Arjantin’in başkenti Buenos Aires’de bir nehir kıyısına saklanmış halde bulunan dev gliptodon kabuğu büyük ilgi çekti.

Kentte yaşayan bir adamın fark ettiği gliptadonun dev büyüklükteki kabuğu Eitan Abramovich tarafından görüntülendi. Volkswagen’in ‘kaplumbağa’ lakaplı ‘Beetle’ marka aracına benzetilen gliptadon, yapısı ve evrimi açısından kaplumbağalarla önemli benzerlikler taşıyor. Uzunluğu 3 metreyi, ağırlığı 2 tonu aşan bu memeli hayvanın soyunun 10 bin yıl önce tükendiği belirtiliyor. 
Milliyet, 31.12.2015 

Türk mitolojisini araştıran uzmanların paylaştığı bilgilere göre, eski Türkler’de Soğuk Hanı olarak bilinen Ayaz Ata’mız, soğuk havalarda ortaya çıkan ve garibanlara yardım eden bir evliya olarak ünlenmiştir.

5 BİN 108 PARÇA TARİHİ ESER ELE GEÇİRİLDİ

Hatay'da polis, bir araçta yaptığı aramada Roma, Bizans gibi çeşitli dönemlere ait sikke, yüzük, ev eşyası gibi 5 bin 108 parça tarihi eser ele geçirdi. Olayla ilgili Suriye uyruklu 3 kişi gözaltına alındı.

Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Şube Müdürlüğü ekipleri, geçen 22 Aralık'ta Reyhanlı İlçesi'nde oluşturduğu uygulama noktasında bir aracı durdurdu. Araçta yapılan aramada tarihi eser olabileceği değerlendirilen çok sayıda eşya ele geçirildi. Ekipler, araçta bulunan ve isimleri açıklanmayan Suriyeli 3 kişiyi gözaltına alınırken, ele geçirilen parçalar tarihi eser uzmanlarınca incelemeye alındı.

Yapılan incelemeler sonunda parçaların 2863 Sayılı Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kanunu kapsamında olan tarihi eser niteliği taşıdığı saptandı. 

166 yüzük ve yüzük parçası, 46 farklı ebatlarda çeşitli eşyalara ait metal obje, 15 metal ok ucu, 536  muhtelif ebatlarda metal ağırlıklar, 557 Roma ve Hellenistik dönemine ait bronz sikke, 2 bin 676 okunamayan sikke, 1095 Bizans dönemine ait bronz sikke, 6  İslami döneme ait sikke, 10 Roma dönemine ait gümüş sikke, 1 Perslere ait gümüş sikke olmak üzere toplam 5 bin 108 parça tarihi eser, Hatay Müze Müdürlüğü'ne teslim edildi.

Gözaltındaki 3 Suriyeli hakkında ise 2863 Sayılı Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kanunu'na muhalefetten işlem başlatıldı.
Akşam, 30.12.2015

MOSTAR KÖPRÜSÜ'NDEN OTOMOBİLLE GEÇMEYE ÇALIŞAN TÜRK BOSNA HERSEK'İ KARIŞTIRDI

Bosna Hersek, polisi kiraladığı otomobille ülkenin en önemli tarihsel ve kültürel miraslarından olan Mostar Köprüsü'nden geçmeye çalıştığı iddia edilen Türkü aryor.

Polis, kiraladığı siyah otomobille gece saatlerinde ülkenin güneyindeki Mostar şehrinin sembolü olan ve araç trafiğine kapalı tutulan tarihi köprünün üzerine çıkan Türk vatandaşı B. Giçin adeta alarma geçti.

Aracın Mostar Köprüsü üzerindeki fotoğraflarının basına yansımasının ardından bir açıklama yapan Hersek-Neretva Kantonu Polis Sözcüsü Ljudevit Maric, UluslararasıSaraybosna Havalimanı'ndaki bir araç kiralama şirketinden kiralandığını belirledikleri otomobili ve sürücüyü aramaya devam ettiklerini kaydederek, "Söz konusu Türk vatandaşı ile konuştuğumuzda, niyetinin ne olduğunu, kasıtlı olarak mı yoksa yanlışlıkla mı köprüye çıktığını anlayacağız" dedi.

Maric, tarihi köprüde herhangi bir hasar olup olmadığı konusunda incelemenin devam ettiğini belirterek, zarar görmesi durumunda söz konusu kişinin bundan sorumlu tutulacağını ifade etti. 

Mimar Sinan'ın öğrencisi Hayreddin tarafından 1566 yılında inşa edilen köprü, sadece şehre ismini vermekle kalmayıp yıllarca medeniyetleri, kültürleri birleştiren simgelerden biri haline geldi. 

Bosna'daki savaşta Hırvat birliklerinin top atışları sonucu yıkılan tarihi köprü, Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı'nın (TİKA) katkılarıyla aslına uygun şekilde yeniden inşa edilerek 2004 yılında açıldı. Mostar Köprüsü, eski Mostar şehriyle birlikte 2005 yılında Dünya Mirası Listesi'ne eklendi.
Radikal, 30.12.2015

Türkiye’nin en eski çarşılarından Kapalıçarşı’nın çatısındaki baz istasyonları görenleri şaşırtıyor.

Çatının üzerine konulan klimalarla taşıyabileceğinden fazla yük konulduğunu söyleyen esnaf, kendilerinden izinsiz yerleştirilen baz istasyonları ile ağırlığın tehlikeli boyutlara ulaştığını iddia etti. 3 bin 600 civarında dükkanın bulunduğu çarşıda GSM operatörlerine ait onlarca baz istasyonunun kısa süre önce yerleştirildiği düşünülüyor. Denetimi Kültür Bakanlığı ve Anıtlar Yüksek Kurulu’na bağlı olan çarşının çatısına esnafın bile polisten alınan özel izinle çıktığı öğrenilirken, onlarca baz istasyonunun ve binlerce metre uzunluğundaki kabloların nasıl döşendiği sorusu da gündeme geldi. Hakan Evin, “Burada 30 senelik esnafım. Dam akınca polisten izin alıp çatıya çıktık. Resmen uzay üssü kurmuşlar” dedi. Kapalıçarşı Esnafları Derneği Yönetim Kurulu ise“Baz istasyonları sabit değildir” dedi. 
Milliyet, Haber: Gökhan Karakaş, 30.12.2015 

2015 yılı geçtiğimiz yıllara göre koleksiyonerler ve müzayedeler için oldukça hareketli geçti. Rekor fiyatlara satılan tablolar sanat pazarında büyük olay yarattı. Bu yılın en pahalı 10 tablosu arasında Paul Gauguin, Picasso, Rembrandt, Amedeo Modigliani, Vincent van Gogh gibi önemli sanatçıların eserleri yer alıyor.

İlk rekor Fransız post empresyonist ressam Paul Gauguin ait. İsviçreli koleksiyoner Rudolf Staechelin’a ait olan, Basel'deki Kunstmuseum'da sergilenen ressam Paul Gauguin'in 1892 tarihli ‘Nafea Faaipoipo’ (Ne Zaman Evleneceksin) tablosu şubat ayında Katar emirliğine 300 milyon dolara satılarak dünyanın en pahalı sanat eseri rekorunu ele geçirdi.

Ressamın Danimarkalı eşi ve beş çocuğunu bırakarak 1891-1893 yıllarında Tahiti'ye yaptığı ilk gezisi sırasında Tahitili iki kadını primitif bir tarzda tuvale aktaran ressam 2011 yılında 272 milyona satılan Paul Cezanne’ın ‘The Card Players’ (İskambil Oynayanlar) tablosunun da rekorunu kırdı.

Rembrandt van Rijn - ‘Oopjen Coppit’ ve ‘Maarten Solmans’
İkinci rekor ışığın ve gölgelerin ressamı Rembrandt van Rijn’e ait. Amsterdam'daki Hollanda Kraliyet Müzesi, Fransa'daki Rothschild ailesinde bulunan Hollandalı ressam Rembrandt van Rijn’e ait döneminin Amsterdam’daki seçkin ailelerinden birinin kızı olan ‘Oopjen Coppit’ ile kocası ‘Maarten Solmans'ın düğün portrelerini 1634 yılında resmettiği 2 tabloyu 160 milyon dolarlık rekor bir ücretle eylül ayında koleksiyonuna kattı.

Pablo Picasso – ‘Les Femmes d’Alger’
İspanyol kübist ressam Pablo Picasso'nun ‘Les Femmes d’Alger’ (Cezayirli Kadınlar) adlı tablosu New York'taki Christie's müzayede evindeki açık artırmada 179 milyon 365 bin dolara mayıs ayında rekor fiyata satıldı. 1954 – 1955 yıllarında 15 eserden oluşan ve A'dan O'ya dek harflerle sıralanan bir dizinin içinde olan, 1955 yılına ait yağlıboya kübist çıplak kadınlar tablosu serinin O versiyonu.

Amedeo Modigliani – ‘Nu couche’
Hayattayken keşfedilemeyen portrelerini kendine özgü proporsiyonlarla yapan İtalyan ressam Amedeo Modigliani’nin yaptığı 1900’lerin başında Paris’te olay yaratan ‘Nu couche’ (Uzanan Çıplak) tablosu New York'ta düzenlenen Christie's müzayede evindeki açık artırmada 9 dakika içinde 170.4 milyon dolara kasım ayında satıldı.

Roy Lichtenstein – ‘Nurse’
Pop Art sanatçısı Roy Lichtenstein’ın 60’ların bir çizgi roman resminden esinlenerek yaptığı Christie’s müzayede evinin en özlü Lichtenstein kadın kahramanı olarak tanımladığı ‘Nurse’ tablosu 95.4 milyon dolara kasım ayında satıldı.

Mark Rothko – ‘No.10’
New York okulunun kurucularından soyut ekspresyonist ressam Mark Rothko’nun 1987’den beri ilk kez gösterilen ‘No.10’ isimli tablosu Christie’s müzayede evinin ‘Savaş Sonrası ve Çağdaş Sanat Akşamı’ Satışı’nda 81.9 milyona mayıs ayında satıldı.

Cy Twombly – ‘Untitled’
Cy Twombly’nin 1966 – 1973 yılları arasında yaptığı ‘Kara Tahta’ serisinin 1968 yılında yaptığı ‘Untitled’ tablosu Sotheby müzayede evinde 70.53 milyon dolara satıldı.

Pablo Picasso – ‘La Gommeuse’  
Pablo Picasso’nun Mavi dönemi başında 1901 yılında sanatçının arkadaşı Carlos Casagemas’ın intiharından sonra yapılan resimde nü olarak bir kabare oyuncusu resmettiği ‘La Gommeuse’ isimli tablo Sotheby's müzayede evinde 67.5 dolara kasım ayında satıldı. 

Pablo Picasso - ‘Buste de Femme’ 
Pablo Picasso’nun sevgilisi ve fotoğrafçısı Dora Maar’ın portresi olan ‘Buste de Femme’ isimli tablo Christie’s Açık Arttırma Evi’nin 1902-2011 yılları arasında yapılmış eserleri barındıran “İleriye Doğru Geçmişe Bakış” isimli açık arttırmasında en pahalı üçüncü eser oldu. Kumarhane sahibi Steve Wynn tarafından satılan tablo 55 milyon dolarlık satış öncesi tahminini geçti.

Vincent van Gogh - 'L'Allée des Alyscamps'
Hollandalı ressam Vincent van Gogh’un 1888’de Fransa’nın nekropal şehri Arles’i resmettiği 'L'Allée des Alyscamps' adlı tablo New York’taki Sotheby müzayede evinde 66.3 milyon dolara mayıs ayında satılarak 2015 yılının en pahalı 10. tablosu oldu. 

Radikal, 30.12.2015

KORUMA KURULU'NDAN 'VALİDEBAĞ KORUSU' KARARI

Üsküdar'da içerisine izcievi yapılması ve buna karşı başlatılan nöbetle tekrar gündeme gelen Validebağ Korusu ile ilgili Koruma Kurulu önemli kararlara imza attı. Kurul, Koru'da bulunan kaçak yapılara ilişkin belediyece işlem yapılmasını isterken, ağaçların köklerine zarar veren mermerlerin kaldırılmasını talep etti. 

Validebağ Gönüllüleri Derneği Yönetim Kurulu Başkanı Arif Belgin Koruyla ilgili Çevre ve Şehircilik Bakanlığı İstanbul 1 Numaralı Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Müdürlüğü'ne 5 şikayet dilekçesi verdi. Bu dilekçeleri inceleyen Koruma Bölge Müdürlüğü, şu kararları aldı:

1- Validebağ Korusuna ilişkin İBB tarafından güncel ağaç rölövesinin hazırlanmasına,

2- Dosyasında mevcut kısmi ağaç rölövesiyle güncel ağaç rölövesinin karşılaştırılmasına,

3-  Komisyon raportörleri tarafından hazırlanan inceleme raporunda kök boğazı daraltığı belirtilen ağaçların gövde çapının 8 katından az olmamak üzere sert zeminden arındırılmasına, 

4- Komisyonumuz tarafından uygun bulunan "Validebağ Adile Sultan Kasrı Çevre Düzenlemesi Tadilat Projesi"nde mevcut olmakla beraber, parselde ruhsatsız olarak yapıldığı anlaşılan 1 adet çay ocağı, 1 adet kış bahçesi hakkında 2863 sayılı kanunun 16. maddesi gereğince belediyesince işlem yapılmasına, 

5- Sert zemin uygulamasının (vaziyet planında alt kottaki çay ocağının uzantısında bulunan yeşil alan zonu) İstanbul 2. Bölge Tabiat Varlıklarını Koruma Komisyonunca 12.11.2013 tarih ve 02-518 sayılı komisyon kararı ile uygun bulunan "Validebağ Adile Sultan Kasrı Çevre Düzenlemesi Tadilat Projesi"ne uygun olarak yapılmasına.

İZİNSİZ AĞAÇ KESİLMİŞ!
Haydarpaşa Numune Hastanesi'nin yol cephesinde ve arka cephesinde izinsiz olarak kesildiği anlaşılan ağaçlarla ilgili izinsiz kesim yapanlar hakkında yasal işlem yapılmasının izin olmadan ağaç kesim, budama ve ayrıaca parselde uygulama yapılmayacağının ilgili kurumlara hatırlatılmasına.
İleri Haber, Haber: Rıfat Doğan, 29.12.2015

İSTANBUL'UN ANTİK TİYATROSU NEREDE?

Neolitik dönem MÖ 6500 yılları bulgularına bile ulaşılan İstanbul’da antik tiyatro ile ilgili bilimsel bir çalışma bugüne kadar yapılmadı. Tarihi Yarımada’da kazma vurulan her yerden kültür varlığı çıkarken tiyatro ile ilgili henüz bir bulguya rastlanılmaması antik kaynaklarda işaret edilen yerin doğru olduğunu gösteriyor. Kaynaklara göre Topkapı Sarayı’nın bulunduğu akropolden Sarayburnu’na inen yamaçta 2 tiyatro olduğundan söz ediliyor. Bugün Topkapı Sarayı’na ait arazide Büyük Tiyatro (Theatrum Majus Amphitheatrum) ile Küçük tiyatronun ( Theatrum Minus) toprak altında olduğu sanılıyor.

Anadolu Yakası'ndaki Fikirtepe'de yapılan kazılarda Bakır Çağı'nın sürdüğü MÖ 5500–3500 yıllarına ait izlerden sonra, Marmaray tüp geçidi kazıları sırasında Cilalı Taş Devri'nin sürdüğü MÖ 6500'lü yıllara ait kalıntılara rastlanan İstanbul oldukça eski bir şehir olarak tarih içindeki yerini koruyor. Kadıköy'de Fenikelilere ait kalıntılar, MÖ 13. yüzyıl ve 11. yüzyıllarda Traklar İstanbul’a yakın Semistra kentini kurdu. Kral Lygos zamanında da Topkapı Sarayı'nın bulunduğu yerde bir Akropolis oluşturuldu.  MÖ 685'te Megara'dan gelen Yunanlar burada bir koloni meydana getirip MÖ 667 yılında Byzantion şehrini kurdular. Daha sonra şehre MS 196’da Roma İmparatorluğu hakim oldu. Kentin adı önce Augusta Antonina, ardından İmparator I. Konstantin zamanında kent Roma İmparatorluğu'nun başkenti ilan edilerek adı Nova Roma olarak değiştirildi. 337 yılında İmparator I. Konstantin'in ölümüyle şehrin ismi Konstantinopolis'e çevrildi.

TİYATRO ANTİK ŞEHİRLERİN VAZGEÇİLMEZİYDİ
Antik dönemde tiyatrolar eğlence mekanı olmalarının ötesinde, önemli kararların halka duyurulduğu yer olarak da kullanılırdı. Antik tiyatrolar yarım daire planlı, seyirci oturma yerleri basamaklar halinde genellikle bir yamaca yaslanırdı. İstanbul’un çağdaşları arasındaki tüm antik kentlerde tiyatro şehrin önemli mimari yapılarındandı.  Efes, Milet, Perge, Pergamon, Troia, Phokaia, Atina’da olduğu gibi İstanbul’un da bir tiyatroya sahip olması gerekirdi.

Romalılar’ın şehre hakim olması ile birlikte Aya İrini’nin bulunduğu alana yani Akrapol’de Jupiter, Venüs ve Apollo adına tapınaklar yapıldı. Sultanahmet Meydanı’nda uç kısmı hala ayakta olan Hippodrom’un inşa edildi. Gülhane Parkı ile Sarayburnu arasına denk gelen, Topkapı Sarayı’nın boğaz girişine bakan yamaca da 2 tiyatro yapıldı.

KAYNAKLARDA YERİ BELLİ
Antik kaynaklarda bu tiyatrolardan şöyle bahsedilir; Notitia Urbis Constantinopolitanea (MS 440) : Bu kitapta İstanbul’un 14 bölgeye ayrılarak yönetildiğinden ve 2.Bölgede bir Theatrum Minus’tan söz edilir. Janin’in , 1950 basımı “Constantinople Byzantine, Dévelopment Urbain et Répertoir Topographique” adlı kitabında da “Theatrum Minus, büyük bir ihtimalle Afrodit Tapınağı’na bakan ve Artemis Tapınağı yanında inşa edilen “eski Megaralılar tiyatrosu” olarak değerlendirilmekte ve tiyatronun birinci tepenin kuzeye doğru olan yamacının uç noktasında yer aldığı söylenir. Bu bölge içine alındığında batıdaki Gotlar Sütunu’nun da küçük tiyatronun tam ortasını işaret edeceğini belirtilmektedir. Janin, kitabının başka bir yerinde “Sarayburnu’nda 1913’te ortaya çıkartılan kalıntılar olasılıkla Theatrum Minus’a aittir ve Gotlar Sütunu’nun da bu yerin merkezini işaret etmesi gerekir” demektedir.

1909’da tatil için geldiği İstanbul’dan bir daha ayrılamayan Ernest Mamboury tarafından hazırlanan “Constantinople Guide Touristique” isimli İstanbul rehberinde de “Gotlar Sütunu’nun, Septimius Severus tarafından inşa edilen Theatrum Majus’un spinasına ait olması gerekir” demektedir.

KAZILARDA PARÇALARI BULUNDU
Akrapolün çevreleyen Sur-u Sultani içinde yapılan kazılarda tiyatroların bu bölgede olduğuna dair işaretler alındı. 1913 yılında Gülhane Parkı düzenlenirken ve Sarayburnu’ndaki kazılar esnasında Gotlar Sütunu’nun çevresinde ortaya çıkarılan kalıntılar tiyatroya ait olduğu düşünüldü. Topkapı Sarayı’nın 2. avlusunda, saray mutfaklarının bulunduğu noktada 1959 yılında yapılan kazılarda da 11 parça mermerden tiyatro oturma sırası bulundu.

Bu kadar bilgi ve antik kaynağa rağmen halen İstanbul’un antik tiyatrosu için bilimsel bir araştırma yapılmaması oldukça garip. Tiyatroların var olduğu sanılan arazide uzun yıllar TSK’ya ait askeri depolar bulunuyordu. Lakin bu depolar eski Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’ın ısrarları ile Topkapı Sarayı’na kazandırıldı. TSK araziden tamamen çıktı. Artık burada bir araştırma yapılmaması için sebep yok. Gerek İstanbul Arkeoloji Müzesi gerekse İstanbul’daki arkeoloji bölümü olan üniversiteler bu bilimsel çalışmayı yürütebilir. Üstelik teknoloji oldukça ilerledi. Jeoradar ve jeofizik yöntemleriyle yerin altındaki mimari yapıları keşfetmek mümkün. İstanbul bu araştırmayı hak ediyor. Kültür turizmine de büyük katkı sağlayacağı aşikar…
Radikal, Haber. Ömer Erbil, 29.12.2015





NEZİH BAŞGELEN: SARAYIN ALTINDAKİ TİYATRONUN BASAMAKLARINI GÖRDÜM

Arkeoloji ve Sanat Dergisi Editörü ve arkeolog Nezih Başgelen ile Dr. Nezih Fıratlı tiyatroyu beraber yerinde inceledikleri gün İstanbul Arkeoloji Müzesi nin girişinde 1978 Arkeoloji ve Sanat Dergisi için poz verdiler.

İstanbul’un antik tiyatrosunun yeri ile ilgili tartışma arkeoloji dünyasında büyük yankı uyandırdı. Radikal’in dün gündeme getirdiği geçmişi 8500 yıl geriye giden İstanbul’da kazma vurulan her yerden kültür varlığı çıkarken tiyatro ile ilgili henüz bir bulguya rastlanılmaması aslında tarihi tiyatronun yeri konusunda antik kaynakları doğruluyor. Tiyatro Topkapı Sarayı'nın bulunduğu akropolden Sarayburnu'na inen yamaçta bulunuyor. Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın kullanımında bulunan arazide olduğu arkeologlarca da doğrulanan antik tiyatro için bakanlığın çalışma yapıp yapmayacağı ise merak konusu oldu. Arkeoloji ve Sanat Dergisi Editörü ve arkeolog Nezih Başgelen ile tarihi tiyatronun yerini konuştuk. Başgelen tiyatronun basamaklarını Topkapı Sarayı’nın altında Sarayburnu’na bakan yamaçta gördüğünü ileri sürdü. Tiyatronun bir an önce bilimsel araştırmalarının yapılmasını isteyen Başgelen’in tiyatronun bulunması ile ilgili şunları dile getirdi:

 TESADÜF BULUNDU!
Arkeoloji ve Sanat Dergisi'nin hazırlıklarını sürdürdüğüm 1976 yılı sonbaharında bir hafta sonu sevgili arkadaşım rahmetli Engin Akyüz'le hafta sonu Tarihi Yarımada da yaptığımız Antik İstanbul'u keşif gezilerimizden dönerken Sarayburnu'nda Atatürk heykelinin civarında çalışan dozerlerin geniş kanallar açarak buradaki arkeolojik dolguları altüst ettiğini gördük. Pek çok mermer sütün başlıkları, mimari bloklar  sütün parçaları kırılmış  ve çeşitli antik yapı kalıntıları tahrip ediliyordu. Çalışmaların başındakilerden  DSİ 14. Bölge Müdürlüğü'nün  Ömerli Barajı'ndan Avrupa yakasına su getirebilmek için Salacak- Sarayburnu arasında "Boğaz Denizaltı Boru Hattı" geçirdiğini ve Gülhane parkının sahil kesiminden itibaren de hatla bağlantılı kanalların açılmakta olduğunu öğrendik. Anlaşıldığı kadarıyla DSİ İstanbul Arkeoloji Müzelerine haber vermeden burada çalışmaya başlamış inanılmaz bir tahribata da neden olmuştu. Böyle durumlarda daha öncede yaptığım gibi hemen İstanbul Arkeoloji Müzelerini haberdar ettim. Müze hemen yerine uzman göndererek çalışmaları durdurup yapılanları kontrol altına aldı ve daha sonra yapılan sistematik kazılarla erken döneme ait bir kule kalıntısını gün ışığına çıkardı. Daha sonra kanal açma çalışmaları Müze denetiminde Topkapı Sarayı ile demiryolu arasındaki askerlerin kontrolündeki alanda da sürdürüldü.

BASAMAKLARI YERİNDE GÖRDÜM
1978 yılında Arkeoloji ve Sanat Dergisi'nin ilk sayısını çıkardığım dönemde rahmetli Dr. Nezih Fıratlı ile alandaki çalışmaları yerinde incelemeye birlikte gittik. Topkapı Sarayı Mutfaklarının yanından söz konusu alana inerken Nezih Bey'le Sarayburnu'nun tarihi topoğrafya açısından önemini R. Demangel ile E. Mamboury'nin bu alanda yaptıkları kazıları konuşurken söz burada yer aldığı düşünülen İstanbul'un büyük Tiyatrosuna gelmişti. Bu tiyatro nerede olabilir diye sorduğumda Nezih Bey  Topkapı Sarayı’nın 2. avlusunda, Saray mutfaklarının bağlı eski Yağhane ve Arşiv binalarının bulunduğu yerde yapılan kazılarda yerinde korunmuş vaziyette mermerden çok sayıda oturma sırasının bulunduğunu bazı yerinde örneklerin ise Saray Mutfakları ile Fatih Köşkünün olduğu sırtın yamaçlarında vaktiyle görüldüğünden bahsetmişti. Söz konusu yere tırmanıp ulaştığımda konumunun aynen yamaçtaki Bergama tiyatrosuna benzediğini bizzat gözlemlemiştim. 1938 yılında Teatrum Maius - Büyük Tiyatro konusunda kısa bir değerlendirme kaleme alan G. Martiny de bu yönde görüş belirtmektedir. Gene Sarayburnu bölgesinde olduğu düşünülen  küçük antik tiyatronun ise Gotlar Sütununun civarında olduğunu ortaya koyabilecek bazı izlere  1913'te burada yapılan kazılarda  rastlanmıştır.   Bunun yanı sıra Galata- Pera'da da bir antik tiyatronun varlığı antik kaynaklardan  bilinmektedir. Bugüne kadar ayrıntılı bilimsel bir araştırmanın yapılmamış olması büyük bir kayıptır.
Radika, Haber: Ömer Erbil, 30.12.2015

TARSUS'TA ANTİK YOL BULUNDU

Mersin'in Tarsus İlçesi'nde 3. derece sit alanında yapılan çalışmada antik yol bulunduğu bildirildi.

Tarsus Müze Müdürü Mehmet Çavuş, yaptığı yazılı açıklamada, Caminur Mahallesi'nde 3. derece arkeolojik sit alanı içerisinde bulunan alanda gerçekleştirilen sondaj kazısında bazalt taştan, poligonal teknikte inşa edilmiş antik yol ortaya çıkarıldığını belirterek, kazı çalışmalarında Roma dönemi ve İslami dönemlerini de kapsayan kültür katmanlarının varlığının belirlendiğini kaydetti.

Yolun batı cephesinde yolla bağlantılı sıra dükkanlar ile ayrıca pişmiş toprak künk boru sisteminin de tespit edildiğini aktaran Çavuş, açıklamasında şunları kaydetti: "Deniz kapısı olarak bilinen tarihi Kleopatra Kapısı'nın 215 metre kuzeydoğusunda ve kapı ile aynı aksta ortaya çıkan kuzeydoğu-güneybatı doğrultusunda uzantı veren bazalt taştan yapılan yolun, antik dönem Tarsus kentinin hemen güneyinde yer alan Regma (Aynaz) Gölü ve Kydnos (Berdan) Nehri  vasıtasıyla Akdeniz deniz ticaretine ve Mersin güzergahına ulaşımı sağlayan şehrin merkezindeki ana arterlerden birisi olduğu anlaşılıyor."
Anadolu Ajansı, Haber: Ahmet Can Erdogan, 29.12.2015

MUĞLA'DA KADERİNE TERK EDİLEN THERA ANTİK KENTİ YOK OLUYOR

Muğla’nın Ula İlçesi yakınlarındaki Thera antik kenti, yaklaşık 700 dönüm alanıyla dev bir açık hava müzesini andırıyor. Köylüler, geçtiğimiz yıllarda korumaya alınan mezar kompleksini çevreleyen tellerin söküldüğünü, bazı mezarların harman yeri yapılmak için tahrip edildiğini belirtirken, bir çok antik kalıntının da tarla sınırı olarak kullanıldığı öğrenildi.

Muğla – Marmaris karayolunun 1 kilometre içerisinde Ula ile Yenice köyleri arasında Okkataş mevkiinde bulunana Thera Antik Kenti, korumasız bir açık hava müzesi görünümünde. Yenice Köyü yakınlarındaki tarlalardan başlayan yüzlerce kaya mezarının bir çoğu tahrip edilmiş durumda. Yaklaşık beş yıl önce yüzey çalışması yapıldıktan sonra kaderine terk edilen antik kentte, bilinen kaya mezarlarının yanı sıra diğer antik kentlerde rastlanılmayan, üstü lahit, altı mezar kompleksi olan eserler de yer alıyor. Her noktadan görülebilmesine rağmen antik kentte definecilerin izlerine rastlanıyor.

Kentte tespit edilebilen yapı kalıntılarının tamamına yakını kaçak kazı çukurları sayesinde fark edilebiliyor. Antik tiyatrosu dinamitle patlatıldığı belirlenen kentte bazı eserleri korumak için yerleştirilen tel örgüler de yine defineciler tarafından parçalanmış durumda.

Milattan önce 4. yüzyılda yapıldığı sanılan antik kentin kaderine terk edildiğini belirten köylüler, zamanla toprak altında kalan ve çalıların kapladığı eserlerin sağlam olarak günümüze kadar geldiğini, bazı eserlerin de tarla sınırı olarak kullanıldığını belirtiyor.
Yeni Asır, 28.12.2015

Bursa Büyükşehir Belediyesi, Bursa’nın UNESCO Dünya Miras Listesi’ne dahil edilme sürecinin adımlarını atmaya 2000 yılında UNESCO Dünya Mirası Geçici (Tentative) Listesi’ne kentin girmesini sağlayarak atmaya başlamıştır.

Phaselis, Antalya Körfezi'nin batısında yükselen Beydağları'nın eteğinde Antik Likya uygarlığının Olimpos'la birlikte liman kentlerinden biri olarak tanınıyor. Gün yüzüne çıkarılan tarihi eserlerden çok daha fazlasının halen toprağın altında olduğu antik kentin etkileşim içinde olduğu 180 dönümlük alan, turizm yatırımları için işadamı Fettah Tamince'ye ait Rixos Oteller Grubu'na tahsis edildi.

Tahsis, 'Ares Faselis' adlı şirket üzerinden düzenlenen 'Dreams of Phaselis' (Phaselis Rüyası) adı verilen projeyle bölgede içinde 6 tenis kortlu, 3 yüzme havuzlu, 280 odalı otel ve tatil köyü yapılması planlandı. Proje için imar planları değiştirildi, ilgili kurumlardan olumlu yazılar alındı. Antalya Valiliği de projeyle ilgili 26 Aralık 2013'te 'ÇED Gerekli Değildir' kararı verdi. Ancak, 'Phaselis İnisiyatifi' adıyla bir araya gelen sivil toplum örgütleri, Kemer ve Kumluca'dan yöre halkı projeye karşı büyük mücadele başlattı. İmza kampanyaları ve davalar sonunda Antalya 2'nci İdare Mahkemesi, Nisan ayında 'ÇED Gerekli Değildir' kararının yürütmesini durdurdu. Ardından Antalya 1'inci İdare Mahkemesi de tahsise ilişkin yürütmeyi durdurma kararı verdi. 

Projeyle ilintili açılan birçok dava hala devam ederken mahkemeye sunulan 29 sayfalık bilirkişi raporunda tahsisi yapılan 180 dönüm alanın Beydağları Sahil Milli Parkı içinde, Phaselis Antik Kenti bitişiğinde bulunduğu belirtilerek, dava konusu proje alanının 20 dönümünün 1. Derece arkeolojik SİT alanı içinde yer aldığı kaydedildi. Raporda, proje alanının 154'ü Türkiye, 25'i bölgeye endemik 864 bitki türünü barındırdığı, tarihi- kültürel miras açısından Phaselis Antik Kenti'nin etkileşim sahası içinde yer aldığı kaydedildi. Ayrıca valiliğin 'ÇED Gerekli Değildir' kararını 23 gün gibi bir sürede verdiğine de dikkat çekti. Bilirkişi heyeti, ÇED kararı için şirketin 3 Aralık'ta müracaat ettiğini, 26 Aralık'ta da 'ÇED Gerekli Değildir' kararının verildiğini vurguladı.

Kültür ve Turizm Bakanlığı, Phaselis Antik Kenti'nde otel projesinin 20 dönümün içinde kaldığı 1'inci Derece Arkeolojik SİT alanında kalan 878 parselin, SİT alanı dışında kalan kısmında sondaj çalışmalarına başladı. Akdeniz Üniversitesi Akdeniz Uygarlıklarını Araştırma Enstitüsü Müdürü Prof.Dr. Murat Arslan başkanlığındaki ekibin yaptığı çalışmalar, Antalya Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu'nun 22 Aralık tarihli toplantısında değerlendirildi. Sondaj kazısı sırasında açığa çıkan arkeolojik buluntuların 'korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları' kapsamında olduğu belirlendi. Bu kapsamda Phaselis Antik Kenti 1'inci Derece Arkeolojik SİT Alanı sınırları yeniden düzenlenip genişletilirken, bölgede mevcut imar planlarının da iptaline karar verildi.

Antalya'da Phaselis projesine karşı başlatılan sivil hareketin avukatlığını üstlenen Çevre ve Ekoloji Hareketi avukatlarından Tuncay Koç, Kurulun karara ekli haritasında, proje alanının 1'inci Derece Arkeolojik SİT alanı olarak işaretlendiğini söyledi. Koç, kararın Phaselis'te bugüne kadar savundukları tezlerin ne kadar haklı ve bölgenin gerçeklerine uygun olduğunun ispatı olduğunu belirterek, “Kurulun aldığı bu kararla proje artık tamamen bitmiştir" dedi.
Radikal, Haber: Emre Baylan, 26.12.2015

OSMANLI'DA NE CEVHERLER VARMIŞ

Osmanlı'nın kuyumculuk beğenisini yansıtan Cevher sergisinde neler var neler… Enfiye kutularından fincan zarflarına, kemer tokasından yelpazeye hatta sakız koymak için yapılan kutulara kadar değerli taşların, zarafet dolu işçiliğin girmediği eşya yok gibi.

“Halayıklardan biri içinde kahve bulunan üç gümüş zincirle asılmış ağır bir stil tutuyordu; bir diğeri fincanlar ve pahalı mine zarfların durduğu ve kenarından incilerle süslenmiş, saçaklı sırmadan yapılma göz alıcı bir örtünün sarktığı büyük bir altın tepsi taşıyordu. Üçüncüsü değerli taşlarla süslenmiş altın kapakları olan, içlerinde nefis reçellerin bulunduğu kesme cam tatlılıklarla dolu yaldızlı bir tepsi getirmişti.”

Bahsi geçen ihtişamlı tablo, Osmanlı saray eşrafı için sıradan bir gün. Topkapı Sarayı'nı bir şekilde gezmiş biri için şaşırtıcı bir bilgi de değil. Osmanlı'nın dünyadaki diğer hanedan aileleri gibi süse, ihtişama, gösterişe önem verdiği malumun ilamı çünkü. Enfiye kutularından fincan zarflarına, kemer tokasından yelpazeye hatta sakız koymak için yapılan kutulara kadar değerli taşların, zarafet dolu işçiliğin özetle kuyum işinin girmediği eşya yok gibi. Kimileri için ihtişamın kimileri için ise israfın sembolü olsa da bir dönemin kuyumculuk işlerini ve sanat anlayışını ortaya koyması bakımından kıymetli bu eserler şu sıralar bir serginin koleksiyonunu oluşturuyor. Sadberk Hanım Müzesi de Osmanlı Devleti'nin kuyumculuk beğenisini yansıtan elmas, zümrüt, yakut gibi değerli taşlarla süslenmiş eşyalar (murassa) ve ince işçilikleriyle birer mücevher niteliği taşıyan mineli eserlerin bulunduğu bir sergiye ev sahipliği yapıyor. Cevher adıyla açılan ve 139 parça eserden oluşan sergide kemer tokası, yazı kutusu, divit, kaşık, fincan zarfı, sakızlık, şerbetlik, cep saati, yelpaze, sineklik, tütün çubuğu, enfiye kutusu, broş, nişan ve terlik gibi farklı türde objeler bulunuyor.

Avrupa'dan Osmanlı'ya özel saatler
Sergide en çok dikkat çeken eserlerden birini cep saatleri oluşturuyor. Cep saatlerinin saray ve Osmanlı halkı için önemini göstermek için önce Otto Kurz'un yazdıklarına bakalım: “Saatçilik teknolojisinde sayısız buluşlarıyla devrim yapan Breguet, Türk müşterilerini İstanbul'da Le Roy adında bir satış temsilcisi çalıştıracak denli önemli sayıyordu.”

Bahsi geçen dönem 18. ve 19. yüzyıllar. Osmanlı pazarı için üretilen Avrupa yapımı cep saatleri padişahların en değerli eşyaları arasında yer alıyormuş. Saatlerin Osmanlı pazarı için üretilmesinden kasıt kadranlarındaki eski Türkçe yazının olması. Kadınlar, cep saatlerini elbiselerinin sol göğsündeki cebe koyar sadece sarkan zinciri görünürmüş.

İstanbul manzaralı enfiye kutuları
Saatler gibi Osmanlı pazarı için üretilmiş Avrupa yapımı gösterişli parçalardan biri de enfiye kutuları. Buruna çekilen ve kurutulmuş tütünden oluşan enfiye çekme alışkanlığı önce İngiltere'de yaygınlaşmış. 18. yüzyıla gelindiğinde ise bütün dünyaya yayılmış. Osmanlı'da yaygınlaşması ise 19. yüzyılı bulmuş. Enfiye kutuları da Osmanlı'da en çok itibar gören diplomatik hediyelerden olmuş. Sergide 29 adet enfiye kutusu ile iki adet sigara tabakası bulunuyor. Osmanlı pazarı için üretilen kutularda genellikle natürmort ve manzara resimleri tercih edilmiş. Manzaralarda ağırlıklı olarak ise İstanbul'un çeşitli semtleri yer alıyor.  

Elmas işlemeli kahve takımları
Yazının girişinde bahsini ettiğimiz ritüel ise bir kahve içme anı. Saray için özel bir öneme sahip kahve içme adabının mühim malzemeleri var. Koleksiyonda önemli ölçüde yer tutan fincan zarfları mesela. Zarf, sultanların eli yanmasın diye fincanın koyulduğu metal kap. Son yıllarda ortaya çıkan Osmanlı modası sayesinde inceden haberimiz oldu aslında. Bir Twitter kullanıcısının, ‘Türk kahvesi istedim Sultanahmet Camii getirdiler.' derken bahsettiği şeyi getirin gözünüzün önüne. Şu an gördüklerimiz basit metaller olsa da Osmanlı'nın özellikle geç dönemlerinde altın, gümüş, tombak ya da boynuzdan yapılan fincan zarfları elmas, yakut veya zümrütle süslenirmiş.

Osmanlı'nın son döneminde haremin altınlarının ve mücevherlerinin korunaklı bir şekilde taşınması için yapılmış bir çanta ise serginin en önemli eserlerinden. Tuğralı ve gümüş aplikelerle süslü deri üzerine kadife kaplı çantadaki gümüş plakada ta'lik hatla eski Türkçe ‘Devletlü Hazinedar Usta' ve H.1311/M.1893-1894 yazıyor.

Osmanlı ve kuyumculuk hakkında efsanelerle örülü Kaşıkçı Elması'ndan daha fazlasının var olduğunu öğrenmek isteyenler için adres Sarıyer'deki Sadberk Hanım Müzesi. ‘Cevher' sergisi, 31 Mayıs 2016 tarihine kadar çarşamba günleri hariç her gün 10.00-17.00 saatleri arasında ziyaretçilerini ağırlayacak.
Zaman, Haber: Zeynep Kılıç, 26.12.2015

Avusturya'da ortaya çıkarılan 800 yıllık nesnenin cep telefonuna benzerliği şaşırttı. UFO uzmanları, nesneyi uzaylıların getirmiş olabileceğini iddia etti

Avusturya'da yapılan bir kazı çalışmasında 13'üncü yüzyıla ait olduğu tahmin edilen bir nesne bulundu. Oyulmuş taştan yapılma nesnenin günümüzde kullanılan cep telefonlarının ilk örneklerine olan benzerliği herkesi şaşırttı.

