22 Şubat - 14 Mart 2015

İÇİNDE DEFİNE BULUNAN MÜZE

Ankaralı iş adamı Yüksel Erimtan iki bin parçalık koleksiyonunu müzeye dönüştürdü. Ankara Kalesi'nin hemen yanında inşa edilen müze binası bir kültür kurumu gibi çalışacak. Hititler'den Bizans'a farklı dönemlerden süs, mutfak eşyaları ve gündelik nesnelerin bulunduğu müzede 21 parçalık bir define de kırık küpüyle birlikte sergileniyor.

 

Biz İstanbul’da büyük sanat koleksiyonları özel müzelere dönüşecek diye beklerken, Ankara sürpriz yaptı. Küçük ama iddialı bir müze, Erimtan Arkeoloji ve Sanat Müzesi 14 Mart’ta açılıyor.

Eski Ankara’dan yadigar yegane yer olan Ankara Kalesi’nin hemen dibinde kurulan müze, Yüksel Ermitan’ın iki bin parçalık arkeoloji koleksiyonunun üzerine bina edilmiş. Yüksel Erimtan, 1960’lardan bu yana Türkiye’de daha sonra yurt dışında büyük inşaat projeleri gerçekleştirmiş Gama Grup’un kurucusu. Gençliğinde bir kuyumcuda gördüğü yüzük taşlarını almış ve arkası gelmiş. Belli ki koleksiyonculuk önemsediği bir uğraş olmuş, 1996’da kurduğu Kültür Varlıkları Koleksiyoncular Derneği’nin başkanı. Derken, birikimini herkese açmaya karar vermiş ve bu müze için işe koyulmuşlar.

Erimtan Arkeoloji ve Sanat Müzesi, Hisar Meydanı’nda yani Ankara Kalesi’nin hemen girişindeki üç eski yapı dönüştürülerek yapılmış. Vaktiyle depo olarak da kullanılan, çökmüş yapıları Kültür Bakanlığı’ndan 25 yıllığına kiralamışlar. Yerine de hem o eski yapılarla, hem kendi koleksiyonuyla, hem de bulunduğu çevreyle diyalog kuran yepyeni bir müze binası inşa etmişler. Toplam maliyeti 10 milyon lirayı bulmuş. Mimari projeyi Ayşen Savaş, Can Aker ve Onur Yüncü birlikte hazırlamış. Kale duvarlarını çağrıştıran taş cephesi, saat kulesine bakan dar pencereleri, teşhire uygun büyük tek bir iç alanı, Ankara manzaralı terasıyla kafe ve toplantı salonları da bulunan bir yapı. İlk bakışta mütevazi, arkasındaki uzun çalışmayla iddialı. Yapı ve müzenin kendisi, koleksiyonun önemli bir bölümünü oluşturan Roma dönemiyle de diyaloğa giriyor. Müze duvarları, tıpkı Roma döneminde olduğu gibi yazılarla döşeniyor. Hele devasa bakır kapısı… üzerindeki yazılarla insana düşsel bir Roma sarayını, hatta tapınağını çağrıştırıyor. Terasa bakan nişlere yerleştirilmiş Roma taklidi yeni heykeller dışında tamamen iddiasına uygun şıklıkta bir yapı.

Müzede Erimtan koleksiyonunun hemen hemen tamamı sergileniyor. MÖ 3000 yılına tarihlenen Hitit eserleri de Bizans’tan kalanlar da var. Mısır mezar resimleri diyebileceğimiz fayrum portreleri, takılar, Roma döneminden kalma çok sayıda mutfak eşyası, testiler, kaplar, cam kadehler, hatta salyangoz yemek için üretilmiş özel kaşıklar sergileniyor. Çeşitli amaçlara hizmet etmiş küçük cam şişeler, kadınların belini süsleyen kemerler, kullandıkları cımbızlar bir başka köşeyi oluşturuyor. Çekmecelerde küçük heykeller ve süs eşyaları var, çekip bakıyorsunuz. Ya da bir köşede Roma döneminde olduğu gibi U şeklinde dizilmiş üç tane uzanma koltuğu duruyor. İsterseniz üzerine uzanıp filmlerden aşina olduğumuz Roma ziyafet sahnelerinden birini hayal edebiliyorsunuz.

Koleksiyonun önemli kısmı Hellenistik ve Roma döneminden kalma yüzük taşlarıyla sikkeler. Sikkeler dikey çekmecelerde sergileniyor. Vaktiyle bir defineye ait olan 21 altın sikke ise hemen yanında kırık bir küple sergileniyor. Bütün bir Anadolu’nun define bulma hayalinin gerçekleştiği nadir anlardan birinin ve Türkiye’deki özel arkeoloji koleksiyonlarının simgesi olarak, orada meraklı gözleri bekliyor.

Erimtan Koleksiyonu, bir iş adamının beğenisi ve merakıyla oluşmuş. Arkasında eski uygarlıklara duyulan hayranlık, ilgi ve onlardan kalanlara sahip olmak, korumak, bir araya getirmek fikri var. Sonraki aşama ise, başkalarıyla paylaşmak. Dolayısıyla bu müze, mimar Ayşen Savaş’ın da söylediği gibi bir tür aydınlanma projesi, bir ‘nadire odası’ (curiosity cabinet). Sergiye her ne kadar dokunmatik ekranlar, pleksiglas panolar eşlik ediyorsa da aslında eski müzeler gibi, eserler tematik olarak gruplandırılmış. Koleksiyon ise ‘donmuş’. Yani yeni alımlar yapılmayacak, büyümeyecek, değişmeyecek. Peki müze nasıl yaşayacak?

Tabii ki süreli sergilerle. Müzenin müdürü Emin Mahir Balcıoğlu günümüz müzecilik anlayışına uygun biçimde, yaşayan bir kültür merkezi olarak işlev göreceklerini anlatıyor. Toplantı salonu farklı kurumların da kullanımına açık olacak, süreli sergiler ve eğitim programları düzenlenecek. Eğitime çok önem veriyorlar, farklı yaş gruplarından çocuklar ve gençler için programlar oluşturmuşlar. Sanırım bu konuda İstanbul Modern’in başarısını örnek alıyorlar. İlk geçici sergi ise Alev Ebüziya’ya ayrılmış. Tanınmış seramik sanatçısının kendisine has kapları, yıllar önce İslam Eserleri Müzesi’ndeki sergisinde olduğu gibi, uzun bir masanın üzerine yerleştirilerek sergileniyor. Bu kez, antik nesneler de Alev Ebuziya’nın işlerine eşlik ediyor. Müzenin kimliği bakımından iyi bir açılış sergisi. Ardından Murat Germen’in kent fotoğrafları ve Türkiye’nin en büyük güncel sanatçılarından biri olan Sarkis’in sergilerini açmayı planlıyorlar. İlerleyen aylarda konserler de düzenlenmesi de düşünülüyor. Yani, Erimtan, Anakara kültür ortamında kendine iyi bir yer edinmeye kararlı. Ankaralılara duyurulur…

Radikal, Yazı: Cem Erciyes, 06.03.2015

KUSAMA VE WARHOL MÜZAYEDEDE

Christie’s Müzayede Evi, 26 Mart tarihinde “Savaş sonrası dönem ve Güncel Sanat” konseptli bir müzayedeye ev sahipliği yapacak.

Müzayedede değerleri 700 sterlinden 300 bin sterline kadar değişen toplam 194 sanat eseri satışa sunulacak. Satışa çıkarılacak eserler arasında Japon sanatçı Yayoi Kusama, Koreli sanatçı Kim Tschang-Yeul’nun yanı sıra Otto Piene, Andy Warhol, Lucy Mckenzie, Dexter Dalwood gibi isimlerin eserleri bulunuyor.

Milliyet, 06.03.2015

"IŞİD, NİMRUD'U ÖNCE YAĞMALADI, SONRA YIKTI"

Irak ve Suriye'nin bazı bölgelerini kontrol altına almış olan IŞİD'in Milattan Önce 13. yüzyıldan kalma Nimrud'u dün yıkmaya başladığı bildirilmişti.

UNESCO'nun Irak sorumlusu Axel Plathe, bu gelişmeyi Irak'ın mirasına yönelik korkunç saldırılardan bir başkası diye nitelerken, Iraklı arkeolog Lamia al-Gailani, "Tarihimizi siliyorlar" dedi.

Musul'un 30 kilometre güneydoğusunda bulunan Nimrud'daki arkeolojik eserlerin birçoğu başkent Bağdat ile Irak dışındaki müzelere taşınmış olsa, bölgede hala çok önemli eserler yer alıyordu.

Kanatlı Boğalar gibi bazı Nimrud eserleri Bağdat'taki Ulusal Müze'ye taşınmıştı

 

Nimrud'un tahrip edilmesi girişimi, Taliban güçlerinin 2001'de Afganistan'daki Bamiyan heykellerini yıkmasına benzer bir 'kültürel barbarlık'' olarak görülüyor.

Nimrud geniş bir alana yayıldığından tamamiyle yok edilip edilmediği bilinmiyor.

Ancak yerel bir aşiret kaynağı, Reuters haber ajansına, "IŞİD üyeleri Nimrud arkeolojik kentine gelip değerli eserleri yağmaladı; sonra da alanı yerle bir etme işine girişti. Heykeller, duvarlar ve bir kale tamamen tahrip edildi" dedi.

 

'Keşke bu bir karabasan olsaydı'

Dr. Gailani BBC'ye yaptığı açıklamada "Nimrud, biz Iraklılar için ve bir arkeolog olarak benim için en önemli alanlardan biridir. Bugüne dek ayakta kalmış pek çok şey, kabartmalar, heykeller, ünlü kanatlı boğalar vardı. Ne yaptıklarını bilmiyorum. Tarihimizi siliyorlar. Keşke bu sadece uyanabileceğim bir karabasan olsaydı. Bunu niçin yaptıklarını anlayamıyorum" dedi.

Nimrud'daki eserlerin tapınma amaçlı olmadığını, Irak'ın kimliğinin bir parçası olduğunu söyleyen Dr. Gailani, Asurluların dünyaya ait bir uygarlık olduğunu belirterek, "İnsanın tarihi vardır. Biz hayvan değiliz. Hayvanlar bilmez tarihlerini. Biz ise biliriz ve aramızdaki fark da budur" dedi.

 

Irak kültürünün korunması konusunda uzman arkeolog Nineveh Yakou da, Nimrud'un pek çok bakımdan dünya için önem taşıdığını kaydetti ve "Çoğu insan ilk merceği Hollandalıların keşfettiğine inanır. Oysa mercek 3000 yıl önce keşfedildi ve Nimrud'da bulundu. İşte böyle bir tarih bizim elimizden alınıyor. Artık kimse erişemeyecek bunlara bir daha. Bu küresel bir kaygı. Ve küresel düzeyde ele alınmalı; yalnızca arkeologların ve tarihçilerin kaygı duyduğu bir konu olmamalı." dedi.

İngiltere Irak Araştırmaları Enstitüsü başkanı John Curtis de, Nimrud'un Irak'ta en iyi şekilde korunmuş Asur şehri olduğunu belirterek bu yapılanın tüm dünyanın kültür mirasına yönelik korkunç bir suç olduğunu söyledi.

BBC Türkçe, 06.03.2015

2,8 MİLYON YILLIK İLK İNSAN FOSİLİ!

Etiyopya’nın Afar bölgesinde, tarihte yaşayan ilk insanlardan birine ait olan çene kemiği fosili bulundu.

Fosil, 2013 yılında Chalachew Seyoum isimli Etiyopyalı öğrenci tarafından bulunmuştu. İlk insanların 2 milyon 350 bin yıl önce yaşadığını düşünen araştırmacılar bu gelişmeyle birlikte, Australopitekus türü ile modern insan ve yakın atalarının arasındaki boşluğun doldurulduğunu düşünüyor.

Milliyet, 06.03.2015

PARİS'TE EKOLOJİK AYAK İZİNİ AZALTMAK İÇİN EYFEL KULESİ YENİLENİYOR

1887'de, inşa edildiği ilk yıllarda Parisli sanatçılar, yazarlar, mimarlardan büyük tepki gören ancak bugün Paris'in simgesi konumundaki Eyfel Kulesi şimdilerde yeni işlevlerle donatılıyor.

 

Gustav Eiffel'in tasarladığı yaklaşık 270 metre uzunluğundaki bu kule, bazı kesimler tarafından beğenilmese de bir mühendislik harikası olarak değerlendirilmiş ve bugüne kadar radyo televizyon vericisi, billboard, kaykay pisti ve bungee jumping platformu gibi farklı işlevlere bürünmüştü.

Şimdilerde Paris İklim Planı çerçevesinde yüksek çevre kalitesinin hedeflendiği kentte ortaya koyulan projelerden biri de Eyfel Kulesi'nin yenilenebilir enerjileri destekleyecek şekilde yenilenmesi oldu.

 

Düşey akslı rüzgar türbinlerinin eklenmesiyle kulenin etrafındaki ticari mekanlar için yılda 10.000 kw enerji yaratılmış olacak. Bunun dışında LED aydınlatmalarla ışıklandırılan kuleye, bir güneş panelleri eklendi ve bir de yağmur suyunun geri dönüşümünü sağlayacak sistem kuruldu.

Arkitera, Haber: Bahar Bayhan, 05.03.2015

TARİH ÖNCESİNE AİT MABED BULUNDU

 

Lübnan'ın Sayda kentinde eş zamanlı yürütülen arkeolojik kazı ve müze inşası sırasında MÖ 1300'lerde inşa edildiği sanılan Kenanilere ait bir mabet bulundu.

 

Lübnan Kültür Bakanlığı Eski Eserler Müdürlüğü ile 1998'den bu yana Sayda'da kazı çalışmaları yapan İngiliz arkeoloji heyeti, Sayda'nın El-Ferir çukurunda MÖ 1300'de yapıldığı tahmin edilen Kenanilere ait bir mabedi gün ışığına çıkardı.

 

İngiliz arkeoloji heyeti Başkanı Claude Doumit Serhal, Sayda'da yapılacak müzenin inşaası ile arkeolojik kazılar yapan ekiplerinin ortak çalışmaları sırasında, Kenanilere ait bir mabede ulaşıldığını ifade ederek, mabedin tamamen ortaya çıkması için kazı çalışmalarının acilen hızlandırılması gerektiğini vurguladı.

 

Mabedin tüm odalarının yerin altında olduğuna dikkati çeken Serhal, "Bu bulgu, mabedin, Es-Saydavi topluluklarından özel bir cemaate ait olduğu ihtimalini arttırıyor.

 
Eskiden dini ritüeller günümüzdekinin aksine gizli yapılırdı. Şimdi cami veya kilise inşa edilse herkesin gözünün önünde olacak şekilde yapılıyor.

 

Bu tür dini ritüellere ait bazı bulguları Suriye'nin kuzeyindeki Alalah bölgesinde de bulmuştuk" ifadesini kullandı.

 

Serhal, Sayda'da MÖ 3 bin yılına ait eserler bulunduğuna işaret ederek, mabet hakkında şu bilgileri verdi: "MÖ 6'ncı asrındaki Persler dönemine ait olduğu bilinen taşlarla kapatılmış mabet yerin altında iyi durumda idi, herhangi bir zarar görmemiş. Mabedin duvarlarının yüksekliği 4,5 metre, genişliği 7,5 metre büyüklükte taşlarla örülmüş."

 

Arkeolojik kazı ekibinin şu anda Sayda tarihini yeniden yazdığını ifade eden Serhal, "Çalışmalar sırasında Yunanistan, Mısır, Kıbrıs'ın yanı sıra Türkiye'den Sayda'ya getirilmiş tarihi eserler de bulundu. Ulaşılan eserler arasında Akdeniz bölgelerindeki en eski eser diyebileceğiz parça ise Girit Adaları'ndan Sayda'ya getirilmiş.

 

17 yıldır bölgede yapılan çalışmalar, Akdeniz havzası ülkeleri arasında ticaret yapıldığına işaret ediyor" dedi.

 

Serhal, Sayda'da 5 bin senelik binlerce tarihi eserin sergileneceği müzenin inşaatına başlanıldığını dile getirerek, konu hakkında şu bilgileri verdi: "Akdeniz bölgesinin farklı yerlerinden gelecek çeşitli eserlerin yer alacağı müze, Ortadoğu'da nadir olarak rastlanacak mekanlardan biri olacaktır. Birkaç kattan oluşacak müzede tarihi eserlerin yanı sıra yerin altından üstüne doğru çıkan bir merdivenle asırlar arasında tarihi bir yolculuğa çıkıp, MÖ 4 bin yıllarından orta çağda inşa edilen kadim Sayda'nın duvarlarına ulaşacak."

Yeni Şafak, 06.03.2015

ANTİK İYON YOLU YENİDEN HAYAT BULACAK

 

İzmir Büyükşehir Belediyesi, tarihteki 6 İyon kentini birbirine bağlayacak 350 kilometrelik "tematik yol" için ilgili sivil toplum kuruluşlarıyla birlikte saha çalışmalarına başladı. Projede ana hedef Yarımada’nın tanıtımı olarak belirlendi.

Selçuk Efes’ten başlayarak Çeşme Ildır- Erythrai’ye oradan Mimas hattı ile Karaburun’a ulaşacak olan "ana rotaya" tali güzergahlar da eklenerek bölgenin tarihsel, doğal ve sosyokültürel değerleri tanıtılacak ve yerinde görülmeleri sağlanacak.

İyon Yolu güzergahının belirlenmesi amacıyla, ilgili sivil toplum örgütlerinin katıldığı veri toplama çalışmaları başladı. 12 dağcılık kulübünün katılımıyla oluşturulan 8 ekip, haftanın değişik günlerinde sahada rota belirleme ve veri toplama çalışmalarını yürütüyor. Aynı şekilde zeytin rotası için Ekolojik Yaşamı Destekleme Derneği, bisiklet rotası için de bisiklet dernekleriyle çalışmalar devam ediyor.

MOBİL REHBER

Saha çalışmalarının sonucunda belirlenen rotalar uluslararası standartlarda işaretlenerek, yönlendirici tabela ve bilgilendirici levhalarla donatılacak. Hazırlanacak el kitabı, haritalar ve web sayfasında yolun tanıtımı yapılırken, hazırlanacak mobil rehber uygulamasıyla da rotayı kullanmak isteyenlere online bilgilendirme hizmet sunulacak.

DOĞAYA KAÇIŞ

İyon Yolu, dünyada alternatif turizm odaklı çalışmalar arasında olan doğa sporları temeline dayanması nedeniyle, bölgede yeni bir turizm profili oluşmasına da olanak sağlayacak. Doğa sporcuları, izcilik kulüpleri, bisiklet kulüpleri, su sporları, zeytin ve bağ üretim alanlarına ilgi duyanların çekim merkezi olacak proje, hazırlanacak kamp ve rekreasyon alanlarıyla da İzmirlilere günübirlik "doğaya kaçışö imkanı yaratacak.

BÖLGE HALKINA EK GELİR

Çeşme, Kuşadası, Efes merkezli tarih ve deniz turizmi için bölgeye gelen turistlerin en az 1 veya 2 günlük turlarla İyon Yolu’na gelmeleri sağlanarak kırsalın yerelde kalkınması için önemli bir adım atılacak. Rotanın geçtiği köylerde kamp alanları, pansiyonculuk ve günübirlik hizmetler için küçük aile işletmelerinin kurulması desteklenerek köylüye yeni iş alanı ve ek gelir sağlanması hedefleniyor. Köylerde üretici pazarı, köy pazarı veya yeryüzü pazarı niteliğinde pazarlar kurularak ve şenlikler organize edilerek "tüketicinin üreticinin ayağına götürülmesi" de hedefler arasında yer alıyor.

Hürriyet, 06.03.2015

HAZİNEDAR KÜREĞİ SATILIYOR, VAR MI ALAN!

 
Alif Art’ın hafta sonu yapılacak müzayedesi ilginç bir satışa sahne olacak. Şimdiye kadar hiçbir müzayedede görülmemiş bir eser satışa sunuluyor.

Sultan IV. Mehmed’in (1648-1687) Hazinedarı Mustafa Ağa’ya ait “Edirnekari, Murassa, Hazinedar küreği” 400.000 TL muhammen bedelle açık artırmaya çıkarılacak. 8 Mart 2015 Pazar günü saat 14.30’da The Ritz-Carlton İstanbul Balo Salonu’nda yapılacak Cenap Yazansoy Hat Koleksiyonu Müzayedesi’nde “Hazinedar Küreği” dışında Osmanlı dönemine ait önemli hat eserleri ve tablolar yer alıyor. Müzayedenin başyapıtı; İzmir Milletvekili Mustafa Kamil Dursun için özel siparişle ünlü ressam Şevket Dağ’a yaptırılmış ve bugüne kadar aynı koleksiyonda muhafaza edilmiş “Ayçiçekleri” isimli iki adet tablo da 300.000 TL’den açık artırmaya sunulacak. Müzayedenin ilk bölümünde ise Osmanlı döneminin ünlü hattatlarından Raşid Eyyubi’nin torunu olan ve aynı zamanda kendisi de çok önemli bir koleksiyoner olan Cenap Yazansoy’a ait 57 eserden oluşan hat koleksiyonu toplam 550.000 TL muhammen değerden artırmaya çıkacak. Koleksiyonun en dikkat çeken eseri 18. yüzyılın önemli hat hocalarından “Saray-ı Sultani Hat Hocası Derviş Ahmed Bin Mehmed Tokadi” ketebeli ve 1699 tarihli Kur’an-ı Kerim.

Zaman, 06.03.2015

İMPARATOR HEYKELİNİN BAŞI İLE GÖVDESİ, 9 YIL SONRA BULUŞACAK

 

Balıkesir'in Marmara İlçesi'ndeki Saraylar Açık Hava Müzesi'nden 2006 yılında Almanya 'ya kaçırıldıktan sonra geri getirilen 1800 yıllık olduğu belirtilen imparator heykelinin başı, gövdesiyle birleştirildikten sonra Bandırma Arkeoloji Müzesi'nde sergilenecek.

Alınan bilgiye göre, Saraylar Açık Hava Müzesi'nde sergilenen 1800 yıllık imparator heykelinin başı, gövdesinden ayrılarak 2006'da Almanya'ya kaçırıldı.

Kültür ve Turizm Bakanlığının yaptığı girişimlerle yeniden  Türkiye 'ye getirilen heykelin başı, gövdesiyle birleştirilecek.

Bandırma Arkeoloji Müdürü Tülin Tan, Roma dönemine ait heykelin başının, gövdesiyle birleştirilmesinin ardından müzede sergileneceğini belirterek, "Müzemiz, çok önemli bir tarihi yapıta kavuşacak. Heykelin, yeniden birleştirilip, sergilenmeye başlamasının ardından arkeoloji meraklılarının ilgisini çekeceğini düşünüyoruz" dedi.

Radikal, 05.03.2015

MOZAİKLER ÇİMENTODAN ÇIKTI

 

Geçen yıl aralıkta açılışı yapılan Hatay Arkeoloji müzesinin teşhir projesini üstlenen restoratörler binlerce metrekarelik mozaiklerin nasıl kurtarıldığını anlattı. Çalışmalar sırasında Fransa’dan, ABD’den, İngiltere’den arşivler incelendi, mozaiklerin yurtdışındaki parçalarına ulaşıldı.

Ntv, 05.03.2015

ROMA VE OSMANLI DÖNEMİNE AİT TARİH ESERLERİ SATMAK İSTERKEN YAKALANDI

 

İzmir’in Karşıyaka İlçesi'nde, Roma ve Osmanlı dönemlerine ait tarihi eserleri satmak isteyen şahıs polis tarafından yakalanırken ifadesi alındıktan sonra savcı tarafından tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldı

İzmir Emniyet Müdürlüğü Kaçakçılık Suçlarıyla Mücadele Şube Müdürlüğü Kültür ve Tabiat Varlıkları Kaçakçılığı Büro Amirliği ekipleri, kent genelinde tarihi eser kaçakçılığının önlenmesine yönelik olarak yapılan çalışmalar kapsamında, İ. K isimli şahsın elinde çok sayıda tarihi eser bulunduğunu tespit etti. Tarihi eserleri İzmir’de satışını yapmaya çalışması üzerine harekete geçen poli, Karşıyaka İlçesi'nde İ. K isimli şahıs tespit ederek şahıstan toplam 50 adet tarihi eser ele geçirdi.

ROMA VE OSMANLI DÖNEMLERİNE AİT
Tarihi eserler ile ilgili olarak İzmir Müze Müdürlüğü görevlilerince yapılan incelemeler sonucunda Roma dönemine ait;24 adet pişmiş toprak Unguentarium (gözyaşı şişesi), 7 adet pişmiş toprak Kase, 2 adet pişmiş toprak Tabak, 1 adet pişmiş toprak Kandil, 1 adet pişmiş toprak Guttus, 1 adet cam Vazo, 1 adet bronz Pazubent, 5 adet pişmiş toprak Tek Kulplu Testi, 2 adet pişmiş toprak Vazo, 1 adet pişmiş toprak Askos, 1 adet pişmiş toprak Emzikli Kap, 1 adet pişmiş toprak Çift Kulplu Testicik ele geçirildi. Ayrıca Osmanlı dönemine ait, 1 adet pişmiş toprak Barutluk, 1 adet pişmiş toprak Sırlı Testi olmak üzere toplam 49 adet tarihi eserin 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıkları Kanunu kapsamında olan orijinal tarihi eser olduğu, 1 adet pişmiş toprak Erkek Büstünün ise sahte olduğu tespit edildi. İ.K. isimli şahıs hakkında 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununa Muhalefet suçundan yasal işlem başlatılırken, şüpheli ifadesi alındıktan sonra Cumhuriyet Savcısının talimatına doğrultusunda tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldı.

Milliyet, 05.03.2015

ŞANLIURFA MOZAİKLERİ HALIYA İŞLENECEK

Şanlıurfa Valiliği ile Han Halı Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi arasında vatandaşların niteliklerini artırmak ve belge almalarını sağlamak için düzenlenecek halı dokuma kurslarına ilişkin protokol imzalandı.

Valilik makamında düzenlenen imza törenine, AKP Şanlıurfa Milletvekili Zeynep Karahan Uslu, Vali İzzettin Küçük, İl Milli Eğitim Müdürü Metin İlci ve Han Halı Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi Yönetim Kurulu Başkanı Nurhan Ör katıldı.

Milletvekili Karahan Uslu'nun girişimleriyle başlatılan projeyle Şanlıurfa'daki mozaikler halılara işlenerek hem tanıtılacak hem de kadınlara istihdam alanı oluşturulacak.

Karahan Uslu, imza törenin ardından yaptığı açıklamada, Şanlıurfa'nın tarihi ve dokusuyla dünyada sayılı şehirlerden birisi olduğunu söyledi.

Şanlıurfa'nın dünyada eşi ve benzeri olmayan mozaiklere ev sahipliği yaptığını belirten Uslu, "Bu projeyi paylaştığımda bir hayali gerçekleştirmenin mutluluğunu yaşadım. Bu proje sadece kadın istihdamı projesi ya da sadece bir el sanatları ayağa kaldırma projesi değil. Aynı zamanda Şanlıurfa'nın turizm ve kültür değerini artırmak adına mozaiklerimizi ilk defa ipek halılara işleyerek dünyada seçkin evlere sunmak için gerçekleştirilen bir proje. Kültür ve Turizm Bakanlığından izin almamız halinde yeni açılacak müzede küçük bir iş yerinde halılarımızı sergileyebileceğiz. Şehre gelen turistlere burada küçük ipek halılara işlenmiş mozaikleri tanıtmış olacağız" dedi.

Vali Küçük ise halk eğitim bünyesinde başlatılacak projenin sadece istihdam sağlanmaya yönelik olmadığını, projenin aynı zamanda kentteki kültürel değerlerin tanıtıma büyük katkı sağlayacağını kaydetti.

Projede Suriyeli kadınların da istihdam edilmesinin planlandığını anlatan Küçük, "Ücretle sınırlı bir iş değil bu, kadınlar beli bir eğitimden sonra bir sanat sahibi olacak. Kadınlar hayatlarında her zaman kendilerini güçlü kılacak sanat sahibi olacak" şeklinde konuştu.

Konuşmaların ardından Küçük, günün anısına Han Halı Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi Yönetim Kurulu Başkanı Ör'e fincan takımı hediye etti.

Radikal, 05.03.2015

EVLE BİRLİKTE SATILIK YERALTI ŞEHRİ

 

Türkiye'nin önemli turizm merkezlerinden Kapadokya bölgesindeki Derinkuyu İlçesi'nde, Veli (55) ve Durmuş Ali Demir (53) kardeşler, altında tarihi yer altı şehri bulunan 700 metrekare alana sahip evlerini 900 bin liraya satışa çıkarttı.

İlçede çiftçilikle uğraşan Durmuş Ali Demir, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Bayramlı Mahallesi'ndeki satmak istedikleri arsa ve evin dedelerinden miras kaldığını, paraya ihtiyaçları olduğu için satmaya karar verdiklerini söyledi.

Derinkuyu Yer Altı Şehri ile bağlantısı var

Satılığa çıkarttıkları evi alacak kişinin evle bağlantılı tarihi yer altı şehrinin de sahibi olacağını aktaran Demir, "Burası 30 metre derinliğinde 75 metre uzunluğunda bir yer altı şehri ve evin de bir parçası. Derinkuyu yer altı şehrine de bağlantısı var ancak zamanla yaşanan çökmeler nedeniyle bağlantı yolu kapalı. İçerisindeki kilisede sütunlar, mermerler ve işaretler mevcut” diye konuştu.

Yer altı şehrinin evin altındaki girişinin taşlarla döşeli olduğunu aktaran Demir, girişi ve içerisinin geniş olması nedeniyle oldukça rahat gezilebildiğini kaydetti.

Demir, yer altı şehrinin kapısındaki tahta kapının orijinal olduğunu öne sürerek, "Kalınlığı 5 santimetredir. Kapıdan girdiğimizde yaklaşık 50 metrekarelik alana sahip bir bölüm var. Bu odadan koridorla diğer bölümlere geçiliyor. Birisi dedelerimizin peynirlik olarak kullandığı diğeri de 20 metrekarelik başka bir oda. Bu odanın hemen yanında bir kilise mevcut ve içerisinde mezarlar bulunuyor" şeklinde konuştu.

Demir, evlerinin altındaki yaşam alanlarının tünelle 50 metre uzaktaki ünlü Derinkuyu Yer Altı Şehri'ne bağlandığını belirterek, şöyle devam etti:

"Derinkuyu Yer Altı Şehri'nin ziyarete açık olan bölümlerinde kilise yok. Bu nedenle bizim evin altındaki bölüm ayrı bir öneme sahip. Zamanla yaşanan çökmeler nedeniyle yeraltı şehrine olan bağlantının bir bölümü kapalı durumda. İçeriye iş makinesi giremeyeceği için tamamen insan gücüyle açılması gerekiyor."

Yer altı şehri turizme kazandırılsın

Yer altı şehrinde, Bizans, Roma ve Hitit dönemlerinden kalan eserlere rastlamanın mümkün olduğunu ileri süren Demir, "Biz burayı ilçeden ya da bölgeden birine satarsak evi yıkıp yeni bina yapacağından yani tarihi yok edeceğinden korkuyoruz. Alacak kişinin burayı tarihi dokusunu koruyarak değerlendirmesini istiyoruz. Ben buranın turizme kazandırılmasından yanayım. Yıkılmadan değerlendirilmesini istiyorum" diye konuştu.

Demir, başka girişlerden yer altı şehrindeki kiliseye ulaşan bazı kaçakçıların buradaki taşlara ve yazıtlara zarar verdiğini sözlerine ekledi.

Anadolu Ajansı, Haber: Murat Kaya, 05.03.2015

BİT PAZARINDAN ÇIKAN SIR

Alman gezgin Dr. Lothar Carlowitz'in 1966 yılından önce çektiği görüntüler bir Türk tarafından bulundu ve büyük skandal ortaya çıktı. Nemrut Örenyeri, Kahta ve Arsemia antik kenti kazılarında bulunan Kommegene Kralı Antiokhos'un baş heykeli bir Alman tarafından yurtdışına çıkarılmaya çalışılırken yakalanmış!

 

Geçtiğimiz haftalarda Berlin’de bitpazarında bir Türk tarafından bulunan ve 1966 yılından önce Alman gezgin Dr. Lothar Carlowitz tarafından çekilen görüntülerde Nemrut Örenyeri, Kahta ve Arsemia antik kenti kazıları görülüyor. Arsemia’da yapılan kazılarda Kommegene Kralı Antiokhos’un baş heykelinin toprak altında bulunuşu ilk defa görüntüleniyor. Görüntüde heykel başı temizlenerek bir beze sarılıyor. Heykel başının şimdi nerede olduğunu merak edip peşine düştük. İnanılmaz bir hikaye ortaya çıktı.

GÖRÜNTÜLER 1966 YILI ÖNCESİ

Arkeoloji ve Sanat Dergisi editörü Nezih Başgelen ile birlikte görüntülerin kamuoyuna yansımasından sonra heykelin nerede olabileceğine dair kafa yorduk. Başgelen daha önce hazırladığı " Dünya Kültür Mirasında; Gaziantep" isimli kitapta bu heykeli kullandığını söyledi. Film görüntülerinde THY’nın TC–ALP uçağının kanadı görülüyor. Söz konusu Douglas C.47 A tipi uçak THY filosuna 18.11.1946 yılında dahil oldu, 1966 yılında da filodan çıkarılarak Türk Hava Kuvvetleri Komutanlığı’na devredildi. Bu bilgiye göre görüntüler 1966 yılı öncesini gösteriyor.

ALMAN PROF. DÖRNER HEYKELDEN NİYE SÖZ ETMEDİ?

Heykel başının bulunduğu Arsemia antik kentine ilk giden 1953 yılında Alman Prof.Dr.F. Karl Dörner’di. Görüntüler de Dörner’in kazısını gösteriyor. Bu durumda görüntülerin tarihinin 1953–1966 yılları arasında olduğu kesin. Dörner, 1986 yılına kadar bölgede araştırma ve kazı çalışmaları yaptı. Dörner, “Der Thron der Götter auf dem Nemrud Dağ” isimli 1987 yılında çıkardığı kitapta uzun yıllar yaptığı çalışmaları anlatıyor. Daha sonra Türk Tarih Kurumu tarafından Türkçe'ye çevrilen kitapta birçok buluntudan söz edilirken Antiokhos’un heykel başından tek kelime edilmiyor. Hatta Arsemia’da bulunan bir kadın başının hikayesi kitapta anlatılmasına ve heykelin Adıyaman Müzesi’ne teslim edildiğinden söz edilmesine rağmen Antiokhos başı yer almıyor.

MÜZEDEKİ DOSYA KAYBOLDU!

Bu tarihi geçmiş bilgilerin ışığında heykelin izini Gaziantep Zeugma Müzesi’nden sürmeye başladık. Gaziantep Müzesi yetkilileri eserin müzeye nasıl geldiğini bilmediklerini 1995 yılında envantere kaydedildiği bilgisini verdiler. Müzeye eserin nasıl geldiğine dair dosya kayıptı! Arşivde yapılan aramalara rağmen bulunamadı. Gaziantep Müzesi’nin eski müdürleri ile konuştuk. Eserin müzeye 1980’li yıllarda havaalanında yurt dışına çıkarken bir Alman vatandaşının bavulunda yakalandığı, polis tarafından müsadere ile müzeye verildiği bilgisine ulaştık. Ancak bu Alman vatandaşı kim, nasıl yakalandı ve mahkemesi ile ilgili müzedeki dosyası sırra kadem bastı.

30 YILLIK SIR!

Olay gittikçe ilginç hale gelmeye başladı. Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü’nden konuyla ilgili bilgi istedik. Yaklaşık bir haftalık çalışmaya rağmen onlar da dosyaya ulaşamadı. Adıyaman Müzesi eski çalışanları ve müdürleri ile konuştuk. Arsemia antik kentinde bulunan Antiokhos başı ile ilgili müzede hiçbir kayıt ve bilgi yoktu. Tüm bu araştırmalardan sonra eserin 1950’li yıllardan havaalanında yakalandığı tarihe kadar yaklaşık 30 yıl kocaman bir sırdı. Üstelik Arsemia kazılarında çalışan Kahtalı köylülerin anlattığı onlarca eser kaçakçılığı hikayesi var. Bu film görüntüleri Antiokhos başının sırrı ve beraberinde yurtdışına kaçırılan diğer eserlerin ortaya çıkmasına vesile olabilir.

CEVAP BEKLEYEN SORULAR!

Cevap bekleyen çok sayıda soru var. Onca sene eser nerede saklandı? Gaziantep Havaalanı’ndaki Alman kimdi? Kazı ekibiyle ilişkisi var mıydı? Eser yakalandıktan sonra uzun yıllar bölgede çalışan Alman Prof. Dörner’in Türkiye’yi terk etmesi tesadüf müydü? Dörner’in kitabında bu kadar önemli bir eseri bulmasına rağmen söz etmemesi normal mi? Gaziantep Müzesi’nde sergilenen eserin menşeinin bilinmemesi için dosyayı kim yok etti? Görüntüleri çeken gezgin Dr. Lothar Carlowitz ile eseri kaçıranlar arasında bir bağlantı var mı?

Bugün Gaziantep Müzesi'nde yer alan eser

 

'ÇORAP SÖKÜĞÜ GİBİ GELİR'

Arkeoloji ve Sanat Dergisi editörü Nezih Başgelen konuyla ilgili şu değerlendirmeyi yaptı: Filmin en ilginç ve tuhaf yönü Gaziantep Havaalanı'ndan kaçırılırken müsadere edildiği söylenen ve bugün Gaziantep Müzesinde olan Nemrut Dağı'ndaki sıradışı anıtsal tümülüsü, kutsal alanı ve devasa heykelleri yaptıran Kommagene Kralı Antiokhos başının bulunuşunu göstermesidir. Gaziantep Havaalanı'nın 1976'da ilk kez hizmete girdiğini biliyoruz. Müsaderenin bundan sonra olması gerek. Müzede ve emniyette bu konuda daha sarih bilgilerin olması gerekir. Gaziantep Müzesi 1995 yılında envanterine geçirmiş. 1966 öncesi bulunan başın 1995'e kadar bu süreçte nerede olduğu önemli. İlgili kazı heyeti eğer bildirmemişse bölgede yıllardır -kazı işçilerinden naklen- dillendirilen özellikle Arsemia'da bulunup müzeye teslim edilmeyip zamanla yavaş yavaş yurtdışına (Almanya'ya) yasadışı yollardan götürülen eserler hikayeleri kısmen doğrulanmış olacaktır. Olayı tüm boyutlarıyla ve her yönüyle irdelemeliyiz.”

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 04.03.2015

İÇDAŞ'TAN TROİA KAZILARINA 1 MİLYO LİRALIK DESTEK

Çanakkale’de, merkeze bağlı Tevfikiye Köyü sınırları içinde yer alan 5 bin yıllık Troia Antik Kenti kazıları için İçdaş Çelik Enerji Tersane ve Ulaşım Sanayi A.Ş. ile Kazı Başkanı Prof Dr. Rüstem Aslan arasında 5 yıllık sponsorluk anlaşması imzalandı. Anlaşmaya göre İçdaş, Troia’daki arkeolojik kazılara her yıl için 200 bin lira olmak üzere 1 milyon liralık destek sağlayacak.

Çanakkale Ticaret ve Sanayi Odası Kongre ve Fuar Merkezi’nde düzenlenen protokol imza törenine; Çanakkale Valisi Ahmet Çınar, İl Kültür ve Turizm Müdürü Kemal Dokuz, Çanakkale Ticaret ve Sanayi Odası Yönetim Kurulu Başkanı ve İçdaş Genel Müdürü Bülend Engin, Troia Kazı Heyeti Başkanı Prof.Dr. Rüstem Aslan ve Troia Kazı Başkan Yardımcısı Doç.Dr. Reyhan Körpe katıldı. ÇOMÜ Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü öğretim üyesi ve Troia Kazı Başkanı Prof.Dr. Rüstem Aslan ile sporspor firma İçdaş’ın Genel Müdürü Bülend Engin beş yıllık protokole imzayı attı. İçdaş’ın sponsorluk bedeli olarak Troia kazılarına her yıl için 200 bin lira olmak kaydıyla beş yıl boyunca 1 milyon liralık katkı sağlayacağı açıklandı.

Troia Kazı Başkanı Prof.Dr.Rüstem Aslan, Troia’nın bir dünya kültür mirası olduğunu söyledi. Ören Yerini dünya merkezi haline getirmek istediklerini belirten Prof.Dr.Aslan, “Truva’da tüm işlerin dünyanın gözü önünde yapıldığını ve herkesin bizi izlediğini biliyoruz. Sadece Türkiye’de değil, dünyada yapılan müze projeleri konusunda en önemli en iddialı müzelerden birisi olan Troia Müzesi’dir. Organizasyonu için elimizden geleni yapıyoruz. Ören yerini de bu sürece hazırlamak bizim görevimiz” dedi. Önemli olan imzaların değil icraatlar olduğunu ifade eden İçdaş Genel Müdürü Bülend Engin ise, kalıcı eserlerin bırakılması gerektiğini ve kazılara bir milyonluk destek sağladıklarını söyledi.

Çanakkale Valisi Ahmet Çınar da, Troia Ören Yerinin dünya mirası olduğunu ve herkesin büyük ilgi duyduğunu belirtti. Çınar, imzalanan sponsorluk anlaşması ile her yıl adım adım ilerleyen kazılarla var olan yeraltındaki değerli eserlerin ortaya çıkarılacağını söyledi.

haberler.com, 04.03.2015

OSMANLI'NIN İLK DARPHANESİ KÜLTÜR MERKEZİ OLDU

 

Bursa Büyükşehir Belediyesi tarafından restore edilen "Osmanlı döneminin ilk darphanesi", kültür merkezi niteliğiyle hizmete açıldı.

Osmangazi İlçesi Maksem Mahallesi'nde, Orhan Gazi döneminde, 1300'lü yıllarda Osmanlı'nın ilk paralarının basıldığı binada gerçekleştirilen törende konuşan Büyükşehir Belediye Başkanı Recep Altepe, bu yapıda eskiden para basımında kullanılan araç ve gereçlerin sergilendiğini söyledi.

