazi davalık oldu. Mahkeme "Deniz kıyıları devletin tasarrufu altındadır, özel mülkiyete konu edilemez, ülke güvenliği hariç kamunun kullanımına kapatılamaz" diyerek iptal kararı verdi.

 

İstanbul ’un son doğal plajı Ataköy sahilinde yükselen inşaatları tartışmalı hale getirecek bir mahkeme kararı alındı. İstanbul 3. İdare Mahkemesi, TOKİ’nin 4 yıl önce yaptığı ve Karadeniz Örme-Özyazıcı ikilisinin aldığı, iki parselin satış ihalesini iptal etti. Sözkonusu parsellerdeki inşaatlar şu anda bitme noktasına geldi.

Davayı Bakırköy Belediyesi açmış, daha sonra bu davadan feragat etmişti. Ancak mahkeme ‘kamu davasından feragat edilemez’ diyerek karar verdi. Bu kararda “Deniz kıyıları devletin tasarrufu altındadır, özel mülkiyete konu edilemez, ülke güvenliği hariç kamunun kullanımına kapatılamaz” denildi ve bu gerekçeyle TOKİ’nin 12 Temmuz 2010 tarihli ihalesi iptal edildi. Kararda Kıyı Kanunu’na göre kıyıya 100 metre mesafede inşaat yapılamayacağı da vurgulandı. TOKİ kararı Danıştay’a taşıdı. Eğer bu karar Danıştay’da kesinleşirse yapımı süren kulelerin yıkımı gündeme gelecek. Kıyı Kanunu’na vurgu yapılan 11 Haziran 2014 tarihli kararda şöyle denildi:

“ Anayasa ve yasa hükümleri uyarınca deniz kıyıları devletin hüküm ve tasarrufu altında olduğundan özel mülkiyete konu olamayacak ve kıyılardan yararlanmada öncelik kamunun kullanımları olacaktır.

HERKESE AÇIK OLMALI
Kıyılarda yapı yapılacak ise konut dokunulmazlığı olmayan yapılar olacağı, genel kullanımdan belirli kişi ya da topluluklara ayrıcalıklı kullanım hakkı tanımaksızın, yararlanmak isteyen herkese eşit ve serbest olarak açık bulundurulacağı kuşkusuzdur. İdarece yapılan planlarla, Turizm+Ticaret fonksiyonu getirilerek, 11.08.1960 tarihli ilk plan ile öngörülen kamuya açık plaj, lunapark, açık hava tiyatrosu, sahil parkı, yürüyüş parkının kamu kullanımına kapatıldığı, dava konusu açık ihale usulü ile satışa ilişkin işlem ile sahil bandında kalan taşınmazların kamu kurumu elinden tamamen çıkarılarak, kıyı bölgesinde devletin hüküm ve tasarrufu altında ve öncelikle kamunun yararına sunulması gereken taşınmazların, mesken amaçlara hizmet etmesi, ülke güvenliği gibi istisnai hallerde kamunun kullanımına kapatılacak iken, ticari maksatla kullanımı için elden çıkarılarak özel şahıslara devrinin amaçlandığı açıktır.”

Dava konusu taşınmazları kapsayan 2012 tarihli 1/5000 ölçekli Nazım İmar Planı ve 1/1000 ölçekli sınırsız yükseklik öngören planın yürütmesinin İstanbul 5. İdare Mahkemesi’nce geçen mayısta durdurulduğu hatırlatılan kararda, “...kamunun kullanımına açık tutulması gereken deniz kıyısı alanların, özel şahıslara satışı suretiyle, özel şahıslar lehine ayrıcalıklı durum oluşturularak, kamunun kullanımına kapatılması sonucuna neden olan dava konusu işlemde, kamu yararına ve hukuka uyarlık görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle işlemin iptaline…” denildi.

İKİ İLERİ BİR GERİ AMA BİTMEK ÜZERE
Bu projeyle ilgili olarak İstanbul 5. İdare Mahkemesi 2 Mayıs 2014’te 1/5000 Nazım İmar Planı ve 1/1000’lik imar plan notlarının iptali davasında yürütmeyi durdurdu. Bakırköy Belediyesi bu karar üzerine daha önce verdiği ruhsatları iptal etti. Bölge İdare Mahkemesi 1. Kurulu da 5. İdare Mahkemesi’nin yürütmeyi durdurma kararına dayanarak verilen ruhsatların yürütmesini durdurdu. Bakırköy Belediyesi Temmuz ayında bu kez inşaatları mühürledi. Son olarak Bölge İdare Mahkemesi Bakırköy Belediyesi tarafından yapılan ruhsat iptalinin yürütmesini durdurdu ve mührün kırılarak inşaatların devamının önünü açtı.

Radikal, 31.08.2014

KÜRATÖR DE KİM OLUYOR?

 

Sanatın baş aktörlerinden küratörlerin iktidarı tartışılır hale geldi. 14. İstanbul Bienali'ni hazırlayacak Bakargiev, geçtiğimiz aylarda ‘küratör' sıfatını kullanmama kararı almıştı. ABD'deki Frye Sanat Müzesi ise küratörlük kurumunu kaldırıp sosyal medya kullanıcılarının müzenin koleksiyonundan sevdikleri eseri seçecekleri bir sergi açıyor.

‘Küratör' sıfatı, sanat dünyasını meşgul eden kavramlardan biri. Sanatın baş aktörleri olan küratörler, sergi temalarını, sanatçıları ve eserleri belirlerken, kimi zaman büyük gürültülere neden olan bir sürecin başında yer alır. Sanat kurumları isim yapmış küratörleri sayesinde çeşitli kazanımlar elde ederken, küratörler de bu vesileyle kendilerine kolayca üst sıralardan yer ediniyor. Küratörün bu tartışmasız iktidarının sanat üretimini etkilediğini de ekleyebiliriz. Değişen ekonomik ve politik şartların gölgesinde, özellikle 80'li yıllarla birlikte küratörler konumlarını iyice sağlamlaştırdı. Bugüne gelindiğinde ise sanat kurumlarını ve sanat ortamını yönlendiren küratörlük, mahiyeti tartışılır hale geldi. Küratörün rolü ve konumu farklı cephelerden ele alınmaya başlandı.

Geçtiğimiz yıl Akbank Sanat Uluslararası Küratör Yarışması'nı kazanan Franz Thalmair, Ayşegül Sönmez'e verdiği söyleşide küratörün rolünü şöyle açıklamıştı: "Tarihi açıdan bakarsak, müzelerde ya da benzeri kültürel miras kurumlarında çalışan küratörlere genelde ‘tekkeyi bekleyen bekçi' rolü düşer – taşınabilir nesnelerden oluşan koleksiyonun bakımını üstlenen, eklenecek ya da çıkacak parçalara karar veren, bilgisini sergiler ya da yayınlar aracılığıyla halkla paylaşan uzman bir kişi. Bugünkü duruma baktığımızda bu bekçilik rolünün hala sürdüğünü söyleyebiliriz ama artık bekçi, kapıları kapalı değil ardına dek açık tutuyor."

BİR SERGİ İÇİN BİNLERCE KÜRATÖR!

Sanat çevreleri küratörlük kurumunu daha eleştirel bir bakışla ele alırken, bu sıfatın dönüşüm geçirdiğinden, hatta onu isminin önüne koymak istemeyenlerin varlığından da söz edebiliriz. 2015'in sonbaharında düzenlenecek 14. İstanbul Bienali'nin hazırlanmasını üstlenen Carolyn Christov-Bakargiev bunlardan biri. Bakargiev, geçtiğimiz aylarda, ‘küratör' sıfatını kullanmama kararı aldığını duyurmuştu. Bu karar ile birlikte sanatseverleri İstanbul'da nasıl bir Bienal'in beklediği şimdiden merak konusu.

Öte taraftan seyirciyi sanatın seçim ve sergileme sürecine dahil eden yaklaşım, gittikçe daha kabul görmeye başladı. Hatta küratörler olmadan da sanatın kendi sesini duyurduğu bir döneme girdiğimiz söylenebilir. Bunun son örneği, Amerika'daki Frye Sanat Müzesi. Ağustos ayının başında Facebook, Pinterest, Instagram ve Twitter kullanıcılarının, müzenin koleksiyonundaki 232 resimden en sevdikleri eseri seçmesini isteyen kurum, önümüzdeki ekim ayında, sosyal medya üzerinden seçilen ve en çok rağbet gören eserleri sergileyecek. #SocialMuseum (Sosyal Müze) adıyla gerçekleştirilen etkinliğin seçim aşamasına, büyük bir ilgi gösterildi ve 17 bin kişi bu sürecin parçası oldu.

Proje, müzenin küratörlerinden Jo-Anne Birnie Danzker'e geçtiğimiz yıl kendi koleksiyonlarından açtıkları sergiye karşı, Britanya'dan bir sanatseverin müzeye bir mektup göndererek, aynı koleksiyondan kendi seçkisini önermesiyle başladı. Bunu bir çıkış noktası olarak gören Danzker, sosyal medyayı kullanan sanatseverleri küratörlük eyleminin merkezine koymuş oldu. Danzker, ortaya çıkan seçkinin "ayrı bir tadı" olduğunu söylerken sergide yer alan eserlerin, hangi sosyal medya aracılığıyla ve kimler tarafından seçildiğinin de isim isim ekleneceğini duyurdu. Böylece binlerce sanatsever, sergilenecek eserlerin seçimine karar vermekle küratör gömleğini giyecek ve bu tartışmalı kurumun parçası olacak. Fakat tek bir farkla: ‘iktidarı' paylaşarak! Müzenin bu projesi, küratörün işlevine dair eleştirel bir bakış olarak değerlendirilirken sosyal medyanın da sanat eylemindeki yerine dikkat çekiyor.

Türk resim sanatının önde gelen isimlerinden Prof. Adnan Çoker'in işini iyi yapmayan küratörleri ‘köratar' olarak nitelendirdiğini hatırlarsak, bu kuruma karşı gerçekleştirilen bu tür renkli etkinliklerin, daha katılımcı bir sanat eylemine yol açtığını söyleyebiliriz.

Zaman, Haber: Musa İğrek, 31.08.2014

KASTABALA ANTİK KENTİ GÜN YÜZÜNE ÇIKARILIYOR

 

Osmaniye’nin 20 kilometre kuzeydoğusunda yer alan, geçmişi arkaik-klasik döneme (MÖ 7. yüzyıl) uzanan, 2. ve 3. yüzyıllarda Roma döneminde altın çağını yaşayan Kastabala antik kentinde arkeolojik kazı ve araştırma çalışmaları, Karadeniz Teknik Üniversitesi (Ktü) Öğretim Üyesi Prof.Dr. Turgut Hacı Zeyrek başkanlığında 8 kişilik uzman ekip tarafından yürütülüyor.

Prof.Dr. Zeyrek, AA muhabirine, Kastabala antik kentinde 2009′da Bakanlar Kurulu kararıyla kazı ve araştırma çalışmalarına başlandığını belirterek, bu yıl 6. etap kazıları devam eden antik kentin, Anadolu’daki Roma dönemine ait Perge, Bergama ve Efes ile aynı özellikleri taşıdığını söyledi.

Kentin, Roma döneminde Anadolu ile Mezopotamya arasında anahtar konumunda olduğunu, Doğu Kilikya ve Amanos bölgesinin kontrolü için stratejik önem taşıdığını anlatan Zeyrek, Kastabala’da anıtsal yapıya çıkan sütunlu ana cadde, kale, tiyatro, hamam, pazar yeri ve tapınak bulunduğunu ifade etti.

Antik kentin bu özellikleriyle Anadolu’da Roma dönemine ait sayılı kentler arasında yer aldığına dikkati çeken Zeyrek, “Hierapolis, Antakya ve Tarsus’taki antik kentler gibi modern yerleşim yerlerinin altında kalmamış, bölgede kent kimliği ön plana çıkan tek antik kenttir. Kastabala’yı gün yüzüne çıkarıp ülke ve bölge turizmine kazandırmayı amaçlıyoruz” dedi.

“ÇALIŞACAK İŞÇİ BULAMIYORUZ”

Zeyrek, öncelikli hedeflerinin antik kentteki tiyatro ile sütunlu yolu ortaya çıkarmak olduğunu aktararak, “Bir antik kentin kısmen de olsa ayağa kaldırılması için en az 10 yıla ihtiyaç var. Tarihi hazine niteliğindeki bu yerleşim birimlerinin gün yüzüne çıkarılmasında bakanlık tarafından yeterli bütçenin sağlanması ve yerel yönetimlerin desteği çok önemli. Bilimsel ekip oluşturmakta zorluk yaşamıyoruz fakat Mali sorun yaşıyor ve yerel yönetimlerden yeterli ilgiyi maalesef göremiyoruz” diye konuştu.

Kendisinin de kazma kürekle zaman zaman ekibe yardım ettiğini vurgulayan Zeyrek, şunları kaydetti:

“Kazı ve araştırma çalışması için en az 30 kişilik ekibe ihtiyacımız var. Bölgede, iş gücünün tarımda kullanılması dolayısıyla yaz aylarında asgari ücret ve sigortalı çalışacak işçi bulamıyoruz. Önceki yıllarda da yakınlardaki bir açık cezaevinden iş gücü hizmet alımı yaparak kazı çalışmalarımızı sürdürdük. Bu yıl da işçi bulamazsak aynı yola başvuracağız. Geçmiş yıllarda öğrencilerimiz kazılara katılır, usta çırak ilişkisiyle bu işleri öğrenir, kazı alanlarını bir atölye olarak değerlendirirdi. Şimdi öğrencilerimize kazıdan bahsettiğimizde hemen ücreti soruyor.”

haberler.com, 30.08.2014

TRABZON'DA MİTOLOJİK HEYKEL DİKKAT ÇEKİYOR

 

Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün Trabzon'a geldiğinde konakladığı ve yaklaşık 4 bin 600 tarihi eserin sergilendiği Trabzon Müzesi'nde, MS 2'nci yüzyılla tarihlenen Roma dönemi bronz Hermes heykeli, yerli ve yabancı turistlerden ilgi görüyor.

Trabzon İl Kültür ve Turizm Müdürü İsmail Kansız, Trabzon Müzesi'nin Zeytinlik Caddesi'nde 1900'lü yıllarda banker Kostaki Teophylaktos tarafından konut olarak yaptırıldığını söyledi.

Binanın milli mücadele yıllarında karargah olarak kullanıldığını belirten Kansız, "Bina 1924'te Atatürk'ün Trabzon'u ilk ziyaretinde konaklaması için düzenlenmiştir. Aynı yıl 15-17 Eylül tarihlerinde Atatürk, eşi ve beraberindeki heyetle bu konakta kalmıştır. Bina 1927 ile 1931 yılları arasında Hükümet Konağı, 1931 ile 1937 yılları arasında Genel Müfettişlik, 1937'den itibaren ise 50 yıl süreyle Kız Meslek Lisesi olarak hizmet vermiştir" dedi.

Kansız, konağın 1987'de Kültür ve Turizm Bakanlığına tahsis edildiğini ifade ederek, "Konak, 1987 ile 2001 yılları arasında Kültür ve Turizm Bakanlığınca yapılan restorasyonla aslına uygun şekilde yenilenmiştir. Restorasyonun ardından yenilenen konak, 22 Nisan 2001'de Trabzon Müzesi olarak ziyarete açıldı" diye konuştu.

Trabzon Müzesi'nde yaklaşık 4 bin 600 eserin sergilendiğini vurgulayan Kansız, sözlerini şöyle sürdürdü:
"Konak müzeye çevrildikten sonra bodrum katı arkeolojik eserler bölümü olarak düzenlenmiştir. Arkeolojik eserler bölümünde Erken Tunç Dönemi'nden Osmanlı Dönemi sonuna kadar taş, pişmiş toprak, metal ve cam gibi eserler sergilenmektedir. Kronolojik sıraya göre düzenlenen arkeolojik eser seksiyonu 4 mekandan oluşmaktadır. Müzenin etnografik eserleri arasında ise İslami eserler, silahlar, yazma eserler, takılar, giysiler gibi bölümlerin yanı sıra 5. Cumhurbaşkanı Cevdet Sunay seksiyonu ve Büyük Önder Atatürk'ün yatak odası bulunuyor."

Kansız, Trabzon Müzesi'nin ulusal müze olarak ilan edildiğine dikkati çekerek, "Trabzon Müzesi'nde, giriş salonu olarak kullanılan birinci mekanda, 1997'de Trabzon'un Tabakhane mevkisinde Trabzon Müze Müdürlüğünce yapılan kurtarma kazısında çıkarılan, milattan sonra 2. yüzyıla ait Roma dönemi bronz Hermes heykeli yer alıyor. Normal insan boyutundaki heykel, müzenin en önemli eserlerinin başında geliyor" dedi.

Ziyaretçilerin Hermes heykeline yoğun ilgi gösterdiğini anlatan Kansız, "Trabzon 4 bin yıllık bir tarihi geçmişe sahiptir. Bu değerleri yansıtan eserlerin sergilenmesi de çok önemlidir. Trabzon aynı zamanda bir ticaret merkezidir. Bu kapsamda mitolojik çağa ait ticaret tanrısı olarak bilinen Hermes bronz heykeli, yerli ve yabancı turistlerin ilgisini çekiyor" ifadelerini kullandı.

haber61.net, 30.08.2014

APOLLON SMINTHEUS TAPINAĞI ANASTYLOSİS VE RESTORASYON ÇALIŞMALARI DEVAM EDİYOR

 

1980 yılından bu yana Bakanlığımız izinleri ile Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi emekli öğretim üyesi Prof.Dr. Coşkun ÖZGÜNEL başkanlığında yürütülen kazı ve restorasyon çalışmaları kapsamında Hellenistik Dönem’e (MÖ 330-30) tarihlenen Apollon Smıntheus Tapınağı'nda da anastylosis ve restorasyon çalışmaları sürüyor.

Apollon Tapınağı'nda devam eden anastylosis ve restorasyon çalışmaları kapsamında, 2013 kazı sezonunda 11 basamaklı merdivenlerin imitasyonları mermer taklidi malzeme ile tamamlanmıştı. 2014 yılında ise,  planlandığı gibi 10 sütunun ayağa kaldırılması çalışmalarına devam ediliyor.

Restorasyon uzmanı mimarlar tarafından projelendirilip, inşaat mühendisleri tarafından statik hesapları yapılan, uygulaması ise heykeltıraşlar, restoratörler ve arkeologlardan oluşan bir bilim kurulu tarafından gerçekleştirilen restorasyon projesi ile eldeki özgün malzeme kullanılarak, tapınağın ön cephesine bakış açısı ve derinlik kazandırılması amaçlanıyor.

Suya bakılarak kehanette bulunulmasından ötürü bir su kaynağı yakınına kurulan Apollon Smintheus Kutsal Alanı’nın, eski yazılı kaynaklar göz önüne alındığında; antik çağda Troas bölgesi halkları kadar Ege dünyasının birçok yerinden de kehanet için gelen insanlara hizmet ettiği anlaşılıyor.

kvmgm.gov.tr, 30.08.2014

NYSA TİYATROSU PODYUM FRİZLERİ KORUMA ALTINA ALINDI

Aydın Arkeoloji Müzesi başkanlığında, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih - Coğrafya Fakültesi Arkeoloji Bölümü öğretim üyelerinden Yrd. Doç.Dr. Serdar Hakan Öztaner'in bilimsel danışmanlığında gerçekleştirilen Nysa antik kenti kazı, onarım ve restorasyon çalışmaları kapsamında tiyatro sahne binasının 1. katının restorasyon çalışmalarına devam ediliyor.

Restorasyon çalışmaları kapsamında, 2005 yılında tahribata uğramış olan tiyatro podyum frizlerinin silikon kalıplarına dökümün tamamlanmasıyla birlikte frizlerin güvenliği amacıyla Aydın Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Kararı ve Genel Müdürlüğümüz izinleri doğrultusunda, tiyatro podyum frizlerinin orijinallerinin Aydın Arkeoloji Müzesine taşınması ve yerlerine hazırlanmış olan mulajlarının yerleştirilmesi geçtiğimiz günlerde gerçekleştirildi.

Aydın Büyükşehir Belediyesi’nin ekipman desteği ile gerçekleştirilen çalışmalar kapsamında, Nysa tiyatrosunun 38 m uzunluğundaki sahne binasının ait 6 adet podyumuna ait 26 adet friz bloğu Aydın Arkeoloji Müzesine taşındı.

Nysa tiyatrosu podyum frizlerinin Aydın Arkeoloji Müzesi’ndeki gerekli teşhir tanzim çalışmalarının tamamlanmasının ardından ziyarete açılması öngörülüyor.

Nysa Tiyatrosu orijinal podyum frizlerinin yerlerine mulajlarının yerleştirilme çalışması

Nysa Tiyatrosu podyum frizlerinin mulajlarının yerlerine yerleştirilmesinin ardından görünümü

kvmgm.gov.tr, 30.08.2014

ERDEK'TE BİR ARKEOLOG DENİZDE BOĞULDU

İlçeye bağlı Edincik Mahallesi'nde, sahilde bir kişinin hareketsiz yattığını gören vatandaşlar, polise haber verdi.

Olay yerine gelen ekipler, cesedin Arkeolog Tarkan Özal'a ait olduğunu belirledi. Bu kişinin boğulduğu ve cesedinin kıyıya vurduğu tespit edildi.

Balık avlamak için denize girdiği tahmin edilen Özal'ın cesedi, otopsi için Bursa Adli Tıp Kurumu morguna gönderildi.

Özal'dan dün saat 16.00'dan sonra haber alamayan çalışma arkadaşları, polise kayıp ihbarında bulunmuştu. Bu kişinin giysilerinin Düzler Mahallesi sahilinde bulunması üzerine bölgede İl Afet ve Acil Durum Müdürlüğü ekiplerince arama çalışması başlatılmıştı

Radikal, 30.08.2014

2 BİN YILLIK ZİYAFET SOFRASI

Sagalassos 13 yüzyıl önce deprem nedeniyle yerle bir olmuş bir Roma kenti. bir süredir yapılan kazılar gösteriyor ki Sagalassos halkının gayet zengin bir yeme içme kültürü varmış.

Geçen hafta Burdur'un Ağlasun İlçesi'ni 4.8 şiddetinde yoklayan deprem, bu güzel beldeyi bundan 13 yüzyıl önce çok daha acımasız bir güçle vurmuştu. O dönemde bu yerleşim merkezinin adı Sagalassos'tu ve şölenleri, ziyafetleri ve dinsel törenleri, gösterişli yapıları, verimli bostan ve tarlaları, etleri lezzetli evcil hayvanlarıyla ünlü bir Roma kentiydi. Büyük deprem kentin sonu oldu. Halkın büyük bölümü yıkıntılar altında can verirken, atik davranıp canlarını kurtaranlar kendileri gibi hayatta kalabilenlerle birlikte bir daha geri dönmemek üzere kenti terkettiler.

Sagalassos kenti, yıkıldığı 7. yüzyıldan bu yana, yıllar içinde rüzgarın üzerine örttüğü toprak tabakası altında uzun bir uyku dönemi geçirdi. Derken geçmişi 10 bin yıl öncesine dayanan bu antik kentte arkeolojik kazılar başladı. 1996'dan beri de kazıları Belçika'nın Leuven Üniversitesi arkeologları sürdürüyor.

Sagalassos antik kentindeki çalışmaları uzun bir yolculuğu göze alıp buraya kadar ulaşabilen eski eser meraklıları gezebiliyordu.

Şimdi yemyeşil Ağlasun Ovası'na tepeden bakan sevimli bir butik otel, Sagalassos Lodge, buraya kadar zahmet edenleri adeta ödüllendiriyor.

Ben de bu otel sayesinde bir grup meslektaşımla birlikte Sagalassos'u gezmek ve yaşamak fırsatını buldum.

"Yaşamak" diyorum, çünkü Leuven Üniversitesi kazı ekibindeki bilim insanları bu antik ören yerini anlatırken sanki kent canlanıyor, insana agora olarak adlandırılan meydanda birileri dolaşıyor, Macellum denen pazar yerinde o gün yiyecekleri ürünleri satın alıyor, yeni bulunmuş olan bir mutfakta mangal kömürleri tutuşmuş, biraz sonra pişecek körpe kuzu pirzolası için köz haline gelmeyi bekliyor gibi geliyor.

Arkeo-zooloji uzmanı Dr. Beatrice De Cuepere eliyle alt tarafları işaret ediyor ve buralarda bir zamanlar oturanların kentin en zenginleri olduğunu söylüyor. "Burada bulduğumuz kemiklerden, burada oturanların körpe kuzu, dana ve domuz eti yediklerini biliyoruz" diyor. Buna karşılık kentin üst kesimlerinde sadece ihtiyar hayvanların kemikleri bulunmuş. Uzman, makbul olmayan bu ucuz etleri tüketmek zorunda olan yoksulların bunları kaynatarak nispeten yenilebilecek kıvama getirdiklerini anlatıyor. Yine bulunan kalıntılardan Sagalassosluların ziyafetlerde bugün bize yabancı olan kirpiden sincaba kadar çok çeşitli hayvanların etini yediklerini de öğreniyoruz.

2 BİN YIL ÖNCESİNE BİR YÜRÜYÜŞ
Antikçag insanları sofralarından balığı da eksik etmiyormuş. Ama yedikleri taze balık değilmiş; yakındaki Burdur Gölü, 100 kilometre güneydeki Akdeniz, hatta daha güneydeki Mısır kıyılarında tutulan balıklar tuzlanıp uzun bir yolculuktan sonra buraya dek ulaştırılıyormuş.

Arkeo-botanik uzmanı Dr Elena Barinova ise bundan 1500 yıl önce Sagalassos'ta yenen sebze ve meyveleri anlatıyor. Kuşkusuz domates, mısır, fasulye gibi ürünlerin Amerika'nın keşfedilmesinden sonra Eski Dünya'ya getirilmesine daha yüzyıllar var. Ama başta incir ve üzüm olmak üzere nar, alıç, dut, kiraz, mürver bu bölgede MS 3 ve 4. yüzyıllarda da afiyetle tüketilen meyveler. Çeviz, fındık, badem ve çitlenbik de kazılarda rastlanan ürünler. MS 4. yüzyıla dek buralarda zeytin de üretiliyormuş. Ama Dr. Marinova, bu dönemden sonra iklimin değiştiğini, artık bu enlemde zeytin yetişmediğini söylüyor.

Kazı başkanı Prof.Dr. Jereon Poblome de kazılar sırasında öğrendiği Türkçesiyle, yüzyıllar boyu kentin ana gıda ürünleri pazarı olarak kullanılan meydanda yaptıkları incelemelerde nohut, mercimek gibi kuru gıda ürünleri ile çeşit çeşit ekmekler yapmakta kullanılan dönemin en kaliteli buğday türü olan kızıl buğday örneklerine rastladıklarını anlatıyor.

Aylin Tan ve Nilhan Aras bizlere kazı alanında Sagalassos ve Ağlasun'un ortak ürünlerinden oluşan bir ziyafet hazırladı, biz de buranın yaklaşık 2 bin yıl önceki sakinleri gibi, aynı ürünlerle karnımızı doyurduk, o dönemin ziyafetlerini hayal ettik, Meğer Sagalassos hamam ziyafetleriyle de ünlüymüş. Kent girişinde 5 bin metrekarelik alana yayılan Roma hamamının soğukluk bölümünde yüzlerce kişinin ağırlandığı, mozaik zeminli bir de büyük ziyafet salonu bulunmuş.
Özetle zarif yapıları Efes antik kenti ile rahatça yarışabilen Sagalassos her geçen gün biraz daha gün ışığına kavuşuyor. Buraya İstanbul'dan 45 dakikalık uçak yolculuğu ile ulaşmak, nefis manzaralı ve her türlü konfora sahip otelinde kalarak 2 bin yıl öncesine kısa yürüyüşler yapmak mümkün. Kendi adıma ben, gönül verdiğim bu ilginç Roma kentinde ortaya çıkacak yeni buluntuları görmek için seneye de burayı ziyaret etmeye niyetliyim.

Sabah, Yazı: Ahmet Örs, 30.08.2014

DÜLÜK BABA TEPESİ'NDE TANRI KABARTMALI ÖNEMLİ BİR STEL GÜN IŞIĞINA ÇIKARILDI

 

Gaziantep İli, Şehitkamil İlçesi, Doliche/Dülük antik kentinde Bakanlığımız izinleri ile Münster Üniversitesi`nden Prof.Dr. Engelbert WINTER`in başkanlığında yürütülen 2014 yılı kazı çalışmalarında in-situ konumda olmayan  tanrı kabartmalı 150x69 cm boyutlarındaki stel üzerindeki bir tanrı motifi tasviri yer alırken, hangi tanrının tasvir edildiği tam olarak henüz bilinmemekle birlikte, tasvirlere göre bereket ile ilgili veya hava tanrısı olabileceği tahmin ediliyor. Stelin ikonografisi ve motiflerine göre Demir Çağı`nın bir eseri olabileceği düşünülse de, tanrının kıyafeti ve kompozisyonu dikkate alındığında Roma dönemi işçiliğinde yapıldığı belirgin bir şekilde gözlenebiliyor. Stelin alt yanında betimlenmiş olunan hilal ve yıldızlar Roma dönemine ait betimleme özelliklerini gösteriyor.

Yörede benzer örneklerinin bilinmemesi, yapım tekniği ve tasvirleri dikkate alındığında Demir Çağı`ndan Roma Dönemine ve daha da sonrasına bir sürekliliğin yaşandığını göstermesi açısından önemli kabul edilen stel üzerindeki ayrıntılı çalışmalara devam ediliyor.

kulturvarliklari.gov.tr, 30.08.2014

ARKEOLOJİK KAZILAR İÇİN ELEKTRONİK ELEK

 

Arkeolojik kazılar için geliştirilen elektronik elek uzmanların işlerini kolaylaştırıyor.

Bilkent Üniversitesi'nde öğrenim görürken Bilim, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı'ndan tekno girişim desteği alıp şirket kuran Can Koçak'ın, bir arkadaşıyla arkeolojik kazılar için geliştirdiği "elektronik elek", en küçük buluntuları bile şeklini bozmadan ayırma özelliğiyle uzmanların işini kolaylaştırıyor. Üniversitenin Mühendislik Fakültesi Elektrik Elektronik Mühendisliği Bölümü'nden mezun olan Koçak, AA muhabirine yaptığı açıklamada, öğrenciliği sırasında 4'üncü ve son sınıfta bakanlığın tekno girişim konusunda destek verdiğini öğrendiğini söyledi. Programa başvurduğunu ve onay verilmesinin ardından hazırladığı "Düşünce Destekli Tekerlekli Sandalye Projesi"nin kabul görmesiyle şirket kurduğunu belirten Koçak, şöyle devam etti: "Daha sonra mobil yazılımlar yaparak Ar-Ge çalışmalarımız için bütçe topladık. O şekilde de büyüdük. Devamında elektronik cihazlar üretmeye başladık. Yeni yaptığımız bu cihaz, arkeolojik alanlarda yapılan eleme faaliyetleri için geliştirildi. 'Elektronik elek' sistemini yaparken mekanik konusunda eksik yanlarımız olduğu için üniversiteden sınıf arkadaşım Gökçe Ecin'den yardım aldım. Eleğin mekanik kısmını o, elektronik kısmını ben yaptık. Şu anda kablosuz sensör ağları, insansız hava araçları, masaüstü CNC makineleri gibi konularda Ar-Ge çalışmaları yapan bir şirketiz. Bu konularda ilerliyoruz. Ürünümüz çok iyi tepkiler aldı."

-Hedefi, cihazı güneş enerjisiyle çalıştırmak

Elektronik eleği geliştirmeden önce sahip olması gereken özellikleri belirlediklerine değinen Koçak, tasarımı bu doğrultuda şekillendirdiklerini dile getirdi. Sistemi ilk kez Çanakkale'deki Parion Antik Kenti'nde uyguladıklarını ifade eden Koçak, "Ürün çok beğenildi. Buradaki işleri çok daha hızlandırdığını anladık" dedi. Koçak, çok küçük detayları düşünerek oluşturdukları sistemin avantajlarına değindi. Cihazın altına el arabasının sığabildiği bilgisini veren Koçak, şunları kaydetti: "Ürünün, her türlü güç kaynağından çalışabilmesi gibi özellikleri var. Gelecekte bu eleğin güneş enerjisiyle çalışmasını sağlayacak bir projemiz de var. Bu sayede her türlü arkeolojik kazıya katkı verebilecek. Aynı zamanda elek, katlanabilen bir yapıya sahip. Örneğin kazı alanlarında, kocaman elekler kullanılıyor. Cihazımız katlanabildiği için çok küçük ve hafif bir ürünü taşıyıp istedikleri yere kurup orada kullanabilecekler. Bu tipte bir yenilik getirdiğimizi düşünüyorum. Parion'daki kazı ekibi bize çok yardımcı oldu. Biz de ürünü denedik. Cihazın ilk testini de yapmış olduk. Zaten bu test çok önemliydi. Çünkü testi kendi başımıza yapamayacağımız için ve alanda daha bir sonuç alabileceğimiz için şimdi biliyoruz ki bu cihaz gerçekten çalışan ve işe yarayacak bir ürün." 

-"Tüm eserleri rahatlıkla toplayacak bir sistem"

Parion Antik Kenti Kazı Heyeti Başkan Yardımcısı ve Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç.Dr. Ertuğ Ergürer ise kazılarda çıkan toprağın mutlaka elenmesi gerektiğini bildirdi.

Bazı buluntuların bu eleme sırasında çıkabildiğini vurgulayan Ergürer, şöyle konuştu: "Bazı küçük buluntular, küreğin ya da toprağın içine karışıp kaybolabiliyor. Elle kontrol edilse bile bunu elek kullanmadan anlayamıyoruz. O nedenle bu cihaz, hayal ettiğim bir şeydi. Hep 'Böyle bir sistem olsa' dediğim bir konuydu. Arkadaşlar bu düşüncemi gerçekleştirmiş. Normalde böyle elekler kullanıyoruz ama işin başında en az 4-6 kişi bulunması gerekiyor. Bu tabii ki bir iş kaybına yol açıyor. Bu elek sayesinde bir işçi, bir de arkeoloji öğrencisiyle hiçbir buluntuyu kaçırmadan tüm eserleri rahatlıkla toplayacak bir sistem oluşturulmuş."

Avrupa Gazete,30.08.2014

ÇOCUK ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİ ÖREN YERİNDE KAZI YAPTI

 

Harran Örenyeri’nde, arkeologlar nezaretinde çapa, mala ve fırçalarla kazı yapan öğrenciler, toprak altından çıkan parçalara ilişkin bilgi aldı.

Üniversitede eğitim alan yaşları 7 ila 14 arasında değişen 30 öğrenci, “Arkeoloji’yi öğreniyorum, kentimi keşfediyorum” projesi kapsamında tarihi Harran İlçesi'ni ziyaret etti. Daha sonra Harran Örenyeri’ne geçen öğrencilere Kazı Başkanı Prof.Dr. Mehmet Önal ve arkeologlar, tarihi kalıntılara ilişkin bilgi verdi.

Ardından çocuklar için Emeviler döneminden kalma Ulu Camisi kazı alanında yaklaşık 30 metrekarelik içerisinde heykel, seramik parçaları ve bakır eşyaların bulunduğu özel bir alan oluşturuldu.

Arkeologlar nezaretinde çapa, mala ve fırçalarla kazı yapan öğrenciler, toprak altından çıkan parçaların üzerindeki yazı ve sembollere ilişkin bilgi aldı.

Önal, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kazı çalışmasına katılan çocukların tarihi eserlere bakış açısını değişeceğine inandığını söyledi.

Öğrencilerin bir eseri bulmanın heyecanıyla sevinç çığlıkları atmalarının kendilerini mutlu ettiğini ifade eden Önal, “Uygulama, çocukların birer ‘kültür elçisi’ olarak yetişmesine ciddi katkı sağlayacak” dedi.

Harran Çocuk Üniversitesi Müdürü Yrd. Doç.Dr. Hülya Karataş da öğrencilere yönelik çeşitli projeler geliştirdiklerini kaydetti.

Öğrenciler ise ilk defa kazı çalışmasına katıldıklarını ve çok heyecanlandıklarını söyledi.

haberler.com, 29.08.2014

EUROMOS ANTİK KENTİNDEKİ AGORA AYAĞA KALDIRILACAK

 

Muğla’nın Milas İlçesi'ndeki Euromos antik kentinde, dördüncü kazı döneminde ortaya çıkan her yeni buluntular kazı çalışanlarını heyecanlandırırken, agorayı ayağa kaldırmak için hummalı çalışmalar devam ediyor.

Muğla Sıtkı Kocaman Üniversitesi Edebiyat Fakültesi arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi ve Antik Euromos Antik Kenti Kazı Başkanı Yrd. Doç Dr. Abuzer Kızıl, antik kentte agorada yazıtlar bulunduğunu ve mevcut mimari yapıların aslına uygun bir şekilde yerleştirilerek sergileneceğini söyledi. Kazı ekibi, agorayı ayağa kaldırabilmek için çalışmalara devam ediyor.

Milas’a bağlı Selimiye Mahallesi’nde bulunan Euromos antik kenti, dördüncü kazı dönemine yeni buluntularla girdi. Heyecanla başlayan kazı çalışmaları arkeologların, öğrencilerin ve yetkililerin özverili çalışmalarıyla sürdürülürken, Zeus Tapınağı’nı çevreleyen duvar yapısı, agora ve tiyatro çevresinde kazılar yürütülüyor. MÖ 2. yüzyılda inşa edilen antik kentteki kazı çalışmalarını değerlendiren Euromos Antik Kenti Kazı Başkanı Yrd. Doç.Dr. Abuzer Kızıl, antik tiyatroda ortaya çıkarılan soylu koltuğunun çok önemli bir eser olduğunu ve kutsal alanı çevreleyen temenos duvarı etrafında da tarihi kalıntılara rastlamayı umduklarını söyledi. Antik Yunan’da şehirle ilgili politik, dini, ticari her türlü faaliyetin gerçekleştiği ve tüm kamu binalarının etrafında sıralandığı halka ait geniş açık alan olarak isimlendirilen agorada da önemli gelişmelerin yaşandığını belirten Kızıl, agorada yeni yazıtların bulunduğunu söyledi.