SEMBOLLER, SÜMER ÇİVİ YAZISI...
Üzerinde hatları oldukça belirgin şekilde ekranı, kontrol tuşları ve rakamlara benzeyen bazı sembollerin yer aldığı 12 tuşun kazılı olduğu nesne, kafalarda soru işaretleri yarattı. Bazı UFO teorisyenleri, bulunan tarihi nesnenin o dönemde uzaylılar tarafından getirilmiş olabileceğini iddia etti. Dünya çapında üne sahip UFO uzmanı Daniel Munoz ise nesnenin üzerindeki tuşların üzerine kazınan sembollerin, Sümer çivi yazısı olduğunu tespit etti. Daha çok Mezopotamya'nın Irak-Suriye bölgesinde görülen Sümer eşyalarının Avusturya'ya nasıl ulaşabileceği ise merak konusu oldu. Tarihçiler, milattan önce 3 binli yıllarda Mezopotamya'da hüküm süren Sümerlere ait eşyaların o dönemki ticaret koşullarıyla dünyanın çeşitli yerlerine iletilmiş olmasının mümkün olduğunu kaydetti. Nesnenin 800 yıllık olduğunu doğrulayan Munoz, işlevinin ise telefon olup olmayacağı konusunda yorum yapmadı.
Sabah, 26.12.2015

Suna ve İnan Kıraç Vakfı'nın ünlü mimar Frank Gehry'ye ısmarladığı müze projesi neden hayata geçmedi? Hürriyet'ten Gila Benmayor'un yazısına göre işadamı İnan Kıraç, yılan hikayesine dönen projenin kitabını yazmış. 'Suna Kıraç Kültür Merkezi Niye Olmadı' kitabı yakında yayımlanacak.

Gila Benmayor’un Hürriyet’te yayımlanan yazısı şöyle:
İnan Kıraç ‘Suna Kıraç Kültür Merkezi Niye Olmadı’ kitabını yazdı. SUNA ve İnan Kıraç Vakfı’nın ünlü mimar Frank Gehry’ye ısmarladığı müze projesinin hayata geçmemesiyle İstanbul nasıl büyük bir fırsat kaçırmış. Bu acı gerçeği dün gece Pera Müzesi’nin 10. yıldönümünde müzedeki yemekte buluştuğumuz İnan Kıraç bir kez daha dile getiriyor. Kıraç, bir yılan hikayesine dönen, İstanbul’a tam anlamıyla bir eşik atlatacak olan projenin neden hayata geçmediğinin de kitabını yazdığını anlatıyor. “Suna Kıraç Kültür Merkezi Niye Olmadı” kitabının yakından yayınlanacağını belirten Kıraç “Gehry, müzenin İstanbul’a ek 1 milyon turist getirmediği takdirde para almayacağını söylemişti” diyor.

Gehry, Tepebaşı’nda TRT binasının yerine müze projesini tasarladığı dönemde Paris’teki Louis Vuitton Vakfı Müzesi’nin üzerinde de çalışıyormuş. Louis Vuitton Vakfı Müzesi tam bir yıl önce kapılarını açtı. Kıraç’ın hatırlattığı gibi, Paris Belediyesi’nin Louis Vuitton Vakfı’na 55 yıllığına bedelsiz verdiği Boulogne Ormanı’ndaki kocaman araziye kuruldu müze. Gehry imzalı müzeyi günde 7 binin üzerinde kişi ziyaret ediyor. Gelin de İstanbul’un kaçırdığı tarihi fırsata hayıflanmayın!

150 MİLYON DOLAR
Projenin TRT ile İBB arasındaki anlaşmazlıktan dolayı İstanbul için bir hayalden öteye geçemediği iddiası vardı. Gerçeği İnan Kıraç’ın kitabından öğreneceğiz. Bundan 8 yıl kadar önce Kıraç ile bu meseleyi konuştuğumuzda “Umarım müze projesi İstanbul’un Avrupa Kültür Başkenti olacağı 2010 yılına yetişir” demişti.

İnan Kıraç önceki gece vakıf olarak projeye 150 milyon doların üzerinde bir bütçe ayrılmış olduğunu hatırlatıyor. “Bir ülkenin kültür ve sanatta bir yere gelmesi için kişi başı milli gelirin 25 bin dolar olması gerekiyor. Böyle bir gelir olmadığına göre boşluğu özel sektör ya da kamu dolduracak” diyor.

Kamunun boşluğu doldurması bir yana 150 milyon dolarlık bir bütçeyi dahi elinin tersiyle ittiği bir ülkedeyiz yazık ki. Suna ve İnan Kıraç Vakfı’nın kültür ve sanat hayatımıza nasıl destek oldukları şu hesapta ortada: Pera Müzesi’nin 10 yılda yaklaşık 1.5 milyon kişi gezmiş. Vakıf satın aldığı eserler hariç müzeye 30 milyon lira harcamış. Dolayısıyla İnan Kıraç diyor ki “Müze ziyaretçilerinin her birinin cebine biz ekstra 20 lira koymuşuz!”

SERVETİN ÜÇTE BİRİ
Telefonun kapağına oryantalist ressam Fausto Zonaro’nun bir resmini koyan İnan Kıraç “300 tabloluk oryantalist resim”koleksiyonumuzu vakfa verdik. Çok sevdiğim Zonaro’nun bu resmi artık bizde değil. Görmek istediğimde müzeye geliyorum” diyor.
Sanat ve kültür faaliyetlerinin devamı için Suna ve İnan Kıraç Vakfı’nın güçlü olması gerektiğini belirten Kıraç, ailenin servetinin üçte birini de vakfa bırakacağının altını çiziyor.
“Bu sektörü yaşatmak gerek” diye konuşuyor.

Vakfın Kültür Sanat İşletmeleri Genel Müdürü Özalp Birol’un da söylediği gibi Pera Müzesi güçlü koleksiyonlarıyla uluslararası sanat haritasında yerini almış durumda. Dünyada sektörün güçlü kurumlarıyla sıkı bir işbirliği halinde.

Müze, Suna ve İnan Kıraç Vakfı’na ait ‘Oryantalist Ressamlar’ koleksiyonunun yanı sıra dünyanın en önemli ‘Anadolu Ağırlık Ölçüleri’ koleksiyonuyla ‘Kütahya Çini ve Seramikleri’ koleksiyonunu da sergiliyor.

Pera Müzesi’nin 10. yıldönümünde, İpek Kıraç babasını bir saniye yalnız bırakmıyor. Yanında değilse bile gözleriyle hep onu izliyor.

Kıraç Grubu şirketlerinden Sirena Marine’in CEO’su olan İpek Kıraç, annesinin rahatsızlığı nedeniyle biyolojiyi okuduğu ve tıbba ilgi duyduğu halde beklenmedik bir şekilde girdiği sanayi dünyasını benimsemiş. Heyecanla Sirena Marine’in projelerini, tasarım ve kalitesiyle uluslararası bir tekne markası yaratmak için neler yaptığını anlatıyor.

Gecenin sürprizi ise Sevgili Doğan Hızlan’ın doğum günü. Hızlan, bir müzede, sanat ve kültürün konuşulduğu bir ortamda doğum günü pastasının mumlarını üflerken keyifli...
Radikal, 25.12.2015

ORTA CAMİ: YENİÇERİNİN GENELKURMAY DAİRESİ

Zaman ilerledikçe Osmanlı'nın ‘derin devleti' haline dönüşen Yeniçerilerin maceraları oldukça ibretlik. Bu sıra dışı serüvenin şahidi ise halen ayakta duran ve devşirme askerlerce ‘üs' olarak kullanılan Orta Camii!

Yeniçeri Ocağı'nın imparatorluğun 30. padişahı tarafından 1826'da lağvedilmesi tarih kitaplarına ‘vaka-i hayriye' olarak geçer. Peki, yaklaşık beş asır Osmanlı'nın askeri yükünü çeken ordunun ortadan kaldırılması, neden hayırlı olay diye anılagelir? Tarihçiler, tıpkı kuruluşundaki gibi onların zaman içindeki fonksiyonları konusunda ikiye ayrılıyor. Kimi 1826 sonrası Osmanlı'nın askeri gücünün zayıfladığı teorisini, kimisi de Osmanlı modernleşmesinin yeniçeri sonrası başladığı tezini savunuyor. Haberden muradımız; uzun bir Yeniçeri Ocağı tahlili değil elbette. Şimdilerde yeniden gündemdeler; tarihini dizi ve filmlerden öğrenmeyi yeğleyen Türk halkı, epey ilgili bu eski askerlere. Maksudumuz, Necip Fazıl'ın ifadesiyle ‘Yeniçerilerin genelkurmay dairesi haline gelmiş olan Orta Camii'ni hatırlatmak. Tabii, yer yer kadim bir geleneği sürdürmüş bulunan bu teşkilatla ilgili bilgiler de vereceğiz.

Osmanlı'nın ‘derin devleti'
Ocağın Osmanoğulları'nın ikinci sultanı Orhangazi zamanında Hünkar Hacı Bektaş'ın duasıyla kurulduğu rivayet edilse de oğlu Birinci Murad devrinde yani 1363'te teşekkül ettiği de serdediliyor. Hıristiyan çocuklardan devşirilen askerler, ocak kütüğüne kaydettirilirdi. Sefer esnasında padişahı çevreleyen yeniçeriler, devlet toprak kazandıkça itibar elde eder olur. Ve o çok meşhur ‘ocak devlet içindir' mülahazası, ‘devlet ocak içindir' kaidesine inkılap eder. Artık, ulufe alamadı mı kazan kaldıran, haklı-haksız menfaatlerine ters gelen bir olay karşısında isyan eden bir çehreye bürünürler. Daha düz bir ifadeyle söylemek icap ederse; Osmanlı'nın ‘derin devleti' haline gelirler. İstedikleri anda padişah değiştiren, seferde lakayt tavırlarda bulunan, İstanbul halkının can ve mal güvenliğini tehdit eder hale gelen yeniçeriler, gerek toplumun, gerekse Osmanlı'daki reformist sultan ve bürokratların nefretini celp eder. Bu münaferetin altında o kadar trajik hadiseler yer alır ki imparatorluğun travma yaşamasına sebebiyet verir. Mesela, Osmanlı'nın altıncı padişahı II. Osman'ın tahttan edepsizce indirilerek; Yedikule Zindanları'na götürülüşü ve sonrası, hala dün vuku bulmuş gibi sıcak hafızalarda. Zaten İsmet Özel'in tarih okumasına göre, Türkiye'de mütegallibelerin sultası, bu hadiseden sonra başlar. Genç Osman'ı bindirdikleri atın ilk durağı Orta Camii'dir örneğin. Tiradı andıran şu sözler zamanın padişahınındır: “Halime bakıp ibret alın! Dün kudretli bir padişahtım; bugün çıplağım! Bu dünya size kalmaz! Elbet bir soran olur! Hangi padişahın kulları sultanlarına bu ihaneti ettiler?”

Bugün Fatih İlçesi'nde, apartmanların arasında kalmış bu tarihi dostun mahzun gözlerine ve eğilmiş boynuna tesadüf edebilirsiniz. Bu arada camiye girdiğinizde sadece Genç Osman'a değil, imparatorluğun diğer devrimci liderleri Sultan Cem ve Şehzade Mustafa'ya da birer Fatiha yollayıverin. Ne dersiniz, hoş olmaz mı?

İsyan günlerinin merkezi!
Orta Camii'nin diğer adı Ahmediye. Bu isimde Üsküdar'ın da bir camii var, meraklısı için not düşelim. Orta ismi ise yeniçerilerin bağlı bulunduğu birliği temsil eden bir tabir, yani caminin ismi buradan mütevellit. Odaların mevcudu ilk zamanlarda 60-70 kişiden ibaretti. Bu sayı daha sonraları 100 kişiyi bulmuştur. Yeniçeri Kışlası'nın ortasında yer alan cami bu isimle anılırdı. İmam, hatip, müezzin gibi görevlileri yeniçerilerden teşekkül ederdi. Kemal Beydilli diyor ki: “Bu cami aynı zamanda meşveret mahalli, isyan günlerinde merkez gibi de kullanılmıştır.” Tarihi hakkında da birkaç kelam edip faslı hitama erdirelim: Yapının banii, Kanuni Sultan Süleyman'ın meşhur sadrazamlarından Makbul ve Maktul İbrahim Paşa. Kendisi de devşirme olan Pargalı İbrahim, 1527'de hemşehrilerine burayı hediye eyler. Alt tarafında Bizans devrinden kalma mahzen (Bizans entrikaları buradan mı ses vermiş olmasın asakire?) bulunan cami, sekizgen planlı ve kagirdir. Zikrettiğimiz gibi 1826'da ocağın lağvedilmesinin ardından cami de ‘cadı avı'ndan nasibini alır. Ve topa tutularak yerle bir edilir. Günümüzdeki halinin tarihi ise 1902'ye dayanıyor, belirtelim.   
Zaman, Haber: Samet Altıntaş, 25.12.2015

DİYARBAKIR'DA MAĞARADA BULUNAN KEMİKLER ESKİ DÖNEME AİT ÇIKTI

Diyarbakır'ın Ergani İlçesi'nde insana ait 15 kafatası ile kemiklerin bulunduğu mağaranın, eski dönemlere ait kaya mezar olduğu tespit edildi.

İlçeye bağlı Salihli Mahallesi'nde yaşayan Mehmet Bakır'ın, fidan dikmek için iş makinesiyle Pirvınd Tepesi'nde çalışma yaptığı sırada mağara girişine rastlaması üzerine bölgeye giden Diyarbakır Arkeoloji Müzesi ekipleri, incelemelerinin ardından hazırlayacakları raporu Kültür ve Turizm Bakanlığına sunacak.

Bakanlığın vereceği izin doğrultusunda alanda kazı çalışmalarına başlanması planlanırken, mağarada bulunan insana ait 15 kafatası ve kemiklerin, detaylı inceleme için üzeri toprakla örtüldü.

Uzmanlar, eski döneme ait kaya mezar olduğunu belirledikleri mağaranın, Roma döneminden kalmış olabileceğini ancak bunun detaylı araştırma sonrası saptanacağını bildirdi.

Salihli Mahallesi'nin muhtarı Ramazan Deniz, mağarada hem jandarma ekiplerinin hem de arkeologların inceleme yaptığını belirterek, "Bu tepenin altında benzer mezarların çıkabileceği yönünde bazı işaretler var. Bazı oyuklar mevcut. Bu alanda arkeolojik kazı çalışması yapılmasını istiyoruz" dedi.

Mahallenin korucubaşı Senai Damar ise kemiklerin bulunması üzerine bilgi verilen jandarmanın kendisini olay yerine yönlendirdiğini vurgulayarak, "Geldiğimde içeride beş mezar gördüm. Her birisinde 4-5 kafatası ve kemikler vardı. Jandarma da burada inceleme yaptı. Gelen arkeologlar da incelemelerinin ardından kemiklerin üstünün toprakla kapatılmasını istedi" ifadesini kullandı.
Radikal, 25.12.2015

İLK YAZILAN KURAN-I KERİM BULUNDU MU?

Temmuz ayında İngiltere’nin Birmingham Üniversitesi kütüphanesinden tesadüfen keşfedilen ve karbon testi  yapıldıktan sonra en az 1370 yıllık olduğu anlaşılan, ve günümüze ulaşabilen ilk Kuran-Kerim olduğu düşünülen kutsal metin sayfaları hakkındaki birçok farklı görüş ortaya atıldı.

Yapılan incelemeler, el yazması bu sayfaların kaynağı hakkında çok daha büyük soru işaretlerini gündeme getirdi. Dünyanın farklı kesimlerinden konuya yapılan tepkiler, durumun açıklanandan çok daha önemli olduğunu gözler önüne seriyor.

Yapılan tahliller, parşömenin yüzde 95 olasılıkla, 568 ile 645 yılları arasındaki dönemden kalmış olduğunu gösteriyor. Buna göre, bulunan Kuran-Kerim sayfalarının, Hz. Muhammed’in 632 yılında ölümünden sonra halifelik görevine başlayan Hz. Ebubekir tarafından kitaplaştırılan ilk Kuran-ı Kerim’e ait olabileceği iddia ediliyor. Bu ise, İslamiyet ve Müslümanlar açısından bugüne kadar yapılmış en büyük keşif olabilir.

El yazması Kuran sayfalarının, Birmingham Üniversitesi’ne ulaşmadan önce, Mısır’ın en eski camisi olan Fustat şehrindeki Amr bin el-As Camiinde yer aldığı biliniyor.

Birmingham’a ulaşan sayfaların, Mısır’ın Fustat şehrinde yer alan tarihi Amr bin el-As Camiinden getirildiği düşünülüyor.

ESERİN BİR KISMI PARİS’TE BULUNUYOR
Araştırmacılar, Birmingham Üniversitesi’nde bulunan el yazması Kuran-ı Kerim’in, Paris’teki Fransız ulusal kütüphanesi Bibliotheque Nationale de France’de yer alan el yazmalarının parçası olduğunu ileri sürüyor. Fransa ulusal kütüphanesi, bu konuda Kuran tarihçisi Francois Deroche’nin görüşüne yer veriyor. Deroche, her iki el yazmasının da aynı eserin parçası olduğu konusunda hemfikir. Paris’teki el yazması Kuran-ı Kerim sayfalarının kaynağının da Mısır’daki Amr bin el-As Camii olduğu biliniyor.

Paris’e getirilen parçaların, 19. yüzyılın başlarında Napolyon ordularının işgali altındaki Mısır’da konsolos yardımcılığını yapan Asselin de Cherville tarafından Fransa’ya getirildiği düşünülüyor.

Deroche, 1820′lerde Asselin de Cherville öldükten sonra eşinin el yazması birçok eseri İngiltere kütüphanesine satmaya çalıştığını, ancak daha sonrasında tüm eserlerin Fransa ulusal kütüphanesine konulduğunu belirtiyor.

SAYFALARIN BİR KISMI ANTİKA PAZARINA DÜŞMÜŞ
Kuran tarihçisi Deroche, 19. yüzyıl sonunda bazı el yazmalarının Fustat’taki Amr bin el-As Camiinden alınıp, Kahire’deki ulusal kütüphaneye taşındığını belirtiyor. Bu süreçte bazı kopyaların da, asıllarından ayrılıp antika pazarına düştüğü iddia ediliyor. Bu süreçte İngiltere’ye ulaşan kopyaların 1920′lere kadar birçok kez satıldığı, ancak Alphonse Mingana’ya ulaştıktan sonra Birmingham Üniversitesi’ne getirildiği düşünülüyor.

Esasen bir Suriyeli olan Alphonse Mingana, günümüzde Irak sınırları içerisinde yer alan Zakho kentinde doğdu. Varlıklı İngiliz ailesi Cadbury tarafından fonlanan Mingana, Ortadoğu’da antika topladığı bir tura çıktı.

Deroche, batılı koleksiyonerlerin elindeki birçok parçanın da hala gün yüzüne çıkmadığını belirtiyor.

Aslında tüm ipuçları ve bilgiler birbiriyle eşleşiyor olsa da, Birmingham Üniversitesi’ndeki keşif, tartışmaları beraberinde getiriyor. Radyokarbon testi, kütüphanedeki el yazmalarının 568 ve 645 yılları arasında yapıldığını ortaya koyuyor. Bu da en geç, Hz. Muhammed’in ölümünden 13 yıl sonraya denk geliyor.

‘YAZAN KİŞİ HZ. MUHAMMED’İ TANIYORDU’
Birmingham Üniversitesi Hristyanlık ve İslam profesörlerinden David Thomas ise, “Bunları yazan kişi muhtemelen Hz. Muhammed’i de tanıyordu” şeklinde konuştu.

Fakat bu bilgi, dönemin dil kullanımı ve yazım şekli ile örtüşmüyor.

Londra’daki Doğu ve Afrika çalışmaları araştırmacılarından Mustafa Şah, çizgisel kanıtların, gramer işaretlerinin ve mısraların ayrılma biçiminden yola çıkılarak bu el yazmalarının daha ileri bir tarihe ait olduğunu ileri sürüyor. Şah’a göre erken dönem Arapça ile Birmingham Üniversitesi’nde bulunan el yazısı Arapça metinler birbiriyle örtüşmüyor.

Öte yandan Profesör Deroche, radyokarbon testlerinin, tarihi bilinen birçok ürünün tarihini yanlış verdiğine dikkat çekiyor.

Ancak testi yapan Oxford Üniversitesi, test sonuçlarının doğru olduğu konusunda ısrarcı ve testin arkasında duruyor.

Birmingham Üniversitesi kütüphanesinde el yazması Kuran’dan sadece 2 sayfa yer alıyor. Eserin tamamının ise 200 sayfa civarında olduğu tahmin ediliyor.

Mustafa Şah, 1990′lara kadar 8. yüzyıla kadar yazılı bir bütün halinde Kuran-ı Kerim’e rastlanmadığını belirtiyor. Ancak Paris’teki ve Londra’daki el yazmaları bunun tam tersini kanıtlar nitelikte…

İDDİALAR DOĞRUYSA NE OLACAK?
Peki Birmingham Üniversitesi’ndeki el yazmalarına yapılan karbon testi doğruysa ne olacak?

David Thomas, bunun tarihi bir an olacağını belirtiyor. Thomas, yazılan Kuran-ı Kerim’i kimin organize ettiği ve kaynaklarının ne olduğu gibi konuların tartışmaya açılacağını söylüyor.

Kuran’ın yazılı hale gelmesi, Hz. Muhammed’in ölümünden sonra 632 ve 634 yılları arasında halifelik yapan Hz. Ebubekir dönemine geldiği biliniyor.

İslam konusunda çalışan birçok araştırmacı, Birmingham’da keşfedilen Kuran’ın sayfalarının ilk Kuran’a ait olduğu ve bunun İslam çalışmaları konusunda bir ‘devrim’ olduğu konusunda hemfikir.

Öte yandan üzerinde el yazısı bulunan ve hayvan derisinden yapılan parşömenlerin bu tarihlerde üretildiği, yazının ise 650 ve 655 yılları arasında yazıldığı da düşünülüyor. Bu tarih ise 644 ve 656 yılları arasında görev alan Hz. Osman’ın halifelik dönemine denk geliyor. Hz. Osman’ın, o döneme kadar yazılan tüm Kuran’lara bir standart getirmeye çalıştığı ve revize ettiği Kuran-ı Kerim’leri Müslüman topluluklara gönderdiği
biliniyor.

Bu teorilerin hiçbirini kanıtlamak ya da reddetmek mümkün değil.

Birmingham Üniversitesi kütüphanesinden bir doktora öğrencisinin, koyun veya keçi derisinden parşömene yazılmış olan kitabın parçalarını dikkatle incelemesinden sonra, karbon 14 tarihleme yöntemi uygulanması kararlaştırılmış ve büyük heyecan uyandıran, bu yazıların bugüne dek ulaşmış en eski Kur’an-ı Kerim’e ait olabileceği sonucu ortaya çıkmıştı.
Sözcü, Haber: Seda Türkoğlu, 25.12.2015

PİSİDİA ANTİOCHEİA'DA DÖRDÜNCÜ KİLİSE BULUNDU

Isparta’nın Yalvaç İlçesi’ndeki Pisidia Antiocheia antik kentinde geçtiğimiz yıl bulunan kilise, bu yılki kazılarda tamamen açığa çıkarıldı. Kazı Başkanı Prof.Dr. Mehmet Özhanlı, son bulunanla birlikte antik kentteki kilise sayısının 4’e ulaştığını belirtti.

Süleyman Demirel Üniversitesi (SDÜ) tarafından 7 yıldır Yalvaç’taki Pisidia Antiocheia antik kentinde yürütülen kazı çalışmalarının bu yılki bölümü, 1 Aralık itibariyle sonlandırıldı. Kazı çalışmalarını yürüten SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölüm Başkanı Prof.Dr. Mehmet Özhanlı, 6 ay süren çalışmalarda önceki yıl bulunan kilisenin tamamen açığa çıkarıldığını belirtti. Son bulunanla birlikte antik kentteki kilise sayısının 4’e ulaştığını aktaran Prof.Dr. Özhanlı, “7 mahalleden oluşan antik kentte tahminlerimize göre 7 kilise bulunuyor olması lazım. Bu da bize Hıristiyanlığın yayılmasında önemli bir yer tutan Pisidia Antiocheia’nın bir din merkezi olduğunu gösteriyor” dedi.

‘KENTİN MAHALLEYE BÖLÜNDÜĞÜNÜ BİLİYORUZ’
Açığa çıkarılan kilisenin 3 nefli bir kilise olduğunu anlatan Prof.Dr. Özhanlı, şöyle dedi: “Yapının korunan kısımlarında duvarlar tamamen freskolarla (kireç suyunda eritilmiş madeni boyaların kullanıldığı resim tekniği) kaplanmış ve Hristiyanların sembollerinin işlenmiş olduğu geometrik şekillerin çokça yapılmış olduğunu görüyoruz. Kilisenin tabanının tamamı ‘Opis Sektila’ dediğimiz mermer plakalarla kaplı. Ancak çoğu sökülüp bu yapının aşağısında bulunan bir kireç ocağında eritilmiş. Ana apsisin (mimari öğe) tabanında renkli mermer kullanılmış. Antik kent gibi kilisenin de 12’nci yüzyıla kadar ayakta kaldığı kesin. Kilise Antoniler döneminde yapılmış bir tapınağın üzerine inşa edilmiş. Roma Antiocheia’sının dindar bir kente dönüştürülmeye çalışıldığı, şu ana kadar bulduğumuz 4 kiliseden anlaşılıyor. Kentin mahalleye bölündüğünü biliyoruz. Şu ana kadar kuzey bölümde yaptığımız kazı çalışmalarında 4 kilise çıkması ve bunlardan Saint Paul Kilisesi’nin 300 kişi, diğer 3’ünün en az 150 kişi kapasiteli olması sözlerimizi doğruluyor nitelikte.”

‘TAŞ YAZIT BULUNDU’
Ortaya çıkarılan kilisede bir de taş yazıt bulunduğunu vurgulayan Prof.Dr. Özhanlı, “Daha önce burada Tiberius Meydanı’nın varlığı biliniyordu, ancak bu yazıtla beraber Augustus Meydanı adıyla bir meydan daha olduğunu düşünüyoruz. Yazıtta Latincesi ‘Tanrı için toplanma alanı’ olarak yazan bir söz var. Ayrıca yine kilise içersinde 6 mezarın bulunması, kiliselerin ileri dönemde nekropol olarak kullanıldığını göstermiş oldu” diye konuştu.

‘ÖNEMLİ BULGULAR ELDE ETTİK’
Uzun süredir devam eden kazı çalışmalarında Pisidia Antiocheia antik kentinin tarihçesiyle ilgili de önemli bulgular elde ettiklerini kaydeden Prof.Dr. Özhanlı, şöyle dedi: “Şöyle bir şanssızlığı var Antiocheia’nın, temel düzeyinde korunmuş bir kent. Yani toprak yüzeyinde herhangi bir kalıntıya rastlanılmamakta. Yoğun bir rüzgar dolgusu olan kentin yaklaşık 2 metre derinliğinde kazdığımızda yine yapıların temel düzeyinde korunmuş olduğunu görüyoruz. Ancak detaylara baktığımızda Antiocheia’nin gerek Hellenistik dönemdeki önemi daha sonra Roma dönemindeki kolonizasyonun başkenti olması ve Hıristiyanlıkla birlikte burasının metropole dönüşmüş olmasının o ihtişamını detaylarda görmek oldukça mümkün.”

AFRODİT HEYKELCİĞİ ÇIKARILDI
Bölgedeki kazı çalışmalarında çıkarılan eserler içerisinde Knidos Afrodit (Çıplak Afrodit) heykelciği bulunduğunu belirten Prof.Dr. Özhanlı, aynı zamanda çok sayıdaki kemik işçiliği eseriyle antik kentte kemik atölyelerinin olduğu izleniminin ortaya çıktığını anlattı. Antik kentin bir din merkezi olmasının yanı sıra, askeri üs olarak da kullanılmış olduğuna ilişkin kuvvetli veriler bulunduğuna işaret eden Prof.Dr. Özhanlı, “Antik kentin geçmişte metal işçiliğinde de ileri seviyede olduğunu görüyoruz. Bu da burasının askeri garnizon olarak kullanılmasından kaynaklanıyor olmalı. Silah parçalarından tutun da mimari yapılarda kullanılan metal aksamlar ve atların takımlarında kullanılan materyaller bunu gösteriyor” dedi.

‘HAMAM TÜRÜ YAPI HAZIR HALE GETİRİLECEK’
Bu yılki kazılarda batı kapısı restorasyon projesinin de tamamlanarak Antalya Koruma Bölge Kurulu’na gönderilmek üzere hazır hale getirildiğini vurgulayan Prof.Dr. Özhanlı, antik kent içersinde yer alan hamam türü yapının da sağlamlaştırılarak önümüzdeki yıllarda yapılacak çalışmalara hazır hale getirildiğini belirtti.

‘ŞEHİR YAKILMIŞ’
Kazı çalışmalarında ortaya çıkan yanık tabakasının kentte büyük bir yangın çıktığı ve bu yüzden terk edildiği ya da terk edildikten sonra yakıldığına ilişkin şüpheler uyandırdığını anlatan Prof.Dr. Özhanlı, 2015 yılı kazı sezonunda sadece kazı çalışmaları yapılmadığını, müze müdürlüğü ile ortak bir çalışma yaparak metal kataloğu, taş eserler kataloğu ve rehberler için Pisidia Antiocheia kılavuzu hazırlandığını da söyledi.
DHA, Haber: Nurettin Arkan, 25.12.2015

Mısır’da bulunan, dua ve büyüler serisini açığa vuran “Ritüel Gücün Mısır El Kitabı” araştırmacılar tarafından deşifre edildi. Aşk büyülerini, şeytan çıkarmaları ve kara sarılık (ölümcül enfeksiyon taşıyan) için tedaviyi içeren, Kıpti dilinde (Eski Mısır dili) 20 sayfalık görselli kodeks, yaklaşık bin 300 yıllık bir geçmişe sahip.

Araştırmacılar tarafından “Ritüel Gücün El Kitabı” şeklinde adlandırılan kitap bugün hala görülen ve ölümcül derecede tehlike yaratabilecek bir bakteriyel enfeksiyon olan “kara sarılık” tedavisinin, aşk büyülerinin ve şeytan çıkarmaların nasıl gerçekleştirildiği bilgisini okuyuculara veriyor.

Kitap; eski bir Mısır dili olan Kıpti dilinde yaklaşık bin 300 yıl önce parşömen kağıtlarına yazılıp araştırmacılar tarafından kodeks olarak bilinen bir kitapta toplandı. Ritüel Gücün Kıpti El Kitabı’ndaki (Brepols, 2014) profesörler, Avustralya Macquarie Üniversitesi’ndeki Malcolm Choat ve Sidney Üniversitesi’ndeki Iain Gardner, kitaplarında “Ritüel uygulayıcının el kitabını kapsayan bu kitabın tamamı 20 sayfalık parşömen kodekstir” şeklinde açıklıyorlar.

Eski kitabın “güç sözcükleri ve çizimlerle doruğa ulaşan uzun büyü hikayeleri ile başladığını’’ yazan araştırmacılar, “aşkta ve işte başarı getirmesi için ruhlarla iletişime geçmek ya da farklı rahatsızlıkları tedavi etmek için büyüler ya da birçok sayıda buyruk” içerdiğini belirtiyorlar. Örneğin, kitap birine boyun eğdirmek için iki çivinin üzerine büyülü sözler söylemenizi ve o kişinin kapısının sağ ve sol tarafına bu çivileri çakmanız talimatını veriyor.

Hristiyanlardaki kodeks algısı
Araştırmacılar, kodeksin 7’nci ya da 8’inci yüzyıllara ait olabileceğine inanıyorlar. O dönem birçok Mısırlı Hristiyan olduğu için kodeks İsa ile ilgili referans sunan birçok duayı içinde barındırıyor. Bu dualardan bir kısmı bazen “Hristiyanlar” olarak adlandırılan bir grup ile ilişkilendirilmiş görünüyor. “Seth“, Hristiyanlığınn bir kolu olarak gözüken, Adem ve Havva peygamberlerin üçüncü oğlu Şit‘in isminden geliyor. Bu grup Mısır’da ilk yüzyıllarda Şit’in taraftarlarınca oluşturulmuştur. Yeni deşifre edilen kodeks yazınlarından birinde bir duada şu söylem geçmektedir: “Şit, Şit, yaşasın Hristiyanlık.” [Kutsal Toprak: 7 Arkeolojik Bulgu]

Araştırmacıların söylediğine göre kodeksin açılışı, kimliği sır tutulan, “Baktiotha” isimli kutsal figüre atıfta bulunur ve der ki, “Sana teşekkürlerimi sunuyorum ve seni ziyaret ediyorum. Baktiotha; sen güvenilir olansın, 49 farklı canlının da üstünde bir kralsın.” Choat ve Gardner, kodeksle ilgili araştırmalarının bulunduğu kitap basılmadan bir konferansta, “Baktiotha çelişkili duygular taşıyan bir figürdü. Büyük bir güçtü ve materyalist dünyada güçlerin kural kural koyucusuydu” şeklinde belirttiler.

Bahsi geçen kodekste, Hristiyan ve Ortodoks dualarının bir arada olması, tüm Hristiyan dualarının büyülü metinlerden alınmasından önce yazılması, kodeksin bir geçiş belgesi olma ihtimali işaret ediliyor. Yeni deşifre edilen kodeksin diğer metinlere benzediğini fakat daha çok Ortodoks Hristiyanlarından bilgiler taşıdığını ve birkaç özelliğinin sadece Şit dönemine ait olmasına dikkat çekiliyor.

Araştırmacılara göre, kodeksteki dualar ve büyüler “Ritüel gücün tek bir aracı” olması için birleştirildi.

Peki, bu kodeksi kimler kullanmış olabilir?

Bu kodeksi kullananların kimliği bir gizem. Kodeksin kullanıcısı mutlaka bir keşiş ya da rahip olmayabilir. Choat’a göre ritüel uygulayıcıları, keşişlerin ve rahiplerin dışındaki topluluklardı. Kim oldukları insanların “büyücü” diye etiketlemesine karşın gizli tutulmuştur. Kodekste kullanılan dilin bu kodeksi yazanın bir erkek olduğunu akla getiriyor ama yine de metinleri kadın bir ritüel uygulayıcısının kullanmadığı anlamına da gelmiyor, diyor Choat.

Kodeksin aslına ilişkin
Kodeksin asıl hali de bir sır aslında. Macquarie Üniversitesi 1981’lerde Viyana’daki bir antikacı olan Michael Fackelmann’dan almıştır. Choat mailinde “70’lerde ve 80’lerin başında, Macquarie Üniversitesi’nin (dünyadaki diğer koleksiyoncular gibi) Michael Fackelmann’dan papirüs aldığını” belirtmiştir.

Fakat, Fackelmann’ın kodeksi aldığı yer de bilinmiyor. Yazı stili, kodeksin Yukarı Mısır’dan olabileceği izlenimini veriyor. Yukarı Mısır’daki eski bir şehir olan ve Choat ile Gardner’in kitaplarında yazdığı Ashmunein/Hermopolis yakınlardaki bir şehir olma ihtimali var. Kodeks şu anda, Sidney’de Macquarie Üniversitesi, Eski Kültürler Müzesi’nde bulunmaktadır.
Gaia Dergi, Kaynak: Live Science, 25.12.2015

YENİKAPI LİMANININ DEVAMI BULUNDU

Avrasya Boğaz tüp geçit projesi kapsamında Yenikapı Meydanı’nda devam eden bağlantı yolu çalışmalarında Theodosius limanının devamı ortaya çıkarıldı. İstanbul Arkeoloji Müzeleri denetiminde devam eden arkeolojik kazılarda 19. yüzyıl mimari buluntularının altından batık ve neolitik dönem gelme ihtimali ağır basıyor. Diğer yandan Theodosius limanına ait mendirek tartışması önümüzdeki günlere damgasını vuracağa benziyor. 

FENER VE MENDİREK BULUNAMAMIŞTI
Marmaray ve Metro istasyonları için Yenikapı’da İstanbul Arkeoloji Müzeleri Müdürlüğü başkanlığında 2004 yılında başlayan arkeolojik kazılarda Bizans döneminin en ünlü Theodosius limanı tespit edilmişti. Liman kazılarından 36 batık ve binlerce kültür varlığı ortaya çıkarılmış, neolitik dönem buluntuları ile birlikte İstanbul’un tarihi 8500 yıllarına kadar gitmişti. Metro ve Marmara istasyonu kazılarında limanın sadece bir bölümü ortaya çıkarılmıştı. Liman sınırlarının daha geniş olduğu biliniyordu. Limana ait hem fener hem de mendirek henüz tespit edilememişti.

AVRASYA PROJESİ
Avrasya Tüneli Projesi (İstanbul Boğazı Karayolu Tüp Geçişi Projesi), Asya ve Avrupa yakalarını, deniz tabanının altından geçen bir karayolu tüneli ile birbirine bağlayacak. İstanbul’da araç trafiğinin yoğun olduğu Kazlıçeşme-Göztepe hattında hizmet verecek olan Avrasya Tüneli, toplam 14,6 kilometrelik bir güzergahı kapsıyor. Bu güzergah üzerinde birçok bağlantı yolları inşaatı sürüyor. Aksaray yönünden gelen araçlar için de Yenikapı kavşağı bu kapsamda yeniden düzenleniyor.

NEOLİTİK DE GELEBİLİR
Eski Gar gazinosunun önünde Aksaray’ı sahile bağlayan karayolunun hemen altında yapılan kazılarda arkeolojik mimari kalıntılara rastlandı. İstanbul Arkeoloji Müzeleri denetiminde süren kazılarda 18 ve 19. yüzyıl Osmanlı mimari yapılarının temelleri çıkarıldı. Bu yapıların Theodosius limanının doldurulduktan sonra üzerine inşa edildiği düşünülüyor. Daha önceki Yenikapı kazılarında da benzer mimari yapılara rastlanılmış daha sonra önce batıklar ardından da neolitik dönem buluntuları gelmişti. Müze yetkilileri buradaki mimari buluntuların da kaldırıldıktan sonra alttan liman dolgusu ile birlikte batıkların gelebileceğini,  -7 metreye kadar inileceğini ve neolitik dönem buluntularının gelme ihtimali olduğunu belirtiyorlar.

MENDİREK TARTIŞMASI
Kazı alanının en ucunda dikkat çekici bir buluntuya rastlandı. Yaklaşık 5 metre genişliğinde ‘’L’’ biçimli mimari yapı duvarının Theodosius limanına ait mendirek olabileceği ileri sürülüyor. Müze yetkilileri de kazdıkları alanın büyük ihtimalle liman ağzı yani gemilerin giriş yaptığı yer olduğunu tahmin ettiklerini, ‘’L’’ biçimli buluntunun da ilk başta mendirek zannettiklerini ancak sonrasında bunun Osmanlı döneminde kıyıdaki yapıları dalgalardan korumak amacıyla yapılmış olduğunu düşündüklerini ileri sürdüler. Mendirek tartışması süreceğe benziyor. Kalıntıların kaldırılması sırasında mendirek olarak iddia edilen yapının mutlaka numaralandırılarak özenle taşınması fikri ağır basıyor. Sürecin uzamasından korkan müteahhit firma ise bir an önce iş makinaları ile kalıntıların kaldırılıp yolun bitirilmesi yönünde görüş bildiriyor. 
Radikal, Haber: Ömer Erbil, 24.12.2015

RESSAM SABİHA RÜŞTÜ BOZCALI'NIN AZ BİLİNEN HİKAYESİ



SALT Galata, yine tarihsel açıdan önemli, Türkiye’nin ilk kadın illüstratörlerinden ressam Sabiha Rüştü Bozcalı’yı tanıtan kapsamlı bir sergiyle izleyici karşısında. Osmanlı’dan Cumhuriyet’e geçiş döneminde yetişen ressam Sabiha Rüştü Bozcalı’nın (1904-1998) sanat ve kişisel yaşamına odaklanan sergi, 2014’te SALT Araştırma’ya bağışlanan arşivi ve şimdiye dek kapsamlı olarak incelenmemiş üretimini kamuya açıyor. Türkiye’nin ilk kadın illüstratörlerinden Bozcalı’nın kültür tarihindeki rolüne ışık tutmayı amaçlayan sergide, çeşitli desen, resim, fotoğraf, günlük, mektup ve kartpostalları ile katkıda bulunduğu yayınlar yer alıyor. Sergilenen belgeler arasında resim dışında müziğe de ilgi duyan ve akerdeon çalan Bozcalı için düzenlenmiş bir tango eseri de var.