Eski darphanede Osmanlı dönemi paralarının da görülebileceğini anlatan Altepe, şöyle konuştu:

"Tarihi darphane hem sergi salonu olarak kullanılacak hem de kültürel bakımdan hizmet verecek. Tramvayımız, metromuz Bursa'da üretiliyor. Bursa artık konsept değiştirdi. 620 milyona alacağımız aracı 320 milyona aldık. Yerli üretilen araçlar sayesinde 320 milyon lira kara geçtik. İşte ne diyorlar; 'Bu parayı nereden buldular?' Parayı buradan buluyoruz. Bu şekilde teknolojiyi geliştiriyoruz üretimi destekliyoruz. Üretimin her alanında da öncülük yapıyoruz. Şimdiden sonra zaten parayı bulmak kolay, darphaneyi de açtık. 'Belediyeler bir tek para basamaz' diyorlardı. Artık para basacak darphanemiz de var."

Mahalle Muhtarı Mesut Gülaç da daha önce harabe halinde olan mekanın restore edilmesinde emeği geçenlere teşekkür etti.

Altepe ve beraberindekiler, açılış kurdelesinin kesilmesinin ardından binayı gezdi.

Anadolu Ajansı, Haber: Vedat Yücebaş, 04.03.2015

BÜYÜKŞEHİR'DEN 4 MADDELİK 'KALE' BİLDİRİSİ

 

İzmir Büyükşehir Belediyesi, Kadifekale Kültürel Tesis Alanı üzerindeki kamulaştırmalara karşı ortaya atılan iddiaları 4 maddede yanıtladı:
 
1- Kadifekale’deki kamulaştırma bölgesi, Kurul tarafından onaylı planda “Kültürel Tesis Alanı” olduğundan, orada konut ya da ticari yapılanma mümkün değil!
 
2- Kanuna göre kamulaştırılan özel mülkiyetler, kamulaştırma amacı dışında kullanılamaz. Dolayısıyla rant iddiası gerçeği yansıtmıyor.
 
3- Arkeolojik ve Kentsel Sit alanı olması nedeniyle, Kadifekale’yi Uzundere, Bayraklı ya da Ege Mahallesi gibi “yerinde dönüşüm” bölgeleriyle kıyaslamak doğru değil!
 
4- Fiyat belirlenirken vatandaşın lehine tüm şartlar zorlandı. Hemen yakın bölge için mahkemenin verdiği kamulaştırma rakamı, güncelleştirmelerle birlikte 642,90 TL/m². Oysa İzmir Büyükşehir Belediyesi, Kültürel Tesis Alanı için zemin birim fiyatını 680 TL/m² olarak belirledi.
 
İzmir Büyükşehir Belediyesi, 3. derece Arkeolojik ve Kentsel Sit alanı içinde yer alan Kadifekale’deki kamulaştırma bölgesinin, Kurul tarafından onaylı planda “Kültürel Tesis Alanı” olarak yer aldığından, konut ya da ticari yapılanmanın söz konusu olmayacağını açıkladı.

Bölgenin, İzmir Büyükşehir Belediye Meclisi’nin 16 Ağustos 2013 tarihli kararı ile “Kültürel Tesis Alanı” olarak planlandığını hatırlatan Büyükşehir yetkilileri, bu planın İzmir 1 Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu’nca da onaylandığının altını çizdi.
 
İzmir Büyükşehir Belediyesi tarafından yapılan açıklamada şu ifadelere yer verildi:
 
KEYFİYET YOK, ADALET VAR
“Kadifekale, Belediyemiz tarafından yürütülen çalışmalarda, Antik Tiyatro alanı, Arkeoloji Tarih Parkı ve ağaçlandırması tamamlanan heyelan bölgesi ile birlikte bir bütün olarak değerlendirilmektedir. Bu, kentimizde gerek tarih gerekse turizm potansiyelini artırma düşüncesine yönelik önemli bir adımdır. Kamulaştırma Kanunu’nun 23. maddesine göre, özel mülkiyetli taşınmazlar, zaten kamulaştırma amacı dışında kullanılamaz. Dolayısıyla, bölgede kişi ve kuruluşlara ait herhangi bir konut ya da ticari faaliyete yönelik bir yapılanma hakkı verilmesi ya da hayata geçirilmesi söz konusu değildir.
 
Ayrıca Belediyemiz yetki alanı içinde yapılan kamulaştırma ve fiyat belirleme çalışmaları, herhangi bir kurum ya da kişilerin keyfiyeti altında değil, bu işlemlerle ilgili yasa ve yönetmelikler çerçevesinde gerçekleştirilmektedir. Ayrıca söz konusu bölge, 3. derece Arkeolojik Sit ve Kentsel Sit alanı olarak belirlenmiş olduğundan Uzundere, Bayraklı ya da Ege Mahallesi gibi yerinde dönüşüm uygulanan bir ‘Kentsel Dönüşüm’ uygulama alanı değildir.
 
Kamulaştırma işlemlerinde taşınmazların bedelini belirleme çalışmaları ise kanunun belirlediği Kıymet Takdir Komisyonu tarafından yapılmaktadır. Belediyemiz Kıymet Takdir Komisyonu tarafından yapılan inceleme neticesinde, taşınmaz maliklerine ödenecek kamulaştırma bedelleri 2014 yılı Aralık ayı itibarıyla tespit edilmiştir.  Bölgeye yakın olan Kadifekale Antik Tiyatro alanı kamulaştırma projesinde uzlaşılamayan malikler için İzmir 10. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 18 Haziran 2012 tarihli kararında zemin birim fiyatı 546 TL/m² dir. Bu bedel ÜFE Katsayılarıyla kıymet takdiri raporu tarihine güncellendiğinde 642,90 TL/m² bulunmuştur.  Belediyemiz Kıymet Takdir Komisyonu ise yasa gereği bölgede piyasa araştırması yaparak ve en önemlisi Antik Tiyatro Alanındaki mahkeme kararlarını baz alarak zemin birim fiyatını 680 TL/m² olarak belirlemiştir. Yapı sınıfı ve yapı sınıfına ait zemin üstü birim fiyatı belirlenirken; Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nın tebliği baz alınmıştır. Buna göre bölgede bulunan binaların yapı sınıfı ‘3-A’ olup, birim fiyatı 550 TL/m²’dir. Binaların yıpranma oranları belirlenirken; binanın yaşının yanı sıra fiziki durumu da dikkate alınmıştır.
 
Özetle, ‘İzmir’in en güzel manzarasına sahip evler sudan ucuz kamulaştırmaya çalışılıyor’ iddiaları kesinlikle gerçeği yansıtmamaktadır.

Ege'de Son Söz, 04.03.2015

 

******


KADİFEKALE'DEKİ KAMULAŞTIRMA ÇALIŞMALARI

İzmir Büyükşehir Belediyesi, Kadifekale'deki kamulaştırma çalışmalarına ilişkin, "İzmir'in en güzel manzarasına sahip evler sudan ucuz kamulaştırılmaya çalışılıyor" iddialarının gerçeği yansıtmadığını bildirdi.

Belediyeden yapılan açıklamada, Kadifekale'deki kamulaştırma bölgesinin Kurul tarafından onaylı planda "Kültürel Tesis Alanı" olduğu, bölgede konut ya da ticari yapılanmanın mümkün olmadığı kaydedildi.

Kanuna göre kamulaştırılan özel mülkiyetlerin "kamulaştırma amacı dışında kullanılamayacağı" ve rant iddiasının gerçeği yansıtmadığı bildirilen açıklamada, Arkeolojik ve Kentsel Sit alanı olması nedeniyle Kadifekale'yi Uzundere, Bayraklı ya da Ege Mahallesi gibi "yerinde dönüşüm" bölgeleriyle kıyaslamanın doğru olmadığı vurgulandı.

Kamulaştırma fiyatı belirlenirken vatandaşın lehine tüm şartların zorlandığı kaydedilen açıklamada, "Hemen yakın bölge için mahkemenin verdiği kamulaştırma rakamı, güncelleştirmelerle birlikte metrakare için 642,90 lira , oysa İzmir Büyükşehir Belediyesi, Kültürel Tesis Alanı için zemin birim fiyatını metrekare için 680 lira olarak belirledi" ifadeleri kullanıldı.

Kamulaştırma çalışmalarında keyfiyet değil adalet olduğu vurgulanan açıklamada, şu bilgiler yer aldı: "Kadifekale, belediyemiz tarafından yürütülen çalışmalarda Antik Tiyatro alanı, Arkeoloji Tarih Parkı ve ağaçlandırması tamamlanan heyelan bölgesi ile bir bütün olarak değerlendirilmektedir. Bu, kentimizde gerek tarih gerekse turizm potansiyelini artırma düşüncesine yönelik önemli bir adımdır. Kamulaştırma Kanunu'nun 23. maddesine göre, özel mülkiyetli taşınmazlar zaten kamulaştırma amacı dışında kullanılamaz. Dolayısıyla, bölgede kişi ve kuruluşlara ait herhangi bir konut ya da ticari faaliyete yönelik bir yapılanma hakkı verilmesi ya da hayata geçirilmesi söz konusu değildir. Ayrıca belediyemiz yetki alanı içinde yapılan kamulaştırma ve fiyat belirleme çalışmaları herhangi bir kurum ya da kişilerin keyfiyeti altında değil, bu işlemlerle ilgili yasa ve yönetmelikler çerçevesinde gerçekleştirilmektedir. Ayrıca söz konusu bölge 3. derece Arkeolojik Sit ve Kentsel Sit alanı olarak belirlenmiş olduğundan Uzundere, Bayraklı ya da Ege Mahallesi gibi yerinde dönüşüm uygulanan bir 'Kentsel Dönüşüm' uygulama alanı değildir."

Kamulaştırma işlemlerinde taşınmazların bedelini Kıymet Takdir Komisyonu'nun belirlediği vurgulanan açıklamada, "Özetle, 'İzmir'in en güzel manzarasına sahip evler sudan ucuz kamulaştırmaya çalışılıyor' iddiaları kesinlikle gerçeği yansıtmamaktadır" ifadeleri kullanıldı.

Radikal, 04.03.2015

TARİHİ KÖYÜN ADI DEĞİŞTİRİLİYOR

Muğla'daki dünyaca ünlü Rum köyü Kayaköy'ün Osmanlı arşivlerinde 'Kayı' adında Türk köyü olduğu iddiası bir öğretmen tarafından ortaya atıldı ve isminin değiştirilmesi için 5 bin imza toplandı. Fethiye Belediye Meclisi de yılda 70 bin kişinin ziyaret ettiği Kayaköy'ün adının değiştirilmesi için referandum kararı aldı.

 

Yörük Türkmen araştırmacısı ve sosyal bilimler öğretmeni Eren Fehmi Eroğlu'nun, Kayaköy adının 'Kayıköy' olarak değiştirilmesini öngören dilekçesi onaylanınca, ilçede referandum tartışması başladı. 

Bursa Olay, 04.03.2015

SAMSUN KENT MÜZESİ AVRUPA ÖDÜLÜNÜN PEŞİNDE

Avrupa Müze Akademisi (European Museum Academy-EMA)'nın her yıl düzenlediği 'Micheletti Award' yarışması'na Samsun Kent Müzesi de başvurdu. Müzede incelemede bulunacak olan akademi heyeti, gezi ve inceleme sonucunda rapor hazırlayacak.

Raporun ardından yarışma öncesinde yapılacak müze sunumu ve toplantısında Samsun Kent Müzesi ile ilgili karar verilecek. Micheletti Award Yarışması'na aday gösterilecek müzelerin sunumu ve toplantısı, 9-10 Mayıs tarihleri arasında İtalya'da yapılacak.

Yarışmaya başvuru yapan müzeleri gezerek incelemelerde bulunan ve rapor hazırlayan Avrupa Müze Akademisi (EMA) Başkanı Başkanı Wılhelmus Vander Weıden, yarışmaya kent müzeleri kategorisinde başvuru yapan Samsun Büyükşehir Belediyesi Kent Müzesi'ni gezip incelemek için kente geldi. EMA Türkiye Temsilcisi ve Bursa Büyükşehir Belediyesi Müzeler Koordinatörü Ahmet Erdönmez ile birlikte Samsun Büyükşehir Belediye Başkanı Yusuf Ziya Yılmaz'ı ziyaret eden EMA Başkanı Vander Weıden, Samsun Kent Müzesi'nin başvurusu yapmış olmasından memnuniyet duyduklarını söyledi.

Farklı kategorilerde ödül veren Avrupa Müze Akademisi'ne Samsun Büyükşehir Belediyesi, toplumun hizmetine sunduğu Kent Müzesi ile başvurdu. Dünya'nın çok farklı ülkelerinden çok sayıda müzenin başvurduğu yarışmaya Samsun, Türkiye'de Bursa'dan sonra kent müzesi alanında giren ikinci şehir oldu.

Ziyarette Büyükşehir Belediye Başkanı Yusuf Ziya Yılmaz, kent müzelerinin şehrin hafızaları ve çeyiz sandıkları olduğunu belirterek, köklü bir tarihe, sosyal ve kültürel geçmişe sahip olan Samsun'un değerlerini bu müzede toplayıp toplumun hizmetine ve ilgisine sunduklarını söyledi. Çok özel ve farklı bir müzeye sahip olduklarını ifade eden Başkan Yılmaz, Samsun Kent Müzesi'nin yarışmada başarı elde edeceğine inandığını kaydetti.

EMA Başkanı Wılhelmus Vander Weıden da müzeyi çok beğendiklerini belirterek, yarışmada bulunmasından memnun olacaklarını vurguladı. Müzeyi gezip her açıdan inceleyeceklerini bildiren Vander Weıden, inceleme sonucunda elde edecekleri bilgileri rapor haline getirip İtalya'daki toplantıda görüşeceklerini hatırlattı.

Avrupa Müze Akademisi, müzekolog Keneth Hudson'un vefatının 10. yıl dönümü sebebiyle kar amacı gütmeyen bir kurum olarak müzecilik alanında ve kültürel sektörde profesyonel bir grup tarafından kurulmuştu. EMA tarafından 1996'dan beri Avrupa'daki endüstri, teknoloji ve bilim müzelerine verilen 'Micheletti Ödülü', dünyanın müzecilik alanında en prestijli ödüllerinden biri olarak 18 yıldır çeşitli müzelere veriliyor.

Zaman, 03.03.2015

TARİHİ HAMAM ÇÖPLÜK OLMAKTAN KURTULUYOR

 
Geçtiğimiz Eylül ayında Radikal’de “Tarihi Hamam Çöplük Oldu” başlığıyla gündeme getirdiği, İstanbul'un Üsküdar İlçesinin Altunizade Mahallesi'nde yer alan ve Ayan Meclisi azasından İsmail Zühtü Paşa tarafından 1865-66 yılında inşa edilmiş olan tarihi Altunizade İsmail Paşa Hamamı, kaderine terk edilmekten son anda kurtuldu. Bakımsızlıktan harabeye dönmüş haliyle görenlerin içini sızlatan hamama bir de “ambulans park yeri” levhası çakılmıştı. 150 yıllık yapı kendisine uzanacak eli beklerken Vakıflar Genel Müdürlüğü restorasyon kararı aldı. Vakıflar, hamamın yer aldığı alanı restorasyon karşılığı kiralayacak. Hamam binası, yanındaki arsayla restoran ve kafeterya olacak.

Vakıflar 2. Bölge Müdürlüğü’nce, “İstanbul İli, Üsküdar İlçesi, Altunizade Mahallesi, Tophanelioğlu Sokağında bulunan, mülkiyeti Altunizade İsmail Zühtü Paşa Vakfına ait olan, tapunun (108) pafta, (10) ada, 10 parsel sayılı 69,00 m2 sahalı arsa vasıflı, 11 parsel sayılı 90,00 m2 sahalı arsa vasıflı ve 12 parsel sayılı 362,00 m2 sahalı Harap Hamam vasıflı taşınmazların tevhit edilmesi ile oluşacak 521,00 m2 yüzölçümlü eski eser nitelikli taşınmazların, Vakıf KültürVarlıklarının Restorasyon veya Onarım Karşılığı Kiraya Verilmesi İşlemlerinin Usul ve Esasları Hakkındaki Yönetmeliğe göre 21 (Yirmibir) yıllığına restorasyon karşılığı kira ve işletme ihalesine çıkartılmıştır” denildi.  Muhammen bedel olarak da 1.369.930,00 TL belirlendi.

Radikal, Haber: Vildan Çiftsüren, 03.03.2015

YARGI SÜRECİNDEKİ SARAOĞLU'NDA ZORLA TAHLİYE

 

Saraçoğlu Mahallesi’nde oturanların zorla tahliye edilmek istenmesi mimarların tepkisini çekti. Saraçoğlu mahallesinde inceleme yapan ve muhtarla görüşen Mimarlar Odası Ankara Şube Başkanı Tezcan Karakuş Candan, “Saraçoğlu Mahallesi dağ başı mı, insanların yerlerinden zorla tahliye edilmesi ne demek? Bunu kabul etmemiz mümkün değil? Bu neyin acelesi” diyerek tepkisini gösterdi.

"Yetkilileri akla ve bilime davet ediyoruz"

Candan, Saraçoğlu Mahallesi’nin lojman statüsünün kaldırılmasına ilişkin açtıkları davanın devam ettiğini hatırlatarak, “Cumhuriyetin ilk toplu konut alanı olan Saraçoğlu Mahallesinde oturanların polis zoruyla bir sabah kapılara dayanılarak tahliye edilmesi kabul edilemez. Alanın tamamı tescilli, ağaçlar tescilli, insanları zorla tahliye etmek diye bir şey olamaz. Yetkililer ne yaptıklarını sanıyorlar? Saraçoğlu Mahallesi taşıdığı değerlerle bizim için önemi büyüktür. Mimarlar Odası olarak Saraçoğlu Mahallesi’nin yıkılmadan restore edilerek kamusal bir kullanımla kente kazandırılması için dönemin Cumhurbaşkanı Abdullah Gül'ün himayesinde başlayan katılımcı yarışma süreci, yöneticilerin müdahalesi ile durduruldu. Devlette devamlılık kalmamış. Söz namustur, biz kamuoyu önünde verdiğimiz sözün arkasındayız. Elimizi  taşın altına koyduk .Kimseye diyet borcumuz yok.Bu zorla tahliye Saraçoğlu Mahallesi'nin kapalı kapılar arkasında tehdit altında olduğunun göstergesidir. Perşembeye kadar sürecek olan zorla tahliye sürecinin davalarımız devam ederken yapılması manidardır. Yetkilileri akla ve bilimsel düşünmeye davet ediyoruz?”

Yapı, 03.03.2015

CUMHURBAŞKANI RECEP TAYYİP ERDOĞAN'A UCUBE CEZASI

ANTİK PERGE'DE BİR KADIN BAŞKAN: PLACİA MAGNA

 

Antalya Kültürel Miras Araştırmacıları Derneği (ANKA) tarafından yürütülen kültürel miras farkındalık çalışmaları kapsamında, Antalya Perge antik kenti ziyaret edildi. Eski çağ tarihçisi ve Epigrafi uzmanı Prof.Dr.M. Adak geziye eşik etti. 

Prof. Adak, Perge’nin Roma İmparatorluğu’na bağlılığının daha çok vergi yükümlülükleri ile ilgili olduğunu, bununla birlikte, kentin aslında Boule isimli bir halk meclisi tarafından yerinden yönetildiğini söyledi. Adak, varlıklı ailelerin temsil edildiği yaklaşık iki yüz üyeli bu meclisin aynı zamanda demiourgos isimli, günümüz belediye başkanlığına denk gelen yöneticiyi de seçmekle yükümlü olduklarını belirtti. Adak ayrıca, yaklaşık 1800 yıl önce halk meclisinin kenti yönetme görevini Plancia Magna isimli soylu bir kadına verdiğini söyledi. Köleler, kadınlar vs. için imkansız olan belediye başkanlığını yürüten Plancia Magna, aynı zamanda Halk Meclisi tarafından “Kentin Kızı” ünvanı ile onurlandırılmıştı. Gezi, kazılarına devam edilen Batı Kapı ve civarındaki yeni buluntuların yerinde görülmesi ile son buldu.

Evrensel, 03.03.2015

EVLİYA ÇELEBİ'NİN BAHSETTİĞİ HAMAM FARE YUVASI OLDU

 

İHA'nın haberine göre, Gaziantep’te 30 yılıdır kullanılmayan ve restore edilmeyen tarihi Pazar Hamamı’nda fare ve böcekler cirit atmaya başladı. Vatandaşlar, Evliya Çelebi’nin Seyahatname’sinde bahsettiği tarihi hamama sahip çıkılmasını istedi.

Bir zamanlar türkülere konu olan, diziler ve filmlerde sıkça rastladığımız Gaziantep’in tarihi hamamları unutulmaya yüz tutmuş durumda. Tarihi Gaziantep Kalesi ve Tahtahane Camisinin hemen yanında bulunan tarihi pazar hamamının kapısı 30 yıldır kilitli durumda. Pazar hamamının ne zaman yapıldığı kesinlik kazanamamış olsa da 17. yüzyılda inşa edildiği tahmin ediliyor. Mimarisi incelendiğinde hamamın inşası sırasında düzgün kesme taş kullanıldığı görülürken, fakat hamam değişik zamanlarda onarımlardan geçtiği için mimari orijinalliğini kaybettiği belirtiliyor.

Fare ve böcekler cirit atıyor

Evliya Çelebi’nin seyahatname adlı kitabından bahsettiği tarihi pazar hamamı, yaklaşık 30 yıldır atıl durumda. Kapısı 30 yıldır kilitli olan hamamın içinde fare ve böcekler cirit atıyor. Hamamın üst bölümü çöplük haline dönerken, restore edilmeyen hamam yavaş yavaş dökülüyor. Mahalle sakini Mehmet Ateş, bu hamamın yıllardan bu yana bu şekilde durduğunu söyledi. Hamamın biran önce temizlenmesi, sinekler ve farelerden arındırılmasını istediklerini ifade eden Ateş, “Herkes buraya çöpünü atıyor. Hırsızlar buraya geliyor tel örgüleri keserek içeri giriyor. Buranın biran önce temizlenmesini istiyoruz” dedi.

Hamamın altında esnaflık yapan Cafer Özkebabçı, şahane ve güzel bir hamam olduğunu belirterek "Ama maalesef 20 seneden bu yana bu hamam işlemiyor. İşlemediğinden dolayı esnaf olarak tedirginiz. İçerisinde 10-15 senelik dut ağacı çıktı. Hamam kullanılamaz durumdadır. Esnaf olarak bu hamamın kullanılmamasından rahatsızlık duyuyoruz. En azından bu hamam restore edilerek turizme ve kültürümüze kazandırılırsa çok güzel olur” diye konuştu.

Yapı, 03.03.2015

YAŞAR KEMAL HEYKELİ MOLOZ YIĞINLARI ARASINDA

1994 yılında Metin Yurdanur tarafından yapılan Yaşar Kemal’in heykeli, İstanbul Yenikapı sahil yolunda yapılan miting alanı içinde kaldı. Heykel, belediyeye ait inşaat firmasının çalışmaları sırasında tahrip edildi. Türkiye Yazarlar Sendikasının (TYS), kurucusu olan Yaşar Kemal’in heykeline yapılan tahribat için TYS, heykelde meydana gelen tahribata dikkat çekmek amacıyla yürüyüş gerçekleştirdi. Heykelin önüne gelerek açıklama yapan TYS, belediyeye heykelin zarar görmemesi için önlem alması gerektiğini bildirmişlerdi.

Evrensel, 02.03.2015

1 MİLYAR DOLARLIK TABLO OLUR MU?

 

Geçen yıl tüm dünyada sanat eserleri pazarı rekor kırarken, fiyatlardaki artış da dikkat çekiyor. Uzmanlar, yakın zamanda 1 milyar dolara bir tablo satılmasının pek de yadırganamayacağına dikkat çekiyor.

Özellikle yeni kurulan müzeler ve Çinli zenginlerin piyasaya hızlı giriş yapmasıyla birlikte 2014 yılında sanat eserleri piyasası adeta altın yılını yaşadı. “Artprice” tarafından yapılan araştırmaya göre geçen yıl açık artırmalarda satılan eserlerin değeri 15.2 milyar dolara ulaşırken, 2013 yılına göre yüzde 26’lık artış anlamına geldiği belirtiliyor. Raporda, satılan eser sayısında 1.679 adetle bir rekor kırıldığına dikkat çekilirken, fiyatların ortalama 1 milyon dolar ve üzerinde olduğu vurgulanıyor.

Antprice’ın kurucu ve CEO’su Thierry Ehrmann, son 10 yılda fiyatlarda ve satılan eser sayısında yaklaşık yüzde 300’lük artış yaşandığını söylerken, satışların yüzde 54’ünün Çinlilere yapıldığını kaydetti. Geçen yıl 125 sanat eserinin 10 milyon ve üzeri fiyatlara alıcı bulduğunu belirten Ehrmann, bu sayının 2005’te sadece 8 olduğunu söyledi. Müzelerin ciddi alımlar yaptığını da anlatan Ehrmann, 2000-2015 yılları rasında açılan müze sayısında da artış olduğuna dikkati çekti.
Sanat eserlerine ilginin, artık her kıtadan alıcılara yayıldığını ifade eden Artprice, 2000’li yıllarda 100 milyon dolar olan en yüksek fiyatın, geçen ay 300 milyon dolara satılan Gauguin tablosuyla yeni bir eşiğe geldiğini, bunun yakın gelecekte 1 milyar dolara kadar çıkabileceğini kaydediyor.

Milliyet, 02.03.2015

KUBADABAD'IN RESTORASYONU BU YAZ BAŞLAYABİLİR

 

Konya’nın Beyşehir İlçesi'nde yapılan kazılar sonucu kalıntıları ortaya çıkarılan tarihi Kubadabad Sarayları’ının konservasyon ve restorasyon çalışmalarına bu yaz başlanması planlanıyor.

Memleket, 01.03.2015

GÜNÜMÜZ YAŞAYAN ARKEOLOJİSİ KONFERANSINA ÇATALHÖYÜK DAMGA VURDU

 

İngiliz Prof. Ian Adder, Londra'da düzenlenen bir toplantıda Çatalhöyük'teki arkeolojik kazı çalışmalarını anlattı. Dünyanın önemli arkeoloji alanlarından Çatalhöyük'te 20 yıldan uzun süreden bu yana devam eden kazı çalışmalarla Neolitik döneme ait önemli bilgiler gün yüzüne çıkıyor.

Londra Kültür ve Tanıtma Müşavirliği`nin sponsorluğunda gerçekleşen Günümüz Yaşayan Arkeolojisi 2015 Konferansı (Current Archeology Live) SOAS Üniversitesi Senate House binasında gerçekleşti. 27-28 Şubat tarihlerinde Londra'da yapılan konferansa yaklaşık 400 kişi katıldı. 

Birleşik Krallığın önde gelen arkeoloji yayınlarından Dünya Günümüz Arkeolojisi (Current World Archeology) dergisinin düzenlediği ve alanında önde gelen arkeolojistler ve konuşmacıların katılımıyla gerçekleşen etkinlikte Stanford Üniversitesinden Profesör Ian Adder Çatalhöyükle ilgili bir sunum yaptı. 

Konferans etkinliğiyle eşzamanlı olarak gerçekleşecek Arkeoloji Fuarı'nda Türkiye'ye ayrılan stand alanında çeşitli broşür ve tanıtım malzemeleri sergilendi. 

'YILIN ARKEOLOJİSTLERİ' SEÇİLDİ 

Cuma günü yapılan ödül töreninde İngiltere'deki Reading Üniversitesi'nden Michael Folford, İngiliz Kültürel Miras yüksek yöneticisi Simon Thurley ve Cotsworld Arkeoloji yüksek yöneticisi Neil Holbrook yılın arkeolojistleri olarak seçildi. 

Etkinlikte ayrıca büyük beğeni toplayan Türk müziği dinletisi de yer aldı. Başarılı çalışmalarıyla bilinen Londra Kültür ve Turizm Ataşesi Ali Selçuk Can, "Arkeoloji dünyasının ileri gelen isimlerini bir araya getiren bu etkinliğe destek vermekten ve ülkemizin arkeolojik değerlerinin tanıtılmasına katkıda bulunmaktan büyük memnuniyet duyuyorum" dedi. 

Zaman, 01.03.2015

İNŞAAT ALANINDA TARİHİ MEZAR VE KEMİK BULUNDU

İzmit Bağçeşme Mahallesi’nde, bir inşaatın temel kazısında, Doğu Roma dönemine ait olduğu belirlenen sandık tipi mezar bulundu. Alınan bilgiye göre, Bağçeşme Mahallesi'nde bir inşaatın temel kazısı sırasında kemik parçaları bulan işçiler, durumu yetkililere bildirdi. Olay yerine gelen Kocaeli Müze Müdürlüğü yetkililerce yapılan incelemede, parçaların Doğu Roma döneminden kalma sandık tipi mezar içinde yer aldığı tespit edildi. Bunun üzerine inşaat çalışmaları durdurularak söz konusu parçalar müzeye götürüldü. Diğer parçaların da çıkarılması için daha sonra kurtarma çalışması başlatılacağı öğrenildi.

Özgür Kocaeli, 28.02.2015

MİSBAH BAŞKAN DA 'ÇALIŞIYOR': BELEDİYEYE KAÇAK BİNA YAPMIŞ, KİRAYA BİLE VERMİŞ

 

İstanbul Beyoğlu Belediye Başkanlığı’nın bulunduğu tarihi binanın çatı katı, giriş ve her iki yanında yapılan çelik konstrüksiyonların kaçak olduğu öğrenildi.

BirGün’e konuşan bir belediye çalışanı, binanın sağ tarafındaki kaçak yapının şahsa kiraya verildiğini, sol taraftaki kaçak yapıya ise yazı işleri, hukuk işleri ile İmar Müdürlüğü’nün taşındığını aktardı. Çatı katına yapılan ek konstrüksiyonu ise belediye yetkililerinin lokal olarak kullandığını belirten çalışan, belediyenin yurttaşların binalarını kaçak diyerek yıktığını, ancak kendisinin kaçak yapı yaptırarak halka hizmet vermesinin kabul edilemez olduğunu söyledi.

Anıtlar Kurulu’ndan izin alınıp alınmadığının bilinmediğine de dikkat çeken çalışan, bu hukuksuzluk nedeniyle binaları boşaltmak durumunda kalan belediye çalışanlarının da mağdur edildiğini belirtti.  

Birgün, Haber: Zeynep Kuray, 28.02.2015

"BÜTÜN SERAMİKLERİM YIKILDI, BİR BEN KALDIM"

 

AKM, Çankaya Köşkü, Tarabya Oteli, Avrupa Konseyi binası ve daha pek çok mekan için seramik panolar yapan Sadi Diren’in yeni sergisi D’art Sanat Galerisi’nde açıldı. Seramik kesmekten artık flu gören ve Caddebostan’daki evinde emeklilik günlerini geçiren Diren, mahzun: “Bütün seramiklerim yıkıldı, bir ben kaldım. Ben de gidince rahatça yıksınlar artık.”

Elbette Sadi Diren’in tüm seramikleri yıkılmadı, yok olmadı. 60 küsur yıllık sanat hayatına sığdırdığı yüzlerce eseri var. Kimi Çankaya Köşkü’nde, Atatürk Kültür Merkezi’nde, Manifaturacılar Çarşısı’nda, kimi Strasbourg’daki Avrupa Konseyi binasında, pek çoğu da koleksiyonlarda. Ama ‘en büyük işlerim’ diye ifade ettiği bazı seramik panoları ve duvar kaplamaları son yıllarda kendisine haber bile verilmeden yıkıldığı için öyle hissediyor ve “Bütün seramiklerim yıkıldı, kala kala ben kaldım. Ben de gidince rahatça yıksınlar!” diye üzüntüsünü dile getiriyor. Seramik sanatına yıllarca emek veren bir sanatçı için acı bir durum bu. Galata’daki D’art Sanat Galerisi’nde geçen hafta 62. sergisini açan sanatçı, eserlerinin başına gelenleri bir bir sıralıyor: “1973’te Nejat Eczacıbaşı villası için bir seramik istedi. Havuzu çevreleyen duvara bir pano yaptım. Nejat Bey’in vefatından sonra evi genişletmek için o seramiği yıkmışlar. Bir ay çalışmıştım o pano için, 14 bin parçadan oluşuyordu. Oysa yerinden çıkarılabilirdi. Üzüldüm doğrusu.” İkinci yıkılan eseri, 1972’de Tarabya Oteli’nin barına yaptığı rengarenk seramik. Tarihi otel, yeniden yapılmak üzere birkaç sene önce yıkılınca eser de tarihe karışmış. İstanbul Üniversitesi’nin Baltalimanı’nda yabancılar için lokantası ve lokali vardır. Diren, bu mekana da bir pano yapmış. Binanın üstünü kaplamak isteyince panoyu yıkmışlar. Ayakta olanlardan Manifaturacılar Çarşısı ve Atatürk Kültür Merkezi’ndekiler içinse ‘keşke yıkılsa, rezalet durumdalar’ diyor ve ekliyor: “Tarabya gitti, Baltalimanı gitti, Manifaturacılar keşke gitse, rezil ettiler. Önüne dükkanlar yapmışlar. Hiç bakılmamış. Şimdi sıra AKM’ye geldi. Depo gibi rezalet halde. O da yıkılmak üzeredir. AKM’nin mimarı Hayati Tabanlıoğlu istemişti o seramiği benden, aylarca sürdü çalışma, montajını da ben yaptım. Şimdi sonu ne olacağı belirsiz. Dört ayda yaptığım Strasbourg’daki 20 metrelik eserime ise tertemiz bakıyorlar.”

Nejat Eczacıbaşı villası için yaptığı havuzu çevreleyen duvar panosu, 1973.

 

Sanat yaşamına 1949’da başlayan Sadi Diren, Türkiye’deki seramik sanatını ayakta tutan başlıca isimlerden. Çok çalıştı, çok eser üretti. Türkiye’den Almanya’ya, İtalya’dan İngiltere’ye, Fransa’dan Macaristan’a kadar hem yüzlerce esere imza attı hem de seramik endüstrisi alanında yine yüzlerce tasarım gerçekleştirdi. Hem hocaları (Bedri Rahmi Eyüboğlu) hem de yabancı eleştirmenler tarafından övgüler aldı. 1964’te Almanya’dan yurda döndüğünde Eczacıbaşı Seramik Fabrikaları’nda süs ve mutfak eşyaları kısmına müdür ve sanatçı olarak girdi. 1982’de Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’ne dekan oldu. 1991’e kadar aynı göreve tekrar tekrar seçildi. 1991’de ise devlet sanatçılığı unvanı aldı. 1944’te de emekli oldu.  

1972'de Tarabya Oteli'nin barına yaptığı bu eserle birlikte bina da yıkıldı.

Sadi Diren, artık 88 yaşında. Caddebostan’daki evinde emeklilik günlerini geçiriyor. Kapısının zilinde hala ‘devlet sanatçısı ve dekan’ yazıyor. Son iki seneye kadar seramik yapmaya devam ediyordu. Artık yardımcısı Fevziye Topçu ile hayatına devam edebiliyor. Etrafını flu görüyor. Gözünde seramik kesmekten sarı leke hastalığı baş göstermiş. Ama olsun, flu da olsa görüyor olmaktan memnun. 1953’te ilk sergisini açtığı Maya Sanat Galerisi’nin sahibi Adalet Cimcoz, onu sanat çevresine tanıtırken şöyle demişti: “Bu delikanlıya iyi bakın, geleceğin seramik ustası o.” Cimcoz, onun değerini ta o zaman fark etmişti, şimdi sadece öğrencileri sahip çıkıyor kendisine. Öğrencisi Emre Zeytinoğlu ve D’art Sanat Galerisi’nin sahibi Duygu Bağlan’ın küratörlüğünde açılan sergide sanatçının 1957’den 2010’a kadar yaptığı yaklaşık 60 eseri sergileniyor. Diren, 22 Mart’ta sona erecek sergisi için “Bu benim son sergim.” dese de öğrencileri peşini bırakacak gibi değil.

Atatürk Kültür Merkezi için yaptığı dış duvar seramiği, 1971.

Zaman, Haber: Sevinç Özarslan, 28.02.2015

KARGODAN PICASSO TABLOSU ÇIKTI

ABD’nin New York kentindeki bir kargo şirketinde bir paketi açan görevliler, büyük bir sürprizle karşılaştı. Görevliler, kargoda eski bir tablonun olduğunu gördü. Kendilerine bilgi verilen Fransız yetkililer, New York'a giderek tablonun sahte olup olmadığını tespit etti. 

Söz konusu tablonun, Picasso'nun 1911'de yaptığı "Kuaför" adlı eser olduğu anlaşıldı. Ünlü tablo, 2001'de Paris'teki Modern Sanat Müzesi’nden çalınmıştı. Tablonun Mayıs'ta tekrar sergilenmesi hedefleniyor. 2.5 milyon dolar değerindeki tablonun sıradan bir kargoymuş gibi Belçika'dan ABD’ye gönderildiği tespit edildi. Kargonun değeri de 37 dolar olarak ibraz edildi.

Akşam, 28.02.2015

"ARTIK MÜZEDE OLDUĞUNU DUYURMAK BİR TREND"

 

Bundan 10 yıl önce, 2000’li yılların başında İstanbullulara, İstanbul’un Picasso, Dali, Frida Kahlo, Chagal, Rodin gibi isimleri ağırlayacağını söyleseydik bize inanmazlardı. Fakat bunların hepsi gerçekleşti. Hatta fazlasıyla... 2002’de Sakıp Sabancı Müzesi’nin açtığı yola 2004’ün sonunda İstanbul Modern, 2005’in başında ise Pera Müzesi katıldı ve sanat hayatımız değişti. Pera Müzesi’nin 10’uncu yılında bu üç müzenin yöneticilerine özel müzeciliğin bize ne kattığını sorduk...

 

“Özel müzeler devlet müzelerinin rehavetini ortadan kaldırdı”

Nazan Ölçer (Sakıp Sabancı Müzesi Müdürü)

-Özel müzelerin ortaya çıkması İstanbul’un sanat ortamında farklı bir rüzgar esmesine sebebiyet verdi. Özel müzelerin yaptıklarını devlet müzeleri de yapıyordu. Fakat çok daha dar çerçevede, imkansızlıklarla yapılıyordu bunlar. En önemlisi ise bu çalışmaların iletişimleri yapılamıyordu. Devlet Reklam vermeyi sevmez, bu düşünülmez bile. Ben de bir devlet müzesinde uzun yıllarımı geçirdiğim için yakından biliyorum. Hiçbir zaman devlet “Billboard’lara ilan verip kültür ve sanatla ilgili olmayanları da müzelerime çekeyim” demiyor. Özel müzeler bu anlayışı değiştirdi.

-Sakıp Sabancı Müzesi’yle başlayan bir yenilik var. Türkiye’nin hasretini çektiği büyük sanatçılarla insanların bir araya gelmesini sağladık. Sanatla ilgisi olsun ya da olmasın herkesin adını bir şekilde duyduğu bir ismin birdenbire buraya orijinal eserleriyle gelmesi müthiş bir değişimdir. Memnuniyetle görüyorum ki Sabancı Müzesi’nin açtığı bu yoldan diğer kardeş kurumlar da ilerledi. 10’uncu yılını kutlayan Pera Müzesi de buna bir örnek. Orada da pek çok ünlü sanatçıyı tanıma ve görme fırsatı yakaladı insanlar.

-Özel müzelerin bıraktığı izler asla küçümsenemez. Yalnızca yaşadığımız şehirden değil, başka şehirlerden de bu müzeleri ziyaret etmek için İstanbul’a gelenler oldu. Hiç unutmuyorum, Sabancı Müzesi’nin büyük sergilere peş peşe ev sahipliği yaptığı zaman söylenen bir cümle vardı: “Biz eskiden bu sanatçıları görmek için yurt dışına giderdik. Şimdi kendi şehrimizde görüyoruz.” Bu insanlara farklı bir duygu veriyordu, Avrupa’da yaşıyormuş, oranın fırsatlarını değerlendiriyormuş gibi hissediyorlardı.

-Özel müzelerin yarattığı rüzgar sayesinde devlet müzeleri de değişti. Sık sık sergi düzenlemeyen, kendi koleksiyonlarını yeterli gören devlet müzeleride hareketlendi. Özel müzeler onların rehavetini ortadan kaldırdı.

-Genç bir sanat öğrencisi için bu kadar büyük sanatçıların orijinal eserlerini görmek, onları yakından incelemek büyük bir şans. Kişisel gelişimleri için temel sağlıyor.

-Sanatın, müzeciliğin, müzelerde çalışmanın eskiye oranla daha cazip olmasını sağladı bahsettiğimiz bu rüzgar. Uzun senelerdir bu meslekteyim ama ben hiçbir zaman bu kadar iyi eğitimli, donanımlı ve bu kadar hevesli genç insanın müzeci olmak için ortaya döküldüğünü, uğraştığını görmedim. Ne yazık ki hepsine iş verecek kadar alan yok. Fakat bu gelecek için bizi sevindiriyor.

-Özel müzelerin getirdiği bir diğer yenilik de şu: Diyelim ki bir resim sergisinden bahsediyoruz. Özel müzeler bunların artık sadece resimlerle ilgili olmadığını gösterdi. Bu sergiye eşlik edecek altyapılar da çıktıortaya. Picasso sergisi yaptığımız zaman uzmanların katılacağı bir seminer de düzenledik. Picasso’yu Picassoyapan siyasi olayları da anlatmaya çalıştık. İspanya İç Savaşı’nı bilmezsek “Guernica”yı bilemeyiz.

SAYILARLA SABANCI MÜZESİ

-SSM’nin koleksiyonlarında, ünlü sanatçılara ait zengin arşivin haricinde 1.379 eser bulunuyor.

-Müzenin Picasso sergisini 254 bin, “Rembrandt ve Çağdaşları” sergisini 150 bin, Salvador Dali sergisini 250 bin, Monet sergisini 150 bin ve son olarak Miro sergisini şimdiye dek
150 binden fazla sanatsever gezdi.

“Bu 10 yıl içinde bir nesil yarattık diye düşünüyorum”

Levent Çalıkoğlu (İstanbul Modern Şef Küratörü)

-11 Aralık 2004’ten yani İstanbul Modern’in açılmasından önce Türkiye’deki kültürel hayat içerisinde müze gezme tecrübesi geçmişle; tarih, arkeoloji ve etnografiyle ilgiliydi. Daha doğrusu bize miras kalanlarla ilgiliydi. Bizse şimdiki zamana hatta geleceğe baktık. Bu izleyici için şu anlama geliyordu, hala da öyle: Buraya geldiğinizde şimdiki zamanda üretilmiş bir sanat yapıtına sanatçıyla birlikte bakabiliyorsunuz. Böyle bir kültür ve yaşam tecrübesi yarattık. Bu müzeciğin yeni bir boyutuydu.