Agoradaki mimari ögelerin aslına uygun şekilde yerleştirileceğini ve bu şekilde turistlerin beğenisine sunulacağını kaydeden Kızıl; “Agora tıpkı tapınak gibi Anadolu’nun iyi korunmuş elemanları izlenebilen ve düzen olarak hangi düzen olduğu rahatlıkla söylenebilen, sınırlarını bildiğimiz bir kült merkezidir. Doğu stoada geçen sene kazı çalışmalarına başlamıştık. Bu sene kaldığımız yerden devam ediyoruz. Bu çalışmalar sırasında Hellenistik döneme ait bazı yazıtlar tespit etmiştik. Bu malzemelerden bazıları devşirme taşlar olarak kullanılmışlar büyük olasılıkla. Bu sene onların devamında yeni yazıtlar ortaya çıktı. Bu yazıtların çözümüyle ilgili çalışmalarımız önümüzdeki süreçte devam edecek. Bu alanda önemli hedeflerimizden bir tanesi de agoradaki mevcut mimari elemanları en azından ait oldukları yerlere koyabilmek. Agorayı da mümkün mertebe ayağa kaldırarak hem gelen ziyaretçilerin beğenisine sunmak, hem arkeolojik açıdan agoranın nasıl olduğunu bilim dünyasına göstermek istiyoruz ve bu büyük bir önem arz ediyor” diye konuştu.

Milliyet, 29.08.2014

KIZIL AVLU'NUN BODRUMU ARAŞTIRILIYOR

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası Listesi'ne alınan Bergama'da, ilk 7 kiliseden biri olan ve Anadolu'da ayakta kalan en yüksek yapılardan Bazilika'da yürütülen arkeolojik çalışmalarda, bu yıl bodrum bölümü araştırılıyor.

Tamamının tuğladan yapılmış olması ve büyük ön avlusu nedeniyle halk arasında "Kızıl Avlu" olarak adlandırılan Bazilika, yaklaşık 19 metrelik yüksekliğiyle Anadolu’nun en görkemli dini anıtsal yapılarından ve Anadolu'da Roma dönemi yapıları arasında en büyüklerinden biri sayılıyor. MS II. yüzyılda İmparator Hadrian döneminde inşa edilen ve Mısır tanrıları Serapis ve İsis'e ithaf edildiğine inanılan tapınak, daha sonra ilaveler yapılıp, Hristiyanların dinsel mekanı oldu. İncil'de adı geçen ilk 7 kiliseden biri olan Bazilika, bu özelliğiyle de Bergama'ya gelen turistlerin öncelikli ziyaret edilecek mekanları arasında bulunuyor. Bazilika'nın konservasyon, rekonstrüksiyon ve restorasyonunu ise Alman Arkeoloji Enstitüsü üstlenmiş durumda. - "Ayağa kaldırılan" Sekmeth, en çok ilgi gören parça Çalışmalar çerçevesinde tekrar ayağa kaldırılan aslan başlı Mısır tanrıçası Sekhmet heykeli, Bazilika'nın en çok dikkati çeken parçası konumunda. İlk olarak bulunan parçaları 3 boyutlu modellemeyle dijital ortamda tamamlanan heykelin eksik parçaları, modelleme doğrultusunda aynı malzeme kullanılarak tekrar yapıldı. Orijinal ve yeni parçaların bir araya getirilmesiyle geçen yıl tekrar ayağa kaldırılan heykel, kaidesiyle yaklaşık 8 metre uzunluğa sahip. Bazilika'da, ayrıca yanlardaki yuvarlak yapıların ve avluların bazı bölümlerinin altında uzayıp giden gizli geçitler ve merdivenler de yer alıyor. Bu geçitlerden ilerleyen tapınağın başrahibinin, içi boş olan kült heykelinin baş kısmına yükselerek oradan halka tanrı adına telkinlerde bulunduğu tahmin ediliyor. Alman Arkeoloji Enstitüsü Müdürü ve Bergama Kazı Başkanı Prof.Dr. Felix Pirson, AA muhabirine, Bazilika'da restorasyon projesinin devam ettiğini belirterek, "Geçen yıl açtığımız Sekhmet heykeli, büyük ilgi görüyor. Bu yıl bodrum katta araştırmalarımızı sürdürüyoruz. Bodrum bölümü, tüm kompleks için çok önemli" dedi. Bergama Müze Müdür Vekili Nilgün Ustura, tüm ana yapıda kapsamlı çalışma yürütüldüğünü dile getirerek, kuzey kulesi için restorasyon çalışmasına da başlanacağını kaydetti. Güney beden duvarıyla başlayan restorasyonun, batı, doğu ve kuzey kısmını da kapsayacak şekilde uzun soluklu çalışma olacağını ifade eden Ustura, "Tuğla malzemesinde aşınma ve kopma çok olmuş. Bu restorasyon ile yapı sağlamlaştırılıp, gelecek nesillere kalacak kültür varlığını armağan ediyoruz. Bazilika'nın dinsel kimliği ile antik geçmişini gelecek kuşaklara aktaracağız" diye konuştu.

Mynet Haber, Haber: Emre Umurbilir, 29.08.2014

KÜÇÜKYALI ARKEOPARK YÖNETİM PLANINA İLİŞKİN PROTOKOL İMZALANDI

İstanbul, Küçükyalı Arkeopark’ın tarihi, kültürel, arkeolojik ve doğal değerlerini korumak, geliştirmek, ulusal ve uluslararası tanıtımını yapmak, gelecek kuşaklara aktarımını sağlamak için gerekli çalışmalar başlatılmıştır.

Söz konusu çalışmalar kapsamında alanın yönetim planının hazırlanması amacıyla Bakanlığımız Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü ile Koç Üniversitesi arasında “Küçükyalı Arkeopark Yönetim Planı”na ilişkin protokol 28.08.2014 tarihinde imzalanmıştır.

kulturvarliklari.gov.tr, 29.08.2014

KAYSERİ AĞIRNAS'TA ROMA DÖNEMİNE AİT 3 YERALTI ŞEHRİNE İLGİ

3 bin yıl öncesine uzanan tarihiyle Kayseri’nin Melikgazi Ağırnas Mahallesi’ndeki Roma dönemine ait 3 yeraltı şehirleri yoğun ilgi görüyor.

Akademisyenlerden öğrencilere yerli ve yabancı turistlere kadar her gün yüzlerce kişi burayı ziyaret ediyor.

Kayseri şehir merkezine 30 kilometre uzaklıktaki yer altı şehirleri büyük ilgi görüyor. Tarihiyle günümüzde en az 3 bin yıl öncesine uzanan tarihiyle Ağırnas Mahallesi’nde bulunan yer altı şehirleri düzenlenen turlarla her gün yüzlerce kişiyi ağırlıyor. Yeraltı şehirleri eşsiz güzelliğiyle sadece turistleri değil akademik anlamda çalışmalara da ev sahipliği yapıyor. Bu inceleme çalışmalarından birini yapan Trakya Üniversitesi Öğretim Üyesi Yard. Doç.Dr. Musa Uludağ, yeraltı şehirleriyle ilgili şunları söylüyor:

‘Burası yer altı şehirleri bakımından zengin bir bölge. Bunu sağlayan en önemli faktör buranın jeolojik yapısı. Volkanik bir arazinin olması. Dünyanın birçok yerinde volkanik bir saha var. Dünyanın birçok yerinde peri bacası var. Ama, böyle yer altı şehirleri yok. Çünkü burası Hıristiyanlığın ilk dönemlerinde Roma imparatorluğu bilindiği gibi Hıristiyanlığa karşı ve çok büyük bir baskı var. Ölümüne bir baskı var. Roma yok etmek istiyor ve bunlar gizli şehirler kurarak, i bu baskılardan kurtulmayı sağlıyor. Ağırnas’da yeraltı şehrini gezmek isteyenlere uzman bir rehber eşlik ediyor. 2002 yılında tesadüf eseri bulunan ve yapılan çalışmalarla restore edilen Roma Dönemi’nden kalma yer altı şehirlerini görenler ise, adete büyülüyor.

Ağırnas’daki yeraltı şehirlerinin yanı sıra tarihi evleri, mağaraları, dehlizleri ve bezirhaneleriyle de ziyaretçilerini bekliyor.

haberler.com, 29.08.2014

ASPENDOS ANTİK TİYATROSU BAKIMDAN GEÇİRİLDİ

Antalya’nın Serik İlçesi sınırlarındaki 2 bin yıllık Aspendos antik tiyatrosu, kapsamlı bir bakımdan geçirilerek, yeniden sanatsal faaliyetlere açıldı.

Her yıl binlerce yerli ve yabancı turistin ziyaret ettiği Aspendos Antik Tiyatrosu, bakımdan geçirildi. Çalışmaların büyük bölümünün sona erdiği tiyatroda son rötuşlar yapılıyor.

Aspendos Kazı Başkanı ve Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Doç.Dr. Veli Köse, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 2 bin yıllık antik tiyatronun kapsamlı bakımdan geçirildiğini söyledi.

Kültür ve Turizm Bakanlığınca ihale edilen projede çalışmalara Mayıs 2013′te başlandığını ifade eden Köse, restorasyon çalışmaları kapsamında yapının genel bir bakımdan geçirildiğini belirtti.

Basamakların elden geçirilerek, kırık ve tahrip olmuş parçaların yenilendiğini anlatan Köse, özellikle kış aylarında tiyatronun bazı bölümlerinin sular altında kalmasına neden olan sorunun da çözüldüğünü açıkladı.

Tiyatronun üst kısmında yer alan galerilerdeki yalıtım sorununun giderildiğini ve antik tiyatronun çevresindeki su drenaj kanallarının yeniden yapıldığını kaydeden Köse, sahne zemininin de iyileştirildiğini anlattı.

Köse, tiyatronun iç ve dış cepheleri ile kulelerinin de kapsamlı bakımdan geçirildiğine işaret ederek, güvenlik ve aydınlatma çalışmalarının da tamamlanmak üzere olduğunu aktardı.

Çalışmaların Antalya Rölöve Anıtlar Bölge Müdürlüğünün kontrolünde gerçekleştirildiğini vurgulayan Köse, tiyatronun tepeye yaslanmış şekilde inşa edilmesi nedeniyle kapanan su kanallarında biriken suların yapıya zarar vermesinin önüne geçildiğini dile getirdi.

- “Aspendos ayakta kalmasını Selçuklulara borçlu”

Aspendos Antik Tiyatrosu’nun ayakta kalmış ve korunmuş antik yapılardan olduğunu hatırlatan Köse, bu özelliğiyle dünya genelinde ilgi odağı olduğunu bildirdi.

Tarihi yapının günümüze kadar sağlam kalmasını Selçuklulara borçlu olduğunu ifade eden Köse, tiyatronun Selçuklu Sultanı Alaaddin Keykubat döneminde Saray olarak kullanıldığına değindi. Köse, tiyatronun Selçuklular döneminde de tadilattan geçirildiğini belirterek, şöyle konuştu:

“Aspendos, ayakta kalmasını Selçuklulara borçlu. Tiyatronun bazı pencereleri kapıya dönüştürülerek Saray haline getiriliyor. Tiyatro bölümüne zarar verilmiyor. Sahne binasının ön bölümüne de kabuller için selamlık bölümü ilave ediliyor. Fakat tüm bu çalışmalara rağmen Alaaddin Keykubat burada çok fazla kalmıyor. Alanya’daki Saray yapılınca oraya geçiyor.”

Bakım nedeniyle geçen yıl antik tiyatroda yapılamayan Uluslararası Aspendos Opera ve Bale Festivali, 30 Ağustos’ta İzmir Devlet Opera Ve Balesi’nin sahneleyeceği Verdi’nin “Aida” operasıyla gerçekleştirilecek.

MS 160-180 yıllarında yapılan Aspendos antik tiyatrosu, işlevsel açıdan en iyi tasarlanmış ve eksiksiz Roma tiyatrosu örnekleri arasında gösteriliyor.

haberler.com, Haber: Hüseyin Kanber, 29.08.2014

DEPREMLERİN İZİNİ URARTU KALESİNDE SÜRÜYORLAR

İstanbul Üniversitesi (İÜ) Mühendislik Fakültesi öğretim üyeleri, Urartu Krallığı döneminde inşa edilen Ayanis Kalesi’nde bölgenin depremselliği ve tarihi süreçte yaşanan depremlerin etkileriyle ilgili araştırma yaptı.

Urartu Kralı II. Rusa tarafından Van Gölü’ne hakim bir tepe üzerine inşa edilen ve yalnızca 30 yıl kullanıldığı bilinen Ayanis Kalesi’nde, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Doç.Dr. Mehmet Işıklı başkanlığında yürütülen kazı çalışmaları sürüyor.

Urartu medeniyetinden günümüze kadar gelmeyi başaran en önemli yapılardan biri olan kalede, bu yıl ilk kez tarihi süreçte meydana gelen depremler ve bu depremlerin kale ile çevresine etkileri araştırıldı.

İstanbul Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Jeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Prof.Dr. Ali Elmas ile jeoloji yüksek mühendisi Alper Şengül tarafından 10 gün süren araştırmada, bölgedeki fay hatları, kaledeki taş yapılar ve taşların geldiği bölgeler incelendi.

Laboratuvar ortamında incelenmek üzere kale ve çevresinde numune alan akademisyenler, çalışmalarını tamamladı.

Jeoloji yüksek mühendisi Şengül, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 10 gün boyunca kale ve çevresinde arazi çalışması yaptıklarını belirterek, araştırmalarında, tarihi süreçteki depremlerin etkilerinin çok net gözlenebildiği bulgular elde ettiklerini söyledi.

Araştırmalarında, kalenin yapımı, kullanımı ve yıkımı sonrası gerçekleşen depremlere ait izler belirlediklerine dikkati çeken Şengül, yaşanan depremlerin tarihini belirlemek için aldıkları numuneleri analiz ederek tarihleyeceklerini ifade etti.

Şengül, bölgeden önemli sayılabilecek veri topladıklarını bildirerek, şöyle konuştu:

“Duvardaki izler, kayalardaki çatlaklar ve kerpiç yapılardaki kopmaların, devrilmelerin, göçmelerin nedenleri üzerine çalışma yaptık. Bölgede birden fazla ana fay zonu bulunuyor. Bunlardan biri de Adıgüzel Mahallesi’ne kadar uzanan Alaköy-Mollakasım arasındaki fay hattı. Bu fay, geçmişte de 23 Ekim 2011′de meydana gelen depremde olduğu gibi 7 büyüklüğünde deprem üretmiş. Bu depremlerin kaleyi nasıl etkilediği yönünde bir araştırmamız oldu. Bunun yanı sıra bölgede iki yeni fay keşfettik. Fakat bunların aktif olup olmadıkları konusunda net bilgiye sahip değiliz.”

“Bölgenin depremselliğine baktığımızda, 7 büyüklüğünde deprem üreten fayların yaklaşık 200-300 yılda bir bunun tekrarladığını görüyoruz” diyen Şengül, aynı bölgede benzer özellikte birkaç tane fay bulunduğunu kaydetti.

-Depremin kaledeki etkileri

Şengül, Van’da 23 Ekim 2011′de meydana gelen depremde, kalenin kuzey bölümünde ciddi kaya düşmelerinin olduğu yerler saptadıklarına işaret ederek, şöyle devam etti:

“Bölge bu anlamda çok aktif, aradan 3 yıl geçmesine rağmen halen depremler gerçekleşiyor. Bunlar ufak da olsa çevredeki tüm yerleşimleri etkiliyor ama bizim esas yöneldiğimiz konu Ayanis Kalesi’nin depremlerden ne şekilde etkilendiği. Çünkü ömrü 30 yıl olan ve bir anda terk edilen bir kale. Bunun etkileri orada saklı. Bunu ortaya çıkarmak ve depremle olan etkileşimini görmek istiyoruz.”

haberler.com, Haber: Cemal Aşan - Ali İhsan Öztürk, 28.08.2014

MYRA VE ANDRİAKE'DE KAZILAR SÜRÜYOR

 

Demre Kaymakamı Yusuf İzzet Karaman, Myra ve Andriake antik kentleri kazı başkanı Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Doç.Dr. Nurettin Öztürk'ü ziyaret ederek çalışmalar hakkında bilgi aldı.

Kaymakam Karaman, kazı bölgesinde Doç.Dr. Nurettin Öztürk, yardımcısı Adnan Menderes Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç.Dr. Murat Çekilmez tarafından karşıladı. Kazılar hakkında bilgi alan Kaymakam Karaman, Myra antik kenti yakınlarında bu yıl kazıya başlanan MS 2. yüzyıla ait Roma hamamında inceleme yaptı. Hamam hakkında bilgi veren Doç.Dr. Öztürk, bu yıl ilk kez kazmaya başladıkları Roma hamamını 'bey hamamı' olarak da adlandırıldığını söyledi.

4 METRE DERİNLİKTE

Hamamın tabanının 4 metre derinlikte olduğunu vurgulayan Doç.Dr. Öztürk, kazı yapılan hamamın bir bölümünde bu derinliğe indiklerini kaydetti. Hamamın yaklaşık 1800 yıllık bir geçmişe sahip olduğuna işaret eden Doç.Dr. Öztürk, "Bunu gün yüzüne çıkaracağız. Yeni bulgulara ulaşmayı hedefliyoruz" dedi.

LİKYA MÜZESİ'NDE SERGİLENECEK

Kaymakam Yusuf İzzet Karaman ise 6 yıl önce Prof.Dr. Nevzat Çevik tarafından başlatılan kazılarda, özellikle Andirake Liman Kenti'nde büyük yol aldıklarını vurguladı. Bu alanın açık hava müzesi haline geldiğini vurgulayan Kaymakam Karaman, "Yeni ekibin ortaya çıkaracağı buluntular açılacak Likya Müzesi'nde sergilenecek. Demre tarih ve kültür turizminin Türkiye'deki en önemli merkezlerinden biri haline gelecek" diye konuştu.

Bizim Antalya, 28.08.2014

ANİ HARABELERİNİN YERALTI SIRLARI GÜN YÜZÜNE ÇIKIYOR

 

Kars'a 45 kilometre mesafede, Ermenistan sınırının sıfır noktasında bulunan 5 bin yıllık tarihiyle ziyaretçilerini kendine hayran bırakan Ani harabelerinin yer altı sırları ortaya çıkarılıyor.

Geçtiğimiz günlerde düzenlenen, 'Uluslararası Ani-Kars Sempozyumu' ile gündeme gelen, "Ani'nin Yeraltı Sırları" hakkında basın mensuplarına açıklamada bulunan tarih araştırmacısı Sezai Yazıcı; gizli su kanalları, keşfedilmemiş keşiş hücreleri, meditasyon odaları, devasa dehlizler, çatallaşan geçitler, akıl almaz tuzaklar, ucu olmayan tüneller, niçin yapıldığı anlaşılmayan oyuklar, yön duygusunu kaybettiren köşeler, bir süredir üzerinde çalıştığı Anı'daki bilinmeyen yeraltı yapılarının sadece birkaçı olduğunu söyledi.

Uluslararası Ani-Kars Sempozyumu'na çok sayıda uzman, akademisyen ve araştırmacının katıldığını hatırlatan Yazıcı; kendisinin de Toplantıya 'Ani'nin Yeraltı Sırları' başlıklı bir bildiriyle katıldığını ifade etti. Yazıcı, Ani'nin hiç bilinmeyen yönlerini anlattığı bildirisinin dikkat çektiğini, edinilen bilgilere göre Türkiye'de şimdiye kadar üzerinde hiçbir yayın yapılmayan bu konunun merak uyandırdığını belirtti.

ANİ'NİN 'GİZLİ KAPILARI' YER ALTI GEÇİDİNDE

Yazıcı, sempozyuma sunduğu bildiride, yer altındaki Ani ile ilgisinin tamamen tesadüfi olarak geliştiğini belirterek, "Kars'ın tanıtımını yapmak, tarihsel ve kültürel mirasını ortaya çıkarmak için 2011 yılında yürüttüğüm 3 Rotada Kars Büyüsü adlı bir Birleşmiş Milletler projesinde Gurdjieff rotası üzerine çalışırken oldukça ilginç bir bilgiye ulaştım. Çocukluk ve ilk gençlik yıllarının bir bölümü Kars'ta geçen 20. yüzyılın ilk yarısının en etkili isimlerinden George Ivanoviç Gurdjieff, 1880'li yıllarda arkadaşı Pogosyan'la birlikte Ani'de tecrit edilmiş bir yer seçerek bir süre çalışmışlar. Gurdjieff ve arkadaşı, bir gün Ani'de yer altı geçitlerinden birini kazarken yerdeki toprağın farklılaştığını görürler. Kazma işlemini sürdürdüklerinde dar bir geçit keşfederler. Ama geçidin ucu yere düşen taşlarla kapanmıştır. Taşları temizlediklerinde kemerleri harap olmuş bir odayla ulaşırlar. Odada çürümüş mobilyalar, kırılmış çömlekler görürler. Ayrıca, odada bir çeşit nişin içinde bir tomar parşömen bulurlar. Gurdjieff, çok iyi Ermenice bilmesine karşın parşömendeki yazıları okuyamaz. Bir süre sonra yazının çok eski bir Ermenice olduğu anlaşılır. Yorucu bir uğraşın ardından parşömenlerin bir keşişten diğer bir keşişe, Peder Telvant'tan Peder Arem'e yazılmış mektuplar olduğunu öğrenirler.

Mektuplar sırlarla doludur. Ne var ki aradan geçen yılların etkisiyle kağıttaki yazılar bozulmuştur. Yoğun çabaların ardından mektubu eski haline getirerek yeniden okurlar. Mektubun sonunda geçen 'sarmung' kelimesiyle, kökü MÖ 2500 yıllarına kadar uzanan ve varlığını MS VI. ve VII. yüzyıla kadar sürdüren Mezopotamya'daki ünlü bir ezoterik okulun adını Gurdjieff bu sayede ilk kez öğrenmiş olur. Mektupların bulunduğu yer bir dua yeridir." diye ifade etti.

ANİ'DE YERALTINDA BİR MANASTIRIN DUA ODASI

Yazıcı, Ani'deki bu manastırdan ilk kez Gurdjieff'in söz ettiğini ifade ederek, "Ne var ki günümüzden yaklaşık 135 yıl önceki Gurdjieff'in bu belirlemeleri, Ani'de, 1915 yılında Nikolay Marr başkanlığında yapılan en kapsamlı kazı çalışmaları sırasında, yeraltı araştırmalarından sorumlu David Kipşize tarafından bile tam olarak tanımlanamamıştır. Ta ki yıllar sonra ve de büyük bir olasılıkla Gurdjieff'in aktardığı bu bilgilerden haberdar olmaksızın, buranın bir manastır olduğunu İtalyan mağara ekibi teyit edinceye kadar. Gurdjieff'ten önce de Ani'de mağara ya da kaya evlerde önemli bir nüfusun yaşadığını pek çok gezginin izlenimlerinden öğreniyoruz." dedi.

ANİ'DE 823 YERALTI YAPISI VE MAĞARA BULUNUYOR

Bugün Ani'de teyit edilmiş bilgiler ve uygulamalı çalışmalar bağlamında 823 yeraltı yapısı ve mağaranın bulunduğunu bildiklerini aktaran Yazıcı, şöyle devam etti: "Ani'de tünel, geçit vb. yapıların uzunluğu 500 metrenin üzerindedir. Ani'deki yeraltı yapıları ve mağaraların çoğu konut olarak kullanılmıştır. Geri kalanlar içerisinde kilise, geçit, mezarlık su kanalı, güvercinlik vb amaçla kullanılan çok sayıda hipojen bulunmaktadır. Söz konusu yer altı yapılarının önemli bir bölümünün metrik ölçüleri, planları ve kesitleri çıkarılmıştır. Çoğu için haritalar hazırlanmış mağaraların açıldığı kanyon duvarlarının fotoğrafları çekilmiştir. Yapıların en önemlileri, Giden Gelmez Tüneli, Yeraltı Anisi, Gizli Kapılardır. Ayrıca Ani'de yer altındaki manastırla üç ayrı önemli geçidi de bu kategoride sayabiliriz. Öte yandan, Ani'de 4 tane son derece karmaşık yapı bulunmaktadır. Bunların bir bölümünde çökmeler olmuştur. Kimilerine ulaşmak son derece güçtür. Ani'nin tanıtımında artık yeraltı Ani'sinden de söz etmenin zamanı gelmiştir. Şimdilik en azından Kültür Bakanlığı'nca yer altı yapılarının işaretleme çalışmaları başlamalı, yapıların önleri temizlenmeli, bunlarla ilgili yürüyüş yolları yapılmalıdır. Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de yeraltı yapılarına büyük ilgi duyulduğu akıldan çıkarılmamalıdır."

Zaman, Haber: Abdulkadir Erzeneoğlu, 24.08.2014

ADRAMYTTEİON KAZILARI DEV KADROYLA SÜRDÜRÜLÜYOR

 

Balıkesir’in Burhaniye İlçesi'ndeki Adramytteion (Ören) kentndinüseyin Murat Özgen’in bilimsel danışmanlığında 35 lisans ve lisansüstü öğrencisi görev yapıyor.

2012 yazından bu yana gerçekleştirilen çalışmalar, yerleşimin günümüzden 7 bin yıl öncesine (Kalkolitik Çağ) kadar indiğini somut kültür ürünleriyle ortaya koyarken, bu yılki çalışmalarda yoğun buluntu veren zengin kültür katlarında, farklı dönem ve kültürler üzerine devam ettiriliyor. Ekiplerin şu anda çalıştığı alanda bir Bizans sarayının avlusu ve giriş kısmı açığa çıkarıldı. 26 Eylül’e kadar devam ettirilecek kazının sonunda çevre düzenlemesi yapılacak ve kazı alanı koruma altına alınacak. Kazılara Burhaniye Belediyesi destek oluyor. Kazıya, Japon doktora öğrencisi Tomoyo Nakamura da katılıyor. Japon Tomoyo Nakamura, “Tam 5 gün önce Japonya’dan geldim. Doktora öğrencisiyim. Arkadaşlarla kazı yapıyoruz. Burayı çok sevdim” dedi. Mustafa Kocagöz de, “Bu sene 2014 kampanyasında kazıları gerçekleştiriyoruz. 3. senemiz bu sene. Bilimsel danışman olarak Mimar Sinan Üniversitesinden Hüseyin Murat Özgen hocamızın öncülüğünde çalışıyoruz. Burada gördüğünüz alanı geçen yıl keşfettik. Burada Roma temelleri üzerine oturan Bizans dönemine ait büyük bir yapı var. E-1 ve E-2 olarak adlandırılan 2 sektör vardır. Bu sene, çalışmalarımız dahilinde bu yapılaşmanın tamamını ortaya çıkarmak istiyoruz. Ören güzel bir yer. Zaten, Adramytteion antik kenti aynı zamanda Edremit körfezine adını veren bir kent. Bu da önemli bir cazibe merkezi haline getiriyor. Burada hem bilimsel halde güzel çalışma yapıyoruz. Hem öğrenciler, hem mezunlar için oldukça verimli bir çalışma. Ören cazibe merkezi. Burada güzel vakit geçiriyoruz” diye konuştu.

ÇALIŞMALAR 26 EYLÜL’E KADAR SÜRECEK

Melodi Hologo da, “9 Eylül Üniversitesinden geliyorum. 2 senedir bu kazıdayım. Geçen sene faydalı olduğunu gördüm. Bu sene de gelmeyi tercih ettim. Burada çalışmak çok güzel” dedi. Okay Nar ise, “Ben de Mimar Sinan'dan mezun oldum. Bu yıl Ören de 3. kazım. Her şey güzel gidiyor. Öncelikle Ören güzel bir yer. Burhaniye de her şey güzel” diye konuştu. Kazı Başkanı Yrd. Doç.Dr. Hüseyin Murat Özgen de, “Balıkesir Kuvvayı Milliye Müzesi tarafından bizim bilimsel danışmanlığımızda gerçekleşen Adramyttein kazılarının 3. ara kampanyasını gerçekleştiriyoruz. 14 Ağustos'ta başlayan çalışmalar 26 Eylül’e kadar devam edecek. Bu yıl 35 öğrencimiz, doktora ve yüksek lisans ve uzman hocalarımızla devam ettiriyoruz. İlk iki yılda alan açma yöntemiyle yapılandırdığımız 3 alan vardı. 2 alanda kazıyı tamamladık. Burada gördüğünüz E bölgesi, E sektörü olarak adlandırdığımız alanda bir 12. ve 13. yüzyıldan 4.yüzyıla kadar evreleri olan Hellenistik malzemenin bol geldiği bir Bizans sarayının avlusu ve giriş kısmını açığa çıkarıyoruz. Bütün bu alanlar tabi kazıların ardından mimar hocalarımızın projeleriyle birlikte çevre düzenlemesiyle ve uygun kontraksiyonlarla koruma altına alınacak. Çevre düzenlemesi yapılacak. Teşhire açılacak alanlar ve uzun zamandır beri eksikliği hissedilen koruma amaçlı imar planları hazırlanacak. Kazılar lokamatifinde yeni koruma imar planı ile Ören geleceğe aktarılacak. Emeği geçenlere teşekkür ediyorum” şeklinde konuştu.

haberler.com, 24.08.2014

İŞTE RESTORASYON BÖYLE OLUR

Foça'da tarihi kaledeki restorasyon "Keşke hiç dokunulmasaydı" dedirten çalışmalara örnek oldu. Kale, kazıda çıkan orijinal taşlarla, yapıldığı dönemin harcı ve teknikleriyle yeniden doğdu.

 

Foça’da harabe durumda bulunan Ceneviz Kalesi’nin restorasyonuna geçen yıl yeniden başlandı. İzmir Büyükşehir Belediyesi tarafından finanse edilen restorasyon, 25 yıldır Foça’da bilimsel kazılar yapan Prof.Dr. Ömer Özyiğit başkanlığında sürüyor. Çimento yerine orijinal horasan harcı kullanılarak yapılan restorasyon, kaleyi UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi’ne kaleyi sokmayı başardı. Eski ve yeni duvarları arasında çıplak gözle ayrım yapılamayacak şekilde orijinal görünen kalenin önümüzdeki yıl, restorasyon tamamlandığında asıl listeye de girmesi bekleniyor.

Çimento taşı eritmişti
Bölgede Ege Üniversitesi’nden Prof.Dr. Ömer Özyiğit başkanlığındaki kazılar 1989’dan beri sürdürülüyor. Kazılarda İon medeniyetine ait çok önemli buluntular elde edildi. Yeldeğirmenleri, Herodot Sur Duvarı, Ceneviz-Osmanlı Kalesi ve Athena Tapınağı restorasyonları da devam ediyor. Özyiğit geçen yıl ise hem bilimsel kazılara hem de kalenin restorasyonuna başladı. Restorasyonu bir müteahhide ihale etmek yerine bilimsel ekibiyle birlikte yapma kararı alan Özyiğit, arkeolojik kazılarda bulduğu kale taşları ile kaleyi ayağa kaldırdı.

Restorasyonda horasan harcı kullanan Özyiğit, Fransa ’dan da özel hidrolik (söndürülmüş) kireç getirtti. Harç, hidrolik kireç, tuğla tozu, mermer tozu, kum ve toprakla hazırlandı. Özyiğit, Foça taşının yumuşak olduğunu ve 1993’te yapılan çimentolu onarımda harcın taşları erittiğini söyledi. 

Foça’nın şap madenleri ihya etti
1275’ten itibaren Foça’da Ceneviz egemenliği başladı. Cenevizliler Foça Dağları’ndaki şap madenlerinden büyük gelir elde etti. Gelirle Foça Kalesi 1298 yılında ciddi onarım geçirdi. 1455’te kale Osmanlıların eline geçti. Beş Kapılar üzerindeki yazıttan da anlaşıldığı üzere, Kanuni Sultan Süleyman’ın oğlu Sultan Mustafa, Manisa’da Saruhan Sancak Beyi iken Silahdar Ağası İskender tarafından 1538-1539 yıllarında kalede çok büyük bir onarım daha gerçekleştirildi. Ancak 1772 Depremi’nden sonra surlar kendi kaderine terk edildi.

Prof Dr. Ömer Özyiğit: Müteahhitle restorasyon olmaz
“Müteahhit eliyle restorasyon yapılmasına karşıyım. Onlar eser değil inşaat gözüyle bakıyorlar. Restorasyonları bilimsel heyetler yapmalı. Aksi durumda restorasyon değil yenileme yapılıyor. Çimento tuzlarının burada yerli tüf taşına nasıl etki ettiğini ve onu nasıl yediğini görüyorsunuz. Bütün bunlar yanlış restorasyonlardır. O bakımdan restorasyonda orijinal malzeme kullanmak gerekir. Kireç harcı son derece doğru ve sağlam bir harçtır. Yüzyıllarla gitgide de sertleşir ve duvarın ömrünü, taşın ömrünü uzatır.”

Bizans için toprak, Ceneviz için horasan, Osmanlı için kireç harcı kullandık
Prof.Dr. Ömer Özyiğit, restorasyonda nasıl çalıştıklarını anlattı:
“Daha önceleri burada bir Ceneviz kule kalesi olduğu bilinmiyordu. Çalışmalarımız sırasında dönem analizleri yaptık ve burada Bizans, Ceneviz dönemi ve Osmanlı dönemlerinin ayrı ayrı olduğunu saptadık. İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin büyük finansman desteğiyle çalışmaya başladık.”

“Şimdi burada görmüş olduğunuz daha evvelki kale doğru dürüst görülmüyordu. Yaptığımız restorasyon sonucunda Ceneviz Kalesi ortaya çıkmaya başladı. Onun için (UNESCO) Dünya Kültür Mirası Geçici Listesi’ne girdi Foça Kalesi.”

“Kesinlikle çimento yok burada ve orijinal dönemlere özgün ne malzeme kullanılmışsa o malzeme kullanıldı. Örneğin Bizans döneminde toprak harç vardı, biz sağlamlaştırılmış toprak harç kullandık. Sonra Ceneviz döneminde horasan taş kullanılmıştır ve orijinal özgün horasan harcı yarattık koyduk, onu uygulamaya çalışıyoruz. Osmanlı döneminde de yine kireç harcı kullanılıyordu.”

“Ayrıca kullandığımız malzeme ve taşlar da orijinal. Eski taşlara daha sonra da eskitme de yapıyoruz. Ve (kale yapısının) tamamlamasını da öngörmüyoruz. Çünkü üst kısımların nasıl olduğunu bilmiyoruz, o yüzden tamamlama da yapmıyoruz. Orijinale sadık bir biçimde restorasyonu yaptığımız için sanıyorum ki bakanlığımızın da beğenisini sağlamış durumdayız. Bakanlığımızın önerileriyle Foça Kalesi’nin UNESCO’nun Dünya Kültür Mirası Geçici Listesi’ne girdiğini görüyoruz.’’

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 23.08.2014

 

******


FOÇA SURLARI SON OSMANLI KULESİYLE TAMAMLANACAK

Türkiye'de tarihi yapıların restorasyon sonrası aldıkları 'hal' tartışma yaratırken 'olumlu bir örnek' olarak gösterilen Foça surlarının restorasyonunda sona yaklaşıldı. 3 Osmanlı ve 2 Ceneviz kulesine sahip olan surlardaki çalışma, son Osmanlı kulesiyle tamamlanacak.

 

Foça surlarının restorasyonu bitiyor. Çalışmanın 1.5 buçuk aylık dönemde tamamlanacağını belirten Foça Kazı Kurulu Başkanı, Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Klasik Arkeoloji Ana Bilim Dalı Öğretim Üyesi Prof.Dr. Ömer Özyiğit, yapımı devam eden son Osmanlı Kulesi’nin diğerlerinden daha uzun ve katlı olduğunu söyledi.

Prof.Dr. Özyiğit, “1 no’lu kule dediğimiz son Osmanlı Kulesi 17’nci yüzyıldan kalma ve elimizdeki bilgilere göre diğerlerinden daha uzun. Diğer kuleler 2 katlı görünürken bu kule 3 katlı görünüyor. Biz de aslına uygun olarak son katı yarım keserek 2.5 kat olarak inşa ediyoruz” dedi.

Foça'da aşırı sıcaklıklara karşın devam eden tarihi surların restorasyon çalışmaları arkeolog, tarihçi, taş ustası ve işçilerden oluşan 50 kişilik bir ekip tarafından yürütülüyor. Bir süre önce Birleşmiş Milletler Eğitim , Bilim ve Kültür Örgütü UNESCO tarafından Dünya Mirası Geçici Listesi'ne alınan Foça Kalesi ve Surları'nın sürekli listeye geçebilmesi için bir komite oluşturuldu.

2013 yılında, birinci ve ikinci bölümlerde yer alan duvarlar ile birlikte iki Ceneviz kulesinin restorasyonu tamamlandı. Bu yılın başından itibaren ise ortadaki üçüncü bölüm duvarları ve son Osmanlı Kulesi'nin ve sur restorasyonunun tamamlanmasına çalışılıyor.

16 KÖPRÜLÜ FOÇA KORDON YOLU
Foça Kordon Yolu ve ayağa kaldırılacak Athena Tapınağı ile ilgili çalışmaların devam ettiğini anlatan Prof.Dr. Özyiğit, önümüzdeki yıl bunlarla ilgili projeleri bitirmek istediklerini vurguladı. Prof.Dr. Özyiğit, surlarla bir bütünlük arz eden Foça Kordon Yolu'nun mimari projesinin çizildiğini belirterek, "Kordon Yolu'nda 16 ayrı köprü var. Böylelikle sular eskiden olduğu gibi surlara yaklaşacak. Projede ayrıca oturma ve dinlenme birimleri ile birlikte bilgilenme panoları da yer alacak. İnsanlar oturdukları yerde aynı zamanda bilgilenecek. Projede başlangıca göre önemli değişiklikler de var. Surların başlangıç ve bitim yerlerinde birer küçük odeon olacak. Buralarda çeşitli dinletiler yapılabilecek. Rehberler gezdirdikleri insanları burada oturtarak ön bilgilendirme yapacak. Ayrıca Beşkapılar Kalesi'nin önündeki zemin de daha aşağıya çekilecek. Son olarak da hedefimiz Athena Tapınağı'nı en görkemli haline getirmek" diye konuştu.