PORTRELERİYLE DİKKAT ÇEKTİ

Dahiliye Nazırı Memduh Paşa’nın sanatkar kızı Handan Hanım ile Bahriye Nazırı Bozcaadalı Hasan Paşa’nın oğlu Amiral Rüştü Paşa’nın ikinci çocuğu olan Sabiha Rüştü, annesinin teşvikiyle beş yaşında resme başladı. İlk derslerini ressam ve müze müdürü Ali Sami Boyar’dan aldı. 15 yaşından itibaren farklı dönemlerde Berlin, Münih, Paris ve Roma’da; Lovis Corinth, Moritz Heymann, Karl Caspar, Paul Signac ve Giorgio de Chirico gibi dönemin tanınmış ressamlarının atölyelerinde çalıştı. 1928-1929 yıllarında, İstanbul’daki Güzel Sanatlar Akademisi’nde Namık İsmail’in atölyesine devam etti. Neo-Empresyonist ressam Paul Signac’ın “Kabiliyetli, resim sanatının gerektirdiği hassasiyete sahip ve kendini tamamen bu mesleğin zorlu çalışmasına adayan biri” olarak tanımladığı Bozcalı, manzara ve natürmortlar yaptı ama özellikle portreleriyle dikkati çekti.

REKLAM VE YAYINCILIKTAKİ DÖNÜŞÜME DE IŞIK TUTUYOR

Bozcalı, Cumhuriyet Halk Partisi ve Halkevleri tarafından 1938-1943 yıllarında düzenlenen, belirli sanatçıların Anadolu şehirlerini resmetmekle görevlendirildiği “Yurt Gezileri”ne katıldı. Bu kapsamda, modernleşme ve yeni bir kültürel kimlik oluşturma sürecini belgelemek üzere 1939’da Zonguldak’a gönderildi; fabrikalara yoğunlaşarak şehirdeki endüstriyel gelişim sürecinden ayrıntıları yansıttı. 1946’da adı TEKEL olarak değiştirilen İnhisarlar İdaresi ve Yapı Kredi Bankası gibi önemli kurumlar için yaptığı çizimlerle reklam ve yayıncılık alanlarında dönüşüm geçirmekte olan görsel anlatım diline katkıda bulundu. 1953’ten itibaren Milliyet başta olmak üzere Yeni Sabah, Hergün, Havadis, Cumhuriyet ve Tercüman’da gazete ressamı olarak çalıştı. Reşad Ekrem Koçu’nun İstanbul Ansiklopedisi’nin ressamlarından biri olan Bozcalı, yakın iş birliğinde olduğu tarihçinin yanı sıra Nezihe Araz, Cahit Uçuk ve Refii Cevad Ulunay gibi yazarların eserleri için illüstrasyonlar yaptı.

Global Yatırım Holding’in desteğiyle açılan sergi, sanatçının SALT Araştırma’daki arşivinden belge, fotoğraf ve çizimler ile İstanbul Şehir Üniversitesi Taha Toros Arşivi’nin Sabiha Bozcalı bölümünden belgelerle hazırlandı. Bozcalı’nın yaşamının nirengi noktaları üzerinden mesleki üretiminin çeşitliliğinin vurgulandığı sergide, aile koleksiyonundan sulu boya ve yağlı boya tablolar da bulunuyor.

  
Radikal, 23.12.2015

ÇATALHÖYÜK'TE YANARDAĞ PATLAMASININ RESMEDİLDİĞİ KESİNLEŞTİ

Volkanik taşlar üzerinde yapılan tarihlendirme, Çatalhöyük’teki 8 bin 600 yıllık duvar resmi üzerindeki tartışmayı noktalıyor.

Amerikalı ve Türk arkeologların, Konya yakınlarındaki Hasan Dağı’nın zirvesindeki volkanik döküntüler üzerinde yaptıkları tarihlendirme çalışması, dünyanın en eski neolitik yerleşme yerlerinden olan Çatalhöyük’te bulunan bir duvar resminin patlamayı temsil edip etmediği yolundaki tartışmaya sonuç getirmiş görünüyor. İkili zirvesiyle tanınan Hasan Dağı, Çatalhöyük bir toplu yerleşim merkezi olarak ortaya çıktıktan sonra patlamış.

Konya yakınlarındaki Çatalhöyük’te yapılan kazılarda yerleşkenin VII katındaki bir evin kalıntılarında bulunup günümüzün 8 bin 600 yıl öncesine tarihlendirilen ve üzerinde noktalar bulunan bir şekille altındaki bir yerleşim krokisini andıran geometrik şekillerin neyi temsil ettikleri uzun süredir arkeologlar arasında tartışma konusuydu. İngiliz arkeolog James Mellaart ve sonraki bazı arkeologlar, Çatalhöyük’te sıkça rastlanan leopar motiflerine işaret ederek duvar resmini bir leopar derisi, altındakileri de geometrik desenler biçiminde yorumlamışlardı. Başkalarına göreyse, Hasan Dağı gibi iki tepeli resim, yanardağ patlamasını ve fırlayan “volkan bombaları” ya da yarı katı lav parçalarını, alttaki şekillerse yerleşkeyi temsil ediyordu.



California Üniversitesi’nden (Los Angeles) Alex K. Schmitt yönetiminde, aynı üniversiteden Oscar M. Lovera, Ankara’da ATERRA R&D kurumundan Erkan Aydar, Hacettepe Üniversitesi Jeoloji Mühendisliği Bölümü’nden Erdal Şen ve İnan Ulusoy ile Yeni Zelanda’daki Waikato Üniversitesi’nden Martin Danışık’tan oluşan ekip, resimdeki şekli en çok andıran ve Çatalhöyük’ün 130 km kuzeydoğusunda bulunan çift zirveli Hasan Dağı’ndaki krater ağzı ve tabanından örnekler toplayarak incelemişler. Örneklerdeki zirkon kristalleri içinde uranyumun, alfa bozunumuyla toryuma dönüşme hızını temel alan araştırmaların açık erişimli “Public Library of Science” adlı sitede yayımlanan bulgularına göre, Hasan Dağı  640 yıllık hata payıyla 8900 yıl önce geniş bir çevreden izlenebilecek bir patlama yapmış. Araştırmalar ayrıca  tabanında 29.000 yıl önce de bir patlamanın meydana gelmiş olduğu Hasan Dağı’nın altındaki mağma faaliyetinin devam ettiğini göstermiş.
arkeolojihaber.net, Kaynak: kurious.ku.edu.tr, 23.12.2015

"İNŞAAT MEZARLIĞA BİR ZARAR VERMEDİ"

Kültür ve Turizm Bakanı Mahir Ünal, İstanbul Koşuyolu’nda Karacaahmet Mezarlığı’nın bitişiğinde bulunan ve Taş Yapı A.Ş.’ye ait şantiyenin mezarlığa zarar vermediğini ileri sürdü. Ünal, inşaat çalışmalarının ise Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü’nce durdurulduğunu açıkladı.

CHP’li Mahmut Tanal, eylül ayında Taş Yapı tarafından Karacaahmet Mezarlığı sınırında sürdürülen otel inşaatı alanında ağaçların kesilmesi ve mezarların tahrip olması iddialarını TBMM gündemine taşıdı. Cumhuriyet’in gündeme getirdiği haberlerde, sağlıklı 32 ağacın kesildiği belirtilmişti.

Tanal önergesinde, “Taş Yapı AŞ’ye, Koşuyolu mevkiinde bulunan ve tarihi sit alanı kapsamında olan Karacaahmet Mezarlığı’nın bitişiğinde bulunması nedeniyle gerekli kurul görüşü verilmiş midir? Şirketin tarihi sit alanı statüsünde bulunan mezarlığa verdiği zararın neler olduğu tespiti yapılmış mıdır? Taş Yapı A.Ş.’ye ait şantiyedeki inşaat faaliyetlerinin İstanbul 5 No’lu Koruma Kurulu tarafından verilen durdurma kararına rağmen devam etmesi hakkında soruşturma açılacak mıdır?” sorularını sormuştu.

‘Soruşturma açılmadı’
Bakan Ünal verdiği yanıtta, “İstanbul 5 Numaralı Koruma Bölge Kurulu’nun kararı ile Karacaahmet Mezarlığı’nın küçük bir bölümünü oluşturan mezarlık alanının, parsel sınırlarının koruma alanı belirlendiğinden söz konusu uygulamanın yasa kapsamında değerlendirilmesi mümkün değildir. İstanbul 6 Numaralı Koruma Bölge Kurulu’nun 7 Aralık tarihli ve 2991 sayılı kararı ile 60 parselin komşuluğunda bulunan mezarlık alanının bir parçası olan tescilli 252 ada 17 parselin koruma alanının parsel sınırı olarak belirlendiği ve bu doğrultuda 60 parselin, 17 parselin koruma alanı dışında kalması sebebiyle Bölge Kurulu’nca yapılacak bir işlem olmadığına karar verilmiştir” dedi. Ünal, şunları kaydetti: “Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü uzmanlarınca yerinde yapılan incelemede tescilli mezarlığa bir zarar verilmediği tespit edilmiştir. Mezarlık bitişiğinde bulunan inşaat alanında, kurulca verilen durdurma kararlarından sonra herhangi bir inşa çalışması yapılmadığından ve parselin, mezarlığın bir parçası olan 17 parselin koruma alanı sınırları dışında kaldığından soruşturma açılmamıştır.”
Cumhuriyet, Haber: Fırat Kozok, 23.12.2015

RUSYA'DA BEŞİĞİYLE BERABER GÖMÜLMÜŞ 4 BİN 500 YILLIKBEBEK İSKELETİ BULUNDU

Rusya’nın kuzey batısında Itkul Gölü kıyısında yer alan Okunev Kültürü’ne ait kurganda 4 bin 500 yıllık bebek iskeleti bulundu.

Bebeğin kayın ağacı kabuğundan yapılmış beşik gibi bir nesne beraber gömüldüğünü ifade eden arkeologlar, mezarın içinde tanrı karakterlerini temsil ettiği düşünülen boynuz, kuş kafaları, geyik, yabani domuz ve çeşitli etobur hayvan figürleri bulunduğunu söyledi. Uzmanlar, figürlerin iskeletin göğüs kısmında bulunduğunu oyuncak yada takı olarak beşiğe bağlı olabileceğini belirtti.

Ayrıca mezarda 11 küçük bakır plaka ve iki metal koniyi bir arada tutan deri örgüden yapılma şapka ile bir adet küpe bulundu.
arkeolojihaber.net, Kaynak: archaeology.org, 22.12.2015 

KÜLTÜR BAKANLIĞI'NDAN MÜZE ÜCRETLERİNE YÜZDE 400'E VARAN ZAM



Bu yıl müze ve örenyerlerini ziyaret eden sayısında büyük düşüş yaşanmasına rağmen 2016 fiyatlarında yüzde 400’e varan zamlar tepki çekti. Efes, Topkapı Sarayı, Ayasofya Müzesi giriş fiyatları 30 TL’den 40 TL’ye, Olympos ve Side ören yerleri ziyaret ücreti 5 TL’den 20 TL’ye yükseltildi.

Dünya turizminde en çok ziyaret edilen 5 kent arasındaki Antalya, 1990’lı yıllarda başlayan ve her yıl çift haneli büyümelerle sürdürdüğü yolculuğunda ilk kez bu yıl eksiyi gördü. Rusya’da geçen yılın son çeyreğinde başlayan ekonomik krizin en büyük etken olduğu bu düşüş, müze ve örenyerleri ziyaretlerinde de büyük ölçüde hissedildi. Türkiye Seyahat Acentaları Birliği (TÜRSAB) tarafından işletilen müze ve örenyerlerinin büyük bölümüne 2016 yılı için zam yapıldı. Yerli ve yabancı turistin en gözde mekanlarından Olympos ve Side’de zam oranlarının yüzde 400’e kadar yükseldiği görüldü.

ARTIŞ ORANI YÜZDE 400’Ü BULDU
2016’da geçerli müze ve ören yerleri giriş ücretleri açıklandı. Olympos 5 TL’den 20 TL, Side Örenyeri 5 TL’den 20 TL, Anadolu Medeniyetleri Müzesi 15 TL’den 20 TL, Aspendos 20 TL’den 25 TL, Bodrum Su Altı Müzesi 25 TL’den 30 TL, Derinkuyu Yertaltı Şehri 20 TL’den 25 TL, Efes 30 TL’den 40 TL, Efes Yamaçevler 15 TL’den 20 TL, Göreme 20 TL’den 30 TL, Hatay Müzesi 10 TL’den 15 TL, Ihlara Manastır Vadisi 10 TL’den 20 TL, İstanbul Arkeoloji Müzesi 15 TL’den 20 TL, İstanbul Ayasofya Müzesi 30 TL’den 40 TL, İstanbul Mozaik Müzesi 10 TL’den 15 TL, Kariye Müzesi 15 TL’den 30 TL, Kaymaklı Yeraltı Şehri 20 TL’den 30 TL, Muğla Sedir Adası 15 TL’den 20 TL, Myra ve Noel Baba Müzesi 15’er TL’den 20 TL, Pamukkale 25 TL’den 35 TL, Patara 5 TL’den 15 TL, Perge 20 TL’den 25 TL, Phaselis 10 TL’den 20 TL, Sümela Müzesi 15 TL’den 25 TL, Topkapı Harem Dairesi 15 TL’den 25 TL, Topkapı Sarayı Müzesi 30 TL’den 40 TL, Troia 20 TL’den 25 TL’ye yükseltildi.

PERGE VE NOEL BABA’DA CİDDİ KAYIP
Antalya’daki müze ve örenyerlerini 11 ayda ziyaret eden sayısında, geçen yıla göre yüzde 29’luk düşüş yaşandı. Tarihi mekanların ziyaretçi sayısında 354 bin azalma meydana geldi. Antalya’nın dünyaca ünlü tarihi değerlerini ziyaret sayılarına bakıldığında en sert düşüş Demre’deki Noel Baba’da gerçekleşti. Noel Baba Kilisesi’ni geçen yıl 375 bin yabancı turist ziyaret ederken, bu yıl 152 bin düşüşle 223 bine geriledi. Geçen yıl 313 bin ziyaretçiye ulaşan Myra antik kenti, bu yıl 176 bin ziyaretçide kaldı.

En yüksek düşüşün gerçekleştiği üçüncü tarihi değer ise Perge antik kenti oldu. Perge’yi 2014’ün Ocak-Ekim döneminde 103 bin kişi ziyaret ederken, bu yıl aynı dönemde ziyaretçi sayısı 44 binde kaldı. Geçen yıla göre kayıp yaşanan tarihi değerlerden Alanya Kalesi’ni ziyaretçi sayısı 105 binden 75 bine düşerken, Antalya Müzesi’ndeki ziyaretçi sayısı 35 binden 22 bine geriledi. Side Tiyatrosu’ndaki ziyaretçi sayısı 22 binden 17 bine, Side antik kentinde ise 1900’den 846’ya düştü.

Tarihi değerlerin büyük bölümünde bu düşüşler gözlenirken sadece Aspendos ve Phaselis’in ziyaretçisi arttı. Restorasyonu büyük tartışmalara yol açan Aspendos Antik Tiyatrosu’nun ziyaretçi sayısı 106 binden 146 bine, Phaselis’in ziyaretçisi 33 binden 35 bine yükseldi.

ZAMLAR ANLAŞILIR GİBİ DEĞİL
Antalya Kent Konseyi’nde 2015 yılı değerlendirmesi ve 2016 yılı için önerilerin konuşulduğu Turizm Komitesi toplantısında da müze ve örenyerleri ziyaretçi sayısındaki düşüş ve 2016 yılı fiyatlarındaki artış gündeme geldi. Komite Başkanı Recep Yavuz, "Böyle bir sezonda bu zamlar anlaşılır gibi değil. Bu gittikçe kan kaybeden örenyerleri ziyaretlerinin iyice azalmasına yol açacaktır" dedi.
Radikal, Haber: Mehmet Çınar, 22.12.2015


******


MÜZE ZAMMI 1 NİSAN 2016'DAN İTİBAREN GEÇERLİ OLACAK

"Diğer taraftan Topkapı Sarayı Müzesi, Ayasofya Müzesi ve Efes Ören Yeri gişelerinde, müzekart ve gişe bilet fiyatının aynı olması nedeniyle, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan ziyaretçilerimize, bilet yerine tüm Türkiye müzelerinde bir yıl süreyle geçerli olan müzekart ve öğrenciler için 20 liralık öğrenci müzekartı verilerek fiyat artışından etkilenmeden bir bilet bedeliyle ülkemizdeki tüm müze ve ören yerlerine giriş imkanı sağlanmış olacaktır. Yine önceden de uygulandığı gibi 18 yaşa kadar ülkemiz vatandaşları, 65 yaş üstü vatandaşlarımız, basın kartı sahipleri, engelliler, gazi, gazi ve şehit yakınları, rehberler müze ve ören yerlerine ücretsiz girme imkanına sahip olacaktır. Bunun yanı sıra 1 Nisan itibariyle Kültür ve Turizm Bakanlığı bünyesinde bulunan 325 müze ve ören yerinin ücretleri yüzde 38'i ücretsiz, yüzde 38'i 5 lira, yüzde 12'si 5-10 lira, yüzde 7'si 10-20 lira, yüzde 4'ü 20-30 lira, yüzde 1'i de 30-40 lira aralığında olacaktır."
Hürriyet, 25.12.2015

BU MÜZEDE 7 UYGARLIKTAN ESERLER SERGİLENİYOR

Kırşehir'in Kaman İlçesi'ndeki Kalehöyük Arkeoloji Müzesi, yaklaşık 30 yıldır Çağırkan Köyü'ndeki höyükten çıkarılan Osmanlı, Selçuklu, Bizans, Roma, Frigya, Hitit ve Asur uygarlıklarına ait çok sayıda tarihi esere ev sahipliği yapıyor.

Japonya Ortadoğu Kültür Merkezi ve Japon Anadolu Arkeoloji Enstitüsü adına höyükte yapılan kazılarda çıkarılan av malzemeleri, mühürler, sikkeler, seramik parçaları, Çin'den gelen porselen parçaları, çeşitli yapılar, çanak, çömlekler, insan iskeletleri gibi çok sayıda buluntu, müzede ziyaretçilerin beğenisine sunuluyor.

Kalehöyük'teki kazılar, yaklaşık 30 yıldır bu bölgede çalışan Japon Profesör Sachihiro Omura tarafından yürütülüyor.

Omura, yaptığı açıklamada, 30 yılda 7 medeniyetin kalıntılarına ulaştıklarını, çalışmalar kapsamında milattan önce 5 veya 6 binli yıllara tarihlenen neolitik döneme kadar inmeyi planladıklarını söyledi.

Bunun için 5-6 metre daha kazmaları gerektiğine işaret eden Omura, "İnmeyi planladığımız 5-6 metreyi kazmak 50 yıl sürer. Kaman Kalehöyük'te daha çok çalışmak lazım" dedi.

Müzedeki 7 uygarlığa ait izler hakkında bilgi veren Omura, şunları kaydetti: "Şu ana kadar 7 medeniyeti ortaya çıkardık. Milyonlarca seramik parçaları var. Asur ticaret kolonilerinin kullandığı tarihi buluntular var. Demir Çağı'na ait mühürler, Osmanlı dönemine ait sikkeler, Çin'den gelmiş Quin Hanedanı'na ait porselen parçaları var. Arkalarında Çince yazılar bulunuyor ve bunlar 17. yüzyılda gelmiş. Kaman Kelehöyük'ün İpek Yolu üzerinde olduğunu söyleyebiliriz. En enteresan eserler arasında, Asurların bronz silahları var, bunlar yaklaşık 3 bin 800 sene öncesine ait. Yangın tabakadan Asurlulara ait 70'den fazla insan iskeletleri çıktı. Binanın dışında da insan iskeletleri vardı.

Japon Bahçesi ile aynı yerleşke içinde olan müze, 2011 yılında "En İyi Müze" seçilmiş, 2012 yılında da Avrupa'da "Yılın Müzesi" ödülüne aday gösterilmişti.
Sabah, 22.12.2015

Diyarbakır’ın Sur İlçesi'nde 6 Eylül’den beri kısa aralıklarla kalkıp hala devam eden sokağa çıkma yasağı sadece sivil ölümlere değil, ilçedeki tarihi eserler dahil birçok yapının da harap olmasına neden oluyor.

İlçede can güvenliği olmayan ve evleri harap olan en az 20 bin kişinin göç ettiği söyleniyor. Tüm bunlar Bakanlar Kurulu kararıyla 2012’de riskli alan ilan edilen ilçede zorla yerinden etmeye neden olacak bir kentsel dönüşüm tedirginliği yaratıyor.

Diyarbakır Valiliği’nin bu konuda Habertürk gazetesine yaptığı açıklama bu tedirginliği daha da arttırdı. Haberde, Diyarbakır Valiliği'nin aldığı tedbir kararıyla, operasyon sonrasında sokak çatışmalarında hasar gören tarihi yapılar dışındaki sivil mekanların onarılmayıp bedelleri hak sahiplerine ödenerek kentsel dönüşüm kapsamında hızla yıkımının sağlanacağı belirtiliyor.

Yaklaşık 120 bin kişinin yaşadığı Sur İlçesi 2. derece kentsel sit alanı. 158 bin hektarlık alanda yer alan ilçede, 124 anıtsal, 410 adet tescilli sivil mimari yapı mevcut. 

Sur’daki kentsel dönüşüm uzun süredir tartışılan bir konu. 2010’da Sur’daki Alipaşa ve Lalebey mahallesinde TOKİ, Bakanlık ve Belediye işbirliğindeki kentsel dönüşüm kapsamında 850 yapının 330’u yıkıldı. Halkın tepkisini çeken bu süreç 2013 yılının sonunda belediye tarafından durduruldu.

Ancak bu süreçte 4 Aralık 2012’de afet yasası olarak bilinen 6306 sayılı kanun kapsamında Sur’un tamamı riskli alan ilan edildi.

Çatışma dönüşüme zemin hazırlayacak
bianet’e konuşan Mimarlar Odası Diyarbakır Şube Başkanı Merthan Anık, bakanlığın çatışma ortamını bahane ederek hızlıca binaları riskli ilan edip kamulaştırmasından endişe ettiklerini söyledi.

“Uzun süredir Sur’un kentsel dönüşüm kapsamında turizme açılarak soylulaştırılmaya çalışıldığını biliyoruz. Bu çatışma ortamının buna zemin hazırlayacağını da tahmin ediyorduk.

"Halk, 2010’da başlayan Lalebey ve Alipaşa kentsel dönüşüm projesine tepkiliydi. Proje Bakanlık, TOKİ, Belediye işbirliğinde de olsa kamulaştırma işlemini Belediye devraldığı için halk tepkisini Belediyeye göstermişti ve belediye bu projeyi durdurmuştu.

"2012 yılı sonunda çıkan riskli karar ilanıyla bütün yetki bakanlığa geçmişti. Ancak halkın bir önceki projeye tepkisi nedeniyle bugüne kadar bir ilerleme sağlanamadı. Sadece Ulucami etrafında birkaç binayı yıkabildiler. Ancak şimdi çatışmaların buna zemin hazırlamasından endişeliyiz.

Zahmetsizce kamulaştırma riski
"Şu anda bakanlıktan öğrendiğimiz resmi bir şey yok. Ancak bu çatışma ortamında harap edilen binaların ‘can ve mal güvenliği yok’ denerek kısa süre içinde riskli raporu verilmesinden endişe ediyoruz. Bu sayede tek tek binalara risk analizi yapmak yerine, ki bu masraflı ve zaman alan bir süreç, topluca, kısa sürede, zahmetsizce kamulaştıracaklar, vatandaşın da itiraz hakkı da olmayacak.

"Asıl göçün o zaman sonra başlamasından endişe ediyoruz. Çünkü insanlar şu anda geri dönmek üzere göç etti. Ancak geriye dönecekleri bir evleri kalmayabilir.

Yıkılan binaların yerine ne yapılacak?
"Bugüne kadar riskli alan kararına dayanarak yıkılan binalar kamulaştırılarak TOKİ’ye devredildi. Ancak TOKİ’nin oraya ne yapacağına dair bir master plan yok.

"Bakanlığın elindeki tek engel şu anda Diyarbakır Belediyesi’nin 2012’de revize ettiği Koruma Amaçlı İmar Planı. Bu plana göre, konut yükselikleri belli, geleneksel mimari baz alınarak belirlenmiş ve tarihi dokunun korunması hedefleniyor. Ancak şu anda olağanüstü bir durum yaşanıyor. Bu da tedirginliği arttırıyor."
Bianet, Haber: Nilay Vardar, 21.12.2015

İSTANBUL BİENAL SAYESİNDE DÜNYANIN EN ETKİN SANAT ŞEHİRLERİ LİSTESİNDE

İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) tarafından 5 Eylül - 1 Kasım 2015 tarihleri arasında düzenlenen ve 545 bin izleyiciye ulaşarak rekor kıran 14. İstanbul Bienali’nin uluslararası arenadaki yankıları devam ediyor. 

Geçtiğimiz hafta, ABD’nin önemli sanat platformlarından Artsy’de, güncel sanat alanında dünyanın en etkin ve ilham verici 15 kentini listeleyen bir haber yayımlandı. İstanbul’a bu listeye 12. sırada yer verilirken bu kararın başlıca nedeni olarak da, uluslararası medya ve sanat çevrelerinde geniş yankı uyandıran 14. İstanbul Bienali gösterildi.

‘15 Sanat Şehri’ başlığıyla sunulan listede New York, Londra gibi merkezler, Sao Paulo, Singapur ve İstanbul gibi yükselen yıldızlarla aynı listede yer alıyor. Haberde, Carolyn Christov-Bakargiev tarafından şekillendirilen 14. İstanbul Bienali’nin, geçtiğimiz sonbaharda tüm dikkatleri Boğaz eksenine kaydırdığı belirtilirken, şehrin 30’dan fazla galeri, 10’un üzerinde sanat müzesi ve iki önemli sanat fuarına da ev sahipliği yaptığı vurgulanıyor. (Habere şuradan ulaşabilirsiniz: https://www.artsy.net/article/artsy-editorial-contemporary-art-s-most-influential-cities)

BİENALİN İSTANBUL MODERN SERGİSİ 2015’İN EN İYİ MÜZE SERGİLERİ ARASINDA

36 mekana yayılan 14. İstanbul Bienali’nin, İstanbul Modern’de yer alan “Kanal” başlıklı sergisi, ABD menşeli Blouin Art Info dergisi tarafından 2015’in en iyi müze sergileri arasında gösterildi. MoMA, Art Institute of Chicago, Guggenheim, Whitney Museum of American Art gibi dünyanın önde gelen müzelerinin yer aldığı listede, Christov-Bakargiev’in İstanbul Modern’deki bienal sergisinde, bilim insanları, felsefeciler, tarihçiler, romancılar ve sanatçılar gibi farklı disiplinlerden katılımcıları bir araya getirerek, yılın en önemli sergilerinden birine imza attığı vurgulanıyor.
(Habere şuradan ulaşabilirsiniz: http://www.blouinartinfo.com/news/story/1296382/the-best-museum-exhibitions-of-2015)

İstanbul Kültür Sanat Vakfı tarafından, Koç Holding sponsorluğunda 16 Eylül–12 Kasım 2017 tarihlerinde gerçekleştirilecek 15. İstanbul Bienali’nin küratörü, 2016 yılında açıklanacak.
Radikal, 21.12.2015 

Şile Belediye Başkanı Can Tabakoğlu’yla Şile’yi gezdik, bu turizm projelerini konuştuk. Tabii bir de Sünger Bob’a benzetilen o meşhur kaleye gittik...

-Meşhur Şile Kalesi mevzuu var, bir de Restorasyonun ardından Sünger Bob’a benzetilmiş ve uzun süre tartışılmıştı...
Sünger Bob bize reklam oldu, kim bulduysa kınamadan söyleyeyim uluslararası arenada Şile ve Şile Kalesi duyuruldu. Bu işin latifesi tabii ki arzu ettiğim bir reklam değil. Uzmanlarından ziyade belli bir bilgi altyapısına ve eğitime sahip olunmadan konuşulan bir konu. Eleştirilerin hiçbirinde ilkesel bir yan yoktu. Şile Kalesi on yıllık bir sürecin dahilinde restore edildi. Anıtlar Kurulu projelerimizi onayladı. Eleştirilen ilk projelerimiz geri çekildi, sonra İBB başka bir proje gerçekleştirdi ve restorasyon esaslı bir proje gerçekleştirildi. Yani orijinal vasfına haiz olarak gerçekleştirilecek bir proje olarak belirlendi. Konservasyon dediğimiz olduğu gibi bırak, muhafaza et tarzı bir uygulama tercih edilmedi. Restorasyonda orijinal taşa uygun olarak tümlemeler yapılması takdir edildi.

İTÜ Restorasyon Kürsüsü, Sanat Kürsüsü, İstanbul Üniversitesi Arkeoloji Kürsüsü dahilinde bir bilim heyeti oluşturuldu. Ben mimar olmama rağmen konuya karışmadım. Malzeme için Mimar Sinan Üniversitesi’nin ilgili kürsüleri mukayese etti. Statiğini İTÜ’den aldık. Bunlar Türkiye’nin en üst düzey isimleri. Hukuki ya da ilkesel açıdan bir yanlış olmadığını iddia ediyoruz. Sünger Bob’a benzemesinde bir mahzur görmüyorum. Yeni gözükmesi restorasyonun yanlış olduğu anlamına gelmez. Kültür Bakanlığı’na yansıdığında onlar da gerekli araştırmaları yaptı. Gerek projeye uygunluğu gerek geldiği noktanın doğruluğunu onlar da onayladı. Eleştiriler romantik ve duygusal bir refleksti. Eleştiriye karşı değilim ama bırakın uzmanlar tartışsın. Şimdi asma germe bir köprüyle kaleye ulaşım projesi kuruldan geçti.
Habertürk (Kısaltarak), 21.12.2015

Mersin’in Değirmenlik Yaylası’ndaki Karamanoğlu Beyliği’nin kurucusu Nure Sofi ve eşinin mezarları içler acısı durumda. Sit alanı içerisinde bulunan mezar için hiçbir çalışma yapılamadığı gibi yetkili kurumlar da görmezden geliyor...

Anadolu Türk tarihinin en önemli figürlerinden biri kabul edilen karamanoğlu Beyliği’nin kurucusu Nure Sofi ve eşinin Mersin’in Değirmenlik Yaylası’ndaki mezarı içler acısı halde. Anadolu’ya ilk yerleşen Türkler’den Nure Sofi’ye ait türbe görünümündeki mezarlık adeta viraneyi andırıyor. Mezar, bakımsızlık nedeniyle yok olma tehlikesiyle karşı karşıya.

BULGARİSTAN'DA TRAKLARA AİT MEZARLIK GÜN YÜZÜNE ÇIKTI

Bulgaristan’ın batısında gerçekleştirilen kurtarma kazıları sırasında Traklara ait 3 bin yaşında olan nekropol alanı bulundu.

Bulgaristan Bilim Akademisi Ulusal Enstitü ve Arkeoloji Müzesi’nden Borislab Borislavov, Bulgaristan’ın batı bölgesinde ilk kez mezarlıklardan bu kadar değerli eşyayı gün yüzüne çıkardıklarını ifade etti. Borislavov, mezarda bir kadın ait 11 altın kolye ve insan kafası şeklinde bronz bir muska bulunduğunu söyledi.

Proje ekibi aynı bölgede Roma dönemine ait bina temellerine rastladı. Bina temellerinin bulunduğu kazı alanında henüz üzerinde çalışılmamış içinde sikke bulunan küpler bulundu.
arkeolojihaber.net, Kaynak: archaeologyinbulgaria.com, 13.12.2015

TOKİ HARİÇ HERKES BARUTHANE PARK OLSUN DİYOR



Ataköy sahilde inşaat yapılmayan tek bir alan kaldı; 564 ada 160 parsel. İçinde tarihi baruthane binalarının bulunduğu parsele dördü 72 metre, üçü 40, 25 ve 19 metrelik, toplam 7 blok inşa edilecekti. Bakırköy Belediyesi Koruma Kurulu’nun kararı ile şantiyeyi mühürledi. Bakırköylüler en azından bu parselin park olarak ayrılmasını istiyor. Bakırköy Belediye Başkanı Bülent Kerimoğlu ve İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş’ın da fikri park olması yönünde. Ancak TOKİ buna yanaşmıyor.

EMSAL 3’E ÇIKTI
Bakırköy Zeytinlik mahallesi Ataköy sahilinde yer alan TOKİ mülkiyetindeki 59.799.89 metrekare yüzölçümlü 564 ada 160 parsel 19.08.2010 tarihinde ihale ile kiralandı. Çelebican İnşaat Otelcilik tarafından tescilli tarihi yapıların aslına uygun restorasyonu ile tescilli anıt ağaçların korunması ve yıllık 6 milyon lira bedel karşılığında 49 yıllığına kiralandı. Tarihi baruthane kulesi ve binalar İstanbul’un adeta simgesi niteliğinde. Ancak bunların ortasına dördü 72 metre, üçü 40, 25 ve 19 metrelik, toplam 7 bloktan oluşan Blumar isimli proje yapıldı. Toplam 200 bin metrekare kapalı inşaat yapılacak böylelikle emsal 3’ü bile geçecekti. Tarihi binalarda ucube gibi araya sıkışacaktı.

HÜLLE ÜZERİNE HÜLLE YAPILDI
İçindeki tarihi eserlere rağmen proje Kültür Varlıkları Koruma Kurulu’na sorulmadan onaylandı. Kurul bu duruma itiraz edince, şirket 4Nolu Tabiat Varlıkları Koruma Kurulu’ndan izin aldıklarını ileri sürdü. Arazi içindeki tek bir anıt ağaç gerekçe gösterildi. Çünkü hem tarihi eser hem de anıt ağaç olduğunda son söz Tabiat Varlıkları Kurulu’na bırakılmıştı. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’na bağlı çalışan Tabiat Varlıkları Kurulu da projeyi tereddütsüz onayladı. Ancak İstanbul 1 Nolu Koruma Kurulu diretince Bakırköy Belediyesi inşaat alanını mühürledi. Şirket Tabiat Varlıklarından inşaat onayının alındığını göstererek mahkemeye gitti. Mahkeme şirketi haklı bulup mührü söktürdü. Kısa süre sonra Tabiat Varlıkları Komisyonu yaptığı hatanın farkına vardı ve Kültür Varlıkları Koruma Kurulu’nun izni olmadan inşaata başlanılamayacağını belirterek daha önce verdiği onayı geri çekti. Bakırköy Belediyesi de inşaatı bir kez daha mühürledi. Blumar projesi henüz başlamadan, arazi de hafriyat bile yapamadan durdu.

TOPBAŞ DA PARK İSTİYOR
Şimdi Ataköylüler bu projenin tamamen rafa kaldırılmasını ve en azından sahil alanında nefes alacakları bir park yapılmasını istiyor. Bakırköy Belediye Başkanı Bülent Kerimoğlu da aynı düşüncede. Konu İBB meclisinde de AKP’li meclis üyelerince gündeme getirildi. Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş’ın da buranın park yapılmasını istediği ancak Çevre ve Şehircilik Bakanlığı ile TOKİ’nin buna yanaşmadığı ortaya çıktı. TOKİ 2010 yılından bu yana araziden toplam 30 milyon lira kira bedeli aldı. Belli ki bunu geri vermek istemiyor. Oysa Ataköy sahilden TOKİ milyar liralar kazandı.

Ataköy’de tüm sahil şeridi yağmalandı. Hatta deniz doldurularak tamamen beton yığını bir hal aldı. En azından 60 bin metrekare bu alan parka çevrilmeli. Hem yeni yapılaşmanın getirdiği yoğunluk hem de o bölgede yaşayanların nefes alacakları, denizle buluşacakları bir alan oluşturulmalı. İçindeki tarihi yapılar restore edilerek kültür sanat etkinliklerinin de yapılacağı muazzam bir fırsat ele geçti. En son yan parselde yapılan Ataköy Yalı Marine ile ilgili Danıştay arazi satışının bile iptalini istemişken, buranın ihalesi ile ilgili de yargı benzer karar verecek. Lakin Yalı Marine’de inşaatlar bitti ve geri dönüşü oldukça zor bir hukuk karmaşası oluştu.

Baruthanede de yeni bir kaos yaşamamak için Başbakan Ahmet Davutoğlu’na bağlı TOKİ’ye çağrıda bulunuyoruz ‘’Baruthane yapılarının bulunduğu arsayı park yapın, hem tarihi eserleri kurtarın hem de İstanbul güzel bir parka kavuşsun!’’
Radikal, Haber: Ömer Erbil, 18.12.2015

HASANKEYF'İ AİHM KURTARACAK

Yapılacak baraj sonrası sular altında kalacak Hasankeyf ile ilgili AİHM’de açılan davada önemli bir karar çıktı. Davayı açanlardan avukat Murat Cano, “İç hukuktaki gelişmeler, Hasankeyf’i kurtarmaya yetmedi.

Turkishceramics (Türk Seramik Tanıtım Grubu) ve Architects’ Journal ortaklığıyla hayata geçirilen proje, önde gelen İngiliz mimarların ve uzman yazarların katılımıyla, Mimar Sinan’ın dünyasını keşfetmeyi amaçlıyor.

Kasım ayında Turkishceramics ve İngiltere’nin önde gelen haftalık mimarlık dergisi the Architects’ Journal, bir grup İngiliz mimarı, Mimar Sinan’ın eserlerini incelemek üzere, İstanbul ve Edirne’ye davet etti. Bu araştırmanın sonuçlarının Sinan: The First Starchitect (Sinan: İlk Yıldızmimar) isminde, Mimar Sinan’ın seramik kullanımını, tasarladığı cami komplekslerini, kentsel altyapıları ve yapı sanatındaki ustalığını konu alan bir kitaba ve sergiye dönüşmesi hedefleniyor.

Ekipte yer alacak altı İngiliz mimari aktörü seçmek için Turkishceramics ve AJ projeye bir yarışma düzenleyerek başladı. Bütün yarışmacılardan beğendikleri bir binanın seramiklerini vurgulayan el çizimi çalışmalar yapmaları ve seramiklerin binanın kalitesini arttırmada nasıl bir rol oynadığını tarif etmeleri beklendi. Sam Jacob Studio’dan Eddie Blake’in, Victoria devri mimarı Leslie Green’in Londra’daki alt geçitlere yaptığı seramik tasarımlarını incelediği, Blood Shot isimli çalışması yarışmayı kazandı. Blake’in çalışması, Çin ve Makedonya da dahil, tüm dünyadan gelen başvurular arasından seçildi. 

Türkiye seyahatinde Eddie Blake’e, Billy Mavropoulos ve Katerina Dionysopoulou (Bureau de Change Architects), Ian Ritchie (Ian Ritchie Architects), Clare Hughes ve Peter Clegg (Feilden Clegg Bradley Studios), Deborah Saunt ve Ellen Hadden (DSDHA), John McElgunn (Rogers Stirk Harbour + Partners), Neil Gillespie ve Laura Kinnaird (Reiach and Hall Architects) katıldı

Gezi boyunca grupla beraber Süleymaniye Camii, Selimiye Camii, Mihrimah Sultan Camii, Zal Mahmut Paşa Kompleksi ve Büyükçekmece Köprüsü gibi önemli Mimar Sinan eserleri ziyaret edildi. Türkiye’den Süha Özkan, Engin Yenal ve Jale Erzen gibi uzmanların katkıda bulunduğu gezide mimarlara Mimar Sinan’ın ezber bozan çalışmaları ve çalışmalarının kent gelişimini nasıl etkilediği hakkında geniş çaplı bilgi verildi. 

Turkishceramics genel başkanı Bahadır Kayan projeyle ilgili: "Türk tarihindeki en büyük yapı ustası Mimar Sinan’a hem İngiltere hem de dünya mimarlığında ve tasarımında dikkat çekecek bu projede, bu derece önemli mimarlarla ve Architects’ Journal ile çalışmaktan gurur duyuyoruz." yorumunu yaptı.