-Daha önce bir müzeye muhtemelen bir kere giderdik. Topkapı Sarayı’na bir kere gittik, “teşekkür ederiz”... Gördüğümüz zaman biterdi. Bu devamı olmayan bir tecrübeydi. Bizim ziyaretçilerimiz ise onlara sunduğumuz yeni sergi, sinema programları ve etkinlikler sayesinde buraya tekrar tekrar gelme ihtiyacı hissediyor. İstanbul Modern için bir ziyaretçinin müzeyi tekrar ziyaret etme yüzdesi 2.3’tür.

-Ben bu 10 yıl içinde bir nesil yarattık diye düşünüyorum. Bu, farklı yaşların bir arada olduğu bir nesil. Bizim eğitim programlarımız en erken 4-5 yaşlar için. Üst sınır ise yok. Dolayısıyla onları tek bir çatı altında buluşturabilecek bir alan yarattık biz. Bu bize şunu gösteriyor; böyle bir kitle vardı demek ki. Müzeye gitme ihtiyacı hisseden bir kitle varmış. Biz bu kitleyi daha da artırdık.

-İstanbul Modern’den önce İstanbul Bienali de vardı. Ama o iki yılda bir düzenleniyordu. İzleyicisi de daha farklıydı muhtemelen. Bienalden farklı olarak İstanbul Modern sürekli burada. İnsanlar “Bugün gitmezsem yarın giderim. Sergiyi kaçırırsam başka sergiye giderim” diye düşünüyor. Devamlı bir adrese gitme fikri ve heyecanı böyle bir müze ortaya çıktığı zaman gelişiyor demek ki.

-Türkiye’nin modern ve Çağdaş Sanat tarihinin ilk günden bugüne nasıl aktığını kronolojik olarak göstermeye çalışan tek müzeyiz. Bu bile izleyici için önemli. Çünkü Türkiye’nin çağdaş sanatını göstermek için insanlar misafirlerini buraya getiriyor. Bizim yabancı ziyaretçi oranımız sezonda yüzde 50 ile 52 arasındadır. Yurt dışından gelip İstanbul’u ziyaret edenlerde Türkiye’nin modern sanatı hakkında fikir sahibi olmak için İstanbul Modern’e geliyor.

-Biz bir buzkıran gibi alanı açtık. Peşimizden bir şeyler geliyor. Türkiye’nin sanat ortamında bir hareketlilikten söz edilebiliyorsa bunda bizimle birlikte diğer müzelerin ve sayısı artan galerilerinde etkisi var.

-Şu anda koleksiyonumuzda 101 sanatçının 180 eseri var. Sanatçılar açısından bu çok önemli. Çünkü sanatçılar için müze bir son noktadır. Sanatın takdir gördüğü en yüksek yerdir. Bu nedenle bu koleksiyona girmek sanatçı için çok önemli. Günlük ziyaretçi sayımız 1.800-2.000 civarında. Perşembe günü müze ücretsiz olduğu için bu sayı 3 bini buluyor. Geçen yılı 641 bin ile kapattık. Bu bilgiler bile sanatçıların bakış açısını değiştirebilir.

-Artık müze ziyaretinin temel motivasyonu merak değil, alışkanlık. Tabii merak var ama popülerlik de var. Bugün artık yazılı medyadan sosyal medyaya kadar her yerde müzede olmak, müzede selfie çekmek, müzede bir etkinliğe katılmak bir trend aslında. Bu bir teşvik yaratıyor. Fakat benim gördüğüm, insanlar burayı sahiplendi.

-Pek çok aile hafta sonları İstanbul Modern’e geliyor. Artık AVM’lere gitmek istemiyorlar. Çocuklar eğitim programlarına katılıyor, yetişkinler ise eğer sergileri gezmeyeceklerse restoranda kahvaltı yapıyor. Bu aile kültürünün olmazsa olmazına dönüştü. İnsanlar daha yaratıcı yaşamak istiyor.

Sayılarla İstanbul Modern

-1.220 sanatçı

- 105 sergi

- 2.600 film gösterimi

- 16.000 Kitap ve dergilik kütüphane

- 10 yılda 5.5 milyon ziyaretçi

- 1.400 etkinlik

“Diğer sermaye sahiplerini özendirdik”

Özalp Birol(Suna ve İnan Kıraç Vakfı Kültür ve Sanat Genel Müdürü)

-Kıraç ailesinin hayali evlerinde yer alan eserleri korumak, geliştirmek ve bunların değerlerini gelecek kuşaklara aktarabilmekti. Bu amaçla koleksiyonlarının da kamuyla buluşturulacağı bir yapı düşünüyorlardı. Biz de bildiğimiz anlamda müzecilikle sınırlı olmayacak, kültür sanat alanından herkesi bir araya getirecek bir platform yarattık.

-Bir amacımız da özellikle sanat eğitimi veren okulları cesaretlendirmek. Bunun için yaz aylarında ulusal ya da uluslararası sanat okullarıyla el ele vererek gençlere yönelik güncel sanat projeleri düzenliyoruz. Açılışımızdan bu yana sürdürdüğümüz için artık bunların gelenekselleştiğini söyleyebiliriz.

-Programlarına özendiğimiz Batı ülkelerindeki özel müzelere baktığımızda, bizdeki müzelerle aralarında 100 yıllık bir fark olduğunu görüyoruz. Bu farkın son on küsur yılda kazanılmış bir devinimle kapatılamayacağının farkında olmak gerekir. Buna rağmen bu ülkede gerek ekonomik koşulların geçtiğimiz yıllarda istikrarlı gitmiş olması gerekse sermaye sahiplerinin kültür ve sanata ilgi duymasının getirdiği itibarın farkına varmış olmaları bu devinimi pekiştirdi. Ki bu konuda bizim gibi özel müzelerin performasının da etkisi büyük. Çünkü diğer sermaye sahipleri de bizim sayemizde kültür ve sanat alanına özenmeye başladı. Özel müzecilik işleri kötü planlanmış ve batan işler olsaydı bu alanda bir özenme ve olumlu bir devinimden bahsedemeyecektik.

-“Canım ne var? Sergileri getirip kuruyorlar” diyorlar. Öyle olsa bile bu tür etkinliklerin önemli olduğunu düşünüyorum. Neden önemli? Çünkü kültür ve sanata ilgi duyan herkesin yurt dışına giderek bu yapıtları yerlerinde görme şansı olmuyor. Bizim gibi müzelerin bu tür etkinlikler yapması, ülkemiz insanının değer verdiği ya da merak ettiği sanatçılarla buluşmasına imkan sağlıyor. Bu önemlidir. Dahası da var: İlk kez bu önemli sanatçıların yapıtlarını görerek kültür-sanat alanında kendini geliştirmek isteyenlere de bir platform sağlıyoruz. Hayatında ilk kez Giacometti’yi Pera Müzesi’nde görüp heykele merak salabilecek genç insanlarımız var. 10 kişi kazansak bu kardır.

-Biz memnuniyet anketleri yaptığımız zaman artık cevapların daha bilinçli verildiğini, eleştirilerin daha bilinçli olduğunu görüyoruz. Benim şaşmaz bir noktam var. O da şudur: Biz buraya ziyaretçi defteri koyduk. İsteyen küfür eder isteyen de eleştirisini en kaliteli biçimde iletir. Bir tür serbest kürsüdür. Arzu eden ziyaretçi oraya yazar. Benim şaşmaz barometrem ziyaretçi defterleridir. Her gün ilk işim müzenin ziyaretçi defterini okumaktır. Toplantılarımızda da bu defterler önemli bir kaynak olarak değerlendirilir. Eleştirileri mutlaka dikkate alırız.

-Kıraç ailesinin koleksiyonu artık halkımızındır. Çünkü kurucular koleksiyonlarını vakfa bağışladılar, onların kişisel mal varlıklarına ait değiller. Bu bakımdan bu eserlerin bir anlamda kamulaştığını söyleyebiliriz. Bu nedenle bizim buraya gösterdiğimiz saygı Kıraç ailesinden ziyade ziyaretçiye gösterdiğimiz saygıyı yansıtır.

-İlla “Kaplumbağa Terbiyecisi” gibi yıldız bir tabloya ihtiyaç duymaz müzeler. Louvre Müzesi dünyanın en büyük müzelerinden biri. Şu an için “Mona Lisa”ya ihtiyacı var mı? Yok. Peki Louvre Müzesi denilince akla ne geliyor? Mona Lisa. Bu nedenle Pera Müzesi’nin şu saatten sonra “Kaplumbağa Terbiyecisi”ne ihtiyacı olmayabilir. Fakat Türkiye’deki özel müzeciliğin temellerinin atıldığı bir evrede Pera Müzesi kurulmaya hazırlanırken biz bu tabloyu özellikle aldık. Hem dikkati yeni kurulacak müzenin ve ailenin duyarlılığının üzerine çektik hem de kendine göre bir efsanesi olan bir yapıtı aldık.

Milliyet, Haber: Fırat Karadeniz, 28.02.2015

TÜRBEYE BRANDALI ÖNLEM

 

İzmir’in Basmane semtindeki Şeyh Bedrettin Türbesi restorasyon çalışmalarının durması ve yapının kaderine terk edilmiş görüntüsünün tepkilere neden olması üzerine, Vakıflar Bölge Müdürlüğü brandalı önlem aldı. Türbenin girişi branda ile kapatılırken, inşaat alanına girmenin yasak olduğunu belirten tabelalar konuldu.

Hürriyet, Haber: Mustafa Oğuz, 27.02.2015

ÇORUM MÜZE KOLEKSİYONUNDAKİ 'GÖZYAŞI ŞİŞESİ' ANLATILDI

 

Çorum İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, 14 binden fazla eserin yer aldığı müzedeki eserleri tanıtmaya devam ediyor.

İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü'nden yapılan açıklama da Roma dönemine ait 'Gözyaşı Şişesi' anlatıldı. Açıklama da herhangi bir artistik önemi olmayan ''tüp biçimli'' ya da ''parfüm şişesi'' olarak tanımlanan yeşilimsi camdan yapılan bu şişelerin Roma'nın diğer bölgelerinde olduğu gibi Anadolu'da da cam üflemeciliğinin erken uygulamalarını yansıtmaları bakımından önem taşıdığı belirtildi.

Parfüm, merhem ve çeşitli yağları saklamak için kullanılan bu şişelerin çoğunlukla mezarlar içerisine ağızları alçı ile kapatılarak bırakılmış halde bulunduğu belirtilerek ''Ayrıca, mezarlarda bol sayıda bulunan bu şişeler ''gözyaşı şişesi'' olarak da adlandırılır. Bunun sebebi, Hristiyanlık öncesi Roma döneminde ölünün arkasından ağlamanın törensel bir adet olmasıdır. Ölünün arkasından ne kadar çok ağlanırsa onun öteki dünyada o denli itibar göreceğine inanılırdı. Bu yüzden ölünün arkasından ağlayacak özel ağlayıcılar tutulurdu. Ağlayıcıların gözyaşları bu şişelerde biriktirilir ve mezara bırakılırdı. Gözyaşı şişelerinin çokluğu ve doluluğu ölünün ne kadar sevilen birisi olduğunun en belirgin göstergesi olarak görülmektedir. müze koleksiyonundaki bu eserler, Roma Dönemine MS 4. yüzyıla tarihlenmektedir.'' denildi.

Zaman, 27.0.2015

VİLLA YAPILACAK ALANDAN TARİH FIŞKIRDI

Bodrum'da, kazı yapılan bir arazide 3 bin 500 yıllık Antik Halikarnassos Kenti'nin sur duvarları, bina kalıntıları ve 3 mezara rastlandı.

Yokuşbaşı Mahallesi Ballıkaya Mevkisi'nde, bir inşaat firması tarafından dört ay önce 12'si ultra lüks 92 villa yapmak için inşaat çalışması başlatıldı. Yaklaşık 150 dönüm arazi üzerine yapılacak inşaatın ruhsatının alınması için yapılan sondaj kazıları sırasında tarih fışkırdı.

Çalışmalar sırasında 3 bin 500 yıllık Antik Halikarnassos Kenti'ne ait sur duvarları, sur duvarlarında kullanılan taşlarla yapılan bina kalıntıları ve üç kaya mezarına rastlandı. Tarihi kalıntıların bulunmasının ardından arazideki sondajların sayısı arttırıldı. Bölge,

Bodrum Sualtı Arkeoloji Müzesi arkeologu Hande Savaş ve sondaj işçileri tarafından koruma altına alındı. Kaya mezarlarnın içinde herhangi bir buluntuya rastlanmadı. Kaya mezarlarının üzeri incelemenin ardından branda ile örtüldü. Çalışmalara sağanak yağmur nedeniyle pazartesi gününe kadar ara verildi. İnşaat alanında ise çalışmaların devam ettiği bildirildi.

Haber 7, 27.02.2015

TARİHİ YARIMADA'DA DÖNÜŞÜM İTO VE TOBB İLE BAŞLAYACAK

 

İTO ve TOBB’un sahip olduğu Eminönü’deki 3 ayrı alan için ihaleye çıkıldı. İTO otoparkı, 100 yıllık Liman Han ve Güneş Han’ın toplam 4 bin 529 m2’lik arsa alanında Yapİşlet- Devret modeliyle otel, iş merkezi, toplantı ve kültür merkezi yapılacak. İhale şartnamelerini almak isteyenler için süre 8 Nisan’da sona erecek. İstanbul Ticaret Odası (İTO) ve Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB) Eminönü’de bulunan, İTO otoparkı, Güneş Han ve Liman Han’ın dönüştürülmesi için ihaleye çıkıyor. Yap-işlet-devret modeliyle toplamda 4 bin 529 metrekare alana ulaşan arsalarda otel, iş merkezi, toplantı ve kültür merkezi yapılacak.

23 Şubat’ta başlayan ihale şartnamelerinin temin süresi 8 Nisan’a kadar devam edecek ve teklif vermek isteyenler dosyalarını 13 Nisan’a kadar teslim edebilecek. İstekliler 2 bin 500 lira bedelle ihale şartnamelerini İTO’dan temin edebilecek. İTO ve TOBB’un binalarının yerine yapılması planlanan yeni binalarla bölgenin iş merkezi haline getirilmesi hedeflenirken, projeyle sürekli dillendirilen tarihi yarımadanın dönüştürülmesi yolunda ilk adım da atılmış olacak. 5 milyon lira geçici, 10 milyon lira ise kesin teminat miktarı konulan proje için sunulan teklifler, 14 Nisan’da açılacak.

Projede yer alan ve TOBB’a ait 440 metrekare arsa alanına sahip Güneş Han’ın yerine inşa edilecek yapının 2’nci derecede ticaret alanı olması öngörülüyor. Yapıda; perakende ticaret alanları, otel, lokanta, kafeterya, çayhane gibi yeme içmeye dönük birimler, turizm acentesi, kitabevi gibi hizmet birimleri, depolama faaliyeti gerektirmeyen hizmet türleri, geleneksel el sanatları üretim, planlama, sergileme alanları, büro, iş hanı, irtibat bürosu, banka ve finans kurumları, kültürel tesis, küçük ölçekte sağlık tesisi yapılabilecek.

100 yıllık Liman Han için proje onaylatıldı

İTO’ya ait 564 metrekarelik Liman Han’ın bulunduğu arsa ise sosyal-kültürel tesis alanı olarak belirlendi. Liman Han, 2’nci derecede korunması gerekli tescilli bina statüsüne sahip. Burada; konaklama tesisleri yer almamak koşuluyla günübirlik amaçlar için kullanılacak, sosyal tesis, kültür merkezleri, kütüphane, müze, sinema, tiyatro, sergi konferans salonları gibi kültürel yapılar, bu birimlere hizmet edecek asgari ölçüde düzenlenecek yeme içme birimleri, bilgi-beceri meslek edindirme kursları, teknik eğitim vb. eğitim yapıları, belediye idari birimleri, muhtarlık gibi yapılar, küçük ölçekte sağlık yapısı ve sosyal yardım birimleri, sivil toplum örgütleri, ve meslek odaları, ilköğretim öncesi eğitim gibi işlevler yer alabilecek. 1915’te yapılan Liman Han için ön cephesinin korunması suretiyle, arka kısmının yıkılarak yeniden betonarme olarak yapılacak şekilde hazırlanan restorasyon projesi, 4 Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu tarafından onaylandı.

Son olarak İTO’ya ait ve 3 bin 525 metrekare arsa büyüklüğüne sahip otopark alanında, restorasyon ve uygulama projelerinin yüklenici tarafından hazırlanması planlandı. İnşaat yapım ruhsatı alınması da yüklenici firmanın sorumluluğunda olacak.

'Turistlerin gece keyif alabilecekleri yer yapmak istiyoruz'

TOBB- İTO Sirkeci Projesi için ihale duyurusuna çıkmadan önce İstanbul'daki en büyük 40 müteahhidi toplayarak bilgilendirme toplantısı yaptıklarını anlatan İTO Başkanı İbrahim Çağlar, projeyi Eminönü çevre düzenlemesi olarak plandıklarını söyledi. Gündüz çok yoğun kullanılmasına rağmen bölgenin geceleri boş kaldığını belirten Çağlar, "Turistlerin gece keyif alabilecekleri bir yer yaratmak istedik. Atıl haldeki tarihi binaları turizme kazandırmak istiyoruz. Binamızın yanındaki otoparkı belediyeye kullandırıyorduk. Liman Han'ı kaymaya başladığı için kapattık. Bunları rehabilite etmemiz gerekli. İBB'nin de Unkapanı'ndan Sarayburnu'na kadar yolu yer altına alıp, üstünü park yapma projesi var. İstanbul'a gelen turistlere alternatif mekanlar sunmamız gerekli" dedi.

Milliyet, 27.02.2015

TARİHİ KERPE LİMANI TURİZME KAZANDIRILACAK

Kocaeli Büyükşehir Belediyesi, tarihi Kerpe Limanı'nı turizme kazandıracak.

Büyükşehir Belediyesi İmar ve Şehircilik Dairesi Başkanlığı Tarihi Mekanlar ve Kent Estetiği Şube Müdürlüğü tarafından Antik Kerpe Limanı Mendireği (Bir limanın denizden korunmasını sağlayan iskele veya dalgakıran) Rekonstrüksiyon Yapım İhalesi yapıldı. İhaleye tek katılımcı Nomak İnşaat 329 bin 998 TL teklif verdi. Tarihi Kerpe Limanı'nın gün yüzüne çıkarılacağı rekonstrüksiyon çalışmalarıyla yüzyıllar önce Cenevizliler ve Osmanlı Devleti’nin Karadeniz’de yoğun olarak kullandığı Kerpe Limanı turizm amaçlı kullanılmak üzere şekillendirilecek.

İKİ ADET CENEVİZ GEMİSİ YAPILACAK
Proje kapsamında mevcut tarihi limanın bir bölümü orijinal halinde bırakılırken bir bölümü de restore edilecek. Restorasyonda limanın kendi mevcut taşları ve yöresel malzeme kullanılacak. Limanın bulunduğu alanın ayrıca turizme kazandırılması da düşünülüyor. Limanın restorasyon çalışması tamamlandıktan sonra Ceneviz dönemini yansıtan iki küçük Ceneviz Gemisi yapılacak. Bu gemilerden biri denize batırılarak dalış turizmine hizmet verirken diğer gemi su üstünde turistik gezi amaçlı kullanılacak.

TARİHİ DOKUSUNA UYGUN BİR YAPIDA OLACAK
Limanın karakteristik olarak Kandıra taşı ve yöresel malzemeler kullanılarak yapıldığı tespit edildi.100 metreye yakın bir uzunluğa sahip olan liman zamanla deniz etkisiyle bozuldu. Limanın Büyükşehir Belediyesi tarafından rölöve, restitüsyon ve restorasyon projeleri hazırlandı. Özellikle deniz yapıları konusunda uzman sualtı arkeologları ve akademik danışmanları tarafından incelemesi yapıldı. Proje Kültür ve Turizm Bakanlığı Kocaeli Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu tarafından da onaylandı.

Limanın bulunduğu alanda yapılan dalışlarda iki adet de Osmanlı dönemine ait top bulundu. Bölgede dalış yapanlar bu topları da görebilecek. Limanın bulunduğu alana ayrıca yine dalış turizmi için imitasyon anforalar konulacak. Limanın yanında bir de dalış kulüpleri için dalış evi yapılacak.

Bugün, 27.02.2015

NARMANLI HAN'IN AKIBETİNİ MİMARI AÇIKLADI

 

"Otel mi, AVM mi" olacak diye merak edilen tarihi Narmanlı Han projesinin detaylarını mimarı Sinan Genim bianet'e anlattı. 

İstiklal Caddesi'nde 1831 yılında inşa edilen bina Beyoğlu'nun en güzel mekanlarından biri.  

Ahmet Tanpınar gibi sanatçıların da yaşadığı bina Narmanlı ailesi tarafından 57 milyon dolara Mehmet Erkul ve Tekin Esen’e satıldı.

Satışın ardından binanın ne olarak kullanılacağı merak konusuydu. Otel ya da AVM yapılacağı söylentileri çıkmıştı. 

Projenin restorasyonunu yapacak mimar Sinan Genim, röleve/restitusyon projesinin koruma kurulunda onaylandığını restorasyon projesinin ise hazırlanma aşamasında olduğunu söyledi.

Dükkan ve lokantalar olacak

Proje kapsamında handa yedi dükkan, iki lokanta olacağını, otel ya da AVM yapılmasının mekanın küçüklüğü nedeniyle mümkün olmadığını belirtti. 

Genim, "binanın tarihi dokusu korunacak mı, hangi işlevle kullanılacak, ek bina yapılacak mı, ağaçlar ne olacak" gibi sorularımız ekseninde projenin detaylarıyla ilgili şunları aktardı: 

"Olduğu gibi binayı restore edeceğiz, biraz modernleştireceğiz. Otel ya da AVM nasıl olsun, 1000 metrekarelik yer, mekan büyük değil. 7 dükkan 2 lokanta olacak. Kaliteli dükkanlara bakacağız. Galeri tarzı, sanat kurumları tarzı bir şey yapmak istiyoruz. Sanatsal ağırlıklı dükkanlar olacak. Ama tabii bunlar arz talep meselesi. Mesela İstiklal’de Pera kitabevi bile kira artışı nedeniyle kapanmak zorunda kaldı.

Ağaçlar sökülür, mor salkımlar durur

Fotoğraf: Ekin Karaca

 

"Ek bina, kat olmayacak, avlunun üstü kapatılmayacak. Dış duvarlar olduğu gibi muhafaza edilecek. Akasya ağaçları falan var ama onlar kurumuş zaten, bir tane de çam ağacı vardı o da yan yatmış. Tehlike arz ettikleri için ağaçlar sökülür herhalde. Mor salkımlar korunur. İçerisi tamamen yıkık durumda o yüzden içini takviye edip toparlayacağız. Yönetmelik kapsamında yangın merdiveni, sığınak yapacağız. Çağdaş yaşamı destekleyecek şekilde elektrik tesisatı, havalandırma olacak; orayı mangalla ısıtacak halimiz yok."

Soylulaştırma dediğin arz talep meselesi

Genim, kamuoyunun Narmanlı Han'la ilgili tedirginlikleri ve soylulaştırma eleştirilerini ise şöyle yanıtladı:

"25 sene önce Karaköy'deki Fransız geçidine kimse girmezdi, orayı restore ettik. Elektronik çarşısı olsun dedik kimse böyle bir dükkan açmak istemedi. Şimdi ise kafeleriyle başka bir yaşantı oluştu. Mutenalaşma nedir? Arz, talep dengesi. O kafeye gidip kahve, bira içiyorsan her şeyin bir fiyatı var. Taksim’de bazı kitapçılar kapandı mesela, niye? İşini yürüten orada çalışıyor. Şartlara göre kendini hareketlendirecek, piyasa şartlarına uyacaksın."

Kamusal mekan olması gerekir

Beyoğlu Kent Savunması'ndan avukat Eren Can, esas olarak böyle tarihi bir mekanın kamulaştırlarak kamusal bir alan olarak kullanılması, içinde yaşayan ve çalışanların korunması gerektiğini belirtti. 

“Ancak devlet kamu malını bile özel şirkete devrederken bir alanı kamulaştırmasını beklemek hayal olur. Narmanlı Han tarihi bir bina olarak aslına uygun restore edilmeli ama ayrıca içindeki esnafıyla da korunmalı. Sonuç olarak bina restore edildikten sonra soylulaşacak, bu sınıfsal bir duruma tekabül ediyor. Biz restorasyon sürecinin takipçisiyiz."

Can, henüz proje geçmemesine rağmen binaya iskele kurulduğu için belediyeye dilekçe verdi ve bunu İstanbul 2 Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü'ne de iletti. 

Handa şu anda sadece üç dükkan ve 46 yıllık kiracı Mithat Şahin var. Şahin'in de martta evini boşaltması isteniyor. 

Narmanlı Han'ın hikayesi 

Tünel'de yer alan Narmanlı Han 1831 Rusya Büyükelçiliği olarak İtalyan mimar Giuseppe Fossati tarafından inşa edilmiş. 1880 yılına kadar elçilik binası ardından 1914'e dek Rus hapishanesi olarak kullanılmış. Daha sonra Narmanlı ailesinin mülkü olmuş.

Sonraki yıllarda Narmanlı Yurdu olarak anılan binada Aliye Berger, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Bedri Rahmi Eyüboğlu başta olmak üzere birçok yazar, sanatçı yaşamış ve çalışmış. 

Ermeni gazete Jamanak da bu binaydaydı. 80, 90’lı yıllarda avludaki çay bahçesi birçok kişinin meskeni olmuştu.

2001 yılında Yapı Kredi Koray İnşaat, restore etmek amacıyla hanın yüzde 15 hissesini satın aldı. Binaya üç kat eklenmesini öngöre mimar Halil Onur’un hazırladığı restorasyon projesi Anıtlar Kurulu tarafından kabul edildi. Ancak sivil toplum kuruluşlarının itirazı üzerine açılan davada mahkeme yürütmeyi durdurma verdi.

10 yıl restoraston yapılamayınca aile hisselerini geri aldı. Erkul Kozmetik’in sahibi Mehmet Erkul ve Tekin Esen’e sattı.

Birgün Haber: Nilay Vardar, 27.02.2015

GİZEMLİ SANATÇI BANSKY, GAZZE'DE

Kimliği hala bilinmeyen ancak çizdiği duvar resimleriyle büyük üne kavuşan İngiliz sanatçı Bansky, Gazze'de ortaya çıktı. Tünellerden gizlice Gazze'ye giren sanatçının, 2 dakikalık videosunda İsrail'in Gazze'ye düzenlediği saldırılar anlatılırken, evlerin yeniden inşa edilmesine izin verilmediği belirtildi. Bansky, çizdiği kedi için "İnsanlar sadece kedi fotoğraflarına bakıyor. Belki dikkatlerini çekebilirim" dedi.

Sabah, 27.02.2015

BAYEZİD MEYDANI'NI DA 'SIFIRLIYORLAR'

 

Tarihi Yarımada kentsel ve tarihi sit alanında yer alan Bayezid Meydanı’nda devam eden Darulfünun alt geçidi inşaatı hakkında İstanbul 1 No’lu Yenileme Alanları Koruma Kurulu’nun suç duyurusunda bulunduğu, ancak buna rağmen inşaat alanındaki çalışmaların devam ettiği ortaya çıktı.

Lahit kapaklarının kepçelerle tahrip edilmesi ve açığa çıkan bir sarnıcın beton ve molozla kaplanmasıyla gündeme gelen inşaat çalışmalarını yerinde inceleyen 1 No’lu Yenileme Kurulu, inşaatın 1/1000’lik koruma amaçlı uygulama imar planının genel hükümlerine aykırı olduğuna karar verdi. Plan hükümlerine göre, inşaat ruhsatı aşamasında Arkeoloji Müzesi denetiminde kazı yapılması ve Koruma Kurulu kararı doğrultusunda uygulama yapılması öngörülüyor.

Ancak 1 No’lu Kurul, aldığı kararda meydandaki inşaat çalışmalarının bu hükme aykırı yapıldığını tespit ederek, 2863 sayılı yasaya göre sorumlular hakkında suç duyurusunda bulundu. Kurul’un 25 Kasım 2014’te aldığı kararda, “Roma, Bizans ve Osmanlı döneminde önemli bir yerleşim yeri olan bu alanda yapılacak tüm çalışmaların projelerinin Kurula iletilmesine ve Kurul onayı alındıktan sonra uygulamanın Arkeoloji Müzeleri denetiminde yapılmasına” karar verildi. Ancak bu karara rağmen inşaat sahasındaki çalışmalar devam etti.

İMAR PLANI YOK
Darulfünün altgeçidi inşaatı meydanı alt üst ederken, yapılan işlemin onaylı bir projesi yok, yalnızca altgeçit güçlendirme izni var.  1 No’lu Yenileme Kurulu, Darülfunun Alt Geçidi Güçlendirme Projesi’ni Mart 2013’te onayladı. Tünellerin geriye alınması için 1/5000 ve 1/1000 ölçekli koruma amaçlı imar planlarının hazırlanarak Kurula iletilmesini istedi, ancak imar planları hazırlanıp onaylanmadan inşaat başladı. Bayezid Meydanı Projesi’nin ise yalnızca kentsel tasarım projesi onaylandı, Korumu Kurulu’nun henüz uygulama projesine dair verdiği bir onay yokken sit alanında inşaat yapıldı.

***

Mimarlar Odası: Proje geri çekilmeli

Mimarlar Odası ÇED Danışma Kurulu Sekreteri Mücella Yapıcı, Koruma Kurulu’nun suç duyurusuna rağmen onaylı bir proje ve plan tadilatı olmadan inşaatın devam etmesinin suç olduğunu belirtti. Yapıcı, “İstanbul Üniversitesi’nin merdivenleri kırılarak, oradaki ağaçlar yok edilerek, son derece yağmacı bir mantıkla, hukuksuz ve izinsiz bir uygulamayla, bu kadar önemli bir yer alt üst ediliyor” dedi.

Bayezid Meydanı Projesi’nin bir bölümü UNESCO Dünya Mirası alanı olan Süleymaniye yenileme alanında kalıyor. Dolayısıyla projenin bir kısmını 1 No’lu Yenileme Kurulu bakarken diğer kısmına 4 No’lu Koruma Kurulu bakıyor. Yapıcı, “İstanbul’un bu kadar önemli bir yerinde yapılması planlanan meydan projesinin yarısında yapılanlar diğer yarısına bakan Kurul’u ilgilendirmiyor. Bir meydan bu şekilde tasarlanamaz. Roma’nın, Bizans’ın ve Osmanlı’nın çok önemli bir arkeolojik alanı burası. Bayezid Meydanı’nın önüne korkunç bir trafik getiren, hiçbir şekilde yaya ile meydan arasındaki ilişkiyi kuramayan, meydanın doğal eğimini yok eden son derece kritik ve çok büyük bir alanı kapsayan bir proje söz konusu. Bütün üniversiteleri, tarihçileri ve belediyeyi saygı ve dikkate davet ediyoruz. Bu projenin derhal geri çekilmesi için hukuki girişimlerde bulunacağız” dedi.

Birgün, Haber: Olgu Kundakçı, 27.02.2015

IŞİD, MUSUL'DAKİ NİNEVEH ARKEOLOJİ MÜZESİ'Nİ YERLE BİR ETTİ

 

Radikal İslamcı Irak Şam İslam Devleti (IŞİD) işgal ettiği şehirlerde bulunan kültürel mirasları yok etmeye devam ediyor. IŞİD militanları, Irak’ta Musul’un da içinde bulunduğu Ninova eyaletinde bulunan bir arkeoloji müzesini yerle bir etti.

nediyor.com, 26.02.2015

UNESCO'DAN ACİL TOPLANTI ÇAĞRISI

Birleşmiş Milletler Eğitim Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), terör örgütü IŞİD'in Musul Müzesi'ni tahrip etmesiyle ilgili Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin (BMGK) acilen toplantı yapmasını talep etti. Merkezi Paris'te bulunan UNESCO, IŞİD'in Irak'ın kuzeyinde yer alan Musul Müzesi'ndeki heykel ve diğer sanat eserlerini tahrip etmesini "kültürel bir trajedi" olarak değerlendirdi. Açıklamada, balyozla yıkılan eserlerden bazılarının UNESCO Dünya Kültürel Mirası listesinde yer alan tarihi Hatra şehrinden getirildiği hatırlatıldı. Sosyal medyada dün yer alan videoda IŞİD'in müzede heykel ve kıymetli sanat eserlerini balyozla yıktığı görülüyordu.

Sabah, 28.02.2015

******


MUSUL'DA IŞİD'İN PARÇALADIĞI HEYKELLERLE İLGİLİ ŞOK İDDİA: GERÇEK DEĞİLLERDİ

 

Irak’ın Musul kentinin sürgündeki valisi Asil Nuceyfi, Kürt haber sitesi Rudaw’a yaptığı açıklamada geçtiğimiz günlerde Musul Müzesi’nde IŞİD’in imha ettiği eserlerin çoğunun 2003 yılındaki Irak savaşının ardından Bağdat’a götürülen esas eserlerin kopyası olduğunu öne sürdü.

Irak’tan çalınan Akadlar dönemine ait eserlerin Türkiye, Suriye veya Lübnan üzerinden taşındığını iddia eden Nuceyfi, bu 2 ülkenin eserlerin kaçırılmasını önleyebileceğini belirtti.

Hürriyet, 01.03.2015

TOPHANE'DE MÜDAHALE SANATA MI, AHLAKA MI?

 

Çok sayıda güncel sanat galerisinin bulunduğu, Beyoğlu’nun Tophane semti, yine bir saldırı olayıyla gündeme geldi. Daire Galeri’deki sergi açılışı sırasında, bir grup mahalleli, bazı ziyaretçilerin uygunsuz davranışlarda bulunduğunu öne sürerek galerinin etrafını sardı.

Beyoğlu’nun yoğun güncel sanat rotası üzerinde bulunan ve çok sayıda galeriye ev sahipliği yapan Tophane’de yeni bir saldırı olayı yaşandı. 21 Şubat Cumartesi akşamı, Boğazkesen Caddesi üzerinde bulunan Daire Galeri’nin ‘çoktan seçmeli’ başlıklı sergisinin açılış kokteyli sırasında, bir grup mahalle sakini, açılışa gelen bir çiftin uygunsuz davranışlar sergilediğini iddia ederek ziyaretçilere saldırdı. Konukların bir süre mekanda mahsur kalmasına neden olan olay, sözlü saldırılarla devam etti ve mekandakilerin olanları kaydetmesi engellendi. Olaya polis müdahale etti. 
 

Uluslararası Sanat Eleştirmenleri Derneği Türkiye Şubesi (AICA TR), konu hakkında yazılı bir açıklama yaptı. “Daire Sanat Galerisi’ne karşı gerçekleştirilen bilindik provokasyonların farkındayız ve Daire Sanat Galerisi’nin yanındayız!” sözleriyle başlayan bildiride “Bu tür saldırıların ülkenin aydınlarını hedef alan söylemlerden güç aldığını görüyor ve reddediyoruz. Yaratılmaya çalışılan kutuplaşmanın yanında olmayacağımızı, ülkenin çağdaş ve aydınlık yüzüne yapılan bu saldırılara emniyet ve yargının izin vermemesi gerektiğini hatırlatmaktayız” ifadelerine yer verilirken, saldırılar sistematik bir yıldırma çabası olarak nitelendirildi.

Polis eşliğinde açılış

Yaklaşık beş yıl önce de, 21 Eylül 2010 akşamı, sergi açılışlarını toplu halde yapan semt sakini galeriler, mahallelilerden oluştuğu söylenen kalabalık bir grubun saldırısına uğramıştı. Galeri NON, Outlet, Elipsis, Pi Artworks ve Galeri Apel’i hedef alan saldırılarda bazı galerilerin camları kırılmış, ziyaretçiler ve sanatçılar yumruklanmış, taşla yaralananlar olmuştu. Galerilere sığınmak zorunda kalanlar, ancak polisin olay yerine ulaşmasıyla dışarı çıkabilmişti. Saldırının planlı olduğu anlaşılıyordu. Bu olaydan birkaç gün önce açılan, Tophane’nin ilk galerilerinden Rodeo da tehditler almış, bir mahallelinin uyarısıyla konukların galeriye girmesi sağlanmış ve saldırı bir şekilde ‘önlenmişti’.

2010’da yaşanan bu ciddi saldırının ardından mahallede faaliyet göstermeye devam eden galerilere, açılış organizasyonlarını mutlaka polise haber vermeleri tembihlendi. Bunu takip eden birkaç yıl boyunca, galeri açılışlarına polis eşlik etti.

21 Şubat Cumartesi akşamı yaşananların ardından galericiler toplantılar yaparak, mahalleliyle aralarındaki uçurumun aşılması için neler yapılabileceğini tartıştılar. Ancak bu görüşmeler de sonuçsuz kaldı.

Istanbul Art News gazetesinin Şubat sayısı için yaptığımız söyleşide Rodeo Galeri’nin sahibi Sylvia Kouvali, mahalleliyle aralarındaki zıtlığın nedenini şu sözlerle açıklıyor: “Fakir insanların yaşadığı bir bölgede, fiyatı bin ila 60 bin euro arasında değişen eserler satıyoruz. Bu bana tuhaf geliyor.” Yaklaşık iki yıl önce galerisini Tophane’den Sıraselviler’e taşıyan Kouvali, “Mahalleliyle aramızdaki ilişki zamanla Tom ve Jerry oyununa dönüşmüştü. 2007’de Tophane’ye taşındığımızda etrafımızda kimse yoktu, bölgedeki kiralar da düşüktü. Galerinin önünde hayvan kestiklerini bile gördüm. Tophane hala böyle bir yer ve bunu değiştirecek olan bizler değiliz. Tophane kültürü çok güçlü; güncel sanat kültüründen de güçlü” diyor.

Semtin sanat ortamı son dönemde etrafında açılan müze ve sanat kurumlarının etkisiyle daha da hareketlenmiş olsa da, Kouvali’nin de ifade ettiği gibi, bu durum mahalle kültürüne dair bir şeyi değiştirmiyor; aksine, korumacı ve öfkeli bir tutumun açığa çıkmasına yol açıyor. 

“Yeni Türkiye’yi temsil eden, örnek bir vaka”

Yaşamını yıllarca Tophane semtinde sürdürmüş olan Sosyolog Özge Altın, geçen hafta yaşanan olaylardan hareketle, son dönemde bölgede gözlemlenen gerilimleri değerlendirdi.

“Gerilim birbirinden çok farklı iki kültürün aynı yerde yan yana yaşamaya çalışmasından kaynaklanıyor. Tophanelilerin aşırı muhafazakar kültürü ile semtin galeri ve kafe sahibi olan yeni sakinlerinin daha seküler veya modern diyebileceğimiz kültürünün, birlikte olmasa da, yan yana yaşamayı öğrenmesi zaten zor. Fakat bu süreç semtin, kendinde başkasına müdahale etme hakkını gören kesiminin, ‘öteki’ne olan tahammülsüzlüğüyle daha da zorlaşıyor.

‘Mahalle’ye mekan açanların mahalle kültürünün farkında olup buna saygı duyması gerekiyor; öte yandan, yeni gelenler bu konuda dikkatli davransalar dahi mahalleli tarafından müdahaleye maruz kalabiliyorlar. Örneğin Tophaneliler alkol konusunda çok hassas ve sergi açılışları mekan içerisinde yapılsa dahi, ‘pencerelerden göründüğü için’ alkol alınmayacağını söyledikleri müdahale örnekleri var. Yani müdahalelerde esas mevzu, alkol alan kişiler tarafından mahallelinin rahatsız edilmesi değil; orada alkol alınıyor olması ve bu insanların temsil ettiği ‘öteki’ kültür.

Tophane’nin adı ilk olarak IMF eylemlerinde duyulmuştu. Ardından 1 Mayıs’lar, 2010’daki galeri baskınları ve tabii ki Gezi Direnişi... Bu bağlamda, Tophane’nin, ‘yeni’ Türkiye’yi temsil eden örnek bir vaka olduğunu söyleyebiliriz. Aslında önceleri Tophanelilerin kendinden olmayan ama semtte yaşayan insanlarla genel olarak bir dertleri ya da rahatsız edildikleri bir durum yoktu. Yaşanan sorunları karşılıklı konuşmayla ya da çatışmayla çözebilen bir mahalle kültürü vardı. Fakat bu kültür de iktidarın söylemleriyle değişti ve yıllardır yan yana yaşayan insanların, kendilerine benzemeyen komşularını (yalnız yaşayan gençleri ve özellikle kadınları) listeleyerek devlete şikayet etmelerine varan bir düzeye geldi.

İktidar, söylemleriyle insanları kışkırtmaya, kışkırttığı insanları desteklemeye ve korumaya devam ettikçe, insanların kendisi gibi olmayana müdahale etme hakkını kendinde görme hali maalesef daha da güçlenecektir. Bu durum Tophane’yle de sınırlı kalmayacaktır.” 

Agos, Haber: Tuğba Esen, 26.02.2015

EVİN BAHÇESİNDEN TARİHİ ESER ÇIKTI

 

Balıkesir'in Manyas İlçesi'nde etkili olan yağışların ardından bir evin bahçesinde,  Roma dönemine ait 3 parça tarihi eser ortaya çıktı.

İlçenin kırsal mahallelerinden Darıca'da yaşayan O.K'nin bahçesinde, etkili olan yağışların ardından Roma dönemine ait olduğu belirtilen 3 parça eser ortaya çıktı. O.K'nin ihbarı üzerine bölgeye gelen jandarma ekipleri, durumu Bandırma Müze Müdürlüğüne bildirdi.

Müdürlükten gelecek ekibin, Roma dönemine ait olduğu belirtilen tarihi eserleri incelenmek üzere müzeye götüreceği belirtildi.

Bahçede yağmur sonrası dolaşırken ayağına bir taş parçasının takılmasıyla tarihi eserleri bulduğunu belirten O.K, "Kazma aracılığıyla toprak altından çıkardım. Taşları ters çevirdiğimde bir takım yazılar gördüm. Bunun eskiye ait bir taş olduğunu düşünüp jandarmaya haber verdim" dedi.

Radikal, 26.02.2015

BULGAR VAKFI'NI KENDİ BİNASINDA İŞGALCİ YAPTILAR

 

Balat’ta, Bulgar Eksarhlığı Ortadoks Kilisesi Vakfı’na ait Demir Kilise’nin din görevlilerinin kaldığı yaklaşık 170 yıllık bina, Vakıf tarafından kullanılmaya devam ederken, Maliye’ye bağlı Emlak İşleri Genel Müdürlüğü tarafından, 2000 yılında ‘kullanılmayan bina’ olduğu gerekçesiyle el konuldu. Tapusu, Maliye üzerine tescillendi. Ancak Tescil kararının ardından da Vakıf tarafından kullanılmasına izin verildi.
 