Foça'yı güzelleştirerek UNESCO'nun sürekli listesine sokmak için bir komite oluşturulduğunu dile getiren Prof.Dr. Özyiğit, surlarla görünümü değişen Foça'nın diğer projelerle daha da güzelleşeceğini söyleyerek gerçek bir dünya mirası kent haline geleceğini vurguladı.

Radikal, 29.08.2014

24 - 30 Ağustos 2014

FOTOĞRAFÇI CEM ERSAVCI HAYATINI KAYBETTİ

 

Fotoğrafçı Cem Ersavcı motosikletiyle geçirdiği trafik kazası sonucu hayatını kaybetti. Olay, geçtiğimiz gün Bursa İstanbul Karayolu'nda meydana geldi. Karayolu kavşağında otomobille çarpışan Ersavcı, kazada ağır yaralandı. 32 yaşındaki Ersavcı, kaldırıldığı Bursa Devlet Hastanesi'nde bu sabaha karşı hayatını kaybetti.

CEM ERSAVCI KİMDİR?

Cem Ersavcı’nın www.cemersavci.com adresindeki internet sitesinde, çektiği fotoğraflar ve özgeçmişi yer alıyor. 1982 yılında Ankara’da doğan ve 2007’de Yıldız Teknik Üniversitesi Fotoğraf ve Video programından mezun olan Ersavcı, 2010’da Danimarka’da Danish School of Journalism’in fotojurnalizm atölyesine katıldı. 2011’de Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Fotoğraf Anasanat Dalı’ndaki yüksek lisans çalışmasını 'Belgesel Fotoğraf Estetiğinde Bir Alt Tür Olarak Kişisel Anlatılar' adlı tezle tamamlayan Ersavcı, çok sayıda kişisel sergi açtı. İstanbul’da yaşayan ve serbest fotoğrafçı olarak çalışan Ersavcı, sitesinde çalışmalarını şu cümleyle tanımlıyor: “Gündelik olaylardan ziyade günümüze dair durumlarla ilgileniyorum, çalışmalarımın insanın yeryüzüyle kurduğu ilişki bağlamında okunabilmesini umuyorum.”

Cem Ersavcı, TAY Projesi'nin 2008 yılında yürüttüğü Bizans Marmara arazi çalışmalarında da gönüllü olarak yer almış ve fotoğraflarıyla envantere katkıda bulunmuştu. Ailesine, dostlarına ve fotoğraf dünyasına başsağlığı diliyoruz. Çok üzgünüz...Işıklar içinde yatsın...

EYÜP'ÜN AHŞAP EVLERİNDE ZAMAN FARKLI AKIYOR

 

Eyüp Sultan Hazretleri’nin burada medfun oluşundan dolayı İslam aleminde ayrı bir öneme sahip olan Eyüp, altın çağını Osmanlı döneminde yaşamış. Bu dönemde sayısız tarihi esere ev sahipliği yapan semt, geleneksel Osmanlı mimarisiyle şekillenen evleriyle de diğer ilçeler arasında bir adım öne çıkmış.

Eyüp, İstanbul’un geçmişi asr-ı saadete uzanan semti. Misafir ettiği Peygamber (sas), dostuyla insanların gönlünde her daim farklı bir yer edinmiş. Eyüp Sultan Camii’nin etrafında şekillenen semt, Osmanlı döneminde cami, medrese, tekke, türbe gibi dini yapıların yanısıra sahil saraylarıyla, ahşap evlerle süslenmiş. Buram buram tarih kokan sokakları adeta bir dantel gibi süsleyen tarihi evler; asalet ile mütevazılığın, zarafet ile dayanıklılığın birlikte yaşadığı, birlikte göze geldiği yerler. Haliç’ten başlayıp Karadeniz kıyılarına dek uzanan ilçenin hemen her sokağı, yüzlerce yılın izleriyle dolu.

Osmanlı’nın Eyüp’e en güzel hediyelerinden biri olan bu evlerin bir diğer özelliği de aradan geçen onca zamana rağmen dimdik ayakta kalmayı başarmış olmaları. Bir kısmı zamanın yıpratıcı etkisine karşı boyun eğse de birbirine yaslanmış vaziyette yüzlerini geleceğe doğru yönelten bu evler, büyük bir kararlılıkla hayatlarını sürdürüyor.

Eyüp evlerinin yapımında ahşap malzeme kullanılmasının ise iki nedeni var. Bunlardan birincisi Eyüp sokaklarının taş malzeme taşıyan at arabalarının geçişine izin vermeyecek kadar dar olması; ikincisi ise bu evlerde kullanılan ahşap malzemenin insan sağlığına faydalı olması ve depreme karşı dayanıklılık göstermesi. İşte bu sebeplerle Eyüp’ün dört bir yanı birbirinden güzel ahşap ve cumbalı evlerle donanmış.  

 

İçten bağdadi, dıştan ahşap kaplama

Özellikle Trakya yakasında gerçekleştirilen bayındırlık çalışmaları, Osmanlı döneminde Eyüp’teki ahşap evlerin sayısının hızla artmasını sağlamış. Bugün Eyüp’ün hemen her mahallesinde rastlanan tarihi evlerin büyük bölümü, 18. ve 19. yüzyıldan kalma. Osmanlı Devleti’nin modern bir İstanbul; başka bir deyişiyle ‘modern bir başkent’ oluşturma çabasını ortaya koyan bu evler, yapılış tarzları itibarı ile bugün dahi tercih ediliyor.

Aradan geçen onca yıla rağmen Eyüp’ün göz bebeği olmaya devam eden tarihi evler, Osmanlı’nın geleneksel sivil mimari tarzı olan cumbalı ve ahşap yapılardan meydana geliyor. İlk örnekleri Eyüp ve yakın çevresinde verilen ve zaman içinde Fatih, Kadıköy, Üsküdar ve Adalar bölgesine de yayılan bu evler ‘bağdadi’ adı verilen bir teknikle yapılmış.

 

Osmanlı döneminde yetişen mimarlar tarafından ortaya konulan bu teknik, ahşap ve çıta sistemli duvarlar inşa etmek üzere kurulmuş. Son derece basit olmasın rağmen en güvenli yapı tekniklerinden biri. Bağdadi, duvarlara atılan sıva harcının, ahşap iskelet üzerine çakılmış ince çıtalar arasına sıkı ve homojen bir şekilde yerleşmesinden ibaret. İçeriden çıtalar üzerine kalın sıva yapılarak oluşturulan duvarlar, dışarıdan da ahşapla kaplanıyor. Kaplama ve sıva arasındaki hava boşluğu ise yalıtım sağlıyor. Bu tekniğin bir diğer özelliği ise ahşap evleri daha sağlıklı ve yaşanılabilir hale getirmesi.

Eyüp evleri, bağdadi tekniğiyle yapılmalarından dolayı klasik Anadolu sivil mimarisinden ayrılsa da 19. ve 20. yüzyıl Anadolu mesken mimarisi ile büyük benzerlikler gösteriyor. Genelde bodrum üzerine 2-3 kat olarak yapılan ve oldukça az bir kısmında 4. kat seviyesinde terası bulunan evler, onca büyük depreme rağmen günümüze kadar gelmeyi başarmış. İstanbul’da yaşanan depremlerde ciddi bir hasar görmeyen Eyüp, bunu evlerin inşası sırasında kullanılan tekniğe borçlu.

Cihannümada manzara keyfi

Modern Türk edebiyatının önemli şairlerinden Behçet Necatigil, ahşap evleri, “Evlerin çoğu eskidi gitti, tamir edilemedi, / Evlerin çoğu gereği gibi tasvir edilemedi, / Kimi hayat’a doymuş göründü, / Bazıları zamana uydular, / Evlerin içi oda oda üzüntü, / Evlerin dışı pencere, duvar.” dizeleriyle anlatır. Bir başka edebiyat ustası Ahmet Hamdi Tanpınar ise “İstanbul’un asıl iç manzarası, şahnişinleri, cumba ve çıkmaları, saçak ve seyvanları, bir kadife gibi yumuşak çizgileri ve süsleriyle, çok renkli olan sivil mimari yapılardı.” der.

Tarihi Eyüp evlerinin karakteristik özelliklerinden biri de sahip oldukları panorama katları. Osmanlıca adı ‘Cihannüma’ olan bu katlar, Anadolu sivil mimarisindeki ‘Hayat’ ile aynı vazifeyi görür. Bu evlerde yaşayanlar, panorama katları bir toplanma veya sohbet salonu olarak kullanır. Ahşap cumbadan meydana gelen panorama katları, aynı zamanda bulunduğu bölgenin en geniş manzarasına sahip.

 

Her biri ayrı bir kültür mirası olan ve bu özelliğiyle ‘dün’ ile ‘bugün’ arasında bir köprü vazifesi gören tarihi Eyüp evleri, kendilerine uzanan yardım eli sayesinde gelecek nesillerle buluşmanın sevincini yaşıyor. İstanbul Büyükşehir Belediyesi bünyesinde kurulan KUDEB (Koruma, Uygulama ve Denetim Müdürlüğü) Eyüp Belediyesi ile işbirliği içinde Eyüp’ün tarihi yapılarını birer birer ilçeye kazandırıyor. Bu kapsamda KUDEB’in ilk ilçe birimi olan Eyüp KUDEB Ahşap Atölyesi ile ahşap yapılar, Eyüp Belediyesi tarafından restore edilerek sahiplerine teslim ediliyor.

Çalışmalara Eyüp Merkez Mahallesi’nden başlayan Ahşap Atölyesi, ilk olarak Feshane Caddesi ile Kızıl Mescit Sokağı’ndaki tüm ahşap yapıları restore etti. Çalışmalar kademe kademe Eyüp geneline yayılacak.

Zaman, Haber: Alpaslan Murat Aysu, 29.08.2014

YIKILMA TEHLİKESİ BULUNAN PERİBACASI SAĞLAMLAŞTIRILIYOR

 

Kapadokya’nın en önemli turizm merkezlerinden biri olan Nevşehir’in Göreme beldesinde 2010 yılında önemli bir bölümü çöken peribacasının, sağlamlaştırılmasına yönelik restorasyon çalışmaları başladı.

Göreme beldesinin Aydınlı Mahallesi Çakmaklı Sokak’ta yer alan 25 metre yükseltiye sahip peribacası, 2010 yılı sonlarında çöküntüye uğramış ve önemli bir bölümü zarar görmüştü.

2011 yılında çevreye can ve mal emniyetinin korunması için askıya alınarak çelik halat ve ağ sistemiyle geçici olarak sağlamlaştırılan peribacasının daha sağlıklı bir şekilde korunması amacıyla Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın desteğiyle statik projesi hazırlandı.

Mimsan Mühendislik İnşaat ve Seramik Sanayi Ticaret Limited Şirketi sahibi mühendis Mustafa Kılıç yaptığı açıklamada, dünyanın en ilginç yer oluşumlarından biri olarak bilinen peribacalarının bölgenin turizm gelişmişliğinin sağlanmasında en önemli değer olduğunu belirtti.

Bilinçsiz kullanımının yanı sıra, hava koşullarına dayalı olarak 2010 yılı içerisinde Peribacalarının en yoğun olarak yer aldığı merkezlerin başında gelen Göreme beldesinin Aydınlı Mahallesi’nde 25 metrelik yükseltiye sahip peribacasında bir çöküntü yaşandığını dile getiren Kılıç, 2011 yılında peribacasının çevreye zarar vermemesi ve daha fazla yıkılmaması için askıya alındığını ve çelik halat ve ağ sistemiyle geçici olarak sağlamlaştırılmasının yapıldığını belirtti.

Hazırlanan statik projenin peribacasının statiğinin sağlanmasına yönelik olarak yapıldığını ifade eden Kılıç, çalışmalarla içten ve dıştan takviye duvarları ile peribacasının sağlamlaştırılarak yıkımının önüne geçileceğini belirtti.

Kılıç, peribacasının yıkımının tam anlamıyla çözümüne yönelik çalışmalarının bu yıl içerisinde tamamlanmasının planlandığını kaydetti.

Manşet Haber, 29.08.2014

PEMBE KONAK'IN KARA TALİHİ

 
Tarihi Pembe Konak'ın merdivenleri çürüse de camlı gömme dolaplar, duvar süslemeleri yerli yerinde duruyor.

 

Türk siyasi tarihi ve Babıali’nin son izlerini taşıyan Pembe Konak yakın bir zaman içinde yıkılarak yerini butik otele bırakacak. Maziye intikal edecek tarihi yapıyı belki de son kez ziyaret ettik.

Türk matbuatının eski merkezi Babıali, tarihi kimliğinden sıyrılarak yalnızlaşıyor. Bugüne kadar yayıncılık camiasından birçok kurum ve kuruluş, Cağaloğlu semtini terk etti veya buradan taşınmaya mecbur oldu. Mevcudu korumak bir yana, artan konaklama ihtiyacı, civarda devam eden otelleşme furyasını körüklemiş vaziyette. Turistik emeller uğruna her geçen gün ötelenen yayıncılar, semti kavuran lüks otel istilasına karşı da mukavemet edebilecek kuvvetten yoksun. Hala birkaç kitabevi, gücü yettiği nispette bu şiddetli temayüle aykırı bir tutum sergilese dahi herkes yakın gelecekteki makus talihin bilincinde. Semtin Osmanlı’dan miras kalan ‘bu hüviyetini’ koruyacak ne bir tedbir ne de bir kanuni düzenleme mevcut. Bununla birlikte, bir buçuk asra yaklaşan mazisiyle Türk düşünce ve yayın hayatının mihrakı konumundaki Babıali, sınırları içindeki son birkaç tarihi unsura da veda etmeye hazırlanıyor. Bunların içinde, müstesna bir geçmişe sahip olan Pembe Konak, kısa bir zaman içinde yıkılacak. Yerine inşa edilecek butik otel ile beraber Babıali bir tarihi yapısını daha yitirecek.

 

Yitirince kıymete binen tarih

40 sene evvel Cumhuriyet Gazetesi başmuharriri Şevket Süreyya Aydemir, o dönemde yine yıkılması mevzu bahis olan Pembe Konak’tan ayrılırken kaleme aldığı yazısında bina hakkında şu yorumları düşmüştü: “Pembe Konak neydi? Dünün bu kağşamış binasından, çiçekli, resimli tavan çatıları, ömürlerini yitirmiş pencere pervazları, koridorları, odaları, köşe bucakları arasından kimlerin sesleri gelir ve devrinin hangi meseleleri ses verir? Pembe Konak artık yıkılırken, bu arkada kalan ama son imparatorluğumuza da gölgesini vuran çabaları, ümitleri, ümitsizlikleri, hayalleri ve hayal kırıklıklarını biraz hatırlamalıyız. Çünkü son elli yıldan beri Cumhuriyet Gazetesi’nin idare merkezi olarak kullanılan ve şimdi yıkılmasına karar verilen Pembe Konak, daha önce İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin merkezi idi…”

Cağaloğlu semti sokaklarında gezerken, İstanbul Erkek Lisesi’nin şaşaalı kapılarından birinin karşısında buluyoruz kendimizi. Hemen karşıda, eski ihtişamlı günlerine hasret üç katlı ahşap bir bina, kaderine küsmüş, aldırışsız bakışlar üstünde son günlerini yaşıyor. Daracık bahçesinde dip dibe park etmiş arabalarla istila edilen bina İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin merkez-i umumisi.

 

Tam kırk senedir kimsenin itibar etmediği yapının ne pembeliğinden eser kalmış ne tarihinden. Dışarıdan merakla bakıldığı vakit, nazik sürgülü pencereler, uçup giden pervazlar, şişen tahtaların arasındaki iskelet çarpıyor göze. Kırık camlardan içerideki çökmüş tavanlar belli oluyor. Tarihin bu karşı konulmaz cazibesine dayanabilmek mümkün değil. İçeri giriyoruz. Yer yer sıvası dökük duvarların dibine çevre esnafın malları boca edilmiş. Tahtaların gıcırdayan koridorlardan yüksek tavanlı salonlara geçerken, tarihin kokusu vuruyor yüzümüze. Yılların verdiği yüke dayanamayıp çürümüş ve yer yer çökmüş duvarlarda, tavanlarda Osmanlı inceliğini hissediyorsunuz. Ahşap süslemeleri, kalem işi tezyinatı bu halde dahi rahatlıkla görebilmek mümkün. Merdivenlerden ikinci kata çıkmak cesaret işi. Kopan basamakların üzerinden atlamanın, sallanan korkulukları kavramanın imkanı yok. Konağa giriş yaptığımız haremlik kısmı ayrı, ana kısım olan selamlık ayrı bir güzelliği barındırıyor. Katı çıkınca, tavana mıhlı bir ay-yıldızla karşılaşıyoruz. İttihat ve Terakki devrinden kalma bu metal süsleme, eskilere götürüyor bizi. Yakında yıkılacak bina için bir kez daha hayıflanıyoruz. Gömme dolaplar, ahşap işlemeler, kapı söveleri hala yerinde duruyor. Bastığımız tahtaların sabit durmaması, alt kata düşme endişesi verdiğinden duvar diplerinden yürüyerek hareket ediyor ve bir zamanlar üç kıtaya emirlerin gittiği bu merkezden İttihatçıları hayal ederek ayrılıyoruz.

 

Neydi Pembe Konağı tarih yapan?

1974 yılından beri tamirat görmemiş binanın 80’li yılların başına gelindiğinde çatısı çökmüş. İçeri dolan yağmur suraları nedeniyle ahşap merdivenleri de çürümeye bırakılmış. Halbuki Pembe Konak, geçen yüzyılın başında hararetli siyasi seyre yön veren fikirlerin merkezinde, bambaşka bir görünüm içindeydi. Meşrutiyet’in gelmesiyle iktidarı devralan İttihatçılar, ülkenin I. Cihan Harbi sırasındaki kritik kararlarını hep bu binada aldı. Ümit Bayazoğlu’nun Chronicles Dergisi’ndeki Güle Güle Pembe Konak başlıklı yazısında anlattığı gibi: “Enver, Talat, Cemal Paşa’lar, bu binada körüklü çizmelerini gıcırdatarak az dolaşmadı. Ziya Gökalp, partinin yayınlarını buradan yönetiyordu. Keza Teşkilat-ı Mahsusa’nın adamları için de merkezdi burası. Mahmud Şevket Paşa’yı sadrazam yapan kanlı Babıali Baskını burada örgütlendi. Enver Paşa, beyaz bir at üzerinde, şatafatlı bir kortej eşliğinde hükümeti teslim almaya buradan uğurlandı. Sarıkamış bozgununun utancı da Çanakkale Savaşı’nın gururu da burada yaşandı. Balkan Savaşı da buradan yönetilmişti, Ermenilerin yurtlarından zorla göç ettirilmesine de burada karar verildi. Ve sonra büyük yenilgi geldi. Paşalar yurtdışına kaçtı, İstanbul işgal edildi… Kısa ömürlü Teceddüt Partisi’nin eline geçtiyse de çok geçmeden Hürriyet ve İtilaf Partisi taraftarlarınca basılıp kasası, arşivi talan edildi.” İşte son asrın belki de en mühim kararlarının alındığı ikinci dereceden tarihi eser sıfatı taşıyan bina, 2012 senesinde İpekyol Kuyumculuk’a satıldı. 15 milyon liraya gerçekleşen satıştan hasıl olan paranın üçte biri Cumhuriyet Gazetesi’ne bırakıldı.

İTC Merkez-i Umumisi olmadan önce Münif Paşa’ya ait olan Konak, panjurlu ilk Müslüman evi olduğu için yadırganmış. Parti merkezine dönüşmeden bir süre evvel bina inas rüşdiyesi olarak da hizmet vermiş. Fotoğrafta konağın eski manzarası görülüyor.

 

Kırk sene geciken yıkım...

Osmanlı yıkılıp yerine yeni rejim inşa edilince, Mustafa Kemal, konağı Yunus Nadi’ye tahsis eder. Milli Mücadele destekçisi Yunus Nadi, Yeni Gün’den sonra 1924 yılında kurduğu Cumhuriyet Gazetesi’ni buradan neşretmeye koyulur. Aslında bina sadece bir iş yeri değildir. Üçüncü katta Yunus Nadi, eşi Berin Nadi ve çocukları yaşıyorken, giriş katı ve orta katta gazete çıkarılır. İşte Cumhuriyet Gazetesi nihayet binanın yıkılma kararının alındığı 1974 Mayıs’ına kadar yarım asır boyunca bu binada kalacaktır. Sonra konağın bahçesinde yapılan yeni betonarme binaya taşınır gazete. Bundan sonraki süreçte ise ancak kağıt ve mürekkep deposu olmaya layık görülür. Mirasçıların kira taleplerine takat yetiremeyen kurum nihayet tüm müştemilatıyla 2005 yılında Babıali’yi terk eder. Bu taşınma basit bir yer değiştirme değil 19. yüzyılın ilk yarısında başlayan Türk basın tarihinde bir dönemin artık kapandığının tasdiki olur.

Konakta İttihat ve Terakki Cemiyeti’nden kalan izlere rastlamak mümkün. Ayıldızlı metal tavan göbeği bir asır evvelinden bugüne kadar çıkmayı başarmış.

 

74 senesinde  başyazar Süreyya Aydemir’in aile ağzından yaptığı ilanat ile binanın yıkılacağı kesinleşmişken, beklenmeyen bir anlaşmazlıktan ötürü yıkım ertelenmese belki binanın bugünkü yerinde çoktan başka bir betonarme görecektik. İkinci sınıf tarihi bina sıfatındaki Pembe Köşk’ün bugün bir müze veya bir kültür evine dönüştürülmemesinde ise başka sebepler rol oynamış. Ümit Bayazoğlu bu gerekçeleri şöyle izah ediyor: Cağaloğlu Yanık Saraylar bölgesinde, 321 numaralı adanın 44. parselinde yer alan ve ‘I. derecede tarihi eser’ olan konak, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun koruması altında değil. Çünkü Cumhuriyet ailesi, Anıtlar Kurulu’nun ‘binanın tescili için’ defalarca yaptığı çağrılara hiç cevap vermemiş. İlki Anıtlar Kurulu tarafından, 10 Eylül 1977’de 1024 sayılı bir yazıyla mülk sahiplerinden konağın rölövesi ve restorasyon projesi istenmiş. Fakat bir cevap alınamamış. İlk başvurudan 10 yıl sonra Anıtlar Kurulu yine (1 Şubat 1988’de) 871 sayılı yazıyla talebini tekrar iletmiş. Yine cevap gelmeyince, bina hakkında durum tespiti sürüncemede kalmış.

Butik otel projesinin sahibi olan İpekyol Kuyumculuk, yakın zamanda eski Başbakanlık Osmanlı Arşivleri’ni satın alarak beş yıldızlı Sura Otel’e dönüştürmüştü. Bu otelin mimarı Hasan Sökmen, Pembe Konak yerine bina edilecek otelin de mimarı. Proje hakkında açıklamalarda bulunan Sökmen,  toplam 2 bin 500 metrekarelik arsadaki konak ve bahçesi yerine 200 odalı bir otel inşa edileceğini açıkladıktan sonra şunları paylaştı bir internet sitesinde: “Yıktığımız yerlere cumbalı binalar yapacağız. İçinde bir Üsküdar Sokağı olacak. Üzerinde restoranlar, barlar bulunacak. Bu otel bölgeye ayrı bir hava katacak.” Umarız Pembe Konak yeni haliyle tarihi ağırlığını kaldıracak bir çehreye kavuşur.

Zaman, Haber: Erkam Emre, 29.08.2014

BİLİM DÜNYASI ŞOKTA!

Çorum Sungurlu’da dünyanın gelmiş geçmiş en büyük kara memelisi olan dev gergedanın fosili bulundu. İlk kez tamamı bulunan dev fosil, birleştirilerek Ankara MTA Müzesi’nde sergilenecek. MTA Genel Müdür Yardımcısı Yusuf Ziya Coşar, “Fosil bilim dünyasında büyük heyecan yarattı” dedi. 

 

Çorum-Çankırı havzasında, günümüzden yaklaşık 30 milyon yıl önce yaşamış ve gelmiş geçmiş en büyük kara memelisi olarak bilinen dev gergedan fosili bulundu.

 

“Paraceratherium” olarak adlandırılan boynuzsuz dev gergedan fosilinin en önemli özelliği iskeletinin hemen hemen tamamına yakınının bulunmuş olması.

 

Fosille ilgili HABERTÜRK’e açıklamalarda bulunan Maden Tetkik Arama (MTA) Genel Müdür Yardımcısı Yusuf Ziya Coşar, şunları söyledi: “Bulunan dev gergedan fosili yetişkin bir erkeğe ait."

 

"Yapılan incelemelerde 5 metre omuz yüksekliğinde, kuyruğuyla birlikte 10 metre uzunluğunda ve yaklaşık 15 ton ağırlığında olduğu ortaya çıktı. Fosilin yanında yavru bir dev gergedanın kafasına ve dişlerine de rastlandı"

 

Coşar, anavatanı Pakistan olan dev gergedan fosilinin bulunuş hikayesini şöyle anlattı:

 

“Geçtiğimiz mayıs ayında Ayhan Yılmaz adlı bir çoban Çorum’a bağlı Sungurlu İlçesi yakınlarında çok sayıda kemikten oluşan fosil bulduğunu MTA Tabiat Tarihi Müzesi’ne bildirdi. Uzmanlarımız yaptıkları alan çalışmasında bu fosilin günümüzden 23 ila 33 milyon yıl önce yaşamış bir dev gergedana ait olduğunu tespit etti."

 

"Soyu tükenmiş en büyük kara memelisi olan dev gergedan fosilinin Anadolu’da bulunması hayvanın göç yollarının tespiti açısından büyük önem taşıyor. Ayrıca bu fosil, Anadolu ile Asya arasında bir kara köprüsünün oluştuğuna dair çok önemli bir kanıt.”

Bulunan dev gergedan fosilinin parçalarını birleştirme çalışmaları MTA Tabiat Müzesi uzmanları tarafından yapılıyor. Eylül ayı içinde fosilin bulunduğu alandaki diğer iskelet parçalarının da çıkartılacağını belirten Coşar, şöyle konuştu:

“Amacımız, dev gergedan fosilini birleştirip müzemizde sergilemek. Bunun için en az 2 yıl gerekli. Ayrıca yeni bulgular ışığında hazırlanan rapor ve makaleler dünya bilim camiasına sunulacak’’ 

Habertürk, 29.08.2014

KAPADOKYA'NIN TARİHİ YENİDEN ŞEKİLLENECEK

 

Gazi Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölüm Başkanı Prof.Dr. Süleyman Yücel Şenyurt, Gülşehir İlçesi'nin Ovaören Köyü'nde yaptıkları kazılar tamamlandığında Kapadokya tarihinin yeniden şekillenmesine katkı sağlayacağını söyledi. Şenyurt, günümüzden 10 bin yıl öncesinde Neolotik döneme kadar uzanan tarihi sürecin, kazılarda bulunacak değerlerle birlikte daha da eski tarihlere kadar ineceğini kaydetti.

Türkiye'nin en önemli kültür ve inanç turizmi merkezlerinden biri olan Kapadokya bölgesinin bilinmeyen tarihi kimliğinin ortaya çıkarılması amacıyla 8 yıl önce başlayan Ovaören kazılarına bu yıl da devam ediliyor. Gazi Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölüm Başkanı Prof.Dr. Süleyman Yücel Şenyurt başkanlığında Gülşehir İlçesi'nin Ovaören Köyünün 2 kilometre güney batısında yer alan Yassıhöyük ve Topakhöyük'deki kazı çalışmalarında bugüne kadar günümüzden binlerce yıl öncesine ait çok sayıda tarihi eserin yanı sıra önemli kalıntılar ortaya çıkartıldı.

Gazi Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölüm Başkanı Prof.Dr. Süleyman Yücel Şenyurt yaptığı açıklamada, günümüzden 8 bin öncesine kadar uzanan toplam 50 hektarlık bir alanı kapsayan iki yerleşim alanında, 1996 yılındaki yüzey araştırmalarının ardından 2007 yılında kazı çalışmalarına başladıklarını söyledi. Topakhöyük'te küçük bir yerleşim alanı oluşturulmasına karşın Yassıhöyük'te Hititlerden başlayarak şehir kimliğine uygun yapılanmaların ortaya çıkartıldığını kaydeden Şenyurt, şu bilgileri verdi: "1996'da Ovaören'de yaptığım yüzey araştırması sonunda 2007 yılında kazı çalışmalarına başladık. Gerçekleştirdiğimiz ön çalışmalarda ilk olarak Demirçağ dönemine ait surlara rastladık. Bin 200 metre uzunluğundaki surların Demirçağ'dan başlayıp Hititler dönemini de içine alabilecek düzeyde ve en önemlisi de Hititlerin yaşamlarını sürdüğü kalenin giriş kısımlarının ve sur yapılanmalarının dönemin özelliklerine uygun bir ahenk içerisinde konumlandırıldığını belirledik. Kalenin 7 metrelik taş duvarının hemen ardından Orta Anadolu'da bu döneme ait pek de gözlenmeyen 3 metrelik bir yükseltiye ulaşan kerpiç kale duvarı yapısını ortaya çıkardık."

Topakhöyük yerleşiminin bölgenin tarihsel kimliğini Neolotik dönemden bile daha önceki dönemlere ulaştırmasını beklediklerini ifade eden Şenyurt, "İlk kazı başlangıç noktasını da oluşturan Topakhöyük, öyle inanıyoruz ki bizlere Kapadokya tarihinin de yeniden şekillendirilmesinde önemli bir katkı sağlayacak. Günümüzden 10 bin yıl öncesinde Neolotik döneme kadar uzanan tarihi süreci, Ovaören'de ortaya çıkacak değerlerle birlikte daha da eski tarihlere kadar ineceğine inanıyoruz." diye konuştu.

Günümüzde bir köy olmasına karşın Ovaören'in tarihi süreçte birçok medeniyete ev sahipliği yapması açısından Doğu ile Batı'nın birleştiği orta bir noktada bulunmasıyla jeopolitik bir özelliğinin de bulunduğunu vurgulayan Şenyurt, sözlerine şöyle devam etti: "Kapadokya bölgesi, Milattan Sonra Roma, Bizans, Selçuklu ve Osmanlı medeniyetlerinin kültür, sanat ve sosyal yaşam düzeylerini ortaya koyan birikimleri ile ülke turizmimiz açısından önemli bir destinasyon merkezi. Burada yürüttüğümüz kazı çalışmaları ile Kapadokya bölgesinin bir yerleşim noktası konumundaki Ovaören Köyü Demirçağ, Hititler, Tabal Şehir Krallıkları, Pers, Hellenistik dönemlerin önemli kalıntıları ile bezenmiş görüntüsü ile ilk çağların kültürel ve sosyal yaşamının köklü izlerini taşıyan önemli bir arkeoloji merkezi niteliğinde. Bu nedenle bundan sonraki turizm olgusu şekillendirilirken inanıyoruz ki İlk Çağ'a ait eserlerin oldukça canlı bir şekilde ortaya konulduğu bu bölge önemli bir gezi alanı olarak turizme kazandırılır."

BİTKİ VE HAYVAN ÇEŞİTLİLİĞİ DE İNCELENİYOR

Şenyurt, yapılan kazılarda bölgenin bitki ve hayvan çeşitliliğinin de belirlenmesine yönelik önemli değerlerin bulunduğunu dile getirdi: "Tarihten önceki kentsel bir alanda ortak yaşam kültürü oluşturan insanların bugünlere taşınan birçok kullanım araç ve gereçlerini bu kazılarla ortaya çıkardık. Ağırşaktan, kemikten yapılı çekiş ve iğne gibi kullanım malzemelerine, değişik renk ve motiflerden yararlanılarak yapılan çok sayıda çanak ve çömleklere, bronzdan ve demirden yapılı çok sayıda mızrak ve ok uçlarına ulaştık. Kazı alanlarında çok sayıda hayvan iskeleti ortaya çıkartıldı. Diğer yanda katılaşmış toprak içerisinde çeşitli bitki katmanlarını belirledik. Bunları da önümüzdeki günlerde alanlarında uzman bilim adamları inceleyerek bölgenin bitki çeşitliği ve hayvan çeşitliliği konusunda bize bilgi verecekler."

50 hektarlık alanı içinde 17'si akademisyen toplam 45 çalışan ile devam eden Ovaören kazısının bu yıl ki bölümü 15 Eylül'de tamamlanacak. Kültür ve Turizm Bakanlığının katkıları ile devam eden kazılardan elde edilen eserler, gerekli restorasyon çalışmalarının ardından sergilenmek üzere Nevşehir Arkeoloji ve Etnografya Müzesi'ne teslim ediliyor.

Zaman, 28.08.2014

İTALYAN ARKEOLOG, ÖMRÜNÜ ASLANTEPE'YE ADADI

 

İtalyan arkeolog Prof.Dr. Marcella Frangipane, Malatya’da milattan önce 5 binli yıllara tarihlenen ve Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü’nün (UNESCO) “Dünya Kültür Mirası Geçici Listesi”ne Türkiye’den son dahil edilen 13 alandan biri olan Aslantepe Höyüğü’nün gün yüzünü çıkarılması için 38 yıldır uğraşıyor.

Aslantepe Höyüğü Kazı Heyeti Başkanı ve Roma La Sapienze Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof.Dr. Frangipane (66), AA muhabirine yaptığı açıklamada, Battalgazi İlçesi Orduzu Mahallesi’nde bulunan Aslantepe’deki kazılarda ilk kez 1976 yılında 28 yaşındayken görev aldığını söyledi.

Frangipane, her yıl kazı için geldikleri Aslantepe’de yaklaşık 2,5 ay kaldıklarını belirterek,? “Ben burada öğrenci gibi başladım. Sonra araştırmacı, sonra da profesör oldum. Benim bütün profesyonel hayatım burada. Buraya her sene geliyorum. Burada her sene çalışıyoruz. Burada Malatyalı işçilerle çalışıyoruz. Biz, burada aile gibi olduk. Türkiye, benim için ikinci devlet oldu” diye konuştu.

Kazı zamanını her yıl sabırsızlıkla beklediğini belirten Frangipane, Aslantepe’yi ve Malatya’yı çok sevdiğini dile getirdi. Frangipane, “Burada kazı yapıyoruz. Sonra bütün seramik burada kalıyor ama çizim, fotoğraf, Roma’da devam ediyor. Buraya gelince yeni şeyler olacak, yeni buluntular ortaya çıkacak diye bekliyorum. Kazıyı yavaş yavaş yapıyoruz. Her sene bir sürpriz oluyor. Kazı böyle, zaman alıyor. Her sene yeni bir şey var” dedi.

Aslantepe’de yaklaşık 70 kişilik ekiple çalışmalarına devam ettiklerini anlatan Frangipane, buranın çok önemli bir yer olduğunu vurguladı. İtalyan arkeolog Frangipane, arkeolojinin çok uzun ve zaman alan bir iş olduğuna dikkati çekerek, şunları söyledi:

“Her sene yeni sürpriz var, tarih değişiyor. Dikkatli çalışmak lazım, çok çabuk olmaz. Burada, dünyada ilk defa bir saray yapmışlar, tam saray. Çok büyük, şimdi açık hava müzesi oldu. Malatya Valiliği çatı projesini yapmak için çok yardım etti. Buraya daha çok turist gelecek. Başka yerde yok. Çok monumental (anıtsal) bir şey, çok büyük.”

Frangipane, bu sene sarayı bitirmek istediklerini belirterek, kazı sırasında unutamadığı ve kendisi için sürpriz bazı buluntular çıktığını dile getirdi. Aslantepe’ye ilk kez geldiği 1976′da 21 bakır silah ve kılıç bulduklarını, 1996′da ise tepenin kenarında milattan önce 2900-3000 tarihli kral mezarına ulaştıklarını hatırlatan Frangipane, mezarda 75 bakır ve Gümüş eser bulduklarını anlattı.

Höyüğün bulunduğu tepenin büyük olduğunu ifade eden Frangipane, burada yapılacak çok iş olduğuna dikkati çekerek, “Ben emekli olup gideceğim. Ben gideceğim ama Aslantepe inşallah bitmez, bitmeyecek. Benim yardımcım var, çok güzel çalışıyorlar” dedi.

haberler.com, Haber: Ramazan Kaya - Naim Boşkut, 28.08.2014

URFA'DAKİ NEMRUT'UN TAHTINA İLGİSİZLİK

 

Şanlıurfa'nın batısından güneyine doğru uzayan ufak bir dağ silsilesi üzerinde bulunan bazılarına göre Nemrut’un Tahtı bazılarına göre Nemrut’un Mezarı olarak bilinen Kazene Köyüne yakın mesafede bulunan bu tarihi yapıyı ilgisizlik yıkıyor.

sanliurfa.com, Haber: Bünyamin Ören, 28.08.2014

KAZI ÇALIŞMALARINI KÖRPE VE EKİBİ YÖNETECEK

Çanakkale Olay, 28.08.014

ANİ'Yİ YENİDEN KEŞFETMEYE HACET YOK!

Ani’deki yeraltı manastırlarına dair ilk kez gün ışığına çıkarıldığı iddia edilen bilgiler, Ermenice kaynaklarda yıllardır yer alıyor.

 

Son zamanlarda, Türkiye’deki Ermeni kültür mirasıyla ilgili konularda bir hareketlilik göze çarpıyor. Hemen her gün, bildik bir konu sanki yeni bir şeymiş gibi ısıtılıp sosyal medya ya da yerel ve ulusal basın üzerinden servis ediliyor. Bugünlerde de “Ani’nin yeraltı geçitleri ortaya çıkarıldı” başlığı altında bir dizi çarpıcı bilgiyle karşılaşıyoruz. Üstelik “Ani’deki yeraltı manastırının dua odası” veya “Ani’de yeraltında 823 yapı ve mağara bulunuyor” gibi iddialı altbaşlıklar da yer alıyor.