Architects’ Journal editörü Rory Olcayto ise proje hakkındaki hislerini: "Mimar Sinan şüphesiz imparatorluğun altın çağında Osmanlı’nın görünüşünü ve hissiyatını tanımlamıştır. Sadece İstanbul’da değil, Bosna ve Sofya’dan Mekke ve Kudüs’e kadar Mimar Sinan’ın camileri, köprüleri, su kemerleri, hamamları ve hala kullanılan daha birçok yapısı yüzyıllar boyunca mimarlara ilham kaynağı olmuştur. Turkishceramics’le ve yedi İngiliz mimardan oluşan ekibimizle bu saygıdeğer ustanın eserlerini daha detaylı olarak incelemek bir zevk ve onurdur." diyerek aktardı.

Üretilen kitap Mimar Sinan’ın biyografisinden ve en önemli işlerinin derleneceği bir ek bölümün yanı sıra Mimar Sinan uzmanlarının makalelerinden ve mimarların araştırma projelerinden oluşacak. Kitapta Mimar Sinan’ın en önemli yapılarındaki seramiklere dair de detaylı çalışmalar olacak. Kitap ile birlikte açılacak sergide Turkishceramics ve Architects’ Journal dört hafta sürecek bir sergi düzenleyecek.
Arkitera, Haber: Burcu Bilgiç, 16.12.2015

Çorum’da tarihi eser kaçakçılarına yönelik düzenlenen operasyonda, 3 bin 600 yıllık mühür ele geçirildi. Söz konusu mühürden dünyada sadece iki adet bulunduğu öğrenildi.

Edinilen bilgiye göre, bir istihbaratı değerlendiren Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Şube Müdürlüğü ekipleri, H.A. isimli şahsın Ankara’dan Çorum’a tarihi eser getirerek satacağı bilgisine ulaştı. Bunun üzerine şahsı takibe alan polis ekipleri, H.A.’yı kullandığı otomobille Yaydiğin Kavşağı’nda durdurdu. Yapılan aramada H.A.’nın ceketinin cebindeki kutu içerisinde 1 adet üzerinde çeşitli figür ve rakamlar bulunan yarım ay şeklinde kulplu mühür, 2 adet sikke, 1 adet yaklaşık 10 santimetre uzunluğunda demir obje ele geçirildi.

Çorum Valiliği’nden yapılan açıklamada, “Müze Müdürlüğü’nden alınan ön ekspertiz raporunda özellikle tarihi mührün 3 bin 600 yıllık geçmişe sahip olduğu, o dönemde kral ile katip arasında yapılan yazışmalarda kullanıldığı belirtilen mühürden dünyada sadece 2 adet olduğu, bir tanesinin Amerika’da olduğu ve önceki tarihlerde Çorum’dan Amerika’ya kaçırıldığı, diğerinin ise yakalanan mühür olduğu ve çok değerli tarihi eser niteliğinde olduğu belirlenmiştir” denildi.
Milliyet, 16.12.2015

ANADOLU VE SURİYE ARASINDA TİCARET 4 BİN 500 YIL ÖNCEYE DAYANIYOR

Kültepe Kaniş/Karum Höyüğü’nde yapılan 2015 yılı kazılarında, Anadolu’dan Suriye ve Mezopotamya’ya yapılan resmi belgeli ticaretin 4 bin 500 yıl öncesine dayandığı ortaya çıktı.

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi ve Kültepe Kazı Heyeti Başkanı Prof.Dr. Fikri Kulakoğlu, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Kültepe’de 5,5 ay süren 2015 dönemi kazı çalışmalarını sonlandırdıklarını söyledi. Bu yıl yapılan kazılardaki bulgulara göre, Anadolu’dan Suriye ve Mezopotamya’ya yapılan resmi belgeli ticaretin 4 bin 500 yıl öncesine dayandığı ortaya çıktı.

Çalışmalarda Türk bilim adamlarının yanı sıra Amerikan, Alman ve Fransız bilim heyetinden oluşan 50 kişilik ekibin de görev aldığını ve Asurlu tüccarların Anadolu’ya gelmesinden yaklaşık 500 yıl kadar önceki döneme ait büyük saray yapısının araştırıldığını belirten Kulakoğlu, ayrıca ilk defa sarayın dışına çıkılarak halkın yaşadığı alanlarda da küçük çaplı kazı çalışmaları başlattıklarını, önümüzdeki yıllarda bu alanları genişleteceklerini duyurdu. Kulakoğlu, halkın yaşadığı alanlarda yaptıkları çalışmalarla Kültepe’nin en erken hangi dönemde iskan edildiğini belirlemeye çalışacaklarını vurguladı.

'ÇOK KUVVETLİ VE SİSTEMLİ BİR TİCARİ İLİŞKİ'
Özellikle saray içinde bulunan arkeolojik eserlerde Anadolu’nun 4 bin 500 yıl öncesinden itibaren Suriye ve Mezopotamya ile çok kuvvetli ve sistemli bir ticari ilişki içinde olduğunu tespit ettiklerine dikkati çeken Kulakoğlu, şunları kaydetti: 4 bin 500 yıl önce Anadolu insanı Suriyeli tüccarlara altın, bakır, gümüş gibi madenler satıp karşılığında işlenmiş takı, mücevherat, kap kacak, tekstil ürünleri almış. Bu ticaret at pazarlığı şeklinde değil, kayıtlı, resmi bir şekilde yapılmış. Ticaret genel itibarıyla takas şeklinde yürütülmüş. O nedenle de Suriye ve Mezopotamya bölgesiyle resmi ticaretimizin 4 bin 500 yıl öncesine dayandığını rahatlıkla söyleyebiliyoruz. Çıkardığımız tabletlerde ve diğer arkeolojik eserlerden bunları görebiliyoruz.

Kültepe’den çıkan tabletlerin üzerindeki yazılarda tüccarların veya alışveriş yapan insanların duygularının da yansıtılması nedeniyle dünyada eşi olmayan nitelikte olduğuna dikkat çeken Kulakoğlu, bu tabletlerden Kültepe Kaniş/Karum’un yani Anadolu’nun güvenlik konusunda sıkıntı yaşanmaması nedeniyle tüccarlar tarafından tercih edildiğini de belirlediklerini belirtti.

KANİŞ KRALLIĞI ÖNEMLİ BİR AKTÖR

Anadolu’da o dönem için en büyük krallık olan Kaniş Krallığı’nın ticaret sisteminin en önemli aktörlerinden birisi olduğunu dile getiren Kulakoğlu, şöyle devam etti: Tabletlerden Kaniş Kralı’nın Suriyeli tüccarların emniyetini sağlama ve huzurlu bir şekilde ticaret yapmalarına imkan tanıdığını görüyoruz. Günümüzde olduğu gibi 4 bin 500 yıl önce de Ortadoğu’nun en güvenli bölgesi Anadolu’ydu. Bundan dolayı da tüccarlar eşek kervanlarıyla güvenli gördükleri Anadolu’ya gelip ticaretini yapmış ve hiçbir sorun yaşamadan yol güvenlikleri sağlanarak tekrar ülkelerine dönmüşler. Ticaret her dönem yapılmış ama bu işler yapılırken günümüzde nasıl ki güven ve istikrar ön plana çıkıyorsa o zamanlar da bu konu ticaretin ilk önceliği olmuş. Suriyeli tüccarların ticaret için Anadolu’yu tercih etmesinin en önemli nedenleri arasında güvenlik konusunun geldiğini çıkardığımız arkeolojik eserlerden anlayabiliyoruz.

Kulakoğlu, bu yılki kazılarda dev küplerin yanı sıra ev ve mutfak aletleri, saray malzemeleri gibi eserlerin çıkarıldığını ve incelemesi tamamlandıktan sonra arkeoloji müzesine teslim edileceğini söyledi.
Sol Haber, 15.12.2015

METROPOLİS'TE ZEUS İÇİN KÜLT ALANI BULUNDU

Torbalı İlçesi'ndeki Metropolis antik kentinde, antik Helen mitolojisinin baş tanrısı Zeus için inşa edilmiş bir kült alanı bulundu.

Sabancı Vakfı'ndan yapılan açıklamaya göre, vakıf ile Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü desteğiyle sürdürülen 2015 yılı kazı çalışmaları tamamlandı.

Kazı alanında yürütülen çalışmalarda bölgenin bir tapınma merkezi olduğunu gösteren yazıtlı sütun parçaları, bir sunak parçası ve heykel kaidesi bulundu.

Kazı ekibinin yaptığı detaylı çalışmalar sonucunda ise bölgenin Zeus'a adanmış bir kült alanı olduğu ortaya çıktı. Yapılan kazılarda dünyada ilk defa Metropolis antik kentinde baş tanrı Zeus'un "Krezimos" sıfatıyla anıldığının belirlendi. 

Metropolis'e özgü yerel bir sıfat olan Krezimos'un, Latincede bitkilerin büyümesi anlamına gelen "crescere" kelime köküne benzerliği açısından "Metropolis'e bereket ve bolluk getiren koruyucu Zeus" anlamına geldiğinin tahmin ediliyor.  

Metropolis'te Zeus Krezimos'a tapınmanın, milattan önce 2. yüzyılda başladığı ve Roma döneminde devam ettiği düşünülüyor.  

- "Gelecek yıllarda yapılacak çalışmalar büyük önem taşıyor"
Açıklamada, Metropolis Antik Kenti Kazı Başkanı Manisa Celal Bayar Üniversitesi Arkeoloji Bölüm Başkanı Doç.Dr. Serdar Aybek'in şu değerlendirmelerine yer verildi:

"Bugüne kadar sosyal içerikli yapıların keşfedildiği antik kentte ilk defa dini içerikli bir alan ortaya çıkarıldı. 25 yıldır tarihin izlerini sürdüğümüz Metropolis'te bu yıl çok önemli bir bilgiye ulaştık. Yapılan çalışmalarda Zeus Krezimos kültünün sadece Metropolis antik kentinde var olduğu, hem yazıtlar hem de mimari veriler aracılığıyla kanıtlandı. Bu yıl keşfedilen kült alanın ve mimarisinin tam olarak anlaşılması için gelecek yıllarda yapılacak çalışmalar büyük önem taşımaktadır."

Sabancı Vakfı Genel Müdürü Zerrin Koyunsağan da antik kentin bu yıl kültür turizmine kazandırılarak ziyarete açıldığını ifade etti.

-Metropolis hakkında
Açıklamada, 1990'dan bu yana sürdürülen kazılarla gün ışığına çıkarılmaya çalışılan Metropolis antik kentinin İzmir'in Torbalı İlçesi'ne bağlı Yeniköy ve Özbey mahalleleri arasında yer aldığına işaret edildi. Metropolis'in tarihinin, kentin yakınlarındaki Geç Neolitik Çağ'daki ilk yerleşim izlerinden Klasik Çağ'a, Hellenistik Çağ'dan Roma ve Bizans dönemlerine, Beylikler ve Osmanlı tarihine kadar uzandığı vurgulanan açıklamada, şunlar kaydedildi:

"Bugüne kadar yapılan kazılar sonunda Hellenistik döneme ait antik tiyatro, meclis binası, sütunlu galeri ile Roma İmparatorluğu döneminde inşa edilen iki hamam yapısı, hamam ve spor alanı kompleksi, mozaikli salon, peristil ev, dükkanlar, genel tuvalet, sokaklar gibi antik kent dokusunu oluşturan yapılar ve mekanlar bulundu. Ayrıca bu mekanların kazı çalışmaları sırasında çoğunluğu Hellenistik ve Roma dönemine ait seramik, sikke, cam, mimari parçalar, heykeller, kemik, fildişi ve maden eserlerden oluşan 10 binlerce buluntu gün yüzüne çıkartıldı."
Radikal, 15.12.2015

ANTİK MEZARLARIN KORUMALIKLARI DEĞİŞTİRİLDİ

Olimpos antik kentinde bulunan mezarların eskiyen korumalıklarının değiştirildiği bildirildi.

Kumluca Belediye Başkanı Hüsamettin Çetinkaya, gazetecilere yaptığı açıklamada, Olimpos sahilinde bulunan antik mezarların üzerinde bulunan şeffaf korumalıkların zamanla eskidiğini belirtti.

Korumalıkların Fen İşleri Müdürlüğü tarafından mezarlara zarar verilmeden değiştirildiğini dile getiren Çetinkaya, şunları kaydetti: "Olimpos hem turizm, hem de tarih olarak dünyaca ünlü bir antik kentimiz. Buradaki tarihi ve antik eserlerin korunması için belediye olarak elimizden gayreti gösteriyoruz. Yapılan yenileme işlemi, hem görüntü olarak hem de antik mezarların doğal etkilerden korunması adına güzel oldu."
Radikal, 15.12.2015

Bu yıl 28 Mayıs - 27 Kasım 2016 tarihlerinde düzenlenen Venedik Bienali 15. Uluslararası Mimarlık Sergisi kapsamında Türkiye Pavyonu'nda yer alacak proje, finale kalan 9 proje arasından seçildi.

YETKİ BÜYÜKŞEHİR KUDEB'İN

Arslantepe ve Eskimalatya başta olmak üzere şehir genelinde çok sayıda tarihi eseri bulunan Malatya’da, bu eserlerin korunması, Malatya Büyükşehir Belediyesi bünyesinde oluşturulan bir ekip tarafından yapılacak.

Malatya’nın Büyükşehir statüsüne kavuşmasıyla birlikte kapanan İl Özel İdaresi bünyesindeki kültür ve tabiat varlıkları ile ilgili ‘Koruma Uygulama ve Denetim Bürosu’ (KUDEB), Malatya Büyükşehir Belediyesi bünyesinde tekrar kuruldu.

7 kişilik ekip, 3 ay eğitim aldı
Büyükşehir Belediyesi İmar ve Şehircilik Dairesi Başkanlığı’na bağlı Tarihi Mekanlar ve Kent Estetiği Şube Müdürlüğü bünyesinde kurulan KUDEB’de görevli 7 kişilik uzman ekip, Sivas Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü’nde 3 aylık bir eğitimin sonunda kültür ve tabiat varlıkları konusunda yetki aldı.

Konuyla ilgili olarak verilen bilgilere göre; Tarihi Mekanlar ve Kent Estetiği Şube Müdürü Yüksek Mimar Gökçek Poyraz başkanlığında, mimar Vefik Şahin, mimar Ruhan Doğan, Şehir Plancısı Mehmet Gül, İnşaat Mühendisi Fuat Mandal, Arkeolog Taylan Kızıldağ ve Sanat Tarihçisi Fatih Bahçeci’den olaşan 7 kişilik KUDEB ekibinin, Malatya’da kültür ve tabiat varlıklarının korunmasına dönük projeler konusunda hızlı ve etkin bir çalışma yapılmasının hedeflendiği belirtildi.

Kültür ve Tabiat varlıkları ile ilgili yetki KUDEB’de
Malatya genelinde bulunan taşınmaz kültür varlıklarının tamamıyla ilgili işlem ve uygulamaları yürütmek ve denetlemekten sorumlu olan KUDEB’in, Koruma, Uygulama ve Denetim Büroları, Proje Büroları ile Eğitim Birimlerinin Kuruluş, İzin, Çalışma Usul ve Esaslarına Dair Yönetmelik’ çerçevesinde 2863 sayılı kanun ve bu kanuna göre hazırlanarak çıkarılan yönetmelikler, Koruma Yüksek Kurulu’nun ilke kararları ile Koruma Bölge Kurulu’nun almış olduğu kararları göz önüne alarak çalışmalar yürütmekle sorumlu ve yetkili olduğu kaydedildi.
Malatya Haber, 14.12.2015

KAYSERİ HARİKA BİR MÜZEYE DAHA KAVUŞUYOR

Türkiye'deki en özel müzelerden biri olacak olan Kayseri Lisesi Milli Mücadele Müzesi iki ay sonra açılışa hazır hale gelecek. 

İŞTE EMEK SİNEMASI'NIN SON HALİ



İstanbul’un tarihi binalarından, İstiklal Caddesi’ndeki Cercle d’Orient’ın restorasyonu tamamlanıyor. Tarihi bina, 2016’nın ilk çeyreğinde kapılarını açacak..

Bina, Türkiye’de ilk defa açılacak ve yılda yaklaşık 2 milyon ziyaretçiyi ağırlayacak Madame Tussauds Müzesi’ne de ev sahipliği yapacak. Tarihi Cercle d’Orient binası, 1.250 m2’lik fuaye alanına sahip 600 kişilik Emek Sineması ve toplam 800 kişilik 8 yeni sinema salonunun 1.400 kişiye ulaşan izleyici kapasiteye sahip. Binada ayrıca 150 kişilik teleskopik oturma düzenine sahip tiyatro salonu, performans ve gösteri merkezi de yer alacak.

Özak Grubu'nun yürüttüğü restorasyon çalışmalarında son aşamaya gelinmesiyle birlikte, tarihi Cercle d’Orient’ın dününü ve bugününü anlatan ilk fotoğraflar, binanın İstiklal Caddesi’ne bakan cephesinde, özellikle mimarlık ve kent kültürüne ilgi duyanlara sunulmaya başlandı.

Yapı, 14.12.2015

"HZ.İSA BİLDİĞİNİZ GİBİ DEĞİL" İDDİASI

İngiliz bilim adamlarıyla İsrailli arkeologların birlikte yürüttüğü ve sonuçları Popular Mechanics adlı internet sitesinde yayınlanan bir araştırma, Hz. İsa’nın gerçek yüz hatlarının, bugüne kadar resmedilenden çok farklı olduğu iddiasını gündeme getirdi.

Günümüz adli antropoloji yöntemlerinden yararlanılan araştırmaya göre, sanılanın aksine Hz. İsa’nın yüzü zayıf ve narin değil, iri ve kaslıydı.

Hz. İsa’nın yaşadığı ve bugün İsrail sınırları içinde yer alan Celile bölgesinde yürütülen araştırmada, gerçeğe en yakın resme ulaşmak için İsa ile aynı döneme ait kafatasları incelendi ve Sami ırkının deri renkleri dikkate alındı.

Araştırmanın sonuçlarına göre, Hz. İsa’nın zayıf değil iri yüzlü, beyaz değil koyu tenli olduğu iddia edildi. Saçlarının ise uzun ve düz değil, kısa ve kıvırcık olduğu öne sürüldü.
Habertürk, 14.12.2015

GÖZ KAMAŞTIRAN SERGİ

“Anlatmadan duramayacağım. Kaftandan farklı olarak kolları geriye kıvrılan ve dolama denilen önden açık giysisinin ön yüzünde ve kollarının etrafında en iyi cins inciler sık aralıklarla dikilmişti. Bezelye büyüklüğündeki düğmeler elmastan iliklere tutturuluyordu.



Kemeri de tamamen elmasla kaplıydı. Boynundan dizlerine kadar sarkan üç zincir takmıştı. Ucunda hindi yumurtası büyüklüğünde güzel renkli bir zümrüt asılıydı. Hiçbir Avrupalı kraliçenin bunun yarısı kadar bile mücevherata sahip olmadığından eminim...” Bu sözler hepsi Sultan II. Mustafa’nın gözdesi Afife Kadın’ı ziyaret eden Lady Mary Wortley Montagu’ya ait. Yüzlerce yıl önce anlatılanlara çıplak gözle şahit olmak ister misiniz?

Sadberk Hanım Müzesi’nin 35. kuruluş yıldönümüne özel bir sergiyle karşımızda. Geçen hafta açılan “Cevher” adlı sergide, Osmanlı İmparatorluğu’nun kuyumculuk zevkini yansıtan 139 özel eser var; 17. ile 20. yüzyıl arasında Osmanlı topraklarında ya da Osmanlı pazarı için Avrupa’da üretilmiş değerli taşlarla ve mine işçiliğiyle bezeli nadide kemer tokası, yazı kutusu, divit, kaşık, fincan zarfı, cep saati, yelpaze, sineklik, tütün çubuğu, dürbün, enfiye kutusu... Her birinin işçiliği, kullanım amacı ve hikayesi başka.

Haremdeki kadınların en büyük akşam keyfi çubuk üfleyip elmaslarla süslü zarflarındaki fincanlardan kahve içmek. Kahveyle çubuk içmek bir adetti. Sapı yasemin ve kiraz ağacından, tütün içmeye yarayan çubuk ağızlığı kehribar veya mercandandır. Bahçekapı, Tahtakale; Galata ve Tophane İstanbul’da çubuk yapılan semtlerdi.

Eli kalem tutanlar için anlamlı hediye, kadınların çeyizinin nadide parçası; yazı takımı... Şimdi ki beyaz eşya setlerini düşününce pek tuhaf geliyor kulağa. Sergideki ikinci en nadide eser bir yazı takımı. Ahşap üzerine gümüş ve bağa kaplamalı kutunun içinde 6 hokka ve bağa ve gümüşten makas var. Hokka, hattat için önemli ve kutsaldı... Ayrıca bu yazı takımının değerini arttıran bir de takımın Sultan Abdülaziz’e ait olduğunu belirten bir mektup bulunuyor. Çeyizlerde bulunan bir diğer nesne yelpaze. Osmanlı’da yelpazeler genellikle yuvarlak biçimli ve çoğunlukla yazın evlerde, nadiren de dışarıda kullanılırdı. Yelpazeler tarih boyunca modada, seremonilerde ve hatta savaşlardaki önemli ganimetti. Cevher sergisindeki yelpazelerdeyse fildişi, sedef, değerli taşlar, tüyler, danteller kullanılmış ve hatta üstüne minyatür resimler uygulanmış, çerçevelenerek tablo gibi kullanılmış.

Tarihi Roma dönemine kadar uzanan Bursa'nın Keles İlçesi'nin Kemaliye Köyü'nde yerin altında olduğu tespit edilen 2 bin yıllık kilise gün yüzüne çıkarılmayı bekliyor. Definecilerin kaçak kazı yapmasından rahatsız olan köylüler, arkeologlar tarafından çalışmalara bir an evvel başlanmasını istiyor.

Uludağ'ın arka yüzündeki Bursa'nın tarihi açıdan en zengin ilçelerinden Keles'in Kemaliye Köyü'nün altında tarih yatıyor. Bundan yaklaşık 15 yıl önceye kadar köyün çeşitli yerlerinde tarihi eser kalıntılarına rastlanırken, günümüzde tarihi eser Kaçakçıları tarafından eserlerin kaçırılmasıyla gün yüzünde hiçbir eser kalmadı. Eski ismi Kızıl Kilise olan Kemaliye Köyü'nün görünürdeki eserleri yok olurken şimdilerde defineciler yaptıkları kaçak kazılarla yerin altına göz dikti. Köy sakinleri ise, uzmanlar tarafından köy merkezinde olduğu tespit edilen toprak altındaki Roma dönemine kilisenin defineciler tarafından tamamen tahrip edilmeden gün yüzüne çıkarılmasını istiyor.

"KÖYÜN ALTINDA TÜNELLER VAR"
 Tarihi Roma dönemine kadar uzanan Kemaliye Köyü'nün muhtarı Ali Esen, köyün altında tüneller olduğunu iddia etti. Jandarma ekipleri ve köylülerin yardımıyla definecileri köyden uzak tuttuklarını dile getiren Ali Esen, "Köyümüzün tarihi çok eskilere dayanıyor. Köyümüzün eski ismi Kızıl Kilise diye geçiyor. Köyümüzde Roma dönemine ait kilise var, fakat toprak altında. Daha önceden defneciler köyümüze ve çevresine gelerek her tarafı kazıyorlardı. Kazılmış çok yer var. Yıllar önce köyümüzün içinde sütun taşlar vardı. Şu an o sütun taşlar Kültür Park içerisindeki arkeoloji Müzesi'nde teşhir ediliyor. Kilisemizin yeri belli, arkeologların buraya gelip kiliseyi ortaya çıkarmasını istiyoruz. 2 bin 3 bin yıllık bir kilise olduğu tahmin ediliyor. Kesin tarihini bilen yok. Kilisenin olduğu yerden köyün karşısındaki tepelere kadar tüneller olduğu söyleniyor. Diğer bir tepede ise tarihi nöbet kulelerinin varlığından bahsediliyor. Bunların ortaya çıkarılmasını, Türkiye turizmine katkı sağlamasını istiyoruz" dedi.
Milliyet, 12.12.2015

Dünyanın en büyük mermer kentleri arasında yer alan Stratonikeia antik kentindeki bin 600 yıllık mozaikler, konservasyon çalışmaları ile turizme kazandırılıyor.

Karia bölgesinin en önemli kentlerinden, Anadolu'nun yerli halkı olan Karialılar ve Leleglere ait yerleşim yeri Stratonikeia antik kenti, Hellenistik, Roma, Bizans, Anadolu beylikleri, Osmanlı ve Cumhuriyet dönemlerinde de önemini sürdürdü. 

Pamukkale Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Kültür Varlıklarını Koruma ve Onarım Bölümünde görevli Uzman Ali Yaşar, AA muhabirine yaptığı açıklamada, şehrin kuzey kapısı olarak adlandırılan alanın, antik kentin en önemli yapıları bünyesinde barındırdığını söyledi.

Bizans dönemi mozaiklerin de şehrin kuzey kapısının doğu kısmında yer aldığını belirten Yaşar, bölgede 3 yıldır konservasyon çalışması yaptıklarını ifade etti.

Stratonikeia antik kentindeki Kuzey Cadde'nin doğusunda bulunan mozaikleri gün yüzüne çıkardıklarını belirten Yaşar, "Çalışmalara 2013 yılında başladık ve bu yıl tamamlayacağız. Mozaiklerin bulunduğu alandaki konservasyon çalışmaları tamamlandıktan sonra burası artık ziyaretçilere açılacak. Kente gelen ziyaretçiler rahatlıkla mozaik döşeme üzerinde yürüyebilecekler" dedi.

-"Özgün malzeme kullandık"
Konservasyon çalışmalarına başlamadan önce ön hazırlık yaptıklarına işaret eden Yaşar, "Bu kapsamda özgün mozaik harcından örnekler aldık. Mozaiği oluşturan kısımlardan örnekler aldık ve bu örneklerden yola çıkarak özgün malzemeye en yakın malzemeye ulaşmak için analizler yaptırdık. Bu analizler sonucunda da buradaki konservasyon çalışmalarına başladık" diye konuştu.

Yaşar, bölgede antik dönemde meydana gelen depremlerin yol açtığı büyük hasarların bulunduğunu anlatarak, üst örtüdeki sütunların, mimari yapı elemanlarının kazı esnasında mozaik döşeme üzerine düştüğünü ve bu nedenle de mozaiklerin yoğun bir tahribata uğradığını tespit ettiklerini dile getirdi.

Kazı sonrasında konservasyon çalışmalarına başladıklarına işaret ederek Yaşar, şöyle konuştu: "Amacımız buradaki mozaik döşemelerin daha uzun yıllar burada kalması ve ziyaretçiler tarafından görülmesi. 4 restöratör ve 3 işçi ile çalışmaları yürütüyoruz. Mozaik döşemeler Bizans Dönemine ait. Yaklaşık bin 600 yıllık. Mozaik döşenirken farklı panellere ayrılmış ve her panelde farklı desenler, figürler var. Buradaki konservasyon çalışmalarında Antik dönemdeki mozaik ustalarının kullanmış olduğu tekniği biz aynen devam ettiriyoruz. Aynı teknikle  çalışmalarını yürütüyoruz. Konservasyonda kullandığımız hiçbir hazır malzeme yok. "

Yaşar, bölgedeki mozaiklerde Bizans sanatı örneklerini de görmenin mümkün olduğunu vurgulayarak, mozaiklerde bölgeye özgün çalışma yapıldığını ve bölgede sıkça karşılaşılan mermer malzemeden mozaiklerin üretildiğini bildirdi.

Mozaikleri olduğu gibi korumayı amaçladıklarını belirterek, "Burada var olan çöküntüler ve çatlamaların olduğu gibi konservasyonu yapıldı. Bir halı serer gibi değil özgün dokuyu bozmadan olduğu gibi sağlamlaştırma yolunu tercih ediyoruz" dedi.

- "Ziyaretçiler için dijital gösterime sunuldu"
Pamukkale Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi ve Sratonikeia Antik Kenti Kazı Başkanı Prof.Dr. Bilal Söğüt ise kentte yapılan kazı çalışmalarında her yıl önemli verilere ulaştıklarını söyledi.

Antik kentteki yapılarda konservasyon ve restorasyon çalışmalarına devam ettiklerini ve önemli veriler elde ettiklerini belirten Söğüt, antik kentte yapılan kazılarda ortaya çıkan mozaiklerin ziyaretçilerin de görmesi için 3D ile ayağa kaldırdıklarını ve dijital ortamda gösterime sunduklarını kaydetti.
Memleket, Haber: Durmuş Genç, 12.12.2015

Diyarbakır Sur'da sokağa çıkma yasağının kalkmasının ardından 500 yıllık Kurşunlu Camii'nin içler acısı hali de gün yüzüne çıktı. Ön cephesi kurşunlarla delik deşik olan ve içerisi harabeye dönen camiyi gören vatandaşlar, duruma adeta isyan etti: “Bunu kim yapmışsa Allah belasını versin, Allah'ın evine nasıl kıydınız?”

Çözüm sürecinde Diyarbakır'ın en merkezi ilçelerini silah deposu haline çeviren PKK ile güvenlik güçleri arasında çatışmalar sürüyor. Tarihi Sur İlçesi de 9 günlük çatışmalardan dolayı harabeye dönüştü. İlçede bulunan 500 yıllık Kurşunlu Camii ile 4 okul yakıldı, onlarca ev ve işyeri de harap oldu. İlçede sokağa çıkma yasağının kalkmasıyla, Kurşunlu Camii'nin içler acısı hali de ortaya çıktı. Bölgeye giren gazeteciler caminin perişan durumunu görüntüledi. İçerideki her şey adeta kül olmuş durumda. Caminin mihrap ve minberinin yandığını, ahşap işlemelerinin küle döndüğünü, mermer sütunlarının delik deşik hale geldiğini gören vatandaşlar, duruma tepki gösterdi.

Diyarbakır Baro Başkanı Tahir Elçi'nin katledilmesin ardından Sur İlçesi'nde sokağa çıkma başlatılmıştı. İlçede güvenlik güçleri ile PKK'lı teröristler arasında şiddetli çatışmalar yaşanırken Kurşunlu Camii, Paşa Hamamı ile 4 okul yakılmıştı. Mimar Sinan'ın imzasını taşıyan tarihi yapılar, alevler içinde kalarak büyük zarar görmüştü. Ancak caminin yangından sonraki hali sokağa çıkma yasağından dolayı görüntülenmemişti. Sur Kaymakamlığı'nın sokağa çıkma yasağını önceki gece saat 23.00'te kaldırması üzerine basın mensupları ilçeye girebildi. Dağkapı, Gazi Caddesi ve Fatihpaşa mahallesindeki üç ayrı güvenlik noktasından üst aramasından geçen gazeteciler, caminin olduğu mahalleye ulaştı. Yakılan caminin içindeki her şeyin kül olduğu görüldü. Caminin tarihi kapı ve pencereleri, ahşap işlemeleri ile halı ve bütün elektrik tesisatının kullanılamaz hale geldiği gözlendi. Caminin içinde bulunan Kur'an-ı Kerim'lerin bazılarının yanarken bazılarını ise zarar gördüğü belirlendi. Yine, caminin ön cephesi büyük hasar almış. Tarihi yapının 500 yıllık mermer kolonlarına yüzlerce kurşun isabet etmiş.
Zaman, Haber: İsmail Avcı - Sinan Yılmaz, 12.12.2015

KANUNİ'NİN MEZARI BURASI MI?

TİAK'ın öncülüğünde yapılan çalışma sonucunda Kanuni Sultan Süleyman’ın iç organlarının Macaristan'da, ‘Üzüm Tepesi’nde gömülü olduğu açıklandı. Bu haber tarihçiler arasında da büyük yankı uyandırdı. Ancak pek çok tarihçi bu bilginin doğru olmadığı görüşünde.

Habertürk'ten Nihat Uludağ ve Aykut Yılmaz'ın haberine göre, Zigetvar Seferi sırasında, 1566 yılında Macaristan’da hayatını kaybeden Osmanlı Padişahı Kanuni Sultan Süleyman’ın (76) iç organlarının Üzüm Tepesi’nde gömülü olduğunun açıklanması tartışmaya neden oldu.
TİKA (Türk İşbirliği ve Kalkınma Ajansı) ve Pecs Üniversitesi tarafından 2012 yılında başlatılan çalışma önceki gün Macaristan’da düzenlenen basın toplantısıyla açıklanmış, Türk ve Macar bilim adamları, Kanuni Sultan Süleyman’ın yıllardır tartışma konusu olan iç organlarının gömüldüğü ‘kayıp türbenin yerini bulduklarını’ bildirmişti.

HZ. SÜLEYMAN’IN MÜHRÜ TÜRBEDEN ÇIKTI
Türk bilim adamı ekibinin başında bulunan ODTÜ Öğretim Üyesi Prof.Dr. Ali Uzay Peker, Zigetvar’da tahrip olan türbede bulunan 6 köşeli yıldız motifinin çalışmalarını desteklediğini ifade ederek, şöyle konuştu: “O motiflerin Kanuni’nin İstanbul’daki türbesinde, cenazesini taşıyan at arabasında yer alması ve bazı minyatürlerde de sık sık görülmesi ilgi çekici bir durum. 6 köşeli yıldız (iç içe geçmiş üçgen yıldız) Barbaros Hayreddin Paşa’nın sancağında da bulunuyor. 6 köşeli yıldız aslında ‘Mühr-i Süleyman’dır. Başka bir deyişle Hz. Süleyman’ın mührünü temsil ediyor. Kanuni Sultan Süleyman da bu yıldızı çok kullanmıştır.”

'ŞÜPHELER ORTADAN KALKTI’
Geçen yıl TİKA ile bölgede inceleme yapan 29 Mayıs Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dekanı Prof.Dr. Feridun Mustafa Emecan da “Bu bulguların çıkmasıyla şüpheler ortadan kalktı ve Kanuni’nin türbesi netleşmiş oldu. Daha önce türbenin aynı bölgede bulunan bir kilisede olduğu biliniyordu. Orada yapılan kazılarda bir şey çıkmadı. Kiliseye 2 kilometre uzaklıktaki Üzüm Tepesi’ndeki kazılar sonucunda bulgulara rastlandı ve şüpheler ortadan kalktı” değerlendirmesinde bulundu.

Türk Tarih Kurumu (TTK) Başkanı Refik Turan ise şu değerlendirmeyi yaptı: “Mehmet Zeki İbrahimgil ve Hamza Keleş çalışmaları birlikte yürütüyorlar. Onlar eminler. Onu takip edeceğiz. Açıklama yapan Macar araştırmacıların belgelerine bakmak lazım ama biz arkadaşlarımıza daha çok inanıyoruz. Arkadaşlarımız arşivlere dayanarak söylüyorlar."

Diyanet İşleri Başkanlığı adına mezarın yerinin bulunması için yürütülen projeye koordinatörlük yapan Gazi Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof.Dr. Mehmet Zeki İbrahimgil de kendi kaynaklarının 2. Selim’in belgelerine dayandığını belirtti. İbrahimgil, "Bu belgeler, Kanuni’nin iç organlarının bulunduğu mezarın Zigetvar Kalesi’nin içinde olduğunu gösteriyor. Onların dediğiyse 13 kilometre dışarıda. Kesinlikle Kanuni Türbesi orada değil” dedi.

AFYONCU: BİR BİNA BULMAKLA ‘DOĞRU YER’ DEMEK OLMAZ
Tarihçi ve yazar Prof.Dr. Erhan Afyoncu, Kanuni’nin mezarının bulunduğunun söylenmesi için erken olduğunu ifade etti. Afyoncu, “Kazı yapılan tepe Osmanlı kaynaklarında bahsedilen konuma çok benziyor" derken, "Bir mühür motifi bulmakla, bir bina bulmakla ‘burası doğru yer’ demek olmaz. Kanuni Sultan Süleyman’ın türbesinin bulunduğu alanda cami, türbe, kaleden oluşan bir kompleks bulunmalıdır. Kazı çalışmaları çok önemli ve değerlidir" diye konuştu.
Radikal, 11.12.2015

JANDARMADAN PAHA BİÇİLMEZ OPERASYON

İstanbul İl Jandarma Komutanlığı ekiplerinin Büyükçekmece ve Bahçelievler'de yaptığı operasyonda, Büyük İskender dönemine ve Kapadokya Krallığı'na ait olduğu öğrenilen 162 gümüş sikke, 2 adet heykel ve çeşitli tarihi eserler ele geçirildi. Ele geçirilen heykellerden birinin Kibele, sikkelerin de paha biçilmez değerde olduğu belirlendi.

TARİHİ TABLAKAYA PROJESİ BAŞLADI

Talas Belediyesi'nin kendi bütçesinin yanı sıra Orta Anadolu Kalkınma Ajansı (ORAN) ile diğer kurumların mali destek verdiği Tablakaya mahallesi Restorasyon Projesi kar kış demeden başladı.

Altyapı kurumlarının çalışmalarını sürdürdüğü mahalle restorasyonuyla ilgili bilgiler veren Talas Belediye Başkanı Mustafa Palancıoğlu, projenin 3 ayaklı olduğunu söyledi. Başkan Palancıoğlu, projenin ilk ayağının tarihi eski belediye binasının restorasyonu olduğunu hatırlatarak, "Projenin diğer ayakları ise altyapı kurumlarının elektrik, su, telekom ve gaz ile ilgili çalışmalarıyla beraber, 2 cadde ve 9 sokakta devam eden Arnavut taşı döşeme işinden oluşuyor" dedi.

HERA TIP TARİHİNE IŞIK TUTUYOR

Tekirdağ'ın Karaevlialtı mevkisindeki Hera'nın Şehri (Heraion-Teikhos) antik kentinde yapılan kazı çalışmalarında gün yüzüne çıkarılan buluntular, 2 bin yıl önce kullanılan tıp yöntemleri hakkında bilgi veriyor.

Namık Kemal Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Başkanı Prof.Dr. Neşe Atik, AA muhabirine yaptığı açıklamada, antik şehirde 16 yıldır kazı çalışması yaptıklarını söyledi.

Kazı çalışmaları sonucunda, Heraion Teikhos yerleşiminin akropolünde, geniş bir alana yayılmış, milattan önce 1. yüzyıla ait "Kült ve Sağlık Merkezi"nin varlığı, mimarisi ve küçük buluntularının saptandığını belirten Atik, "Bu alanda, antik kaynaklarda betimlenen, ilaç yapımında kullanılan tandır şeklinde fırınlar bulundu fakat bunlardan sadece bir tanesi şans eseri bozulmadan ve çökmeden çıkartıldı" dedi.

Antik şehirdeki sağlık merkezinden çıkartılan buluntuların 2 bin yıl önce Trak medeniyetinin tıp yöntemleri hakkında bilgi verdiğini ifade eden Atik, "Kazılarla gün ışığına çıkartılan demir, tunç, kurşun, kemikten yapılmış tıp aletleri (spatula, cımbız, kulak kaşığı, kanca, iğne, çift çatal vb.) ilaç yapımında ve saklanmasında kullanılan kaplar, ölçü kaşıkları ve sağlık tanrısı Asklepios'a sunulan adak figürleri, ilaç fırınlarının da olduğu alanın işlevini belirlemektedir" diye konuştu.
Anadolu Ajansı, Haber: Yavuz Karaduman, 10.12.2015

KNİDOS ESERLERİNİ BEKLİYOR

Datça Belediyesi, Knidos antik kentinde bulunan ve İngiltere'deki "British Museum" da sergilenen "Knidos Aslanı" ve "Knidos Demeteri" heykelleriyle Marmaris ve Bodrum Müzelerindeki eserleri ilçeye yeniden kazandırmak için çalışma başlattı.

Datça Belediye Başkanı Gürsel Uçar, Knidos'tan götürülen eserleri geri almakta kararlı olduklarını ve bu amaçla Kültür ve Turizm Bakanlığına yeniden başvuracaklarını söyledi.

Knidos'tan çıkarılan eserlerin Marmaris ve Bodrum müzeleriyle ODTÜ ve Selçuk Üniversitesinin depolarında yer aldığını belirten Uçar, bu durumun Datça için kabul edilemez bir kayıp olduğunu bildirdi.

Uçar, Kültür ve Turizm Bakanlığına daha önce de başvuruda bulunduklarını ancak "küçük müzelerin kapatılarak birleştirme yoluna gidileceği" gerekçe gösterilerek Bakanlığın bu taleplerini reddettiğini anlattı.