Vakıflar Kanunu’da azınlık vakıflarının mülklerinin iadesini öngören düzenlemenin yapılmasının ardından, Bulgar Vakfı, binanın iadesi için Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne başvurdu. Müdürlük, 2012 yılında mülkü, Demir Kilise ve Şişli Endüstri Meslek Lisesi arazisiyle birlikte Vakfa iade etti.

Ancak iadenin ardından Defterdarlık, binanın Hazine adına tescillendiği dönem için ecrimisil çıkarttı. Yani tapusu olmadığı işgal edilerek kullanıldığı  gerekçesiyle Vakıf’a 50 bin TL’lik borç çıkarttı. Defterdarlık, 1999 yılından iadenin gerçekleştiği 2012 yılına kadar dönem için işgal kirası istiyor.

Defterdarlığın çıkarttığı kararın ardından Vakfa ait hesaplara da haciz konuldu. Vakıf kendisine ait bina için işgalci olduğu iddiasıyla devlete ödeme yapmak zorunda.

Bulgar Vakfı, uygulamaya tepkili. Vakıf yönetiminden Milko Peçatikov, kendi mülkleri için ödeme yapılması için çıkartılan faturanın anlamsızlığına dikkat çekti. Peçatikov, “1936 Beyannamesinde yer alan mülkümüze el konuldu. Kayıtları var, yıllarca Hazine tapumuz hazinedeydi. Geri alındı. Şimdi böyle ilginç bir uygulamayla karşı karşıyayız” diye konuştu.

Agos, Haber: Uygar Gültekin, 26.02.2015

GELDİM, GÖRDÜM, YENDİM ŞİMDİ MÜZE OLACAĞIM

 

Roma İmparatoru Julius Sezar'ın Basforos Kralı 2. Pharnake'ye karşı zafer kazanarak, dünyaca ünlü ''Veni, vidi, vici (geldim, gördüm, yendim)'' sözünü söylediği Zile Kalesi'ne yapılan müzede sona yaklaşıldı. Tarihi kalenin sağ tarafındaki alana inşa edilen taş binanın, tefrişatının tamamlanmasının ardından müze olarak hizmete açılması planlanıyor. Kültür ve Turizm Bakanlığı Müsteşarı Haluk Dursun, incelemelerde bulunmak üzere geldiği kalede Bakanlık olarak tarihi kentlerin önemini ortaya çıkarmak için çalışmalar yürüttüklerini söyledi. Zile'nin sıra dışı bir yer olduğunu vurgulayan Dursun, "Zile'yi çok önemsiyoruz. Zile Kalesi'ni gezdik. Belediye Başkanımızla beraber gezdik ve değerlendirmeler yaptık" dedi. 

TARİHİ DOKU ÖN PLANA ÇIKACAK 

Kale içine yapılan binanın kültür hizmetinde kullanılabileceğini, müze veya kent müzesi olarak değerlendirilebileceğini belirten Dursun, "Kale içinde peyzaj düzenlemesi yapılmasını düşünüyoruz" diye konuştu. Dursun, kalede seyir mekanları oluşturulabileceğini ifade ederek, "Tarihi dokuyu ön plana çıkarmak, Zile'nin geri kalmış ve ortaya çıkmayan halini ön plana çıkarmak için Kültür ve Turizm Bakanlığı çalışma yapıyor" şeklinde konuştu. 

HER AYRINTIYI TEK TEK ELE ALIYORUZ

Zile'yi bir bütün olarak ele aldıklarını belirten Dursun, "Zile'nin tarihi yapısını tek tek ele almıyoruz. Zile'nin tamamı, kalesi bunların en önemlilerinden biri. Güzel bir görünüme sahip, güzel yapısal özelliği var. Bunun tamamını şehirle bütünleştirmek üzere kent kültürünün, tarihi dokunun içinde önemli bir parça olarak değerlendiriyoruz. Müze olarak değerlendirilmesi gereken bölümlerin olduğunu da vurguluyoruz" ifadelerini kullandı.

TİYATROSU BiLE VAR

Kale, antik çağlarda kurulmuş, höyük üzerinde inşa edildi. Akropol (iç kale) özelliğine sahip Zile Kalesi'nin kuzeydoğusunda kayalıklara oyulmuş, Roma dönemine ait küçük bir tiyatro bulunuyor.

Turistlerin taş merakı

Zile Belediye Başkanı Lütfi Vidinel, "Zile Kalesi'nin sağında bulunan alanı müzeye çevireceğiz" dedi. Müzede çeşitli eserleri sergileyeceklerini ifade eden Vidinel, "İnşallah kaleye müze yapılmasıyla buraya çok sayıda turist gelecek. Kalemiz, Roma İmparatoru Julius Sezar'ın kalesi olarak biliniyor. Yabancı turistler, bu sözün yazıldığı taşı çok dikkatli inceliyor" dedi. 

Julius Sezar kimdir?

Romalı askeri ve politik lider. Aynı zamanda iyi bir hatip ve güçlü bir yazar olan Sezar, dünya tarihinin en etkili insanlarından birisi olarak kabul edilir. Eylemleriyle Roma Cumhuriyeti'nin Roma İmparatorluğu'na dönüşmesinde kritik bir rol oynamıştır.

Akşam, 26.02.2015

KAZI KAYBET! ARKEOLOGLARA YER YOK!

 

Türkiye ’de müzelerin önemli bir kısmının gişe gelirleri özelleştirilerek TÜRSAB’a verildi. Eskiden özellikle de Ayasofya, Topkapı, Efes gibi müze ve ören yerlerinin gişelerinde büyük yolsuzluklar yaşanırdı. Ardından görevden almalar, davalar…

Buna önlem alamayan (!) Kültür ve Turizm Bakanlığı çareyi gişeleri özelleştirmekte buldu. Kuş uçurtulmuyor. Eskiden arkeolog, sanat tarihçi gibi ileride mesleğe müzeci olarak devam edecek pek çok üniversite öğrencisi müzelere öğrenci kartlarını gösterir girerdi. Hatta öğretim görevlileri müzelerde uygulamalı ders yapardı. Şimdi ücretsiz girmek mümkün olmadığından, bırakın dersleri ziyarete bile gidemiyorlar. Müzekart alanlar da aynı müzeye yılda iki kez girebildiklerinden müzelerde öğrencileri görmenin imkanı neredeyse yok gibi.

Bunun bir adım ilerisi ise çok daha fena bir durum ortaya çıkardı. Arkeolojik kazılarda bedava çalışan öğrenciler eserlerini buldukları müzelere parayla girmek zorundalar. Ağustos sıcağında günlerce, haftalarca hatta aylarca her türlü zor şartlar altında bir heykeli toprak altından bulup çıkaran o öğrenci, eser müzeye gittiğinde onu artık görmesi için ücret ödemek zorunda kalıyor. 

Bir öğretim görevlisi geçen yıl Patara arkeolojik kazı heyetinde ismi olmasına rağmen, üstelik de arkeoloji alanında akademisyen kimliği de bulunmasına karşın kazı çalışmaları için gittiği ören yerine ücret ödeyerek girdi. Arkeoloji ya da sanat tarihi bölümlerinde öğretim görevlisi, öğrenci, lisans ya da yüksek yapanlar, emekli müzeciler, emekli arkeologlar hiç biri müzelere ücretsiz giremiyor. Oysa arkeolog kimlikleri ile Louvre, British Museum’a ücretsiz girebiliyorlar. Ama kendi ülkelerinde bu hak ellerinden alınıyor.

Yine arkeoloji bölüm başkanlığı yapan hocalarımızdan biri kazıda kendi çıkardığı bir heykelin yurt dışında vereceği seminerde bilimsel bir konuşma yapmak için hazırladığı sunumda kullanmak üzere müzede sergilenen heykelin fotoğraflarını çekmek istiyor. Müze kapısındaki görevli eski öğrencisi çıkıyor. Saygıyla hocasını karşılıyor. Eskilerden, hayattan, ordan burdan konuşup dertleştikten sonra hoca müzeye girmek istiyor. Lakin  ‘’ücretsiz alamayız’’ tepkisi ile karşılaşıyor. Hoca şaşkın. Öğrenci mahcup; ‘’Sizi ücretsiz alırsam benim maaşımdan kesiyorlar çünkü kameradan takibi yapılıyor’’ deyince,  hoca kendi bulduğu heykelin müzedeki fotoğraflarını çekmek için giriş ücretini ödeyip giriyor.

Akademisyenler artık isyan noktasına geldi. Birçoğu kazı başkanı görevi sıfatından dolayı bu duruma seslerini çıkarmasalar da birebir görüşmelerde bunu dile getirmekten çekinmiyorlar. Sanırım en büyük sorun da buradan kaynaklanıyor. Kültür ve Turizm Bakanlığı ile aramızı iyi tutalım, arkeolojik kazılara destek alamayız ya da kazımızı elimizden alırlar korkusuyla susuluyor. Haliyle de sorunlar gittikçe büyüyor ve işin içinden çıkılmaz bir hal alıyor. Üniversitelerde 41 arkeoloji bölümü var. Bu öğrencilerin yaşadığı sıkıntıları dile getiren, arkeolog istihdamına destek verip sesini yükselten bir akademisyen hatırlıyor musunuz? Kastım akademisyenlerimizi kırmak, üzmek değil ama kendi sorunlarını yüksek perdeden dile getirmedikleri takdirde sadece ortaya her yıl binlerce işsiz arkeolog yetiştirirler.

Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü ile TÜRSAB oturup bu soruna bir çözüm bulmaları gerekiyor. Arkeoloji, sanat tarihi bölümlerinde okuyan öğrencilerin kimliklerini beyan ettikleri takdirde müzelere girişleri ücretsiz biletle yapılmalı. Acil çözümlenmesi gereken bu sorun için TÜRSAB Başkanı Başaran Ulusoy’a büyük görev düşüyor. Bilime, kültüre, arkeolojiye değer verdiğini düşündüğüm pratikliği ve çözüm üretici kişiliği ile yıllardır TÜRSAB’ın başında kalmayı başaran Ulusoy için buna çözüm üretmek tabiri caiz ise çocuk oyuncağı olacaktır.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 26.02.2015

SAHTE TABLOYA SAHTE PARA

 

İki İspanyol kardeş ellerindeki sahte tabloyu 4 milyon euroya satması için komisyoncuya 300 bin euro ödedi. Ancak sahte tablo için aldıkları paranın da sahte olduğu anlaşıldı.

İspanya'da sıra dışı bir dolandırıcılık hikayesi yaşandı. Ülke basınına göre iki kardeş, ünlü İspanyol ressam Francisco de Goya'ya ait Don Antonio Maria Esquivel portresini 2003'te 20 bin euroya aldı. Ancak ikili tablonun sahte olduğunu öğrendi. İsimleri açıklanmayan kardeşler, Aralık 2014'te tabloyu gerçek gibi gösterip satacakları bir Arap şeyhi buldu. Arada ise bir İtalyan komisyoncu vardı. Kardeşler, ismi açıklanmayan komisyoncuya Arap şeyh ile ilişkileri kurması için 300 bin euro ödedi. Şeyhe tabloyu 4 milyon euroya satan kardeşler ilk ödeme olarak 1.5 milyon euro aldı. Ancak paraları İsviçre'de bankaya yatırmak üzere yola çıktıklarında gerçek anlaşıldı: Fransa'da gümrük memurları, bavuldaki paraların sahte olduğunu ortaya çıkardı. Çok geçmeden müşteri kılığındaki Arap şeyhinin de gerçek bir kişi olmadığı anlaşıldı. Kardeşler, İspanyol polisine teslim edildi. Yakında mahkemeye çıkacaklar. Alacakları hapis cezasının dışında hem ellerindeki sahte tablodan, hem de 300 bin eurodan oldular. Arap şeyhi kılığındaki müşteri ve İtalyan komisyoncu ise hala kayıp...

Sabah, 25.02.2015

YOL ÇALIŞMASINDA BULUNAN İSKELETLER ÜNVERSİTEDE İNCELENECEK

 

Isparta’nın Yalvaç İlçesi’nde 2013 yılında belediyenin yol açma çalışmaları sırasında bulunan Geç Roma ve Bizans dönemine ait olduğu tahmin edilen iskeletler, incelenmek üzere Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi’ne (MAKÜ) gönderildi.

Yalvaç kent merkezinde yer alan Zafer Mahallesi’nde belediyenin 2013 yılı Haziran ayında yaptığı yol çalışması sırasında insan iskeletleri bulundu. Alana yayılmış haldeki iskeletlerin çıkarılması için Yalvaç Müze Müdürlüğü ile irtibata geçildi. Konu Kültür ve Turizm Bakanlığı’na bildirilerek kazı çalışması başlatıldı. Yaklaşık 3 ay süren çalışmalar sonucu çıkarılan iskeletler korumaya alındı. Geç Roma ve Bizans döneminde yaşamış 50 insana ait olduğu tahmin edilen iskeletler, incelenmek üzere Burdur MAKÜ Antropoloji Bölümü’ne gönderildi.

60 KUTUDA TESLİM EDİLDİ
Yalvaç Müze Müdürü Özgür Çomak, sit alanı dışında bulunan mezarların Geç Roma ve Bizans dönemine ait olduğunu tahmin ettiklerini söyledi. Bakanlıktan gerekli izinler alınarak kurtarma çalışmasıyla ortaya çıkarılan iskeletlerin yine bakanlık oluruyla incelenmek üzere MAKÜ’ye gönderildiğini kaydeden Özgür Çomak, “2013 ve 2014 yıllarında Roma ve Bizans dönemi mezar kazılarında bulunan iskeletler muhtelif boyutlarda 60 kutu içerisinde paketlenerek, gerekli güvenlik tedbirleri alınarak teslim edildi” dedi.

YALVAÇ TARİHİNE IŞIK TUTACAK
MAKÜ’de yapılacak inceleme sonucu iskeletlerin hangi yüzyıla ait olduğu, ölenlerin cinsiyeti, neden öldükleri ve yaşları gibi önemli ipuçları elde edilecek. Bu bilgiler, Pisidia Antiokheia Antik Kenti’nin yanı sıra, birçok tarihi kalıntının yer aldığı düşünülen Yalvaç’ın tarihine ışık tutacak.

haberler.com, 25.02.2015

"DOĞALGAZ ÇALIŞMASINDA ARKEOLOGLAR DA GÖREV YAPSIN"

 

Seyrine doyum olmayan tarihi yapıların yoğunluğu nedeniyle "Gündüz seyranlık, gece gerdanlık" olarak nitelendirilen Mardin'e bu yıl doğalgaz verilmesi planlanırken, kentte tarihi yapıların fazlalığı nedeniyle hat döşeme çalışmalarının arkeologların da yer aldığı uzman bir ekip gözetiminde yapılması önerildi.

Vali Mustafa Taşkesen, tarihi kentin coğrafi yapısının farklı olduğunu, dar sokaklara sahih kentte evlerin kademeli şekilde yerleştiğini, bir evin balkonunun diğer evin bodrum katına denk geldiğini kaydetti.

"Şairin, 'şüheda fışkıracak toprağı sıksan şüheda' dediği gibi, Mardin'de de nereyi kazsanız oradan tarih fışkıracak. En handikaplı konu bu. Eski Mardin'e doğalgaz götürülmesi zor olacak. Tarihi fışkırınca çalışmalar kesintiye uğrayacaktır ama teknolojik imkanlarla eminim ki bu aşılacaktır" ifadelerini kullanan Taşkesen, şunları dile getirdi:

"Dünyada bu tür tarihi mekanlara sahip otantik vilayetlerin sayısı da az değil. Başta Kudüs olmak üzere İngiltere ve İtalya gibi ülkelerde tarihi mekanlar oldukça yoğun. Oralara doğalgaz nasıl geldi ise biz de kentimizi öyle doğalgaz ile buluşturacağız. Kentimizde çok daha fazla tarih fışkıracaktır diye düşünüyorum. İstanbul 'da yer altında metro çalışmaları nasıl bu şekilde sık sık kesintiye uğramış ise belki ondan daha fazla çalışmalardaki kesinti Mardin'de olacak ama önemli değil. Tarihi kentimiz bu yıl doğalgaza kavuşacak."

- "Arkeologlar da bu projede yer alabilir"

Mardin Artuklu Üniversitesi (MAÜ) Arkeoloji Bölümü Başkanı Doç.Dr.Güner Coşkunsu, tarihe, doğaya, kültüre ve insan haklarına saygılı her türlü kamusal projeyi desteklediklerini ancak Mardin'de yaygın bir boru hattının geçirilmesi için henüz bazı ön koşulların sağlanmadığını düşündüğünü söyledi.

Coşkunsu, bu nedenle çalışmaların kültürel ve doğal mirası tahrip edileceği, hatta bazılarının tamamıyle yok olmasına neden olacağı yönünde endişeleri bulunduğunu ifade ederek, "Kamusal projeler hayata geçirilmeden önce ilk başta kültürel ve doğal mirasın kültür envanteri çıkarılarak haritalandırılır ve daha sonra projeler tasarı aşamasına geçer. Mardin'de ise henüz doğalgaz hattının geçeceği bölgelerde yapılmış bir arkeolojik çalışma yok ve Çevre Etki Değerlendirme (ÇED) raporu yok" diye konuştu.

"İlk başta arkeolog, sanat tarihçileri, mimar, hidrolog, zeolog, botanist ve diğer bazı uzmanların bulunduğu bir araştırma grubu oluşturulmalı, daha sonra proje hayata geçirilmelidir" diyen Coşkunsu, şunları dile getirdi:

"Ben doğalgazın sit alanı olan Mardin'de kullanılmasının doğru olduğunu düşünmüyorum. Yaygın boru hattı geçirildiğinde yapılara büyük zarar verecektir. Bölgede yapılacak olan çalışmaya şahsen ve arkeoloji bölümü olarak seve seve destekte bulunurum. Projeler de geliştirebiliriz. Ayrıca Türkiye 'de istihdam edilmeyi bekleyen kalifiye arkeolog ve sanat tarihçileri var. Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın da onayı ile istihdam bekleyen arkeologlar da bu projede kolaylıkla yer alabilir. Eğer en sağlıklı ısıtma yöntemi olarak doğalgaz seçilirse konulacağı yerlerin özenle seçilmesi gerekir ki tarihi dokuyu bozmasın."

Radikal (Kısaltarak), Haber: İbrahim Sincar - Sema Kaplan, 25.02.2015

SAMSUN'DA TEMEL KAZISINDA BULUNDU

 

Samsun'un merkez İlkadım İlçesi Kadifekale Mahallesi 30 Ağustos Caddesi'nde Hacı Rendeci'ye ait arazide kepçeyle temel kazısı yapıldı. Kazı sırasında Rendeci'ye ait arazinin sınırındaki tarlada mezar ortaya çıkınca polise bilgi verildi. Kazı yerine gelen polis, çevrede güvenlik önlemi aldıktan sonra Samsun Arkeoloji ve Etnografya Müzesi yetkilileri bilgi verdi. Bölgeye gelen ekipler, incemele yaptı. Yapılan incelemede tarihi çocuk mezarı olduğu tespit edilen mezarlıkta metal çocuk bileziği, metal çocuk küpesi, mezar taşı parçaları ve bir kırık testi bulundu. Bulunan tarihi eserler yetkililer tarafından müzeye götürülerek hangi döneme ait olduğunun tespit edilmesi için çalışma başlatıldı.

Cnn Türk, 24.02.2015

NEMRUT DAĞI PANORAMİK MÜZEDE 3 BOYUTLU ANLATILACAK

 

Adıyaman Panorama ve Arkeoloji Müzesi’nde Nemrut Dağı dini ritüelleri, İstanbul’un Fethi’ni anlatan Panorama 1453 Tarih Müzesi’ndeki gibi üç boyutlu olarak anlatılacak.

Adıyaman’da kurulacak olan Panorama ve Arkeoloji Müzesi, Panorama 1453 Tarih Müzesi’nden sonra ikinci panorama müzesi olma özelliğini taşıyacak. Alitaşı Mahallesi’nde kurulacak müzede, Nemrut Dağı’nın doğu terası üç boyutlu olarak kullanılacak. Nemrut Dağı’ndaki dini ritüellerin yer alacağı bir kompozisyon anlatılırken, arkeoloji müzesi bölümünde ise mevcut müzedeki eserler sergilenecek. Adıyaman Panorama ve Arkeoloji Müzesi’nde sergi salonlarının yanı sıra, toplantı ve konferans salonları da yer alacak.

Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından GAP İdaresi Başkanlığı’na sağlanan ödenek kapsamında proje ihalesi yapılarak, teknik projeler hazırlanıyor. Bakanlık yetkilileri, sunulan 3 projeden birini beğendi. 26 bin metrekarelik alanda 12 bin metrekarelik oturuma sahip olacak Adıyaman Panorama ve Arkeoloji Müzesi’nde, müze sergi salonlarının yanı sıra 500 kişilik konferans salonu, 250 kişilik toplantı salonu, hediyelik eşya ve Kitap satış mağazalarının yer aldığı ticari alanlar, kafeterya, mescit ve çocuk Oyun alanları, sosyal mekanlar, 100 metrekarelik ihtisas kütüphanesi, idari birimler ve atölyelerin yer alması planlanıyor.

Adıyaman Valisi Mahmut Demirtaş, “Erken Tunç Çağı’ndan Osmanlı Dönemi’nin sonuna kadar olan arkeolojik ve etnografik eserler, toplamda 3 bin metrekareyi bulan bir alanda sergilenecektir. Müzenin 2 bin metrekarelik alanında oluşturulacak ‘Panorama’ bölümünde ise dünyanın en yüksek açık hava müzesi olarak da adlandırılan ve 1987 yılında Dünya Miras Listesi’nde yer alan Nemrut Dağı’nın, yüksekliği on metreyi bulan büyüleyici heykelleriyle, metrelerce uzunluktaki kitabelerinin panoramik olarak ziyaretçiye aktarılması sağlanacaktır” dedi.

Milliyet, 24.02.2015

MÜCEVHER SEKTÖRÜNDE 'URARTU' İZİ

Yüzüncü Yıl Üniversitesi (YYÜ) Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Başkanı Doç.Dr.Rafet Çavuşoğlu, Urartu Krallığı tarafından yaklaşık 3 bin yıl önce kullanılan mücevher süsleme tekniklerinin, gelişen teknolojiye rağmen halen sektörün vazgeçilmezi olduğunu bildirdi.

Milattan önce 8. yüzyılda Doğu Anadolu Bölgesi'nde hüküm süren Urartu Krallığı, tarım, hayvancılık ve mimarideki ilerlemenin yanı sıra madenleri işlemede kullandığı yöntemlerle de günümüz mücevherat sektörüne ilham kaynağı oluyor. 

Urartu medeniyetine ait kalıntılarda yaptığı kazı çalışmalarıyla gün yüzüne çıkarılan sayısız eseri Kültür ve Turizm Bakanlığı envanterine kazandıran YYÜ Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Başkanı Doç.Dr.Çavuşoğlu, AA muhabirine, kazılarda ortaya çıkan yaklaşık 3 bin yıllık küpe, kolye, boyunluk, yüzük, broş, kemer gibi takılarda, "kaplama, kabartma, çökertme, kazıma, telkari ve granülasyon" gibi süsleme tekniklerinin kullanıldığını anlattı.

Urartulara ait mücevher süsleme tekniklerinin, gelişen teknolojiye rağmen günümüzde de en çok tercih edilen yöntem olduğunu vurgulayan Çavuşoğlu, gözle seçilemeyen küçüklükteki süslemelerin de dağ kristallerinden yararlanılarak takılara özenle işlendiğini söyledi.

Çavuşoğlu, gerek sarayda yaşayan aileler gerekse halk tarafından kullanılan takıların, üzerindeki süslemelerle insanları kendine hayran bıraktığını belirterek, şöyle konuştu:

"Urartular, altın, gümüş, bakır, kurşun, demir gibi madenleri takıların çeşitli türlerinde kullanmışlar. Bunun yanında şu ana kadar kazı çalışmalarında tespit edilen 20 çeşit yarı değerli taş da takılardaki yerini almış. Urartu takılarını, kullanıldığı yere göre baş, boyun, kol, el ve ayak takıları gibi bölümlere ayırıyoruz. Bunların döküm ve dövme olarak adlandırdığımız iki temel tekniği var. Bu yöntemler kullanılarak hayat bulan takıların, kabartma, kazıma, kaplama, delgi, telkari ve granülasyon teknikleriyle bütünleştiğini görüyoruz ki bu teknikler günümüzde de kullanılmaktadır."

Günümüzde, kadınların büyük ilgi gösterdiği  "Mardin işi" ve "Trabzon hasırı" olarak bilinen takıların yapımında telkari tekniği kullanıldığına değinen Çavuşoğlu, altın ya da gümüşün ince tel haline getirilerek işlendiği bu yöntemin, Urartular döneminde de tercih edildiğini dile getirdi. 

-"Büyüteç yerine dağ kristalleri kullanılmış"

Çavuşoğlu, bütün süsleme tekniklerinin bir arada kullanıldığı Urartulara ait nadide bir bileziğin Van müzesinde sergilendiğine dikkati çekerek, şunları kaydetti:

"Takılar üzerindeki çok ince işçilik, Urartuların kullandığı aletlerin neler olduğu sorusunu akıllara getiriyor. Hepsi göz nuruyla yapılan eserler. Çok küçük bir küpeyi incelediğimizde bile üzerinde çok ince işlemelerin olduğunu görüyoruz. Urartular dağ kristallerini büyüteç olarak kullanarak işlemeleri yapmış. Normal bir insanın en küçük geometrik desenleri takıların üzerine işlemesi çok zor. Biz bu desenleri büyüteçle baktığımızda ancak görebiliyoruz. Dağ kristalleri bu nedenle Urartular döneminde çok önemli bir yere sahip."

-"Altın, manda derileri arasında tabaka haline getiriliyordu"

Çavuşoğlu, geleneklerin nesilden nesile aktarılarak günümüze kadar ulaştığını ve o dönemde kullanılan tüm tekniklerin, bugün de mücevherat sektörünün vazgeçilmezi olduğunu bildirerek, şöyle devam etti:

"Teknoloji, günümüzde daha fazla gelişti ama kullanılan teknikler çok fazla değişmedi. Eski çağda altın, derinin arasına bırakılıp, vurularak levha haline getiriliyordu. Bugün bu işlem makineler aracılığıyla yapılıyor. Urartular altını manda derileri arasında tabaka haline getiriyordu. Urartuların kullandığı tekniklerin günümüzde birebir uygulamaları var. Bugün sadece teknoloji değişti ama kaplama, süsleme tekniği aynı şekilde devam ediyor. Urartulara ait olan ve şu anda müzelerde sergilenen bir kemerin birebir çizimini bir ayda ancak tamamlayabildim. Bu da Urartuların takı sektöründe ne kadar ileride olduğunun bir göstergesi."

haberler.com, 24.02.2015

ÖZHANLI: DENİZ TİCARETİNİ CANLI TUTMAK İÇİN SİDE'DE KEHANET MERKEZİ KURULMUŞ

 

Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölüm Başkanı Arkeolog Prof.Dr Mehmet Özhanlı, Side antik kentinin kültür turizmi yanı sıra güçlü bir inanç turizmi merkezi olduğunu söyledi. Mehmet Özhanlı, yaptığı açıklamada, Pamfilya bölgesinin önemli deniz ticaret merkezi olan Side’de, geçmiş dönemlerde deniz ticaretin daha canlı tutulması için bir kehanet merkezi oluşturulduğunu iddia etti. Side Apollon Kehanet (Bilicilik) Merkezi ve Omphalos Taşı’nın Side Müzesi’nde bulunduğunu belirten Özhanlı, geçmiş yıllarda da kendisinde Side antik kentinde kazı çalışmalarına eşlik ettiğini ifade etti.

Side’de Apollon kehanet merkezi olduğu ve bu kehanet merkezinde çalışanların Side adında kadın kahinler olduğu ileri süren Özhanlı, “Side’de bilimsel olarak yapılan kazı çalışmaları sırasında Apollon Tapınağı’na yakın bir yerde yapılan kazılarda bulunan Omphalos Taşı bulunmuştur. Bunun da Side Apollon Tapınağı’nın bir kehanet merkezi olduğunu gösteriyor. “diye konuştu.

Bununa eserin Side Müzesi’nde koruma altında olduğunu, Omphalos’un 44 santim yükseklik, 32 santim genişlikte ve eserin üzerindeki bütün figürlerin tam orijinal olduğunu kaydetti.

Omphalos Taşı’nı, insanoğlunun en erken dönemlerden itibaren dünyanın şeklini, merkezinin neresi olduğunu ve yaşadıkları yerin dünyanın neresinde yer aldığını hep merak edildiğini aktaran Özhanlı, bu durumu anlamak, anlatmak ve sahip olunan yeri değerli kılmak için de mitosların oluşturulduğunu sözlerine ekledi.

Eser üzerindeki betimler aslanlı pençeli üç ayak, yılan kabartması, düyümlü yün bezeme ve aşı kırmızısı rengi gibi özelikler taşıdığı dile getirildi.

haberler.com, 24.02.2015

BEDRİ RAHMİ'NİN 'İSTANBUL'U SATILIYOR

 

Erol Akyavaş, Nedim Günsur, Orhan Peker, Turan Erol, Devrim Erbil gibi birçok sanatçıya hocalık yapmış ustaların ustası Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun ‘İstanbul’ adlı eseri 7 Mart’ta müzayedeye çıkıyor.

Antik AŞ.’nin sahibi Olgaç Artam’ın yöneteceği müzayede 7 Mart 2015 Cumartesi günü saat 15.00’te Antik Palace’da gerçekleşecek. 195 x 335 cm ebatlarındaki “İstanbul” adlı eser, tuval üzerine yağlıboya, çift imzalı ve 1955 tarihli. eserin müzayede açılış fiyatı 800,000 TL. Ferid Edgü, eser hakkında şu cümleleri kaleme almıştı: “Tüm görsel motifler, camiler, kuleler, surlar, deniz ve balıklar, deniz kızları, dalgalar, bulutlar, bu renk cümbüşü, şiirlerinde, resimlerinde, yinelemekten bıkmadığı “Güzel İstanbul”un bir yansıması gibidir. Bir şehre duyulan aşk, bir ressamın fırçasından ancak böyle dile getirebilirdi.”  

Müzayedede ayrıca Ali Avni Çelebi'nin “Dünyayı Gören Göz”, Mübin Orhon’un 1963 dönemi "Delacroix'a Saygı Serisi'nden" 150 x 150 cm ebatlarındaki bir eseri, Fahrel Nisa Zeid’in “Soyut” çalışması, Nejad Melih Devrim imzalı soyut çalışmalar, Hakkı Anlı, Albert Bitran, Abidin Dino ve Avni Arbaş gibi Paris ekolünün önde gelen isimler ile Eren Eyüboğlu'nun "Sivaslı Gelin", Orhan Peker’in Gülibik serisinden “Çocuk” ve “Atbaşı” konulu eserleri, Erol Akyavaş’ın farklı dönemlerinden çalışmaları ve Burhan Doğançay’ın “Kurdeleler” serisinden tuvalleri, Ömer Uluç imzalı “Tanker ve Denizaltı” eseri ile heykeltıraş İlhan Koman’ın 1960 "İsimsiz Demirler" dönemi heykelleri de yer alıyor.

Zaman, 24.02.2015

ŞİRİNCE'DEKİ KİLİSE RESTORE EDİLECEK

 

Selçuk İlçesi'ne bağlı, Şirince Mahallesi'ndeki St. John Kilisesi'nin restorasyonuyla ilgili 24 Şubat'ta ihaleye çıkılacağı bildirildi.

Selçuk Belediye Başkanı Zeynel Bakıcı, açıklamasında, Şirince St. John Kilisesi için İzmir Rölöve ve Anıtlar Müdürlüğü ile Selçuk Belediyesi ve İzmir Valiliği arasında yapılan protokol kapsamında, 24 Şubat'ta restorasyon yapım ihalesine çıkılacağını belirtti.

Restorasyon giderlerinin, İzmir Valiliği Yatırım İzleme ve Koordinasyon Başkanlığından alınan fonla karşılanacağını aktaran Bakıcı, restorasyonun ‘inanç turizmi’ için yapılan çalışmalardan biri olduğunu ifade etti. 

Agos, 23.02.2015

GİRESUN ADASI'NDA ARKEOLOJİK KAZI ÇALIŞMALARI SÜRECEK

 

Giresun Müze Müdürü Hulusi Güleç, Giresun Adası'nda başlatılan arkeolojik kazı çalışmalarının bu yıl da devam etmesini planladıklarını söyledi. 

Güleç, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Giresun Adası'nda 2011 ve 2012 yıllarında arkeolojik kazı çalışmalarının gerçekleştirildiğini belirtti.

Yapılan çalışmalarda önemli tarihi kalıntı ve eserlere ulaşıldığını ifade eden Güleç, "O dönemde biri MÖ 4. yüzyıla, biri de MS 8. yüzyıla ait bazı yapılara ait kalıntılar, 128 insan iskeleti, yine bazı önemli taşınabilir, tarihi eserler bulunmuştu" dedi.

Bu yıl da kazı çalışmalarının devamını planladıklarını kaydeden Güleç, "Adada yüzey araştırmaları yaparak kazı çalışmaları için 4 bölge belirledik. Bu bölgelerde mayıs ayından itibaren arkeolojik kazı çalışması yapmayı planlıyoruz. 2015 içerisinde de tüm kazı faaliyetlerini tamamlamayı hedefliyoruz" diye konuştu.

Güleç, arkeolojik kazı çalışmalarının ardından adanın peyzaj ve koruma amaçlı imar planının hazırlanacağını sözlerine ekledi.

Hürriyet, 23.02.2015

ÇANAKKALE SERAMİKLERİ SERGİLENİYOR

Geçmişi 17. yüzyıla dayanan ve saray sanatından çok günlük ihtiyaçlar doğrultusunda gelişen, fakat son yıllarda kaybolmaya yüz tutan Çanakkale seramikleri, 2013 yılında restorasyonu tamamlanan Çanakkale Seramik Müzesi’nde (Tarihi Er Hamamı) toplanmıştı.

Müze şimdi de bir koleksiyona ev sahipliği yapıyor. Doğup büyüdüğü şehre olan sevgisini ve bağını geleneksel Çanakkale seramikleriyle bütünleştiren Dardanel Şirketler Grubu Yönetim Kurulu Başkanı Niyazi Önen’in, 56 eserden oluşan koleksiyonu 20 Şubat 2016 tarihine müzede görülebilir.

Zaman, 23.02.2015

SARAY GELENEĞİ SÜRÜYOR: BELEDİYE SARAYI İÇİN MÜZEYİ KAPATTILAR

İtalya Catania Üniversitesi ile Aliağa Belediye Başkanlığı tarafından 1995 yılında yapılan Aliağa Kyme Arkeoloji Müzesi ve Kazı Evi şimdi yıkılma tehdidi ile karşı karşıya. Binada bulunan Kyme antik kentinden çıkan 3000'e yakın arkeolojik eser kız öğrenci yurdunun sığınağına taşındı. Müze binasının yerine de Belediye Sarayı yapılmak isteniyor.

 

Aliağa Kyme Arkeoloji Müzesi ve Kazı Evi 1995 yılında dönemin Aliağa Belediye Başkanı Hakkı Ülkü ve İtalya Catania Üniversitesi’nden dönemin Kyme antik kenti kazı başkanı Prof. Dr.Sebastian Lagona ile birlikte tasarlanmıştı. Aliağa Belediye Başkanlığı açık hava arkeoloji müzesi amaçlı olarak belirlenen alanın Maliye Bakanlığı’ndan tahsisi istenmiş, daha önceden Kültür Bakanlığı’na tahsisli arazinin, Kültür Bakanlığına ait tahsisi iptal edilerek, arazi Maliye Bakanlığınca Aliağa Belediye Başkanlığı’na “müze amaçlı” tahsisi yapıldı. Aliağa Kyme Arkeoloji Müzesi ve Kazıevi yapılması için dönemin Aliağa Belediyesi meclisi tarafından 1996 yılında karar alındı. Aliağa Belediye Başkanlığı ve İtalya Catania Üniversitesi Rektörlüğü ile 1997 yılında protokol imzalayarak müze yapımı için anlaştı. İtalyan mimar ve arkeolog R. Parapetti tarafından protokole uygun olarak, müze ve kazıevinin tüm işlevlerini karşılayacak bir düzenleme yapıldı. 1999 yılında inşaat özgün mimarisi ile ortaya çıktı. İtalya’nın da maddi destek verdiği binaya Aliağa Belediye Başkanlığı’nca 05.02.1999 tarihinde müze olarak yapı kullanma izin belgesi düzenlendi.

ÇÜRÜMEYE TERK EDİLDİ !
Mart 2004 yerel seçimlerinden sonra müzeye ilişkin çalışmalar biranda bıçak gibi kesildi. Kyme Kazı başkanlığı antik kentten çıkan eserleri burada oluşturulan depoya getirmiş, laboratuvar kurmuştu ama sergileme alanı için belediye bir türlü girişimde bulunmadı.. 2005 yılında müze ve kazı evi yıkılıp belediye hizmet binası yapılmak istendi. Ancak Maliye Bakanlığı arazinin müze tahsisli olduğunu belirterek belediyeye yıkım izni vermedi. 2004 yılında Catania Üniversitesi adına kazıları yürüten Prof. Sebastiana Lagona kazı başkanlığı görevini yaş haddinden Calabria Üniversitesi’nden Prof. Antonio La Marca’ya devretti. Belediye yeni kazı başkanı ile protokol yenilemesi yapmayarak müze çürümeye terk edildi.

HER SEÇİM DE MÜZENİN KADERİ DEĞİŞTİ!
2009 yılında yapılan yerel seçimler sonrası oluşan yeni dönem belediye başkanlığınca 2011 yılında müzenin adı “T.C. ALİAĞA BELEDİYESİ, Sosyal , Kültürel Ve İdari İşler Müdürlüğü, “SEBASTİANA LAGONA” Kültür Merkezi Ve Müzesi” olarak karar altına alındı. Ardından kazı başkanı Prof. La Marca ile Aliağa Kyme Arkeoloji Müzesi ve Kazevine ilişkin protokol yenilemesi yapıldı. Ancak İtalyan kazı ekibinin ilgisizliği ve Prof. Sabastiana Lagona’ya duydukları bilimsel kıskançlığın da etkisi ile müze bir türlü faaliyete geçirilemedi. Bu dönemde Lagona’nın ismi müzeden çıkarılmak istendi.

YIKIM KARARI ALINDI!
2014 yerel seçimlerinden sonra bir kez daha müzeyle ilgili belediyenin tutumu değişti. Belediye hizmet binası yeniden gündeme geldi. Önce müze bahçesinin duvarı yıkıldı sonra bahçe 10 metre daraltıldı. Yıllarca atıl vaziyette tutulan bina için şimdide dayanıklılık raporu alınmaya çalışılıyor. Yıkım kararı alınan müzedeki 3000’e yakın arkeolojik eser de kız yurdunun sığınağına taşındı. Sığınağın eserlerin korunmasında sağlıklı bir ortam olmadığı sık sık sel bastığı da ileri sürülüyor.

Radikal, Haber Ömer Erbil, 23.02.2015

 

******


KYME ARKEOLOJİ MÜZESİ VE KAZIEVİ'NİN TAHLİYESİNİ BAKANLIK DURDURDU

 

ÖN KAZANIM AÇIKLAMASI
Seslerinin duyulduğunu söyleyen Karaçorlu, "Savcılık incelemesi sürerken; Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın yaptığı incelemeler sonucunda, kazı ürünlerinin Aliağa Belediyesi Misafirhanesi'nin sığınağına taşınması işlemi durduruldu. Bu karar, müzeye ilişkin verdiğimiz bilimsel, hukuksal ve toplumsal mücadelemizin bir ön kazanımıdır. Bu mücadelemizin nihayetlenmesi ancak müzenin tüm alanlarıyla Aliağa halkına açılması ve gelecek kuşaklara kazandırılması ile sonuçlanacaktır. Taşınma ve hatta yıkım gerekçesi olarak gösterilen binanın dayanıksızlığına ilişkin raporun ısmarlama olduğu çok açıktır. Bunun en açık kanıtı da müzeye ilişkin yıllar önce Türk ve İtalyan uzmanların incelemeleri ile ortaya koyulan bina dayanıklılık raporlarıdır. Bu raporların yok sayılarak böylesi eşsiz bir müzenin yıkımına ilişkin yapılan bu yasa dışı girişimler; 11 yıldır Aliağa halkına kapalı olan müzeden yararlanılmasını daha da geciktirmektedir. Ülke servetinin ve kamu kaynaklarının, toplumsal faydanın yok sayılması anlamına gelen bu duruma derhal son verilmeli, sorumlular hakkında işlemler de geciktirilmemelidir. Binanın yıkım riski taşımadığı gerçeği de tıpkı sığınağın uygunsuzluğu gibi ortaya çıkacaktır. Bu amaçla sürdüreceğimiz mücadele ile Belediye'nin Aliağa halkına 11 yıldır kazandırmadığı arkeoloji müzemizin en kısa zamanda Aliağa'ya kazandıracağız. Aliağalı öğrencilerin bilimsel gelişimine katkı sağlayacak. Aliağa halkının sosyal gelişimini güçlendirecek. Aliağa kent ekonomisine yüksek maddi kazanımların sağlayacağı bu sonuç ile Aliağa tüm kesim ve siyasi parti ayrımı gözetmeksizin üreticilere fayda sağlayacak bir oluşum olarak katkı sağlayacak ve Aliağa'nın tek bacasız fabrikası olarak Aliağa'nın uygarlık tarihinde yerini alacaktır" dedi.

 

PAZAR GÜNÜ BAKIM VE ONARIM
Müze binası ve çevresinin yıllardır bakımsızlıktan virane bir görünüm içinde olduğunu belirten Karaçorlu, Aliağa Kyme Arkeoloji Müzesi ve Kazıevini Koruma ve Yaşatma Hareketi olarak yarın bir temizlik ve onarım kampanyası başlatacaklarını da belirtti.

Hürriyet, Haber: Şahap Avcı, 02.03.2015

 

******


KYME ARKEOLOJİ MÜZESİ ESERLERİNİN TAŞINDIĞI BİNAYI LAĞIM SUYU BASTI

 

Aliağa Belediyesi tarafından sağlam olmadığı gerekçesiyle yıkım kararı alınan Aliağa Kyme Arkeoloji Müzesi ve Kazı Evi'nin 3 bine yakın arkeolojik eserinin taşındığı Aliağa Belediyesi Misafirhanesi'nin sığınağını kanalizasyon patlaması sonucunda, su ve lağım suyu bastı. İZSU ve belediyeye ait araçlar içerideki suyu tahliye etmeye çalıştı. 