Bu son bilgiyi, tarih araştırmacısı Sezai Yazıcı,“Uluslararası Ani Sempozyumu” kapsamında, “Ani’nin Yeraltı Sırları” başlıklı sunumunda dile getirdi. Dediğine göre, tüm bu yapıları teker teker sayıp net bir şekilde 823 sayısını tespit etmiş ve yine kendi ifadesiyle Türkiye’de bu bilgiler ilk kez gün ışığına çıkıyormuş.

Gurciyev adlı birini referans vererek, onun Ani kazıları esnasında bir yeraltı odasına ulaştığını, burada Ermenice yazılı bir dizi hamayıl bulduğunu; Ermenice bilen Gurciyev’in, bunların 4.500 yıllık bir geçmişe sahip ve bir keşişten diğerine gönderilen yazışmalar olduğunu iddia ettiğini aktarıyor.

Oysa şehrin kuruluşunun “1050. Yılı” anısına yayımlanan ve Ani’deki yeraltı yollarının, daha doğrusu yapılarının tanıtıldığı, eski ve yeni görsellerle ve açıklamalarla dolu 264 sayfalık albümde, tüm bu bilgiler zaten yer alıyor.

Eğer bu kaynak yeni kabul edilecekse, o zaman da Toros Toramanyan’ın ölümünden sonra yayımlanan ve alanında temel kaynaklardan biri olan ‘Ermeni Mimarlık Tarihi’ adlı kapsamlı çalışmasına bir göz atsınlar.

İşte Toramanyan’ın eserinden konuyla ilgili bir alıntı: “Surların dışında yaşayan sayısız halk, nerede ikamet etmekteydi?  Şimdi de bu meseleyi inceleyelim.      

Öncelikle Dzağgatsor, Alacatsor, Glitsor ve Akhuryan vadilerindeki binlerce mağarayı anımsayalım. Günümüzde Kürt çobanların 2.000 koyunu sığdırdıkları devasa mağaralar bunlar. İçlerinde geniş galeriler, odalar, koridorlar, kilise ve soylu mezarları bulunan mağaralardan söz ediyoruz. Kanımca İçkale yakınlarında Dzağgatsor tarafındaki ‘Giden gelmez’ diye anılan ve özel mülkiyet alanında kalan devasa mağaranın girişi de kimilerinin sandığı gibi özellikle dar açılmamış, olsa olsa bir yıkımla kapanmış olmalıdır.Böylesine geniş mağaraları kazarak inşa etmek sıradan, fakir halkın yapacağı iş değil. Bunun için servetler harcamak gerekir.  

Savaşlar ve saldırılar esnasında, mağaraların en güvenli sığınaklar olduğu gerçeğinden hareketle, zenginlerin de hayatlarını ve servetlerini korumak için bu mağaralara gereksinim duyduklarını kabul ediyoruz.”

Keza aynı konuda Pars Tuğlacı’nın ‘Arpaçay ve Yöresi’ başlıklı eserine de göz atılabilir. Dolayısıyla araştırmak ve öğrenmek isteyene eski kaynak çok. Yeter ki niyet iyi olsun.

Agos, Haber: Sarkis Seropyan, 28.08.2014

TABLOLARDA KADIN BEDENİNİN RESİMLİ TARİHİ

Kadınların giyinmesi ya da giyinmemesi tarih boyunca hem erkeklerin hem devletlerin gündemini belirledi. Buyurun 230 yıldır değişmeyen gündemin resimli tarihine.

SİMGE KADIN (1789)

 

Tüm dünyayı etkileyen Fransız Devrimi’nde özgürlüğün ve insan haklarının simgesi bir kadındır. Oysa kadınlar sembolü oldukları eşitlikçi Fransa’nın siyasal sisteminde ‘adam yerine konmak için’ 1944’e kadar beklemek zorundadırlar. ‘Geri kalmış’ Türkiye’de ise 1930’a kadar! (Jeanne-Louise Vallain, Özgürlük, 1792.)

 

GÖĞSÜNÜ GERE GERE! (1830)

 

‘Özgürlük Halka Yol Gösteriyor’. Eugène Delacroix’nin ünlü tablosundaki özgürlük sembolü Marianne, devrimin verdiği heyecanla yakası bağrı açılmış, ‘göğsünü gere gere’ erkekleri zafere taşıyor.

 

ŞEFFAF PEÇE (1850)

 

İstanbul’da ilk fotoğraf stüdyosu Basil Kargapoulas tarafından kuruldu. II.Abdülhamit’in desteğiyle 30 bin kare fotoğraf çekildi. Avrupalı hanımlardan tek belirgin farkları yarı-şeffaf peçeydi. (James Robertson, Türk Kadını, 1855. Not: Resimdeki kişinin erkek olması da ihtimal dahilindedir!)

 

ESARETİN BEDELİ (1856)

 

Osmanlı İmparatorluğu’nda köle ve cariye alınıp satılması yasaklandı (ABD’den dokuz yıl önce). Batı’da özgürlüğün sembolü olan çıplak kadın, konu Doğu olduğunda birden esaretin sembolü olarak resmediliyordu! (Jean-Léon Gerôme, Esir Pazarı, 1866.)

 

OSMAN HAMDİ’NİN NÜ’LERİ (1881)

 

Osman Hamdi Bey’in öğrencileri Mekteb-i Sanayi-i Nefise’de yıllar içinde ‘nü’ resim çalışmalarına başlayacak olsa da Türk kadını, modern Türk ressamları tarafından şimdilik bedenleri örtülü ama vücut hatları belirgin, yüzü, boynu açık olarak resmedilmektedir.

 

KARTPOSTAL KADINLARI (1885)

 

Fotoğrafların basılı olarak dolaşımı ve kartpostallar yaygınlaşmaya başladı. Osmanlı’da ilk resimli Türkçe kitap 1887’de basıldı. (Anonim fotoğraf, Haremdeki Türk Kadın)

 

İLK EROTİK FİLM (1895)

 

Lumière Kardeşler, 1895’te Paris Fuarı’nda sinema gösterimini başlattılar. Sinema Osmanlı’ya sadece bir yıl sonra geldi. 1899’da ise yedi dakikalık ilk erotik film çekildi! Ayrıca kadınlar artık ‘ten rengi çoraplar’la görüntüleniyorlardı.

 

ÖZGÜRLÜK RÜZGARLARI (1908)

 

 

II. Meşrutiyet’in ilanıyla tüm Osmanlı topraklarında özgürlük rüzgarları esmeye başladı. Gazete, dergi, kitap yayımının yanı sıra kartpostalların sayısı çığ gibi büyüdü. Tabii ki ‘hürriyet-eşitlik-kardeşlik’ sembolü kadınlardı ve tabii ki seçme-seçilme hakları yoktu!

 

ZANBAĞIN HİKAYESİ (1910)

 

‘Özgür’ kadın başroldeydi artık: Özellikle de ilgi gören erotik edebiyatın cinsel objesi olarak. ‘Bir Zanbağın Hikayesi’ satış rekorları kırarken, gizli yazarının Mehmet Rauf olduğu ortaya çıkacak ve Rauf ordudan atılacaktı..

 

ÇARE İSLAM AHLAKI (1912)

 

‘Karyolada Tatlı Dakikalar’ benzeri başlıklı hikayeler, kitaplar; ‘Binbir Buse’ gibi dergiler yayıldı. Bu hızlı dönüşüme tepki Mehmet Akif gibi yazarlarca dile getiriliyordu: İslam ahlakı, kadını sömürülmekten, meta olmaktan korumanın teminatıydı.

 

İLK CİNSELLİK FİLMİ (1917)

 

21 yaşındaki Sedat Simavi, Mehmet Rauf’un ‘Pençe’ adlı oyununu sinemaya uyarladı. Bu Türkiye’nin ilk cinsellik konulu filmiydi. Kadın başrol oyuncusu Eliza Binemeciyan’dı. Muhsin Ertuğrul filmi ağır biçimde eleştirdi.

 

ORYANTALİST FANTEZİ (1814)

 

Avrupa’da oryantalist akım, Osmanlı İmparatorluğu’ndaki kadınları resim sanatının önde gelen konusu haline getirdi. Bu hayali seks sembolleri sadece Batılıları değil, Batılılaşmak isteyen Doğuluları da etkiledi. (Jean-Auguste Dominique Ingres, La Grande Odalisque adlı tablosu)

Hürriyet, Haber: Naci Cem Öncel, 28.08.2014

24 ÜLKEDEN 80 GALERİ İSTANBUL'DA BULUŞUYOR

Bu yıl ikincisi gerçekleşecek uluslararası çağdaş sanat fuarı ArtInternational’a katılacak galeriler belli oldu. Amerika’dan Çin’e, Suudi Arabistan’dan Finlandiya’ya, 24 ülkeden 80 galerinin katılacağı fuar, 26-28 Eylül tarihlerinde Haliç Kongre Merkezi’nde gerçekleşecek.

İstanbul’un geçen yılki en önemli sanat etkinliklerinden biri kabul edilen ArtInternational’ın yönetmenliğini bu yıl da Dyala Nusseibeh, sanat yönetmenliğini ise Stephane Ackermann üstleniyor. Konuklarını bir kez daha Haliç Kongre Merkezi’nde karşılayacak fuara bu yıl 24 ülkeden 80 seçkin galeri katılacak.

İstanbul’dan Leyla Tara Suyabatmaz (Rampa Galeri) ve Yeşim Turanlı (Pi Artworks), Viyana’dan Ursula Krinzinger (Galerie Krinzinger), Paris’ten Olivier Belot (Yvon Lambert) ve New York’tan Leila Heller (Leila Heller Gallery)’den oluşan seçim komitesinin Avrupa, Amerika, Ortadoğu ve Asya’yı kapsayan geniş bir bölgede yaptıkları değerlendirme sonucu 80 galeri İstanbul’da sanatseverlerle buluşacak. Bu yıl ayrıca, Pearl Lam ve Edouard Malingue gibi Uzakdoğulu galeriler de ilk kez İstanbul’a gelecek.

Türkiye’den 12 galeri katılıyor

ArtInternational’ın Türkiye ayağında ise İstanbul’un güncel sanat dünyasının odak noktası olmayı başarmış 12 galeri yer alıyor. Komitenin, uluslararası sergileri ve başarılarını dikkate alarak yaptıkları seçim sonucu; Galeri Mana, NON, Pi Artworks, PİLOT, Rampa, ArtSümer, x-ist ve Galeri Zilberman gibi geçen yıl da katılmış galerilerin yanı sıra Dirimart, Galeri Nev, Rodeo ve Sanatorium gibi yeni galeriler fuardaki yerlerini alacak.

26-28 Eylül tarihlerinde düzenlenecek uluslararası sanat fuarı ArtInternational, modern ve çağdaş sanatın ünlü isimlerini İstanbul’da buluşturuyor. Andy Warhol’dan David Hockney’e, Banksy’den Damien Hirst’e, günümüz sanatının ikonlaşmış isimleri Andipa Gallery ile birlikte Türkiye’ye geliyor.

Bu yıl ikincisi gerçekleşecek uluslararası sanat fuarı ArtInternatioal, modern ve çağdaş sanatın ünlü isimlerini İstanbul’da buluşturuyor. İngiltere’nin en köklü galerilerinden Andipa’nın standında işleriyle yer alacak modern sanatçılar arasında pop art sanatının en önemli temsilcilerinden David Hockney ve Campbell'in çorba konservelerinden Marilyn Monroe’ya, çağımızın popüler ve ikonik isimlerini kullanarak yeniden ürettiği eserleriyle pop art sanatında çığır açmış Andy Warhol yer alıyor.

ArtInternational artsy.net’te!

ArtInternational’ın bu yılki yenilikleri arasında online sanat sitesi artsy.net ile işbirliği de bulunuyor. Sanatseverler açılıştan önce ArtInternational’ı artsy.net’ten online izleyebilirken, sergilenecek sanat eserlerini fuar tarihleri arasında online olarak da satın alabilecekler.

Türkiye, Orta Doğu ve ötesine odaklanan, koleksiyonerlere uluslararası çağdaş sanata rakipsiz erişim imkanı yaratan fuar, dünyanın önemli sanat fuarlarındaki ortaklıklarıyla tanınan Angus Montgomery ve Türkiye’nin önde gelen fuarcılık şirketlerinden Fiero Milano İnterteks tarafından düzenlenmektedir.

Modern ve çağdaş sanatın ikonları ArtInternational’da

Sanatseverler Andipa Gallery’de ayrıca, çağdaş sanatın ikonik isimlerinin işlerini de görebilme fırsatı bulacak. 20 yıla yakındır ülkesi İngiltere başta olmak üzere pek çok Amerika ve Avrupa ülkesinde şehir duvarlarına yaptığı protest resimleri çok konuşulan, “gerilla sanatçı” Banksy, 21. yüzyıl İngiliz heykel sanatının en önemli isimlerinden Peter Burke, formaldehitte muhafaza edilen ölü hayvan figürleriyle büyük tartışmalar yaratan, Young British Artists grubunun en önemli temsilcilerinden Damien Hirst, etkileyici vazolarıyla tanınan, kadın alter-egosu “Claire” olarak da bilinen ve 2003 Turner Ödülü sahibi Grayson Perry’nin orijinal eserleri fuar boyunca izlenebilecek.

ArtInternational sanat fuarı 26-28 Eylül tarihlerinde Haliç Kongre Merkezi’nde düzenlenecek.

Habertürk, 28.08.2014

MUŞ KİLİSESİ YIKIMA DİRENİYOR

Muş’un tarihi Kale Mahallesi’nin kentsel dönüşüm alanı ilanı edilmesiyle birlikte, Ermeni Kilisesi’nin yıkılabileceği gündeme geldi. Muş Belediyesi, kilisenin bulunduğu arazinin kamulaştırılmasını isterken kilise arazisinin sahipleri, kamulaştırma kararına karşı dava açtı.

 

Muş’un en eski yerleşim yerlerinden biri olan ve Ermenilerin soykırım öncesinde uzun yıllar yaşadığı Kale Mahallesi’nde, kentsel dönüşüm süreci devam ediyor. Mahallede bulunan ve şu anda kullanılmaz durumda olan Ermeni Kilisesi de kentsel dönüşüm çerçevesinde gündeme gelen yıkım sürecine direniyor.

Muş Belediyesi TOKİ’yle yaptığı anlaşma sonrasında, Bakanlar Kurulu kararıyla mahalleyi kentsel dönüşüm alanı ilan etmişti. Agos’un tarihi mahallenin yıkılmak istenmesini kamuoyunun dikkatine sunmasından sonra, mahallede bir ev ve Ermeni Kilisesi, Muş’un bağlı bulunduğu Erzurum Kültür Varlıklarını  Koruma Kurulu tarafından tescillenmişti. Ancak belediye, bu arada kilise için kamulaştırma davası açtı ve davayı kazandı. Yapılan itirazlar sonrasında ise Muş 2. Asliye Hukuk Mahkemesi, kamulaştırmaya tedbir kararı koydu. Van İdare Mahkemesi’ne ise kamulaştırmanın iptali için dava açıldı.

Tarihi kilise, şimdilerde de yıkıma karşı direniyor.

Kiliseyi açık arttırmayla satmışlar

Muş Meryem Ana Ermeni Kilisesi, 1958 yılında kadar kamu mülküydü. 1958’de İl Özel İdaresi açık arttırmayla kilisenin bulunduğu araziyi sattı ve arazi, 1958’den itibaren  Söylemez Ailesi’ne geçti. Cemaatsiz kalan kilise, yıllar içinde bakımsızlıktan çürüdü ve çatısı çöktü. Tarihi yapının şu an sadece dört duvarı ayakta.

Kentsel dönüşüm ablukasında

Kilisenin bulunduğu Kale Mahallesi, 21 Ekim 2012’de Bakanlar Kurulu kararıyla kentsel dönüşüm alanı ilanı edildi. TOKİ ile belediye arasında 2 Temmuz tarihinde imzalanan protokolle, 11 hektarlık alan için kentsel dönüşüm süreci işlemeye başladı. Belediye, konut sahipleriyle anlaşmaya vardı. Anlaşmaya varamadığı yerler için ise kamulaştırma yoluna gitti.

Muş Belediyesi, Muş 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’ne açtığı davada Kale Mahallesi’nde yürütülen kentsel dönüşüm ve gelişim projesi kapsamında inşa edilecek kalıcı konut ve sosyal donatı sahalarıyla ilgili projelerin uygulanması için, kilisenin bulunduğu arazinin kamulaştırılmasını istedi. Belediye, Bakanlar Kurulu’nun aldığı karara da dikkat çekti.

Kamulaştırma kararının ardından kilise arazisinin sahipleri, kamulaştırma kararına karşı dava açtı. Muş Asliye Hukuk Mahkemesi, kamulaştırma kararına tedbir koydu. Karar uyarınca kilise üzerinde hiçbir işlem yapılmayacak. Aile, ayrıca Van İdare Mahkemesi’ne kamulaştırma kararının iptali için dava açtı.

Agos, Haber: Uygar Gültekin, 28.08.2014

ERTUĞRUL FİRKATEYNİ KAZILARI YENİDEN BAŞLIYOR

Japonya’da 1890 yılında batan Ertuğrul Firkateyni kazıları iki yıl aradan sonra Oshima Adası açıklarında yeniden başlıyor.

Bulunan kalıntılarının bir bölümü Türkiye ve Japonya’nın çeşitli kentlerinde sergilenmişti. Ertuğrul Firkateyni Projesi Kazı Başkanı Tufan Turanlı,“Eylül ekim gibi başlayacak kazılarda çıkacak malzemeleri ise 2015 yılında İstanbul Arkeoloji Müzesi, Beşiktaş Deniz Müzesi ve Mersin Belediyesi Müzesi’nde sergileyeceğiz" diye konuştu. Bodrum Sualtı Arkeoloji Enstitüsü ve Bodrum ve Karya Kültür Sanat ve Tanıtım Vakfı aracılığıyla yapılan projenin 2008 yılında kazı çalışmalarına başlanmış ve 2 bin 114 eser çıkarılmıştı.

Bugün, Haber: Erkan Acar, 28.08.2014

BİLİRKİŞİDEN AOÇ RAPORU: KORUMA KURULU KORUYAMADI

Ankara Koruma Bölge Kurulu, Atatürk Orman Çiftliği'nin (AOÇ) tarihi çekirdek alanı içerisindeki sit statüsünün kaldırılması kararını almıştı. Kararın yürütmesinin durdurulması talebiyle Mimarlar Odası Ankara Şubesi dava açtı. Davada, bilirkişi incelemesi yapıldı. Bilirkişiden beklenen rapor çıktı.

 

Bilirkişi raporunda, “ilgili koruma kurul kararları eksikli ve hukuki değerden uzak kamu haklarından zarar gören üçüncü taraflar koruma kurulunun kararları için ceza davaları açabilirler.” dedi.

Ayrıca raporda, AOÇ’de dava konusu olan tarihi çekirdek alanla ilgili 'kamu yararı'nın altı çizilerek, tabiat varlıkları alanında kamu yapısı inşası için ancak kamu güvenliği ve sağlığı gibi zorunlu ve kritik bir yararın varlığının dikkate alınabileceği vurgulandı. Raporda, “Kültür ve tabiat varlıklarının korunması başlı başına kamu yararına yönelik bir olgudur. Herhangi bir alanda inşa edilebilecek bir kamu yapısının kültür ve tabiat varlıklarının sürdürülmesinden daha önemli bir kamu yararı barındırdığı kolaylıkla savunulamaz. İlkesel olarak üstün kamu yararı ölçütü ile değerlendirilebilen konular olduğunda kamu sağlığı ve güvenliği gibi zorunlu kritik ve vazgeçilemez bir yararın varlığı dikkate alınmaktadır. Bu ölçüt herhangi bir alanda inşa edilebilecek bir kamu yapısının kullanım ihtiyaçları ile karşılanabilir gözükmemektedir” ifadeleri dikkat çekti. 

Rapor ayrıca, Atatürk’ün 1937 tarihli mirasından yararlanılarak kurulan AOÇ Müdürlüğü yada kamu haklarından zarar gören üçüncü tarafların koruma kurulunun kararları için ceza davaları ve  idari davalar açabileceklerini belirtti.

"Koruma Kurulu koruma işlevini yerine getirmemiştir"

Mimarlar Odası Ankara Şube Başkanı Tezcan Karakuş Candan, bilirkişi raporunu değerlendirerek “Koruma Kurulu’nun koruma işlevini yerine getirmediği raporla ayan beyan ortaya çıkmıştır” dedi.

Candan, “ Bilirkişi raporu bir kez daha lehimize geldi. Koruma Kurulunun “AOÇ alanlarına ait 1/10000 ölçekli Koruma Amaçlı Nazım İmar Planında Tarihi Çekirdek Alanı içinde kalan 63886 ada 5 parselin tarihi sit statüsünün kaldırılmasının uygun olduğuna” ilişkin kararının yürütmesini durdurulmasını isteyerek dava açtık. Alanlarında uzman üç profesörün incelemesiyle yapılan bilirkişi raporu AOÇ’deki talanı, kasıtlı süreçleri gözler önüne seriyor. Yıkılan Marmara Oteli'nin de bulunduğu tarihi çekirdek alandır. Bilirkişi raporunda AOÇ’ye ilişkin olarak çarpıcı tespitler yapılmış. Raporda, “Alan doğal ve tarihi sit özelliklerini yitirmemiştir. Yitirmiş olsaydı dahi kurulun onarım ve ihyası yönünde karar üretmesi yasa gereğidir. Aksi takdirde kurul yükümlülüğünü yerine getirmemiş sayılır” ifadeleri her şeyi anlatıyor. Meslek odası olarak dillimizden düşürmediğimiz uyarılarımızın da altı raporda çizilmiş. “Dava konusu karar ile aralarında Marmara otelinin de bulunduğu yapılar yıkılmış kendi ekosistemini oluşturmuş 90 yıllık doğal ve yeşil bitki örtüsü yok edilmiş, tarihi çekirdek alanın koruma amaçlı imar planı içerisindeki bütünlüğü tehlikeye atılmış, bununla da kalınmayarak alan üzerinde uzmanların uyarılarına karşın bölgeye göre yüksek yapılaşma emsalleri verilmiştir” ifadeleri ile yer almış. Raporu, Kurulun tabiat ve Kültür varlıklarını koruması gerekirken tam tersine koruma niyetinde olmadığını açığa çıkaran, Koruma Kurulu’nun işlevsizleştirildiğini gözler önüne seren bir rapor olarak görüyor. Oldukça önemsiyor ve anlamlı buluyoruz. Sit statüsünün kaldırılması kararı koruma kurulunun bir ayıbıdır, artık bilirkişi raporu ile tescilli bir ayıptır“ şeklinde konuştu. 

“Cesur bir rapor”

Candan raporun cesurca hazırlandığını belirterek, “Rapor oldukça cesur hazırlanmış. Bu ülkede baskılara rağmen tarafsız ve cesur bilim insanlarının olması umut verici. Raporla birlikte ivedilikle yürütmeyi durdurma kararı bekliyoruz” dedi.

Yapı, 28.08.2014

BİNLERCE YILLIK MAMUT İSKELETİ, MÜZE YOLCUSU

ABD’nin Teksas eyaletinin Dallas şehrinde yaşayan Wayne McEwen ve ailesi, mayıs ayında evlerinin bahçesinde bir mamut iskeleti bulmuştu.

En az 20 bin yıllık olduğu tahmin edilen iskelet, Teksaslı aile tarafından Dallas’taki Peros Doğa ve Bilim Müzesi’ne verilecek. McEwen, oğlunun kazı makinesiyle bahçede uğraşırken metrelerce uzunluktaki mamut iskeletinin kalıntılarıyla karşılaştığını söylüyor.

Zaman, 28.08.2014

"KAPALIÇARŞI'NIN RESTORASYONU BİRKAÇ AYA BAŞLAR"

Fatih Belediye Başkanı Mustafa Demir, son günlerde iki sokağındaki çökmelerle gündeme gelen Kapalıçarşı’yla ilgili önemli açıklamalar yaptı: “Restorasyon projesi iki aya kadar Anıtlar Kurulu’ndan çıkacak. Ardından hemen çalışma başlayacak. Peyderpey yapılacak yenileme 10 yıldan aşağıya tamamlanmaz. 200 milyon liraya mal olması öngörülüyor”
 

Kapalıçarşı çatladı! 
550 yıllık Kapalıçarşı, yıllardır restorasyon bekliyor. Her geçen gün ise biraz daha dökülüyor. Geçtiğimiz günlerde iki sokağında meydana gelen çökmeyle birlikte yine kentin gündemine geldi Kapalıçarşı. Peki ama restorasyon ne zaman başlayacak? Nasıl yapılacak? Ne kadar sürecek? İşte bu soruları Fatih Belediye Başkanı Mustafa Demir’e sorduk. Sadece Kapalıçarşı değil kuşkusuz. Fatih’in, Tarihi Yarımada’nın sorunlarını, yeni projeleri de konuştuk...

Öncelikle Kapalıçarşı’dan başlayalım. Restorasyon için en son kurul kararı bekleniyordu. Bu arada bir çökme oldu. Sonrasında da geçen hafta projenin arşivde unutulduğuna dair iddialar çıktı. Şimdi durum nedir? Ne aşamada? Ne olacak?
2009’un 5. ayında Kapalıçarşı’yla ilgili bir çalışma yapılması için ihale gerçekleştirdik. Çarşının çatısından altyapısına kadar yenilenmesi için bir proje oluşturduk. Bu projenin en önemli ayağından biri de çarşıya yönetim oluşturmaktı. Zira yönetim yok. Projenin yaklaşık bedeli 22 milyon liraya tekabül ediyor. Restorasyon bedelinin ise 200 milyon lira olması öngörülüyor. 2010 yılının ortalarında biz Kapalıçarşı’nın mevcut durumunu ve çözüm önerileriyle birlikte bir rapor olarak Anıtlar Kurulu’na sunduk. 2010’un sonuna doğru da Kapalıçarşı’nın projelerini, restorasyon projelerini Anıtlar Kurulu’na ilettik. Anıtlar Kurulu bu projeleri detaylı incelediğinde projenin yetersiz olduğunu söyledi. 2012’nin sonuna doğru da proje, kurulun arzu ettiği standartlarda tekrar hazırlandı. Kapalıçarşı 100 bin metrekarelik bir alan, bir şehir aslında. 64 tane cadde ve sokağı var. 3125 dükkan var, 2770 parsel, 116 tane ada var. Orta ölçekli bir Anadolu şehrinden daha fazla. 25 bin çalışanı var. Sirkülasyon 250-300 bin. Şu ana kadar hiçbir Anıtlar Kurulu’nun şahit olmadığı büyüklükte, karmaşıklıkta projeyi başlattık. Bu projeler öyle kolay bir şey değil. Bir defa belediye açısından sorumluluk gerektiriyor, yapan firma açısından önemli bir çalışma, her şeyden önce kurul açısından son derece önemli. Çünkü onlar da ilk defa böyle bir şeyle karşılaşıyor. Kapalıçarşı’nın büyük sorunları var.

Altyapısı, tesisatın tahrip edilmesi, esnafın duvarları kırması gibi...

Peki projenin arşivde unutulması iddiası?

Kapalıçarşı’nın % 98’i özel mülkiyet. Afet riski altındaki alanların kurtarılmasıyla ilgili deprem yasası var. Deprem yasasının 15. maddesi, tamamen Kapalıçarşı’yı korumak için konulmuş maddeydi, o da geçti. Biz bir taraftan proje yaparken öbür taraftan yönetimi oluşturmak için adım attık. Kapalıçarşı ve diğer restorasyon projeleri için tek kurulun yetmeyeceğini görüp bir kurul talebinde daha bulunduk. 2012 yılından beri bakıyoruz, yürümüyor işler. Kültür Bakanlığı bizi doğru buldu, bir kurul daha oluşturdu ve bu da 2 No’lu kurul. 2013’ün başlarında kuruldu. Şimdi onlar da çalışmaya başladı. 2 No’lu kurul yeni oluştu ve yerleri yok doğru dürüst, arşiv yerleri yok. 1. ve 2. kurul arşivi ortak kullanıyor. Projenin arşivde unutulması söz konusu olmaz, çünkü Kapalıçarşı’nın projeleri bir kamyonetin kasasını dolduracak kadardır. Unutulması mümkün değil, binlerce, onbinlerce detay var. Şimdi kurula yeni üyeler, geçici raportörler atandı. Böylece işler hızlanacak. Çarşı çökmez. Çünkü tek katlı yapı, sıkıntısı var muhakkak ama çökmez. Kurul, 2 ay içerisinde avan projenin kabul edilebileceğini söyledi. onayın ardından da hemen çalışmaya başlanacak. Çarşı’nın yönetimiyle ilgili bizim yaptığımız çalışmalarda 11 kişilik yönetim kurulu oluşturulacak. Bunun içerisinden daimi 4 üye olacak, bu daimi üyeler büyükşehrin temsilcisi, Fatih Belediyesi’nin temsilcisi, valiliğin ve vakıfların temsilcisi. 7 de esnaf üye olacak. Fakat yönetim kurulu başkanı esnaftan olacak. Karar onların, çoğunluk onların olacak.

100 bin metrekarelik alandan bahsediyoruz. Tüm adalarda birden çalışma başlayamaz sanırım...

116 ada 100 bin metrekare. Ada bazlı yapılacak. Her yerin birden alınması mümkün değil.

Restorasyon ne kadar sürer?

10 yıldan aşağıya bitmez. Mümkün değil. Öngöremediğimiz problemlerle karşılaşabiliriz.

Maliyete esnaf da katılacak mı?

Esnafın katılacağı bölümler, belediyelerin ve kamunun karşılayacağı kısımlar var.

İstanbul’un birçok ilçesinde kentsel dönüşüm yapılıyor. Ama biliyorum ki Fatih’te yenileme adı altında bir proje var.
Sulukule ilk projeydi. Kimse ‘Belediye bizi aldattı’ diyemez. Ama ilkler hep eleştirilir. Romanların sürülmesi olarak lanse edildi ve o algıyı sökmek zor oldu. Çok insani bir proje ama yeterince anlatamadık. Şimdi, Ayvansaray Türk Mahallesi yenileme projesi bitmek üzere. Fener-Balat iptal edilmişti. 39 adamız vardı. Revize ederek 4 adayı yapacağız. Bu yılın sonunda oraya kazma vuracağız. KİPTAŞ’la yaptığımız Süleymaniye yenileme alanı var. 900 daireyi ilgilendiriyor. Bir de Yalı Mahallesi’nin projesi onaylandı.

550 yıllık Kapalıçarşı’nın çatısının James Bond serisinin Skyfall filminin çekimleri sırasında hasar görmesi gündeme gelmişti. Başkan Demir’le çok tartışılan çatıya çıktık. Kapalıçarşı’nın acilen restorasyona ihtiyacı olduğu, çatının halinden net olarak görülüyordu. Demir, restorasyonun önce altyapıdan başlayacağını, en son çatının yenileneceğini söyledi. 

Başkan Demir, 17 Aralık’ta gözaltına alınmasıyla ilgili ilk kez bir açıklama yaptı ve yaşadıklarını anlattı: “17 Aralık şahsım açısından büyük bir talihsizlik ve zulümdü. Havadan sudan suçlamalar ki zaten takipsizlik aldı. Ülkenin önünü kesmek adına çok önemli bir darbe girişimiydi. Ahlaksız bir teşebbüs. Bir belediye başkanını suçlamak çok kolay ancak başkanı yargılamanın yolu olmalı. Açıktan Başbakan’a hakaret eden yargı mensubu ifadeye çağrılamıyor. Neden? HSYK var. Ama bir belediye başkanını iç hukuku tamamlamadan gece evinden alıyorlar. Şimdi kendileri adliye kapılarında nümayişler yapıyorlar. Oğlum hukukçu ve 4 gün boyunca stajyer avukat olarak yanımdaydı. Oğlumun telefonundan eşimle konuşamadım. Fakat bunlar gözaltında neredeyse horon teptiler, selfie çektiler. Allah kimsenin başına vermesin. Büyük haksızlık ve zulüm var. Sadece 17 Aralık değil, Ergenekon ve Balyoz için de öyle. O zaman da öyle düşünüyordum. Normal hukuka geçmek için direniş var.”

"BELEDİYELERDE ZATEN BAŞKANLIK SİSTEMİ VAR"

“Başkanlık sisteminden korkmamak gerekiyor. Belediyelerde zaten başkanlık sistemi uygulanıyor. Hem seçilme, hem çalışma usulümüz zaten minik bir başkanlık sistemi. Belediye seçimlerinde tıpkı başkanlık sisteminde olduğu gibi vatandaş hem başkana, hem de meclise oy veriyor.”

TARİHİ YARIMADA'YA YÜZ NAKLİ YAPILIYOR  

Başkan Demir, ‘yüz nakli’ olarak adlandırılan cephe yenileme projesini anlattı: “Aksaray’dan Sultanahmet’e kadar cephe yenileme yaptık. Yurtdışından gelenlerin ilk geçtiği yer Sultanahmet, Divanyolu, Sirkeci ve Bab-ı Ali Yokuşu olan Ankara Caddesi. Bu bölgede her binayı farklı çalışarak cephe yenileme yaptık. Projeleri yaptık, kuruldan onaylattık. Her binayı ayrı tasarladık. Sonra da sahiplerine ‘Buyrun yapın’ dedik. Yüzde 95’i kendileri yaptı. Tarihi Yarımada’daki 10 bin eserin 4 binini de restore ettik.”

HEDEF, EMİNÖNÜ'NÜN TAMAMEN YAYALAŞMASI

Fatih’in, özellikle de Tarihi Yarımada’nın en büyük sorunlarından biri de hiç kuşkusuz trafik... Bu sorunu çözmek için birçok bölgede yayalaştırma çalışmaları yapıldı. Fatih Belediye Başkanı Mustafa Demir, yayalaştırmaların süreceğini söyledi. Halihazırda yüzde 50’si yayalaştırılan Eminönü’nde hedef, yüzde yüz yayalaştırma. Tarihi bölgeyi araçtan, trafikten arındırma.
 
SIERRA'NIN ÖLDÜRÜLDÜĞÜ YERE NE YAPILACAK?

“Surlarda ciddi bir güvenlik sorunumuz var. Ne kadar kamera koyarsanız, güvenlik görevlisi yerleştirirseniz yerleştirin bu sorunu tamamen çözmek mümkün değil. Surların güvenliğini sağlamanın tek yolu, orayı yaşayan bir yere dönüştürmektir. Örneğin Sarai Sierra’nın öldürüldüğü Sarayburnu, Yedikule’deki surlar... Yedikule’den Sirkeci’ye kadar bomboş, ıssız, tenha, her şeye açık bir yer var. Artık Sirkeci Tren İstasyonu kullanılmıyor. Marmaray kapsamında kapatıldı. Tren istasyonu kapalı, raylar boş, devamı ise surlar. Yani tehlikeye açık bir alan. İşte bu alan için park alanları olan, bisiklet ve yürüyüş parkurları bulunan bir proje yaptık. Surların bulunduğu alanı halka açmak suretiyle oradaki güvenlik sorununu çözmeyi hedefliyoruz. Bu projeyle, Yedikule’den bisikletle sirkeci’ye gidilebilecek. Hem halkımızın kullanımı için hem de turizm adına önemli bir adım olacak. İnsanların öldürüldüğü yerler, cazibe merkezi haline gelecek. Bunun bir örneğini, Topkapı Surları’nda gerçekleştirdik. Tıpkı Yedikule ve Sarayburnu Surları gibi ıssız, tenha ve tehlikeli olan sur kenarlarını sosyal tesise dönüştürdük. Kafelerin, yürüyüş parkurlarının olduğu alanda, halkımız toplantılarını, düğünlerini de yapabiliyor. Hedefimiz, sahildeki surlarda da aynı projeyi uygulamak. Projemiz hazır. Koruma Kurulu’ndan onay çıkınca çalışmaya başlayacağız.”

Habertürk, Haber: Esra Boğazlıyan, 28.08.2014

EUROMOS'TA 2 BİN 200 YILLIK PROTOKOL KOLTUĞU BULUNDU

Muğla’nın Milas İlçesi'ndeki Euromos antik kentinde yürütülen kazı çalışmalarında, 2 bin 200 yıllık protokol koltuğu gün yüzüne çıkarıldı.

Anadolu’nun en iyi korunmuş tapınaklarından birinin de yer aldığı Euromos antik kentinde, Yrd. Doç.Dr. Abuzer Kızıl başkanlığında yürütülen kazı çalışmalarının bu yılki bölümünde, antik tiyatro ve kentin sınırlarını çevreleyen duvar bölümünde yeni buluntular elde edildi.

Kızıl, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kazı çalışmalarını 10 üniversiteden 25 kişilik ekibin yürüttüğünü, 3 bin kişi kapasiteli antik tiyatroda 2 metre derinlikte ortaya çıkarılan buluntunun kendilerini heyecanlandırdığını kaydetti.

Sondaj çalışmalarının devamında bunun, antik tiyatronun sahneye çok yakın bir bölümünde, kentin soylularından birine ait mermer koltuk olduğunun belirlendiğine değinen Kızıl, şöyle konuştu:

“Tiyatrodaki çalışmalarımızda 2 metre dolgunun altında ‘proedria’ olarak adlandırdığımız çok güzel bir soylu koltuğu ortaya çıktı. Yanı başında da oldukça sade, silindirik formlu bir sunak bulduk. Bizim için son derece sevindirici oldu. İleride yapacağımız çalışmalar için bir mihenk noktası olacak. Tiyatroyu daha iyi tanımlama şansına sahip olduk ve daha planlı bir şekilde çalışmalarımızı önümüzdeki yıllarda devam ettireceğiz.”