Marmaris ve Bodrum'daki müzelerin halen kapanmadığına dikkati çeken Uçar,  Knidos'tan götürülen binlerce tarihi eseri geri almakta kararlı olduklarını ifade ederek, şöyle konuştu: "Knidos'tan çıkarılan eserler bu gün Marmaris ve Bodrum müzeleri ile Selçuk ve ODTÜ üniversitelerinin depolarında yer alıyor. Belediye olarak bu eserlerin Datça'ya getirilmesi amacıyla Kültür ve Turizm Bakanlığına yazışmalar yaptık şu ana kadar herhangi bir gelişme olmadı. Biz Datça'dan çıkan eserlerin burada sergilenmesi konusunda kararlıyız. Tekrar yazışmalarımızı yapacağız. Kesinlikle, Marmaris'te ve Bodrum'daki gibi bir müzeyi Datça'ya da kazandırmak için mücadelemiz devam edecek."

"MÜZE YERİ HAZIR"
Reşadiye Mahallesi Uçurtma Tepesi'nde bulunan 20 hektarlık alanın müze yeri için belirlediklerini aktaran Uçar, "Datça'mızın kentsel sit olarak planlanan iki yerleşim alanı mevcut. Bunlardan birisi Reşadiye bir diğeri ise Eski Datça Mahallesi. Eski Datça Mahallesi yapılarıyla bugün insanların ziyaretçi akınına uğrayan bir yer. Bunun aynısını Reşadiye'ye de taşımak istiyoruz. Reşadiye'nin her bir alanı kentsel sit gibi planlansa da bir kentsel sit görünümü yok. Buraya da müze yaparak geliştirip kentsel sit dokusuna ve müzeye sahip olmasını istiyoruz" diye konuştu.

Eski ve yeni Knidos'tan şu ana kadar çıkarılan binlerce eser olduğuna dikkati çeken turist rehberi ve Datça Belediyesi kültür birimi görevlisi Osman Akın ise özellikle yeni Knidos'tan çıkarılan eserlerin önemli bir bölümünün İngiltere'de olduğunu ifade etti.

Akın, 1855 yılında Datça'dan götürülen Knidos Aslanı ve Knidos Demeteri heykellerinin halen Londra'daki British Museum'da sergilendiğini belirterek, "Ancak daha acı olan bir şey var ki şu anda eski ve yeni Knidos'tan çıkan eserler de Datça'da değil. Bodrum ve Marmaris Müzesi'ne Datça'dan giden çok sayıda tarihi eser ziyaretçilerini kabul ediyor. Aynı zamanda eski Knidos'u kazan ODTÜ ekibinin ve yeni Knidos'u kazan Selçuk Üniversitesi ekibinin bulguları da bu iki üniversitenin depolarında tasnif edilmiş olarak bekliyor" dedi.

"1855 YILINDA GEMİYLE GÖTÜRÜLDÜ"
Knidos Aslanı ve Knidos Demeteri heykellerinin Datça'ya ait olduğunun insanların hafızasında yer alması için eserlerin kopyalarını yaptırdıklarını vurgulayan Akın, heykellerin orijinalleri hakkında ise şunları söyledi:  "British Museum dünyanın en önemli arkeolojik müzesi olarak kabul ediliyor ve bir numaralı giriş kapısında sizi Knidos'tan götürülmüş olan antik aslan heykeli karşılıyor. 8 metrelik 11 tonluk tek parça mermerden yontulma devasa bir heykel. Oldukça önemli bir eser. Amiral Conon yönetiminde büyük bir deniz savaşını kazanan Knidoslular, zaferin anısına bu heykeli yaptırıyorlar. Heykel, 1855 yılında İngiliz subay-arkeolog Sir Charles Newton tarafından bir savaş gemisine yüklenerek götürülüyor. Aslan heykeli gibi Knidos'tan İngiltere'ye götürülmüş olan Demeter Heykeli de bu coğrafyaya ait. Bunlar yurt dışındaki çok önemli değerlerimiz. Biz bunların da kentimize kazandırılmasını istiyoruz. Bu amaçla çalışma başlattık."
Muğla Devrim, 09.12.2015

ERZURUM'UN TARİHİ ESERLERİ GÜN YÜZÜNE ÇIKARILDI

Erzurum'da, Selçuklu ve Osmanlı dönemlerinden kalma tarihi eserlerin etrafındaki kötü yapılaşma, yaklaşık 95 milyon lira kamulaştırma bedeli ödenerek yıkıldı.

Yakutiye Belediye Başkanı Ali Korkut, AA muhabirine yaptığı açıklamada, ilçe sınırları içerisinde birçok tarihi eserlerin bulunduğunu söyledi. 

Göreve geldiğinde Yakutiye Medresesi ve Lala Paşa Camisi'nin çevre düzenlemesini yaptıklarını, tarihi eserlerin çevresini açmayı ilk kez gündeme aldıklarını ifade eden Korkut, Üç Kümbetler gibi çok önemli eserlerin yer aldığı 150 dönümlük alanda 26 taşınmaz kültür varlığı için Kalkınma Bakanlığı ile ortak proje gerçekleştirdiklerini dile getirdi. 
Türkiye Gazetesi, 08.12.2015

6 - 12 Aralık 2015

KİLİKYA ERMENİ KATALİKOSLUĞU ARAZİSİ ANAYASA MAHKEMESİ'NDE

"Yalnızca duvarları kalmış" diye başladı anlatmaya. 

Mekanın eski fotoğrafı olarak ellerinde bir tane bulunduğunu söyledi.
1915 yılı öncesi fotoğrafta görkemli bir manastır yapılanması görülüyor.
Yeni fotoğrafta ise, duvarlar, kilise kalıntıları yer alıyor.
Beyrut'taki Ermeni Katalikosluğu adına avukat Cem Sofuoğlu, 1915 Ermeni Tehciri'nden tam 100 yıl
sonra Anayasa Mahkemesine başvuruda bulunduğunu belirtti.

Katalikos, 1915 yılına kadar içinde yaşadıkları, ibadet ettikleri Sis(Kozan) ya da Kilikya Ermeni Katalikosluğunun 600 yıldan fazla üzerinde yaşadıkları mekanı istiyordu.
Manastırın duvarları, binaların yalnızca yıkıntıları kalmış. 

Kilikya deyince bir bölgeden söz ediyoruz.

Mersin'den Maraş'a kadar uzanan geniş bir bölge.

Bu bölgede üç yüz yıla yakın bir süre Kilikya Ermeni devleti egemen olmuş.

Kilikya Ermeni Krallığı, 1080-1199 arası Beylik ve 1199-1375 arası krallık olan Çukurova bölgesinde bulunan bir devletti.

Kilikya Ermeni Katalikosluğu'nun tarihçesi ise daha değişik ve daha uzun.

Sis ya da bugünkü adıyla Kozan'da yer alan Kilikya Ermeni Katalikosluğu, 1293 yılında kurulmuş, 1915'e kadar orada varlığını sürdürmüş. 

1915'LE BAŞLAYAN SÜRGÜN

Katalikosluğun 1915 yılında başlayan yolculuğu, değişik inişler ve çıkışların sonunda Lübnan'ın başkenti Beyrut'ta son buldu. 

1915 Tehcir Kanunu uyarınca, Sis Katolikosluğu'nun içinde yer aldığı Ayasofya Manastırı boşaltıldı.

Herkesin Halep'e gitmesi emredildi.

13 Eylül 1915 çıkarılan Emval-i Metruke Kanunu'yla manastıra el kondu. 

Halep'e sürülen Kilikya Katolikosluğu 1915 Tehciri sonrasında Halep’te tehcir edilmiş Ermenilerin yaralarının sarılması, kampların idaresi, yardım faaliyetlerinin organize edilmesi gibi konularda bir merkezi idare kurumu gibi davrandı.

O dönemin Katalikosu Sahak, Kilikya'dan ayrıldıktan sonra önce Halep'e, sonra Kudüs'e gitti.

Orada Osmanlı İmparatorluğu tarafından birleştirilen Ermeni kiliselerinin başına getirildi.

1917'de Kudüs'ün İngiltere tarafından ele geçirilmesi üzerine Sahak'la birlikte din görevlileri Şam'a geçtiler.

1918:GERİYE DÖNÜŞ

1918'de Osmanlı İmparatorluğu 1.Dünya Savaşından yenik çıkınca koşullar yeniden değişti.

Mondros Ateşkes Antlaşması uyarınca, Tehcir kararı kaldırıldı, Ermeniler topraklarına yeniden dönme hakkını elde ettiler.    

Katalikos Sahak, Adana'ya, oradan da Sis'teki makamına döndü.

1921 yılında bölgeyi işgal eden Fransa, Çukurova'yı terk etmeye karar verdi.

Kendileri geri çekilirken 31 Mayıs 1921'de Sis'teki Ermenilerin de bölgeyi terk etmelerini istedi.

Sahak da aynı yıl diğer dini görevlilerle birlikte Halep'e döndü.

Katalikosluk, 1921-1930 arasında Halep-Beyrut-Şam-Zahle-Halep şehirleri arasında yer değiştirdi.

O dönemde yönetimi elinde bulunduran Fransız Hükümetine başvurarak 1924 yılından itibaren Beyrut'a yerleşti.

O günden beri Beyrut'un Antilyas semtinde faaliyetlerini sürdürüyor.    

YURTDIŞINDAN İLK BAŞVURU

Kilikya Katalikosluğu'nun avukatı Cem Sofuoğlu, Adana'nın Kozan İlçesi'ndeki mülklerini geri alabilmek amacıyla Anayasa Makhemesine 27 Nisan 2015 tarihinde başvurduklarını açıkladı.

"Bu yurtdışında bulunan bir Ermeni dini merkez tarafından açılan ilk dava" dedi.  

Katalikos'un, sorunun Türkiye'nin hukuk sistemi içinde halledilmesinden yana olduğunu dile getirdi.

Neden Anayasa Mahkemesine başvurduklarını ise, şu gerekçelerle açıkladı:

"Gerek geçmişteki yargı kararları, gerek doktrindeki yaygın görüşler ve gerekse yayınlanan genelgeler dolayısıyla, tapu kayıtları hakkında bilgi almanın olanaksız olduğu dikkate alınarak, Kilikya Katolikosluğu'nun eski adıyla Sis bugünkü adıyla Kozan'da bulanan manastır, kilise ve müştemilatın arazisinin mülkiyetini, iç hukuk yollarını tüketerek, talep etme hakkına yönelik etkili ve başarı şansı olan bir kanun yolu olmadığından, Anayasa Mahkemesi'ne başvurmuş bulunmaktayız."

Avukat Sofuoğlu, dava ettikleri sözkonusu gayrımenkülün; tarihi, dini ve hukuki özellikleri nedeniyle sit alanı ilan edilmiş olduğunu ifade etti:

"Mülkiyet, muhtemelen Hazineye ait iken Belediye'ye intikal etmiş olmalı\" diyen Sofuoğlu, sözlerini şöyle tamamladı:\"Muhtemelen diyoruz, çünkü tapu kayıtlarını incelemek için yaptığımız yazılı başvuru, söz konusu gayrımenkulle ilişkimiz olmadığı gerekçesiyle reddedildi. 600 yıl burada yaşadıktan sonra, bu gayrımenkul ile ilişkiniz yok demek, aslında işin ironik ve acı tarafı."

Anayasa Mahkemesi nasıl bir karar verecek bilemeyiz.

Ancak, kendi yakın tarihimizle bir kez daha yüzleşmek açısından, bu davanın anlamlı olduğunu söyleyebiliriz.    
Hürriyet, Yazı: Oral Çalışlar, 11.12.2015

İSTANBUL'UN TARİHİ YARIMADASI'NDA TARİHE ÇATI AYARI

İstanbul’un tarihi yarımadasında çatı arası terasa izin çıktı. Böylece, bu bölgedeki binaların çatılarına, belli şartlarla da olsa her türlü kullanıma açık ‘teras’ yapılabilecek.

Tarihi Yarımada’da turizmi canlandırmak için “Çatı arası teras” dönemi başlıyor. Fatih Belediyesi’nin talebi doğrultusunda İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) Meclisi, oy çokluğuyla aldığı kararla binalarda çatı arasının kullanılmasına ilişkin yeni düzenlemeye onay verdi. Turistik yapılarda, çatının dışarıyla ilişkisi daha önce “kuşgözü” olarak nitelendirilen pencerelerle yapılırken, değişen plan notu ile sokak siluetini etkilemeyecek şekilde, binaların çatısında 2 metre geriden başlayan teras yapımı mümkün olacak.  Böylece, özellikle konaklama faaliyeti gösteren otellerde Tarihi Yarımada siluetinden faydalanmak amacıyla ortak kullanıma ait yeme-içme mekanlarının önü açılacak.

PLANDA NOT DEĞİŞİKLİĞİ

Fatih Belediye Meclisi’nde, 6 Mart 2015 tarihinde aldığı kararla, Tarihi Yarımada’yı korumaya yönelik mevcut plana, not değişikliğine gidilerek, “Konaklama Tesis Alanları, Konut-Konaklama Alanları, Turizm Kültür Alanları ve 2. Derece Ticaret Alanlarında, ortak alan kullanımı şartıyla teras çatı veya kış bahçesi yapılabilir. Teras çatı yapılması halinde yalnızca sökülüp takılabilir ve şeffaf malzeme kullanılabilir. Kapalı alan yapılması halinde yüksekliği 2,80 metreyi  aşamaz” şeklinde düzenlemeye gidildi. Söz konusu plan notu değişikliği için hazırlanan 1/1000 ölçekli koruma amaçlı uygulama imar planı plan notu tadilatı teklifi, geçtiğimiz ay İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi’ne iletildi.

YÜKSEKLİK 3.5 METRE

İstanbul Büyükşehir Belediyesi İmar ve Bayındırlık Komisyonu’nun görüşü doğrultusunda,  yapılan düzenleme şöyle: Hiçbir durumda çatı mahya yüksekliği 3,50 metreyi aşmayacak.Genel olarak çatı kaplamaları kiremit olacak, çatı aralarına bağımsız bölüm yapılamayacak.  Sosyal kültürel tesis amaçlı binalarda ise bu fonksiyona hizmet edecek toplantı salonu, yeme-içme bölümleri, mescit gibi birimler yapılabilecek. Çatılarda saçak ucundan itibaren 2 metrelik kısımda çatı formunun bina cephesi boyunca devam etmesi kaydıyla teras kullanımlarına ait değişik çözümler getirmeye ilçe belediyesi yetkili olacak. Bunun dışında kalan konularda mevcut plan hükümleri korunacak.

DOKUYU BOZAR

Teklİfe ilişkin söz konusu raporda, şu kurumların olumsuz görüşleri de yer aldı:  

- Şehir Planlama Müdürlüğü: “Konaklama tesis alanları, konut, konaklama, turizm kültür alanları ve 2. derece ticaret alanlarında teras çatı ve kat bahçesi yapılmasının önü açıldığı görülmekte. Söz konusu değişiklik bölgenin tarihi dokusu ve tescilli yapıların bulunması da göz önüne alındığında, dokuyu bozabilecek nitelik arz etmektedir.” 

- İmar Müdürlüğü: “Mekansal Planlar Yapım Yönetmeliği’ne uygun değil.  Kültürel mirasın korunmasına ilişkin hiçbir ön kabul geliştirmeden silueti etkileyecek ve zedeleyecek çatı katı gibi yapılanmalara izin verilerek sadece turizm fonksiyonunun ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik bir teklif.” 

Ulaşım Planlama Müdürlüğü: “Plan notu tadilatı, UNESCO mevzuatı ve yargı kararları açısından olumsuzluklar içeriyor.”
Hürriyet, Haber: Fatma Aksu, 11.12.2015

DÜNYA BU ESERLERİN PEŞİNDE

Türkiye’de sıkça rastlanan tarihi eser kaçakçılığı tüm dünyada kötü bir örnek olarak uygulanıyor. Özellikle iç karışıklıkların yaşandığı ve savaşların olduğu bölgelerde ilk yağmalanan o ülkenin kültür envanteri oluyor. Suriye, Irak, Mısır ait çok sayıda eser kayıp.  Hem İnterpol hem de UNESCO, ICOMOS gibi kurumların çabalarıyla tüm dünyada bu eserler aranıyor. Bu eserlerin yasal olarak alım satımı yasak. Kimin koleksiyonunda bulunsa el konulur. 

Kültür ve Turizm Bakanlığı’na bağlı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü bir süredir Türkiye’de çalınan ve bulunan eserlerin yayınını yapıyordu. Amaç eserlerin bulunmasına yardımcı olmanın dışında bu eserleri satın alacak koleksiyonerleri de bir bakıma bilgilendirmekti. Antika pazarlarında ve müzayedelerde satılan eserlerin alıcıları için de bu site önem arz ediyordu. Resim Heykel Müzesi’nden çalınan onlarca eser birçok koleksiyoner işadamının başını belaya sokmuştu. Eserlerin yasal olduğunu sanan koleksiyonerler bunların müzeden çalıntı eser olduklarını yıllar sonra kapılarına gelen savcı vasıtasıyla öğrendi. Tabi bunların çalıntı olduğunu bildiği halde koleksiyonuna katmaktan imtina etmeyenlerde yok değildi.

Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü ülkemize ait eserler için başlattığı uygulamayı şimdi yurt dışında çalınan eserler içinde yapıyor. Ülkelerin İnterpol yada ICOMOS, UNESCO aracılığıyla duyurduğu çalıntı ve kayıp eserleri resmi internet sitesinden yayınlıyor. Mısır, Suriye ve Irak’tan çalınan yüzlerce eser envanter bilgileri ve fotoğraflarıyla yer alıyor. Bir anlamda Türk koleksiyonerler de bu eserleri almamaları noktasında uyarılıyor. Fransa, Japonya, Peru, Yunanistan gibi ülkelerden çalınan eserler de bu bölümde bulunuyor. Ülkelerden bildirim yapıldıkça siteden duyurulara devam edilecek.

1 - Japonya'nın Kochi Kentindeki Enichidera Tapınağı'ndan 12-13 Mart 2012 Tarihlerinde Arasında Çalınan Buda Heykeli

2 - Peru'nun Junin Şehrindeki San Ignocia de Loyola Kilisesi'nden 19.06.2011 Tarihinde Çalınan Eserler

3 - Fransa'dan Çalınan Lava Hazinesi'ne Ait Sikkeler…

4 – Yunanistan Folklore Müzesi ve Ioannia Arşivi'nden Çalınan Tarihi Eserler…

5- Japonya'nın Nagasaki Şehri Yakınındaki Kijin Tapınağı'ndan Çalınan Heykel…

6- Ukrayna'da Çalındığı Belirtilen Madeni Paralar ve Madalyonlar…

7 - Mısır’ın Al Minya Şehrindeki Malawi Eski Eserler Müzesi'nden 14.08.2013 Tarihinde Çalınan Eserler…

8- Suriye’den çalınan eserler…

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 10.12.2015

ALMAN MİMAR BRAUNFELS: YIKMAYIN, ÖRNEK ALIN


Alman Mimar Prof. Stephan Braunfels, kent mimarisini inceledi.Başkent’teki Cumhuriyet dönemi yapılarının korunması gerektiğini vurgulayan Braunfels, “Saraçoğlu Mahallesi’ndeki Türk geleneğini yansıtan mimari özellikler, yeni yapılacak projelere örnek olmalı” dedi.





Ankara Ticaret Odası’nın (ATO), Başkent’i ‘marka kent’ haline getirmek amacıyla bu yıl ilkini düzenlediği Ankara Marka Festivali kapsamında Ankara’ya gelen ünlü Alman Mimar Prof. Stephan Braunfels, kent mimarisi hakkında değerlendirmelerde bulundu. Berlin’deki Alman Parlamento Binası başta olmak üzere farklı ülkelerdeki çok sayıda yapıda imzası bulunan Braunfels, Ankara’nın kalbi Kızılay’a çıktı.  Braunfels, yurttaşları Hermann Jansen’ın 1928’de projelendirdiği planda ‘kent meydanı’ olarak tasarlanan Güvenpark ile Paul Bonatz’ın 1945’te projelendirdiği Saraçoğlu Mahallesi’ni gezdi. Hürriyet'ten Sedat Cenikli'nin haberine göre, geleneksel Türk mimarisinin büyüleyici olduğuna dikkat çeken Braunfels, Saraçoğlu Mahallesi’nin yeni yapılacak konut projelerine örnek olması gerektiğini belirterek, şunları söyledi:

Büyük ve modern bir şehir

“İlk defa geldiğim Ankara’nın bu kadar büyük ve modern bir şehir olmasına şaşırdım. Nüfusuyla Berlin’in iki katı. Avrupa’ya göre modern bir yapılaşma var. Alman mimar olduğum ya da yapıları Alman mimarlar yaptığı için demiyorum ama kent planlaması iyi olduğu için şimdi bile İstanbul’a kıyasla trafik çok daha hızlı akıyor. Ayrıca Cumhuriyet’in ilk yıllarında tasarlanan ‘yeşil şehir’ planı kendisini koruyor.

Türk geleneğine uygun yapılar önemli

Cumhuriyet’in ilk 20-30 yılında, Atatürk döneminde yapılan yapıların korunması gerekiyor. Çok şaşırdığım bir konu, o yıllarda Alman mimarlar yeni binalara Türk bir hava katmak istemişler. Saraçoğlu bunun en güzel örneği. Saraçoğlu Mahallesi’ndeki evler, eski Türk evlerine benziyor. Şimdi yapılanların ise ya hiç mimarlıkla alakası yok ya da çok Amerikan ve İngiliz tarzı. Türkiye için özünü bulup, kendine has, Türk geleneğine uygun yapılar inşaa edilmesi daha önemli.

Bulvarda yenileme gerekiyor

Atatük Bulvarın’daki çirkin görüntüyü görünce 60’lı, 80’li yılara gittim. Bence bulvardaki yapıların yenilenmesi gerek. Evler çok eskimiş; restoreye gerek yok, daha değişik şeyler uygulanabilir. Ankara’da 1950’ye kadar olan mimari ile son 10 sene içinde yapılan binalar çok güzel. Ama arada kalan 50 yıl içinde yapılan binaların yenilenmesi gerekiyor. Cumhuriyet’in ilk yıllarında yapılan şehir planlamasında, Ankara Kalesi başta olmak üzere kent manzarasının kapanmamasına çok dikkat edilmiş.

Yüksek binalar dikilebilir

Atatürk’ün ‘Geçmişini bilmeyen, geleceğine yön veremez’ sözü çok önemli. Saraçoğlu Mahallesi’ndeki Türk geleneğini yansıtan mimari özellikler, yeni yapılacak kentsel dönüşüm ve konut projelerine örnek olmalı. Türk mimarisinde açık yapılar var. Onun için yan yana bloklardan ziyade özündeki açık konut mimarisine uygun projeler yapılmalı. Manzarayı kapatmamak kaydı ile geniş yeşil alanlara sahip yüksek binalar dikilebilir.”

Braunfels kimdir?

55 yaşındaki Alman mimar, Berlin’deki en önemli binalardan olan Alman Parlamento binası ile üçünücü parlamento binası olan Marie-Elisabeth-Lueders-Haus yapılarına imza attı. İlk bürosunu 1958 yılında Almanya’nın Münih kentinde açan Braunfels, çalışmalarına Berlin’deki ofisinde devam ediyor. Başta Almanya olmak üzere farklı ülkelerde çok sayıda yapının projelerini çizen Braunfels, Türkiye’de de İstanbul’da bir ofis açmayı planlıyor
Yapı, 10.12.2015

HASANKEYF "BÜYÜK TEHLİKE ALTINDAKİ KÜLTÜR VARLIKLARI" LİSTESİ'NDE

2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programı için kısa listede yer alan 14 anıt eser ve miras alanı, kültürel miras konusunda Europa Nostra ile Avrupa Yatırım Bankası Enstitüsü tarafından farklı disiplinlerden uzmanların katılımıyla bgerçekleştirilen panelde açıklandı.

14 farklı Avrupa ülkesinde bulunan tehlike altındaki varlıklar şunlar: Ermenistan’daki Ererouyk Arkeolojik Sit Alanı ve Ani Pemza Köyü; Belçika Brüksel’deki Adalet Sarayı; Estonya Tallinn’deki Patarei Hisarı; Finlandiya’daki Helsinki-Malmi Havalimanı; Fransa Dieppe’deki Colbert Döner Köprüsü; Almanya Divitz’deki Şato; Yunanistan Sakız Adası’ndaki Kampos Bölgesi; İtalya’daki Venedik Lagünü; Hollanda’daki Rijswijk Şatosu; Norveç Oslo’daki Y Bloku; Portekiz Lizbon yakınlarındaki Valflores Sarayı ve Malikanesi; İspanya Ekstremadura’daki Padovalı Aziz Antuan Manastırı; Türkiye’deki Hasankeyf antik kenti ve çevresi ve Birleşik Krallık Edinburgh’daki Mavisbank Evi.

Bu alanlardan bazıları bakımsızlık veya yanlış planlama/imar projeleri nedeniyle risk altındayken bazıları da kaynak yetersizliği veya uzman eksikliği nedeniyle tehlikeyle karşı karşıya. 7 kültürel miras alanından oluşan nihai liste 16 Mart’ta Venedik’te düzenlenecek halka açık bir etkinlikle açıklanacak.

14 anıt eser ve miras alanından oluşan kısa liste belirlenirken taşıdıkları olağanüstü kültürel değerin yanı sıra karşı karşıya oldukları büyük tehlike göz önüne alınıyor. Ayrıca kamu ve özel sektörden çeşitli paydaşların bu varlıkların kurtarılması konusundaki kararlılığı ve yerel toplulukların katılımı da esas alınıyor. Bu alanların bulundukları konumda bölgesel ölçekte sürdürülebilir kalkınma için bir kaynak oluşturma ve yönlendirici olma açısından taşıdığı potansiyel de kısa listenin şekillendirilmesinde rol oynayan bir başka önemli kriter.

2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programı için adaylar Europa Nostra’nın Avrupa’nın dört bir yanındaki üyelerden ve ilişkili kuruluşlardan oluşan geniş ağının bir parçası olan sivil toplum kuruluşları ve kamu kurumları tarafından gösterildi. On dört miras alanından oluşan kısa liste Tarih, Arkeoloji, Mimarlık, Koruma, Proje Analizi ve Ekonomi alanlarında uzmanlar tarafından şekillendirildi. 7 kültürel miras alanından oluşan nihai liste ise Europa Nostra Yönetim Kurulu tarafından belirlenecek.

‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programı, Avrupa Yatırım Bankası Enstitüsü’nün kurucu ortaklığı ve Avrupa Konseyi Kalkınma Bankası’nın bağlı ortaklığı ile Europa Nostra tarafından Ocak 2013’te başlatıldı. Program, ABD Doğal ve Kültürel Çevreyi Koruma Örgütü’nün (US National Trust for Historic Preservation) yürüttüğü bir projeden ilham alınarak oluşturuldu. ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programı finansman sağlama amacını taşımamakta. Europa Nostra’nın ‘Mainstreaming Heritage’ adlı 3 yıllık Ağ Oluşturma Projesinin parçası olan ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programı, Avrupa Birliği’nin Yaratıcı Avrupa (Creative Europe) programı tarafından destekleniyor.

2016 Yılı ‘Büyük Tehlike altındaki 7 Kültür Varlığı’ programı için kısa listeye giren Avrupa’daki 14 kültürel miras alanı

Hasankeyf antik kenti ve çevresi, TÜRKİYE

12.000 yıllık Hasankeyf yerleşimi Türkiye’nin güneydoğusunda Fırat Nehri’nin kıyısında yer almaktadır. Neolitik mağaralardan Roma kalıntılarına ve Orta Çağ anıtlarına kadar pek çok esere ev sahipliği yapan Hasankeyf eşi bulunmaz bir müzedir. Ilısu Hidroelektrik Santrali projesinin planlandığı gibi uygulanması durumunda, Hasankeyf’in %80’i barındırdığı inanılmaz zengin, çok kültürlü tarihi değere ve mirasa karşın sular altında kalacaktır. Buna rağmen antik kentteki eserlerin taşınması ve korunması için uluslararası ölçekte onaylanmış bir plan bulunmamaktadır. Acil olarak yapılması gereken ilk iş koruma ile sürdürülebilir kalkınma arasındaki dengeyi gözeten bağımsız bir stratejik planın oluşturulmasıdır. Hasankeyf, yürüttüğü kampanya ulusal ve uluslararası pek çok kuruluş tarafından destek gören Kültür Bilincini Geliştirme Vakfı tarafından 2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programına aday gösterilmiştir.

Ererouyk Arkeolojik Sit Alanı ve Ani Pemza Köyü, ERMENİSTAN

Türkiye-Ermenistan sınırı yakınındaki kayalık bir düzlükte bulunan Ererouyk bir zamanlar bölgenin en önemli ibadet merkezleri arasındaydı. Geride bıraktığımız 20 yıl içinde bazı restorasyon çalışmaları yapılmış olsa da 6. yüzyıldan kalma bu bazilika halen büyük risk altındadır. Bazilikanın çevresindeki arkeolojik sit alanı ise henüz üzerinde kapsamlı bir çalışma yapılamadan yok olup gitme tehlikesiyle karşı karşıyadır. Alanı 2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programına aday gösteren İtalya’daki Ermeni Kültürünü Araştırma ve Belgeleme Merkezi (Centre of Studies and Documentation of Armenian Culture - CSDCA), bu kültürel miras alanının araştırılması ve onarılması için disiplinlerarası bir proje yapılmasını ve Arpaçay Nehri boyunca bir arkeolojik park oluşturulmasını önermektedir. 1926’da inşa edilen ve bazilikadan birkaç yüz metre uzaklıkta bulunan Ani Pemza Köyü, bir kültür turizmi merkezi olarak işlev yaparak bölgedeki sosyoekonomik canlanmaya katkıda bulunabilir.

Brüksel’deki Adalet Sarayı, BELÇİKA

Belçika’nın yüksek mahkemelerine ev sahipliği yapan Adalet Sarayı 19. yüzyılın ikinci yarısında Avrupa’da inşa edilmiş en büyük yapıdır. Belçikalı mimar Joseph Poelaert tarafından tasarlanan ve eklektik bir mimari tarza sahip olan bu yapı dönemin en ileri endüstriyel demir teknolojileri kullanılarak inşa edilmiştir. Üstün mimari, tarihi ve kamusal değerine rağmen yapıya hak ettiği değer verilmemiştir. 30 yıl kadar önce binanın ön cephesine ve galerisine kurulan iskele zaman içinde paslanmış ve kullanılamaz hale gelmiştir. Saray büyük oranda boştur ve adli faaliyetler için bitişik binalardan ofisler kiralanmaktadır. Saray, Taşınmaz Kültür Varlıkları (Patrimoine Culturel Immobilier) tarafından 2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programına aday gösterilmiştir. 2016 Dünya Anıtlar Takip Listesi’nde de yer alan yapının onarılması için geniş kapsamlı ulusal ve uluslararası teknik bilgi ve destek gerekmektedir.

Tallinn’deki Patarei Hisarı, ESTONYA

1840’ta inşa edilen Patarei Hisarı, Estonya’da klasik tarza sahip en büyük savunma yapısıdır. Hisar, 1920 ile 2005 yılları arasında siyasi mahkumların tutulduğu bir hapishane olarak kullanılmıştır. Günümüzde ise hem Komünist rejime hem de Nazi rejimine karşı sergilenen direnişi hatırlatan bir mekan ve güçlü bir semboldür. Sert iklim şartları ve bakımsızlık nedeniyle hızla yaşanan yıpranma yapının karşı karşıya olduğu en büyük tehlikedir. Hisarın bazı bölümleri güvenlik nedeniyle kapatılmıştır. 2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programı için yapıyı aday gösteren Estonya Kültür Varlıkları Derneği (Estonian Heritage Society) bu büyük yapının yenilenmesini ve bir müze kompleksi, yaratıcı sektörler tarafından kullanılan bir merkez, otel veya ofis ve konut olarak yeniden kullanılmasını önermektedir. Patarei, Tallinn Deniz Uçağı Limanı (2013’te AB Kültürel Miras Ödülü/Europa Nostra Ödülü kapsamında Büyük Ödüle layık görülmüştür), Tallinn Tarihi Kent Merkezi ve Helsinki’deki Suomenlinna Hisarı ile birlikte Baltık Denizi Bölgesi’nde çok sayıda turistin ilgisini çeken bir adres olma potansiyelini taşımaktadır.

Helsinki-Malmi Havalimanı, FİNLANDİYA

1930’lu yılların ortasında işlevselci mimari anlayışıyla inşa edilen Helsinki-Malmi Havalimanı, dünyada 2. Dünya Savaşı öncesinde inşa edilen ve halen kullanımda olan iyi korunmuş uluslararası havalimanları arasında yer almaktadır. Yılda yaklaşık 40.000 uçağın iniş yaptığı havalimanı Helsinki‐Vantaa Uluslararası Havalimanı’nın ardından Finlandiya’nın en yoğun havalimanıdır. Düzenli bakım yapılması sayesinde terminal ve hangar yıllar geçmesine rağmen çok iyi durumdadır. Ancak havalimanı yeni bir imar projesi nedeniyle tehlike altındadır. Helsinki Belediyesi’nin Yeni İmar Planı kapsamında 2020’li yılların başında alanda yeni konut bölgelerinin inşa edilmesi öngörülmektedir. Europa Nostra Finlandiya tarafından desteklenen Malmi Havalimanını Yaşatma Derneği (Friends of Malmi Airport - FoMA) havalimanını 2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programına aday göstermiştir ve havalimanının ticari bir liman olarak kullanılmaya devam etmesini veya başka bir kullanım verilerek korunmasını önermektedir.

Normandiya bölgesi Dieppe’deki Colbert Döner Köprüsü, FRANSA

Eyfel Kulesi’yle aynı dönemde aynı yapı yöntemleri ve malzemeleri (demir) kullanılarak inşa edilen Colbert Köprüsü Avrupa’da halen orijinal hidrolik mekanizmasıyla kullanılmakta olan son büyük döner köprüdür. Köprüden her gün 12.000 araç ve 1.800 yaya geçmektedir. 2014’te, köprünün sahibi olan Dieppe Köprü Ortaklığı Birliği (Syndicat Mixte du Port de Dieppe - SMPD), 1889’da inşa edilen köprünün yerine yeni bir yapı yapılmasına karar vermiştir. Buna karşılık, Dieppe'deki Colbert Köprüsü Koruma Komisyonu (Colbert Bridge Protection Committee) köprünün restore edilmesinin teknik ve ekonomik olarak mümkün olduğunu ortaya koymanın yanı sıra bu restorasyon çalışmasının SMPD tarafından önerilen plandan çok daha az maliyetle gerçekleştirilebileceğini göstermiştir. Köprüyü 2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programına aday gösteren Kültür Varlıkları Derneği (Fondation du Patrimoine), köprünün restore edilmesini ve dönme mekanizmasının modern hale getirilmesini önermektedir.

Mecklenburg-Vorpommern eyaleti Divitz’deki şato, ALMANYA

Schloss Divitz, Almanya’nın kuzeyinde bulunan hendekle korunan tarihi bir şatodur. Şatonun günümüze kalan en eski kısımları 15. yüzyılda inşa edilmiştir ve yapının mevcut görünümü 1785’ten 1850’ye dek süren restorasyonlar sonucu ortaya çıkmıştır. 12 hektarlık bahçe 19. yüzyıl peyzaj mimarisini temsil eden bir örnektir. Yıllarca bakımsız kalan yapı oldukça kötü durumdadır. Almanya Federal Hükümeti Kültür ve Basın Komisyonu (Federal Government Commissioner for Culture and the Media - BKM) tarafından yaptırılan kavramsal bir çalışmaya göre Divitz’deki Şato ulusal ölçekte önem taşıyan bir anıt eserin sahip olması gereken tüm karakteristiklere sahiptir ve bu nedenle en kısa sürede yenilenmesi gereklidir. Çalışmada alanın restore edilmesi ve içinde bir müze, otel ve yazlık tiyatro barındıran “günübirlik gezi amaçlı bir şato” olarak kullanılması önerilmektedir. Şato, Europa Nostra Almanya tarafından programa aday gösterilmiştir.

Sakız Adası’ndaki Kampos bölgesi, YUNANİSTAN

Sakız Adası’nda bulunan Kampos bölgesi kentin sınırları içinde yer alan ve Bizans, Genova ve yerel mimari tarzlarının ve bunların etkilerinin bir arada görüldüğü yarı kırsal bir alandır. Bölge, üzerinde bostanların (tipik tarımsal kültürel ekosistemler), malikanelerin ve kiliselerin bulunduğu 200 arsadan oluşmaktadır. Mevcut kent dokusunu 14-18. yüzyıllardan kalma yapıların yanı sıra 20. yüzyılın başında inşa edilmiş neoklasik yapılar oluşturmaktadır. Alan, arsa sahiplerinin gerekli bakımı yapacak kaynaklara sahip olmaması ve 2008’de hazırlanan Sakız Adası Kent Planı ile önerilen uyumsuz kullanımlar ve hükümler nedeniyle ciddi tehdit altındadır. Elliniki Etairia ‐ Doğal ve Kültürel Miras Derneği (Elliniki Etairia ‐ Society for the Environment and Cultural Heritage) ve Sakız Adası Kampos Bölgesi’ni Yaşatma Derneği (The Society of Friends of the Kampos of Chios) ortak bir şekilde Kampos bölgesini 2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programına aday göstermiş ve alanın korunması ve daha iyi bir duruma getirilmesi için bir takım önerilerde bulunmuştur.

Venedik Lagünü, İTALYA

550 km²’lik bir alanı kaplayan Venedik Lagünü Avrupa’daki en ünlü lagündür ve Akdeniz’deki ekosistemler arası geçiş bölgelerinin en önemlilerinden biridir. Lagün çeşitli AB mevzuatı ve ulusal yasalar ile korunmaktadır ve 1987’de Venedik kentiyle birlikte UNESCO Dünya Miras Listesi’ne alınmıştır. Tüm bunlara rağmen, özellikle büyük konteynerler ve kruvaziyer gemileri nedeniyle artan trafik yoğunluğu, kanal diplerinin daha derin hale gelecek şekilde temizlenmesi, deniz yatağında ve tuzlu bataklıklarda görülen erozyon, kirlilik ve endüstriyel balıkçılık gibi faktörler lagünün karşısındaki en büyük riskler arasındadır. Bu faktörler, lagünün bütünlüğünü ve varlığını tehlikeye atarak tarihi Venedik kentini de büyük bir riskle karşı karşıya bırakmaktadır. Venedik Lagünü, lagünün gerektiği gibi korunması için kısa ve uzun vadeli bir dizi önlem alınmasını öneren Italia Nostra tarafından 2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programına aday gösterilmiştir.

Gelderland ilindeki Rijswijk Şatosu, HOLLANDA

Groessen Köyü'nün yakınında yer alan Rijswijk Şatosu 14. yüzyıldan kalma bir malikanedir. 19. yüzyılda oldukça değiştirilmiş olmasına rağmen kalın duvarlar, kule kalıntıları, kemerli bodrum ve merdivenler gibi orijinal özelliklerinden bazıları günümüze dek korunmuştur. Şato 1966’da Ulusal Anıt Eser olarak tescillenmiştir. Ancak son yıllarda koruma açısından durumu oldukça kötüye gitmiştir. Hollanda Hükümeti, 2012’de şatonun bulunduğu alanın ortasından geçerek bu kültürel miras alanını ortadan kaldıracak bir otoyolun inşa edilmesinin planlandığını duyurmuştur. Şatoyu ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programına aday gösteren Bond Heemschut adlı kuruluş otoyol güzergahının değiştirilmesi ve bu sayede Rijswijk Şatosu’nun korunup onarılarak şatoya otoyol projesiyle uyumlu bir kullanım verilmesi gerektiğini savunmaktadır. Malikane eğlencelik faaliyetlere yönelik bir tesis ve/veya küçük bir müze olarak kullanılma potansiyeline sahiptir.

Oslo’daki Y Bloku Hükümet Binaları Bölgesi, NORVEÇ

Bir araya gelerek bir bina grubu oluşturan H Bloku (1958) ve Y Bloku (1969) Norveçli mimar Erling Viksjø tarafından tasarlanmıştır ve Norveç’teki modern mimari tarzı yansıtan en önemli yapılardır. Yapıların inşasında da eşsiz bir teknik kullanılmıştır. Y Bloku Pablo Picasso tarafından yapılan duvar resimleriyle de meşhurdur. Hükümet Binaları 22 Temmuz 2011 tarihindeki terörist saldırıda hedef alınan yerler arasında yer almıştır. Mevcut alanda bir imar projesi uygulamaya karar veren Norveç Hükümeti, Y Bloku’nu yolun üzerinde konumlandığı ve güvenlik açısından büyük bir tehdit oluşturduğu gerekçesiyle yıkmaya karar vermiştir. Yapı, Hükümet Binaları Bölgesi’nde güvenliğin artırılmasının mümkün olduğunu ve böylece Y Bloku’nun korunabileceğini savunan Norveç Tarihi Anıt Eserleri Koruma Derneği (Fortidsminneforeningen), tarafından 2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programına aday gösterilmiştir.