'AĞIR CEZALIK SUÇ KAPSAMINDADIR'
Konuyla ilgili Doğal ve Kültürel Yaşam Girişimi Sözcüsü ve Şehir Plancıları Odası İzmir Şubesi Kurucu Başkanı Ahmet Tuncay Karaçorlu tarafından yapılan yazılı açıklamada taşınmanın yasa dışı ve bilim dışı olduğuna dair yaptıkları açıklamalarının üstünden 10 gün bile geçmediği hatırlatılarak, "Taşınma kararının girişimlerimizin üzerine bakanlıkça durdurulmasına ve müzeye geri taşınma kararı alınmasına rağmen hala geri taşınmayan üç bin kasa eserin, tahribatı, ağır cezalık bir suç kapsamındadır" dedi. 

SUÇ DUYURUSUNDA BULUNULACAK
Aliağa Belediye Başkanı Serkan Acar ve ilgili belediye ve müze yetkilileri hakkında Aliağa Cumhuriyet Savcılığı'na bir kez daha suç duyurusunda bulunacaklarını söyleyen Karaçorlu, Aliağa Kyme Arkeoloji Müzesi ve Kazı Evi yeniden bulunduğu yere taşınıp halka açılana kadar eylemlerinin aralıksız devam edeceğini de açıkladı.

Evrensel, 06.03.2015

BAFA GÖLÜ'NÜN POTANSİYELİ ORTAYA ÇIKARILIYOR

 

Ekodosd Açıklaması;

Türkiye’de ve dünyanın birçok bölgesinde yoğun bir biçimde kitle turizmi yapılmaktadır. Kitle turizmi belirli bir bölge ve kısıtlı bir zaman diliminde gerçekleşen bir turizm türüdür.
Bu turizm türünün tüketim odaklı anlayışı doğa ve kültür tahribatına neden olmaktadır. Bu noktada ekoturizm; turizm faaliyetlerinin yıkıcılığını en aza indirmesi, kültür ve biyoçeşitliliği koruması, yöre halkına sürdürülebilir bir geçim kaynağı sunması ile dünyada ve Türkiye’de kitlesel turizme alternatif olarak uygulanmaktadır. Kısaca ekoturizmi doğal ve kültürel çevreyi koruyarak ve yerel halkın refahını gözeterek yapılan bir seyahat türü olarak tanımlayabiliriz. Türkiye doğal zenginlikleri ve farklı kültür yapılarıyla ekoturizm için elverişli bir alandır. Yapılan ekoturizm faaliyetleri olarak bitki inceleme, kuş gözlemciliği, yayla turizmi, rafting, dağ ve doğa yürüyüşleri, sportif olta balıkçılığı, bisiklet turları ve mağara turizmini söyleyebiliriz.

Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi adına Sosyoloji Bölümü Öğretim Üyesi Prof.Dr.Muammer Tuna tarafından yürütülen, proje ekibinde yüksek lisans öğrencileri Veli Ekim ve Bahar Öksüz ile birlikte 12 araştırmacının yer aldığı ve Güney Ege Kalkınma Ajansı (GEKA) desteğiyle gerçekleşmekte olan ‘Bafa Gölü ve Çevresinde Toplum Destekli Ekoturizm Faaliyetlerinin Belirlenmesi Projesi’ ekoturizm potansiyelini belirlemeye yönelik bölgesel bir çalışma olarak ortaya çıkmıştır. Proje; Bafa Gölü etrafında bulunan Kapıkırı, Gölyaka ve Pınarcık köylerini kapsamaktadır. Göl ve gölün çevresini turizm açısından değerlendirdiğimizde gerek doğal gerekse kültürel ve tarihsel olarak zengin bir alandır. MÖ 6000'lü yıllara tarihlenen ve Dünya'da benzeri olmayan kaya resimleri ve tarihi Heraklia kentinden kalma kalıntıların Bafa Gölü'nün kenarında yer alan yerleşim yerleri olduğu görülecektir. Bu özelliklerinden dolayı bölge birinci derece Arkeolojik SİT Alanı statüsündedir. Ayrıca; Bafa gölü, Büyük Menderes Deltası ile entegre bir sulak alanın parçasıdır. Bu entegre sistem içerdiği biyolojik çeşitlilik, nesli tükenmek üzere olan canlılar ve endemik türlerden dolayı uluslararası öneme sahiptir ve Uluslararası Ramsar Sözleşmesi, Bern Sözleşmesi, Rio Sözleşmeleri ve Barselona Konvansiyonu kararı ile korunmaktadır. 1994 yılında Tabiat Parkı ilan edilen Bafa gölü aynı zamanda Büyük Menderes Deltası Milli Parkı statüsü kapsamında da koruma altındadır. Proje doğrultusunda bu özel değerlere sahip bölgenin ekoturizme kazandırılarak sosyal, ekonomik ve ekolojik refah yönünden gelişmesi amaçlanmaktadır. Yöre, ekoturizm merkezi haline geldiği takdirde turistlerin olumsuz etkisini en aza indiren korumacı yaklaşımla, doğaya minimum etkiyle ekonomik kazanç sağlanabilecektir.

Projenin Ortaya Çıkışı
Bafa Gölü’nü etkileyen en büyük çevre sorunu kirliliktir. Büyük Menderes Havzası boyunca yoğun olarak Uşak, Denizli ve Aydın illerinde faaliyet gösteren sanayi tesisleri ve havza boyunca yer alan neredeyse bütün yerleşim birimlerinin atık suları Büyük Menderes Nehri’nin sularıyla birlikte göle girmekte ve gölün doğal dengesini etkilemektedir. Ayrıca göl çevresindeki yerleşim yerleri ve tesislerinin düzenli çöp depolama alanlarının bulunmaması nedeniyle çöpler genellikle dere yataklarına atılmakta ve yağmur yağdığında dere suları ile birlikte göle girmektedir. Göl kirliliği Büyük Menderes Nehri Havzası, Söke Ovasının kullanımı ve göl çevresi ile bütün olarak ele alınmalıdır. Bu proje; ekoturizm faaliyetleri ile bölgenin değerinin arttırılması ve ilgili kurumların dikkatinin kirlilik sorununa çekilmesini sağlamak fikriyle ortaya çıkmıştır.

Diğer bir ortaya çıkış noktası ise mermer ocaklarının bölgedeki tehdididir. Bafa Gölü kıyısından yükselmeye başlayan Beşparmak Dağları'nda yer alan MÖ 6000'lü yıllara tarihlenen Latmos’taki kaya resimlerinde çok sayıda insan figürünün çiftler ve gruplar halinde betimlenmesi; bereketlilik ve ilkbahar törenleri, geçiş ritüelleri ve düğün törenlerini yansıtmaktadır. Batı Anadolu’nun erken dönemlerine ait bu resimler, tüm dünyada örnekleri bulunan kaya resim sanatı içerisinde benzersiz olarak bilinmektedir. Fakat bu kaya resimleri ve doğal yapı bölgede faaliyet gösteren feldspat ocaklarının tehdidi altındadır. Benzersiz doğal ve kültürel değerlere sahip Beşparmak Dağları’nda kaya resimlerinin geri dönülmez bir biçimde tahrip edilmemesi için tüm kültürel değerler tescillenmeli ve arkeolojik sit alanı kapsamına alınmalıdır.

Projeden Beklentiler
Yapılmakta olan proje ile Bafa Gölü ve çevresi ekoturizm faaliyetleri ile tanınan bir bölge haline gelecektir. Yöre halkının paydaşlığı ile gerçekleşecek olan bu ekoturizm faaliyetleri yöre halkına yeni bir istihdam alanı yaratacaktır. Araştırma, bölgede turizmin dört mevsime yayılmasını sağlayacak, ekoturizm faaliyetleri gerçekleştirilmesi konusunda yöre insanının bilinç kazanmasını ve bu alanda birlikte hareket etmelerini sağlayacaktır. Proje raporu yerel yönetimlerin ve kamu kurumlarının dikkatini ekoturizm ve Bafa Gölü üzerine çekerek bu alanlarda daha fazla yatırım ve çalışma yapılmasını teşvik edecektir.

Bölgede var olan yasal koruma statülerinin daha etkin ve sıkı bir şekilde gerçekleşmesi için yerel yönetimlerle iş birliği yapılarak kritik öneme sahip doğal, tarihi ve kültürel değerlerin korumaya alınarak sonraki kuşaklara aktarılması sağlanmalıdır. Bundan dolayı binlerce yıldır var olan değerleri aynı şekilde gelecek nesillere bırakma sorumluluğunun öncelikle yörede yaşayan tüm insanlar tarafından hissedilmesi beklenmektedir. Bu araştırma projesi gerçekleştikten sonra uygulanacak ekoturizm çalışmaları ile hem bölgenin hem de ülkenin ekonomik ve ekolojik refahının artırılması yönünde olumlu adımlar atılarak örnek bir model olması hedeflenmektedir.

Proje, 22 Ocak 2015 tarihinde Milas-Kapıkırı Köy Kahvesinde yapılan bilgilendirme toplantısı ile başlamıştır. Mart ayı sonunda, proje ile ilgili gelişmelerin ve benzer projelerin değerlendirileceği bir çalıştay yapılacaktır.

sokerehber.com, 23.02.2015

BUDA HEYKELİNİN İÇİNDEN MUMYA ÇIKTI

Sergilenmek üzere Çin'den Hollanda'ya getirilen Buda heykelinin içinde, Budist bir rahibe ait olduğu tahmin edilen mumyalanmış bir beden çıktı. Hollanda'daki Drents Müzesi uzmanları, heykeli Meander Tıp Merkezi'ne gönderip bilgisayarlı tomografisini çektirdi. Yapılan DNA testlerinin ardından, mumyanın günümüzden bin yıl öncesine ait olduğu tespit edildi. Heykel ve içindeki mumyanın interaktif tomografisi, mayıs ayına kadar Macaristan'daki Ulusal Tarih Müzesi'nde sergilenecek.

Sabah, 22.02.2015

BİN 250 YILLIK DUVAR RESİMLERİ BULUNDU

Guatemala'nın yağmur ormanlarında yapılan arkeolojik araştırmalarda, günümüzden bin 250 yıl önceye ait bir duvar resmi bulundu. Resmi inceleyen uzmanlar, o dönem hüküm sürmekte olan Maya uygarlığına dair önemli ayrıntılara ulaştı. Resimde, Maya imparatoru ve imparatora danışmanlık hizmeti veren bir bilgin görülüyor. İmparatorun, rüzgar tanrısı kıyafetleriyle bilgini kabul ettiği, bilginin de kendisinden yüksek rütbeli bilginlerin gözetimi altında imparatora tavsiyelerde bulunduğu anlaşılıyor.

Sabah, 22.02.2015

KOCA AKM TALAN EDİLDİ

Polis tarafından “korunan” İstanbul Atatürk Kültür Merkezi’nin (AKM) içindeki pek çok önemli teknik aksam ve diğer eşyaların ikinci elcilerde, hurdacılarda satıldığı ortaya çıktı.

AKM’deki pek çok eşyanın arka cephedeki camlardan aşağıya atılarak kamyonlarla seyyar toplayıcılara verildiği bilgisini edindik. 7 yıldır kapalı olan AKM, bugün içi boş, camları kırık ve atıl bir halde hala onarılmayı bekliyor. Öte yandan, İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı’nın AKM için ayırdığı 75 milyonluk bütçenin akıbeti de bilinmiyor.

Kültür ve Turizm Bakanlığı’ndan ise konuyla ilgili herhangi bir cevap alamadık.

Dönemin en iyi teknolojik donanımlı aksamına sahip olan AKM’nin içinin boşaltılmasıyla ilgili olarak Sanatçılar Girişimi sözcüsü, tiyatro sanatçısı Orhan Aydın ile Tiyatro Eleştirmenleri Birliği Başkanı Üstün Akmen’den de bilgi edindik. Aydın ile Akmen AKM’nin sürecini yakından takip eden iki isim.

Orhan Aydın, AKM’nin kendi içinde bir zenginlik taşıdığını, sahnesindeki inen çıkan, dönen asansörleriyle, kostüm dekor ve aksesuvar depolarıyla bu ülkede hiçbir kültür merkezinde olmayan teknik donanıma sahip olduğunu belirtti.

Aydın, AKM’nin ülkemizin yüz akı bir sanat fabrikası olduğunu da vurguladı:

“AKM’nin polis karargahına dönüştürüldüğü dönemde bir yandan da içinin boşaltıldığını; kamyonların binanın arkasına yanaştığını ve binanın bütün aksamının söküldüğünü öğrendik. Bu kamyonların AKM’nin yüreğini boşalttığını daha sonra algılayabildik. Nasıl oldu bu? Birdenbire piyasada, AKM kurulduğunda devlet tarafından oraya alınan spotları görmeye başladık. Ses, ışık masalarının satıldığını görmeye başladık. AKM içindeki sahne aksamı, perdeler... Bunlar ikinci elcilerde, hurdacılarda satılmaya başladı.”

Polis işgalinde içi boşaltıldı

Aydın, AKM’nin içinin boşaltılma süreciyle ilgili olarak da, “AKM’nin içi en çok polis işgali sırasında boşaltıldı, çünkü o zamanlar yaklaşmamıza bile izin verilmedi. Polis barikatı kuruldu ve AKM polis tarafından neredeyse bir tuvalet olarak kullanılmaya başladı. O süreçte perde gerisinde hükümetçe, AKM Müdürlüğü’nün bile haberi olmadan içi boşaltıldı” dedi.

Aydın, AKM talanının küçük çaplı bir talan olmadığını söyledi:

“Bu talanı kimin yaptığı kimlerin eliyle yapıldığı da belli değil. Kültür Bakanlığı direktifi olmadan kamyonun yanaşması ve içinden bir şeyler boşaltması mümkün değil. Bu başlı başına ülkemizde kültür sanat alanındaki düşmanlığın dışavurumudur. Çağdaş ve demokratik ülkelerde bu tür malzemeler, o binanın yüreği olan malzemeler toplanır elden geçirilir, sergilenir. Ayrıca ihaleye çıkmadan nasıl veriyorlar?”

Aydın, AKM’nin bugün bu durumda olmasının sorumlularıyla igili olarak da, “AKM’nin atıl kalmasının nedeni ve sorumlusu dönemin Başbakanı Tayyip Erdoğan, hükümet ve onun sürekli yalan söyleyen bakanlarıdır. Dönemin Kültür Bakanı Ertuğrul Günay ‘Yapıyoruz, yapacağız, yaptık’ diye konuştu hep. Hiçbir zaman gerçek durumu kamuoyuyla paylaşmadılar” dedi.

Koltuklar Samsun DOB’da

Kendisini “AKM ihanetini didikleyenlerden” biri olarak niteleyen Tiyatro Eleştirmenleri Birliği Başkanı Üstün Akmen ise AKM’nin koltuklarının bir kısmının Samsun Devlet Opera ve Balesi’nin (DOB) salonuna monte edildiğini, ses mikserleri, kolonları ve mikrofonların da aynı salonda kullanılmakta olduğunu söyledi. Akmen, Sanat Galerisi’nin tüm armatürleri ve kornişlerinin ise İslam Bilim ve Teknoloji Tarihi Müzesi’nde olduğunu, sökülen radyatör, kazan ve benzeri hurdaların, hatta artık kalorifer yakıtının da kurulan komisyonlar nezaretinde kamyonlarla Milli Emlak’a devredildiğini belirtti. 75 milyonluk bütçe ne oldu? Akmen, İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı’nın AKM için ayrılan 75 milyon TL’lik bütçeyi bakanlığa hangi gerekçeyle aktarmadığını da sordu ve bunun soruşturulması gerektiğini vurguladı:

“Koruma Kurulu’nun 31 Aralık 2009 tarihinde AKM’nin mevcut haliyle onarımı yolunda aldığı karara ajans tarafından neden uyulmadığı gerçeğinin altındaki nedeni kazımalı. AKM’nin onarımı için çeşitli bakanlıklar, kurum, kuruluş, sivil toplum örgütü ve benzin gelirlerinden elde edilen maddi kaynakların bugüne kadar nerelere sarf edildiğini araştırmalı, bize de açıklamalı.

Kültür Bakanı dediğin kültürü, sanatı savunur! Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’nun 65 (a) maddesi kültür ve tabiat varlıklarını tahrip edenlerle ilgili 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası uygulanmasına amir olduğuna göre, AKM’nin bu halde bırakılmasının bal gibi kültür varlığının tahrip olması anlamına geldiğini anlayıp savcılık makamına suç duyurusunda bulunmalı.”

AKM’nin mimarı Hayati Tabanlıoğlu’nun oğlu, aynı zamanda AKM için hazırlanan son tartışmalı yenileme projesinin sahibi Murat Tabanlıoğlu’nun sahibi olduğu Tabanlıoğlu Mimarlık’tan ise konuyla ilgili olarak “Tabanlıoğlu Mimarlık olarak bilgimiz yok, ama içerinin tamamen söküldüğünü duyduk” açıklaması yapıldı..

‘İtmişim sanatı der gibi davranmamalı’

Ömer Çelik Bakanıma, esasında Haziran 2008 tarihinde AKM apar topar boşaltıldıktan sonra, içinde bulunan Devlet Operası, Balesi, Devlet Tiyatrosu, Devlet Senfoni Orkestrası, koro ve toplulukları sağlıksız, işlevine uygun olmayan yerlere alelacele taşıyanları araştırdı mı, onu sormalı. Kim bunlar? Taşınılan binalara yüksek meblağlarda kiralar ödeyip tadilatlar yapan aslan parçaları kim? Bırakın İstanbul gibi bir metropolün sanat damarlarından en önemlisinin kesilmesini, bu zarar-ziyanı kimin üstleneceğini, kimin ya da kimlerin hesap vereceğini kültürlü bir Kültür Bakanı olarak o saptamalı. ‘İtmişim sanatı, kültürü’ der gibi davranmamalı.”

Cumhuriyet, Haber: Ceren Çıplak, 20.02.2015

15 - 21 Şubat 2015

500 YILLIK ŞATO 5.7 MİLYON DOLARA SATILIK

 

5.7 milyon dolar günümüz gayrimenkul sektöründe ultra lüks bir daire için biçilen ortalama fiyat... Bu artık şaşırtıcı değil. Ancak şaşırtıcı olan, bu fiyata şu günlerde Fransa'da 16. yüzyıldan kalma bir şatonun satışa çıkması...

Bir Fransız Kardinal için 1504 yılında inşa edilen muhteşem kale, yüzyıllardır taşıdığı tarihi anılarıyla yeni sahibini arıyor.

Hürriyet, 20.02.2015

DEFİNECİLER TARİHİ ALANLARA ZARAR VERDİLER

 

Kozluk İlçesine bağlı Dereköy Köyü'nde duvar kalıntısı bulunan tarihi kilise alanında define arayan şahıslar, tarihi alanlara zarar verdi. Bölgedeki tarihi alanlarda kaçak kazılar yapan hazine avcıları boş durmuyor. Kozluk İlçesine bağlı Dere Köyü'nde tarihi kilise kalıntılarının bulunduğu alana zara veren defineciler, köylülerin tepkisini çekti. Köyde eskiden tarihi bir kilisenin bulunduğunu anımsatan köylüler, “O tarihi kilisenin yerinde bugün yeller esiyor. Maalesef harabesini bile bırakmamışlar” dedi.

Dereköy sakinleri şunları söylediler; “Şu anda kayalık tepedeki kilisenin sadece duvar kalıntıları toprak altında bulunuyor. İl Kültür Müdürlüğü’nün burada araştırma yapmasını isterdik. Ne yazık ki hazine avcıları burada geceleri kaçak kazılar yapıyorlar. Altın arayanların tarihi alanlara saygıları yok” şeklinde konuştular.

Batman Gazetesi, 19.02.2015

HERMITAGE MÜZESİ ÇALIŞANI YAZMA ESERLERİ SATMIŞ

 

Dünyaca ünlü Hermitage müzesinde büyük bir hırsızlık vakası yaşandığı ortaya çıktı. 

Bir müze çalışanı, tarihi elyazmaları ve gravürlerin sayfalarını keserek sahaflara sattığı suçlamasıyla tutuklandı. Soruşturma kapsamında bir dizi müze görevlisi ve antikacı da tutuklananlar arasında. Leningrad şehrinde bulunan ve dünyanın en eski müzelerinden olan Hermitage’da yaşanan bu skandalın ardından Rus istihbaratı (FSB) olayın uluslararası bir tarihi eser kaçakçılığı olması şüpheleri üzerine soruşturmaya dahil oldu.

Müzenin internet sitesinden yapılan açıklamaya göre, hırsızlık önceki ay gercekleşen rutin kontroller esnasında ortaya çıkarıldı. FSB yetkililerinin Tass Haber Ajansı’na yapmış olduğu açıklamaya göre, çalınanlar arasında bulunan 17. ve 19. yüzyıldan çok fazla sayıda kıymetli gravür, taşbaskı resim, fotoğraf ve tarihi eser, müze çalışanının evinde ve şehirdeki bazı antikacılarda bulundu.

Dünyanın en büyük müzelerinden olan Hermitage, 1764’te Çariçe II. Yekaterina tarafından kurulmuş, ancak 1852 senesinde kamunun hizmetine açılmıştı. 3 milyondan fazla sanat eserinden oluşan müzenin koleksiyonunun ancak küçük bir bölümü müzede sergilenebiliyor.

Dünyanın en büyük resim koleksiyonuna sahip müzede 2006 senesinde gercekleşen bir kontrolde de sanat ve mücevher koleksiyonunda bulunan 200’den fazla eserin eksik olduğu saptanmıştı . Eski bir küratör ile bağlantılı olduğu anlaşılan hırsızlık olayında çalınan eserlerin ancak 30 parçası müzeye kazandırılabilmişti.

Hermitage Müzesi’nin depolarında yanan Edirne Sarayı'ndan yurtdışına kaçırılan çinilerin de olduğu biliniyor.

Sol Haber, 18.02.2015

PORTEKİZ'DE ESKİ İLE UYUMU YAKALAYAN BİR ÇAĞDAŞ SANATLAR MERKEZİ

Portekiz'de eski içki ve sigara fabrikası yenilenerek çağdaş sanatlar merkezine dönüştürüldü.

 

Menos é Mais Arquitectos ve mimar João Mendes Ribeiro ortaklığında ortaya çıkan projeyle Portekiz'de taş yapıları barındıran eski bir depo kompleksi sanat merkezine dönüştürüldü. Proje, bu yıl Mies Ödülleri'nde son elemeye kalan 40 projeden biri olmuştu.

 

Projede mevcutta bulunan binaların taş duvarları volkanik taşla yenilendi. Alanda sadece yenileme ile yetinmeyen mimarlar, komplekse iki yeni beton bina da ekledi. Yeni binalardan biri beyaz renge bürünürken diğer bina ise bazalt taş görünümünü ortaya çıkarmak için çıplak bırakıldı.

 

Mimarları, projenin eski ile yeni arasındaki farkı abartmayı amaçlamadığını; tam tersine farklı ölçekleri ve zamanları malzeme ve formun akıllıca kullanımı ile bir araya getirmeyi planladıklarını söylüyor. Var olan yapılar volkanik taş ile öne çıkarılırken yeni binalara ise soyut bir form ile karakter kazandırılmış.

 

Geçtiğimiz yıl tamamlanan projede sergi galerileri, performans sanatları için çok amaçlı salonlar, stüdyolar ve laboratuvarlar ile sanatçılar için konaklama mekanları yer alıyor.

Arkitera, Haber: Bahar Bayhan, 18.02.2015

5 FARKLI ÜLKEDEN 7 SANATÇI İSTANBUL'DA

 

Gelenekselleşen galericilik anlayışına farklı bir soluk getirmeyi amaçlayan Galeri Bohem, Türkiye'den Ahmet Özel ve Müfit İşler, Rusya'dan Aleksandr Belugin, İngiltere'den Svetlana Elentseva ve Helen Svetlana Williams, Slovenya'dan Lucka Sparovec ve Bulgaristan'dan Svetlozar Nedev'in eserlerinden oluşan karma sergiye ev sahipliği yapacak.

Türk Çağdaş Sanatı'nın önemli temsilcilerinden Ressam Ahmet Özel küratörlüğünde gerçekleşecek olan 'Sınırsız-Boundless' sergisi, 20 Şubat-03 Mart 2015 tarihleri arasında sanatseverlerle buluşacak.

Sınırların kalktığı ve hegomonyacı dayatmaların anlamını yitirdiği yeni paylaşım döneminin yansıması olan eserleri içeren serginin küratörü Ahmet Özel, gerçekleştirdiği sayısız kişisel ve karma serginin yanı sıra birçok kurumun koleksiyon köşesinde yer alan eserleriyle de tanınıyor.

Habertürk, 18.02.2015

AKDENİZ'DEN ALTIN PARA FIŞKIRDI

 

Akdeniz'in İsrail kıyılarında yapılan dalışlarda bin yıl öncesine ait olduğu tahmin edilen 2 bin adet altın bulundu. Dalgıçlar ilk bulduklarında bunların oyuncak para zannettikleri altın paraların paha biçilemez olduğu tespit edildi. 

Dalış kulübünün limanda yaptığı dalışlar sırasında dalgıçların şans eseri ayağına takılan dokuz kilolu ağırlığındaki Roma dönemine ait altınlar sayesinde hazine bin yıllık paralar gün yüzüne çıktı. 

 

İsrail Tarihi Eserler İdaresi tarafından yapılan açıklamaya göre, bulunan altın paraların 909-1171 yıllarında Ortadoğu ve Kuzey Afrika'da hüküm süren Fatımi Hilafeti tarafından basılan altın sikkeler olduğu tespit edildi. Yetkililer bulunan paralarla ilgili detaylı incelemeler yapacağının açıklamasında bulundu.

Değeri paha biçilemez bu altınlar devletin malı sayıldığından dalgıçlar bir tanesini dahi alamadı.

Akşam, 18.02.2015

"KÜLTÜR VARLIKLARININ YAĞMALANMAMASI İÇİN ENSTİTÜ ŞART"

 

AB ’den alınan yaklaşık 10 milyon Euro fonla Gaziantep’te Anadolu Arkeoloji Enstitüsü kuruluyor. Geçtiğimiz hafta sonu Büyükşehir Belediye Başkanı Fatma Şahin Zeugma Müzesi’nde gerçekleştirilen toplantı ile bunu duyurdu. Toplantıya kazı başkanlarının ilgisi yoğundu. 3 gün içinde Edirne’den Kars’a kadar pek çok üniversite ve kazı başkanı toplantıya iştirak etti. Bilim insanlarının kısa süredeki bu ilgisinin gerçek sebebi kurulacak enstitünün heyecanıydı.

Toplantıda konuştuğum akademisyenlerin hemen hepsi enstitünün kurulmasını önemsediklerini söyledi. Enstitünün sadece Gaziantep ve civarında kalmaması gerektiği, tüm bilimsel kazıların enstitü tarafından yönetilmesi düşüncesi hakimdi. Tıpkı ülkemizdeki diğer yabancı enstitüler gibi. Bir kaç aykırı fikir vardı. Prof.Dr. Mehmet Özdoğan enstitünün bölgesel kalması fikrini öne sürdü. Alman Arkeoloji Enstitüsü’nün bir model olamayacağını savundu. Özdoğan’a göre Alman arkeoloji enstitüsü Almanya Dışişleri Bakanlığı’na bağlı çalışıyordu. Kurulacak enstitünün bu modele uyması mümkün değildi. Yine Özdoğan’a göre enstitü bölgesel kalmalı hatta diğer belediyeler de özenerek kendi enstitülerini kurmalı ve rekabetçi bir ortam oluşmalıydı.

Özdoğan’ın bu fikrine ben de dahil Arkeoloji Sanat Dergisi Editörü Nezih Başgelen, Bathonea Kazı Başkanı Şengül Aydıngün, Allionai’nin sular altında kalmaması için müthiş çaba sarf eden eski kazı başkanı Doç.Dr. Ahmet Yaraş, Karain Mağarası Kazı Başkanı Prof.Dr. Işın Yalçınkaya gibi pek çok akademisyen katılmadı. Çünkü yaklaşık yarım asırdır Türk arkeoloji Enstitüsü’nün kurulma özlemi bir türlü yerine getirilememişti ve ilk defa bu kadar ciddi boyutta bir girişim mutlaka değerlendirilmeliydi. Enstitü tüm bilimsel kazıları yönlendiren, bilgi alış verişini sağlayan, kütüphane ve bilimsel yayınları ile arkeolojiye hizmet etmeliydi.

Bu girişime ön ayak olan Gaziantep Büyükşehir Belediye Başkanı Fatma Şahin’e nasıl bir enstitü kurmak istediğini sordum. Acaba Başkan Şahin de belediye bürokratlarınca idare edilen sadece Antep ve civarındaki arkeolojik kazılar ve kültürel mirasa hizmet edecek bir enstitü mü kurmayı düşünüyordu? Şahin bu soruyu şöyle yanıtladı; "Hayır efendim. Belediyenin işi bu olmamalı. Ben Türk arkeolojisinin böyle bir ihtiyacı olduğunu duyunca sadece ön ayak olmak istedim. Belediye bu işten anlamaz. Tüm arkeologları 2 ay sonra Gaziantep’te toplayıp bir çalıştay yapacağız. Enstitü nasıl yönetilmeli, hangi faaliyetleri yapmalı bilim insanları karar vermeli. Binayı yapar biz kenara çekiliriz. Yönetim biçimi ve faaliyetler bilim dünyasının olmalı."

Doğru olan da bu. Enstitü bilim insanlarının yönettiği bir kurum olmalı. Kültür ve Turizm Bakanlığı her yıl yaklaşık 120 bilimsel kazıya milyonlarca lira kaynak aktarıyor. Bu kaynak bazen siyasi nedenlerle kimine az kimine çok gidiyor. Kazı başkanı siyasi iktidarın aleyhine bir tavır sergilemişse çoğu zaman o kazıya para bile verilmiyor. Kazı başkanları da kültür varlıkları yok edilirken bile iktidarın aleyhine konuşmaktan çekiniyor. Hatta STK başkanlığı yapan kazı başkanları ‘kazım elimden alınır', 'kazıma destek vermezler’ diye kültür varlıklarının yağmalanmasına sessiz kalıyor.

Arkeolojik kazıları politik arenadan kurtarmak sadece bilime hizmet eder duruma getirmek için Anadolu Arkeoloji Enstitüsü büyük bir şans. Arkeologlar bilimsel kıskançlıkları, kişisel çıkar çatışmalarını bir kenara bırakıp Fatma Şahin’in çağrısına kulak vermeli. Türk arkeolojisinin geleceği için çalıştayda en iyi modeli tespit edip, her yıl onlarca yitirdiğimiz kültür varlığının geleceği için güçlü bir enstitü oluşturmalılar. Türk arkeolojisinin geleceği sizin elinizde…

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 18.02.2015

SURİYE'DEKİ MÜZELERDEN GETİRİLEN İKİ TABLO ELE GEÇİRİLDİ

Elazığ’da jandarmanın düzenlediği operasyonda Suriye’de IŞİD’in talan ettiği müzelerden getirildiği belirlenen 17’nci yüzyıla ait iki tablo ele geçirildi. Kaçakçıların tabloları Fenerbahçe forması içine gizledikleri ortaya çıktı.

 

Elazığ İl Jandarma Komutanlığı ekipleri, Harput Mahallesi’nde tarihi eser Kaçakçılığı yapıldığı yönünde ihbar üzerine bölgede önlem aldı. Kaçak tabloların bulunduğu belirlenen Şanlıurfa plakalı bir Otomobil durdurularak arandı.

Aramada Suriye’de IŞİD tarafından talan edilen müzelerden getirilen 17’nci yüzyıla ait olduğu değerlendirilen kadın konulu 2 tablo ele geçirildi. Tabloların Fenerbahçe formasına sarıldığını belirleyen jandarma araçta bulunan V.K.M. ile M.Ç. ve onlara dışarıda gözcülük yapan M.A.’yı gözaltına aldı.

Şüpheliler, tabloları Şanlıurfa’ya Suriye’den gelen mültecilerden aldıklarını söyledi. Jandarma, ele geçirilen tabloları incelenmek üzere Elazığ Müze Müdürlüğü’ne teslim etti.

Milliyet, 18.02.2015

649 YILLIK TARİHİ SAAT ÇALINDI

Spil Dağı eteğinde, şehre hakim konumda bulunan ve Saruhan Bey'in torunu İshak Çelebi tarafından 1366 yılında Mimar Emet Bin Osman'a yaptırılan Ulucami önünde, tarihi saat kulesi içerisindeki tarihi değeri olan saat çalındı. Manisa Büyükşehir Belediyesi Başkan Danışmanı Azmi Açıkdil hırsızlıkla ilgili yaptığı açıklamada, geçtiğimiz dönemde tarihe saygı projesi kapsamında saat kulesindeki saatin tamiri konusunda çalışmalar yapıldığını belirterek, “Bütün mekanizmalarını özel olarak yaptırdığımız saat kimliği belirlenemeyen kişilerce çalındı" dedi.

Saatin başka bir yerde kullanılma ihtimalinin olmadığını dile getiren Açıkdil, "Bu saat tarihi, tescilli bir saat. Yaşanan olayı esefle kınıyoruz. Bu Manisalıların malıdır. Manisa'ya kazandırılmış bir eserdir. Böyle bir olayın yaşanması bizleri üzdü" dedi.

Hürriyet, 18.02.2015

1965'DEKİ NEMRUT DAĞI GÖRÜNTÜLERİ BULUNDU

 

Almanya'da yaşayan araştırmacı Şenol Şahin Çörekçi yaptığı açıklamada, bir Türk koleksiyoner tarafından tesadüfen bulunan, 50 yıl öncesine ait Nemrut kazılarının görüntülerinin dijital ortama taşınarak Türkiye'ye getirildiğini söyledi.

Alman araştırmacı Lothar Carlowitz tarafından 50 yıl önce çekilen kamera kayıtlarında Nemrut kazılarına ait çok ilginç görüntülerin yer aldığını ifade eden Çörekçi, görüntülerde kazı çalışmalarına katılan köylülerle henüz toprak altında bulunan heykellerin dikkati çektiğini belirtti.

Yıllardır Türklerle ilgili tarihi önem taşıyan belgeleri topladığını anlatan Çörekçi, şöyle konuştu:

"Buradaki bit pazarlarında Osmanlı döneminden günümüze kadar Türklerle ilgili mutlaka bir obje veya dokümanı bulmanız mümkün. Nemrut görüntülerine de bu şekilde ulaştım. Burada koleksiyon amaçlı belge toplayan bir Türk arkadaşım bu fotoğraf ve görüntüleri bulduğunu söyledi. Tabi bu görüntüler eski kameralarla çekildiği, içerisinde ne tür görüntülerin olduğu özel bir çalışma sonucunda ortaya çıkartılabildi."

 

Araştırmacının asıl mesleği doktorluk

16 milimetre ve mıknatıs çekim olarak tabir edilen görüntülerde araştırmacının, görüntüler eşliğinde Türkiye ve özellikle bölgeyle ilgili bilgiler verdiğini belirten Çörekçi, Adıyaman'ın Kahta İlçesine ait sosyal yaşama ait görüntülerin de dikkat çekici olduğunu kaydetti.

Nemrut'ta devam eden kazı çalışmalarının görüntülerde detaylı şekilde yer aldığını ifade eden Çörekçi, Alman araştırmacının burada görev yapan arkeologlarla da röportaj yaparak çalışmalar hakkında bilgi aldığını ifade etti.

 

20 dakikalık görüntülerde, Alman araştırmacının mesleğinin doktorluk olduğunun anlaşıldığını da belirten Çörekçi, Carlowitz'in bölge halkıyla yakından ilgilendiğini ve bazılarını muayene ettiğinin görüldüğünü anlattı. Çörekçi, görüntülerin tarihi bir belge özelliği taşıdığını da ifade ederek talep edilmesi durumunda bunların ilgili kurumlarla paylaşılabileceğini sözlerine ekledi.

Trt Türk, 17.02.2015

TARİHİ DAVUTPAŞA KIŞLASI'NDA İZİNSİZ İNŞAAT

 

Mülkiyeti Maliye Hazinesi’ne ait olan ve 1999’da Yıldız Teknik Üniversitesi’ne yerleşke olarak tahsis edilen tarihi Davutpaşa Kışlası’nda Koruma Kurulu’ndan izinsiz inşaat yapıldığı ortaya çıktı. II. Mahmut’un Yeniçeri Ocağı’nı kaldırarak yerine oluşturduğu Asakir-i Mansure-i Muhammediye ordusu için mimar Krikor Amira Balyan’a 1826 yılında yaptırdığı kışlada koruma kurulları tarafından tescillenmiş toplam 16 adet tescilli yapı yer alıyor. Dolayısıyla kışlanın yer aldığı alanda yapılacak her inşaat faaliyeti için İstanbul I No’lu Koruma Kurulu’ndan izin alınması gerekiyor. 1 No’lu Kurul ise Ocak 2014’te aldığı kararda Kışla binasının bitişiğinde yapılan Teknopark yapılarının inşaatının kuruldan izinsiz inşa edildiğini tespit etti. 67 ada 29 parselde yapılan izinsiz inşaat faaliyetleri ile ilgili sorumlular hakkında 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu uyarınca suç duyurusunda bulunulmasına karar verdi.

İZİNSİZ UYGULAMA YAPILMAZ
I No’lu Koruma Kurulu tarafından alınan kararın ardından Yıldız Teknik Üniversitesi Rektörlüğü, Kurul’a yazı yazarak yerleşkedeki tescilli eserlerin koruma alanlarının belirlenmesini istedi. 1 No’lu Kurul ise bunun üzerine aldığı kararda 1999 tarihli 664 sayılı ilke kararını hatırlattı. 664 sayılı ilke kararı; sit alanları dışında yer alan ve üzerinde korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı bulunan parsellerin koruma alanını belirliyor. Buna göre tescilli parsele komşu olan veya bu parsele cephe veren parseller koruma alanı olarak belirlenmiş durumda. İlke kararında Koruma Kurulu’ndan karar alınmadan koruma alanı olarak belirlenmiş parsellerde herhangi bir uygulama yapılamayacağı ise açıkça belirtiliyor.
 

ÜNİVERSİTE SESSİZ KALDI
1 No’lu Kurul, izinsiz inşa edilen Teknopark yapılarına ek olarak Davutpaşa Kışlası’nın yer aldığı yerleşke alanında bulunan tescilli yapılara ilişkin de bir dizi izinsiz uygulama tespit etti. Buna göre Kışla avlusuna yeni yapı inşa edildiği, tescilli Fil Ahırları yapısına izinsiz merdiven çekildiği, tescilli askeri yapıların çöp, moloz ve yapıya zarar veren çalılarla kaplandığı, tescilli kışla camisinin restore edilerek özgün haline getirilmesi gerektiği  kararda yer aldı. Kurul kararından sonra kışla avlusuna sonradan inşa edilen yapı yıkıldı. Üniversite tescilli kışla camisinin tescilinin düşürülmesini talep ettiyse de bu talep 1 No’lu Kurul tarafından reddedildi. Davutpaşa Kışlası’ndaki tarihi yapıların korunması için Koruma Kurulu’nca alınması gerektiği belirlenen önlemlere ilişkin ulaştığımız Yıldız Teknik Üniversitesi yetkilileri BirGün’ün sorularını yanıtlamadı.

Birgün, Haber: Olgu Kundakçı, 17.02.2015

KRAL 8. HENR'NİN EŞLERİ KARIŞMIŞ

İngiltere Kralı 8. Henry’nin 3. eşine ait olduğu sanılan bir portrenin aslında Anne Boleyn’in yani kralın 2. eşinin portresi olduğu belirlendi.

Gelişmiş teknolojiyle bu tespiti yapan bilim adamları, yüzyıllardır Kral’ın 2. eşi Jane Seymour’un olduğu düşünülen, Kuzey Yorkshire Bölgesi’nde sergilenen portreyle ilgili yanılgıyı düzeltmiş oldu.

Bilgisayar mühendisi Amit Roy-Chowdhury, portreyi incelerken yüz tanımlama uygulaması kullanarak gerçeği ortaya çıkardı.

Boleyn’in olduğu ortaya çıkan portre Kral 8’inci Henry’nin 1536’da öldürttüğü ve tarihten izlerini silmeye çalıştığı Boleyn’in günümüze ulaşan birkaç resminden biri.

Habertürk, 17.02.2015

ROMA DÖNEMİNE AİT HEYKELLER ELE GEÇİRİLDİ

 

İstanbul Bağcılar'da tarihi eser kaçaklığı yapıldığı yönünde bir ihbarı değerlendiren polis ekipleri operasyon düzenledi. Operasyonda Roma dönemine ait olduğu belirlenen 1 adet minyatür insan kafası figürlü heykel ile 2 adet kartal figürlü heykel ele geçirildi.

İlçe Emniyet Müdürlüğü Asayiş Büro Amirliği ekipleri 31 Ocak'ta İnönü Mahallesi'nde bulunan bir araçta ki şahısların tarihi eser kaçakçılığı yapıldığı ihbarını değerlendirdi. Polis ekipleri, M.Ç.(31) ve Y.Ç.(33)'nin bulunduğu aracı durdurarak inceleme yaptı. Araçta yapılan aramada, 1 adet minyatür insan kafası figürlü heykel ile 2 adet kartal figürlü heykel ele geçirildi.

Polis, şüpheli M.Ç. ve Y.Ç.'yi gözaltına aldı. Ekipler, şüpheli M.Ç. ve Y.Ç.'nin ifadelerini aldıktan sonra mahkemeye sevk etti. Şüphelilerin, sevk edildikleri mahkemece tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldığı öğrenildi.

Mahkeme heykellerin gerçekliğinin belirlenmesi için eksper talep etti. İnceleme sonucunda gelen ekspertiz raporlarında heykellerin Roma dönemine ait oldukları belirlendi.

Yeni Şafak, 16.02.2015

BAYEZİD MEYDANI'NDA NELER OLUYOR?

