|
©Türkiye Arkeolojik Yerleşmeleri - TAY Projesi
|
|
|
|
|
|
Yassıhöyük 2 |
|
|
Çizimler için tıklayın...  |
Fotoğraflar için tıklayın...  |
|
Türü:
|
Höyük |
|
Rakım:
|
905 m |
|
Bölge:
|
Akdeniz |
|
İl:
|
Denizli |
|
İlçe:
|
Acıpayam |
|
Köy:
|
Yassıhöyük |
|
Araştırma Yöntemi:
|
Kazı |
|
Dönem:
|
İTÇ II İTÇ III |
|
|
|
  |
|
| Yeri: Denizli il merkezinin güneydoğusunda; Acıpayam İlçesi'nin 8 km kadar kuzeyinde yer alan Yassıhöyük Köyü'nün (günümüzde belde) hemen kuzey kenarında bulunmaktadır. Bu yerleşme yerine; Denizli'den Acıpayam'a giden asfalt yoldan sola/doğuya doğru köy yoluna sapılarak ulaşılmaktadır. |
| Konumu ve Çevresel Özellikleri: Acıpayam (Acıbadem) Ovası'nın batı kesiminde yer alan höyüğün batısındaki sırtlarda su kaynakları mevcuttur. Höyük iki tepeden oluşmaktadır. Daha büyük olan doğu tepesi; 350x200 m boyutlarındadır. Ova tabanından 14 m yükseklikte olan bu tepe oval biçimlidir [Duru 1999b:res.1'deki plan]. Batıdaki tepe ise doğuya nazaran daha basıktır. Bunun da 190x150x5 m boyutlarında olduğu belirtilmektedir [Duru 1999b:132]. Duru; kültür toprağının ova taban seviyesinin altında en az 4 m kadar daha devam ettiğini ve bu alt tabakaların ova toprağı yüzünden kilitlendiğini iddia etmektedir. Büyük tepenin güney ve güneydoğu kesimleri çevre köylülerin toprak çekmeleri yüzünden 80x50 m; 60x40 m gibi çok büyük bir alanda tahrip olmuştur. |
| Tarihçe: |
| Araştırma ve Kazı: Höyük ilk olarak J. Mellaart tarafından bulunmuştur. İTÇ I-II yerleşmesi olarak tanımlanmıştır. Tahribatın devam etmesi; 1997 yılında R. Duru yönetiminde küçük bir kurtarma kazısının yapılmasını zorunlu hale getirmiştir. Bu kazı; tahribat sonucunda meydana gelen büyük kesitlerin hemen yanında açılan açmalarla; höyüğün kültür tabakalanmasını belirlemek için ve Acıpayam yöresinin Batı Anadolu Bölgesi tarihöncesi çağlardaki durumunu belirleyebilmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından hazırlanmış tescilli arkeolojik sit alanları listesinde yer almaktadır. |
| Tabakalanma: Gerek yüzey toplamasında gerek sondaj buluntuları sonucunda bu yerleşme yerinin MÖ 3. binyılın başlarından MÖ 1. binyılın ortalarına kadar iskan gördüğü anlaşılmıştır. Roma Dönemi kiremit parçaları; Arkaik; Frig Dönemi; İTÇ parçalarına eşlik etmektedir. |
| Buluntular: Mimari: Doğu tepesinin güney kısmında ancak 275 cm derine inilebilen B açmasında tümü İTÇ'na tarihlenen 4 yapı katı bulunmuştur. En üstte savunma duvarına benzeyen bir duvar parçası görülmüştür. Altta da 40-45 cm kalınlığında taş temel parçaları diğer yapı katlarının bulgularıdır. Çanak Çömlek: Bu yapı katlarında siyaha yakın gri renk hamur ve yüzey renkli malın hakim mal grubu olduğu anlaşılmaktadır. Bu malın bazı örnekleri soluk beyaz çizgi bezeme ile süslüdür. En yaygın biçim; dışa kıvrık dudaklı tabaklardır. Gaga ağızlı testi de vardır. Yüzey buluntuları içinde bezemeli gaga ağızlı testi dikkat çekmektedir. Sürtme Taş: Tahribat toprağı içinde ele geçen yuvarlak başlı dirsek çıkıntılı mermerden iki disk biçimli yassı idol; R. Duru tarafından İlk Tunç Çağı III. evreye konmaktadır. |
| Kalıntılar: |
| Yorum ve tarihleme: R. Duru; B açmasında ortaya çıkarılan yapı katlarının tümünü İTÇ II. evreye tarihlemektedir [Duru 1999b:133]. Çanak çömlek bulgularını; Beycesultan XVII-XIII yapı katlarındaki çanak çömleklere benzetmektedir. Yine bu bulgulara bakarak Acıpayam yöresinin İç Anadolu Bölgesi'nden çok Batı Anadolu Bölgesi ve Kikladlar'a dönük olduğunu kabul etmektedir. Höyükte ilerde yapılacak kazılarda; İTÇ II-I. evrelerine ait somut bilgiler çıkaracağı inancı taşınmaktadır. |