Koltuğun boyutlarının, küçüklüğü nedeniyle bir kadına ait olduğunun tahmin edildiğini kaydeden Kızıl, üzerinde kalp ve çeşitli motifler bulunduğuna işaret etti. Kızıl, koltuğun bulunmasıyla tiyatronun sınırlarının ve şeklinin net olarak anlaşılabildiğini vurguladı.

haberler.com, 27.08.2014

'SANAT ZEHİRLENMESİ' DENEYLE KANITLANDI

Bir tablonun, heykelin karşısında kalp atışları hızlanan, başı dönen ve hatta baygınlık geçirip halüsinasyon gören insanlar…

İtalyan rönesansının başkenti Floransa'yı gezen sanatseverlerde zaman zaman bu belirtilere rastlanıyor, hatta kimileri hastanelik oluyor.

'Stendhal sendromu', 'Floransa sendromu' ya da 'sanat zehirlenmesi' adı verilen bu rahatsızlığın gerçekten var olup olmadığı ve belirtileri bilimsel bir araştırmaya konu oldu.

İtalya'daki bir sanat araştırmaları merkezinin, psikolog ve teknik uzmanlarla işbirliği içinde yaptığı deneyde, Floransa'da bulunan Medici Riccardi Sarayı'nın ziyaretçileri gözlemlendi.

Medici Riccardi Sarayı'nda, fresklerle süslü şapeli gezen ziyaretçilerin kalp atış ve nefes alış hızları, tansiyonları, göz ve kas hareketleri incelendi. Fresklere bakan ziyaretçilerin görüntüleri kaydedildi ve kendilerinden eserlere bakarken neler hissettiklerini yazmaları da istendi.

Deneyde, bazı ziyaretçilerin eserlere bakarken yüz kaslarının gevşediği, gözbebeklerinin küçüldüğü, kalp atışı, nefes alış hızı ve tansiyonlarında değişiklikler olduğu belirlendi.

Görsel sanat eserlerine işitsel uyarıcılar da eşlik ettiğinde ise beyindeki aktivitenin daha da arttığı görüldü. Ziyaretçilerin bazıları da hislerini "aşırı duygulanma" ve "tatlı bir yorgunluk" olarak tanımladı.

Santa Croce'de ortaya çıktı

Floransa'daki Studi Uniti araştırma merkezinden Perla Gianni, klinik psikolog Andrea Bonacchi ve teknik uzmanlar tarafından yapılan araştırmanın sonuçları halen incelenmeye devam ediliyor.

Ancak ilk bulgular, 'Stendhal sendromu'nun gerçek bir psikosomatik bozukluk olabileceğini gösteriyor.

'Yüksek sanata maruz kalma' sonucunda görülen bu belirtiler, Stendhal mahlasıyla yazan Fransız yazar Marie-Henri Beyle'in Floransa'da yaşadığı bir tecrübe sebebiyle onun adıyla anılıyor.

Stendhal, 1817'de Floransa'yı ziyareti sırasında, Michelangelo, Machiavelli ve Galileo Galilei'nin mezarlarının bulunduğu Santa Croce Bazilikası'nı gezmiş ve Giotto'nun freskleriyle süslü bazilikayı gördükten sonra kalp çarpıntısı ve halsizlik hissi yaşadığını yazmıştı.

Rahatsızlık bu yüzden Stendhal sendromu olarak anılıyor, ancak en sık rastlanan yerlerden birinin Floransa olması nedeniyle Floransa sendromu olarak da biliniyor.

BBC Türkçe, 27.08.2014

DİYARBAKIR'DA TARİHİ ESER KAÇAKÇILIĞI

 

Diyarbakır Havalimanı'nda, üzerinde işleme bulunan taşı yurt dışına götürmeye çalıştığı iddia edilen biri İspanya diğeri Fransa vatandaşı 2 şüpheli yakalandı.

Emniyet Müdürlüğü'nden yapılan açıklamada, tarihi eserin havalimanında yapılan kontroller sırasında bir bavul içinde ele geçirildiği ifade edildi.

Olayla ilgili soruşturmanın sürdürüldüğü belirtilen açıklamada, "Turuncu renkli ve üzerinde işleme bulunan tarihi eser taşın Bizans dönemi bir kiliseye ait parça olduğu değerlendiriliyor. Ülkemize 12 Ağustos'ta İstanbul Sabiha Gökçen Havalimanı'ndan giriş yaptıkları tespit edilen şüphelilerin, tarihi eseri Kars'tan aldıkları değerlendiriliyor" denildi.

Gözaltına alınan Fransa vatandaşı D.J.R. (53) ile İspanyol R.D.M'nin (43), Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Şube Müdürlüğü'ndeki işlemlerinin ardından savcılığa sevk edileceği, tarihi eserin ise Müze Müdürlüğü görevlilerine verileceği kaydedildi.

Bugün, 27.08.2014

TOPHANE'YE ÇİVİ ÇAKAN YANDI

 

Bursa'nın gizli hazinesi Tophane'de son dönemde çıkan tarihi kalıntılardan sonra yerel yönetimler semti mercek altına aldı. Tophane Surları Restorasyon Çalışması kapsamında, Saltanat Kapısı'nın kuzeyinden başlayıp Kaplıca Kapı'ya kadar uzanan yaklaşık bin 200 metrelik bölümde çalışmalar sürerken, tarihi ayağa kaldırma çalışmalarına zarar verecek her türlü girişim engelleniyor. En ufak bir tadilatta bile Anıtlar Kurulu'nun onayı beklenen Tophane'deki tarihi yapılara çivi dahi çakılamazken, bir kebapçının bahçesine yapılan kaçak mescidin cezası ağır oldu. Osmangazi Belediyesi Tophane'de bir kebapçının yaptığı kaçak mescide 40 bin 750 lira ceza kesti. 

BELEDİYE AFFETMEDİ!

Daha önce Tophane'de bulunan işletmenin eski sahibine 29.05.2014 tarihinde 11 bin liralık ceza kesilirken, işletmeyi 5 milyon lira harcayarak devralan yeni sahibi de 40 bin 750 lira değerindeki cezayla şok oldu. Restoran olarak kullanılan 2 katlı yapı devir teslimden sonra Anıtlar Kurulu'ndan alınan izinle tadilata sokuldu, bu sırada da yapının bahçesine mescit eklendi.  Encümen kararı kendisine gönderilen işletme sahibi Murat Bayındır, ceza miktarını ağır buldu.

DÖRT BİR YANI TARİH

Hem Osmanlı'da hem de Bizans döneminde Bursa'nın merkezi konumundaki bu surların en önemli bölümünü kapsayan bölgede belediye kuş uçurtmuyor. Büyükşehir Belediyesi'nin Tophane yamaçlarında sürdürdüğü sur onarımı çalışmalarında eski Müftülük Binası'nın önü, İl Kültür Müdürlüğü'nün kuzey duvarının yanına denk düşen alanda devasa bir yapıya ait buluntular açığa çıktı. Aziz Mikail Kilisesi'ne ait olan bu yapı girişe kapatıldı ve güvenlik önlemi alındı. İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü'nün yanındaki 2 bin 200 yıl öncesini yansıtan kalıntıların ortaya çıktığı Bursa OSB Başkanı Ali Uğur'un arsasının önünde bulunan yapının dört bir yanı tarihle çevrili...

Bursa'da Bugün, Haber: Rabia Deniz, 27.08.2014

ŞANLIURFA'DA KAYA MEZARLAR TURİZME KAZANDIRILACAK

 

Şanlıurfa’da yürütülen kentsel dönüşüm projesi kapsamında gün ışığına çıkarılan Roma dönemine ait kaya mezarları turizme kazandırılacak.

Büyükşehir Belediyesi tarafından şehrin tarihi dokusunu korumak amacıyla Tılfındır ve Haleplibahçe bölgesinde gerçekleştirilen “Kızılkoyun Projesi” yaklaşık 4 yıldır sürüyor. Bu kapsamda odunluk ve depo olarak kullanılan 387 ev ve iş yerinin yıkılmasıyla ortaya çıkarılan mağara içerisindeki kaya mezarların Roma dönemine ait olduğu belirlendi. Büyükşehir Belediyesi İmar ve Şehircilik Daire Başkanı Seyfettin Gencer, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kentsel dönüşüm çalışmaları kapsamında kentin farklı noktalarında tarihi bulgulara rastladıklarını söyledi.

Şanlıurfa’nın bir tarih kenti olduğunu vurgulayan Gencer, ortaya çıkan mağaraların özel bir ekip tarafından önce iç kısımlarındaki beton kalıntıların kırıldığını, ardından tazyikli kumla yıkandığını anlattı.

Tarihi alanın titizlikle temizlendiğini ifade eden Gencer, “Alanın hem alt hem de üst tarafında yol yapım çalışmaları devam ediyor. İş makineleri, dökülen toprakları yayarak düzleştiriyor. Ayrıca buraya yapılacak yol Urfa taşından olacak” dedi.

Kemik kalıntıları ve heykeller bulundu

Çalışmalarda her geçen gün yeni yapılara rastladıklarını aktaran Gencer, şöyle konuştu:

“Kızılkoyun Nekropol adı verilen bölge ikinci derece arkeolojik sit alanı kapsamında yapılan yüzey temizliği ve sondaj çalışmasının ardında turizme kazandırılacak. Bu mağaralarda Roma dönemine ait kaya mezarlar, kemik kalıntıları ve cenazelerin defin merasimine ait heykellere bulundu. Bunlar özenle alınarak Şanlıurfa Müzesi’ne teslim edildi. Çalışmayla bölge Türkiye’nin en büyük arkeolojik park alanlarından biri haline gelecek.”

Gencer, Şanlıurfa’nın yıllarca inanç turizmi ile anıldığını ancak söz konusu çalışmalar neticesinde arkeolojik anlamda ön plana çıkacağına inandığını sözlerine ekledi.

haberler.com, Haber: Mehmet Akif Parlak, 27.08.2014

2014 ALALAH (TELL AÇANA) KAZILARINDA ÖNEMLİ BİR MÜHÜR BASKISI ELE GEÇTİ

Kültür ve Turizm Bakanlığı ve Koç Üniversitesi adına, Prof.Dr. K. Aslıhan YENER Başkanlığında devam eden, Hatay’ın, Reyhanlı İlçesi'ndeki 2014 Alalah (Tell Aççana) kazılarında yeni ve önemli bir mühür baskısı ele geçti.

Üzerinde Hitit İmparatorluğu Prensi Tuthaliya ve eşi Prenses Ašnu-Hepa’nın isimleri bulunan mührün ışığında, TELL AÇÇANA ortostatı üzerinde betimlenen Prens Tuthaliya’nın prenses eşinin bugüne kadar yaklaşık bir asırdır çözümlenemeyen adı, filologlar Hasan PEKER ve Belkıs DİNÇOL tarafından “Ašnu-Hepa” olarak okunabildi.

İsimlerinin hem mühür baskısı, hem ortostat üzerinde bulunması bu çiftin Alalah’ta çok önemli bir pozisyonda olduğunu gösteriyor. Bu iki isimle ilgili diğer belgeler Hititlerin başkenti Çorum’da bulunan Hattuşa-Boğazkale ören yerinde ele geçmiş olup, bu belgeler Hitit tarihinin prens Tuthaliya ile ilgili olarak karanlıkta kalmış bir dönemini aydınlatıyor.

Anadolu’nun ilk imparatorluğu Hititlerin önemli kült merkezlerinden biri olan Alalah’ta prens Tuthaliya’nın bir yönetici olarak hüküm sürdüğü, Hitit Büyük Kralı ile mektuplaştığı hatta eşinin de bu yazışmalara Hitit Büyük Kraliçesi nezdinde dahil olduğu arkeologlarca tespit edilmişti.

Ele geçen pişmiş toprak mühür baskısının, Hitit tarihinin Suriye ile ilgili önemli bir kısmının daha iyi anlaşılmasına olanak tanıyacağı öngörülürken, buluntular üzerindeki çalışmalar devam ediyor.

Mühür Baskısı

Tell Aççana ortostatı

kulturvarliklari.gov.tr, 27.08.2014

NEANDERTALLER AVRUPA'DAN NE ZAMAN KAYBOLDU?

 

Avrupa’dan Neandertal örneklerinin yeni bir analizi, modern insan ve Neandertallerin Avrupa kıtasında yalnızca beş bin yıl birlikte yaşadıklarını, akrabalarımızın sanılandan erken, 40 bin yıl önce kaybolduklarına işaret ediyor.

Makaleye göre, Neandartal olduğundan emin olunan en son kemikler yaklaşık 40 bin yıl öncesine ait. Dolayısıyla yazarlar, Avrupa’ya göç eden modern insanların Avrupa’nın farklı bölgelerinde, farklı zamanlarda Neandertallerle birlikte yaşadığını tahmin ediyor. Bu süre Avrupa’nın çeşitli bölgelerinde değişmekle birlikte 470 ile 5400 yıl arasında. Higham’a göre birlikte yaşadıkları süre kültürel alışveriş ve çiftleşme için yeterli bir süreydi.

Bu sonuçlar aynı zamanda daha önce genetik çalışmalarla ortaya konan, iki tür arasındaki çiftleşmeyi ve kültürel alışverişi de destekliyor. İspanya ve Fransa’da bulunan ve Chatelperronian endüstrisi adı verilen taş alet teknolojisinin iki türün etkileşimiyle ortaya çıktığı fikri, bu çalışmanın sonuçları ışığında makul görülüyor. Higham ve arkadaşları, 40 bin yıldan daha yeni olan taş aletlerin Neandertallere ait olmadığını tahmin ediyor.

Çalışmanın destekçileri olduğu gibi şüpheyle yaklaşanlar da mevcut. Örneğin, yapılan genetik çalışmalara göre, 77 ila 114 bin yıl öncesi arasında muhtemelen Ortaoğu’da Afrika’dan göç eden modern insanlar ile Neandertaller arasında bir miktar gen alışverişi oldu. Peki Avrupa’da yan yana yaşayan Neandertal ve modern insan topluluklarının birbirine karışmadı mı? Bu sorunun cevabı şimdilik belirsiz.

Bazı bilim insanları ise Neandertallerden örnekleme yapılan bölgelerin çoğaltılması gerektiği taraftarı. Doğu ve Orta Avrupa’dan Neandertallerin çalışmada yeterince temsil edilmediği düşünülüyor. Bu örneklerin eklenmesi, Neandertallerin Avrupa’da yokoluşu tarihini yeniden yazdırabilir.

Yine de çalışma geliştirilen yöntem ve ortaya koyulan sonuçlar açısından oldukça önemli. Neandertal ve modern insan üzerinde yapılan bu çalışmalar, insan davranışlarının ve kökeninin karanlıkta kalan noktalarını aydınlatıyor. 50 ila 30 bin yıl arasında Avrupa’da neler olduğu halen merak konusu olsa da geliştirilen bu yöntemler ile yavaş yavaş önündeki sis perdesi kalkacak gibi görünüyor.

Karbon 14 tarihlendirme

Radyokarbon tarihlendirme, zaman geçtikçe organik maddedeki radyoaktif karbon miktarının azalması temel alınarak yapılan ölçümlere dayanıyor. Teorik olarak 50 bin yılda bu karbon ölçülemeyecek kadar azalıyor. Dolayısıyla radyokarbon tarihlendirme 50 bin yıldan daha yeni örneklere uygulanıyor. Ancak 25-30 bin yıldan eski örneklerde radyoaktif karbon ölçümlerinde hata payı yükseliyor. Çünkü kalıntılara, dış ortamdan gelen yeni tarihli karbonlar karışabiliyor. Higham ve arkadaşlarının geliştirdiği saflaştırma yöntemiyle bu hatayı en aza indirgeniyor. 30 ila 50 bin yıl arası dönem, radyokarbon tarihlendirme için kilit bir süre olduğu gibi Neandertallerin yokoluşu da bu zamana denk geliyor. Radyokarbon tarihlendirmesinin hassasiyeti ve güvenilirliğinin geliştirilmesi Neandertallerle ilişkimizi öğrenmemiz açısından oldukça önemli.

 
Çalışmada incelenen Neandertal ve atasal modern insan yerleşim yerleri kırmızıyla gösterilmiş. Haritadaki koyu renklendirme ise 42 bin yıl öncesinin toplam bitki üretkenliğini gösteriyor. Kaynak: William Davies, Nature.

 

Bilim Sol, Kaynaklar: Nature News, 2014, “Neanderthals: Bone technique redrafts prehistory”. Nature, “Palaeoanthropology: The time of the last Neanderthals”, Derleme: Ezgi Altınışık, 27.08.2014

EDİRNE'DE ROMA DÖNEMİNE AİT MEZAR BULUNDU

 

İstanbul Üniversitesi Öğretim Üyesi ve Kazı Başkanı Prof.Dr. Sait Başaran, AA muhabirine yaptığı açıklamada, ilçede 1971'den bu yana kazı çalışması yürütüldüğünü söyledi.
 

Çalışmalara bu yıl temmuz ayında başladıklarını ve Suterazisi nekropolisi ve Kralkızı mevkisinde kazı yaptıklarını belirten Başaran, şöyle konuştu:

"Suterazisi nekropolisindeki çalışmalar çerçevesinde, mezar tabakasına, kültür tabakasına kadar inildi. Kültür tabakasının hemen üst tarafında Roma dönemine tarihlenen iki mezar ortaya çıktı.

Bunların yanında farklı mezarlara da rastlandı. Ayrıca o dönemi yansıtan pişmiş topraktan yapılmış birtakım eserler ve kalıntılar ortaya çıktı. Çevresindeki sulak alanlardan dolayı mezarlar genel olarak su içinde. Dolayısıyla çalışmalar çok ağır yürüyor."

Başaran, çalışmalarda farklı türden mezarların bulunmasının, Enez ya da antik ismiyle Ainos antik kentinde yerleşmiş halkın, farklı yörelerden bölgeye geldiğini gösterdiğini vurguladı.

Kazı çalışmaları ekim ayı sonuna kadar devam edecek.

Haber 7, 27.08.2014

POMPEİİ 2 BİN YIL ÖNCE İŞTE BÖYLE YOK OLMUŞ

Avustralya'nın başkenti Melbourne'de bir müze, antik tarihin en bilinen doğal felaketlerinden birini animasyon olarak günümüze taşıdı. İtalya'nın Pompei şehrinin Vezüv Yanardağı'nın külleri altında kalışını tekrar canlandıran görüntüler, ziyaretçilerin beğenisini topladı. Zero One Animation adlı şirket tarafından hazırlanan video, Pompeii'nin son 24 saatini tasvir ediyor. Videoyu izleyenler kendilerini bir anda Pompei'de bir evin penceresinden Vezüv'ün ölüm saçan lavlarını seyrederken buluyor.

Sabah, 27.08.2014

'BOYALI MAKYAJ'A DAVA!

Vatan, 27.08.2014

TARİHİ TAPINAKTA İŞ MAKİNESİYLE DEFİNE AVI!

Denizli’nin Çal İlçesi'nde kimliği belirsiz kişi ya da kişiler, 2 bin yıllık tarihi tapınakta iş makinesiyle kaçak kazı yaptı. Tarihi tapınakta kaçak kazıyı kimin yaptığının araştırıldığı, soruşturmanın sürdüğü bildirildi.

Bahadınlar Mahallesi Adıgüzeller Barajı'nı kuşbakışı gören Apollon Lairbenos Tapınağı yakınlarında devriye gezen Çal İlçe Jandarma Komutanlığı ekipleri, bölgede bir iş makinesi fark etti.

Bunun üzerine Roma dönemine ait iki bin yıllık tapınağa yönelen jandarma, iş makinesinin bulunduğu alanda kazı yapıldığını gördü. Çevreyi arayan ekipler, herhangi bir kişiyi bulamadı. Kaza alanında iş makinesi dışında dedektör, kazma, kürek gibi malzemeler ele geçirildiği belirtildi. İş makinesinin kiralık olduğunu belirleyen ekipler, kaçak kazıyı kimin yaptığının belirlenmesi için çalışma başlattı. Olayla ilgili soruşturmanın sürdüğü bildirildi.

Ege'de Son Söz, 27.08.2014

3 MİLYON YILILK 'TAUNG ÇOCUĞU' KAFATASI BİR İNSANA AİT DEĞİL

 

90 yıl önce Güney Afrika'daki Wits Üniversitesi'nden Prof. Raymond Dart'ın ortaya çıkardığı ve 'Taung Çocuğu' adıyla bilinen 3 milyon yıllık kafatası evrim teorisyenleri tarafından insanın bilinen en eski atası olarak kabul edilmişti. 'Australopithecus Africanus' insan türünün varlığı zamanla tartışmalara yol açtı. Wits Üniversitesi'nde çekilen bilgisayar tomografisinin sonuçları ise evrim teorilerini altüst edecek cinsten. Buna göre önceden 3 yaşında bir çocuğa ait olduğu düşünülen bu kafatasındaki alın bölgesi adaptasyonu modern insan bebeklerindekine hiç uymuyor. Ayrıca insan bebeklerindeki doğum sonrası beyin gelişimini kolaylaştıran metopik sütür ve bıngıldağın bu fosilde mevcut olduğu varsayımından yola çıkılarak oluşturulan evrim senaryoları da geçerliliğini yitiriyor. Wits Üniversitesi'nden araştırma ekibinin yayımladığı raporda "Mevcut fosil kalıntısı ve şempanze varyasyonu arasında yapılan kıyaslama evrim senaryosunu desteklemiyor. İnsanda görülen kafatası adaptasyonunun daha önce başka türlerde görüldüğüne dair bilimsel bir delil de yok. Muhtemelen bu kafatası bir insana da ait değil" denildi.

Sabah, 27.08.2014

HARPUT KALESİ GÜN YÜZÜNE ÇIKIYOR

 

Urartular döneminde yapılan Harput Kalesi'nde, 10 yıl sürmesi planlanan kazı ve restorasyon çalışmaları başladı.

Elazığ'ın tarihi Harput Mahallesi'nde yer alan ve Urartular döneminde yapılan Harput Kalesi'nde 10 yıl sürmesi planlanan kazı ve restorasyon çalışmaları başladı.

Elazığ Arkeoloji ve Etnoğrafya Müzesi Müdürlüğü Bilimsel Kazı Başkanı ve Fırat Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğretim Üyesi Doç.Dr. İsmail Aytaç, kazı sahasında basın mensuplarına yaptığı açıklamada, kazıların Elazığ Valiliği koordinatörlüğünde, İl Özel İdaresi ile Elazığ İli Harput Kültür Eğitim Sanat, Tarih, Turizm ve Araştırma Vakfı'nın (ELHARVAK) maddi desteğiyle başladığını ifade etti.

Daha önce Harput Kalesi iç kale bölümünde 2005-2009 yılları arasında kazı çalışması yapıldığını ve 5 yıl aradan sonra 16 bilim uzmanı, 4 usta ve 20 işçiyle yeniden çalışma sahasına girdiklerini belirten Aytaç, "İlk birkaç gün daha çok hafriyat, temizlik ve kareleme sistemleriyle başladık. Fiilen de bugün kazıya başlamış olacağız. 2014 yılı çalışmalarında özellikle ileriye dönük restorasyon projelerine destek olmak amacıyla faaliyet yürüteceğiz" dedi.

Harput kazı çalışmalarında elde edilen eserleri gün yüzüne çıktıkça bilim dünyasıyla paylaşmaya devam edeceklerini aktaran Aytaç, "Mimari yapıların toprak altında görünmeyen kısımlarını belirlemek için kale içerisinde jeoradar taraması yapacağız. Daha sonra çalışma sürecimizi ekipleri de çoğaltarak devam ettireceğiz. Bu arada birçok restorasyon projesi de gerçekleşecek. Düşündüğümüz sürede kazılar biterse, sonraki birkaç yıl içerisinde de restorasyonlar devam edecek. Yaklaşık 10 yılda kalede görülebilecek" diye konuştu.

Harput'ta bulunan kültür mirasını görsel hale getirmeyi planladıklarını dile getiren Aytaç, "Harput edebiyat, müzik ve dinler tarihi açısından önemli bir merkez. Tarihi eserler açısından da önemli bir yer ancak arazisinin engebeli oluşu ve bilinçli olarak şehrin terk edilmiş olması nedeniyle fazla yıpranmış" ifadesini kullandı.

"Harput'u dünya kültür mirasına katmak en büyük hedefimiz"
Doç.Dr. Aytaç, şunları kaydetti:
"On yıl sonra Harput'taki buluntular, müzeye taşınmış örnekleriyle, restore edilmiş küçük eserleriyle gün yüzüne çıkacak. Daha önce fotoğraflar, çizilen resimler ve seyyahların bildirdiklerinden de yola çıkarak iç kale hakkında büyük oranda bilgilerimizi tamamlamış olacağız. Nihai hedef, Harput'u dünya kültür mirasına katmak olacak. Çünkü dünya kültür mirasına dahil edildiği zaman artık Harput sadece Elazığ'ın, Türkiye'nin ya da İslam dünyasının değil, bütün dünyanın ortak kültür mirası haline gelecek.

Sabah, 26.08.2014

HAZİNECİLER 2500 YILLIK MEZARLARI TAHRİP ETTİ

 

Midyat’ın Işıklar Mahallesi’nde 2 ay önce, Suriyeli sığınmacılar için kamp yeri hazırlanırken tesadüfen bulunan ve Mardin Müze Müdürlüğü’ne bağlı arkeologlar tarafından ortaya çıkarılan Roma döneminden kalma 2 bin 500 yıllık mezarların defineciler tarafından tahrip edildiği ortaya çıktı. Definecilerin balyozlarla kırdığı mezarları inceleyen Midyat Belediye Başkanı Şeyhmus Nasıroğlu, mezarlardan birinden alınan kemiklerin yapılan DNA testinde 2 bin 500 yıllık olduğunun belirlendiğini anlattı. 10 mezardan bazısının kimliği belirlenemeyen kişiler tarafından tahrip edildiğini belirten Nasıroğlu şunları kaydetti:

"Her mezarın üzerinde ayrıca sürekli temiz su bulunuyor. Bu su yıllardır bu şekilde duruyor. Bu suyun nerden geldiği ve nasıl ora da o şekilde kurumadan durduğu ise halen araştırılıyor. Acı olan ise bu mezarların bazısının, ’içinde hazine var’ mantığıyla tahrip edilmiş olması. Mezarlıkların etrafını ören binlerce yıllık taşları da içinde hazine var mantığıyla kırıp dökmüşler. Bu mezarlarda hazine falan yok. Asıl hazineyi ise bu şekilde yok ediyorlar" dedi.

OLAYA KAYMAKAMLIK EL KOYDU
Mardin Müze Müdürü Nihat Erdoğan ise, kazıların kendi gözetimlerinde yapıldığını ve söz konusu mezarların ortaya çıkarıldığını belirterek, "Söz konusu alanda 10 mezar tespit edildi. Yapılan testler sonucu da 2 bin 500 yıllık oldukları ortaya çıktı. Bu mezarlık Dara harabelerinden daha eskidir. Koruma altına aldık ama, bazı kişiler tarafından mezarlar tahrip edilmiş. Mezarları tahrip edenlerle ilgili araştırma devam ediyor. Midyat Kaymakamlığı da olaya el koydu."

Haber 7, 26.08.2014

KÜLTÜR TURİZMİNE YATIRIM YAPAN GÖZÜPEK KİM?

Bir kaç yıl öncesine kadar turizm çevrelerinde “ güneş, deniz, kum out”, “kültür turizmi in” deniyordu.

Özellikle eski Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay döneminde büyük ümit bağlanan kültür turizminden bu işe gerçekten gönül vermiş birkaç kişi dışında bugün kim söz ediyor?
Geçenlerde böyle biriyle tanıştım.
40 yıllık turizmci Koptur’un sahibi Fikret Atalay kültür turizmine öylesine inanmış ki oldukça cesur bir yatırıma girişmiş.
Arkeoloji, gurme turları dahil kültür turizminin her alanında faaliyet gösteren Atalay gözünü kırpmadan 3 milyon doları Burdur’un Ağlasun İlçesi'nde Toros dağlarının eteklerine yatırmış.
Antik Sagalassos şehrinin tam karşısına 54 odalı “Sagalassos Lodge” Oteli’ni inşa etmiş.
Ağlasun Belediyesi’nin, sit alanının hemen sınırındaki arazisini 29 yıllığına kiralayan Fikret Atalay’ın tek hedef kitlesi Sagalassos’u ziyaret eden yerli ve yabancı turistler.
Geçtiğimiz mart ayıda kapılarını açan otelinin doluluk oranı yüzde 15 dolayında olsa da yaptığı bu yatırımdan asla pişman değil.

DÜNYA MARKASI OLABİLİR

“Sagalassos gibi bir arkeolojik değerin yanı başında olmamız önemli. Bu antik şehrin bir süre sonra bir açık hava müzesine dönüşerek dünya markası olacağına inanıyorum” diyor.
Koptur yaklaşık 15 yıldan beri Sagalassos’a turlar düzenliyor.
Aynı zamanda uzun yıllardan beri kazıların sponsorları arasında.
Bu antik şehirde Roma İmparatoru Marcus Aurelius döneminde yapılan 1800 yıllık Antoninler Çeşmesi’nin restorasyonunu üstlenmiş olan Aygaz gibi.
Fikret Atalay, başkanlığını ekonomist Profesör Münir Ekonomi’nin yaptığı, üyeleri arasında İdil Biret’in de olduğu Sagalassos Vakfı’nın üyesi.
Zamanında Ertuğrul Günay’dan duymuştum.
Sagalassos, Türkiye’nin 2005 yılında Unesco’ya Dünya Kültür Mirası Listesi kapsamına alması için önerdiği adaylar arasında.
Etkili bir lobiyle Dünya Kültür Mirası Listesi’ne dahil olması mümkün zira gerçekten etkileyici bir antik şehir.
Belçika Leuven Üniversitesi’nin 1990 yılından beri sürdürdüğü Sagalassos kazısını geçenlerde üçüncü kez ziyaret etme fırsatını buldum.
Kazıyı başlatmış olan Marc Waelkens’in emekliye ayrılmış olması nedeniyle antik şehri yine Leuven Üniversitesi’nden kazı başkanı Profesör Jereon Poblome ve kazı başkan yardımcısı yüksek mimar Ebru Torun ile gezdik.

 
ANTİKÇAĞDA FİNANSAL KRİZ

5 bin kişilik nüfusuyla antik çağların en büyük şehirlerinden biri olan Sagalassos’ta her kazı mevsiminde yeni bir şey gün ışığına çıkartılıyor.
Bu kez kez kütüphanenin hemen yanında MS 200 yıla ait olduğu sanılan mutfağı gördük.
Arkeologlara göre, mutfak büyük bir felaket sonrası her şeyiyle birlikte toprağın altında kalmış.
Kazı ekibinde yer alan arkeozooloji ve arkeobotanik uzmanlarından, toz toprak içersindeki minik parçaların tavuk yumurtasının kabuğu, ya da karbonlaşmış meyve çekirdekleri olduğunu öğrendik.
2 bin yıl önce bu topraklarda buğday yetiştirilmiş, badem, vişne ve zeytin ağaçları dikilmiş.
Mutfaklarda baklagiller, kişniş gibi baharatlar kullanılmış.
Sagalassos Romalıların en zengin şehirlerinden biri olmuş.
Ancak MS 6. yüzyılda Roma İmparatorluğu’nun içine düştüğü finansal kriz bu antik şehri de etkilemiş.
Şehrin yöneticileri bunun üzerine ne yapmışlar?
Kazısı 2017 yılına kadar sürmesi beklenen Aşağı Agora’yı parselleyip satmışlar.
Yüklü miktarlarda para verenler Agora’da dükkan ya da taverna sahibi olmuş.
Finansal krizde kamu malının satılması asla yabancısı olmadığımız, antik çağlara kadar uzanan bir ekonomik önlem.

Hürriyet, Yazı: Gila Benmayor, 26.08.2014

BU FOTOĞRAFLAR GERÇEK!.. MONTAJ FALAN YOK!..

Yasemin Sosyal Medya'da dolaşan fotoğrafları önüme koyduğu zaman inanamadım.. "Foto montajdır" dedim.. "Böyle bir cinayeti kim işler?.."

Sonra "Sen, bizim Nuray Hoca'ya bir maille.. O bizim Van ve Çevresi baş danışmanımız zaten. Sor bakalım" dedim..

Sevgili Nuray'dan (Haytabaşı) yanıt kısa zamanda geldi..
"Halime Hatun Kümbeti ile ilgili hassasiyetinizi tüm içtenliğimle paylaşıyorum.. Çünkü aynı zamanda ben bir restoratörüm. Yani Tabiat ve Kültür Varlıklarının korunması benim resmi olmasa da manevi görevlerim arasında, bu nedenle ayrıca çok üzgünüm.. Üstelik bu kümbet, çok sevdiğiniz Gevaş İlçesi'nde.
Adası, kiliseleri, mezarlıkları ile ünlü, Yeşil Gevaş'ta.."

Kümbet ve mezarlığın hemen yanı başına kocaman bir bina (Öğrenci Yurdu) oturtulmuş durumda.. Binanın inşaatına 2004 yılında başlanmış ve ancak 2007 yılında tamamlanabilmiş. Bazı çevrelerin duyduğu haklı rahatsızlık nedeniyle yapım ara ara durdurulmuş. Fakat sonuçta bina tamamlanmış.. Ama öylesine büyük bir baskı oluşturulmuş ki öğrenci yurdu çok uzun bir süre teslim bile alınmamış.

Araştırdım. Yasal durum şöyle.. 'Tarihi eserlerin olduğu parsele, komşu olan parsele bir yapı inşa edileceği zaman ilgili kurumdan izin alınması gerekiyor.' Halime Hatun Kümbeti inşa edilen öğrenci yurduna komşu değil. Arada bir parsel daha var. Bu nedenle Kültür ve Turizm Bakanlığı'na herhangi bir izin girişiminde bulunulmamış..

Ne var ki, Müzeler Müdürlüğü o dönemde, konuya el atabilir, 'Yanlışın altını çizerek' yurt yapımına engel olabilirdi."

Nuray Hocamın maili, kanımı dondurdu..
İnanın yanıtın "Bir internet şakası" diye geleceğine inanıyordum.

Şimdi fotoğrafların dili aslında her şeyi söylüyor ama birazcık bilgi verelim. Nuray Hocamdan nakil..
Halime Hatun Kümbeti tarihi Selçuklu Mezarlığının doğu tarafında.. Melik İzzeddin tarafından 1335 tarihinde (700 yıllık yani) kızı Halime Hatun için yaptırılmış.
Ustası Ahlatlı Pehlivan oğlu Esed!..
Yani Milli mirasa saygısızlığın dik alası olarak yapılan öğrenci yurdu mezarlığa bakıyor. Mezarlığa komşu öğrenci yurdu size nasıl geliyor?. Dahası..
Kümbetin Artos Dağı ile oluşturduğu muhteşem siluet yok oluyor.
Yeşil yok oluyor.
Nuray Hocam, Gevaş Belediye Başkanı ile de görüşmüş. Başkan tüm tepkileri sonuna kadar desteklediğini ve mutlaka bu durumun düzeltilmesi gerektiğini söylemiş..
"Düzeltilmesi gerek!.."
Peki ama, kim düzeltecek?.

Tarihi Halime Hatun Kümbeti 2003, solda.. Ayni kümbet, bugün, sağda!. Peki Kültür Bakanlığı nerde?..

Sabah, Yazı: Hıncal Uluç, 26.08.2014

KARAKOL ABLUKASINDAN KURTULAN AZİZ BARTHOLOMEUS MANASTIRI RESTORASYON BEKLİYOR

Van’ın Başkale İlçesi’nde bulunan tarihi Aziz Bartholomeus Manastırı, Albayrak Karakolu sınırları içinde kaldığı için yıllardır tel örgülerle çevriliydi. 2013’te Albayrak Karakolu yeni bir Kelokola taşındı, fakat yıkılmak üzere olan Ermeni manastırının restorasyonu için halen somut bir adım atılmış değil.

 

Van'ın Başkale (Elbaq) İlçesi'ne bağlı Albayrak (Dêr) Köyü'nde, 1990’dan itibaren Özel Hareket Timleri tarafından üs olarak kullanılan, Albayrak Karakolu sınırları içindeki manastır yıllarca ulaşıma kapalı kaldı. Karakolun yeni yapılan kalekola taşınmasının ardından bölgenin bir bölümü Kültür Bakanlığı'na bir bölümü ise Milli Eğitim Bakanlığı'na devredildi.

2011'den beri restorasyonun adı var, kendisi yok

Van Asayiş Kolordu Komutanlığı'nın izni ile ziyaret edilebilen,13. yüzyıl sonu ile 14. Yüzyıl başında inşa edildiği tahmin edilen Ermeni manastırıyla ilgili Meclisi Turizm Komisyonu harekete geçti. Ayakta kalan son anıt parçalarının restorasyon restitüsyonuyla ilgili Meclis Turizm Komisyonu üyeleri hazırladıkları raporu Ağustos ayı meclis toplantısına sundu. Oy çokluğuyla kabul edilen rapor gereğinin yapılması için Valiliğe gönderildi.

İç ile dış duvarları açık ve koyu kahverengi volkanik tüf taşıyla kaplandığı için bölge halkı tarafından Soredêr (Kırmızı manastır) olarak da bilinen Aziz Bartholomeus Manastırı’nın restorasyonuyla ilgili 2011 yılında dönemin Van Valisi Münir Karaloğlu restorasyon çalışmalarının başlatılacağını açıklamış, fakat herhangi bir adım atılmamıştı.

Van Çevre Derneği: Bu doğallığına bırakıp yok etme mantığı 

ANF’ye konuşan Van Çevre Derneği Başkanı Ali Kalçık, manastırın kendi haline bırakılmasını eleştirerek şöyle dedi; “Vakıfları koruma kanunu adı altında tarih yok ediliyor. ‘Geçmişte Ermenileri yok ettik, şimdi tarihini yok edelim, izlerini silelim mantığı’ budur. Kendi doğallığına bırakıp yok olup gitmesini sağlamak. Defalarca konuyu yetkililere ilettik ama sonuç alamadık. Bu konuda bir çok rapor hazırladık. Ancak biz STK’ların çabaları yetersiz kalıyor. Van’da bütün tarih böyle yok ediliyor. Maalesef muhatap bulamıyoruz”.