 

Beyazıt Meydanı Darulfünun alt geçiti yenileme çalışmaları sırasında önce lahit kapakları bulundu. İş makinaları ile tahrip edilerek çıkarılan lahit kapakları müzeye kaldırıldı. Ardından açığa çıkan bir sarnıç yapısı ise moloz ve betona gömülerek gizlenmeye çalışılırken vatandaşların ihbarı üzerine fark edildi. İstanbul Üniversitesinin tarihi kapısı ile meydan arasında ilişki kuran Turgut Cansever tasarımı merdivenler yıkıldı. Bugün elde ettiğimiz görüntülerde ise bir kamyona yüklenerek meydandan götürülen mermer bloklar görülmekte. Beyazıt Meydanı gibi arkeolojik önemi bilinen bir alanda yapılan inşaat çalışmalarının arkeoloji biliminin gerekliliklerine göre yapılmasını birkez daha vurguluyor. Bu alanlara yapılacak müdahaleler öncesi karar ve tasarım sürecinde arkeolojik katmanların göz önüne alınması gerektiğini ve Beyazıt Meydanı'ndaki çalışmaları izlemeye devam ettiğimizi bildiriyoruz.




Arkeologlar Derneği İstanbul Şubesi, 16.02.2015

 

******


BAYEZİD'DE MERMER BLOKLAR SIR OLDU

İstanbul’da tarihi Beyazıt Meydanı’nda yapılan Darulfünun alt geçidi yenileme çalışmaları sırasında nereden söküldüğü bilinmeyen mermer bloklar Arkeoloji Müzesi’nin denetimi olmadan bir kamyona yüklenerek götürüldü. Daha önce lahit kapaklarının kepçelerle tahrip edilmesi ve açığa çıkan bir sarnıcın beton ve molozla kaplanmasıyla gündeme gelen inşaat çalışmaları için Arkeologlar Derneği hassasiyet çağrısında bulunuyor. Arkeologlar, Beyazıt Meydanı gibi arkeolojik önemi bilinen bir alanda yapılan inşaat çalışmalarının arkeoloji biliminin gerekliliklerine göre yapılması gerektiğini belirtirken, mermer blokların nereye götürüldüğüne ilişkin BirGün’e bilgi vermeyen alt yüklenici Vizyon İnşaat, “Blokların tarihi olduğunu nereden çıkarıyorsunuz” demekle yetindi.

Arkeologlar Derneği İstanbul Şubesi’nden Yiğit Ozar, mermer blokların tarihi olup olmadığının uzmanlarca belirlenmesi gerektiğini belirterek şöyle konuştu: “Yapılacak bu tür bir sevkiyatın Arkeoloji Müzesi’nin denetiminde olması gerekiyor. Kamyonun taşıdığı parçaların ne olup olmadığını bir uzmanın değerlendirmesi gerekir. Bu tür işlemler müteahhidin inisiyatifine bırakılamaz. Beyazıt Meydanı arkeolojik potansiyeli bilinen bir alan. Dolayısıyla yapılacak düzenlemelerde daha tasarım sürecinin başında arkeolojik katmanlar göz önüne alınmalı. Ve bu alanlardaki her türlü uygulama sürecinde  arkeologların gözetimi sağlanmalı” dedi.

Birgün, Haber: Olgu Kundakçı, 18.02.2015

6 BİN YILLIK AŞK ŞAŞIRTTI

Associated Press’in haberine göre 2013 yılında Yunanistan ’da bir mağarada bulunan Neolitik (Cilalı Taş Devri) çağa ait iki iskelet, DNA testine tabi tutuldu. Yapılan testler bu hafta sonuçlandı ve birbirine sarılmış halde bulunan iskeletlerden birinin yetişkin bir kadın , diğerinin de yetişkin bir erkeğe ait olduğu anlaşıldı.

Ayrı incelendiğinde cenin pozisyonunda yattığı görülen çiftin bir aradayken kaşık pozisyonunda uzandıkları gözlemlendi. Yirmili yaşların başında olan çift, 5.800 yıldır Yunanistan’ın güneyindeki Diros bölgesinde bulunuyordu.

Mezarlığı ortaya çıkaran kazı ekibinden Anastassia Papathanassiou yaptığı açıklamada Diros mağaralar alanında yer alan Alepotrypa mağarasında bulunan çiftin, birbirine sarılmış halde olduğunu ve bunun çok nadir karşılaşılan bir gömülme biçimi olduğunu belirtti.

 

Discovery News’a konuşan Yunanistan Kültür Bakanı, “iki kişinin sarılmış vaziyette gömülmesi, oldukça nadir karşılaşılan bir durum. Diros İskeletleri adını verdiğimiz bu 2 iskelet, bugüne dek bulunan en eski iskeletler arasında” diye konuştu.

 

Çiftin hikayesi, ölüm nedeni, hatta birbirleriyle bir bağları olup olmadığı merak konusu. Bu gibi soruların cevaplarına ulaşmak için DNA testlerine devam ediliyor.

Radikal, Çeviri: Özge Çetin, 16.02.2015

SARKİS: BABAM TAMAMEN SUSTU, ANNESİNİN ADINI ANMADAN GİTTİ

Venedik Bienali'nde Türkiye'yi temsil edecek Sarkis: "Bu kilitlenmiş şeyin açılması, nefes alması lazım. Burada bir asırlık bir sıkışmışlık var. Bunun sanat diliyle açılması lazım. Türkiye'nin daimi pavyonunun 2015'de açılması ve o yıl benim çağrılmış olmam, ben bunu tarihi bir durum olarak görüyorum. Sonuçta bunu yeşertmemiz gerektiğini hissettim ben. Bunu pozitif bir duruma getirmemiz gerek."

 

Türkiye Venedik Bienali’ndeki daimi pavyonunu Sarkis sergisiyle açıyor. Sarkis Türkiye’nin yetiştirdiği en büyük çağdaş sanatçılardan biri. Belki de birincisi. Katıldığı sergiler, yer aldığı müzeler hesaba katıldığında durum böyle. Dolayısıyla pavyonun açılışını onun yapması çok doğal. Öte yandan 1915’in yüzüncü yılı dolayısıyla soykırım tartışmalarının sürekli gündemde olacağı bir yıl bu. Ve Sarkis’in davet edilmesi anlamlı. Peki Sarkis nasıl bir sergi hazırlayacak, bu tartışmalar hakkında ne düşünüyor? Onunla ve serginin küratörü Defne Ayas’la buluşup bu sorulara cevap aradık.

-Venedik’te ulusal temsil, aslında ulus devletler döneminden kalma bir şey. 60’larda sizin de içinde olduğunuz küratörlü sergiler başlıyor. Evet, Venedik’in kimliğini veren ulusal pavyonlar ve biz Türkiye’nin sürekli bir pavyonu olduğu için seviniyoruz. Ama bir yandan da bunun sorunlu bir durum olduğunu biliyoruz. Siz ne düşünüyorsunuz, ulusal pavyonlar ve Türkiye pavyonu hakkında.
SARKİS: Biz 60’ların sonundan beri böyle kapalı kutu sergilere karşı çıktık. Mesela ben Fransa’da Fransız sanatı sergilerine bir şartla katılırdım, adlarını değiştirsinler. Fransız sanatı filan değil, Fransa’daki sanat desinler… Bu bakımdan 60’larda Fransa’ya avangardın girişi, Arte Povera’nın girişi, 68-69 yıllarında Jannis Kounellis’in Bruce Naumann’ın sergisi filan… artık kalıplar yok. Bizim o kalıpları kıran tavrımızdan sonra ulusal pavyonlar filan diye bir şey kalmadı. Bienalin içinde de bu tür kırılmalar başladı. Mesela Alman Pavyonu’nun bir kısmını Nam June Paik’a verdiler, geçen sene Fransız ve Almanya pavyonları yer değiştirdi, Ai Weiwei’ye verdiler… Yani ulusal şarkı söylemek diye bir olay pek kalmadı.

DEFNE: Ama bir yandan da söylüyor duruyoruz haliyle … Sarkis 60’larda biz bunu yaptık diyor, ama her şeyde olduğu gibi, ki buna demokrasi, insan hakları dahil, her nesilde bir şeyleri tekrar hatırlamak gerekiyor, bir önceki neslin yaptıklarını unutanlar olabiliyor. Öte yandan bir şeyleri değiştirmek istiyorsan da o sistemin içine girerek değiştirebiliyorsun, dışında durarak olmuyor. Sarkis’in ilgi alanı, yaptıkları kurduğu sahne biraz da buna cevap olacak. Çünkü ulusal temsile dair hiçbir bir referansımız yok. Sanatçı dediğin kontrole, sınırlara alerjilidir.

-Peki siz Türkiye’nin bir pavyonu olmasını nasıl karşılamıştınız. Bunu bir gereklilik olarak görüyor musunuz?
SARKİS: Yapı Kredi’nin sanatçı monografileri kapsamında benimle ilgili bir kitap yayımlanmıştı. Bir konuşmada Evrim Altuğ bana en son bir soru sormuştu, yıl 2006. “Eğer Türkiye sizi çağırırsa, Türkiye pavyonunda olmayı kabul eder misiniz?” diye. Benim cevabım şu oldu, “Çağrılayım, cevabımı o zaman veririm”. Ama o zamandan bu yana öyle bir şey olmadı. Dokuz yıl beklendi…

-Dokuz yıl sonra ‘neden 2015’de beni çağırıyorlar?’ diye tereddüt ettiğinizi söylediniz basın toplantısında. Bu tereddütün esas sebebi davetin dokuz yıl sonra gelmesi mi, yoksa 2015’in bütün anlamları ve beklentileriyle uğraşmak mı?
SARKİS: Bu 2015 benim kafamda patladı. Hemen onlara beni çağırdığınız bu yılın sembolik olduğunu düşündünüz mü? dedim. Bu bakımdan çok sarsıldığımı söylemeliyim, hala da bu sarsıntım geçmiş değil. Bu bir ilk. Bizden önce bir örnek, böyle bir durum yaşamış bir sanatçı yok. O nedenle basın toplantısında Tarkovski’ye gönderme yaptım. Onun Rublev’den öğrendiğiyle kardeş kardeşi öldürdüğünde tarihin nasıl yolundan çıktığını ve bütün hayatı boyunca bunu yoluna sokmaya çalışmasını anlattım. Bunu bu kilitlenmiş şeyin açılması, nefes alması lazım. Burada bir asırlık bir sıkışmışlık var. Bunun sanat diliyle açılması lazım. Benim kafamda patlayan da buydu ve Defne’yi istemem, babasından ister gibi konuştum şimdi…, bu nedenledir. Defne’yle çalışmaya başladığımızda ne babasından ne annesinden haberdardım. Benim buradaki varlığım bir temsil durumu değil. Türkiye’nin daimi pavyonunun 2015’de açılması ve o yıl benim çağrılmış olmam, ben bunu tarihi bir durum olarak görüyorum. Sonuçta bunu yeşertmemiz gerektiğini hissettim ben. Bunu pozitif bir duruma getirmemiz gerek.

DEFNE: Eğer temsilse de bugünün, dünün, yarının temsili değil, zamansız, zamanötesi… Konjonktürel bir durumun temsiliyetinden çok eşzamanlılık. Bir bağ var, bir toprak bilgisi var o toprağın ürettikleri var ve ona sahip çıkma. Ayrıca Sarkis’in anlattığı gibi, sergiye girenler, yerleştirdiğimiz aynalara baktıklarında, neon gökkuşağını sırtlandıklarını görecekler. Yani ışığın kırılmasını sırtlanma yükü hepimizin. Onu sırtlanma eylemi hepimizin borcu. Bu konu Türkiye’de epeydir konuşulmaya başlandı ve konuşulmaya başlanmasının da bedelleri de ödendi. Bu açıdan da ilk ya da son olmuyoruz. Endişelerden biri araçlandırılacak mıyız, araç olarak kullanılacak mıyız? Yoksa ne Sarkis ne ben 2015’de bir sergi yapmaktan çekinmeyiz elbet.

SARKİS: Çekinmeyiz çünkü bu bir yıllık, on yıllık, yüz yıllık bir şey değil. Daha genişletme, daha geniş bir zamanın içine koyma durumu var. Bir Taoist hikaye vardır. Okçu bir adam hakkında. Genç ve müthiş bir okçu varmış, ona diyorlar ki “Bir büyük usta var, onu görmen lazım.” Doğanın içinde adamın yaşadığı yeri buluyor. Bakıyor tek bir kişi yaşıyor orada ama o büyük usta olamaz çünkü adam kör. Fakat attığı hiçbir şeyi kaçırmıyor. Onun metodunu öğreniyor, gözü kapalı olarak. Meğer usta gözü kör olduğu için geleni kafasında büyütüyor, büyütüyormuş. Öyle bir büyütüyor ki, okunu attığı zaman onu vurmaması imkansız… Bu mesele bir asırdan beri sıkışmış ve bunu açmak lazım. Benim Defne’yi istemememin sebebi de buydu. O kültürler, inançlar, coğrafyalar arasında çalışan biri.

-Defne, sen de Türkiye Ermenileri ile yakın bir ailede büyüdün.
DEFNE: Istanbul’da anneannemden Rum ninnileri dinleyerek, ailemden Selanik-Girit-Yanya bilgileri ile büyüdüm. Bizim ekipte biraz böyle, Osmanlı artığı, Bizans kırıntıları gibiyiz. Ailem evet, annem (Tuba Çandar) Sarkis’in de çok içsellestirdiği Hrant Dink’in destanını yazdı, 700 sayfalık biyografisini sırtlandı. Sarkis Bey annemin kim olduğunu biz çalışmaya başladıktan sonra, Bülent Erkmen’den öğrenmiş. Babam (Cengiz Çandar), Ermenistan’a ilk gidenlerden, Osmanlı’da Ermeniler konulu konferansında sırtına yumurta yemişliği var.

2005’te Amerika’dayken Türkiyeli ve Ermeni sanatçılar arasında ortak çalışmalar yapmaya başlamıştım. Bana bazı sanatçı arkadaşlarım “Kızım niye uğraşıyorsun bu tür işlerle. Ne gerek var?” filan diyordu. Sonra 2007 oldu, Hrant Dink’i kaybettik ve birden bire herkes bu konuyla ilgilenmeye başladı, kırılma oldu. Biz o arada yine de birçok proje gerçekleştirdik. Daha o zamandan bu konudaki nüansların ne kadar kaçtığı, diasporanın da soykırım konusunda ne kadar tıkanık olduğu Ermenistan ile Ermeni diasporası arasındaki farklılıkların farkındaydık. Meselenin birçok ayrıntısı, uzun bir tarihi var. Ama biz hep aynı şeylere fiksleniyoruz, özür olacak mı olmayacak mı, tazminat olacak mı olmayacak mı? 

-Evet, Ermenistan da Türkiye de sıkışıp kalmış... Özür dilenecek mi dilenmeyecek mi, soykırım denilecek mi, denilmeyecek mi?
SARKİS: Bunu açmak lazım. Bir zaman acısını çektim. Aileden filan bahsetmek istemiyorum. Babam, tamamen sustu. Annesinin adını ağzına almadan bu dünyadan gitti. Hiç konuşmadı. Annem de babam da 1915’i, sürgünü yaşadılar. Babalar gitti, her şey gitti. Fakat annem konuşuyordu. Babam tamamen o devri ve ondan sonraki devri suskun yaşadı, dili yokmuş gibi yaşadı. Tabii bu sana geliyor. Bir de 90’ların başında Ayasofya Hazine Dairesi’ne yaptığım Avize projesiyle büyük saldırılar başladı bana. Çaylak Sokağı sergisinden yola çıkarak. 90’ların başında resmen ırkçı bir saldırıya geçtiler bana. Fakat etrafımda 90 küsur kişilik bir grup oldu, sıcaklıklarıyla benim yanımda olduklarını gördüm. Bu durumu ben açıkçası tarihi bir durum olarak görüyorum.

-2006’da “Türkiye Ermeni sorununu çözebilmiş değil, aydınlar uğraşıyor” demiştiniz. Şimdi bir mesafe alındığını düşünüyor musunuz?
SARKİS: Düşünüyorum. Çıkan kitaplar, Hrant’ın varlığı, o dili, o tavrı doğurması önemli. Ben açıkçası ondan çok şey öğrendim. Açıldığını hissediyorum. Ancak diasporanın pek açıldığını düşünmüyorum.. Zaten ben kendimi diasporadan saymıyorum. Anama bağlılığımdan. Kadın Anadolulu gibi yaşayarak öldü burada. Evini saklıyorum hala. Hrant’ın söylediği “diaspora Anadolu’da büyük bir köydür’ bu çok güzel bir imaj. O da büyütüyor, nefes aldırıyor. Bizim sözümüze, cümlemizi hepsini genişletmemiz lazım, o anlattığım Taoist hikayedeki gibi. Onun içinde çarpışma yok…

Bu demek değil ki bize bir takım saldırılar olmayacak, ben yine de olabilir diyorum. Saldırılara hazır olmamız lazım. Burada büyük bir takım çalışıyor bu iş için. Bunun genişlemesi lazım, çünkü saldırı gelebilir.

DEFNE: Açıkçası benim saldırılmaktan çok kullanılmaktan endişem var.

SARKİS: Ben saldırılmaktan da endişeleniyorum. Bunu hiç konuşmadık aramızda fakat ben bir takım fanatiklerin çıkabileceğini düşünüyorum.

-Şimdi size bakarken görüyorum, aranızda bir nesil fark var ve endişeleriniz de farklı. Tabii Sarkis tecrübeye binaen saldırılmaktan endişeleniyor çünkü böyle bir belleğiniz var. Defne’nin belleğinde ise, politik tartışmalar, devletle mesafelenmek var…
DEFNE: Devlet, kendi politikasını geliştirirken, kendi kültür sanat politikasını oluştururken kullanılabilecek, araçlandırılabilecek bir şey olmaması lazım bizim serginin.

-O zaman bu projenin küratörü olarak kullanılmamaya karşı nasıl bir tedbir alıyorsun?
DEFNE: Tedbirden çok biz işimizi yapıyoruz. Zaten cevabımızı da işimizle vereceğiz. İşimizi yaparak endişeyi de bertaraf ediyoruz diyeyim. Mümkün olduğu kadar zehirli, manipülasyona temayüllü olan durumları bertaraf edip işimizi yapmaya devam ediyoruz. Bunu hep yaptık, yapmaya devam edeceğiz. Ama bir tedbir almak diye bir durum… var mı?

SARKİS: Bir şekilde var. Ben halen bir takım fenalıkların olabileceğini de hesaba katıyorum. Sergide kullanılan malzemelere bakarsan, ‘neon’ camdan yapılıyor. Sen bir Lira ya da Euro’yla, on saniyede kırabilirsin. ‘Vitraylar’… aynı şekilde kırabilirsin. ‘Ayna’, büyük kırmızı bir cam koyuyoruz. Onu da kırabilirsin. Yani zırh yok. Korkunun bir şeklini yaparsın ya zırhtır o, bu sergide yok. Çıplak bir hal bu. Biri gelip yok edebilir bunu. Koruyucu bir malzemeyle de yapabilirdim, demirden bronzdan, katrandan yapabilirdim, o tür malzemelerle de uğraştım. Bununsa bir çıplaklık, dolu bir çıplaklık, büyük bir nefes gibi olması lazım.

-Mekanla ilk karşılaşma anı neydi, ne hissettiniz. Bu özellikle Sarkis’e sorulması gereken bir soru, her şey mekana özgü olduğu için.
SARKİS: Evvela kalkıp içindekini soyutladım. Mekanda o sırada Mimarlık Bienali sergisi.vardı. Mekanı göremiyordun. Ben kafamda içini boşalttım. O nasıl nefes alıyor, onu hissettim. Neye dokunabilirsin, neye dokunamazsın. Nasıl havalandırıyorsun, çünkü bir havayı getirmen lazım ki bütün o duran objeler nefes alsın. Pencerelerin durumunu, iki taraftan ışık geliyor. Orkestra şeflerinin bazıları partisyondan tamamen bağımsız yönetir çünkü hepsi kafasındadır. Bir zaman sonra sergiyi kurguladığım, sürekli üzerinde çalıştığım çizim defterimi açmamaya başladım, çünkü hepsini ezbere biliyordum. Daha sonra onlar yer değiştirmeye başlıyor ve onların orkestrasyonuna başlıyorsun, icrasına başlıyorsun. Fakat en çok dikkat edeceğim şey onun donmaması.

-Ama sergiyi kurup açtığınız zaman bir nevi donmuş olmayacak mı? Duygusu yaşayacak, ışığı müziği… ama bir sergi hep aynı hareketi tekrar eder.
SARKİS: Katiyetle! Şuradaki panjurları açtığımızda günün ışığı giriyor o değişken bir ışık. Buradaki sabit bir ışık. Sen değişken bir ışıkla değişmeyeni bir araya koyduğunda devamlı değişen bir şey ortaya koyuyorsun. Her anı farklı bir şey.

-O mekan bir silahhane. Venedik Bienali’nin yapıldığı bütün Arsenale zaten bir silahhane. Binanın bu belleği sizi nasıl ilgilendiriyor.
SARKİS: Valla o silahhanenin canına okuyorum. (Gülüyor) Ben Rotterdam’da bir denizaltı üssünün canına okudum. Denizaltı getireceğime balinanın şarkısını getirdim. Dönüştürme bizim 60’lardan kalan, o zaman öğrendiğimiz, öğrettiğimiz bir şeydir.

-Vitrayı tercih etmenizin özel bir sebebi olmalı mutlaka.
SARKİS: O bir 14., 15. yüzyıl tekniği, pencereler ışıklanıyor ve görüntülerin bize bir söz söyleme yeri çıkıyor. Bir koro gibi. Bir de kutsal bir görüntüye bulanıyor. Öyle bir dil doğuyor. Bizim Edirnekapı’daki Mihrimah Camii, pırıl pırıl hali pencerelerdeki vitraylardan da gelir. Dışarısını ve içerisini birleştiriyor. Sadece ışıkla değil. Dışarıdaki bir takım görüntüleri içeri çağırıyor. Fakat içeri çağırdığında bir limit yeri var. Pencereler. İçerisini bir kutsal yere dönüştürüyor ve dolayısıyla o vitray görüntüleri birden bire canavarı bile kutsal durumuna getirebiliyor. O teknikle ben değişik yörelerden, kültürlerden ögeler çağırıyorum ve onlar vitray tekniğiyle birleşiyorlar. Benim en sevdiğim şey bu: ‘birleştirme’, ‘buluşturma’.

 

-Bienal sırasında, St Lazzaro adasındaki Mıkhitarist Manastırı’nda da Ermenistan’ın sergisi olacak. Siz aynı zamanda oraya da katılıyorsunuz. St Lazzaro’daki manastır nasıl bir mekan, size ne çağrıştırıyor, o sergiye nasıl bir iş vereceksiniz?
SARKİS: Orası 1700’lerin başlarında Katolik Ermenilere verilmiş bir yer. Ben 1990’da şimdiki Ermenistan Pavyonu’nun küratörü olan Adelina (Adelina Cüberyan von Fürstenberg) benim oradaki kişisel bir sergimin küratörlüğünü yapmıştı. Sergi çok tutmuştu, Fransız gazeteleri ‘İyi ki Sarkis’in orada sergisi vardı bizim pavyonu kurtardı’ filan dediler. Benim hiç umurumda değildi tabii. Katalog da oradaki matbaada basıldı. Müthiş bir yerdi, sonra bozulmaya başladı. Adelina’nın benim Türkiye pavyonuna iş yapacağımdan haberi yoktu. Yazın telefon etti, “Beni küratör yaptılar, bir takım sanatçılar çağırmak istiyorum” filan dedi. Ben de “Dur, sana bir haber vereyim” dedim: “Türkiye’nin yeni bir mekanı var ve beni çağırdılar”. “Ah müthiş!” diye cevapladı, çok hoşuna gitti. Aslında projesi Ermenistan dışındaki 15-16 çağdaş sanatçıyla bir sergi kurmak orada. Karma sergilerde ben orkestra şefliğini küratöre bırakıyorum. Ben dört iş veriyorum. Ufak bir yerde, iki cam var. O iki camı iki vitraya ben sürükledim.

-Ben bu sergiyi ilk kez yazın Ermenistan’a gittiğimde duymuştum. Orada bana Venedik Bienali’nde ‘soykırım’ konulu bir sergi yapılacak demişlerdi. Öyle mi peki?
SARKİS: Hiç alakası yok.

DEFNE: Benim çalıştığım, bildiğim birkaç sanatçı da var o sergide, Melik Ohanian, Nina Katchadourian gibi. Bence diaspora temsiliyet ekonomisi içinde farklı duruşlar da olacaktır o sergide. Bu nüansları da kaçırmayalım derim…

-Siz Fransa’da yaşıyorsunuz. Charlie Hebdo katliamı orada çok büyük bir etki yarattı tabii ki. Bir yanıyla da sizin bunca uğraştığınız kültürlerin birbirine dokunması, birlikte olması durumunun da tersine bir hava da yarattı. O katliamın Sarkis’deki etkisi ne oldu?
SARKİS: Çok korkunç bir olay tabii. İki kişinin kafasını yıka ve gönder ve 12 kişiyi katlet. Barbarlık bu. Bununla nasıl savaşılır bilmiyorum valla. Fakat bizim bir iki asırdır savaşını verdiğimiz ifade özgürlüğü var fakat halen bir şeyler patlak verebiliyor.

DEFNE: Öngörmüş gibi sanki Sarkis, bizim vitraylarımızdan birinde 12 mum var.

-Sizi umutsuzluğa sevk ediyor mu bazen böyle şeyler?
SARKİS: Belki yaşımdan dolayı içinden çıkacak bir şeyler buluyorsun. Tekrar edeyim, ben bu sergide tamamen rahatlamış değilim. Tansiyon diyelim sürekli var.

DEFNE: Gerçekten Sarkis, bu pavyonunu etrafındaki bir takım doğumlardan da ışık geldi.

SARKİS: Evet bir şey oldu ve etrafımda, beraber çalıştığım kişiler bebek doğurmaya başladı. Benim asistanım doğum yaptı, küratörüm Defne doğum yaptı, Bienal direktörü Bige doğum yaptı, şimdi koordinatorümüz Tuna bebek bekliyor…

-Taksim’de, Çaylak Sokak’taki Zabun Apartmanı duruyor. Onu müzeye gibi özel bir mekana dönüştürmeyi düşünüyor musunuz?
SARKİS: Ben 25 yıl önce ortaya atmıştım bu fikri ve saldırılara uğradım. O zaman yaptığım Çaylak Sokak enstalasyonu bir müzeye gitti. Apartmanı ne kadar saklayabileceğimizi bilmiyorum, şüpheyle bekliyorum. Orada apart oteller oluşmaya başladı. Yaşayanlar gitmeye başladı. Biz katları satmak zorunda kaldık, bir tek annemin babamın katı bizde. Yani geleceği çok parlak değil oranın ama sonuna kadar götüreceğim. İçeride çok önemli bir işim var. 90’ların sonunda Maçka Sanat’ta yanık kasa ve neonla yaptığım önemli bir işim var. O orada yaşıyor. Ama tabii onun da bir müzeye gitmesi lazım sonunda.

Radikal, Haber: Cem Erciyes, Fotoğraf: Muhsin Akgün, 16.02.2015

BEŞKONAKLAR YENİLENİYOR

Anadolu'nun tarih mirasına sahip çıkan Kültür ve Turizm Bakanlığı, Osmanlı mimarisinin Malatya'daki örneklerinden Beşkonaklar için harekete geçti. Bakanlık, Beşkonaklar'ı, tarihi dokuyu koruyarak aslına uygun olarak restore edecek. Daha önce müze statüsünde korumaya alınan Beşkonaklar, bakım ve restorasyon çalışması tamamlandıktan sonra, yeniden ziyarete açılacak. Restorasyon çalışmasının ardından Beşkonaklar'dan ikisi müze olarak yeniden ziyarete açılacak. Müze'de, Malatya tarihi ve kültürünün tanıtıldığı yöresel ürünler ile Malatyalıların yaşamını yansıtan canlandırmalara da yer verilecek. Tarihi yapı, dönemin mimarisini en iyi yansıtan eserler arasında sayılıyor. 

Akşam, Haber: Yelda Gökdağ, 16.02.2015

HEYKELİN DEV İSMİ İSTANBUL'DA

Yirminci yüzyıl sanatının büyük ismi Alberto Giacometti’nin Türkiye’deki ilk kapsamlı sergisi Pera Müzesi’nde açıldı. 26 Nisan’a kadar devam edecek sergide, uzun heykelleri ve modelinin bilinçaltını açığa çıkardığı çarpıcı portreleriyle ünlü sanatçının 35’i heykel, 19’u resim, toplam 123 yapıtı yer alıyor.

 

Hatırlayacaksınız, ‘Yürüyen Adam I’ (Walking Man I) yapıtı 2010 yılında 104.3 milyon dolara satılarak, ‘tüm zamanların en yüksek fiyatlı heykeli’ rekorunu kırmıştı. Dahası, Salvador Dali onun ‘Asılı Top’ yapıtını gerçeküstücülükteki “simgesel işleyişli nesneler”in ilk örneği olarak tanımlar. Aslında sürrealizmin yanı sıra izlenimcilik, kübizm, dışavurumculuk ve biçimcilik akımlarına da pek mühim katkıları bulunmuştur, fakat ne hikmetse daha önce Türkiye’de Alberto Giacometti’nin eserlerine yer veren kapsamlı bir sergi açılmamıştı.

 

Hafta içinde Suna ve İnan Kıraç Vakfı Pera Müzesi’nde ziyarete açılan sergi, retrospektif yaklaşıma sahip. Yani sanatçının tüm üretim sürecini kapsayan belli başlı dönemlerinden eserlere bir arada yer veriyor. Gençlik dönemi çalışmalarından son yapıtlarına ve tamamlanmamış bir eserine dek, sanatçının neredeyse yaşamı boyunca içinden çıkmadığı Montparnasse’taki atölyesini İstanbul’a taşıyor. Küratörü ise, sergiye katkısı da bulunan Giacometti Vakfı’nın yöneticisi Catherine Grenier.

İLK ÖĞRETMENİ RESSAM BABASI

Kara Annette, 1962


Yirminci yüzyıl sanatının simge isimlerinden Giacometti, Paris Ekolü’ne dahil. En önemli eserlerini de yine bu şehirde verdi. Evvela kendisi de bir ressam olan babası Giovanni Giacometti’nin etkisinde kalarak izlenimci resimler yaptı. Sonra post-kübist, daha sonra gerçeküstücü akımla ilişki kurdu. Fakat ilk yaptığı eserlerden biri olan kardeşi Diego’nun baş heykelindeki gibi yine modelle çalışmaya dönünce, gerçeküstücüler tarafından dışlandı. Sanat hayatının büyük bölümünde modelden çalışsa da, bir dönem insan figürlerinden bile uzaklaştı.

Yürüyen Adam

 

Yani Giacometti, yaşamı boyunca geçirdiği zihinsel değişimleri eserlerine köklü değişiklikler olarak yansıtan ve dolayısıyla hiçbir zaman hiçbir akıma dahil edilemeyecek, her daim özgün kalabilmiş bir heykeltıraş ve ressam. İşte bu yüzden olacak, Pera Müzesi’ndeki sergi çalışmalarının belirleyici iki dönemi olarak görebileceğimiz, İkinci Dünya Savaşı öncesi ve sonrası çevresinde kurgulanmış. Paris’te, dönemin Pablo Picasso, Balthus, Jean Paul Sartre, Simone de Beauvoir ve Jean Genet gibi ünlü sanatçı ve entelektüelleriyle kurduğu dostlukları da yansıtan, zamandizinsel ve tematik bir güzergahı izliyor.

Erkek Büstü, 1964


Serginin sanatçının gençlik dönemi yapıtlarına ayrılan ilk bölümünde, ressam babası Giovanni Giacometti’nin genç sanatçının gelişimindeki etkisi açıkça izlenebilir. 1922 ve 1935 yılları arasında, post-kübist sanatçılar ve gerçeküstücü akımla kurduğu ilişki, Paris’te yaptığı önemli bir heykel grubu, Paris’teki ilk yılları ve dönemin sanat sahnesinde oynadığı belirleyici rol de yine bu bölümde görülüyor. İkinci bölümde ise, çoğunluğunu 1950-1960 yılları arasında yaptığı, dünya algısını geliştirdiği ve gerçeği ‘olduğu gibi değil de gördüğü gibi’ yansıttığı olgunluk dönemi eserleri var. 1960’lı yıllarda, Giacometti’nin yaşadığı kente, Paris’e, sokaklarını, kafelerini, atölyesini ya da karısı Annette’in dairesi gibi daha özel yerleri de çizerek saygısını sunduğu kitabı ‘Paris sans fin’i (Sonsuz Paris) oluşturan çizimlerinin desenleri de bu bölümde.

Atılacak Yavan Nesne, 1931


Bu, ayrıca Giacometti’nin insan figürü üzerine yoğun biçimde çalıştığı bir dönem. Resimde olduğu gibi, heykelde de, doğadan ya da bellekten aralıksız çalıştığı, yakınlarının yüz çizgilerinde insanlığın evrensel ifadesini yakalamaya uğraştığı döneminin ürünleri. “Gözleri yapabilmek için. Yalnızca gözleri yapabilmek için. Bana öyle geliyor ki, bir gözü, birazcık bile olsa, -yaklaşık olarak- kopya etmeyi başarabilsem, başın bütününü elde etmiş olurdum. Başka bir kaygım yok. Ne var ki bu, kesinlikle olanaksız görünüyor,” dediği ünlü portrelerini ve figürleri bozup uzatarak, modern insanın müthiş bir tarifini verdiği uzun insan heykelleri işte bu bölümde yer alıyor. Giacometti’nin sergisine sadece bu bölümdeki yapıtları görmek ve onların hemen yanı başındaki odada yer alan, sanatçının zihnine girip sanatsal üretimini izleme imkanı sunacak belgesel videosunu izlemek için bile gidilmeli!

Hürriyet, Haber: Ezgi Atabilen, 16.02.2015

YILDIZ'DAKİ OSMANLI MİRASINA RESTORASYON

Yıldız Teknik Üniversitesi (YTÜ), Yıldız ve Davutpaşa kampuslarındaki Osmanlı eserlerini restore ederek eğitim ve araştırma amaçlı olarak kullanıma sunuyor. Yıldız kampusunda Sultan 2. Abdülhamid'in oğullarından Abdürrahim, Abdülkadir, Burhanettin, Ahmet gibi şehzaedeler "Beyaz Köşk" olarak da bilinen Şehzade Köşkü'nde kalmış.

YTÜ Rektörü Prof.Dr. İsmail Yüksek, bu tarihi mekanda tamamlanan ve devam eden restorasyon çalışmaları hakkında bilgi verdi. Yüksek, göreve başladıklarında tarihi bir dokunun içerisinde yaşadıklarını fark ettiklerini belirterek bu dokunun da korunması konusunda heyecan duyduklarını ifade etti. Birçok eserin boyasının ve kalem işlerinin yok edildiğini gördüklerini aktaran Yüksek, "Hatta Çukursaray'ın içerisinde çelik konstrüksiyondan asma katlar yapıldı. Burada bir eğitim öğretim süreci devam ettiği için ihtiyaçtan dolayı bu tür alanların kontrolsüz bir şekilde yapıldığını gördük" diye konuştu. Bu alanları üniversitedeki akademisyenlerin desteğiyle restore etme konusunda çalışmalar yaptıklarını hatırlatan Yüksek, ilk etapta Anıtlar Kurulu'ndan geçecek şekilde raporların hazırlandığını söyledi. Yüksek, "İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti" sürecinde Davutpaşa'daki eserlerin yenilendiğini kaydetti.

"ÖĞRENCİYKEN FARK EDEMEDİK"
Rektör Yüksek, İl Özel İdaresi'nin desteğiyle Yıldız'daki şehzade köşklerinin restorasyonuna başladıklarını anımsatarak bu köşklerden "Beyaz Köşk" olarak anılanın restorasyonunun tamamlandığını aktardı. Çukursaray ve rektörlük binası olarak kullanılan Hünkar Köşkü'nün de üniversite imkanlarıyla yenilendiğini dile getiren Yüksek, şöyle devam etti: "Makine mühendisiyim. Aslında ilk geldiğimde böyle tarihi bir duyarlılığım yoktu. Burada yaşarken, öğrencilik yıllarımda böyle bir değerin içerisinde yaşadığımın farkında değildim. Ama mekanları kullanınca, insanların tepkilerini görünce biz de buraların farkına vardık. Restorasyonu devlet ve valilik desteğiyle yaptık."

 

KÖŞK BAŞINA 2 MİLYON LİRA
Şehzade köşklerinin restorasyon süresi hakkında Yüksek, şunları söyledi: “İzinleri almamız 6-7 ay sürdü. Projelerin hazırlanması ve onayların alınması 1 yıl kadar sürdü. Daha sonra İl Özel İdaresi’nden izin alınması için 5 aylık bir süre geçti. Asıl uzun süre restorasyon süreciydi. Köşklerin restorasyonu 2 yıl sürdü. Restorasyon projelerinde öngörülemeyen bazı şeyler olabiliyor. Açtıkça, araştırdıkça taşıyıcı sistemlerde çürükler olduğu görüldü. Çatı değişti. Birçok şey yenilendi. Ardından ikinci bir ihale yapıldı. Bununla da toplamda köşk başına 2 milyon liralık bir bütçeyle bunları tamamladık. Şu anda Davutpaşa’da Otağ-ı Hümayun’un restorasyonunu tamamladık. Orada bir de hamam var onun çalışması devam ediyor. Davutpaşa’da bir de kışla binası var. Onun da restorasyonu için proje çalışmalarına başladık. Burada oda oda bütçemizin el vermesi dahilinde her yeri yenilemeye çalışıyoruz.”

Habertürk, 15.02.2015

ATATÜRK GERÇEKTE HANGİ EVDE DOĞDU?

Selanik Belediye Başkanı Yannis Butaris’in “Atatürk’ün Langada’da esas doğduğu evi bulduk” açıklaması olay oldu. Peki, gerçek ne? Danışmanı Butaris’in, yanlış anlaşıldığını söylüyor. Atatürk’ün Langada’da doğduğuna yönelik hiçbir akademik kanıt yok.

 

Tarihçi değil sadece gazeteciyim. Baştan söyleyeyim.

Selanik Belediye Başkanı Yannis Butaris, 6 Şubat’ta İzmir ziyareti sırasında “Mustafa Kemal Atatürk’ün Langada’da (Selanik’e 20 kilometre mesafede) esas doğduğu evi (Langada’nın Hrisavgi Köyü) bulduk. Selanik’teki ev büyüdüğü evdir” dedi.

Haber ertesi gün Hürriyet’te Selanik Başkonsolosu Tuğrul Biltekin’in “Langada’nın bir köyü olan Sarıyer’de (Hrisavgi) annesi Zübeyde Hanım’ın doğduğu bilinmektedir. Atatürk’ün burada doğduğuna yönelik bilimsel çalışmaya rastlamadım” açıklamasıyla birlikte başka bir boyuta taşındı. Aynı gün Atina Büyükelçisi Kerim Uras, Twitter hesabından “Selanik’teki ev Atamız hayatta iken hediye edilmiştir. Burada doğduğuna dair en ufak bir tereddüt bulunmamaktadır” dedi.

YANLIŞ ANLAŞILMA

 

Peki, gerçek ne? Atatürk, şu anda müze olan evde mi, yoksa Langada’da mı doğdu?

Onca gürültüden sonra Butaris şimdi ne diyor?  Bu soruları danışmanı Leonidas Makris cevaplıyor: “Yanlış anlaşılma söz konusu. Butaris, İzmir’e beraberinde Langada Belediye Başkanı ile gitmişti. Açıklamasında ‘Langada Belediye Başkanı, Atatürk’ün Langada’nın Hrisavgi Köyü'nde doğduğuna inanıyor’ dedi”.  

Danışmandan anladığım Butaris, “Ben demiyorum, Langada Belediye Başkanı öyle inanıyor” demek istemiş.  

Bana sorarsanız, Butaris, Atatürk’ün doğduğu Selanik’teki ev ile annesi Zübeyde Hanım’ın doğduğu Langada’yı karıştırmış olabilir. Ya da Langada Belediye Başkanı “Selanik’e o kadar Türk turist geliyor, bunların onda biri bize de gelse yeter” tarzı düşünüp Butaris’e mesela “Benim için de bir şeyler söyle” demiş olabilir.

Takibe devam. 

LANGADA'DA EV YOK 

 

Langada Belediye Başkanlığı’nı aradım. Telefonun öbür ucunda belediyenin basın sorumlusu: 

-Langada’da Atatürk’ün evi mi var?
-Yok
-Yani ev mev yok...
-Hayır yok. 
-Peki orada doğduğu nereden çıktı?
-Langada’nın Köyü olan Hrisavgi’de eskiden yaşayanların anlattıkları...
-Kim nereye anlatmış, hangi kitapta?
-Telefonunuzu bırakın biz sizi ararız.

Bekliyorum. 

KAYNAK TUHAF BİR GAZETE

 

Hrisavgi’deki ev iddiası ile ilgili haberlerin tümü adını ilk kez duyduğum aylık ‘Zigalisa’ adlı Pomak gazetesini kaynak göstermiş. Anladığım kadarıyla Türkiye’ye ve Batı Trakya’daki Türklere takmış bir gazete bu. Eğer kaynak ise vay halimize.

Ama yine de 2009 Kasım sayısında ne yazmış Zigalisa aktarayım:

- Müslümanlar 1923’te Hrisavgi’yi terk etmeden bir yıl önce Trakya’da bu köye gelen Yunanlarla dost olmuşlar ve Kemal’in 8 yaşına kadar burada yaşadığını anlatmışlar.
- Kemal’i doğuran ebe Fatma Hanım’ın 1911 civarında ölmüş olması gerek.
- 2007 yazında İzmirli bir Türk gelip toprağı öptü, evin olduğu yerden taşlar alıp götürdü.
- 1981’de dönemin Türk Başkonsolosu köy sakinlerinden Mustafa Kemal’in doğduğu evi göstermelerini istemiş. Eve geldiğinde saygı duruşunda bulunmuş ve yanındaki Yunanlı refakatçilere

“Gerçeğin bu olduğunu biliyorum ancak resmen kabul etmemiz zor” demiş. (Kendi yorumum: Hangi Yunan refakatçilere ve hangi dilde acaba?) 

“Zagalisa”daki fotoğraflara baktım bomboş herhangi bir tarla...

KİRA TEODORA

 

Araştırmacı gazeteci Hristos Hristodulu 2007’de yayımladığı ‘Mustafa Kemal’in Selanik Yılları’ Atatürk’ün Langada’daki Hrisavgi Köyü'nde doğduğu iddiasının Selanik Osmanlı yönetimindeyken doğan Yorgo Stambulis’in ‘1912 Öncesi ve Sonrası Selaniklilerin Hayatı’ isimli kitabında ortaya atıldığını belirtiyor. Ancak, Stambulis’in bile bu iddiayı paylaşmadığını ve  “Atatürk 1881’de Selanik’te doğdu” diye yazdığına dikkat çekiyor. 