Lizbon yakınındaki Valflores Sarayı ve Malikanesi, PORTEKİZ

Valflores Sarayı (1558) Portekiz’deki 16. yüzyıl konut mimarisini yansıtan başarılı bir örnektir ve Rönesans karakteristiklerini taşıması nedeniyle bu dönemde inşa edilen yapılar arasında ender rastlanan bir yapıdır. 4,5 hektarlık bir alan üzerinde bulunan saray, Tejo Nehri’nin ağzında yer alan Santa Iria de Azoia kasabasına yakınlığıyla da dikkat çekmektedir. Saray Kamu için Yararlı Bir Kültür Varlığı olarak tescillenmiş olmasına rağmen bugün oldukça kötü durumdadır. On adet kemerin çoğu ve güney cephede bulunan sundurmadaki Toskana düzeni çökmüştür. Tarihi bahçenin ve alanda bulunan su kemerinin de acilen onarılması gerekmektedir. Saray ve malikane Ulusal Kültür Merkezi (Centro Nacional de Cultura) tarafından 2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programına aday gösterilmiştir. Bu kültür mirası restore edilerek bir el sanatları okulu ve küçük bir müze barındıran bir kültür merkezi olarak işlevlendirilebilir ve böylece sosyokültürel bir bütünlük sağlanmasının yanı sıra sarayın bölgedeki kentsel gelişme kapsamında konumlandırılması da başarılabilir.

Ekstremadura’daki Padovalı Aziz Antuan Manastırı, İSPANYA

Garrovillas de Alconétar Köyü yakınında bulunan Padovalı Aziz Antuan Fransiskan Manastırı yüzyıllar boyunca Batı İspanya’nın dini ve kültürel merkezi olarak işlev görmüştür. 15. yüzyılın sonunda inşa edilen ve 17. yüzyılın ortalarında büyük onarımlar geçirerek genişletilen manastırın bünyesinde Gotik bir kilise ve bir Rönesans manastırı bulunmaktadır. Manastır, 1991’de Kültürel Miras Varlığı olarak tescillenmiş olmasına karşın günümüzde üzüntü verici durumdadır. Manastır, deneyimli uzmanlar tarafından yürütülen ve gönüllü çalışmalara dayanan bir acil müdahale planı ortaya koyan Hispania Nostra tarafından 2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültür Varlığı’ programına aday gösterilmiştir. Hispania Nostra tarafından önerilen plan kapsamında, manastırı programa aday gösteren kuruluş farklı kademelerdeki kamu kurumlarının anıt eserin restore edilmesi için harekete geçirmeye ek olarak ülke genelinde benzer durumdaki eserler için bir örnek teşkil etmeyi hedeflemektedir.

İskoçya Edinburgh yakınlarındaki Mavisbank Evi, BİRLEŞİK KRALLIK

İskoç mimar William Adam ve evin sahibi Penicuik Sörü John Clerk tarafından tasarlanan Mavisbank (1726), İskoçya’daki erken dönem 18. yüzyıl mimarisinin en önemli örnekleri arasında yer almaktadır. Sıradışı güzellikte bir görüntü oluşturan bir merkez blokuna ve iki yan kanada sahip olan yapı, esasen Palladyanizm akımı Kuzey Avrupa koşullarına göre uyarlanarak inşa edilen bir villadır. Taşıdığı tarihi ve mimari öneme rağmen, Mavisbank Evi uzun süredir bakım görmemiştir ve yıkılma riskiyle karşı karşıyadır. Yapının Mavisbank Trust tarafından 2016 yılı ‘Büyük Tehlike Altındaki 7 Kültürel Varlık’ programına aday gösterilmesiyle birlikte ilgili yetkililerin mülkiyet ve erişim konusundaki zorlu sorunları çözmeye odaklanacakları ve kuruluşun binayı halka hizmet veren bir tesis olarak restore etmek üzere ekonomik açıdan uygulanabilir bir çözüm bulmaya yönelik çalışmalarına devam edebileceği umut edilmektedir.
Yapı, 10.11.2015

GOYA'DAN İNSANLIĞIN HALLERİ

İspanyol sanatçı Francisco de Goya (1746-1828) kral ailesinin ve İspanya sosyetesinin ressamı olarak ün salmasının yanı sıra bir baskı altındaydı.

Avrupa Hıristiyan dünyasını büyük bir sıkıntıya sokan Engizisyon uygulamaları onu da etkilemişti. Bu zorlu zamanların büyük bir tanığı olarak kendi sanatını icra ederken, dönemin toplumsal olaylarını eleştirel bir bakış açısıyla ele almayı da ihmal etmemişti. Cesur tekniğiyle 19. yüzyıl Avrupa resim sanatının öncülerinden olan Goya'nın geride bıraktığı 150 portre var. Bunların pek çoğu çeşitli koleksiyonlar ve müzelerde yer alırken, İngiltere'nin başkenti Londra Ulusal Galeri'de açılan ‘Goya Portreleri' adlı sergi bir arada pek de görülemeyecek 70 portreyi dünyanın dört bir yanından derlemiş.

Mütevazı bir ailede doğan Goya erken yaşlarda resim eğitimi alır. Genç yaşta ürettiği portreler, gravürler ve duvar resimleriyle bu benzersiz yeteneği onu saray ressamı olmaya götürür. 40'lı yaşlarında geçirdiği ağır ateşli hastalıkların sonucu olarak sağır kalan Goya, zorlu bir dönem geçirir ve bu onun sanatını etkiler.  “Resimde kural yoktur.” diyen Goya, sanatçının, üretiminde özgür olması gerektiğini sık sık dile getirmişti. Goya, portelerini yaptığı isimlerin sadece fiziksel görünüşlerine değil onların ruh hallerini de oldukça iyi çözebilen ve resim dilinde bunu dile getiren bir ressam. İnsanın iç dünyasına yönelik bu gözlemleri ve bunu eserlerinde göstermeye çalışmasıyla ‘filozof ressam' olarak anılır.

Dehşet uyandıran sanatçı

The Duchess of Alba (Alba Düşesi) adlı portresi, Avrupa sanat tarihinin en önemli eserlerinden. Goya'nın İspanya Krallığı'nın en zengin ve güçlü ailesine mensup Alba Düşesi María del Pilar de Silva'yı resmettiği eser, sanatçının güçlü bir figür olan düşes ile yakın dostluğunun meyvesidir. Oldukça dramatik olan bu portrede düşes, yeri işaret eden parmağıyla, kuma yazılmış “Solo Goya” (Bir Tek Goya) adlı yazıyı gösterir. Yalnızca Goya'nın onu resmedecek kadar usta olduğunu anlatan bu yazı resmin önemli bir parçasıdır.

Sergide, Goya'nın Kraliyet ailesine mensup isimleri resmettiği tabloların yanı sıra dönemin şairleri, ressamları ve mimarları da var. Başı ellerinde politikacı Gaspar Melchor de Jovellanos; parlak bir sofada oturan oyuncu Antonia Zárate; Altamira'nın Kont ve Kontes'lerinin kırmızılar içindeki oğulları gibi pek çok isim dikkat çekiyor. Küratör Xavier Bray'ın tespitiyle Goya'nın hayran olduğu ya da nefret ettiği kişiler portrelerdeki ışıklandırmadan kolayca anlaşılıyor. Sanatçının kendi portrelerinin de olduğu bölümde giydiği elbise her ne kadar üstüne küçük gelse de resimdeki güçlü ve özgür bir dil kendini gösteriyor. Goya'nın doktorun kolları arasındaki güçsüz ve hasta halini gösteren portrenin ise sarsıcı ve huzursuz edici bir tarafı var. Goya, tüm bu ‘yüksek' bağlantılarına rağmen servet ve gücün karşısında esir olmaz ve yetmiş yaşına geldiğinde hala maddi sıkıntılarla baş eden biriydi. Sansür yine ülkeyi kuşatmış ve Engizisyon yeniden kurulmuştu, Goya bu yüzden zorlu zamanlar yaşadı.

Goya, kendisinden sonra gelen Manet, Picasso ve Bacon gibi pek çok sanatçıyı etkiledi. Charles Baudelaire'in deyişiyle Goya “her zaman büyük bir sanatçı, sık sık da dehşet uyandıran bir sanatçıdır”. Kronolojik olarak yerleştirilen portreler boyunca Baudelaire'in bu tespitini görmek mümkün. Unutulmayan portrelerin yer aldığı sergi, 10 Ocak 2016'ya kadar gezilebilir.
Zaman, Haber: Musa İğrek, 10.12.2015

OPRAMOAS ANITI'NDA RESTORASYON SÜRÜYOR

Kumluca'daki Rhodiapolis antik kentinde bulunan ve dünyanın en hayırsever insanı olarak bilinen Opramoas'ın anıtında yapılan restorasyon çalışmalarında büyük aşama kaydedildi.

Geçen mart ayında Rhodiapolis antik kentinde başlanan tiyatro ve stoanın (sütunlu galeri) restorasyon çalışmasının ardından, Opramoas Anıtı'nda da restorasyon çalışmalarına başlandı. Antik kenti ziyaret eden Kumluca Belediye Başkanı Hüsamettin Çetinkaya, restorasyon çalışmaları hakkında bilgi aldı.

Rhodiapolis antik kentinin 2000 yılında meydana gelen yangından sonra ortaya çıktığı ve 2006 yılında Akdeniz Üniversitesi tarafından kazı çalışmalarına başlandığını söyleyen Başkan Çetinkaya, aradan geçen süre içerisinde antik kentin büyük bölümünün gün yüzüne çıkartıldığını vurguladı.

Geçen yıl antik kentte restorasyon çalışması yapılması için ihale gerçekleştirildiğini kaydeden Başkan Çetinkaya, şöyle dedi:

"Restorasyon çalışmasının ödeneği Antalya Valiliği Yatırım İzleme ve Koordinasyon Başkanlığı tarafından karşılandı. Kumluca Belediyesi olarak biz de ihalesini gerçekleştirdik. İhale şartnamesi gereği buradaki iş 400 günde tamamlanacaktı, ancak yüklenici firma bunu biraz daha öne çekti.

Şu anda antik kentin en önemli ismi ve dünyadaki bilinen en hayırsever insan olan Opramoas'ın anıtında restorasyon sürüyor. Restorasyonu tamamlandığında, Rhodiapolis Antik Kenti şehirle de bütünleşmiş olacak. Antik kentin hem tarih, hem de sosyal hayata yapacağı katkı Kumluca'ya artı değerdir."

Rhodiapolis antik kentinin restorasyonunu üstlenen firmanın şantiye şefi Bülent Adede de restorasyon çalışmalarında öncelikle amfi tiyatronun zarar gören bölümlerini ve tiyatro sahnesini aslına uygun olarak restore ettiklerini, daha sonra da kentin stoası ve Opramoas Anıtı'nın restoresine başladıklarını söyledi. Çalışmaları ihale süresinden önce tamamlamak için çalıştıklarını anlatan Adede, çalışmalar tamamlandığında antik kentin tarih, kültür ve turizm anlamında ilçeye büyük katkısı olacağı görüşünü aktardı.
Kemer Gözcü, 10.12.2015

MEVLANA'NIN ANNESİ ONA SELAM GÖTÜRECEK ZİYARETÇİLERİ BEKLİYOR

Karaman'da 1370 yılında Karamanoğlu beylerinden Alaaddin Bey tarafından Mevlana Celaleddin Rumi'nin ailesinin konaklaması için yaptırılan, annesi Mümine Hatun, kardeşi Alaaddin Çelebi ile yakınlarına ait sandukaların bulunduğu tarihi Aktekke Camisi ziyaretçilerini bekliyor.

ALTINBEŞİK MAĞARASI'NDA YENİ KEŞİFLER

Orman ve Su İşleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar (DKMP) Genel Müdürlüğü, Çek Cumhuriyeti'niden bir mağara dalış ekibinin 2012 yılından bu yana sürdürdüğü keşif çalışmalarında Antalya'da Manavgat Vadisi içinde bulunan Altınbeşik mağarasının içinde yeni galeriler keşfedildi.

Altınbeşik Mağarası Milli Parkı’nın ana kaynak değerini oluşturan mağara Antalya’nın İbradi İlçesi'ne 7 km uzaklıktaki Ürünlü Köyü’nün yaklaşık 5 km güneydoğusunda, derin ve sarp Manavgat Vadisi’nin batı yamacında yer alıyor.

DKMP Genel Müdürlüğü, Çek Cumhuriyeti’nden bir mağara dalış ekibi ile birlikte 2012 yılından bu tarafa mağarada araştırma ve haritalandırma işlerini yürütüyordu. Bu çalışmalar neticesinde Altınbeşik mağarasında yeni galeriler tespit edildi ve haritalaması yapıldı.

Mağaraya Yeraltı Gölü Üzerinden Botla Giriliyor

Çok katlı bir mağara olan Altınbeşik Mağarası’nın uzunluğu yaklaşık 1600 metreyi buluyor. Mağaraya 125 metre uzunluğundaki bir yeraltı gölü üzerinden botla giriliyor. Gölün bitiminden sonra 44 metrelik dikey bir traverten oluşumu üzerinden ikinci kata çıkılıyor. Mağaranın ikinci katında yaklaşık 1 km uzunluğa sahip birbiriyle bağlantılı 5 yeraltı gölü bulunuyor.

Ziyaretçiler Yöre Halkının Ekonomik Kalkınmasına Katkı Sağlıyor

Bu mağarada olduğu gibi ülkemizin tabi zenginliklerinden olan diğer mağaralarda da çalışmalarını sürdürdüklerini ifade eden Orman ve Su İşleri Bakanı Prof.Dr. Veysel Eroğlu ise “Bunun gibi mağaralar ülke turizmimiz açısından oldukça  önemli. Mağaraya gelen yerli ve yabancı ziyaretçiler botlarla mağara içerisinde gezerek Altınbeşik Milli Parkı’nın gizemli dünyasını keşfe çıkabiliyorlar. Ayrıca bu mağaraya gelen ziyaretçiler yöre halkının ekonomik kalkınmasına önemli ölçüde katkı sağlıyor. Yörede ev pansiyonculuğu ve yöresel lezzetlerin tattırıldığı mekanların sayısı da giderek artıyor” değerlendirmesinde bulundu.

Yatay ve kısmen aktif bir mağara sistemi olan Altınbeşik Mağarası’nın adını üst kısımda yer alan Altınbeşik Tepesi’nden aldığını belirten Prof.Dr. Veysel Eroğlu “Torosların bu bölgesi hem jeolojik hem de jeomorfolojik yönden çok karışık bir yapıya sahip bulunuyor. Altınbeşik Mağarası adeta Denizli’de bulunan Pamukkale travertenlerinin yeraltında meydana gelmiş çok büyük çapta ki bir benzeri konumunda bulunuyor” diye konuştu.
Radikal, 09.12.2015

8500 YILLIK TARİH YENİDEN HAYAT BULUYOR

Ege Üniversitesi (EÜ) 6. Uluslararası EgeArt Sanat Günleri kapsamında Yeşilova Höyüğü Ziyaretçi Merkezi'nde başlayan "Geçmişin İzinde Ege Üniversitesi Arkeoloji Kazı Fotoğrafları Sergisi" ile tarihe ve kültüre ışık tutuyor.

Yeşilova Höyüğü Ziyaretçi Merkezi; Kazı Evi, Neolitik Köy ile birlikte kafeterya, sergi salonları, konferans salonu ve aktivite alanlarından oluşuyor. Kazı alanları yanına inşa edilen binada, kentin tarih öncesi döneminin farklı bir anlayışla sergilendiğini belirten Kazı Başkanı Yrd. Doç.Dr. Zafer Derin projenin Türkiye'nin yaşayan tek aktif arkeolojik alanına sahip olduğunu dile getirdi. Höyüğün 8500 yıllık tarihiyle İzmir'in en eski yerleşim alanı olduğunu kaydeden Yrd. Doç.Dr. Derin, "Anaokulundan ilköğretime, ilköğretimden üniversitelere kadar yayılan bir arkeolojik öğrenim sürecini burada görmek mümkün" dedi.

2003 yılında buldukları arkeolojik alanı 2005 yılında Bornova Belediyesi'nin katkılarıyla kazmaya başladıklarını açıklayan Yrd. Doç.Dr. Derin, "Sergide Batı Anadolu'dan, Doğu Anadolu'ya kadar olan çalışmalar yer almakta. Bunların bir kısmı klasik diyebileceğimiz Roma- Hellenistik dönem ve öncesinden kalan yapıları ortaya çıkaran çalışmalar, bir kısmı ise Bizans ve Osmanlı dönemini kapsayan kazı çalışmalarıdır" dedi.
Yeni Asır, 09.12.2015

KARS'TA BÜYÜK KEŞİF: TARİH ÖNCESİNDEN 14 RESİM!

Kars Kültür ve Sanat Derneği Başkanı Vedat Akçayöz, Ani ören kenti yakınındaki Alem Köyü çevresinde kaya resimleri bulduklarını, tescil için Müze Müdürlüğü'ne başvurduklarını söyledi.

Kültür ve Sanat Derneği Başkanı Vedat Akçayöz, Türkiye-Ermenistan sınırındaki Ani Ören kentine 11 kilometre uzaklıktaki Alem Köyü'nde kazıma tekniği ile yapılmış, av sahnelerini betimleyen at, köpek, dağ keçisi, geyik ve insanı anlatan 14 kaya resmi bulduklarını bildirdi. Yaptıkları başvuru üzerine Kültür ve Turizm İl Müdürü Hakan Doğanay, Müze Müdürü Necmettin Alp ve Kültür Varlıkları Koruma Kurul Müdürü Yasin Dursun'un Prehistorik döneme ait kaya resimlerinin tescil işlemlerine başladıklarını belirtti.

Bölgenin sit alanı ilan edilmesini istediklerine dikkati çeken Akçayöz, Ani Ören Yeri ve çevresinin 2016 yılında UNESCO Dünya Mirası asıl listesine girmesini umut ettiklerini vurguladı. Derneğin 15 yıldır Kars'ın kültürüne ve sanatına destek verdiğine işaret eden Başkan Vedat Akçayöz, şöyle konuştu:

“2016 yılı Ani, Kars ve Türkiye’nin turizm geleceği için çok önemli bir yıl olacaktır. Alem Köyü kaya resimleri, kültür ve turizm açısında araştırılmamış, insanlığın malı olan, 15 kaya resminden oluşmaktadır. Bu buluşun önemi, Ani çevresinin bilinen Prehistorik tarihinin binlerce yıl daha eski olduğunun ortaya çıkmasıdır. Bu neden ile Alem Köyü kaya resimlerinin çevresinde bulunan, yaşam mağaraları, mezarlıklar ve yerleşim yerleri ile beraber tümünün SİT alanı olarak tescili için Kars Müze Müdürlüğüne başvurduk. Alem Köyü mezrasında bulunan Kaya Mezarlarına gidilerek tescil işlemlerine başlandı. Kaya resimleri Ani harabelerinin 2016 UNESCO Dünya Mirası asıl listesine girmesinde önemli rol oynayacak."

Radikal, Haber: Bedir Altunok, 09.12.2015

HOLLANDA'DAN ÇALINAN TABLOLARIN UKRAYNA'DA OLDUĞU İDDİA EDİLDİ

Hollanda’nın Amsterdam kentinin banliyösü Hoorn’daki Westfries Müzesi’nden 10 yıl önce çalınan Hollanda resminin altın çağına ait 24 tablonun Ukrayna’da satılmaya çalışıldığı ileri sürüldü. Müzenin müdürü Ad Geerdink, “Ukrayna’da aralarında üst düzey politikacıların da bulunduğu sanat hırsızları tabloları elden çıkarmaya çalışıyor” iddiasında bulundu. Geerdink’e göre tabloları satmaya çalışan şebekede Ukrayna Gizli Servisi elemanları, aşırı sağcı Svoboda Partisi yetkilileri de bulunuyor. Geerdink, “Tablolar satılırsa bir daha bulunamayacağından endişe ediyoruz, yetkililerin alarma geçmesi gerekiyor” diye konuştu. Müzeden çalınan eserler arasında Jan van Goyen, Hendrick Bogaert, Floris van Schooten ve Jacob Waben gibi ressamlara ait tablolar ile 70 kadar antika eser bulunuyordu.
Habertürk, 09.1.2015

DEFİNEYİ 60 LİRA YEVMİYEYLE ÇALIŞAN İŞÇİ BULDU

İzmir'in Tire İlçesi'ndeki tarihi hanın restorasyonu sırasında bin 16 altın ve gümüş sikke bulup yetkililere teslim eden işçi Mehmet Yazar'ın, 60 lira yevmiyle çalıştığı öğrenildi. 50 yaşındaki işçi Yazar: "Biz her gün altın görüyoruz, içimiz altın, bir altın bizi bozar mı? Bizimle dalga geçiyorlar, 'altınları niye verdiniz?' diye soruyorlar. Ben çok iyi yaptım" "Benim kazandığım bana yetiyor".

Tire İlçesi'ndeki tarihi Kutu Han'ın restorasyonu sırasında 18. ve 19. yüzyıllara ait toplam bin 16 altın ve gümüş sikkeyi bulup yetkililere teslim eden işçinin, 60 lira yevmiyeyle çalışan 50 yaşındaki Mehmet Yazar olduğu ortaya çıktı.

Tire'de define heyecanı, 15 Kasım günü Kutu Han'da kırık bir çömlek bulunmasıyla başladı. Restorasyon çalışmaları sırasında bir dükkanın duvarında bulunan çömleğin içindeki 1700 ve 1800'lü yıllara ait sikkelerin henüz tahmin edilemeyen değeri de tarihi hanın 50'den fazla ortağı ile hanı 29 yıllığına sahiplerinden kiralayan Tire Belediyesinde beklenti oluşturdu.

Tire Müzesi'nde korumaya alınan define karşılığında kimin hak sahibi olacağına ilişkin görüş Kültür ve Turizm Bakanlığından beklenirken, altınları bulan kişinin bir şirkette günlük 60 lira yevmiyeyle çalıştığı ve defineyi "elini bile sürmeden" yetkililere teslim ettiği belirlendi.

Belediyenin restorasyon işini ihaleyle alan şirketin işçilerinden 2 çocuk babası 50 yaşındaki Mehmet Yazar, AA muhabirine yaptığı açıklamada, gözü tok olan insanın başkasının malına yan gözle bakmayacağını söyledi.

Hanın restorasyonunda kazmayla çalıştığı sırada önüne bir kaya düştüğünü, arkasında bir küp gördüğünü anlatan Yazar, yetkililere haber verdiğini, küpün içindeki altınların sayıldığını ve teslim edildiğini vurguladı.

Olayı öğrenenlerden bazılarının kendisiyle ve o an orada bulunan 3 işçi arkadaşıyla dalga geçtiğini söyleyen Mehmet Yazar, şöyle konuştu:

"Biz her gün altın görüyoruz, içimiz altın, bir altın bizi bozar mı? Bizimle dalga geçiyorlar, 'altınları niye verdiniz?' diye soruyorlar. Ben çok iyi yaptım. Siz içerideki mistik kokuyu biliyor musunuz, tarihi bilenler devletine sahip çıkarlar. Gözü aç olan ise saldırır. Gelin bir gün bizimle çalışın, ortamımızı görün. Herkesin gönlü zengin olsun. Kişisel olarak değil ama arkadaşlarımla beraber kaymakamlığa başvuracağız. Altını ben bulsam da tek başıma ne yapacağım altını? Hepimiz aynı parayı alacağız. Ben definecilere şaşırıyorum. Devlet size hakkınızı zaten verir."

Devletin, altın değerinin karşılığı olarak bulanlara yüzde 40-60 pay verdiğini duyduğunu da söyleyen Yazar, "Biz burada aylığımızı alıyoruz zaten. Altınlar devletimize kalsa, bize bir şey verilmese bile olur. Benim kazandığım bana yetiyor" diye konuştu.

Tire Kaymakamı Mehmet Demirezer de tarihi Kutu Han'da bir süredir restorasyon çalışmasının sürdüğünü ifade etti.

Kazı yapan ekibin bulduğu çömleğin içindeki binden fazla sikkenin tespitinin yapıldığını ve müzeye teslim edildiğini kaydeden Demirezer, Kültür ve Turizm Bakanlığına da durumun rapor ile iletildiğini belirtti.

Definenin maddi değerinin de bakanlık uzmanlarınca yapılacağına dikkati çeken Demirezer, şu bilgileri verdi:

"Belediye, hanın mirasçılarından çalışma yapmak için izin almış. Hanın da 50'nin üzerinde gerçek kişi olan mirasçısı var. Restorasyon işçiliği belediye aracılığıyla yürütülüyor. Hanın da sahipleri var. Son 6 padişah dönemine isabet eden bu varlıklarda hak sahipliği iddia edilebiliyor. Bulanlar bunlar üzerinde hak sahipliği iddia edebiliyorlar. Daha önceki dönemlere aitse doğrudan devletin kabul ediliyor. Sahiplik nasıl tespit edilecek? Biz Müze Müdürlüğü ile bir sonuca varamadık. Bakanlık gerekli tespiti yapacak diye düşünüyoruz."

Mehmet Demirezer, kimsenin "taşı toprağı altın Tire'de biz de kazı yapalım" diye düşünmemesi gerektiğini, devletin kolluk güçleriyle ilçede denetimlerini sürdürdüğünü dile getirdi.

- "Han sahiplerinin de girişimi var"

 Tire Belediye Başkanı Tayfur çiçek ise belediyenin hanı 29 yıllığına kiraladığını belirterek, "Han sahiplerinin sahiplik için girişimde bulunduğunu biliyoruz. Biz de yasa ve yönetmelikler ne derse kabulleneceğiz" ifadelerini kullandı.

 Tire Müze Müdürlüğünün tespitine göre çömlek içinde 502 adet 24 ayar Fransız altını, 288 Osmanlı altını ve 226 Osmanlı gümüşünden oluşan sikke bulunuyor.

 Altın ve gümüş sikkelerinin, Osmanlı padişahlarından 3. Mustafa, 1. Abdülhamid, 3. Selim, 2. Mahmud ve Abdülmecid dönemlerine ait olduğu biliniyor.
Milliyet, 09.12.2015

MACARİSTAN'DA KANUNİ SULTAN SÜLEYMAN'IN MEZARI BULUNDU

Zigetvar seferi sırasında 72 yaşında ölen ve iç organları çıkartılarak Zigetvar önünde gömülen Osmanlı Padişahı Kanuni Sultan Süleyman'ın kayıp mezarı bulundu. Yillardir bir muamma olan mezar yeriyle ilgili en kapsamlı çalışma, 2012'de TİKA (Türk İşbirliği ve Kalkınma Ajansı) ve Pecs Üniversitesi arasında başlatıldı ve sonuçları dün (Çarşamba) kamuoyuna açıklandı.

Yapılan çalışmalarda tüm bilimsel yöntemler seferber edildi. Türk ve Macar devlet arşivleri, tapu kayıtları, seyyah notlarının yanı sıra Alman, Fransız, Hırvat, Avusturya ve İtalyan arşivleri de tarandı. ‘Türbek' adı verilen Sultan Süleyman Türbesi ve Osmanlı kasabası, 16'ncı yüzyılda yapılmış mimari çizimi ve son olarak bir hafta önce toprak altında yapılan jeotermal taramada birebir örtüştü.

Yapılan arkeolojik kazı ve bulguların ardından, Türk ve Macar bilim adamlarının deyimiyle, Sultan Süleyman'ın mezarı yüzde 99 oranında bulundu.

DÖRT ASIRLIK ÇİZİM VE JEOFİZİK TARAMA EŞLEŞTİ

Budapeşte'te Türk ve Macar büyükelçileri, TİKA ve Pecs Üniversitesi öğretim üyelerinin katılımıyla düzenlenen basın toplantısında elde edilen sonuçlar açıklandı. Çalışmaları yürüten ekibin başında bulunan Pecs Üniversitesi öğretim üyesi Doç.Dr. Nobert Pap, araştırmalarına temel olarak 1689'da Anguissola haritası ve mimari çizimlerine dayanılarak Sultan Süleyman'ın türbesinin tahmini yerini bulduklarını kaydetti. Pap, vliya Çelebi'nin eserlerindeki detaylı tariflerin de kendilerine yardımcı olduğunu söyledi. Doç. Pap,, "Kanuni Sultan Süleyman'ın türbesini ve Osmanlı kasabasını ararken, bazen bir polis, bazen bir dedektifi aratmayacak şekilde çalıştık ve tüm teknolojik imkanları kullandık" dedi.

İZ SÜRÜLDÜ

ODTÜ Prof Dr. Ali Uzay Peker ise, arazinin son sahipleri olan Macar aile ile kilise arasında çıkan arazi anlaşmazlığına dair devlet kayıtlarının, türbenin yerinin belirlenmesinde etkili olduğuna dikkat çekti. Peker, "Macar bilim adamları, Alman ve Macar arşiv kayıtlarından, türbenin bulunduğu Üzümlü Tepesi'nin arazi kayıtlarına indi. Latince yazılan kayıtlarda çok ilginç bir veriye ulaşıldı. 80 yaşındaki bir tanığın arazi anlaşmazlığı yüzünden ifadesinin alındığı, türbenin bulunduğu arazinin eskiden tekke bulunan Osmanlı arazisi olduğunu, daha sonra bu arazinin Cizvit papazlarına geçtiğini söyledi. 1738 tarihli başka bir belgede de arazide Türk Tabyası'nın bulunduğundan bahsediyor. Yine 1747 tarihli başka bir belgede de Zigetvar Kilisesi'nin topraklarından bahsediyordu" dedi.

MACARİSTAN'A TEŞEKKÜR

TİKA Balkanlar Bölge Başkanı Dr. Mahmut Çevik "Sultanımızın iç organlarının gömülü olduğu palanga bulunmuştur. Cami, türbe ve tekkelerin bulunduğu palanga bulunmuştur. Türbe mi cami mi olduğunun tespit edileceği bir kalıntı da ortaya çıkmıştır. Macar devletine vermiş oldukları destekten dolayı sonsuz teşekkürler ediyorum" dedi.

OSMANLI KASABASI DA ORTAYA ÇIKARTILDI

"Macarlar neden Osmanlı sultanının mezarını arıyor" sorusuna yanıt veren kazı başkanı Doç.Dr. Norbert Pap, olayın Türkler için muhteşem bir sultanlarının mezar yerini bulmak ama Macarlar içinse milli kahramanları Zriski ve askerlerinin şerefli bir savunmayla hayatlarını kaybetmesidir" dedi. Pap, buluntunun Macar milliyetçiliği için de önemine dikkat çekti.

Doç. Pap, buluntuların sadece Sultan Süleyman'a ait türbe değil bir Osmanlı kasabasını da ortaya çıkardığını belirterek "Artık söyleyebiliriz ki Macaristan'da Osmanlı zamanında kalma yerleşim yeri vardır. Mezar alanının, ‘Eşkıya çukuru' denilen yöntemle ve define avcılarına karşı derine kazıldığını da gördük. Mezar, Mekke'ye, yani Kıble'ye bakıyor ve sadece 1 derecelik bir yanılgı var" diye konuştu.
Habertürk, Haber: Nihat Uludağ, 09.12.2015


******


"KANUNİ'NİN MEZARI BULUNDU" AÇIKLAMASI TARTIŞMA YARATTI

Zigetvar Seferi sırasında, 1566 yılında Macaristan’da hayatını kaybeden Osmanlı Padişahı Kanuni Sultan Süleyman’ın (76) iç organlarının Üzüm Tepesi’nde gömülü olduğunun açıklanması tartışmaya neden oldu. TİKA (Türk İşbirliği ve Kalkınma Ajansı) ve Pecs Üniversitesi tarafından 2012 yılında başlatılan çalışma önceki gün Macaristan’da düzenlenen basın toplantısıyla açıklanmış, Türk ve Macar bilim adamları, Kanuni Sultan Süleyman’ın yıllardır tartışma konusu olan iç organlarının gömüldüğü ‘kayıp türbenin yerini bulduklarını’ bildirmişti. TİKA yetkilileri, kazıların tamamlanmasının ardından yapının aslına uygun olarak yeniden inşa edileceğini belirtti.

HZ. SÜLEYMAN’IN MÜHRÜ TÜRBEDEN ÇIKTI

Türk bilim adamı ekibinin başında bulunan ODTÜ Öğretim Üyesi Prof.Dr. Ali Uzay Peker, Zigetvar’da tahrip olan türbede bulunan 6 köşeli yıldız motifinin çalışmalarını desteklediğini ifade ederek, şöyle konuştu: “O motiflerin Kanuni’nin İstanbul’daki türbesinde, cenazesini taşıyan at arabasında yer alması ve bazı minyatürlerde de sık sık görülmesi ilgi çekici bir durum. 6 köşeli yıldız (iç içe geçmiş üçgen yıldız) Barbaros Hayreddin Paşa’nın sancağında da bulunuyor. 6 köşeli yıldız aslında ‘Mühr-i Süleyman’dır. Başka bir deyişle Hz. Süleyman’ın mührünü temsil ediyor. Kanuni Sultan Süleyman da bu yıldızı çok kullanmıştır.”

‘ŞÜPHELER ORTADAN KALKTI’

Geçen yıl TİKA ile bölgede inceleme yapan 29 Mayıs Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dekanı Prof.Dr. Feridun Mustafa Emecan da “Bu bulguların çıkmasıyla şüpheler ortadan kalktı ve Kanuni’nin türbesi netleşmiş oldu. Daha önce türbenin aynı bölgede bulunan bir kilisede olduğu biliniyordu. Orada yapılan kazılarda bir şey çıkmadı. Kiliseye 2 kilometre uzaklıktaki Üzüm Tepesi’ndeki kazılar sonucunda bulgulara rastlandı ve şüpheler ortadan kalktı” değerlendirmesinde bulundu.

‘Üzüm Tepe’de Kanuni Sultan Süleyman’ın da kullandığı Hz. Süleyman’ın mührü olarak bilinen ‘6 köşeli yıldız’ çıktığı açıklandı.

TTK BAŞKANI DESTEKLEDİ

Türk Tarih Kurumu (TTK) Başkanı Refik Turan, “Mehmet Zeki İbrahimgil ve Hamza Keleş çalışmaları birlikte yürütüyorlar. Onlar eminler. Onu takip edeceğiz. Açıklama yapan Macar araştırmacıların belgelerine bakmak lazım ama biz arkadaşlarımıza daha çok inanıyoruz. Arkadaşlarımız arşivlere dayanarak söylüyorlar. Onların belirttikleri kuvvetle muhtemel doğru. Bu konuda Osmanlı arşivleri genelde güvenilen, zamanına göre daha çağdaş belgeler” diye konuştu.

‘TÜRBE ZİGETVAR KALESİ ’NİN İÇİNDE’

Diyanet İşleri Başkanlığı adına mezarın yerinin bulunması için yürütülen projeye koordinatörlük yapan Gazi Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof.Dr. Mehmet Zeki İbrahimgil ise “Bizim kaynaklarımız 2. Selim’in, bizzat belgelerine dayanıyor. Bu belgeler, Kanuni’nin iç organlarının bulunduğu mezarın Zigetvar Kalesi’nin içinde olduğunu gösteriyor. Onların dediğiyse 13 kilometre dışarıda. Kesinlikle Kanuni Türbesi orada değil” dedi. Kayıp mezarla ilgili açıklamalara tepki gösteren İbrahimgil, “Belgelerde tekke-türbe birliktedir. Üçü de kale içerisinde. Onların dediği yer otağın olduğu yerde. Belgelerdeyse otağın olduğu yerde defnedilmediğine dair kesin bilgi var. Elimizdeki belgeler ve jeofizik taraması tam aksini söylüyor” diye konuştu.

‘YERİN TAM TESPİTİ ZOR ’

İstanbul Ünversitesi Tarih Bölümü Öğretim Üyesi Prof.Dr. Zeynep Tarım Ertuğ ise “Üzüm Bağları, arkeolojik çalışmalarının yoğunlaştığı yerdi. Organların defnedildiği tahmin edilen üç nokta vardı ve Üzüm Tepesi de o noktalardan biriydi. Ancak otağın kurulduğu ve organların defnedildiği yeri tam olarak tespit etmek zor. Doğru bilgilere ulaşmak için biraz bekleyip çıkarılan bulguların incelenmesi bize daha sağlıklı bilgi verecektir.”

AFYONCU: BİR BİNA BULMAKLA ‘DOĞRU YER’ DEMEK OLMAZ

Tarihçi ve yazar Prof.Dr. Erhan Afyoncu, Kanuni’nin mezarının bulunduğunun söylenmesi için erken olduğunu ifade etti. Afyoncu, “Kazı yapılan tepe Osmanlı kaynaklarında bahsedilen konuma çok benziyor. Bir mühür motifi bulmakla, bir bina bulmakla ‘Burası doğru yer’ demek olmaz. Kanuni Sultan Süleyman’ın türbesinin bulunduğu alanda cami, türbe, kaleden oluşan bir kompleks bulunmalıdır. Kazı çalışmaları çok önemli ve değerlidir. Türkiye’de Osmanlı arkeolojisi alanı yoktur. Yurtdışında bu tarz bir çalışma yapılması önemlidir. Tahmin ediyorum ilkbaharın gelişiyle aramalar devam edecek. Biz de gerçek cevaba o zaman ulaşacağız. Şimdi her sonuç için çok erken” dedi.
Habertürk, Haber: Nihat Erdoğan, 11.12.2015

TARİHİ BİNA BELEDİYEDE KALDI

ARKEOLOGLAR CENGİZ HAN'IN KAYIP KALESİNİ BULDU

Temuçin adı ile doğup daha sonra sonra Cengiz Han adını almış askeri deha Cengiz Han’ın kayıp kalesi arkeologlar tarafından ortaya çıkarıldı.

1162 yılında doğan Cengiz Han hakimiyetinin sınırlarını Çin’den Polonya’ya kadar uzatmıştı. Cenazesi gizli bir yere gömüldüğünden hala bulunamadı. Ancak Moğollar ve Japonlardan oluşan bir arkeologlar ekibi 13 yüzyıla ait bir kale keşfettiler. Bu buluş tarihçilere Moğolların batıya, yani Avrupa’ya yaptıkları seferleri daha iyi anlamaya yardım edebilecek.

Ekibin başkanı Osaka International University öğretim üyesi Koiçi Matsuda, ta 2001’de güneybatı Moğolistan’da bu kaleyi keşfetmişti. Bir Tao ruhani liderinin tarif ettiği gibi kale bir düzlük alanda bulunuyordu. Moğolistan’ın başkenti Ulan Bator’ un 880 km. batısında bulunuyor.

KALE MERKEZİ ÖNEME SAHİP
Kalıntı yerinde hayvan kemikleri, Çin porselenleri ve yün eşyalar bulundu. Karbon yaşlarının incelemesinden bu eşyaların 12 ile 14. yüzyıla ait oldukları anlaşıldı. 170 ile 200 metre çapındaki kalenin duvarları topraktan yapılmış. 1212’de inşa edilmiş olup, Cengiz Han’ın komutanları tarafından kullanıldığı tahmin ediliyor. Matsuda, Nihon Keyzay Şinbun adlı Japon gazetesine verdiği mülakatta kalenin dönemine göre etkili-güçlü bir kale olduğunu ifade etti. Çinkay Sarayı adı verilen bu kale tarım alanlarına yakın ve İpek Yolu güzergahı üzerinde bulunuyordu. Böylece Moğol orduları için buradan batıya sefere çıkmak daha kolay oluyordu. Bu kale çevresi sayesinde gerekli gıdayı ve tüccar ile seyyahlardan hayli bilgiyi elde edebiliyordu.

Moğol İmparatorluğu'nun çöküşünden sonra Çinkai Sarayı önemini kaybedip 14. yüzyılda harabeye dönüşmüş ve tarih sayfalarından silinmiş olmalı. Onun tekrardan keşfi Asya tarihinin önemli bir bölümünün aydınlanmasına da yardımcı olacaktır. Tarihçiler için Cengiz Hanın ordularının batıya yayılması hakkında bir ders niteliği de taşımaktadır.
Sözcü, 08.12.2015

MONA LİSA'NIN ALTINDAN İKİ KADIN DAHA ÇIKTI

Rönesans döneminin efsanevi ustası Leonardo da Vinci'nin "Mona Lisa" eserinin altında iki kadın portresi bulundu.