1338 yılındaki yazmalarda ismi geçiyor

Başkale'ye 23 kilometre uzaklıkta bulunan Aziz Bartholomeus Manastırı’nın  13. yüzyılın sonu ile 14. yüzyılın başında inşa edildiği ve Birinci Dünya Savaşı'na kadar bölgede yaşayan Ermeniler tarafından kullanıldığı biliniyor. Kilise ve ona bitişik durumdaki Jamatun’dan oluşan yapının batısında bir süthane, papaz evleri ve diğer tesisleri bulunuyor. 4. yüzyılda Aziz Bartholomeus'un mezarı üzerine inşa edildiği tahmin edilen manastırla ilgili ilk yazılı bilgi 1338 yılına ait bir el yazmasında geçen "Aziz Bartholomeus'un koruması altında" cümlesi. 1398 tarihli bir başka el yazmasında saldırılar sonucu zor durumda kaldığından bahsedilen kadim manastırın, diğer el yazmalarından öğrenildiği kadarıyla 1633 ile 1655 yılları arasında onarımdan geçmiş.

1915 Ermeni Soykırımına kadar Ermeniler tarafından kullanıldığı ifade edilen manastırın, 1966 depremiyle büyük hasar gördüğü, kilise ve jamatunun üst örtülerinin yıkıldığı belirtiliyor.

Agos, 26.08.2014

AGORA'YA ÇELİK DUVAR

Hürriyet, Haber: Mustafa Oğuz, 26.08.2014

FENER VE BALAT'A TARİHİ DOKUNUŞ

 

Üsküdar-Balat ve Fener arasındaki vapur seferleri bir süredir yapılamıyor. Zira iskeleler kapalı. İskelelerin akıbetini merak eden Balat ve Fener sakinlerinden şu günlerde çok sayıda mesaj alıyorum. “İskeleler ne zaman açılacak?” diye soruyorlar.

‘ORİJİNALİ GİBİ OLACAK’
İstanbul Büyükşehir Belediyesi yetkililerinden aldığım bilgiye göre; her iki iskele de mevcut haliyle kullanılamaz olduğu için kapatılmış. Yenilenerek yeniden açılacakmış. İşte İBB yetkililerinin verdiği restorasyon detayları... “Fener İskelesi, Fener Mahallesi’nde 95 m2 den oluşan iskele 81 adet kazık üzerine kuruludur. Yeni kurulacak kazıkların üzeri, iskelenin çatısı ve dış cephesi, yapının iç duvarı, zemini ve tavanı orijinaline sadık olarak ahşap kaplama olarak yapılacak. İskelede yolcular için Bekleme Salonu ve Yolcu Geçiş Platformu olacak. Balat İskelesi ise, İstanbul’un bütün vapur iskeleleri yeniden yapım/ restorasyondan geçerken bakım onarımı yapılarak İstanbulluların hizmetine sunulmuştu Ancak geçirdiği yangın sonucu büyük hasar görmesi sebebiyle, kullanılamaz hale geldi. Balat İskelesi, Balat Mahallesi’nde 98 metrekareden oluşan iskele, 81 adet kazık üzerine kuruludur. Yeni kurulacak kazıkların üzeri, iskelenin çatısı ve dış cephesi, yapının iç duvarı, zemini ve tavanı orijinaline sadık kalınarak ahşap kaplama olarak yapılacak. İskelede yolcular için Bekleme Salonu ve Yolcu Geçiş Platformu olacak. Her iki tarihi iskelenin de aslına uygun olarak ve Anıtlar Kurulu onaylı projeleri doğrultusunda rekonstrüksiyon ve restorasyonları yapılmak üzere çalışmalarına kısa süre içinde başlanacak.”

Habertürk, Haber: Esra Boğazlıyan, 26.08.2014

CAMİ AVLUSUNDAN ÇIKAN SÜRPRİZ

 

İzmir'in Konak İlçesi'nde, restorasyon çalışmaları yapılan, Damlacık semti yolu üzerindeki Aliağa Camisi'nin avlusunda bulunan Roma döneminden kalma tünel dikkat çekiyor. Restorasyon çalışmalarına camiyle birlikte tünelin de dahil edilerek turizme kazandırılması isteniyor.

 

Çevresinde su kanalları ve dehlizlerin bulunduğu daha önce bilinen caminin avlusundaki, 1933 yılında bulunan ve 270 metre uzunluğunda olduğu bilinen tünelde yeterli arkeolojik ve bilimsel inceleme yapılmadığı öne sürüldü. Tarihi Aliğa Camisi restorasyon çalışmalarına tünelin de dahil edilmesi ve burasının turizme kazandırılması istendi.

Hürriyet, Haber: Mustafa Oğuz, 26.08.2014

KÜLTÜR VARLIKLARINA AVUKAT BAŞKAN

Arkeolojik ve tarihsel sit alanı olan Tarihi Yarımada'da tüm inşaatlar 4. Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu iznine bağlı. Bu kadar önemli bir kurulun başında ise arkeolog yerine hukukçu bir üye başkanlık yapıyor. Bu ne kadar doğru?

 

İstanbul Tarihi Yarımada’da iş makinaları ile kazı yapıldığını haziran ayında dile getirmiştim. "Tarihi Yarımada’ya bol kepçe" başlığı ile duyurduğumuz haberde sit alanı olan Yarımada’da hafriyat yapılabilmesi için mutlaka arkeolog bulunması gerektiğini, bazı arkeologların ise işin başında durmayarak bu duruma göz yumduklarını aktarmıştım. İşte yeni bir örnek Beyazıt Meydanı'ndan... İstanbul Üniversitesi kapısının tam önünde yaşandı. Alt geçit genişletme çalışmaları sırasında iş makinaları ile yapılan kazılarda iki adet lahit kapağı bulundu. Kapaklar iş makinalarının darbeleri ile parçalandı. Günler sonra ise müzeye haber verildiği ortaya çıktı. Ve hala işin başında arkeolog bulunmuyor.

Arkeoloji Müzesi denetiminde olması gereken çalışma neden iş makinaları ile yapıldı? Üstelik kazı yapılan yerin İstanbul’un en eski mezarlığı olduğu antik kaynaklardan belli. Nekropol alanı olduğunu bildiğimiz bu alanda 4 Numaralı Koruma Kurulu müze denetimine gerek duymadan bu izni nasıl verdi? UNESCO’nun tavsiye kararları, yine aynı kurulun daha önce Yarımada içinde hiçbir hafriyatın müze denetimsiz olamayacağına dair kararları ve Yüksek Kurul’un ilke kararlarına rağmen iş makinaları sit alanlarına nasıl girebiliyor?

Bu sorular cevaplarını bekliyor ama ben size farklı bir pencere açmak istiyorum. Kültür varlıklarını koruma kurulu kimlerden oluşur. Şehir plancıları, mimar, arkeolog, sanat tarihçisi ve bir hukukçu kurul üyeleri arasında yer alır. Kurullar 7 asli 2 geçici üyeden oluşuyor. Bu üyelere konuya göre bir belediye temsilcisi dahil oluyor. 4 Numaralı Koruma Kurulu başkanlığını bir süredir avukat Bekir Eren yürütüyor. Yani UNESCO tarafından dünya kültür mirası listesine alınan ve özel önem gösterilen hemen her yeri arkeolojik, tarihsel SİT ilan edilmiş bir alanın korunmasına yönelik en önemli kurumun başında bir avukat bulunuyor. Yasal olarak bir sorun yok. Ama bugüne kadar ne görülmüş ne de duyulmuş bir şey. Genelde Koruma Kurullarına mimarlar, arkeologlar, şehir plancıları başkanlık eder. Ya da etmesi gerekir. Bakın o kurulda üyeler kimler? Başkan Bekir EREN (Avukat), Başkan Yardımcısı Cem ERİŞ (Mimar), Doç.Dr. Mustafa ÖZER (Sanat Tarihçisi), Doç.Dr. Şevket DÖNMEZ (Arkeolog), Prof.Dr.Yegan KAHYA (Mimar), Doç.Dr. Kübra CİHANGİR ÇAMUR (Şehir Plancısı), Mehmet İzzet HAN (Mimar). Kurulda arkeolog üye de var, mimar da. Peki neden bunlar değil de hukukçu üye başkanlık ediyor? Bu sorunun muhatabı sanırım Kültür ve Turizm Bakanlığı.

Kimdir Bekir Eren diye kısa bir araştırma yaptım. 1977 Ankara doğumlu Eren, AKP Genel Merkez Gençlik Kolları'nda Seçim İşlerinden Sorumlu Başkan Yardımcısı, AKP Ankara il Başkanlığı Kongresi'nde Yönetim Kurulu üyesi ve İl Başkan Yardımcılığı görevlerinde bulunmuş. Kendisini tanımam ama Kültür Varlıkları Koruma Kurulu başkanlığı görevinde niye olduğunu cidden merak ediyorum. Kurullarda hukukçu bir üye olması mutlak gerekli. Çünkü çok sayıda dosyada hukuksal problemler çıkabiliyor. Ancak Tarihi Yarımada için en önemli problem toprak altı eserler ile sivil mimari örnekleri. Bunların korunması için alınacak kararlar çok önemli. Eren’i başkanlığa kim getirdi, niye getirdi bilmiyorum. Lakin İstanbul için bu kadar önemli bir kurulun başında bir avukatın bulunması, baronun başında bir arkeolog bulunması kadar absürt.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 26.08.2014

TARİHİ İPEK FABRİKASI KÜLTÜR MERKEZİ OLACAK

 

Bursa’da, 30 yıl öncesine kadar üretim yapan ve şu anda harabe halde bulunan tarihi Umurbey İpek Fabrikası’nın yenileme çalışmalarına başlandı. Fabrika, kültür merkezi olarak hizmet verecek.

Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Recep Altepe, 5 bin metrekare alana sahip tarihi ipek fabrikasının her türlü sosyal ve kültürel faaliyetin yürütülebileceği, sporun yapılabileceği bir alan olarak yeniden düzenleneceğini söyledi. Altepe, harabe halde bulunan ipek fabrikasına el attıklarını söyledi. Tarihi işletmenin Bursa’nın en gözde mahallelerinden Umurbey’de bulunduğunu, etrafının Mollaarap ve Yenimahalle ile çevrili olduğunu belirtti. Başkan Altepe, yakın zamanda tamamlanacak yenileme çalışmalarının ardından fabrikanın yaklaşık 200 bin insanın ulaşabileceği önemli bir merkez haline geleceğini ifade etti. Tarihi Umurbey İpek Fabrikası’yla örnek bir kentsel tasarım projesi gerçekleştirdiklerine değinen Başkan Altepe, “30 yıl öncesine kadar çalışan ve üreten fabrika, şu anda harabe halde. Restorasyon ve rekonstrüksiyon çalışmalarını başlatmaktan dolayı mutluyuz. İnşallah 1 yıla kadar burası, her türlü sosyal ve kültürel faaliyetin yapılabildiği, spor alanları olan, yüzme havuzlarının bulunduğu güzel bir merkez halini almış olacak. İnşallah 2015 ortalarında bu güzel tesisi hep birlikte görmüş olacağız.” dedi.

Zaman, Haber: Fatih Karakılıç, 26.08.2014

İSTANBUL'DA TARİHİ YARIMADA'YA BİR KEPÇE DAHA!

İstanbul Üniversitesi ana kapısı önündeki Vezneciler Darülfünun alt geçidinin iyileştirme çalışmaları sırasında, İstanbul'un Hristiyanlık öncesi dönemine ait olduğu tahmin edilen iki lahit kapağı bulundu. İstanbul Arkeoloji Müzesi'nin bilgisi dışında gerçekleşen kazı sırasında tahrip olan lahitler, müzeye teslim edildi.

 

İstanbul Üniversitesi ana kapı önündeki Vezneciler alt geçidi iyileştirme çalışmaları sırasında iki tane lahit kapağına ulaşıldı. İBB tarafından ihale edilen Işıldak İnşaat ve Mak İş İnşaatın ortaklığı ile gerçekleştirilen Vezneciler Altgeçidi yenileme projesi, İstanbul 4 numaralı Koruma Kurulu tarafından onaylandı ve 5 Ağustos'ta çalışmalara başlandı. Yenileme çalışmalarındaki asfalt sökümü sırasında, Hıristiyanlık öncesi döneme ait olduğu tahmin edilen iki tane lahit kapağı bulundu. Kepçelerle yapılan çalışmalar sırasında hasar gören lahitler İstanbul Arkeoloji Müzesi’ne bildirildi. Öncesinde Arkeoloji Müzesi’ne bildirilmeyen kazı çalışmalarının yapıldığı alan, kaynaklarda nekropol (mezarlık) olarak geçiyor. Ayrıca aynı bölgeden daha önce çıkarılmış benzer buluntular da müzede mevcut.

İnşaatın şantiye şefi Hüseyin Işıldak’ın Radikal’e yaptığı açıklama şöyle: “Geçidin yüksekliğinin artırılması için arkeologlar eşliğinde yaptığımız kazılarda lahit kapakları 18 Ağustos günü sabah 11.00’de bulundu. Çalışma direkt durduruldu. Öğleden sonra da birkaç saat içerisinde müze yetkilileri geldi ve lahitlerin tahliyesi yapıldı. Çok itinalı davrandık hatta çalışmalarımız bu yüzden birkaç gün aksadı. Derin bir kazı değildi. Şu ana kadar sadece asfalt kazısını yaptık.”

Bölgede konuştuğumuz esnaf ise, lahitlerin 18 Ağustos tarihinden daha önce bulunduğunu ve tahliyeleri yapılana kadar yaklaşık bir hafta bulundukları şekilde beklediklerini aktardı. İstanbul Arkeoloji Müzesi de, çalışmalar sırasında bölgede arkeologlarının bulunmadığını aktardı. Bakırcılar Sokağı esnafı, “Mezar kapakları gece yapılan kazı sırasında bulunmuş olmalı çünkü 10 Ağustos sabahı geldiğimizde mezarlar ortaya çıkmış haldeydi. Yaklaşık bir hafta üstü açık bir şekilde orada kaldı. Bir tane çekici ve bir küçük kamyonet ile 6 saate yakın bir zamanda ancak götürülebildi. Çalışmalar sırasında uzman biri ya da arkeolog yoktu” diyor. 

 

BÖLGE ‘NEKROPOL’ ALANI
Lahitler tünel asfaltının yaklaşık 1 metre aşağısında bulundu. Lahitlerin asfalta yakın bir yerden çıkmış olması ve bölgenin kaynaklarda Roma Nekropol alanı (mezarlık) olarak geçmesi, tünelin ilk yapıldığı yıllardaki inşaatlarda da benzer başka bulgulara ulaşılmış olma ihtimalini güçlendiriyor. Ayrıca lahit kapaklarının tekke kısmından ayrı olarak bulunmuş olması ve sadece kapaklara ulaşılmış olması da bunu destekliyor. Arkeolog Yiğit Ozar “İstanbul başkent olmadan önce orası antik İstanbul’un nekropolüydü. Bu lahitler de antik İstanbul’un nekropolünden geriye kalanlar. Zaten daha önce 40’larda, 50’lerde yapılan hafriyatlarda da benzer bulgular çıkmış durumda. Müzede daha önce alanda yapılan kazılara ait başka lahitler de mevcut” dedi.

“LAHİTLER ZARAR GÖRDÜ”
Şişli Meslek Yüksekokulu Mimar Restorasyon Programı Öğretim Görevlisi İzzet Umut Çelik, kepçe kazısıyla bulunan lahit kapaklarının fotoğrafını çekerek sosyal medyada fark edilmesini sağladı. Lahit kapaklarının Hıristiyanlık öncesine ait çok değerli parçalar olduğunu söyleyen Çelik, “Bulunan lahit kapaklarının bazı yerlerinde beyazlıklar görülüyor. Bunlar belli ki yeni müdahaleler sonucu meydana gelmiş tahribatlar. Ya kepçe asfaltı yararken tahrip etti ya da çalışanların kazma kürekleri zarar verdi” diyor.

“ŞEHRE KARŞI BÜYÜK BİR SUÇ”
“Böyle tarihi bir kentte bu tip bir faaliyete geçmenin çok riskli olduğunun önceden bilinmesi ve ona göre çalışma planı yapılması gerekiyordu. İstanbul’da klasik bir şantiye mantığının işlememesi gerekiyor. Kentin en önemli forum meydanlarından birinden bahsediyoruz. Koca bir Doğu Roma’nın başkenti olmuş bir yerde çalışmaların böyle klasik yollarla tesadüfler içerisinde yürütülmesi şehre karşı büyük bir suç ve saygısızlık. Tarihi yarımadaya artık daha fazla inşaat sokmamak gerekiyor.”

 

“ÖN ARAŞTIRMA YAPILMALIYDI”
Çelik, esas problemin bölgeye ait bu kadar verinin Arkeoloji Müzesi’nde olmasına rağmen inşaat makineleri ile çalışılması olduğunu söylüyor: “Tarihi yarımadada herhangi bir yüzeyi kazdığınız zaman tarihi bir dokuyla karşılaşmanız neredeyse yüzde yüz. Bu bölgede araştırma yapıyorsan önce İstanbul Arkeoloji Müzesi’ne gidip burada önceki dönemde ne gibi çalışmalar yapılmış, hangi kaynaklara ulaşılmış bunun araştırman gerekiyor. Bir iz bulduktan sonra bölgeye kepçe daldırarak bir çalışma yapılamayacağının bilinmesi gerek. Toprak altını tarayan birçok cihaz var. O tarama yapılsaydı zaten asfalta yakın olan lahitler minimum hasarla çıkarılabilirdi. Bu gibi çalışmaları yapan kişi ve kurumların birinci kaygısı kazanç hanelerine ne kadar para girdiği. O yüzden ön çalışma kısmının atlanması ciddi bir problem. Yenikapı’da son zamanlarda yaşadıklarımız ortada. Böyle bir pratiğin hemen sonrasında böyle bir cehalet ve aymazlığın tekrar yaşanması ciddi bir sorun. O bölgede başka taşınabilir küçük buluntuların çıkma ihtimali de çok yüksek ancak alt geçit iyileştirme çalışmaları hala devam ediyor.”

İSTANBUL ARKEOLOJİ MÜZESİ'NE HABER VERİLMEDİ
İstanbul Arkeoloji Müzesi Müdürlüğü’nden edindiğimiz bilgilere göre, sit alanı kabul edilen tarihi yarımadadaki yenileme çalışmaları Arkeoloji Müzesi denetiminde yapılmadı. Çünkü yenileme projesinin koruma kurulunca onaylanıp kazı çalışmalarına başlanmasına rağmen Arkeoloji Müzesi bu konuda bilgilendirilmedi ve müzeden arkeolog talebinde bulunulmadı. Lahit kapakları bulunduğunda bölgede arkeolog yoktu çünkü arkeoloğun bulunmasını talep eden bir karar da yoktu. 18 Ağustos Pazartesi günü ilgili şube müdürü müzeyi arayarak durumu anlattı ve onun üzerine bir müze uzmanı bölgeye gitti. İncelemeler yapılıp rapor kurula iletildikten sonra eserler müzeye getirildi.

İnşaat şirketlerine, eserlerin bulunuş tarihindeki belirsizlik ve o esnada arkeolog bulunmaması ile ilgili yönelttiğimiz sorular ise yanıtsız kaldı.

Radikal, Haber: Fundanur Öztürk, 26.08.2014

ASARTEPE HÖYÜĞÜ SİT ALANI İLAN EDİLDİ

 

Gümüşhane'nin Köse İlçesi Akbaba Köyü'nde bulunan tescilli Asartepe Höyüğü, I.Derece Sit Alanı olarak belirlendi.

Trabzon Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu tarafından Akbaba Köyü'ndeki sit alanı dışında kalan Asartepe Höyüğü komisyon tarafından yapılan incelemenin ardından I.Derece Arkeolojik Sit Alanı ve etkileşim geçiş sahası olarak belirlendi.

Komisyon kararına göre sit alanına ilişkin geçiş dönemi yapılanma koşulları ise "Kesin inşaat yasağı getirilmiş alanlardır. Korunmaya yönelik bilimsel kazılar dışında aynen korunacaktır. Bu alanlarda KTVK Yüksek Kurulunun ilke kararları doğrultusunda yapılacak her türlü uygulama öncesinde bölge kurulunun onayının alınması gerekmektedir." şeklinde belirlendi.

gumushane.gen.tr, 25.08.2014

TARİHİ RUM OKULU İMAM HATİP OLUYOR

 

1879 yılında Rumlar tarafından okul olarak yaptırılan ve daha sonra Atatürk İlköğretim Okulu adıyla kullanılan bina İmam Hatip Lisesi oluyor.

Erdek’te İmam Hatip Lisesi olarak kullanılmasına karar verilen tarihi okul binasında yapılacak "tadilat" çalışmaları için Bursa Kültür Varlıkları Koruma Bölge Kurulundan izin çıktı. Erdek Turizm Gazetesi’nin haberine göre, Atatürk İlköğretim Okulunun 2007 yılında yeni hizmet binasına taşınmasından dolayı boş olan tarihi okul binası geçtiğimiz yıl Balıkesir İl Genel Meclisi tarafından oy birliğiyle Erdek İmam Hatip Lisesine tahsis edildi.

Balıkesir İl Özel İdaresi tarafından, Erdek İmam Hatip Lisesi binasının onarımı amacıyla “Röleve-Restitüsyon-Restorasyon Projesi” ihalesi 2012 yılında yapıldı. Hazırlanan restorasyon projesi, Bursa Kültür Varlıkları Koruma Bölge Kurulunun, 30 Mart 2013 tarihli toplantısında onaylandı. Bina, 1879 yılında Rumlar tarafından okul olarak yaptırılan bina daha sonra Balıkçı Okulu olarak kullanılmıştı.

1915-1918 yılları arasında “Erdek Menzil Hastanesi” adı ile hastane olarak kullanılan tarihi binada Çanakkale Savaşı’nda yaralanan ve gemilerle Erdek’e getirilen askerlerin tedavisi yapılmış, hayatını kaybedenler Erdek girişindeki şehitliğe gömülmüşlerdi.

1923 yılından itibaren Muhtelit Mektebi (karma mektep) olarak eğitim -öğretime başlayan okul, 1930’lu yıllarda Merkez İlkokulu, 1962 yılından sonra da Atatürk İlkokulu adını almıştır. 1983 yılında yaşanan depremden sonra boşaltılan okul, 1985-1986 yıllarında onarılarak 1987 yılında yeniden hizmete girmişti. 1997 yılında Atatürk İlköğretim Okulu adını alan okul 2007 yılında ise Cennettepe’de yapılan yeni binasına taşınmıştı.

Sol Haber, 25.08.2014

DEFİNE AVCILARINA 'KAÇAK' UYARISI

Özellikle yaz aylarında artışa geçen kaçak define kazıları, insanlık tarihinin en eski yerleşim merkezlerine ev sahipliği yapan Anadolu'nun tarihi zenginliğini tehlikeye atıyor.

Halk arasında kulaktan kulağa dolaşan define efsaneleri, maceraperestlik ve kısa yoldan para kazanma isteği kişileri toprağa yöneltiyor. Bilimsel yöntemlerle yapılmayan bu kazılar, tarih öncesi dönemlerden ilk çağ uygarlıklarına, Selçuklulardan Osmanlılara yüzlerce hatta binlerce yıl öncesine ait buluntulara büyük zarar veriyor.

Müzeciler Derneği Genel Başkanı Hakan Melih Aygün, define avcılarını kaçak kazı faaliyetlerine ilişkin AA muhabirine yaptığı açıklamada, kaçak define faaliyetinin kültürel mirasa en çok zarar veren uygulama olduğunu söyledi.

Defineciliğin ise  yasal ve kaçak olarak ikiye ayrıldığına işaret eden Aygün, yasal defineciliğin devletin ilgili kurumları eşliğinde, gerektiği gibi yürütüldüğünü kaçak defineciliğin ise yasaya aykırılığın yanı sıra kültürel mirasa en çok zarar veren uygulama olduğunu anlattı.

-"İnsanlığa karşı işlenilmiş bir suç"

Aygün, ülkelerin doğal kaynaklar ve ekonomik büyüklüklerinin dışında artık sahip oldukları kültürel mirasla da medeniyet yarışında bir adım öne geçme çabasına dikkati çekti. Türkiye'nin de bu yarışta pek çok medeniyete beşiklik etmiş Anadolu'nun sahibi olarak ön sıralarda yer almasını beklediklerini söyleyen Aygün, "Kaçak define faaliyetini, eserin salt maddi boyutunu ele alan bencil, ahlaki boyutu yoksun, topluma ve insanlığa karşı işlenilmiş bir suç olarak değerlendiriyorum" ifadesini kullandı. Aygün, kültür varlığının sadece maddi ya da manevi değerinin değil bilimsel açıdan da önem taşıdığını vurgulayarak şunları kaydetti:

RESTORASYON DEĞİL İNŞAAT YAPIYORUZ

Binlerce yıllık bir tarihle iç içe yaşıyoruz. Kazdıkça çıkıyor. Hem de öyle şeyler çıkıyor ki tarih kitapları yeniden yazılıyor.

Ama yine gün geçmiyor ki bir restorasyon rezaletinin haberini almayalım.
Bir bakıyoruz, tarihi bir amfitiyatronun zeminine beton dökülmüş. Ya da kalıntılar beton bloklarla tamamlanmış.
Niyeyse mütemadiyen ‘yeni görünümlü eski’nin peşindeyiz.
Oysa bize düşen, olanı olduğu gibi muhafaza etmek.

*

Müteahhitlerin ve sadece rölöve restitüsyon projeleri üzerine eğitim alan mimarların elindeki bu işlerde restoratörlerin söz hakkı yok.
Baktığımızda anlamak zor değil. Tarihi ve estetik kaygı yok.
Restoratör Fatih Çelebi, restorasyonun sadece yapısal olarak görüldüğünü, dönemin sanatını yansıtan süslemelerin, ögelerin göz ardı edildiğini ve bunlara nasıl müdahale edileceği bilinmediğinden genellikle ya söküldüğünü ya da olduğu gibi bırakılma düşüncesiyle çalışmalar sırasında zarar gördüğünü anlatıyor. Herhangi bir koruma önlemi alınmadığını belirtiyor.

*

Çelebi ücret sıkıntılarına da değiniyor:
“Bir restorasyon teknikeri olarak söyleyebilirim ki, bu işi yapan bir restoratör 2-3 yıllık deneyimden sonra hala çalışıyorsa gerçekten sevdiği için bu işi yapmaktadır. Çünkü verilen emek alınan ücretin karşılığında bir hiç. Asgari ücretle çalışıyoruz. İlk maaşım 530 TL idi. Asgari ücret 630 lira olmasına rağmen 100 lira elden geri teslim ediyorduk. Meslek adına bir şeyler öğrenebilme arzusuyla tehlikeli yerlerde, kirli ortamlarda, zararlı kimyasallarla ve aşırı tozla beraber büyük bir dikkat ve titizlikle çalışmanın karşılığı asgari ücret. Okullarımızda aslında restorasyon eğitimi verilmiyor. Mezun olanlar okulda hiçbir şey öğrenmiyorlar. İş sahada, şantiyede öğreniliyor.”

*

2 yıllık okul mezunu oldukları için mimarlar tarafından hor görüldüklerini, önerilerine kulak asılmadığını söylüyor: “Projeye çok para harcanırken, sonrasında o yapıyı değerli kılan mimari ve sanatsal ögeler göz ardı ediliyor. Devletimizin ve yöneticilerimizin bunun farkına varması gerek.”

*

Bir yapı 300 yıldır Horasan harcıyla, harman tuğlasıyla ayakta dururken, çimento katkılar veya betonarme güçlendirmeler niye?
Nefes almayan ve zararlı asitler içeren, nemi sabitleyen, aşırı tuz yüklü, erimeye ve tozumaya sebep olan çimento niye?
Çelebi, ‘Horasan harcı kullanıyorum’ diyenlerin Horasan harcının içine betonarme yapılarda kullanılan Portland çimentosu kattığının...
Veya sıva enjeksiyonlarında pahalı enjeksiyon harçları parası alınıp ucuz hidrolik kireç enjeksiyonu yapıldığının birçok yerde ispatlanabileceğini söylüyor.
“Bunların denetimlerinin iyi yapılması gerekir. Çünkü o 300, 500, 900 yıllık sıvalar bir daha asla yerine gelmeyecek” diyor.

*

Bugün restorasyon geçiren yapıların 50 yıl sonra muhtemelen yarısı ayakta kalmayacak. Veya tanınmaz hale gelecek.
Orijinaline sadık kalınmayıp taklitleri veya benzerleri yapılıyor. Ancak benzer olmanın ölçüsü nedir? Sadece renk mi?
Kaldı ki renge bile sadık kalınmıyor.
Çelebi soruyor:
“Bunları kimse görmüyor mu? Yahut görüp de neden sesini çıkarmıyor?”

Hürriyet, Yazı: Melis Alphan, 25.08.2014

HARRAN ÜNİVERSİTESİ, ÖRENYERİNDE YAPACAĞI KAZI ÇALIŞMALARINA BAŞLADI

 

Harran Örenyeri’nde 2 ay sürecek kazı çalışmalarına başlandığı bildirildi. Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından finanse edilen kazı çalışmaları, Harran Üniversitesi (HRÜ) ev sahipliğinde kaymakamlık ve belediyenin desteğiyle yürütülüyor.

HRÜ Fen-Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Başkanı Prof.Dr. Mehmet Önal başkanlığında başlatılan kazı çalışmaları 30 kişilik ekiple gerçekleştiriliyor. Önal, yaptığı açıklamada, temizlik ve kareleme çalışmalarının ardından tarihi Harran Ulu Cami’nin doğu paralelinde kazıların sürdürüldüğünü ifade etti. Buradaki çalışmanın tamamlanmasıyla kazıların höyük bölgesinde devam edeceğini belirten Önal, şunları kaydetti:

“Ulu Cami’nin doğusunda yapılan kazılarda geçen yıl kısmen kazılan A ve B yapılarını meydana çıkarmayı hedefliyoruz. Bu çalışma neticesinde işlevleri belirlenecek yapıların Ulu Cami ile ilişkisi de saptanacaktır. Güney duvarı boyunca gerçekleştirilecek kazılarda meydana çıkarılacak duvar ve mimari parçalar, caminin restorasyonuna katkı sağlayacaktır.”

haberler.com,25.08.2014

ANTİK KENTE TARİHİ PROTOKOL KOLTUKLAR

 

Likya birliğinin önemli 5 kentinden biri olan Xanthos antik kentinde yapılan arkeolojik kazılarda ortaya çıkarılan taş protokol koltuklarının benzerlerinin yapılması için çalışma başlatıldı. Akdeniz Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi tarafından Xanthos antik kentinde kurulan atölyede Yrd. Doç.Dr. Hanife Yüksel başkanlığındaki heykeltıraşlar Figen Tek Altın, Girayhan Gürbüz, Gülşah Koç, Sümeyra Kurtludemir ve Nazım Durak mevcut koltukları restore ederken, yöredeki benzer taşlardan da yeni koltukları yapıyor. Toplamda 14 tane olacak taş koltuklar, Xanthos antik kentinde oluşturulan seyir teraslarına yerleştirilecek.

BU YIL 6 TANE YAPILACAK
Xanthos Antik Kenti Kazı Başkanı Akdeniz Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Prof.Dr. Burhan Varkıvanç, mevcut koltuklardan yola çıkarak yeni taş koltuklar yapacaklarını söyledi. Eskiye çağrışım yaptıran ve bugünün modern tasarımlarından izler taşıyacak koltuklardan bu yıl 6 adet yapılacağını vurgulayan Prof.Dr. Varkıvanç, "Toplamda 14 koltuk yapılacak. Kültür ve Turizm Bakanlığı, Akdeniz Üniversitesi, Suna-İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü, Kaş Belediyesi ve Ermaş Madencilik sponsorluğunda yapılacak koltuklar Xanthos antik kentinde oluşturulacak seyir teraslarına yerleştirecek. Antik kente gelen yerli ve yabancı konuklar bu koltuklara oturduklarında geçmişe yolculuk yapacak" dedi.

Büyük Antalya, 25.08.2014

İLK KEZ GÜN YÜZÜNE ÇIKTILAR

 

Topkapı Sarayı’na ait 118 belge ilk kez gün ışığına çıktı. Özellikle 19. yüzyıl sonunda çekilmiş fotoğraflarda tenhalığıyla dikkat çeken Harem’i, sarayın silah koleksiyonunu ve Valide Sultan Taşlığı’nda bekleyen zenci saray görevlilerini gözlemlemek mümkün.

İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A.Ş., Osmanlı sultanlarına 400 yıl ev sahipliği yapan Topkapı Sarayı’na ait hiçbir yerde yayımlanmamış 118 resimli belgeyi ilk kez gün yüzüne çıkardı.

1990-2005 yılları arası Topkapı Sarayı’nda mukaddes emanetler ve silahlar bölümü sorumlusu olarak görev yapan Hilmi Aydın, 2008’de saraya müdür vekili olarak atanınca araştırmalarını tek kitapta toplamaya karar vermiş. Daha önceden de yaptığı araştırmalarla saray külliyatına hakim olan Aydın, kitapta minyatür, gravür ve cam fotoğraflara yer veriyor. 

EFSANEVİ FOTOĞRAFÇILARIN GÖZÜNDEN...

Kitapta minyatür ve gravürlere ek olarak 19.yüzyıl sonları ile 20.yüzyıl başlarında çekilen kareler özellikle dikkat çekiyor. Abdullah Biraderler ve Sebah-Joaillier tarafından çekilen fotoğraflarda, saray görevlilerini, avluda dolaşan hocaları, harem dairelerinin önündeki basamaklara gelişi güzel bırakılan ve yaşanmışlığın izlerini gösteren ayakkabıları, sıcak altında dinlenen saray görevlilerini, Harem’deki Valide Sultan Taşlığı’nda bekleyen iki zenci saray görevlisini gözlemlemek mümkün. 

RESMİ BELGE NİTELİĞİNDE 

Saray arşivinde uzun bir araştırma sonrası hazırlandığı için resmi belge niteliği taşıyan minyatürlerde göze çarpan değişikliklerden biri günümüzde tek katlı olan Saltanat Kapısı’nın (Bab-ı Hümayun) bir zamanlar iki katlı olduğu. Padişahtan başka hiç kimsenin atla giremediği, Saray’ın ana bölümlerine geçiş imkanı veren Bab-üs Selam’da da pek çok değişiklik görmek mümkün. Eserde yer alan minyatürlerde günümüze ulaşmayan Deavi Kasrı da görünüyor.

OSMANLI'NIN EVRENSEL BOYUTU 
Kitabı hazırlayan Hilmi Aydın şunları söylüyor: “Topkapı Sarayı bütün bu görünümüyle Osmanlı yönetim ve sisteminin evrensel boyutuyla da paralellik gösterir. Osmanlı saray protokol ve hiyerarşisinin zamanla kazandığı görkem ve çok ünitelilik sarayın mimarisine de aynen yansımış, hatta devletin yükselişi ve çöküşü de sanatçı anlatımyla sarayda kendini bulmuştur. Saray dünya müzeleri arasında tarih yaşantısıyla da günümüze ulaşabilmiş ender örneklerdendir.” 

Akşam, Haber: Seray Şahinler, 25.08.2014

BURSA BÜYÜKŞEHİR'DEN BİR YENİLEME DAHA

 

Bursa’da yer altı tarihi eserlerin gün yüzüne çıkartılması için yoğun çaba sarf eden Büyükşehir Belediyesi, Osmanlı Padişahı Çelebi Mehmet’in komutanlarından Beyazıt Paşa’nın 1400’lü yıllarda yaptırdığı medresenin rekonstrüksiyon çalışmalarını da başlattı.

Büyükşehir Belediye Başkanı Recep Altepe, bürokratlarıyla birlikte Yeşil semti Hocataşkın Mahallesi’nde yer alan Beyazıt Paşa Medresesi alanında incelemelerde bulundu. İncelemede Başkan Altepe’ye, Büyükşehir Belediyesi Kültür ve Turizm Daire Başkanı Aziz Elbas tarafından konuya ilişkin bilgiler verildi.

Beyazıt Paşa’nın Çelebi Mehmet Han’ın en önemli komutanlarından biri olduğunu belirten Başkan Altepe, 1400’lü yıllarda yapılan ve 650 metrekare alana kurulan medresenin yeniden yapım çalışmalarının başlatıldığını söyledi. Projesi tamamlanan ve ihalesi gerçekleştirilen rekonstrüksiyonun 1 yıl içerisinde sonuçlanacağını ve Beyazıt Paşa Medresesi’nin yeniden eski ihtişamına kavuşacağını söyleyen Başkan Altepe, “Medresenin üzeri daha önce evlerle kaplıydı, 5 adet bina vardı. Büyükşehir Belediyesi olarak bu binaları kamulaştırdık. Yaklaşık 5 parselde 50’ye yakın hissedarla sürdürdüğümüz görüşmeleri olumlu sonuçlandırdık. Artık bu 650 metrekarelik alan Büyükşehir Belediyemizin mülkiyetine geçti. Problem kalmadı” dedi.

Başkan Altepe, rekonstrüksiyonu tamamlanan Beyazıt Paşa Medresesi’nin ilk günkü ihtişamıyla Yeşil semtinin tam ortasında sosyal ve kültürel faaliyetlerin yapılabileceği önemli bir merkez haline geleceğini söyledi. Bu şekilde Osmanlı’ya yönelik vefa borcunu az da olsa ödemek istediklerini ifade eden Başkan Altepe, “Medrese düzenlendikten sonra çevresi de bölgeye yakışır hale getirilecek. Şimdiden Hocataşkın Mahallesi’ne, Yeşil semtine, Yıldırım’a ve Bursamıza hayırlı uğurlu olsun” diye konuştu.

Bursa Büyükşehir Belediyesi, 24.08.2014

DÜNYANIN EN ESKİ HEYKEL ATÖLYESİ: GÖBEKLİ TEPE

Dünyanın en eski tapınak merkezi olarak kabul edilen Göbeklitepe'nin, çıkan bulgular incelendiğinde bilinen en eski heykel atölyesi olma özelliği taşıdığı bildirildi.