Bu arada, Atatürk’ü doğuran ebenin yarı Türk yarı Rum ‘Kira Teodora’ yani ‘Bayan Teodora’ olduğu yazılı Hristodulu’nun kitabında. Farklı bir Yunan kaynağa pek rastlamadım. Resmi bir Yunan belgesi okumadım.

Selanik Başkonsolosu Tuğrul Biltekin, 9 Şubat’ta Belediye Başkanı Butaris’e resmi bir mektup yazarak, 134 yıl sonra ortaya koyduğu iddialar hakkında akademik kanıt bulunmadığını söyledi. Eğer cevap yazacaksa Butaris ne diyecek merak ediyorum. 

Hürriyet, Haber: Yorgo Kirbaki, 15.02.2015

KAYIP KALELER

Don Kazaklarının 20 Temmuz 1624 günü Boğaziçi’ne girip Yeniköy ve Sarıyer yerleşmelerine saldırması sonrası Sultan IV. Murad (1623-40) Boğaz girişinin kalelerle tahkim edilmesine karar verir. Bir dönem Bağdatçık ve Revançık olarak da isimlendirilen bu kaleleri Evliya Çelebi Rumeli ve Anadolu Kilid-ül Bahir’leri (deniz kilitleri) olarak belirtir ve iki kalenin, deniz kıyısında dört köşe sağlam yapılar olduğunu yazar...

 

İstanbul’un fethi tamamlandıktan sonra gerek Güzelcehisar gerekse Rumelihisarı askeri açıdan önemini kaybeder. Karadeniz artık bir Türk gölü haline gelmiştir; kuzeyden deniz yolu ile şehre yönelik bir tehdit oluşması söz konusu değildir. 16. yüzyılın sonlarına doğru Rusya steplerine ateşli silahların gelişi bu bölgedeki Türk-Moğol asıllı atlı göçebelerin yüzyıllarca süren hakimiyetini tehdit etmeye başlar. Ateşli silahlarla donanmış Kazak grupları Tatar boyları karşısında üstünlük kurmayı başarırlar. Ancak gerek ateşli silahlar gerekse barutun temini için Kazak grupları büyük oranda Leh ve Rus hükümetlerine bağımlı olmak mecburiyetinde kalırlar. Bu bağımlılığın bir sonucu olarak özellikle Dinyeper nehri üzerine yerleşik Zaporog Kazakları ile Don Kazakları ilişkili oldukları devletler tarafından Osmanlılara karşı kullanılmaya başlanırlar. Bunun sonucu olarak 17. yüzyıl başlarında küçük, hızlı ve “şayka” adı verilen tekneleri ile Karadeniz çevresindeki yerleşmeleri tehdit ederler.

 

Kazakların saldırısı
1614 yılı Ağustos ayı içinde bir grup Kazak, Karadeniz’in en zengin ve mamur limanlarından biri olan ve Naima tarafından “Medinet-ül uşşak” yani Aşıklar Şehri olarak adlandırılan Sinop limanını basarak yağmalarlar; şehir büyük oranda yanar. Geriye dönen Kazakları Karadeniz muhafızı İbrahim Paşa Kırım’da yakalayarak yok eder. Ancak on yıl kadar sonra Karadeniz donanmasının Kırım’da bulunmasından faydalanan Don Kazakları, sayıları yüzü aşan şaykaları ile 20 Temmuz 1624 günü Boğaziçi’ne girip Yeniköy ve Sarıyer yerleşmelerini yağmalarlar. İstanbul’da yaşayanlar arasında büyük bir hayret uyandıran bu saldırı sonucu şehirde bulunan Lehistan vatandaşları sıkıntılı günler geçirir. Bu saldırı artık Karadeniz’in tam anlamıyla güvenli olmadığını göstermektedir. Kısa süre için Sultan IV. Murad (1623-40) Boğaz girişinin kalelerle tahkim edilmesine karar verir.

Daha sonraları bir dönem Bağdatçık ve Revançık olarak da isimlendirilen bu kaleleri Evliya Çelebi Rumeli ve Anadolu Kilid-ül Bahir’leri (deniz kilitleri) olarak belirterek bu iki kalenin, deniz kıyısında dört köşe sağlam yapılar olduğunu yazar. Rumeli Kalesi’nde altmış ev, bir cami ve iki buğday ambarı ile yüz adet top, Anadolu Kalesi’nde ise seksen kadar asker odası, bir cami ve iki ambar ile yüz adet top bulunmaktadır. Bu kaleden günümüze herhangi bir iz kalmaz, hatta bu kalelerin bulunduğu yerler hakkında bile çeşitli görüşler bulunmaktadır. Bize göre Rumeli Kilid-ül Bahir’i günümüz Rumelikavağı yerleşmesinin deniz kıyısında vapur iskelesinin hemen yanında yer alan eski kışlanın bulunduğu yerde olmalıdır. Anadolu Kilid-ül Bahir’i ise Yoros Kalesi’nin denize doğru indiği burnun üzerinde daha sonraları Anadolukavağı kalesi veya tabyası olarak anılacak olup ve günümüzde İstanbul Boğaz Komutanlığı arazisi içinde bulunmaktaydı.

Güzelcehisar ve Rumelihisarı’ndan sonra Boğaziçi’ne yapılan bu iki kale ile Boğaziçi’nin güvenliğinin artırılmasına çalışılmışsa da bu tedbirler yeterli olmamış ve Rusya’nın Karadeniz’de güçlenmesi oranında yeni kale ve tabyaların yapılması gündeme gelmiştir. Bu bölgede Osmanlı hakimiyeti öncesi yapılan ve Yoros Kalesi’nin karşı kıyısında yer alan ve günümüzde hemen hiç hatırlanmayan bir kalenin daha bulunduğunu hatırlatmak isterim. Rumelikavağı yerleşmesinin üzerindeki tepede yer alan ve İmros Kalesi adıyla anılan bu kale, Moltke’nin 1836-37 tarihinde hazırladığı İstanbul haritasında net olarak görülmektedir.

Boğaziçi’nin, özellikle de Boğaz girişinin güçlendirilmesine Sultan III. Mustafa döneminde büyük önem verilir. Anadolukavağı’nın güneyinde Karadeniz’e doğru büyük bir alanı kontrol eden buruna kale benzeri büyük bir tabya yapılır. Adını hemen yanından akan akarsudan alan bu kale-tabya uzun yıllar boyunca halk arasında asıl isminden galat Macar Tabya olarak bilinirdi. 12 Eylül 1980 sonrası bir aklı evvel bu ismi Acar Tabya olarak değiştirir. Halbuki biraz araştırılsa asıl isminin “Ma-i Cari”yani Akarsu Tabyası olduğu anlaşılırdı. Moltke haritasında 58 top ile donatıldığı belirtilen bu tabyanın hemen karşı kıyısında ise 10 top ile donatılmış Mezarburnu ve 23 topu bulunan Telli Tabya yer almaktadır. Rumelikavağı ile Anadolukavağı çizgisinin kuzeyinde ise tam anlamı ile bir askeri düzenleme görülmektedir. Anadolu sahilinde Filburnu Tabyası, Poyraz ve Anadolufeneri kaleleri, Rumeli sahilinde ise Büyük Liman, Papaz Burnu ve İşaret tabyaları ile Garipçe ve Rumelifeneri Kaleleri inşa edilir. Bu arada Rumelikavağı ile Anadolukavağı arasına ahşap şamandıralara bağlı bir ağ çekildiği de ileri sürülür. Benzer bir uygulama 1936 yılında imzalanan Montrö Antlaşması sonrası metal şamandıralara bağlı olarak 1960’lı yılların ortalarına kadar mevcudiyetini koruyan bir ağ ile yapılacaktır.

Asker sayısı artırıldı
H.1210/1795-96 tarihinde uzun süredir tamir ve yeniden yapımına özen verilen Bağdatcık, Revancık, Rumelifeneri, Anadolufeneri, Garipçe, Büyük Liman ve Poyraz Kaleleri’ne mevcut askerinin yanı sıra 500 adet asker daha gönderildiği kayıtlıdır. Karadeniz’den deniz yolu ile gelecek tehlikelere karşı asker sayısı artırılarak güçlendirilen bu kale ve tabyalardaki birlikler ve yamak adıyla onlara yardımcı olan gençler, tarihin garip bir tecellisi olarak “Kabakçı İsyanı” olarak bilinen bir isyanın ateşleyicisi olarak Sultan III. Selim’in tahttan indirilmesine ve şehit edilmesine sebep olacaklardır.

Turistleri çekmek için gezi alanları yapılabilir

Günümüzde Boğaziçi’nin kuzey bölümü ekonomik açıdan oldukça sıkıntı içindedir. Bu bölgenin kısa süren deniz mevsimi içindeki canlılığını uzun süre devam ettirmesi, gerek İstanbullular gerekse turistler için bir cazibe merkezi oluşturması için yeterince kültürel varlığa sahip olduğu görülmektedir. İstanbul’da bilinen turizm rotalarının dışında yeni gezi alanları yaratılması gerektiği konusunda çalışmalar yapıldığı bir dönemde bin yılı aşkın geçmişi olan bu yapıları görmezden gelmek akılcı değildir. Güzelcehisar, Rumelihisarı, Yoros, İmros, Poyraz, Garipçe, Anadolufeneri ve Rumelifeneri kaleleri, Ma-i Cari, Filburnu, Telli Tabya, Büyük Liman, Papazburnu ve İşaret tabyaları onarılır ve çağdaş koşullarla donatılırsa İstanbul meraklıları için yeni bir gezi alanı güzergahı yaratılmış olunur. Geçmişten bize miras kalan bu yapılar değerli birer sermayedir. Üretime katkı sağlamayan, yastık altına giren ekonomik değerin büyüklüğünden şikayet edilen bir ülkede, görmezden gelinen bu sermayenin büyüklüğünü düşünmemiz gerekiyor.

Yeni iş alanı yaratır
Biraz merak, biraz akıl, biraz çaba var olan bu ve benzeri kültür varlıklarının birer üretim merkezi olarak ekonomiye kazandırılmasına yardımcı olacaktır. Genç nüfus için yeni iş alanları yaratılmasında önemli bir alternatif de gelişmiş ülkelerdeki gibi hizmet sektörünün büyütülmesidir. Türkiye hizmet sektörünün uzun yıllar büyümesine imkan sağlayacak binlerce yıllık sermaye birikimine sahiptir, yeter ki kültür varlıkları üzerinde yoğun bir baskı kuran bürokrasinin ufku açılsın. Turizm kuruluşları ve yatırımcılarının güneş, deniz ve kum sarmalından çıkarak yeni açılımlar için araştırma ve atılım yapmaları dileğiyle...

Milliyet, Haber: Sinan Genim, 15.02.2015

DİNOZORLARIN KAFASI GÜZELMİŞ

 

ABD’nin Oregon Üniversitesi’nin yaptığı araştırmayla, dinozorların milyonlarca yıl halüsinasyona neden olan uyuşturucu içeren bir maddeye maruz kaldığı belirlendi.

Paleodiversity Dergisi’nde yayımlanan araştırmada, 100 milyon yıl öncesinden kalan iyi korunmuş çim örneklerinde LSD izine rastlandığı ifade edildi. Myanmar’daki bir reçine madeninde bulunan fosili analiz eden bilim adamları, çimin LSD elde edilen mantara çok benzeyen kalıntılarla kaplı olduğunu tespit etti. Katılaşmış ağaç reçinesi halinde bulunan fosilin 97-110 milyon yıl öncesine, erken veya orta Kretas dönemine rastladığı açıklandı.

100 milyon yıl öncesine uzanan fosil, LSD elde edilen ergot adlı mantarın benzeri olan palaeoclaviceps parasiticus’a ait. İnsan yaşamında fazlasıyla etkili olan ergot, sayısız insanın ölümüne de yol açtı.

Habertürk, 14.02.2015

DİDİM UNESCO LİSTESİ'NE GİRMEK İSTİYOR

 

Ege'nin tarihi ve turistik merkezlerinden Didim, UNESCO Dünya Kültür Mirası Listesi'ne girmek için Kültür ve Turizm Bakanlığı nezdinde girişim başlattı.

Didim Ticaret Odası tarafından ilçede bulunan Milet Ören Yeri, İlyas Bey Külliyesi ve Apollon Tapınağı için başlatılan girişimle ilgili inceleme gezisi düzenlendi.

Gezide açıklamalarda bulunan Didim Ticaret Odası Başkanı Şaban Üstündağ, Milet, Apollon Tapınağı ve İlyas Bey Külliyesi'ni bünyesinde barındıran Didyma Ören Yeri için Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü’ne Dünya Mirası Listesi'ni başvurulması için talep yazısı ilettiklerini söyledi.

 

Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü’nün incelemesinden sonra UNESCO tarafından 2 ön inceleme çalışmasının yapılacağı ifade eden Üstündağ, ilçe olarak hak ettikleri listeye bir an önce girmek istediklerini dile getirdi.

Didim Ticaret Odası Meclis Üyesi ve Strateji Geliştirme Komisyonu Başkanı Hikmet Atilla ise dünya genelinde dünya miras listesine kayıtlı bin 7 kültürel ve doğal varlığın bulunduğunu, Türkiye’nin de 13 alanla listede yer aldığını, 52 alanı için adaylık sürecinin devam ettiğini ifade etti.

- Dünyanın en görkemli tapınağı Apollon

Antik coğrafyacı Strabon’un Didim’deki Apollon Tapınağı’nı dünyanın en büyük ve en görkemli tapınağı kabul ettiğini dile getiren Hikmet Atilla, "Antik dünyanın en önemli kehanet merkezlerinden biri olarak ünlenen tapınak, dört yanından basamaklarla çıkılan bir platform üzerinde çift sıra oturtulmuş, 124 sütunla çevrelenmiştir. İnşası MS 2.yüzyıl ortalarına dek süren görkemli tapınak, tam olarak bitirilememiştir” dedi.

Didim’in 20 kilometre uzaktaki Milet’e heykellerle dolu kutsal yolla bağlı olduğuna dikkati çeken Atilla, antik çağın yedi bilgesinden biri olan Tales, dünyanın ilk haritasını yapan Anaksimandros, filozof ve tarihçi Hekaitos, şehir plancısı ve mimar Hyppodamos’un Milet’te yaşadığını kaydetti.

Atilla, Anadolu beylikleri dönemine ait olan İlyas Bey Camii ve yanındaki medrese ile hamam yapılarının ise Milet arkeolojik alanı içinde yer alan benzersiz bir külliye olduğunu sözlerine ekledi.

Hürriyet, 14.02.2015

MARMARAY'IN BATIK GEMİLERİ SERGİLENMEYE HAZIRLANIYOR

İstanbul Marmaray ve metro projeleri kapsamında yürütülen arkeolojik kazılar sırasında Yenikapı'da bulunan 37 batık geminin konservasyon işlemleri devam ediyor - Ortaçağ'da Theodosius Limanı'nın yer aldığı bölge olduğu bilinen Yenikapı semtinde bulunan kalıntılar, İstanbul'a "dünyanın en büyük batık gemi müzesini" kazandıracak - İÜ Yenikapı Batıkları Projesi Başkanı Doç.Dr. Kocabaş: - "Uzun ve zahmetli bir süreci, Türk bilim insanları olarak tüm prosedürlerin hakkını vererek sürdürüyoruz ve atılması gereken teknik adımların tamamını titizlikle uyguluyoruz. Kazıdan sergilemeye kadar geçen sürenin, Yenikapı 12 için 9-10 yıl olması bekleniyor" .

 

İstanbul Marmaray ve metro projeleri kapsamında yürütülen arkeolojik kazılar sırasında Yenikapı'da bulunan, 8 yılda araziden taşınan 37 batık geminin konservasyon (eserleri sergilemeye hazır hale getirme)  işlemleri devam ediyor.

İstanbul Üniversitesi (İÜ) Edebiyat Fakültesi Sualtı Kültür Kalıntılarını Koruma Anabilim Dalı Başkanı ve İÜ Yenikapı Batıkları Projesi Başkanı Doç.Dr. Ufuk Kocabaş, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Marmaray ve metro projeleri kapsamında yürütülen arkeolojik kazılar sırasında Yenikapı'da bulunan 37 batık geminin araziden taşınma işleminin 8 yılda tamamlandığını hatırlattı.

Kocabaş, İÜ uzmanlarının 2005-2013 yıllarında Yenikapı kurtarma kazılarında ortaya çıkan batıklardan 27'sinin aralıksız dokümantasyon çalışmalarını yaparak araziden kaldırdığını belirterek, geçen yıl İÜ Yenikapı Batıkları Araştırma Merkezi'nde batıkların kazı sonrası belgeleme, konservasyon-restorasyon ve analiz çalışmaları üzerinde yoğunlaşıldığını söyledi.

Ortaçağ’da İstanbul’un en önemli limanlarından “Theodosius Limanı”ndaki yapıların, on binlerce arkeolojik eserin yanı sıra dünyanın en geniş Ortaçağ tekne koleksiyonunun ülkeye kazandırıldığına dikkati çeken Kocabaş, batık gemi kalıntıları üzerindeki bilimsel çalışmaların sürdüğünü, en eskisi yaklaşık bin 500 yaşındaki ahşap kalıntıların restorasyonunun yıllar alabileceğini anlattı.

Dünyanın en geniş arkeolojik batık koleksiyonunu gün ışığına çıkaran benzer kazıların Avrupa’nın tarihsel dokusuyla ön plana çıkan kent merkezlerinde de gerçekleştirildiğine işaret eden Kocabaş, "İlk aklıma gelenler, İtalya’da Pisa, Napoli, Roma, Norveç’te Oslo, Bulgaristan’da Sofya, Yunanistan’da Atina, Selanik, Fransa’da Marsilya, Danimarka’da Kopenhag, Hollanda’da Amsterdam, İngiltere’de Londra, Liverpool. Yenikapı’yı bunlardan özel kılan ise zengin tabakalanmanın yanı sıra ele geçen batıkların nitelikleri. Aynı zamanda burası başkent limanı ve onun ihtişamına yakışır eserlerle karşılaştık" değerlendirmesinde bulundu.

 

Yenikapı 12 batığının replikasını yapmayı planladıklarını ancak ödenek sıkıntısı çektikleri bilgisini veren Kocabaş, şunları söyledi:

"MS 9. yüzyıla tarihlenen Yenikapı 12 batığı kargosuyla çok iyi durumda, günümüze ulaşmış ticaret gemisidir. Yaklaşık 10 metre uzunluğundaki geminin kıyı ticaretinde kullanıldığı ve şiddetli fırtına esnasında Thedosius Limanı'nda battığı düşünülmektedir. Geminin tekrar yapımı, kentin zengin denizcilik kültürüne dikkat çekerek, bin yıllık denizcilik geleneklerine tanık olma imkanı sağlayacaktır. Oldukça teknik işlem basamakları olan, detaylı ve titiz çalışma gerektiren süreçten bahsediyoruz. Batığın kazısı 2007'de yapıldı ve şu an konservasyonun son aşamalarına yaklaşmış bulunuyoruz."

- "Teknenin illüstrasyon ve animasyonları hazırlanmıştır" 

Kocabaş, Yenikapı 12'nin 2007-2009 yıllarında tuzdan arındırma prosedürünün sürdürüldüğünü dile getirdi.

Kocabaş, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Bu tuz özellikle sergi aşamasında, konservasyonda kullanılmış kimyasal maddeyle tepkimeye girerek bozulmalara neden olabiliyor. Kazı laboratuvarında ise teknenin ahşap elemanları Yrd. Doç.Dr. Işıl Özsait Kocabaş denetiminde, Can Ciner tarafından gerçek ölçülerinde 3 boyutlu bilgisayar ortamında çizilmiştir. Kocabaş tarafından hazırlanan doktora tezi kapsamında ahşaplar üzerindeki detaylı analizler sonucunda, inşasında kullanılan standart birimler, yapım ustasının işaretleri, kullandığı aletler, ahşap elemanın ağacın neresinden elde edildiği gibi pek çok bilgiye ulaşılmıştır. Yenikapı 12’nin boyutları, kaybolmuş kısımlarının biçimi ve tasarım ilkeleri belirlenmiştir.

Bu verilere göre teknenin restitüsyon çizimleri yapılmıştır. Daha sonra bu çizimler etiketlendirilerek teknenin deniz üzerinde ve liman içindeki durumunu gösteren illüstrasyon ve animasyonları hazırlanmıştır." 

 İÜ Orman Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Ünal Akkemik'in batığın adeta ahşap haritasını hazırladığını vurgulayan Kocabaş, batığın suya doymuş ahşaplarının konservasyon işlemlerinin sürdürüldüğünü ve bir doktora tezi hazırlandığını aktardı.

Kocabaş, gelecek yılın başında Yenikapı 12'nin, Türkiye'de ilk defa İÜ ekibinin kullandığı dondurarak kurutma cihazıyla sergiye hazır hale getirileceği bilgisini paylaşarak, "Bu işlemlerin tamamlanmasının ardından batığın rekonstrüksiyonu yani parçalar tek tek iskelet üzerinde birleştirilerek sergilenebilecektir. Uzun ve zahmetli bir süreci, Türk bilim insanları olarak tüm prosedürlerin hakkını vererek sürdürüyoruz ve atılması gereken teknik adımların tamamını titizlikle uyguluyoruz. Kazıdan sergilemeye kadar geçen sürenin, Yenikapı 12 için 9-10 yıl olması bekleniyor" değerlendirmesinde bulundu.

 

- "Her yıl en az iki batığın konservasyonunu bitirmeyi hedefliyoruz"

Kocabaş, tüm batıkların konservasyonunun yapılacağını ancak 37 geminin hepsinin sergilenmeyeceğini vurgulayarak, bazı kriterlere göre seçki yapılarak belli başlı batıkların sergileneceğini belirtti.

İstanbul Arkeoloji Müzeleri'nin, bu konuda kendilerinin ve batıklar üzerinde çalışan Dr. Cemal Pulak'ın da görüşlerini alarak koleksiyon hazırlanacağını düşündüğünü vurgulayan Kocabaş, "Bunun da 10-15 gemiden az olmaması, koleksiyonun ihtişamını sergileme açısından önemlidir. Esasen kazı alanındaki batıklardan Yenikapı 36’nın konservasyon çalışmaları 2014 içinde tamamlandı. Bu, alanın en çok bozulmaya uğramış batıklarından birisiydi ve bu nedenle ilk olarak bu batık ele alınarak koruma-onarım işlemleri tamamlandı. Bundan sonra da her yıl en az iki batığın konservasyonunu bitirmeyi hedefliyoruz" ifadesini kullandı.

Kocabaş, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş'ın konuya büyük önem verdiğini ve müze projeleri hazırlattığına işaret ederek, "Ben de çalışma alanlarımdan biri olduğu ve pek çok su altı arkeoloji-denizcilik müzesini teknik anlamda incelemiş, bu konuda dersler veren akademisyen olarak birkaç toplantıya katıldım ve görüşlerimi aktardım. Umarım oluşturulan müze, İstanbul’un tarihine, arkeolojisine, denizciliğine ışık tutan çok katmanlı yapıda olur" dedi. 

- "Amerikan bilim çevreleri, bu tür büyük projelere çok ilgi gösteriyor"

Kocabaş, 2012'de projeyi anlatmak için “Amerika turnesi" gerçekleştirdiklerini hatırlattı.

"Amerika'yı dolaşarak 22 günde 14 konferans vermiştim Yenikapı ve batıklar hakkında" diyen Kocabaş, konuşmasını şöyle tamamladı:

"Amerika’nın önemli bilim merkezlerinde, üniversite ve müzelerde konuşma fırsatı buldum. Harvard Üniversitesi-Dumbarton Oaks, Smithsonian Enstitüsü, Texas A&M Üniversitesi, The Museum of History in Raleigh, Ocean Institute (Dana Point), UCLA (University of California, Los Angeles) bazıları. Onun dışında Kanada Büyükelçiliğimizin davetiyle Toronto ve Ottowa’da, Houston Başkonsolosluğumuzun davetiyle Science Museum'da konferanslarım oldu. Nisanda da Boston Başkonsolosluğumuzun davetiyle aralarında Harward Üniversitesi Sanat Tarihi ve United Nations Association of Greater Boston olmak üzere 3 konferans daha vereceğim.

Amerikan bilim çevreleri, bu tür büyük projelere çok ilgi gösteriyor. Bu konferanslarda projenin bilimsel yönünü anlatıyorum, aynı zamanda ülke tanıtımına da katkı sağladığımı düşünüyorum. Yenikapı’da bu dev altyapı projesi sürerken devletimizin verdiği desteği, eski eserlere ve kültüre verdiği önemi bir kez daha vurgulama imkanım oluyor."

Hürriyet, Haber: Şengül Oymak, 13.02.2015

BULUNAN ŞAPELİN MOZAİKLERİ MÜZEYE GÖTÜRÜLDÜ

 

Isparta'nın Yalvaç İlçesi'ndeki kazı çalışmalarında açığa çıkarılan Erken Bizans dönemine ait olduğu düşünülen şapeldeki taban mozaikleri Antalya Restorasyon ve Konservasyon Merkez Laboratuvarı Müdürlüğü restoratörlerinin katılımıyla Yalvaç Müze Müdürlüğü’ne taşındı. 

Ajans Haber, 11.02.2015

KAYIP MERDİVEN GÖBEKLİTEPE'DE

 

Bonn Üniversitesi Eski Mısır Etnologu Prof.Dr. Ludwig Morenz “Göbekli Tepe kazılarını 16 yıl boyunca yürüten ve bu yaz yitirdiğimiz Prof.Dr. Klaus Schmidt ortaya çıkardığı buluntular, 12 bin yıl öncesinden resimlerden harf sembolüne giden, Eski Mısır alfabesinin oluşmasına yol açan evrimin çok önemli kanıtı” olduğunu belirtti.

 

Göbekli Tepe ve 150 km genişliğindeki çevrelerde bulunan 20'yi aşkın resimlerin taş devri döneminin ilk sembolle anlaşmanın ürünü olduğu ve duygu, düşünce ve eylem arasındaki bağın ilk ürün olmasıyla bir devrimin başlangıcı olduğunu belirten Morenz "Göbekli Tepe'de bulunanlar resim ve harfler arasındaki evrimin eksik olan merdivenini bizlere gösteriyor. 12 bin yıl önce bu bölgede yaşayanlar, bir çember içindeki “ T” çizgisiyle (formuyla) ortak bir dilin kullanılmasının ilk örneğini oluşturuyor. Daha önceki resimler, yani İspanya'da, Mısır'daki resimlerde insanların avladıkları, korktukları hayvanları anlatırken, bu bölgedeki insanlar biçimlendirilmiş resimleri bir iletişim sembolü olarak kullanılmasıdır.Bu yeni bir dönemin başlangıcı özelliği taşıyor. Diğer bir anlatımla medyanın ilk kullanılması olarak da görebiliriz. Üstelik burada bulunanlardan bu sembollerin cepte taşınacak kadar küçük taşlardan olması, bu sembollerin iletişim aracı olarak da kullanıldığını kanıtlıyor" dedi.

Cumhuriyet, Haber: Mete Kızık, 01.02.2015

08 - 14 Şubat 2015

TARİHİ SİLUETİ BOZAN ÜÇÜZLERİN RUHSATINI PATAGONYA MI VERDİ?

 

Danıştay’ın tarihi silueti bozan katları tıraşlama kararına rağmen 16/9’da herhangi bir adım atılmadı. Eleştirilere katılmakla birlikte konunun ruhsat izni kısmına dikkat çeken Ali Ağaoğlu, “Mesut Bey (Toprak) orayı ruhsatsız yapmadı. Tamam eleştirelim ama önce sormamız lazım, ruhsatı Patagon-ya’dan mı aldı? ‘Muz Cumhuriyeti’nden mi aldı? Önce izni verenlerin sorgulanması lazım.” dedi.

Ağaoğlu Şirketler Grubu Yönetim Kurulu Başkanı Ali Ağaoğlu, Türkiye’de itibarı en düşük sektörün inşaat olduğunu söyledi. “Ancak en gelişmiş ülkelerde lokomotif. Mesela ABD’de inşaatın milli hasılasındaki payı yüzde 8. Bu rakam Türkiye’de yüzde 5 seviyesinde. Burada en önemlisi güven problemi.” diyen Ağaoğlu, bir proje için aldığı ruhsatın sonradan iptal edilmesinin sektörde güvensizliğe sebep olduğunu söyledi. “Ruhsatın güvencede olması lazım. Mesela Zeytinburnu’ndaki 16/9 projesi. Mesut Bey orayı ruhsatsız yapmadı. Tamam adamı idam edelim ama önce sormamız lazım, ruhsatı Patagonya’dan mı aldı? ‘Muz cumhuriyeti’nden mi aldı? Önce izni verenlerin sorgulanması lazım. Ceza varsa önce ona uygulanmalı.” dedi.

Zaman (Kısaltarak) Haber: Arif Bayraktar, 13.02.2015

TAKSİM KIŞLASI HORTLAR MI?

 

Taksim, Beyoğlu bölgesine bakan 2 Nolu Kültür Varlıkları Koruma Kurulu’ndan ismini vermek isteyemeyen bir üye ile görüştüm. Gezi Parkı’na yapılmak istenen Topçu Kışlası’nın oraya yapılmasının önünde hiçbir engel olmadığını söyledi. İtiraz ettim, ‘mahkeme kararları var, planlar iptal nasıl engel olmaz’ dedim. Açıklamaya başladı, şaşırdım…

 

Taksim yayalaştırma projesi ve Gezi parkına kışlanın yapılabilmesinin dayanağı olan 1/5000 ölçekli Beyoğlu Koruma amaçlı Nazım İmar Planı ile 1 / 1000 ölçekli Uygulama imar planları mahkemece iptal edildi. 2 No’lu Koruma Kurulu 11.12.2012 tarih ve 883 sayılı kararı ile ortasında buz pateni olan Topçu Kışlası’na ait avan projeyi reddetmişti.

 

Hatırlanacağı gibi dönemin Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan’da ‘o kurulun da üzerinde de kurul var’ açıklaması yapmıştı. Bu açıklamadan kısa bir süre sonra Kültür Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulu 27.02.2013 tarih 139 sayılı karar ile avan projenin uygun olduğuna 2 Nolu Koruma Kurulu kararını da iptal etmişti.

 

Koruma Yüksek Kurulu’nun 139 sayılı kararına hem TMMOB hem de Taksim Gezi Parkı Koruma ve Yaşatma Derneği dava açtı. İstanbul 4.İdare Mahkemesinde 2013/994 sasında TMMOB Şehir Plancıları Odası-Mimarlar Odası tarafından Kültür Varlıkları Yüksek Kurulun 27/02/2013 tarih ve 139 sayılı kurul kararının iptalini istemiş, mahkeme ehliyet yönünden reddetmişti. Odalar temyiz etmiş, Danıştay 24.10.2013 tarih 2013/7093 sayılı karar ile mahkemenin kararını bozmuştu. Dava süreci devam ediyor.

 

İstanbul 6.İdare Mahkemesi 2013/956 esasında Taksim Gezi Parkı Koruma Derneği’de Koruma Yüksek Kurulu’nun 139 sayılı kararının iptali istemiyle dava açtı. 19.06.2013'te yürütmeyi durdurma kararı verildi. Bakanlık itiraz edince, 17.07.2013'te önce yürütmeyi durdurma kararı kaldırıldı daha sonra 21/02/2014 tarih ve K:2014/277 sayılı karar ile davanın reddine karar verildi. Dava temyiz aşamasında.

 

İstanbul 9.İdare Mahkemesi’nde 2013/940 esasında Uğur Emine Erdoğmuş’un 139 sayılı kurul kararının iptali istemiyle açtığı dava da reddedildi. Aynı şekilde Nazlı Eğinlioğlu İstanbul 2.İdare Mahkemesi’nde Yüksek Kurul kararını iptali sebebiyle açmış olduğu dava da süre aşımı yönünden reddedildi.

 

Bu durumda temyizden bu davalarla ilgili olumlu bir sonuç çıkmaz ise hali hazırdaki buz patenli proje yürürlükte olur. Beyoğlu Koruma amaçlı Nazım İmar Planı hazırlıklarının da bu doğrultuda olduğu ortada. 2015 – 2019 yıllarını kapsayan İstanbul Büyükşehir Belediyesi Stratejik Plan içinde de Taksim Kışlası Restitüsyon Projesi’nin yer alması boşuna değil.

 

Bir başka açı daha var. İstanbul Çevre Kültür ve Tarihi Eserleri Koruma Derneği 10.06.2014 tarihinde Koruma Kurulu’na başvuru yaparak ‘’Taksim Kışlası ile Mete caddesine bakan orta bloğun mescid olduğu gerekçesiyle ihyası ve tescilini istedi. Kurul bu talebe mahkeme aşaması devam ettiği için işlem yapılamayacağını belirtti. Mahkemeler temyizde sonuçlandıktan sonra bu talep yeniden gelebilir ve Koruma Kurulu bu talebi sonuçlandırmak zorunda kalır.

 

İşte kurul üyesinin bu anlattıklarından sonra Topçu Kışlası’nın ihyasının yeniden gündeme geleceğine ikna oldum. Açıkçası temyizden de çok umutlu olmadığımı söyleyebilirim. Koruma Yüksek Kurulu’nun 139 sayılı kararı halen yürürlükte ve bu durum kışlanın yeniden inşasına onay veriyor. Beyoğlu Koruma Amaçlı Nazım İmar Planlarına da işlenmesi halinde kışlanın hortlaması mümkün görünüyor.

Radikal, Haber: Ömer Erbil, 13.02.2015

JOSE MARTİ'YE KALAS DESTEĞİ

Erdoğan, Havana’daki yabancı bir devlet başkanına ait tek büst olan Atatürk büstüne çiçek bıraktı. Ardından da Küba’nın ulusal kahramanı Jose Marti anıtını ziyaret etti. Aynı zamanda büyük bir ozan da olan Jose Marti’nin de Türkiye’de iki büstü var. Bunlardan biri İstanbul Esenyurt’ta, diğeri ise Ankara’da. Çankaya Belediyesi 2006’da içinde büstünün de bulunduğu Jose Marti Parkı’nı açmıştı. Parkın içindeki büst, Kasım 2013’te bazı kişilerce tahrip edilmiş ancak büstü yapan heykeltıraş Metin Yurdanur yenisi yapmıştı. İstanbul’daki Jose Marti büstü ise bakımsızlıktan dökülüyor. 

Esenkent Mahallesi’ndeki Havana Parkı’nda Atatürk’ünkiyle yan yana bulunan büstteki mermer plaka dökülmüş. Düşmek üzere olan büst ise çevredeki inşaatlardan alınan ince bir kalas ile desteklenerek ayakta duruyor. 

 

‘İnönü değil mi o?’

 

Guantanamera şarkısını yazdı

Vatan, 12.02.2015

DÜNYANIN EN PAHALI HEYKELCİSİ GİACOMETTİ PERA MÜZESİ'NDE

 

Walking Man I' adlı heykeli 2010 yılında 104.3 milyon dolara satılarak tüm zamanların en yüksek fiyata satılan heykeli rekorunu kıran 20. yüzyıl sanatının büyük ismi Alberto Giacometti'nin 31'i heykel toplam 123 eseri Pera Müzesi'nde sanatseverlerle buluşuyor.

 

Suna ve İnan Kıraç Vakfı Pera Müzesi, kuruluşunun 10. yılı kutlama programını dünya sanatında çok özel bir yeri olan Alberto Giacometti’nin seçme yapıtlarından oluşan bir sergiyle başlatıyor. ‘Walking Man I’ adlı heykeli 2010 yılında 104.3 milyon dolara satılarak tüm zamanların en yüksek fiyata satılan heykeli rekorunu kıran 20. yüzyıl sanatının büyük ismi heykeltıraş ve ressam Alberto Giacometti’nin (1901-1966) retrospektif bir yaklaşımla hazırlanan Türkiye ’deki ilk kapsamlı sergisi, 11 Şubat – 26 Nisan 2015 tarihleri arasında Pera Müzesi’nde sanatseverlerle buluşuyor.

 

Paris, Giacometti Vakfı’nın katkılarıyla hazırlanan ve vakfın yöneticisi Catherine Grenier’in küratörlüğünü yaptığı sergi, Giacometti’nin gençlik dönemi çalışmalarından son yapıtlarına ve tamamlanmamış bir eserine dek büyük ölçüde, sanatçının yaşamı boyunca çalıştığı Montparnasse’taki atölyesinde geçen verimli sanat yaşamını gözler önüne seriyor.

 

Sergi, Giacometti’nin çalışmalarının belirleyici iki dönemi olan, II. Dünya Savaşı öncesi ve sonrası çevresinde, Paris’te, dönemin önde gelen sanatçı ve entelektüelleriyle dostluklarına da uzanan zamandizinsel ve tematik bir güzergah sunuyor.

 

Gençlik dönemi yapıtlarına ayrılan ilk bölümde, az bilinen bir dizi resim üstünden, babası, İsviçreli art-izlenimci ressam Giovanni Giacometti’nin etkisi ve genç sanatçının gelişimindeki rolü ortaya konuyor. Alberto Giacometti’nin 1922-1935 arasında, post-kübist sanatçılar ve gerçeküstücü akımla ilişkisi, Paris’te yaptığı önemli bir heykel grubu, Paris’teki ilk yıllarını ve dönemin sanat sahnesinde oynadığı belirleyici rolü açığa vuruyor.

 

İkinci bölüm, büyük yapıtlarla birlikte çoğunluğu 1950-1960 yılları arasında gerçekleştirilmiş, sanatçının dünya algısını geliştirdiği ve gerçeği olduğu gibi değil de gördüğü gibi yansıttığı olgunluk dönemi yapıtlarını ele alıyor. Bu, ayrıca insan figürü üstüne çok yoğun biçimde çalıştığı bir dönem. Giacometti, resimde olduğu gibi heykelde de doğadan ya da bellekten aralıksız çalışıyor, yakınlarının yüz çizgilerinde insanlığın evrensel ifadesini yakalamaya uğraşıyor.

 

1960’lı yıllarda Giacometti, yaşadığı kent olan Paris’e sokaklarını, kafelerini, atölyesini ya da karısı Annette’in dairesi gibi daha özel yerleri de çizerek saygısını sunuyor ve bu çizimler onun en son kitabı ‘Paris sans fin’ı (Sonsuz Paris) oluşturuyor. Sergide söz konusu çizimlerden geniş bir litografi seçkisi de yer alıyor.

Sergiye ayrıca arşiv belgeleri (mektuplar, hazırlık desenleri, yayınlar) ve dönemin önde gelen fotoğrafçılarının sanatçıyı yorumladığı bir fotoğraf seçkisi de eşlik ediyor.

 

Alberto Giacometti’nin toplam 123 eserinin (35 heykel, 19 resim, ‘Sonsuz Paris’ dizisinden 37 desen, 28 fotoğraf ve 4 arşiv belgesi) yer aldığı sergi 26 Nisan’a kadar Pera Müzesi’nde.

 

Alberto Giacometti'nin ‘Walking Man I’ adlı heykeli 2010 yılında 104.3 milyon dolara satılarak tüm zamanların en yüksek fiyata satılan heykeli rekorunu kırmıştı.

Radikal, 12.02.2015

"UNESCO ARTIK DAHA ANLAYIŞLI"

 

Tartışma yaratan Haliç Metro Köprüsü’nün mimarı Hakan Kıran, UNESCO ile yeni bir döneme girildiğini belirterek, “UNESCO artık yeni yapılara daha anlayışlı bakıyor” dedi.

Hürriyet, Haber: Zeynep Bilgehan, 12.02.2015

MÜZEDEN LAHİT TAŞIMA

 

Hatay’da 28 Aralık Pazar günü Başbakan Ahmet Davutoğlu’nun da katılımıyla açılan Hatay Arkeoloji Müzesi, 10 Şubat Salı günü tarihi anlar yaşadı. 1993 yılında yapılan bir temel kazısı sırasında tesadüfen bulunan ve MS 3. yüzyıla tarihlendirilen Antakya Lahdi alınan yoğun güvenlik önlemleri eşliğinde yeni yerine taşındı.

1993’ten bu yana eski müzede kendisi için düzenlenen özel bir alanda sergilenen, kapağıyla birlikte 10 ton civarında ağırlığa sahip olan lahitin taşınması oldukça zordu. Arkeologlar, uzman restoratör ve müzecilerin gözetiminde haftalar öncesinden yapılan planlamalar ve alınan koruma önlemleri sonucunda 10 Şubat günü taşıma gerçekleşti ve lahit artık yeni evine kavuştu.

Antakya Lahdi’nin müzedeki en önemli ve taşınması en zor eserlerden biri olduğunu söyleyen Arkeolog Şule Açıkgöz, “Yoğun bir süslemeye sahip olan lahitin zarar görmeden müzemize taşınması çok büyük ve tarihi bir sorumluluktu bu süreci başarıyla atlatmak hepimiz için gurur verici” dedi. Vinç ve forkliftlerin eşliğinde müzenin teşhir ve tanzim işlerini yapan Reskon Mimarlık’ın üstlendiği taşıma Mimar Jeni Naseh, Restorarör Celalettin Küçük, Arkeolog Şule Açıkgöz ve Hatay Arkeoloji Müzesi arkeologlarından Ömer Çelik tarafından yapıldı.

Antakya Lahdi, İstanbul Arkeoloji Müzesi'ndeki İskender Lahdi'nden sonra gelmiş geçmiş en önemli eserler arasında sayılıyor. Yoğun ve çok ayrıntılı süslemeye sahip olan lahitin taşınması sırasında oluşabilecek en ufak bir hata bile zarar verebilirdi. Bunun için çok hassas ve özenli bir çalışma gerçekleştirildi. 

 

ANTAKYA LAHİTİ
Sanduka ve kapaktan oluşan lahit, Antakya´nın Harbiye Caddesi Kışlasaray Mahallesi'nde SİT sahası içerisinde bir temelin hafriyatında bulundu. Roma İmparatorluğu döneminde moda olmuş ve Anadolu'nun birçok yöresinde de kullanılmış olan Sidamara olarak bilinen lahit grubuna giren Antakya Lahdi, ters tekne (semerdam) şeklindedir ve burmalı sütunlarla süslenmiştir. Lahdin, içinden çıkan sikkelerden yola çıkarak MS 265–270 yılları arasında yapıldığı tahmin edilmektedir. Lahit 2.47 m uzunluğunda, 1.22 m genişliğinde, 1.20 m yüksekliğindedir. Üzerindeki betimlemelerden aristokrat bir aileye ait oldugu anlaşılan lahtin içinden yetişkin bir kadına, yetişkin bir erkeğe ve genç bir kıza ait kemikler çıkmıştır. Lahdin kapak bölümünde yüzleri işlenmemiş uzanan bir erkek, bir kadın, iki çocuk, bir at ve kuş figürü yer almaktadır. Kapağın kenarında çeşitli yaratıklar, köşelerinde ise Pan ve satyr kabartmaları bulunur. Kapaktaki eroslar, çiftin huzurlu bir evlilik yaşamış olduklarının işareti sayılmaktadır.