BBC’nin haberine göre, Fransız optik mühendisi Pascal Cotte, yaklaşık 10 yıldır reflektif ışık tekniği kullanarak incelediği Mona Lisa’nın yağlıboya katmanının altında başka bir portreyle bir de taslak bulduğunu söyledi. Lumiere Teknoloji’nin kurucularından Cotte, Mona Lisa’nın altındaki resimde, oturur vaziyette, yan tarafa doğru bakan farklı bir kadının portresinin yer aldığını belirterek, "Bu resimdeki kadın gülümsemiyor. Kesinlikle başka bir kadın" dedi. Bu portrenin altında da bir taslak çizim bulunduğunu dile getiren Cotte, "Daha yakın plandan çalışılan taslakta büyük bir burnu, ince dudakları ve kaba elleri olan bir kadın görülüyor" diye konuştu.

TABLOYU SOĞAN GİBİ KATMANLARA AYIRIYOR!
Louvre Müzesi’nde sergilenen tabloyu 2004’ten bu yana inceleyen Cotte, Katman Ayrıntılandırma Yöntemi (LAM) adlı bir teknik geliştirmişti. Tablo üzerine "bir dizi yoğun ışık verilerek" uygulanan yöntemde, kamera yardımıyla ışıkların yansımaları ölçülüyor ve resmin katmanları arasında neler olduğu ortaya çıkarılıyor.

Cotte, "Bu yöntemle, tıpkı bir soğan gibi katmanlara ayırdığımız tablonun, yapılışındaki tüm aşamaları görebiliyoruz" ifadesini kullandı.

KUMAŞ TÜCCARININ EŞİ LISA
İtalya’da 1452-1519 yılları arasında yaşayan Leonardo da Vinci, aynı zamanda mimarlık, mühendislik, matematik, anatomi ve müzik alanlarında da eserlere ve buluşlara imza atmıştı. Da Vinci’nin başyapıtı sayılan "Mona Lisa", tüm dünyada en çok tanınan birkaç eserden biri olarak kabul ediliyor. Rönesans döneminin büyük ustasının Mona Lisa’yı resmetmeye 1503’te başladığı düşünülüyor.

Tahta pano üzerine boyanan ve 1517’de tamamlanan Mona Lisa’nın Floransa yakınlarındaki Greve in Chianti kasabasında yaşayan kumaş tüccarı Francesco Bartholomeo Giocondo’nun genç eşi Lisa’nın portresi olduğu düşünülüyor.

Gizemli gülümsemesiyle milyonlarca kişinin hayranlığını kazanan Mona Lisa, daha önce de çeşitli kızıl ötesi ışıklar ve çoklu tayf analizi gibi bilimsel yöntemlerle incelenmişti.
Habertürk, 08.12.2015

"BANA TÜRKİYE ÖZGÜR DEDİLER"

YENİ KADERİNİ BEKLİYOR

Haliç’te kamuoyunda Haliçport olarak bilinen “Haliç Yat Limanı ve Kompleksi Projesi”nin için Çevre Etki Değerlendirme (ÇED) süreci başlamış, geçtiğimiz ay da TMMOB’ya bağlı 4 oda, projeye ilişkin imar planlarına dava açtıklarını açıklamışlardı.

Haliçport için yapılmak istenen ÇED toplantısı da protestolar yüzünden yapılamamıştı. DHA, projenin gerçekleştirileceği Tarihi Haliç Tersaneleri alanını havadan görüntüledi.

İlk defa Başbakanlığı döneminde Recep Tayyip Erdoğan tarafından açıklanan "Haliç Yat Limanı ve Kompleksi" projesi 2013 yılının Temmuz ayında ihaleye çıkarılmıştı. İhaleyi 1 milyar 346 milyon dolarla Rixos otelleriyle bilinen Sembol Uluslararası Yatırım ile Ekopark Turizm- Fine Otel’den oluşan konsorsiyum kazanmıştı. Proje, 4 yılı inşaat, 45 yılı işletme süresi olmak üzere 49 yıllığına Yap-İşlet-Devret modeliyle gerçekleştirilecek.

Dava açıldı

Türkiye Mühendis ve Mimarlar Odası'na (TMMOB) bağlı 4 oda, Haliçport projesine yönelik imar planlarını yargıya taşımıştı. Gemi Mühendisleri Odası, İnşaat Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi, Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi ve Şehir Plancıları Odası İstanbul Şubesi tarafından konuyla ilgili yapılan ortak açıklamada Haliçport Projesi'ne ilişkin imar planlarına yürütmenin durdurulması ve iptali istemiyle 3 Kasım 2015 tarihinde dava açıldığı belirtilmişti.

3 adet 5 yıldızlı otel, 2 yat limanı yapılacak

Öte yandan tarihi Haliç Tersanesinin bulunduğu alanla ilgili Çevre Etki Değerlendirme(ÇED) süreci de başladı. Ulaştırma Denizlik ve Haberleşme Bakanlığı Altyapı Yatırımları Genel Müdürlüğü’nün hazırladığı ÇED başvuru dosyasına göre; projede 3 adet 5 yıldızlı otel, 2 yat limanı ve iskeleler yer alacak. Alan büyüklüğü 250 bin metrekare olan projenin bedeli 850 milyon lira olarak belirlendi. ÇED başvurusunda yer alan proje detaylarına göre, Haliç tersanesine 700 oda kapasiteli 5 yıldızlı 3 otel yapılacak. 100 odadan oluşacak Otel 1 için Hangar tipinde tescilli bir bina otele dönüştürülecek. 400 oda ve 200 odadan oluşacak 2’inci ve 3’inci otel ise temelden inşa edilecek. Haliç Kongre Merkezi’nde yapılmak istenen ÇED toplantısı geçtiğimiz günlerde protestolar yüzünden yapılamamıştı.

Haliç tersanelerinin tarihi

İstanbul’un fethinin ardından Fatih Sultan Mehmet’in talimatıyla 1455’te kurulan Haliç Tersanesi, en uzun süre faaliyet gösteren tersanelerden birisi oldu. O zamanki adıyla, ‘Tersane-i Amire’, Yavuz Sultan Selim ve Kanuni Sultan Süleyman döneminde dev bir tersaneye dönüştü. Zaman içinde bölünerek Camialtı, Taşkızak ve Haliç tersaneleri adıyla işlevine devam etti. Denizcilikteki gelişmeyle birlikte bu bölge inşa tezgahları, havuzlar, depolar, kışlalar ve yelken dikim atölyelerini de içine alan bir kompleks haline geldi. II.Abdülhamid döneminde de tersaneye yeni bir havuz eklendi. . Böylece 150 tona kadar küçük gemilerin tamiri bu yüzer havuzlarda yapılmaya başlandı. Tersane-i Amire 1908 yılından itibaren bir daha eski parlak dönemlerininden uzaklaştı. Cumhuriyet döneminde Tersane, Türkiye Seyr-i Sefain İdaresi’ne bağlandı. 1952 yılında ise Denizcilik Bankası’na devredildi. Bu dönemde de yeni bazı havuzlar inşa edildi. 1960’lı yıllarda 8 adet çıkarma gemisi inşa etti. Son senelerde ise tersanede yolcu gemileri, araba vapurları ve feribotlar inşa ediliyordu. Ancak yeni Galataköprüsü inşaatı sırasında gemilerin haliç’e giriş çıkış yapamaması nedeniyle Tersaneler üretim yapamadı ve bu kapanma sürecinin başlangıcı oldu.
Yapı, 08.12.2015

LİKÖR FABRİKASI ARAZİSİNDE GÖKDELEN İÇİN PLAN ÜSTÜNE PLAN

Mecidiyeköy’de eski Likör fabrikasının bulunduğu araziye dikilen Quasar isimli 2 gökdelen için 10 yılda tam 5 plan yapıldı ve her değişiklik idari mahkemelerce iptal edildi. İptal gerekçeleri mahkemelerce ‘’şehircilik ilkelerine ve planlama esaslarına uygun olmadığına’’ kararıyla bitti. Gökdelenleri yapabilmek için İBB, Özel İdare Başkanlığı ile Çevre Şehircilik Bakanlığı hülle üstüne hülle yaptı.

İLK HÜLLE 2005’TE

Gökdelenlerin yapıldığı arazi 29.12.2003 tarihinde 1 / 5000 ölçekli Şişli Merkez ve çevresi Revizyon Nazım İmar planı yapıldı. Bu plana göre söz konusu Likör Fabrikası’nın bulunduğu parsel kısmen yeşil alan ve ticaret alanı lejantında kaldı. Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığı’nca 06.04.2005 tarihinde plan tadilatı yapılarak Emsal 3, yükseklik 35.50 metre olarak belirlendi. Bu değişikliğe dava açıldı. İstanbul 1. İdare Mahkemesi 31.07.2007 tarihinde bu planı iptal etti. Bu sırada arazi Özelleştirme İdaresinden TOKİ’ye devredildi. 17.02.2008 tarihinde TOKİ yeni bir plan tadilatı yaptı. Bu tadilata göre parsel özel koşullu ticaret alanı vasfına büründü.

MAHKEMENİN İPTALİ ANLAŞILDIKÇA YENİ PLAN YAPILDI

Bu plan tadilatına da dava açıldı. Mahkeme 24.07.2009 günü yürütmeyi durdurma kararı verdi. Davanın kaybedileceği anlaşılınca 22.02.2011 tarihinde İBB Meclisince onaylanan yeni bir plan tadilatı yapıldı ve inşaat ruhsatları bu plana göre verildi. İstanbul 10. İdare Mahkemesi’nde dava sonuçlanmadan önce yeni bir plan yapıldığından bu dava sonucunun hükmü kalmadı. Yeni plan tadilatına göre ise emsal 3 yükseklik serbest bırakıldı. Bu plana da dava açıldı. İstanbul 6. İdare Mahkemesi 04.12.2013 günü planı yine iptal etti. Ancak mahkeme sonuçlanmasına yakın yani 19.06.2013 günü hülle ile yeni bir plan değişikliği daha yapılarak mahkeme kararı yine boşa çıkarıldı. Bu plan değişikliğinde de Emsal yine 3 ve yükseklik serbest olarak belirlendi. Sadece 'Ticaret' lejantı 'Yerleşime Uygun alan' lejantı ile değiştirildi. İşte bu yeni plana açılan dava geçtiğimiz günlerde sonuçlandı. İstanbul 5. İdare Mahkemesi bu plan değişikliğini de 'şehircilik ilkelerine ve planlama esaslarına aykırı' bularak iptal etti.

HER YOLDAN HÜLLE

Hülle sadece plan tadilatlarında yapılmadı. Atatürk ’ün emriyle 1930 yılında kurulan Şişli Likör Fabrikası ‘art-deco’ döneminin ünlü mimarı Robert Mallet Stevens (1886-1945) tarafından inşa edildi. İlk betonarme tekniğini gösteren ender yapılar arasındaydı. Bu özellikleriyle 2 No’lu Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nca 2006’da ‘Endüstriyel Miras’ kapsamında ‘’kültür varlığı’’ olarak tescil edildi. 2008’de de bu kez fabrika giriş pavyonu ve parseldeki ağaçlar 'anıt ağaç' olarak tescillendi. Koruma Kurulu inşaat için yapılan projeye sürekli bu gözle bakıp her defasında geri gönderdi. Kurul, 28 Haziran 2011’de bir rapor hazırlayarak, projenin uygun olmadığını belirtti. Koruma Kurulları 2011 yılında Tabiat Varlıkları ve Kültür varlıkları olarak ikiye ayrıldı. Tabiat Varlıkları, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’na bağlandı. Hem ‘kültür varlığı’ hem de ‘tescilli ağaç’ olan parsellerde son söz Tabiat Varlıkları Koruma Komisyonu’na bırakıldı. İstanbul 4 Nolu Komisyon, 2 Nolu Kültür Varlıkları Koruma Kurulu’nun yıllardır onay vermediği projeyi jet hızıyla onayladı. Kültür Varlıkları Koruma Kurulu devre dışı kaldı.

HÜLLELERLE İNŞAAT TAMAMLANDI

Mahkemelerin iptal kararlarından önce sadece lejant değişikliği ile hülle yapılarak yeni planlar çıkarılıp inşaata ara vermeden gökdelenler tamamlandı. Plansız kalan gökdelenler için verilen inşaat ruhsatları da mahkeme tarafından iptal edilirse – ki plansız ruhsat olmaz – Quasar gökdelenleri yasa dışı duruma düşecek. Mahkemenin istediği şartlara binaların getirilmesi gerekecek. İmar yasasına göre 69 bin metrekare kapalı alan yapılması gerekirken şuan bodrumlar hariç 120 bin metrekare kapalı alan yapıldı. Mahkeme kararına uyması için gökdelenlerin tıraşlanması icap edecek. Plansız ve ruhsatsız bir bina için de belediyenin iskan izni vermemesi gerekecek. Şimdi gözler inşaat ruhsatlarının iptal edilip edilmeyeceğine çevrildi. 
Radikal, Haber: Ömer Erbil, 08.12.2015

STONEHENGE, GALLER'DE İNŞA EDİLDİKTEN SONRA WILTSHIRE'A TAŞINMIŞ

Araştırmalara göre Stonehenge’de kullanılan yerel olmayan dolerit (diyabaz) taşlar, Galler’de inşa edildikten 500 yıl sonra Wiltshire’a yani şimdiki yerine taşındı.

The Guardian’ın haberine göre bu fantastik buluşun ardından arkeologların düşüncesi ise, Preseli Tepesi’nde bulunan taşların kendisinden yüzyıllarca evvel Galler’de yapılan ünlü anıtla uyuştuğu ve Galler’deki büyük taş çemberinden bazı kayaların 500 yıl sonra sökülerek bir şekilde Wiltshire’a götürüldüğü şeklinde.

College London Üniversitesi profesörlerinden Mike Parker Pearson ise, taş ocaklarından çıkartılan kayaların ilk olarak yöresel anıtta kullanıldığını ve daha sonra sökülerek Wiltshire’a götürülerek Stonehenge’i oluşturduğunu belirtti. Carn Goedag ve Craig Rhos-y- Felin’deki taşların (göztaşı) benzer niteliklerde olması da bu iddiayı güçlendiriyor.

Günümüzden 5 bin yıl öncesinden itibaren mezarlık olarak kullanılan taş çember, MÖ 3 bin yıllarında İngiltere’nin en büyük mezarlığı olma özelliğine sahipti. 
arkeolojihaber.net, Kaynak: İndependent.co.uk Çeviri: Ayşen Yolcu, 07.12.2015 i

TEMEL KAZISINDAN 1900 YILLIK LAHİT ÇIKTI

İSTANBUL SİLUETİNE İKİNCİ 16:9 HANÇERİ: 70 METRE

365 TANE REZİDANS 

YÜZLERCE AĞAÇ KESİLECEK

TOKİ ALDI YANDAŞA VERDİ

İSİMLER ÇOK TANIDIK 

İZNİK'TE BULUNAN TABAN MOZAİĞİNE GİRİŞ BÖLGESİ ASFALTLA KAPLANDI

Bursa’nın İznik İlçesi'nde, geçen yıl eylül ayında belediyenin kanalizasyon kazısı sırasında bulunan Roma dönemine ait taban mozaiğinin giriş noktası belediye ekiplerince asfaltlandı. 

İznik Müze Müdürlüğü yetkilileri, taban mozaiğinin yoldan ahır olarak kullanılan bir binaya doğru ilerlediğini belirterek, "Ön kazıyı yaptıktan sonra kamulaştırma için bakanlığa başvuru yapıldı. Ancak kamulaştırma gerçekleşmedi. Mozaik jeotekstil malzemeyle kaplayarak, üzerine dere kumu dökülerek koruma altına alındı. Kamulaştırma gerçekleşirse arkeoloji kazı yapılacak" dedi. İznik Belediye Başkanı AK Partili Osman Sargın da, taban mozaiğinin binanın altına doğru ilerlediğini ve asfaltlanan bölgeyle ilgisi olmadığını söyledi.

ROMA SARAY KALINTISI OLABİLİR

İznik Belediyesi tarafından geçen yıl ağustos ayında Beyler Mahallesi, Afyon Sokak'ta yürütülen kanalizasyon çalışması sırasında, 2 metre derinlikte üzerinde insan yüzü figürünün bulunduğu taban mozaiği bulundu. Roma Sarayı kalıntısı olabileceği bildirilen mozaiğin yer aldığı alanda İznik Müze Müdürlüğü genişletme çalışması yaptı. İnsan yüzü figürlü mozaiğin etrafındaki toprak tabakayı yaklaşık 1 metrekare genişliğinde açarak büyüten arkeologlar mozaiğin yılan figürleri ile devam ettiğini, toprakta kalan bölümlerde de yine altıgen biçiminde farklı motiflerin olduğunu tespit etti. Yapılan alan genişletme çalışmasının ardından yetkililer, mozaiğin üzerini kumdan bir örtü ile kapattı. Müze müdürlüğünün çalışmasının ardından üzeri örtülen bölge geçtiğimiz günlerde İznik Belediyesi tarafından asfaltlandı. 

KAMULAŞTIRILMASI İSTENDİ

Müze Müdürlüğü yetkilileri, genişletme çalışmaları sırasında taban mozaiğinin ilerlediği ve ahır olarak kullanılan binanın kamulaştırılması için Kültür ve Turizm Bakanlığı’na yazı gönderildiğini belirterek, "Ancak kamulaştırma gerçekleşmedi. Mozaik jeotekstil malzemeyle kaplayarak üzerine dere kumu dökülerek 5 katlı sandviç gibi yapılarak koruma altına alındı. Kamulaştırma gerçekleşirse arkeoloji kazı yapılacak" dedi.

İznik Belediye Başkanı Osman Sargın ise taban mozaiğinin binanın altında yer aldığını belirterek, "Yolda sadece giriş bölümü vardı. Asfaltlanan bölgenin mozaik ile ilgisi yok" dedi.
Evrensel, 07.12.2015


******


MOZAİĞİN ÜSTÜNDEKİ ASFALT KÜLTÜR BAKANI ÜNAL'IN TALİMATIYLA KALDIRILDI

Bursa'da, 7 Aralık'taki "İznik'te bulunan mozaiğin üstü asfaltla kaplandı" haberlerinin ardından Kültür ve Turizm Bakanlığı, harekete geçti.

Daha önce koruma amaçlı olarak jeotekstil malzemelerle üstü kapatılan mozaiğin, "üzerine dökülen asfalt", Kültür ve Turizm Bakanı Mahir Ünal'ın talimatıyla kaldırıldı ve çevresinde güvenlik tedbiri alındı.

İznik Müze Müdürlüğü yetkililerinden alınan bölgeye göre, haberlere konu olan mozaik, geçen yıl ilçede devam eden altyapı kanalizasyon çalışmaları sırasında bulundu. Keşfin ardından Kültür ve Turizm Bakanlığı ve İznik Müze Müdürlüğü koordinasyonunda kurtarma kazısı başlatıldı ve mozaik açığa çıkarıldı.

3. derece arkeolojik sit alanı olan bölgenin tescil düzeyi, mozaiğin ortaya çıkmasıyla 1'inci dereceye yükseltilirken, mozaiğin yakınındaki bir yapının altına doğru ilerlemesi ve parsel sahibiyle kazı çalışmalarının devamına yönelik görüşmelerde muvafakat alınamaması yüzünden kazı çalışmaları durduruldu.

Bunun üzerine mozaiğin açığa çıkan kısmı, koruma tedbirleri alınarak jeotekstil malzeme ile tekniğine uygun şekilde kapatıldı ve çalışmalara ara verildi.

7​ Aralık'taki "İznik'te bulunan mozaiğin üstü asfaltla kaplandı" haberleri Kültür ve Turizm Bakanlığını harekete geçirdi. Bakan Mahir Ünal'ın talimatıyla bazı çalışmalar yapıldı.
Anadolu Ajansı, Haber: İsmail Ersan, 10.12.2015

DİYARBAKIR'DA TARİHİ CAMİDE YANGIN ÇIKTI

Diyarbakır’ın merkez Sur İlçesi’nde 6 mahalle, bir cadde ve Dağkapı Meydanı’nda uygulanan sokağa çıkma yasağı sürerken, teröristlerin kazdığı hendeklerin kapatılması ve barikatların kaldırılması için başlatılan helikopter destekli operasyonlar da aralıksız devam ediyor. Operasyon kapsamında ilçede zaman zaman çatışmalar şiddetleniyor. Bugün sabah saatlerinde de çatışmalar sürerken, kentin ilk Osmanlı eseri Fatihpaşa Camisi’nde yangın çıktı. Sokağa çıkma yasağı uygulanan 6 mahalleden biri olan Fatihpaşa Mahallesi’ndeki yaklaşık 500 yıllık Fatihpaşa Camisi’nde (Kurşunlu Camisi) alevler yükselmeye başladı. Daha önceki çatışmalarda da kurşunların hedefi olan ve ağır hasar gören tarihi camideki yangın, saat 10.00 sıralarında itfaiyeye ihbar edildi. İtfaiye ekipleri caminin bulunduğu bölgeye hareket ederken, aynı bölgede çatışmanın sürmesi ve can güvenliği bulunmadığı gerekçesiyle yangına müdahale edemeden geri dönmek zorunda kaldı.

Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi yetkilileri, tarihi Fatihpaşa Camisi dışında dün yine tarihi Paşa Hamamı ile bugün merkez Sur İlçesi’nde 2 ev ile ilgili yangın ihbarları geldiğini, ancak ekiplerin söz konusu bölgeye gittiğinde çatışmaların sürmesi ve can güvenliği bulunmadığı gerekçesiyle müdahale edemediğini söyledi.

DSİ’YE AİT İŞ MAKİNESI CAMİ YAKINLARINDA KALDI

Sokağa çıkma yasağı nedeniyle girişlerin yasaklandığı merkez Sur İlçesi’nde yürütülen operasyonlar kapsamında açılan hendekleri kapatmak için DSİ’den alınan bir iş makinesinin dün Fatihpaşa Camisi yakınlarında hendeklerin kapatılması sırasında çatışma çıkması üzerine operatörü tarafından terk edildi. İş makine bölgede kalırken, operatörün yara almadığı belirtildi.

1516-1520 yıllarında dönemin Diyarbakır Valisi Bıyıklı Mehmet Paşa tarafından yaptırılan ve kubbelerinin kurşunla kaplı olması nedeniyle ‘Kurşunlu’ diye de anılan, Diyarbakır’daki ilk Osmanlı eseri Fatihpaşa Camisi’nin içinden teröristlerce önceki gün açılan ateş sonucu Özel Harekat Şube Müdürlüğü’nde görevli polis memuru Mustafa Katırlı ağır yaralanmış, hastanedeki müdahaleye rağmen hayatını kaybetmişti.
Taraf, 07.12.2015


******


DÜN TAHİR'İ BUGÜN TARİH'İ VURDULAR

Tahir Elçi'nin katledilmesiyle sarsılan Diyarbakır, tarihi eserlerini de kaybetmeye başladı. Şehirdeki ilk Osmanlı eseri olan 500 yıllık Kurşunlu Camii, çatışmalar sırasında yakıldı. Kapı ve kepenkler yandı, duvarlar büyük hasar gördü. Çatışmalar nedeniyle itfaiye yangına müdahale edemedi.

Sokağa çıkma yasağının 6 gündür devam ettiği Diyarbakır'ın Sur İlçesi'nde 500 yıllık tarihi Kurşunlu Camii ile Paşa Hamamı yakıldı. Mimar Sinan'ın imzasını taşıyan tarihi yapılar, alevler içinde kalarak büyük zarar gördü. Diyarbakır Valiliği yangının PKK'lı teröristler tarafından çıkartıldığını belirtirken örgüte yakın kaynaklar iddiaları reddetti. Çatışmalar sebebiyle itfaiye yangına müdahale edemedi. Valilik, yangının kendiliğinden söndüğünü duyurdu.

Diyarbakır'daki çatışmalarda Hacı Hamid, Kadı ve Hasırlı camileri ile Surp Giragos Kilisesi, Ermeni Katolik Kilisesi büyük hasar gördü. Bunlara dün Kurşunlu Camii de eklendi.

 Diyarbakır'daki ilk Osmanlı eseri olan ve Vali Bıyıklı Mehmet Paşa tarafından 1516'da yaptırılan camide sabah yangın çıktı. Orijinal kapı ve kepenkler yandı, duvarlar hasar gördü. İtfaiye, can güvenliği gerekçesiyle bölgeye gelmedi. Dün akşam çıkan çatışmada biri ağır 4 polis yaralandı.

Camiye ilk kurşun 3 ay önce

Kurşunlu Camii ilk darbeyi 7 Eylül'de almış, kurşunların isabet ettiği ön duvarı delik deşik olmuştu. Diyarbakır Baro Başkanı Tahir Elçi, bir gün sonra caminin önüne gelerek tarihi eserlere zarar verilmemesi çağrısında bulunmuştu. Teröristler ile güvenlik güçleri arasında 26 Kasım'da çıkan çatışmada ise Dört Ayaklı Minare kurşunların hedefi oldu, ağır makineli silahtan çıkan kurşunlar tarihi minareye isabet etti. Tahir Elçi, olaydan iki gün sonra ayakları tahrip olan minarenin önünde çatışmaların durması için açıklama yaparken katledildi.

Diyarbakır'ın Dünya Mirası Listesi'ne girmesi hayal oldu
Diyarbakır'daki tarihi Kurşunlu Camii'nde çıkan yangına bir tepki de eski Kültür Bakanı Ertuğrul Günay'dan geldi. Günay, özetle şunları söyledi: “UNESCO bu yıl geçici olarak Diyarbakır Surları ve Hevsel Bahçeleri'ni Dünya Mirası Listesi'ne almıştı. Bunun kalıcı olmasını umut ediyordum. Ama yaşanan olaylar, Tahir Elçi'nin öldürülmesi, çatışma ortamının günlerden bu yana sürmesi ve Kurşunlu Camii gibi 500 yıllık tarihi eserlerin tahribi bu amacımızı bir hayal haline dönüştürdü. Bundan derin bir acı duydum. Görev dönemimde Diyarbakır'daki tarihi eserlerin ayağa kaldırılması için defalarca Diyarbakır'a gittim. Ne yazık şu anki tablo çok üzücü.”
Zaman, Haber: İsmail Avcı, 08.12.2015


******


MİMARLAR ODASI'NDAN İNSANLIK MİRASININ KORUNMASI İÇİN ÇAĞRI

İZNİK'TE BULUNAN LAHDİN FOTOĞRAFI BAKALIK SİTESİNDE YAYINLANDI

İznik’te, geçen kasım ayında, ilçe merkezine 5 kilometre uzaklıkta Hisardere Köyü yolu üzerindeki zeytinliğine giden çiftçi Hatice Süren bahçede üzerindeki toprağın bir bölümü kaldırılmış lahiti görünce jandarmaya bilgi verdi. Bölgede İznik Müze Müdürlüğü uzmanlarınca kazı yapıldı. Kazıda, ’Geç Roma Dönemi’ olarak adlandırılan 3’üncü Yüzyıl’dan kalma iki lahit bulundu. Her biri 7 ton ağırlığındaki lahitlerin çevresindeki toprak temizlenince kapak kenarlarında bugüne kadar bölgede görülmeyen lotus çiçeğine sarılı Eros kabartmaları ve aslan başı figürleri görüldü. Kazı sırasında, lahitin üst kapağında 30 santimetre çapında delik açılarak içine girildiği ortaya çıktı. Define avcılarının yağmaladığı belirlenen lahit uzmanların dört gün süren çalışmaları sonucu topraktan tamamen çıkarılarak, İznik Müze Müdürlüğü bahçesine nakledildi.

Sır gibi saklanan lahitle ilgili bakanlık sitesine 3 fotoğrafla birlikte konulan yazıda, şu bilgilere verildi: "Gerçekleştirilen kazı çalışmaları ile tamamen açığa çıkarılan ve yapım tekniği ile stil özellikleri dikkate alındığında MS 2.-3. yüzyıla tarihlenen Sütunlu-Sidemara tipi lahit mezarın kapak kısmı daha önceki bir dönemde kaçak kazı yapan şahıslar tarafından kırılarak tahrip edilmiştir. Gövde ve kapak bütünlüğünü korunmuş, dört tarafı yüksek kabartmalarla çevrili oldukça nitelikli bir mermerden yapılmış olan lahide ilişkin ilk incelemelerde; kısa kenarlarda yüksek kabartma ile yapılmış üç insan figürü ile figürler arasında sütunlar  yer almaktadır. Lahidin uzun kenarlarında ise beş insan figürü ile aralarında sütunlar bulunmaktadır.  Söz konusu lahidin kapağında dört köşede kanatlı eros bulunmakta olup lahidin uzun kenarlarında da  beşer adet aslan başı yer almaktadır. Açığa çıkarılan lahit gerekli güvenlik önlemleri alınarak İznik Müzesi’ne nakledilmiştir."
Milliyet, 07.12.2015

LAGERFELD'SİZ ASLA OLMAZ

“Her yıl sanat fuarlarında birbirinin aynısı ya da benzeri eserleri görüyoruz,” diyenler için Artnet adlı web sitesi yazarı Cait Munro, dün sona eren ve dünyanın önde gelen 267 sanat galerisinden yeni eserlere ev sahipliği yapan Art Basel Miami Beach’teki 5 anahtar eğilimi belirledi.

Günümüzün en dikkat çekici fuarlarından olan ART Basel Miami Beach’te bu sene sanat eserlerinde ortaya çıkan eğilimlerden ilki öncü kadın sanatçıların eserlerinin çokça yer alması. Diğer eğilimler ise iri gözlü figürlerin çizilmesi ve dünyaca ünlü modacı Karl Lagerfeld’in bir figür olarak kullanılması olarak belirtiliyor. 
Milliyet, 07.12.2015 

BİR KÜLTÜREL MİRAS DAHA YERLE BİR EDİLDİ

Ankara’nın tarihsel mekanları ve mimarlık tarihi açısından örnek teşkil eden binaları birer birer ortadan kaldırılıyor. Daha önce İmar ve İskan şimdi ise Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından kullanılan, 1956 yılında 3 bloktan oluşan konut yapısı olarak tasarlanan ünlü Kumrular İkamet Sitesi, Mimarlar Odası Ankara Şubesi’nin tescil davası devam ederken yıkıldı.

3 bloktan oluşan ve mavi mozaikli duvarlarıyla dikkatleri çeken yapı yerle bir edildi.

Ankara’da 1950’lerin çağdaş mimarlık anlayışını yansıtan site acımadan ortadan kaldırıldı. Mimarlar Odası Ankara Şube Başkanı Tezcan Karakuş Candan, “Yapı kültürü olmayan, elindeki değerin farkında olmayan ‘kültürsüz’ bir anlayışla karşı karşıyayız. Su Süzgeci, Havagazı Fabrikası, Etibank binası gibi, dava sürecimiz devam ederken Kumrular İkamet Sitesi’ne de kıydılar” dedi.

Ranta kurban edildi

Üç bloktan oluşan 1956 yılında Orhan Bozkurt ve Gazanfer Beken tarafından tasarlanan yapı, özgün sivil mimari eserlerden biriydi. “Koruma Kurulu tescil başvurumuzu reddettiği için dava açmıştık” açıklaması yapan Candan şöyle devam etti:

“İç bahçesiyle U planı ile lokantası ile konut yerleşimdeki sosyal ortamların çözülmesine olanak sağlayan toplumcu bir bakış açısı ile tasarlanan yapı, plan değişikliği ile ranta kurban ediliyor. Tescil davamız ve plan değişikliği için iptal davamız devam ederken, binanın yıkılmış olması üzüntü verici. Davamız devam ediyor. Değerlerimizi altüst eden bu yaklaşım ‘yık-yap’ kültürü ile kendisinden önceki bütün değerleri ötekileştirerek, yapılı çevreyi tekleştirme gayreti içerisinde.”

Davayı kazanırsak ne olacak?

U mimarisi mavi mozaikli duvarları ve küçük süs havuzuyla 1960’larda Ankaralıların bir devlet binası olmasına karşın zaman zaman yanında soluklandıkları binadan geriye taş çimento yığını kaldı. Mahkeme süreci beklenmeden sitenin yıkılmasını hukuku dolanmak olarak niteleyen Candan “Plan davamızda bilirkişi keşfi alanda yapıldı. Tescil davasını kazanırsak ne olacak? Tescil davası devam ediyor bina ortada yok. Bu telafi edilemez bir yıkımdır. Kızılay ikamet sitesi ile yıkılan Cumhuriyet’in kültürel mirasıdır” dedi.
Yapı, 07.12.2015

DİRİ DİRİ GÖMÜLMÜŞLER

Çin'in Şandong eyaletinde, 2 bin 500 yıl önce ölen imparatorun mezarında onunla birlikte diri diri gömülen 500'den fazla atın iskeletinin bulundu.

Çin Devleti'nin "İlkbahar ve Sonbahar Dönemi" (MÖ 770-476) olarak adlandırılan döneminin sonlarında hükümdarlık yapan İmparator Çi Jinggong'un mezarına imparatora "eşlik etmesi" geleneği gereğince diri olarak gömülen 500'den fazla atın iskeleti, gelecek yıl sergilenecek.

Ülkenin doğusundaki Şandong eyaletine bağlı Zıbo kenti yönetimi, at iskeletlerinin yeniden tanzim edilerek yıl sergileneceğini duyurdu.

Atların büyük bir çoğunluğunun 6-7 yaşındayken gömüldüğünü açıklayan arkeologlar, atların dönemin ekonomisine, tarihine, askeriyesine ve cenaze törenlerine ışık tutacağını belirtti.

Kent yönetimi yetkilileri, kazı çalışmalarının ve at mezarlarının 3 ila 5 yıl süresince korunmasının maliyetinin 11 milyondan dolardan fazlaya mal olacağını açıkladı.

Habertürk, 07.12.2015

'SURRE ALAYI'NA 930 BİN LİRA

Naci Kalmukoğlu’nun 600 bin TL’den satışa sunulan ‘Padişahın Cuma Selamlığı’nda Yeni Cami’ye Gelişi’  adlı eser 800 bin TL’ye satıldı.

Milliyet, Haber: Can Aydoğan, 07.12.2015

İSTANBUL'DA VİKİNG İZİ

Dünyanın en ünlü arkeoloji yayınlarından olan ve makaleleri büyük yankı uyandıran İngiliz World Archaeoloji Dergisi, son sayısının ana konusu olarak İstanbul’da ki Bathonea kazılarına 8 sayfa yer verdi. Türkiye’nin tanıtımına önemli katkı sağlayan makalede Kültür ve Turizm Bakanlığı ve Kocaeli Üniversitesi adına Doç.Dr. Şengül Aydıngün başkanlığımda yürütülen kazılar anlatıldı. 2007’den beri alanda araştırma yapan bilim insanları 2015 kazılarında Erken Hitit dönemine ait olduğu düşünülen bir kurşun figür buldu. Bilim insanlarının şaşırtan başka bir keşfi de İstanbul’a geldikleri hep söylenen ama arkeolojik olarak kanıtlanamayan savaşçı Vikinglere ait bir amber kolye oldu. 

FATİH CAMİSİ ALTINDAKİ BİZANS

"İstanbul tarih açısından bir mücevher.
Yazmakla biteceğini zannetmiyorum" diyor Üstat Radi Dikici.. "Şu ana kadar hiç yazılmamış bir konuyu okurlarımıza sunacağız. 1056 yılına kadar gömülen imparatorların ve imparatoriçelerin mezarları..
Okurlarımız, yürüdükleri yerlerin altında imparator ve imparatoriçe mezarları olduğunu öğrenince şaşıracaklardır, sanırım."
Söz Bizans araştırmacısı, yazar Radi Dikici'de..

***

İmparator Büyük Konstantin Roma İmparatorluğu'nun başkentini İzmit'ten (Nikomedia), Byzantium'a taşımaya karar verince 326-330 yılları arasında büyük bir imar hareketine girişir ve imparatorluğun eski başkenti Roma'dan daha görkemli bir şehir yaratır.
11 Mayıs 330 Pazartesi günü yapılan büyük bir törenle şehrin yeni adını bizzat kendi açıklar:
Yeni Roma (Nouvo Roma).
Ancak bu isim çok tutmaz, onun yerine şehir, önce Kontantinapolis ve daha sonra Konstantinople, Osmanlı döneminde Konstantiniyye ve de en sonunda da İstanbul olarak adlandırılır.
Konstantin 325 yılında İmparatorluğun resmi dinini Hıristiyanlık olarak ilan ettikten sonra 330 yılına kadar üç kilisenin yapımına öncelik verir. Bunlar Ayasofya, Aya İrini ve Kutsal Havariler Kilisesi'dir.
Ayasofya zamanında tamamlanamaz ama Kutsal Havariler'in büyük bölümü ile Aya İrini 330 yılına yetişir.
İmparator Konstantin için Kutsal Havariler Kilisesi'nin özel bir önemi vardır.
İnşaat sırasında, kiliseye, güney cephesinin sol tarafından girişi olmak üzere ana caddeye doğru uzanan oldukça büyük bir bölüm ekler. İçine 13 mezar için yer hazırlatır. Ortada kendisi yatacak, sağına ve soluna 6 ve 6 olmak üzere İsa'nın 12 havarisinin kemikleri daha doğrusu onlardan kalan kutsal parçalar konulacaktır.
Böylece kendisi de 13. Havari olarak onlar arasında yer almış olacaktır.
Amacı dünyanın en kutsal değerlerini bir araya getirerek eşi bulunmaz bir kilise yaratmaktır. Ancak, havarilerden St Andrew'un ve ayrıca Luke ve Timothy'nin parçalarını getirmek mümkün olur. Buna karşı 330'dan 1056 yılına kadar, tam 16 imparator, bunlar arasında Büyük Konstantin de vardır, 17 imparatoriçe buraya gömülür.
Kilisenin inşaatının tamamlanmasından iki ay sonra, İsa'nın çarmıha gerildiği haçı bulan annesi Helena 80 yaşında iken ölür. İlk gömülen de o olur. (Helena'nın Roma'da gömülü olduğu ve lahdinin Vatikan Müzesinde bulunduğuna dair kayıt vardır ama doğru değildir.) Kutsal Havariler Kilisesi'nin diğer bir özelliği yine Konstantin tarafından yaptırılan o zamanki adıyla Mese olan geniş bir bulvar üzerinde olmasıdır.

Fatih Sultan Mehmed, İstanbul'un Fethi sırasında, ordusuna bütün Konstantinople'un güzelliklerini bahşettiğini açıklar. Bunun anlamı, o zamanın kurallarına göre üç gün süreyle, fetih sonrası ordunun şehri yağmalamasıdır. 29 Mayıs 1453 Salı günü erken saatlerde Konstantinople fethedilir. Yaklaşık 50 bin kişi, bunlar arasında her milletten sırf bu yağma için orduya katılmış başıbozuklar dahil, akın akın şehre giren herkes Kutsal Havariler Kilisesi'nin önünden geçen bulvarı kullanmak zorundadırlar.

Padişah Kutsal Havariler Kilisesi'nin yağmalanmasını yasakladığı için, hiç kimse hiçbir surette kiliseye dokunmaya cesaret edemez.
Aynı gün öğleden sonra şehre giren II. Mehmed, fetih gününden itibaren Konstantinople'da sadece 17 gün kalır ama ilk işi harabe halinde olan imparatorluk sarayını (Büyük Saray), Tekfur Sarayı'nı ve belirli bölümleri çökmüş Kutsal Havariler Kilisesi'ni gezmek olur.
Aradan tam on yıl geçince, 1463 yılı geldiğinde Fatih, külliyesi ile birlikte cami yaptırmaya karar verir. Bunun için de Kutsal Havariler Kilisesi'nin bulunduğu yerin en uygun olduğunu görür.
Önce kilise yıkılır ondan sonra inşaat başlar.
Fatih'in imparator ve imparatoriçe mezarlarının olduğu yeri görmemiş olması mümkün değildir.
Üzerine bir cami ve külliyesini koymaktan kaçınması ve o alanı boş bırakması kadar doğal bir şey olamaz.
Cami, mezarların olduğu bölümün yaklaşık 20 metre kadar gerisine inşa edilir. Cami ile külliyelerin arası, yani bugün bir kısmı taşlarla ve çimle kaplı alan boş bırakılır.
Gözlemlerimize göre mezarlar işte bu alanın altındadır. Unutmayalım fetihten bu yana geçen 562 yıl geçmiş ve bu süre içinde, o güne göre İstanbul tam 7 metre daha yükselmiştir. Bugün imparator ve imparatoriçe mezarları, (krokide gösterilmiştir) toprağın 7 metre altında bulunmaktadır.