Alman Arkeoloji Enstitüsü ile Kültür ve Turizm Bakanlığı işbirliğiyle geçen aylarda hayatını kaybeden Klaus Schmidt başkanlığında yürütülen Göbeklitepe Kazıları 20. yılına girerken, arkeolojik araştırmalarda birçok bulgu gün yüzüne çıkartıldı. 

"Tarihin sıfır noktası" olarak nitelendirilen ve geçmişi 12 bin yıl öncesine dayanan Göbeklitepe, dünyanın en eski tapınak merkezi olarak da kabul ediliyor.

Harran Üniversitesi (HRÜ) Sanat Tarihi Bölümü Başkanı Yrd. Doç.Dr. Cihat Kürkçüoğlu, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Göbeklitepe'deki kazı çalışmalarında neolitik döneme ait insan heykeli, kireç taşından şekillendirilmiş yaban domuzu, tilki ve kuş kabartmalarıyla, çakmak taşından yapılmış çok sayıda ok ucu elde edildiğini söyledi. 

Göbeklitepe'deki buluntular sonucu heykel ve taş kabartma sanatının 12 bin yıl önceye dayandığının anlaşıldığını belirten Kürkçüoğlu, dünyada bu tarihe kadar giden anıtsal ölçekte heykel örnekleri bulunmadığını ifade etti.

Milattan önce 10 ile 20 binlere ait küçük heykelcikler bulunduğunu, bunların da Venüs heykeli olarak adlandırıldığını vurgulayan Kürkçüoğlu, "Fakat Göbeklitepe'de bulunan 'T' biçimi dikili taşlar üzerindeki taş kabartmalar, Nevali Çori'de bulunan eserler dünyanın en eski heykel örnekleridir" dedi.

- İnsan boyutundaki dünyanın en eski heykeli

Balıklıgöl yakınında 1995'te gerçekleştirilen hafriyat çalışması sırasında bulunan "Balıklıgöl Adamı" veya "Urfa Adamı" olarak bilinen kireç taşı yontunun, mö 10 binlere tarihlendirildiğine işaret eden Kürkçüoğlu, boyu yaklaşık 1.80 metreyi bulan heykelin, insan boyutundaki dünyanın en eski heykeli olarak kabul edildiğini kaydetti. 

Bunun da plastik sanatların yani maddeye biçim verilerek yapılan sanatların en eski örneklerinin Şanlıurfa'da yapıldığının göstergesi olduğunu aktaran Kürkçüoğlu, şöyle konuştu:

"Göbeklitepe bir tapınak merkezi ama aynı zamanda en eski heykel atölyesi. İlkel heykel ve taş kabartma örnekleri beklerken son derece gelişmiş, estetik ve sanatsal değeri olan heykellerle karşılaşıyorsunuz. Bu da insanlığı şaşırtıyor. Göbeklitepe'deki bazı kompozisyonlar bugünkü grafikleri bile kıskandıracak güzellikte. Arkeolojik kazılar ilerledikçe bunların daha eski prototiplerinin bulunacağı kanaatini taşıyorum."

Göbeklitepe'yi ziyaret eden heykel ve güzel sanatlar bölümü öğretim üyelerine "Heykel sanatı tarihini ve plastik sanatı tarihini ne zamandan başlattıklarını sorduğunu dile getiren Kürkçüoğlu, "Tabi Göbeklitepe diyemiyorlar. Ben de onlara 'bunu Göbeklitepe'den başlatacaksınız' diyorum. Nasıl alfabe 'A' harfiyle başlıyorsa plastik sanatlar tarihi de Göbeklitepe ile başlar" dedi.

Memleket, Haber: Eşber Ayaydın, 24.08.2014

TUNCELİ'DE DOĞU ANADOLU'NUN EN ESKİ NEOLİTİK YERLEŞİM YERLERİNDEN BİRİ BULUNDU

 

Tunceli’de Doğu Anadolu Bölgesi’nin en eski yerleşim yerlerinden biri bulundu.

Tunceli’de geçtiğimiz yıl merkeze bağlı Rabat Köyü'nde 3 bin yıllık antik kent bulunmasının ardından bu yıl da Mazgirt İlçesi Koyunuşağı Köyü Gölek mezrasında bulunan Yılcalı Höyük yerleşiminde Neolitik çağa ait aletlere rastlandı. Höyüğün bulunduğu alanda incelemelerde bulunan Bitlis Eren Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Kültür Varlıklarını Koruma ve Onarım Bölümü Araştırma Görevlisi Serkan Erdoğan, bulunan höyüğün Doğu Anadolu’nun tarih öncesi bilgelerini yeniden gözden geçirmeye yarayacak bir yer olduğunu söyledi. Höyüğün bulunduğu alanı inceleyen Erdoğan, “Burada yaptığımız kısa bir araştırma gezisinde tesadüfen bir takım taş aletlere, seramik buluntulara ve obsidyen malzemeye rastladık. Bunlardan en önemlileri Neolitik veya Neolitik öncesi çağa tarihleyebileceğimiz obsidyen aletler. Obsidyen ok uçları ve obsidyenden yapılmış bıçaklar bulunmakta. Diğer seramikler de değişik dönemlere ait. Neolitik Kalkolitik hatta eski Tunç çağını da sayabiliriz” dedi.

2008 yılından bu yana enerji üreten Seyrantepe Barajı’nın höyüğü tehdit ettiğine vurgu yapan Erdoğan, “Yılcalı yerleşimi burada yapılan baraj sularının tehdidi altında. Buranın, Doğu Anadolu’daki en eski yerleşim olan Yılcalı yerleşiminin bir an önce arkeolojik kazılarla bilim dünyasına kazandırılması gerekiyor. Aynı zamanda Doğu Anadolu’nun tarih öncesi bilgilerini yeniden gözden geçirmemize yarayan büyük bir atılım sağlayabilecek bir yer burası” diye konuştu.

Höyük yerleşiminde tarım ve hayvancılığa geçişe ait izler de görüldüğünü dile getiren Araştırma Görevlisi Serkan Erdoğan, “Bunların arasında ezgi taşları önemli yer tutmakta. Özellikle taş aletler bu bölgenin Neolitik çağdan beri tarımsal üretimi göstermesi bakımından önemli. Sadece tarımsal ve hayvancılığa geçiş merkezi değil aynı zamanda Neolitik öncesi de bir dönemi de kapsamakta” şeklinde konuştu.

"PÜLÜMÜR’DE DE KAYIP İNANÇ MERKEZİ BULUNDU"
Tunceli’nin Pülümür İlçesi'nde de Tunceli’nin kayıp inanç merkezi olarak nitelendirilen bir kümbet bulundu. Pülümür İlçesi'ne 50 kilometre mesafede bulunan Ağa Şenliği Köyü'nde bulunan ve henüz tescillenmemiş olan kümbette sanduka mezarların yanı sıra Arapça ve Osmanlıca yazıların olduğu yazıtlar da yer alıyor. Bölgede inceleme yapan Bitli Eren Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Kültür Varlıklarını Koruma ve Onarım Bölümü Araştırma Görevlisi Serkan Erdoğan, “Buranın esas önemi Tunceli’nin diğer bir deyişle Dersim’in kayıp bir inanç merkezi olması. Buradaki yazıtların çözülmesi ve mimari dokunun işlevinin kesinleşmesi Tunceli özelinde nasıl bir inanç sisteminde rol oynadığını ortaya koyacaktır” dedi.

"KÜMBET VE MEZARLAR KAÇAK KAZILAR NEDENİYLE ZARAR GÖRDÜ"
Pülümür İlçesi'nde bulunan kümbet ve mezarların kaçak kazılar nedeniyle zarar gördüğünü belirten Araştırma Görevlisi Serkan Erdoğan, “Tunceli’nin diğer yerlerinde olduğu gibi burada da kaçak kazıların izlerine rastlamak mümkün. Ancak yapılar restore edilebilir bir düzeydi. Kimi yapı taşları sökülmüş olsa bile burası restore edilerek yeniden sağlam bir yapı haline dönüştürülerek Tunceli’nin kültürel mirasına kazandırılabilir” diye konuştu.

Tarihi kümbeti gezen Selçuk Nergis isimli vatandaş da “Dersim’in bizim bildiğimizden daha eski geçmişi var. Bunu gözlerimizle görmek heyecan verici. Umarım yetkili kişiler gereğini yapar ve böyle bir yerin hakkında araştırmalar yapılarak kamuoyuna kazandırılır. Biz de bunu sahipleniriz” dedi.

Milliyet, 24.08.2014

EMRE BELÖZOĞLU'NDAN 'TARİHİ' EV

Fenerbahçeli futbolcu Emre Belözoğlu, yıllardır tatil için gittiği Çeşme’de ikiz villa yaptırmak için bir arsa satın aldı.

Ancak Boyalık mevkiindeki arsada arkeolojik kalıntılar çıktı.

 

Belözoğlu, inşaat firması ve mimarlarla görüşerek bu sorunun giderilmesini istedi. Bunun üzerine ilginç bir formül bulundu; proje, temel kazılmadan, villa çelik konstrüksiyonların üzerine inşa edilecek şekilde değiştirildi.

 

İkiz villanın ruhsat aşaması hakkında bilgi veren Alaçatı Belediye Başkanı Muhittin Dalgıç, şunları söyledi: “Arazi, üçüncü derece arkeolojik sit alanında. Arazi sahipleri, inşaat ruhsatı için sit Kurulu’na başvurmuş.

 

Sit Kurulu, sondajları yaptıktan sonra tarihi buluntulara rastlamış. Bu aşamadan sonra mevcut projeye onay verilmiş. Bu onayla belediyemize başvuran arazi sahiplerine, projeye sadık kalınması şartıyla inşaat ruhsatı Çeşme Belediyesi’nce verilmiş.”

Hürriyet, 24.08.2014

ERDOĞAN'I BEKLİYOR

 

Çengelköy’de hem devlet konukevi hem de Cumhurbaşkanlığı yazlık çalışma ofisi ve aynı zamanda ikamete uygun olarak da kullanılabilecek şekilde yeniden inşa edilen tarihi Vahdettin Köşkü, 12’nci Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ı bekliyor.

 

Köşk’te müşterek mutfağın yanı sıra konuk devlet başkanlarının isterlerse kendi özel aşçılarını getirip, kendi özel mutfaklarını kullanabileceği bölüm de bulunuyor. Güvenlik açısından da konuk ünlü devlet adamlarının korunmaların da konuşlanabileceği şekilde arka bölümde ayrıca dizayn edilen konuk misafirhanesi, çok sayıda güvenlik mensubunu da ağırlayabilecek. Daha önce Boğaz’dan ve köprüden bakıldığında çıplak görülen istinat duvarları İBB Park Bahçeler Müdürlüğü tarafından yeşillendirildi. Son rötuşların yapıldığı  Devlet Konukevi’nin bahçesinde bir de helikopter pisti bulunuyor. Konuk devlet adamlarının güvenliği nedeniyle yeni trafik düzenlemesi çalışmalarının sürdüğü Çengelköy’de yol güzergahında bulunan ağaçlar korunurken, kamulaştırma yoluyla bazı evlerin yıkımı gündemde. Toplam inşaat alanı 12 bin metrekare olan koruda, köşkler dışındaki sosyal tesisler, tesisat mekanları ve kapalı otopark alanı ise toplam 4 bin metrekare.  Vahdettin Köşkü ve korudaki çalışmalar sürerken Çengelköy trafiğine soluk aldırmak amacıyla, kamulaştırma yoluyla da yeni düzenlemeye gidildi. Proje kapsamında Çengelköy’deki ışıklar kaldırılıp, Boğaziçi Köprüsü yönüne olan trafik tek yönlü olacak. İBB tarafından daha önce kamulaştırılan ve halen otopark olarak kullanılan 28 dönümlük araziye de 2 katlı yeraltı otoparkı yapılacak.         

Hürriyet, Haber: Fatma Aksu, 24.08.2014

 

******


ERDOĞAN'IN KALACAĞI KÖŞKÜ ELEŞTİRDİ

 

Prof.Dr. İlber Ortaylı, Tarabya Köşkü'nde Cumhurbaşkanı Genel Sekreteri Mustafa İsen'in düzenlediği basın toplantısının katılımcıları arasındaydı. Tarabya Köşkü'nün içindeki Av Köşkü'nün bahçesinde gazetecilerin sorularını yanıtlayan Ortaylı, Seçilmiş Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın kullanacağı iddia edilen Vahdettin Köşkü'nün restorasyonunu hiç beğenmediğini söyledi.

Ortaylı, "Vahdettin Köşkü'nün restorasyonunu hiç beğenmiyorum. Tarihi realiteye, mimari kurallara sadık bir restorasyon olmadığını herkes biliyor. Vahdettin'in, yani son Padişahın şehzadeliğinden kalmadır. İstersiniz varislerine sorun, isterseniz mimari tarihçilerine, isterseniz hiç kimse mutabık değildir, bugünkü restorasyonla" diye konuştu. 

'BENİ İLGİLENDİRMEZ...'

Bu görüşünü Erdoğan'a söyleyip söyleyemeyeceği sorusuna "Hayır söylemem. Beni hiç ilgilendirmiyor yapılan işler" yanıtı veren Ortaylı sözlerini şöyle sürdürdü: "Ben devletin neleri, nasıl kullanacağına hiçbir şekilde müdahale edemem. Bir defa, güvenlik meselesi var. Kocaman bir şehirde, bir devlet reisinin oturacağı yerin nasıl düzenleneceğini biz bilemeyiz. Ama binanın aldığı şekille hiç mutabık değilim. İnşallah öbür binalara dikkat edilir. Hepsinin kullanılmasına taraftarım aslında. Kullanılmayınca çöküyor bunlar. Bir kaç tane sefaret burda, İngiltere ve İtalyan Yazlık Sefareti kullanılmadıkları için çöküntüye uğradılar. Bu binaların devamlı bakılması restore edilmesi lazım." 

'MİSAFİRHANE OLABİLİR'

Erdoğan'ın Tarabya Köşkü'nü kullanmaması halinde ne olacağını soran bir gazeteciye de Ortaylı, "Bir şey bulunur herhalde. İstanbul'da bu tip binalara çok ihtiyaç var. Şu Av Köşkü restore edilmiş, böyle değildi bu. Burada bir devlet başkanı çok rahatlıkla misafir edilir" dedi.

Cumhuriyet, 26.08.2014

VAHDETTİN KÖŞKÜ'NDE SUÇ İŞLEDİ

Erdoğan’ın cumhurbaşkanlığı döneminde İstanbul’da kullanması için restore edilen Çengelköy’deki Vahdettin Köşkü’nde ahşabın yerini beton aldı. Köşkün en karakteristik özelliği olan “soğan başlı kubbesi” yok edildi. Yıkılan köşkler yerine daha geniş yapılar inşa edildi, zeminaltına otopark ve helikopter pisti yapıldı. Tüm bu çalışmalar da koruma kurulu kararı olmadan hayata geçirildi.

 

Recep Tayyip Erdoğan’ın cumhurbaşkanlığı döneminde İstanbul’da kullanacağı Çengelköy’deki Vahdettin Köşkü, restorasyon adı altında yıkılıp yeniden yapılırken ahşabın ve yeşil dokunun yerine beton aldı. Köşkün en karakteristik özelliği olan “soğan başlı kubbesi” yok edildi. Ahşap yapı, betonarme olarak inşa edildi. Yıkılan köşkler yerine daha geniş yapılar inşa edildi, zeminaltına otopark ve helikopter pisti yapıldı. Ağaçlar seyreltilerek ve yapıların çevresi yüksek duvarlarla çevrilerek Boğaziçi’nin doğal yapısı bozuldu. Yani Vahdettin Köşkü’nde restorasyon yapılmadı suç işlendi.

Vahdettin Köşkü, Çengelköy sırtlarındaki köşk 50 dönüm arazi içinde Boğaziçi ile bütünleşmiş bir koru içinde yer alıyor. Boğaz karakteristiğinin güzel örneklerinden olan Vahdettin Köşkü, Fransız-Türk Levanten mimarıAlexandre Vallaury tarafından tasarlandı. Tarihi köşk 1984 yılında korunması gereken kültür varlığı olarak tescil edildi. Vahdettin Köşkü’nün bahçesinde Ağalar Köşkü, Köceoğlu Köşkü, Kadı Efendi (Servis) Köşkü, bahçıvan evi ve sera yer alıyordu. Tarihi köşk 1980’li yıllarda ilk restorasyonunda yıkılarak beton üzerine ahşap kaplama olarak yeniden inşa edildi. Koruma kurulu, mevzuata ve koruma ilkelerine aykırı bulduğu beton binaların yıkılıp aslına uygun şekilde yeniden restore edilmesi kararı aldı.

Konumları değişti

Bu karar 2012 yılında uygulanarak köşklerin yıkımı gerçekleştirildi ama aslına uygun olarak inşa edilmedi. Köşkün en önemli özelliği olan soğan başlı kubbe bile yapılan yoğun eleştirilen üzerine binaya sonradan eklendi ancak aslına uygun olmadı. Aynı bahçe içindeki eski Köçeoğlu Köşkü, Kadın Efendi Köşkü ve Ağalar Dairesi’nin konumları değiştirilerek Vahdettin Köşkü ile aynı hizaya çekildi. Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şube Başkanı Sami Yılmaztürk, köşklerin büyütülerek yeniden ve aslına bağlı kalınmadan yapıldığını söyledi. Hafriyatla topografik yapının köklü şekilde değiştirildiğini vurgulayan Yılmaztürk “Sözde restorasyonda yapının aslına bağlı kalınmadığı gibi köşkün karakteristik özelliklerinden biri olan soğanlı çatı yok edildi. Bu bir suçtur” dedi. Boğaziçi Kanunu’na, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’na aykırı olarak yapının özgünlüğü gözetilmeden yeni bir inşaat yapıldığına dikkat çeken Yılmaztürk “Boğaziçi Yasası topografyanın değiştirilmesini, doğaya müdahale edilmesini, yapı yoğunluğunun, bağımsız bölüm sayısının artışı ile buna bağlı nüfusun artışını kesin hükümlerle yasaklıyor” diye konuştu. Tüm arazinin altının da otoparka dönüştürüldüğünü, köşklere bodrum katlar eklendiğini ve köşkler arasında olmayan bağlantılar kurulduğunu dile getiren Yılmaztürk bu durumun da koruma yasasına aykırı olduğunu söyledi. Yılmaztürk Vahdettin Köşkü’nün 1. grup tarihi eser olduğunu vurgulayarak “1. derece tarihi eser yıkılsa bile aslına uygun yapılması zorunlu. 1. grup eski eseri aynı malzeme ile yapmak zorundasın. Bugünün ihtiyaçlarını karşılamak için ‘kalorifer döşeyeceğim, aydınlatmayı, ıslak zeminleri değiştireceğim’ deme hakkına sahip değiliz” dedi. Yılmaztürk, tüm bu çalışmaların da koruma kurulu kararı olmadan yapıldığına da dikkat çekti.

Hediyeden esinlenmişti

Sultan Vahdettin, kendi ismiyle anılan ve soğanbaşlı kulesi olan sarı köşkü, Yıldız Sarayı’nda ağabeyi Sultan 2. Abdülhamid’i ziyareti sırasında Rus Çarı’nın gönderdiği bir hediyenin üzerindeki köşk resminden esinlenerek yaptırmıştı. 1984 yılında, korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescillendi. Turgut Özal’ın başbakanlığı döneminde korudaki köşkler Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından restore edildi ancak daha sonra kaderine terk edildi. 2012’de başlayan restorasyon projesini mimar Sinan Genim üstlendi. Köşklerden, Boğaz’dan bakıldığında en sağda olanı, Huber Köşkü yerine Cumhurbaşkanlığı çalışma ofisi ve aynı zamanda konut olarak kullanılacak. Vahdettin Köşkü ve diğer köşkler ise Devlet Konukevi olarak hizmet verecek. Vahdettin Köşkü’nde ayrıca yurtdışından gelen misafirlerin karşılanacağı kabul salonu ve toplantı salonu da bulunuyor. Köşk’te müşterek mutfağın yanı sıra konuk devlet başkanlarının isterlerse kendi özel aşçılarını getirip, kendi özel mutfaklarını kullanabileceği bölüm de bulunuyor. Güvenlik açısından da konuk ünlü devlet adamlarının korunmaların da konuşlanabileceği şekilde arka bölümde ayrıca dizayn edilen konuk misafirhanesi, çok sayıda güvenlik mensubunu da ağırlayabilecek. Devlet Konukevi’nin bahçesinde bir de helikopter pisti bulunuyor. 2 katlı yeraltı otoparkı yapılacak.

Cumhuriyet, Haber: Özlem Güvemli, 27.08.2014

GALATA'DA SAYGISIZ BİR PROJE

Galataport projesi, tarihi İstanbul’a saygı duyan bir proje değil. İstanbul’un bu kesiminin artık liman hizmetleri vermesi mümkün görünmüyor.

 

Roma-Bizans döneminde İstanbul sadece sur içinden oluşurdu. Asıl İstanbul; bugünkü Sarayburnu, Gülhane Parkı, Topkapı Sarayı ve Sultanahmet Meydanı’ndan oluşan bölgedir. Milattan önce 7’nci asırdan itibaren bu saha yani Byzantion kenti, sonra Roma’nın büyük imparatorları Septimius Severus, Marcus Aurelius ve nihayet Konstantin devrinde bugünkü Yenikapı, Unkapanı eksenindeki surlara kadar uzandı, daha doğrusu Fatih semti de bu surların içindeydi ve hepsi de bu kadardı. 5’inci asırda Theodosius nüfusu artan ordunun kalabalıklaştığı ve bu nedenle su sarnıçlarının güven altına alınması gereken İstanbul’u daha da genişletti ve bildiğimiz bugünkü surları inşa etti.

Klasik İstanbul bu kadardı ve devrine göre gerçekten büyük bir metropoldür. Galata semtini Venedik ve Cenova gibi İtalyan şehirlerinden gelen nüfusun yerleştiği bir İtalyan kolonisi olarak bilmeliyiz. Bu bölgenin sınırları da bugünkü Azapkapı, Beyoğlu Tünel ve Tophane’ye kadardı. Bizanslılar yani şehrin yerli ahalisi pek hoşlanmadıkları bu bölgeye karşı yaka anlamında Pera derlerdi, sakinleri ise Galata adını vermiştir.

Tophane şehrin merkez limanıydı
Haliç’in tersanelerle ve kasırlarla donanması, Eyüp’ün ortaya çıkması 18’inci asırda Kağıthane’nin hele uzak tenha Boğaz köylerinin yalılarla donanması Osmanlı devrine ait bir gelişmedir. Üsküdar, şehrin Asya’daki bir uzantısıydı, her zaman için şehre giriş noktasıydı ve Bizans-Roma devrinde de vardı. Osmanlı devrinde de gelişti. Kadıköy her zaman vardı ama asıl gelişmesi 18’inci, 19’uncu asırdır.

Bu girişi ne için yapıyoruz? Tophane’nin önemini kavramak için bu tarihi coğrafyayı bilmeliyiz. Tophane şehrin merkez limanıydı. Aslında Sinan’ın iki büyük eseri ile; Sadrazam Sokullu Mehmet Paşa’nın yaptırdığı Azephane Camii (Unkapanı Köprüsü’nün yanında) ve gene büyük Amiral Kılıç Ali Paşa’nın dolgu bir sahaya inşa ettirdiği Mimar Sinan tarafından küçük bir Ayasofya olarak tasarlanan Kılıç Ali Paşa Camii arasındaki saha klasik Tophane semtidir. Bu canlı limanın, rengarenk hayatının gelen her seyyahın ilgisini çektiği, Avrupalı gravürlere konu olduğu açıktır. İmparatorluğun büyük tophanesi buradaydı, Kılıç Ali Paşa Camii kazıklarla tespit edilen yerdeydi. Bu nedenle bu havalide 1950’den sonra yapıldığı gibi birtakım antrepo binalarının ve deniz yolları binalarının inşası fevkalade zararlıdır. Kılıç Ali Paşa ve Nusretiye gibi milli mimari eserlerinin korunması açısından köklü projeler beklenir.

Öncelik çevreyi ve tarihi korumak olmalı
Ne hükümetlerin ne de sanat ve kültüre çok duyarlı çevrelerin (!) bu çarpık yapılanmaya yeterince dikkat etttiği açıktır. Galataport projesinin tarihi İstanbul’a saygı duyan bir proje olduğuna inanmıyoruz. Esasen İstanbul’un bu kesiminin artık hiçbir şekilde liman hizmetleri vermesi, turistik yatları ağırlaması mümkün değildir. Binlerce kişiyi taşıyan yolcu gemileri burada art arda sıralanıyor, içinden inenlerin ve binenlerin sayısı ticari canlılık değil, ancak kargaşa yaratıyor. Sloganlarımızda önceliğe önem vermeliyiz. Öncelik kar değildir, hatta tek başına sahilin halka açılması bile amaç olmamalıdır. Öncelik çevreyi korumak, tarihi korumak, dünya şehri İstanbul’un 1000 yıllık mirasının gelecek nesillere ve dünyaya yüz akıyla hesabını verecek bir düzenleme olmalıdır. Bugünkü Tophane projeleri dar grupların çokbilmişliği ve umursamazlığıyla yürümez. Tophane’nin ve rıhtımın encamı bugünkü görünümü ile ancak gelecekteki Türkiye’nin daha okumuş ve uyanık kuşaklarının himmetine kalmış gibidir.

Milliyet, Yazı: İlber Ortaylı, 24.08.2014

400 YILLIK ARŞİV OTEL OLDU

 

İstanbul Sultanahmet’te 400 yıllık tarihi Osmanlı Arşivi binası, ‘yenileme projesi’ diye başlanılıp ‘otel’ yapılarak bitirildi.

Ticarethane Sokak’ta bulunan Başbakanlık Osmanlı Arşivi, 2013’ün haziran ayında Kağıthane’ye taşındı. Bina boşaltılır boşaltılmaz tadilata alındı. Binanın etrafına önce büyük duvarlar örüldü. Başına da “Başbakanlık Osmanlı Arşivi restorasyon çalışması” yazıldı. Çalışmalar zamanla yerini lüks bir otele bıraktı. Arşiv bahçesinde bulunan limon, defne ve asma ağaçları da kesilerek yerle bir edildi. Yağma bununla da sınırlı kalmadı. Asırlık çınarların da kökü kazındı. Kökleri ortaya çıkan ağaçlar kurumaya terk edildi.

Ayrıca geçtiğimiz yıl Babıali’den Kağıthane’ye taşınan Osmanlı Arşiv’i için Cendere Vadisi’nde İstanbul Büyükşehir Belediyesine ait arsanın bir bölümü ile hazine tarafından Milli Eğitim Bakanlığına tahsisli arsanın bir bölümünden oluşan toplam 55 bin 809 metrekarelik alan tescillendi. Hassa Mimarlık tarafından projeleri hazırlanan arşiv sitesinin ihalesi, TOKİ tarafından gerçekleştirildi.  Yaklaşık 1 yıl önce açılışı yapılan yeni Osmanlı Arşivleri binası Kağıthane Deresi’ne olan yakınlığı ve bir o kadar merkeze uzak oluşu sebebiyle tartışmalara neden oldu. Şimdilerde, özellikle haziran ve temmuz ayından itibaren görülen yağışlardan sonra arşivlerde korkulan başa geldi. Araştırmacılar bazı belgelerin ıslak ya da nemli geldiğini belirtiyor.

Evrensel, Haber: Tolga Alp Turgut - Zeynep Fırat  , 24.08.2014

TARİHİ KALINTILAR BETONLAŞMAYACAK

Cihangir’de 17’nci yüzyıla ait arkeolojik kalıntıların üzerine 12,5 metre apartman inşaatı öngören imar planı semt sakinlerinin açtığı dava ile iptal edildi.

 

İstanbul’un Cihangir semtindeki Salı Pazarı Yokuşu’nda 17’nci yüzyıla ait arkeolojik kalıntıların üzerine inşaat öngören imar planı mahkeme tarafından iptal edildi. Beyoğlu’nun 1/5000 ve 1/1000 ölçekli koruma amaçlı imar planlarında tarihi kalıntıların yer aldığı parsel, 12,5 metre yüksekliğinde inşaata olanak tanıyan konut alanında yer alıyordu. Cihangir sakinlerinin 2011’de taşınmazda tarihi kalıntıların bulunduğu ve bu nedenle yapılaşmaya gidilemeyeceğini öne sürerek, İstanbul 2. İdare Mahkemesi’ne açtığı davada mahkeme imar planlarının kalıntıların yer aldığı parselle ilgili kısmını hukuka aykırı bularak iptal etti. Mahkemeye sunulan bilirkişi raporuna atıfta bulunulan kararda dava konusu parselde yer alan ve arkeolojik kazılar sonucu ortaya çıkarılan eserlerin plana işlenmeden 12,5 metre irtifalı konut bloğunun plan üzerinde gösterilmesi 2863 Sayılı Kanun ile koruma mevzuatına aykırı bulundu.

KALINTILAR PLANA İŞLENMEDİ
Arkeolojik kalıntılar, 2008’de tescillenerek koruma altına alındı, ancak tescil taraması imar planına işlenmedi. Mahkemeye sunulan bilirkişi raporunda alandaki tarihi yapı kalıntıları ile Arkeoloji Müzeleri tarafından yapılan kazılarda ortaya çıkarılan su haznesi, sarnıç ve arkeologlar tarafından daha sonra hamam olarak kullanıldığı tahmin edilen yapıların hiçbirinin dava konusu imar planlarına işlenmediği tespit edildi.

‘YAPILAŞMAYA GİDİLEMEZ’
Beyoğlu Koruma Amaçlı imar planlarının daha önce 10. İdare Mahkemesi tarafından iptal edilmesiyle bu parsele de herhangi bir işlem yapılmasının zaten mümkün olmadığını belirten dava Avukatı Pervin Çelik, “Ancak şimdi parsel ölçeğinde bir iptal kararı var. Karar bu haliyle kesinleşirse bundan sonra da Belediye’nin yeni hazırlayacağı planda buraya yapılaşma hakkı tanıması mümkün değil” dedi.

***

17’nci yüzyıl Osmanlı yerleşimi örneği

Pürtelaş Hasan Mahallesi’nde 40 ada 4 parselde yer alan arkeolojik kalıntılarla ilgili olarak Arkeoloji Müzeleri’nin 2011’de hazırladığı raporda  yapının tarihinin 17’nci yüzyıla uzandığı belirtildi. Raporda şu ifadelere yer verildi: “Parselin çevre sakinleri tarafından, en az 50 yıllık bir zaman dilimi boyunca çöplük olarak kullanıldığı kalın günümüz dolgusundan anlaşılmaktadır. Etrafı duvarlarla çevrili olan parselde farklı zamanlarda inşa edilmiş yapı ve yapı kalıntıları bulunmaktadır.  Parseli çevreleyen duvarların en az iki farklı zamanda set duvarı olarak inşa edilmiş olduğu tespit edilmiştir. Fındıklı’daki Osmanlı yerleşiminin 17’nci yy’dan itibaren yoğunlaşmaya başladığı göz önüne alınırsa, bu yapının en erken 17.yy’a kadar geriye uzandığını söyleyebiliriz. Yapının ne amaçla tesis edildiği kesin olmamakla birlikte mekan içindeki ve dışındaki donanımlar ve duvarlardaki yoğun is buranın daha sonraki zamanlarda mutfak veya atölye olarak kullanıldığına işaret etmektedir.”

Birgün, Haber: Olgu Kundakçı, 23.08.2014

ZEUGMA'DA KAZI ÇALIŞMALARI "MUZOLAR EVİ"NDE SÜRECEK

Nizip İlçesi'ndeki Zeugma antik kentinde gerçekleştirilen kazıların, bu yıl "Muzolar Evi"nde sürdürüleceği bildirildi.

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi ve kazı başkanı Doç.Dr. Kutalmış Görkay, AA muhabirine yaptığı açıklamada, her yıl olduğu gibi bu yıl da kazı çalışmalarına en büyük desteği Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın verdiğini söyledi.

Çalışmalara Büyükşehir Belediye Başkanı Fatma Şahin'in de destek verdiğini ifade eden Görkay, bu yıl ki çalışmaların yine "Muzolar Evi"nde devam edeceğini belirtti.

Çalışmaların ekim ayı ortalarına kadar süreceğini vurgulayan Görkay, "2007'den bu yana Muzolar Evi'ndeki çalışmalarımız sürüyor. Burası oldukça iyi korunmuş ve büyük bir yapı. Üzeri kapanmış, çok büyük dolgusu var. Çalışmalarımızı bu dolgunun güney kısmındaki alanda sürdüreceğiz. Bu yıl ki kazılarda önemli bulgular, iyi korunmuş fresk ve mozaiklere ulaşmayı hedefliyoruz" dedi.

Görkay, çalışmaları Rusya'dan gelen akademisyen, öğrenci ve teknik ekiple yürüttüklerini kaydetti.

Zeugma'nın Dünya Kültür Mirası listesine girmeye hazırlanan önemli bir merkez olduğunu dile getiren Görkay, "Burası sadece bilimsel açıdan değil, Türkiye turizmi ve ülkemizin dünyaya tanıtılması açısından da önde gelen antik kentlerden birisi. Onun için çalışmalarımızı, sadece bilimsel açıdan değil aynı zamanda restorasyon, konservasyon ve çevre düzenlemelerine önem vererek sürdürüyoruz" diye konuştu.

- Zeugma Antik Kenti 

Zeugma antik kenti, MÖ 300'de Büyük İskender tarafından "Selevkia Euphrates" adıyla kuruldu. Romalı komutan Pompeius, MÖe 64'te kendine yaptığı yardımlar karşılığında kenti 1. Antiachos'a verdi. Kommagene Krallığı'nın 4 büyük şehrinden biri olan kent, MÖ 31'den itibaren tamamıyla Roma İmparatorluğu'na bağlanıp, "köprü" ve "geçit" anlamına gelen "Zeugma" adını aldı. Roma Dönemi'nde büyük bir zenginlik ve ihtişam yaşayan Zeugma, MS 256'da Sasani Kralı 1. Şapur tarafından ele geçirilerek yakılıp, yıkıldı.

GAP kapsamında inşa edilen Birecik Barajı'nda su tutulmaya başlanmasıyla Türk ve yabancılardan oluşan ekipler tarafından antik kentin sular altında kalacak bölümlerinde yoğun kurtarma kazıları yapıldı. Kazılarda gün ışığına çıkarılan ve her birinin bir şaheser olduğu ifade edilen mozaikler, duvar resimleri, Mars Heykeli ve Kil Mühür Baskı Koleksiyonu, Gaziantep Arkeoloji Müzesi'ne taşındı. Eserler daha sonra inşa edilen Zeugma Mozaik Müzesi'nde sergilenmeye başladı.

Açık hava müzesine dönüştürülmesi hedeflenen Zeugma antik kentinde, Bakanlar Kurulu'nun 2005 yılında aldığı kararla Doç.Dr. Kutalmış Görkay başkanlığında kazı çalışmaları yapılıyor.

Memleket, Haber: İrfan Aydoğdu - Orhan Çiçek, 23.08.2014

SUR ÜSTÜ KAZISINDAN NAKŞİ TEKKESİNİN TEMELLERİ ÇIKTI

 

Bursa’da, butik otel için tarihi Hisar bölgesinde yapılan inceleme kazısında, Osmanlı döneminden kalma Nakşi tekkesine ait taş temel duvarları bulundu.

Hisar bölgesinde Osmanlı dönemine ait Nakşi tekkesinin kalıntıları bulundu. Şehrin tam göbeğinde butik otel yapılması planlanan alanda temel inceleme kazısı esnasında tarihin izlerine rastlandı. Kazılar sırasında 2-3 metrelik taş duvarlar ortaya çıktı. Bursa Müze Müdürlüğü’nün raporu doğrultusunda yerin Vakıflar tarafından kamulaştırılması gündeme geldi.

Kalıntıların bulunduğu alanda daha evvel Osmanlı Devleti’nin son zamanlarında kurulan Nakşi tekkesi olduğunu belirten tarihçi yazar Erhan Yıldızalp, “Burada eskiden Nakşi tekkesi vardı. Cumhuriyetin ilanından sonra tekke 3 sınıflı ilkokul oldu. Ben 1948 yılında öğretmen rızasıyla 3. sınıfı bu binada okumuştum. Dolayısıyla binayı çok iyi biliyorum. Hatta bizim sınıfımız tekkenin zikirhanesiymiş. İçinde namaz kılacak mihrabı varmış. Biz o odada ders gördük. Daha sonra burası okul olmaktan çıkarıldı. Bir süre boş kaldıktan sonra Osmangazi Müftülüğü oldu. Müftülük makamı da bizim ders gördüğümüz odaydı. Şimdi tekke ahşap yapı olduğu için yıkıldı” dedi.

Milliyet, 23.08.2014

16:9'UN ÇOK ÖZEL SAKİNLERİ

 

Danıştay’ın, Zeytinburnu’ndaki gökdelenlerin “tarihi silüeti bozan kısmının yıkılması” kararına yapılan itirazı reddederek yıkım kararını onaması, 16/9’da dairesi olanların yüreğini ağzına getirdi.

Yüreği ağzına gelenler arasında AKP’li yönetici ve bürokratların da olması muhtemel. Zira çok sayıda AKP’li bürokrat ve yöneticinin de bu kulelerde daireleri var. AKP’li siyasiler ve bürokratların daireleri çoğunlukla çocukların, kardeşlerin ve yeğenlerin üstüne kayıtlı. Hepsinin ortak özelliği de dairelerin bedeli olan milyon dolarları nakit olarak ödemeleri. Hiçbiri banka kredisi kullanmaya gerek duymamış.