Radikal, Haber: Lora Baytar, 12.02.2015

KAYIP TABLO DAVASINDA TAHLİYE

Hürriyet, 12.02.2015

RESTORASYON İÇİN RHODİAPOLİS'TE YER TESLİMİ YAPILDI

 

Kumluca Belediyesi tarafından, Rhodiapolis antik kentindeki tiyatro ve stoanın (sütunlu galeri) restorasyonu için gerçekleştirilen ihale sözleşmesinin imzalanmasının ardından yüklenici firmaya yer teslimi yapıldı.

Kumluca Belediye Başkanı Hüsamettin Çetinkaya, yer tesliminin ardından yaptığı açıklamada, Rhodiapolis antik kentinde Akdeniz Üniversitesi tarafından 2006 yılında kazı çalışmaları başladığını hatırlattı.

Belediye olarak antik kentte yürütülen çalışmalara büyük destek verdiklerini belirten Çetinkaya, şunları söyledi:

"Kazı ekibi burada başarılı bir çalışma yürüttü ve antik kentin büyük bölümü gün yüzüne çıktı. Bundan sonra restorasyon çalışması yapılacak, bu konuda ihale yapıldı ve yer teslimi gerçekleştirildi. İnşallah restorasyon çalışmaları belirlenen süreden daha önce tamamlanır ve ilçemizin tarih ve turizme açılan penceresi olacak Rhodiapolis Antik Kenti insanların ziyaretine açılır."  

Restorasyon ihalesinin kazanan Er-Bil firması sahibi Bilal Tunç da firma olarak daha önce başka illerde de antik ve tarihi mekanlarda restorasyon çalışması yürüttüklerini anlattı. Rhodiapolis antik kentini tarihi dokusuna en uygun şekilde restore edeceklerini belirten Tunç, ihaleye göre çalışmaların 400 iş gününde tamamlanması gerektiğini bildirdi.

Firma olarak belirlenen süreden önce işi tamamlamak istediklerini ifade eden Tunç, "Böyle güzel bir antik kentin restorasyon işini firma olarak gerçekleştirecek olmaktan dolayı çok mutluyuz. Restorasyon çalışmalarını tamamladığımızda bu mutluluğumuz daha da artacak" diye konuştu.

Hürriyet, 11.02.2015

FOÇA'DA FIRTINA 350 YILLIK KONAĞI YIKTI

 

Foça’da üç gündür devam eden fırtına zaman zaman etkisini artırması ilçede hayatı olumsuz etkiledi. Saatteki hızı 90 kilometreyi bulan tam poyraz fırtınası Tarihi Beşkapılar Kalesi’nin bitişiğindeki mülkiyeti Güler Sanlı’ya ait olan 15 yıldır kullanılmayan taş binanın yıkılmasına neden oldu. Binanın duvarlarının yıkıldığı sırada çevrede kimse olmaması nedeniyle yaralanan ya da ölen olmadı.

“AŞIRI KORUMACILIK TARİHİ ESERİ KAYBETTİRİYOR”

15 odalı konağın onarım gerektirdiği için 2000′li yılların başında boşaltıldığını belirten Foçalı turizmci Işıl Dirim Kavitaş, restorasyon için gerekli iznin verilmediğini öne sürdü. Kavitaş, “Önce depremlerde köşeleri ayrıldı. Daha sonra içeriye izinsiz giren madde bağımlıları ve evsizlerce çıkarılan yangınla çatısı tutuştu. Binanın korunması ve arz ettiği tehlikeye önlem alınması için komşularla birlikte defalarca yazılı müracaat ettik. Biz bu süreçte birkaç projeyle başvurularımızı yeniledik. Kimisi reddedildi. Kimisi düzeltmeler ve değişiklikler yapılması istenerek iade edildi. Fazla korumacılıkta zarar veriyor. Tarihi eserlerin aşırı korumacılıkla ve uzayan zaman nedeniyle tamamen kaybediyoruz” diye konuştu.

“MALİYET 10 KAT ARTTI”

Bu işin önemli bir maddi boyutu olduğunu da vurgulayan Kavitaş, şunları söyledi:

“İlk başvurumuzda aslına uygun restore edebilecek durumdaydık. Ama aradan geçen zaman binayı iyice harap etti. Şimdi onarım ve restorasyonun maliyeti belki 10 katına çıktı. Biz bu binayı durumumuz uygun olduğunda yine onarmak, restorasyonunu yapmak istiyoruz. Bu konuda bürokratik işlemler için ilgili kurumlardan, parasal konularda da devletten destek istiyoruz.”

“YIKMAK İÇİNDE YAPMAK İÇİNDE İZİN YOK”

Binanın sahipleri olarak ne yapacaklarını bilemediklerini vurgulayan Kavitaş, “Yıkmak istiyoruz izin verilmiyor. Yapmak istiyoruz yine izin yok. Binanın yıkılmaması için bir taş koysam ağır cezalık suç ama yıkıldığında altında biri kalsa hesabını yine bizden soruyorlar. Bugün yine yıkım için Foça Belediyesi’ne dilekçe ile müracaat ettik. Ama hemen sonuç alacağımızı sanmıyorum” diyerek bu tür eserlerin milli servet olduğunu ve devletin bu tür restorasyonlarda zaman kaybını önleyici düzenlemeler yapmasını istedi.

Sözcü, 11.02.2015

KARŞIYAKA'DAKİ MÜZELERE ZİYARETÇİ AKINI

 

Karşıyaka’da hem sosyal ve kültürel yaşamın hem de turizmin vazgeçilmezi olan müze ve anı evleri, yerli ve yabancı turistlerin uğrak noktası oldu. Karşıyaka Belediyesi’ne bağlı 6 müze arasında en çok ilgiyi ise ’Latife Hanım Köşkü Anı Evi’ gördü. 2008 yılında aslına uygun restore edilip ziyarete açılan köşk, bugüne dek 600 bin ziyaretçiyi ağırladı. Karşıyaka Belediyesi’ne bağlı Latife Hanım Köşkü Anı Evi, Bostanlı Açıkhava arkeoloji Müzesi, Bilim Müzesi, Deprem Müzesi, Hamza Rüstem Fotoğraf Müzesi ve Haberleşme Müzesi; son bir yılda 200 bin ziyaretçi sayısına ulaştı.

 

Karşıyaka’yı, kültür ve turizmde marka kent haline getirmek için çalıştıklarını belirten Belediye Başkanı Hüseyin Mutlu Akpınar, “Müze ve anı evleri, geçmişimizi daha iyi tanımamız, geleceği öngörebilmemiz noktasında hepimiz için çok önemli. Kültür ve turizm alanlarında ‘marka kent’ hedefimiz doğrultusunda, önümüzdeki süreçte Karşıyakamıza yeni müzeler kazandırmak için çalışacağız. Vatandaşlarımız, mevcut tesisleri ücretsiz olarak gezebilir” dedi.

Milliyet, 11.02.2015

VENEDİK BİENALİ 56. ULUSLARARASI SANAT SERGİSİ TÜRKİYE PAVYONU'NDA SARKİS'İN RESPIRO PROJESİ YER ALACAK

Venedik Bienali 56. Uluslararası Sanat Sergisi Türkiye Pavyonu'nda, günümüzün önemli kavramsal sanatçılarından Sarkis'in eserleri yer alacak.

 

Respiro başlıklı yerleştirme, 9 Mayıs-22 Kasım 2015 tarihleri arasında Venedik Bienali'nde izlenebilecek. Defne Ayas küratörlüğünde, İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) koordinasyonunda gerçekleştirilecek Türkiye Pavyonu sergisi, bienalin ana mekanlarından Arsenale'deki Sale d'Armi binasında yer alacak.

Arkitera, Haber: Bahar Bayhan, 11.02.2015

KULLANILMAYAN TARİH BİR YAPIYI SOKAKTA CANLANDIRMAK

Camposaz atölyesinde bir araya gelen katılımcılar müzeye dönüşmesi beklenen tarihi bir yapının önünde bulunan meydanı basit elemanlarla dönüştürdü.

 

Camposaz, İtalya'da Dolomites sıradağlarının eteğinde bulunan bölgede yapılan bir atölye. Amacı, ahşap mimari öğelerle bölgedeki peyzajı geliştirmek. Çalıştay süresince katılımcıların yapması gereken tek şey, organizatörler tarafından geliştirilen tematik öneriler ışığında sürdürülebilir, pratik projeler geliştirmek ve oluşturulan ahşap yapıları monte etmekti.

Proje, Transacqua Belediyesi ile Aguaz ve Campomarzio kültürel derneklerinin birlikte yürüttüğü bir girişim. Fiera di Primiero tarihi kent merkezinde yer alan 17. yüzyıl yapısı Casa Piazza şu anda kullanılmıyor ama bina restore edilecek ve yerel tarih müzesine dönüştürülecek. Bu yapının iki cephesini kullanan Camposaz projesi de binayı çevreleyecek şekilde ahşap basamaklar ve basit yapılar içeriyor. Köşelere yerleştirilen 3 boyutlu elemanlarsa binaya zarar vermemesi için güvenli bir mesafede tutulmuş ve kullanılmayan bir alanı buluşma mekanına çevirmesi bekleniyor. 

Arkitera, Haber: İlknur Sudaş, 11.02.2015

KAPALIÇARŞI İÇİN DEĞİŞİM ZAMANI

 

Fatih Belediye Başkanı Mustafa Demir, Kapalıçarşı Yenileme Avan ve Uygulama Projesi'nin onaylandığını belirterek, ilk olarak çarşının en büyük problemi olan altyapıyı onaracaklarını ve yönetim sorununu gidereceklerini anlattı.  

Fatih Belediye Başkanı Mustafa Demir yaptığı açıklamada, 554 yıllık Kapalıçarşı'da 2009'dan bu yana süren proje ve onay sürecinin tamamlandığını kaydetti.  

Dünyanın en büyük restorasyonu olacak proje kapsamında 3 bin 150 dükkanın baştan aşağı yenileneceğini ifade eden Demir, 3 etap halinde yapılacak ihaleler kapsamında önce 46 bin metrekarelik bölgenin ele alınacağını, ikinci etapta ise 8 han ve 635 dükkan, 3. etapta da 444 dükkanın restore edileceğini anlattı. 

Kapalıçarşı'nın en büyük sorununun yönetim olduğuna dikkati çeken Demir, mevcut hukuk sistemi içerisinde Kapalıçarşı'da yönetim kurulu oluşturmanın mümkün olmadığını söyledi.  

Yönetim problemini çözebilmek için kanun çıkarıldığını hatırlatan Demir, "Bir taraftan projeler yaparken öbür taraftan hukuki altyapı oluşturuyoruz. Yakın zamanda Kapalıçarşı'nın en büyük problemlerinden biri olan altyapı problemine el atacağız. İSKİ ile çalıştık. Projeler bitti. Bu sene içerisinde altyapı çalışmalarını başlatıp, bitirmeyi düşünüyoruz. Son derece önemli. Tahrip olan yağmur ve pis suları giderlerini yapacağız" diye konuştu. 

"Kapalıçarşı'nın en kritik döneminin geçildiğini düşünüyorum"  

Fatih Belediye Başkanı Demir, Kapalıçarşı'nın her tarafında çeşitli kablolar bulunduğunu ifade ederek, bunları yer altına alacaklarını söyledi.  

En büyük problem olan ısıtma, soğutma ve havalandırma problemini de çözeceklerini anlatan Demir, sözlerini şöyle südürdü:  

 "Düşük gerilimli internet hatlarının hepsini de bu sistemin içine dahil edeceğiz. Daha sonra da esnaf ve mülk sahipleri tarafından müdahale edilmiş ve süreç içerisinde Kapalıçarşı'ya zarar verebileceğini düşündüğümüz yerler elden geçirilecek. En sonunda da çatısı yapılacak. Artık Kapalıçarşı'nın kanunu ve onaylı projesi var. Yakın zamanda yönetimi olacak. O yönetime biz de destek vereceğiz. İstanbul Büyükşehir Belediyesi, Fatih Belediyesi, İstanbul Valiliği ve Vakıflar Bölge Müdürlüğü de projemize destek oluyor. Kapalıçarşı'nın en kritik döneminin geçildiğini düşünüyorum. Bundan sonra Kapalıçarşı'da iyi yıllarımız olacak." 

"Bu saatten sonra yağmurlarda 'akmasın' diye dua etmeyeceğiz" 

Kapalıçarşı Esnaflar Derneği Başkan Vekili İsmail Yeşil, yönetim planı hazırladıklarını, belediye ile her çarşamba toplantıları olduğunu ve çalışmaların sürdüğünü söyledi. 

Toplantıda mal ve mülk sahipleriyle konuşmalar gerçekleştirildiğini dile getiren Yeşil, "Şu ana kadar 750'ye yakın esnafa ulaştık. Onlara, Kapalıçarşı'nın tamiratı, onarımı, yönetim planını tek tek anlatıyoruz. Projenin yüzde 65'inin bittiğini biliyoruz" ifadelerini kullandı. 

Yeşil, Kapalıçarşı'nın dünyanın en çok turistin ziyaret ettiği yerlerden biri olduğuna dikkati çekerek, şunları kaydetti: 

 "Burası Çarşı. Kapalıçarşı'yı AVM veya alışveriş merkeziyle karıştırmayın. Çarşının anlamı da oturup sohbet edilip, çay içilen yerdir. Ürünler sergilenir. Bu çarşının geleneğini devam ettiriyoruz. Bu saatten sonra da yağmurlarda 'akmasın' diye dua etmeyeceğiz. Bunun önünü kesmiş olacağız. Kapalıçarşı'nın altyapısı ve üstyapısı düzenlenecek. Yangına dayanıklı kablolar döşenecek. Başkanla görüşüyoruz. Tamirat ve onarımdan sonra da giriş çıkış saatleriyle ilgili düzenleme isteyeceğiz." 

Dünya, 11.02.2015

700 YILLIK TARİHİ BELGE

İngiltere'de bir belediyenin arşivindeki defterin arasında 700 yıllık orijinal Magna Carta kopyası bulundu.

 

Tarihi belgeyle ilgili açıklama yapan İngiltere’nin doğusundaki Kent Bölgesi Belediyesi (KCC), araştırmacıların belediyeye ait Kent Tarih ve Kütüphane Merkezi’nin (KHLC) arşivinde bir defterin içerisinde Magna Carta’nın kopyası olan orijinal bir belge bulduğunu açıkladı.

 

ÜÇTE BİRİ EKSİK

Magna Carta Projesi’nde araştırmacı olarak görev yapan Sophie Ambler, belgenin 1215 tarihli Magna Carta’nın 13′üncü yüzyıldaki 24′üncü kopyası olduğunu kaydetti. Yaklaşık 50 santimetre uzunluğundaki belgenin üçte birinin eksik olduğunu belirten Ambler, belgenin ıslandığı için zarar gördüğünü ve üzerindeki kraliyet damgasının kayıp olduğunu belirterek, ancak belgenin yayın tarihinin okunabildiğini söyledi.

İMZALANDIKTAN 85 YIL SONRA BASILMIŞTI

Tarihçiler, yeni bulunan belgenin dönemin İngiltere Kralı John’un ilk Magna Carta’yı imzalamasından 85 yıl sonra, Kral John’un torunu olan İngiltere Kralı Birinci Edward döneminde basıldığını bildirdi. Belediye’nin arşivlerini tarayan KCC Tarih Sorumlusu Dr Mark Bateson tarafından bulunan belge ayrıca, 2007 yılından bu yana keşfedilen ilk Magna Carta kopyası olma özelliğini taşıyor.

 

ANAYASAL DÜZENİN EN ÖNEMLİ BELGESİ

1215 yılında İngiltere Kralı John tarafından imzalanan Magna Carta ile Birleşik Krallık’ta ilk kez kralın yetkileri kısıtlanarak, halka temel hak ve özgürlükler tanınmıştı. Magna Carta, günümüzdeki anayasal düzenin oluşması sürecinde en önemli belgelerden biri olarak kabul ediliyor ve bu yıl Magna Carta’nın 800′üncü yılı kutlanıyor.

Sözcü, 11.02.2015

BANKA KASASINDAKİ TABLOYA EL KONULDU

 

İsviçre'de, bir bankanın kasasında bulunan ve İtalya'dan yasa dışı yollarla çıkarıldığından şüphelenilen İtalyan ressam Leonardo da Vinci'ye atfedilen bir kadın portresine el konuldu.

İtalya Savcılığından yapılan açıklamada, Leonardo da Vinci'nin eseri olduğu iddia edilen ve ülkenin güneyindeki İtalya sınırında bulunan Ticino kantonunda bulunan Lugano şehrindeki bir özel bankadan ele geçirilen portreye, İtalya polisinin talebiyle ülkeden yasa dışı yollarla çıkarıldığından şüphelenildiği için el konulduğu ifade edildi.

Savcılık açıklamasında, İsviçre'de yaşayan İtalyan bir ailenin, tabloyu 135 milyon dolara satmaya çalıştığı ileri sürüldü.

Habertürk, 11.02.2015

YEŞİL MÜZE KAZISINDA BİZANS TEMELLERİ ÇIKTI

 

Kültür Ve Turizm Bakanlığı Müzeler Genel Müdürlüğü Bursa Rölöve ve Anıtlar Müdürlüğü tarafından ihale edilen İznik Nilüfer Hatun İmarethanesi ve Müştemilatı Yapımı Teşhir Tanzimi ve Çevre Düzenlemesi Projesi çerçevesinde Yeşil Müze adıyla ek bina yapımı için sondaj çalışması başlatıldı. Ancak restorasyonu süren müzedeki temel kazılarında, Bizans dönemine ait olabileceği tahmin edilen konut temelleri çıktı. Bunun üzerine ortaya çıkan tarihi yapının ortaya çıkarılması için çalışma başlatıldı. Toplam 7 milyon 299 bin liralık proje kazılarında ortaya çıkan tarihi yapının temizleme ve sondaj çalışmaları sürüyor. 

KENDİ ENERJİSİNİ KENDİ ÜRETECEK

İznik Yeşil Müze Projesi'nin Bursa Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu'ndan gelecek karara göre şekilleneceğini ifade eden İznik Kaymakamı Hüseyin Karameşe, bilinen kent müzelerinin yanı sıra alışılmışın dışında bir mimari projeye sahip olacağını dile getirdi. 

İznik Yeşil Müze Projesi'nde, idari binaların yanı sıra arkeoloji bölümünün yer alacağı yeni binanın terasının temiz enerji kullanımı için yeşil alandan oluşacağını belirten Kaymakam Karameşe, “Bu alanda yine güneş enerjisini elektriğe çevirecek mimariye uygun ayrı çatılar inşa edilerek, yapının kendi elektriğini kendisinin üretmesi planlanıyordu' dedi.

Bursa Olay, 11.02.2015

PERGE'NİN DÜNÜ BUGÜNÜ

Antalya arkeoloji Müzesi, Erdem Bayazıt Kültür Merkezi’nde “Perge Antik Kenti’nin Dünü Bugünü” adlı fotoğraf sergisini açtı.

Kepez Belediyesi Başkan Yardımcısı Mustafa Özsoy, Kültür ve Sosyal İşler Müdürü Erdal Çelik ile Toros Meslek Lisesi öğrencilerinin katıldığı sergi açılışında, Müze Müdürü Mustafa Demirel ve yardımcısı Mustafa Samur bilgiler verdi. 20 Şubat’a kadar açık kalacak olan sergide, Perge’den çıkarılan ve müzede sergilenen buluntuları fotoğrafları da yer alıyor.

Demirel, Aksu’daki antik kentte 1946 yılından bu yana arkeolojik kazı çalışması yapıldığını belirtirken, Akdeniz Üniversitesi işbirliğiyle sürdürdükleri kazı çalışması boyunca yapılanları gösteren fotoğrafları gösterdiklerini söyledi.Demirel, “Perge’de temizlik, çevre düzenlemesi ve restorasyon çalışması yapmadan önceki ve sonraki halini gösteren fotoğraflarla sergiyi oluşturduk. Amacımız kazı başkanlığımız döneminde yaptıklarımızı anlatmak. Bunun anlamı bizden önceki kazı başkanlığı yapmış olan değerli akademisyenlerden daha verimli çalıştığımızı göstermek değil. Perge’de bizden önceki kazılarda, bilimine ve arkeoloji dünyasına çok değerli katkılar yapıldı” diye konuştu.

Milliyet, 11.02.2015

LÜTFEN

Sayın Cumhurbaşkanımız ve Sayın Başbakanımız'dan, Sayın Belediye Başkanımız Kadir Topbaş’tan, hükumetimizden bu işte rolü olan herkesten rica ediyorum.

Lütfen şu “Topçu Kışlası”nı yapmaktan vazgeçin. Mahkeme ne karar verirse versin gönül rızası ile vazgeçin.

Bu yazıyı “Gezi” meselesine bağlamayın, hiç alakası yoktur.

Akl-ı selim şunu gösteriyor:

Taksim-Şişli-Mecidiyeköy yeşil alandan yoksun, binalarla dolu, nefes alınmaz semtler olmuştur.

Mecidiyeköy’den Taksim’e kadar bir yeşil alan yoktur. “Taksim Bahçesi” mevcut hali ile hem meydanı süsleyen, hem oraya yeşil örtüsü ile ferahlık veren bir mekandır.

Bu yeşilliğin üzerine titrememiz gerekirken oraya devasa bir bina yapmak (isterse tarihi geri getirsin) akla ziyandır. Bülbülü eti için öldürmeye benzer.

Böyle akla ziyan işler maalesef İstanbul’u berbat etmektedir. Misal: Gökkafes. Bir kez yapıldı, o kadar itiraz geldi ama netice alınamadı. Orada bir heyula gibi dikilmektedir.

Buna mukabil “Taksim Camii” bir ihtiyaçtır.

Bu ihtiyacı görmemek için kör olmak lazım gelir. Şişli Camii’nden Ağa Camii’ne kadar, nüfusun çok yoğun olduğu bu bölgede cami yok.

Taksim’deki Maksem Sokağı'nda yüz metrekarelik bir apartman katında bir mescit var, inanın Cuma günlerinde insanlar sokakta namaz kılıyor. Zaten Ağa Camii de küçüktür, oradakiler de sokakta namaz kılıyor.

Bunun kışı var, karı var, yağmuru çamuru var insanların sokakta namaz kılmasına nasıl gönlünüz razı geliyor. Bu kabul edilemez bir şey. Allah’a inanmayanlar bir yana Taksim’e cami projesine aklı olan kimse karşı çıkamaz.

Üstelik yeri hazır, derneği var, cami yapacağınız dediğiniz anda cemaat oraya para yağdırır.

Bence Sular İdaresi önündeki, zaman zaman musluklarından su akan seti de kaldırmalı. Hatta Maksem’e kadar olan kısmı istimlak etmeli, o bölgeyi iyice genişletmeli, camiyi meydanı daraltacak, basacak ölçülerde yapmamalı, ama en azından Cuma günleri tenteleri açılarak yağmurdan, güneşten koruyacak bir mekanizma ile avlu sayılacak mekan iyice geniş olmalıdır.

Bu cami üzerinde çok tartışıldı. Tartışmalar siyasi olup vatandaşın ihtiyacının uzağında idi. Yeniden cami yapmak üzere harekete geçildiğinde yine birileri maraza çıkaracaklardır. Buna göğüs germek lazımdır, çünkü halkımız kahir ekseriyet ile bu caminin yapımına destek verecektir. Bunun için referanduma ihtiyaç yoktur.

Sayın Başkanım Kadir Topbaş, Sayın Başbakanım Ahmet Davutoğlu, Sayın Cumhurbaşkanım Recep Tayyip Bey ve sayın ilgililer lütfen şu “Taksim Kışlası” tartışmasına son verelim.

Bu bir ihtiyaç değildir.

Üstelik kimin aklına geldi bilmiyorum, aynı ile yapılsa bile eklektik mimarisiyle makbul bir yapı değildir.

Zaten etraftaki binaların baskısı altında olan meydan bu projeyle iyice daralacak nefes alma imkanı kalmayacaktır.

Ak Parti iktidarı ve belediyeleri İstanbul’daki yeşil alan oranını ikiye, dörde, on dörde katlamıştır. Dikilen fidanlar ağaç olmuş, sahiller vatandaşın rahatça zevkle dolaşacak hale getirilmiştir.

Buna mukabil Maslak hattı bir gökdelen istilasına uğramıştır. Diğer semtleri bu istiladan kurtarmak gerekmektedir.

Sayın Cumhurbaşkanı uyarıda bulunarak “Artık yüksek bina yapmayın” demesine rağmen Maslak dışındaki semtlerde de gökdelenler yükseliyor.

Korkarım bundan böyle İstanbul “kubbeler ve minareler şehri” olmaktan çıkacak New York’a benzeyecektir. Bu babda TOKİ’nin artık dikey değil yatay yapılaşma kararı alkışlanacak bir tutumdur.

Sözü bir istatistik rakamı ile bağlayalım. Halkımızın yüzde seksen beşi, tek katlı, bahçeli ev istiyor. Bu nasıl gerçekleşir? Eh, onu da uzmanlar düşünsün.

Yeni Şafak, Yazı: Mustafa Kutlu, 11.02.2015

RÜYAYDI GERÇEK OLDU: TÜRK ARKEOLOJİ ENSTİTÜSÜ

Uzun yıllardır beklenen arkeoloji enstitüsü sonunda kuruluyor. Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın uzun yıllardır yapamadığını Gaziantep Büyükşehir Belediyesi yaptı. Anadolu Arkeoloji Enstitüsü için Avrupa Birliği'nden 10 milyon Euro destek alındı. Başkan Fatma Şahin, önümüzdeki günlerde arkeologları Gaziantep'te toplayarak enstitü müjdesini açıklayacak.

 
Ülkemizde 2014 verilerine göre Bakanlar Kurulu kararıyla gerçekleştirilen 117 Türk kazısı, 36 yabancı kazı çalışmaları sürdürülüyor. Yine 82’si Türk, 14’de yabancı ülkelerin bilimsel arkeolojik yüzey araştırması sürüyor. Türkiye ’de Alman, Avusturya, Amerika, Fransa, İngiliz, Japon ve Hollanda arkeoloji Enstitüleri bulunuyor. Arkeologların yıllardır dillendirdikleri enstitü nihayet Gaziantep’te kuruluyor. AB Bakanı Volkan Bozkır ile Kültür ve Turizm Bakanı Ömer Çelik’de enstitüye destek veriyor.

Gaziantep Büyükşehir Belediyesi bir süredir Avrupa Birliği nezdinde diplomatik girişimlerini sürdürüyordu. Gaziantep’te kurulacak enstitü için AB’den 10 milyon Euro destek alındı. Kurulacak arkeoloji enstitüsünün yüzde 90 bütçesi AB’nden sağlanırken yüzde 10’u ulusal kaynaklardan karşılanacak.

Anadolu Arkeoloji Enstitüsü fikri Gaziantep Büyükşehir Belediyesi ile Kültür ve Turizm Bakanlığının Haziran 2014’de gerçekleştirdiği 2014 Yılı Uluslararası Arkeolojik Kazı Sonuçları Değerlendirme Toplantısı’nda ortaya çıktı. 428 yerli ve yabancı Kazı Başkanının katıldığı toplantıda gelişen fikir Gaziantep Büyükşehir Belediye Başkanı Fatma Şahin’in girişimleriyle Kültür ve Turizm Bakanlığı, Avrupa Birliği Bakanlığı ve Avrupa Komisyonu Türkiye Delegasyonuna yansıtıldı. AB çalışmanın Avrupa kültür mirasına da katkı sağlayacağını düşünerek projeye büyük destek verdi.

Bu kapsamda Anadolu coğrafyasında bilimsel arkeolojik çalışma ve araştırmalar yapılacak, Anadolu arkeolojisi alanında seminer, yayın ve araştırma faaliyetleri düzenlenecek, dinler tarihi kütüphanesi kurulacak. Enstitünün çalışmalarına önümüzdeki Nisan ayı içinde uluslararası bir katılımla başlanacak.

Gaziantep Büyükşehir Belediye Başkanı Fatma Şahin konuyla ilgili şunları söyledi: " 12 yıla yakın parlamenterliğim döneminde de elimden geldiğince Gaziantep’in tarihi ve kültürel miras alanları ile ilgili girişimlerde bulundum. Doğduğum, büyüdüğüm, yaşadığım topraklardaki bu önemli mirasın hep farkındaydım. Birilerini evinize davet eden bir ev sahibesi olarak cevap vermeniz gereken ilk soru ‘elinizde ne var?’ oluyor. Bu sorunun bizdeki önemli cevaplarından biri arkeolojik buluntular. Ama onları da dünyaya yeterince tanıtamıyoruz. Gaziantep’teki sempozyumda yıllardan bu yana Anadolu Arkeolojisi ile ilgili bir enstitü olmadığını öğrendim. Konuyla ilgili olarak Dışişleri Bakanlığımızla, AB Bakanımız Volkan Bozkır’la, Kültür ve Turizm Bakanlığı ve Avrupa Komisyonu Türkiye Delegasyonu ile iletişime geçtik. Yani anlayacağınız arkadaşlarımızla ciddi bir mekik diplomasisi yaptık. Projenin, Avrupa kültürüne yapacağı katkılar Avrupa Birliğinin en çok dikkatini çeken yönü oldu ve geçen haftalarda kabul edildi.’’

ENSTİTÜNÜN ÖNEMİ

Ülkemizde kazı yapan her ülkenin aynı zamanda enstitüleri var. Kazılara verilecek maddi destekler, bilimsel veriler bu enstitüler tarafından sağlanıyor. 117 Türk kazısı olmasına rağmen Türk arkeolojisinin veri bilgilerinin toplandığı bir bilimsel kurum yok. Her üniversite kazılarla ilgili verilerini arkeoloji bölümlerinde topluyor. Üniversitelerin yayın haricinde birbirleriyle iletişimleri yok denecek kadar az. Enstitü tüm kazıları bir araya toplamak açısından oldukça önemli. Ancak bu enstitü sadece belediyenin değil tüm Türk arkeolojisinin merkezi haline gelmeli. Bunun için de üniversitelerden bir bilim heyeti kurulmalı ve o heyet enstitü başkanını dönemlik seçmeli. İdare büyükşehir belediye başkanlığınca yapılsa bile Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın denetiminde olmalı. Tüm kazı ödenekleri de bakanlıkça enstitüye aktarılarak buradan kazı başkanlıklarına verilmeli. Türk arkeolojisi için yepyeni bir çığır açacak enstitü aynı zamanda arkeolog istihdamına da önemli bir katkı sağlayacaktır.

Radikal, Haber Ömer Erbil, 11.02.2015

JULİOPOLİS TURİSTLERİN İLGİSİNİ ÇEKİYOR

Hürriyet, 11.02.2015

EMEK SİNEMASININ SON DURUMUNU BİNANIN ORTAĞI ANLATTI

Geçen akşam gittiğim bir mekanda, Emek Sineması'nı "yıkan" projenin ortaklarından Levent Eyüboğlu'yla tanıştım. Hazır yakalamışken, aklımdaki soruları bizzat kendisine yönelttim. Cevaplarını, noktasına virgülüne dokunmadan yayınlıyorum.

* Kusura bakmayın ama konuya bodoslama gireceğim... Emek Sineması'nı yıkarken vicdanınız hiç mi cız etmedi?
- Bu projeye imza attığımız için çok mutluyum.

* Bunu nasıl böyle rahat söyleyebiliyorsunuz anlayamadım. Siz hiç Emek Sineması'nda film seyretmediniz mi?
- Galatasaray Lisesi'nde okudum ve ömrümün önemli bir kısmı Beyoğlu'nda geçti. Ama izin verirseniz önce ben size bir soru sorayım. Peki ya siz Emek Sineması'nın binasını biliyor musunuz?

* Tabii ki biliyorum, defalarca film izledim orada...
- Emek Sineması'nın binasının dış görünüşünü kimse tarif edemez. Sinema Cercle D'orient, İpek, Melek ve İsketinj binalarının arasındaki avluya yapılıp üzeri kapatılmış. Hemen yandaki Melek Apartmanı'ndan da girişi verilmiş. Sinemanın balkonlarının olduğu yerde apartmanın birinci katı var. İkinci kat ise makine dairesi... Başka bir binanın altından ise yangın çıkışı verilmiş.

EMEK SİNEMASI'NIN TARİHİ DENEBİLECEK BİR BİNASI YOK
* Ne yani, bu anlattıklarınız Emek Sineması'nı yıkabileceğinizi mi gösteriyor?
- Diyorum ki bu binanın kendisi yok aslında. Dört duvar yapılmış, o dört duvarın üzerine de bir çatı. Yani Emek Sineması'nın tarihi denebilecek bir binası yok.

* Diyelim ki binası yok, ama sonuçta tarihi bir sinema salonu burası. Onun gibi kaç tane kaldı ki şehirde?
- İşte buna katılıyorum ama tekrar ediyorum, Emek Sineması'nın mimari olarak korunması gereken bir binası yok. Korunması gereken, salonun içindeki dekorasyonları...

* Bu yüzden mi "Emek'i taşıyabilirim" diye düşündünüz? Ee Topkapı Sarayı'nı da taşıyalım o zaman?
- Topkapı Sarayı ile Emek Sineması'nı kıyaslamak gerçekten akla ziyan bir durum. Eski olan her şeyin tarihi olduğunu düşünmek gibi bir şey... Emek Sineması tarihi değerden çok anı değeri olan bir mekan. Ve biz salonu orijinal haliyle geleceğe taşıyarak anı değerinin çok daha uzun yıllar yaşamasını sağlıyoruz. Anıtlar Kurulu bize bu adada korunması gereken yerlerin listesini verdi. Emek'in hemen yanındaki Cercle D'orient, İpek ve Melek Apartmanı'nı da koruma altında tutuyoruz. Kurul, sinemadaki dekorasyonu korumak şartıyla salonu başka yere taşıyabilirsin diyor. Biz her şeyi kanuna ve evrensel koruma kurallarına uygun olarak yapıyoruz. Zaten öyle olmasa bu kadar ciddi bir yatırım da yapmazdık değil mi?

* Yaklaşık bütçesi ne kadar bu ciddi yatırımın?
- 60 milyon Euro civarında... Yani öyle aman boş ver önemli değil diyebileceğimiz bir rakam değil. Biz burada bir sentez yapıyoruz. Eski binaları olduğu gibi koruyup, tepesindeki en prestijli yere de Emek Sineması'nı koyuyoruz. İnşallah mayısta bittiğinde herkes bizi alkışlayacak.

* Ama anıların sindiği o doku yok olacak...
- Emek'te en son hangi filmi izlediniz diye sorsam ne cevap vereceksiniz merak ediyorum. Projeye başladığımızda sinemayı Kurtuluş Ailesi'nin son jenerasyonundaki temsilci Süheyla Hanım yönetiyordu. Babasından kalan işletme, maalesef ki sinema zincirleriyle rekabete dayanamamış. Üstelik çok büyük olduğu için salon dolmadığı zaman ısıtamıyorlarmış. İKSV ile anlaşmışlar ama o da gemiyi yürütememiş. Aynı zamanda yapı çok riskli bir halde. 800 kişilik salonunun tahliye sistemi bile evlere şenlik. Yani orayı "usulüne uygun" biçimde taşımak değil de, o haliyle bırakıp insanların girmesine izin vermek bana göre çok daha tehlikeli...

SİNEMANIN SAHİBİ "BENİ KURTARIN BATTIM, BUYRUN ANAHTARLAR" DEDİ
* Peki sahibi gerçekten can-ı gönülden mi teslim etti anahtarı?
- Kadın kendi gelip "Beni kurtarın, battım! Buyrun anahtar" dedi. "Sokakta projeyi protesto etmek için yürüyenler bir kere film izlemek için sinemaya gelselerdi ben batmazdım" diye de ekledi.

* Tarihi dokuyu konuşuyorduk ama konu nerelere geldi...
- Anıtlar Kurulu'nun bize korunması için öngördüğü parçaları teker teker kesip, Topkapı Sarayı'nın restorasyonunda çalışan ekiple renove ediyoruz. Tavanı, duvarlardaki süsleri ve sahneyi tamamen orijinal halinde muhafaza ediyoruz. Yedi yeni sinema salonu ve fuaye alanı da ekledik. Galalar ve özel gösterimler için fıstık gibi bir yer olacak.

* Peki bu projenize evden hiç "protesto" geldi mi?
- Kızım Pierre Loti'de okuyordu. Başlangıçta arkadaşlarından çok sıkıntı çekti. Ama araştırdı, mimarlarla konuştu ve "Baba sana inanıyorum" dedi. Galatasaray Lisesi'ndeki arkadaşlarım "Levent nasıl böyle bir şey yaparsın?" diye çıkıştılar ama onlar da işin aslını astarını öğrenince beni tebrik etmeye başladılar.

İNCİ PASTANESİ KONUSUNDA BEN DE ÇOK ÜZGÜNÜM
* Beyoğlu'nun göbeğine bir AVM yapmak sizce ne kadar doğru?
- Binadan dolayı buranın bir AVM olma şansı yok... Biz Beyoğlu'nun ruhuna uygun bir pasaj yapıyoruz. Zaten daha önce de orada dükkanlar, kafeler, restoranlar yok muydu? Ayrıca İstiklal Caddesi'nin arkasında açık bir sokak yarattık.

* Emek Sineması'yla bu kadar rahat anlaştınız da İnci Pastanesi'nden ne istediniz?
- İnci bizim için de çok önemli bir değer. Bu yüzden defalarca sahiplerine "Siz buradan çıkın, biz size yakınlarda başka bir yer bulalım. Restorasyon bittikten sonra sizi tekrar buraya alalım" dedik. 65 tane kiracının hiçbiri karşı çıkmadı, İnci'ye özel ilgi göstermemize rağmen bu konuda direndi. Onu çıkarmadan da inşaata başlamamız söz konusu değildi. Ancak ne dediysek "hayır" cevabı verdiler. İnanın ben de çok üzüldüm İnci meselesine..

PEK YAKINDA İSTANBUL'DA MADAME TUSSAUDS AÇILIYOR
* Bir de Madame Tussauds'yu sormak istiyorum. Müzenin bu binanın içinde yer alacağı söylentileri doğru mu?
- Evet, anlaşmayı çok yeni imzaladık. Merkezi Londra'da olan balmumu heykel müzesi Madame Tussauds İstanbul'da açılıyor. Az önce de söylediğim gibi Yeşilçam'ın o eski havasını geri döndürmek istiyoruz. Hollywood'da ünlülerin el ve ayak izlerinin olduğu sokaktaki yıldızlar zamanında Madame Tussauds tarafından yapılmış. Biz de burada aynısını yapacağız.

* Peki müzede "bal mumuna dönen" Türkler de olacak mı?
- Tabii ki... Türk sineması için özel bir bölüm yapılması anlaşmamızda var. Yurtdışında gördüğünüz örnekleri kadar başarılı olacak.

Hürriyet, Haber: İzzet Çapa, 10.02.2015

PICASSO VE ELEKTRİKÇİNİN SIRRI NE?

 

Picasso 271 eserini birkaç yıl onun için çalışmış Fransa'nın güneyindeki bir elektrikçiye bağışlamış olabilir mi? Bir Fransiz mahkemesi Pierre Le Guennec ve karısı Danielle'e açılan 3 günlük mahkemenin başında bu gizemli olay üzerine düşündükafa yormaya başladı.

Elektrikçi ve karısının iddiasına göre Picasso ya da karısı, 1970'lerde Le Guennec, Picasso'nun malikanesinde çalışmaya başladığı dönemde ona 180 taşbasması resim, kolaj resimler, yağlı boyalar ve ayrıca 91 kara kalem çizim olmak üzere birçok eserini vermişti.

Picasso mirasçıları ve devlet davacısı çiftin açıklamasını komik olarak nitelendirdi.

Le Guennec, eserleri yıllarca garajında saklamıştı. 1900 ve 1932 yılları arasında yapılan eserler henüz hiç açıkça sergilenmedi. Le Guennec'lerin bu eserleri çaldığı kanıtlanırsa, 5 yıl hapis ve  375,000 euro para cezasıyla karşı karşıya kalacaklar.

 

Potansiyel tanıkların ölmüş olması ve 40 yıl önce işlenen bir hırsızlık suçunun ortaya çıkarılması zor olduğu  ve devletin kendi dosyasında bile kimin çalmış olabileceğine yer verilmediği için dava genel olarak “o öyle dedi, bu böyle söyledi” üzerinden şekilleniyor.

Avukatının açıklamasına göre yaklaşık 5 yıl önce  Le Guennec ölümünden sonra eserlere ne olacağıyla ilgili endişelenmeye başladı. Çocuklarına herhangi bir kanuni baş ağrısı bırakmak istemediği için Picasso'nun idarecileriyle iletişime geçti.

Eylül 2010'da  Le Guennec, idarecilerin eserlere değer biçmesi için Paris'e seyahat etti. Birkaç gün sonra ise hepsine polis tarafından kanunen el koyuldu.

 

Le Guennec'lerin eserleri nasıl aldıklarıyla ilgili farklı hikayeler var.

İddialara göre Pierre, Picasso'nun karısı  Jacqueline'in kapalı bir kutu içinde bu eserleri verdiğini ve “İşte bunlar senin için. Eve götür” dediğini ve üzerine bir daha hiç konuşmadıklarını hatırlıyor.

Danielle ise kocasının eve içi dolu bir çöp torbasıyla geldiğini ve Picasso'nun bazı eserlerini ona verdiğini söylediğini hatırlıyor. Bu hikayeye göre ise ressam stüdyosunu topluyordu ve önem vermediği işleri bir torbaya koyup adama vermişti.

Habertürk, 10.02.2015

DÜNYANIN EN ESKİ MÜZİK ALETİ BULUNDU

 

Geçtiğimiz Temmuz ayında, Suriye'deki antik kent Ugarit'de MÖ 14. yüzyılda dünyanın en eski şarkısı olduğu düşünülen bir yazılı kayıt bulunmuştu. Müzikologlar, bir lirle çalınmış olması muhtemel şarkıyı Hurri kült şarkısı ya da ilahisi olarak yorumlamışlardı.