1-Vasily Sergeevich Smirnov'un ( 1858- 1890) "İmparatoriçe, Kutsal Havariler Kilisesi'nde atalarının mezarlarını ziyaret ediyor" adlı tablosu.. Bu resimde Kutsal Havariler Kilisesi'nin altındaki mezarları da görebiliyoruz.

2-Fatih Camisi'nin yukarıdan görünüşü

3-Fatih Camisi'nin önünde Kutsal Havariler Kilisesi ve kilisenin altında olan ve altında kırmızı ile taranmış alan imparator ve imparatoriçelerin mezar yerlerini gösteren kroki.
Sabah, Yazı: Hıncal Uluç, 06.12.2015

KARAMAN'DA PİRAMİDAL ANIT MEZAR VE TAPINAK BULUNDU

Karaman'ın kuzeyinde sönmüş bir volkanik dağ olan Karadağ'da sürdürülen  kazılarda, daha önce İç Anadolu'da örneğine rastlanmadığı belirtilen piramidal anıt mezar ile podyumlu tapınak bulundu.

Karaman Müze Müdürü Abdülbari Yıldız, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Karadağ eteklerindeki Değle ve Madenşehri köylerinde 2014'ten beri kazı ve temizleme çalışmaları yürüttüklerini söyledi.

Bölgede ilk kez rastlandı

Ortaya çıkarılan piramidal (piramit biçiminde olan) anıt mezar ile podyumlu tapınağın 3. yüzyıla tarihlendirildiğini belirten Yıldız, şunları kaydetti:

"Anıt mezar ve tapınak tamamen ortaya çıktı. Çevre düzenlemesi yapılıyor. Bunlar Roma dönemine ait yapılar. 2 katlı anıt mezarın çatısı yıkılmış. Roma İmparatoru Marcus Aurelius'un bu bölgede sikke bastırdığı biliniyor. Bu anıt mezarın da üst düzey bir Roma yöneticisine ait olabileceğini düşünüyoruz. Hristiyanlık özellikle 5. yüzyıldan sonra bölgeye hakim olduktan sonra onlarca kilise inşa edildi. Bölge bir piskoposluk ve hac merkezi olarak kabul edildi.

Yeni bulduğumuz yapılar Hristiyanlığın yaygın olmadığı Roma dönemine ait. Bölgede onlarca kilise bulunmuştu ama tespit edilen bir tapınak yoktu. Bu tür yapıları genellikle Ege kıyılarında görebiliyoruz. İç Anadolu'da şimdiye kadar ortaya çıkarılan tek piramidal anıt mezar ve podyumlu tapınak olduğu için çok önemli."

    
Anadolu Ajansı, Haber: Mehmet Çetin, 06.12.2015

GÖZÜN AYDIN HAYDARPAŞA

Tarihi Haydarpaşa Garı'na garın çatısında cafeterya, asansör, çatı eklemesi Kadıköy Belediyesi, Haydarpaşa Dayanışması ve halkın mücadelesi sonucu iptal edildi. Kadıköy Belediyesi Devlet Demiryolları İşletmesi Genel Müdürlüğü'nce hazırlanan yeni restorasyon projesinde tarihi garın aslına uygun restore edileceğini belirterek projeye onayladı. Kadıköy Belediyesi Başkanı Aykurt Nuhoğlu "Ama asıl olan Garın eski tarihi fonksiyonuna dönmesi ve İstanbullulara bir gar olarak hizmet etmesi " dedi.

Devlet Demiryolları İşletmesi Genel Müdürlüğü geçen yıl eylül ayında, 2010’da atlattığı yangında çatısı tamamen kül olan ve yeniden düzenlenen tarihi Haydarpaşa Garı’nın çatısına otele dönüşmesinin de önünü açacak şekilde ekleme yapılarak kafeterya ile asansör yapılmasını öngören bir proje hazırlamıştı. Söz konusu projenin hayata geçebilmesi için Kadıköy Belediyesi’nin projeye yapı ruhsatı vermesi gerekiyordu. Belediye tarihi garın aslına uygun restore edilmediğini belirterek ruhsatı vermedi. Meslek odaları ve halk projeye tepki göstererek onlarca eylem düzenledi.

Belediye ruhsat verdi

Bir yılın ardından Devlet Demiryolları İşletmesi Genel Müdürlüğü tarihi gar için yeni bir restorasyon projesi hazırlayarak ilçe belediyesi ruhsat başvurusunda bulundu. Kadıköy Belediyesi Başkanı Aykurt Nuhoğlu yeni hazırlanan projesinin Anıtlar Kurulu tarafından da onaylandığını belirterek tarihi binanın aslına uygun restore edileceği için ruhsat verdiklerini söyledi.

Nuhoğlu şöyle konuştu:

"Haydarpaşa Garı tarihi bir mirastır. Yangından sonra gar binası adeta kendi kaderine terk edilmişti. Devlet Demiryolları'nın binanın orjinal haline uygun bir restorasyon projesi hazırlaması oldukça sevindirici. Ama asıl olan Garın eski tarihi fonksiyonuna dönmesi ve İstanbullulara bir gar olarak hizmet etmesi. Kadıköylüler binanın daha fazla zarar görmeden bir an önce restore edilmesini ve gar olarak hizmet vermesini istiyor. Gar çevresi de sermayeye peşkeş çekilmemeli. Garın çevresi halkın doğrudan kullanımına yönelik, İstanbul'un ihtiyaç duyduğu toplumun beklentilerine dönük yeşil ve sosyal alanlar olarak kullanılmalıdır."

"Gar çevresi için mücadele sürecek"

İBB'nin CHP'li Meclis üyesi Hüseyin Sağ da "ilk hazırlanan proje  tarihi garın yapısını bozacak bir denemeydi direniş neticesinde yapılamadı. Şimdi gar ve yakın çevresi için yapılması planlanan AVM ve ticaret planlarına karşı mücadele devam edecek ve kazanacağız" dedi.

NE OLMUŞTU?

Haydarpaşa Garı'nın çatısında 28 Kasım 2010'da yangın çıktı ve tarihi yapının çatısı tamamen yandı. Kamuoyunda otel yapılmak üzere yakıldığı iddiaları gündeme geldi. Yüksek Hızlı Tren Projesi neden gösterilerek 1 Şubat 2012'den itibaren önce ülke çapındakı tren seferleri arkasından 18 Haziran 2013'te de banliyo tren seferleri durduruldu. Kadıköy Belediyesi, İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin 2012 tarihli Haydarpaşa garını otele dönüştüren, çevresindeki 1 milyon metrekarelik bölgeyi ise ticaret ve turizm alanı olarak gösteren plana karşı iptal davası açmıştı. Hukuki süreç devam ediyor.
Cumhuriyet, Haber: Hazal Ocak, 06.12.2015

MÜZELERİN YENİ MERAKI 3D

Geleneksel müzecilik anlayışı yavaş yavaş kabuklarını kırıyor. Teknolojiyle birlikte bu alana kayıtsız kalamayan müzeler, sayısız şekil, doku ve model üretmeyi kolaylaştıran üç boyutlu (3D) yazıcıları kullanmaya başladı. Koleksiyonlarındaki eserlerin 3D modellerini üreten müzeler, hem yeni izleyici kazanıyor hem de sanatçılara heyecanlı bir üretim alanı sunuyor. 

Teknolojiyle birlikte müzelerin de rolleri değişti. Yakın zamanda, geleneksel müzelerin bu kırılmaya karşı direnme gücü daha da azalacak. Savunma, otomotiv, sağlık, moda ve tasarım olmak üzere pek çok sahada parça ve model üretmek amacıyla kullanılan 3D (üç boyutlu) teknolojisini artık sanat kurumları da kullanıyor. Müzelerin ‘evde sanat eseri üretmek' fikriyle sanatseverleri çekmek istediği üç boyutlu modeller büyük ilgi görürken, koleksiyonlarını tarayarak online erişime açan kurumlar da çoğalıyor.

1986'da Charles Hull tarafından geliştirilen 3D yazıcı teknolojisi sayısız şekil, doku ve model üretmeyi kolaylaştırıyor. Müzeler koleksiyonlarını erişime açmak için bu teknolojiyi etkili bir araç olarak görüyor. Dünyanın en önemli müzelerinden biri olan Londra'daki British Museum, geçtiğimiz yıl başlattığı bir projeyle, koleksiyonundan derlediği 3D formatındaki pek çok eseri Sketchfab (www.sketchfab.com) üzerinden paylaştı. Üç boyutlu pek çok modelin ücretsiz erişime açıldığı Sketchfab'da Amerika, Almanya ve Fransa gibi ülkelerden de müzeler var.

 Koleksiyonlarını paylaşan müzeler, sanatseverlerin bunları kendi 3D yazıcılarından basmasına imkan veriyor. Londra'daki The Science Museum ve Brüksel'deki Bozar da 3D teknolojisiyle üretilmiş günlük hayattan birçok objeye yer verirken, müzelerin geleceği olarak görülen bu yeniliğe dikkat çeken sergiler açıyor.   

Konservasyon kolaylaşacak

3D teknolojisiyle yeni projeler üretmeyi amaçlayan müzeler, geleneksel müze anlayışından sıyrılarak, bu mekanlarda pek de yer alamayan güncel sanatçılara da kapı açmış durumda. Sanatçı ve müze arasındaki bu ilişki her iki taraf da fayda sağlıyor. Koleksiyonlarını açan müzeler sanatçılara büyük bir hazine sunarken, bu etkileşim müzeye yeni ziyaretçiler kazandırıyor. 3D teknolojisine artan ilgi, müzelerin kendi koleksiyonlarında saklı olan pek çok eserin de gün yüzüne çıkmasına imkan tanıyor. Müzeler bu alana daha çok yatırım yapıyor, zira 3D teknolojisi müzelerin eğitim ve konservasyon alanlarında da işini kolaylaştıracak bir alan sunuyor.  

Engelsiz sanat için 3D teknolojisi

3D teknolojisi sadece müzelerle sınırlı değil. Helsinkili tasarımcı Marc Dillon'un öncülüğünde başlayan “Görülmemiş Sanat” (The Unseen Art) adlı proje kapsamında sanat tarihinin klasik eserleri 3D olarak üretiyor. “3D teknolojisi sanat galerilerinden nefret eden görme engelliler için bir devrim olacak, çünkü galerilerde dokunabilecekleri bir şey yok.” diyen Dillon'un bu çabası ilgi görüyor. Leonardo da Vinci'nin ‘Mona Lisa' tablosunu 3D olarak üreten ekip, dünyanın dört bir yanından sanatçılardan ve sanat kurumlarından destek bekliyor. Proje ekibi, bu alana meraklı olanların 3D formatında eserlerini yayımlayabilecekleri ve dileyenlerin de ücretsiz olarak erişebileceği online bir site kurmayı hedefliyor. Sitenin kurulması için gerekli olan 30 bin doların toplanması için bir kampanya başlatan Dillon, bu ayın sonuna kadar parayı sağlamayı amaçlıyor.

Müzelerin arşivinden ve online sitelerden paylaşılan 3D modelleri yazıcılardan çıkarmak, meraklısı için biraz külfetli olabilir. Yazıcının fiyatının yanı sıra üretim için kullanılan malzeme düşünülünce sevdiğiniz bir eserin reprodüksiyonunu müzenin mağazasından almak şimdilik daha ucuza gelebilir. Fakat, 3D yazıcılara artan bu ilgi sayesinde cihazların daha da erişilebilir olacağını tahmin etmek zor değil.
Zaman, Haber: Musa İğrek, 06.12.2015

PICASSO'NUN BOĞALARI VE KADINLARI

20'inci yüzyıl modemist sanatının en büyük temsilcisi olan ressam, heykeltıraş, taşbaskı ve seramik ustası Pablo Picasso’nun eserleri, şehrin yeni simgelerinden biri olmaya şimdiden aday gösterilen Antalya Kültür Sanat’ta sergilenmeye başladı. Picasso Vakfı ile Picasso Evi Müzesi Koleksiyonu’ndan derlenen gravür ve seramiklerden oluşan eserlerin yer aldığı “Picasso: Kadın ve Boğa” sergisini 28 Şubat’a kadar gezebilirsiniz

20'inci yüzyıl sanatına damgasını vuran Pablo Ruiz Picasso ilk resmini henüz 9 yaşındayken, doğduğu kent Malaga’da çizmişti. Bugünden bakıldığında bile insana etkileyici gelen bu küçük çizim, atının üzerindeki bir matadoru, yani boğa güreşçisini gösteriyordu. Tamamlayamadığı son eseriyse bir nü kadın resmiydi. 1973’ün Nisan ayında başlamış ve son gecesinde bile üzerinde çalışmayı sürdürmüştü. Sanat tarihçilerine göre bu iki resimdekiler, yani boğalar, matadorlar ve kadınlar aslında Picasso’nun uzun sanat yolculuğunun bir mikro özeti.

Picasso eserlerinde aykırı figürleri, akrobatları ve soytarıları, tiyatro ve bale gösterilerini, savaşı ve cinselliği, kaosu ve şehveti de resmetti ama boğa güreşleri ve kadınlar belli ki hepsinden önemliydi. Özellikle 20’lerinden sonra, arenanın dışına pek az çıktı, çıktığı zamanlarda da mutlaka geri döndü. Boğa, kıran kırana mücadelede ölen at, karna saplanmış mızrak, kanlar içindeki matador, izleyiciler arasındaki dehşete kapılmış çocuk, onu korumak istercesine sarılan anne ve güzel, diri, kanlı canlı kadınlar Picasso’nun tablolarındaki değişmez mizansenin parçaları oldu. Sergiyi birlikte gezdiğimiz Suna ve İnan Kıraç Vakfı Genel Müdürü M. Özalp Birol’un söylediklerini aktaracak olursam; Picasso’nun siyasi görüşlerini açıkça ortaya koyduğu bir manifesto niteliği taşıyan savaş karşıtı “Guernica”nın temelinde bile boğa güreşlerinin kanlı ve kaotik görüntüsü vardı. “Dünya bir tiyatro sahnesidir” diyen William Shakespeare’e benzer şekilde, Picasso da dünyayı bir boğa güreşi arenası olarak görüyordu.

Sanatçı, son büyük koleksiyonu Suite 347’de yine aynı temaları ele aldı ama bu kez, kendi hayatının bir özeti olarak... Picasso’nun, yoğun erotizm içeren, teatral ve devrim niteliğindeki yapıbozumcu eserleri düşünüldüğünde şaşırtıcı derecede figüratif denebilecek bu resimlerinde özdeşleştiği karakter değişkenlik gösteriyordu. Kimi zaman matador oluyordu, kimi zaman boğa. Kimi zaman bozguna uğruyordu, kimi zaman dünyayı yeniyordu. Bir eleştirmene göre, antik Yunan mitolojisindeki Minotor adlı yarı insan-yarı boğa figürü İspanyol geleneğindeki güreş arenasına taşıyarak tutkulu ve kararlı bir şekilde şahsi mitolojisini yaratmıştı.

KARANLIK BİR ŞÖLEN: BOĞA, MATADOR, AT...

Picasso’nun, İspanyolların “corrida” adını verdiği boğa güreşlerine merakının sebebi, Malaga’da geçen çocukluğu sırasında, iflah olmaz bir boğa güreşi meraklısı olan babasından etkilenmesiymiş. İspanya geleneksel sanatlarına olan yakınlığının da etkisi olmalı. Bir de, henüz küçük bir çocukken babası onu ünlü matador Cara Ancha’yla tanıştırmış. Picasso hatıralarında Ancha’nın dizleri üstüne oturup kıyafetinin püskülleriyle oynadığı o günü hiç unutamadığını anlatıyor.

Sergideki “Boğa Oyunları” serisi çok önemli. Bu bölümdeki üç gravürde, elinde boğa maskesi taşıyan ve çevresindeki kadınlara kur yapan bir erkeği, muhtemelen bizzat sanatçıyı görüyoruz. (Picasso’nun fotoğrafçılara kimi zaman boğa maskesiyle poz verdiğini unutmayalım.) İlk gravürde sezdiğimiz tehditkar hava, sonrakilerde tevekkül içeren bir oyuna dönüşüyor.

Bana kalırsa serginin can alıcı bölümü, at, matador ve boğa imgelerinin karanlık bir şölen gibi canlandırıldığı “Boğa Güreşleri” serisiydi. Aynı anda hem ürkütücü hem de büyüleyici olan bu gravürlerde bir boğa güreşine ait vahşi görüntülere bakarken, aslında hayatla ölüm arasındaki mücadeleyi izledik; müthişti.

APPLE'IN DERS OLARAK ÇALIŞTIRDIĞI SERİ

Serginin “Boğayı Yapısöküme Uğratmak” adlı bölümü, Picasso’yu daha iyi tanımak, sanatta neyi başardığını daha iyi anlamak isteyen herkese ilginç gelecektir. Ayrıca Apple’ın ünlü okulunda “Nasıl Picasso gibi çizilir?” diye bir ders olduğunu ve ders verenlerin, Steve Jobbs’un izinden gitmeyi hayal eden genç tasarım öğrencilerine minimalleşmenin önemini kavramaları adına bu 11 taşbaskı eseri çalıştırdığını öğrenince, kendi adıma seriyi daha da ilginç buldum. Picasso’nun “Benim için resim, bir dizi yıkma eyleminin toplamıdır. Bir resim yapar ve sonra onu yok ederim. Lakin en sonunda, hiçbir şey ortadan kaybolmamış olur” sözüyle açılan bu bölümde, 1945 tarihli 11 taşbaskı eser yer alıyor. Bunlarda Picasso, boğa figürünü farklı üsluplarla ve her seferinde biraz daha minimalleşerek, biraz daha sadeleşerek ele almış. İlkinde gerçekçi ve gelenekçi bir boğa temsili, yani bildiğimiz boğaya benzeyen sıradan bir boğanın resmini görüyoruz. Sonrakilerde boğa aşama aşama değişiyor, önce zengin ve görkemli bir hal alıyor, ardından anatomik olarak parçalara ayrılıyor. Hatta bir tanesi bir kasabın boğanın yenebilecek kısımlarına dair hazırladığı bir rehberi andırıyor. Aynı boğa daha sonra kübist normlara teslim oluyor, en nihayetinde de gerçeküstücülüğe yakın bir estetikle fazlalıklarından ayıklanıyor. Son boğa, gövde, boynuzlar, kuyruk ve cinsel organdan oluşan birkaç küçük çizgiden ibaret.

KADINLARI SEVEN ADAM MI , YIKICI VE ŞEHVETLİ BİR GÜNAH KEÇİSİ Mİ?

Picasso’nun çocukluğu Malaga’da, annesi, büyükannesi, iki kız kardeşi, iki teyzesi ve bir hizmetçiyle birlikte geçmişti. Evde sadece iki erkek vardı, o ve babası... Eserlerinde kadınları saplantılı bir meşguliyetle resmetmesinin sebeplerinden biri, kadınlara ait bir dünyanın sakini olarak büyümesiydi. “Surviving Picasso” filminde onu tenin çağrısına, şehvete teslim olan bir “günah keçisi” olarak izlemiş, hayatına girmiş kadınlara ne kadar yıkıcı olabildiğini öğrenmiştim. Yine de Picasso’nun resimlerinde göz göze geldiğim şahsiyetli, mağrur, bağımsız ruhlu, enerjisi yüksek, en kışkırtıcı oldukları anlarda bile masumiyetlerini yitirmeyen kadınları bana göre mükemmeldi.
Habertürk, Haber: Gülenay Börekçi, 06.12.2015

İSRAİL'DE ANADOLU İZLERİ

YERLİ KOLEKSİYONERİN U DÖNÜŞÜ

Sanat piyasasında son 30 yılda büyük bir hareketlenme yaşandı. Önce klasik döneme ait eserler rekor üstüne rekor kırdı. 2004 yılında Antik A.Ş tarafından düzenlenen müzayedede Osman Hamdi Bey'in Kaplumbağa Terbiyecisi isimli eseri 5 milyon TL'ye satılınca büyük yankı uyandırmış ve gözler müzayedelere ve sanat çevresine dönmüştü. Türk çağdaş sanatının altın çağıysa 2009 yılında Burhan Doğançay'ın Mavi Senfoni isimli eserinin 2.2 milyon liraya satılmasıyla başladı. İlk defa yaşayan Türk bir ressamın eseri bu kadar yüksekten alıcı buldu. Ancak Türk çağdaş resminin altın çağı çok da uzun sürmedi. Birkaç ismin dışında sanatçılarımızın uluslararası arenada önemli başarılara imza atamaması global markette yerini alamamasına yol açtı. Bu durum da yerli koleksiyoneri dünyaca ünlü sanatçıların peşine düşmeye itti. Biz de bu durumu sanat camiasının önemli isimleriyle tartıştık. Ortak kanı: "Koleksiyonelerin uluslararası alana döndüğünü doğruluyor ve bunu Türkiye için müthiş bir gelişme olarak değerlendiriyor.

Dağhan Özil , Galerici: Dünya pazarında yeri yok
"Türkiye'de son otuz yılda sanat pazarı ciddi değişiklik gösterdi. 30 yıl önce o günün avangartları olan Erol Akyavaşların, Ömer Uluçların bir pazarı vardı. O zaman marketin yüzde 80'ini klasik ve empresyonist akım oluşturuyordu. 10 yıl sonra empresyonist resmin birkaç ismin dışında Avrupa emresyonizmin gerisinden geldiğini gördük. Alıcılar da deli fiyatları vermekten vazgeçti. Çünkü gördü ki bunların uluslararası pazarda yeri yok. Bunun üzerine klasik eserden kaçış başladı. Koleksiyon yapan kesim zeki bir kesim, gelişmelere çok çabuk adapte oluyor. Klasikleri bırakan koleksiyonerler Türk modern ve çağdaş resmini almaya başladılar. Şimdiyse anladılar ki bunların da uluslararası pazarda yeri yok. Bunun nedeni fiyatın yüksek ya da düşük olması da değil. Çünkü fiyatı karşılaştırabileceğiniz uluslararası bir mecra yok. Oysa aldığınız dünya sanatına katkı sağlamış bir sanatçının eseri New York'a da gitseniz aynı fiyat, Paris'e de gitseniz aynı fiyat. Türk çağdaş sanatınınsa dünya pazarında bir yeri yok. Koleksiyoneler kendilerini kandırılmış hissetti. Bazıları küstü ve koleksiyon yapmayı bıraktı. Bazıları da önemli sanat fuarlarının büyük alıcıları haline geldi. Türkiye'de çok başarılı sanatçılar var. Ancak bunların dünya pazarına girmesi için sanatçı-galeri ve koleksiyonerin ortak çabası şart. Bir de yurtdışında 30-40 yıldır beraber çalışan galeri ve sanatçılar var, birlikte büyüyorlar."

Yahşi Baraz, Galerici: Bu durum Türkiye'nin milli değerine katkı sağlıyor
"Türkiye'de son 30 yılda Türk resminin Türkiye içinde alınıp satıldığı bir pazar doğdu. 2005'te ise bu pazar şekil değiştirmeye başladı. Koleksiyonerlerin çoğu yurtdışı bağlantıları kurup fuarlara gitmeye ve oradaki sanat eserlerini keşfetmeye başladı. Lokal sanattan evrense sanata dönüş başladı. Koleksiyoner anladı ki sanat evrensel etkisi varsa alınır yoksa lokal bir şeydir. Artık Türkiye'deki önemli koleksiyonerler Roy Lichtenstein, Andy Warhol, Jasper Johns, Damien Hirst gibi dünyanın en pahalı sanatçılarının işlerini toplamaya başladı. Bu eserlerin alınması Türkiye'nin milli değerini artıracaktır. Dünya sanatında yeri olan bu eserler Türkiye'ye giriş yapacak ve katlanarak büyüyecek. Bu sevindirici bir haber. Yeni nesiller bu eserler sergilendiği takdirde onları yakından görme ffırsatı bulacak ve genel kültür seviyeleri artacak. Bu sanatçılara büyük sürpriz oldu. 10 bin dolarken 1 milyon dolarlık resimler almaya başladılar. Bülent Eczacıbaşı, Faruk Eczacıbaşı, Nezih Barut, Ömer Koç, Cengiz Çetindoğan bu işin başını çeken isimler. Önümüzdeki 10 yıl içinde sanatseverleri hayrete düşerecek müzeler zinciri açılacak. Ve bu müzelerde uluslararası alanda rüştünü ispatlamış sanatçıların eserleri sergilenecek. Bu durum elbette Türkiye'deki sanatçılarda panik yarattı. Ama paniğe gerek yok. Sanat iltimas tanımaz. Önümüzdeki birkaç yıl içinde sanatçılar arasında önemli bir ayıklanma yaşanacaktır."

Murat Pilevneli , Galerici: Türk sanatı eşantiyon kategorisinde sunuldu
-Türk koleksiyoner önce klasik resmi toplamaya başladı. Ardından çağdaşa döndü, şimdiyse uluslararası sanatçıları topluyor. Sizce bunların nedenleri neler?
-Klasikten çağdaşa geçiş son derece doğal bir süreç elbette. Ancak ilginin yerelden uluslararasına kayması yerel piyasa açısından sorgulanması gereken bir durum. Nedenini anlamak için son 10-15 yıllık sürece bakmak yeterli. 2000-2010 yılları arası, çağdaş Türk sanatının, galeriler, müzeler, sanat kurumları ve de koleksiyonerler çerçevesinde konumlandırıldığı bir dönem. Tüm bunlar olurken belli başlı beklentiler yaratıldı yada ortaya çıktı diyelim.

-Neydi sanat piyasasındaki beklenti?
-Dünyaya açılım arzusu ve buna bağlı olarakolası fiyat artışı, yani potansiyeli. Türk alıcısı bu beklentiler içerisinde özellikle 2005-2006 sonrasında, sanatın da daha popüler hale gelmesiyle ciddi şekilde eser alımı yaptı. Eş zamanlı olarak Türk galerilerin uluslararası fuarlarda boy göstermesi ve sanatımızın yurtdışında daha sık görülmeye başlaması tabii yabancı koleksiyonerler ve sanat profesyonellerin dikkatini çekmeye başladı. 2009 yılında Sotheby's in Londra'da düzenlemeye başladığı "Contemporary Art / Turkish Art " müzayedeleri ile bu ivme iyice yükseldi. Ancak ne kadar çok çabalandıysa da Hint, Çin veya İran sanatı gibi arzu edilen etki bir yurtdışında yaratılamadı.

-Sotheby's gibi dünyanın önde gelen müzayedeevleri de Türkiye'den çekilme kararı aldı.
-Yatırım, ticaret amaçlı alım yapan yabancılar ellerindeki işleri çok kısa sürede geri satmaya başladılar ve bütün bunların sonucu olarak 2011-2012 yıllarında nerdeyse 10 yıldır yaratılmaya çalışılan bu açılım durma noktasına geldi. VeSotheby's 2012 yılında ilgi eksikliği dolaysıyla Türk çağdaş sanatı odaklı müzayedelerine ara verdi, Türk sanatını Ortadoğu pazarına bağlayarak Dubai'ye aktardı. Türk sanatı; İran, Suriye ve benzeri ülkelerle aynı potaya koyuldu ve bu yapılırken de eşit şartlarla değil, adeta Türk sanat eserleri 'eşantiyon' kategorisinde sunulmaya başlandı.

-Eser fiyatlarını nasıl değerlendiriyorsunuz?
-2000'lerin başından itibaren başlayan süreçte eser fiyatları ciddi oranda yükseldi, yabancılar da ellerindeki eserleri geri satınca Türkler tekrar neredeyse kapalı bir piyasaya geri döndü. Türk alıcısı yükselen Türk eserlerinin fiyatlarını yabancı eserlerle kıyaslamaya başladı. Ve gördü ki Türk sanatçıların işleri pahalı ya da yabancı sanatçıların işleriyle neredeyse eş fiyatlı. Bunu görünce yabancı sanatçının işlerini tercih etmeye başladı. Sonuç olarak sermaye dışarıya çıkınca doğal olarak bir durgunluk dönemi başlamış oldu.

-"Bir dönem Türk çağdaş resim piyasası çok şişti" mi diyorsunuz?
-Kuşkusuz piyasada bir şişme ve tıkanma yaşandı. Bu tıkanma tüm sanatçılar için geçerli olmayabilir. Burada şunu belirtmek lazım: 'Taş yerinde ağırdır' sözünün gerçekliğinden yola çıkıldığında her dönem talep gören, buna bağlı yerel piyasada prim yapan sanat eserleri elbette var ve olacaktır. Ancak bu piyasanın geneli için geçerli değil.
Sabah, 05.12.2015

YENİKAPI BATIKLARI EMİN ELLERDE

Yenikapı kazılarından çıkan yaklaşık 1500 yıllık batıklar konservasyon için havuzlarda bekletiliyor. İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin finansörlüğünde İstanbul Üniversitesi tarafından kurulan Yenikapı’daki laboratuvarda tam 27 batık üzerinde bilim adamları çalışmalarını sürdürüyor. Kurulacak müzede sergilenmek üzere konservasyonları yapılan ahşap gemiler dünyanın en büyük batık filosunu oluşturuyor.

Yenikapı Metro ve Marmaray kazıları 2004 yılında başladı. Tüm dünyanın dikkatini çeken kazılarda neolitik buluntular İstanbul tarihini 2000 yıl kadar geriye götürdü. İlk İstanbulluların mezarları, ayak izleri, kano küreği, kaşık gibi 8500 yıllık buluntular büyük yankı uyandırmıştı. İstanbul’un antik çağdaki Theodosius limanındaki batıklar da su altı arkeoloji tarihi açısından oldukça büyük öneme sahipti. 2005 yılında bulunan ilk batıktan sonra tam 36 batık daha çıkarıldı. Bazıları yükleri ile beraber bulundu. Dönemin savaş gemisi olarak bilinen kadırgalar bilim dünyasını heyacanlandırdı. İçlerinde malzeme bulunan amforalar, çapalar, halatları ile birlikte sanki dün batmışçasına sapasağlam buluntular elde edildi. Bilim dünyası teyakkuza geçti. Bizans döneminin en önemli batık koleksiyonu toprağın altından geliyordu.

BATIKLARA NE OLDU?

Bizim sapasağlam dediğimiz batıklar aslında toprağın içinde sadece resim veriyordu. Geminin gövdesini oluşturan o koca koca kalaslar dokunduğunuzda bir kağıttan farkı yoktu. Ülkemiz arkeolojisi batık çıkarma ve onun konservasyonu konusunda çok da bilgili değildi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Taşınabilir Kültür Varlıklarını Koruma ve Onarım Bölümü başkanı Prof.Dr. Ufuk Kocabaş, İstanbul Arkeoloji Müzeleri Müdürlüğünün daveti üzerine batıkların bilimsel kaldırılma ve konservasyon işini yapmayı kabul etti. Kocabaş Viking batıkları üzerine uzman olan dünyadaki sualtı arkeoloji ekiplerini gezdi, hem kaldırma hem de konservasyon aşamalarını inceledi. ABD'nin Texas A&M Üniversitesi Deniz Arkeolojisi Enstitüsü'nden Cemal Pulak’da batıkların bir kısmının bilimsel konservasyonunu üstlendi.

BATIK HAVUZLARI KURULDU

Arkeologlar kazdıkça batık sayısı arttı. Toplam 37 batık çıktı. Raylı sistem projesini yürütenler üzgün, arkeologlar sevinçliydi. Bunların hepsi büyük bir titizlikle araziden alınarak, içleri kimyasal ilaçlı suyla dolu havuzlara alındı. Yenikapı istasyonunun yanı başında 2 katlı konservasyon laboratuvarı oluşturuldu. İstanbul Üniversitesi adına Prof. Kocabaş laboratuvarda hem belgeleme hem de onarım sürecini başlattı. Gemilerin konservasyonları tamamlandıktan sonra projede yer alan Yenikapı müzesinde sergilenebilecek hale gelmesi için bilimsel çalışmalara hız verildi.

LABORATUVARDA NELER YAPILIYOR?

Binlerce yıl toprak altında kalan ahşap malzemeler kimyasal ilaçlı havuzlardan çıkarılıp dijital belgeleme çalışmaları yapılıyor. Batığa ait her ahşap parçası 3 boyutlu olarak dijital siteme aktarılıyor. Bu belgeleme çalışması sırasında ahşap malzemenin üzerindeki çiviler, balta kesik izleri, budaklar gibi her ayrıntı kayda alınıyor. Daha sonra ahşap malzeme kurutulmak üzere dondurarak kurutma yöntemine tabi tutuluyor. Ahşabın içindeki su normal kurutma yöntemi yapıldığında malzeme küçülüyor, eğriliyor ve geri dönüşü olmayacak bir şekil bozukluğuna uğruyor. Bunun önüne geçmek için kullanılan dondurarak kurutma yöntemi için pahalı da olsa İBB’si ikna edilerek o cihaz temin edildi.  Bugün müze kurulsa bir batık hemen sergilenebilecek noktaya geldi.

EKİBİN SİVRİSİNEKLE İMTİHANI

Ahşap malzeme içi su dolu havuzlarda bekletildiği için özellikle yaz aylarında sivrisinek problemi büyük oldu. Dışardaki havuzlar için kimyasal ilaçlar kullanıldı ama üzerinde çalıştıkları ahşap malzemeyi tuttukları laboratuvar içindeki havuzlarda ilaç kullanmak çalışanların sağlığını tehdit ediyordu. Prof. Kocabaş Danimarka’da başka bir amaçla kullanılan Japon balıklarını hatırladı. Laboratuvar içindeki havuzlarda Japon balıklarını kullandı. Sonuç mükemmeldi. Balıklar sivrisinek larvalarını yiyor üremelerine engel oluyordu. Balıklar hem eğlenceleri olmuş hem de çalışanları büyük bir dertten kurtarmıştı.

TEŞEKKÜRÜ HAK EDİYORLAR

Yenikapı arkeoloji kazıları bitti. Olağanüstü sonuçlar elde edildi. Binlerce eser müze depolarına kaldırıldı. Batıkların bilimsel konservasyonları hızla sürüyor. İstasyonun yanında oldukça geniş bir arzi de mevcut. Artık Yenikapı Müzesi için düğmeye basılmalı ve bir an önce bulunan eserlerin halk ve bilim dünyası ile buluşması sağlanmalı. Başta İstanbul Arkeoloji Müzeleri olmak üzere İstanbul Üniversitesi adına çalışmaları yürüten Prof.Dr. Ufuk Kocabaş ve ekibi, Doç.Dr. Cemal Pulak, İstanbul Büyükşehir Belediyesi katkılarından dolayı teşekkürü hak ediyorlar.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 05.12.2015

KOLOMBİYA'DA BATIK HAZİNE GEMİSİ BULUNDU

Batık gemiyi aramak için 1980'li yıllarda Kolombiya hükümetinden izin alan Amerikan firması "Sea Search Armada"nın, dönemin Cumhurbaşkanı Belisario Betancur (1982-1986) ile anlaşarak bulunacak hazinenin yüzde 5'ini alacağının ortaya çıkması üzerine konu mahkemelik olmuş ve 2007 yılında Kolombiya Adalet Yüksek Mahkemesi, San Jose'deki her şeyin Kolombiya devletinin kültürel varlığı olarak tanınmasına karar vermişti. Ancak Amerikan firması arama çalışmalarının masrafının 50 milyon dolardan fazla tuttuğunu belirtip, Kolombiya hükümetinden yüksek miktarda tazminat talep etse de henüz hiçbir şey elde edemedi.

Hürriyet, 05.12.2015

MUĞLA'DA İLK TUNÇ ÇAĞI'NA AİT KALINTILAR BULUNDU

Muğla'nın Milas İlçesi'nde İlk Tunç Çağı'na ait küp tipi mezar ve bazı yerleşim kalıntıları bulundu.

Milas Müze Müdürlüğünce Hüsamlar Mahallesi'nde yürütülen kazı çalışmaları sırasında arkeologlar, tarihi yerleşim kalıntılarına rastladı.

Çalışmalarını yoğunlaştıran ekipler, buldukları küpün içinde insan kemikleri ve ölülere hediye olarak bırakılan ikili ve tek kulplu çanaklar, gaga ağızlı testiler ve üç ayaklı testilerden oluşan çok sayıda pişmiş toprak eseri gün yüzüne çıkardı.

Kazıda bulunan iki mezar ve yanındaki kalıntıların İlk Tunç Çağı'na ait olduğu belirlendi.

Milas Arkeoloji Müzesinde koruma altına alınan eserlerin, MÖ 3000'li yıllara ait olduğu değerlendiriliyor.

Kazı çalışmaları devam ediyor.
Radikal, 04.12.2015

İZNİK GÖLÜ'NDEKİ BAZİLİKADA KİREMİT VE İNSAN KEMİKLERİ BULUNDU

Haber 24, 04.12.2015

SANDAL BEDESTENİ HİZMETE AÇILACAK

Dünyanın en fazla ziyaret edilen turistik mekanı Kapalıçarşı’da bu aralar hummalı bir çalışma var.

Fatih Sultan Mehmet Han tarafından yaptırılan iki bedestenden biri olan Sandal Bedesteni restore edilerek yeniden hayat buluyor…

Bilmeyenler için; Sandal Bedesteni, Fatih'teki Tarihi Kapalıçarşı içerisinde Vakıflar Genel Müdürlüğü'nün mülkiyetinde olan halı, turistik eşya, çanta, takı ve giysilerin satıldığı dükkanların bulunduğu Bizans döneminin izlerini taşıyan bir yapı.

Buram buram tarih kokan Kapalıçarşı'nın çekirdeğini oluşturan iki bedesten bulunuyor. Bunlardan biri İç Bedesten yani Cevahir Bedesteni ..Diğeri ise Yeni Bedesten..1461 yılında Fatih Sultan Mehmet tarafından yaptırılan Kapalıçarşı'nın bu ikinci önemli yapısı Sandal Bedesteni olarak da anılıyor.

Burada bir yolu pamuk bir yolu ipekten dokunan ve Sandal adı verilen kumaş satıldığı için Sandal Bedesteni ismi verilmiş.

Yaklaşık 80 dükkanın bulunduğu sandal bedesteni yeni dokusuyla yakında hizmet vermeye başlayacak.

İstanbul Valisi Vasip Şahin Kapalıçarşı’da bulunan Sandal Bedesteni’nin restorasyon çalışması hakkında incelemelerde bulundu.
Yapı, 01.12.2015

BAHÇESİNDE BULDUĞU LAHDE 30 YIL GÖZÜ GİBİ BAKTI

Yozgat'ın Sarıkaya İlçesi'nde bir vatandaşın 30 yıldır bahçesinde koruma altında tutuğu mermer lahit, Roma Hamamı önüne taşındı.

Kaplıca Mahallesi'nde yaşayan Mustafa Doğan (64), yaklaşık 30 yıl önce evinin temelini kazarken mermer bir lahit buldu. Tarihi bin 500 yıl öncesine kadar uzanan lahit, bugüne dek Doğan'ın gayretleriyle bahçesinde korundu. Doğan'ın başvurusuyla müze müdürlüğü yetkilileri tarafından teslim alınan lahit, ilçede kazı çalışmaları devam eden Roma Hamamı yerleşkesine nakledildi.

Mustafa Doğan, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 30 yıl önce yaptığı evin temelini kazarken lahidi bulduğunu ve bahçesinde muhafaza ettiğini belirtti.

Lahdin orijinalliğinin bozulmaması için elinden gelen gayreti gösterdiğini ifade eden Doğan, ''Yozgat Müze Müdürlüğü ile irtibata geçtik. Görevliler gelip lahidi inceledi. Roma Hamamı kazı çalışmalarının da devam etmesiyle birlikte lahidin orada daha güzel sergileneceğini, gelen turistlerin görebileceğini söylediler ve oraya intikali sağlandı. Lahidi 30 yıl bahçemizde muhafaza ettik, yağmurdan, kardan korunması için üzerini zaman zaman örttük. Tarihi bir değeri olan lahide gözümüz gibi baktık'' diye konuştu.
Anadolu Ajansı, Haber: Özcan Güney, 01.12.2015

İZMİR'İN KONAKLARI KAN AĞLIYOR