16/9’da kendilerinin ve yakınlarının üzerine dairesi bulunan AKP’li siyasiler ve bürokratlar arasında İstanbul Milletvekili ve eski Bağcılar Belediye Başkanı Feyzullah Kıyıklık, İstanbul Büyükşehir Belediyesi eski Genel Sekreteri Adem Baştürk, İstanbul Büyükşehir Belediyesi eski Genel Sekreter Yardımcısı Köksal Tandıroğlu, İstanbul Büyükşehir Belediyesi İmar Komisyonu Başkanı Sefer Kocabaş, Zeytinburnu Belediyesi İmar Komisyonu Başkanı Hasan Albayrak bulunuyor. 

TMSF’de 6 kat izni, Toprak’ta 36 kat oldu

Bilindiği gibi 16/9 kulelerinin dikildiği arsa, Halil Bezmen’den alacaklı olan Yapı Kredi Bankası ve TMSF’ye geçmişti. Çoğunluk hissesi TMSF’de olan 28 dönümlük arazi, 45 milyon dolara Mesut Toprak’a satılmıştı. Ne hikmettir ki, TMSF’de iken inşaat izni 1 emsal olan arazi, Başbakan’ın imam hatip lisesinden arkadaşı Mesut Toprak’a geçtikten sonra İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından inşaat izni 2.5 emsale çıkarıldı. TMSF’de iken en fazla 6 katlı binaların yapılabileceği arazi, turizm ve ticaret alanına çevrilip, inşaat emsali de 1’den 2.5’a çıkarılınca 36 kata varan rezidans izni çıkmış oldu.

16/9 projesinin gerçekleşmesi için hangi kurumlardan iş bitirilmesi gerekiyorsa o kurumlarda yönetici olanların yakınları nasıl olmuşsa bu rezidanslardan daire sahibi olmuşlar. Hem de gencecik insanlar milyon dolarları peşin sayarak. 

İlk işlem Zeytinburnu

Belediyesi’nde bu alanın Turizm ve Ticaret Merkezine çevrilmesi. O dönem Zeytinburnu Belediyesi İmar Komisyonu Başkanı Hasan Albayrak’ın o bölgede birlikte inşaat ve emlak işi kotardığı amcazadesi ANAP Milletvekili Yaşar Albayrak’ın oğlu Hasan Ali Albayrak’ın burada dairesi var. Hem de peşin para ödenerek alınmış. Kayıtlarda kredi ile alınan dairelerin altında “ipotekli” kaydı var. Hasan Ali Albayrak’a ait dairede böyle bir kayıt görünmüyor.

Sonraki aşama İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nde ilçe belediyesi tarafından Turizm ve Ticaret alanına çevirme kararının onanıp inşaat izninin 1 emsalden 2.5 emsale çıkarılması. Bu işlemler de sorunsuz gerçekleşmiş. İstanbul Büyükşehir Belediyesi eski Genel Sekreter Yardımcısı Köksal Tandıroğlu’nun oğlu da daire almış bu kulelerden. Üstelik Tandıroğlu’nun oğlu, 16/9 kulelerini yapan Astay İnşaat’ta çalışmaya başlamış. Köksal Tandıroğlu, iki ay önce İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nde cemaatçi olduğu öne sürülen üst düzey bürokratlara yapılan operasyonla görevinden alınmıştı. 

Dava da durdurmamış

AKP İstanbul Milletvekili Feyzullah Kıyıklık’ın çocukları, kulelerin yıkımının Danıştay’a gitmesinden sonra daire sahibi olmuşlar. Hem de Başbakan’ın “küstüm” demesine rağmen. Soma faciasından bir gün sonra almışlar daireyi. Kulislerde Dünya Ticaret Merkezi’ndeki hukuk bürosu olan ve ortaklarına devreden Kıyıklık’tan Danıştay’daki dava için 16/9’un sahiplerinin hukuki yardım isteyip istemediği merak ediliyor.

İstanbul eski Emniyet Müdürü Celallettin Cerrah ile kızı da ortak bir daire edinmişler bu mütevazi kuleden. Onlar da parayı nakit ödemiş.

İmar Komisyonu Başkanı Sefer Kocabaş, Başbakan Erdoğan, “kuleleri tıraşlayın dedim dinlemediler. O nedenle sahibi ile 5 yıldan beri konuşmuyorum” dediği halde Büyükşehir Meclisi’nde kürsüye çıkıp kulelerin siliüeti bozmadığını savunmuş. Bu nedenle de son yerel seçimde meclis üyeliği veto edilmiş. Sefer Kocabaş ile Adem Baştürk’ün de bu kulelerde dairesi, hatta daireleri olduğu bir televizyon programında dile getirildi. Kendisine bu iddiaları sormak üzere aradığımız Kocabaş ne telefona çıktı ne de iddiayı açık bir şekilde yazdığımız mesajı cevapladı.

Kuleler nasıl dikilmişti?

Arazi 2007’de Mesut Toprak’a satıldıktan sonra nazım imar plan teklifi yapıldı. 10.10.2008 tarihli Zeytinburnu Belediye Meclisi’nin ve 16.05.2008 tarihli İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi’nin kararıyla arazi ticaret ve turizm alanına çevrildi. İnşaat izni de 1/5000 planlarda 1 emsalden 2.5 emsale çıkarıldı. Büyükşehir Belediye Meclisi’nin 117 sayılı plan tadili kararı 16.08.2008 tarihinde Kadir Topbaş tarafından da onaylandı. Bu değişiklik uyarınca turizm tesis alanına dönüştürülen arazide otel, motel, apart otel, toplam inşaat alanının yüzde 40’ı kadar rezidans ve ticari üniteler yapılacak konuma getirildi. Hazırlanan 1/1000 ölçekli uygulama imar plan değişikliği de 1/5000 ölçekli nazım imar plan kararlarına uygun olarak düzenlendi. Bu düzenleme Zeytinburnu Belediyesi Meclisi kararı ile onandı ve karar alınması için İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi’ne gönderildi. Ancak 10 Kasım 2009 tarihli büyükşehir belediyesi meclis gündemine alınmasına karşın dosya, 13 Mart 2009 tarihinde meclis kararı ile iade edildi. 5216 sayılı kanunun 14. maddesinin son fıkrasının “üç ay içinde büyükşehir belediye meclisinde görüşülmeyen kararları onaylanmış sayılır” hükmüne karşın üç ay içinde karar alınmadı. Bu nedenle ilçe belediyesinin almış olduğu karar kesinleşmiş oldu.

Cumhuriyet, Haber: Miyase İlknur, 23.08.2014

 

******


16:9'DA İKİ DAİRESİ OLAN BAKAN

 
Astay İnşaat tarafından Zeytinburnu sahilinde yapılan ve yerel mahkemenin verdiği “tıraşlama” kararı Danıştay tarafından onanan 16/9 kulelerinde daire sahibi olan AKP’liler arasında Ekonomi Bakanı Nihat Zeybekci de bulunuyor. Zeybekci, dairelerin panoramik manzarasını pek beğenmiş olacak ki, bir daire ile yetinmeyip iki daire birden almış. Ekonomi Bakanı olduğunda her bakan gibi kendisinin de çocukluk ve gençlik resimleri yayımlanan Zeybekci, 5 Haziran 2014 günü Ekonomi Kulübü üyesi işadamlarıyla akşam yemeğinde bir araya geldiğinde “Bizim de bir fotoğrafımız yayımlandı, yırtık donlu Nihat’tı. Yırtık donlu Nihat’ı bu memleket okuttu, Türkiye’nin, yetmedi dünyanın en iyi üniversitelerinde okuttu. O çocuk geldi, ‘siz yapamadınız, edemediniz size ekonomi bakanı gönderelim’ denilen ülkeye ekonomi bakanı oldu” demişti. Zeybekci’nin 16/9 gibi İstanbul’un en pahalı konutlarının satıldığı bir sitede 2 daireyi hiç kredi kullanmadan peşin alması, “o yırtık donlu çocuk 16/9’da iki daire sahibi oldu” yorumlarına yol açtı. Zeybekci’nin 03.08.2012 tarihinde aldığı daireler A Blok’ta bulunuyor. 32. kattaki 190 ve 191 no’lu dairelerin manzarası Adalar’dan Boğaz’a kadar geniş bir alana bakıyor. A Blok’ta 92 ila 266 metrekare marasında 1+1, 2+1, 3+1 konut tipleri bulunuyor. Bu konut tiplerinin fiyatları geçen yıl itibarıyla 1 milyon 288 bin liradan başlıyordu.

ALBAYRAK: OĞLUM TOPRAKTAN GİRDİ
Eski ANAP milletvekili Yaşar Albayrak ile eski Zeytinburnu İmar Komisyonu Başkanı Hasan Albayrak, ayrı ayrı gazetemizi arayarak, akraba olduklarını doğrularken Hasan Ali Albayrak adına kayıtlı dairenin İmar Komisyonu’nda görev yapan Hasan Albayrak’la ilişkilendirilemeyeceğini söylediler.

Hasan Albayrak, “Amcazademin kendi parasıyla alınmış daire, benimle ne ilgisi var” diye konuştu. Yaşar Albayrak ise oğlunun daireyi 16/9 inşaatlarının yapımına yeni başlarken aldığını söyledi. Albayrak, Zeytinburnu’nda biri 16 diğeri 8 dönüm olmak üzere iki arsası bulunmasına rağmen surlara yakın olduğu gerekçesiyle 3 kattan fazla imar izni alamadığını anımsatarak, “İş kotaracak kadar becerikli olsam ben de buraya gökdelen dikerdim” dedi

Cumhuriyet, 26.08.2014

"TARİHİ SAVAŞ ALANLARI TURİZME KAZANDIRILMALI"

 

Trakya Üniversitesi'nden Prof.Dr. Engin Beksaç, Edirne'deki savaş alanlarının turizme kazandırılması gerektiğine dikkat çekti.

Turizm Gazetesi, 23.08.2014

EVİN ALTINDAN ŞEHİR ÇIKTI

Fransa'da oturan 6 çocuk babası Mustafa Bozdemir'e, Kayseri'ye 27 kilometre uzaklıktaki Melikgazi İlçesi'ne bağlı Mimar Sinan'ın boğup büyüdüğü Ağırnas Mahallesi'nde 5 yıl önce tek kat ev miras kaldı.

 

5 yıl önce evi görmeye gelen Bozdemir, temizlik çalışmaları sırasında evin 4 kat altına kadar uzanan yeraltı şehri buldu. Mustafa Bozdemir, bunu Kayseri Valiliği ile Kültür ve Turizm Müdürlüğü'ne bildirdi.

 

Yapılan incelemede geçmişiyle ilgili kesin tarih verilemeyen ancak, Roma Dönemi'ne ait olduğu tahmin edilen yeraltı şehrindeki kazı çalışmalarını aldığı izinle sürdüren Bozdemir, şöyle dedi:

"Evi, aslına uygun restore ederken alt katları da temizlemeye karar verdim. Temizledikçe eksi bir, eksi iki, eksi üç derken en sonunda eksi dörde ulaştık. Evimiz anne ve babamdan bir katlı olarak miras kaldı. Restorasyon çalışmaları anında eksi dört kata indik. 

 

Oysa evimiz üst kat ile birlikte 5 katlı imiş. Çalışmalarımız çok titizlikle yapılıyor. Aşağı yukarı çalışmamızın kazı olarak yüzde 80'i tamamlanmış durumda. Şimdiye kadar 100 kamyonu geçmiş hafriyat çıkardık. Bunun hepsi elle kazılarak ile çıkartıldı. 

Yaklaşık 2 bin 500 metre kare alandaki temizleme çalışmalarında 10 kişilik ekip görev aldı. Yeraltı şehrinin temizliği sırasında çeşitli kalıntılara da rastlanıyor. Çoğunluğunu insan kemiklerinin oluşturduğu bu kalıntılar Erciyes Üniversitesi'nden bir ekip tarafından inceleniyor."

Emekli işçi Mustafa Bozdemir, ortaya çıkarttığı yeraltı şehrini yerli ve yabancı turistlere gezdireceğini de dile getirdi.

Habertürk, 23.08.2014

5 BİN YILLIK BOĞA HEYKELİ BULUNDU

 

Yozgat'ın Sorgun İlçesi'nin Çadırhöyük bölgesinde 21 yıldır sürdürülen kazı çalışmalarında, 6-7 medeniyetin bölgede yaşadığını gösteren bulgulara rastlandı.

İlçeye bağlı Peyniryemez Köyü'ndeki tarihi Çadırhöyük bölgesindeki kazı çalışmalarına 63 kişilik ekiple devam eden kazı başkanı New Hampshire Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof.Dr. Gregory M'Mahon, bölgenin önemli tarihi özellikler taşıdığını ve gerçekleştirilen açmalarda Kalkolitik çağlardan, Bizans dönemine kadar bulgulara rastladıklarını söyledi.

M'Mahon, kazılardan elde edilen bulguların Çadırhöyük'te en az 6-7 medeniyetin yaşamış olduğunu gösterdiğini vurgulayarak, "Bizans, erken Tunç, orta Tunç, genç Tunç, Demir, Kalkolitik çağlarla ilgili uzmanlarımız çalışıyor. Bu yıl yaptığımız açmalarda ise Roma Hellenistik çağa ait bazı bulgulara rastladık" dedi.

Kendisinin genç Tunç ve Hititler dönemiyle daha fazla ilgilendiğini anlatan M'Mahon, "Genç Tunç ve Hititlerle ilgili açmalar, höyüğün batı tarafında bulunuyor. Hitit İmparatorluğu'nun izleri Anadolu'nun birçok yerinde var. Buralar Boğazkale, Hatuşşa'ya bağlıymış. Kazılarda onu da gün yüzüne çıkarmak istiyoruz çünkü genç Tunç çağından Demir çağına nasıl geçildiğini henüz bilmiyoruz. Bunun nasıl olduğunu yaptığımız açmalarda anlamaya, bulmaya çalışıyoruz" diye konuştu.

"ÇADIRHÖYÜK'TEKİ KAZI YAKLAŞIK 25 YIL DAHA SÜRECEK"

M'Mahon, Çadırhöyük'ün 7 ayrı katmandan meydana geldiğini ve her katmanın ayrı bir kültürün izlerini taşıdığını dile getirerek, şöyle devam etti:

"Açmalarda bulunan sikkeler, üzerinde tarih bulunduğu için çok önemli. Bu yıl haziran ayında başladığımız açmalarda rastladığımız en önemli bulgu surlardır. Güney bölgesinde Kalkolitik açmalar yapan ekibimiz ise 5 bin yıllık olduğunu tahmin ettiğimiz boğa heykelciği buldu. Dolayısıyla burada rahatlıkla 5 bin yıllık bulgulara rastladık diyebiliriz. Güney açmalarında küp içinde bulduğumuz mezarlar ise buranın kutsal bir yer olduğunu gösteriyor."

Güney açmalarının birinde, iki büyük ocak ve bunları destekleyen tezgahlar bulunduğu için kiler ya da mutfak olduğu tahmin edilen bölüme ulaşıldığına da dikkati çeken M'Mahon, şunları kaydetti:

"Açmalar, yapılacak son rötuşların ardından yağmur, rüzgar gibi doğa koşullarının yanı sıra insanlar tarafından da zarar görmemesi için kapatılacak. Burada bulduğumuz tarihi eserleri, külleri, önemli tozları poşetleyip, köydeki kazı evine götürüyoruz. Orada temizlenip, konservasyon işleminin ardından numaralayarak müzeye teslim ediyoruz."

M'Mahon, Çadırhöyük'teki kazının yaklaşık 25 yıl daha süreceğini belirterek, kazıların tamamlanmasının ardından ilçede ve dolayısıyla Yozgat'ta turizmin ivme kazanacağını düşündüğünü sözlerine ekledi.

TARİHİ ESER BULANLAR DEVLETİ ARIYOR

Tarihte birçok medeniyete ev sahipliği yapmış Türkiye'de, şans eseri tarlasında, bahçesinde eski eser bulan kişiler, bunları ne yapacaklarını müzelere soruyor.

Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü ise internet sitesinde vatandaşlardan telefon veya e-posta yoluyla gelen buluntular, definecilik, eski eser alım satımıyla ilgili en çok sorulan soruları bir araya getirdi.

Buna göre, define arama, aranacak arazinin mülkiyet durumu, buluntudan elde edilecek kazanç gibi soruların yer aldığı sitede cevabı en fazla merak edilen sorular ve yanıtlardan bazıları şöyle:

-"Tarihi eser buldum ne yapmalıyım?"

Taşınır ve taşınmaz kültür ve tabiat varlıklarını bulanlar, malik oldukları veya kullandıkları arazinin içinde kültür ve tabiat varlığı bulunduğunu bilenler veya yeni haberdar olan malik ve zilyetler, bunu en geç üç gün içinde, en yakın müze müdürlüğüne veya köyde muhtara veya diğer yerlerde mülki idare amirlerine bildirmeye mecburdurlar. Kültür ve tabiat varlıklarıyla ilgili olarak bildirim yükümlülüğüne mazereti olmaksızın ve bilerek aykırı hareket eden kişi, altı aydan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. Bildirimi yapılmamış olan kültür ve tabiat varlığını satışa arz eden, satan, veren, satın alan, kabul eden kişi iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır. 

-"Bulduğum tarihi eseri müzeye götürsem para alır mıyım?"

Korunması gerekli kültür ve tabiat varlığı olup olmadığını, müzeye alınacaklarla alınmayacakları tespit etmek ve müzelere alınmasına karar verilmesi durumunda kıymetini belirlemek için müze uzmanları tarafından Değerlendirme ve Kıymet Takdir Komisyonu oluşturulur. Müzelere alınması uygun görülen eser için komisyonca belirlenen maddi bedel eseri getiren kişiye ödenir.

-"Dededen kalma, ata yadigarı silahım (halı, kilim, madalyon, kap-kacak vs.) var. Ne Yapmalıyım"

En yakın müze müdürlüğüne gidilerek ata yadigarı objenin korunması gerekli kültür ve tabiat varlığı olup olmadığı yönünde bir incelemenin yaptırılması gereklidir. 

-"Define aramak istiyorum. Ne yapmalıyım?"

Define aramak isteyenler, define arayacakları yerin bağlı olduğu mülki amire müracaat eder.

-"Türkiye genelinde define aramak için izin almak mümkün müdür?

Türkiye genelinde define arama izni verilemez. Define aranacak yer 100 metrekareyi geçemez. 

-"Define araması için Kültür ve Turizm Bakanlığı maddi destek ve ekipman sağlar mı?"

Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından Define Arama Ruhsatı sahiplerine maddi destek ve ekipman sağlanmaz.

-"Define arama kazısı sonucunda bulduğum defineden ne kadar pay alırım?"

Bulunan definenin Maliye ve Gümrük Bakanlığınca geçer akçe olarak değeri tespit edilir. Define Hazineye ait arazide bulunmuşsa yüzde 50'si arayıcıya, özel veya tüzel kişilere ait arazide bulunmuşsa, yüzde 40'ı arayıcıya, yüzde 10'u ise mülk sahibine verilir. 

-"Ülkemizde son 5 yılda kaç tane ruhsatlı define kazısı yapıldı, bu kazılarda define bulundu mu?"

2010 yılından bu yılın ilk yarısına kadar toplam 558 izinli define kazısı gerçekleştirildi. Yapılan izinli define kazıları bünyesinde ise herhangi bir buluntuya rastlanmadı.

Memleket, Haber: Tuğba Özgür Durmaz, 23.08.2014

1000 YILLIK SIR ORTAYA ÇIKTI

Elazığ'ın Ağın İlçesi'nde Keban Baraj Gölü altında kalan tarihi Hastek Kalesi Sığınakları'nın 2 katı, kuraklık sonucu göl sularının çekilmesiyle açığa çıktı.

Yenipayam Köyü sınırları içerisinde bulunan ve sadece kayıklarla ulaşılabilen Sığınakları, Keban Baraj Gölü'ne dik inen kayalıkların alttan itibaren kat kat oyulmasıyla yapılmış odalar ve bu odaları birbirlerine bağlayan dar galerilerden oluşuyor.

 

Dışarıya kapalı sığınaklarda, kimi geniş kullanımlı bir salonu, kimi bir depoyu andıran odalarda ve galerilerde ise yer yer havalandırma, ışık alma ya da düşmana karşı savunma yeri olarak kullanılan mazgal delikleri bulunuyor.

Türkmen akınlarından ya da Bizans saldırılarından korunmak amacıyla yapıldığı tahmin edilen Hastek Kalesi ve sığınaklarının, net bir bilgi olmamakla beraber tarih araştırmacılarına göre 1018'li yıllarda inşaa edildiği tahmin ediliyor.

 

Birinci katı baraj gölü içinde olmasına rağmen kuraklık nedeniyle sularının çekilmesiyle diğer iki katı su yüzeyine çıkan Hastek Kalesi ve sığınakları, tarih meraklılarının gezip görmesi için büyük bir fırsat olarak görülüyor.

 

Ağınlı araştırmacı-yazar Günerkan Aydoğmuş, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Hastek Kalesi Sığınakları hakkında yaptığı araştırmalarda, duvarlara oyulmuş Ermenice yazılara ve 1018 tarihine rastladığını belirtti.

 

Yenipayam Köyü sakinlerinden Mehmet Özdem (55) ise kaleyle ilgili olarak dedelerinin kendilerine çeşitli hikayeler anlattıklarını ancak kesin bir bilgiye sahip olmadıklarını söyledi.

Mehmet Özdem: "Suların çekilmesi, Hastek Kalesi'ni görmek isteyenler için büyük bir fırsat. Bu güzelliği ve tarihi yapıyı insanlar gelip görmeli" dedi.

Habertürk, 22.08.2014

TARİHİ KALECİK KÖYÜ TURİZME KAZANDIRILMAYI BEKLİYOR

Mardin'de dağların arasında yer alan ve 5 bin yıllık geçmişe sahip olduğu bildirilen Kalecik Köyü, doğal güzelliğiyle film platosunu andırıyor.

Binlerce yıl Süryanilerin yaşadığı ancak onların yurt dışına göç etmesinden sonra yaklaşık 50 yıl önce Müslümanların yerleştiği Nusaybin İlçesi'ne bağlı Kalecik Köyü, çözüm süreciyle oluşan güven ortamında turizme kazandırılmayı bekliyor.

Mardin Artuklu Üniversitesi (MAÜ) Arkeoloji Bölüm Başkanı Yrd. Doç.Dr. Güner Coşkunsu ve emekli Öğretmen Süleyman Çakır, köyde bir araştırma gezisi yaptı.

Coşkunsu AA muhabirine köyün MÖ 7 bin yıllarında kurulmuş bir köy olduğunu tahmin ettiklerini söyledi. 

Kalecik'in dünyadaki nadir güzellikte tarihi bir köy olduğunu belirten Coşkunsu, şöyle konuştu:

"Ancak köyde hiçbir bilimsel araştırma ve arkeolojik çalışma yapılmamış. Yakın tarihi Süryani ve Kürtlerin yerleşimlerine ait olsa da etraftaki yoğun çanak çömlek olasılıkla Neolitik ya da Kalkolitik dönemde kurulduğunu gösteriyor. Kaya mezarları ise köyün daha sonra Roma döneminde de iskan edildiğini gösteriyor."

- "Defineci tahribatından kaynaklanan ciddi bir tahribat var"

Kalecik Köyü'nde acilen restorasyon ve konservasyon çalışmalarının başlatılması gerektiğini kaydeden Coşkunsu, köylülerin doğru onarım yapabilmesi için devlet desteğine ve uzmanların yönlendirmesine ihtiyacı bulunduğunu dile getirdi.

"Yerde yoğun çanak ve çömlek parçaları var. Köy büyük bir ihtimalle MÖ 5 bin yıllarında kurulmuş bir köy. Ancak arkeolojik kazı olmadan kesin bir şey söyleyemeyiz. Köyde  bakımsızlıktan, yanlış onarım ve yoğun defineci tahribatından kaynaklanan ciddi bir tahribat var. 1991 yılında köyde çekilen Mem-u Zin filmine bakınca hasarın boyutu görülecektir."

İnsan ve hayvan hayatı için yapılarda tehlike oluşturacak yıkılmaların bulunduğunu dile vurgulayan Coşkunsu, "2004'te sit alanı ilan edilen bu ender özelliklere sahip köy bakımsız ve sahipsiz kaldığı için yıkılmak üzere" ifadesini kullandı.

- Köylüler umutlu

Köy sakini Nezahat Aslan tarihi bir köyde yaşamanın mutluluğunu yaşadıklarını fakat bunun zorluklarının da bulunduğu söyledi.

Sit alanında bulunmasından dolayı köyde onarım yapamadıklarını ve evlerinin yıkılma tehlikesi ile karşı karşıya kaldığını bildiren Aslan, şöyle konuştu:

"Köyümüze ilk defa bir üniversite hocasının gelmiş olmasından dolayı çok şaşkın ve mutluyuz. İlk olarak köyün akademisyenler tarafından araştırılmasını çok istiyoruz. Yeni filmlerin de çekilmesini istiyoruz. Çözüm sürecinden sonra burası rahat olmaya başladı. Eskiden kimse gezmeye gelmezdi. Çözüm sürecinden sonra insanlar rahatlıkla gezebiliyor."

Kazım Aslan ise kale üzerine inşa edilen köylerinde Sezen Aksu'nun klip çektiğini anımsatarak, "Çözüm sürecinden sonra insanlar artık rahat gidip gelebiliyor. Köyümüzün ilgi görmesini bekliyoruz" dedi.

Üniversite öğrencisi Cesur Aktan da çözüm süreciyle köye gelen insanların sayısında artış yaşandığını, köylerinin film platosu olmaya aday bir köy olduğunu söyledi.

Dıra Aslan ise çözüm sürecinden memnun olduklarını vurgulayarak turizmden hak ettikleri pay almak istediklerini kaydetti.

Memleket, Haber: Halil İbrahim Sincar - Arif Altunkaynak, 22.08.2014

OVAÖREN'DEKİ YASSIHÖYÜK KAZI ÇALIŞMALARI SÜRÜYOR

 

Gazi Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi arkeoloji Bölümü Başkanı Prof.Dr. S. Yücel Şenyurt, Vali Mehmet Ceylan’a Gülşehir İlçesi'ne bağlı Ovaören Köyü sınırları içerisinde kalan Ovaören arkeolojik yerleşim alanı içerisindeki Yassıhöyük kazısı çalışmaları hakkında bilgi verdi.

Vali Ceylan’ı makamında ziyaret eden Prof.Dr. Şenyurt burada yaptığı açıklamada Nevşehir’in, kendi il sınırları içerisinde yapılan kazılar açısından değerlendirildiğinde; Hacıbektaş’taki Suluca Karahöyük kazıları, Avanos’taki Camihöyük kazıları ve Sarılar Kasabasındaki Zank Höyük kazıları dışında bu güne kadar çok bilimsel anlamda kazıların yapılmadığını ifade etti. 1996’da Ovaören’de yaptıkları yüzey araştırması sonunda 2007 yılında burada kazı çalışmalarına başladıklarını ve gerçekleştirdikleri ön çalışmalarda ilk olarak surlara rastladıklarını belirten Prof.Dr. Şenyurt, surların hangi döneme ait olduğunu araştırırken, kazı alanında günümüzden en az 3500 yıl önce Hitit dönemine ait olduğunu tespit ettikleri ve surlara saplanmış ok ucunu bulduklarını ifade etti.
2007 yılında başladıkları kazı çalışmalarıyla birlikte şu ana kadar yüzeyden 4 metre derinliğe kadar indiklerini ve Hitit Dönemi tabakalarına ulaştıklarını söyleyen Prof.Dr. Yücel Şenyurt, yapılan kazılarda kentin giriş kapısı başta olmak üzere sur duvarları, yerleşim alanları ile yerleşim yerinin tarihine ışık tutacak o dönemlerde kullanılmış çanaklar, mezarlar ve bazı araç gereç kalıntılara ulaştıklarını dile getirdi.

Prof.Dr. Şenyurt,şu anda 17 arkeolog ve 32 işçiden oluşan bir ekiple sürdürdükleri kazı çalışmalarının Nevşehir’in tarihçisine ışık tutacağını vurgulayarak desteklerinden dolayı Vali Ceylan’a teşekkür etti.

Vali Ceylan ise, Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın destekleri ile süren kazı çalışmalarından dolayı Prof.Dr. Yücel Şenyurt’a teşekkür ederek: “Buradaki kazı bölgemizin tarihine ışık tutması açısından çok önemli. Bölgemiz oldukça zengin tarihi özelliklere sahip ve bu zenginliklerin yeraltında kalmasını istemiyoruz” dedi.

‘NEVŞEHİR-OVAÖREN HAKKINDA’
Nevşehir’in Gülşehir İlçesi'ne bağlı Ovaören Köyü'nde Prof.Dr. Yücel Şenyurt başkanlığında 2007 yılında kazılara başlanmış olup kazılar hala devam etmektedir. Kalkolitik Çağ’dan Demir Çağı sonuna kadar kesintisiz bir yerleşime sahne olan Ovaören, ticaret yollarının kesişme noktasında yer alması sebebiyle Anadolu içinde oldukça önemli bir jeopolitik konuma sahip.

Milliyet, 22.08.2014

ALTIN KAPLAMA KURUKAFA

2 yıl önce Amasya’nın Şamlar Mahallesi mevkisinde yapılan arkeolojik kazılarında çıkarılan Roma dönemine ait altın kaplama insan kafatası büyük ilgi görüyor.

İlginç gömme tekniğiyle yapılan kazılar sonucu bulunan kuru kafanın ağzı ve gözleri altınla kapatılırken, boynu kolye ve kulakları da küpeyle süslü. Kuru kafanın başının üstünde de altından Taç bulunuyor.

Söz konusu ölü gömme tekniğinin o dönemde bölgede görülen Pagan inancına göre uygulandığı öğrenildi.

haberler.com, 22.08.2014

ÇEŞME TARİHİYLE DE YILDIZLAŞACAK

 

Çeşme Belediye Başkanı Muhittin Dalgıç, Çeşme kent merkezindeki Bağlararası Kazı Alanı'nı ziyaret etti. Kazı Başkanı Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Doç.Dr. Vasıf Şahoğlu'ndan ortaya çıkan bulgular hakkında bilgi alan Başkan Dalgıç, özverili çalışmaları için Doç.Dr. Şahoğlu ve kazı ekibine teşekkür etti. Bağlararası'nda gerçekleştirilen faaliyetlerin kentin hem tarihi hem de geleceği açısından önemine değinen Dalgıç, Belediye olarak çalışmaları desteklemeye hazır olduklarını kaydetti.

Star, 22.08.2014

ÖNÜMÜZDEKİ YIL AÇILIYOR

 

Muğla'nın Bodrum İlçesi'ne bağlı Gümüşlük Mahallesi'nde bulunan tarihi Tavşan Adası, önümüzdeki yıl ziyarete açılacak. Ziyarete kapalı adada 5 yıldır süren kazı ve kurtarma çalışmalarında ortaya çıkartılan tarihi eserlerin de sergileneceği belirtildi.

Hürriyet, Haber: Yaşar Anter, 22.08.2014

2400 YILLIK FİLDİŞİ ZAR

Amasya’da Oluz Höyük kazılarında bulunan 2400 yıllık fil dişinden yapılma zar Amasya Müzesi’nde sergileniyor.

2007 yılından bu yana süren kazılarda 5 ana kültür katının bulunduğunu belirten stanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi ve Oluz Höyük Kazı Başkanı Doç.Dr. Şevket Dönmez, 2011 yılındaki kazılarda bulunan 2400 yıllık fil dişi tavla zarının Geç Demir Çağı’na ait olduğunun saptandığını belirtti.
Kazılarda ele geçirilen çok sayıdaki eser Amasya Müzesi’nde sergiye sunulurken, bu dönem ki kazı çalışmalarına 2 hafta önce başlandı.

Milliyet, 22.08.2014

TOPHANE'DE İŞADAMININ ARSASINDAN 2 BİN 200 YILLIK TARİH ÇIKTI

 

Büyükşehir Belediyesi tarafından Bursa'nın 2 bin 200 yıl önceki fotoğrafının gün yüzüne çıkarılması çalışmaları sürerken,  Hisar Bölgesi'nde yeni bir hazine daha ortaya çıktı. Ancak bu kez özel mülkiyete ait bir arazide... İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü'nün yanı başında 2 bin 200 yıl öncesini yansıtan bu devasa kalıntılar mülk sahibi tarafından yaptırılan kazı çalışmasında bulundu. Bölgenin 1. Derece Sit Alanı olarak koruma altına alınmasıyla ilgili son sözü Bursa Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu söyleyecek.

ÖZEL MÜLKİYETE AİT

Bursa'nın tam göbeğinde sessiz sedasız yürütülen çalışmanın yapıldığı arazi iş adamı Ali Uğur'a ait arazinin sit derecesiyle ilgili karar, hazırlanacak olan raporun ardından Bursa Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu tarafından verilecek. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Ana Bilim Dalı Başkanı Prof.Dr. Mustafa Şahin ise; bölgedeki kalıntıların dikkate alınacak cinste olduğuna dikkati çekerek, 1. Derece Sit Alanı kapsamına alınarak koruma altına alınması gerektiğini söyledi.

DEVASA BULUNTU

Bursa surlarının aradan geçen yaklaşık 2 bin 200 yıllık tarihi içinde, işlevini koruduğu sürece pek çok değişikliğe ve onarıma uğradığını belirten Uludağ Üniversitesi Tarih Bölüm Başkanı Prof.Dr. Yusuf Oğuzoğlu, yapının Bithinyalılar, Romalılar, Bizanslılar ve Osmanlılar tarafından farklı zamanlardaki ilaveler ve onarımlarla günümüze kadar geldiğini söyledi. Kazılar sırasında ortaya çıkmaya başlayan devasa buluntunun sur çalışmaları kapsamında değerlendirilebileceğini belirterek, "Burada değerli bir tarihi yapı olduğu anlaşılıyor. Derinliğe bakıldığında 2-3 metrelik sağlam taş duvarlar görüyoruz. Taş duvarların sivil mimari olup olmadığına bakılması gerekiyor. Su kuyusuna benzer bir bölüm görünüyor. Kalıntılardan anlaşılan birkaç dönemi ilgilendiriyor. Hisar bölgesinde tarihi surların devamında çok önemli bir tarihi kalıntı olduğunu görüyoruz" ifadelerini kullandı. 

SUR ÇALIŞMALARI SÜRERKEN...

Tophane Ön Yamaç Surları Restorasyon Çalışması Saltanat Kapısı'nın kuzeyinden başlayarak Kaplıca Kapı'ya kadar uzanan kadar yaklaşık bin 200 metrelik bölümü kapsıyor. Bu kısma ait tüm restorasyon projeleri Bursa Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu tarafından onaylandı ancak mesafenin uzun olması nedeniyle restorasyon uygulama çalışmalarının iki etaba ayrıldı. Birinci etap restorasyon uygulama çalışması, İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü önünden askeri garnizona kadar olan yaklaşık 500 metrelik mesafeyi içerirken, etap kapsamında A ve B olmak üzere iki büyük kule, bu kuleler arasında ise uzun sur beden duvarları bulunuyor.

Bir yandan surları tekrar ayağa kaldırılırken diğer yandan da sur projesinin asıl hedefi olan Bey Sarayı'nın günlük hayata kazandırılması konusundaki faaliyetler sürüyor. Bunun yanı sıra hem Osmanlı'da hem de Bizans döneminde Bursa'nın merkezi konumundaki bu surların en önemli bölümünün Orduevi olarak kullanılan alanın sınırları içinde ve bazı binaların altında olduğu biliniyor. Milli Savunma Bakanlığı ve Genelkurmay Başkanlığı ile birçok kez görüşmeler yapan Büyükşehir Belediye Başkanı Recep Altepe, tarihi Saat Kulesi ile Orduevi arasındaki Bey Sarayı Saat Kulesi inşaatını yeryüzüne çıkararak tamamlamak istiyor.

Bursa'da Bugün, Haber: Rabia Deniz, 22.08.2014

MİDAS ANITI'NDA KAPSAMLI RESTORASYONA BAŞLANILDI

 

Eskişehir ili, Han İlçesi sınırları içinde yer alan Anadolu uygarlıklarından en önemlilerinden biri olan Friglerin önemli kaya anıtlarındandır.. Frigya’daki diğer kaya anıtları gibi Kibele (Ana Tanrıça) heykelinin yerleştirilmesi amacıyla MÖ VII.yüzyılda oluşturulmuştur. Anıt yaklaşık 400 m2'lik bir alan kaplamakta olup Kibele heykelinin yerleştirildiği ve anıtın ortasında bulunan niş 5.5 metre genişliğinde ve 1.44 metre derinliğindedir. 

kulturvarliklari.gov.tr, 22.08.2014

SMYRNA TİYATROSU KAZILARINDA SÜRPRİZ YAZIT

kulturvarliklari.gov.tr, 22.08.2014

NAULA ANTİK KENTİ RANT KARŞISINDA YOK OLUYOR!

Alanya'nın Mahmutlar beldesinde apartmanların arasına sıkışmış Naula antik kenti için bizi arayan okurumuz; kilisenin içinin muz bahçesi, çevresinin ahır ve kömür deposu olarak kullanıldığına dikkat çekti.

Bu memleketin taşı toprağı dünya tarihi... Ama sanki hiç tükenmeyecek gibi rahat bir tavır içindeyiz. Yapılaşmaya teslim olan antik kentlerin gidecek yeri kalmadı artık, yavaş yavaş yok oluyor, içi boşalıyor. Yerel yönetimler başta olmak üzere herkes bu gidişata seyirci kalıyor. Yöre halkı için ise antik kentler sanki bir taş yığını, sanki tamamiyle kaldırılsa onlar için meydan boşalacak ve daha mutlu olacaklar... Zira tarihi eserleri koruma bilinci ve geleceğe aktarma sorumluluğu henüz yerleşmedi beynimize ve kalbimize...

Alanya'nın Mahmutlar beldesinde bulunan Naula antik kenti de yok olmaya mahkum edilen, kıymetini bilmediğimiz önemli tarihi değerlerimizden biri.. Nasıl da hor kullanıldığını, ranta teslim olduğunu anlamak için resimlere bakmak yetiyor.